AlKmaarsche Courant
In verkeerde schoenen.
Wij drukken
uw bezoekaankondigingskaarten
viog en net.
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms. COSTER ZOON,
si
FEUILLBTOR.
Voerdam G 9, ALKMAAR,
Maandag 23 Jnli.
lne
No. 1T1
192#
Hondsrd Vljl en Twintigste Jaargang.
(Terloren -voorwerp, wcwdt own waoda hter*
van tenuis te germ ami het Bureau van poll*
tie.
koop van grond
GEMEENTERAAD VAN ALKMAAR.
Te behandelen punten in de vergadering
van
DONDERDAG 26 JULI 1923, nam. 1 uur,
1. Vaststelling van de notulen der vorige
vergadering. Mededeelingen. Ingekomtn
stukken.
2. Voorstel inzake verlenging van de Wa
genmakersstraat en tot verb
(Bijlage nr. 101).
3. Idem inzake bezoldlgfag admfaistrateur
gem.avondschool voor nijverheidaondei-
wijs (Bijlage nr. 104).
4. Idem inzake uitvocrmg Vleeschkeurings-
wet in de gemeente Zuid- en Noordscher-
mer (Bijlage nr. 106).
5: Idem tot goedkeuring der 2e suppl. be-
grooting voor het Burgerlijk Armbestuur,
dienst 1923 (Bijlage nr. 107).
6. Idem tot aankoop van het voormalige
Rijksopvoedingsgeaticht (Bijlage nr. 115"
7. Idem tot verkoop van bouwterrein aan -
Emmastraat (Bijlage nr. 114).
8. Idem inzake inbreng van gronden in het
Grondbedrijf (Bijlage nr. 116).
9. Idem inzake onteigening perceelen ten
behoeve van verbreeding van de Krebben-
steeg (Bijlage nr. 117).
10. Idem tot benoeming van een gemeentelij-
ken commis3aris in de N.V. Alkmaarsche
Stadstram (Bijlage nr. 109).
11. Idem inzake verzoekschrift directeur N.
V. „Bouwmaatschappij Westerweg" be-
treffende ontheffing verplichting tot ult-
voering van werken ten behoeve van een
bouwterrein aan den Westerweg (Bijlage
nr. 108).
12. Vaststelling eerste suppletoir kohier hon-
denbelasting, dienst 1923 (Bijlage nr.
112).
13. Vragen van den heer Veen inzake werk-
tijdregeling Plantsoenen en van den heer
Ringers inzake opheffing Puinstort-
plaats.
14. Voorstel inzake het verzoekschrift van
den hoofdagent van politie Overeem be-
treffende zijn salaris (Bijlage nr. 118).
15. Idem tot herziening van het schoolgeld
voor de gemeentelijke normaallessen (Bij
lage nr. 119).
16. Voorstel Inzake het loon der kaasdra-
gers (Bijlage nr. 120).
17. Idem tot wijziging der verordening inza
ke leeftijdsgrens onderwijzend personeel
(Bijlage nr. 121).
18. Idem inzake het verzoek tot handhaving
van de 45-urige werkweek voor arbeiders
in continu-bedrijven (Bijlage nr. 122).
19. Idem tot het verleenen van subsidie voor
de restauratie der Groote of St. Laurens-
kerk (Bijlage nr. 123).
2d Idem tot toekenning van subsidie ten be
hoeve van de jubileumfeesten (Bijlage nr.
124). -
21. Vaststelling le suppletoire gemeente-be-
grooting, dienst 1923.
22. Behandeling van: a. beroepschriften te-
gen aanslagen in den hoofdelijken omslag
(Bijlage XXI); b. bezwaarschriften idem
(Bijlage XXII); c. beroepschriften idem
ge XXIII)d. bezwaarschriften hon-
jlasting (Bijlage XXIV); e. be
zwaarschriften vergunningsrecht (Bijlage
XXV).
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwozig aan het Bureau van politie, Lan#
gestraat en aldaar to bevragen op alia werkda*
gen tusschen 11 en 1 uur, do navolgendO voor*
werpen als gevoodem godeponeeffld op: 20, 21
en 22 Juli Spoorwegaboonement; een pakje,
gevooden to Bergen, een oedntuur.
Aanwozig en tp bevragen bij de navolgende
ingezotenen^ onderstaande voorwerpen, als go*
vonden aangegeven op: 20, 21 en 22 Jul! 1923,
Een doosje met koeken, C. J. Bewind, Hoilig*
land nr. 32; een kinderschoen, J. van Reet,
Lindenlaan 91; een parasol, E. Kooh, Verdr.*
oord 99; wamdelstok, E. van DiJk, Oudegracht
208; vulpenhouder, C. Naber, Nieuwpoorts*
laan 87, twee riemjeu, J. Jansen, Snaarmans*
laan 86; dbubl6 horlogeairmbanid, W. Tol,
Rochdale 26; duimstok, C. Ursem, Dijkgraaf*
straat 5, gele gummijas, A- Pool, Zeglis 12; vul*
penhouder, B. Slooten, Stuartstraat nr. 35; roo*
de strik, Duijf, Tuinstraat 28, portemonnaie,
K. Schoen, Heiloo, Straatweg.
Wanneer mien wedler in het beaiit is van hot
Naar het Engeilsch, door Berta Rack.
22)
Hier hield zij plotseling op. Toen ging zi
voort
„Voordat wij de persoon spreken dien wi
in Parijs gaan opzoeken. Je je moet weten,
lieve Rose, ik ga eigenlijk om een familie-
lid in Parijs op te zoeken"
„0 ja?" antwoordde ik.
„Ja, het is een tante van mij". verklaarde
George's moeder met een stem die mii altijc
doet denken aan een heldter kabbelena beekje.
En toen met het gezicht gewend naar haar
man, wiens zonneschijntie zij is, herhaalde
zij ter wille van hem: „lt heb juist aan Rose
verteld dat de voornaamste reden, waarom
wij juist nu naar Parijs gaan, is, om een
tante op te zoeken."
„Wat? Een tante? O hemel ja", zei Sir
Richard op een vreemden, bijna verschrikten
toon. „Om een tante op te zoeken. Juist!"
En toen was het mijn beurt weder om ver-
baasd te zijn.
Want ik zag Sir Richard zifa derde kopje
thee neerzetten. Hij zette het in eens neer,
haastig, stuk cake op het schoteltje en al;
hij plofte het neer in het midden van een
Tooten proceleinen schotel, die rechts van
em op een eikenhouten tafeltje stond.
En toen plofte hij neer op den arm van den
stoel, waarop zijn vrouw naast mij zat; hi;
deed zijn mond open en barstte uit in een
luiden, jeugdigen Tach „pah! ha! ha! plotse
ling, onverwacht en heel luid.
„Dickriep zijn vrouw.
En zonder te waarschuwen stemde zij in
met de vroolijkheid van haar man. Zij lachte,
door Mary.
ft aJi uit die kast ge-
aima sjouwt het bardst in cpzette-
Het ponoelefa wordt
I: maim
uit de kast
niaald;
lijlken ijver: De Duiisohe meisjes zijn hiulp-
vaardig dodh bretoen veel. Op (baar uitge-
sleten schoentjes, die gehetel den vorm van
haar arme, ibeumatische voeten hebben
overgenomen, relet ze naar die bovenste
planfcen van de rmiurkast: bet fcuisahe zwar-
te rokje, hier en daar at besmet met koefr-
vlekken, rijst en- laat de enkels reedis vrijen
de oogen turen toegenepen Tel naar de ge-
spannen vingers, cue zidh langzaami klem-
men om een mysterious, kranten-otatwildreld
iefca, dat straka znjl weg zal vinden naar de
mahonieboiuitein: tafel in de eetkamer, waar
het van zijlni windlself verloat en gewassdhen
wordt.
[Er hanigt een prettige aifeer van eendradh-
ernst
tige toebereidling en verwachting in het huia.
Papa hedft zelfe iets van zijn gewone ernst
verloren, diuilkt met een glimlach voor de
scepters van kootovrouiw en budsvronw en in
dm wijnkelder waar hi} met de annen vol
flesschen weer uit opdiukt; voorzichtig knie-
lend naast't buffet rijt hij daar zijn wijp fceu-
rig op den grond. Dan koint hij mama vragetn
om 'n kanten kleedje voor't zilveren blaadl-
je, dat hij zoo juist onder hAar koffiestel heeft
vandaan gehaaldi voor zijln likeur in de rook-
kainer
dat allea bif een feestm&altijtf past.
Ilk zit naast Lucie's man, en- Lucie, tegen-
over me, beeft Fred, Maja's man tot tafel-
beer. Mevrouw van Oven, een long vroirw-
tje nog, zit aan Fred's andere zijde. Telkens
vang ik Lucie's blik. date ladhend1 naar mija
tafelheer dwaalt, stil groet en weer wegkqkt.
>e ware vreuga is nog niet ontloken. ^fzfl
liet oodt zal? Tib beb Iwuiud, Lorie s man, al-
tijdl in stilie geprezen omdat (hiij! overal en
alidjidi dezelfde bleef no ergert het mi| te-
genover Maja, dat hfl eemt dien naam dei
spdjzen vraagt, ze voocrbijl laat gaan als hij
er niet van noudt en dat, ofsdhoon met een-
yrap, nog zegt 66k iemand, die hem niet
Dent imioet batn mianierenloos vinden; en plot
seling kotmf het in me op dat Qhaji bet eigen-
ijlfc ook is. Hli}l staat tbuis nooit oo, als ik
wat op den grond laat vallen en all ik on
verwacht biil hen tarn binnenstsppen blijift
nustig zijn courant lezen. Ik zle het alles
in een bliksemsnelle hersenscbini voor me,
dan haalt een gezegde van hem me uit m'n
droomen' en een bllki in
oogen is genoeg,
een aantljging te doen gevoelen.
Maja en Fred zijn voartdurend in son-
tact. Liurie, vrouwelijk genoeg besteerft haar
uiterste kraobt aan zijln1 tinielenden geest. Ik
zie haar voorhoofd vermoeid samentrekken
boven haar oogen en haar bilk zoeken naar
'haar gegolfd en in een bevallige lijn
baar oogen gelegd, hoewel ze noch te die-
nen, nocihi zelrs te koken heeft. EBewonderend-
afwachtend echter, bif de band-nieuwsgierig
maar met een snauw afgesdhrikt, volgt ze
de bewegingen der koofrvrouw die uit geheim-
zinnige potjes van heel achter op de kacbel
gekleurde geleien eni piquante sausjies giet
kunstig-versierde en -todbereide schotds.
d'iensters, in hlun coquette sdhortjes glh-
den af en aan, bet gtefcapte keukenmeisje
wordt een soort duvels-toej aagsterdaar ze
alles te sitaan weet. en alles moet aangeven
Ete onderwijs wordem de opwasemende geu-
renj al doordringender en menigvuldiger
Als ze op zijln hevigst zijln staat de tafel
gedekt: sierlijk met bloemen en zilver tus
schen het flonkerend kristal; sdhoon-gesle-
pen1 sChalen dragen een weellde van kieuri-
ge vruchten en er wordt sltechts gewacht
op de ikomst der gasten am den avervloed
van lekkernijleni uit te storten, waar de ken-
ken tot barstena toe vol van k
Htet is erg moeilijk. namen en gezichton
v an gasten te onthouteuen die men nog si edits
6dns gezien heeft en die men waiarsclhijnlijk
nooit weer zal aanschouwen, uitgenomen de
digestie-visite. Miamia altbans, met een hoog-
roode kleur nui al, moimipelt onverstaanbare
klanken, die dtesniettemin 0m1 den lieven
glimladh en een zeker aplomp waarmede ze
gepaard gaan, voor zicb Itmemen en zeer
wel als een groet fcunnen doargaan. Papa
neemt editor rijntjes deze zorg van baar af,
hij: loopt zijn gasten Joviaal groetend tege-
mioet, noemend bunne namen': wtelgeaccen-
tueerd en verstaanbaar.
Er komen ook tnenscben, die elkander niet
kennen. dodh allteen vrijl goede vrienden van
den huize zijn en bij: de begroeting is er voort-
durend! iets to hlun gezicht van: _0; ben j|J
dat? en er volgt een knikje rneer joviaai dan
correct.
Ik moet bekermen, dat fk in angst zit: fk
houd van alien in de rol' die zif op dit aard-
sChe tooneel1 vervullen, maar Ik ben er niet
zeker van, dat bun ensemblespel me zal be-
vredigen. Ik zie ze nui ook aHemiaa! In elfcan-
ders lidht: Lucie, die tochi altijld sltecht ge-
kleed is, kan ik nui baar sledbte keus van }a-
pon niet vergeven omdat ik weet dat Maja's
man allereersit op kleeding let; ze ziet er be-
paald opvallend smaikeloos uit en fk vrees
dat baar titel zelfs niet helpen zal am de ver-
balen te bevestigen, die ik in nrijn trots heb
opgediscbt van baar. (Doth Lucie's omtlee-
dtende geest bespringf men als ik Maja aan-
zieik heb Maja zoo lief en ik zal nie:
dulden dat zijl zicb uit op een wijtze, waar
Lucie op al bebben aan te merken.
Intusschen sdhuiven de zware pludhe gar-
cHjnen van dte ontvangsalon' ruischend ter
zd]|dte en in ihiet teeder licbt van tal van kaar-
sen en voborgen larnpen schemert bet mat-
wit damast op onder een festijto van flonie-
ringen en klenrgesparkel. Eln weldra k dte
learner vervulld van prMelende geuren en
zwevend stemanengegons en het decent ge-
Miiilkl-klank van zilver op porcelein zooak
haar slanke figuurtje schudde, zij lachte als
een gichelend schoolmeisje gedaan zou heb-
ben met haar gezicht tegen de ruwe mouw
van haar man. Eindelijk hield zij op, om
adem tc scheppen, denk ik. Zij hief het hoofc
op.
„Ach Rose! denk niet, dat ik zenuwachtig
ben", kwam er met moeite uit. Natuurlijk hac
ik dat juist wtel gedacht! Maar wie kon haar
daar een verwijt van maken? Na de spanning
en het verdriet, dat George's moeder pas on-
dervonden had, was het wonder, dat George's
moeder min of meer zenuwachtig was?
Zij haalde een zakdoek uit haar zak om de
tranen van opgewonden vroolijkheid, die over
haar waingen stroomden, af te dirogen.
Ademloos begon zij te verklaren:
„Hij lacht altijd en maakt mij ook aan
het lachen als hij maar aan die eigenaar-
dige tante denkt. Het is heel verkeerd van
ons, maar wij kunnen wij kunnen het niet
helpen!"
„Is er zoo iets geks aan haar?" vroeg ik
begriipende, dat een paar verrasslngen meer
of minder in deze familie niets vreemds voor
mij zouden wezen.
Lady Meredith streek haar haar glad en
keek op, om mijn vraag voor haar man te
herhalen, die nog op den arm van de canapte
naast haar zat. Hij kreeg een nieuwen aanval
van onstuimige vroolijkheid.
„0 ja!" riep hij al lachende uii „0 hemel,
ja, dat zal waar zijn. Een heel oude tante.
}a, heusch. het meest bijzondere type van
tante, dat je ooit in je leven gezien hebt, ha
ha! ha!"
„0, Dick, houd toch op smeekte zijn
vrouw.
Ik dacht, dat zij weer een zenuwachtige bu
zou krijgen evenals zoo aanstonds. Maar zi,
beheerschte zich en hield rich in: „Maak he
kind niet ongerust!"
zajin Ware,
goedige
me mk overpeinatingea als
ar oogi
dien van iRuucf Maja raakt niu in een
gespret met imSjn vadier.
oogen fonkelen, ze verdedigt een van baar
nimeerd1
gean-
Haar
overtuigingen, waarin Fred haar -Wjvalt
met
van de
Z66 is ze op haar mooist: baar
teten en al levendMieidj en ze spredct
irmife die pl-otseling de aandacht va
■heele tpfel voor zicb vraagt.
Ik zie iLulcie aan; ze is in sdhrfl contrast
met Maja's gloed-aoorgloordle wezen. Haar
jolige pret^oogen staan bardi en strak 't
recbtzinnig neusje boort in de vloeienden
woordenstroom als een'scherpe doom in den
vinger van een argeloos kind; en zieli;
spamt bet bel-roodi juikje om haar zoo vaa'
betreurde gezetheid. Stilletjes en bleek voel ik
Lucie weggevaagd in het beteekenisvolle dat
uitgaat van Maja en ontvangen wordt door
alle anderen. Maar dan ook komt er een ve-
nijnig lichtje in de strakke oogen: nu zal
Lucie zich verdedigen en ze is niet zacht, ze
lanceert een schampere opmerking vloelend
met dezelfde onbegrijpelijke eigengerechtig-
held die Ik inderttfd heb leeren veraragen en
vergeten. Maja's man houdt zich nu uitslui
tend met zfjn anclere buurdame bezlg, en Lu
cle's rechter-tafelheer, em vereenzaamde,
schoon vroolljke vrijgezel, weet geen andere
opmerking en te maken dan over het weer
van de drie laatste dagen, dat bij uitzonde-
ring constant is; waarop zij vertelt hem j.l.
Zondag In de kerk te hebben gezien.
Er valt echter een stilte. Allen hebben aan
Maja's redevoerlng min of meer deelgenomen
en ieder zal zich dus weer op een apart ge-
sprek met zijn buur moeten bezinnen. Een
nieuwe gang breng teenige afleiding, ik al-
thans beschouw met wtelgevallen het goedge-
vulde bord van Fred en zijn bijzon dere eet-
lust, Tegenover de nogdurende onthouding
van Ruur denk ik nu opeens twee woorden:
eerlijkheid en norschheid.
Papa brengt hulp. Z'n rustlge stem ret
een van die onderwerpea van gesprek in, die
iedereen interesseeren en die hi] alleen op een
dergelijk oogenblik verzinnen kan. Het ge
sprek wordt weer algemeen en vindt zijn ver-
takkingen, het hachelijk oogenblik is voorbij.
Als de koffie is rondgediend en de heeren
zijn gaan rooken vertelt mevrouw van Oven
van raar baby. Als een madonnatje, de zwar-
te glanzende haren In't midden gescheiden en
gladjes langs de ooren, even blozend In de
vreugde van 't gedenken, vertelt het vrouw-
tje met neergeslagen oogen van haar kind en
zij ook, zij schept een spheer om zich die zich
uitbreidt en ons alien bereikt die aandachtlg
toeluisteren omdat we luisteren moeten. Ma
ma's gedachten relsden tegelijkertijd naar
haar kleinkinderen en aan het droge snuffen
dat ze doet, weet ik dat ze licht geroerd is;
ook Maja, met een lieven glimlach, is ver
loren in de coniemplatie van de vertelster;
ik zei dat haar phantasie meewerkt aan de
voltooiing van het stukje levensgeluk dat hier
wordt geschilderd. Maar mija gefolterde her-
sens toeven bij Lucie, die, naar Ik weet, zoo
naar een baby verlangt. En als ze het nu
nog maar v6or zich kon houden als ze
maar niet zoo hard, zoo meedogenloos hare
stond tegenover het geluk van anderen door
haar eigen groote teleurstellingHet strakke
gezichtje, dat ik tegenover mij gadesloeg aan
tafel, heeft zich nog steeds niet ontspannen;
de kleine mond is een scherp groefje tusschen
de bleeke wangen. En dan opent het zich en
het zegt, dat een kind maar een broos bezit
is en dat ieder zijn pakje te dragen krijgt op
deze wereldkomt het vandaag niet, dan
comt het morgenEn in de stilte, die valt,
waarin Maja's licht-verwonderde onderzoe-
kende blik op Lucie rust, stommelt het van
schuivende stoelen en voetstappen boven ons
loofd en verdrijft ten slotte het rumoer der
)innentredende heeren de beklemming die
Lucie onwetend forceert.
„Pret gehad meiske?" Papa's groote war-
me hand Iigt om mijn schouder.
„0, Papa, 'k heb zoo in angst gezeten! Al
die verschillende menschen ik heb u ge-
zegd dat het niet gaan zou!"
„Och kom, och kom! Je hebt je toch wel
geamuseerd!"
„Papa. ik kan u precies vertellen wat we
eten nebben dat is een veeg teeken
en volgendra dag zie ik Maja: „Niet erg
symyathiek, die Lucie zeg excuseer
ten Lucie: „Wat een mensch die Mapa
leeft ze nog wat van mij gezegd?"
Maar ik zwijg stille.
„Ik ral mij niet omgerust maken. Belle-
mtere", zei ik, dankbaar glimlachende tegen
mijn pleegmoeder. „Ik weet zeker, dat ik veel
van die tante zal gaan houden. Het schijnt,
dat ik van alles houd wat aan u toebe-
hoort!"
„Ridhiard, boor je dat?" 'Rose dacht, dat zsj
vee van tante zal gaan houden!" bracht
George's moeder aan haar man over.
En nogmaals barstte dat eigenaardige
echtpaar, die jeugdige Philtemon en Bancls
samen fa lachen uit allsof Ihet de alleraardig-
ste grap was die zij ooit hadden gehoord.
Later. Vanavond toen mijn haar was ge-
borsteld en ik voor het laatst door Zuster
Phyllis in gereedheid was gebracht voor den
nacht, viel m^ eensklaps iets in.
A propos, zij, Zuster Phyllis was fa 't
minst niet verbaasd dat haar peignoir en
slofjes naar beneden geweest waren naar
Lady Meredith's boudoir. Evenmin te hooren
dat ik van plan was op reis te gaan met de
menschen, die ik den vorigen dag verloochenc
had. Zooals zij zelf zegt: niets verbaast een
ziekenhulsverpleegster. Jammer dat ik zei
mijn naam met heb laten inschrijven in een
hospitaal. De gewoonte zou mij geholpen
hebben door al de verrassfagen been en de
verschrikkingen, die mijn jong leven de laat
ste tien dagen te verduren genad heeft.
Maar nu het vermoeden dat zoo even bi;
mij is opgekomen.
Die tante fa Parijs; die tante waarover
Oeorge's vader en moeder, zoo merlrwaardlg
deden en zoo om lachten dat de tranen hun
over de wangen liepen! Ik geloof niet dat zij
bestaat.
Ik bedoel dit: Ik geloof ntet dat het is om
'n tante te gaan opzoeken dat zij naar Parijs
gaan. Ik weet heel goed wat Ik geloof! Ik heb
over de geheimzinnigheid van dit alles na;
dacht en dit is de slotsom, waartoe ik geko
RIESTAURAOTE GROOITE Or ST.
iLAURENBIWERIK.
Wij| lezen in bijlage 123 het volgende:
Wij ontvfagen van Kerfcvoogdea der Ned^
Herv. Gemeente te AUkmaar het volgende
verzoteksdhirift:
„In vervolg op ons sdrrijven van ID Octo
ber 1921' No. 1861 hebben wij! de eer U me-
de te deelen, dat wij thans fa staat zijln U de
noodige gegevens omtrent dte voargenomen
restauratie van de Groote of St-Laurena-
kerir al'hier en omtrent de financiering daar-
van te dloen totekamm.
Ook dte nieuwe plannen voor de restairta
tie, welke dOor den heer Te Riele zijn ont-
worpen, 'kondien de goedkeuring van de af-
deeling B van die Rijksoomimissie voor de
Monumentenzorg niet wegdiragen. Warn- dte
heer Te Riele bleef bij zijtne meenfag en niet
wensdhte fa te gaan op het denktoeeM om- de
hu'lip van een twmfen architect fa te roepen.
is hem op verzoek eervol ontheffing verleend
van de opdiracht plannen voor de restauratie
te ontwerpen.
Na de weigerfag van den Raadi Uwer Ge
meente am aan cfen beer Maxgadant toe-
stemmfag te verleenen fa samenwetiking met
den heer Herm. van dter Kloot Meijlburg te
Vooorhurg de leidltag van de restauratie der
Groote Kerk op rich te nemien, heeft de Mi
nister van Onderwijs. Kunsten en Weten-
schiappen ons op 27 April j.l. medegedieeld,
diat net 'hetm voorkamit, dat die Iteidfag aan
den heer Meijlburg alfeten dient te warden
taevertroirwd; uit overgegfag, dat indies
hem inu nog een anderen architect wend toe-
gevoegd, dat opnieuw vertragfag zou' tenge-
volge hebben en wellicht tot nieuwe moeilijk-
heden zou ikunnen leiden, wanneer de hem
toe te voegen collega soms van ander faridht
mocb.it blijken te zijn. Wtil hebben ons met de
rienswijlze van den Minister vereenigd, zoo*
dat de heer va« dter Kloot Me^burg de
nen alleen' heeft opgemaakt.
Bliijkems deze plannen, die Uw College
met de beschriiVing en dte begrooting fa dutb-
bel hierbdj geliteve aan te trerfen zal »a ver-
wijdering van de klokken, de taren gebeel
wordten afgebroken en na herstel van de
fcruisspanten boven de vllertag en vereterfcfag
van die houteonstructie met dubbele U-ljzers,
anlkers, stroppen enz. opnieuw worden opge-
bouwd en hensteld.
1 plan-
Uit de hieribdji overgelegde memorie van
toelichting, blijkt dat de totalte restauratfe-
kosten begroot zijln op een bedlr
hondlerd zestig duizend gulden.
kosten- begroot zijln op een bedrag van vier
di
Van den Minister van' Onderwijs, Kunsten
en Wetensdhappen modhten wfll reeds de aan-
gename tijiding ontvangen, dat, fa afwadkt-
ifing van dte vaststeWfag van het bedrag der
Rijksubsidie, bdf Koninklijlk besluit van 19
M a art 1923, nr. 121, een aanvangstermijn
groot 1000.werd verleend.
Wij hebben ons nui gewend tot den Minis
ter -met verzoek te willen bevorderen dat het
Rtijlkssubsidite wordt vastgesteld op een be
drag van vijftig prorent dter totale restaura-
tiefkosten tot een maximum van 460.000.
of tweebonderd dertig duizend gulden, ter-
wijl1 wij: aan de "Provfacie Noordltolland
hebben gevraa-gd ons ten behoeve van deze
restauratie een subsidie te willen verleenen
van twfatlg procent dier kosten.
Wij hopen. met dte bijdragen van particu
lieren en eventueel van de Synode der Ned.
Hterv. Kerk, een bedrag van vijftien procent
der restauratiekosten te kunnen bijeenbren
gen.
men ben. Ik geloof dat het een hersenspecia-
list is; ja een van die buitengewoon knappe
Parijsche specialisten, waar ze mij mee naar
toe willen nemen.
Zij denken dat hij een behandeling zal be-
denken, waardoor ik zal genezen. Ik!
Want ik weet, ik weet zeker, zij denken dat
ik (George's vrouw) genezen kan. Zij schrij-
ven al mijn beweringen nog steeds toe aan
het verlies van mijn geheugen. Ja, zij denken
dat ik mijn geheugen kwijt ben; dat ik niet
meer weet wie ik b«n en dat dit is toe te
schrijven aan den schok gevolgd op mijn
groot verdriet.
Zij denken dat ik zoover gebracht zal wor
den mij te herinneren dat ik George's vrouw
ben en al wat daarmee samenhangt.
Wat zullen zij zeggen, wanneer de specia
list- zelf de uitspraak doet, dat ik een vol-
maakt normale jonge vrouw ben, geheel bi;
haar verstand maar alleen niet de jonge
vrouw die zij denken?
Een ander vraagstuk dat mij vervolgt In
verband met Parijs, is het daar niet dat Reg
gie Penmore werkzaam is voor het Roode
Kruis? Zal ik Reggie in Parijs weerzien?
HOOFDSTUK XII.
Oemakkelijk en wel onder een valsche vlag
Parijs!
Welle een verschillend iParijs van het Pa
rijs waar ik iets van gezien bad als meisje
van zestien jaar, nu acnt jaar-geleden.
Toen waren miijin moeder en ik gelogee
in een klein Fransdh hotelletje Rue Notre
Dame des Chammps, aan den ..oyerkant"
van de rivier, waar men onophoudelljk trams
hoorde bellen en massa's studenten en schil'-
ders den Boulevard! St. Michel rondslenter-
den me't lange haren en fluweelen hroeben
IBldjlkens een hierbijgaandi afschrift van
een schirijlven van '1:1 dezer van den Direc
teur van het 'Rijiksbuireaui voor dte Monumen
tenzorg, is de toestand ran dten dakruiter
zoo bedenteliik, dat het hem onrerantwoor-
dteldjlk lijkt dezen langer te bestendi-gen
Mocht het najaar zware stonnen brengen,
dan is een. ramp volstrekt niet uitgeslotea.
De zomer is -het aangewezen seizoen om het
evaarlijke werk van dte herwtellfag van den
akruiter te onderaemai, oundat dan ge-
woonlijlk een betrelkkelijk lange periode van
windstilte heerscht. Tevens wordt ons era-
stig geraden althans met de meest drfagend
noodige werken onverwijld te doen beginnen,
omdat ons Collepe z.i. niet verantwoord zou
zijn, todien wij het nog langer uitsteldea
met de restauratie te beginnen.
Nog merken wij op, dat de dlirecte kosten
van het afbreken en den wederopbouw van
den teren, met inbegrip van het verwijderen
en weder in brengen van de klokken, alsme-
de het herstel dler krjisspanten zijti begroot
op 16 500—, doch dat de ind'irecte kos
ten van het herstel van dien dakruiter ?n. den
omierbnuw thans met rijn op te geven of te
begrooten, doch' deze eerst gedurende de res
tauratie kunnen blijken.
In verband met de tusscl-en U en ons ge-
voerde brief wisselfag hebben wij thans de eer
Uw college te vtrzoeken
a. Te willen bevorderen, dat door den
R'aad der Gemeente Alkmaar voor de restau
ratie van de Groote Kerk, waarfa1 is* begre-
pen de algeheele herstelltog van den dakrui
ter, aan ons College een subsidie worde ver
leend ten bedrage van vijftien procent dter
restauratiekosten tot een maximum van
69.000.—
b. onverwijlldte machitigfag te willen ver
leenen, na verwflldtering der klokken, den to-
ren af te brefcen.
Terwijl wij1 dte stukken, waarvan dit yer-
zoeksdhrift vergezeld giing, voor U ter lering
leggen, deelten wijl het volgende mede.
In het jaar 1920 bleek de dakruiter van de
St. Laurenslkerk een ernstige hemtellfag te
moeten ondergaan. Daar de toren eigendoth
dter gemeente is, had deze die hostelling
moeten belcostigen. 'In overieg met ons Col
lege hefbben Kerkvoogden die herstellin^
edhter zelf ter hand genomen, a angezien zaj
een ondterdeel vonndte van het geheele plan
van restauratie, terwfjH de kosten van dit on
dterdeel van het plan rich' bezwaariijk afzon-
derljk lieten berekenem. Daartegenover zeg-
den wij toe fa begfasel tegenover de verlee-
nfag van een gemeentelijk subsidie voor het
geheele wok met afwijlzend te zullen staan.
Deze subsidies anvrage tot een bedrag van
1'5 pet. der kosten en ten hoogiste 69.000
is thans fagekomen. In dit bedrag is, gelijk
uit de aanvrage blijkt, een belan^rijk 'bedrag
begrepen, dat eigenlijk geen subsidie is, dtecfi
vergoeding voor aan' eigendom der gemeen
te verrichten werkzaafaheden.
In beginsel heeft het Rijk besloten_ 50 pet.
der kosten biji te dragen; een subsidie van
20 pet is aan dte provinrie gevraagd; 15 pet.
hopen1 Kerkvoogden uit eigen1 fonasen te kun
nen betalen. Tevens heeft de Directeur van
bet Rijksbureau voor Monumentenzorg aan-
geradten onverwijld met de noodigste werken
te beginnen, daar het vooribestaan van den
tenigenwoordigen toestand fa het najaar ge-
vaar voor de openbare veili'gheid zou kunnen
opleveren.
Wij meenen dat er grond is, voor de ge
meente om rich' boven en bebalve het door
haar als eigenares versdbuldigdte, waar het
'Rijk reeds een' belangrijk bedrag- toezegdle,
ook harerriidis rich ten behoeve van het be:
baud van dit voor de gescbiedienis en het
sdhoonheids-aanrien der stad1 van zoo groote
beteekenis rijinde monument een ffaancieel
offer te getroosten; het gevraa-gdte bedrag
kan over tien- iaar worden verdteeld.
WSj: stellen U derhalve v66r, het volgende
besluit te nemen
IDe Rta-ad der gemeente Alkmaar;
Montparnasse,
heerlijk dfaeerden (ten infaste dat vond ik)
voor twee francs vijftig aan een klein tafel
tje onder een rood- en wit gestreept zefl bo
ven een asphalt plaveisel.
Maar nu logeer ik als dte aangenomen
doehter van Sir -Richard en Lady Meredith
in wat Sir Richard noemde het -gezellige ho
telletje midden in dte stad
Het Rite hotel!
IDit kolossale hotel met zijin groote ver-
trekken en rijh aanmati'gende versierfag, met
rijh vensters die onversdhi-llig uitrien' op de
Place Vendome met haar Zuil die als een
waarscbuwende vfager naar den hemel wijst
het lijikt mij een tooverpaleia, zelfs nu ik
uit de gezellige, weelderige inrichtfag kom
van het landhuis in Wales als een voetkus-
sen aan den voet der bergen. Terwiji ik hier
zit op mijn slaapkamer fa het Ritz -hotel
moet ik rndji die moeite geven omi mij die an
dere kamer te herinneren, die een veertien
dagen geledten mijin kamer was. Dat sm-alle
Clubkiamertje in Londen met het vui-Ie pla
fond, het leelijke linoleum, het parmantige
reglement dat mij terwijl ik mij aankleediate
moest herinneren
Alle licbten moeten om 10.30 n.m. zijn
uitgedaan.
JDe leden die om 8 uur des morgens niet
aan het ontbijt zijn betalen drie stuivers
boete.
,,-Htet is veibodten eetwaren,- welke dan
ook op- de slaapkamer te brengen.
jWarme badten zes aituivers."
O, welk een wereld van levend'e contras-
ten.
(Wor-'t vervolgd.)
hi
