AlKmaarsche Courant
Bamrflbriek.
j;
V«
,v
.v.
VL
Eindelyk weergevonden
J®
Zaterdag 24 Maart.
Dienstplichtwet.
In en om do hootdstad.
Fenilleten.
Utt «iue Stoatoiraffflatne.
Ms. n. 1921.
Honderd Vijf in Twintlgste Jaargang,
(Niadruk verboden.)
Spoorweg-faciliteiten en rmtuurschoon.
Meiil beginit bliik'baar waiter te worden te
Utrecht ik bedoel in het thoofdgebouw der
Nederlandlsche Spoorwegen; men gaat im-
zien, dat er nil de exploitatie der treinen
meer te halen zal wezen, wanneer men lang-
zamerhand de hoog-opgedreveni spoorwegta-
rieven gaat verlagen en er de menschen we-
Verfl thnis met merk ,,Ysssekop in ster",
Uit het Engelsch van Adeline Sergeant.
22)
Catherine bloosdle iets ongewooma voor
haar tegenwoordig.
„Neen", zei ze langzaam, „ik heb geen
geld van injjzelL"
„Heusch? Ik dacht van wel. Maar je 'bent
zoo lang ziek geweest, dat je het imtuuriiik
bent gaan vinden, afhamkehjk van John te
zijn. Die goede John is zoo edelmoedig. Ik
onderstel, dat je van plan bent iets voor je-
zelf te gaan doen, als je weer goed sterk
bent."
Catherine's oogen fcregani langzamierhand'
een vreemdlen en vierschrikten blik.
„Wil John diajt ilk wegga?" zd ze.
„0 neen, lieve, natuurlijk niet. Hoe kan
je zoo ieis wagen? Ik dacht alleen, dat je
naar je onafhankeiijkheid1 verlangen zou. De
meisjes van tegenwoordig vindea het zoo
vreeselijk iemand tot last te zijn.
„Daar heb ik nooit over gedachf", zei Ca
therine binnensmands.
„Neen. dat wil ik wel gdlooven. Je bent zoo
lang zkk geweest, totaafll uitgeput, niet
der toe hrengen kan ook sens op reis te gaan,
zonder dat men heeft op te zien tegeu de
hooge kosten. Men heeft het kunnen lezen,
dat op ten aantaj baanvakkeni eerlang het
buurtverkeer weder in eere zal worden' her-
steldl eni daarvoor goedkoopere tarieveni zul
len worden ingevoerd en van Amsterdam nit
zuillen de menscbem dus dezern zomer, niet al1
te duur eens een dag naar buiten kunnen'
gaan, die kantenl van Haarlem en omstrekeffl
uit, ook Goci-waarts, en de gepublioeerde ta-
belleni toonen, dat die' buurttoaarten geldig
zullen zijn op ten aantai treinen, waarvan
de trein-nuxninersi warden genoemd. Waarom'
men echter die trein-nummers publioeert en
niet de vertrek-uren lijkt ietwat zonderling,
is weder een stukje „ambtelijk gedioe", dat
misschien officieel in den vorm is, maar iet
wat onpractisch. Een apoorwegamibtenaar
imoge a5 spreken van trein-nummer zooveel
en zooveel, een gewoon niet-spoorweg-man-
passagier vraagt hoe loot een trein vertrekt
en gaat niet in zijn boekje de treinnuimnera
opzoekenl; bovendien er zijn honderden reizl-
gers, die dagelijks op een bepaald traject rei-
zende bij> zich' dragen door sigareniwinkeliera
of andere neringaoenden gratis uitgereikte
kaarten, waarop de treinen op ten bepaald
baanv,ak zijn aangegeven met urenl van aan-
komst en1 vertrek, zonder de officieele trein-
nummers, en die, aangezien ziji niet dagelijks
buiten1 hun baanvak reizen1, geen officieel
spoorboektje bij zich* hdbben. Practisch-zijai
is iets dat de apoorwegautoriteiten in
vele opzichten nog te leeren hebben dodt
dat komt misschien! ook wel, even! goed' als
het buurtverkeer er nu blijkbaar ook weer
komt dat is althans 6en stap in de goede
richting. De Amsiterdammera zullen nu do
zen zomer althans betrekkelijk goedkoop naar
de zee en! naar het Gooi kuLnnenl reizen en1
als de spoorweg-autoriteiten dan nog eenige
practische verbeteringen aanbrengen, zal
net pu'blkk hun dankbaar zijn.
iDuitschland zal dezen zomer voor Neder-
landsche plezierreizigera vrijwel een afgeslo-
ten terrein zijn en dus zullen onze landge-
nooten grootendeels hun vacaatietijd in eigen
land moeten doorbrengen en mag men ver-
wachten, dat ons Good ook een van die dee-
lea des lands zal wezen dat drukker dan in
de paar laaiste jareni het geval is geweest,
door hen bezoobt zal women. Van daar dat
ik voor de lezers van dit blad, die misschien
van deni zomer dezen kanit eens uit mochten
gaan, hier een en ander over het Gooi wil
neerschrijven.
Hotels en pensions heeft het Gooi in over-
vioed men vindt ze genoeg te Bussum,
Hilversuim, Baarn, Soestdijic, Lanen, Blari-
cum en het is maar te hopen dat degenen,
die in dergelijke inrichtingien! logies aanbie-
den zoo verstandig zullen wezen wetenkle,
dat men iflnans niet naar Duitscbland zal
kunnen gaan, daarvan geen mdsbruifc te ma-
ken door buitensporige prijzen te vragen-
in de laatste paar jaren hebben hotel- en
penstonhouders vaaik geklaagd over het
sleohte' bezoek; 't is te hopeni, dat ze daarudt
geleerd zullen hebben, dat het vragen van
vaafc abnonnale prijzen velen afgeschrikt
heeft in eigen land hun zomervacanties door
te brengen.
Ook de spoorweg-directie kan nog een en
ander doen om het den menschen wat aange-
namer te maken. Hoog noodig is het b.v. dat
men er iets op vindt, om het den reizigers,
die 'het onmogelijte station Hilvensum moeten
gebruikeni, wat gemaktelijker te maken de
perrons te bereikeni waaroin reizigera, die
retour-kaarten kochten daar gedwongen
worden' het Stationsplein te passeeren onr
door nauwe toegangsdeurtjes en' via de
wachtkamers op de perrons te kunnen) fcomen,
in plaats een toegang te miakeni links van
het gebouw, is een raadsel.
Te Bussum bestaat al sedtert maandenl een
toestand, die meer dan bespottelijfc is. Deze
plaats bezit eenl station' met flinke ruime per
rons en wachtkamers, docb die beambten, die
plaatsbiljetten) moeten vejkoopen zijtrt nog
steeds gehudsvest in eenl onmogelijke, onoog-
lijke houten' barak en de ruimte voor de rei-
zigers, die hun biljettenl moeten nemen, be-
vindt zich' deswege ook in deze loods een
schande voor de pjlaats, maar het gdld
schijmt er niet te zijn om' ook dit deel van het
spoorwegstation te bouweni en het heeft er
niet den seh'ijn van dat er spoedig verhete-
ring zal komen.
Om wat meer ruimte voor de beambten te
krij'gen heeft men eenigem tijid geleden die
loods wat verbouwd en- die gelegeniheid aan-
gegrepen' om het publdek ook „een genoegen"
te doen;. Want, wie te Bussum zijn bil'jet ge-
kocht heeft, moet daarmede de loods uit wan-
del en en, weer of geen' weer, de straat over
naar een der tunnels die toegang tot de per
rons geven, een wandeling van pl.m. 160
schreaen. Erg, prettrg voor reizigera, die niet
erg vtug ter been zijn of veel bagage biji zich
hebben de spoorwegdirectie redeneert
misschien: „zulke menschen moeten maar
ndet reizen".
Men hieeft te Bussum heel wat moeite ge-
d'aan om dieni dwazen toestand veranderd te
krijigen, zelfs de burgemeester heeft er zich
moeite voor gegeven alles te vergeefs: de
spoorwegdiTecitie heeft blijkbaar gedecre-
waar Je moet heel veel verdriet gehad heb
ben1: het rnaakte je bijna krankzinnig, niet?
Je moet het me eens vertellenieder ander in
de familie schijnt het te weten."
„ik 'kan er ndet over sprekenje hebt geen1
redh't er mij naar te vragen1", zei Kitty, ter-
wijl haar gewoonlijk zachte oogen boos begon-
nen te f'likkeren.
„Geen' recht! Weil, heb ik ooit! Als iemand
het recht daartoe heeft, ben ik het zeker, als
je in fflijn huis wooat en van het geld van
mijn man leeft. En ik moet zeggen, dat het
nief prettig voor me is, samien te wonen met
een meisje, dat een geschiedlenis heeft, waar
op de menschen* zinspelen en waarover ze
fluisterend en meer dan een van mijn ken-
nissen heeft me ronduit gevraagdL of je fat-
soenlijk was en je moet me niet kwalijk ne
men, dat ik zei, dat ik niet wist wat te anit-
woorden"
^eg wat je wilt," zei Catherine, opstaan-
de en zich tot haar voile lengte oprichtende,
„Tnaar wees gerust, ik zal! hier niet veel lan-
ger blijven'. Je hebt m|ji de oogen geopend en
ik wil' voortaan mijn eigen brood verdienen, al
moet ik het als werkvrouw doen."
Zij ging heen, gloeiend van woede, wat
Fanny sM maakte; maar na een half uur
kwain zij weer terug mat een bleek gezldit en
roode oogen em' vroeg vergiffenis.
teerd: „t Kan niet andtera!" en daarmede edit.
Maar waarom men zelfs de moeite niet heeft
genomen, om in de tunnels hulpgebouwtjes
te plaatsen, waar men de plaatsbiljetten zou
kunnen kocpen, is weder een van die ambte-
lijke mysteries, waar eea gewoon reiziger
niet biji kan. Gdukkig dat men' sedelrt eenigen
tijd althans bij den toegang tot de perrons
een) automaat geplaatst heeft, die perron-
kaartjes ltwert, dat is althans 6hi stap op
den weg naar beterschap.
Nochtans, later we ons vooralsnog maar
verheugen op het invoeren van de butirtkiaar-
ten en die genoemde ongeriefelijikhedea op
den koop toe voor lief nemen. want het Gooi
is's zomere, voor hien voor a 1, die het nog
niet kennen mochten een verblijf of een dag-
bezoek wel waard.
Voor fieteers is deze streek alles en wiie is
eigenlijk in Nederland geen berijder of be-
rijdster van dit stalen ros? De groote wegen
in deze streek zijn over het algemeen zeer
goed berijdbaar en groote verbeteringen zijn
sedert het vorig jaar geschied onder den
grooten weg tusschen Bussum bij het Bosch
van Bredius tot Laren. Die weg is enonn
verhreed en een flink iijwielpad en wandel-
pad zijn er aangelegd en als de gemeentebe-
stureni maar flink blijven optrecten, zooals
den laateten did geschied is, tegen de men
schen, die .'s Zonaags den hoofdweg verkie-
zen te .gebruikeni voor zoogan aamde weg-
wedstnjdeni en zich dan veroeeldem dat kal-
me fietstoeristen of wandielaars voor derge
lijke kilometers-vreters uit den wag behooren
te gaan of andere maar moeten hebben wat
er bijkamt"', zal die weg een groote aantrek-
kelijkheid voor 'bet toerisime krijigen.
Maar buitengewooo is het werk dat door
de „Vereeniging voor aanleg en onderhoud
van rijtwielpaden in Gooi- eni Eemland" tot
stand is gebracht. Deze Vereemigiag heeft
uitnemende rijlwielpaden gelegd over de beide
biji Bussum en Hdlversum, vanwaar mem een
schitterend uitzicht over de vlakte heeft en
die paden kan mien nagenoeg geheel vol gen
naar de Vuursobe cm Baarn, naar Bilthoven
en Zeist. Geweldig jammer, dat het gevaar
dreigt dat de wielerpaden door die bosschen
bij de Vuurache door den eigenaar van het
landgoetL waarover zij: loopen, gesloten zul
len worden, omdat in die bosschen, vermoe-
delijk door kwaiongens, erastig vandalisme
is gepleegd. 't Is te hopen, dat de Toeristen-
bond er nog in slageni zal dit drrigendl ge
vaar te keeren, maar het is toch droevig, dat
er altijld nog onveriateni zijn. die door hun
brooddronkeni handdmigeni de oorzaak zijn,
dat aan zooveel honderden, die in die
pracht-omgeving kunnen genietem dat ge-
not misschien voortaan zal worden' ontno-
mien. Er valt nog maar steeds een eni ander
te bescbaven aan een zeker deel van het -ni
blick!
Ook naar andere kanten heeft de Vereeni-
ging, die ik noerade, voor de wielrijdeara ge-
zorgd; daar zijn paden den kahit uit van
Hiutzenl en Blaricum, en reeds is een nieuw
to aanleg, dat van den achterkant van 'het
Bosch van Bredius over de heide zal loopen*
naar Oud Naardenl en Valkeveen en van
daar terug langs Drafna naar Bussum,
waardoor men een der mooiste gedeelten van
Gooiland zal kunnen bezoeken. Men ziet,
voor hen die dezern zomer dit deel van Neder-
land mochten willeni bezoekien ligt veel na-
tuurgenot voor het grijpen.
Een ander belarignjk besilult dat onlangs
is genomen is dat door sameniwerking van de
Vercenfiging „Stad eni Lande van* Gooiland"
en de gameente Blaricum de Boissevain-weg,
die over het Tafelberg-plateau loopt, eerlang
verbreed1 zal worden en* daaibij' bepaald
wordt, dat de Zuidzijdie van* dien weg niet zal
mogen warden bebouwd. Dat is een heel be-
langrijike beslissiing, omdat op een' zomer-
schen dag het vergezicht van dit plateau in
een woora schitterend is. Werkelijk, van dit
hoogtepunt heeft men vergezichten zoo mooi,
dat men er heusch niet voor naar het buiten-
land beihoeft te gaan. Er is in dieze streek,
igelijk in zoovele andere gedeelten1 van ons
land, reeds veel bedorven door roekeloos ver-
nielea van natuuxschoon en door onoordeel-
kundig bouwen, des te meer moet men daar-
om waardeeren, dat toch langzamerhand be-
seft wordt, dat aan* die vernieiling een rinde
moet komen en het mooie, dat nog over is
gebleven als een Meinood voor iedier, die ge-
voel heeft voor mooie aatuur bewaard dient
te warden hulde verdienien alien, die tot
dit doel hunne krachten medewerking kunnen
verleenen.
Welnu, all dat mooie in de nafcuur, 'hetwelk
voor de Amsterdammera binnen een uur tijds
bereikbaar is, zal* nu nog gemakkelijker be-
reikbaar zijn als straks het buurtverkeer in
eere is hersteld en mijn lezers in de provin-
rie, die dezen zomer mogelijke Duitsohe plan
ner! moeten opgeven en iets in eigen land
willen zien, heb ik nu eens een „tip" willen
geven, waaheen te gaan. Daar is heusch nog
wel een stukje ^mooi-Nederland" te vinden
niet ver van de hoofdstad eni er is van het
Gooi ook nog wel iets meer te vertellen, dat
aandacht vexdient maar daartoe vind ilk
eerlang nog wel eens gelegeniheid.
Sini Sana.
plk bedoelde niet zoo driftig te spreken".
zeide ze, Jk hoop, dat je me vergeven wilt.
„N'atuurlijk als je me vergeving vraagt",
zei Fanny afgemeten. „Maar ik hoop, dat je
niet chkwijls zoo driftig wordt, Catherine, diat
is erg onhuiselijk
„Ik zal probeeren, me better te beheerechen",
2mchtte Catherine, terwijl zij het hoofd lief
hangen. „lk weet, dat ik erg opvliegend ben.
Maar tic zal alles doen, wait ik kan, om me
te beheerechen en ik zal zoo gauw tnogelijk
werk maken van een betrekking. zoodat ik
niet 1 anger jou en John tot last ben."
Fanny had zoo ver haar doel bereikt maar
Catherine's zelfbeheersching zou niet zoo
gemakkelijk gaan. John was heel boos, zoo-
dra het hem gezegd werd* en mevrouw Hol-
dien zei, dat Catherine onntisbaar voor haar
was en* dat als deze weg ging, zij zelf ook
moest gaan. En daar zij toen prist zeer zwak
was, moest Catherine wel blijven en Fanny
werd er door haar edhlfgenoot ernstig over on-
derhoudlen, dat zij zoo vriendelijk en aange-
naarn mogelijk moest zijn.
„Zoo gaat het altijdfje geeft veel meer om
Catherine d!an omi.mij f" was Fanny's scherp
verwijt.
„Wees niet dwaas, Fanny. Catherine is
mijn nicht en mijn huis is haar thuis. Bt wif
Cgebrom of gdkaM van vrouwen in mijn
hebben", zeT John zijn stem toornig ver-
Aan de Dammera!
Met dank voor de ontvangen oplossingen
van probleem No. 747 (auteur P. Kleute).
Stand
Zwart 6,12,13,14,16,19,23,28, 33, 35
en twee dammen op 3 en 15.
Wit: 21, 27, 30, 32, 34, 37, 39, 43, 44, 47,
48, 49.
O p loaaiag
1. 47-42 1. 35:24
2. 42—38 2. 33 22
6. 48 8!
Goede oplossfcigen ontvingen wil van de
heerenW. Blokdijk, P. Deleter en D. Gerling
te Alkmaar.
BIJZONDERE COMBINATIE9.
De heer P. Kleute uit den Haag deed ons
weer een interessante verzameling combina-
ties toekomen, waarvan wij heden eenige van
de mooiste publiceeren.
'De eerste is vooral Leerzaam om het be-
kende eindspel.
Zwart: 1, 4,6,7,11, 12, 15, 16, 25,26,35
Wit: 13, 31, 32, 36, 37, 41, 42, 43, 45, 47,
48.
Zwart is aan den zet en derrkt ala
een
winnende combinatie te maken:
1.
1. 12—18
2.
13 :22
2. 35—40
3.
45 34
3. 25—30
4.
34 25
4. 15—20
5.
25 14
5. 4—9
6.
14: 3
6. 11—17
7.
22 2
7. 1— 7
8.
2:11
8. 6 17
9.
3 21
9. 16:491
maar nu wit:
10.
31—27
10. 49:16
11.
37—32
11. 16:49
12.
42—38
12. 49 46
13.
36-31
13. 26 37
14
47-41!
14 37-42 (gedw.)
15.
48 37 en wint.
lets bijzonders is zeker de volgende stand:
Zwart: 1, 7, 8,9, en dam op 35.
Wit: 19,23,27,28,30,33,34,42,43.
Wit speelt 1914. Nu moet de zwarte dam
van 35 over 13, 31, 48 slaan naar 39 en daar
blijven staan. Wit slaat nu 14 12. Zwart kan
nu met schijf 7 op twee manieren drie schij-
ven slaan Op 7 40 volgt 33 35 en op 7 38
volgt 34 32. Men verzuime niet dit na te
spelcn!!
Ter oplossirrg voor deze week:
PROBLEEM No. 748
van P. KLEUTE Jr., den Haag
Zwart: 5, 7, 8, 9, 23, 26 en twee dammen
op 15 en 25.
Wit: 22, 30/35, 38, 39, 43, 44, 48.
Door den auteur vervaaidigd voor zoekera,
die het niet gauw opgeven!
Oplossingen v66r of op 28 Maart, bureau
van dit Blad.
heffende. „ik ben je man en ik wil meesiter
zijn dlenk daaraan!". Hij sprak niet dik-
wijls zoo hard tegetn* haar; maar die ruwe
toon had invloed op Fanny, die heknelijk
heerschzucht bewonderde. Zij was getemd, en
werd zacht en omderworpen: maar haar af-
keer van Catherine groeide tot een heime-
lijken vurigen haat aan, diem ze met groote
moeite verborg.
Mevrouw Holden leefde niet langer dan
een jaar na het huwelijk van haar zoon. Bij
haar dood bleek, dat zij bij testament een
huisje en een* beschriden inkomen aan Cathe
rine venmaakt had, die pas veel later hoorde,
dat het legaat het gevolg was van een par-
ticuliere overeenkomst tusschen John en' zijn
moeder, waaibij zij deze beziltiting kreeg, all-
lieen om haar Catherine biji haar dood na te
laten. John kende Catherine te goed!, ami te
veranderstellen, dat zij het rahtstreeks uit
zijn hand! zou aannemen. Maar zij zou het
aannemen van die doode, die altijd goed eni
vriendielijk voor haar geweest was.
John gevoelde wel gewetenbezwaren en be-
rouw, als hij d'adht aan de mamier, waarop hij
zich jegens Catherine gedragen had. Maar
hij1 troostte zich met te bedenben, dat hij „om
besitwir gehandeld had1; dat het beter voor
Catherine was, te blijven. in den toestand,
waarmedle rij rich met zooveel moeite ver-
DE HUURWETTEN.
De Hacht, dat telkena na betrekkelijk korten
tijd eea wet, waarbij velen velang hebben, ge-
wijzigd wordt, is ook door oaa al meermalea
uitgesproten. 't Kan zijn, dat.de plotsriinge
verandering van den toestand in onze snel
ievende maatschappij die wijzigingen noodig
maakt, maar een last blijft het, en de eenige
remedie zou; misschien zijn, dat de wet zoo
gcredigeerd werd, dat er wat meer spriing
overbleri bij de uitvoering. Maar dan komt
weer de naijver tusschen Regeering en Volks-
vertegenwoordiging in het bedrang en wrir
licht verbiedt het onderliage waatrouwea
der twee partijen dat.
Er zijn wrinig wetteo, die in den korten
tijd van haar bestaan zooveel toepassdng heb
ben moeten vinden als de buurwetten; zij
raakten de belangen van breede lagen der be-
volking - zij zijn dat geven wij toe
noodzakelijk geweest, maar zij hebben ook
"heel wat gemor doen ontstaan.
De H uurcommissiewet dateert van 26
Maart 1917. Zij is gewijzigd in 1918 en in
1921 en nu onlangs is er weer een wijzigings-
voorstel aangenomen. De Huuropzeggingsr
wet, die een jaar later werd ingesteld, houdt
daannee gel ij ken tred en is dus nu aan de
derde wijziging genaderd.
Zoo raakt- het publiek wel een weinig de
Mute kwijt en wordt de zekerhrid, dat ieder
geacht wordt de wet te tennea hoe langer hoe
garingcr.
Maar dat neemt niet weg, dat wiji toch weer
willen trachten eea kort overzicht te geven
van de veranderiogen, die nu onlangs weer
door de Tweede Kamer zijn aangenomen.
Zij komen op het volgende neer:
De buurprija eener wooing mag zonder
toestemming of beoordeeling van de Huur-
cominissie verhoogd worden met 50 procent
van den huurprijs op 1 Januaii 1916.
Het is echter verboden voorhet gebrrnk
van een krachtens de Woningwet onbewoon-
baar verklaarde wooing, tegen welker onbe-
woonbaarverklaring geen beroep meer open
staat, als verhuurder een hoogere vergoediug,
onder welken naam of in welten vorm ook, te
bedingen of aan Je nemen, dan de huurprijs
voor die woning geldende op 1 Januaii 1923.
Tot nog toe werd de instelling van een
Huurcommissie overgelaten aan B. en W. of
Gedeputeerde Staten. Nu is bepaalcL dat
voot de instelling de toestemming noodiig is
van den Minister van Arbrid, Handel en Nij-
verhedd. Dat is in zoo verre een bezuiniginga-
maatregel tevens, omdat het Rijk een deed der
kosten droeg.
Een huurverhooging wordt, krachtens art.
5 der Huurcommissiewet slechts dan door de
Huurcommissie toegestaan
lo wanneer de huurprijs, dien de ver
huurder zonder tusschenkomst der Huurcom
missie mag bedingen, blijft beneden de nor-
male buurwaarde op 1 Januaii 1916, ver-
meerderd met 50 procent;
2o. wanneer hoogere uitgaven ter zake
van de woning te bestrijden, dan wel ingrii-
pende verbeteringen en veranderingen, aan de
woning aangebracht, de huurverhooging wet-
tigen.
In het eerste geval mag echter geen huur
prijs worden toegestaan hooger dan die op 1
Januari 1916, vermeerderd met 50 proc
wanneer niet een grond aanwezig is, als on
der 2o. wordt bedrid.
Wij. doelden er al op, dat het Rijk een deel
van ae kosten vergoedt, de door de Huurcom- -
missie zijn gemaakt; dat geldt ook voor de
kosten, die de kantonrechter gemaakt heeft
voor de uitvoering der wet. Maar zijn zulke
kosten noodeloos gemaakt, dan kunnen de
Huurcommissie en de Kantonrechter die kos
ten laten voor de partydie ze veroorzaakte.
Bij algemeene maatregel van bestuur kun
nen regelen gesteld worden voor de opheffing
eener Huurcommissie door Burgemeester en
Wethoudere.
Gmtrent de buiten-werking-stelling van de
Huurcommissiewet is de wet zeer gewijzigd.
Tot nog toe bepaalde zij, dat de wet zou ver-
vallen zes maanden na den dag, waarop de
Regeering, den Raad van State gehoord, zal
hebben verklaard, dat de buitengewone om-
standigheden, die tot de instelling der wet
aanleiding gaven, hebben opgehouden te be
staan. Daaruit volgde dus, dat de wet op
een gegeven oogenblik voor a lie gemeenten te-
gelijk ophield te gelden.
Er is nu deze wijziging aangebracht, dat er
verklaard kan worden. den Raad' van State
gehoord, dat ten aanzien van alle gemeenten
of ten aanzien van bepaaldelijk aan te wijzen
gemeenten, de omstandigheden het voortbe-
■staan der wet langer dan zes maanden na de
dagteekening van het besluit niet noodig ma
ken. Er kan dus een tijd komen, dat voor
enkele gemeenten de wet niet meer geldt en
voor andere wel. Waar zij buiten working
wordt gesteld, doet de Huurcommissiewet
nog de zaken af, die bij haar volgens de
Huuropzeggingswet nog aanhangig zijn.
In de Huuropzeggingswet zijn de volgende
wijzigingen aangebracht:
De Huurcommissie bepaalt, zooveel moge-
zoend had en dat het heel verkeerd zou zijto
geweest, haar naar Gerardi de Mauden terug
te laten gaan. Maar toch was hij niet altijia
gerust in zijn hart. Hij wist, dat Catherine
het hem hevig zou verwijten, ails de feiten
haar ooit bekand werden en dat de wereld hem
een leugeaaar eni schelim zou noemen; maar
toch hield hij biji zichzelf vol, dat hij wijs en
goed gehandeld had. Het eenige was, dat
hij zorgen moest, dat Catherine en de wereld
nooit iets te weten zouden komen.
Toen" mevrouw Holden gestorven en Cathe
rine onalhankelijk was, bestond ex geen
reden, waarom' Fanny gefoinderd zou worden
door een onwelkome gast En toch, op het
oogenblik van vertrek speet het Catherine am
weg te gaan, voor een deel, omdat zij ge-
hoopt had, dat rij het kind, dat Fanny ver-
wachtte, zou mogen liefhebben en verzorgen.
Zij zou blij geweest zijn, ieis te doen voor
John's zoon of dochter. Maar Fanny ver-
langde haar hulp niet en Catherine ging
daarom naar het huisje, dat mevrouw Hol
den haar had nagelaten, dat John aardig
in orde had' gebradit met nieuw schilderwerk
en nieuwe meubelen en waarheen Martha
haar vergezelde. Catherine had veel planmen
haar nieuwe thuis; maar ze voelde zich toch
omtrent hetgeen zij van plan was te doen in
in het begin wat eenzaiam en verlaiten.
(Wordt vervolgd.)
HERHALIN GSOEFENIN GEN.
Do Burgemeester der gemeente AJkmaar
roept, krachtens bekomeo aanschrijving, de
onderstaande hier woneade zeemilicien*verlof*
gangers op om, wat de twee eerstgenoemdea
betreft op 11 Mei en de twee laatstgenoemden
op 6 April 1923, gekleed in de by bun vertrek
met onbepaald (klein). of groot verlof mede*
genomen kleedingsstukken en voorzien van
bun kooigoederen zoomede van bun zakboek*
jes voor den tijd van vijf weken in werkelyken
dienst over te gaan:
1. C. van der Mand, licbting 1920.
2. H. W. Klasing, licbting 1921.
3. J. Visser, lichting 1921.
4. G. Zwaan, licbting 1921.
De aanmelding moet gescbieden, wat aan*
faat de nrs. 1 en 3 aain boord van Hr. Ms.
Gelderland" te Helder, nr. 2 aan boord van
Hr. Mr. Wachtschip eveneens te Helder en nr.
4 aan bet Vliegkamp de Kooy te Helder.
Den verlofgangera wordt hierhy gerwezen op
te navolgende bepalingen:
lo. dat de milicien»verlofgangera die vex*
blljf houden in de plaats van opkomst zicb op
|ien dag voor de opkomst bepaald, uiterlijk te
8 uur voormiddags aanmelden;
2o. dat de milicieruverlofgangers die ver*
blijf bouden binnen 20 kilometer van de plaats
ran opkomst, zicb op den dag voor de op*
komst bepaald, uiterlijk te 10 uur voormiddags
aanmelden;
3o. dat de overige milicien*verlofgangera
zicb moeten aanmelden, voor zooveel zij bin*
nen bet Ryk verblijf houden, op bet tydstip
waarop zy aanwezig kunnen zifn, indien zij zich
op den dag, voor de opkomst bepaald, inet het
eerst vertrekkend middel von versneld vervoer
langs de op de vervoerbewyzen aangegeven
route naar de plaats van opkpmst begeven, of,
indien bij gebruikmaking van een later ver*
trekkend middel van versneld vervoer langs
diezelfde route zulks mogelijk is, uiterlyk op
bet onder 2o aangegeven tydstip en voor zoo*
veel zy buiten bet Ryk verblyf bouden, op den
dag voor de opkomst bepaald v6or 4 uur na*
middags.
Voor zooveel de milidens door ziekte of om
eene andere reden niet tot den werkelyken
dienst kunnen overgaan, worden zy verzocht
daarvan v66r bet tydstip voor de opkomst be*
paald, ter gemeentesecretarie mededeeling te
doen. Na bun herstel zullen zy zicb onverwyld
naar bun korps moeten begeven.
Zy, die zonder geldige reden niet voldoen aan
deze oproeping, kunnen o.a. door een ambte*
maar van de ryks* of gemeentepolitie, door de
marechausee of de militaire politie aangebou*
den en naar de plaats van bestcmming ge*
braoht worden. Ook kunnen zy als deserteur
worden bebandeld.
Geheele of gedeelteiyke vry'stelling van her*
halingsoefeningen kan worden verlcend aan
hen:
lo. die na volbrachte eerste oefening gedu*
rende zoodanigen tend in werkelyken dienst
zijn gcbleven of gekomen, dat op grond van de
door hen in dien tijd verkregen geoefendheid
berhalingsoefeningen voor ben niet of slecbts
gedeeltelijk noodig worden geacht;
2o. wier aanwezigheid tydens den duur der
herhalingsoefeningen noodzakelijk is hetzy
voor het ibedrijf, waarin zy werkzaam zlfn, bet*
zy voor de instandhouding der middelen van
bestaan van de personen, hieronder genoemd,
te weten:
a. bun echtgenoote;
b. bun bloed* en aanverwanten in de rechte
linie;
c. bun andere bloed* en aanverwanten in
den twceden graad;
d. hun pleegouders;
.e degenen, in wier onderhoud zy ingetvolge
reohterlyk vonnis moeten voorzien.
Verdere inlichtingen verstrekt de afdeeling
Militaire Zaken ter gemeentesecretarie.
Alkmaar, den 22 Maart 1923.
De Burgemeester voornoemd,
W. C. WENDELAAR.
het is de van onds beproefde verf.
1
3. 34—29 3. 16 38
4. 29 29 4 15 33
5. 43:14 5 3 43
■w'v
X-
A
