Alkmaarsche Gourant
GROOTE
PAARDENMARKT
te ALKMAAR
op Maandag 3 Sept. '23.
Uw Prijscouranten
Het Torteltje.
Laat ons
drukken.
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms. COSTER ZOON,
Donderdag 30 Augustus.
FEUILLETOS.
In verkeerde sohoenen.
Voordam 6 9, ALKMAAR.
Mo. 2*4 192%
Honderd V!Jf en Twlntlgsta Jaargang,
HE RHALING SOEFENINGEN.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR
roept den in het verlofghngersregister dezer
gemeente ingesc'hreven verlofganger, hieron-
der verm-eld, bij deze op om in 1923, voor het
achter zijn naam aangegeven tijdvak, kraoh-
tena artikel 31, eerste lid, in verband met
art. 33 der Dienstplkhtwet (St. bl. no. 43
van 1922), voor HERHALINGSOEFE-
NINO EN in werkelijken dienst te komen.
Van BEEKUM, Cornells Sent, Liditing
1919, Behoorende tot 6e Regt. Veld-Artie.
Garnizoensplaats Leiden, Tijdvak 1224
November.
Voor nadere bijzonderheden wordt verwe
zen naar de openbare kennisgeving van 15
Mei j.l. terwijl de afdeeling Militaire Zaken
ter gemeente-secretarie verdere inlichtingen
verstrekt.
Alkmaar, 29 Aug. 1923.
De Burgemecster van Alckmaar,
W. C, W'ENDELAAR.
door
RINKE TOLMAN.
Het dimunitief kies ik met opzet voor den
titel. Want van alle duiven is het torteltje de
fijnste, rankste en elegaatste.-Sierlijker vindt
ik het dan de houtduif, sierlijker ook nog dan
de hoi- of kle;ne bosehduif. En van onze drie
duiven.vliegt het verreweg het vlotst en vaar-
digst. Als ge zoo'n haastig zich vo-ortreppend
torteltje volgt met uw oogen, dan kunt ge het
stellig makkelijk onderscheiden van hout- en
kleine bosehduifde staartveeren toch zijn
witgetopt en hebben een breeden blanken
zoom, er e tijdens de vlucht zeer opvallend is
en zoodoende een mooi middel ter onderschei-
ding vormt. Nu mogem de torteldjuiven niet
die prachtige paarlemoereni glanzingen aan
den hals hebben, zooals haar beide vorenge-
noemde verwanten, maar dit wordt, dunkt
mij, meer dan vergoed door een andere ver
siering, die allerfijnst en voornaam is; de
halszijden vertoonen namelijk, een heel mooi
effect makende, zwart-witte vlekjes, die alicr-
aardigst uitkomen tegen het -oranje-rood van
het oog, dat fonkelt in het kleine duivenkop-
je; de vuurroqde oogleden maken een heel
curieusen indruk; en wanneer men dlan in
aanmerking neemt, dat ook de pooten rood
ziin, dan kan men zich voorstellen, dat dit op
bdeiende wijze contrasteert met de overige
tinten van't veerenkleed der tortels. Op den
rug en vleugeldekveeren domineert een kleur,
die zoowat het midden houdt tusschen ka-
neelkleur en roestkleurig rood; er zlt dus
een ascl bruine t;nt in, waartegen de donkere
kernen van de bijna-zwarte schaftvlekken
prachtdg geplaatst zijn.
Maar behalve de rappe vlucht en de koste-
lijke, edel tegen elkaar afgewogen kleuren,
alsmede heel de ranke elegance van de -tor
tels, weten mij steeds te bekoren en te ontroe-
ren de zachte, een-tonige lo-kroepen, die klin-
ken, zooals zijn Latijnsche naam Turtur
turtur aangeeft, wanneer men dien op zijn
Duitsch uitspreekt: toer-toer-toer. Er zit ids
klagelijks en weemoedigs in en het is een der
tneest karakter istieke stemmen van het bosch.
Ik kom steeds weer onder den- indruk van
deze ongecompliceerde uiting van een vogel -
hart en ik geniet er minstens evenveel van
als van het druk-afwisselende, van den hak-
op-den-tak springende. van bijvoorbeeld den
uitbundigen spotvogel. De uniformiteit van
het leed der tortelduiven zou ik voor nog zoo-
veel niet willen tnissen; het is even mooi als
dat der houtduiven en koekoeken en accen-
tueert de stilte buiten op meesleepende wijze,
vooral door het zeer aanhoudendle en vol-
hardende karakter der voordracht.
En wat bijzonder prettig is te vermelden,
de tortelduif breidt hoe langer hoe meer haar
gebied van vestiging uit; niet langer all een
Is zij een bewoonster van de buitenbosschen,
Naar het Engelsch, door Berta Rack.
55)
Zij schetste het heele tooneel met een hand-
gebaar toen zij zichi tot ffiijl wenddie. „Js me-
vrouw het niet met mij eens?"
En zij! voegde er de verbluffende vraag bij!
„Gelukkig voor haar is de bebe van madame
misschien een meisje.
Er was slechts een manier om dezen toe-
stand aan te zien. Ik vo-lgde die.
Ik wierlp mijn veronderstelden echtgenoot
6en enkelen blik toe, toen proestten wij! bet
beidea uit in wat onze bondgenooten noemlen
„un fou tips". Wij lachten en lachten zoo
onstuimig dat wij het smalle straatje haast
door waggelden, dat kleine achterstraatje met
winkels, waar de helft van de koopwaren bui
ten de deur hing, zoodat donkere hoekjes ver-
licht werden door groote -oranje-pompoenen,
die wel Giorno-ballonnen leken. Buiten een
prentenwinkel met platen uit de achttiendie
eeuw moesten wij blijven staan om uit te
lachen voor het raam. 'De eigenaaT van den
winkel; hief zijn kale hoofd op en zijn ver-
baasde gezicht boven een pak etsen.
Ik denk dat hij ons de geksten van de vele
Engelsche dwazen noemde, die daar ooit ge-
passeerd warenToen vermande kapitein Me
redith zich en sprak terwijll1 wij voortwandel-
den:
,,Dat heeft het ijs eenigszins gebroken
Hij lachte weer toen wij o-p de Place Ven-
dome kwamen en zei vroolijk alsof het een
maar ook needs heeft zij haar joyeuse entr6e
gedaan in de rustigste plaatsen van ons
centra van verkeer en cultuur der steden. Zoo
heeft zij dus het voorbeeld gevolgd van haar
verwante de houtduif, van merel, lijster en
nog zoovele vogels meer, die het verschijnsel
van den trek naar de steden te aanschouwen
geven. Dat beteekent een attractie te meer
voor de steden, die nu een gracieusen, edelen
vogel rijker zijn geworden, welke van Mei
tot September aan de parken, waar het na-
tuurlijk niet al te boomann moet zijn, een bi-
zondere bekoring verleenen. De bewoners der
steden zijn zoodoende ook in staat, wanneer
hun het geluk dient en zij een open oog heb
ben voor het leven der dieren rondom hen,
getuigen te zijn van de zeer bizondere liefde-
spelen en boehnde baltsvluchten onder tor-
teltjes, waarbij het druk en enthousiast ge-
klap van vleugels met name opvalt. Ja, bij
die hofmakerij van het mannetje aan het
wijfje worden heel groteske gebaren gemaakt
die nog veel mailer zijn dan bij de om een
wijfje dingende musschen. Zoo'n verliefd tor
teltje kan alleramusantst zijn halsveeren op-
zetten en zeer zonderling zijn staart over den
grond sleepen.
Natuurlijk al wonen er al vrij wat tor
tels in de steden bestaat de meeste kans de
liefdespelen der tortels buiten in bosschig ge
bied waar te nemen: het aantal buitentortels
overtreft nog verre dat der stadStorteh. In
de meer bepaald vrije natuur kan je ook hun
verder leven beter volgen en het kan niet mis-
sen, of vandaag of morgen komt ge zoo'n
paartj-e tortelduiven tegen ergens bij den
akker naast een boerenwoning.
Zij eten van alles, insecten zoowel als
plantaardig voedsel, doch het laatste toch
wel overwegend. Nu, wanneer zij de zaadjes
van het naaldhout eten of zelfs zaadjes van
zuring tot zich nemen, hetgeen ik. onlangs
nog zag, dan kan men daar geen bezwaar
tegen hebben, maar wanneer zij beslag leg-
gen op de erwten, het koolzaad of andere
vruchten van cultuurplanten, zie, dan be-
grijp ik, dat een boer daartegen protesteert.
Maar mij dunkt niettemin, dat er geen aan-
leiding is om ze uit hoofde van hun menu
systematise!! te vervolgen: zoo buitengewoon
talrijk zijn zij niet en van een invasie in
groote verbanden, zooals bij de houtduiven
dikwijls valt vast te stellem, is bij: de tortels
dan ook nooit sprake.
Waarin zij echter wel met haar forscher en
logger verwanten, de houtduiven, overeen-
komen, dat is haar wijze van nestbouw. Veel
werk wordt aan het samemstellen van het
nest niet besteed; dit is uiterst primitief: een
bizonder vlak, nagenoeg horizontaal vloertje,
dat bizonder ijl is en maar uit een' beperkt
aantal donkere dorre takjes bestaat. Ja: zoo
luchtig zijn meermalen die nesten, dat, wan
neer je er onder staat, je de witte schaal van
de eieren door het vloertje been ziet scbeme-
ren. Het is makkelijk te begrijpen, dat dit
somtijds nog al noodlottig voor den vogel
kan zijn. Dit bleek ons dezen zomer nog,
toen wij doordrongen in het moerassig ge
bied van het Moienven, het natuuimonumienit,
dat dezer dagen ten geschenke is gcgeven
aan het museum „Nature Docet" De Dene-
kamp. Toen wij den o-ever van de plas nader-
den, vloog met luidlruchtig wiekgeklapper uit
het bloeiend sportehout een torteltje van het
ijle iakkennest, dat effen was als een plankje
en niet de geringst^ komvorming vertoonde.
Het was jammer, dat de vogel zoo zenuwach-
tig deed, want door het nerveuse opschrikken,
hetzij dat de vleugel het ei raakte, hetzij dat
de boom door het opvliegen een weinig be-
woog, rolde het blanke eitje, dat geen enkel
vlekje of stippelteekentje vertoont, op den
grond en brak. Het was dog onbibroed en
dus het eerste van de twee eieren, Waaruit een
legsel bestaat. Wij legden daarom het gebro
ken ei weer in het nest, niet, opdat zich daar-
uit een kuiken zou ontwikkelen dat was na
tuurlijk onmogelijk maar in de hoop, dat
de vogel bij de geschonden eier«chaal zou bij-
1 egg en en niet zich genoodzaakt zou zien een
nieuwe nestplaats te zoeken en een nieuw nest
te maken. Nu, wij hadden succes: het duur-
de geen .tien minuten, of de tortd zat al weer
rustig op haar gebroken eitje. een eitje, dat
misschien een ietsje meer weegt dan een half
gram.
De. nesten van tortelduiven kunnen soms
vrij hoog in1 de dennen zijn aangebfacht,
maar weer andere keeren zitten ze heel la-ag
en makkelijk bereikbaar Dat was ook het ge-
va'l met het nest in het Moienven. Wij: hoef-
den onzen arm niet eens hoog uit te strekken
om het gevallen eitje weer op het hunne tak-
kenvloertje te deponeeren-.
Daar echter de tortelduif een zeer uitge-
sproken zomervogel is treft men bij haar
hoogstens twee broedsels aan'." Het gebeurt
echter een schaarschen keer, dat nog in Sep
tember, de miaand feitelijk van haar vertrek,
reaetie was van al de spanning van dien
morgen: „Maar juffrouwi Whitelanda, 't is
toch maar een gekke vertooning, vindt u ook
niet?"
„Ja dat zal waar zijin en u hebt no'g maar
een avond en een morgen beleefd", herinaer-
de ik hem. ,,Ik heb bijna twee maanden..."
„Ik begrijp dat u een ellendigen tijd gehad
heeft," zei bij eenvoudig. „Luister, 'ik - ik".
„Wat, u?^
„Ik ben overtuagd dat u de briefkaart ver-
brand heeft", zei hij.
„Dat is zeer schrander van u", zei ik uit-
dagend, maar toch vrij wat vriendschappe-
lijker dan toen wij het hotel uitkwamien. „Ik
weet wel dat mannen zulk een goed oog op
een karakter hebben
'Hij maakte een grappdge kleine bulging,
ook heel vriendelijk en zeide:
.,Wij moeten de zaak maar zoo goed moge-
lijfc opnemen, nietwaar? Laten wij heb niet
nog moeilijker maken dan het reeds is door
te kibbelen en te twisiten met elkaar. Laten
wij een wapenstilstand slui'ten. Laten wij het
elkaar zoo gemakkelijk mogelijk maken, *ot-
dat, mijn vrouw terug komt."
„A!ls het miaar niet te lang duuri", zei ik
vol vuur, toen wij weer in den' grooten ingang
van het Ritzhoiel stonden.
,,Het zal zoo spoedig zijn als het mij moge-
lijk is", beloofde de jeugdige krijgsman, ter
wijl hij mij den arm vol bloemeni gaf voor zijn
moeder. „Hoor eens evennu ga ik terug naar
mijn hotel' om een langen brief te schrijven
aan mijn zaakwaamemers om hUn alles pre-
ries uit te -leggen Wat er gebeurd is en hun
op het hart te drukken onmiddellijk naspo-
npgen te doen. Ik zal hun schrijven dat wij
meat-jongen warden gtvondan. Maar dit ge-
val van laat broeden zal wel verband houden
met het mialukkcn van hat voorafgaande
broedsel
ProTtnciaai Nieiaws
UIT HOORN.
In de laatste raadszitting van dien ouden
Raad- kwam aan de orde het voorstel van B.
en W. tot het geven van een bestemming aan
de beschikbaargebleven geldlen van de o-p-
brengst der waterleidingwerken, een bedrag
van 79.300.
B. en W. 6tellen voor, dit bedrag- aldus te
besteden:
lo. 3500 voor waterleiding etc. van het
St Pietershof;
2o. 3500 voor electrische verlichting van
het R.-K- Wees- en Oudeliedemhuis; -
3o. 3500 voor het Stadsziekenhuia;
4o. 3500 voor betere inrichting van het
Prot. Weeshuia;
5o. 3500 voor restauratie van de Raads-
zaal
6o. J 1600 voor het Westfriesche Museum;
7o. 40.000 voor verbetering van de wo
ningfoestanden hier ter stede.
Van het laatste bedrag stellea B. en W.
voor 2000 beschikbaar te stellen ten' behoeve
van een hertenkamp.
Genoemde voorstellen werden aangenomen.
Voorstellen omtrent de inrichting der herten
kamp zullen nader worden uitgewerkt.
Bij het voorstel van B. en W. tot aanstelling
van een tijdelijk opzichter ten behoeve van het
Bouw- en Woningtoezicht wordt op voorstel
van den heer Plomper besloten elders een an-
derzoek ter zake in te stellen.
Aan den heer R. Bossert werd eervol ont-
slag verleend als stads-klokkenist.
Tot leeraar in het teekenen aan die Vak-
schpol voor Meisj-es wend benoemd da heer
D. A. A. W. Dobbe.
Tot hulpkeunneester voor den keurings-
dienst voor vee en vleesch werd benoemd1 de
heer K. Wever te Spierdijk.
Na afhandeling der agenda zeide de voor-
zitter hartelijke woorden van dank tot de af-
getreden Raadsleden. In het bijzonder wend-
de spreker zich tot den afgetredien wethou-
dbr, den heer Spaander,
Deze riehtte zich hierop met woorden van
dank tot den voorzitter, waarna sluiting der
zitting volgde.
Reeds eender maakten wlji melding, dat
de afd. Hoom van' de Holl. Maatsdlappij,
van Landbouw zich bereid1 verklaarde in
1924 die Algemeene Vergadriing der H. M.
van Landbouw te ontvangen, op voonwaarde,
dat in stedq van de zoo grootsch opgezette
tentoonstelling, meer bescheiden zou wondto
opgetreden.
De algemeene vergadering te Gouda heeft
gevolg gegeven aan het verzoek van de af
deeling Hoom, tot het ontvangieni van de
algemeene vergadering in 1924, waarbij1 geen
bepaalde voorwaarden zijn gestld. Naar we
vememen is de mogelijklieid zeer groot, dat
in dien tijd- tevens hier het Landbouwkundig
Congres zal worden gehouden.
Bij K. B. zijn wederom tijdelijk benoemd
aan de R. H. B. S. alhier: tot leerares: mej.
K. van Munster en mej. B. Kaiser en tot
leeraar: P. Spruit.
Op verzoek werd eervol ontslagen dr. J. Sfl
Vries, als leeraar R. H. B. S. alhier.
Bij K. B. Is de heer C. Th. Cramer von
Baumgarten, predikant bij' de Ned. Herv. ge
meente alhier, benoemd tot ridder in de orde
van Oranje Nassau.
De Bronzen broedermedaille van de orde
van den Nederlandschen Leeuw ontving de
heer P. Weijling, kaaskoopersknecht bij de
K. H. de Jongs Exporthandel alhier,
UIT IHEERHUGOWAARD.
Een zoontje van den heer Pancras kwam
onder het spelen zoodanig te vallen, dat het
met gebroken -dijbeen werd opgenomen.
Tijdens een hevig onweer sloeg de blik-
hem op de leiding aan den Veenhuizermid-
denweg, Verscheidene perceelen werden min
of meer gehavend. In de woning van den
heer Eedken werd de 20 jarige dochter van
het bed geslimgerd. Zij kwam er, hevig ont-
steld van schrik, goed af. Er werd nog al
heel wat materieele schade veroorzaakt, die
echter door assurantie gedekt wordt
UIT HEILOO.
P o s t e r ij e ffi.
Nog veel komt het voor, dat men Zaiterdags-
avonds tusschen 6 en V/i aan hetpostkantoor
komt voor postzaken. Dit is echter, met uit-
zondering van: telefoon en telegrafie, gesloten.
De Tuinbouwvereeniging „De Vooruit-
gang" heeft de levering van anthraeiet ge-
gund aan1 de Tuinbouw-AankoopCentrale te
over een week of tien dagen in Engeland te
rug ko-men. Mijn moeder noemde een' week
of tien dagen, niet waar?" Hij sprak wat
zachter, terwijl hij! de hal doorkeek, waar
echter niemand was.
„Ja, ik geloof dat lady Meredilh nog een
dag of tien won blijven om boodschappen te
d-oen enz. enz." zei ik.
„H)eel goed. Terwij"1 wij hier zijn, zijn wij
nu eenmaal hier om zoo te zeggen" zei hij.
„Nu ga ik heen om te schrijven. Dat zal de
rest van den middag innemen". -Hij knikte mij
even toe en salueerde.
„Mijn ouders zijn uit denk ik. Neen-, ik
moest liever ik meen wilt u dlat ik u bom
halen en- dat wij later ergens gaan thieedrin-
ken, om half vijf bijvoorbeeld?"
I'k beloofde d-a-t jk blaar zou wezien.
De andere Merediths waren nog uit.
Williams, de kamenier uit Wales, ook.
Ik zette de bloemen in het water voor Belle-
mfere. Toen bradit ik een eenzamen middag
door met mijln nieuwe kleeren. Ik paste mijn
nieuwe hoeden nog eens op, reeg rose lintjes
door een- paar onderlijfjes waar blauwe in-
zaten>. Dat is mijn kleur niet.
Terwijl ik in mijn fcamer rondscharrelde,
overviel de zware'last van mijn gedachien-
mij weer. „Als mijn vrouw terugkomt". Ja.
Als Vi-vie terug kwami, het \#zioen, de ware
mevrouw George Meredith. Als zij in mijn
schoenen stond, zooals ik all deze weken m
de hare gestaan had. wat zou er dan- gebeu-
rem? Hoe zou dat gebeuren1?
Ik stdide mij een half dozijn denkbeeldige
tooneelm voor.
Ik riep mij miss Vera Vayne voor den
geest, zooals ik haar hadi gezien in diezalfde
Aalsmeer en van eierkolen en briterttes. aan
L. Spaana alhier.
UIT STOMPETOREN.
Langen tijd scheen het, alsof het jubfleum
onzer Koningin in de Schenneer niet feestelijk
herdacht zou worden, doch enkele inwonera
van Stompetoren achtten dit niet goed en
noodigden eenige personen uit tot eene samen-
komst op j.l. Zaterdag in vafe Reuses. Door
verscliillende omstandigheden liet de opkomst
te wenschen over en werd besloten, Dinsdag
28 dezer bij den heer Kokkes weder te verga-
deren en alles definitief te bepalen, Veertien
personen, waarvan velen vertegenwoordigera
van vereenigingen alhier, waren opgekomen
en werden ongeveer half negen welkom ge-
heetcn door den heer Heep, die zich vender
met de leiding belastte. Van enkele personen
was bericht ontvangen, dat zij verhindend wa
ren de vergadering bij te wonen, maar zij- be-
tuigden hun sympathie met haar doel
Allereerat werd overgegaan tot de verkie-
zing van een bestuur, waartoe werden geko-
zen de heeren J Heep, P. Groenwoudt,
L Kramer, C. Klinkhamer, S. Heringa, Jb. de
Boer Cz- en Jb. Slooten, die later de f-unctien
onderling zullen verdeelen.
Na eenige bespreking werden de feestelij-k-
hedien bepaald op Woensdag 26 September en
een programma voor dien dag opgiemaakt.
Eenige jonged'ames in de Schermeer zullen
worden- uitgenoodigd, bij de inwoners rand
te gaan' met inteekenlijsten; wanneer de op-
brengst daarvan voldoende is, werd het vol-
gende bepaald
8.40—9 uur orgelspel in de kerk; 0—10
uur samenkomst in de kerk, waar de zangver-
eeniging en het fanfarecorps toepasselij'ke mu-
zick ten gehoore zullen brengen.
Na afloop hiervan zal begonncn worden
met het opstellen van een historische optocht,
die langs een- groot gedeelte van de Noorder-
vaart zal gaan.
Op verzoek van den voorzitter verklaarde
de heer S. Heringa zich bereid^ ieder, die
daaraan- wil medewerken, van advi-es te die-
nen.
De optocht zal worden voorafgegaan en
besloten door ruite'ra te paard, meerendeels
ledeh van de Gymnastiekvereeniging „Voor-
waarts". Overigens wordt het aan ieder vrij-
gclaten, zich bij den optocht aan te sluiten.
Dies avond' zal in de Nioordervaart een gon-
delvaart gehouden worden', hetgeen, alis het
weer wat meewerkt, een schiitterend effect
kan geven. Bovendien zal het bestuur trach-
ten, dat er een draaimolen komt, waarin de
jongcren en misschien ook ouderen zich
kunnen vermaken. Aan de inwoners van de
Schenneer werd verzocht, dien dng de vlag
uit te steken en waar het eenigszins ban,
hunne woningen te versieren.
Het bestuur hoopt, dat de ingezetenen met
dit programma zullen sympathiseeren en dit
zullen laten blijken door flink te teekenen- op
de lijsten, die hun bdnnen en'kele dagen zullen
worden aangeboden.
Hierna werden comnissien benoemd ter be-
paling van de prijzen bij optocht, versiering
en- gondelvaart Voor den optocht werden -ge-
kozen de heeren J. H. Kohne, J. Kriller en
J. M. Bakker; voor de versiering: mevr. Da-
velaai', mevr. Heep en mevr. Kohne; voor de
gondelvaart de heeren: H. Diaveliaar, J. Dek-
ker en R. Renooij.
Voor zoover aanwezig namea alien d)a be-
noemmg aan.
Hiennede was de agenda voor deze Mjeen-
komst behandeld. De voorzitter bracht een
woord van dank aan alle aanwezigen voor.
hunne belangstelling en aangename besp-re-
kin'gen- en hoopte, dat op 26 September een
helder Oranje-zonnetje onze feestelijkhedn
zal bestralen..
UIT SINT PANCRAS.
Dezer dagen vergaderde de geitenfokver-
eeniging Oudorp-St. Pancras.
Medegedeeld werd dat voor de keuring ge
houden voor inschrijving voor het centraal
register, 22 geiten waren aangevoerd, waar-
vn 4 stuks werden afgekeurd. Voorzeker eenl
bewijs dat het gehalte, en het ras der geiten,
sedert het bestaan van de vereeoiging met
reuzen schreden vooruit is gegaan.
De eerste prijs welke bestond in een bonds-
medaille werd toegekend aan J. Bure te
Oudorp, 2e prijs zijnde 2.50, dezelfde, 3e'
prijs zijnde 1 J. de Graaf te St. Pancras,
4e prijs zijnde 1 C. v. d. Werf te St. Pan
cras. Voor de beste geit, geboren in 1923,
prijs 1 toegekend aan A. Dekker te St.
Pancras.
Voor den volgenden dektdjd, is een mooie
bekroonde jonge bok aangekocht van de gei-
tenvereeniging NaardenBussum.
UIT HEILOO.
Tijdens den storm' van h-edennacht Is een
boom omgewaaid en terecht gekomen1 op het
kleeren. Zij had- zelfs nog wel1 opzichtiger ja-
ponnen, denk ik. En ik verbeel-dde mij' lady
Meredi'th met haar fijn besnedetn en kieskeu-
rig gezicht wanneer zij: haar passeerde in
de gang. Ik zag den blik van echte afkeuring,
waarmee zij; zich op een afstand hield. De
blik dien ik haar op prinsea Jinka had zien
werpen.
En prinses Jinka is niet bij1 de filtaactnice
te vergelijken.
Dan herinnerde ik mlji de zachte manne-
lijke stem, welke dien heelen morgen in mijn
ooren had weerklonken, de stem waartnee bij
haar presenteeren zou.
„Moes moeder, dit is mijn' vrouw!' En
zijn moeders stem: „Je vrouw?"
Ze zou rond kijken naar mij.
Ik huiverde even en wierp trie voorstelldng
verre van mij. Dat was te kwellendIk moest
niet denken aan Belle-uifere. In plaajts daar
van begon ik aan mij zelf te denken- en wat
het voor mij zou beteeken-en- wanneer ik om
zoo te zeggen mijn tegenwoordig lot alls1
schoondochter en aangenomen kind van de
Merediths zou verliezen.
Het zou beteekenen terugkeeren in de we-
reld om: die in- het aangezicM1 te zien, goed-
fcoope pensions en kantoormeisjes en zoeken
naar werk.
Waarsdiijnlijfc is er op't oogenblik werk
genoeg te krijgen werk van allerlei soo-rt.
Munitie maken of kaartjes knippen aan den
ingang van een lift, of brieven rondbrengen.
Allies wat ik deed zou mi}1 onuitsprekelijk
vervelend lijken na alles wat ik beleefd had.
Toch was er 66n ding dat ik niet doen wou
Ik zou liever een vrouwelijke loo'dgieter wor
den en de rest van mijn leven besteden om te-
in aanbouw zijnde gebouw van „Het Witte
Kruis". In den val werden de palen en dra-
den van het electrisch bedrijf vemield
De schoolkinderen, die heden per rij-
tuig naar Schoorl zouden gaan, hebben door
het ongunstige weer een dag uitstel gekregen.
Wij hopen voor dek imderen, die zich dagen
lang op den feestdag hebben verheugd, dat
het morgen mooi weer is.
Feestelijke intocht der Eerw. Zusters Fran-
ciscanessen
Met den trein van 1256 kwamen de Eerw.
Zusters, een 7-tal, uit Oudenbosch, die zich
hier aan het Bijzonder Ond'erwij^ zullen wij-
den. Woensdag aan.
In de buurt van de R.-K. kerk en school
wqs het huis aan huis vla-ggentooi, terwijl de
klokken luidd'en.
Aan weerskanten van den weg waren de
schoolkinderen opgesteld, die de Zusters volg-
den.
De 7usters werden afgeh-aald door de hee
ren geestelijken en het kerkbestuur en gingen
door de rijen van kinderen en parochianen-
n.aar de kerk, waar een kort Lof werd gehou
den.
Na de kerkelijke plechtlgheden sprak de
prsfoor de Zusters toe.
Het is. zeide spr., heden den- dag waamaar
we faren h-ebben uitgezien; met hoeveel on-
geduld, is d-e trein verwacht, die u hier bracht,
u. die zich hier voor de kinderen gaat -geven.
Wij brengen u dank dat gij' d'aarvoor alles
hebt aegevendat gij daarvoor hen die u
dierbaar waren, hebt veriaten en hier zijt ge
komen In een vreemde plaat9. Doch het moge
u een troost zijn, dat gij hier liefderij-k .zijt
ontvangen. fen door de kinderen1 fen door de
ouders. Betrekt uw woning, door de hulp en
liefde van alien voor u gesticht en geeft het
onderwijs tot heil der gemeente.
Daarmede was de plechtigheidi afgeloopen'.
De inwijding van de school en de gebouwen
zal Vrijdagm'orgen geschieden.
UIT BERGEN.
Bij K. B. is de heer J. van Reenen, oud-
burgemeester dezer gemeente, benoemd tot
ridder in de orde van Oranje Nassau.
Uit de Pets
DEHEER WESTERMAN OVER DEN
FINANCIEELEN TOESTAND.
In verband met het feit, dat in de komende
weken beslist zal worden over de richting in
onze financieele politiek, geeft de Tel. het
oordeel van den heer Westerman, president
der Rotterdamsche Bankvereeniging, over
den huidigen finaneieelen toestand! weer.
Het is absoluut noodzakelijk, dat het bud
get in orde wordt gebracht, willen wij niet
ernstige dingen zien gebeuren. Dat dit niet
door middel van belastingverhooging kan ge
schieden, zal ieder nu Iangzemerhand wel
duidelijk zijn. De opdrijving der belasti-ngen
is een systeem gebleken, dat denken doet aan
het slachten van d-e bekende kip met de gou-
den eieren.
Reeds nu blijkt, dat de Staat^nkomsten uit
-die bronnen teruggeaan en toch geven die
cijfers nog een geflatteerd beeld van d-en wer
kelijken toestand, die zich in de cijfers der
komende jaren veel scherper zal afspiegelen.
Zij die van een middelmatig inkomen moe
ten rond komen, gaan zwaar gebukt onder
den druk der juist voor hen zooveel duurder
geworden levenskosten. De groote inkomens
zijn door de tot het uiterste aangedraaide be-
lastingschroef dermate gereduceerd, dat van
nieuwe kapitaalvorming diaaruit geen kwestie
meer is en integendeel het kapitaal, dat toch
reeds door allerlei andere ornstandighedeti,
ik noem slechts de Russische, Oostenrijksche
•Hongaarsche en Balkan-debacles, ster'k is
verminderd, verder aangevreten wordt.
Bovendien lijden de inkomens onder den
slechten toestand van bandel, scheepvaart en
nijverheid, met in hun gevolg geen of lage
dividen-den, wegblijven van tantiemes etc. De
situatie van de beurs, een beurs van verkoo-
pers, toont dit voldoende aan.
rug te keeren tot verschilTende baantjes lie
ver dan nu met Reggie Penmone trouwen.
„Ntu" - waarom ^iu"? Wel omdat ik ge
zien heb wat er gebeurt met jonge mannen,
die uit goedhartigheid getrouwd zijn. Zij
worden ongelukkig gemaakt, teleurgesteld,
gedisill'usi-onneerd zooals ik vrijwel zeker
ben dat kapitein Meredith (reeds) gemaakt
is door die slechte, ontrouwe „Vivie". En ik
wil- liever alleen ongelukkig zijn dan met een
ongel-ukkigen man twee in een huis neen
dank je".
Ongelukkig zal ik mij in't eerst voelen, dat
spreekt van zelf.
Wat zal: ik die Merediths missen, Belle-
mfere en sir Richard
Hoe vreemd zal het mij lijken zoovee! v ior
hen geweest te zijn, zoo intiem te zijn v
weest, ze ieder uur van den dag te hebben
gekend. Te zijn ingewijo m duizend dwaze
kleine familiegeheimpjes en praatjes en dan
in eens niets meer voor hen te zijn Zoo
iets a-ls een- d'ienstmeisje dat wij' gehad hebben,
een aangenomen dochter die vroeger bij ons
was!
Neen; ik weet zeker dat Belle-mfere altijd
een beetje aan mij zal! blijivien denken, als zij
mij de misleiding van deze dagen in Parijs
kan vergeven. Misschien zal zij eerst aan mij
schrijven, daama zullen haar brieven ver-
minderen, steeds zelidzamer en zeldzamer
worden. Dan zal zij er nog aan denken mij
met Kerstmis een kaart te zendlen of zoo
iets van dien aard.
O hemelhet is al heel drukkend heel al
leen gelaten te worden1!
(Wor't vervotgd.)
