t
den in gang bij den Helderschenweg is zeer
kunsiziunig opgesmukt met groen enz., waar-
Li., verdere vcrs.ering van het noorden van
cie Suaarmanslaan beperkt zich tot guirlandes
/an dcnnengroen, lampions en veel licht, in
an^cname afwisseling.
H.\ zuideinde van de Snaarmanslaan heeft
deze fde versiering als de Verlengde Stuart-
straat te weten papieren guirlandes met
v aggefjes en lampions. Zeer lief. Aan de
ccrepoort met o. a. de jaartaHen 1898
192J is zeer veel zorg bestead.
De Spoorstraat behoort tot de rnooist ver-
sierde slraten Guirlandes van dennengroen
over de geheele lengte van de straat worden
gekruist door slingers van huis tot huis. De
verlichting is schitterend en staande aan den
ngang bij bet Stationsplein waar een
prachuge eereboog het begin vonnt kan
men ^enieien van een interessant schouwspel
van licht en gloed.
D- boomen van het Kennemerpark zijn
overladen met oranjelampions, terwijl langs
randcn vetpotjes zijn aangebracht.
T dewen wrs vol b. wondering over deze il'lu-
In dichte drommen bewoog men
l>. s'cd'S cm den ingang van het park, om
o"wsnel te zien. De Emmabrug, voor-
rHi!k gei'llumineerd, sluit hierbij aani, het-
•w.i den fentastischen indruk nog verhoogt.
is een der mooiste pun ten van de stad.
Hot Verdronkenoord, waar fraaie bloemen-
v! often gemoerd liggen en fonteinen spuiten,
b'.edi vooral bij avond een fantastischen aan-
biik
Het buurtcomite aan de Vierstaten is dan
toch nog klaar gekomen met de versiering
van haar eerepoorten voor de Nieuwpoorts-
laan en den Rijksstraatweg. Deze twee poor-
ten, rijkelijk getooid met groen en bloemen,
met daartusschen de wapens der verschillen
de provincies, vormen een geheel met den
voorgevel van de tusschenstaande drie hee-
renhuizen, waarover in de voile breedte in ge-
bogen lijn een kolossaal oranjedoek is beves
tigd. Vooral bij avond vormt een en ander een
prachtig geheel door de meer dan 300 electri
sche lichtjes in verschillende kleuren, die zijn
aangebracht, ook rondom de kozijnen van de
bovenramen der genoemde woningen.
De reveille.
Woensdagmorgen half acht begonnen de
feestelijkheden met de reveille door de mu-
■ziekkapel „St. Louis", onder leiding van den
heer P. Smits (broeder Theodorus), die zijn
„jongens" op dezen dag niet vergeten kon en
met opzet met deze dagen van Amsterdam
hier was gekomen.
De stock, waarbij zich behalve een groot
aantal schoolkinderen, zeer vele belangstel-
lenden aansloten, nam na de opstelling op
het Doelenveld, den volgenden weg:
Lombardsteeg. Ged. Nieuwesloot, Hof-
plein, Doorbraak, Waagplein. Mient, Lange-
straat, Payglop, Laat, Schoutenstraat, Lan-
gestraat, Koorstraat, Ritsevoort, Kennemer-
straat, Emmastraat, Zilverstraat. Ridder-
straat, Laat, Limmerhoek, Verdronkenoord
(z.z.), Huigbrouwerstraat, Laat, Boterstraat,
tiouttil, Waagplein.
Steeds meer belangstellenden kwamen den
optocht vergrooten.
Onder het spelen van verschillende vader-
landsche liederen ging het verder.
Voor het huis van den burgemeester werd
halt gehouden en daar werd het „Wilhelmus"
gespeeld ten aanhoore van den burgemeester
en zijn gezin, die zich op het balcon bevon-
den. De heer Wendelaar kwam beneden en
idankte de heeren commissieleden voor deze
hulde. De optocht ging daarna verder; de
kinderen brachten met hun vlaggetjes een
groet aan den burgemeester, die wederkeerig
de kleinen toewuifde.
Hedenmorgen had een herhaling van een
en ander plaats, waarbij het muziekkorps
„St. Caecilia" zijn diensten verleende.
Koraalmuziek op de Steenertbrug.
Om half negen de reveille was toen
zoo goed1 als afgeloopen weerklonken er
op de Steenenbrug de tonen van Psalm 68, in-
gezet door't muziekkorps „Soli Deo Gloria",
directeur de heer E. van der Wal. Ps. 68 werd
gevolgd door nog meer nummere van dien
aani, en afgewisseld dioor Vdleriusliederen,
„Wien Neerlands bloed" en „Des Heeren
dag", met de m'uziek van Kreutzer.
Lan gzamerh and1 werd hati vol in de omge-
ving en nu en dan waerklonk applaus. Om
half tien was deze uitvoening ten eindle. Het
hoofdeomite alsmede de heer Ohlen, voor-
zitter der commissie voor die concerten, ven-
toefden eenigen tijd bij deze uitvoering, de
burgemeester onderhidd1 zich eenige oogen-
blikken met den directeur.
Oodsdienstoefeningen in de verschillende
kerken.
In de Gr. Kerk.
In de meer dan voile Groote kerk, waar
ook onze burgemeester aanwezig was, sprak
Ds. Baar naar aanleiding van Ps. 138 la
„Ik zal U loven met mijn geheele hart",
zijni herdenkingsrede uit. Zooals het oude
Israel, aldus spr., zoo loven wij ook God op
dezen dag voor wat we gedurende de 25 ja-
ren van H. M.'s regeering mochten ontvan-
gen. Na een kort overzicht van wat er zoo
gedurende de eerste 16 jaren was tot stand
gebracht, bleef spr. wat langer bij den mo-
bilisatietijd stilstaan.
Vervolgens wijst spr. er op, dat de onaf-
hankelijkheid de grootste zegen van ons volk
is, als voorwaarde voor de voile levensont-
plooiing. Zoo heeft God't ook gewild. Want
God openbaart zich in de verscheidenheid
der natuur, tezamen vormend een schoone
harmonie maar ook in het leven der memsch-
heid. Ieder individu, iedere groep van indivi-
duen, ieder volk moet zelfstandig zijn plaats
kunnen innemen in de groote intemationale
gemeenschap.
Er mogen dan in den tegenwoordigen tijd
velen zijn, die om vaderlandsliefde lachen
en spreken van holle phrase, die beweren:
„waar het mij goed! gaat, daar is mijn va-
derland", maar dat is niet alleen banaal,
doch ook onwaar. Vondel drukt het zoo juist
uit in zijn Gijsbrecht van Amste!,,De lief-
de tot zijn land is 5eder aangeboren", die
liefde mag echter geen apenliefde zijn en
ontaarden in brallende liederen en valsche
ontroering.
Eerst als wij in den vreemde hebben
vertoefd, gevoelen wij goed de waarheid van
aat branaenae lied van Israel: „Jeruzalem,
eer dat ik u verged, mijn rechterhand: niet
van zichzeive wete!" Daarorn benoeft die
liefde ook niet kunstmatig te worderi aange-
kweekt. het zit ons in het bloed. Wij houcen
en zullen Hijven houden van ons land, ons
volk, het Oranjehuis, dat voor ons de ten-
heid en onaihankelijkheid symboliseert, met
een sterke liefde en we zingen met den dich-
ter: k Heb u lief, mijn Nederland!"
Nadat mevr. Eriks Buys en de heer Ho-
gervorst met orgelbegeleiding van den heer
Slinger onder groote aandacht enkele vader-
landsche liederen, w.o. „Nederland bovenal"
en „0, Heer, die daar des hemels tenten
spreidt", hadden gezongen, vervolgde spr.
zijn rede met er op te wijzen, dat wij ons
land lief hebben om zijn taal, de taal uwer
moeder, dichters en denkers, van't gebed tot
God, om zijn volk, met al zijn deugden en
al zijn gebreken, omdat het onze eigeni deug
den en eigen gebreken zijn.
Spr. staat wat langer sti'l bij ons groteske
verleden, herinnert aan den 80-jarigen oor-
log, doet om ons oprijzen de groote figuur
van den Zwijger, Willem van Oranje, den
Vader des Vaderlands, den grondlegger van
onze Staatkundige en godsdienstige vrijheid,
een man, wien het geen phrase was, maar
daad, die goed en bloed veil had voor land
en volk en toen hij door sluipmoordenaars-
hand viel, nog bad: „Mijn God, heb mede-
lijden met dit arme volk".
Wij loven ook God voor wat wij in de Ko-
ningin-Moeder mochten ontvangen, die haar
dochter zoo uitstekend voorbereidde voor
haar moeielijke taak. Gedurende H. M.'s re
geering kende ons land geen bange worste-
Iing als weleer, maar toch waren daar tref-
fende momenten. Spr. memoreerde hierna
verschillende regeeringsdaden en deed voor
al uitkomen hoe het zenden van de „Gelder-
lamd" om Kruger te halen een ware zege-
tocht werd! Toen bracht de gansche wereld
een eeresaluut aan: „la belle reine Wilhel-
mine", toen was ons kleine volk groot door
de daad van zijn Vorstin, toen voelden wij
alien: ja, dat is een.Oranje! En wij loven op
dezen dag ook God, den Koning der eere,
dht Hij uit den ouden; tronk van Oranje weer
een jonge scheut heeft doen uitspruiten, zoo-
dat wij weer in waarh edi mogen zingen:
,.'t Is Oranje, 't blijft Oranje!"
Na het „Lofgezang" van Mendelsohn en
het eerste couplet van het Wilhelmus der so-
listen, dat onder groote ontroering werd aan
gehoord, antwoordde de gemeente staande
met: „Mijn schild ende betrouwe" waarop
spr. met zegenbede sloot.
In de Kapelkerk.
In de geheel gevuide Kapelkerk sprak Ds.
Verwaal. Aan de hand der historie wees
spreker op het vele, wat het Oranjehuis voor
ons Vaderland is geweest en nog is.
Ja, dat er onder de Oranjevorsten zijn ge
weest, die voor de hoogste belangen der
menschheid streden en op het lot van Europa
overwegenden invloed uitoefenden. Doch
Nederland heeft steeds te bed'enken, dat
Oranje voor ons land een gave Gods is, het
„Soli Deo gloria" de grondtoon van zijn
dankbaarheid en blijdschap moet zijn, het
„de Heere heeft groote dingen aan ons ge-
daan, dies zifn wij verbliid". (Ps. 126 3)
Ook het kerkkoor, onder de uitnemende lei
ding van den heer de Haas en met het rijke
talent van de beide solisten, de dames Vee-
nenbos en Vincent, heeft het zijne er toe bij-
gedragen, om deze morgenure tot een goede
ure te maken.
In de gereformeerde kerk.
Ds. Meijer sprak naar aanleiding van
Prediker 10:17a: „Wel gelukzalig zijt gij
land, welks koning een zoon der edelen is",
over den zegen door God aan ons land en
volk geschonken in het huis van Oranje en in
't bijzonder in de regeering van onze geeer-
biedigde Vorstin. Die zegen is drievoudig.
Ten eerste. dat God zelf om der zonde wil
over ons land en volk het overheidsgezag
heeft incesteld, dat wij daarom als een god-
delijk p-ezag hebben te eerbiedigen. Ten twee-
de, dat Hij tlhans met dat gezag bekleed heeft
een Vorstin, die met recht genoemd mag wor
den ,.een dochter der edelen". Ten derde, dat
ons volk ..welgdukzalig" mag genoemd wor
den, omdat het door zulk een dochter der ede
len geregeerd wordt. Ten slotte wekte hij de
gemeente ot> tot een drievoudige betooning
van dankbaarheid voor zulk een zegen: buigt
voor Oranie, steunt den troon van Oranje, en
bidt voor Oranje. Na dank- en smeekge-
bed voor onze Koninsin en haar huis werd
met bezieling het Wilhelmus aangeheven.
In de Rem. kerk.
In de Remonstr. kerk is de geheele levende
gemeente, in zooverre zij tegen de feestvie-
ring geene gemoedsbezwaren heeft, bijeen.
De dienst draagt een plechtig, strak karak-
ter. De gemeente zingt oude, national'e liede
ren. In het middeipimt staat de gedachte van
Paulus (II Cor. IV 7) dat het leven van
een mensch, ook van een vorst, het leven van
een in staatsverband vereenigd volk, ook
van een koninkrijk, is het bezitten van een
eeuwigen schat in een broos, tijdelijk vergan-
kelijk aarden vat. Wilhelmina in haar con-
stitutioneele koningschap wat is dit im-
mers anders dan het behouden van den
naam, waaraan ons taalgevoel andere ge-
dachten verbindt, zal dit meer dan iemand
onzer bespeurd hebben. Zij heeft meer moe-
ten offeree dan van een harer onderdanen
geeischt kan worden; haar hart tot zwijgen
te brengen voor dynastieke maatschappe-
lijke eischen. Zij voelt 't aarden vat om
den schat. Eenmaal heeft zij ter wilie van
dien schat het vat verbroken, den vrede van
haar volk in gevaar gebracht en alien raad-
gevers ten spijt den ouden, tot zwerveling
geworden president Kruger tot zich geno-
men. Onvoorzichtig, onverstandigmaar
zij had een schat; en daad en afloop bewe-
zen dat haar buitengewone kracht van God
bleek -te komen.
On® volksbestaan is ook een eeuwige schat.
Het is uitgebeeld in het koningschap, waar-
van wij aliereerst het aardsche zien. God,
koningin en vaderland zijn geen gelijkwaar-
diige grootheden; door sommige kelen. aan
geheven en tot sommige doeleinden misbruikt,
kunnen zij het karakter krijgen van eene
godslastering. Als „aarden vat" bezien heb
ben wij het lief als onze oude kerken; wij
zouden ze zoo niet willem ook niet kunnen
bouwen, maar bovenal, wij wiljen ze niet
missen, omdat ze stammen uit een schooner,
bonter, hoofscher en edeler tijd dan de onze.
tn wat wij ooit ervoor in de plaats konden
krijgen, zou vergankelijk, tijdelijk zijn als
ditten „aaiden vat
Niet overal is deze feestviering oprecht.
Wij voelen er ook welbewuste uittarting in
van hen die willen toonen hoe volkomen hun
iegenwoordige machtspositie is. Aan zulk
een misbruiken kunnen wij niet mededoen.
Wei zijn wij dankbaar, en somtijds ontroerd,
door de kleurige en meesleepende en zoo
waardig gedragen uitbeelding van volksbe
staan. 1 let is niet toevallig, dat zij die mee-
nen alien belijdenden vorm van hun geloofs-
leven te kunnen ontberen en ook onaandoen-
lijw blijven voor dit feest. Hoevaardigen, die
't ,,aarden vat" meenen te kunnen ontberen
Wij willen bescheidener, oprechter zijn. Maar
'n nog waardiiger feestviering dan met luid-
ruchtig vertoon, ware een volksdaad, die ge-
tuigde van haar geest, toen zij't aarden, vat
ter wille van den schat verbrijzelde: een
verzet tegen plannen die de regeering smeedt
uit voorzichtigheid en verstandig overleg,
spontaan, zooals eenmaal zij zich verzette
tegen voorzichtig, verstandig overleg in.
Haar buitengewone kracht bleek, omdat
haar schat haar meer was dan 't aarden
vat, en zij die wist te seheiden te komen
van God. Moeten wij 't met Hem dan ook
niet vragenJa, eigenlijk, is de bede van de
zen dag alleen deze:
„Uw koninkrijk kome".
In de Doopsgezinde kerk.
Hier trad des morgens 10.30 uur op ds.
H. Westra, naar aanleiding van de woorden
uit 1 Petrus II 17 „Vreest God, eert den
Koning."
Nauat mej. G. de Vries had laten hooren
het bekende: „Wilt heden nu treden voor
God den Lleer" zong de gemeente: „Neer-
land wil zijn feestdag wijden, Vader, door
uw Heiligen Geest."
Ds. Westra ving zijn rede aan met te ver-
klaren, dat hij, ofscihoon wars van alle slaaf-
Sche vereering en het koningschap niet zien-
de omgeven met de mysterieuze glorie, als
weleer, toch gaarne en van harte feest wil
vieren en de Koningin wil hulde brengen,
zoowel om het verleden als om het heden.
Eenige grepen doende uit het Verleden, werd
er aan herinnerd, hoeveel Nederland aan de
Oranje's is verplicht; daarna deed1 spr. eeni
ge grepen uit het heden, wijzende op de
Landsvrouw met haar plichtsbesef, haar
mede-leven met anderen, haar liefde voor
onze schoone moedertaal. De schaduwzijden,
vooral na 1914, niet vergetend, meende spr.,
ook te mogen getuigen van licht en was vol
hoop voor de toekooist vervuld.
Het zangkoor gaf, onder leiding van den
heer Joh. Brands, wijding aan het samen-
zijn o.a. door het lied: „Heer, die uw tent in
de Hemelen spreidt", terwijl de talrijk opge-
komen schare uit voile borst het eerste cou
plet van het „Wilhelmus" zong. Met dank-
bede werd dit samenzijn besloten.
In de Katholieke Kerken.
Te 10 uur werden ook in de Katholieke
Kerken dankdiensten gehouden.
In de St. Lauremtius kerk werd- de solem-
neele Hoogmis opgedragen door den We'E.
Heer Bllars, met ;issistentie van kapelaau
Hosman als dia'ken en kapelaan van Haaster
als sub-diaken. Het zangkoor onder leiding
van den heer A. Klooster voerde de dwestem-
mige mis van M. H. van 'f Kruys uit.
Na de H. Mis wend het Te Deum gezon
gen, gevolgd door het „Domine Salvam fac",
van A. Giiesen.
Het hoofdalitaar van de St. Dominicuskerk
was met oranje en wiitte bloemen versieid.
Ter zijde van het altaar waren groen-versie-
ringen aangebracht. Verder werd het altaar
links en redds geflankeerd door het natiionale
d'undoek, bevestigd aan een gekleurden vlag-
gestoic en afhangend in drapeaa-ymm. Boven
hingen voorts nog twee kruisschildem, omige-
ven door oranje- en vlaggedoek en waarop
de jaaftallen 1898—1923 voorkwamen. Bo
ven het priesterkoor liangt een. schild, waar
op de woorden: „Het vadwlant ghetrouwe
bliif ick tot in den doot."
Twee oranjevlaggen zijn Jinks en rechts
boven het schild bevestigd.
De Heilige Mis werd opgedragen door
den ZEerw. Pater Kock O. P., daarbij geas^
sisteerd door den Wel'Eerw. Pater Siemes
O. P. als diaken en den. WelEerw. Pater
Knipper'sburg O. P. als sub-diaken. Het
zangkoor vomle de driestemmige mis van Pe-
rosi uit, gevolgd door het vierstemmige Do-
mine Salvom fac van Remierse. Tot slot werd
het Wilhelmus gezongen.
In de St. Josephkerk was celebrant de
WelEerw. Pater Preller O. P., diaken, een
der Zeerw. Paters van. het genooischap van
Maria te Eigmoind aan Zee en sub-diaken de
WelEerw. Pater van Campen O. P. Het
zangkoor voerde de driestemmige mis van
Hub. Cuypers uit, terwijl1 een. gregoriaansch
Te Deum gezongen werd. Heti hoofdaltaar
was met eenige oranjeblbemen stemmig ver-
sierd.
In de Israelietische kerk.
De godsdienstoefeoing had plaats overeen-
komstig de orde opgenomen in het feestpro-
gram. Op plechtige wijze werd een speciaal
srebed voor het Koninklijk Huis in het He-
breeuwsch en Nederlandsch voorgedragen,
waarna met geopende Arke de zegen voor
Koningin en vorstenhuis werd afgesmeekt.
Hierna hield de leeraar, de heer A. de Wolff,
de gelegenheidsrede, naar aanleiding van
Psalm 95 vers 1 en 2, welke psalm bij het
begin van iederen sabbath ter synagoge ge-
zegd wordt. De spreker vergeleek den toe-
stand der Israelieten in Nederland bij de ge-
wijde sabbathrust. Hier op den klassieken bo-
dem der vrijheid werd nimmer onderscheid
gemaakt tusschen ras en godsdienst. Het
was de eerste Oranjevorst, die hier den palm
van godsdienstvrede plantte, de groote Wil
lem de Zwijger en geen nazaat van dezen
edelen man heeft ooit met deze traditie ge-
broken. Koningin Wilhelmina is de draag-
ster van deze traditie en daarom zijn wij
Israelieten zoo innig verheugd met dit re-
geeringsjubileum onzer dierbare vorstinne
en bidden den Algoede om leven en welzijn
voor het doorluchtig Huis van Oranje. Met
een „leve de Koningin" eindigde spreker zijn
rede.
Hierna werd door voorzanger en gemeente
een dankpsalm aangeheven, waarmede deze
plechtige bidstonde geeindigd was.
De drukte in de stad.
Dif het g'ster en vandaag in alle straten
bijzonder druk was is te begrijpen.
Rceas vroeg in den morgen warm duizen-
dvii van buiten gekomen, en waar alle scho-
.vii vi lj.ai iiauueii en de meeste zaken hun per-
mci een extra vrijea dag verrastteni,
w lis net uit-L te verwonderen, dat het op
vau uen morgen tot den avond leveadig
.l, oruk geweest is.
iViuzu.hcutpaen en draaiorgels maakten goe-
ue zaken en net artistieke moest zoo nu en:
en dan wet cents het loodje leggen tegen het
vutioi. andslievtude.
Wi] liebbeu Woensdagmorgen op den hoek
van de Boterstraat naar dxie muziekuitvoerin-
gen tegelijk staan luisteren.
Een voltallig corps speelde in de Lange-
straat het „Wilhdmus", een draaiorgel let
het „0, schitterende kleuren van. Nieerlands
vlag" hooren en een harmonica-mant vergastie
ons terzelfder tijd op het „Wien Neerlands
Bloed".
On© vaderlandsch hart is toen zeer ge-
roerd geworden en het was alleen maar jam
mer, dat de nationale liederen van deze pot-
porri niet na elkaar maar allcmaal op het-
zelfde oogenblik gespeeld werden.
Op de Steenebrug toonden gelijktijdig een
aen baat, een degenslikker en1 een boeicniko-
i hunt zeldzame kunstcn en we kunnen
trouwns verzekeren, dat er aan dergelijke ar-
iisten gedurende beide feestdagai geen ge-
brek is geweest. Voor hen gold bovenal het
spreokwoord dat de nering is waar het volk
is.
Ook de marken-kooplieden hebben daar-
van geprofiteerd. Zij boden 2 briefjes van
100.000 mark voor een dubbeltje aan en er
waren er zelfs die voor dat geld 300.000
mark leverden.
Trouwens, op een 100.000 mark meer of
minder werd zoo nauw. niet gekeken.
Et n gedetailleerd overzicht vanl de verschil
lende gebeurtenissen mogc hier thans een
plaatsje vinden.
Buurtfeest Luttik-Oudorp.
Dinsdagavond reeds begon het feest aan
het Luttik-Oudorp. En nu denke men niet,
dat zich dit beperkte tot het verlichten van- de
rijkelijk aangebrachte versiering. Neem, de
korenbeurs voor dit doel door de gemeen
te afgesiaan - was het eigenlijke feestterrein,
zooals een aantal electrische lampen boven dfe
groote pooht reeds aanduidden. Daar binnen.
was het echt gezellig, ook al doordat het er
niet overvol was, want alleen de bewoners
ier buurt hadden toegang, alsmede eenige ge-
ncodigden.
Om ruim 8 uur sprak de heer Th. van der
'eij als voorzitter der feestcommissie een
welkomstwoord tot den burgemeester en die
ver ge ledten van het hoofdeomite der feeste-
lij'kheden in de stad. Spr. stel'de het op groo-
en prijs dat de burgemeester aanwezig was
n g af als de meening der commissie weer,
'at zij zulks graag zag, omdat zijl in den heer
Wendelaar ziet den eerste in de gemeente, den
drager van't gezag, daartoe geroepen door en
igenwoordigende Haar tot wie ailer ge-
daclien thans uitgaan. De bewoners van het
Luttik-Oudorp zijn aan Haar verknocht en
van die gevoelens spreekt het lied, voor dit
si gemaakt door een familielid van een der
bewoners. Wij alien hopen, zei spr., dat Zij,
met wijs beleid regeerde gedurende 25
iaar en die ons buiten den oorlog wist te
Louden, nog lang gespaard moge blijven.
Het driewerf hoera, door spr. voor Haar in-
werd door de aanwezigen luide mee-
■v-roepen
D"arna richtte de heer v. d Kleij een har-
1 -!iik woord speciaal tot den heer Wende
laar, dien hij een in waarheid goed burge-
■ieasier noemde en van wien hiij; hoopte, dat
hii nog lang Allanaar's burgemeester mag
•v'u de steun van de burgers. (Applaus).
Hierop nam de heer Wendelaar het woord
yoor dp officieele opening. Hij hracht aller-
nrat dank voor de woorden van welkom tot
het hoofdeomite en tot hem als vertegenwoor-
'ig- r der Koningin. Met heel zijn hart en
'^oofd wenschte spreker een goed vertegen-
wpordigcr te zijn van de hoogste macht in
1m staat en hij aanvaard'de de uitgesproken
o-'-dm van hulde namens Haar. Het is mijn
"prcchte wensch, zei spr., om, zoolang ik in
-i-7c st?d ben, de plichten te volbrengen1, die
mii door wet en gewoonte worden' voorge-
-fi-. - even Door de liefde der bevolking tot de
Kmmgin: de tegemoetkomendheid, spr.
-r>3 bateond was hem zijn p,licht een lust.
3nr. voerde dan de aandacht terug tot de
Kou mgin Nederland kon, meende hij, niet
HT.bear genoeg zijn voor wat Oranje voor
rns and is geweest in den loop der eeuwen,
ii vooral Koningin Wilhelmina, die wij om
hare vele goede hoedanigheden en hare wijze
regeering op de handen dragen Spr. eindig-
de met een driewerf hoera voor de Koningin
en haar gezin, welke roep daarop door alle
aanwezigen werd herhaak1'.
1; rop werd het bovenbed'oelde lied ge-
zoagai, gedicht en getoonzet door een oud-
i aiiaarder, den heer N. Haasbroek, thans te
den Haag Dat deze onder de genoodigden
/'!;r>orde, spreekt vanzelf Een broer van den
ditch ter, de heer H. J. Haasbroek, trad op als
r eut. ierwijl de zang op een piano werd
begeleid door een dame. Hoewel betrekke-
lijk weinig menschen tot het zangkoor bdioor-
dan, klonk het „Tot hei'l van Nederland"
■cii daverend over het feestterrein. Een luid
pplaus was het loon der zangers en zange-
ressen.
Toen de laatste toncn waren weggestorven,
nam dc heer van der Kleij weder het woord,
om de Zaadmarkters en andere belangstel
lenden in het algemeen en de oudste bewoon-
dor buurt, mevr. Bosman, in het bijzon-
der het welkom toe te roepen. Spr. bracht
1 en dank voor de hul'p, die zij hadden ge-
boden bij het organiseeren van het feest. Bin-
nchkori als er een slotvergadering wordt
n.deu, hoopte spr. hierop nader terug te
komen Thans wenschte hij alien een paar ge-
e fcestdagen op de Karenbeurs en in
Mkmaar. (Applaus).
Dat er genoeglijk feest is gevierd, daarvan
''ouden wij ons overtuigd. Er heerschte Dins
dagavond een zeer gezellige stemming. De
n ir-:chting van het terrein en de aan-
wozigheid van vele kermisvermakelijfkheden
kwam daaraan natuurlijk zeer ten goede. Er
was een rad van avoid uur, waar koek werd
gewonnen; een sigarenstalletje; een heusche
waarzeggerstenteen zeer bonte afdeeling
waar in maskeradepak gestoken jeugdig per-
s^neel niet anders dan het nieuwste snoep-
goed, de Lolly, verkocht; daarnaast een tent
met andere lekkemifen, gebak, enz.; verder
een schiettent en een vroolijke keuken, waar
men voor een paar centen het genoegep mocht
hebben om -en heele hoop aaidewerk stuk te
gooicu, ancs en alles qooi /La<.muarKt-bewo-
iiers uigeiic n en geexp.o.uerd. Len goed buf-
iet, waar nu.i op zijn weak, u vu.g m, net be-
diend werd, was ook aanwezig en d!an
mppunt van genoegen! ecu dansvatr, waar
Ul ueer Kuijmans zijn scepai z„-.aid^ en
waarover de tonen klonken van een or
chestrion der firma Spanjaard. De aclnerzijde
van het terrein was geheel iingenomem door
een huidbeiOoiimg aan de Koniugiu. Daar
was binnen een grasrand een groot en hoog
bloemperk aangelegd1, in welks top een borst-
beeld van H. M. was geplaatst. DaannaaSt
stond te eener zijde 1898 en te andterer zijdie
1923 en daarboven een gekroonde W, alles
met electrische lampjes in de nationale kleu
ren verlicht.
Als een zoodanig ingerichit feestterrein geen
gezellige stemming weet teweeg te brengen,
is daartoe niets in staat.
De feestcommissie wist hoe ze het moest
aanpakketi en zij heeft succes gehad!
Gistermiddag begon het feest al weer
vroeg, ditmaal speciaal voor de kleintjes uit
de buurt en hunne vrienden en vriendinnetjes,
die er voomamelijk met de poppenkast wer
den bezig gehouden. Welk een pret hadden
de jonge kinderen, hoe hartelijk schik (hadden
daardoor de ouders en vooral de moeders,
die de kleine feestvierders soms moesten
dragen. In optocht ging men in den loop
van den middag naar de magazijnen van
de firma Vroom en Dreesmann, waar elk
der circa 300 deelnemers aan het feest gra
tis een mooie oranje-ballon ontving. Een
alleraardigste attentie bedacht ook de fir
ma Borsjes, die aan elk der kinderen een
reep chocolade schonk.
Om ongeveer half 5 togen de jeugd'ige
feestvierenden weer huiswaarts. Toen kwa
men al gauw weer die grooten opdagen, die
er tot laat in den avond laten we eerlijk
bekennen, dat het nacht was onder de
grootste gezelligheid bijeen bleven. Menig-
werf werd er zeer geanimeerd gedanst, even-
als Dinsdagavond onder leiding van den
heer Kuymans, op dfe tonen van het orches
trion.
Op het Hofplein.
Al vroeg heerschte er Dinsdagavond een
gezellige drukte om het afgezette gedeelte
van het Hofplein, waar de Hofplein-bewo-
ners hun buurtfeest vierden.
In het midden van het plein als ptece de
milieu een reusachtig bloemstuke met oranje-
linten en lampions.
De heer Hofstee heette namens de genoo
digden den burgemeester welkom, die zich
van het Luttik Oudorp direct naar het Hof
plein had begeven.
Spr. uitte den wensch, dat de heer Wende
laar eenige woorden zou spreken, waaraan
deze direct gehoor gaf, om te herinneren aan
de feesten in Amsterdam en een daar uitge
sproken rede door de koningin, naar aanlei
ding waarvan spr. hartelijke en spontane
woorden van waardeering wijdde aan H. M.,
haar noemende het symbool van de eenheid
in Nederland. Zij tracht dat symbool niet
alleen formed te zijn, maar met haar gan
sche ziel. Zij voelt voor Haar volk, Zij leeft
met Haar volk mee, dag en nacht. Dat is wat
wij hebben gevoeld, en waarvoor wij Haar
dankbaar zijn.
In dit verband herinnerde spr, aan den
Kerstgroet van H.M. in 1914, er koninklijk
woord, dat zoo echt menschelijk was. Als er
ooit een moment Is geweest, waarop de ko
ningin Haar volk heeft getroffen, dan was
het toen. Spr. had daarom gemeend dit in
herinnering te moeten brengen, daarna ver-
zoekende in te stemmen met't driewerf hiep,
hiep, hoera voor Wilhelmina, waaraan door
de omstanders direct gehoor gegeven werd.
Hierna werd ihet Wilhelmus gezongen, be
geleid wij vermelden dit als een bijzonder-
heid door ret prachtige orchestrion van
Gebr. Spanjaard.
In het gfebouw van de Noordhollandsche
Levensverzekerings-maatschappij werd de
eerewijn aangeboden.
Het orchestrion begon weer te spelen en
bracht thans dansmuziek ten gehoore. Oud
en jong deed mede aan den rondedans om het
piece de milieu, gadegeslagen door zeer veel
omstanders. Wij zullen ons maar niet aan
een schatting wagen, doch de menschen ston-
den op verschillende plaatsen in 4 a 5 rijen,
zoodat hun aantal zeer zeker groot moest
zijn.
De stemming was uitermate gezellig. Ver
schillende dansen wisselden elkander af. Er
was geen vloer, maar daar werd niet minder
om gedanst.
Ook gister Woensdag avond werd
door vele danslustigen gretig gebruik ge
maakt, waarbij de uitstekende orchestrion-
muzie'k goede diensten bewees. Het plein was
gister niet meer afgesloten, zooals Dinsdag
bij de opening van dit buurtfeest.
De commissie van het Hofplein heeft eer
van haar werk gehad en zeker zal zij ook
van avond nog met genoegen constateeren,
dat haar buurtfeest tot op het allerlaatste oo
genblik een der punten is, waar groote
drukte zich centraliseert.
Feest in de Bewaarschool.
De kleintjes behooren ook tot de bevolking
en a's er allerki feesten voor de grooteren
worden georganiseerd, waarom dan niet voor
de kindferen beneden den ieerplicbtigen leef-
iid Dit was de gedachtengang van de be-
stuurders der Bewaarschool aan de Doelen-
straat en met groote voortvarendheid' werd er
em fees tie voor de kleuters op touw gezet,
waai'aan ze en1 dit is juist het mooiste
zelf moesten meewerken. Wij hebben gister-
morgen gezien hoe handig de 3- tot 5-jari-
gen," onder leiding van de directrice en haar
personeel, lange, lange papieren guirlandes
hebben gemaakt, samen zeker een paar hon-
d meters En bloempjes en strikjes, even-
eens bij: groote hoeveelheden, zoodat elk
b'oemvaasie, elk ra.am versierd was, alles
oranje 'Zelfs het heele speelplein was vol ge-
h'?ngen met de papieren' Oxanje-kettingen,
an boom tot boom en door en over elkaar.
In de raamkozijnen waren takken groen1 ge-
legd en daaraan weer papieren Oranjestrikjes
bevestigd. De verschillende leslokalen, waar
wij ons verbaasden over de mooie teekenin-
ger. op de mureij, waren langs de wanden
met aardig uitgeknipte strooken Oranje-
papier getooid, terwijl in de breede hoofdgang
met hare aardige muurteekeningen weer de
papieren slingers waren aangebracht, han-
gende van den- emeu kleerhaak op dtn ande
ren en natuurlijk het portret van H. M. ook
u.b JCixv.il de geKi oonde W's en t Alkmaarsche
w. pal good uitkomen. Een 100-tal electrische
.aii,pen van een fiinke slerkte overstroomit alles
met een zee van licht.