DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. (lit den Alkmaarschen Raad. No. 77. Honderd tq? en twtnfigste Jaorgnng. 1923 Abonnementsprljs bij yooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewljsn. 5 ct Advertentlepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsraimte. Brieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, TeL Adminlstr. No. 8. Bedactle No. 33. ZATERDAG Directeur: 0. H. KRAK. HoofdredacteurTi N. ADEMA. 81 MAAET Buitenland Dh twMiimg' beatefl> tzB 3 Marten. Het succes van den middag is ougetwijfeld die interpellatie-Van Drunen geweest Met tromgeroffel en troinpetgeschal was ze aangekondigd. De heer Van Drunen zou Burg, en Weth. een vraag stellen. Een vraag, die het college perplex zou doen staan, een vraag in welker beantwoording het alterduidelijksie bewijs zou opgesloten liggen, dat Burg, en Weth. 'sRaads wijze be- schikkingen eenvoudig aan hun laarzen lap- pen. Hoe komt het vroeg de heer Van Dru nen triomphantelijk, dat thans reeds leer- lingen voor de 2e, 3e, 4e, 5e en 6e gemeente- scholen worden opgefoepen, hoewel besloten is, dat de nieuwe schooljarcn eerst na de groote vacantie zullen aanvangen? En de wethouder van onderwijs antwoordde heel kalm, dat dit volgens de verordening noodzakelijk was en dat die verordening dui- delijk aangaf dat voor bedoelde scholen de nieuwe leerjaren niet nA, maar v66r de groote vacantie aanvangen. Toen was de heer Van Drunen al uitge- praat. Zijn interpellatie zakte als een slappe cho- colade-pudding in elkaar en bij gluurde scheef-uit naar zijn grooten partijgenoot, die misschien nog gauw wat bedenken kon am de situatie voor den interpellant minder pijnlijk te maken. Maar zelfs de heer Westerhof kon hier geen hulp verschaffen en de heer Van Drunen duikelde hals over kop van het politieke too- neek waarop hij met het zwaard der ge- rechtigheid omgord, nog geen vijf minu- ten vroeger zoo triomphantelijk naar voren was getreden. Ook de heer Plevier heeft zich voor zijn fractie zeer verdienstelijk gemaakt. Als slager schijnt hij de verdediging der vleeschelijke fractie-belangen op zich te heb- ben genomen en toen er dius een voorstel kwam, waarbij de directeur van het slachthuis met het oog op ruimtegebrek uitbreiding der nevengebouwen aanvroeg, verhief de heer Plevier zijn stem, om, namens zijn fractie, daartegen een ernstig woord van protest te la- ten' hooren. De directeur mocht dan al betoogen, dat de belangrijke export van varkens en de import van Zuid-Amerikaansch vleesch het aantal lokalen te gering gemaakt hadden, dat alle beschikbare ruimten reeds verhuurdi waren en zelfs magazijnen en werkplaatsen als opslag- plaatsen dienst deden dat alles was voor den heer Plevier van geen beteekenis. Het deerde hem niet of alle andere leden van de slachthuis-conunissie op spoedige uit breiding der nevengebouwen aandrongen hij alleen had geen haasi Immers, wie waarborgde hem, dat export en import van beteekenis zouden blijven, dat in de toekomst misschien een deel dier neven gebouwen ongebruikt zou zijn! Hij, de deskundige par excellence, was de eenige die niet gevoelde hoe het slachthuisbe- drijf groeit, en welk een gelukkig verschijn- sel het is, dat er reeds plaatsgebrek geoonsta- teerd1 wordt, mede omdat een groote exparteur juist dit abattoir voor omvangrijke slachtingen bestemd heeft Hij stemde, na een zeer zwak betoog, tegen de voordracht tot uitbreiding. En als hij deed zijn fractie. Van de verschillende onderwijs-bijlagen geeft ons slechts die tot het toekennen1 van een maand extra-salaris aan' het gymnasium-per son eel aanleiding tot eenige opmerkingen. Het was te voorzien, dat de heer Wittop Kcoing, die hoofd-betrekking 'en nevenbetrek king zoo gekozen had dat hij zeker van een uitkeering kon zijn en die uitkoeiing ook ontvangen heeft geen nieuwe aanspraken kon laten golden. Voor mej. Tigler Wybrandi, leerares aan het Gymnasium, die zich nog geen enkele ver- goeding zal toegewezen, was de kans op in- williging van haar verzoek vriji wat grooter Het is haar schuld niet dat zij slechts 12 van de benoodigde 18 wekelijksche lesuren heeft. Deze betrekking is voor haar een hoofd- en geen nevenbetrekking en alleen de omstan- digheid daj er momenteel voor haar niet meer te doen is, maakten het onbillijk haar te ont- houden, wat alle anderen wel ontvangen hebben, te meer nu de minister bereid is, de helft der kosten van deze uitkeering te dra- gen. Mr. W. C. Bosnian brak een lans. voor deze miskende en adressante zal met genoegen tut ons raadsverslag gelezen hebben, dat Burg en Weth. zijn voorstel ten slotte hebben over- genomen. Werd het voorstel tot vernieuwing der Texelsche brug zonder hoofdelijke stemming, en zelfs zonder ddscussie, in het late middag- uur aangenomen, dat tot vernieuwing van de brug over de Hoevervaart heeft nog steeds niet de goedkeuring van den Raad kunnen verkrijgen. De heer Ringers had nu een andere con st ructie ontdelrt, waardoor de brug niet 35000 maar hoogstens 20000 zou moeten kosten1. Er werden dan wel geen paalfundieertogen gemaakt, maar de HeilooSr- en Emmabrug zouden reeds bewezen hebben, dat paalfun deeringen zelfs bij bruggen voor het verkeer met vracht-auto's bestemd, niet noodzakelijk zijn. Inmiddels bleek, dat de directeur van ge- meente-werken de bouwkosten van een brug zonder paalfundeering op ruim 33000 taxeerde en aangezien de Raad wel het groote prijs-verschil, maar niet het kwaliteits-ver- schil tusschen beide bruggen kon beoordeelen, werd het voorstel opnieuw van de agenda af- gevoerd1 tot tijd en wijle het koatenvraag&tuk door deskundlgen nader bekeken en tot een oplossing gebracht zal zijn. Het voorstel tot concessie ten behoeve van de Alkmaarsche stadstram is dan edndelijk ter tafel gekomen en men mag met eendg recht verwachten, dat nu ook onze nieuwe auto- tractor-tram zich spoedig als een der grootste wonderen der hedendaagsche tcchniek in onze straten zal vertoonen. De heer Westerhof bepleitte de belangen van het person eel der oude paardentram en wij gelooven wel, dat de nieuwe combinatie met de belangen van koetsiers <p conducteurs ernstig rekening zal willen houden. De eenige die een onzekere toekomst tege- moet gaat is het paard, dat bij een' auto-trac tor-tram niet bruikbaar is en daarom wel op wachtgeld of pensioen zal gesteld worden. De heer De Boer toonde bij de behandeling der concessie-voorwaarden zijn groote des- kundigheid in juridische aangelegenheden en bepleitte zoo vele en zoo scherpzinnig uitge- dachte veranderingen, dat hij werkelijk nog het genoegen had een tweetal amendementen van de heeren Leesberg en Ringers te zien aannemen, van welke amendementen de heer De Boer toch zeker de geestelijke grootvader mag genoemd worden. Zoo komen we ten slotte aan de weeshuis- kwestie. Na alles wat daarover in en buiten den Raad reeds gezegd en geschreven is, kunnen we betrekkehjk kort zijn. Nieuwe argumenten zijn niet naar voren gebracht. En als wij hier nog een bespreking der de- batten laten volgen, geschiedt dit hoofdzake- lijk om eenige in den Raad geuite beweringen te weerleggen, die nu eenmaal niet onbespro- ken kunnen blijven. De heer Westerhof heeft het doen voorko- men alsof wij in ons artikel van 17 Februari een geweldige salto mortale gemaakt hebben. Een feit is evenwel, dat wij in dat artikel er Slechts aan hermnerden, dat wij ons in het begin van 1922 voor een vroolijker en zonni- ger weeshuis dan het tegenwoordige uitge- sproken hebben. Die uitspraak dateert dus al van een jaar geleden en het is zeer wel mogelijk, dat in een jaar tijds de omstandigheden zoo veran- deren, dat men het wenschielijk kan achten een anderen weg dan den tot dusverre meest geschikt geachten' in te slaan. Voornamelijk in het laatste jaar heeft de gezinsverpleging meer burgerrecht verkregen en wie de in dit jaar o. a. te Den Helder ver kregen gunstige resultaten bezict, mag zich thans zeker afvragen of ook bij; het Alkmaar sche Weeshuis de tijd niet is aangebroken waarop het goede door het nog betere vervan- gen kail worden De salto mortale, zooals de heer Westerhof ze gelieft te noemen, wordt dus uitgevoerd in een tijdsverloop van een jaar en zou, in een bioscoop vertoond, den bezoekers in alle op- zichten den' indruk van een zeer vertraagde film kunnen geven. De heer Westerhof heeft ons verweten, dat wij een ons door Dr. Schroder toegezonden brief wel plaatsten, maar er onzen spijt over uitspraken, dat deze niet met den naam van den schrijver geteekend was, alhoewel wij diverse ingezonden stukken wel opnamen, zonder dat de namen der schrijvers daarvan bekend waren. Als de heer Westerhof eens den tijd neemt nauwkeurig zijn schedel te onderzoeken, zal hij waarschijnlijk tot de conclusie komen, dat de knobbel, die journalistiek inzicht verraadt, bij hem niet of slechts zeer miniem tot ont- wikkeling is gekomen1. Ieder die een behoorlijk en nietypersoonlijk stuk schrijft en dit om de een of andere reden niet met zijn naam wil onderteekenen, krijgt desniettegenstaande gelegenheid zijn gedach- ten in de kolommen van onze couranit publiek te maken. Maar wanneer men ons het artikel van een bijzonder iemand toezendt, een artikel dat voor dat van een deskundige, voor iemand van beteekenis moet doorgaan, een artikel waarvoor men plaatsing vraagt om het pu bliek nu eens te laten zien hoe iemand die tot sprekcn bevoegd is, een bepaalde kwestde be- oordcelt dan mogen wif toch zeker wel ver wachten, dat men het publiek ook zal meedee- len w i e er nu eigenlijk gesprokcn heeft En verzwijgt men dan den naam, dan kan het niet anders of het stuk moet voor velen niet meer beteekenis dan dat van el ken ande ren anoniemen schrijver hebben. De heer Westerhof heeft voor het eerst een bewijcje van de beweerde doeltreffendheid van gestiehts- boven gezinsverpleging ter ta fel gebracht. Hij of een ander heeft aan den direc teur van de Louisa-atiehfing het tehuls voor weeskinderea der vrijmetselaren gc- vraagd' hoe deze over gestichta-verpLeging dacht. De directeur heeft zijn groote voorkeur voor kleine gestichten uitgesproken en verder de stellingen van Ds. Pierson naar voren ge bracht, die in 1909 Burg, en Weth. van Alk- maar en op 24 Maart j.1. wij in ons hoofdar- tikel juist gebruikt hebben.' om het voordeel van gezinsverpleging boven dat van gestichts- verpleging aan te toonea Die stellingen schijnen dus voor v66i> en tegenstanders bruikbaar te zijB- Wat nu de Louisa-stichting betreft, laten wij allererst opmerken, dat die heer Westerhof hier geen gelukkige keuze gediaan heeft. Dit gesticht is in vele opzichtcn niet met gewone weeshuizen te vergelijken. De kindeifen komen meermalen uit een ge- heel ander milieu, worden naar andere begin- selen opgevoed dan gewone weeskinderen en verkeeren, doordat men ook kinderen kan la ten studeeren, in geheel andere omstandighe den1. Daardoor is het doof den heer Westerhof aangegeven voorbeeld niet een van. de getuk- kigste Maar de brief van den directeur van deze Louisa-stichting komt ons heel vreemd' voor. Bepaalde Ds. Vogelaar, toen' hern dezer da- gen zijn meening gevraagd werd, zich zuiver tot het vraagstuk „gestichts- of gezinsverple ging", de directeur van de Louisa-stichting laat een geheel ander geluid hooren en zijn uitspraken zijn, te merkwaardig om er niet even de aandacht op te vestigen. „Ook die wees", zegt hij, „heeft recht op opvoeding". Ontbreekt die opvoeding dan in het gezin? „Daar", zegt de heer Bos, nOntbreekt alle contrdle". Dit is absoluut in strijd met dc feiten. „Om voor een 20-tal weeskinderen regel- matig gezin nen te vinden, waar men zich wijdt aan de opvoeding der pleegkinderen, is zuiver illusie", zegt de heer Bos. „De prac- tijk", zegt hij, „wiist dat uit". Maar weet hij dan niet, dat zich1 in Den Helder meer dan volrioende geschikte gezin- nen opgaven en dat in het rapport door het Burg. Armbestuur van Amsterdam' over wee- zenverpleging gesproken wordt van een liist met honderden name van gezinnen die graag een vveeskind tot zich willen nemen Weet hij niet, dat ook de katholieken geen moeite bij het vinden van geschikte gezinnen hebben? Is dezen dteskundige dit alles ombekend ge- bleven? Het is mogeflijk diat hij het niet weet en wij zouden hern hoogstens kunnen vragen met welk recht hiji dan zijn uitspraken doet. Maar er is meer. De heer Bos bepaalt zich' niet als Ds. Vo gelaar deed, tot een eenvoudige vergelijking tusschen gestiehts- en gezinsverpleging. Hij; gaat verder. En bemoeit zich1 met de Alkmaarsche kwes- tie op een wijze die on® met verwondering doet yragen wie en op welke wijze men hem toch over dit vraagstuk kan ingelidit hebben. Hij! spreekt met verontwaardiging van „wi;llen bezuinigen ten koste van de weezen", van ,yhet nemen van een kind om er beter van te worden" van „een) contract besohx>u- wien als een voaje papier wat ingang gevon- den schdjnt te hebben in het genroed van enkele naadsleden)" en spoort aan' om „te wa ken' voor de belangen van hen die geen ouders meer hebben." Het is of men den heer Westerhof hoort. In welken- geest heeft men dezen deskun dige toch over hiet Alkmaarsche vraagstuk geschreven? Toen de heer Gloedk het antwoord van Ds. Vogelaar mededeelde, publiceerdC hij tegelij- 'ker tijd zijn brief, om te bewfjzen, dat hij in geen enlkel opzicht gCtracht had eenligen in>- vloed op het advies uit te oefenen. Het zou de moeite waard zijhi ook het door den heer Bos ontvangen! verzoek oam inlioh- tingen eens te lezen. Het nageslacht, zegt de heer Westerhof, zal ons veroordeelen als er geen nieuV Weeshuis komt. Wij voor ons zSjin van meening, dat het nageslacht ons nog veel meer zal veroordee len als er een gtroot, duur en overbodig ge- bouw zal gesticht worden1. 'Hebt eerbied, zegt de heer Westerhof op zoek naar argumenten' hebt eerbied voor degenien, die voor vijif jar en het contract teekendCn, voor onzen oud-burge!meester Rip ping en voor den heer 'Donath, diien wij nog zoo kort geleden gehuldigd hebben. De heer Westerhof schijnt te denkem, dat beide heereni, enlkel enl alleen dOor het feit, dat zij voor het gemeentebestuur destijds hun handteekeming moesiten plaatseni, abso lute voorstandiers van1 gffirichis-verpleging zouden Zijn, dat zij nimmer van inzicht kunnen veranderen en op dit punt, nog zoo gevodlig zijn dat de' Raad er mee rekening dient te houdeni. Het is toch eigenllijlk te d-waas om er over te praten. 1 In een prae-advies van 1909 doet de heer Ripping rich reeds als een! voorstander van gezmsverpleging 'kenwen en de heer Donath getuigde van zijh voorliefde daarvan in ar- in „<3«mieenteb«laagen" en is ook nu nog een overtudgd voorstander van de ver- pleging van weezen in het huisgezin. De voorstandera van gestkhtsverplieging die 1 en terecht varlangen dat men te- genover regenten van het Burgerweeshuis zoo vriendelijk mogelijk zal zijn, brengen tegenover het gemeentebestuur met voorlief de den deurwaarder ter sprake, die straks zal kdmen om het oude gebouw op te eisdien. 'De liefde voor het kind, zegt de heer Wes terhof, ban in 'het gezin nooii afgedwongen worden. Kan dit dan wel!' to eenl Weeshuis? En is er van ooms of tantes niet meer lief de voor weezen te verwachten dan een wees- vader of -moeder ooit in staat zullen zijh aan alle inwonende kinderen te schenlken? De heer Westerhof maakt zich niet aleen bezorgd over het nageslacht maar ook over ons voorgeslacht. Zijn onze vooroudera, vraagt Ihif, niets mper waard, onze voorouders, die het Wees huis ten eeawigen doge hehbenl gegev-en. Regenten hebbeni ons destijds al toegege- ven, dat dit geeni redlenl kan zijn om nimmer wijtzigmg to dem toestand te rnogeni br enl gen, als deze wijzigiag tevens verbeterinlg betee- kent. Maar de heer Westerhof blij'ft zich aan- een uitspraak van 100 jaar geleden vastklampen. Wij hebben noojt geweten, dat Mjl z66 aan het oude hecht. Ate alles wat tot dusverre uit oude uitspra ken! en oude overeenkomsteni gegroeid is hem helig is, zal hij- wel nimmer tot die partijge- nooten behooren, die desnoods door mid- del van de revolutie zoo spoedig mogelijk een nieuwe maatschappij op nieuwe grond- vesten willen oprichtai. Dat is aithians een 'geruststeffltog. Ik zou mijl getwonnen geven, zegt de heer Westerhof, als men kan aantoonen dat ge zinsverpleging goed is. iZiedaar een' uitspraak die hoop voor de toekomst geeft. Als het contract er niet waa, zegt hij, faaddien de hesprekiugen waarde. Die waarde zulleni die besprekingen dus voor den heer Westerhof hebben ate het con tract niet meer bestaat, omdat men het oude Weeshuis weer terug gcgevea zal hebben. Het adres van ingezetenen, zegt de heer Westerhof, is ook door perscneel van die Alk maarsche Courant geteekend. Is dit dam verboden? Toen wij het adres voor de courant ter 'Lenndsnemiing ontvingen, droeg het reeds meer dan 60 handteekendmgen. Wij hebbeni toeni, ter vuliling van de nog overgebleven ruimte, ieder, die met dit adres instemde, zonder eenige pressie gelegenheid tot teekenen gegeven' en er wera ook door enkele bezoekers spontaan gebruik van gemaakt. Wij zijn, er van overtuigd, dat wanneer wij! dit adres gepublioeerd enl voor ieder ter teekeniing gelegd haidden, wij1 daarop uit alle fcringen der burgerij nog honderden handteekeningen! zoudloi veiikregeni hebben. Waaruit is de tegenstand van' de soc.-dem. fractie te verkl'areni? Wij gelooven niet ver mis te zijn als wij daarvoor wijzen op de door deni heer Wester hof wel wiat onhandig gedane toespeling op het gemeenteprogram zijner partij' en1 ook op de omstandigheid, dat mevr. Westerhof zelt deel van het college vani regenten izite- maakt. De hear De Boer heeft natuurlijk andere motieven. Hij stelde de juridische kwestie weer op den voorgrond enK had zich voor deze gele genheid geassocieerd met Mr. Bosnian. Het was alleen maar jammer, dat de beide andere to' den' Raad aanwezige juristen het in geen enlkel opzicht met hiem eens waren. De motie te met 10 tegen' 9 stemlmeni aan genomen. En Burg, en Weth. gaan dus nu „praten" met regenten. Zullen deze z66 blind voor, de feiten om hen been zijn, dat zij, zich' vastklanipend aan het oude, zelfs. niet tot „praten" bereid zulleni 'blijlkeni? Er zijn eenige teekenen die op verzet wij zen. Het ingezonden situkje waarin de Weesva- der zich1 kort geledlen voor eeni klein gesticht verklaarde en dat volgens zijn bijscbrift „vervolgd" zou worden, te nimmer afge- maakt. Mag hiji zijn meening niet meer publioee- reni? Is het toeval, dat de heer Ringers een val- letje openzette waarin hij inplaats van het spek een nieuw burgerweeshuis had1 opge- hangen, met den raad: ^besluit eerst tot Set bouwen van een! gesticht en praat dam met regenten" Het was toch begrijlpeiijk dat de Raad zich v66r den strijd niet eerst zijn wapens uit 'han- den zou laten nemen. Regenten, zegt mevr. Westerhof, etechen het nieuwe gebouw. Is mevrouw Westerhof afgevaardigd en gerechti'gd om dit nu reeds te kunnen iniede- deelen? 'BedoClt zij te zeggen, dat die regenten zelfs voor, goede argumenten niet zwichtm zullen'? Dat het doordrijven van eigten wil hun meer dan het belanig der gemeenschiap en bovemal het belang der kinderen ter harte gaat? Hebben regenltem met „cavaleristische" nel- gingen zioh in slagordie opgesteld en te me vrouw Westerhof thans als aanvoerdster voor. het front getreden om den Raad het htetorteche: le garde meurt, mate ne se rend pas de garde sterft maar geeft zich' niet over toe te roepeni? <a Wij; gelooven het niet. Z66 zullen1 regentenl niet tegenover de pu- blieke opinte, z66 zullen zijt niet tegenover een uitspraak van den Raad willen staan. De heer Westerhof zou dat ook niet kun nen goedkeurem, hij1, die verleden week over die plaateelijke regetttencolleges spreken- de nog heeft uitgeroepeni, dat regenten! en commissie-leden zich v66r alles naar dm IRaad hebbm te schikken. Omdat de fiaad de baas is. Wij hebben hern dat niet hooren uitroepen, toen' zijn vrouw verkondigdle, dat de regenten van het Burgerweeshuis waartoe ook zij zelf behoort niet zullen wijken. Zou hij' het toen vergeteni hebbeni? Zoo niet, dan zou hiji in eeni week tijds een opmerkelijke salto mortale gemaakt hebbeni. Een salto mortale z66 vlug, dat zClfs de anielst giedraaide film ze niet to beald zal kunnen bren'gen. Laten wlji ten slotte ons verfcrouweni to de regenten uitspreken Ons vertrouwen, dat zij! voor reden zullen vatbaar zijn, dat zij het to koppdge vasthou- demdiheid niet tot eeni strijd zullen latenl ko men1, maar dat zij, to het belang der weezen en! van onze geheele gemeente, tot gezins verpleging zullen besiluiten wanneer aange- toond kan worden dat deze boven gestichts- verplegtog de voorkeur verdient. Wij zullen, vol vertrouwen in den goeden ui'tslag, het resultaat der besprekingen tusr schen' het dagelijksdh bestuur der gemeente en de regenltem van het Burgerweeshlite af- wachten. DE BEZETTING VAN HET RUHRGEBIED. Te Partjs, Louden en Brussel is een mota der Duitsche regeering overhandigdi, waarin deze protesteert tegen de tobreuken op.ver- dragen en rechten door verschillende verorde- ningen der Rijnlandcommissie. De Fran schen schijnen zich nog steeds niet veel te bekommeren om de Duitsche protes- ten1. Te Dusseldorf te een order van gene- raal Degoutte aangeplafct, waarin het Duit sche spoorwegpersoneel wordt uitgenoodigd het werk te hervatten, op straffe van ontslag of uitwijzmg in geval van' wedgering. De groot-industrieelen blijven volhoudlen bij hun verzet, de bezettingsautoriteiten zullen nog heel wat te doen krijgen. Naar het „Berl. Tageblatt" verneemt, hebben de groot-indus- triSlyen in het Ruhrgebied besloten, den eisch der Franschen en Belgen om aan hen de kolenbelasting te betalen, van de hand te wijzen en alle gevolgen op zich te nemen. Ten gevolge van een voorstel. van het Brit- sche ministerie van buitenlandsche zaken aan de intergeallieerde Rijnlandcommissie, heeft deze de heffing van 10 pot. ad valorem op alle goederen, welke op de Duitsche lijsit van vrij invoerbare artikelen voorkwamen, afgeschaft. Hierdoor kan thans ook weder de tovoer van erts in het Ruhrgebied 'wij van rechten ge- schieden. Dit heeft editor voorloopig niet veel te beteekenen, daar de Franschen afstempe- ling eischen, alvorens de doorzending en de lossdng kunnen plaats hebben. De Duitschers weigeren echter zich aan deze fonnaliteit te onxterwerpen op grond van een verordening der Duitsche regeering, daar zij van' meening zijn, dat de geeischte afstempding in strijd is met de Rijnscheepvaart-acte. De Belgische minister Jaspar heeft bij zijn terugkeer uit Milaan medegedeeld, d'at Musso- linie hem bevestigd had, dat Itane zijn tot dusver verleende medewerking bij de Ruhr- actie zal voortzetten. De intergeallieerde Rijulandcommis.;'e heeft opnieuw 350 douane-ambtenaren uitgewezem o.a. 273 uit Aken. In het oud-bezette gdbiea is het aantal uitgewezen IXutsche ambtenaren thans gestegen tot 2440. De bezetting te Dortmund zal, volgens de ..Koto. Zeitung", worden uitgebredd. Het is den Franschlen naimelijk, ter oore gekomen, dat men in nationahstische kringen tegen Za- terdag a.s. een aanslag tegen de Fran«±e mi- litairen had beraamd. De bezettngstroepen zijn thans zoo aanzienlijk versterkt, dat in de voorstad Brakel van de 30 scholen 28 voor de inkwartiering zijn gerequireerd. Naar de Duitsche radiografische dienst mieldt, zou de Paus ter gelegenheid van het Paaschfeest een herderlijk schrijven hebben gepublioeerd, waarin hij,er op aandringt, dat Frankrijk en Duitschland een overeenkomst zullen sfuiten elkaar wederkeerig niet aan te vallen, terwijl alle volken ter wereld zichi ver- binden de naleving te waarborgen door een onmiddellijk ingrijpen bij de schending van dit verdrag. De panselijke gedelegeerde mgr. Testa te te Bochum aangekomen en door generaal De goutte ontvangen. De contrdlepost te Hdchst heeft 10 milli- ALKMAAR

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1923 | | pagina 1