DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
(lit den Alkmaarschen Raad.
No. 77.
Honderd tq? en twtnfigste Jaorgnng.
1923
Abonnementsprljs bij yooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewljsn. 5 ct Advertentlepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsraimte.
Brieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, TeL Adminlstr. No. 8. Bedactle No. 33.
ZATERDAG Directeur: 0. H. KRAK. HoofdredacteurTi N. ADEMA. 81 MAAET
Buitenland
Dh twMiimg' beatefl> tzB 3 Marten.
Het succes van den middag is ougetwijfeld
die interpellatie-Van Drunen geweest
Met tromgeroffel en troinpetgeschal was ze
aangekondigd.
De heer Van Drunen zou Burg, en Weth.
een vraag stellen.
Een vraag, die het college perplex zou doen
staan, een vraag in welker beantwoording
het alterduidelijksie bewijs zou opgesloten
liggen, dat Burg, en Weth. 'sRaads wijze be-
schikkingen eenvoudig aan hun laarzen lap-
pen.
Hoe komt het vroeg de heer Van Dru
nen triomphantelijk, dat thans reeds leer-
lingen voor de 2e, 3e, 4e, 5e en 6e gemeente-
scholen worden opgefoepen, hoewel besloten
is, dat de nieuwe schooljarcn eerst na de
groote vacantie zullen aanvangen?
En de wethouder van onderwijs antwoordde
heel kalm, dat dit volgens de verordening
noodzakelijk was en dat die verordening dui-
delijk aangaf dat voor bedoelde scholen de
nieuwe leerjaren niet nA, maar v66r de groote
vacantie aanvangen.
Toen was de heer Van Drunen al uitge-
praat.
Zijn interpellatie zakte als een slappe cho-
colade-pudding in elkaar en bij gluurde
scheef-uit naar zijn grooten partijgenoot, die
misschien nog gauw wat bedenken kon am de
situatie voor den interpellant minder pijnlijk
te maken.
Maar zelfs de heer Westerhof kon hier
geen hulp verschaffen en de heer Van Drunen
duikelde hals over kop van het politieke too-
neek waarop hij met het zwaard der ge-
rechtigheid omgord, nog geen vijf minu-
ten vroeger zoo triomphantelijk naar voren
was getreden.
Ook de heer Plevier heeft zich voor zijn
fractie zeer verdienstelijk gemaakt.
Als slager schijnt hij de verdediging der
vleeschelijke fractie-belangen op zich te heb-
ben genomen en toen er dius een voorstel
kwam, waarbij de directeur van het slachthuis
met het oog op ruimtegebrek uitbreiding der
nevengebouwen aanvroeg, verhief de heer
Plevier zijn stem, om, namens zijn fractie,
daartegen een ernstig woord van protest te la-
ten' hooren.
De directeur mocht dan al betoogen, dat de
belangrijke export van varkens en de import
van Zuid-Amerikaansch vleesch het aantal
lokalen te gering gemaakt hadden, dat alle
beschikbare ruimten reeds verhuurdi waren en
zelfs magazijnen en werkplaatsen als opslag-
plaatsen dienst deden dat alles was voor
den heer Plevier van geen beteekenis.
Het deerde hem niet of alle andere leden
van de slachthuis-conunissie op spoedige uit
breiding der nevengebouwen aandrongen
hij alleen had geen haasi
Immers, wie waarborgde hem, dat export
en import van beteekenis zouden blijven, dat
in de toekomst misschien een deel dier neven
gebouwen ongebruikt zou zijn!
Hij, de deskundige par excellence, was de
eenige die niet gevoelde hoe het slachthuisbe-
drijf groeit, en welk een gelukkig verschijn-
sel het is, dat er reeds plaatsgebrek geoonsta-
teerd1 wordt, mede omdat een groote exparteur
juist dit abattoir voor omvangrijke slachtingen
bestemd heeft
Hij stemde, na een zeer zwak betoog, tegen
de voordracht tot uitbreiding.
En als hij deed zijn fractie.
Van de verschillende onderwijs-bijlagen
geeft ons slechts die tot het toekennen1 van een
maand extra-salaris aan' het gymnasium-per
son eel aanleiding tot eenige opmerkingen.
Het was te voorzien, dat de heer Wittop
Kcoing, die hoofd-betrekking 'en nevenbetrek
king zoo gekozen had dat hij zeker van een
uitkeering kon zijn en die uitkoeiing ook
ontvangen heeft geen nieuwe aanspraken
kon laten golden.
Voor mej. Tigler Wybrandi, leerares aan
het Gymnasium, die zich nog geen enkele ver-
goeding zal toegewezen, was de kans op in-
williging van haar verzoek vriji wat grooter
Het is haar schuld niet dat zij slechts 12 van
de benoodigde 18 wekelijksche lesuren heeft.
Deze betrekking is voor haar een hoofd- en
geen nevenbetrekking en alleen de omstan-
digheid daj er momenteel voor haar niet meer
te doen is, maakten het onbillijk haar te ont-
houden, wat alle anderen wel ontvangen
hebben, te meer nu de minister bereid is, de
helft der kosten van deze uitkeering te dra-
gen.
Mr. W. C. Bosnian brak een lans. voor deze
miskende en adressante zal met genoegen tut
ons raadsverslag gelezen hebben, dat Burg
en Weth. zijn voorstel ten slotte hebben over-
genomen.
Werd het voorstel tot vernieuwing der
Texelsche brug zonder hoofdelijke stemming,
en zelfs zonder ddscussie, in het late middag-
uur aangenomen, dat tot vernieuwing van de
brug over de Hoevervaart heeft nog steeds
niet de goedkeuring van den Raad kunnen
verkrijgen.
De heer Ringers had nu een andere con
st ructie ontdelrt, waardoor de brug niet
35000 maar hoogstens 20000 zou moeten
kosten1.
Er werden dan wel geen paalfundieertogen
gemaakt, maar de HeilooSr- en Emmabrug
zouden reeds bewezen hebben, dat paalfun
deeringen zelfs bij bruggen voor het verkeer
met vracht-auto's bestemd, niet noodzakelijk
zijn.
Inmiddels bleek, dat de directeur van ge-
meente-werken de bouwkosten van een brug
zonder paalfundeering op ruim 33000
taxeerde en aangezien de Raad wel het groote
prijs-verschil, maar niet het kwaliteits-ver-
schil tusschen beide bruggen kon beoordeelen,
werd het voorstel opnieuw van de agenda af-
gevoerd1 tot tijd en wijle het koatenvraag&tuk
door deskundlgen nader bekeken en tot een
oplossing gebracht zal zijn.
Het voorstel tot concessie ten behoeve van
de Alkmaarsche stadstram is dan edndelijk ter
tafel gekomen en men mag met eendg recht
verwachten, dat nu ook onze nieuwe auto-
tractor-tram zich spoedig als een der grootste
wonderen der hedendaagsche tcchniek in onze
straten zal vertoonen.
De heer Westerhof bepleitte de belangen
van het person eel der oude paardentram en
wij gelooven wel, dat de nieuwe combinatie
met de belangen van koetsiers <p conducteurs
ernstig rekening zal willen houden.
De eenige die een onzekere toekomst tege-
moet gaat is het paard, dat bij een' auto-trac
tor-tram niet bruikbaar is en daarom wel op
wachtgeld of pensioen zal gesteld worden.
De heer De Boer toonde bij de behandeling
der concessie-voorwaarden zijn groote des-
kundigheid in juridische aangelegenheden en
bepleitte zoo vele en zoo scherpzinnig uitge-
dachte veranderingen, dat hij werkelijk nog
het genoegen had een tweetal amendementen
van de heeren Leesberg en Ringers te zien
aannemen, van welke amendementen de heer
De Boer toch zeker de geestelijke grootvader
mag genoemd worden.
Zoo komen we ten slotte aan de weeshuis-
kwestie.
Na alles wat daarover in en buiten den
Raad reeds gezegd en geschreven is, kunnen
we betrekkehjk kort zijn.
Nieuwe argumenten zijn niet naar voren
gebracht.
En als wij hier nog een bespreking der de-
batten laten volgen, geschiedt dit hoofdzake-
lijk om eenige in den Raad geuite beweringen
te weerleggen, die nu eenmaal niet onbespro-
ken kunnen blijven.
De heer Westerhof heeft het doen voorko-
men alsof wij in ons artikel van 17 Februari
een geweldige salto mortale gemaakt hebben.
Een feit is evenwel, dat wij in dat artikel
er Slechts aan hermnerden, dat wij ons in het
begin van 1922 voor een vroolijker en zonni-
ger weeshuis dan het tegenwoordige uitge-
sproken hebben.
Die uitspraak dateert dus al van een jaar
geleden en het is zeer wel mogelijk, dat in
een jaar tijds de omstandigheden zoo veran-
deren, dat men het wenschielijk kan achten
een anderen weg dan den tot dusverre meest
geschikt geachten' in te slaan.
Voornamelijk in het laatste jaar heeft de
gezinsverpleging meer burgerrecht verkregen
en wie de in dit jaar o. a. te Den Helder ver
kregen gunstige resultaten bezict, mag zich
thans zeker afvragen of ook bij; het Alkmaar
sche Weeshuis de tijd niet is aangebroken
waarop het goede door het nog betere vervan-
gen kail worden
De salto mortale, zooals de heer Westerhof
ze gelieft te noemen, wordt dus uitgevoerd in
een tijdsverloop van een jaar en zou, in een
bioscoop vertoond, den bezoekers in alle op-
zichten den' indruk van een zeer vertraagde
film kunnen geven.
De heer Westerhof heeft ons verweten, dat
wij een ons door Dr. Schroder toegezonden
brief wel plaatsten, maar er onzen spijt over
uitspraken, dat deze niet met den naam van
den schrijver geteekend was, alhoewel wij
diverse ingezonden stukken wel opnamen,
zonder dat de namen der schrijvers daarvan
bekend waren.
Als de heer Westerhof eens den tijd neemt
nauwkeurig zijn schedel te onderzoeken, zal
hij waarschijnlijk tot de conclusie komen, dat
de knobbel, die journalistiek inzicht verraadt,
bij hem niet of slechts zeer miniem tot ont-
wikkeling is gekomen1.
Ieder die een behoorlijk en nietypersoonlijk
stuk schrijft en dit om de een of andere reden
niet met zijn naam wil onderteekenen, krijgt
desniettegenstaande gelegenheid zijn gedach-
ten in de kolommen van onze couranit publiek
te maken.
Maar wanneer men ons het artikel van een
bijzonder iemand toezendt, een artikel dat
voor dat van een deskundige, voor iemand
van beteekenis moet doorgaan, een artikel
waarvoor men plaatsing vraagt om het pu
bliek nu eens te laten zien hoe iemand die tot
sprekcn bevoegd is, een bepaalde kwestde be-
oordcelt dan mogen wif toch zeker wel ver
wachten, dat men het publiek ook zal meedee-
len w i e er nu eigenlijk gesprokcn heeft
En verzwijgt men dan den naam, dan kan
het niet anders of het stuk moet voor velen
niet meer beteekenis dan dat van el ken ande
ren anoniemen schrijver hebben.
De heer Westerhof heeft voor het eerst een
bewijcje van de beweerde doeltreffendheid
van gestiehts- boven gezinsverpleging ter ta
fel gebracht.
Hij of een ander heeft aan den direc
teur van de Louisa-atiehfing het tehuls
voor weeskinderea der vrijmetselaren gc-
vraagd' hoe deze over gestichta-verpLeging
dacht.
De directeur heeft zijn groote voorkeur
voor kleine gestichten uitgesproken en verder
de stellingen van Ds. Pierson naar voren ge
bracht, die in 1909 Burg, en Weth. van Alk-
maar en op 24 Maart j.1. wij in ons hoofdar-
tikel juist gebruikt hebben.' om het voordeel
van gezinsverpleging boven dat van gestichts-
verpleging aan te toonea
Die stellingen schijnen dus voor v66i> en
tegenstanders bruikbaar te zijB-
Wat nu de Louisa-stichting betreft, laten
wij allererst opmerken, dat die heer Westerhof
hier geen gelukkige keuze gediaan heeft.
Dit gesticht is in vele opzichtcn niet met
gewone weeshuizen te vergelijken.
De kindeifen komen meermalen uit een ge-
heel ander milieu, worden naar andere begin-
selen opgevoed dan gewone weeskinderen en
verkeeren, doordat men ook kinderen kan la
ten studeeren, in geheel andere omstandighe
den1.
Daardoor is het doof den heer Westerhof
aangegeven voorbeeld niet een van. de getuk-
kigste
Maar de brief van den directeur van deze
Louisa-stichting komt ons heel vreemd' voor.
Bepaalde Ds. Vogelaar, toen' hern dezer da-
gen zijn meening gevraagd werd, zich zuiver
tot het vraagstuk „gestichts- of gezinsverple
ging", de directeur van de Louisa-stichting
laat een geheel ander geluid hooren en zijn
uitspraken zijn, te merkwaardig om er niet
even de aandacht op te vestigen.
„Ook die wees", zegt hij, „heeft recht op
opvoeding".
Ontbreekt die opvoeding dan in het gezin?
„Daar", zegt de heer Bos, nOntbreekt alle
contrdle".
Dit is absoluut in strijd met dc feiten.
„Om voor een 20-tal weeskinderen regel-
matig gezin nen te vinden, waar men zich
wijdt aan de opvoeding der pleegkinderen, is
zuiver illusie", zegt de heer Bos. „De prac-
tijk", zegt hij, „wiist dat uit".
Maar weet hij dan niet, dat zich1 in Den
Helder meer dan volrioende geschikte gezin-
nen opgaven en dat in het rapport door het
Burg. Armbestuur van Amsterdam' over wee-
zenverpleging gesproken wordt van een liist
met honderden name van gezinnen die graag
een vveeskind tot zich willen nemen
Weet hij niet, dat ook de katholieken geen
moeite bij het vinden van geschikte gezinnen
hebben?
Is dezen dteskundige dit alles ombekend ge-
bleven?
Het is mogeflijk diat hij het niet weet en wij
zouden hern hoogstens kunnen vragen met
welk recht hiji dan zijn uitspraken doet.
Maar er is meer.
De heer Bos bepaalt zich' niet als Ds. Vo
gelaar deed, tot een eenvoudige vergelijking
tusschen gestiehts- en gezinsverpleging.
Hij; gaat verder.
En bemoeit zich1 met de Alkmaarsche kwes-
tie op een wijze die on® met verwondering
doet yragen wie en op welke wijze men hem
toch over dit vraagstuk kan ingelidit hebben.
Hij! spreekt met verontwaardiging van
„wi;llen bezuinigen ten koste van de weezen",
van ,yhet nemen van een kind om er beter
van te worden" van „een) contract besohx>u-
wien als een voaje papier wat ingang gevon-
den schdjnt te hebben in het genroed van
enkele naadsleden)" en spoort aan' om „te wa
ken' voor de belangen van hen die geen
ouders meer hebben."
Het is of men den heer Westerhof hoort.
In welken- geest heeft men dezen deskun
dige toch over hiet Alkmaarsche vraagstuk
geschreven?
Toen de heer Gloedk het antwoord van Ds.
Vogelaar mededeelde, publiceerdC hij tegelij-
'ker tijd zijn brief, om te bewfjzen, dat hij in
geen enlkel opzicht gCtracht had eenligen in>-
vloed op het advies uit te oefenen.
Het zou de moeite waard zijhi ook het door
den heer Bos ontvangen! verzoek oam inlioh-
tingen eens te lezen.
Het nageslacht, zegt de heer Westerhof,
zal ons veroordeelen als er geen nieuV
Weeshuis komt.
Wij voor ons zSjin van meening, dat het
nageslacht ons nog veel meer zal veroordee
len als er een gtroot, duur en overbodig ge-
bouw zal gesticht worden1.
'Hebt eerbied, zegt de heer Westerhof
op zoek naar argumenten' hebt eerbied
voor degenien, die voor vijif jar en het contract
teekendCn, voor onzen oud-burge!meester Rip
ping en voor den heer 'Donath, diien wij nog
zoo kort geleden gehuldigd hebben.
De heer Westerhof schijnt te denkem, dat
beide heereni, enlkel enl alleen dOor het feit,
dat zij voor het gemeentebestuur destijds
hun handteekeming moesiten plaatseni, abso
lute voorstandiers van1 gffirichis-verpleging
zouden Zijn, dat zij nimmer van inzicht
kunnen veranderen en op dit punt, nog zoo
gevodlig zijn dat de' Raad er mee rekening
dient te houdeni.
Het is toch eigenllijlk te d-waas om er over
te praten. 1
In een prae-advies van 1909 doet de heer
Ripping rich reeds als een! voorstander van
gezmsverpleging 'kenwen en de heer Donath
getuigde van zijh voorliefde daarvan in ar-
in „<3«mieenteb«laagen" en is ook nu
nog een overtudgd voorstander van de ver-
pleging van weezen in het huisgezin.
De voorstandera van gestkhtsverplieging
die 1 en terecht varlangen dat men te-
genover regenten van het Burgerweeshuis
zoo vriendelijk mogelijk zal zijn, brengen
tegenover het gemeentebestuur met voorlief
de den deurwaarder ter sprake, die straks
zal kdmen om het oude gebouw op te eisdien.
'De liefde voor het kind, zegt de heer Wes
terhof, ban in 'het gezin nooii afgedwongen
worden.
Kan dit dan wel!' to eenl Weeshuis?
En is er van ooms of tantes niet meer lief
de voor weezen te verwachten dan een wees-
vader of -moeder ooit in staat zullen zijh
aan alle inwonende kinderen te schenlken?
De heer Westerhof maakt zich niet aleen
bezorgd over het nageslacht maar ook over
ons voorgeslacht.
Zijn onze vooroudera, vraagt Ihif, niets
mper waard, onze voorouders, die het Wees
huis ten eeawigen doge hehbenl gegev-en.
Regenten hebbeni ons destijds al toegege-
ven, dat dit geeni redlenl kan zijn om nimmer
wijtzigmg to dem toestand te rnogeni br enl gen,
als deze wijzigiag tevens verbeterinlg betee-
kent.
Maar de heer Westerhof blij'ft zich aan- een
uitspraak van 100 jaar geleden vastklampen.
Wij hebben noojt geweten, dat Mjl z66 aan
het oude hecht.
Ate alles wat tot dusverre uit oude uitspra
ken! en oude overeenkomsteni gegroeid is hem
helig is, zal hij- wel nimmer tot die partijge-
nooten behooren, die desnoods door mid-
del van de revolutie zoo spoedig mogelijk
een nieuwe maatschappij op nieuwe grond-
vesten willen oprichtai.
Dat is aithians een 'geruststeffltog.
Ik zou mijl getwonnen geven, zegt de heer
Westerhof, als men kan aantoonen dat ge
zinsverpleging goed is.
iZiedaar een' uitspraak die hoop voor de
toekomst geeft.
Als het contract er niet waa, zegt hij,
faaddien de hesprekiugen waarde.
Die waarde zulleni die besprekingen dus
voor den heer Westerhof hebben ate het con
tract niet meer bestaat, omdat men het oude
Weeshuis weer terug gcgevea zal hebben.
Het adres van ingezetenen, zegt de heer
Westerhof, is ook door perscneel van die Alk
maarsche Courant geteekend.
Is dit dam verboden?
Toen wij het adres voor de courant ter
'Lenndsnemiing ontvingen, droeg het reeds
meer dan 60 handteekendmgen.
Wij hebbeni toeni, ter vuliling van de nog
overgebleven ruimte, ieder, die met dit adres
instemde, zonder eenige pressie gelegenheid
tot teekenen gegeven' en er wera ook door
enkele bezoekers spontaan gebruik van
gemaakt.
Wij zijn, er van overtuigd, dat wanneer
wij! dit adres gepublioeerd enl voor ieder ter
teekeniing gelegd haidden, wij1 daarop uit
alle fcringen der burgerij nog honderden
handteekeningen! zoudloi veiikregeni hebben.
Waaruit is de tegenstand van' de soc.-dem.
fractie te verkl'areni?
Wij gelooven niet ver mis te zijn als wij
daarvoor wijzen op de door deni heer Wester
hof wel wiat onhandig gedane toespeling op
het gemeenteprogram zijner partij' en1 ook
op de omstandigheid, dat mevr. Westerhof
zelt deel van het college vani regenten izite-
maakt.
De hear De Boer heeft natuurlijk andere
motieven.
Hij stelde de juridische kwestie weer op
den voorgrond enK had zich voor deze gele
genheid geassocieerd met Mr. Bosnian.
Het was alleen maar jammer, dat de beide
andere to' den' Raad aanwezige juristen het
in geen enlkel opzicht met hiem eens waren.
De motie te met 10 tegen' 9 stemlmeni aan
genomen.
En Burg, en Weth. gaan dus nu „praten"
met regenten.
Zullen deze z66 blind voor, de feiten om
hen been zijn, dat zij, zich' vastklanipend
aan het oude, zelfs. niet tot „praten" bereid
zulleni 'blijlkeni?
Er zijn eenige teekenen die op verzet wij
zen.
Het ingezonden situkje waarin de Weesva-
der zich1 kort geledlen voor eeni klein gesticht
verklaarde en dat volgens zijn bijscbrift
„vervolgd" zou worden, te nimmer afge-
maakt.
Mag hiji zijn meening niet meer publioee-
reni?
Is het toeval, dat de heer Ringers een val-
letje openzette waarin hij inplaats van het
spek een nieuw burgerweeshuis had1 opge-
hangen, met den raad: ^besluit eerst tot Set
bouwen van een! gesticht en praat dam met
regenten"
Het was toch begrijlpeiijk dat de Raad zich
v66r den strijd niet eerst zijn wapens uit 'han-
den zou laten nemen.
Regenten, zegt mevr. Westerhof, etechen
het nieuwe gebouw.
Is mevrouw Westerhof afgevaardigd en
gerechti'gd om dit nu reeds te kunnen iniede-
deelen?
'BedoClt zij te zeggen, dat die regenten
zelfs voor, goede argumenten niet zwichtm
zullen'?
Dat het doordrijven van eigten wil hun
meer dan het belanig der gemeenschiap
en bovemal het belang der kinderen ter
harte gaat?
Hebben regenltem met „cavaleristische" nel-
gingen zioh in slagordie opgesteld en te me
vrouw Westerhof thans als aanvoerdster
voor. het front getreden om den Raad het
htetorteche: le garde meurt, mate ne se
rend pas de garde sterft maar geeft zich'
niet over toe te roepeni?
<a
Wij; gelooven het niet.
Z66 zullen1 regentenl niet tegenover de pu-
blieke opinte, z66 zullen zijt niet tegenover
een uitspraak van den Raad willen staan.
De heer Westerhof zou dat ook niet kun
nen goedkeurem, hij1, die verleden week
over die plaateelijke regetttencolleges spreken-
de nog heeft uitgeroepeni, dat regenten! en
commissie-leden zich v66r alles naar dm
IRaad hebbm te schikken.
Omdat de fiaad de baas is.
Wij hebben hern dat niet hooren uitroepen,
toen' zijn vrouw verkondigdle, dat de regenten
van het Burgerweeshuis waartoe ook zij
zelf behoort niet zullen wijken.
Zou hij' het toen vergeteni hebbeni?
Zoo niet, dan zou hiji in eeni week tijds een
opmerkelijke salto mortale gemaakt hebbeni.
Een salto mortale z66 vlug, dat zClfs de
anielst giedraaide film ze niet to beald zal
kunnen bren'gen.
Laten wlji ten slotte ons verfcrouweni to de
regenten uitspreken
Ons vertrouwen, dat zij! voor reden zullen
vatbaar zijn, dat zij het to koppdge vasthou-
demdiheid niet tot eeni strijd zullen latenl ko
men1, maar dat zij, to het belang der weezen
en! van onze geheele gemeente, tot gezins
verpleging zullen besiluiten wanneer aange-
toond kan worden dat deze boven gestichts-
verplegtog de voorkeur verdient.
Wij zullen, vol vertrouwen in den goeden
ui'tslag, het resultaat der besprekingen tusr
schen' het dagelijksdh bestuur der gemeente
en de regenltem van het Burgerweeshlite af-
wachten.
DE BEZETTING VAN HET
RUHRGEBIED.
Te Partjs, Louden en Brussel is een mota
der Duitsche regeering overhandigdi, waarin
deze protesteert tegen de tobreuken op.ver-
dragen en rechten door verschillende verorde-
ningen der Rijnlandcommissie.
De Fran schen schijnen zich nog steeds niet
veel te bekommeren om de Duitsche protes-
ten1. Te Dusseldorf te een order van gene-
raal Degoutte aangeplafct, waarin het Duit
sche spoorwegpersoneel wordt uitgenoodigd
het werk te hervatten, op straffe van ontslag
of uitwijzmg in geval van' wedgering.
De groot-industrieelen blijven volhoudlen
bij hun verzet, de bezettingsautoriteiten zullen
nog heel wat te doen krijgen. Naar het „Berl.
Tageblatt" verneemt, hebben de groot-indus-
triSlyen in het Ruhrgebied besloten, den
eisch der Franschen en Belgen om aan hen
de kolenbelasting te betalen, van de hand te
wijzen en alle gevolgen op zich te nemen.
Ten gevolge van een voorstel. van het Brit-
sche ministerie van buitenlandsche zaken aan
de intergeallieerde Rijnlandcommissie, heeft
deze de heffing van 10 pot. ad valorem op alle
goederen, welke op de Duitsche lijsit van vrij
invoerbare artikelen voorkwamen, afgeschaft.
Hierdoor kan thans ook weder de tovoer van
erts in het Ruhrgebied 'wij van rechten ge-
schieden. Dit heeft editor voorloopig niet veel
te beteekenen, daar de Franschen afstempe-
ling eischen, alvorens de doorzending en de
lossdng kunnen plaats hebben. De Duitschers
weigeren echter zich aan deze fonnaliteit te
onxterwerpen op grond van een verordening
der Duitsche regeering, daar zij van' meening
zijn, dat de geeischte afstempding in strijd is
met de Rijnscheepvaart-acte.
De Belgische minister Jaspar heeft bij zijn
terugkeer uit Milaan medegedeeld, d'at Musso-
linie hem bevestigd had, dat Itane zijn tot
dusver verleende medewerking bij de Ruhr-
actie zal voortzetten.
De intergeallieerde Rijulandcommis.;'e heeft
opnieuw 350 douane-ambtenaren uitgewezem
o.a. 273 uit Aken. In het oud-bezette gdbiea
is het aantal uitgewezen IXutsche ambtenaren
thans gestegen tot 2440.
De bezetting te Dortmund zal, volgens de
..Koto. Zeitung", worden uitgebredd. Het is
den Franschlen naimelijk, ter oore gekomen,
dat men in nationahstische kringen tegen Za-
terdag a.s. een aanslag tegen de Fran«±e mi-
litairen had beraamd. De bezettngstroepen
zijn thans zoo aanzienlijk versterkt, dat in de
voorstad Brakel van de 30 scholen 28 voor de
inkwartiering zijn gerequireerd.
Naar de Duitsche radiografische dienst
mieldt, zou de Paus ter gelegenheid van het
Paaschfeest een herderlijk schrijven hebben
gepublioeerd, waarin hij,er op aandringt, dat
Frankrijk en Duitschland een overeenkomst
zullen sfuiten elkaar wederkeerig niet aan te
vallen, terwijl alle volken ter wereld zichi ver-
binden de naleving te waarborgen door een
onmiddellijk ingrijpen bij de schending van
dit verdrag.
De panselijke gedelegeerde mgr. Testa te te
Bochum aangekomen en door generaal De
goutte ontvangen.
De contrdlepost te Hdchst heeft 10 milli-
ALKMAAR