AlKmaarsche Courant
I
H&ndelsdrokwerk
Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms. COSTER ZOON,
Damrsbrleb,
ro ra
ia n m_
mWmm,m
V.W
VN'V81
Gindefijk weergevonden
1
Voerdam 19, ALKMAAR.
iBin
Honasrd Vijf id IwiDtigste Jaargang.
Zaterdag 12 Mei.
Bet zleke P. E, N. bersteld.
K e a i 11 e t o n.
In en om de hootdstad.
¥eop spe«dlge aSevtring ?a>
alle
is Uw adres:
W n n m 'm
N». 111.
Ton slofcte is hct zieke P. E. N. toch nog
eer gentzeu' dan mmigewi] had gedacht, Last
uiil) niggeni begmnejn met den slroomvertorui-
icf» «ii Sijpim uit hot bocrai«chroom»pcl
Hki'inudt: miju Iwtelijke gelukweiiacbeu. ami
Wedwt. Meer moviueiali belMtiag to owe-
1611 Mai Oil ten behoove v an dem alulae was
ai oven weiaig aaulokkelijik als den electri-
letot swh 4uurdec te mooto imtalefli.
Veel mooter te ry»t ©in vaa bet P. E. IN. aoo-
vwt fflew »fcpooaji tc kuimen afnemien, dat het
daariu voonuuielSjk de ooraaak ban zieo van
aigdicci veidwijueiK zijwcr tot nog toe zoo
pooti eiptoltatu-u-ilivzen. Ea dien kaat
pat het nu gelubteg inderdiaad io uteifce
mate been.
Vorigo week hebbem wlj> atatanleden, twee
voile dugem, met biij>-ernatlge gczichtem a an
de aponth van dea patittnt geataaa, diie roo
langen lijclcuaduur neeft doorgemaakt. Maar
we hadden a an die aponde eigeivlljk heel web
alg meer te doen. Ieoer had Slilkbaar bet ge
voel, <tet acer waanicMjblij^ net P.E.N.
Iltiaitcleel een, aaamerkc-Ujk beterc toelcomst
tegemot-t gaat,
In do kainef van ceo nageooeg heratelden
xJeke i# men, m until weinig gestemd om tot
do doktera, ide hem bcJmndcld hebbm of
zijn belmndeling veronachtzaamden, veel
vcrwlj'ten te ridden, ook al warm daarvoor
la nuwrdere opzichten wel redenmi aanwezig.
Zoo'ging het ook hder. Veel is vergeven en
vergeten, met den mantel der liefde bedekt of
uitgewtecht met een groote natte spous.
Uc woordvoerdera lieten de opmerkftig niet
geheel en al achterwege, dat gedeputeerde
staten hebben gefaald, vooral doordat zij op
dit grootbedrijT veel te weinig toezicht neb-
ben uitgeoefend in tijdta torn dit wegens de
groote uitbereiding van den netbouw het
meest noodig was; zai wezen er wel degelijk
oft dat de directeur Smit Kleine te weinig
had gevraagd naar die geldelijke gevolgen
van zijn wd zeer groote voortvarenabeid bij
de electrifieaffie van een gToot deel vanons
gewest in zeer dure tijden; maar zij lieten
toch ook niet na om in de henimering terug
te roqiefii de groote moeilijikheden in de oor-
logajaren lichtnood, onmogelijkbeid van
goede prijfitoereikenimg welke men thans
weder zoo licbt genedgd is te veel uit het
oog te verliezen. En lof werd gehracht aan
hct lid van gedeputeerde staten Hendrix, die
m sedert vier jaar bij de P. E. N. en P. W.
N. (provindaal waterleidingbeicMif Noord-
holland) do teugels voert met vaste hand.
Naast hem bujtft dan een viooraanstaande
posdtie bekleeden het gedelegeerd lid van
den raad Wan toezicbt Dr. Van der Waerden,
aan vViens grooten ijtvex em bekwaamheden
naar mdj*u1t vele ervaringenbekend is het be-
drijf veel heeft te dhnlcen. De heer Smit
Kleine blijft a s directeur werkzaam, maar
zal word en bigestaan door den' heer Van
Oldeniborgh, directeur van het P. W. N., die
nu tevens tot directeur van het P. E. N. be-
noetmd is en aan wien uitnemende kooptnans-
eigenschappeni worden toegeschreven, zoo-
dat hij vooral in commercieele zaken aan het
P. E. N. naar wij' bopen goede diensten' zal
kunnen bewijzen. Gedeputeerde stateni en de
raad van toeziicht op de provinciale bedrijven
zullen wordeni bijlgestaan door een of rneer
ambtenaren, wier arbeid geheel zal moeten
opgaan in zorg voor de provinciale bedrijven
em een particinier acoountantsbureau zal op
de administrate van het bedriif staag een
atrenge controle bebben uit te oefenen, ge-
paard gaande ook met aanhoudende zorj
voor verbeteringen in het beheer en aanwij
ringen, die tot zuiniger werkwijze en meer
economische bedrijfsvoering zullen kunnen
leiden.
Het voorstel tot kwijtschelding van
mlillioen kapitaaldruk is korneni te vervaileni,
komt er nog verties dan zal ten' hoogste
240.000 per jaar renteloos oiht de provin
ciale kas aan het bedrij'f wOrden voorgescho-
ten (maar zoodra mogelijk weer 'worden1 te
rug betaald), terwijil nog nader zal worden
uitgemaakt of Ihet bedrijf zal worden onthe-
ven van 6 pet. rentebetaling over ruim 3 rnil-
Hoen tot en met 1921 in totaal geleden ver
liezen1.
Ziedaar de voomaamste resiultaten van
bijna twee jareni arbeid eener statenoonumis-
sie, arbeid die niet steeds tot den aangema am-
sten heeft behoord.
Alleen de gemeenben moesten het bij de
meeste sprekera ter openbare statenvergade-
ring ook nu nog ontgelden in een mate, die
inderdaad emsitig kon worden genoemd. Die
Uit het Engelsch van Adeline Sergeant.
59)
HOOFDSTUK XXVI.
Qebrek aan vertrouwen,
Een oogenblik keek Laurens bijna wezen-
loos.
„Hullherhaalde hij eindelijk op ver-
•dnrikten toon.
„Ja Hull. Je zult diaar een prachtige kans
hebben. De heeren Firmin zijn vriendien van
me, en zullen je om mijnentwil voorthelpen.
Dit is hun adres. Alles wait je te doen hebt,
is voor den vorm alleen een brief te schrijven,
dat je de betrekking aanneemf, en er de vol-
gende week heen te gaan. Je kunt eerst wel
een paar dag en vacantie nemen. We zullen
het wel kunnen schikken, dat je morgen hecn-
gaat, je zult zeker~nog wel wat toebereidse-
len te maken hebben."
„Miaar", begon Laurens. Hij was geheel
in de war gebraeht door die plotselinge ver-
andering in zijn vooruiitzichten. Mijnheer Hol-
deni viel hem m de rede, hij sprak ludder dan
in't begin.
„Ik wil je weg zooveel mogelijk voor je ef-
fenen. Je hebt goed gewerkt en verdient een
belooning. Maar ik weet, hoe jongelui zijn
Je hebt misschien een paar kleine schulioen,
die je moedlijk vindit voor je vertrek te vd-
doeni? Je behoeft niet bang te zijn om te spre-
staan nu eenmaal niet in een goed blaadlje bij
de Amsterdamsche em Haarlemsche heeren
em het moet erkend, dat sommige het er ook
wel naar hebben gemiaakt. Nog altijd zijn er
verscheidene gemeemten, die met betalen de
50 pet. verhooging op^de maximale belasting,
ike door haar eigen organisatdc berhaal-
delijk noodig is geoordeeld De besturem dier
gemeemten geven daardoor bovendien blijk
van onvoldoend organisatorisch "besdHet
is uit den treuie in de vergaderingen der ge-
meenten betoogd, dat de billijkheid eischt
een lijn te trekkem em dat ook alleern bdji eena-
gezimd optredem em toegeven aan billijke ver-
langens van het P. E. Ni. de gemeentem op
krachtige wijize billijke wemscben bijl het pro-
vinciaar bestuur daartegemover kunnen stel-
len em op inwilliging daaxvan aanspraak
kuanem maken. Die 50 pet. zal ook nu mog
noodig zijn. Maar overigens mag het zeer
waanschijnlijk worden geacht, dat verhoo
ging 'achterwege zal kunnen blijvem. Over
1022 is het verlies ongeveer 250.000, ter
wijil 1921 nog een tekort aanwees van meer
dan f 500.000. De gunstige factoren ver-
meerdering van stroomdebiet, 'zuiniger en
meer economische exploitatie blijven dOor-
werken,. Wel is in 1923 over een grooter ka-
pitaal rente em aflossiing op te bremgem, maar
daar staat weer ruimschoots tegenover, dat
volgens gewdjzigde regelem der rijiksconcessie
met minder afschrijving dan tot mu toe zal
kunnem worden volstaan. Het zou mij' niets
verwonderem als 1923 heelemaal geen ver
lies aanwees.
Dan komt de tijd, dat mem tariefsverl aging
in het veracbiet zal kunnen ontwaren. Daar
moet bet heen! Het P. E?N. zelf zal daarbij
welvaren, want grooter debiet zal ook daar-
van weder het gevolg zijn. 'De wisselwerking
van een en ander zal niet kunnem uitblijVen
in dem vorm van verlaagde stroomprijzen
voor de verbruikers. Ook aan de krachtver-
bruikers moet een dergelijke gang van zaken
in ihooge mate welkom zijn. Hoe lager
stroomprijzen' hoe beter economische ontwik-
keling in ons gewest.
Eienig optimlisme is in dem tegeniwoordigen
stand van zakem zeker op zijn plaats. Dat
bet met beschaamd worde em lijdensgeschie-
denissem van het P. E. N. em omeemghedem
tusscben provincie en gemeemten over
stroomprijizem spoedig voorgoed tot het ver-
leden zullem trnogem behooren 'Dit laatste
kan dunkt mij bereikt wordem als alle ge
meemten nn voortaan zoolang als dit noo-
~.g zal blijkem de 50 ~ct. verhooging be
talen em die provinde op haar beuit op verde-
re verhooging van tarieven niet aandringe
zoolang niet de fimandeele uitkomsten van
het P. E. N. de noodzakelijlkheid daarvan
diuidelijk aantoomea
Purmeremd. D. KOOl MAN.
XXVI.
(Nadruk verboden.)
,JBezuifdgingl"
Wij hebben heusch in Amsterdam een week
achter den rug vol van gebeurtenissen, die
waard zijn nog eens nader te worden bekeken.
Allereerst zeker, het vervolg op het groote in-
tident in de joumalistieke wereld, waarover
ik in mijn vorigeu brief needs het een en ander
schreef en dat sedert nog m&r aandacht
heeft getrokken, omdat zoo maar op eens,
als het de eenvoudieste zaak van de werdd
gold, een dagblad, dat gedurende meer dan
een halve eeuw een eervolle plaats in onze
dagbladpers innam, verdwenen is. Zaterdag-
ochtend werd hier bekend dat het „Nieuws
van den Dag" aan den avond van dien dag
voor de laatste maal zou verschijnen. Werke-
lijk, dat was toch een feat, dat het groote pu-
bliek niet onverschillig was. Ik .heb op dien
dag en daama tal van personen gesproken,
die zedden ,,dat het toch heel jammer was, om
dat het „Nieuws" in ons Nederlandsch leven
nog altijd een echte Nederlandsche plaats in
nam", en dat werd gezegd door velen, die niet
gewoon waren het blad geregeld te lezen. Ik
neb niemand gesproken, die mij niet, omdat
ik ook journalist beri, de vraag stelde: ,^noest
dat nu verdwijnen; had dat blad niet, onder
welken vorm dan ook, kunnen blijven voort-
bestaan? Moet alle wat nu niet direct een
groote winstgevende zaak is maar „dood" ge-
maakt worden? Zouden wij een instelling als
de stoomvaartmaatschappij Iceland" b.v.,
die toch ook werkelijk geen gulden tijd door-
maakt, kwijt willen zijn?" Ik heb de verkla-
ring voor het zoo plotseling stop-zetten van
het bekende dagblad niet kunnen geven, ook
al liet zick de reden er van misschien bevroe-
den, maar een feit is het dat de groote ,^nenl',
die nog altijd gedacht had dat het blad nog
wel in een of anderen vorm onder denzelfd&
naam zou blijven voortbestaan, teleurgesteld
is.
Begrijpelijk is het dat het publiek zich af-
vraagt hoe het mogelijk is dat in een tijd als
deze, nu bezuiniging, spaarzaam-zijn, in alle
ken. Ik kan er inkomen.'
„Neen," zei Laurens duideliik, „ik heb in
de geheele wereld geen schuld.'
,|Miisschien een of amdere verhouding
waarom je niet graag die sitad verlaat?"
„Neen, mijnheer."
Dan er dus geen reden voor je aarze-
iling bestaan. Je hebt geen bloedverwanten,
die je veriaat, go* bijzomdere trekpleistor im
de stad. Inderdaiad zal ie waarschijnilijk in
Hull, of welke plaats ook, gelukldger zijn
omdat je daar als vreemdeling in een goede
betrekking komt, dan in Fairford, waar je
vroegere geschiedtois bekend is."
heb liever, dat mijn vroeger leven be
kend is, waarheen ik ook ga", zei Laurens
met trots opgehevem hoofd.
„Dat kan je doen, zooals je veridest. Ik will
er alleen voor zorgen, dat je goed begimt en
goed kumt vooruitkomen in de wereld. Je zult
in die enveloppe" em hij legde er een voor
den jongen man meer „een cheque vinden,
die voldoende is voor je salanis tot het einde
van het volgemde kwartaal, em iets extra's
voor je uitgaven. Je zulit zeker een soort van
uitzet noodig hebben; het is altijd goedi, dat
je in een nieuwe plaats een goediean indiruk
maakt en ik denk, dat die cheque voldoende
voor je behoefiten zal zijti als, zooals je
zegt, je geen schulden en geen moeilijkhedai
Laurens werd bijna adlemloos door die bui-
tengewone vrijgevigheid. John Holden had
den naam van op de penning te zijn. Wat
beteekende het dait hij zulke gaven zou schen-
ken aan zijn klerk, doen' hij! tot nu toe met ta-
toonaarden en overal geprediW worden, voor
schatten geld een stuk journalistiek, een stuk
Nederlandsche geschiedenis wordt opgekocht.
om het gekocbte eenige dagen daama als met
een bijlslag even tot gruis te slaan. Werkelijk.
tal van buitenstaanders, die natuurlijk niet
achter de schermen kunnen zieu, bejammeren
dit gebeurde, uiten er zelfs verontwaardiging
over. Het heengaan van het „Nieuws" freki
nog veel meer aandacht dan het plan van de
oprichting. van het nieuwe dagblad, waarvoor
naar het schijnt groote kapitalen beschikbaar
zijn en waarover men in verband met die ka-
pitaalkracht allerlei ware en onware verhalen
hoort veitellen. Waarheid is, naar ik met ze-
kerheid weet, dat leden van het redactie-per-
soneel zijn aangesteld op salarissen, die tot
dusverre in de Nederlandsche journalistiek'
niet gekend werden en dat nieuwigheden op
journalistiek gebied beslist niet uitgesloten
zijn, maar of daarom waar is dat het nieuwe
dagblad gekocht zou hebben het reusachtige
en sedert de „ddbhcle" leegstaand gebouw
der „Kon. Holl. Lloyd" aan de Prins Hen-
drikkade in de wamdeling door het Amster
damsche publiek spottend ,jhet praalgraf" ge
noemd met het doel daarin de bureaux van
„De Dag" te vestigen, weet ik niet te zeggen.
Waar of niet waar, er blijkt uit het praatje
althans dat men de nieuwe dagblad-direche
tot alles en nog wat in staat acht. De tijd zal
wel leeren, en mogelijk spoediger dan men
denken zou, wat er van dezen plotselingen
„dagblad-oorlog" terecht zal komen ver-
moedelijk blijft het niet bij de sensatia, die we
nu sedert een paar weken hebben medege-
maakt. Maar m elk geval, het lijkt niet veel
op bezuiniging, dat gegooi met millioenen.
Trouwena ook in anaere opzichten is de be-
teekenis van het woord bezuiniging niet heel
duidelijk zulks is de vorige week weder be-
wezen met betrekking tot de gemeente-finan-
rien.
Wij hebben eerst de mededieeling gehad dat
de gemeente-inkomstenbelasting verlaagd zal
worden over het belastingjaar 19231924;
het vermenigvuldigiui^s-djfer wordt lager;
wat in „gewoon Hollandsch" zeggen wil voor
den belastingbetaler dat hij eenige percenten
minder zal worden aangeslagen, in dit bij
zomdere geval 10 pCt Een meevallertie, na-
tuurlijk, vooral na al die jaren, waarin ver-
hoogen der lasten schier schering ea inslag
was. De belasting-betaler kan nu eens glim-
lachen, iejs wat hij allengs had verleerd en
er zijn goed-geluimde menschen, die meenen
dat er op het stadhuis blijikbaar toch wel de
gelijk bezuinigd wordt, en dat zulks door die
verlaging der inkamsten-bela&ting wordt be-
wezen.
Nu zal ik het wel laten ook maar em oogen
blik te veronderstellen dat men bit de ge-
meente niet bezuinigt, of althans de goede
voomemens niet hebben zou zulks te doen,
maar dat die plotselinge belasting-verlaging
te Amsterdam, te Rotterdam, te dm Haag m
in nog meerdere gemeenten, te zoeken is in
zuiniger gememtelijk beheer, is toch blijkbaar
onjuist; het schijnt te zittrn in het feit dat de
gemeenten van het rijk meer uitgekeerd zullen
krijgen prachtig, mits daaruit nu maar
niet zal volgen, dat we straks nog em beetje
meer aan de rijks-inkomstmbelastmg zullen
moetm offeren. Is dht het geval, dan geeft die
Amsterdamsche verlaging niet veel mijn
grootmoeder zaliger zei altijd: of je nu van
de kat gebeten wordt of van't hondje
Hoe het zij, de Amsterdammers zijn voor
het oogenblik geluJdrig gemaalct door het
vooruitzicht van 10 pKJL minder en voor hen
en voor mezelf hoop ik, datser niet lang na
deze n6g ems 10 pCt. van ons Amsterdam
sche belastmgpapier zal verdwijnm, natuur
lijk zonder dat het rijk ons derhalve wat md^r
plukken gaat. Maar dan zal de bezuiniging
in goede richting nog lang dienen te wordm
voortgezet. Is met die zuinigheid-betrachting
in overeenstemming het door dm Raad geno-
men besluit om voor de a.s. gedenkfeesten in
verband met de 25-jarige regeering onzer Ko-
ningin uit de gemeentekas ter besdiikldng te
stellm em bedrag van 20.000 voor em bij
die gelegenheid te houden tmtoonstelling, m
50.000 voor de feestelijkhedm, die zullen
plaats hebben? De meemingen dienaangaan-
de kunnen natuurlijk verschillen. Dat com-
munisten m socialistm uit politieke beginse-
len, de eerstgenoemden omdat zij eigmlijk
liever geen gezag erkennen, de anderen om
dat ziji tdgen monarch aim regeeringsvorm
zijn, tegen het voteeren dier bedragen verzet
aanteekenden, is begrijpelijk, maar em an-
dere vraag is of em gememte, die reeds zulke
hooge bedragen schuld heeft en z66 hooge be-
lastmgm moet hfeffen, wel verantwoord is ge-
weest voor die feestm em totaal van 70.000
toe te staan. De Koningin is de eerste geweest
die te kennen heeft gegevm „dat zij het oi
prijs zal stellen als bij de feestelijkhedm
grootste eenvoud zal wordm betracht en de
kosten tot het strikt noodige zullen wordm
beperkt" in verband daarmede schijnt het
geld door dm Amsterdamschm Raad gevo-
melijk afgemeten beleefdheid behandield had,
zelfs iterwijl bij hem met een loopbaan voort-
hidp? Laurens was een scherpzkmig jong-
mensch, m ean oogenblik gang het hem door
het hoofd, dat mijnheer Holden van hem af
wilde komen, en hem" betaaide, om weg te
gaan. Maar waarom zou dit het geval zijn?"
„Ik ben u zeer damkbaar, mijnheer^ voor
uw goedheid en zorg," zed hij zonder echter
de enveloppe aan te raken. „lk hoop, dat u
me niet ondankbaar zulit viodm, als ik u ten
mdnste em paar uren uiistel vraag, voordat
ik uw zeer verleidelijk aanbod aainneem. Mij
dunkt, dat ik de zaak goed moet overdenkm.
voordat ik besluit om Fairford te verlaten
Em booze schitteriing werd in mijnheer H01-
dm's diepliggmde oogen zidhtbaar.
„Waarom mOet ie er nog over denken. On-
zin Je hebt geen1 bamden in Fairford.
„Neem me niet kwalijk, mijnheer! Ik heb
veel vriendsdiapsbanden in Fairford Het zal
me heel veel kosten, ze op te geven."
„0, als je sentitnienteele overwegingen hebt,
dan kan ik natuurlijk niets zeggen," zei mijn
heer Holden met een schamperen lach Hij
kendle de iraacht van een' beetje bespotting
„Wat ik bedoel is, dat je gem banden van
van •*-' bloedverwanasdiap hebt, en, diaar het
je plicht is, je weg in de wereld te maken,
moest het je aangenaam zijn, vrij te zijln van
banden die de meeste mensdien lasitig genoeg
vindm.
„Ik ben er niet zoo zeker van, mijnheer, dat
het mijn plicht is, mijn weg door de wereld te
maken. Volgens uw opvattingt," zei Laurens
eerbiedig maar vast. „Ik ben volstrekt niet
Osz« prQzen zQs niet heoger dan die van
aider* drakkerQen.
teerd zeker veel te veel. Er is van de tafel van
B. eh wel beweerd, dat dit bedrag toch
heel weinig beteekent op een gemeente-be-
grooting van tachtig millioen; er is van an
deren kant wel gezegd dat de hoofdstad van
het land toch een erg droevig fignur zou ma
ken als zij voor een dergelijk nationaal feest
die „luttele" som niet over had, maar het is
de vraag wat onder de huidige omstandighe-
den em luttele som is m of de Raad van Am
sterdam niet em goed voorbeeld aan alle an-
dere gemeenten in den lande zou hebbm ge
gevm, als hij gezegd had: „Wij verheugm
ons z66r over de 25-jarige regeering der Ko
ningin, maar wij achten ons niet verant
woord in dezen tijd voor feestelijkhedm em
dergelijke som uit te geven. Wij zullen de
feestviering dus moetm overlatm aan het
particulier initiatief uit de burgerij, die voor
deze feestviexins gevoelt." Em zoodanige re-
dmeering zou misschien andere gemeenten,
die de gelden uit de openbare kasoeter kun
nen besteden dan voor illuminatie, e. d, tot
goed'voorbeeld zijn geweest. Zeker, op een
begrooting van 80 millioen lijkt 70.000 uit-
geven meer of minder em druppeltje, maar
waar blijft dan al het geroep over bezuini
ging?
De heeren communistm in dm Raad, die
alleen bezuinigm willen als het maar niet de
„verdrukte massa" geldt, want dan gevm ze
liever heel veel geld uit de werkloozen zou
den ze het liefst uit degememte-kaa z66
holpen willen zien dat alle prikkel om
werk te zoekm bij de meestm al heel gauw
verdwenen zou zijn hadden dezer dagen
nog em aardig voorstel dat wel niet direct
em aanslag was op het gemeente-budget,
rdoch dat, gesteld het ware aangenomen, ze
ker heel wat zou gekost hebbm.
Em hunner de heeren zijn in den Am
sterdamschm Raad maar twee in aantal
vhing em „droef tafreel" op van de wijze,
waarop de menschen in het Stedelijk Armen-
huis behandeld wordm m zulks grootmdeels
op gezag van mededeelingm, die em der ver-
pleegden had verstrekt. De mmschm werden
in die inrichting in tal van opzichten erbar-
melijk bejegend cm bovendien voor dm ar
beid, dim zij daar moetm verrichten, alecht
betaald; daarom stelde hij voor dat hun loon
hooger moest zijln en dat zij uit hun midden
verpleegden moesten kunnen aanwijzen, die
medezeggenschap zouden hebben in het be
heer en bestuur der stichting. Em prachtig
voorstel, dat, indien het warm aangenomen,
de gememte weer aardig geld zou hebben ge
kost, want het medezeggenschap dier mm
schm zou zeker ten gevolge hebben gehad
dat deze heel wat dingen gevraagd zouden
hebbm, die geld kosten.
Nu zal zeker niemand durven zeggen, dat
het aangenaam is genoodzaakt te zijn te le
ven in het Stads-Armenhuis, evmmin zal
iemand beweren dat dit oude gebouw aan alle
eischen voldoet, die mm wel wenschen zou
de weihouder voor het Armwezm gaf dit
laatste zelf toe. Hij wees er 66k op dat het
Armenhuis voor deze tijden gem volmaakte
inrichting kon heeten, doch dat er alles ge-
daan was en wordt om het degenen, die er
veifclijvm moeten, zoo goed en dragelijk mo
gelijk te maken. Maar, natuurlijk, in een der
gelijke inrichting, waar nu bij lange na niet
het ,.pu'i'kje" uit de wereld der paupers bijeen
is, moetm tucht m orde zijn en dergelijke
menschen het recht te gevm uit hun midden
personen aan te wijzen, die medebesturen
zouden, ging toch wat hi te ver. Ook de be
looning voor dm arbeid behoefde niet hooger
gesteld, dan die is, want hetgem die men
schen voor hun arbeid krijgen is gem loon in
den eigenlijken zin des woords, doch era
zakduitje, waaruit zij zich af m toe ems em
extraatje kunnen veroorioven.
Nu, daar was de geheele gemeenteraad het
dan ook roerend over eens, behalve de twee
communisten, die het er misschien wie kan
's menschm gedachtm peilen? ook wel
mede ems warm, doch dat moedlijk konden
zeggen, aangezien zij nu eenmaal mem en dat
zij sledits een zekere klasse uit de burgerij
vertegenwoordigra en uitsluitend voor de be-
langen dier categorie hebbm te waken, en bo
vendien de gememteraadsverldezingm
zijn, in aantocht en dus diende er meer dan
zeker, dat ik er toe ibesluiten kami Fairford te
verlaten^ zelfs terwille van een grooter inko
men en em mogelijk geluik. U moet mij ver-
ontschuldigen, <te-t Ik zeg, graag em paar da
gen te hebben, om de zaak te overwegen."
„En ondersteld, dat ik wedger aan je ver-
zoek te vPldom? JPe bent een ondainlkbaar
jongmensch. Lk heb grooten lusi te zeggen,
dat ik vanmiddag je antwoord moet hebbm.
Lang niet iedereen krijgt zu'lk een mooie
kans, en jij zeurt en priaat er over, alsof je de
wereld voor je had in plaats van em jongen
te zijn, die uit de goot is opgeraapt, en van
de liefdadigheid is groot gebraeht. Laurens
stond op; zijn gelaat wend vuurrood door
zijn bronsikleurige tint.
„Lk heb niets gedaain; dat u het recht geeft,
mij te beleedigem, mijnheer zei hij.
„Niet?" zei mijnheer Holden, schamper
Hj was niet ddkwijils boos, maar nu was hij
het.
„Niet, zoo? Je hebt dus gem misbruik ge-
maa'kt van het vertrouwen, dat ik dwaas ge
noeg was in je te stellen? Je hebt niet ge-
waagd te denikm, dat mijn nicht kon behan
deld worden als een meisje van je eigen
stand dat er met haar gespeeld kon wor
den dat haar het hof kon gemaakt worden
dat de stad over haar praten kon
Mijnheer! Weet u wat u zegt!" riep Lau
rens uit, wiens gezicht nu Meek van toono
was. Zijn handm haddten zich onwililekeurig
tot vuisten gebald, zijn voorhoofd stond trots
dreigend, maar zijn stem was zacht am kalm,
met de kalmte van em man, die herstel eischt
van een volkomen onverdiendie beleediging.
odt voor de tribune gepraat.
Maar dat geheele Annenhuis-debatje gaf
alweder em fijk op de eigmaardige
pen, die sommige burgerij-vertegenwo
gers omtrent bezuiniging hebben-
Wanneer we dergelijke feiten, als de hier
genoemde, voor one hd?ben met betrekldng
tot geldgebruik of misbruik? bixmen be-
stuurs-lichamen en daarbuiten, gaat mm
zich toch wel eras afvragen of we nu maar
niet beter zouden doen wat minder over bezui
niging te redekavelen.
SINI SANA.
Aan de Dammers!
Met dank voor de ontvangen oplossingea
van probleem No. 7^4 (auteur Mantel).
Stand
Zwart: 7, 12, 15, 16,^18, 20, 23, 24, 25,
29 30
"'it: 21, 27, 32, 35^ 37, 39, 40, 41, 44, 47,
'48, 49.
Oplossing
1. 21—17
1. 12:21
2. 29 :40
3. 40:38
4. 21 32
5. 28 :39
6. 24 13
7 20 29
2. 40—34
3. 49—44
4. 32 43
5. 39—33
6. 37 19
.7. 35 24
8. 43 1
Goede oplossingen ontvingen wij van de
heeren: W. Blokdijk, P. Dekker, D. Gerling
te Alkmaar, P. Kleute Jr., dm Haag en
J. Smit, Heerhugowaard.
DAMSLAG.
De heer J. B. Sluiter te Haarlem, die tegen
West-Friesland als reserve meespeelde, maak-
te onlangs jn den volgmdm.stand een aardi-
gen damslag:
Zwart: 3, 10/13, 15, 16, 18, 19, 21, 23, 29.
Wit: 25, 27, 32, 35, 37, 38, 41/45, 48.
1. 27—22 1. 18 27
2. 37—31 2. 27 47 v
3. 32—27 3. 23 32
4 38 27 4. 47 40
5. 45 5 5. 21 32
6. 5:46?
EENVOUDIGE COMBINATIE
VAN »BLIJDENSTEIN.
Zwart: 3, 7, 10, 15, 17, 20, 25, 26.
Wit: 23,24,29,31,34,40,48.
Wit speelt hier:
1:
2.
3.
4.
5.
6.
23—19
29—23
19-14
48—42
40—35
35 2!
1.
2.
3.
4.
5.
26 :37
20:1.8
10 :19
37 48
48 :30
Ter oplossing voor deze week
PROBLEEM No. 755
van JULI AN) L. (Baledent.)
Zwart: 2/6, 15, 21, 31, 32, 35, 41, 45
Wit: 11, 12, 13, 18, 19, 20, 24, 25, 30, 33,
39, 43, 44, 49.
„Ik bed bij u belasterd mijnheer, als iemand
mij heeft voorgesteld als op die mainder te
handelen. lk moet u vragen, onmiddellijk uw
woorden in te trekken."
„Heb je ooit gehoord dat ik mijn woorden
introk?" zed John Holden, sarcasitisch. „Dat
doe ik nu zeker niet, ofschoon ik wel zoover
wil gaan met op te merkem, dat ik meer ge
zegd heb dan ik plan had te doen. Ik behoud
mijn meening omtrent je gedrag. Het is rneer
dan genoeg, dat ik het niet te rechtvaanddgen
vind.
„Ik kan me niet begrijpen, wat u bedoelt,"
zei Laurens heftig. „Ik speel met maak het
hof aan het is beleediging voor juffrouw
Garlton, mijnheer, te veronderstellen, dat zoo
iets mogelijk is. En wat meer zegt, het is een
leugen."
„Een leugen, zoo? Wil je me soms zeggen,
dat je nooit zulk een gevoel jegens haar ge-
koesterd hebt?"
„Zeker gem gevoel, dat niet in overeen
stemming is met dm grooten eerbied, dim ik
voor haar en voor u koester," zei Laurens op
vasten toon.
Mijnheer Holden draaide zich even in zijn
steel en keek hem aan.
„Je weet heel goed, dat dat geen antwoord
is", zei hij, brommend.
Een oogenblik zag Laurens er verschrikt,
bijna bevreesd uit. Toen kwam er kleur op
zijn bleek gelaat en hij sloeg zijmi oogen neeT,
alsof hij zich schaamde. Mijnheer Holdlen
lette met een sombere voldoening op deze tee-
kenm van schuld. Maar toen Laurens opkeek,
sprak hij met onverwachte Mijmoedigheid.
(Wcrdt vervolgd
saar