DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms. COSTER ZOON,
abonnementen
Kippen en Konljnen.
FEUILLBTOW.
In verkeerde schoenen.
op TQdschrlften
Voordam G 9, ALKMAAR,
No. 107
Honderd yfff m tiriotigste Jaargang.
WZ%
WOEMDAG
18 JULI
Afoonnementsprijs bij voorultbetallng per 3 maanden f2.—fr. per post f2.B0. Bewijsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsruimte.
Brleyen franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, TeL Adminlstr. No. 3. Redactie No. 33.
Directeur: G. H. KRAK
Hoofdredacteur: Tj N. ADEMA
miwmi raw
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het Bureau van politie, Lan
gestraat en aldaar te bevragen op alle
werkdagen tusschen 11 en 1 uur, de navol-
gende voorwerpen als gevonden gedeponeetd
op 16 en 17 Juli 1923: broche en een dames-
njwiel.
Aanwezig en te bevragen bij de navolgen-
de ingezetenen, onderstaande voorwerpen;
als gevonden aangegeven op 16 en i 7 Juli
1923: rozenkrans, Eriks, Ritsevoort No. 22;
leeren ceintuur, H. Spanjaard, Langestraal
No. 88; sleutel, G. Schutz, Hofstraat No. 7;
zwart katje, J. H. O. v. d. Berg, Emmastr.
No. 49; fantasie broche, J. Kuit, Forestus-
straat No. 4; 0.15, J. Van Zalinge, Drui-
venlaan; stukje gummi, M. Boerenboom,
Laat No. 122; portemonnaie, de Wit, Nieuw-
«oortslaan No. 55; ruig bruin hondje, A.
Winter, Langestraat No. 35; een paar gum-
mi manchetten en een wandelstok, A. van
Dijk, Langestraat No. 51; bril in 6tui, Veer,
Breedstraat: wandelstok, G. Bakker, Kenne-
mersingel No. 11; blikken waterspuit, G.
Ooijevaiar, Laat No. 71'; dluif, J. Plaa, Mag-
dalenenstraat No. 15 en een zwarte poedel-
hond, Koot, R. O. G. kamer No. -6.
Wanneer imien wader in het bezit is van
het verloren voorwerp, wordt men verzocht
hilenvan ikennis te igeven aan het Bureau van
politie.
HOU'DT GIJ KIPPEN? OF, O'NDER-
HOUDEN UWE KIPPEN U??
Als gij aan het einde van 1923 uwe winst-
en verlitsrekening of balans opmaakt; zal de
creditzijde zeker Seter zij'a. als gij; dit jaar een
gnoot aantal vroegbroed-Kuikens groat ge-
bracht hebt. Laat-broed-kuibens venninderen
de winsten, omidlat giji ze laager moet voeren
voor gij eieren krijgt Vroeg-broed-kuikens be-
ginmeni te leggen (natuuiilijk biji een goede
behandeling, verzorging en behuizing) als
de eieren duur zijn.
En hiernaar moeten wij streven. Vroeg-
broed-kuikens zijn ook gewoonlijk sterker,
omdat deze van hennen zijn die na een rust-
tijd, nieuwe krachfcen verkregen hebben om
een goedi ei voort te brengeni. En let er maar
op dat in vroeg-broed-kuikens meer leven en
levenskracht zit, dan in- die na-komers, of
laat-broedkuikens, omdat, wanneer de wanme
en heete dagen komen, ziji tegen dien tijd al
flunk ontwikkeld zijn, om nog maar niet eens
te spreken van luis en ander vui gebroed,
die onze jonge piepers het leven zoo zuur
maken, zoo dat er van groei en ontwikkeling
geen sprake is. Het laat broed-kuiken onder
deze omstandighedea groot geworden,
zal de naidenende wintermaanaen maar suk-
kelien ingaan, terwijl de vraag, bTSjift: zullen
zij het maken?
Vroeg-broed-haantjea zijn sJachtrijp, wan
neer de taat-broed-kuikena uit den dop ko
men, dus dit is een ander vooraeel, dat op
de credi-t-zijdle van uw balans komt.
De breed-machine heTpt ons om vroeg-
broed-kuikena te krijgen. Ein hieibi} een
kunstmoeder, out het woord stiefmoeder niet
te gebruiken, en het raadsel is opgelOst!
Denk aam het voordeel en genot om. als de
Bneeuwklokjes bloeien, al eenige hondenden
kleine kuikentjes te hebben; als uw buurman,
die geen vertrouwen in broedmachtnes.
en stiefmoeders heeft, nog steeds zit tie wacfa-
ten op een broedsche hen! Buurman heeft
meer vertrouwen in die trekschuit,terwijl gij
in auto of Huditschip reist. In vroeg-broed-
kuikens zit geld, buurman, ieTwijl uw laaifc-
broed-kuikens u geld kosten.
Nog eens, er zit geld en voordeel in de
pluimvee-bezigheid, zooals deze zich vandaag
ontwikkelt, mits gij de noodige kennis (van
Naar hei Engelsch, door Berta Ruck.
18)
En ik kon niet naar beneden gaan, zooals
ik was en het huis rondloopen in dit dunne,
opzichtige nachtgewaad. Ten einde raad
sloop ik zuster Phyllis' kamer binnen. Ik nam
haar donkerroode en chemire peignoir met
creme k an ten kraag en manchetten van den
haak.
Haar gewatteerde, rose satijnen slaapka-
mer slof jes met wit donzen randje pasten mij
precies.
Het was de moeite niet waard mijn haar op
te maken. Mijn arm was al wat moe van de
inspanning de kastdeuren open te doen en de
laden los te trekken. Ik liet mijn twee dikke
bruine vlechten met de rose strikken die de
keurige Phyllis er om gebonden had, dus
maar hangen. Toen keek ik haar domein weer
rondWaarom, waarom was dat meisje
toch niet een beetje minder kleingeestig net-
jes! Waarom moest zij al haar schrijfbenoo-
digdheden wegsluiten? Beneden, op een af-
stand hoorde ik het flauwe geluid van de bel
van den telegramjongen. De gedachte kwam
bij mij op dat ik zelf schellen moest om de
kamenier en haar vragen een paar telegram-
formulieren en een potlood voor mij te nalen.
Maar dan was ik aan haar genade overge-
leverdl Zdjl zou die zalken aan liady Mere
dith gaan vragen. Dat zou weer op teleur-
stelling voor mij uitloopen. Neen, het was
veel beter het geschreven telegram in mijn
hand te hebben om het de kamenier dadelijk
het vak) opgedaan hebt en het zaakkundig
aanpakt. Hoe gaarne wij ook zien, dat er
meer Hoendenparken verrijzen, wil'leni wij
toch voorzichtigheid aanraden, want de lieve
centjes zijn te schaarech, om ze weg te smij-
ten. Bezint dus voor gij begint. anders zal
uwe bhlans misschien een -naaeelig saldo
aanwijzen. Maar als gij die noodige kenr'%
opgedaan hebt en van pluimvee ten studie
gemaakt hebt en al reeds geleerd hebt om een
en ander naar behooren m te richten, bij! de
"noodige werklust, dan bestaat er ook voor u
een goede kans voor slagen, als gij nabij een
goede markt zijt, uw terrein gunstig geiegen
is en in het begin geen te hooge eischen stelt,
want ook in de pluimveeindustrie kan men
geen eind-examen doen, vooraleer het leer-
geld, betaaldi is.
En, wat omtrent concurrentie? Concur-
rentie, zegt gij Vrees maar niet, dat uwe
muren zullen sdieuren als uw fundament
hecht en steric gelegd is. De pluitavee-indus-
trie kent geen grenzendeze i» wereldwijd.
De pluimVee-inausitrie is nog maar in haar
geboorte en ons leger is nog lang niet op
sterkte. Dat wij onder onze geledenen goede
generaals hebiben is zeker; maar die oudijes
zullen' weldra wegvallen, al zingen wij hen
ook het: „lang zullen ze leven!toe. En al
gaan ze ook nog niet dbod, dan zulletni ze op
pensioen! aftredem en zullen1 de jongere or-
ncieel moeten invallen1. Dus er is eeni goede
kans op promotie, indien men het zwaard
weet te hanteeren en meester op alle wapens
is.
Als iglijl eeni hqndoikiuiken van een eend-
kuiken weet te onaerscheiden, denkt dlan niet,
dat gij alles van pluimvee verstaat".
En zoo is het Het zijin imaners ook niet
alien1 slagers die groote miesaem dragon? En
al houdt gij ook duizend hoenders aan, dian
is het volstrekt nog niet zeker, dat gij een
pluimVee-deskundige zijt. Die geen lust tot
studie bezit, zal nooit een geleerde worden!
De pluimveeteelt fe ook int Holland in de
laatste jaren verbazend vooruit gegaan. Toch
is er van overproductie nog geen sprake
eerder van tekort. Aan het werk dus, om dit
tekort te dekken. Pluimveeteelt werpt meer
winst af dan het graven naar goud of het
zoekeni naar diamant Op de boerderij is er
geen afdeeling die beter betaalt. Wij kunnen
alien goed- klaarkomen zonder een ring of
borstspeld in diamant gezet, maar als de
wereld niet meer van pluimVee en1 eieren kon
worden voorzien, dan, ja dan? (vul hier
de vreeselijke slotsoffl zelf maar in).
Proyinciaal nieuws
UIT HEILOO.
De prijs der groente heeft zich wedenom
hersteld en hoewel hij zeer laag was heeft
niemand er van geprofiteerd daar ook die
winkeliers en venters door de faitte verlies
hebbeni geleden daar bijna alles beclorven is.
De prijs der aardbeien is middelmatig/ als
de teelt voldoende was kon men zichi uitsite-
kend daarmee vereenigen.
De markt geeft een vluggen hamdel,- de
aanvoer van doppers wordt grooter.
Behoudens goedkeuring van die alige-
meene vergadering, is hier een1 R. K. Be-
grafenisvereeniging opgericht onder de naam
„St. Barbara" als onderafdeeling dier afd.
Heiloo van den R. K. Volksbond.
De begrafenis zal per rouwkoets geschiie-
den, dragers en aanspreker moeten leden van
den volksbond zijn.
De Raad dezer gemeente kwam gisteravond
in voltallige vergadering bijeen, onder voor-
zitterschap van den burgemeester.
De notulen werden gelezen en ^jnveran-
derd vastgesteld.
te kunnen geven als ik haar belde.
Ik zou den jongen den tijd geven weer weg
te gaan al het zoo lang auurde, ik sloop de
deur van de kleedkamer dus uit en luisterde
een oogenblik met spanning.
Er scheen niemand in de buurt te zijn.
De Merediths, met den lieven bull-terrier
Straf achter hen aan, waren waarschijinlijk
in den tuin op dat uur van een drogen lenbe-
middag. Zij keken zeker eens hoe ver die bol-
len heeni waren of lichtten de ramen van de
broeibak op en tuurden er in of maakten p' ri
een nieuw bordes of bloemperk aan te leg
gen. Of misschien waren ze w<el verdter weg
en inspecteerden een van de hijgebcuwen en
keurden een schutting af die daar stond ze
hielden zich bezig met die werkzaamhedien
aan het buitehleven vexbondien, die een fami-
lie vastwortelen in ihun Jandgoed He veron-
derstelde dat de meeste ontgonnen en onont-
gonnen landerijen, die ik van uit mijim ven-
ster kon zien tot hun bezitting behoorden.
Maar de erfgenaam van hum goed was heen-
gegaan om dat alles te verded'igen om roem
in te oogsten en een graf te vinden in den
Franschen bodern evenals zoovele andere zo-
nen van Britsche landgoederen zooals dit!
Zachtjes sloop ik de bovengang door, en
zachtjes met onvasten tred diaalde ik de lage,
ongelijke trappem af. Hi mieende mij te henn-
neren, dat ik dien eersten, gedenkwaardigen
avond, de hal had rondgekeken en opgemerkt
dat er een schrijftafel stond em een muur-
kastje in een soort van inham onder de trap.
Daar wou ik op af gaan, wegnemen wat ik
noodig had en dan- weer maar boven rennen
om mijn telegram te schrijven.
De hexnel geve dat ik met regelrecht tegen
Pritcfaaid, den buttler, aanlilepl
Ingekomen stukken:
Een brief van de comm. der koningin dat
jhr. N. van Foreest de vereischte eeaen voor
zijn herbenoeming tot burgemeester in diens
handen heeft afgelegd.
Enkele berichten van aanneming van be-
noemingen.
Enkele goedgekeurde besluiten van Gedep.
Stat en.
Een schrijven van schoolgaande kinderen
uit de Boekelermeer tot verandering van den
schooltijd in verband met de invoering van
den zomertijd.
B. en W. adviseerden afwljzend te beschik-
ken, aangezien de groote vacantie voor de
deur staat, die, ongeveer half Augustus ein-
digt, zoodat het dus dan nog maar enkele
dagen duurt en de zomertijd is gefiindigd, te
weinig althans om daar het leerplan weder
geheel voor te wijzigen.
B. en W. stelden voor, wanneer de zomer
tijd het volgende jaar weder komi, de school
te doen beginnen om 9 uur.
De heer Mulder kon volkomen medegaan
met adressanten. Hoe vroeg moeten de kinde
ren al niet opstaan, nu die „gekke" leden van
de Eerste Kamer ons de zomertijd brachten?
De nacht van de kinderen in de Boekelermeer
is heel kort, want wanneer zij naar school
gaan slaapt het geheele dorp nog.
De heer Vahl is het niet met den heer Mul
der eens „Vroeg op en vroeg naar bed" is
vooral in den zomer een eerste vereischte.
Na ampele besprekingen werd conform het
voorstel van B. en W. besloten, met 5 tegen
2 stemmen (de heeren Mulder en Sengers.)
Verzoek van het Witte Kruis om een stuk
grond in erfpacht te verkrijgen.
B. en W. stelden voor om daarop gunstig
te beschikken. Aldus besloten.
Brief van Gedeputeerde Staten in zake den
jaarwedde van den ontvanger.
B. en W. stelden den Raad voor den ont
vanger van 9l2Ya uur werkzaam te laten
zijn ter secretarie en de jaarwedde onveran-
derd te laten 1650 per jaar). Dit ook me-
de in verband met de zich uitbreidende secre-
tariewerkzaamheden.
De heer Vahl geloofde niet dat de Raad
verstandig zal doen met dit voorstel aan te
nidmen. Men kon beter aan' Ged. Staten be
richten, dat het salaris verminderd zal wor
den, doch den titularis toch op de manier als
B. en W. voorstellen, tegemoet komen, d.w.z.
wanneer dat noodig is.
De heer Van't Veer kon zich niet vereeni
gen met het voorstel van B. en W., doch sloot
zich aan bij den heer Vahl.
De heer Opdam wenschte*het salaris van
den ontvanger te verlagen en, wanneer er een
kracht op de secretarie bij gewenscht wordt,
deze te nemen en te salarieeren.
De voorzitter zette nog uiteen, dat het B.
en W. hard voorkwan het salaris van den
ontvanger te verlagen. Spr. zeide o.a. nog,
dat het werk op de secretarie dagelijks
toeneemt. Het voorstel is voor de gemeente
eerder economisch, dan dat het geld zou
kosten.
De heer Opdam meende, dat er dan toch
weer sprake is van een „bijzaakje" waarvan
de voorzitter sprak, wanneer de ontvanger
bezigheden op de secretarie verricht.
De heer Vahl oordeelde, dat men ook reke-
ning moet houden met de belastingbetalenden.
De heer Sengers stelde voor het salaris te
verlagen met 20 pet. Mocht er dan een kracht
op die secretarie noodig zijix, dam zou men
deni ontvanger het weer fltfunnem laten ver-
dienen.
De heer Maas Geestranus meende, dat, of-
schoon'de ontvanger minder werk verricht,
de financieele verantwoordelijkheid toch blijft
bestaan.
De heer Vahl stelde voor het salaris op
De vriendelijke hal met de eikenhouten pa-
neelem en ihet vroolijbc houtvuur was veri'aten
d'acht ik, toen ik beneden kwam en mij: vast-
hield ann den rug van de tage zitbank miet
hooge leuning en die gebeeldnmiwde armen
der stoelen.
Geen zweem van Pritchard.
E'indeliik liep het mij dan eens mee.
Maar juist toen ik den hoek van den in
ham omsloeg merkte ik dian ik volstrekt niet
alleen was.
Ik hoorde lady Meredith's stem1; miet zacht
en munnelend, zooals ik gewoon was die te
hooren, maar luid.
Die stem had een schcrpen klahk, een
klank van aangrijpende agitatie. De woorden
die zij 6prak, grepen' mij aan.
0 Dick! Als net eens niet waar was I"
George's moeder schreade. „0 als het toch
niet waar was Didr i"
Ik staarde met een verschrikten blik naan
het groepje tegenover mij.
Bij de schrijftafel in de nis van de hal zat
lady Meredith; haar grijze rokken stonden
bol rondom haar alsof zij zich plotseling op
den eersten den besten stoel had laten neer-
vallen;"zij zat met haar rug naar mij toe,
haar tot een vuist gesloten hand hing slap
langs haar neer. Sir Richard stond vlak bij
haar. Zijn eene bruine hand rustte op den
schouder van zijn vrouw. Met de andere trok
hij aan zijn knevel. Zij hield het hoofd met
het dikke grijze haar diep gebogen. Ik kon de
uitdrukking van zijn gezicht niet zien.
Maar in de geheele houding van die twee
menschen was iets dat mij terughield toen ik
mij juist wou omdraaien om weg te sluipen.
Er trilde iets in de luchteen trilling
van opgewondenheid en het gevoel dat er
1000 te bepalen.
De heer Sengers herinnerde aan zijn voor
stel inzake verlaging met 20 pet.
De voorzitter bracht het voorstel van B.
en W. in stemming. Verworpen met 4 tegen 3
stemmen. (V6or de heeren Maas Geesteranus,
Bakker en Mulder.)
Het voorstel Vahl—van't Veer (verlaging
tot 1000) werd aangenomen met de stem-
men van de heeren Mulder, Maas Geestera
nus en Sengers tegen.
Brief van Gedeputeerde Staten betreffende
opheffing der tramweg HaarlemAlkmaar.
De heer Maas Geesteranus d§ed enkele me-
dedeelingen inzake de conference met het ge-
meentebestuur van Limmen.
De heer Opdam pleitte voor het behouden
van het locaalverkeer.
De heer Van't Veer kon niet begrijpen
waarom Alkmaar niets voor de lijn voelt, ge-
lijk door den heer Maas Geesteranus was
medegedeeld.
De heer Maas Geesteranus wees er op, dat
het Alkmaar er juist om te doen is het verkeer
daiarover te verkrijgen. Des te eerder dat de
dienst dus verdwijnt, des te liever heeft Alk
maar het. N
De voorzitter wees er nog op, dat Ged.
Stataii beridht vroegeni v66r 21 juli of Heiloo
gevoelde voor het geven van een bijdrage en
zoo ja, hoe groot het bedrag was.
De heer Maas Geestranus zou het afkeu-
ren om een zeker bedrag te geven.
De voorzitter wenschte aan Ged. Staten
te (beriobten, dat Heiloo met leedhvezen de
tram zou zien verdwijnen doch dat de Raad
geen bijdrage wenschte te geven. (Gelach.)
De heer Opdam stelde voor te berichten,
dat Heiloo wel subsidie wil geven, zonder het
bedrag te noemen.
Aldus besloten.
Een schrijven inzake de opzegging van de
overeenkomst met Alkmaar inzake toelating
van leerlingen op de openbare lagere scholen.
Dit schrijven ging vergezeld van een even-
feueeH nieuw aan te igane overeenkomst.
B. en W. stelden voor te besluiten conform
het schrijven van Alkmaar. Aldus besloten.
Onderzoek geloofsbrieven. De cdmmissie,
hiervoor benoemd, bestainde uit -de heeren
Vahl, Mulder en Opdam, adViseerde tot toe
lating. Aldus besloten.
Aanvaardling gedeelte grond van de Ver-
eenigin'g Volkshuisvesting „Heiloo' alhier.
De voorzitter zette uiteen, dat, nu de groote
wGningnood afgeloopen schijnt, Volkshuis
vesting den grond wil verkoopen, dtoch1 afge-
scheiden daarvan wil men de gemeente een
gedeelte afstaan, wat wel belangrijk is voor
den toegang tot de vuilnisbelt Men is het er
niet over eens of de grond reeds aan de ge
meente behoort of niet, doch nu heeft men
zekerheid.
Zonder hoofdelijke stemming werd besloten
den grond te aanvaarden.
Benoeming leden der commissde tot wering
van schoolverzuim.
Van den heer P. Stoop was bericht ingeko
men dat hij wenschte te bedanken wegens
ISchaamsgebreken. Ook de heer P. At Holtes
moest periodiek aftreden.
De volgende dubbeltallen' werden aanbe-
volen: 1. P. A. Holtes, .2. J. AkJkennan;
t. M Sengers, 2. S. Morach. Gekozen de hee
ren Holtes en Sengers.
Doortrekking Tuindorpstraait. (Aangehou-
den van vorige vergadering).
Van eenige bewoners was nog een- request
ingekomen, waarin zij te kennen gavem, dlat
zij met groote belangstelling die debatten heb
ben gevolgd en vragen om doortrekking en
wegenplan en een bMjke regeling met den ei-
genaar van den grond.
De voorzitter wilde het laatste van het
schrijven besprekeri. Al of niet een uitbrei-
iets was gebeurd.
Was was het?
En wat was de beteekenis van lady Mere
dith's aangrijpende kreet: „0 Dick! als het
eens niet waar was?"
Misschien hadden ze over mij gepraat, over
het meisje dat zij als hun schoonaochter be-
schouwden.
Kon het wezen dat George's moeder einde-
lijk, eindelijk begreep dat zij zich daarin ver-
gist had.
„Als het eens niet waar was!"
„Het is duidelijk genoeg waar, lieve", zei
haar echtgenoot's langzame, bekoorlijke stem,
merkwaardig trillend. „Natuurlijk is het
Op dat oogenblik hief hif het hoofd op. Hij
zag tegen de donkere paneelen van de hal, de
verschijning van de lichtrose peignoir en
muiltjes en het haar in twee vlechten.
„Mijn hemel!"riep hij op eens, bijna op
vroolijken toon. „Het mevrouwtje in levenden
lijveLDaar staat ze Megan."
Zijn vrouw keerde zich dadelijk om op
haar stoel.
Haar knappe gezicht was zoo geagiteerd
als ik het nog nooit had gezien. Haar oog-
haren waren vochtig, haar borst zwoegde.
Ik zag dat zij opgeschrikt werd te midden
van een stortvloed van tranen.
Arme lieve vrouw! O die arme lieve vrouw!
Want toen ik haar gezicht aanschouwde meen
de ik te begrijpen wat er gebeurd was. Na al
haar dapperheid en haar opgewekt gebabbel
over haar verloren zoon, was de reactie ein
delijk gekomen. Het brak haar ophet was
maar al te natuurlijk!
Maar ik een vreemde ik had het recht
niet zelfs van dat verdriet van een moeder ge-
tuige te zijn. Ik mocht mij niet indringen.
la HET adres voor
zoowel Binnen- als Bultenlandscbe.
dingsplan doet niets ter zake, de eigenaar wil
het aan de gemeente verkoopen als men zuliks
wenscht. Belang heeft hij er niet bij.
De heer Mulder was het niet met den, voor
zitter eens.
De voorzitter deelde mede, dat B. en W. een
kijkje zijn gaan nemen en de gemeente-opzich-
ter heeft het in teekening gebracht. Grond-
aankoop en beharding zaL pLm. 2000 kos
ten.
Do heer Vahl betoogde, dat het hek buiten
beschouwing moest biijvetL Dat ligt niet op
den weg der gemeente.
•De heer Mulder zette uiteen, dat de grond
van Opdam aan waarde wint, dit kan niet
ontkend worden.
De voorzitter sprak zulks tegen.
De heer Vahl begreep niet, dat de voorzit
ter dit verdedigdle Van den heer Opdam heb
ben we nooit gehoord1 dat de grond in waarde
veriiest
De heer Maas Geesteranus betoogde, dat
men voor 1800 aan grond moet koopen.
Men moet dezelfde breedte hebben als de
thans bebouwde Tuindorpstraafc.
Dc voorzitter bevestigde zulks. Wil men
niet een soort Krebbesteeg hebben. dlan is
zulks noodig en dit bedrag is hhet B. en W.
niet waard, hoewel zij natuurlijk wel de
straat gaarne doorgetrokken willen zien.
De heer Vahl zou gaarne willen ruilen met
grond aan den Molenweg. Ook voor de ge
meente zou zulks verkieslijker zijn.
De voorzitter: Misschien wil dc eigenaar
er zelf wel antwoord op geven.
De beer Opdam meende, dat men niet alles
gelijk kan aanpakken.
De heer Mulder: Wij gaan verder van
huis. Het lijkt wel duurder dlan de vorige
keer.
De heer Vahl: Ails de heer Opdam den
grond voor kostprijs wil geven-, waren alle
pa-rtijen tevreden. Voor den Molenweg- werd
een offer gevraagd en de heer Opdam was
overtuigdl, dat men dit offer moest geven in
het gemeentebelang. De heeren betoogen al
ien dat men graag de doortrekking wil, doch
het bedrag is te hoog.
De heer Sengers: De heer Opdam zal het
er voor moeten hebben,; die grond! heeft veel
geld gekost. Nu het echter over zoo'n klein
eindje gaat, meende spr. dat de gemeente
geen zaken kan doen welke zoo'n groot be
drag vorderen Men heeft rekening met de be-
lastmgbetalers te houden in dezen treurigen
tijd1 voorTand-en tuinbouw Spr. zou willen
uitstellen, om met den eigenaar te onderbanr
delen of ruilen.
Het voorstel van B. en W. can de straat
niet door te trekken, werd' verworpen met de
stemmen van d'e heeren van't Veer, Mulder,
Sengers en Vahl tegen. Daarop werd' een com-
missie uit die heeren benoemd, die met den ei
genaar zullen onderhandelen enz.; deze zul
len in de volgendie vergadering- met voorstel-
len komen, nadat zij zich eerst met B. en W.
Ik stamelde iets, een onsamenhangende
verontschuldiging en wou haastig wegloopen.
Maar ik had geen twee schreden gedaan of
George's moeder was opgestaan. Ik hoorde
een ritselend geluid toen haar grijze japon
langs een ineengefrommeld couvert streek dat
op den grond was gevallen. En toen op haar
eigenaardige, gracieuse manier die haar
eigen was stond zij plotseling vlak bij mij.
Zij greep mij bij den arm.
oA'ivie Rose wacht even", zei ze. Haar
zachte murmelende stem was nu heesch door
een met moeite onderdrukten snik. „Ga niet
weg, lieve, blijf hier
„0, ik kan niet. Ik wist niet dat u hier
was," stamelde ik heel ongelukkig. „Vergeef
het mij
„Lief kind! Vergeven? Wees zoo dwaas
niet. Je je denkt dat ik overstuur ben
dat ben ik met," ging George's moeder voort,
mij nog steeds bij den arm vasthoudende. Zij
kuchte. Zij scheen een uiterste poging te doen
om te spreken met haar gewone stem en op
haar gewonen toon. Maar ik voelde dat zij
over haar geheele lichaam beefde.
„Neen, (fat is zoo niet, ik ben niet over
stuur!" herhaalde zij, „dat is het niet" Zij
glimlachte, een zonmgen glimlach door haar
tranen heen. En toen scheen zij zich zelf en
haar eigen verdriet vastberaden op zij te zet-
ten. Weder was zij geheel en al teedere zorg
voor de vreemdeling binnen haar poort.
„Lieve Rose, wat is er? Je had niet zoo uit
je warme kamer moeten komen!" zei ze haas
tig met haar hand op de cachemie mouw van
zuster's peignor. „Had je iets noodig? Kon
niemand je hooren? Hoe schandelijk! Ging
de bel niet over?"
(Word* vervolgd.)
AIlMAilSOK
COURANT.
