AlKmaarsche Courant
VeigadBfing van den Gemeenteraad
Eindelyk weergevonden
Voor hot drukken van
Is nw adres:
N.V, Boek- en Handelsdrukkerij
v.h, Herms. COSTER ZOON,
Voordam G 9, ALKMAAR.
Trijdag 23 Maart.
F e n i 11 e t o n.
Do weeshulskwestle.
I*. TO.
IMS.
Honderd VI]! an Twlntlgste Jaargang,
benoeming van een lid der
COMMISSIE VAN TOEZICHT OP
H£T MIDDELBAAR ONDERWIJS EN
VAN DIE OP HET GEMEENTELIJK
nijverheidsonderwijs.
De woorden van Mr. Leesberg zijn gelijk
m die in „Ons Blad" van gisteravond. Het
verband tusscben Mr. Leesberg en „Ons
Blad" is wel groot. De feiten, dat wij ver-
keerd handelden met het aannemen der motie
A er niet. Ze hebben met niemand overleg
gepleegd. De Raad moet zich niet laten diwin-
gen, waar hij meent het algemeea belang te
ditnen. De heeren willen zich door de arbei-
'dera niet laten op den kop zitten, doch zoo
lang wij hier zitten, zijn wij verplicht een
door ons gewild onaangetast systeem hoog te
houden. Het terugkomen op gevoerde be-
raadslagingen vond spr. niet noodig. Om zon-
der redenen te buigen vond spr. ongewencht
De heer d e Boer had in geen enkel op-
zicht een hatelijikiheid beoogd. Ala wiji hier
zwichten, dan staat wiskundig zeker, dat
meerdcre kwesties zullen volgen. Met alle
waardeering van den arbeid van de leden van
't Burgerlijk Armbestuur, weiken arbeid spr.
waardeert, zegt spr.: mijne heeren, wanneer
gij .u niet wilt scliikken, dan gaat gij maar
heen en nemen wij, anderen. Spr. heeft reeds
een ontwerp om de verordening van het Bur
gerlijk Annbestuur in overensteaming te
brengen met de motie.
Mr. Leesberg vond het goedi dat de
aaak zoo scherp naar voren was gekotneu.
.Men moet onderscheiden het voordrachtsrecht
en het beaoemingsrecht. Spr. wil uit waar
deering voor het vele werk van de coimmissies,
deze het vrije voordrachtsrecht niet ontnemen.
De heer W e s t e r h o I Maar niet buigen
voor terrorism.
Mr. Leesberg Het terroriame ia van
u uitgegaan.
De heer Westerhof: Gij. sternde mede
v66r de motie.
Mr. Leesberg bleef van meaning, dat
men thans bezig is net evenwicht in de war te
pturen.
Mr. W. C. B o s m a n had dc vcrgadering,
waarin de motie werd aangenomen, niet bij-
Croond. Een motie beteekent nieis andere
dat de Raad den wensch uitspreekt dat
het in een aangegeven richting gaat Een
Raad is echter ook gebonden aan ae verorde-
ningen en zoolang die niet gewijzigd zijn, is
de cotnmissie aan de verordening gebonden en
,niet aan de moties. De verordening is een wet
voor de commissie en de commissie deed wat
ze op gTond van de verordening moet doen.
De raad] kan nu van zijln recht gebruik
makem en personeni aan de voorgedragenen
toevoegen.
De heer v. d. Bosch was van oordeel
dat het vrije woordrachterech t door die mo
tie niet was aamgetast. Was Hit het geval
dan wilde spr. op de motie terug komiem. De
motie vraagt ecntor sflechta overleg. Het
gaat het incest over hiet B. A. waarin men
meer arbridiers wil.
Spr. kan zich vooratrilen, dat bet B. A.
wanneer Hit van goedem wil isi, uit de
stuur snijdt ons den1 weg af en dan wordt het
noodig de verordening te wijzigem. Wij wil
len geen dictatuur maar overleg Dwin'gt
men ons, dan zullen wij de verordening
wijzigen.
De heer Wester h o f De motie spreekt
van overleg en de verordenin gvera n der in g
maakt de zaak zoo scherp mogelijk. Het be-
srtuur snijdt ons d£ weg af en dan wordt het
noodig die verordening te wij'zigen. Wij1 wil-
kn geeni diktatuur dezen overleg dwingt men1
ons, dan zullen wij de wijlziging van de ver-
ordening wijzigen.
Mr. Leesberg was in hart en riel over-
tuigd dat die voordjacht beperirt moest wor-
den tot de opgegeven personen.
Spr. riep den raad tot getuigen.
Mr. S1 u i s Zeer juist.
De heer Westerhoi ontfcende.
Mr. Leesberg kwam tegen' de poging
op om de andere interpretatie van den beer
van dten< Bosch te aanvaarden. Het vrije
voordrachtsrecht wordt wel >aangerand.
De heer Westerbof ontkende dit. De
motie heeft een ruimte van 10 personen ge-
laten. Spr. had geen behoefte met den heer
v. d. Bosch In een sebuitje te komen.
De heer v. d. Bosch vond het mensthe-
lijk, dat men in colleges gaarne menschen
best waarmedle men goed op kan sdhieten.
Uit het Engelsch van Adeline Sergeant.
21)
Nog sterker, hijl kreeg een paar zeer be-
vend geschreven woordien van Catherine zelf
„Ik heb niets van je noodig. Biedi me geen
geld aan. Ik wensch je niet mieer te ziiem of
van je te hooren. CATHERINE."
Deze regelen waren geschreven op aan-
dringen van John, ntoar in volstrekte onwe-
tendheid van den waren staat van zakern;
maar voor De Mauden schenen zij: beslis-
oendi. Hij zwoer 'toornig, dat zij werkelijk
nooit meer iets van hem1 zieni of nooren zou,
verlichitte zijln geweten door John Holden
een groote cheque te zemdea, die deze onmid-
dellijik tenugzond, en ging toen bui tensl ands
en verba nde A; gedachte aan zijn onverzoen-
•lijke vrouw zooveel miogel'ijk uit zijn geest.
Intusscben werd Kitty weer sterker en
kwam zij weer benedeni Er was echter ver-
andering in haar houding. Ziji was stil en
ooderworpen, maar zijt scheen meer verzoend
met haar lot dan zijt ooit te voren geweest
was. Eeniige woordien, door 'Dora gesproken,
hadldeni hiertoe medegewerkt.
„Als je kind dood is", zei mevrouw O-
ton, „waaromi probeer je dan1 niet iev ..oen
voor de kindereni van andere rsa«^Aen, Kit
ty; ik geloof, dat den grootsten
troost zou krijgiefl je zoui het gevoel hebben,
tlaof je iets voor hem deed."
Zij grondde haar raad niet op mk hoogeren
hnwegredan. Zij waa an wan da menschen
Met feeft ttrata edWer in ew aiKleren
en daarom was spr. voor de motie. Men kan
tegen overleg niets hebben.
De heer v. Druneo las de notulen voor
om: vast te leggen, wat over de lewestie de vo-
ri« maal was gezegd.
Hierop volgde de benoemingen.
■De heer van Deventer bekwam 10 stemmen,
de heer Jf. Westerhof 0 stemmen, zoodat was
gekozen in beide commissies de heer van De-
venter.
Het tweede gedeelte van het voorateL be-
oogende intrekking van de motie, werd op
voorstel van den Voorzitter aangehou-
den tot de behandeling van het in te dienen
voorsitel van den heer de Boer tot wijziging
van de verordening van het Burgerlijk Arm-
bestuur.
De heer Westerhof verzocht aanteeke-
iring dat de S. D. A. P. tegen deze grappen-
makerij was.
BENOEMING VAN EEN LID DER
COMMISSIE TOT WERING VAN
SCHOOLVERZUIM.
De aanbeveling is de volgende:
1. De heer C. A. de Braal (aftr.); 2. deheer
Mr. P. A. Offers.
Bcnocmd werd de heer de Braal met 16
stemmen, en 2 bianco, en 1 stem op Mr. Of
fers.
De Raad ging hierop in comite.
N'a heropendng was aan de orde de benoe-
ming van een omderwijzexes aan de 2a Ge-
meenteschool.
De voordracht ia de volgende:
1. Mej. M. G. Vermeeren., onderwijzeres te
Stompetoren.
2. Mej. H. G. Kaeseberg, onderwijzeres te
Warmienbuizen.
3. Mej. J. Wieberdink, onderwijzeres te
Jubbega.
Benoemd werd mej. Kaeseberg met 11 te
gen 8 stemmen op mej. Vermeeren.
BENOEMINO VAN EEN VOORZITTER
EN OKIE LEDEN VAN STEMBUREAUX.
Het voorstel luidt als volgt:
1. aan dien heer C. O. Zaadnoordijk een
eervol ontslag te verleenen als voorzitter en
den heer P. Dekker en mej. K. Hibma als
lid van 66n der atembureaux voor de verkie-
ziinig van de leden van de Tweede Kanter der
Staten-Generaah de Provindale Staten en
dein Gemeenteraad;
2. te benoemen tot 31 Mei 1926:
a. tot voorzitter van het stembuneau in Ijei
zeetiende stemidistrict voor de verkiezing
van de leden van de Tweede Kamer der Sta-
ien-Oeneraali en de Provincale Staten, tevens
vijfde stemdistrict van den derden kiesfkring
voor den Gemteenteraad, den heer Jl. Rin
gers, thans lid van 66n der stem bureaux:
b. tot lid van het onder a genoemde stem-
bureau den heer W. J. van der Vliet, Eike-
lenberigstraat 27;
c. tot lid van het stembureau(i!n het tiende
stemdistrict voor de verfriezing 'van de leden
van dte Tweede Kamer der Staten-Generaal
en de Piovinciale Staten, tevens vijfde stem-
district van den tweeden Ideslkring voor den
Gemeenteraad, den heer J. Vogelaar, Tes-
selschadestraat 9:
d. tot lid van nef stembureau in het elide
stemdistrict voor de verkiezing van de leden
van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
en de Provinciate Staten, tevens zesde stem-
district van den tweeden kieskring voor den
Gemeenteraad, den heer D. Geels, Baan-
gracht 15.
Benoemd de voorgedragenen met alge-
meeme stemmen.
LOONENi WER'KVERSCHAFFINO,
B. en W. sitellen voor de loonen' bij werk-
verschaffing uit te betaken, vast te sfellenl ge
lijk dioor den minister in een schrijtven is aan
gegeven.
De voorzitte r deelde mede, dat de
minister ook bereid was de subsidie over
Mia art te verleenen.
Dte heer Westerhof veromderetelde,
dat men) zou begrijtpem dat die fractie nooit
hare stem aan net voorstel kon geven. Wij
zijto nog van meendng, gezien' de resuTtaten
van de werkverechaffing, waardoor de ge-
meen'te weinig zal hebben! bij te passen, dat
zonder steun van Rijk en Provincie kan wor-
den: gewerict. In dit opzich't is men geluikkig
niet afhankelijk van de regeering. Spr. legde
vast, dat het dwingende van den minister het
voor velc gemeenten noodzakdijk maakt te
capituleeren. Dit is hier niet noodig. De
kans was vriji groot, dat de zaak on'gestoond
was doorgegaan en als de bhrgemeester niet
had geschorst, dat men door had kunnen
werken. Spr. verwachtte* alsnog. dat de bur-
gemeester ernstige pogingem zou doen om
alsnog een hooger loon te verkrijgen. Spr.
vroeg naar de resultaten in deze van net
door den burgemeester toegezegde onderzoek.
De beer K e if s p e r had biji de behande
ling van het vraagstuk voor een hoogere be-
die in werken voor anderen een geneesmiddel
voor alle kwalen zien, maar zij had niet het
hoogere geloof, waardoor werk voor anderen
mooter en beter wordt, omdat het weak voor
God wondt. Maar zelfs het greintie waaiheid,
dat zij vast gegrepen had, het feit, dat wij
ons aan anderen moeten geven, voordat wij
geliuydg kunnen worden was een openba-
ring voor de arme, onervaren Catherine. Zij
peinsde er dag en nabht over en begon edn-
delijk weer mieer belang te stellen in de annen
van die buurt, maar nu met een speciaal oog-
merk, namelijk, het welzijn van dte kleine kin-
deren, die in anmoede, onwetendheid en on-
deugd opgroeiden'. En zooals in vele andere
werken, was ook hierin de eerste stap de
moeilijkste. Voordat het-veel wekeni en maan-
dten venter was, stak Kitty diep in het werk,
dat zij ondtemomen had, en zaig zij er hoop-
voller en tevredener uit dan zij in langen tijdl
gedaan had.
Het was een groote opluchtilnig voor haar,
dat John had opgehouden met zijn opfet-
tendheid. Zij waren plofcseling en schijnbaar
zonder reden ge&ndigd, maar zij was geluk-
kiger nu zij er van bevrijd was. En wait meer
zegt, hij scheen geneigd zijn oplettendhedten
aan een andter ite wijdien en Catherine was op-
recbt blij, dat hij vooruitzicht op gteluk had.-
John was het met zichzelf eens geworden.
Hij kon Catherine niet trouwen, nu, dan moest
hij iemand andere trouwed. Hij had geen
plan zijn gelheele leven ongetrouwd te blij-
ven, omidat hij de vrouw, die hij liefhad, niet
krijgen kon. Hij had getracht Catherine te
winnen, zoolang als hij1 het mogelijk had ge-
adhit, haiir ts winnen, maar zij was nu bui-
«en zijn fwraik an daarom montt hij iamand
Souulng gtstenRj. Spr. urn ntt vow voor*
stel stemmen, omdat de werkloozen bij af-
stemmdng geeni hooger loon ontvangeni enl de
gemeente bevoordeeld wordt door de subsi
die te aanvaarden.
Dte heer H. E. B o s m a n oordeelde, dat
mien' zich aan het principe moest houden,
ook <al kwam de regeering 10 maal met te-
genpressie.
De heer v. d. Bosch betoogde, dat het
voorstel een dwang inhoudt om terug te ko
men op wat mien noodig had geoordieeld. Spr.
had advies gevraagd van een hoog staand
socioloog en betoogde het geen gemeemtebe-
lan'g te achten een loon' uit te keeren dat oin-
voldoende is en ontevredenhdd kiweekt, die
niet gekweekt mag worden. Wij' doen. echter
dte gemeente een1 scbade door niet op het be-
sluit terug te komen, omdat de menschen toch
niets meer zullen, ontvangen.
De arbeidlens worden niet gebaat en de
gemoenschap wel geschaad.
Spr. wil het voorstel dan ook ondter protest
tegen den drang van den' minister aanvaar
den.
Die V o o r z i 11 e r betoogde, dat het hier
loopt over dte fcaspositie van de gemeente. al
moet de raad een idieel goed opofferem. Wij'
mogen voor een herschenschim1 de subsidie
echter niet verepelen.
Bij dte conferenities van' B. en W. met dte
organisaties overlegdleni deze dte namen "an
verschillendte gemeenten waar hooger be-
taald wordt. B. eni W. hebbeni dten' ajidteter
verzocht in deztelfde gunstige positie te -wor
den gestteld. De minister heeft echter bf-
richt dat die loonen niet gehandhaafd
zijn. Uit „Het Volk" i® spr. gebleken dat ook
in tal van andere plaatsen pressie is uitge-
oefend. Sedert diem is ook in andere plaatsen
ingegrepen. Plaataem met eem sterice fiabrieka-
bevoMmg sit,a an er iets voordeeliger voor.
De heer Westerhof deelde mede dat
op het oogenblik in Zaandam 45 d. wordt
betaald. 'De houding van' den burgemeester
heeft echter de zueht van den minister om
de loonen naar beneden te hatem gesteund.
Spr. oordeelde dat de voorzitter heeft me
degewerkt het ideate goed prijs te geven. De
zienswijize van den' heer v. d. Bosch' was niet
geheel juist. Het is mogelijk dat het besluit
vernietigd wordt, maar het is ook mogelijk
van niet, al is dit eeni kleine kans. Spr. wil
voor den weinigen steun die kleine kans niet
missen. Op grond van onze eerlijlke overtui-
ging, dat net loon' onvoldioende is, zullem wij
tegen stemmen. 'De menschem Zijn teni teindte
raad en spr. zou zijln geweten1 geweld aan
doen door zoo'n loonuitbetaling voor zijn
verantwoording te ntelmen.
De Voorzitter oordeelde dat de
kans theoretiscb slechts bestaat. De minister
heeft wel docni gevoelem dat hij zal vtroieti-
gen1.
Voor dat spr. tot schoreing over ging, wist
spr. al dat ae minister zou schoreen, al wil
hij niet ontkennen, dat zijn houding dieni mi
nister eemigen steun gaf
Het loon is practisch geeni 18 maar
20.16.
De heer Covers ©ndersehreef, diat het
eem schaarsch loon Is, maar mem mag niet
vergeten dat in het vrije bedrijf velem in dte
omgeving dit nog niet ontvangen.
Het voorstel van B. en W. werd hierop
aangenomen met 11 tegen' 8 stemmeni. Tegen
de soc.-dem. en de heeren v. Veen en H. E.
Bosnian.
VOORSTEL TOT HET AANVRAOEN
VAN RIJKSSUBSID1E VOOR HET
DOEN VAN UITKEERINGEN AAN
CRISISWERKLOOZEN.
B. en W. stelden den Raad voor:
Hem te machtigen het rijkssubsid'ie aan te
vragen en op de gestelde voorwaarden aan te
nemen voor de tabaksindustrie, de bouwbe-
drijven, de metaalbedrijven, het transportbe-
drijf en de kantoor- en handelsbedicnden, met
bepaling (behoudens goedkeuring van den
Minister) van de maxima der uitkeeringen per
week voor uitgetrokkemen op 11 voor ge-
huwden en kostwinnere en 7,50 voor kost-
gangers, voor de overigen resp. op 10 en
6.50, voor beide categorieen met een toeslag
van 0,50 per week per gezinslid boven de 2
personen tot een maximum van 10 personen
het tot stand komen te bevorderen van een
commissie in den geest als de Minister aan-
geeft; ten slotte aan den Alkmaarschen Be-
stuurdersbond een afschrift van dit besluit te
zenden.
De heer Westerhof noemde de bijlage
er eene die de fractie niet kan bevredigen. De
regeling is ingevoerd om de menschen, over-
geleverd aan het Burgerlijk Annbestuur, in
betere conditie te brengen. Hoewel de uitkee
ringen van het Burgerlijk Armbestuur zeer
laag zijn, worden de uitkeeringen met deze
regelingen nog lager. Spr.'s grief tegen B.
en W. is dat zij zich onthouden van een be-
andere kiezen. Het was natuurlijk, dat hij
Fanny Rothwell koos.
Zij was er bijna altijd en hield zijn moeder
gezelschap nu Dora weer, naar huis en Kitty
zoo bezig was met haar annen. Zijn moeder
'had gezelschap noodig en Fanny was een
knap meisje met voorkomen en sty!, zooals
John die wenschelijk vond in een vrouw. Het
was gemakkelij'ker haar dan iemand anders
te vragen.
„0, mijnheer Holdem, U overvalt me", zei
ze, wat niet bepaald waar was. „Ik
dachit niet ik weet werkelijk niet, wat ik
zeggen moet!"
„Ik geloof, dat U te nrijnen gunste zal
kunnen beslissen", zei Holden, niet in staat
teeder te kijkfim of te spreken, maar toch ver-
langend zijn zin te krijgen.
Fanny keek hem tereluiks aan. Zij vond,
dat hij heel groot en onhandig was, een
groote, logge reus, noemde zij hem bij zich
zelf, met geen heel goed1 humeur, geloofde
ze am veel te veel gesteld op zijn nichtje Kitty
maar haar vader had haar gezegd, dat hij
met den dag rijker werd en weldra een der
invloedrijkste mannen van' Fairfond zou zijn,
en, 'als zij1 hem trouwde, zou ze hem' zeker
om haar pink kumnen windenZij sloeg haar
oogeni near en glimlachte.
,,Wil je me hebben', Fanny?" zei John. „Tk
zal1 je zoo gelukkig makeni als ik kan. Je zult
alles hebben, wat je wenscht, zoover ik bet je
kan geven. Natuurliilk zita moeder en mijh
nicht in huis, maar je hebt altijd van haar
geh'ouden., dat is dus geeni beleisel".
„Neen"zei Fanny zaoht. „0, neen, ik
houd van haar zooals ik het van jou doe,
John". Ea te afyi wsrf»tenj lsgdSo «v haar
aordedJng. Het alleihwgfte wat vertwnd
kan worden is 12. Is er bij de kmderen. cen
jongen die 18 verdient, dan krijgt de werk-
looze vader niets. Dit komt vrij veel voor. Bij
het Burgerlijk Annbestuur hield men ook al
rekening met het gezinsinkomen, maar niet in
die mate. In een gezin kan op het loon van
de kinderen niet geleefd wordien. Spr. weet
niet of de uitkeeringsnorm gegeven is door de
regeering of voorgesteld. Heeft het college
overleg gepleegd met de regeering of met
hooger mag worden gegaan? In dat geval
staat men voor een voldongen feit. Maar het
is nog de vraag of de regeering geen toeslag
zal geven. Hoe hoog zal die toeslag zijn Spr.
ging de circuiaire van den minister nader na
en oordeelde dat er niet gesproken wordt van
een verband tusschen de uitkeering en de loo
nen in werkverechaffing verdiend. Spr. vex-
dedigde de door den Alkmaarschen Bestuur-
dersbond gevraagde regeling. Het is mogelijk
als gemiddelde als maximum tot 19,50 te
gaan. Spr. oordeelde dat het verzoek vatf den
Bestuurderebond de voorkeur verdiende. Vol
loon zal door spr. in geen enkele maatschap-
pij worden veraedigd, doch men kan ook te
ver naar beneden gaan.Wanneer het ver-
vid en de norm wat hooger was, dian komdlen
wij wel medegaan. Zoo laag gaan, wil
spr. niet, dan maar zonder steun van het
Rijk.
Spr. vraagt of het college het percentage
van den Rijkssteun kan mededeelen en of het
college deze uitkeering toelaatbnar oordeeW.
Kan men daarmiedle het gebrek in de gezinnen
weren? Spr. neemt aan dat het college, zon
der dwang, geen uitkeering wil, die ellende
brengt. Men moet zich bedenken of men deze
regeling zoo kan aanvaarden. Hier geldt het
voor de meest uitgeputten, hen die reeds van
alles ontbloot zijn. Het gaat niet, hen met
zoo'n lage uitkeering naar huis te sturen.
Spr. wil alsnog bij de regeering ernstige po-
gingen doen het te verlagen en de norm te
verhoogen.
De heer Hi E. Bosnian had de gegeveas
niet kunnen krijgen, dat door deze regeling
de uitkeering lager wordt dan die van het
Burgerlijk Arpibestuur. Spr. stride aanhou-
ding van de bijlage voor.
Den heer C1 o e c k was het niet bekend,
dat de ondergrond vam; de zaak was om de
gesteunden in beter doen te brengen, ook niet
of de uitkeeringen van het Burgerlijk Armbe
stuur hooger zijn. Dat van het gezinsinkomen
in mindering moet komen'. is niet te ontko-
men zonder af te zien van de subsidie. Spr.
verklaarde waarom slechts 5 groepen zijn
gesteld'. Dit kwam door de cijfers van de Ar-
beidsbemiddeling. De bijlage is de vrucht
van het gezamenlijk denken in het college.
Wij moeten eerst de uitkeeringen vaststriien
en dian een' finanrieelen staat overieggen. Pas
dan zal blijken of wii de subsidie krijgen. Re
kening moet ook gehouden worden met de
bedragen van de verzekeringkassen. Spr.
noemae deze bedragen. Wij meenen met deze
bedragen bij het Mlnisterie een tamelijk hoo-
ge vraag te dloen. Spr. besprak hierop het-
geen de Bestuurdersbond vraagt. Spr. vond
het niet verstandig een zoodanige regeling te
maken dat het voordeeliger wordt steun te
ontvangen, dan werk te zoeken. Het bedrag
aan het Burgerlijk Armbestuur gevoteerd is
reeds geheel op.
De heer Westerhof was door het ant-
woord allerminsit overtuigd. Spr. betoogde,
dat de Bestuurdersbond vraagt de normen
van de circuiaire te aanvaarden, zonder de af-
wiiking van de
Mr. Leesberg oordeelde het mogelijk,
dat het adres ongriukkig was geredigeerd,
doch het stond er anders. Het adres spreekt
van „met uitzondering van het volgende" en
daarbij is dc niet
De heer Westerhof: De Bestuurders
bond heeft bedoeld een regeling te vragen
zooals in de circuiaire, zonder aftrek van
Dit is in de redactie niet sterk genoeg uitge-
drukt, doch dit is wel de bedoeling, omdat
men zoo met eenig gezinsinkomen niets krijgt.
Spr. ging voort met zijn beantwoording
van den heer Gloeck. De regeering volgt een
systeem, waarbij men er zonder meer inloopt.
Zoo'n systeem kan spr. nooit steunen. De re
geering dient eerlijk spel te spelen. Nu geen
zekerheid omtrent den regeeringssteun is te
krijgen, oordeelt spr., dat er niet op kan wor
den ingegaan. Spr. strit den Raad voor, B.
en W. uit te noodigen, met toriichting over
den financieelen toestand van Allcmaar, met
de regeering overleg te plegen over den toe
te keninen steun en of het mogelijk is den norm
op te voeren en het in y, te verandferen.
Deze regeling mag alleen aanvaard worden
als er geen out komen aan i9.
De heer C1 o e c k gaf toe, dat een vergelijr
king met de uitkeeringen van de vakbonden
en die van het rijk niet opgaat, maar B. en W.
hebben er toch naar gezien. Spr. oordeelde,
hoofd op zijtn arm. Ze was niet l'ang genoeg
om zijn schouder te bereiken en begon te
huilen.
Hij sloeg zijn ami onu haar heeni, buste
haar en droogde haar tranen, in stilte er
over verbaasd, dat ze huiilde; toen bradht hij
haar naar zijto moeder en stride haar met
eem ziekere sohaapachtige voldoen'ing als zijn
aanstaandle vrouw voor.
Mevrouw Holden vond het niet zoo pret-
tig, maar ze sch'ikte zich; ze had gedurenide
eeni gen tijid gezi en, hoe de za keni gingeni en
zij hoopte er het beste van. M'aar toeni Fan
ny naar huis was gegaan want John had
haar in zijn eigen huis gevraagd, ojndat hij
er niets onbehoorlijk® in vond uit te spreken,
wat hijl reeds lang als eem uitgemaakte zaak
beschouwde zei ze, tamelijk knorrig tot
hemi:
„Je ziult zeker het huis wri voor je zelf
willen hebben, als je getrouwd bent?"
.,Volstrefct niet. ranny zal graag gezri-
scnap hebben. Ik zal veel uit zijn. En ik zou
niet graag hebben, dat U wagging".
„Nu, ik ben niet van veel gtwicnt. Ik vir-
laat bijna nooit mijn Iramf r Maar Ca
therine?"
„Oatberine zal natutirlijk b:er blijven'. Zij
kan nergens anders beer ?aan".
„Hfeel goed", zei mevrouw Holden. ,,Als
ik geduld heb met Fanny's drukte vind ik,
dat zij het ook kan hebben. Maar Catherine
heeft een eigen wil, en diem krijlgt ze weer
terug".
John was boos over deze woordien, maar
ze dedem hem Catherine mauwlettender be-
schouwm dan hji in dm laaistm Ujd ge-
Onze prljzen zQi ntot hooger dan die van
andere drnkkertjen.
dat hetgeen de heer Westerhof voorstelde,
zeer onpraktisch is. Laat men desnoods een
andere regeling aannemen. Spr. wil de eer
ste zijn om de uitkeeringen van het Burgerlijk
Armbestuur te roemen, doch er is maar 6en
enkele hoogere uitkeering gedaan, dan door B.
en W. wordt voorgesteld. De eenige vraag die
het Burgerlijk Armbestuur sitelt is: met hoe
weinig kan je op hiet moment toe.
Mr. Leesberg ontraadde mede aanhou-
ding ten zeerste. Wij zijn dan over een maand
even ver. Spr. vreest dat Alkmaar dan de
subsidie niet zal krijgen.
De heer Westerhof was bereid een po
ging te doen, am den norm hooger te krijgen.
De Haarlemsche regeling is hooger en reeds
goedgekcurd. Spr. wil probeeren de uitkee
ring op /12 te stellen met 1 voor ieder kind.
De heer B a k stride voor met het maximum
te blijven onder Haarlem en den toeslag voor
een land op 1 te stellen.
De heer Westerhof vond het praktisch
om te trachten iets te bereiken en steunde het
vooratel van den heer Bak. om het op 11
en 1 voor een kind te stellen.
B. en W. namen het voorstel over, dat hier
op zonder hoofdelijke stemming werd aange
nomen.
B. en W. zeggen in bijlage 56:
Wij hebben de cer, hierby voor U ter in-
zage te leggen een ontwerp voor den bouw
van een nieuw burgerweeshuis, opgecaaakt ia
overleg met het bestuur dier inrichting.
Teneinde de gemeente in staat te stellen, te
voldoen aan de naar bij overeenkomst d.d. 10
April 1919 krachtens Uw besluit van 27
Maart 1919 (B. Z.) opgelegde verplichting,
stellen wij U voor, ons te machtigen, tot uit-
voering van den bouw op het daarvoor be-
stemde terrein aan de Hofdijkstraat en de
Verlengde Prins Hendrikstraat over te gaan,
waartoe ons bij, de begrooting van 1923 on
der volgnummer 263 de bescliikking is gege
ven over een crediet van 110.000. Aange-
zien de waarde van den' benoodigden grond
is te bepalen op 9 per vieik. Meter of op
12000 in totaail, zullen de gezamenlijke kos-
ten beloopen 122.000. Het voor het terrein
verdscbte bedrag zal te zijher tijd met het
gronaoedrijf zijn te verrekenen.
De Voorzitter bracht nog een tijdens
d'e zitting van den Raad ingekomen adres aan
de orde. Het adres luidde als volgt:
Het bestuur van de afd. Alkmaar van de
Neil Ver. van H'uisvrouwen en het bestuur
van de afd. Allcmaar van de Ver. van Staats-
burgeressen verzoeken Uwen Raad, alvorens
over te gaan tot het bouwen van een nieuw
Burgerweeshuis, een erastig dnderzoek naar
de mogelij'kheid en wenschdijkheid van een
verpleging der weezen in het huisgezin te
willen instrilen.
Adressanten verwijzen ter motiveering van
hun verzoek naar de desbetreffende daarover
in de Alkmaarsche Courant opgenomen arti-
kelen en diverse ingezonden stukken. Zij zijn
voorstanders van een jaarlijks terugkeerende
belangrijke bezuiniging wanneer b.ijikt, dat
de weezcnverpleging daarvan geen nadeel be-
hoeft te ondervinden.
Is geteekend door de besturen van bride
vereenigingen.
De heer van Drunen Een sdrandaal-
stukje.
De heer WesterhofHet is van het
bestuur.
De heer G o v e r s stride voor, in verband
met de ingekomen adressen, de bijlage aan te
houden en stride de volgende motie:
,,De Raad der Gemeente Alkmaar;
in zijne vergadering van 22 Maart 1923;
kennis genomen hebbende van het adres
Hiet gevolg van zijh opmerkzaamheid was.
een schok. Wat beteekende Fanny's rose en
witte schoon'heid naast Catherine's ernstige
beSkoorlijkheid? Het meisje was zeer bkek.
Ze zou vermoedriijk nooit haar kleur terug--
krijgen en' haar gratalte was nog tenger, bij
na mager, maar de zachtheid van haar oogen
en inond troffen John zooals niets ter wereld
hem treffen 'kon. Instmctmatig voelde hij',
dat hij Catherine niet te veel moest aankij-
km Missehien zou het beter zijn, als ze er-
gens andesre kon wonen. Maar hiji wist niet,
waarheen haar te zenden em n'adat hiji voor
haar beslist had, wat haar leveni zou zijn,
was het zeker zijn plicht haar eeni thuis te
geven.
Maar hij relcende buiten hetgeen Fanny
wenschte. En Fanny wist haar tijd af te
wacbten. Het rose en wit bedekte een listig
zidtje: er scholem heel wat pi annen onder
haar blonde krullem em achter haar onschul-
dige blauwe oogen. Ze deed niets voordat ze
een' maand getrouwdi was em toen sloeg ze
haar grootem slag.
„Wat aardig!" zei ze, toen' zfe op een' dag
Catherine had overgehaald haar te vertellen
van eem arm kind, dat van een dromloem va
der gered em naar eem goede inrichting ge-
zonden was. „Wat gelukkig ben je, dat je zul-
ke dingen doen kunt Betalem ze alien- er je
voor?"
„Mi| betalenl? Wie?" zei Catherina ver
baasd.
„Nu, het weldadigheidsgenooischap, of de
berk of voor wie je werkt. Ik dacht, dat ze
-nisschien salaris gavem."
„0 neen1, dat heb ik niet noodig."
„Je hebt geld van jezrif nietwaar?" zed
Fanny vriendriijlk.
(Wswft vervoltftl)
rfjM had
Bestekken enz.
