Alkmaarsche Gourant
EEI5ILLBT0N.
In verkeerde schoenen.
Brleven uit BerRji.
WQ drukken
uw bezoekaankondigingskaarten
vlufl en net.
N.V. Boek- eo Handelsdrukkerij
v.h, Herms. COSTER ZOON,
Voordam G 9, ALKMAAR.
Maandag 30 Jnli.
Prorlnoiaal nleuws
Honderd Vijf en Twintlgste Jaargang.
DIEN6TPLICHT.
Bekendmaking van uitspraken in zake vrij-
stelltng.
DE BUlRGEMEIESTBRl VAN! ALiMAAR
brengt iter algemeene kennis dat omtrent dte
aanvrage omi vrijstelling van den dienst-
plicht wegens lhei) bekteedlen van een geeste
tjlb am-bt betreffende dlen hieronder vermeil-
den persoon de uitspraak is geschied, achter
zajtn naam vermeld.
DORR'E'STEIJN, H'ENIDRlIOUS, JO
HANNES, Lichtm-g 1923, is voorgoed vri}-
gesteld met ingang van 1 Augustus 1923.
Teg-en deze uitspraak kan binnen tien da-
gen na den dag dezer bekendmaking in be-
roep worden gekomen door:
a. den ingeschrevene, wien de uitspraak
geldt of door diens wettigen vertegenwoor-
aiger;
(b. door elk der ovcrige voor deze gemeente
voor dezelfdle 'lidhitimg inigesdhreven personen
of door diens wettigen vertegenwoordigqr;
Het verzoeksdirift, daartoe aan de Konin-
gin te richten, moet met redenen zijln om-
kleed en worden' ingediend biji den Burge-
meester, ter secretarie dezer gemeente. afdee-
ling Militaire Z-aken, die voor de doorze
ding zorgt.
Alkmaar, 28 Jnlli 1923.
•De Burgemeester voomoemd.
A. F. "mOMiSEN, lb. B.
HIER'H'A'L I NGSOEFENIiNGE'N.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR
roept de in1 bet verl-o f gangersregister dezer
gemeente ingeschreven verlofgangers, hier
onder vermeld, bij dezen op om in 1923 ieder
voor 'het -achter zijln naam aangegeven tijld-
vak, krachtens artikel 311, eerste lldl, in ver-
band met art. 33' der D-ienstplichtwet (Stbl.
1922 No 43) voor herhalingsoefeningen onder
d'e wapenen te komen.
PLOEGER, ALDElRfT, Lidhting 1920,
Behioorenden tot de le Compagnie Hasp
so'ldaten, Gamizoensplaats Harderwijk,
Tijldvak 1022 September.
ZWART, OORlNE'L'IS, Lidhting 1920
Behoorende tot de le Compagnie Hosp. sol-
daten, Garni zoensplaats Hlarderwijlk, Tijldr
vak 1022 September.
Voor nadere bijzonderheden wordt verwe-
zien naar de openbare kennisgeving van 15
Mei j.L, terwijl de afd. Militaire Zaken- ter Ge-
meente-secretarie verdere inlidhtingm ver-
sifcrdkt.
Alkmaar, 28 Jnli 1923.
De Burgemeester van Alkmaar,
A. F. THOMSEN, to. B.
WIJZIGING HUURWETTEN.
DE HUURCOMMISSIE te ALKMAAR
brengt ter kennis van belamghebbcn-de® dat
verhu urders van woningen in het algemeen be
vocgd zijn met Ingang van 1 Augustus 1923,
zander nadere <to©stemming van idle Huurcom*
missie, den huurprijs van die wanimigen te ver«
hoagen tot 50 pot. haven den huurprijs gelden*
de op of laatstelijk v66r 1 Januari 1916 ten
aanzien van 'die -woningen die op 1 Januari 1916
verhuurd waren voor een huurprijs van ten
\hoogsto 6 per week. Voor die woningen die
lop 1 Januari 1918 verhuurd waren voor een
Ihuurprijs van meer dan 6.— per week of
kneer dan f 312 per jaar strekt die bevoegdi*
heid zich uit tot 37 Y, pet. boven den huur
prijs geldende op of laatstelijk v66i 1 Januari
1918. Ill -im
Naar het Emgeflsch, door Banisa Ruck.
28)
En dit zeggende vroeg ifc miji af welke rol
de echte sciio-ondochter in deze kwestie ge-
speeld zou hebben. Ik scheemi de sdiimi van
haar paarse toque en geblankct gezicht bo
ven het rode tafelkleed te onderscheidenik
scheen haar luide, sdhreeuwerige edhte Lon-
densche stem ttie hooren die uit bazuinde:
,,0 ja. Ik hoef heeletnaal niet te beweren dat
ik waamzinnig verliefd was op den man waar-
mee ik trouwde, omdalt onder ons gezegd, dat
volstrekt niet hot geval was!" Of een derge-
lijk geVoelen!
Arme lady MeredithJa. dan zou ze zich
zeker ellendiger gevoeld hebben dan nu
De koffie werd binnen gebracht.
„Koffle zooals ze wezen moet: zoo zwart
alls de macht, zoo zoet als de liefde en zoo
heet als de hel", spriak omze gastvrouw non
chalant. „Wij' moesten die koffie in de omf-
vangkamer drinken, Cdleste", dit laatste in
het Fransch tot het nette jonge dienstmeisje.
„Een lief zeshoeldg Icamertje en in iedere
(De sterice man. Die dreigende ezplo-
sie. De waarzegger van ae Frijedndx-
strasse. Wie voorspelt de toekomst der
boterprijzen? Verdreveo Rijnlanders in
Berlijn. De imitellectueele saamhoorig-
heid.
Berlijn, eind Juli.
Wij hebben nu een „oterke man', in Ber
lijn. Hij heet Siegmund Breitbart en treedt
onder buitengewone belangstelling elken
avond in het groote amus'.mentspark aan het
Lehrter Bahnnof op, die zonderiing ge-
noeg met de groote Berlijnschhe kimst-
tentoonsitelting" in een grote&k huweldjk ver-
eenigd is. Onder schetterende fanfares houdt
de heer Breitbart zijn initocht op een Romcin-
schen strijdwagen, die dioor een vierapan ge-
trokken wordt. Hij zelf staat er op als een
triumphator, in anitieke Weeding. Maar dat
schi'tterende costuum legt hij al spoedig af
om zich als een phenomeen van spierkracht
te vertoonen. Wat hij doet, is verbazingwek-
kend. Hij neemt een ijzeren staaf tusschen de
tanden en buigt ze met de rediterhand recht-
hoekig om. Hij' neemt een andere staaf en
windt ze als een spiraal om zijn arm. Hij
gaat op den grond liggen en draagt op zijn
borstkas een gefaeele caroussel, aan welks
kettingen 3 heeren en 3 dames in een dried
door de lucbt zwaaien. Hij laat wagons en
autoes over zich hean rijden, staat glint-
lachend weer op en neemt gradeus den
stormachtigen bdjval der menigte in omit-
vaingst. Zoo, denk ifc, moet Simson emit ge-
zien hebben-, toen hij de PMlistijnen tegemoeft
trad.
Adi, haddlen we ook in die Duitsche polb
tiek maar eens zulk een Sterioen man, een
Simson die de Duitsche mark kon- „opheffen"
en met zijn gespierde armen' orde kon- schep-
pen in de steeds stijgende chaiosl Maar we
moeteni helaas vastsltellen dat er geen te vin-
den- is. Rijkskansd-ier Cuno is wet een ver-
standige, nandige en flinke kerd, maar een
Hercules is hij' niet. Ook geen Alexander, die
in staat zou zijn de reusachitige fcnoop van
het Duitsche vraagstuk van dezen tijd met
6di houw door te snijden. Met groote bezorgdh
heid zien we de donkere toekomstmogelijme-
den tegemoet, die uit dezn wanhopigen- toe-
stand sedert de Ruhrbiezetting dreigen te
ontstaan. Uit de bade uitenste politieke krin-
gen, de linksche en rechtsdhe mdicailen1, de
wDeutsch-V&lkische" nationaldsten en de
commumisten, klinken voortdurend onheil-
spellende klanken. De eene desperado-partij
beschuldigt de andere, dat zij samenzwerings-
plannen en aanslagen in- het schild voert,
om dan harenzijds zich tegen dit vermeende
gevaar te wapenen, zoodat zij zelf ©en
vaar" wordt voor rust en orde. Aan bade
zijden is ten vonk voldoende om het opge-
hoopte ontploffingsmateriaal in lichte laaie
te zetten, en wie zal ons, vragen wij beangst.
voor een verechrikkelijken brmid! beschermen
Zeker, de overgroote meerdeiiheid van1 het
Duiisdie volk heeft geen- anderen wensdh
dan' om' in vrede te arbeidJen en van den on-
draaglijken diruk van buiten bevrijd te war
den. Het is slechts een kleine groep, die aan
beide zijden met vuur speelt. Maar men
weet uit treurige ervaiing, dat een kleine
groep venmetele menschen een geheel lan#
aan den rand der chaos kan brengen. Bij de
Kapp-Hputseh van 1920 en bij den oommunis-
tenopstand van 1921 ging het evenzoo. Maar
intusschen zijn de vemoudingen steeds sloch-
ter geworden en is de algemeene vertwijfe-
ling 6lteeds toegenomen. Eh wanneer "het in
1920 en *21 nog gelukte het scheepje der
jonge Duitsche republiek tusschen die Wip-
pen doo-r .te sturen en voor ondergang te be-
waren, zal1 dat dan nog gelukfcen, als de
storm van1 het oproer nu door het gepijnigde
land zou gaan?
Waar is de Siegmund Breitbart, die dan
de lOsgebroken' detnonen met ijzeren greep
weet te vatfen en tot rede te-brengen
Steeds vindt men de menschen op de ver
keerde plants. Zoo staat er tegenwoordig in
het gewoel der Friedrichstrasse elken avond
een man-, die beweert in1 de toekomst te kun-
nen lezen1. Tusschen boekenstaltetjes, bloe-
menwagens en tallooze straatventers die, al-
lerlei1 oude rommiel te koop aanbieden wacht
hij! op zijn klanten. Hij heeft ook een „assis-
tend die moet opletten of er geen politie-
agent in aantocht is. Dan pallet hij snel zijn
geheimzinnig zaakje bij: dkaar en verdKvijnt
om den hoek. Maar de palitie is niet voort-
durend in aantocht en' dian bloeit de affaire
wand een raam. Het geeft je een gevoel als-
of je die verliefde goudvisch was, die in- een
bol rond zwemt."
Wij driin-ken dus koffie in het kleine sa-
lonnetje met parikeMoer, het fcamertje dat raj1
beschreven had, koffie met een petit verre de
cassis, dat net smaakte of men de zwairte bes-
sen waarvan het gemaaikt is, proefde, zoo
warm uit het zonnige struikgewas. Toen zel
mevrouw Tracey dat zij: nan die „modeihuiB-
Iioudster Megan" de rot van't huis wou liar
ten zien. Maude, de jonge wilde eend, was
ventrokken, gechaperonneerd door haar
Fransche gouvemante, naar (te teekenles op
den anderen oever van de Seine. Zoo bleef
PMlippa, 't stilzwijigendte meisje met de
oogen, alleen met mij achter. Ik begreep dat
zij minder sfflzwijgend1 zou wezen zoodra
I laar moeder de kamer uit was.
Lady Meredith keerde zidi om alsof zij
niet graag wou dht dit gebeurde.
„Ik denk dat Rose het huis ook wel graag
zou willen zilen", zei lady Meredith met haar
sdhroomvallig stemmetje. Maar zonder aar-
zelen hakte mevrouw Traoey den- fcnoop door
en zei lachende„0 dat zal welIk zal het
haar een anderen fceer wel eens laten zien.
keuken en al. Maar nu wou ik wel eens met
jou praten Meg!"
van den modemen sterrenwichelaar. Men be-
taalt hem 3000 Mark intusschen zijm zijn
prijzen opnieuw gestegen men- moet ook
zijn geboortedatum noernen en dan krijgt men
een keurig getikt doaunent, waaruit iedere
weeitgierige zijp toekomstig lot lezen kan.
De tijd is voor zulke verschijinselen juist
rijp. In de onzekerhedd' van het leven grijpen
naive gemoederen gaarne naar ieder middd,
om te vememen. wat er dan toch eigenlijk ge-
eureni zal. Ook de Berlijnsche kaartlegsters
en- „waarzegsters", die in verborgen, achto^-
kamers hun geheimzinniig bedrijf uitoefenen
overigens echter in- bijzonder degant ge-
meubelde woningen belleven nu een- goe-
den tijd. Ze worden door nieuwsgierigen be-
stormd. En terwijl het vroeger meest vtou-
wen waren, die hen met een- bezoek vereer-
den, tellen ze nu ook ileden van- het z.g. siter-
ke gesladht onder hun goedbetalendfe bezoe-
kers. Maar zoo iemand als de »terrewiche-
laar uit de Friedrichstrasse hebben we nog
niet eerder gezien. En weer vraag ikwaar is
er in het groote Duitsdhland een man, die uit
de sterren kan lezen en iets van de toekomst
van het rijk voorspellen kan? Ik zou duizend
vragen aan hem te sitdlen hebben. Ten eerste
zulleo we den tijd van deze ontzettende crisis
nog te boven komen- of zal de furie van den
Burgeroorlog haar boeien verbreken en de
brandende fakkel over Duitschland1 zwaaien
Want zoover zijn wer eeds gekomen, dat we
niet weten, of niet binnen een week de strijd
zal ontbranden. Voder zou ik vragen: hoe
hoog zal de prijs voor een pond1 boter in
Duitschland' nog oploopen? De Rijksbank
heeft weliswaar opnieuw maatregelen geno-
men om de snelle val van de mark eenigszins
tot staan te brengen of hem althans eenigs
zins te vertragen. Ze bepaalt, nadat ze den
vrijen handel in vreemde deviesen en bankpa-
pier geheel verboden heeft, de koers van den
Hollandsche gulden en van den dollar van
dag tot dag- slechts geleiddij-k iets hooger.
Maar wat is het gevolig?
De kooplieden hebben spoedig uitgevon-
den, dat in het buitenland de marie nog veel
minder waard is. Op de beurzen in Amster
dam en: New-York gelden geheel andere koer-
sen. Reeds in de „vrijstad Dantzig" deze
merkwaardige schepping van den z.g. vrede
van Versailles, heerschen andere wisselkoer-
sen dan in Berlijn. En wie het ten of an der
te verkoopen heeft bekommert zich niet meer
om de orfideele Duitsche noteeringen, maar
richt zich- heel eenvoudig naar de telegram-
men. die uit Amsterdam en New-York
Duitschland bereifcen. Er zijn toestanden in
het leven geroepen, die met alle beschrijving
spotten.
Eh dan- zou ik den sterrewichelaar wiBen
vragenwanneer zullen: de volkeren ophouden
elkaar wederkeerig te kwellien-?
Berlijn is vol van uiitgewezenen uit het
Rijnland. Als deze van hun ondervindingen
vertellen, dreigt het hart van den toehoorder
te brefcen.
Eenige dagen geleden reed ik met de tram
naar Cnariottenburg. Tegenover me zat een
oudere man. Toen we vootbij het slot en het
park kwamen keek hij naar buiten' en' ik zag,
hoe zijn oogen vol tranen schoten. Daarop
begon hij: „Alsm en dit allies weer ziet, wat
men uit vroegere, betere tijden- kent als
men het nu weer ziet, nu men1 van huis en
hof verdreven is, dan wordt men daarddoT
toch diep ontroerd.
U moet weten, mijnheer, ik was spoorweg-
arbeider in Aken. Lainger dan dertig jaar
heb ik daar mijn dienst trouw vexricht. Maar
lage laster en nog wel van een Duiitscher,
was voldoende om me hals over loop uit te
wijzen. Arglistige laster die een grove leugen
van mij en 6 cofllega's verteldie, en die niet
in 't minst onderzocht werd. Zoo als ik er
bij stand, werd ik op een vrachtauto gezet en
over de grens van t bezettite gebied gebracht.
Mijn vrouw mocht nog vier dagen in Aken'
blijven om onze dringendste aangelegenhe-
den in orde te brengen. Ik ging naar Wezel,
waar voor ons uitgewezenen een bureau van
advies is imgestelcL Daarop kwam ik naar
Berlijn, en mijn vrouw volgde me. Maar al'
onze meubelen, al ons hu-israad is verloren.
Eh dan nog die woningnood in Berlijn! Nu
eindleijk, na maanden, heb ik een kleine toe-
vludit van 2 kamers gekregen, en nu ben ik
met een regeeringsbifljet op weg naar die
groote fabriefc der Deutsche Werioe", waar
ik eenige nieuwe meubelen zal ontvangen.
Ik bemerkte opnieuw, dat wij Berlijners
nog steeds geen begrip hebben van de eliende
d-ie over tienduizemten Duitschhe families in
de Westelijke piwindes gekomen is. Hoezeer
wij ook hier in Berlijn dagelijks met tallooze
mioeiilijfcheden te kampen hebben, blijkt het,
dat men nog steeds bevoorrecht is, vergdeken
bij deze arme Rijnlanders, en't is, alsof mien
bij hen in de schuld staat. Maar nog erger
zijn de ontmoetingen met de anderen, die
uiets vertellen' en wier stil-bedrocfde gezich-
ten alleen reeds van hun ongduk verhalen.
Oude vrienden uit Meinz kwamen- kort geleden
bij mij, een echtpaar. Ik vroeg den- man,,'Nh,
hoe gaat het met u?" Hij kij'fct zijn vrouw
aan, die zucht en -met een somber gezicht
zegt: ,Ik zeg altqd maar: ,,ons gaat het
goed Eerst was ik verbluft. Maar taen
begreep ik, wat het beteekende. Alditer het
Nog ten blik vol weerzini van lady Mere
dith. Toen gingen de twee moeders samen
de katnier uit. Ik en dat andere meisje Veven
zitten in die goudvischkom van een kamer.
Met een zucht van verlichting stak Phi-
Li ppa haar liange airmen uit boven haar hoofd
Toen stood zij1 op en nam een langwerpdg, in-
gdegd sigarettiendoosje op.
„Wilt u rooken zei ze, terwijl ze het mij
toestak.
„Neen dank u, ik rook niet" zed ik een
weinig droevig glimlachend, toen ik mij her-
imnerde dat echte jonge mevrouw Mere
dith (als zij in 'haar eigen plaats hier ge-
weest was) zeker hiad' aangenomen wat zij
een- „sig" noemde.
Het andere meisje nam, een sdgaret, stak
hem langzaam op en viel even langzaam neer
in een- stoeLtegenover mij. Ik keek haar aan.
Zij was zeler de moeite waard om naar te
lrijken: met haar sl'ank figuur en haar fiere,
volmaakte gelaatstrekken, bijna klassiek
schoon. Malar zij' was hard, dat voelde ik
dadelijk.
Een oogenblik rookte zij in stilzwijgend-
heid voort; ik had mij zeker veiheeld, dacht
ik, daar straks in het rijtuig en aan de lunch,
dat zij met mij praten wou.
Toen keerde zij zich weer tot mij en ik zag
antwoord verborg zich de angst, dat een on-
gunstige of onvoorzichtige u-i-tlating over de
bezetting zou kunnen uitlekkeneen spion of
kwaadspreker kon het verder brengen, en zij
zouden, als zij naar Mainz teruggekeerd wa
ren- want it bezoek had plaats voor de
grensafsluiting in weridng trad daarvan
te lijden hebben. Zoo angstig en schuw zijn
die veel gekwelde Rijnlanders, dat zij' 't niet
eens waren tegenover oude vrienden in de
hoofdstad van Duitschland aan hum over-
kropt gemoed lucht te geven-!
Slechts ten hpoo blijft nog over: de spaar-
zame rester van onze geestelijke en intellec-
tuede gemeenschap. Zooeven- vernemen we,
dat voor het a.s. internationale congres van
oogartsen de Fransche en Bdgische artsver-
eenigingen hun deelname geweigerd hebben,
als ook Duitsche oogartsen worden uitgenoo-
digd Maar zoo nu en dan zijn er ook eenige
lichtpuntjes. B.v. wanneer wij hooren dat in
Londen een nieuw boek over Mozart ver-
schenen is, of dat in Parijs op een concert van
mod erne miuziek eenige composities van den
Duiitscher Hmdemith werden opgevoerd. Het
zijn vooral de modeme kunstenaars en schrij-
vers in alle landien, die over alle politieke vij-
andschap heen nog de eaaimhoorigheid der
cultuur, zdf het ook met veel moeite en slechts
op besdiaden sdiaal, eenigenmate in stand
houden.
Hoe schoon en ediel deze saamhoorigheid
lean wericen als de ooriog geen afgnonden
tusschen de volkeren' heeft doe® ontstaan kan
men nu weer leeren van de echo, die f be-
richt van dien dood van Louis Gouperus in
Duitschland heeft gewekt. Coupereus was
ook bij ons beroemd en veel gelezen.
Nog een- van zijn laatste remans: „Het
zwevende schaakbord", waarvan de staf aan
de Duitsche middeleeuwen ontleend was,
heeft bij' ons groat opzien gewekt. Aan de
droefheid van de Hollandsdie literaire wereld
heeft Duitschland oprecht deelgenomen.
Wanneer zullen dergelijke innige betrekkin-
gen weder geweven worden tussdhen de over-
wonnenen en de overwinnaars van den we-
reldooriog? Waar is de waarzegger die ons
dat verteld? Waar is de ,,sterfce man" die dit
verzoeningswerk volbrenigen kan?
Dr. MAX OSBORN.
UIT HEERHUOOWAARD.
Vrijda-gmiddag 2 uur vergaderde de Raad
in openbare zdttinig. Aanwezig alle raadsle-
den.
Van de hooistekers C. Stekelbos en C. Berk-
hout was een verzoek ingekomen om verhoo
ging van salaris, aangezien naar hunne mee-
ning de werkzaamheden zich uitbreiden-
De voorzitter decide hieromtrent het een en
ander medie. B. en W. rijh van oordledL dat't
salaris* niet te hoog is. Eenerzijds werd opge-
merkt, dat de hooistekers niet geregeld rond-
gaan, anderzijds da-t de werkzaamheden voor
al' dit jaar nog al wat tijd in beslag nemen en
moeite geven. B. en W. stdden voor, 10 per
hooisteker meer te geven, terwijl dte heer Met
voor een verhooging van 20 was, waarmede
de heer Borst instemde, terwijl de heer Kuiper
voor dit jaar 'n gratifioatie zou willen -ge
ven, doch het salaris onveranderd laten-, waar
mede de heer Poland instemde.
Na eenig debat kwam het voorstel van B.
en W. in stemming en werd diiit met 6 tegen 5
stemmen aangenomen.
Uit Alkmaar was een schrijven ingekomen.
waarin aan de gemeente Heerhugowaara
werd voorgesteld, voor leerlingen uit deze ge
meente voor den nieuwen cursus op de nieu
we regeling in te gaan.
De voorzitter lichtte deze zaak nader toe,
en, waar thans leerlingen- der lagere scholen
dezer gemeente nu niet meer eenige -kennis
van de Fransche taal wordt vereischt, zoo
kunnen worden toegelaten op de H. B. S.,
zijn B. en W. van oordeel, dat vemieuwing
der overeenkomst niet noodig is, waarmede
zich de Raad kon vereenigen.
Met het oog op de Landarbeiderswet was
een verzoek ingekomen voor P. Tamis, om
deze een voorschot te verstrekben van f 2250
voor aankoop van een huis met 30 snees land'
Na eenige bespreking werd met algemeene
stenunen besloten dit voorschot toe te staan.
Kwam ter tafel een verzoek van het bestuur
der schutsluis aan den Middenweg nabij
den Hondenweg. tat het nemen van eenige
aandeelen door de gemeente.
Uit de toelichting door den voorzitter
bleek, dat bij het totstandkomen dier sluis wat
wonderlijk tewerk is gegaan wat nog duide-
lijkei' uitkwam bij nadere toelichting door den
heer Krom. Aanvankelij-k zou deze sluis wor
den gebouwd aan den Hondenweg, doch in
een volgende vergadering werd een meerder-
heid verkregen voor de tegenwoordige plaats,
doch aan de toen aanvaarde bepaling, dat
ieder 10 cents per snees zou bijd-ragen, is niet
de hand gehouden. Het gevolg van dit al is
gewcest, dat men thans in moeilijkheid zit en
zoo is onlangs een vergadering gehouden om
een behoorlijke regeling te treffen en het door
slechts enkele personen opgienomen- Icapitaal
op randeelen te plaa-tsen.
Uit de verdere bespreking bleek, dat man
in't algemeen er weinig voor gevoelde door
de gemeente eenige aandeelen te d-oen nemen.
dat ik het mij niet verbeeld had. Dat meisje
scheen iets -tot mij -te zeggen te hebben.
Zij! blies een ringetje van rook en keek het
na, en niet naar mij1 terwijl zij sprak. Zij be
gun met in deze omstaindigheden een vrij
vreemde opmerlring.
„Het zal George pleizier gedaan hebben
dat u niet rookt", zed ze. „Hij- hield er edigeu-
ujk nooit van. Bij vrouwen ten- mimste met'',
zei ze.
Ik antwoordde nieis.
Wat kon ik zeggen? Het was nieuw voor
mij, dat deze onbekende George er niet van
hield dat een vrouw rookt. Trouwens, allies
omtrent hem was nieuw voor mij. Deze men
schen hier wisten alles van hem.
„Vindt u het naar als ik over hern praat?"
vroeg Philippa- Traoey, snel maar bedaard.
„Wij waren heel goede vrienden, weet u."
„0 neen! Zeker niet!" antwoordde ik even
snel. „Ik vind het volstrekt niet naar!"
Dit was volkomen waar. Ik vond het juist
heel prettig als zij: voontging over hern te
pratendeze jonge man die rustig in het graf
li'gt van een hdd „ergens in Frankrijk", be
vrijd van alle tnoei'1ijkhed'en' en- bezwaren,
moot en klein die hen bezwaren, welke hij
heeft adhtergelaten.
Ik begin een toenemende nieuwagierigheid
Met alleen de stem van den heer Blom v66r
werd het verzoek dan ook van de hand gewe-
zen.
Door den heer van der Ooid werd rapport
uit'gcbracht betreffende het onderzoek der ge-
loofsbrieven van dte herkozen en gekozen
raadslledien. Spr. verMaarde, dat de commis
si© alles in orde had bevonden en dus advi-
seerde tot toelating, waarmede de Raad ac-
coord ging.
De suppl. begrootingi over 1923 is terug-
gekomen, aangezien abuizen waren ingeslo-
pen in de volgnummers en dientengevolge niet
idoppend met de begrooting. Ged. Staten ad-
viseerden tot in trekking der suppleto ire be
grooting en haar opnieuw vast tie stellen. Al
dus werd- besloten.
Naar aanleiding van het verzoek da onder-
wijzeressen, mej. van Giessen en mej. Porte-
gijs, om vergoeding voor lesuren buiten de
gewone schooluren, welk verzoek in dte vori'ge
vergadering om advies was verwezen naar
B. en W., stelde dit college nu voor, hierop
afwijzend te beschikke®
De voorzitter lichtte nader toe, dat ook door
ondcrwijzeressen bij het openbaar onderwijs
wel les werd gegeven buiten de gowene
schooluren. Voorts werd voorheen dit door
het Rijk betaald en nu mag de gemeente het
betalen, doch is daartoe niet verplicht. De
Raad vereenigde zich met het voorstel van B.
en W.
Door de commissie voor feestviering met
het oog op het jubileum der Koningin was
een verzoek ingekomen om voor het kinder-
feest van de gemeente een bijdrage te mogen
ontvangen van 1 per schoolgaand kind, en
-het bedrag, dat gewoonllijk voor 'het jaarlijk-
sche schoolfeest door de gemeente werd gege
ven, beschikbaar te willen stellen voor een
blijvend aandtenken voor ieder kind. In een
tweede adres werd verzocht het laatste als
ongevraagd voor genoemd doel te willen be-
schouwen, doch het (bedlrag beschikbaar te
willen stellen voor een feestgave aan ouden en
minbedeelden.
Op een desbetreffende vraag antwoordde de
voorzitter, dat er 723 sch-oolgaandte kmderen
zijd, terwijl tevens het verzoek nader werd
toegelicht. B. en W. gevoelden er wel voor
ore 1 per kind toe te staan, terwijl over het
laatsf ingekomen verzoek door dit college nog
niet is gesproken.
De heer Met zou totaal 1000 beschikbaar
willen- stellen, n.l. 1 per fciind en het restee-
rende als feestgave voor ouden en minbedeel
den.
De heeren Blom-, Kostelijk en Poland adiit-
ten het bedrag nog al van beteekenis en ge
voelden er niet veel voor dit toe te staan.
De heer Wijnker zou 1 per kind willen
toestaan en 200 voor het andere doel.
De heer van Langen bracht het bezwaar
naar voren, dat vele burgers hebben tegen
feestviering op ten punt in de gemeente,
waarop door den voorzitter werd gcantwoord
dat in een talrijk groote commissie, waarin
vcrsch-il'lende deelen der gemeente vertegen-
'woordigd waren-, werd besloten tot feestvie
ring in de kom der gemeente en voorts, dat de
regeling toch dient te worden gesteld in han-
den der uitvoerende commissie.
Geruimen tijd werd over het eerste verzoek
nog gediscussieerd, waahbij: door somimigen
er op werd gewezen, dat men bij een natio-
naa-1 feest toch niet al te bekrompen moet
zijn, terwijl anderen van oordeel zijn, dat,
wanneer de burgerij behoefte gevoelt om feest
te vieren, men, in hoofdzaak althans, ook de
gelden daarvoor bijeen moet brengen.
Door dten heer Poland werd voorgesteld
voor het kinderfeest een bedrag van 400 be
schikbaar te stellen, terwijl de heer Kostelijk
het bedrag der inteekenlijsten voor het kinder
feest zou willen bestemmen en dit aanvulien
met een- kleine subsidie van de gemeente.
Door den heer Does werd het voorstel-Po
land ondersteund, terwijl de heer Krom van
oordeel was dat men voor een behoorlijk kin
derfeest, waaraan een aangename herinnering
zal blijven bestaan, men todi niet al te schriel
moest zijn.
De voorzitter was van oordeel, dat het ont-
moedigend zou zijn voor de commissie. die
zich veel mdeite getroo&t, wanneer haar ver
zoek zulk een gering resultaat zou geven
Eindelijk kwam men tot stemming over het
eerste verzoek, wat met 6 tegen 5 stemmen
werd aangenn-mcn (Tegen de heeren Kuiper,
Blom. Kostelijk. P&lrnd en Does).
Het bedrag voor de gewone jaarlijksche
schoolfeesten is ruim 180, wel-k bedrag in't
te bespeuren naar dien George, zooals hij
was in zijn gewone doen, terwijl hij leefde.
Zijn karakter, zijn smaak en zijn afkeer, al-
les wat hij gewoon was te doen en te zeggen.
Ik heb een gevoel of ik zijn levensgeschiede-
nis was begonnen te lezen, twee hoofdstuk-
ken van het eind af aan. Ik wou dat ik met
het begin van da-t boek kon aanvangen en
zien hoe de dingen geloopen zijn. Het is een
wonder voor mij dat een mam- met een moeder
als -lady Meredith een meisje tot bruid ge
kozen heeft als die opzichtige filma-ctrice mTss
Vera Vayne Vivid!") Het is zoo vreemd
Of is net wericelijk niet vreemd Is het iets
dat men had kunnen verwachten? Ki-est een
man altijd een vrouw i® een bui van reactie
tegen het type dat hij gewoon Was te zien in
zijn eigen huis?
Misschien zou dit andere meisje, dat iets
af scheen te weten van George's smaak,
eenig licht voor mij1 werpen op den geheel en
George over het algemeen
Terwijl Philippa zich wat voorover boog
om een aschbakje door drfe jonge beestjes
vastgehouden van Kopenhaggnsche aarde-
weric, naar zich toe te trekken, zei- ze wat
zachter: „Ik hield zelf do! veel van hem"
„0 ja r' zei ik vrif dom.
No. ITT
192*
I Voor eventueele verdere verhooglngen bl(jft
lech ter de goedkeuring van' de Huurcommissie
noodlg. j
Het is evenwel verbodbn voor het gebruik
van een krachtens die Woningwet onbewoon*
baar verklaarde woning een hoogeren huur*
prijs te bedingen dan de huurprijs voor die
woning geldende op of laatstelijk v66r 1 Ja«
nuari 1923. j 11|
Deze bepallng geldt zoowel voor de wo
^en die v66t a Is n& 1 Augustus 1923 onbe*
iwoonbaar zijn of worden verklaard.
De Huurcommissie kan voorts wanneer door
lhaar ,op verzoek van den fauurde* ingevolge
do Huuropzeggmgswet, een huurtermijn wordt
verlcngd een huurprijs bepalen lager dan de
rvehuurder ingevolge de artt. 1 en 2 der
Huurcommiissiewet zonder hare tusschcn-
komst zou mogen bedingen en aannemen, in-
dien de staat van onderhoud dier woning
dien lageren huurprijs wettigt.
Overigens blijft voor de woningen waarvoor
door de Huurcommissie een huurverlenglng
is toegestaan gedurende den daarblj bepaalden
termijn de door de Huurcommissie laatstelijk
vastgestelde huurprijs van kracht, totdat de
N Commissie daaromtrent een nieuwe uitspraak
heeft gedaan.
Ten slotte vestigt de oommissie 'de aandacht
van belanghebbenden op het feit dat ingevolge
de gewij'zigde Huuropzeggingswet ten aanzien
Van woningen gelegen buiten AUkmaar, in eene
igetneenie waarvoor geen Huurcommissie is in*
gestel-d, de Kantonrechter in 'de pLaats treedt
van de Huurcommissie, zoodat verzoeken om
vemietigmg van huuropzeggingen en verlen*
vain huur of om een nieuwe huur tot stand
ie brengen in dat geval na 1 Augustus 1923
tot den Kantonrechter behooren te worden ge-
richt Tegen die beslissitng van 'den Kamtonrech*
ter is igeen rechtsmiddel itoegelaten, behoudens
voorzienirag in cassatio in het belamg der wet.
Inlichtingen omtrent de huurprfjzen der wo«
Iningen op 1 Januari 1916 of op 1 Januari 1918
worden desgevraagd en voor zooveel mogel^k
gaarne door den Secretaris der Huurcoimmiasie
'ter gemeentesaecretarie verstrekt
Alkmaar, 27 Juli 1923.
De Huuroommisade voomoemd,
O. J. VERKERK, Voorzitter.
F. H. VAN 'DDK, Secretaris.
(Wqt& vervolgd)
