DamrnbrielL
MnOC
m' poOOi
nnrnL
Tr&ag en A ail bod.
De werkeljjke eorzaakvan
pjjnljjke gewrichten.
sag B-l
Economlsche zwerftoohten.
VIER MENSCHEN.
JflheunDatiek is de bekemte naami vDar pijn
in de gewrichten, den rug, de ledematen en
vriiwel alle lichaamsdeelen.
De als rheumatiek bekende pijn is in wer-
kelijkheid te wijten aan overtollig urinezuur
in (het bltoed, dJoar zwakte d)ar nieren vexocr-
zaakt. hetgeen voorkomen had kunnen wor-
den door bijtijds Foster's Rugpijn Nieren
Pillen te gebruiken.
Het overtollig urinezuur vormt scherpe
kristallen, die zich afzetten in de spieren, ge
wrichten en zenuwen en langs de wanden
der adejen. Bij beweging van een spier of
zenuw, waarin zich urinezuurkristallen heb-
ben afgezet, ondervindt men scherpe, hevige,
verschietende pijn. Na verloop van tijdvor-
mem 2ioh ontstoken ziwelltogen. Rheumatische
pijmen in die dijteftreek noemiil mien isdhias, to
die ruigspieren spit, ea.
Zoodra gij rheumatische pijn bespeurt
een onaangenaam of verlamd gevoel in den
rug of gij last krijgt van urinekwalen, is
het verstandig met het gebruik van Foster's
Nieren Pillen te beginnen. Dit geneesmiddel
helpt de nieren om uit het bloea de vergiften
af te voeren, did rheumattdc, ischiaa, zenuw-
pijnen, waterzuchtige zwellingen, rugpijn,
niexgituiisi, enz. veroaroaken. Reeds meer dan
50 jaren worden Foster's Pillen met goed ge-
volg tegen zulke kwalen gebruikt.
Verkrijgbaar in apotheken en drogistzaken
h 1 1.75 per doos.
wen-oude Damplein betreft, is veeleer sprake
van schromelijken achteruitgang. Hoe zal
het daar zijn, wanneer de Koningin eens
haar gouden regeeringsfeest zal mogen be-
levenf Zal dan op het nu reeds paren braak
liggende midden-terrein werkelijk verrezen
zijn het mode-magazijn, waarvoor, naar juist
deze week vermeld werd, de plannen meer en
meer de verwezenlijking naderen? Het is niet
te hopen, al staat het op dit oogenblik ook te
vreezen.
Een goed ding Is echter, dat men op dit
oogenblik althans bezig is de klokken van
het carillon in den Paleistoren weder te
plaatsen, zoodat in elk geval dat klokken-
spel, hetwelk nu reeds eenige maanden lang,
wegens noodzakelijke verbouwingen in den
koepel, tot zwijgen was gedoemd, gedurende
de feestweek de oud-vaderlandsche liederen
over den Dam zal kunnen uitgalmen.
SIN I SANA.
Aan de Dammera.
Met dank voor de ontvangen oplossingen
van probleem No. 766 (auteur Boissinot).
Stand:
Zwart: 1, 6, 8, 10, 13, 14, 16, 17, 19, 20,
21, 26, 27.
Wit: 28, 29, 32, 33, 34, 36, 37, 42, 44, 45,
47, 48.
O p 1 o s 91 n g
1. 37—31 1. 27 38
op 26 37 gaat een schijf verloren.
2 47—41 2. 26:46
3. 48-43 3. 38 40
4. 4238 4 46 23
5. 29 9 5. 14 3
6. 25 5 6. 40 29
7. 33: 2!
Ooede oplossingen ontvangen van de hee-
rcn: W. Blokdijk, R. Bosnian, P. Dekker en
D. Gerling te Alkmaar.
DE MACH SPRINGER—DE JONGH.
In Frankrijk is de match over 10 partijen
gespeeld tusschen Ben Springer en zijn vriend
Herman de Jongh. Nadat de Jongh een voor-
sprong had verkrcgen van 4 punten, heeft
Springer dezen achterstand ingehaald door
ook twee partijen te winnen, zoodat na de 9e
partij de stand gelijk was.
De laatste partij is daarna een symietrisch
remisepartijtje geworden en de uitslag is dus
1010.
De volgende stand is uit de negende partij:
(Men onderzoexe dit eens.)
Ter oplossing voor deze week
PROBLEEM No. 767
van A. POLMANi, Almelo
&a» Esa
Zwart: 1/7, 9, 12/16,18, 19,21,23, 24, 26.
Wit: 25, 27, 28, 30, 32, 33, 36/41, 43,
4549.
Wit is nu aan zet
13. 3934 Springer antwoordde 13 1420
14 25:14 14. 9 20
en nu ging't verder als volgt:
15 30-25? 15. 3— 9
16. 25 3 16. 7—11
17. 3:17 17. 11:42
18. 48:37 18. 26—311
19. 37 17 19. 24—29
20. 33 24 20. 19 48
21. 28 8 21. 2 13
In den diagramstand had zwart berekend,
dat wit nu met 6en schijf verlies den dam kan
afnemen door 1711, 4742, 4137 en
46 37, doch wit speelde 3227, zwart 510
en wit gaf op.
Een merkwaardige stand uit een partij van
N. DE HAAS Jr te Rotterdam
is de volgende:
Zwart: 8, 9, 16, 17, 22, 26, 27 en dam
op 5
Wit: 23,24,28,31,33,34, 36, 38, 40,
47, 48.
NIEUWE SPEELW1JZE.
Ter oplossing het volgende eindspel van
D. DE BOER te Alkmaar.
Zwart: Schijf op 33, drie dammen op 5,
15 en 29.
Wit: Schijf op 42, drie dammen op 8, 21
en 46.
Wit speelt en wint.
Oplossingen v66r of op 9 Augustus, Bu
reau van dit Blad.
De malaise
Wij hebben miu eenige maanden lang onon-
derbroken het veldi dbr renteproblemen be-
werkt en het lijkt rndj todh1 nuttig eens, bij
Wiiize van opfrisschend intermezzo de heer-
scnende malaise in ons land) te bespreken.
Mxymenteel neemt Holland1 een allerongeluto-
kigst positie in. Imimiers in alile llanden met
een kleto beetje. een gezonden geldistandiaard
is een aanmerkelijlke opleving te oonstatee-
ren, al1 zijn de geval'gen dler crisis van 1920
192'1 toiil Dange ma nog n'iet ovarwonnen.
Men zie slleahtS naar llanden als ons Indie,
Australie, Japan, Amerika, ovaral faerstel,
oplieving naast talrijke faitessementen, die
echter min of meer alis zuiveringsf actor moe-
ten worden besdhoirwd.
Maar 'Hlollland is ingeslloten door IDuitsdh-
land, dat nu erger dan ooit lamt is gestagen,
en aan Fnankrijlk en) Bel'giie, waar op't oo-
geeblk de millioenen, die de hlandel ook
daiar te landie zoo bitter noodig zou hebben
•worden verspilld in het kranfczionige en uit
eoouomiscb oogpunt beschouwdi, absoluut om-
vendedtiigbare Riuihravomhiur. Voor Neder-
land ware het even hand! te wensdhem dat
hier een eindfe aan koine alls voor Duitscb-
land.
Hoe heeft onze grootste hiandlelSsttad Rot
terdam, niet igeleden onder de stillegging
dler sdheepvaart, gedurende den oorlog, hoe
is het opnieuw, na een korten opbloea, ige-
knakt dW de pfootseling en onweerstaanbaar
oiptomende crisis in 1920, terwijl de mil'itai1-
re bezetting van Rlotterdaims econiomisch aoh-
terliand, den handel daar met een vrijiwel
voliedSge vernietigiing bedireigt.
iDiaarhiji komt, dat in geheel Eiiropa die
sociale organisatie steecfa meer haar even-
wiohit kwijt raaikt. De oonitrasten tusschen
artmi en irijk wooden steeds sidherper, en de
gaheele middenstand, die tosih tot voor 'korten
tijd die kern der anbeidende bevolking wias,
dlreigt gdheel te verdwijnen en onder te gaan
in het ,jsroletariiaat". 'De aibeddera echter
ontvangen een werikelijlki loon', dat absoluut
niet in ovareenstemmikig is met den nood der
tijdien en al is de IeveiSetandldaard dloor de
gedurende den oorlog gemiaakite conjunctuur-
winstrn, waarvan (k arbeideirs zeer zeker
niet het minst geprofiteerd 'hebben, zoodanig
omhoog geschnoefd, dat het hieel mioeilijik zal
zajtai die noodige versobering te verlkrij'gen.
todh zall een' voortdureo' van dezen toestand
een zeer strenge versobering noodzakeldjk
miakien will handel' en1 Industrie niet geheel en
al ten onder gaan, hetgeen dus algemeene
werklloosheid en daarmedle verbonden ellen-
de ten gevolge zou hebben. 'De algemeene on-
zetetheid hoe Euiropa uit dezen chaos te
voorschijn zal komen is ook niet bepaald een
pcikkeili tot sparen, tetrwijll die na den oorlog
opgekotnen dansmianie en andere besmettelij-
'ke ziiektien, het uitgeven van gelid' wtat al te
gemakkelijk maken.
iDaaibijl komt nog, dat Nledesiamdl zich de
luxe van1 een hooge gvaliita" permiitteert,
hetgeen voorial1 voor die todkomst buitenge-
woon toe te juidhen is, miaar dlen tegenwoor-
digen toestandi er zeker niet anooskleuriger op
nuaaikt.
In't kort kan mien wel zeggen, HoKliana
leeft (boven zijn krachten en daarop bestaat
miaar een ranedie: veel arbedidi met behoor-
lijke, miaar niet te hooge lOonen (resip. sala-
rissen) sterke organisatie en uiterste ziuinig-
heid.
Zwart: 8, 12, 13, 15, 16, 20, 22, 25.
Wit: 23, 24, 29, 33, 34, 36, 37, 38, 40.
Wit aan zet speelt 3328 en 36 27 ea hij
wint ondanks zijn twee schijven achterstand.
kunsuen verzetten.
Hij heeft buiten de stad, tegen 'n steilen heu-
vel,'n oud adellijk bezittinkje, zeer landtelijk.
Reusachtig hooge notenboomen werpen al
en toe schaduwen in de met eikenhout-betim-
merde vertrekken.
Een tuin bloeit terzijde.
Deze is niet grooter zijn duizenderled bloe-
men invan elke soort efen enkele.
Witte rozen hangen als doorschijmende,
toer-rose glazen bollen wai stijfjes aan de
ijle, 'age struiken.
En verder is er 'n overvloed van bessen-
struiken' langs de omheining in t vierkant.
Zijn vrouw verzorgt den tuln.
Zij is slank, stil, op't land groot gebracht,
aan eenzaamheid gewend en die haar toch tel-
kens als iets nieuws verschrikt, zoodra zij
haar gaat voelen
Maar zij denkt,.Ik bezit dien <^nen, dien
i'k niet heelemaafl begrijpen dan het
rind
Zij is stil en onhoorbaar als 'n blad.
Zij is buitengewoon bescheiden, maar in die
>escheidenheid wat zelfgenoegzaam.
Zij zert dikwijls: „Ik ben maar van t
and
De groote stad bezorgt haar angst-gevoe-
lens
Het kind is vijlf jiaren oud en heet Cl'ara.
Het heeft armpjes, die direct onder den
schoudier invater, en hand'jes, die seeds hon-
'geriig aandoen en uilt TOutter vin'gers schijnen
te bestaan.
„Oarazegtt de moeder, Je meet hiaeT,
leel veel havermoutpap eten!
Het kind bloeit op, zoodra maar de blik
dler mtoederoogen, als 'n wanmte-straaT, over
maar been gaat.
Hij staat voor die toonbank met gefcruiste
leenen, rookt 'n import en houdt het weerbe-
richt in de hand.
Hij zegt: „Locarno 18 grand/ bij stralen-
den heme1:, Brissago twee graad meer, dhs
twintig. Ete miiimosa's blOeien binnen een
weekGeef me 'n lekkere Hclliandsche
sigaar!"
Jia," zegt zij. wEi6n van 60 t situk? Deze
zijn heel! zachtVloor dfe mimosa's is't
toch nog wel 'n beetje te vroeg."
iHiji ziet 'haar sCherp aan.
„Wla'aram' draag je niet fluweel en wat
Brusselschie fcant aan de hlalsopening en *n
icetting van gaud?"
Ziiikijlklt op, missdhien verwonderd, vraiagt:
,/jp zijh Spaansdb?" en dan„Wat
3 mimosa beecftilk ruik ze al."
Er valt nog *n beetje 1'icht in de kamer rend
le 'knie der moeder en op het bolletje van
iiet 'kind
Het is het Hate avondlliohtt, die hemd1 in t
Gosten sltaait reedis koud en is op de miaan
vxxxrbereid
In die oogen van *t kind is pijlnlijk-sdherpe
opiettendheid alls 'n te sterfc gespannen boog.
iDe moedfer zei daar iuisit:
^Eini toen stand t tareiltje gecMit voor hem
met koek en havermoutso4> lekker warm.
Zij 'kajfldt diep in de oogen van't kind.
Het gezidhtje bloeit op.
Dan gaat ze niet verder, ze luiistert. Ook
helt 'kind Luiisitert xrnelb buitengewone imapam-
niing.
IDe vodstappen, die den berg opwaarts ko
men, kl'ieken week in die -moddlerige aarde,
liard op ihiet pliaveiseili voor het haiis.
De honidl geeft j ankgeluidjes, de trap
kraafct.
„Mijn God!" denkt dte vrouiw, „eens is hij
dronikjan thuiisgefoamen!"
'In die deur verschijinit zijh dookeme bal, wait
sdheef, 'n sigaar in den njond.
Hij roept wat heel hand: ,.Gooien avond!"
„Goeieni avondi," zegt zacht zijh vrouw.
Clara zwijlgt
,/W'aanom groet O'aila imij met?" vraagt
de vader met gefronst voorhoofd.
In de oogen1 van helt kind is pijnlijk scher-
oplettendlheid, als 'n te stcrk 'gespannen
zwijgen. *t Gezicht-
van uitdrukking ge-
(Nadruk verboden.)
Sams is ze als 'n madonna met de neerge-
slagen oogleden, de vrome, bekoorlijke lijnen
van haar teer gelaat in rust
Blauw glanst het raven-zwarte haar am
haar hoofa.
En alS de oogen in 'n mengingi van 1 evens-
dorst en wreedheid' opfonkelen, een verleidie-
lijle-lichtzinnig ladije om de mondhoeken
speelt, lijkt ze op Carmen.
Zij is wees, eigenares van 'n sigarenwin-
kel, v66r 'n half jaar meerderjarig geworden.
Zij is wat traag in de bewegingen van haar
lichaam, dat den hartstocht verbeidt, zooals 'n
Julirhemel het onweer, om te ontbranden; wat
slaperig, zooals soms jonge hondm
Zij heeft alles in zicn, maar nieis is ontwik
keld. Zij speelt met haar beeld in' den spiegel
en heeft zich uit vervel'ing de nagels gepolijst.
Zij leest, achter de toonbank verborgen, 'n
roman. En er staat:
„En toen zag hij haar."
Haar blik glijdt even langs den binnenko
mende: ,,Zoo, ben jij daar!"
En zij licht met den eenigszins gekromden
pink 'n jiakje omhoog en zegt:
„Ja, Egyptische zijn altijd wat geparfu-
mecrd!"
Hij is van beroep beeldhouwer. Hij draagt
'n wijde broek van geel-bruin manChester als
'n werkman en daarbiji laarzen' van grof leer;
zijn heel dik kastanjebruin haar duldt geen
verdere bedtekking.
Zijn schouders zouden blokken marmer
et blijift
je is hard en
warden.
Hij ligt in hemdHmouwen onder het ate-
liersraam', 'n jHolI'andache" in den mond.
Hiji roeplt: „Lisa. kotmt eens even boven!"
Zij' llaat die bloemenschaar vallen, mom-
pelit: ,,'Ik 'kom al!" en herhaalit, terwijl1 zij in
net hrns verdwiiht, opnieuw: _ik kani direct"
Hij' keert zich' liangzaaimi 'af van't venster
en kijkt naar de deur.
IDe vinken silaan zij! hebben' 'ni vochtigen
zang, zooals het ruiisdhen van beekjes langs
vodhtiige weiden.
Hij luistert naar haar haastigen voetstap,
die de trap op komlt en dlenkt:
„Dadieldjk zal1 ze op den drempel staan met
verschrikt gezicht als eens, toen ik haar
dlwong, niaakt voor me te poseeren. Ih den
begintne was t 'n scblrik, edndlelijk ward! 't 'n
kwll'inghet niet zeer gelukte buste-
bedldi zal ik maar wat weg zetten, hoewel ze
nooit ongaroepen hier koimtze zal 't
niet eens opmeilken."
iNh staat ze biji die deur met It versdhrikte
gezidht; hiji zeg:
„Kun je't hier wiat liaten opreidldieiren? Er
karrat 'n daime hier als model.
lEin onderwijl' denkt hiji: „Wat zal ze zeg
gen."
Zij echter sniuift die lucht op; dan ziet ze
de vele sigarenkistjes en zegt bescheiden,
maar zeer zelfgenoegzaam:
„Is dat nu noodig? en ook ial weer een
nieuwe opgestoken
„Zut je (hier lateni opreddaren?" bliaft hij
Hiji heeft 'n harden plood in zijn voor
hoofd. En znjl staat daar, met stappe lannen,
heel stel.
IDe vkufcen slaan, zij hebben 'n voehfigen1
zang, zooals het ruiisdhen vain beekjes langs
vochtige weidan.
,,iQa nu Gllara goeien nacht zeggen,"
vraagt zijln vrouw.
Hi} gaat in het dtonker gemiaakte vertrek
en1 itrekt de deur achter zichi toe.
„Laat 'n kiar open!" vraagt Oara.
„Waartwni?"
Onvdlat moeder de deur wat open lie*
Hij; trekt todhi toe en buigt zicb over 't
kind.
Hij kust t IdSedne ntedsje, draait zidhl om,
gaat heen, de deur achter zich sfiuttend.
Vlujg springt hat kind uit de dekens, tre
de deur open.
iDe vader komt terug, pafct t bh t hemdje.
,jMaar moeder heeft tochsmeetot de
kleine.
Hij 'houdt met zijlni hand haar mandrje dicbt
en geeft haar 'n tilk-
Ziji VHuCht terug in haar bedje.
Hiji werpt dreunend die deur toe.
Zij echreit niet, maar zij I tri.lt ails loof it
diem wind!. Zij houdt haar lippen samenge-
perst en in haar oogen is weer pdjlnlijk-g
spanneu oplettendhleid!.
Zijl luistert, Huisitert.
Ziji hooait dien vadler to de huiskamer (heeit
en weer lOopen en de breipennen van moede.
tikken zadht.
'Behoedlzaam sihipt ziji uit bed, 66n voetj
v6ar It andere, zachtjes, zachtjes grijpt z
den1 fcnopzijl diraailt
Hlaar hart staat stffl; de tandjes graven
zidii in de ISppen.
Opnieuw veert die dleuirknop met een hoog
geliuidi, maar de deur staat openblij'fi
open zij wijkt niet terug.
Nh ligt ze to haar kussens, hiaar geachtb
e is 'gldeiend' alls ondler de blikken der moe
der. Zij sil'aapt to, geaegend dloor het tikken
der breanaalitfeti.
Nu komt ze reedis sedert twee weken el-
ken morgen bijl hern to't atelier.
iZdjl draagt 'n zwart-filluweellen japon.
Brussellsdhe kant om die hatoopenitoig en 'n
zeer zware gouden' ketttog.
Nauiwelijks is ze er of beitHen ladhen. Dit
lachen is helder en huppelt bijl sprongetjes
de trap af. Het is gebieaend, nrant bezit van
elken hoefc en sitnooit 'Winkende woorden
rondam, die ongeveer luidlen:
„Nu ben ik hier; wen dia-ar nu maar aan;
iets andiers is er nu eenmaali niet."
Het is niet sdhenp, niet boosaardiig, maar
let weridtt te lUid. Hiet past niet bijl die scha-
duw van den notenboam. De vrouw dies hui-
zes sdhrikt tellkens op; zij kriimpt toeto, als
van' 'n dieTi besprongen.
,Wie laoht daar?" vraagt Cliara1.
r)Sst!"zegt de moeder. Zijl denkt elk
oogenblik: ,,'Ik heb dezen ecnen, dien ik niet
lieeiemiaali vaten dlan t ktodl
En heelemaal gedachteloos zegt ze:
,^Ik ben maar van lland."
Dat kltokt zoo hulpelioos .ails eene veront-
schuidigtog.
Dan neemt ze Clara mee den tuto to. Zij.
loopen hand) aan hand, langs alle bloemien
Miaar opeena spdngt het lacihien' uit't ate
ier omlaag, to den nek van de vrouw en
)lijfifc daar als iets gloeiends.
Ziji irekt Clara nice.
Op dan sboep v66r't huis blijft ze edhter
s/baan':
„Neen, laitlen we to Jt basch gaan."
(De ledematen van die jonge wees hebben
hun slaperigheid afgeschud als 'n hinderlij-
ikien handBChoen zijl hebben de beweging ge-
vonden. Ziji hebben zich ontdooidi; zij hebben
zich ontviiamdl
Aif en toe dienkt ze: _die arme vrouw!" en
dien weer: „neenik will niets weten."
In Locarno is de mimosa uiltgebloeiid, ook
de camellia's. Maar nu staan de rozen to den
rook barer eigen, zoete vllamimien.
Hij voelt Mijn kracht is verdriedlubbeld;
ik zat to manner houwen' zondler vooraf ge-
maaikt ontwerp. Ik zal1 de gestelte to maimer
(rouweni, groot en trillllend! van Iteven
lEen pa ton, die aldoar, aldioor groemt, ver-
spliatert tenkotte haar biloeilkiasdiak.
,,Wll! je?" vraagft hij met onderdrukte ont-
roartog.
Ziji hedft 'n kltokendb stem als van metaal.
Zij' zegt: „Wie mijl will lefhebben, moet
Al ilea!" beiooft hij en rukt haar aan
zich.
In de heeiie stad is er niennand, die Diet
met veroniwaardiging er van spreekt 'al1-
leen zij blijkt stom. Maar zy denkt niet meer
„Ik heb dezen edienmaar alleen
nog: „Ik hdb het ktoid'"
En dan voelt ze de eenzaaimheid en is niet
meer daaraan gewend; die is als nieuw to
hiaar en oozegbaar zwaar te verdragen.
Zijl vraagt neeli bescheiden: wHeb ik dan
iets misdlaan?
En dan zeer zelfgenoegzaam: „Ik heb im-
mera nieis nrisdaan."
Menignuaal', wanneer na l'ange, lange
uree van waken to den nacht emdelijik de
sliaap komt, gpdiaChte en beelden' zich1 in el-
kaar verwarren, ontraifelen zich1 de gevoelens
nog een keer en warden zoo pijnlijk en wreed
kHaar en- waiarachitig. 'Eta dan west zij: men
kan heel' goed niets misdaan hebben en
toch' komt het. Het komt, het 'komt, onvermij-
delijk en' men was zelf 'n vergissdng, 'n steen
op den1 weg, dlie met dlen voet ter zxjdle wordt
geschopiL
Is dlat nu noodlot?
Ben etodellOos sdhreien breekt to haar los,
dat niet to knanen uittog zoekt, dat als to-
vretendle zuren van't bloedi to alle spieren
trekt, to de beenderen wordt opgenomen, zich
er to nestelt, er brandt en verteert.
„Ach, had) ik maar iemiandi, die mij> to zijn
hart opnam, dlat ik mitt niet zoo verloren voel-
de! Schreit't als met bloeiende, bijtende, vre-
tende golvto'gen door h'aar leege ammen.
Het 'kind, in't bedje naast haar, ridht zich
op in de kussens, kaarsredht, en1 (het strekt
haar armpjes uit en1 roept tweemiaal:
„Moedar, moeder!"
Ziji neemt t to haar iarmm.
'Hlet heeft de oogen geslOten, *t is niet wak-
ker, maar het roup*:
Moeder. moodier!"
Zij legt't heel voorzichtig zacht terug
het bedje en1 defct ihlet toe.
En het gezidhtje siraalt to1 'n droom.
Ik hdb '1 ktodlprevdt znjl zacht
ik neb't kind
TE KOOP 18 beste gezonde BIGGEN bij
K. ZUURBIER, Groeneweg No. 1, Bergen.
TE KOOP EEN PATHEFOON^TTl
met 46 prachtige platen en platenkast, loopt
prima, prijs 65, een zoo goed als nieuwe
Damefiets 58 en 5% M. tuinslang 5.50.
Tebevr. SNAARMANSLAAN 159.
Te
to
TE KOOP EEN GRAMAPHOON.
bevragen LANDSTRAAT 3.
TE KOOP GEVRAAGD voor billijken
prijs EEN LOOPREK. Br. onder letter
W 498 bureau van dit blad.
GEBRUIKT DAMESRIJWIEL zoo goed
als nieuw 45, gebruikt Heerenrijwiel 36,
gebruikt Transportrijwiel 39. NIEROP's
Rijwielhandel, Breedstraat 30, Alkmaar.
TE KOOP EEN DAMESRIJWIEL zoo
goed als nieuw. Te bevr. KINHEIMSTR. I.
(Niet op Zondag.)
FOTOTOESTEL TE KOOP met dubbel
anastigmaat 6-8 lens.
Adres NIEUWPOORTSLAAN 106. I.
TE KOOP AANGEBODEN: 1 CANAPe,
2 CRAPAUDS, 4 STOELEN zoo goed als
nieuw.
Adres KfNNEMERSTRAATWEG 76.
TE KOOP een gebruikt, doch goed onder-
houden KIPPENHOK met ren.
Te bevr. KARENHUIS 11.
TE KOOP voor billijken prijs BROED-
MACHINE Idea al', 24101 eteren, kunstmoedtar
Ajam, 100 kuikens.
C. KEEMAN, Schoorldam.
TE KOOP EEN SPORTKAR voor paard
of hit met coll. as in prima staat.
Bij C. KWAST, Egm. aan Zee.
TE KOOP gebruikt HEERE'NIRHJWIEL.
Adres v. d. WOUDESTR'AAT No. 26.
~TE KOOP een 5 pits GASFORNUIS met
oven en waterketel.
Fa. VALK, Houttil.
lileineiigd Nieuws.
TE KOOP KIIPPENNACHTHOK met
REN en WERKKAST, tezamen voor 15.
Adres KLU'NDER, Boomkampstraat 6.
TE KOOP EEN DAMESRIJWIEL met
kettingkast f 35 en een HEERENRIJWIEL
207FORESTUSSTRAAT 17.
TER OVERNAME AANGEBODEN een
zoo goed al3 nieuwe KINDERWAGEN,
nieuw model, 30.00. Te bevragen H. KOOI-
MAN, Kennemerstraatweg C 127.
HET R -K. VAKBUREAU EN HET
CHR. NAT. VAKVERBOND TEGEN
OVERWERKVERGUNNINGEN.
Het bureau voor de R.-K. Vakorganisatie
heeft den Minister van Arbeid naar aanlei-
ding van diens brief over overwerkvergunnin-
gen in verband met de jubileumfeestelij'kheden
geanhyoord, dat hij z. i niet moet ingaan op
net voorstel van den directeur-generaal van
den Arbeid, om bedoelde algemeene over-
werkvergunningen te verleecen.
De voornaamste overwegingen, waarop
deze meening berust, zijn:
1. Het zou de Koningin waarschijtelijk
wel niet aangenaam zijn, als een regeling ge-
troffen werd, waardoor er wordt te harer
eere feest gevierd de arbeiders gedwongen
zouden kunnen worden langer te werken,
dan den dikwijls toch al overschreden norma-
len arbeidstijd.
2. Met medewerking van den directeur-
generaal van den Arbeid, blijken de over-
werkvergunningen z66 talrijk te zijn die,
zonder overleg met de arbeiders, gegeven
worden de firma Wilton te Rotterdam is
het laatste sprekende voorbeeld dat met
reden kan worden gezegd, dat voor ons land
nu ook de 48-urenweek in gevaar begint te
verkeeren, nadat de 45-urenweek reeds geof-
ferd werd.
Omdat ons Burau ten zeerste gehecht is
aan de 48-urenweek tegen zijn wil is de
wettelijke 45-urenweek vervanigen door een
48-urige en omdat reeds meer dan ons
wenschelijk vergunningen tot overwerk wor
den verleend, wenschen wij het feest van de
Koningin niet te doen gebruiken om nog
meer afbreuk te doen aan de 48-urenweek
3. In sommige collectieve contracten is de
maximum-arbeidesduur bepaald op 854 uur
per dlag; sleohtsi to uiterste noodzakelijkheid
mag dlaarvan worden afgeweken en dlan nog
slechts tegen verhooigld1 loon. Hiet vieren van
meergenoemde feesten kan moeilijk als „ui-
terst noodzakelijk" worden aangemerkt
4. De invloed van jeugdige kantoorbedien-
den op den gang van zaken van het bedrijf is
veelal van zo6 ondergeschikt belang, dat voor
die jeugdige personen geen overwerkvergun-
ningen nood'ig worden geacht. Bovendien
adhten' wijl het voor die jeuigdige personen,
vooral op physiologische gronden verkeerdi,
dat aan hen langer werken zou kunnen wor
den opgelegd.
Het dag bestuur van het Chf. Nationaal
Vakverbond heeft medegedeeld, bezwaar te
hebben tegen algemeen verlleenen vain over-
werkvergunningen voor het inhalen van ver-
zuim, dat ontstaan zal ten gevolge van be-
drijfsstilstand in verband met de feestelijkhe-
den ter gelegenheid van de viering van het
25-jarig regeeringsjubileum.
Het komt het voor, dat het geen regel mag
zijn, dat bij dergelijke gelegenheden, waarbij
van force majeure geen sprake is, doch aan
de arbeiders vrijaf wordt gegeven om aan de
feestelijkheden te kunnen deelnemen, de arbei
ders gedwongen worden den tijd, welken ze
niet gewerkt hebben, weer in te halen.
Het heeft tegen overwerkvergunningen geen
bezwaar indien in bepaalde gevallen mocht
blijken dat onderneniingen in zoodanige posi-
tie verkeeren, dat het inhalen van den vrijge-
geven tijd voor de ondernemingen noodzake
lijk is
EEN APENJACHT IN AMSTERDAM'
In het Groot H'emelrijk te Amsterdiam, aldus
verhaalt hot Hbld., woont een groot dieren-
liefhebber, weldoener van katten, apen en an
dere viervoeters-
Nu gebeurde het dat dezer dagen bij; «n
aap van een groot soort do vrijheidsliefde
zoozeer ontwaakte, dat hem zelfs het Groot
Hemelrijk beklemming bracht op de apen-
borst. Hij nam de apenbeenen, verliet zijn
kerker en sprong, met een flinken sprong, op
een bijwagen van lijn 3. Na een eind te zijn
meegereden, werd1 hij ter hoogte van het Kat
tegat van den tramwagen gejaagd, vluchtte
en klom in den' telefoonpaal hoek Kattegat en
Spuistraat
Toen op de daken.
Voort snelde hij,met vluggen pas!
Hij zocht, in vrijheidsroes, het hoogste
punt, het dak van de school der 'Zusters Do-
minicanessen in de Spuitstraat; dair beland,
7,?g hij met de wijsgeerigheid eens aaps, op
R
L "m
tb
il'3 3.3TI
(Sam diMAtMMblodtaflW.)
