AlKmaarsche Courant I H&ndelsdrokwerk Boek- en Handelsdrukkerij v.h. Herms. COSTER ZOON, Damrsbrleb, ro ra ia n m_ mWmm,m V.W VN'V81 Gindefijk weergevonden 1 Voerdam 19, ALKMAAR. iBin Honasrd Vijf id IwiDtigste Jaargang. Zaterdag 12 Mei. Bet zleke P. E, N. bersteld. K e a i 11 e t o n. In en om de hootdstad. ¥eop spe«dlge aSevtring ?a> alle is Uw adres: W n n m 'm N». 111. Ton slofcte is hct zieke P. E. N. toch nog eer gentzeu' dan mmigewi] had gedacht, Last uiil) niggeni begmnejn met den slroomvertorui- icf» «ii Sijpim uit hot bocrai«chroom»pcl Hki'inudt: miju Iwtelijke gelukweiiacbeu. ami Wedwt. Meer moviueiali belMtiag to owe- 1611 Mai Oil ten behoove v an dem alulae was ai oven weiaig aaulokkelijik als den electri- letot swh 4uurdec te mooto imtalefli. Veel mooter te ry»t ©in vaa bet P. E. IN. aoo- vwt fflew »fcpooaji tc kuimen afnemien, dat het daariu voonuuielSjk de ooraaak ban zieo van aigdicci veidwijueiK zijwcr tot nog toe zoo pooti eiptoltatu-u-ilivzen. Ea dien kaat pat het nu gelubteg inderdiaad io uteifce mate been. Vorigo week hebbem wlj> atatanleden, twee voile dugem, met biij>-ernatlge gczichtem a an de aponth van dea patittnt geataaa, diie roo langen lijclcuaduur neeft doorgemaakt. Maar we hadden a an die aponde eigeivlljk heel web alg meer te doen. Ieoer had Slilkbaar bet ge voel, <tet acer waanicMjblij^ net P.E.N. Iltiaitcleel een, aaamerkc-Ujk beterc toelcomst tegemot-t gaat, In do kainef van ceo nageooeg heratelden xJeke i# men, m until weinig gestemd om tot do doktera, ide hem bcJmndcld hebbm of zijn belmndeling veronachtzaamden, veel vcrwlj'ten te ridden, ook al warm daarvoor la nuwrdere opzichten wel redenmi aanwezig. Zoo'ging het ook hder. Veel is vergeven en vergeten, met den mantel der liefde bedekt of uitgewtecht met een groote natte spous. Uc woordvoerdera lieten de opmerkftig niet geheel en al achterwege, dat gedeputeerde staten hebben gefaald, vooral doordat zij op dit grootbedrijT veel te weinig toezicht neb- ben uitgeoefend in tijdta torn dit wegens de groote uitbereiding van den netbouw het meest noodig was; zai wezen er wel degelijk oft dat de directeur Smit Kleine te weinig had gevraagd naar die geldelijke gevolgen van zijn wd zeer groote voortvarenabeid bij de electrifieaffie van een gToot deel vanons gewest in zeer dure tijden; maar zij lieten toch ook niet na om in de henimering terug te roqiefii de groote moeilijikheden in de oor- logajaren lichtnood, onmogelijkbeid van goede prijfitoereikenimg welke men thans weder zoo licbt genedgd is te veel uit het oog te verliezen. En lof werd gehracht aan hct lid van gedeputeerde staten Hendrix, die m sedert vier jaar bij de P. E. N. en P. W. N. (provindaal waterleidingbeicMif Noord- holland) do teugels voert met vaste hand. Naast hem bujtft dan een viooraanstaande posdtie bekleeden het gedelegeerd lid van den raad Wan toezicbt Dr. Van der Waerden, aan vViens grooten ijtvex em bekwaamheden naar mdj*u1t vele ervaringenbekend is het be- drijf veel heeft te dhnlcen. De heer Smit Kleine blijft a s directeur werkzaam, maar zal word en bigestaan door den' heer Van Oldeniborgh, directeur van het P. W. N., die nu tevens tot directeur van het P. E. N. be- noetmd is en aan wien uitnemende kooptnans- eigenschappeni worden toegeschreven, zoo- dat hij vooral in commercieele zaken aan het P. E. N. naar wij' bopen goede diensten' zal kunnen bewijzen. Gedeputeerde stateni en de raad van toeziicht op de provinciale bedrijven zullen wordeni bijlgestaan door een of rneer ambtenaren, wier arbeid geheel zal moeten opgaan in zorg voor de provinciale bedrijven em een particinier acoountantsbureau zal op de administrate van het bedriif staag een atrenge controle bebben uit te oefenen, ge- paard gaande ook met aanhoudende zorj voor verbeteringen in het beheer en aanwij ringen, die tot zuiniger werkwijze en meer economische bedrijfsvoering zullen kunnen leiden. Het voorstel tot kwijtschelding van mlillioen kapitaaldruk is korneni te vervaileni, komt er nog verties dan zal ten' hoogste 240.000 per jaar renteloos oiht de provin ciale kas aan het bedrij'f wOrden voorgescho- ten (maar zoodra mogelijk weer 'worden1 te rug betaald), terwijil nog nader zal worden uitgemaakt of Ihet bedrijf zal worden onthe- ven van 6 pet. rentebetaling over ruim 3 rnil- Hoen tot en met 1921 in totaal geleden ver liezen1. Ziedaar de voomaamste resiultaten van bijna twee jareni arbeid eener statenoonumis- sie, arbeid die niet steeds tot den aangema am- sten heeft behoord. Alleen de gemeenben moesten het bij de meeste sprekera ter openbare statenvergade- ring ook nu nog ontgelden in een mate, die inderdaad emsitig kon worden genoemd. Die Uit het Engelsch van Adeline Sergeant. 59) HOOFDSTUK XXVI. Qebrek aan vertrouwen, Een oogenblik keek Laurens bijna wezen- loos. „Hullherhaalde hij eindelijk op ver- •dnrikten toon. „Ja Hull. Je zult diaar een prachtige kans hebben. De heeren Firmin zijn vriendien van me, en zullen je om mijnentwil voorthelpen. Dit is hun adres. Alles wait je te doen hebt, is voor den vorm alleen een brief te schrijven, dat je de betrekking aanneemf, en er de vol- gende week heen te gaan. Je kunt eerst wel een paar dag en vacantie nemen. We zullen het wel kunnen schikken, dat je morgen hecn- gaat, je zult zeker~nog wel wat toebereidse- len te maken hebben." „Miaar", begon Laurens. Hij was geheel in de war gebraeht door die plotselinge ver- andering in zijn vooruiitzichten. Mijnheer Hol- deni viel hem m de rede, hij sprak ludder dan in't begin. „Ik wil je weg zooveel mogelijk voor je ef- fenen. Je hebt goed gewerkt en verdient een belooning. Maar ik weet, hoe jongelui zijn Je hebt misschien een paar kleine schulioen, die je moedlijk vindit voor je vertrek te vd- doeni? Je behoeft niet bang te zijn om te spre- staan nu eenmaal niet in een goed blaadlje bij de Amsterdamsche em Haarlemsche heeren em het moet erkend, dat sommige het er ook wel naar hebben gemiaakt. Nog altijd zijn er verscheidene gemeemten, die met betalen de 50 pet. verhooging op^de maximale belasting, ike door haar eigen organisatdc berhaal- delijk noodig is geoordeeld De besturem dier gemeemten geven daardoor bovendien blijk van onvoldoend organisatorisch "besdHet is uit den treuie in de vergaderingen der ge- meenten betoogd, dat de billijkheid eischt een lijn te trekkem em dat ook alleern bdji eena- gezimd optredem em toegeven aan billijke ver- langens van het P. E. Ni. de gemeentem op krachtige wijize billijke wemscben bijl het pro- vinciaar bestuur daartegemover kunnen stel- len em op inwilliging daaxvan aanspraak kuanem maken. Die 50 pet. zal ook nu mog noodig zijn. Maar overigens mag het zeer waanschijnlijk worden geacht, dat verhoo ging 'achterwege zal kunnen blijvem. Over 1022 is het verlies ongeveer 250.000, ter wijil 1921 nog een tekort aanwees van meer dan f 500.000. De gunstige factoren ver- meerdering van stroomdebiet, 'zuiniger en meer economische exploitatie blijven dOor- werken,. Wel is in 1923 over een grooter ka- pitaal rente em aflossiing op te bremgem, maar daar staat weer ruimschoots tegenover, dat volgens gewdjzigde regelem der rijiksconcessie met minder afschrijving dan tot mu toe zal kunnem worden volstaan. Het zou mij' niets verwonderem als 1923 heelemaal geen ver lies aanwees. Dan komt de tijd, dat mem tariefsverl aging in het veracbiet zal kunnen ontwaren. Daar moet bet heen! Het P. E?N. zelf zal daarbij welvaren, want grooter debiet zal ook daar- van weder het gevolg zijn. 'De wisselwerking van een en ander zal niet kunnem uitblijVen in dem vorm van verlaagde stroomprijzen voor de verbruikers. Ook aan de krachtver- bruikers moet een dergelijke gang van zaken in ihooge mate welkom zijn. Hoe lager stroomprijzen' hoe beter economische ontwik- keling in ons gewest. Eienig optimlisme is in dem tegeniwoordigen stand van zakem zeker op zijn plaats. Dat bet met beschaamd worde em lijdensgeschie- denissem van het P. E. N. em omeemghedem tusscben provincie en gemeemten over stroomprijizem spoedig voorgoed tot het ver- leden zullem trnogem behooren 'Dit laatste kan dunkt mij bereikt wordem als alle ge meemten nn voortaan zoolang als dit noo- ~.g zal blijkem de 50 ~ct. verhooging be talen em die provinde op haar beuit op verde- re verhooging van tarieven niet aandringe zoolang niet de fimandeele uitkomsten van het P. E. N. de noodzakelijlkheid daarvan diuidelijk aantoomea Purmeremd. D. KOOl MAN. XXVI. (Nadruk verboden.) ,JBezuifdgingl" Wij hebben heusch in Amsterdam een week achter den rug vol van gebeurtenissen, die waard zijn nog eens nader te worden bekeken. Allereerst zeker, het vervolg op het groote in- tident in de joumalistieke wereld, waarover ik in mijn vorigeu brief needs het een en ander schreef en dat sedert nog m&r aandacht heeft getrokken, omdat zoo maar op eens, als het de eenvoudieste zaak van de werdd gold, een dagblad, dat gedurende meer dan een halve eeuw een eervolle plaats in onze dagbladpers innam, verdwenen is. Zaterdag- ochtend werd hier bekend dat het „Nieuws van den Dag" aan den avond van dien dag voor de laatste maal zou verschijnen. Werke- lijk, dat was toch een feat, dat het groote pu- bliek niet onverschillig was. Ik .heb op dien dag en daama tal van personen gesproken, die zedden ,,dat het toch heel jammer was, om dat het „Nieuws" in ons Nederlandsch leven nog altijd een echte Nederlandsche plaats in nam", en dat werd gezegd door velen, die niet gewoon waren het blad geregeld te lezen. Ik neb niemand gesproken, die mij niet, omdat ik ook journalist beri, de vraag stelde: ,^noest dat nu verdwijnen; had dat blad niet, onder welken vorm dan ook, kunnen blijven voort- bestaan? Moet alle wat nu niet direct een groote winstgevende zaak is maar „dood" ge- maakt worden? Zouden wij een instelling als de stoomvaartmaatschappij Iceland" b.v., die toch ook werkelijk geen gulden tijd door- maakt, kwijt willen zijn?" Ik heb de verkla- ring voor het zoo plotseling stop-zetten van het bekende dagblad niet kunnen geven, ook al liet zick de reden er van misschien bevroe- den, maar een feit is het dat de groote ,^nenl', die nog altijd gedacht had dat het blad nog wel in een of anderen vorm onder denzelfd& naam zou blijven voortbestaan, teleurgesteld is. Begrijpelijk is het dat het publiek zich af- vraagt hoe het mogelijk is dat in een tijd als deze, nu bezuiniging, spaarzaam-zijn, in alle ken. Ik kan er inkomen.' „Neen," zei Laurens duideliik, „ik heb in de geheele wereld geen schuld.' ,|Miisschien een of amdere verhouding waarom je niet graag die sitad verlaat?" „Neen, mijnheer." Dan er dus geen reden voor je aarze- iling bestaan. Je hebt geen bloedverwanten, die je veriaat, go* bijzomdere trekpleistor im de stad. Inderdaiad zal ie waarschijnilijk in Hull, of welke plaats ook, gelukldger zijn omdat je daar als vreemdeling in een goede betrekking komt, dan in Fairford, waar je vroegere geschiedtois bekend is." heb liever, dat mijn vroeger leven be kend is, waarheen ik ook ga", zei Laurens met trots opgehevem hoofd. „Dat kan je doen, zooals je veridest. Ik will er alleen voor zorgen, dat je goed begimt en goed kumt vooruitkomen in de wereld. Je zult in die enveloppe" em hij legde er een voor den jongen man meer „een cheque vinden, die voldoende is voor je salanis tot het einde van het volgemde kwartaal, em iets extra's voor je uitgaven. Je zulit zeker een soort van uitzet noodig hebben; het is altijd goedi, dat je in een nieuwe plaats een goediean indiruk maakt en ik denk, dat die cheque voldoende voor je behoefiten zal zijti als, zooals je zegt, je geen schulden en geen moeilijkhedai Laurens werd bijna adlemloos door die bui- tengewone vrijgevigheid. John Holden had den naam van op de penning te zijn. Wat beteekende het dait hij zulke gaven zou schen- ken aan zijn klerk, doen' hij! tot nu toe met ta- toonaarden en overal geprediW worden, voor schatten geld een stuk journalistiek, een stuk Nederlandsche geschiedenis wordt opgekocht. om het gekocbte eenige dagen daama als met een bijlslag even tot gruis te slaan. Werkelijk. tal van buitenstaanders, die natuurlijk niet achter de schermen kunnen zieu, bejammeren dit gebeurde, uiten er zelfs verontwaardiging over. Het heengaan van het „Nieuws" freki nog veel meer aandacht dan het plan van de oprichting. van het nieuwe dagblad, waarvoor naar het schijnt groote kapitalen beschikbaar zijn en waarover men in verband met die ka- pitaalkracht allerlei ware en onware verhalen hoort veitellen. Waarheid is, naar ik met ze- kerheid weet, dat leden van het redactie-per- soneel zijn aangesteld op salarissen, die tot dusverre in de Nederlandsche journalistiek' niet gekend werden en dat nieuwigheden op journalistiek gebied beslist niet uitgesloten zijn, maar of daarom waar is dat het nieuwe dagblad gekocht zou hebben het reusachtige en sedert de „ddbhcle" leegstaand gebouw der „Kon. Holl. Lloyd" aan de Prins Hen- drikkade in de wamdeling door het Amster damsche publiek spottend ,jhet praalgraf" ge noemd met het doel daarin de bureaux van „De Dag" te vestigen, weet ik niet te zeggen. Waar of niet waar, er blijkt uit het praatje althans dat men de nieuwe dagblad-direche tot alles en nog wat in staat acht. De tijd zal wel leeren, en mogelijk spoediger dan men denken zou, wat er van dezen plotselingen „dagblad-oorlog" terecht zal komen ver- moedelijk blijft het niet bij de sensatia, die we nu sedert een paar weken hebben medege- maakt. Maar m elk geval, het lijkt niet veel op bezuiniging, dat gegooi met millioenen. Trouwena ook in anaere opzichten is de be- teekenis van het woord bezuiniging niet heel duidelijk zulks is de vorige week weder be- wezen met betrekking tot de gemeente-finan- rien. Wij hebben eerst de mededieeling gehad dat de gemeente-inkomstenbelasting verlaagd zal worden over het belastingjaar 19231924; het vermenigvuldigiui^s-djfer wordt lager; wat in „gewoon Hollandsch" zeggen wil voor den belastingbetaler dat hij eenige percenten minder zal worden aangeslagen, in dit bij zomdere geval 10 pCt Een meevallertie, na- tuurlijk, vooral na al die jaren, waarin ver- hoogen der lasten schier schering ea inslag was. De belasting-betaler kan nu eens glim- lachen, iejs wat hij allengs had verleerd en er zijn goed-geluimde menschen, die meenen dat er op het stadhuis blijikbaar toch wel de gelijk bezuinigd wordt, en dat zulks door die verlaging der inkamsten-bela&ting wordt be- wezen. Nu zal ik het wel laten ook maar em oogen blik te veronderstellen dat men bit de ge- meente niet bezuinigt, of althans de goede voomemens niet hebben zou zulks te doen, maar dat die plotselinge belasting-verlaging te Amsterdam, te Rotterdam, te dm Haag m in nog meerdere gemeenten, te zoeken is in zuiniger gememtelijk beheer, is toch blijkbaar onjuist; het schijnt te zittrn in het feit dat de gemeenten van het rijk meer uitgekeerd zullen krijgen prachtig, mits daaruit nu maar niet zal volgen, dat we straks nog em beetje meer aan de rijks-inkomstmbelastmg zullen moetm offeren. Is dht het geval, dan geeft die Amsterdamsche verlaging niet veel mijn grootmoeder zaliger zei altijd: of je nu van de kat gebeten wordt of van't hondje Hoe het zij, de Amsterdammers zijn voor het oogenblik geluJdrig gemaalct door het vooruitzicht van 10 pKJL minder en voor hen en voor mezelf hoop ik, datser niet lang na deze n6g ems 10 pCt. van ons Amsterdam sche belastmgpapier zal verdwijnm, natuur lijk zonder dat het rijk ons derhalve wat md^r plukken gaat. Maar dan zal de bezuiniging in goede richting nog lang dienen te wordm voortgezet. Is met die zuinigheid-betrachting in overeenstemming het door dm Raad geno- men besluit om voor de a.s. gedenkfeesten in verband met de 25-jarige regeering onzer Ko- ningin uit de gemeentekas ter besdiikldng te stellm em bedrag van 20.000 voor em bij die gelegenheid te houden tmtoonstelling, m 50.000 voor de feestelijkhedm, die zullen plaats hebben? De meemingen dienaangaan- de kunnen natuurlijk verschillen. Dat com- munisten m socialistm uit politieke beginse- len, de eerstgenoemden omdat zij eigmlijk liever geen gezag erkennen, de anderen om dat ziji tdgen monarch aim regeeringsvorm zijn, tegen het voteeren dier bedragen verzet aanteekenden, is begrijpelijk, maar em an- dere vraag is of em gememte, die reeds zulke hooge bedragen schuld heeft en z66 hooge be- lastmgm moet hfeffen, wel verantwoord is ge- weest voor die feestm em totaal van 70.000 toe te staan. De Koningin is de eerste geweest die te kennen heeft gegevm „dat zij het oi prijs zal stellen als bij de feestelijkhedm grootste eenvoud zal wordm betracht en de kosten tot het strikt noodige zullen wordm beperkt" in verband daarmede schijnt het geld door dm Amsterdamschm Raad gevo- melijk afgemeten beleefdheid behandield had, zelfs iterwijl bij hem met een loopbaan voort- hidp? Laurens was een scherpzkmig jong- mensch, m ean oogenblik gang het hem door het hoofd, dat mijnheer Holden van hem af wilde komen, en hem" betaaide, om weg te gaan. Maar waarom zou dit het geval zijn?" „Ik ben u zeer damkbaar, mijnheer^ voor uw goedheid en zorg," zed hij zonder echter de enveloppe aan te raken. „lk hoop, dat u me niet ondankbaar zulit viodm, als ik u ten mdnste em paar uren uiistel vraag, voordat ik uw zeer verleidelijk aanbod aainneem. Mij dunkt, dat ik de zaak goed moet overdenkm. voordat ik besluit om Fairford te verlaten Em booze schitteriing werd in mijnheer H01- dm's diepliggmde oogen zidhtbaar. „Waarom mOet ie er nog over denken. On- zin Je hebt geen1 bamden in Fairford. „Neem me niet kwalijk, mijnheer! Ik heb veel vriendsdiapsbanden in Fairford Het zal me heel veel kosten, ze op te geven." „0, als je sentitnienteele overwegingen hebt, dan kan ik natuurlijk niets zeggen," zei mijn heer Holden met een schamperen lach Hij kendle de iraacht van een' beetje bespotting „Wat ik bedoel is, dat je gem banden van van •*-' bloedverwanasdiap hebt, en, diaar het je plicht is, je weg in de wereld te maken, moest het je aangenaam zijn, vrij te zijln van banden die de meeste mensdien lasitig genoeg vindm. „Ik ben er niet zoo zeker van, mijnheer, dat het mijn plicht is, mijn weg door de wereld te maken. Volgens uw opvattingt," zei Laurens eerbiedig maar vast. „Ik ben volstrekt niet Osz« prQzen zQs niet heoger dan die van aider* drakkerQen. teerd zeker veel te veel. Er is van de tafel van B. eh wel beweerd, dat dit bedrag toch heel weinig beteekent op een gemeente-be- grooting van tachtig millioen; er is van an deren kant wel gezegd dat de hoofdstad van het land toch een erg droevig fignur zou ma ken als zij voor een dergelijk nationaal feest die „luttele" som niet over had, maar het is de vraag wat onder de huidige omstandighe- den em luttele som is m of de Raad van Am sterdam niet em goed voorbeeld aan alle an- dere gemeenten in den lande zou hebbm ge gevm, als hij gezegd had: „Wij verheugm ons z66r over de 25-jarige regeering der Ko ningin, maar wij achten ons niet verant woord in dezen tijd voor feestelijkhedm em dergelijke som uit te geven. Wij zullen de feestviering dus moetm overlatm aan het particulier initiatief uit de burgerij, die voor deze feestviexins gevoelt." Em zoodanige re- dmeering zou misschien andere gemeenten, die de gelden uit de openbare kasoeter kun nen besteden dan voor illuminatie, e. d, tot goed'voorbeeld zijn geweest. Zeker, op een begrooting van 80 millioen lijkt 70.000 uit- geven meer of minder em druppeltje, maar waar blijft dan al het geroep over bezuini ging? De heeren communistm in dm Raad, die alleen bezuinigm willen als het maar niet de „verdrukte massa" geldt, want dan gevm ze liever heel veel geld uit de werkloozen zou den ze het liefst uit degememte-kaa z66 holpen willen zien dat alle prikkel om werk te zoekm bij de meestm al heel gauw verdwenen zou zijn hadden dezer dagen nog em aardig voorstel dat wel niet direct em aanslag was op het gemeente-budget, rdoch dat, gesteld het ware aangenomen, ze ker heel wat zou gekost hebbm. Em hunner de heeren zijn in den Am sterdamschm Raad maar twee in aantal vhing em „droef tafreel" op van de wijze, waarop de menschen in het Stedelijk Armen- huis behandeld wordm m zulks grootmdeels op gezag van mededeelingm, die em der ver- pleegden had verstrekt. De mmschm werden in die inrichting in tal van opzichten erbar- melijk bejegend cm bovendien voor dm ar beid, dim zij daar moetm verrichten, alecht betaald; daarom stelde hij voor dat hun loon hooger moest zijln en dat zij uit hun midden verpleegden moesten kunnen aanwijzen, die medezeggenschap zouden hebben in het be heer en bestuur der stichting. Em prachtig voorstel, dat, indien het warm aangenomen, de gememte weer aardig geld zou hebben ge kost, want het medezeggenschap dier mm schm zou zeker ten gevolge hebben gehad dat deze heel wat dingen gevraagd zouden hebbm, die geld kosten. Nu zal zeker niemand durven zeggen, dat het aangenaam is genoodzaakt te zijn te le ven in het Stads-Armenhuis, evmmin zal iemand beweren dat dit oude gebouw aan alle eischen voldoet, die mm wel wenschen zou de weihouder voor het Armwezm gaf dit laatste zelf toe. Hij wees er 66k op dat het Armenhuis voor deze tijden gem volmaakte inrichting kon heeten, doch dat er alles ge- daan was en wordt om het degenen, die er veifclijvm moeten, zoo goed en dragelijk mo gelijk te maken. Maar, natuurlijk, in een der gelijke inrichting, waar nu bij lange na niet het ,.pu'i'kje" uit de wereld der paupers bijeen is, moetm tucht m orde zijn en dergelijke menschen het recht te gevm uit hun midden personen aan te wijzen, die medebesturen zouden, ging toch wat hi te ver. Ook de be looning voor dm arbeid behoefde niet hooger gesteld, dan die is, want hetgem die men schen voor hun arbeid krijgen is gem loon in den eigenlijken zin des woords, doch era zakduitje, waaruit zij zich af m toe ems em extraatje kunnen veroorioven. Nu, daar was de geheele gemeenteraad het dan ook roerend over eens, behalve de twee communisten, die het er misschien wie kan 's menschm gedachtm peilen? ook wel mede ems warm, doch dat moedlijk konden zeggen, aangezien zij nu eenmaal mem en dat zij sledits een zekere klasse uit de burgerij vertegenwoordigra en uitsluitend voor de be- langen dier categorie hebbm te waken, en bo vendien de gememteraadsverldezingm zijn, in aantocht en dus diende er meer dan zeker, dat ik er toe ibesluiten kami Fairford te verlaten^ zelfs terwille van een grooter inko men en em mogelijk geluik. U moet mij ver- ontschuldigen, <te-t Ik zeg, graag em paar da gen te hebben, om de zaak te overwegen." „En ondersteld, dat ik wedger aan je ver- zoek te vPldom? JPe bent een ondainlkbaar jongmensch. Lk heb grooten lusi te zeggen, dat ik vanmiddag je antwoord moet hebbm. Lang niet iedereen krijgt zu'lk een mooie kans, en jij zeurt en priaat er over, alsof je de wereld voor je had in plaats van em jongen te zijn, die uit de goot is opgeraapt, en van de liefdadigheid is groot gebraeht. Laurens stond op; zijn gelaat wend vuurrood door zijn bronsikleurige tint. „Lk heb niets gedaain; dat u het recht geeft, mij te beleedigem, mijnheer zei hij. „Niet?" zei mijnheer Holden, schamper Hj was niet ddkwijils boos, maar nu was hij het. „Niet, zoo? Je hebt dus gem misbruik ge- maa'kt van het vertrouwen, dat ik dwaas ge noeg was in je te stellen? Je hebt niet ge- waagd te denikm, dat mijn nicht kon behan deld worden als een meisje van je eigen stand dat er met haar gespeeld kon wor den dat haar het hof kon gemaakt worden dat de stad over haar praten kon Mijnheer! Weet u wat u zegt!" riep Lau rens uit, wiens gezicht nu Meek van toono was. Zijn handm haddten zich onwililekeurig tot vuisten gebald, zijn voorhoofd stond trots dreigend, maar zijn stem was zacht am kalm, met de kalmte van em man, die herstel eischt van een volkomen onverdiendie beleediging. odt voor de tribune gepraat. Maar dat geheele Annenhuis-debatje gaf alweder em fijk op de eigmaardige pen, die sommige burgerij-vertegenwo gers omtrent bezuiniging hebben- Wanneer we dergelijke feiten, als de hier genoemde, voor one hd?ben met betrekldng tot geldgebruik of misbruik? bixmen be- stuurs-lichamen en daarbuiten, gaat mm zich toch wel eras afvragen of we nu maar niet beter zouden doen wat minder over bezui niging te redekavelen. SINI SANA. Aan de Dammers! Met dank voor de ontvangen oplossingea van probleem No. 7^4 (auteur Mantel). Stand Zwart: 7, 12, 15, 16,^18, 20, 23, 24, 25, 29 30 "'it: 21, 27, 32, 35^ 37, 39, 40, 41, 44, 47, '48, 49. Oplossing 1. 21—17 1. 12:21 2. 29 :40 3. 40:38 4. 21 32 5. 28 :39 6. 24 13 7 20 29 2. 40—34 3. 49—44 4. 32 43 5. 39—33 6. 37 19 .7. 35 24 8. 43 1 Goede oplossingen ontvingen wij van de heeren: W. Blokdijk, P. Dekker, D. Gerling te Alkmaar, P. Kleute Jr., dm Haag en J. Smit, Heerhugowaard. DAMSLAG. De heer J. B. Sluiter te Haarlem, die tegen West-Friesland als reserve meespeelde, maak- te onlangs jn den volgmdm.stand een aardi- gen damslag: Zwart: 3, 10/13, 15, 16, 18, 19, 21, 23, 29. Wit: 25, 27, 32, 35, 37, 38, 41/45, 48. 1. 27—22 1. 18 27 2. 37—31 2. 27 47 v 3. 32—27 3. 23 32 4 38 27 4. 47 40 5. 45 5 5. 21 32 6. 5:46? EENVOUDIGE COMBINATIE VAN »BLIJDENSTEIN. Zwart: 3, 7, 10, 15, 17, 20, 25, 26. Wit: 23,24,29,31,34,40,48. Wit speelt hier: 1: 2. 3. 4. 5. 6. 23—19 29—23 19-14 48—42 40—35 35 2! 1. 2. 3. 4. 5. 26 :37 20:1.8 10 :19 37 48 48 :30 Ter oplossing voor deze week PROBLEEM No. 755 van JULI AN) L. (Baledent.) Zwart: 2/6, 15, 21, 31, 32, 35, 41, 45 Wit: 11, 12, 13, 18, 19, 20, 24, 25, 30, 33, 39, 43, 44, 49. „Ik bed bij u belasterd mijnheer, als iemand mij heeft voorgesteld als op die mainder te handelen. lk moet u vragen, onmiddellijk uw woorden in te trekken." „Heb je ooit gehoord dat ik mijn woorden introk?" zed John Holden, sarcasitisch. „Dat doe ik nu zeker niet, ofschoon ik wel zoover wil gaan met op te merkem, dat ik meer ge zegd heb dan ik plan had te doen. Ik behoud mijn meening omtrent je gedrag. Het is rneer dan genoeg, dat ik het niet te rechtvaanddgen vind. „Ik kan me niet begrijpen, wat u bedoelt," zei Laurens heftig. „Ik speel met maak het hof aan het is beleediging voor juffrouw Garlton, mijnheer, te veronderstellen, dat zoo iets mogelijk is. En wat meer zegt, het is een leugen." „Een leugen, zoo? Wil je me soms zeggen, dat je nooit zulk een gevoel jegens haar ge- koesterd hebt?" „Zeker gem gevoel, dat niet in overeen stemming is met dm grooten eerbied, dim ik voor haar en voor u koester," zei Laurens op vasten toon. Mijnheer Holden draaide zich even in zijn steel en keek hem aan. „Je weet heel goed, dat dat geen antwoord is", zei hij, brommend. Een oogenblik zag Laurens er verschrikt, bijna bevreesd uit. Toen kwam er kleur op zijn bleek gelaat en hij sloeg zijmi oogen neeT, alsof hij zich schaamde. Mijnheer Holdlen lette met een sombere voldoening op deze tee- kenm van schuld. Maar toen Laurens opkeek, sprak hij met onverwachte Mijmoedigheid. (Wcrdt vervolgd saar

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1923 | | pagina 5