Afkmaarsohe Courant
Uw adres voor
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms. GOSTER ZOON,
FEPIIIBTQg.
In verkeerde schoenen.
is
Voordam C 9, ALKMAAR.
Maandag 27 Augustas.
R ust.
ProYineiaal Nieuws
■o. 2#I
1923
HoRderd Vljf eg Twlntlgste Jaargang,
door W. J. EEILSSEMA.
(Nladlmfc verixxten).
Langzaam dleedl hijl eenige stappen in de
grijiae schemerimig; aarzelemd voTgdie die
vrouw met een verilangiemdl, vtnagemd ge-
„,NaeinL Anna", smeekte hijl, Jlatat me.
He mioiet net zeillf uitstrijden.
Pan Hep hij| vender; zijini hoofd geboigen
ail® ondler een zwaren last. ROmdomi suizelde
de wind diootr die bladenem; heit wia® het lied
den natuurPat was feet, wiat faSji ver-
Staian lleeren willdie, dat Ihiem rust incest ge-
vien.
Plwians dloor de veldem liep zSjto pad; dOor
hlet stofi van den drogen gtrood Ldgl liepen
een paar Ikioden oven het matte gnas; even
tenniWe een paard, terwiji ven heel ver een
havikislkneet de stiilte versdbeurde. Uit de j
sllootein steeg een doorrichtige newel, welke
ziichl alsi een heel dun waasje over die aarde
De rnoede wandielkar zag dit allies echter
niet. voon Ihlem lag het land zijmer veT-
beefdSng, wtaar nit hijl zadhi trachbte te riik-
ken, maar wtat hem nog nffieti geWde.
Elen bittere, piimliijke trek kwiam om! zijh
mend, en in zijin oogen lag een_ droevi'ge,'
verlangendfe utttdtrukMng. jnilsit alls zoo
stolaiksi Mjl baar, wiellke nij verllaten ted, onx
aleen zijn strijlai nit te vedhten.
Paar lag ween won fan de gnoote ftaJ-
zjaal nuet tear Edit, vroolijkfad en muziric.
Alchl, waarom modhlt hijl daan niet blijwen,
dlaiar to dat mooie, betooverde land!
IHendrik Jlamsien was het kind van rijke
ouders, en dlaar Ihijl lallleenl was, hladldlen zijn
oudens, zooalsi het well meien gaat, hem verr
Wend en in ales toegegeven. Veel nadeel had
hijl daan echter met van ondenvonden. Hi]
Was nfiet, zooals hlet de mieesten van zulfce
jongeleden gaat, een onhlandlelhlaar miensch
gewonden; dfodhl wias die eenvouidige Hendrik
Jansen geblteven, dliei hoven allies zijn mensch-
zajin hioog hieldl.
Podhl wat de oudens doon ihtun toegeven'd-
hlaiidl niet braken, brak de sited; de stad met
hlaan vnoolijlk leven vol allienM uitepannin-
|Op zfljtni arihMiefflde jiaar gffng Hendrik
Jiansen als een begaafd joogmensch in die
stad shudeenen. Vele illteieis maakten hern
het levenl laangenaattiL Qeeo er van was
hemi nog oninomeu, en met het voliste_ ver-
inouwen in de miaatsdhlappijl legde hij! zadhi op
zdj'n studle toe.
IHIijl zou dtt vemichten em dht veranderen.
Sldboone, dodhl onuitvoeihane pllammen diwar-
reliden in zijtnl Ihoofd. lAinmie. vesrdwaaade
jeugdl, hoe gaiuiw wendert je idealiea veraie-
'Hae meen hSJ onder de msensCben kwam,
hoe meen hijl met slechlheid kenmismaakre,
en hoe wreeden hijl zkhl teleungesbeld gevod-
de. Zijin studie boeide hem niet meen; zija
btoielkien sitomdleM hlem tegen, en! vaak vnoeg hij
zidi zefflt laf: „!Wlaanoml hem Ski dat begon-
nen? Wiaanom hen ilk1 niet ib mijin eenvoudig
donpije gehieven, waar ilk gelukkig was.
Eenzaam wend nu ziijln Ikamerfeven. Mco
der was en niet, omi hem te troosteu; vader
niet, om hem1 met blemoedigendei woordm op
te bkmen; briden waren vfer weg van hem in
hun donpije. Zoo kWam) het, dat hij1 zijn ifc-
sies wneed verwoest en verjtaagd zag^ terwiji
en geen memschl was, die ook maar een oogen-
hlikl en ia.an dacht, dat eox beetje genegem-
hdid, wairmte of siymipathiie hiien een tnen-
sidhienldven klon oprienten, dat evenalls zaj1
nedht had op een zonnig hestaan.
Toen kWam en een tijld van uiigaan em.
edende. Elenst (bezocht hijl den schouiwhufg.
waar hijl zeer igenoot, en earn tijdllamg gsf
hem dit oolk de noodi:ge levenskradht temg.
T lapg dunnde dit echter niet, want vdor f«f
en op verdadht was, had het toomeel zjijh h&-
koning wor hem verlonen. 'Niet Hanger fe^-
de hi! gdi'eel met de persomen mee, ontroer-
dle hijl of lachte hijl all naan gelamg het stuk
was; doch bemerkte de fouten in de rnt-
spnaak, vond de aamkfeeding niet zniver ge-
noeg, en. vond geen pfezien meen in het
sCh'onWboirg gaan.
'Hiji keek naar andlere gelegenheden rnt en
raakte vtenzeild op hals, pantijeni, enz., waar
sdMjtu hoogtij1 vilert en huiehelarij! trcef is.
Paar maakte hijl 'kennis met tear. 'Hen-
drik JianSen, die intussichen1 6en-'en-twmtig
jiaar was gewonden en student was nan de
univensdteit, kWam echter geheel en1 lal onder
de betoovering van een chiique stadtemSisje.
Oeen oogenlbiilk dadht hijl en aan, dat htet
mlisscMen, gelijlk zoo velail, eenl liichtig spei
van schlents en ffiach was. Zoo iets ken de
eerffilke jongent niet hedlenlken, en alls hi]' het
werfcdijlk gedaan had, zou hijl het vreesdijk
Jsiaar M to? Bfelia 80S
62)
Ik hoop dat het een kellmen is die lEngelsch
verstaiat. AT verstond hij1 maar enkele bnok-
jas van ons gesprek meet hijl begrepen heb-
ben dat wiji cnmogelijjk idts konden wezen dat
aan een venliefdi 'paartje deed dlenklen.
Want kapitein Meredith, die wat minider
somber hegon >te wordien en wat ventrOuwe-
lijker ma de soep en de vdsch, begon een mas-
sa met miji te praiten. Het onderweipi dat hij
Jcoos was natmMijk, zijin vrouw.
„Zeg judfrouw Whitelamds", begon hij met
Sen heel vriendei'ijke sitemi, ,Jkan het u schelien
als 'ik u eenige vragen doe om'trent Vera
omtrent mijn vrouw, begrijipt u?"
Zeer verscMiiiend van den toon waanop hij
dten vengen avontf het re(cht edlsichte mij vra
gen te doen.
En ik natmirlijk, ik zal u alles vertellen wat
ik kan".
Ik hesefte op dai oogenblik niet hoe hitter
wedhig dalt was.
„Ja ziet u, u hebt haar het lhaist gezien
zei hij en zijn cogen waren pednzenaT op mij
gevestigdi. Ek gdloof niet dat nij: miji zag. Wat
hi} zag waren de ged'axhten in zijn eigen
geest, welfce die ook geweesi mogen zijin. ,,U
iaag gevondeni toehbea, terwfll hij het rneisje
er ziekier niet toe in staat geacht had.
't Eeven was hern in1 eens weer zonnig ge-
wiomdien. Wfcg waren die drukkende geoach-
ten! Met vemienwden1 ijlvsr took hij weer aan
het werk. Hard! arbeidide hij den heden dag,
terwiji hijl's avonds met haar alle feestelijke
gelegenheden bezodht
En eergisterenavond waren ze met ten
beiden naar een bal gegaan. Onder de zoete,
zacht-wegsmeltende tonen van een heerlijke
wals, had' hij haar naar een stil ziije achter
de palmen gelddi
Geheel onder den Indtuk van haar lachea-
de, dolinakende oogen had hij haar in zijn
armen genomen en had haar gekust Voor het
eerst, want de groote overweldigende Eefde,
welke hij voor haar gevoelde, had hem er tot
dien avondi van teruggehouden. Hij had niet
gebandeld als zoo velen, dloch had het als
een uiting van liefde beschouwd, een lilting
die hij nu eerst gat
Eensklaps was zij begonnen te lachen, rnt-
dagend en spottend had het hem in de ooren
geklonkea. Wat had ze? Wat wildie ze? Dreei
ze den gek met hem?
Een vreeselijk vermoeden kwam bjj hem
spokeneen vermoeden, dat maar al tegauw
waarheid voor hem werd
„Ik had niet gedacht dat er nog ^zooveel
temperament in jou zafspotte zaj. „Eindelijk
heb je me dan een kus gegevenHa, ha,
ha
Opnieuw brak haar vrooHjkheid los.
Maar eensklaps eindige hetPlotsding
had Hendrik haar bij de polsen gekregen, ruw
en hardhandig schudde hij het lachende meis-
je dooreen, dat met groote verschrikte kijkers
naar hem opkeek. De uitdlrukking in zijn
oogen drukte zooveel smart en wanhoop uit,
dat ze ontzet van hem afschoof, doch zijn
handen lagen als ijzeren banden om haar ar
men.
DusPusscbreeuwde hi], vol
piji. „Pus jij hdbt met mij gespeeld?"
Het meisje worstelde zich los, en meteen
herkreeg zij haar moed. Wat zou die onge-
vaarlijke gek haar doen, hier te midden van
een zaal vol menschen? Ze behoefde maar
even te roepen en van alle kanten. kwam hulp.
Bemoedigd door deze godachten, gaf ze
lachend ten antwoord: „Ja, het was maar
een flirt." Daarna stond ze op en ging been.
Krachteloos Yielen zijn armen naar beneden
en met een snik bracht hij er uit: „'t Was
maar een flirt!"
Hoe hiji talis kwam, wist hij1 niet, maar
toen hij eindielijk op zijn kamer zat, begreep
hij eerst recht wat die weinige woorden beteo-
kenden: „'tWas maar een flirtPus maan-
den achtereen had ze het volgehouden, alleen
om waar een beetje met hem te spelen. Hoe
gemeen, hoe laag was het! Weg, was zijn lust
in het studeereni. Droevig keek hij naar zijn
boeken. Wat nut zou het niu nog helbben om
te studeeren? Niets, heelemaal niets meer!
Weg waren zijn illusies, hopeloos in scherven
geslagen* En al kwam er nu nog eens herstel-
fing, het blee ftoch altijd gekramd
In zijn hopelooze verslagenheid gingen zijn
gedachten naar zijn geboortepl&als, en met
een schrijnende pijn in zijn hart bedacbt hiji,
hoe gelukkig hij daar eens geweest was. Zou
het nog wel ooit kunmen gebeuren, dat hij
j zijn verloren rust daar weervond? Meteen
begreep hij, dat hij dan nu ook wel op stel en
sprong weggaan moesi Doch iets anaers trok
hem met onwerstaanbare kracht naar rijn
dloipje. Daar was zijn moeder, zijn moeder,
die hem troosten en begrijpen zou En zie, te-
gdijk dacht hij aan iemand anders, ni. aan
Anna, het meisje, dat vroeger zoo van hem
hidd doch die hij vergeten had in het
rustelooze, bedrijvige leven van de stad Zou
zij nog wd eens aan hem denken?
Hoe langer hij er over nadacht, hoe meer
hij naar haar verlangde, en met den eersten
trdn vertrok hij dien morgen, om's avonds in
zijn dorpje aan te komen Daar had hij zijn
biecht gedaan aan zijn moeder enaan
Anna Soms snerpte even nog het wreede
Iced in-zijn keel' op, maar anders was hij rus-
tig geweest, heel rustig zdfs
„Anna", ted hij gezegd! ,^ima, je weet
nu alles. Teruggaan doe ik niet weer. Slechts
6en mensch kan mij weer oprichten, Anna, en
dat ben jij. Wil je?"
Zonder zich 6en oogenblik te bedenken had
ze toestemmend geantwoord.
„Ik dank je, Anna", waren zijn woorden ge
weest, waama hi} naar buiten gegaan was,
om zijn strijd te strijden
Alles heeft hi} nog eens doorgemaaW, doch
nu is het voorbij, en hall Md mompdt hij1,
terwiji hij terug keert: „'t Was maar een
flirt, maar de flirt is nu waarheid gjewor-
den
In de deur wacht Anna hem op
MOTORRACES.
Hoe zou het gaan? zal ongetwijfeld de
vraag zijn geweest van menig motorsportlief-
hebber, die gister tegen den middlag eens
naar de lucht keek. Tegen half 2, den tijd van
aanvang der wedstrijden, begon het al te re-
genen en de lucht was zwaar, zoodat
Maar het klaarde weer wat op en ongeacht
de paar droppeltjes tegen de pauze en bij het
einde, heeft het weer zich gieaurende den hee-
len tijd tot half zes goed gehouden.
Voor hen, die van buiten waren gekomen en
ook plan hadden om kermis te vieren, kwam
de regen nog vroeg genoeg, maar in de stad!
en de terpen enz. is meer gelegenheid om
diuog te blijven dan op het Sportpark
Het bezoek viel ons niet tegen, er waren
weer, evenals den vorigen keer, een tweeen-
ecn-half duizend menschen. Het wilde ons
voorkomen, dat er bij de tribunes meer pu-
bliek was dan op 29 Juli, terwiji aan den
overkant niet zooveel personal waren als
toen.
Gezien de regena van den iaatsten tijd,
wij verwacht dat de baan harder en
vaster en daardoor beter was geweest dan zij
bleek te zijn, maar laten wij hier teratond aan
toevoegen, dat die minder goede toestand niet
de schuld was van hen, die met de zorg voor
de baan zijn belast. Wij hebben een brief ge
zien van de wedstrijdeommsdsisi, waarin de
baan voor de races werd goedgekeurd, zoodat
wij tot de conclusie moeten komen, dat de
baan in den vooimiddag bij het proefrijdeu
reeds heel wat geleden moet hebben.
Gelukkig hebben1 de silechte plekken in de
baan niet tot betreurenswaardige voorvallen
releid en heeft de afdeeling van het Roode
(ruis geen diensten behoeven te venichten.
Wel is een. der rijdera, van Hamersveldj een
ceer gevallen tijdens de rit, maar hij was ter-
stond weer overeind, vervolgde zijn fcocht,
alsof er niets gebeurd was en bood zijn tegen-
]>artij v. d. Velde, die (zeer sportief!) dadeUjk
stopte, aan, om de rit weer over te doen, wat
dan ook gebeuide. En dat 'smans zenuwen
heelemaal niet geschokt waren, bewees de uit-
slag: van Hamersveld won de rit en daar-
mee den eersten prijs in kl'asse E. Bij een
aviateur mag men trouwens ook geen zenuw-
achtigheid verwachten. Eenige ritten later
maakte dezelfde rijder onmiddellijk na dien
start weer en buiteling, zoodat een dter paleu
langs het middenterrein omviel, maar weer
was hij zoo gelukkig er zondar eenig ktsel ai
te komen.
Wat de wedstrijden betreft, er zijn weer
verschillende zeer mooie en spannende ritten
geweest, waarbij het ging met een snelheid,
die velen der toeschouwers wel wat groot zal
hebben geschenen, maar men vergete niet, diat
de deelnemers aan dergelijke wedstnjden
hunne machines kennen en het gevaar voor
hen dus minder groot is dan wij, tnenschen
heblt haar geziien het moet heel kort go-
iweest zijn nadat men verondersteflde dat ik
t omgekomem was", ging hij vomit „Zou u
i mij! precies fcunlnen veriellen hoe zij diat op-
nam?"
Men zou zoo dienken een gemiaikMijke
vraag, niet) waar. En undeschien zou za ook
gemakkelijk te beantwoordeu geweest zijin,
met betrekking tot iedleren andere vrouw, die
in1 'detzen vreeselljken ooribg wedhiwe is ge-
wardep. Maar tot hot Viztoen! Het opzich-
vroclijke sdhepsel waar ik die eene veihdjis^
.terendie ontmCerting mee igehad had!De hoog-
roode filmactrice, van wie iedere blik en
iedeire klanlc onuitwisdhbaar in mijn geheugen
gegrift was. Haar jonge ech/tgenoct tegen-
over mij vroeg nu i
„Kunt ge u herinneren hoe watt ze
ib.v. gezegd had over die zaak?"
Be ken hem denk ik op miss Vera Vayne's
eigetn toon gezegd hehheni:
(„Ach ja waarom zou Ik beweren, dat mijn
hart gebroken is!" Maar, dat fcon ik toch
niet zeggen, met waar? Zou iemand diat kun-
pen?)
,,Ec Veronderstel dat zij er vertMet van
scheen te hebtben?" vroeg de jonge man ten
m'ij voort to hidlpen.
„G ja", jokte ik, zenuwachtig drank fk id
mijn glas wijh, hopendle dat dit mij wat meed
zou geven bij dit fcruisverhoor. Het Was veel,
vetel modlijker zellfs dan dat van dien vorigen
beer. Want toen hald ik alleen de waaihieild
langs de lijnen, wd veronderstellen.
Een bijzonder spannende rit was die in de
2e finale van klasse E, toen v d Berg en van
Stuijvenberg elkaar bij beurten passeerden en
laatstgenoemde ten slotte won met rutin 1 se
conds verschil. Deze rit was een mooie ver-
goeding voor een minder sportief optreden
van v. Stuijvenberg, waarbij, hiji v. d. Berg
„den pas" afsneed. Dat deze daarover ver-
stoord was, kan niemand hem euvel duiden en
tet hij de rit onmiddelEjk beeindlgde zal
niemand hem kwalijk nemen, al ted hiji beter
kuunen doorrijden, zij het ook langzamer en
als No 2 aankomende. Dan was v .S. gedis-
qualificeerd en had v. d.' B. den derden prijs
gekregen, terwiji hij nu, door den voor hem
minder gunstigen uitslag van de nieuw on-
dernomen rit, buiten de prijzen viel.
Voor den Rotterdamschen beroepsrjper
Stortenbeker is het een verloren diag ge
weest Hij, heeft tegen zijn stadgenoot Brink-
hof alle drie wedstrijden moeten verliezen. Of
het kleine gebrek, het overslaan van den mo
tor tijdens den eersten wedstrijd, waarvan hij
de oorzaak niet kon vinden, hem ook later
nog parten spedde, weten, wiji niet, maar ze-
ker is, {Jat Brinkhof gister ver zijn meerdere
was.
Van Hamersveld ted een beteren dag, beto-
den met bekers en medaiUes ging hij: naar
huis. Voor hem toch was de groote Alcmaria-
beker ter waarde van 150, uitgeloofd door
het bestuur van Alcmaria V. V. V. voor dien
amateur of tendelrijder, die dit jaar op de
Alkmaarsche baan de beste prestaties ver-
richtte. De beoordeeling geschiedde naar do
zen maatstaf: voor elken eersten prijs in een
wedstrijd van meet af drie punten, voor iede-
ren tweeden prijs twee en voor iederen derden
prijs een. Van Hamersveld nu behaalde op
elk der drie motorraces alhier dit jaar een
t>rsten prijs en verwierf daardoor 9 winst-
punten. Brunt, Jansen en Karel Burlage volg-
den met resp. 8, 7 en 6.
Voor dit seizoen werd van Hamersveld te-
vens houder van den zilveren „Toelast"-wis-
selbeker, die den eersten keer dbor Stortenbe
ker en de tweede maal door v. d. Jagt is ge-
wonnen. Deze beide geduchte tegenstamders
zijn nu voor van Hamersveld van de baan,
Stortenbeker is beroepsrijder geworden en
v. d. Jagt kornt niet weer op de baan, omdat
drukte in zijn zaken het hem niet meer toe-
staat. Hi} kwam gister alleen: nog om den1 be-
ker te verdedigen. Had hij hem nu weer ver-
overd, dan was hij definitief eigenaar ge
weest. Als vergoedong voor het nog niet defi
nitief mogen behouden van den wisselbeker
kreeg van Hamersveld een verguld zilveren
medaille van ^utoleven"
Zou Karel Btirlage een volgend jaar een
kwade concurrent voor den Toelast-beber
zijn? Het heeft er aUen schijn van Gister
reed deze sympathieke baas tenminste weer
bijzonder goed. Bij een voorgift van 50 M.
wist hiji in de groote handicap tusschen de
winners in de Massen B tot en met E zijn
partner Hamersveld te verstoan, waandocr hij
beslag legde op de groote verguld zilveren
medaille van B. en W. en den zilveren lau-
wertak van Alcmaria V. V. V.
Van de nieuwelingen belooft vooral tie
Hagenaar K. J. Baar een geducht rijder te
worden. Hoewel hij nog slechts voor de twee
de maal op een grasbaan rijdt, wist hij, reeds
een tijd te maken van 2.561/, minuut over vijf
baanronden, d. i. slechts 4 sec. meer dan de
hier goed bekende Jac. Brunt uit Hilversum,
winner in klasse B. De verguld zilveren me
daille, door B. en W. van Alkmaar uitge
loofd voor den winnaar in den nieuwelingen-
handicap-wedstrijd, heeft hij: dan ook acMtte-
rend verdiend.
De heer C J. Zegera Veeckms, die na al-
loop der wedstrijden de prijzen uitreikte, deed
dit met een. dankbetuiging aan de rijders voor
hunne prestaties en met het verzoek om goede
herinneringen aan de motorraces te Alkmaar
te bewaren en er nog weer terug te komen.
Dc gedetailleerde uitslagen van de verschil
lende wedstrijden zijn als valgt:
Klasse I. Nieuwelingen, 5 baanronden
(3300 M.):
le serve. 1. P. Schippere (Douglas), Rotter
dam, tijd 3.38'/t. 2. A. Wuring (j. A. P.)
Haarlem, tijd 3.451/,.
2e serie. 1. C. van Diggelen (Triumph)
Haarlem, tijd 3.12j^. 2. J. C. D. Koster
(Exc.) Bergen, tijd 3.414/s-
Finale. 1. C. van Diggelen 3.13*/»- 2. P.
Schippere 3.31*/,.
Klasse II. Nieuwelingen, 5 baanronden.
le serie. 1. K. J. Baar (H. D.) den Haag,
tijd 2.56a/»J 2- P- Schipper (Douglas) tijd
2.36V..
2e serie. 1. J. J. van Kootem (H. D.) Haar
lem, tijd 3.09; 2. J. C. D. Koster (Exc.) tijd
3.517,.
Finale. 1. K. J. Baar 2.58a/». 2. J. J. van
Kooten 3.00V0.
Handicap Nieuwelingen tusschen de win-
naars van de klassen I en II. 1. K. J. Baar in
2.56Vb, die 270 M. voorgaf aan 2. C. van
Diggelen 2.584/b-
Klasse B. 5 baanronden, 2 deelnemers.
1. Jac. Brunt (Douglas) Hilversum tijd
2.5214. 2. J. H. P. Jansen (Matchless) Am
sterdam, tijd 2.524/„.
Klasse C. 6 baanronden 3960 M. 6 deel
nemers.
le serie. 1. N. W. K. Burlage (Norton)
den Haag, tijd 3.584/B. 2. H. Bieze (Triumph)
Amsterdam, tijd 3.594/».
2e serie. 1. J. H. P. Jansen (Matchless)
A'dam, 3.33'/B; 2. J. C. v. d. Pijl (Douglas)
A'dam. Opgegeven.
3e serie. 1. Karel Burlage (Norton) den
Haag, tijd 3.184/0. 2. M. v. d. Jagt (Norton)
Rotterdam, opgegeven.
Finale. 1. K. Burlage 3.17»/B- 2. J. H. P.
Jansen 3.318/B. 3. H. Bieze 3.52a/B.
Klasse D, 4 deelnemers, 6 baanronden.
le serie. 1. N. W. K. Burlage (Norton)
den Haag 3.52'/B. 2. J. C. v. d. Pijl, opgege
ven.
2e serie. 1. K. Burlage (Norton) den1 Haag
3.18a/B. 2. M. v. d. Jagt (Norton) R'dam
3.194/b.
Finale. 1. K. Burlage 3.14'/». 2. M. v. d.
Jagt 3.15*U.
Klasse E, 5 deelnemers, 6 baanronden.
le serie. 1. J. S. van Stuyvenberg (Indian)
den Haag 3.18VB- 2. M. v. d. Berg (H. D.)
dm Haag 3.184/8.
2e serie. 1. A. P. van Hamersveld (H. D.)
Soesterberg 3.134/,. 2. N. v. d. Velde (Indian)
den Haag 3.16.
3e serie. J. van Riesen reed alleen 3.26a/g.
De 4 snelsten reden in de finales.
Om len en 2en prijs. 1. A. P. van Hamers
veld 3.14V„. 2. N. v. d. Velde 3.15a/«.
Om den 3en prijs. 1. Stuyvenberg 3.15a/B.
M. v. d. Berg (3.16V«), viel af.
Groote Handicap tusschen de wtimaare
der klassen B, C, D en E.
Hamersveld (klasse E) van meet. K. Bur
lage (winnaar kl. C en D) 50 M. voor. Jac.
Brunt (winaar kl. B) 180 M. voor.
le serie. 1. Burlage 3.094/B. 2. Jac. Brunt
3.154/„.
2e serie. 1. A. P. v. Hamersveld 3.074/B. 2.
K. Burlage 3.09.
Finale om len en 2en pri|s.
1. K. Burlage. 2. v. Hamersveld.
K. Burlage ook 3en prijs daar Brunt ge-
wonnen gaf.
De Handicap om den Zilveren Toelast Be-
ker tusschen de winnaars der klassen D en E
verteld en ik streed voor mij zelf. Nu mioest
ik leugantjes vertellen Of ten- miinste die waar
heid verzachten, alles oju hem te spanen.
Aanmoedigemdl zed1 hi}: ,^Zij was zeker voor
mij in dien nouw gegaan? Wat zij in 't
zwart?"
„N neen niet preciies zwart", stamel-
de ik denkende aan de kaleidoscoop van
schreeuwend purper, als eeni perk cineraria's,
waarin^ het Viziioem zkm gefhuM had in al
haar glorie. „ZiJ droeg ik ik ik ge-.
loot dat het was
He slikbe.
„Haltve rouw. Maar fk meen dat ziji niet
hechtfce aan rouw ik bedoel dat ze er nieit
mee op ted".
^Zei, za dat?" zed hij, bedaard. „En wait zei
ze nog meer?"
Hi} nam1 een Lepel spilaazie en sdieen te
wachten met spanning af te wadhten Wat ik
zeggen zou.
Maar ik vond- het te tnoeilijk.
Daar zat ik, stil, zwijgend, het meisje dat
men voor zijn vrouw hiield aan de gezellige
lundhtafel, tegemover een jongen man, ate
het meiisje steeds wou uitvragen over die per-
soon <Ee inderdaad zijn vrouw was. Vragen
die ik natuuriijk mioest kunmen beantWoorden.
En ft: zou natuuriijk ook In staat geweest zijn
te beamtwoorden.
Maar maar denk eens aan als ik
dat gectoan had.
Toen ik nog aarzeldle Of ik hem tmomdeling
werd door A. P. v. Hamersveld in 3.074/,
fewonnen van K. Burlage (50 M. voor) in
.09.
De Alcmaria Beker werd gewonnen door
A. P. v. Hamersveld die op 2 April, 29 Juli
en 26 Aug. in klasse E telkens den eersten
prijs won en dus in't geheel 9 punten be
haalde.
Beroepsrijders, deelnemers: P. Brinkhof
(Exc.) R'dam en A. Stortenbeker (Indian)
R'dam.
le rit, 8 baanronden 5280 M.
1. P. Brinkhof 4.21a/..
2. Stortenbeker 4.534/s.
Achtervolgingswedstrijd. Gewonnen door
Brinkhof die 340 M. inliep over 8 baanron
den. X
Voorgiftwedstrijd. Stortenbeker 100 M.
voor. 1. Brinkhof. 2. Stortenbeker.
verslag zou uitbrengen omtrent miiss Vera's
gedrag als zijn „weduwe" en hoe ik het hem
zou geven, spoorde hij mi} wat aan.
„Bij voorbceld, sdieen mijn vrouw naar
nu ja niet bepaald „naar". Maar nam zij
het op zooals zijn moeder, de manier die mijn
moeder er boven op sdiijnt gehouden te heb-
bem, daar ik varomderateM werd te zijn ge-
dood in een gevecht? „De heldendood" ge-
dadite weet u?" zei hi} met de typisoh En-
gelsche luchthartigheid, die onze marnnen _ge-
bruiken als een. handsdidm waarmee zij iets
te heiligs aanraken om niet de zwaarwichtige
hand te naderen.
„Voor het vaderland gestorven"; was dat
misschien de gedachte die tear bezielde?"
Vragend zag hi} nn> aan. Het sdieen hem
heel veel te kunmen schelen of zijn vrotrw het
verlies gevoeld' had zooals zijn eigen fa
mine het zou voelen.
Ik nam wat zout voor den tweeden keer
op mijn omelette.
Toen zei ik met een wdmig geforceerdfl
stem-:
,,0! Zij zij zeide diat u bi} een aanval
gedood was."
Ik hoor nog den toon waarop zij dat ze®
luid, ongevoelig, ate een frit.
(gedood bi} een aarival, werd hijl")
,,was dat alles?" zei hi}. Ik bespeurde te-
leurste'ling aditer dien rustigen toon.
Snel, voegde ik er bi}: „Maar zi| dacht dat
u hed dapppT gewkst tnoest zijn!"
HIT ST. PAlNORiAS.
Het Jubileum onzer Konamgin zal hier op
30 Aug. a.®, gevierd warden. De morgen is
voor die schoolMnderen. Na een rondgang
door t dorp houden daze eeniige wedstrijden
orp't voetbalterrdn van Vrone, opgelluisterd
aoor muziek, dat de noodige versnaperingea
niet zulllen vergeten word'en, spreekt van zelf
's Namiddags komen die grooterem aan de
beurt. Pe zangvereeniging zingt eenige lle-
deren, een 3-ta'L wedsitaijden 'als riegsiteken,
zalkloopen, enz., zijin dan aan de beuirt, ter
wiji eenige jonge dames een voetbalmiatch, en
oudexen een1 gecostuimeerde voetbalwedstrijd
spelen. te Morgens en te mliddags zullen
eenige muzikanten voor de noodige afwis-
seling zorgdragen1. 't Gdheel belOO'ft een aar-
di-gen dag.
- Vrijdlag onMng Vrone 1 JPong Hol
land uit Altaaar voor een medialjewedsirijd
Jong Holland, dat de medal je hlad uitge
loofd moest deze aan Vrone teten, omdat J. H.
die match veriOor met 21O-
UIT OTERIMIERHORN.
Zondlagmiddag vond in de Ned. Herv.
Keric alihier het aangekiondligde concert
plaats, waarvan een gedeelte der opbrengst
ten bate zal komen van het restauratiefonds
van de Ned. Herv. Kerk, alhiier.
Voor dit concert verleenden de zangver
„Vooruit" alhier, mej. R. Moerbeek (orgel)
'alhier en den heer H. Joh de Haas (bari-
ton) van Alkmaar hiunne welwillende mede-
walking.
Elen vtri} talrijk publiefc iMsterdfe met grOo-
te belangstelllng naar hetgeen ten genoore
werd gehracht.
pie zangvereeniging „VboruM" opende het
programmia met wVesper(k!llofkkienw van1 Beet
hoven, terwiji1 die heer de Haas een zestai
nutmmere zong, waarvan we vooral ,jHet ge-
bedl dies Heeren" van A. POmper roemen,
niettegenstaande de overiige mummers ook
zeer verdiieesteliijk werden, gezongen.
Van de nummers der Zangvereeniiglng
moeten wiji nog, al® zeer goedi uitgevoerd
nOtem'en, „Sneeuiwlkillokjesl" van P. M'art. Zft-
dlerlaan en „Ons lied van de Zed" van P.
Hartog.
Mej A. Moerbeek begeleidde den zang van
den heer de Haas zeer verdienstelijk.
Het concert is zeer goed! geslaagd.
UIT BEIRIKIHOUT.
De Riaad van Beridhout besloot geen ver-
volgondemvijs op tosten dier gemieente te ge
ven.
UIT KO&DIJK.
Zaterdagavond vergaderde in het lokaal
van den heer Jb. Groot het voorloopig comite
en eenige belangstellend'en voor de oprichting
van een particulieren ophaaldienst, om te
trachten door wekelijks of maandelijks een
bedrag te storten, teneinde het bctalen der
inkomstenbelastingen dragelijker te maken.
De leiding der vergadering was aan den
heer W. de Geus. In zijnopeningswoord zette
de voorzitter de geschiedenis, die geledd had
tot het samenstellen van het voorloopig co
mite, uiteen, als een1 gevolg van een ingeko-
men adres aan den gemeenteraad om een op
haaldienst in het leven te roepen, maar waar-
voor geen meerderheid was. Aan de eerste op-
,^Zei ze dat?" Ook hij sprak snel.
„N niet miet diiezelfde woorden", ant-
j woordde ik, „maar
Alles suikie in mijn hoofd gedurende deze
j geheele dialoog, steeds hoorde ik de woordien
diie de oorlogswedhwe in dien train gebruikt
had:
Altijd! een beetje een waaghadsl... Het
eerst er bij: etc... Ik d'enk dat hij weer haantje
de voorste geweest is, zooals gewoonlijkl..-
Jammer!..."
Ik trach'tte deze woorden wat ge9chikter i!n
te kleeden en zei
„Ze zei dat u er altijd het eerst bi} was
wanneer er iets gediaan moest wordien waar
moed bij, te pas kwam, waar gevaar aan
verbondan was.
„0?" zei hi}. „Ik kan mij, niet begrijpen
dat zi} dat gezegd heeft... toch..." En toen
voegde hij er snell bij: „Ik begrijp niet, diat
ze u dat te kennen1 gegeven heeft juffrouw
J WMelands. Maar de juiste woorden
,,Ja het spijt mij, ik herinner miji de juiste
woorden niri: meer
Daar kwam die kellher weer met iets aan.
Ik ted zoo het land dat ik niet weet wat wij
toen gegeten hebben. Het volgende wat ka
pitein Meredith zed, werd1 met een zachter
vertrouwelijlker stem uitgesproken, bijna
i smeekend inderdaad, terwiji hi} zich een wed-
nig voorover boog over het tafelitje naar mij
toe.
(WoavM vervolgd.)
ziiicM
