Damrubriek.
*wa
.VBBi
Vraag en Aanbod.
Uw adres voor
Is:
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms, COSTER ZOON,
Worden de Vlamingen onderdrukt?
Voordam C 9, ALKMAAR,
Radiotelegralie en Radiofeletonle.
BIJ HART) WRRK.
Hoe kan iemand zijn werk verrichten, als
hij bij bukken oi zich bewegen voortdurend
last heeft van pijn? Hij moet zich dan wel in
acht nemen. Die hevige rugpijn kan veroor-
zaakt worden door urinezuur, dat als gevolg
van zwakke nieren in het bloed achterbleef
en dan dient men op zijn hoede te zijn. Ver-
waarloozing van deze waarschuwing lijdt
vaak tot nier- en blaasontsteking, waterzucht,
nierzandi, rheumaitiek, cier- of blaassteen, en
opstopping van de urine.
Een verstandig mensch zal trachten dit te
voorkomen en het valt niet moeilijk. Leef een
voudig, vermijd overwerking, zorgen, laai:
naar bed gaan en alcohol, en houdt zoodoen
de het overtollige urinezuur uit uw gestel
Laat Foster's Rugpijn Nieren Pillen u hel
pen, als gij een geneesmiddel noodig hebt. Zij
werken rechtstreeks op de nieren en blaas, en
verdrijven de stoornisverschijnselen uit deze
organen.
Verier ijgbaar in apotheken en drogistzaken
h f 1.75 per doos.
Aan de Dammers!
Met dank voor de ontvangen oplossingen
van problem No. 765 (Bergier):
Zwart1, 3, 6, 22, 24, 36, 37, 45.
Wit12, 16, 23, 33, 34, 35, 39, 43, 47, 48.
Opiossing
1. 22:13
2. 37 48
3. 36:47
4 47 40
5. 1 12
6. 45 34
7. 48:11
1.
2.
3
4.
5.
6.
7.
8
23—18
48—42
47—41
12— 7
35 44
44—40
39 17
16 7 wint.
Ooede oplossingen ontvingen wij van de
heerenW. Blokdijk, R. Bosnian, P. Dekker en
D Gerling te Alkmaar.
UIT DE PARTIJ.
In den volgcnden stand:
Zwart: 3, 8, 9, 11/17, 19, 23, 24, 29.
Wit: 21, 26, 27, 28, 30, 32, 33, 35/39, 43,
50.
spe lde zwart:
11. 14—20!
Wit zag geen gevaar en liet volgen
2. 30- 25? 2. 13—181
3. 25 14 3. 19 10
4 28 30 4. 17—22
5 33 24 5 22 44
6. 50 39 6. 16 491
De zwartspeler was de heer H. G. HeunisSe
van de Haarl. Datnclub.
Dc heer H. T. Luif van dezelfde club voer-
de met wit, toen zwart, in den volgenden
stand:
Zwart: 6, 7, 12, 13, 14, 19, 20, 23, 25, 29.
Wit: 21,22,26,32,34,35,39,40,43,45.
2024 speelde, een leuken damzet uit, n.l.
1. 32—28 1. 23 32
2. 34:23 2. 19:17
3. 43—38 3. 32 34
4. 40 18 4. 12 23
5 21 11
Ter oplossing voor deze week:
PROBLEEM No 766
van E. BOISSINOT (Fr.)
Zwart: 1, 6, 8, 10, 13, 14, 16, 17, 19, 20,
21, 26, 27.
Wit: 28,29,32,33.34,36,37,42,44, 45,
47, 48.
Oplossingen v66r of op 2 Augustus, Bu
reau van dit Blad.
NIEUWE SPEELWIJZE.
Oplossing van het eindspcl Broekkamp
(ingez. door den heer D. de Boer, alihier).
Stand
Zwart: 3, 14, 31, dam op 26.
Wit: 30, 32, 41, dam op 29.
Wit speelt.
1. 29-45. Op 31—36 volgt 45—50
(36 47) en 50 16.
Op 31—37 volgt 45—50
(37 46), 5045 (46 36)
45 16 enz.
slaat zwart mplaats
van 37 46, 37 28, dan
45 36 enz.
Op 26—21 volgt 41—36
(31 25), 45 26 enz.
Op 2617 volgt 32—28
enz.
Op 26—12 volgt 45 7
(31—37) 32—28 (37:46)
7—45 (46 35), 45 23 enz
Op 26—8 volgt 4136
(8 36), 45 23) enz
Op b.v. 3—8 volgt
32—27 (31 22), 41—37
(26 25) en' 45 3.
Men spele dit eens na. Volgende maal
nieuwe opgave.
Van het onlangs door ons geplaatste eind
spcl van den heer de Boer (nieuwe speelwijze)
Zwart41 en dam op 46.
Wit: 23, 49, dammen op 25 en' 28,
gaf de heer J. Noome uit Purmerend nog de
volgende oplossing:
1. 28—50 1. 41-47
2 2548 en wint.
Uit enze Staatsmachine.
Van vroeger tijd.
Met dat „vroegier tijd" bedoelen wit meer
bepaald „voor een eeuw" en wat wdjf dus in
herinniering brengen is ieis anders dan war
wij1 gewoonliijfc in deze ru-briek mededeelen of
bespreken, at zullen het d'an ook zaken zijn,
die wel degelijie de inriehting van het staats-
bestuur en de bemoeiingen van den Staat be-
troffen.
Het jaar 1923 is voor vole insteflUngen een
jubeliaar. WSjl hebben het 25-j-arig Sestaan
van net Algemeen Nederl'andscn Verbond al
C'erd, waaraan de Belgem naar het schijnt,
at nog meer aandaoht heibben gesdhon-
ken, dan de meeste Nederlanders; wiji hebben
het 40-jarig best a an van den Algemeenen
Nederlandschen WieMjders Bond (A. N. W.
B.) herdacht, en 'het werk van dien Bond ge-
loofd en geprezen. Wij zouden den dag kun
nen herdenken, waarop v66r 60 jaar de sila-
vemij in West-Indie werd afgeschaft, maar
diaar komen wij1 nog weleens op terug. Wij
hadden naar aanleidiing van het jaartallen-
boekje, dat wijl lang geleden op school ge-
bruiikten en dat o.a. leerde: 1423. Uitvinding
d'er Boekdrukkunst door Laurens Janszoon
Coster te Haarlem, kunnen sprekien over die
uiitvinding. Maar van al dieze feiten raakt
alleen de afscbaffing der slavernij, in West
Indie het Staatebestuiur.
'Liicver willen wijl het een en ander in her-
innering brengen, dat inderdaad' ons staats-
bestuur betreft en dat v66r 100 jaar gebeur-
de. Wij mogen niet in gebreke blij'ven te ver-
klaren, dat ten deelte opmerkingen in de
„Haagsche Nieuwe Oourant" ons aanleiding
gaven tot de opmerkingen, die wij wilden ma-
ken1, en deze ontleende haar mededeelingen
aan een oude VGravenhaagsche Almanak
van dien tijd.
Het spreekt vanzdlf, dat zoo ongeveer een
eeuw geleden het bestuoir en wat daarmee
samenhangt er heel anders uitzag dan te-
gerawoordig. En het is zeker, dat de velen,
die nu allerlei klaagliederen aanheffen over
liandsbestuiur, over verdrukking, over beper-
kintg der vrijiheid en over honderd andere za
ken heel vreemd zouden opzien, als nog eens
even d'e toestanden van vodr een eeuw her-
leefden. M'issdhien ook zouden er zijn, die
heel verwonderd zouden wezen, dat toen al
het een en ander gold, dat nor als iets nieuws
wordt heschouiwd.
Over de samensteliling van de vertegen-
woordigende lichamen en dus over den recht-
streekschen invloed van het volk op den
gang der regeeringszaiken zuiHen' wij' maar
niet® of althans weinig zeggen. Wij, die al
gemeen- stemredht voor mannen en vrouwen
kennen en' miaar half tevreden zijn, dat de
Eerste Kamer ooto niet door die mdllioenen
kieziers en kiezeressen wordt aangewezen,
zouden- vdor 100 jaar over de samenstd-
ling der Eeiste K'amer niets en over die der
Tweede Kamer zeer weinig te zeggen' hebben
gehad.
Koning Willem 1 was zijln dgen minister
voor elk departementhijl was oppermiaditig
over het beheer der financien, het uitvoerend
gezag en dat was in hoogste instantie de
Koning had de vrije hand in zake het be
heer der kodondale gddmiddelen, eerst in
1'840 kregen die Staben^Generaal een schijn
van redht om over het besteden van de op-
irengsten der kolonien te beschikken. En nu
hebben de Staten^Generaal zelfs aanstoot ge-
no-men aan het woord .^olonien" en het Ko
Ionia al Verslag, watarop ziji jaarlijk® vergast
worden vormit met die hijllagen een boekdieel
van eenige kilo's.
In Sept. 192i3 veradheen een Koninklijk Be-
sluit, dat dienen moest om aan de zaken van
let ailgemeene landsbestuur een meer gere-
gelden loop te geven en „dle afdoening der-
zelve te bespoedigen". Mien mag -aannemen,
dat het den Koning, die gaame zelf alles
wilde doen, toch wat te volhandig werd. De
ministers die toen inderdaad ministers, d.i.
dienaren warm zouden eens per week
vergaderen ter overweging van alle wets-
voorstelien of besluiten, voord>at zij' aan den
Koning of den Rlaad v. State zouden worden
overgegeven. De R'aadl v. State ted nog den
gl'ans, die dit lidiaam van oudsher kenmerk-
e; de vice-presiident van den Raad van Sta
te was voorzitter van den Raad van Minis
ters en een referendaris van den Riaad van
State werd- secretaris. Men ziet, dat de Ra-ad
van Ministers niet veeL meer was dan een ad-
viseerend lidiaam'.
Loffelijk was het in elk geval dat ook de Ko
ning de afdoening der landSzaken wilde be-
spoedigen"; zoo'n beetje bespoediging zou
nu ook nog niet van onpas zijn.
lets anders, dat ook nu bijzonder in den
smaak zou vallen. bepaalde een ander be&luit
van diezelfde maand n.l. een regeling van de
bureau's van algemeen bestuur met het doel
om aan de d'epartementen (eig afdeelingen!)
de ..meest eenvoudige en minst kostbare in
riehting te geven, waardoor niet alleen het
samenhangend verband, maar ook de geregel-
dc en spoedige afloop der werkzaaniheden'
bevorderd en verzekerd en legelijk aile am-
slag voorkomen worde."
Als men zoo'n zin leest, komt hiaast de
wensch op, dat Koning Willem I zijn vader-
ijk bewind' hervatte, want, dat Is nu juist
waarnaar wij alien verlaingend uitzien: een
voudige en weinig kostbare inriehting der de-
partementen en geregeld-e en spoedige afloop
der werkzaamheden en voorkoming van alien
omslag.
Toen werden bij de ministeries en bij het
commissariaat van Oorlog" de secretarissen-
generaal aangesteld: en bij „ieder ander depar
tement een secretaris Bij leder boofddeparte-
1 ment (ministene) zou een ajgemeen bureau
—A \>aar ai het schrijf- en copieevwerk voor
uei gtneeie departement werd afgedaan onder
leiding van een commies of adjunct-commies
Het hoofd van een departement kon de stuk-
ktti ier nand stellen aan een referendaris, die
van advies diende.
Dat zuik een ambtenaar nu meer traktemeivt
iieeft dan f 3500, spreekt vanzelf, maar een
bepaling, dat dit traktement wel mindier,
maar niet meer dan een bepaalde som mochi
zijn, past heelemaal niet in onzen tijd van
doorgaande verhoogingen, van periodieke ver-
hoogingen, van persoonlijke toelagen en gra-
tificatien. En als er nu iemand bereid werd be-
vonden om het werk te doen voor minder dan
gegeven mocht worden, die werd secuur zoo
niet gesteenigd, dan todi doodverklaard.
Er werd ook bepaald, dat de secretaris niet
steeds hetizelfde werk aan dfcnzelfden com
mies moest opdragende commiezen moesten
in' alle vakken bekwaam worden en geen mar
chines zijn.
Zou niet eens een of ander lid van de Twee
de Kamer het initiatief willen men om dat
Koninklijk Besluit te doeni herleven?
Er is onlangs nog al eens een woordje ge-
sproken over net inkomen der Kroon en over
de vcrdubbeling van de 6 -ton die bij- de inhul-
^'inng van H. M. de Koningin werd vasitge-
steld. In 1823 genoot de Koning 1.900.000
en nu is het waar, dat toen ons land en Bel-
gie een waren, maar het geld was toen ook
van heel andere waarde.
lets dergelijks gold voor de Staten-Gene-
raal; de leden der Tweede Kamer genoten
toen 2500 en reiskosten naar evenredigheic
van de afstanden. Gaat men na, dat toen het
aantal vergaderingen veel geringer was en
dat de te behandelen zaken minder omvattend
waren, dan zal men moeten toegeven, dat de
leden toen meer genoten dan de 5000 van
nu.
Wij zouden hier nog een heel verhaa1 kun
nen doen over het munistelsel, dat eigenlijk
geen stelsel was. Al'e eenheid ontbrak, Om-
dat de verscheidenheid der munten naar de
verschillende gewesten nog voortduurde. Ko-
n iig Willem I wenschte meer eenheid- en in
1823 waren er al gouden Willems van 10
en zilveren munten van 3, 1, 0.50 en
kwarijes, dubbeltjes en stuivertjes, die er heel
anders uitzagen dan onze tegenwoordige In
1823 werden de scheilingen en zesd'halven in>-
getrokken en kreeg men er voor kwartres met
of 2 cent bijslag.
Te koop, gebruikte WASCHCOMMODE,
koopje f 35, met wit manner opst. met toilet
glas met geslepen rand.
LAAT 80.
TE KOOP een GRAMOFOON met 15
platen vooj 20.
Adres :Noodwoning 4, Westerweg.
TE KOOP twee reuze beste HEEREN
RIJWIELEN voor 15 en 27.50 met
nieuwe banden.
HEILIGELAND 301.
I.EERBOEKEN (in uitstek. staat) ter
ovemame aangeboden le, 2e en 3e klas Han-
delsdagschool.
Te bevragen Hulppostkantoor Zuid-schar-
woude.
TE KOOP (Spotkoopje) 1 goed onder-
houden DAMESRIJWIEL en 1 prima HEE-
RENRIJWIEL.
Van der Meijstraat 15 (hoek Lindelaan).
Te koop gevraagd- BOEKEN van de R. H.
B. School le klasse.
Brieven lett. G 466 bureau dezer Courant.
TE KOOP een partijtje droge VERFSTOF
blauw, bruin, zwart en 28 glazen dakpannen,
1 tuinslang; 5 dubbele ladders van 8 tot 14
sporten, 1 ]ongensfiets en 1 zoo goed als
nieuwe damesfiets.
Adres SNAARMANSLAAN 159
TE KOOP: 1 geslagen BAKKERS-
OVE'NTJE, 1 beste FIETS (race) beide
zeer goedkoop. OMVAL No. 44.
TE KOOP AANGEBODEN BOEKEN
lste en 2de klas Handelsda-gschool en ge
vraagd 3e klas boeken. Brieven lett P. Hulp
postkantoor Stompetoren.
TE KOOP aangeboden zeer billijk LEER-
BOEKEN van de Hoogere Burgerschool lste
klas en LEERBOEKE'N van de Handels-
school lste klas. Adres RITSE'VOORT 28.
TER OVERNiAME aangeboden
BOE'KE'N le klasse H. B. S.
Adres HOUTTIL 54.
LEER-
TE KOOP: DAMESRIJWIEL met nieu
we binnen- en buitenbanden 35 en
HEERENRIJWIEL 20.
FORESTUSSTRAAT 17.
een
Eenigen tijd1 geleden mocht ik van een be-
langstellend lezer van dit blad een brief ont
vangen, waarin hij mij, mede namens eenige
a'/dere belangstellenden, de vraag voorlegde,
mij in den loop der jaren reeds zoo ontelbare
malen gesteld, hoe het toch te verklaren is,
dat de Nederlandsche beschaving, die in den
staat Belgie heet gesteund te word-en door een
Nederlandsch-sprekende meerderheid der be-
volking, zich maar steeds tevreden moet stel
len met een ondergeschikte positie in verhou-
ding tot de Fransche cultuur, die, naar de
Vlamingen steeds beweren, toch slechts ge-
schraagd -en verdtedigd wordt, door een
Fransch-sprekende minderheid. „Gaat het an-
deren als mij", zoo ongeveer schreef mij de
bedoelde belangstellende lezer, „dan zullen
velen nog maar steeds niet begrijpen, hoe het
toch komt, dat de Vlamingen (Nederlandters),
die drie-vijfden der bevolking van Belgie hee-
ten uit te maken, maar steeds worden onder
drukt, naar men zegt, door een minderheid
van Walen (Franscnen), twee-vijfden der be
volking uitmakende! De Vlamingen moeten
lemel en aarde bewegen, om 6en van de twee
rijksuniversiteiten tot een Nederlandsche te
makende ambtenaren in de Vlaamsche pro-
vincien verstaan de landstaal niet, als zij Wa-
en zijn, evenzoo is het gesteld met de officie-
ren in het leger. Hoe dit te verklaren, bij al
gemeen kiesrecht? De Vlaamsche volksver-
'egenwoordigers hebben dan toch, zou men
zeggen, de meerderheid, kunnen dus, door het
indienen van voorstellen, doorzetten, wat zij
meenen dat fcebt is. Mij is reeds gezegd, dat
onder die drievijfden Vlamingen veel
Fransch-geznden zijn, die alles tegenhou-
den; maar zin die dan met z66 velen, dat ze
dat kunnen aoen?"
Dit was ia't kort de
mij, ook namens,
auderen, vwrgelegde vraag, waarop ik in de
onderstaande rege'en zoo eenvoudig mogelijk
een antwooid wn trachten te geven.
Dat het beantwoorden van dergelijke vra-
gen in een Nederlandsch blad in den jar
1923 nog noodig, of zelfs maar wenschelij
moet geacht worden, is stellig te betreuren,
want het bewijst weer eens te meer, dat het
grootste gedeelte van onze langenooten nog
maar steeds niet doordrongen is van der
ernst der gebeurtenissen in het Zuiden en nie
beseft de v^r-strekkende gevolgen, juist voo>
ons, van iedere kleine wijziging in ieder ver
lies of iedere winst voor de machtspositie vai.
ieder der tegenover-elkaar-inwerkende krach-
ten, die, in dat Zuiden, de geschiedenis der
naaste toekomst mee voorbereiden. Want, be-
stond die gewenschte belangstelling alom
wH, en werd die belangstelling geregeld op-
gewekt en geprikkeld door onze groote dag-
en weekbladpers, zonder twijfel zou het dan
niet meer noodig zijn op dergelijke vragen
antwoord te moeten geven, want men zou
6f reeds voldoende op de hoogte zijn, 6f zich
door persoonlijke verbindingen met Zuid'-Ne-
derlandsche kringen n6g beter op de hoogte
laten brengen.
Doch ter zake: „Belgia omnia est divisa in
partes tres", kunnen we met een klein variant
op Caesar zeggen; afgezien van Hoogduit-
sche bestanddeelen, in de nieuw-bijgevoegde
gewesten van Malitedy en St. Vith, die deel
hebben uitgemaakt van de oude hertogdom-
men Gulik en Luxemburg, is Belgie be-
woond door d r i e volken, misschien moe
ten we wel zeggen: drie nationaliteiten, waar-
van twee ieder eentalig, en de derde „na-
tionaliteit" tweetalig is. Deze laatste, min of
meer tweetalige bevolkingsgroep, waartoe een
deel der Brusselaars met hun speciale, eigen-
aardige, taal (het „Beulemansch") behoort,
zullen we „B e 1 g i s c h" noemen. De beide
andere, Sentalige, nationaliteiten zijn: de
Fransche (hiertoe behooren zoowat alle
Walen) en de N e d e r 1 a n d s c h e. Be-
halve eenige weinige Nederlandsche staats-
burgers, die, zooals te Brussel b.v., echter
vaak juist de Fransche beschaving steunen
(evenals ettelijke Nederlandsche handelshui-
zen, die zaken met Belgie doen!), behooren
hiertoe de radicale, z.g.n. stambewuste Vla
mingen. Wij zijn dus gejeomen tot een driele-
dige indeeling van de gezamenlijke bewoners
van den staat Belgie en wij zijn er van over-
tuigd, dat ook alleen z66 de toestanden en
gebeurtenissen, bovenal op politiek gebied,
.finds begrepen kunnen worden. De bevol
kingsgroep nu, die zich „Belgisch" voelt,
wordt, en hierop vestig ik met nadruk de aan-
dacht, voor een belangrijk deel gerecruteerd
uit het Vlaamsche deel van het land Deze
tweetaligen, waarvan het grootste gedeelte
zich Vlaamschgezind noemt en het inderdaad
ook wel is, worden ook wel „Belgicisten" ge-
heeten. Ze vormen eigenlijk een kleurlooze
middenstof tusschen de beide, in voortduren-
den strijd verkeerende, andere bevolkings-
groepen, en de geheele geschiedenis door, tot
m de eerste pcrioden van feodale statenvor-
ming in het Zuiden, kan men sporen van de-
ze (^iddenstof terugvinden, x) zooals waar-
schijnlijk in ieder grensgebied waar twee
machtige beschavingen met elkaar om den
voorrang strijden, een verschijnsel, dat aan
Pirenne, den bekenden geschiedschrijver, de
stelling aan de hand heeft gedaan, dat er
eigenlijk door de eeuwen heen steeds een
„ame beige" heeft bestaan. Deze zelfde mid-
dengroep nu, die wij met den ietwat onge-
lukkigen naam „Belgen" hebben getooid, on-
gelukkig in zooverre, dat het onbewust asso
ciates oproept met het oude Galliervolk der
„Belgae", welk volk immers reeds ten tijde
van den Romeinschen geschiedschrijver Am-
mianus Marcelli-nus geheel verdwenen was
deze middengroep beschouwt zich zelve
maar al te graag als het cement, dat de aan
elkaar gelijmde bevolkingsdeelen van den
3elgischen staat moet verbinden; in werke-
lijkheid is ze echter niet anders dan een
maaksel van de omstandigheden en vormt ze
een tweeslachtig overgangsproduct tusschen
de beide strijdende beschavingen, dat zich
door compromissen met de tot nu toe mach-
tigste der beide overage bevolkin-gsgroepen,
en dat is het Fransche element, moet in het
leven zien te houden. Zoodra de zich „Neder-
landsch"-voelende bevolkingsgroep het in
kracht wint van de Fransche, zal de meerder
heid der „Belgicisten" naar dezen kant over-
lellen om in het leven te blijven en om wet-
ten tot stand te helpen brengen, die alweer
niet bevredigen en die eenvoudig niet uitge-
voerd vyorden, omdat er geen sancties op
staan, juist als nu. Maar zoover zal het
denkelijk niet komen, omdat v66r dien tijd de
Fransche bevolkingsgroep (de Walen plus
ranslriljons) zich vrijwillig bij Frankrijk
zullen hebben aangesloten, omdat hun „au
fond" de staat Belgie koud laat. Niet aldus
de (Vlaamsche) Belgicisten, die te pas en te
onpas uitbazuinen, dat ze Belgie boven Vlaan-
deren stellen. Terwijl ze zeggen te ijveren
voor algeheele tweetaligheid, naar eigen
>eeld, bewerken ze de tweetaligheid van het
Nederlandsch (Vlaamsch) gedeelte en laten
ze, vi coacti, het Fransch (Waalsch) gedeel-
ise intact, d.w.z. d&italig!
Tot slot nog een enkel woord over het Bel-
gisch parlement: De Kamer van Volksverte-
genwoordigers telt 180 afgevaardigden.
}eeds vanaf het eerste oogenblik dat een
volksvertegenwoordiger in de Kamer komt,
ondergaat hij onwillekeurig den invloed van
de Fransch-Belgische atmosfeer die daar
heerscht. Het is geen kleinigheid, storm te
loopen tegen de vcr-franschi ngstraditie!
Daaraaast heeft men de partij-samenstel
ling, niet ingedeeld volgens de nationale ge-
voelens der afgevaardigdenDe socialist b.v.
zal er zijn partij-idealen niet gaame in ge
vaar brengen, door te velde te treikken tegen
eigen, Franschgezinde, partijgenooteneven-
eens hoewel misschien minder, de katholiek.
De liberale Vlaamsch-gezinden vormen maar
een heel klein groepje. Buiten het eigenlijke
partijgewoel staat de Frontpartij. Eindelijk:
onderschatte men den invloed van Frankrijk
op Belgie en de Brusselsche regeering niet!
Terwijl de invloed van het officieele Neder-
land nihil is, of nog minder! Onze minister
van buitenlandsche zaken beleedigt de Neder
landers door telkens van „het Belgische volk"
te spreken; prof. Struycken zegt in zijn pas
verschenen brochure over ons buitenlandsch
beleid, dat wij ons van de Nederlandsche na-
tionaliteit in Belgie niets hebben aan te trek-
ken („de bloode ende vertsaechde herten en
hebbeni genen beteren- deckmantel1 als1 't voor-
wensel van poUitycke voorsichtichli'eyt".)bij
de opening van het Holland-huis te Brussel,
bij de Gentsche bloemenfeesten, op de Jaar-
beurs te Brussel, overal flikflooien en stroop-
smeren de Hollanders en toonen hun gebrek
aan fierheid, door hun beste Fransche beentje
voor te zetten.
Het onderstaande schema zal, naar ik
hoop, het geheele betoog kunnen verduidelij-
ken.
z
5
5
ac
o
o
z
o
cx
tu
o
2
is6
Zoodat we, tot de slotsom komen, dat het
Vlaamsche volk mede onderdrukt wordt, door
de Vlaamsch-gezinde „Belgen".
'Glnoningen, Juili 1923.
Mr. H. P. SCHAAP.
Reeds in een oude Fransche fabel, „Du
westne et de I'a dame" vindt men deze cul-
nurlootze cosmopolieten bespot; van zoo ie-
mandl Jieet't daar: „Lors commence a pal'ler
atin et postroillaz (koeterwaalsch) et ale-
mant, et puis typis ((Nederlandsch) et puis
ilemmens. i
„Temporibus priscis cum laterent hae
partes ut barbarae, tripertitae fuisse credun-
tur in Celtas, eosdemque Gallos, divisae, et
Aquitanos et Belgas, lingua institute legi-
busque discrepantes". (Ammianus Marcelli-
nus.)
door H. Jansen.
Dir. Radioschool HelderAlkmaar.
VIII.
De door den amateur gebruikte' kristallen
voor detedorwerkiing zijn in hoofdzaaik si'li-
can, galena, zinciet-koperpyriet en carborun
dum. Silieain, kenbaar aan de gmuwe grijs-
achtige kleur, wordt in een tender gesol-
deerd, teneinde met het verdere gedeelte van
den ontvangketen een goed eledrisch con
tact te maken.
Op het kristal silican rust een stalen punt,
aangesloten op het andere gedeelte van den
ontvanger. Het kristal bevindt zichh dus in
den ontvangkring, bestaande uit een zelfin-
ductiespoel en candensator, op welke oscillee-
rendfe keten het kristal parallel is geschakeld.
Dit is gedaan, omdat als het kristal in serie
staat met den ascilleertenden kring er dan te
veel weersltand in de keten aanwezig is. In se
rie met het kristal sltaat weer de telefoon. Op
hetk ristal nu rust met eenigen druk de punlt
van een naatd. Het voordeel van deze metho-
de ligt voor de hand. Immers toch men kan
zoodoende een groot aantal,gevoelige plekjes
op het kristal vindien.
Het in adeel er van is, dat hhet kristal spoe-
dig ontregelt. Bij corborundum-kristal be-
zi'gt men veelal geen naald, dodh een meta-
len plaatije, dat met stevigen druk op het
kristal rust. Carborundum is minder gevoe-
lig dan silicon. Vterder kan met een
plaatje op het kristal minder gevoelige plek
jes vinden, ofschoon door deze werkwijlze het
kristal weinig of niets ontregelt, het kan dus
kelijk doorstaan. Ten slotte zif nog gemeld,
dat carborundum, zooals later zal blijken een
aan-gdegde hulpspanning eischt, terwijl men
hiervan vrij is bij: het gebruik van silican.
Minder d'ikwijls gebruikt men zindet-koperpy-
riet. Men herkent deze twee verschillende
sfoffen aan de roode kleur van zinriet en de
koperkleurige tint van koperpyrielt. Bij deze
kristallen wordt geen stalen punt gebezigt.
Hier rust de zindet met eenigen druk op de
1
v6d uitwerking zal hehben en moet men niet
verbaasd zijn als -die vreemdeling door die toe«
standen op onze ope nh a re wegen Holland vaak
mijdt maar hierover heb ik later nog wel
een en ander aan te teekenen.
SINI SANA.
tu
u
O
z
UJ
cu
f-
O 1:
«C
u
00
B
JS
"S
oa
u
u
■a
<u
Z
