Alkmaarsche Gourant
uw bezoekaankondigingskaarten
N.V. Bosk- in Handeisdrukkerij
v.h. Herms. COSTER ZOON,
Samrobriek.
b ww iry
m m a
In verkeerde sohoenes.
Wij drukheis
vlug en net.
PIUIILETON.
Voordam G 9, ALKMAAR.
Honderd Vljf an Twlntlgste Jaargang.
Zaterdag 13 October.
In en om de bootdstad.
Wo. 241
1923
XLVII.
Nieia rdeuws onder de zon.
Men kan in d-eze dag en geen dagblad ter
hand nemen gf men leest over onzen post-
cheque en girodienst; men kan nergens pra-
ten over de dingeni van den dag o{ dezelfde
dienst komt ter sprake. De geheele geschie-
denis van dit deel van onze Staatsbemoeiin-
gen vormt thans door gansch het land een
onderwerp van gesprek; een onderwerp, dat
werkelijk een bron kan zijn vol genot en hi-
lariteit, ware het niet dat zoovele duizenden,
die hun geld-en „voor hun gemak" aan het
beheer van1 deze instelling hadden toever-
trou-wd, door de aller-zonderlingste men
piag ook zeker gerust zeggen aller-jammer-
lijkste wijze waarop men den laatsten tijd
met dat beheer heeft omgesprongen, damg
gedupeerd zijn en, wie weet hoe lang nog,
gedupeerd zullen blijven. 't Is heusch jam
mer, dat we niet meer leven in den tijd toen
„Revues" in onze schouwburgen groote aan-
trekkelijkheden hadden. De schepper van „De
Doofpot" en van „De groote Trom', die
jaren geleden door de komische wijze, waar
op hij in de eene revue het Dam-schandaal
van 1892, in de andiere het water-gebrek en
de telefoon-naasting te Amsterdam belache-
lijk wist te maken, zqu, als hij thans nog
eens een dergelijk product van zijn talent op
de planken verkoos te brengen, in den post-
giro-dienst een heerlijk onderwerp vinden,
waarmede hij zelfs de thans -niet ten on-
rechte hard-mopperende rekeninghouders
van dit Staatsbedrijf ongetwijfeld een aller-
aangenaamsten avond zou kunen bezorgen.
iln elk geval, er valt haast niet aan te twijfe-
len of degene, die voor den aanstaanden
eersten Januari den „Bruiloft van- Kloris en
\Roosje"-wensch zal dichten, zal aan den
„postklucht" dezer dagen' wel een paar har-
tige woordjes weten te wijden.
De Ams-terdammers. die in deze dagen
het hoofdpostkantoor hebben te bezoeken, of
zij, die hun weg hebben te nemen door Spui-
straat en Paleisstraat, zullen zeker onwille-
jkeurig aan dezen giro-dienst denken, wan-
neer zij daar achter zware houten schuttin-
gen zien staan dat reusachtige beton-geraam-
te, dat voor het nieuwe rijksgebouw, hetwelk
ook voor den1 girodienst bestemd is, verre-
zen is.
Men weet, dat daartoe voor schatten geld
tal van perceelen door het rijk waren ont-
eigend1, o.a. het vroegere Nutsgehouw aan
den N.Z. Voorburgwal; 'het vroegere beken-
dfe hotel en cafd „Palais Royal" en een aan-
tal huizen in Paleisstraat en Spuistraat. Het
grootste gedeelte was al geruimen tijd ge
leden afgebroken, er staan nog slechts een
paar huizen in de Paleisstraat en het Paleis
Royal, op welks dak het ijzeren hekwerk met
de letters, die de vroegere bestemming van
dit gebouw doen kennen, doch het heet dat
ook al die perceelen bestemd zijn om binnen
korten tijd ook tegen den grand te gaan.
Tenzij deze centralisatie van den giro
dienst blijvend zou zijn en de heeren in Den
/Haag het Palais althans vooreerst maar la-
ten zooals het is. Onmogelijk schijnt zulks
niet, nu men in de bladen heeft kunnen lezen,
dat de verdere arbeid van het beton-gevaarte
voorloopig is gestaakt, omdat men tot de
ontdekking zou zijn gekomen, dat het nieu
we gebouw niet vier verdiepingen zal behoe-
ven, zooals aanvankelijk was bedoeld. doch
drie voldoende zullen zijn vanwege de thans
zoo „prachtiig-werkende centralisatie". Tot
men, wie weet, ten slotte tot de wetenschap
zou komen, dat de oude toestand bij den
giro moet worden hersteld en dan toeh vier
verdiepingen noodig zullen zijn. Waarom
©ok niet, gij en ik en wij allemaal1 zijn er met
onze belasting-penningen goed voor!
De geheele geschiedenis, die thans zooveel
stof doet opwaaien, doet mij terugdenken
aan den bouw van ons Amsterdamsch post-
en telegraafkantoor, hetwelk thans t'oevallig
in zijn jubileum-periode is, want op 7 Au
gustus 1898 werd de telegraaf diens t er in
geopend en op 13 Februari 1899 de'dienst
der posterijen, weshalve dit gebouw aan den
Voorburgwal dit Perenburg, zooals men
het in de 'eerste jaren van zijn bestaan van
wege zijn peervortnige torens noemde
thans vijf-enrtwintig jaren dienst heeft ge-
daan. i
Wie de geschiedenis van de wording van
dit gebouw kent, zal zichl hednneren dat
men toen, vijf-en-twintig jaar geleden, al
evenmih heldere begrippen omtrent centrali
satie of decentralisatie van een grooten tak
van.' dienst had, als men thans toonde te heb
ben ten opziehte van den post-cheque- en
giro-dienst, waaruit dus geconcludteerd mag
worden, dat men in de verloopen kwart-
91)
Naar het Engelsch, door Berta Ruck. -
I
,,Dat zal van bijna alles verklaring geven",
zei hij vroolijk, met zijn wang tegen de mijine
terwijl wij! samen uit net raamp je keken- naar
het voorbij vliegend tttente-landischap ondter
den wimpel van stuivenden wiitten rook. „Dat
huwelijlcskantoor kcurde ze nooiit goed. We
zullen haar hetzelfde vertdilen wat we aan
Tante Tracey gezegd hebben'. Dat jij vond
ddfc het niet hedemaal in orde was, dat wij
nibt echt getrouwd waren yoord'at wij naar
dte kerk geweest waren en ail dlie dingen ge-
zegd haddfen van gehoorzaamhedd aan mij te
beloven."
Daar schrikte ik van. ,,Meen je dan George,
dat wij: hahr niet allies zullen vertellen, en dat
wij elkaar nooiit gezien hadden, voord'at
„Stil", zei George plechtig, terwijl hij zijn
hand op mijn mond legde.
Ik trok mijn hoofd' op ziji en betoogde
„Ja, maar
„Het zal je zteker veertien dagen kosten,
op zijn minst, om haar die .geschiedenis te ver
tellen", zei George nadenkend, „miet die hoiofd-
stufcken in Padjs er bij. Maar itanlte, aan 'gene
zijdfe van de valid, je weet well, zal mij well
eeuw ta dat opzicht niet veel slimmer is
geworden.
Wit leven zoo enel in onzen- tij'd; wij krij-
gen aag in, dag uit z66veel nieuwe indrukken
van buiten en van eigen land te verwerken,
dat wij spoedig het oude vergeten, ook al
ligt het nog niet eens zoo heel ver achter
ons, zoodiat ik in dit „jubei"-jaar van ons
post- en telegraafkantoor, die „oude" ge
schiedenis hier wel eens even op durf halen,
te meer omdat zich daarbij zelfs een- incident
heeft. voorgedaan, precies van denzeffden
aard als in dit jaar heeft plaats gehad bij
den beton-bouw van het nu i!n wording zijn-
de gevaarte voor den giro- en amdere dien-
sten.
Wie Amsterdam- gekend heeft uit de dagen
toen de plek, waar het hoofd-post- en tele
graafkantoor staat, het oude gebouw stand,
zal zich herinneren dat daar, waar nu de
Raadhuisstraat op den Voorburgwal uit-
mondt, de Huiszittensteeg laatstgenoemden
verkeersweg met de Spuistraat verbond. De
bouw voor het nieuwe postkantoor heeft in
dien tijd ook de onteigening gevorderd van
een aantal- perceelen aan Voorburgwal en
Spistraat, ook omdat daarmede verband
hield den aanleg van den nieuwen verkeers
weg van Voorburgwal tot Keizersgracbt, die
nu Raadhuisstraat heet en waarmede samen-
hing de demping der toenmalige Warmoes-
gracht, die nu het gedeelte Raadhuisstraat
is tusschen Singel en Heerengracht.
Ik weet heel goed dat in dien tij'd een
hoofdlambtenaar der posterijen, nu niet meer
onder de levenden, mij herhaald'elijk als zijn
meening te kennen gaf, ,ydat men in Den
Haag blijkbaar geen kijk had op de eischen,
die men in den loop der jaren aan post- en
telegraaf dienst zou moeten stellen."
„Wat men nu gaat doen," zeide hi} vaak
hoofdschuddend, „ia half werk, waarvan men
later grooten spijt zal hebben. Hetgeen men
thans voor post, telegraaf en telefoon gaat
neerzetten zal spoedig veel te klein blijken.
Als ze in Den Haag per se het gebouw hier
willen neerzetten, moet men -thans het ge
heele huizen-cotnplex, staande tusschen Pa
leisstraat en -Molsteeg, onteigenen. Wil men
ze niet dadelijk allemaal tegen den grond
gooien, goed, maar laten ze er dan ten min-
ste de „Poort van Clevei" ook bij nemen op
dit oogenblik, dan kan men later afbreken
wat venter noodig blijkt en de twee gebou-
wen, die aan weerszijden der nieuwe Raad
huisstraat zullen v-errijzen, hoog boven die
straat verbinden. Maar Den Haag wil1 er
niets van weten, doch ik ben z6ker, dat ze
eens het Nut en Palais Royal, enz. t6ch zul
len moeten koopen voor diuizeriden meer dan
thans. 't Is al te zot dat ze in dit nieuwe ge
bouw voor postspaarbank en voor pakket-
dienst heelemaal geen plaats zullen heb
ben!"
Die zegsman, aan wien ik later zoo dik-
wijls hdb gedacht, omdat hij reeds na eenige
jaren just bleek te hebben gezien, zou thans,
als hiji zag wat voor den nieuwen bouw van
thans onteigend moest worden voor tonnen
gouds en al de decentralisatie op het gebied
der posterijen, die te Amsterdam noodig is
geweest, en getuige had kunnen zijn van de
huidige post-cheque en giro-dienst-tragedie
6f klucht, zoo ge dat woord liever ge-
bruikt terecht zeggen: ,,Ik heb indertij'd
gewaarschuwd, maar Den rlaag wist het
toen beter."
Het heeft in die dagen, v6or met den
bouw van het nieuwe post- en telegraafkan
toor begonnen werd. ook heel wat voeten in.
de aard gehad.'Het oude gebouw was reeds
lang ontruimd en de geheele dienst van post
en telegraaf overgebracht naar de tijdelijke
loodsen, die op bet Damrak waren verrezen,
terwijl een ahder deel van- den dienst v/as
geherbergd in een deel van het voormalige
Commandantshuis, toen staande waar nu
de „beroemde" midden-Dam-„vijver" zich
bevindt, of in een -paar perceelen in de
Warmoesstraat, en toch begon men maar
niet met den afbraak, everimin was er sprake
van aanbesteding van het nieuwe gebouw.
Het heette, dat men in Den Haag ook nog
dacht over onteigening van de „Poort van
Cleve", maar ten slotte, toen de oorspronke-
lijke 'bouwplannen eenigszins gewijzigd wa
ren, begon 24 Januari 1894 "die slooping en
volgde in Augustus de aanbesteding. Aan-
nemers voor deni bouw waren toen de heeren
Cerlijn en De Haan voor 794.860 dat
vond men 25 jaar geleden een geweldig be-
drag!
Eigenaardag was, dat in December 1893
in de directeurswoning van het leegstaande
oude postkantoor gehouden werdeen
tentoonstelling van schilderijp, ten bate van
het ondersteuningsfonds der „Nederland-
sche Handelsreizigersvereeniging". Als men
nu eens eerlang, wanneer de bouw van het
nieuwe girogebouw voorloopig stop blijfi
staan, in het .^Palais Royal" een tentoon
stelling ging houden van den girowarwin-
kel, om zakenmenschen1 te laten zien hoe men
niet administreeren moet!
En toen dan eindelijk de afbraak van het
oude gebouw en de onteigende perceelen was
een veertien diagen ite logeeren wilm hebben
„Meen je dat je weg wou gaan, toiwijl ik
dien tijd op da Bryn was?
„Ja. Nog eens wear verklarktgen geven, dlajt
zou ik niet kunnen uitliouden. Ik heb je al
geholpen dien brief ite sdirijven aan dien on-
gelukkigen doktar o^er je engagement met mij
en dat was meer dan voldoende. Dait verze-
ker ik je. Anne kereil!
„Ach, trek je zijn lot maar niet aan", zei
ik wel wat ongevdelig, vrees ik. „Ik heb een
prachtig pilannetja voor Reggie bediatiht. Ik
zal hem te logeeren vragen -
„Heerlijk voor henf'. Er was niet veel uilt-
drukfcing in George's stem, toen hij dit zei.
„Een prachtig plan''
„en ik zal hem laten- kennis maken met
Zuster Phyllis. Ze zouden uitstekend1 samen
opschieten. Zij hebben het zelfde soort
„Ach, bekommer je nu maar ntet om hem",
zei George lachand. Verliefkte menschen1 laten
het gesprek niet graag afdwalen van zich
zelf en de andere. Ik heb dit hiji mij zelf ook
opgemerkt. Ik moet je zeggen, Rose, als je mij
nu weer met een ander verwart, dan ga ik
maar weg".
„En je laat mij! in den steek?"
„0, dacht je, dat dit te hard1 voor mij zou
wezen?" zei hij: keel.
Toen verdween die kodheiid plotseling..
Snel, terwijl' de trek- vloog langs bossdheni
met hun jeugdig green, greep hiji mij beet.
begonnen, kwam het incident, waarop ik bo
ven d-oelde. In de Spuistraat stond op den
hoek der Huiszittensteeg een huis, waarin
een tapperij was gevestigd. De kastelein
daarvan verkoos het gebouw niet te verlaten
hij had nog z66veel maandem huur en
wat men ook deed, zijn leuze bleef „j'y suls,
j'y reste". De rijks-advocaat kwam er bij te
pas en het dreigde naar een ernstig proces
en stagoatie bij de uitvoering van net werk,
tot het eindelijk den man, wien het door al
dat sloopingswerk te machtig werd, ging
verdrieten en hij den strijd op gaf. En eigen-
aardig genoeg, men herinnert zich dat zich
in het begin van dit jaar precies eenzelfde
geval heeft voorgedaan bij den afbraak van
het perceel hoek Paleisstraat en Spuistraat,
ook noodig voor den betonbouw, die nu
gaande is. Ook daar een onwillfge tapper,
die nog huur had; ook daar afbraak om
hem, zelfs boven zijn hoofd tot bet ook
hem te machtig en vermoiedelijk te „ldkkig"
werd en hij het maar op een- accoordje heeft
gegooid en is verdwenen. Of die man ook
rekeninghouder is bij den post-girodienst,
voor welke hij het veld heeft moeten ruimen
wie weet!
Men ziet, juist in de dagen van het zilve-
ren „jubite van het Amsterdamsche hoofd-
tie over centralisatie of decentralisatie; ook
thans de vraag of het nieuwe gebouw te
groot of te klein zal worden; ook thans een
incident in verbanid met onwillige tapperij.
Ook thans dus feitelijk - niets nieuws on
der de zon behalve dan een verwarden
giro-dienst, tnlsschien alleen omdat we toen
nog niet aan giro deden.
SINT SANA.
Aan de Dammera.
Met dank voor de ontvangen oplossingen
van probleem No. 776 (auteui Weiss).
Stand:
Zwart: 2,6/9,13,14, 38, dam op 5.
Wit: 17, 18, 20/24, 29, 31, 44,45, 4&
O p I o s a i n g
1. 4540
1. 14:25
2. 5:45
3. 45:12
4. 12:19
5. 6 28
2. 23-19
3. 44—39
4. 17—11
5 49-43
6. 43: 1
Goede oplossingen ontvingen wij van de
heeren W. Blokdijk, R. Bosman en D. Gen
ling.
De volgencte leerzame standen ontvin'gen
wij van den heer P. Kleute Jr., uit den Haag:
Zwart: 8,9, 16,20,24,29,30.
Wit: 17, 21, 27, 33, 40, 45, 48.
Wit speelt:
1. 17—11 1. 29 38 of 16:7
2 21—17 2. 16 7 of 29 38
3. 48-43 ,3. 38:49
4. 40—34 4. 49 40
5. 45: 1!
Te onthouden is ook de volgende slagiwen-
ding:
Zwart: 8, 9, 10, .20, 25, 37, 38.
Wit: 18, 23, 35, 40, 44, 48, 49.
Hij sloeg zijn sterken ami' omi imiji been en trok
't ijont weg van mijn hals. Hiji bracht zijn geb
zichit dicht bij mij, em seconde lang, alsof hij-
over iets nadacht en zander miji aan te ta
ken, fluisterde hij:
„Wat is dat voor em odeurtje dat je bij je
hebt, kind?"
„Van die odleur die je mij! in Parijs gegevetn
hebt." „Nu al1 een eeuwighieddl geleden I Dat
aardiige kleline fleschje odeur; er stond op:
„Quand Tete vient". Het eerste cadeautje dat
je mij gegevm hebt. Ik zal trachixan1 het nooit
geheel op te gebruikm, Vdlkret", dat was
mijn 'liieveliingsnaampje voor hern.
„Lteveling, lievelimg. O, wat bm je totih
lief j fluisterde hiji weder onstuiimig. „Adi,
als ik je nu eens nooiit weer hoefde hij
zweeg em oogenblik om mij te kussm in mijn
hals voordat hij m:ij even plotseling Ibsliet als
hij mij gegrepen had. He was buiten adem.
Nu sprak hij weer kalm. „Het is best rnoge-
lijk diat ik je nooiit meer hbef te verlaten".
„G neen, ga nooit meer weg", smeekte ik
bevend. En ik drufcte mijn tippen op de lapel
van zijn jas, juist biji het insigne. He zou' uni-
mers niet kunnen leven zonder jer'
Goddanfc was er geen sprake meer van
„venlaten", van terugkeer naar het front
voor Kapitein Meredith. De wond die hij op-
liep ten gevolge van htit brekende raaffl op
dien avond van den Ihchtaanval maakt hem
tot't eitadle van. den oodog ongeschiikt voor
Wit speelt:
1. 4943
2. 4842
3. 40—34
4. 23:34
5. 35: 2
1 38 :49
2. 37:48
a 49:29
4. 48:39
Ter
voor deze week:
PROBLEEM' No. 777
van P. KLEUTE Jr., den Haag,
r?Y grS fZT
B HH BaHi
&m S„,j. j
Zwart: 8, 9, 18, 28, 29 en twee dammen
op 3 en 46.
Wit: 19, 21, 27, 37, 38, 41/44.
Oplossingen vdor of op 17 October, Bureau
van dit Blad.
UIT EGMOND AAN ZEE.
(Vervolg gemecnteraad).
Punt III. Adres vergunningbouders. Ook
hierover hadden de stemmen een vorige maal
gestaakt. Allereerst zou gestemd' worden over
net verzoek van H. Visser, waarbdjrdiena echt-
genoote natuurlijk buiten stemming bleef.
Het verzoek om vermindering werd met algo
meene stenmen aangenomm.
Het adres van de heerm'Broek en de Vrtj
beoogde een vermindering aver de heel linie.
B. en W. stelden voor afwijzmd te beschikken.
Aldus werd besloten. Tegen mevr. Visser (en
de heer Snoeks?)
IV. Vervolgonderwijs. In verband met de
weinige animo der ouders om hun kihderm,
nu er een ldeinigheid voor betaald moest wor
den, van dat onderwijs te doen profiteeren,
stelden B. en W. voor dit op te heffen. Met al-
gemeene stemmm aldus besloten'.
V. Regeling der kosten van lager onderwijs
met de gemeente Alkmaai'. Van- belang was
daarbij art. 8, waarin bepaald wordt, dat na-
burige gemeenten' moeten bijdragen' zooveel
als het verschil bedraagt tuSschen het voor
een leerling betaalde schoolgeld en den kos-
tenden prijs voor het onderwijs door de ge
meente Alkmaar per leerling besiteedl
De voorzitter deelde mede, dat de kinderm
in't geheel niet toegelatm werdien, als de ge
meente die gelden niet betaali Zonder itus-
schenkomst der gememte waren ze uitgeSlo-
ta. Waar nu voor andere inxi'chitingm, b.v.
Hoogere Burgerschool,Gymnasium, Handds-
school enz., dergelijke bepalingen ook gelden,
meenden B. en w. te moeten voorstellen ook
voor het volgen van U. L. O. of M. U. L O.
in dte kosten bij te d'ragen.
Na uievoerige bespreking, waarbij! sterk
naar voren kwam, dat men wenschte, dat in
de gemeente het L. O. aanpaste aan' Hoogere
Burgerschool, Gymnasium enz., opdat voor
dit onderwijs de leerlingen niet naarAlkm-aax
moeten en met nadruk te kennen werd gege-
ven, dat men wenschte, dat in de gemeente
het L. O. zoo goed mogelijk was, werd het
voorstel van B. en W. aangenomeo. Tegen de
heer Ruigewaardi
Opmerking. Bij deze discussie bleek ten
d'uidtelij'kste d-e behoefte aan voorlichting door
een in het lager onderwijs ook dat ter
plaatse doorkneed ondterwijisman. (Ver-
slaggever).
VI. Arbddsbemiddteling. B. en W. stelden
voor, zich bij het desbetreffende bureau aah
te sluiten. Aldus besloten.
VII. Ontslag S. Wijker. Dit werd met al-
gemeen stemmen wegens gezondheidisredenen
verleend, ingaSnde met dten datum waarop
het pensioen ingaat.
VIII. Gasprijsverlaging. B. en W. stelden
voor, den prijs van 17 op 15 cent te brengen.
De heer Ruigewaard wenschte nog lager te
gaan.
Besloten werd met algemeene stemmen' *aJ-
vast deze verlaging in te voeren. Blijkt het
verbruik daardoor voldoende toe te nemen,
dan kan verder op dezen weg'worden voart-
gegaan.
IX. Aanvrage voorschottien door de beide
bijzond'ere scholen. Bedlrag niet gienoemd.
Toegestaan, omdat de gemeente niet anders
mag.
X. ExtrarweTk gemeente-opzichter. Door
het ex-lid Medik was daarover in een der vo
rige vergadteringen gesproken. Deze wildte al
leen belooning voor extra-werk, wanneer het
•gold werken van -boven f 10.000. B. en W.
stelden voor, dit llaatsfe bedrag te brengen op
1000.
N-adaf de heer Snoeks zich daaromtrent na-
der had doen inlichten-, werd het voorstel van
B. en W. zonder hoodtelljlke stemming aange-
nomen.
iets anders dam verlichte dienst.
Intusschem -liep onze reiis ten- elude. Daar
was het grappoge fcleine kolenhok van een sita-
tiott en daar de auto, dile stondi te wachten op
den steenachtigen weg. En daar kwam Sir
Richard in. zijn geliiefkoosd pakje, haasitig
naar ons toegeloopen. In den rteeds lengendlen
lenteavond reden wij met spoed de laan door,
waar het waas van witte sneeuwdroppelen ge-
smoilten was en had- plaats •gemaakt voor 'n
op en neer dansende zee van nardssen. En op
de Bryn, waar't rose liebt door de vensters
scheen, werdten die deuren wijd open gezet.
Daar binnen zag ik de waadendie roikkien en-1
lieve haar van Belle-mtere. Ach ter haar stond
PrJtchard, met (ik meendte) een- achtergrond
van alle vrouwelijfce dienstbodien van het
huis. En zie! Toen wij sitillstonden voor dte
trap en dten1 plattesteen, waarin de vorm was
uitgehouweh van dte eerste zalm door George
gevangen, kijk wat er toen geschiiiedde: van
ergens achter uit het huis kwam in dte avond-
schemering een welgevortmde, witte vierbeeni-
ge gedaaute aan, hij: sprang in de lucht met
die vlughdd van den Draa'k van Whites in
eiigen gedaante, -en- verscheunde die lucht met
buitensporige welfcomstkreten dite uitblionken
boven alles wat een mensch had trachten tie
zeggen.
„I<oest 'Straf, koest", gildte George laehen-
de en zijn keel sdhrapende en weg sdhuddten-
dte iets wat aan zijn whnpers blonk bi} ,/het
XI. -Huur onderwijzerswonmg. Ook daar
over was door den heer Medik gesproken. Hij
meendte, dat die huur te laag waa
De voorzitter fieelde mede, dat dit in B. en
W. besproken was en dat dit college meendte,
dat de huur niet te laag was, waarom voor-
gesteld werd- deze te laten, zooals ze was.
Na eenige discussie langs het voorstel been
werd het onder hoofdelijle stemming aange-
nomen.
XII. Accountant geri^ente-rekeniing. R.
en W. vonden de kosten niet evenredig aan de
voordeelcn. Daar evenwel indertijd de raad
daartoe besloten had tegen bet advics van B.
en W. wilde dit college geen voorstel doen.
Na eenige discussie over dit onderwerp
stelden de heeren Maas en Krab voor, geen
accountant voor dte gemente-rekening meer
aan te wijzen, hetgeen met algemeen stemmen
aargenomen werd.
XIII. Kohier H. O en Gem. Inkomstenbe-
lasting, alsmede reclame? H.O..\verdm uitge-
steld tot de dteuren gesloten zoulen wordea
Rondvraag.
De heer Zwaan vroeg inlichtingen over
de nieuwe wegeo. Zij liggen z. i. te hoog en
diat brengt groote kosten mee voor eventueele
huizenbouwers. Spr. sprak fn scherpe be-
wordingen zijn afkeuring uit over het beleid1
van den wethouder, den heer P. de Graaff,
waarbij zich ook deheer Snoeks niet onbo-
tuigd het.
De heer de Graaff bepleifcte van zajn kant
het goede, diat hij in den aanleg tueenda te
hebben betracht.
Het slot van de langdurige discussie was;,
dat le heer Snoeks voorstelde een wegen-
commissie te benoemen, die B, en W. van ad-
vies kon dienen. Het bleek evenwel, dat der
gelijk voorstel niet tot de competentie van- den
rad- behoorde, doch dat dit moest uitgaan van
B. en W. h dit college zal daarover eene
ats hebben.
heer Snoeks wees op de wenscheHjkhieid
een plaats aan te wijzen, waar vuti gestort
kan worden en wilde daartoe aanbevetem het
teirein achter de begraap-laata.
Voorts verzocht hij en l'antaam (e plaatsen
aan den hoek der Wilhelminastraat biji het
station en vroeg-of er nog geen gemeentebode
was benoemd.
De voorzitter deelde mede, dat door B. en
W. een oproeping was geplaatst tegen een sa
faris van 150 plus vrije wooing, vuur en
licht
Verschillende leden spraken dte weoschelljk-
heid uit iemand uit de gemeente te nemen, men
noemde herbaaltielijk den- veldwachter. Het
bleek, dat ook daarover gedacht wasi, doch
dat wethouder K- de Graaff, hoewel- overi-
gens zich bij- het voorgaande volkomen. aan-
sluitende, het niet met de anderen ems was
over het salarilsi, dat men hooger wilde bepa-
Ien. Spr. meende, dat het zoo genoeg was
als bijverdienste.
De h-eer Ruigewaard wildte graag ook den
prijs van electrisdi licht en water verlagea.
Daarop scheen niet vel kans te zijn. 't Kon
wel cms voor het water duurder wordten.
Mevr. Visser wees er op, dat er op dansge-
legenheden niet danscursussen meerma-
len m-eisjes van zeer jongen leetijd, zelfs be-
neden 14 jaar, van die partiji zijn. Zij vroeg of
dat niet kon worden tegengegaan.
Er zal over gedacht wordten.
Daarna werd de opehbare vergadering ge
sloten.
Benoemd tot Gem.-bode met Ingang
van 1 November 1923, G. B. Doedens, Ge-
meente-Veldwachter, alhier.
EGMOND AAN ZEE. 5 Oct.
Geboren: Reyer Albertus, zoon van Al-
berius Wijker en Neeltje Zwaan.
LIMMEN. (September).
0 e b o r e n Geertmida CathariM, dL van
C. J. Glorie en M. C. dte Jong. I leudrik
Johannes, z. van J. G. Kerkhoff en- J. van An
ger-en. Pieter Adrianus, z. van P. N. van
der Steen en A M. Dekker. Jacobus, z. van
A, Koppes en L. Beemsterboer. Petms, z.
van P. Min en C. Verver. Catharina Mat-
ria, d. van W. van Driven M. C. Poland.
Petrus, z. van N. Nuijens en P. Kunst.
Overlelen: Guurtje Scheer, 66 jaar,
chtgenoote van G Verdum.
UIT URSEM.
I (Vervolg raadsvergaderhlg.
'De aanvrage omi subsiidiii':'"van't fanfare-,
korps werd op 175 bepaaldi, mhs men- een-
sax-ophoon- aan schaft.
De salarisregeling van dten iijnwerker ikwiam
opnieuw ter sprake.
B. en W. stellen voor het safaris van dien
ambtenaar niet op te voerenUrsatn staat wat
deze sal-anitoing betref-t, boveniaan.
De heer Bnotertjes kan zich dat moeffijk h>
denfcen; daarenhoven is de Iijnwerker altijd
even bereidwilEg en1 hulpyaardig, hetgeen
wethouder van Diiepen imtwijfel tractL't Voor
stel van B. en W. met een stem tegen aamgieh
no-men.
Gemteentebegrootihg in bandteu gestel-d van
de heeren Buis, Schaap en Ruiiter.
De voorziittter a-cht zich gelukkig te kunnen
zien van het genot van- zijn stommem \Tiend",
zooals sommigen lem genoemd zoudlen heb
ben, Koest Straf, ouwe jongen 1"
Koest? Iedereen die het ras kent zal be-
grijpen dat Straf tot zich „koesthouden niet
te bewegen was, integendeel hij sprang on-
ophoudelijk en uitgelaten rand. Eerst :itegen
George aan, toen hij uit de auto-stapte, toen
tegen miji, toen weer tegen dten geliefden
baas; het scheelde niet veel of hij- deed hem1
pijh aan zijn gewondten scfaouder. Zood-at Sir
Richard hem ten iaatste bij zijn halsband
moest grijpen en hem van de reizigers weg-
trtekken.
„Dag moederilje; dag allemaal" riep
George vroolijk uit, even natuurlijk alsof hij
pas van school kwam. Ik hoorde alleen een
opgewonden trilling in zijn stem.
„Wacht nu allemaal even- een minuutje als-
jeblieft", zei hij, toen hij1 omringd werd. „Ga
even achteruit. Ik moet mijn vrauw thuis
brengen zooals ge weet."
„Neen,' George, niet doen. Je moet mij1 niet
opn-emen. O VdVet, je 2ml je schoudter bezee-
ren."
Maar hij nam- mij op met zijn anderen
arm, zoo gemakkelijk of ik een kind was. Eto
nog geleundi tegen zijh borst, zooals een braid
geaTa-gen moet wordten-, zoo werd ik gedragien
over den drempel in het huis van mijn ecfif-
genoot.
EI'NDE.
4