AlkmaarsGhe Courant
Eindelfjk weergevonden
Het telefoonnammer
van nw drukker is
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Kerms. COSTER ZOON.
Langsdlikei Groenten-Gentrals.
Voordam G 9,
ALKMAAR.
HoBderd Yjjt en Twlntlgste Jaargang.
Donderdag 15 Maart.
F e n i 11 e t o n.
1928
tFlc lwlrn zfch tan derelflle twptlfcg antter-
werpen. Dan werkt men mee a an een groote,
vaste landelijke organisatie, den Nederland
schen Tuinbouwraad. Zij, die daarvan geen
lid willen zijn, komt het stemrecht in de or
ganisatie niet toe, omdat zij aan de voor-
waarden net willen voldoen. Wanneer de L.
T B. in zijn statuten een wijziging aan-
brengf, zoodat daar andertdenkenden ook
het stemrecht' kunnen hebben, dan zou spr.'s
bezwaar, dat zij geen lid wil'len zijn van den
Nederlandschen Tuinbouwraad, vervallen.
Na de inleiding van den voorzitter werd de
rekemng en verantwoording van den penr
v&rita baoosde, <ktOttoW
keurd op een oeorag van_jSnr was er
wuttuw, ntrt dew MR Drtlutt, BOOT It ward rorrtlbcstarett <#b mufti) op (Jt# nteirwwi (Sj)J
voorgesteld, wilde la ten dwingem. zullen- zetten, omd-at men zich nu eenmaal
Yooideehg saldo van 577,05.
Alt plaats voor de volgende vergadering
werd Heerhugowaard aangewezen.
In bespreking kwam hierop het bestuurs-
vooistel om de statuten zoodanig te wijzigen,
dat de aangesloten vereenigingen, om stemge-
rechtigd te wezen, niet meer verplicht zijn lid
te zijn van den Ned. Tuinbouwraad.
De voorzitter oordeelde, dat nu de lande
lijke organisatie is overgegaan, ook de „Lan-
gedijker Grocnte-Centrale" moest volgen.
De aangesloten afdeeling van den R-K. Dio-
cesanen Land- en TuimbouWbend zijn in den
L T. B. reeds landelij-k georganiseerd en men
kan hem dus niet verplichten van twee lande
lijke organisaties lid te zijn.
De hcer Buter verklaarde dat „De West
tegen het voorstel was, omdat daardoor split-
ate gevreesd werd, terwijl juist eenheid in het
belang der organisatie werd geoordeeld
De voorzitter zeide. dat het bestuur het
voorstel goed onder de oogen had gezien
Het kwaad is er nu eenmaal. Als tuinbouwers
was het bestuur ook het liefst ien,, maar het
gaat bij de R. K. om principe*. Nu het niet
meer in de statuten behoeft te staan, wil spr.
dan ook een ruim standpunt innemen.
De heer Tromp (Heerhugowaard) herin-
nerde er aan. dat v66r 2 jaar de afd. Heerhu
gowaard van dea L. T. B. een motie aannam,
waarin het bestuur werd opgedragen, alle po-
aan te wenden, om van de L. G. C
Etc krijgen, dat ook de aangealoten af-
en van den L. T. B. het stemrecht zou-
den verwerven. Onze leden stelden zich op
het standpunt, dat de plaatselijke neutrale ver
eenigingen aan katholieke leden ook het stem-
recht geven en in de landelijke organisatie
hadden de katholieken ook stemrecht. Het is
dus vreemd, dat de schakel, de L G. C., het
niet doet. Het bestuur van de L O. C. was
het 'met deze redeneering eens, maar deelde
male, dat art. 4 van het reglement in den
weg stond. In de marktvergadering is er over
gesproken en de afdeeling kreeg opdracht, er
v6ot te stemmen om de gewraakte cLausule
uit art. 4 te halen. Te Utrecht werd met groo
te mecrderheid van stemmen besloten, een der-
gelijke bepaling te laten vervallen. In de
marktvergadering kreeg spr de mededeeling,
dat voor de L. G. C. een algemeene vergade
ring noodig was en dat is deze. Op spr.'s
vraag of art. 4 het eenige bezwaar was, kreeg
hij een „ja" ten antwoord1.
Nu wordt de vrees geopperd, dat er te veel
tuinbouwvereenigingen zouden komen. Maar
vrees is een slechte raadigeefsiter. Spr kan
zich indenken, dat er zijn, die niet hoog loO-
pen met den L T. B., maar ieder onzer heeft
het recht, zich te organiseeren, zooals hij
wil. Als wij stemrecht vragen, dan doen wij
dat niet als een gunst, maar als een recht.
Het is verkeerd, het ons niet te geven. De or
ganisaties beginnen mee te spreken over de
producten van de leden. vNeem b.v. het ver
plicht veilen, waarvan spr. een groot voorstan-
der is. Ook wii trachten de lecten te bewegen,
in te zien, dat dit de beste verkoopsvoor-
waarde is. Helpt dit niet, dan kunnen de be-
sturen van andere vereenigingen zeggen„Er
is bij meerderheid van stemmen toe bcslo-ten"
Als wij dit zeggen, dan antwoordit men ons:
„Wij zijn onmondig, wij hebben niet meege-
stemd".
Spr. gaf dan ook de vergadering in over
weging, het de besturen van den- L. T. B. niet
langer lastig te maken
Den heer Swetsman Jr. (Koedijk) kwam het
voor, dat de afdeelingen van den L. T. B. iets
vragen, waarop ze geen recht hebben. Alle
tuinbouwvereenigingen kunnen lid zijn van
den Nederlandschen Tuinbouwraad en heb
ben dan stemrecht. Wanneer dit nu aan dc
afdeelingen van den L. T. B., die dteze voor-
waarden niet willen, wordt gegeven, welke
zekerheid hebben wij dan, dat die afdeelingen
van den L. T B., als zij de meerderheid vor-
men in de L. G. C., in de statuten de bepaling
niet zullen opnemen, die zij nu in de statuten
van hun vereeniging hebben, dat andersden-
kenden dan katholieken geen stemrecht zullen
hebben. Wij waren alien lid van den' Neder
landschen Tuinbouwraad. Als tuinbouwers
zagen wij het nut in van &n groote organisa
tie over het geheele land. De R. K wilden de
splitsing en stichtten den L. T. B., zoodat wij
nu twee groote organisaties hebben. Er is
geen enkele zekerheid, dat zij, wanneer zij'
de macht in onze organisatie hebben, een an-
dersdenkende het stemrecht niet zullen- ontne-
Spr. blijft het gewenscht oordeelen, dat
tegen den stroom kan oproeien. Spr. was er
v66r, om de bepaling te schrappen, dit kan
een aansporing zijn voor den L T. B., om
ook iets dergelijks te doen.
De heer Kramer oordeeldee, dat nu men
eenmaal de afdeelingen van den L T. B. als
leden had toegelaten, men haar ook het stem
recht moest geven. Spr. zou zich met heti be-
toog van den heer Swetsman kunnen vereen-
gen, wanneer men dan tevens bepaalde, neu
trale organisaties als lid toe te laten
De hcer Zeeman Sr. was van meening, dat
men het besluitvan den Nederlandschen
Tuinbouwraad moest volgen. Z. L versterktc
men de vereeniging, door ook de afdeelingen
van den L T. B. de voile rechten te geven in
plaats van' hen rechten te ontnemen, die hen
zedelijk toekomen.
De heer Tromp deelde nog mode, dat de
L. T. B. geen andersdenkenden als leaden meer
aanneemt en h« geen stemrecht geeft Van
den L T. B. kunnen thans allecn R. K. lid
zijn.
men.
Het bestuursvoorstel kwam hierop in stem
ming. Uitgebracht werden 1095 stemmen,
waarvan v66r 697 en tegen 398, zoodat het
bestirursvoorstel was verworpen, omdat sta-
tutenwijziging van de stemmen vordert.
(Wij, hebben dit gister reeds gemeld.)
In behandeling kwam nu een voorstel van
de vereeniging „De Tuinbouw" te St. Pan-
eras, beoogende de salarissen door het be
stuur te laten vaststellen, behoudens de goed-
keuring van de algemeene vergadering.
Het bestuur verklaarde dit voorstel. in ver-
band met de statuten, niet ontvankelijk.
De hcer Gerritsen concludeerde, dat het
beotuur geen ruim standpunt inneemt
De heer Hoogland deed nog uitkomen, dat
niet alleen „De Tuinbouw", maar ook „De
Toekomst" en „De West" routen hadden ge-
maakt. Ook die waren met salarisvoorstelten
fekomen. Z. i. had het bestuur wel een vonm
unnen viflden om het voorstel, waaruit de
geest van de aangesloten vereenigingen sprak
in behandeling te brengen.
De voorzitter stelde in het Iicht dat men
een aanvulling van art. 16 had moeten voor-
stellen. De aanstelling van beambtein, enz. is
het werk van het bestuur en de salarisrege-
ling hangt het bestuur erg de keel uit Uit
de verslagen heeft men kunnen lezen, dat
men te St. Pancras over de salarissen heeft
staan loven en bieden. Dit is geen1 toestand
In behandeling kwam punt 8, een verzock
van de vereeniging „Groentecultuur" te
Broek op Langedijk aan het bestuur van de
L G. C., om zoodanige maatrcgelen te tref-
fen in haar huishouding, dat het veilingsper-
centage van 2 pet. niet te boyen wordt ge-
gaan.
De voorzitter deelde mede, dat het bestuur
met dit denkbeeld volkomen accoord ging.
Zoodra het half procent regi9tratiekosten er
af is, zal het veihngspercentage tot IK pet.
worden verlaagd.
Van de vereenigingen „De Toekomst" te
Zuidccharwoude. „Ons Begin" te Oterleek,
,,De West" te Koedijk en „De Tuinbouw" ie
St. Pancras waren bezuinigingsvoorstellen
inzake de salarissen ingekomen. In verband
met de statuten konden deze voorstellen niet
in behandeling komen
De voorzitter deed namens het bestuur de
toezegging. dat in de erstvolgende vergade
ring van de L. G. C. een herziening der sta-
tuten zal plaats hebben.
De ZomertijdL
Van de vereeniging „De Toekomst" te
Zuidscharwoude was eeni voorstel ingekomen
om, bij verwerping van de afschaffing van
den zomertijd door de Eerste Kamer, in dc
corporate en bedrjjven toch den ouden tijd
te handhaven.
De voorzitter wees op de nadeelen van den
zomertijd in de tuinbouwbedrijven. De zomei-
tijd rooft den tuinbouwers hun slaap, omdat
ze daardoor te laat naar bed gaan Spr. wees
op de actie pro en contra en lichtte toe, dat
het voorstel beoogde om bij invoering van
den zomertijd plaatselijk den ouden tijd te
handhaven. (Applaus).
De heer Slot „Groentecultuuir" te Broek
op Langendiiik deelde mede, dat zijin vereeni-
'ging v6or afsdhaffmg van den zomertijid
was, doch biji niet-afschaffing zich aan den
nieuwen tijd wilde houden, omdat men met
spoor- en veilingswezem daaraan dian toch te
zeer gebonden zou zijn.
De heer Hoogland zeide, dat „De Tuin
bouw" te St. Pancras zich, evenials Groente-
De Voorzitter erkende, dat ook de L. G. C.
ebonden was aan den1 wereldtijd. De Green-
vich-tijd van vroeger leverde z. i. meer moei-
ijkheden op, dan de zomertijd en toch kon
men zich toem aan den* Amsterdamschien tijd
louden-. Spr. vond het dan ook wel uitvoer-
baar, om, ondanks invoering van dieni zo
mertijd, zich aan d-en zonnetijd te houden,
als men het inaar gezamenilijk wilde. Verle-
den jaar handihaafde hiet Noordelijk deel van
de Langedijk den ouden tijd, het Zuideliji
deel sHabakte en ging met den zomertijd
mee. Geen indiviaueel lid wordt echter ge-
dwongen.
De heer Gerritsen zeide, dat ,,de Tuin-
>ouw" vbdr handhaving van den zomertijd
door de L. G. C. was, wianneer de zomertijd
weer werd ingevoerd.
De heer Madderom te Schermeer vond den
zomertijd niets dan onzic. Hiji had al die ja-
ren er zijn horloge nog rummer om venzet en
wekte de anderen, op, hat ook te doen.
De heer Klooeterboer Sr. oordeelde den
nieuwen tijd evenCens een onding. Spr. was
tegen het voorstel, omdat dit z. i. een actie
voor de afschaffing verslapte, -aangezien de
Eerste Kamer dan kon zeggeni: „Ze redden
zich toch wel."
De heer Kramer, Z.-Scharwoude, ver-
wonderde zich er over, dat er nog tuinbod-
wera zijni die met den zomertijd willeni mee-
gaan', wanneer die weer wordt ingevo,.v^
De Voorzitter verklaarde nog, dat mc i* het
wel zoo gelaten zou hebben, wanneer de zo
mertijd zich bepaald had tot de drie wartne
zomermaandeni. Om- er een- half jaar aan
vast te zitten. is veel te erg.
De heer Wagenaar oordeelde het moei-Hjk,
een beslissing te nemen, nu Groemtecultuur
en De Toekomst wel met den zomertijd mee
willen gaan, als die wordt ingevoerd.
Spr. wilde zich dan ook braalen tot het
zenaen van een- motie aan de Eerste Kamer.
De heer Zeeman verklaarde, d-at de Toe
komst stemming over het voorstel bleef ver-
langen.
De heer Viaser, Koedijk, betreurde het,
dat er over zoo'n voorstel nog gestemd moest
worden,.
De heer Hoogland kon alleeni in het be
lang der kinderen vd6r de motie stemmen.
Voor zichze-lf wenscht hiji den toestand' van
vroeger niet terug. Het is niet zoo aange-
naam, reeds om 4 uur naar den akker te
gaan. Door den zomertijd is dit beter gewor-
aen. Wanneer de ndeuws tijd dan ook wordt
ingevoerd. dan zullen wij te St. Pancras den
ouden tijd niet/niandhaven. Het eerste jaar
hield spr. dit vol, maar hiji moest al spoedig
ondervinden, dat zijm thuiskomst niet meter
klopte met die van de kinderen.
De heer Madderom, zou, al woonde hij
vlak bij school, zich nog aan den< ouden tijd
houden- en de kinderen) maar laten- eten, _als'
ze om 2 uur thuis kwam en. Een onderwijze-
res verklaarde, het zoo heerlijk te vinden, als
het's avonds om half 10 nog licht whs. S-pr.
anitwoordde haar, dat, wanneer ziji haar
klokje nog een uur vroeger zette, het om
half 11 nog lichit was. (Gelach.)
E>e Voorzitter was overtiugd, dat meni ten
plattenlandte de gemeenfebesturen wel achter
zich zou krijgen, voor wat de school betrof,
als men maar algemeen den- oudeni tijd aan-
vaardde.
De heer Groot, Schiermerhora, was van
meening, dat men, als tuinbouwers tegenover
den zomertijd moest staan en moest toonen,
dat de bevolking van het platteland er niet is
om zooals een dokter te Rorterdam durfde
te schrij-ven, voor de stedelingen te weanken.
De heer Swetsman was nog van meening
dat mien geen te stinke actie kan voeren. De
in-vloed van de actie wordt echter verziwakt,
wanneer zichi h-ier zooveel stemmen tegen
verklaren. Spr. gaf d-aarom Z.-Scharwoude
in overweging, zijn voorstel in te trekken.
De heer Kramer zeide, dat Z.-Scharwoude
dit middelttje niet erg prettig vond.
Z.-Scharwoude handhaafde dan ook zijn
voorstel. Broek en St. Pancras moesten dan
maar doen, wat ze wilden.
De Voorzitter helde toch over naar het
voorstel Viseer-'Swetsraan.
Spr. wilde in beglnsel uitspreken, dat men
ten sterkste is tegen den zomertijd en1 in dien
geest een motie opstellen. Ook hiji gaf Z.-
Scharwoude in overweging haar motie in te
trekken.
De heer Zeeman: Z.-Scharwoude doet het
niet. Er zijn geen -argumenten er tegen naar
voren gebracht. De tegenstanders zijn ver
plicht, zichi aan de bepalingen, hier vandaag
te nemen, te onderwenpeni. De wil van de
meerderheid moet gerespecteerd worden,. Spr.
hoopt, dat het voorstetl -aangenom-en wordt.
De Voorzitter merkte op, d-at de minder-
heid zich altijct bij de meerderheid neerlegt.
De heer Wagenaar deed' nog uitkomen', dat
men in Broek en St. Pancras algemeen voor
hand-having van den ouden' was. Wanneer
de zomertijd echter weer wordt ingetf&erd,
dan komit men ook met andere lichamen) in
aanraking. De gemeenfebesturen verzetten de
kick en spr. ziet het aankomen,, dat ook de
Uit het Engelsch van Adeline Sergeant.
15)
„Genoeg," zei ihij, haar ruw in de redle val-
lend. „Ik wil niet luisteiien. Wat ik gadaan
heb, ia volkomen
en om Ibestwil geweestL
Be zou niet on-biildjk of onvriendtelijik willen
zijn tegen iemand of iets diat jou behoort,
Catherine. Als er zoo'n kind- is, als wiaarvan
wij gesproken hebben, kan je er zeker van
zijn, diat het goed verzorgd is. Maar je zult er
niets van hooren, tot je stervensdag toe, tenzij
je mijo vrouw wordt. Je bent vrij: am te kie-
zen."
Haar banden vitelten langs haar zijdten; de
bede verdween uit haar gezicht en maakte
plaats voor wamhoop.
„Ik -lean niet met je trouwen, John", mur-
mtelde zij, zoo zaohit, dat hij het nauwelijks
-hooren kon.
„Dan", antwoordde hij met een richte handl-
bewegiog, „is er niets meer te zeggen."
Bij de wanhoop op Catherines gezicut
kwam een schemer van toorn.
„Je hebt gezegd, dat je wist, waar mija
kind1 was en dat je -het mij niet wilde zeggen,
tenzij ik met j« trouwde. Stel «en«, dit ik
wg, wat j* gaztgdi h«ba? Em dat
zal ik dat zal ik! tenzij je mij het kind
teruggeeft f"
joim's wenkbrauwen trak-ken zich boos sa-
men.
„Gteloof je, dat iemand je gelooven zal?"
zeide hij.
„Dat kan ik proheeren. Ik zal je voor de
geheele wereld oproepen, om de waarheid te
zeggen."
„Heel goed. Dan drijif je me tot het uiter-
ste, Catherine. 1k zal mij zelf naituurlijk ver-
dtedigen. Het zal gemalkkeliik zijn te zeggen,
dat je krankzionlig bent.
De twee keken elkander een oogenlblik aan.
Eerst sdiitterden Catherine's oogen van
veron-ttwaardigd vuur. Maar zij had niet zoo'n
sterken wil als het had geschenen. Zij- was
een gevoolige zwakke vrouw, die veel leed
had o-ndiervonden en bang was voor haar
neef, John Hodden.
Het vuur van haar oogen doofdie uit in
tranenzij zonk op haar stoel terug en sloeg
de handeni voor haar gelaat.
,,0, John wees goed wees barmhartig
sni-kte zij. -
'Het heeft geen nut, dit gesprek voort te
zetten," zei John, stroef. .,Het is het beste,
dat je nu kiest. wil' je me trouwen of niet?1'
„Nooi't nooit"
„Denk nog eens na. Alls je me trouwt zal
ja je kind weer hebben, Kitty."
Ttean Uw&hi aan nulc mm kiur
moet aansluiten bij het internationaal ver-
keer. De vergelijking van deni Voorzitter met
den Greenwichtijd ging mank, omdat toen
de gewon-e tijd in elk and'er opzicht bleef ge-
handhaafd.
De Voorzitter meende, dat men met den
Green/wichtij-d nooit kon zien', hoe laat het
was. Met het oog op den- kiank naar buiten,
bleef spr. Z.-Scharwoude in overweging ge
ven, haar voorstel in te trekken.
De heer Zcemian oordeelde, dat men ten
onrechte had gewezen op verbindingen- van
internatLonalen aard. Onze verbindingen
gaan in hoofdzaak naar Duitschland en
Duitschland heeft den zomertijd gelijk met
zijn keizer afgeschaft.
De heer Gerritsen protesteerde tegen de
politieke inmenging vani dent heer Zeeman.
De Voorzitter was het met den heer Ger
ritsen een®. De politick moet er buiten blij-
ven.
De heer Swetsman deed een beroep op De
Tuinbouw en op Grpenitecultuur om Ziich van
stemming te ontihouden.
De heer Jb. Glas, Broek op Langendijik,
zeide nog, dat Groentecultuur zich moeil'ijk
aan den ouden tijd kan houden, wanneer de
nieuwe tijd wordt ingevoerd, omdat de werk-
lui dan ook em zomertijd willen.
De Voorzitter deed eveneens nog een be
roep op De Tuinbouw en op Groentecu'tuur
om zich van stemming te ontboudtn.
Het voorstel van De Toekomst werd hierop
met 650 stemmeni vddr en 445 stemmen
bianco aangenomen.
Het tegeUjesplakken.
In- bespreking kwam nu het voorstel van
De Toekomst om de L. G. C. op te dragen,
een zoo sterk mogelijke actie te voeren] om
wijzigingeni in de invaliditeitswet te krijgen,
opdat zoo spoedig mogelijk de tudnders met
minder dan 1500 inkomea worden vrijge-
steld Yam bet zegelsplakkea.
Groentecultuur ontraadde in bet belang
van de eenheid bet plaateen van een derge-
lijk punt op de agenda.
De heer Zeeman beatreed de meening dat
men hier met politick te doen had. Het be
trof hier een- zuiver tuindersbelang. Spr. ge-
loofde niet, dat er em in de zaal vdor net
plakken der zegels was en betoogde, d-at het
tuinbouwproduct geen1 arti-kel was om met
verhooging van deze belasting te verhande-
lm. Spr. oordeelde de voorgestelde actie in
de lijn van het petitionnemenit voor afschaf
fing van het K procent registratierecht en
van de actie voor afschaffing van den zomer
tijd. De toestand ten plattenlande wordt
mieer en meer onhoudbaar en ondanks de in-
getredem verbetering staan de menschen voor
groote tekorten. Het zegeltjesplakkm isi een
oedrijfsbelasting en spr. blijft dus in de lijn
van de vereeniging, wanneer hij er naar
stneeft, die belasting af te wimpelen. Z. i.
was het ook zeer wel uitvoerbaar om aan
tuinbouwers wier inkomm1 minder dan
1500 had bedragen, de beta-aide premies
terug te betalen.
De Tuinbouw steunde het vooorstel van De
Toekomst, al ging ze met de toelichting van
den heer Zeeman. die van- de wakkere jon-
gens, die in de Kamer eent vijfde van de
nrandaten bezitten, had gesproken, niet ge-
heel accoord.
De Voorzitter oordeelde, dat er voor het
voorstel, wanneer het uitvoerbaar was, veel
viel te zeggen. Hij vreesde evenwel een
scheeve verhouding, omdat er voor de men
schen toch geplakt moet worden, zooiang er
geen, andere regeling is getroffen.
Het voorstel werd- -hierop mint de stemmen
van Groentecultuur tegen, aangenomen.
Hierop volgde een bespreking over het
voorstel van De Toekomst om fin-antieel
plannen te steunm om door proefzendingen
de producten naar Overzeesche gebieden te
exporteerm.
Lie Voorzitter zeide, dat men vt56r alles
Amerika op het oog had, waarheeni men
groote massa's kan verzenden. Deze bandel
brengt voor de -kooplieden echter heel' wat ri-
sico m daarom wordt beoogd den koophane
del te steunen in het zoeken van nieuwe af-
zetgebieden.
De West oordeelde -aan de hand van- het
artikel van den beer Wagenaar in de Alk-
maarsche Courant, dat de handel in dezen
voldoende actief was. De heffin-g van een
extra percentage daardoor vond hij' niet ge
wenscht. Wanneer de fcosten uit de gewooe
middelen bestreden konden worden, dan was
De West niet tegen.
De Voorzitter vond den- handel in dezen
ook zeer ad- rem. Men heeft echter kunmen
lezen, dat men dezen winter meer kool in
New York had kunnen plaatseni en het is
mogelijk, dat dit niet is geschied, tengevolge
van veel' risico.
De heer Zeeman wilde aan het initiatief
van den- -handel niets te kort doen. De bloem-
kool ging het vorige jaar voor een- niet loo-
nende prijs. Het is mogelijk, dat dit ge-
schiedide, omdat daarvoor geen afzetgebied
was, maar -wie het verslag gelezen heeft over
de proefzendingen- van net Westland, die
Onze prQzen ztji nlst hooger dsn die van
andere drakkerQen.
lippen. „Het zou sllecht sleCht zijn. Ik kan
het niet doen zelis niet ter wSMe van het
Idnd."
Er heerscbte een Ikorte stilte. Toen sprak
John op zijn gewonen -toon.
„Heei goed. Wij behoeven niet meer op
het onderwerp tenig te -komen, tenzij ;e van
plan veranderen- wult. In dat geval, wil ik
naar je luisteren."
Voordlat zij kon antwoorden, had1 hij zich
omigekeerd en ging been. Haj igeloofde niefi
dat de zaak afgeloopen was; want hij- was
er tamelij-k zeker van; dat Catherine hem
telkens weer vragen en- bij hem pteifen zou
„Ik heb al'les vergeten, wat we gezegd1 heb
ben. Ala je mijn vrouw zult worden, zou nidjn
geheugen misschien terugkomen."
Met deze woorden keerde hij zich om en
verliet haar. En zij begraep, dat bidden en
smeeken niet zou helpen, tenzij- zij zich aan
zijn wil onderwierp. Zooals zij later zelf
zei-de, was zij in die dlagen bijna krankzin-
nig geweest.
De onrust, die twijfel, die John's woordten
bij1 haar verwekt badd-en; maakten haar
bijna gek. Nachten achtereen lag zij-, wakker
te bed, of liep de k-am-er op en n-eer, haar
hamdsen in wanhoop \yrmgend. Al de oude
weet, dat er in Amerika veel toekomst is
voor onze bloemkool.
Spr. mierkte nog op, dat de heer Wagenaar
zich in het ingezonden stuk in de Alkmaar-
sche Courant niet op het standpunt plaatste
van „hand«n thuis.' Hij was er prineipieel
niet tegen, dat de organisaties zien daarmee
bezig nouden, maar al was dit het geval,
dan behoefde men zich daardoor nog niet te
laten bei'nvloeden. Er zullen1 mislukkingen
komen, maar die gelukkem, zullen een richt-
snoer geven naar neter export en daardoor
wordt de -algemeene welvaart bevorderd. Er
is dus ook kans, dat de regeering zal steu-
rlen-. Zonder hoofdelijke stemming werd het
voorstel hierop aangenom-en.
De heer Hoogland stelde voor, daarvoor
een maximumbedxag yam f 1009 te reservec-
ren.
De heer Wagenaar oordeelde dit bedrag
veel te laag. net is mogelijk, dat een paar
proefzendingen ongelukkig uitvallen en dan
i® het geheele bedrag weg. Wanneer men
geen hooger bedrag Deschikbaar wil stellen,
dan moest men het maar niet beginnen'.
Wanneer spr. -als koopman een dergelijke
proef neemt, dan doet hij dat voor eigen- reke-
n-ing, maar dan behoudt hij ook de winst
voor zich. De Groente-Cenfrale kan dit ock
doen.
De heer Kramer stelde voor, om hier voor
K pet. gedurende een' jaar te heffen.
De Voorzitter had zich de zaak z66 'ge-
d-ach-trdat bij1 aanneming van het voorstel
Hoogland- de L. G. C. zich tot den Noorder-
manktbond en' tot de veiling Warmemhuizen
en omsipeken wendde om eveneens 1000
uit -te trekken. Slaagt dit, dan krijgt men
van het Centra al Bureau zeker 50 pet. en
dan is er al 6000.
De heer Kramer hield vast aan de heffing
van K pet. Spr. wilde zich ook tot Koopban-
del wendeni.
'Da heer Wagenaar oordeelde bet wel mo
gelijk, dat de Koophandel er per omslag iets
aan betaalt, maar ten slotte betalen de tuin-
dera dit toch. Het voorstel Hoogland werd
xierop verworpen met 593 stemmen tegen en
503 stemmen1 voor.
Een heratenmning blteek echter noodig om
dat De Toekomst bad gemeend, dat het voor
stel Hoogland los stond van de toelichting
en aanvulling van den voorzitter. Bij her-
stemmin-g werd het voorstel Hoogland- (De
Tuinbouw) aangenomen met 306 stemmen
tegen, die van Gnoentecultuux en De West.
;en voorstel van De Schemer te N.- en Z.
Schemer, om' in samenwerking met andere
organisaties alien irovl'oed aan te wenldeni om
met het oog op de groenteexport naar Ame
rika in de schepen meerdere koelruimte te
veukrijigem, werd eveneens aangenomen.
In verband- met een voorstel van- „De
Schermeer", om „De Tuinbouw" tegen ver
laagd tarief te verschaffen, wekte de voorzit
ter op, dit blad, dat 3.50 per jaar kost, en
het beste vakblad is, dat er voor de tuinders
bestaat, zooveel mogelijk, desmoods gezamen-
Mjk. te lezen.
Burgemeester Slot gaf nog een toelichting
hoe het door afname van- ongeveer duizend
of 500 exemplaren mogelijk was, eeni korting
van 1.per ex. per jaar te 'bekomen. Spr.
bracht den voorzitter drank voor de vriende-
lijke woorden, die hij in zijn openingswoord
aan zijn vader had gewijd en deelde mede,
dat deze, ondanks zijn hoogen leeftijd nog
zeer goed was, doch door het gure weer niet
in staat was, de vergadering* bdj te wonen,
waarop hiji evenwel in gedachten tegeniwoor-
d-ig was.
Ook dankte spr. den voorzitter voor de
vriendelijke en- hartelijke woorden, tot hem
als oud -voorzitter gericht.
(Wordt vervolgd.)
UIT OUDKARSPEL.
De Iboerenleenlbank' vergadarde Dinsdag-
avond in het lokaal van den heer Vis. 66 le
den waren aan-weziig,.
USt het jaanvenslag- Week dat 1 leden-, 12
bestuurs-, 4 raad van toezicht- en 7- gecom-
bineerde vergiaderin-gen' gehouden ziin.
iHet a-antal mlagen is geweest) 267 tegen
en hij was er tamelijk zeker van, dait hij die pijn en- onrust wareni weer in haar opgeiwekt.
overwinning zou behalen.
Ziji kon haar leed niet meer verzachten' door
Hij had zich niet vergist met te den-ken, dat goed'e weiken te doen. Zij1 gaf niet langer om
zii op de zou terugkomen. Haar -bleek, de zorgen van andere menschen, want het
vertrokkeni gelaat zeide hem, dat zij een slag
had ontvangen, dien zij -niet licht) zou verge-
ten. Maar hij was niet juist geweest in zijn
vermoeden omtrent den vorm van haar be-
weringen. Zij kwam niet bij hem met de be-
loftle van een huwelijk, mlaar eenvoudiig- met
een droevig verwij't over zijn wreedhedd, om
haar kind van haar weg te -houdlen.
John keek haar vast aan. Toen zei hi} met
volmaakte onverschilligheid-:
„Je moet niet bij je veretaod zijtffl, Cathe
rine. Ik hdb je nooit iets omtrent een kind1
gaagd." Em tow zij nog wai •bwiwidfl, voeg-
As hij «r "iMrilisteSlMiiOTm hij
bi-ttere leed had- haar zelfzuchtig gemaakt.
En John Hold-en letlte op haar, ent gaf geen
teeken. Hij: zei tot zich zelf dat ziji eindelijk
zou toegeven-.
Maar Catherine's aard was rein als
sneeuw en vast als een rots. Een ander man
te huwen-, terwijl Gerard de Maudem leefde,
zou h'a-ar de grootste ontrouw gescvenen
hebben. Het was haar eenvoudig onmogelijk.
En toch- hadi het nrartelaarssch'ap van leed,
d-at ziji te verduren had, misschien1 op den
duur haar will zwakker gemaakt, als er niet
iete was voorfevallwi, waardoor en zeker
<teal dc ma hiur
wetd, Slapelooshcid en zedelijke onrust h'ad-
dem haar zoo ui-tgeput, dat ze na verloop
van een week bijna onherkenlbaar was. Zij
was vervallen, geheel verschillend Van het
Zachte en bijna stralende schepseltje, dat in
den- tuin was gekomen om bloemem te halen
op dien zomeravond in Juni toen1 John haar,
als't ware had overvallen en haar hart ge-
broken had. Een vree^elijke moeder-honger
had zich van haar toeester gemaakt; zij
had een gevoel alsof ziji hemel en- aarde zou
kunnen bewegen om- het kind, dat zij verloren
had. Haar holle oogen, ingievallen gezicht
troffen John Holden- niet met medelijden
voor haar leed, maar ziji maakten hem onge-
rust omtrent het gevolg van zijn proefne-
ming. Hi} verlangde Catherine niet te doo-
den, noch haar krankzinnig -te maken. Hij
duilae a lies wat hij goed' voor haar oordeel
de. Hij wenschte, cfat zij zijn vrouw zou zijn,
in een groot buis zou wonen, een rijfuig,
tnooie pa aid en, mooie juweelen, een liefheb-
benden echtgenoot en een troepje kinderen
zou hebben - waartoe ook net kind zou
hooren van den schu-rk, die haar verlaten
had. En hiji kon eenvoudig- niet begrijpen,
dat al die goede dingeni niets zoudem betee-
kenen voor Catherine, als ziji gekocht moes
ten worden1 ten koste van een vlek op haar
tt®l.
(Verdi uawelgd)
Denkt er om
I *7:;. Un Unr 1 arw-T n-io+ moor fPrT HiTMVT
it. i J. t_J,.l -illI/va.4 kin/I. knne «*n1 cr m«m 1 OiU
