Alkmaarsche Caurant
Eindelqk weergevonden
r:
F e n i 11 e t o n.
Honderd Vijf en Twintlgste Jaargang,
Ponderdag 29 Maart.
ProTinciaal Nieuws
Hjt belang van het
vreemdelingenverkeer.
Wo. 78
1*28
Vervolg.
^eliswaar zijn al de faotorem die in de
laatstc tijdem het vreerndelingenverkeer tot
tea verschijnsel van zoo v^rstrekkenden in-
vloed hebben gemaakt, feitelivk reeds aanwe-
r« geweest van het begin der geschiedenis
van het menschdom at maar juisridoor de
1 1 der verkeersmiddeleo
zoo'n groote vlucht
jmnnen nemen en is het eene factor van Inter
nationale beteekenis kumnen warden. In de
allereerste plants reikenen wij thans onder de
verkeersmiddeleo de spoonvegen der verschil-
lende landen, die inderdaad groote gebieden
misloten' hebben voor het vreemdelingenver-
keer welke vdordien zoo goed als onbekend
reacW konden worden. Ook het rijwiel, de
motorfiets, de stoomboot en de auto hebben
eea bdamigTijk aandeel gchad in de ontwikke-
gvan het verkeer. Wat ons in de naaste
omst wacht, als de vliegma chine evqn be-
troiiwbaar geworden zal zijn als zij thans
reeds snel is, waag ik niet te voorspellen.
Vaar wij1 ons mans eenigszins vertrouwd
Waar wij
mogen achten met de be,
eenigszins vertrouwd
Hi I egrippen vreemdeling I
m vreerndel'ingenverkeer, ben ik gekomen aan
Et eigenlijk aoel van deze causerie, te trach-.
ten U een vluchtig beeld te schetsen van de
beteekenis, die het hedendaagsche vreemdelin-
genvetkeer heeft voor de geheele menscheiijke
uiealeving.
De invloed van het vreemdelingenverkeer
op het verkeersweren.
Opper/lakkig redeneerende zou men als
vanzelf sprekend kunnen aannemem dat ian-
den met eene talrijke bevolking, een meer ont-
tfteld verkeer moeten hebben: dan minder
dicht bevolkte. Het legended is in vele geval-
leai waar eni Meruit wlgt vanzelf, dat andere
lactam dan dichthdd van bevolking een
wordje meespreken. Inderdaad kan rich
jlcchte dam een greet vreemdelingenverkeer
ontwikkelen: als voldaan wordf aan' eenige be-
rilde voorwaarden. Daaronder rekenen wij
de eerste plaats natuurschoon, het gemak-
kelijk bereikbaar zip van een gesteld reis-
doel, goede hotels, waarborgen voor de vei-
jigheid van leven en eigendom. In landen
vaar oorlog, politiebe beroeringen, een on-
mregelde rechtsorde heerscheni Sovjet Rus
ted, Ierland! En van V. V. zoom's wij
dit bcdoelen dan ook nimmer sprake zijn. De
tniddelcn tot veretrooiing: kortom prettig rei-
kh en aangenaam verblijven, Een merkwaar-
dig voorbeeld op dit gebied geeft ons Zwitser-
land te zien, een1 der kleimste landen in de
wereld en tegelijkertijd een land waar het
weandelingenverkeei- wel het stericst oatwik-
ield.is.
Het aantal vreemidelingen dat Zwiiserland
bezocht, werd \66r den oorlog geschat op 2
millioen per jaar. iDeze lietem in het land
ichter een bedrag van plm. 200 millioen
francs, waarvan 120 millioen komen den bate
der hotelhoudere, terwijl plm. 30 millioen be
sted werden: aan inkoopen van verschillen-
den aard. Het bedrag dat deze reizigers aan
spoorbil jetton betaalden. mag verlig gesteld
worden op plm. 60 millioen francs per jaar
In ItaliJ bestaan de imfcomstan: der spoor-
wegen eveneens voor het grooiste gedeelie uit
de bedragen, welke vreemdelingen to betalen
hebben voor hun reisbiljetten, terwijl alge-
neem bekend geacht mag worden dat de
Fransche Spoonvegen, met namen de Chemin
de fer du Nbrd en P. L. M., de eerste dank
zij hare lijinien van Bdgie en de Westkusit
caar Parijs, de laatste omdat zij de eenige
lijn is die de rechtetreeksche verbinding vormt
van Parijls met de Riviera, niet minder groo
te voordeelen trekken uit het vervoer van bui-
tenlandsche reizi'gers en bunmc bagage.
In Nlederland bedrocg het aantal ven'oer-
de reizigers in 1018 ruim 60 millioen met
een opbrengst van ruim 25 millioen gulden.
(EconBerichten).
Indien men' het aantal Amerikanen dat
jaarlijks alweer v66r den oorlog naar
Ewopa kwam, op 125.000 6chat, hetgeen ze-
ter nitet te veel is, dan betaalden deze aan
passage-geldeni een totaalbedrag van plm. 30
millioen dollar.
De beschavingstoestand van een land wordt
dikwifls afgemeten naar de meer of mindere
volmaaktheid zijner verkecrsmiddelen en zoo
constateeren wijl dan ook het, dat de verkeers-
middelen in landen met een groot vreemde-
Uit het Engelsch van Adeline Sergeant.
26)
„Je zult het niet eenzaam hebben", had
John Holden haar gezegd, toein1 hij in Lou
den afsdieid van haar nam. Je nichtje is on-
geveer van denzelfden leeftijd. Zij is uit lo-
geeren maar zal binnenkont weer terug
zijo."
„lk ben nooit eenzaam," was Sydney's
dapper antwoord. „Ik lees en teeken en lioud
me zelf bezig. Daar ben ik aan gewend."
„Ja, je had zeker niet ved gezelschap."
„Qnze beste vader moest veel uit," zei Syxk-
aey en haar oogen stonden vo' tranen.
rioe vriendelijk haar oom ook was, ondanks
hjn donker kijkeni, toon zij hem niet vertelien,
dat, wat zij het meest miste, niet. haar vaders
gezelschap was, maar zijn geregefld thuiskr^
men, de maaltijden, die ze voor hem kliaar
moest maken, de voortdiurende zorg en aan-
daeht, die hij eischte.
Hij was in de laatste jarea twistziek en
pAkelbaar geweest, en zijn verlies was meer
dat vian een dierbaar, lastig kind dan van een
beschermer.
Sydney was diep en1 eeriijk bedroefd over
ajn dood, eni weendie er oprocht over met al
dm cerbied, die gevoeld wordt, als vertrouw-
de figuur uit. oudle omgeving verdlwijnt;
maar zij was jong, en ihaar hart was niet ge-
woken, al dacht zij soms, dat het wel zoo
was.
Het ateelwid van Jack wac bitter. Hut was
watnKhijnlijk, dioht zdj:, dat, wat er
lingenwrtreer over het algemem aan1 booge
eisdion voldoen. De wisselwerking is dan ook
voor ieder duidelijk en heeft bovendien nog
dit voordeel dat de mwoners zelven van het
land daarbij in niet geringe mate profitec-
ren, ook wat betreft de prijzen der biljetten.
Deze zijn omgekeerd evenredig aan het getal
reizigers, hoe grooter dit getal is. des te ge-
ringer zijn de prijzen voor spooroiljetten, of
Uehooren dit to zijn
Hotels.
Is de vreemdeling met behulp van1 de ver-
keersmiddeleu aangekomen in de siad of
doip dat hiji zich tot tijdelijke verblijfplaats
heelt verkozen, dan dringt zich de vraag aan
hem op waar hij zal logeerea. De tijd is lang
voorbij; dat de gastvrijheid nog zoo algemeen
beoefend werd, dat men zich niet behoefde te
tekommeren over het logics; heden ten dage
zouden wij allicht eenige oezwaren hebben
tegen het opnemen van ons totaal onbekende
gasten, zooals dat vroeger regel was. En
zelfs de kloosters op St. Bernard en Simplon
die tot voor kont, deze gastvrijheid bleven be-
oefenen als sympathiek overblijfeel uit vroe-
gere eeuwen, hebben zich ook1 al genoodzaakt
gezien tot eenige restrioties, uithoofde van het
misbruik dat men daarvan maakte.
Als rruuurlijk gevolg van een' venneerderd
vreemdelingenverkeer verrezen dan ook al-
lerwege hotels in eindelooze schakeeringen,
van eemvoudige slaapgelegenheden tot luxu-
euse palace hotels, die in de vergrootende
trap zelfs majestic palace hotels genoemd
worden. De rol die de hotels spelcn in het
vreemdelingenverkeer is buiten kijf, van het
altergrootste gewicht.
Dat de hotelier, of misschien beter het ho-
telwezen zich de onontbeerlijke gastvrijheid
eenigermate laat betalen, spreekt wel vanzelf
en daarom komt het mij' met overbodig voor,
alweer eenige cijfere to noemen die een denk-
beeld kunnen geven van de voordeelen welke
voor dit bedTijl uit het vreemdelingenveikeer
voortvloeien.
Nemen wii wederom als voorbeeld Zwiiser
land, dan blijkt ons uit de gegevens van het
Bureau voor de Statistiek van het Min. van
Bin O Zaken in dat land, dat men in het
jaar 1899 aan „Aufentbaltstage" van vreem
delingen telde bijna 8 millioen. Iedere dlag ge-
middeld! op 20 firs, aan1 uifgaven schaitend,
komt mm tot een bedrag van 155B millioen
francs. Daarvan kwam1 in de kas der hotels
plm. 120 mill. fr.
Het sproekt well vanzelf dat de bedragen,
welke bijv. in Zwiiserland als inkomsten uit
het vreerndel ingenverkeer zijn genoemd niet
geheel en al te gcede komen aan de bevolking
van dat land, rfiervan gaain groote sommen
naar de omliggendie lander:. Frankrijfc bijv.
leverde voorheen aan geheel Zw. dus ook aan
de bevolking ini Cent jaar voor 52 mill fra.
Italie voor mill., Rtusland voor 44 mill.
Oostemrij'kMHongarije voor 40 mill., Duitsch-
land voor 30 mill.
In het algemeen gesproken kan men zeg-
en, dat ongeveer 20 pCt. van de fotaalin-
msten uit het V. V. wedcr terugbetaald
werden aan buitonlandsche leveranciers. In
andere toeristenlanden zien wij hetzelfdc ver
schijnsel, zoodat veilig aangenomen mag wor
den dat niet alleen het eigen land, dodi ook
de niabuurstaten bij een groot vreemdelingen
verkeer belang hebben.
In 1913, het jaar waarin de herdenkings-
feesten onzer mat. onafhanikelijkheid gevierd
werden, en waarvoor eene speaale commissie
en ook ons bureau zooveel propaganda heeft
gemaakt, wisselden de meerdere onlvangsten
ini de hotels alleen, tusschen 5 en 35 pOt
De voordeelen welk een: bloeiend notelbe-
drijf, tengevolge van een druk vreemdelin
gen bezoek, op zijn beurt wederom bezorgt
aan1 de gemeente. waarin de hotels gelegen
zijn. kunnen1 licht bevroed worden. Voor aen
oorlog betaalde de Mij. Zeebad Scheveningen
jaarlijks aan de gemeente den1 Haag voor erf-
pacht, recognitie vergunning en gedeeltelijke
jjersoneele belasfcing bijna 50.000. Aan
gas, water en telefoon genoot dezelfde ge
meente van de Mij. jaarlijks ruim 15.000,
het rijfc geniet aan grondlasten personeele en,
bedrijfsIbelastiUg ruim 23.000 d.i. tezamefl
rond 88.000 jaarfijks. Voegt men daarbij
eene matige rente voor het in de ondernemin-
gen gestoken kapitaal csh. de bedragen voor
afechrijviinigen op gebouwen en inventari®,
de honoraria aaru directie en personeel, dan
krijgt men eenigszins een beeld, zij het dan
ook onvolkomen, van de enorme sommen
door vreemdelingen ook hier te lande uitge-
geven.
Men zegt weleens dat waar hotels gebouwd
worden ook vreemdelingeni zullen komen,
maar in haar algemeenheid1 is deze stelling
zeker niet onaanveditbaar. Hotelbouw zonder
nauwfkeurige berekenimg bl ijft risquant. Wij
kunnen, in Zwitserlapd zien1 dat de groote
luxe-hotels, die voor den oorlog al dikwijls
ook gebeurde, zij en Jack ooit weer onder een
dak zouden won.en ofsohoon eigenlijk de
verandering meer in niaaan dan mdierdlaad
was, daar Jack de Taatste achttien maanden
aleen op kamers had gewoond op korten al-
stand van zijn vader en zuster. Dus mis
schien moest Sydney minder opgeven dan zij
dacht, toen zij1 o,p dlen diremipel van naar
oom's huis stona en mat bevende hand aan
de bel trok.
Niemand had haar aan het station afge-
baald, en> zie moest tweemaal bellen, voordat
de deur geopend werd, en ofsclioon zij opge-
wekt en' moedig van aard was, moest ze wat
binnensli'klken en werden1 haar oogen bene-
veld, voordat zij weer zich zelf kon zijn.
Maar toen de deur openging, wist het nette
diensbmeisje met witte muts alles van haar
en glimlachte als welkomstgnoet, eni zelfs
daar mode was Sydney tevreden. Het was in
ieder geval beter dan niets!
Zij stond' er bij, toen haar bescheiden ba
gage in huis werd gedragen, en op dat
oogenblik ging het ijzeren hek open en trad
een jonge ntan met een briefje in zijn hand
binnen.
Sydney keerde rich, om, omdat ze dacht,
dat hij het dienstmeisje moest sprekeni, maar
tot haar groote verb'azing nam hiji jdjta. hoed
af en sprak haar,aan.
,,Neem me niet kwalijlfc; jufrouw Carlton,
geloof ik", zei hij.
Zij1 vond de stem prettig. Het was inder-
id eeni bijzonder muzikale stem, i
te beschaving in haar buiging. E.r lag ook
een zeker Schotsch accent in dat wist Syd
ney bijna zeker, an ziii hield van alles, wat
haar aan Sdtotlandi deed denken, waar zij
en ha ar ouders cans eeni zmrner haddm door-
gebraehit, om jaar voor dim dood van haar
op minder sterken Snandeelm basis stonden,
door den wereldbrand genoodzaakt werden
hum bedrijf op te geven en nog in tal van ja
rea niet rendeeren zullenr. In Holland zal
men zich altijd wel vergenoegen moeten met
mia of meer bescheiden hotels, maar ook in
Duitschland zijn herhaaldelijk stemmea op-
gegaan die tegen overdreven luxe- hebben, ge-
waarschuwd1. la een lezimg van Dr. Schu
macher, den1 Directeur van dlen Bond Deut-
scher Verkehr® vereia, ini 1915 gehouden,
verklaarde deze dat voor de behoeften der
z.g. ,,uppex ten" ongeveer 100 luxe-hotels in
geheel Duitschland voldoende geachit konden
worden. De overdrijving in de inrichtiing der
hotels brengt zelfs em zeker gevaar mede
voor het vreemdelingenverkeer en1 misschien
ook wel voor het hotelbedrijf zelf. Maar stel-
lig moet het hotelwezen in een. land als het
onze op hcoger peil gebrachit worden, wii dit
bedrijf ten alotte voordeel blijven putten uit
een1 intemsief vreerndel iqgenverkeerLuxe-ho
tels zijn in ons land echter minder noodzake-
iijk
Als axioma kan men zeggen: de hotels kun
nen niet zonder reizigers, maar wat zou het'
reizen zijn, zonder hotels? Ijc heb u al gezegd
dat ik van' den fa'ak op den tak zou springen
em zai daarom nog even over de belangrijke
factor „h'otel en reizigers" doorgaan. 1 lotel
eni hotelier zijn 66n, „Laat mij, den hotelhou-
der zien en ik zal U zeggen hoe zijn hotel er
uilteiet", aldus zou men een bekend g°zegde
kunnen wijzigen. Er behoeven hier geeii "cr-
lijkingen gemaakt te worden tusschen de
ederlandsaie hotels m die in het bui ten-
land. In het buitenland algemeen zijn, de ho
tels in N., voorop,gesteld onze laeduard, wat
zij redelijkerwijze kunnen zijn. In Duitschland
en Zwiiserland' heeft men het .hotelwezen ge-
bracht tot een angstvallig streven naaf vol
maaktheid, waarin de onvolmaakte mensch,
die de reiziger is, niet altijd past. Om echter
de hotelhouder van ons gciede land niet beter
voor te stellen, dan hij1 is, mag er misschien
wel aan, herinnerd worden, dat de klacht van
de hooge hoteirekening in Holland al ees
paar eeuwen oud is, dus niet geheel overdre
ven kan1 zijn.
En toch. ook in dit opzicht zou ik me-
nigmaal paridj. willen trekkm v<56r den hotel
houder, tegen den reiziger. Laatstgenoeinde
is meestal onvoorzichtig en onnadenkend. Hij
loopt maar een hotel binnen't komt er niet
op aan welk- Niet gewenscht lijlkt het mij dat
de Nbderlandsche hotelhouder zijn Duitsche
of Zwitsersche oollega te slaafs navolgt, wel
behoort hij: enkele te veel gemarkeerde hoe
kigheden van den N. volksaard in zijn om-
;ang verloren1 of geeffend te hebben, om ge-
e€l te wezeu wat hij wezen1 moet en wezec
kan. iHHji moet in zijn optreden een man van
de wereld wezen,; eenvoudig kalm, hoffelijk
man van ervaring, man' van doorzicht, man
van imnerlijke beschiaving, kortom, die onge-
clwongen met iedereen weet om te gaan en
den prinselijloen bezoeker van zijn hotel niet
te veel en den burgerlijken maar fatsoenlijlken
niet te weimig geeft.
N)a de spoorwegeni en de hotels zijn het ook
de bankinstellingen, de wisselkantoren, de
reisbureaux die groote belangen1 hebben bij
V. V. De toerist, die op reis gaat, begint met
zich' te voorzicn van een reiscredietbrief of
baar geld, van de muntsoort die hii noodig
heeft. iBezioekt hij verschillende landen, dan
zal hij zich ook herhaalde malen moeten
voorzicn van de gangbare munt en in ieder
land zal hij ook in' dit opzicht een veer moeten
laten. De reisbureaux, die gezelschapsreizen
orgamseenen, en biljetten verkoopen voor de
spoorwegen of stoomschepen, de verzekerings-
maatschappijen die den reiziger, zoowel als
zijn bagage, verzekeren, de boekhandelaren
die reisgidsen, photo's en kaarten verkoopen,
de auto- en rijtuigverhuurders zij alien profi-
teeren1 in meerdere of mindere mate van een
levendig V. V. Strikt genomen is er eigenlijk
geea bedrijf, dat daarbij' geen belang heeft.
Want wij weten het alien de reiskosten wor
den niet alleen gevormd uit de factoren die
weliswaar het zwaarst wegen: vervoer en ho-
telkosten1, maar wel degelijk ook door heel
veel andere kieine uitgaven. Jla, bet is niet te
reel gezegd dat juist de bijkomende kosten
den1 grootsten post op ons reis-budget uitma-
ken,. Want over het algemeen zijn wij het roy
aalst op reis, dan ziet men1 niet zoo nauw, en
ved, waar toe men anders niet zoo spoedig
zou overgaan, wordt dan. gedaac omdat men
nu eemmaal uit is.
Herhaaldelijk heeft het ons getroffeo, dat
men op vergadtringen van den Nederland1-
schen Middenstandsbond met geen enkel
woord hoort spreken over het zeer groot win-
keliersbelang dat de bevordering van het
vreemdelingenverkeer kan zijn.
De meeste vereenigingen voor V. V. die zich
met dit doel bezig houden, en weiker besturen
veelal een1 groot deel van him tijd1 geven voor
ds behartigimg burner taak din zeer zeker
een groot middenslandstbelang is, hebben re-
den om te klagen over gebrek aan medewer-
king.
Zij1 hebben dikwijls de grootste moeito om
personen wier belangen ontwijfelbaar vast-
staan voor het lidmaatschap te winnen en
kunnen bijna nooit een1 geval noemen van
aaninelding uit eigen beweging.
Wat daarvan de oorzaak is valt niet met
zekerheid to zeggen, doch het verschil van
opvatting omtrent hetgeen men onder Vreem
delingenverkeer moet venstaan speelt onge-
•twijield een groote rol.
De meeste menschen verstaan onder Vreem
delingen' alleen buditenlanders terwijl er toch
veel meer voor te zeggen is, om iedere aiet-
inwoner van een plaats een vreemdeling te
noemen.
Het is dan ook niet omwaarschijalijk dat
de bepenkte beteekenis die men algemeen aan
het woord vreemdeling hecht van invloed is
op de belangstelling voor de bevordering van
hen vreemdeiingenverkieer. Waar echter de
Vereenigingen van V. V. of zij zich noemen
„Apeldoorn Vooruit", „Doetichems Belang",
„Vereeniging tot Verfraaiing van deze of
gene Gemeente", alien het duidelijke vast-
staande doel hebben meerdere bekendheid
aan de plaats hunmer vestiging te geven, zou
het misschien juisiter zijn ze alle met een en
denzelfden naam bijv. propaganda-Vereeni-
te noemen.
och is de vrees gewettigd dat ook al werd
de naam gewijzigd, de medewerking niet
aanmerkelijk zou toenemen, want men ziet
in ons land nu eenmaal graag, „op de klein-
tjesi" en moet -om menigen zakenman met cus
ces van zijn persoonlijk belang to overtuigen,
meestal met klinkende tastbare argumenten
werkea.
UIT E GMOND-& I NIN'EN
De Raad dezex gemeente vergaderde
Woenadagmorgen voltallig.
Na opening en goedkeurtng der notulen
war en aan de orde de ingekomeni stukken.
Voor kennisgeving werden aangenomen de
volgende stukken:
Een schrijven van B. en W. van Alkmaar
d.d. 16 Februari 1923, houdende bereddver-
klaring halve kosten onderzoek Hoevervaart
te voldoen.
Een schrijiven van God. Statcn d.d. 28 Fe
bruari, houdende verdaging beslissiing op
veroniening Vteeschkeurmg.
Een schrijven van Gecf St. dd. 28 Fe
bruari 1923, houdende goedkeuxing begroo-
ting 1923.
Een schrijven! van den Bond tegen: het
schenden en vloeken van Gods Heiligen
Naam, d.d. 1 Maart 1923, verzoekende een
verordeniing to maken tegen, het gehruik van
onteerende woorden.
Een schrijven van, B. en W. van Gnoote-
hroek dd. 1 Maart 1923, verzoekende in-
stemming met hun verzoek aan: Gedeputeer-
de Stolen tot verlaging wedlden Burgemees-
tor, Secretaris en Outvanger.
Bealoten werd adhaesie met dit adres te
betuigen. Uit de besprekingen bleek, dat en
kele raadsleden het safaris van den ontvanger
te hoog vomden, dat van burgemeester en se
cretaris echter niet.
Een schrijven van B. Liefting dd. 5 Maart
1923, verzoekende dat de gemeente op haar
kostem het z.g. Kerkelaantje laat opmeteni.
Voor kennisgeving aangenomen.
Een' schrijven van Ged. St. d.d. 7 Maart
1923, houdende goedkeuring besl'udt tot het
aangaan van een kasleening 1923.
Voor kennisgeving aangenomen.
Een schrijven van Ged. St. d.d. 14 Maart
1923, houdende verd'aging beslissdng op
raadsbesluit tot uitgifte in erfpacht van
grond aan C. de Waard.
Voor kennisgeving aangenomen.
Enkele reclames aanslag hondenbelasting.
De aanslagen bleven' gehandhaafd.
B. en W. stelden Voor dit schrijveni voor
kennisgeving aan1 te nemien.
iBreedvoerig werd1 dit punt besproken,
waama het voorstel van B. en, W. werd aan
genomen1.
Enkele reclames schoolgeld derde en vier-
de kwartaal 1922.
N'a besprelking werd1 be&loten enlkele hier-
van te onderzoeken of een billijke verla
ging mogelijk is.
Eeni schrijven! van Ged. Staten d.d. 10
Febr. 1923 houdende aanmerking op die in-
gezonden' verordening inzlake d!e vkesebkeu-
ring.
Men is in overleg getrerien met dlen in-
specteur van de Voltegezondheid, die de juist-
te bepalingen gegeven heeft, naar welke ge
gevens een verordening is gemaakt, die naar
net oordeel van deni voorzitter wel door Ged.
Staten' goed'gekeurd zal worden.
De voorzitter las de verordening in haar
moeder.
„Ja, ik ben juffrouw Carlton", zei ze, hem
aankijkende.
Ze schrikte er bijna van, dat ze zulk een
mooien man zag. Sydney was zeer gevoelig
voor sohoonheicf; en haar kunstsmaak was
ontwikkeld in de Londensche musea en sohil-
derijenverzamelingen. Ze voelde meer voor
de zuiverheid van lijnen dan voor kleurem;
en nu trof haar deze soort van sch'oonheid.
Ze was vertrouwd met het alledaagache
goede uiterlijk van deni gewonen Engelsch-
man; met de gezonde, blozende gelaatskleur
en blauwe oogen van haar breeders, bij
voorbeeld, maar de man voor haar was een
ander type. Er was iets in hem van een
jachtihond of een renpaard, vond1 Sydney,
iets dat aan een rasecht dier deed denken
sterk en toch slank en mooi. Zijn blanke
kleur was gezond, maar het had niets van die
roode en witte tint, die men gewoonlijk op
dien leeftijd ziet; en zijn trekken waren zoo
fijn en' senerp alsof ze behoonfen aan een
oud, Griekscn beeld. De neus was mdsschien
een beetje te lang, maar dat was eeni klein
gebrek, en er lag een blik van zachtheid en
stenkte in het geheele gezioht, en in zijn pret-
tigen vriendelijfcen ernst, dat Sydney in eens
het gevoel gaf, alsof zdji iemand gevonden
had, dien ze kon vertrouwen. Zijn oogen
waren' bijzonder mooi, diep grijs, bijna zwart,
als ze overschaduwdi weraen door ae lange,
don'kere wimpers, uil zijn haar was gitzwart.
Sydney schatte hem op het eerste gezioht op
ongeveep vijf en, twinitig jaar, maar ze merk-
te later dat ze hem twee jaar te ved gege
ven had.
„Ik kom van- mijnheer Holden1. Hiji zeide
me, dat ik voortl zelf aprekeni on u dir brief
je gavoni saoatt," zei die jeogse nun. ,,Hij had
gdied vow.
Op desbetreffendc vragen ga! de voorzit
ter nog enkele inlichting.
Uitvoerig werd deze kwestie nog van alle
zijden1 belicht, waama besloten werdl de ver
ordeniing aldus aan Ged. Staten ter goed
keuring in te zemdea
Punt 3. Voorstel tot het geven, van een
voorschot aan het R. K. Kerkbestuur voor
het jaaT 1923 voor instandhouding der
R. K. School.
Dit voorstel werdl aangenomen. Het be
drag is 1131.3744.
Punt 4, het vaststdleni Van enkele oomp-
tabiliteitsbesluiten dienst 1922, werd con-
onn het vooratel goedgekeurd.
IPunt 5. Voorstel tot vaststelling van het
vermenigvu 1 digingecijfrr voor de plaatselij-
•ke belasting dienst 1923'24.
het plan u van deni trein te halen, maar werd
onverwacht opgehouden door bezoekers voor
eeni belangrijlkv. zaak menacheni, die heele-
maal uit Sheffield kwamen. Hij vroeg mij, u
dit te vertelien, daar hij geen tijd had alles
in zijn briefje te schrijven.
„Diank u wel," zei Sydney. „Neem me met
kwalijlk, dat ik even het briefje open, maak;
om te zien, of er iets instaat, waarop ant
woord noodig is."
'De jonge man boog eni ging op zijlde, ter
wijil Sydney haar briefje las, dat skchts uit
een paar woorden1 bestond.
„Lieve Sydney,
„Het spij.t me, dat ik je niqt kan afhalen.
Te druk. De j
tellen."
jongt Ogilvie zal net je wel ver-
iqt kan
1net je
Je liefhebbende oom, J. H.
De brenger was „de jomge Ogilvie" ver-
ond'erateldie ze. Ziji keek naar hem omi eni zag
tot haar schrik dat hij, bezig was haar kof
fers in huis te dragen.
„Ocb laat de koetsier dat doen riep ze
onwillekeurig uit.
Het was niet iets, dat haar broer Jack mes:
zijn jeugdige, heerachtige manieren zou ge-
dlaan hebben:. Wie was de beleefde jonge
man, met het klasieke gezicht, dien haar
oom ,;de jonge Ogilvie" noemde? Ziji zag nu,
dat zijn kleerem bepaald' armoedig en zijta1
manchetten uitgerafeld waren1. Dat vond ze
nog wat meer in zijn voordeel Ziji was ge
wend aan teekenen van armoede bij: de man-
nen, die ziji kende en liefhad.
„Het meisje kan de kof fers niet alleen dra
gon, en de koetsier is brommigantwoordde
hij, rustig, terwijl hij, den laatste kof fer in
de vestibule neerzette. „Heeft u een1 bood-
•chap voor mijnhew Hold®, juffrouw Cart-
toe? Ik kan wash tee, als u aahrijKwe wilt."
Voor Egmond-binnen werd het vermenig-
"k het vOorstel beoogae,
vastgesteld "op 1.4. Verledlen jaar was't 2.5.
Punt 6. Bespreking wijze van de ophaling-
der geildlen voor het G E B.
In verband hiermede, deed' de voorzitter
mededeeling van de ontslagaanvrage van
deni bode van het G. E. IB., welk ontslag eer-
vol verleend werd1 onder dankzegging voor de
verleende d'iensten.
De administrateur van het G. E. B. had
net voorstel ingediend om' bij' wijze van
proef den liinwerker Groen vast aan te stol
en als zoocfanig, terwijl hem dan tevens <>p-
gedfagen werd het ophalen der gel dien Een
en ander zou hem een jaarwedde geveni van
1400. Bij instructie zou hem echter verbo-
d'en, wordem zijn handel1 in electriciteits-arti-
celen voort te zetten.
Over het algemeen vond de raad deze re-
ling wel practisober dan de huidige, om-
at de liinwerker dan geheel: ter beschikklng
van het oedrijf is.
Besloten werd het voorstel bij1 wijze van
proef -aan te nemen.
Punt 7. Voorstel van B. eni W. tot aanvui-
ling der politieverordenitig met enkele bepa
lingen1, houdende hiet verbiedienl van voetbal-
len op straat eni het hebben! van prikkel-
draaaafsluitingen langs den openbaren weg
(t.w. in de bebouwde kom der gemeente.
Het terete werd1 algemeen goedgevonden.
Om'trent die prikkeldraad'a fsl uitingeni ont-
stond eenige discussie, omdat meerdere
raadsleden; van gevoelen waren, dat prikkel-
draad dikwijls betere dieneten bewijst dan
gewoon glad draad.
De voorzitter deelde mede, dat de uitzon-
derings'bepalingen waren, die in sommige
geVallen het aanbrenigen1 van prikkeldraad
geoorloofd miaken.
Overeenkomstig het voorstel-van B. en W.
werd besloten1.
Punt 8. Plan tot wijzi'ging van de wonlng
van bet boofd der school te Egmondbinnen.
Besloten werd een aanbesteding te houden,
omdat men de verbeteringen met zoo weinlg
mqgelijlk kosten wii aanbrengen.
Te laat om op de agenda te wordem ge>-
1'aatst waren nog een tweet a 1 stukken inge-
iomen1.
Het eerste was van den I.aind- en Tuin-
bouwbond. Verzocht werd, wanneer het voor-
stel-Braat inzake den zomertijd in die Eerste
Kamer wordt verworpeu, den zomertijd niet
in te voeren.
De voorzitter wilde den uitslag, _wat be
treft, dte beslissimg van de Eerste K'amer af-
wachten.
Aldus besloten1. Verschilende bezwaren te
gen den zomertijd werden door meerdere
raadsleden naar vorem gebracht. Het schrij
ven, werd dus voor kennisgeving aangenomen!.
Niaar aanleiding van een verzoek tot ver-
vanging van de electrisohe geleiding. van een
der wegen door koperdraad inplaats van
ijzerdraad, werd besloten een crediet van
450 te geven voor den aankoop van koper-
draad. Dit in verband1 met de prijsstijiging
daarvan.
'De voorzitter deed mededeeling van de
totstandkoming van twee oommissies's voor
de a.s. viering van het regeerimgsjubite van
de koningin, een voor de financien en een
voor de to organisieeren feestelijikheden'.
De commissie wafen gevormd op een ver-
gadering van besturen van plaatselijike ver
eenigingen.
Bij de rendvraag u'erd getol'aagd over den
^iecliren toestand waarin sommige wegen
zich bevinden.
Veibetering Werd toegezegd. Daar de ar-
beiders thans elders bezig zijn, kan dit de
volgende week pas gebeuren.
volgde sluiting.
UIT SCHOORL.
Dinsdagmorgen vergaderde in „de Roode
Leeuw" alhier de Bond van Melkveehoudera
„Noord-Hollandsch Noorderkwartier".
De heer M. Mulder, uit Heiloo, voorzitter
ki
„Neen, dank u, alleen1 mijn groeten, en ik
zal het me gemakkelijk maken1 en ik begrijp
het best," zei Sydney. Toen kreeg nieuws-
gierigheid die overhand over bescheideniheid
en ze zei: „Ziet u hem zeker van middag
nog?"
„0 ja", antwoordde hij vlug. ,,Ik boor op
de fabriek, ik beni in dienst bij' mijnheer Hol
den:. Ik ga weer dadelijk terug. Is er nog iets
anders, dat ik voor u doen kan?"
„Niets, dank u," zei ze. „Ilc dank u zeer,
dat u mij 'bet briefje van mijn oom gebrncht
heeft. Goedem middag, mijnheer Ogilvie -
ik geloof, dat mijn oom zei mijnheer Ogil
vie
„Laurens Ogilvie, tot uw dienst," zei de
jonge man, met een prettigem glimlach, zijn
hoed weer afnemend. „Goeden middag, juf
frouw CarltoD. Ik hocn, dat u het prettig
zult vinden te Fairfore."
Sydney stak haar hand uit. Zij was ver-
moeid, en' bedrukt, eni zelfs deze enkele vrien-
dielijk uitgesproken verwachting, deed haar
een dankbaar gevoel krijgen.
„Dank u. Ik zal u zeggem hoe ik het vind,
als ik 1 anger hier geweest ben," zei ze, bet
voor aangenomen houdend, dat zij' hem weer
ontmoeton zou, op een manier, die Laurens
Ogilvie .prettig vond.
Hij1 had veel ervaring van eenzaamheid
opgedaan in zijn drie en twintig jaren eni hij
voelde mee met Sydney het blonde meisje
in haar sombere kleerem toen zij daar al
leen en zonder verwelkomd to wordem aan de
deur van haar oom stond.
Sydtoey dacht, dat het de onlvangst van
het briefje van haar oom was, dat haar bad
opgevrooliikt; maar het is mogelijk, dat het
met dezelfde uitwerking zou gehad hebben;
als kat dew aan uuter wa - gebracht
(Word* vaavelgd).
i n i m« n n— Itai/ili zlrt Art" A ex
