Alkmaarsche Gourant uw bezoekaankondigingskaarten N.V. Bosk- in Handeisdrukkerij v.h. Herms. COSTER ZOON, Samrobriek. b ww iry m m a In verkeerde sohoenes. Wij drukheis vlug en net. PIUIILETON. Voordam G 9, ALKMAAR. Honderd Vljf an Twlntlgste Jaargang. Zaterdag 13 October. In en om de bootdstad. Wo. 241 1923 XLVII. Nieia rdeuws onder de zon. Men kan in d-eze dag en geen dagblad ter hand nemen gf men leest over onzen post- cheque en girodienst; men kan nergens pra- ten over de dingeni van den dag o{ dezelfde dienst komt ter sprake. De geheele geschie- denis van dit deel van onze Staatsbemoeiin- gen vormt thans door gansch het land een onderwerp van gesprek; een onderwerp, dat werkelijk een bron kan zijn vol genot en hi- lariteit, ware het niet dat zoovele duizenden, die hun geld-en „voor hun gemak" aan het beheer van1 deze instelling hadden toever- trou-wd, door de aller-zonderlingste men piag ook zeker gerust zeggen aller-jammer- lijkste wijze waarop men den laatsten tijd met dat beheer heeft omgesprongen, damg gedupeerd zijn en, wie weet hoe lang nog, gedupeerd zullen blijven. 't Is heusch jam mer, dat we niet meer leven in den tijd toen „Revues" in onze schouwburgen groote aan- trekkelijkheden hadden. De schepper van „De Doofpot" en van „De groote Trom', die jaren geleden door de komische wijze, waar op hij in de eene revue het Dam-schandaal van 1892, in de andiere het water-gebrek en de telefoon-naasting te Amsterdam belache- lijk wist te maken, zqu, als hij thans nog eens een dergelijk product van zijn talent op de planken verkoos te brengen, in den post- giro-dienst een heerlijk onderwerp vinden, waarmede hij zelfs de thans -niet ten on- rechte hard-mopperende rekeninghouders van dit Staatsbedrijf ongetwijfeld een aller- aangenaamsten avond zou kunen bezorgen. iln elk geval, er valt haast niet aan te twijfe- len of degene, die voor den aanstaanden eersten Januari den „Bruiloft van- Kloris en \Roosje"-wensch zal dichten, zal aan den „postklucht" dezer dagen' wel een paar har- tige woordjes weten te wijden. De Ams-terdammers. die in deze dagen het hoofdpostkantoor hebben te bezoeken, of zij, die hun weg hebben te nemen door Spui- straat en Paleisstraat, zullen zeker onwille- jkeurig aan dezen giro-dienst denken, wan- neer zij daar achter zware houten schuttin- gen zien staan dat reusachtige beton-geraam- te, dat voor het nieuwe rijksgebouw, hetwelk ook voor den1 girodienst bestemd is, verre- zen is. Men weet, dat daartoe voor schatten geld tal van perceelen door het rijk waren ont- eigend1, o.a. het vroegere Nutsgehouw aan den N.Z. Voorburgwal; 'het vroegere beken- dfe hotel en cafd „Palais Royal" en een aan- tal huizen in Paleisstraat en Spuistraat. Het grootste gedeelte was al geruimen tijd ge leden afgebroken, er staan nog slechts een paar huizen in de Paleisstraat en het Paleis Royal, op welks dak het ijzeren hekwerk met de letters, die de vroegere bestemming van dit gebouw doen kennen, doch het heet dat ook al die perceelen bestemd zijn om binnen korten tijd ook tegen den grand te gaan. Tenzij deze centralisatie van den giro dienst blijvend zou zijn en de heeren in Den /Haag het Palais althans vooreerst maar la- ten zooals het is. Onmogelijk schijnt zulks niet, nu men in de bladen heeft kunnen lezen, dat de verdere arbeid van het beton-gevaarte voorloopig is gestaakt, omdat men tot de ontdekking zou zijn gekomen, dat het nieu we gebouw niet vier verdiepingen zal behoe- ven, zooals aanvankelijk was bedoeld. doch drie voldoende zullen zijn vanwege de thans zoo „prachtiig-werkende centralisatie". Tot men, wie weet, ten slotte tot de wetenschap zou komen, dat de oude toestand bij den giro moet worden hersteld en dan toeh vier verdiepingen noodig zullen zijn. Waarom ©ok niet, gij en ik en wij allemaal1 zijn er met onze belasting-penningen goed voor! De geheele geschiedenis, die thans zooveel stof doet opwaaien, doet mij terugdenken aan den bouw van ons Amsterdamsch post- en telegraafkantoor, hetwelk thans t'oevallig in zijn jubileum-periode is, want op 7 Au gustus 1898 werd de telegraaf diens t er in geopend en op 13 Februari 1899 de'dienst der posterijen, weshalve dit gebouw aan den Voorburgwal dit Perenburg, zooals men het in de 'eerste jaren van zijn bestaan van wege zijn peervortnige torens noemde thans vijf-enrtwintig jaren dienst heeft ge- daan. i Wie de geschiedenis van de wording van dit gebouw kent, zal zichl hednneren dat men toen, vijf-en-twintig jaar geleden, al evenmih heldere begrippen omtrent centrali satie of decentralisatie van een grooten tak van.' dienst had, als men thans toonde te heb ben ten opziehte van den post-cheque- en giro-dienst, waaruit dus geconcludteerd mag worden, dat men in de verloopen kwart- 91) Naar het Engelsch, door Berta Ruck. - I ,,Dat zal van bijna alles verklaring geven", zei hij vroolijk, met zijn wang tegen de mijine terwijl wij! samen uit net raamp je keken- naar het voorbij vliegend tttente-landischap ondter den wimpel van stuivenden wiitten rook. „Dat huwelijlcskantoor kcurde ze nooiit goed. We zullen haar hetzelfde vertdilen wat we aan Tante Tracey gezegd hebben'. Dat jij vond ddfc het niet hedemaal in orde was, dat wij nibt echt getrouwd waren yoord'at wij naar dte kerk geweest waren en ail dlie dingen ge- zegd haddfen van gehoorzaamhedd aan mij te beloven." Daar schrikte ik van. ,,Meen je dan George, dat wij: hahr niet allies zullen vertellen, en dat wij elkaar nooiit gezien hadden, voord'at „Stil", zei George plechtig, terwijl hij zijn hand op mijn mond legde. Ik trok mijn hoofd' op ziji en betoogde „Ja, maar „Het zal je zteker veertien dagen kosten, op zijn minst, om haar die .geschiedenis te ver tellen", zei George nadenkend, „miet die hoiofd- stufcken in Padjs er bij. Maar itanlte, aan 'gene zijdfe van de valid, je weet well, zal mij well eeuw ta dat opzicht niet veel slimmer is geworden. Wit leven zoo enel in onzen- tij'd; wij krij- gen aag in, dag uit z66veel nieuwe indrukken van buiten en van eigen land te verwerken, dat wij spoedig het oude vergeten, ook al ligt het nog niet eens zoo heel ver achter ons, zoodiat ik in dit „jubei"-jaar van ons post- en telegraafkantoor, die „oude" ge schiedenis hier wel eens even op durf halen, te meer omdat zich daarbij zelfs een- incident heeft. voorgedaan, precies van denzeffden aard als in dit jaar heeft plaats gehad bij den beton-bouw van het nu i!n wording zijn- de gevaarte voor den giro- en amdere dien- sten. Wie Amsterdam- gekend heeft uit de dagen toen de plek, waar het hoofd-post- en tele graafkantoor staat, het oude gebouw stand, zal zich herinneren dat daar, waar nu de Raadhuisstraat op den Voorburgwal uit- mondt, de Huiszittensteeg laatstgenoemden verkeersweg met de Spuistraat verbond. De bouw voor het nieuwe postkantoor heeft in dien tijd ook de onteigening gevorderd van een aantal- perceelen aan Voorburgwal en Spistraat, ook omdat daarmede verband hield den aanleg van den nieuwen verkeers weg van Voorburgwal tot Keizersgracbt, die nu Raadhuisstraat heet en waarmede samen- hing de demping der toenmalige Warmoes- gracht, die nu het gedeelte Raadhuisstraat is tusschen Singel en Heerengracht. Ik weet heel goed dat in dien tij'd een hoofdlambtenaar der posterijen, nu niet meer onder de levenden, mij herhaald'elijk als zijn meening te kennen gaf, ,ydat men in Den Haag blijkbaar geen kijk had op de eischen, die men in den loop der jaren aan post- en telegraaf dienst zou moeten stellen." „Wat men nu gaat doen," zeide hi} vaak hoofdschuddend, „ia half werk, waarvan men later grooten spijt zal hebben. Hetgeen men thans voor post, telegraaf en telefoon gaat neerzetten zal spoedig veel te klein blijken. Als ze in Den Haag per se het gebouw hier willen neerzetten, moet men -thans het ge heele huizen-cotnplex, staande tusschen Pa leisstraat en -Molsteeg, onteigenen. Wil men ze niet dadelijk allemaal tegen den grond gooien, goed, maar laten ze er dan ten min- ste de „Poort van Clevei" ook bij nemen op dit oogenblik, dan kan men later afbreken wat venter noodig blijkt en de twee gebou- wen, die aan weerszijden der nieuwe Raad huisstraat zullen v-errijzen, hoog boven die straat verbinden. Maar Den Haag wil1 er niets van weten, doch ik ben z6ker, dat ze eens het Nut en Palais Royal, enz. t6ch zul len moeten koopen voor diuizeriden meer dan thans. 't Is al te zot dat ze in dit nieuwe ge bouw voor postspaarbank en voor pakket- dienst heelemaal geen plaats zullen heb ben!" Die zegsman, aan wien ik later zoo dik- wijls hdb gedacht, omdat hij reeds na eenige jaren just bleek te hebben gezien, zou thans, als hiji zag wat voor den nieuwen bouw van thans onteigend moest worden voor tonnen gouds en al de decentralisatie op het gebied der posterijen, die te Amsterdam noodig is geweest, en getuige had kunnen zijn van de huidige post-cheque en giro-dienst-tragedie 6f klucht, zoo ge dat woord liever ge- bruikt terecht zeggen: ,,Ik heb indertij'd gewaarschuwd, maar Den rlaag wist het toen beter." Het heeft in die dagen, v6or met den bouw van het nieuwe post- en telegraafkan toor begonnen werd. ook heel wat voeten in. de aard gehad.'Het oude gebouw was reeds lang ontruimd en de geheele dienst van post en telegraaf overgebracht naar de tijdelijke loodsen, die op bet Damrak waren verrezen, terwijl een ahder deel van- den dienst v/as geherbergd in een deel van het voormalige Commandantshuis, toen staande waar nu de „beroemde" midden-Dam-„vijver" zich bevindt, of in een -paar perceelen in de Warmoesstraat, en toch begon men maar niet met den afbraak, everimin was er sprake van aanbesteding van het nieuwe gebouw. Het heette, dat men in Den Haag ook nog dacht over onteigening van de „Poort van Cleve", maar ten slotte, toen de oorspronke- lijke 'bouwplannen eenigszins gewijzigd wa ren, begon 24 Januari 1894 "die slooping en volgde in Augustus de aanbesteding. Aan- nemers voor deni bouw waren toen de heeren Cerlijn en De Haan voor 794.860 dat vond men 25 jaar geleden een geweldig be- drag! Eigenaardag was, dat in December 1893 in de directeurswoning van het leegstaande oude postkantoor gehouden werdeen tentoonstelling van schilderijp, ten bate van het ondersteuningsfonds der „Nederland- sche Handelsreizigersvereeniging". Als men nu eens eerlang, wanneer de bouw van het nieuwe girogebouw voorloopig stop blijfi staan, in het .^Palais Royal" een tentoon stelling ging houden van den girowarwin- kel, om zakenmenschen1 te laten zien hoe men niet administreeren moet! En toen dan eindelijk de afbraak van het oude gebouw en de onteigende perceelen was een veertien diagen ite logeeren wilm hebben „Meen je dat je weg wou gaan, toiwijl ik dien tijd op da Bryn was? „Ja. Nog eens wear verklarktgen geven, dlajt zou ik niet kunnen uitliouden. Ik heb je al geholpen dien brief ite sdirijven aan dien on- gelukkigen doktar o^er je engagement met mij en dat was meer dan voldoende. Dait verze- ker ik je. Anne kereil! „Ach, trek je zijn lot maar niet aan", zei ik wel wat ongevdelig, vrees ik. „Ik heb een prachtig pilannetja voor Reggie bediatiht. Ik zal hem te logeeren vragen - „Heerlijk voor henf'. Er was niet veel uilt- drukfcing in George's stem, toen hij dit zei. „Een prachtig plan'' „en ik zal hem laten- kennis maken met Zuster Phyllis. Ze zouden uitstekend1 samen opschieten. Zij hebben het zelfde soort „Ach, bekommer je nu maar ntet om hem", zei George lachand. Verliefkte menschen1 laten het gesprek niet graag afdwalen van zich zelf en de andere. Ik heb dit hiji mij zelf ook opgemerkt. Ik moet je zeggen, Rose, als je mij nu weer met een ander verwart, dan ga ik maar weg". „En je laat mij! in den steek?" „0, dacht je, dat dit te hard1 voor mij zou wezen?" zei hij: keel. Toen verdween die kodheiid plotseling.. Snel, terwijl' de trek- vloog langs bossdheni met hun jeugdig green, greep hiji mij beet. begonnen, kwam het incident, waarop ik bo ven d-oelde. In de Spuistraat stond op den hoek der Huiszittensteeg een huis, waarin een tapperij was gevestigd. De kastelein daarvan verkoos het gebouw niet te verlaten hij had nog z66veel maandem huur en wat men ook deed, zijn leuze bleef „j'y suls, j'y reste". De rijks-advocaat kwam er bij te pas en het dreigde naar een ernstig proces en stagoatie bij de uitvoering van net werk, tot het eindelijk den man, wien het door al dat sloopingswerk te machtig werd, ging verdrieten en hij den strijd op gaf. En eigen- aardig genoeg, men herinnert zich dat zich in het begin van dit jaar precies eenzelfde geval heeft voorgedaan bij den afbraak van het perceel hoek Paleisstraat en Spuistraat, ook noodig voor den betonbouw, die nu gaande is. Ook daar een onwillfge tapper, die nog huur had; ook daar afbraak om hem, zelfs boven zijn hoofd tot bet ook hem te machtig en vermoiedelijk te „ldkkig" werd en hij het maar op een- accoordje heeft gegooid en is verdwenen. Of die man ook rekeninghouder is bij den post-girodienst, voor welke hij het veld heeft moeten ruimen wie weet! Men ziet, juist in de dagen van het zilve- ren „jubite van het Amsterdamsche hoofd- tie over centralisatie of decentralisatie; ook thans de vraag of het nieuwe gebouw te groot of te klein zal worden; ook thans een incident in verbanid met onwillige tapperij. Ook thans dus feitelijk - niets nieuws on der de zon behalve dan een verwarden giro-dienst, tnlsschien alleen omdat we toen nog niet aan giro deden. SINT SANA. Aan de Dammera. Met dank voor de ontvangen oplossingen van probleem No. 776 (auteui Weiss). Stand: Zwart: 2,6/9,13,14, 38, dam op 5. Wit: 17, 18, 20/24, 29, 31, 44,45, 4& O p I o s a i n g 1. 4540 1. 14:25 2. 5:45 3. 45:12 4. 12:19 5. 6 28 2. 23-19 3. 44—39 4. 17—11 5 49-43 6. 43: 1 Goede oplossingen ontvingen wij van de heeren W. Blokdijk, R. Bosman en D. Gen ling. De volgencte leerzame standen ontvin'gen wij van den heer P. Kleute Jr., uit den Haag: Zwart: 8,9, 16,20,24,29,30. Wit: 17, 21, 27, 33, 40, 45, 48. Wit speelt: 1. 17—11 1. 29 38 of 16:7 2 21—17 2. 16 7 of 29 38 3. 48-43 ,3. 38:49 4. 40—34 4. 49 40 5. 45: 1! Te onthouden is ook de volgende slagiwen- ding: Zwart: 8, 9, 10, .20, 25, 37, 38. Wit: 18, 23, 35, 40, 44, 48, 49. Hij sloeg zijn sterken ami' omi imiji been en trok 't ijont weg van mijn hals. Hiji bracht zijn geb zichit dicht bij mij, em seconde lang, alsof hij- over iets nadacht en zander miji aan te ta ken, fluisterde hij: „Wat is dat voor em odeurtje dat je bij je hebt, kind?" „Van die odleur die je mij! in Parijs gegevetn hebt." „Nu al1 een eeuwighieddl geleden I Dat aardiige kleline fleschje odeur; er stond op: „Quand Tete vient". Het eerste cadeautje dat je mij gegevm hebt. Ik zal trachixan1 het nooit geheel op te gebruikm, Vdlkret", dat was mijn 'liieveliingsnaampje voor hern. „Lteveling, lievelimg. O, wat bm je totih lief j fluisterde hiji weder onstuiimig. „Adi, als ik je nu eens nooiit weer hoefde hij zweeg em oogenblik om mij te kussm in mijn hals voordat hij m:ij even plotseling Ibsliet als hij mij gegrepen had. He was buiten adem. Nu sprak hij weer kalm. „Het is best rnoge- lijk diat ik je nooiit meer hbef te verlaten". „G neen, ga nooit meer weg", smeekte ik bevend. En ik drufcte mijn tippen op de lapel van zijn jas, juist biji het insigne. He zou' uni- mers niet kunnen leven zonder jer' Goddanfc was er geen sprake meer van „venlaten", van terugkeer naar het front voor Kapitein Meredith. De wond die hij op- liep ten gevolge van htit brekende raaffl op dien avond van den Ihchtaanval maakt hem tot't eitadle van. den oodog ongeschiikt voor Wit speelt: 1. 4943 2. 4842 3. 40—34 4. 23:34 5. 35: 2 1 38 :49 2. 37:48 a 49:29 4. 48:39 Ter voor deze week: PROBLEEM' No. 777 van P. KLEUTE Jr., den Haag, r?Y grS fZT B HH BaHi &m S„,j. j Zwart: 8, 9, 18, 28, 29 en twee dammen op 3 en 46. Wit: 19, 21, 27, 37, 38, 41/44. Oplossingen vdor of op 17 October, Bureau van dit Blad. UIT EGMOND AAN ZEE. (Vervolg gemecnteraad). Punt III. Adres vergunningbouders. Ook hierover hadden de stemmen een vorige maal gestaakt. Allereerst zou gestemd' worden over net verzoek van H. Visser, waarbdjrdiena echt- genoote natuurlijk buiten stemming bleef. Het verzoek om vermindering werd met algo meene stenmen aangenomm. Het adres van de heerm'Broek en de Vrtj beoogde een vermindering aver de heel linie. B. en W. stelden voor afwijzmd te beschikken. Aldus werd besloten. Tegen mevr. Visser (en de heer Snoeks?) IV. Vervolgonderwijs. In verband met de weinige animo der ouders om hun kihderm, nu er een ldeinigheid voor betaald moest wor den, van dat onderwijs te doen profiteeren, stelden B. en W. voor dit op te heffen. Met al- gemeene stemmm aldus besloten'. V. Regeling der kosten van lager onderwijs met de gemeente Alkmaai'. Van- belang was daarbij art. 8, waarin bepaald wordt, dat na- burige gemeenten' moeten bijdragen' zooveel als het verschil bedraagt tuSschen het voor een leerling betaalde schoolgeld en den kos- tenden prijs voor het onderwijs door de ge meente Alkmaar per leerling besiteedl De voorzitter deelde mede, dat de kinderm in't geheel niet toegelatm werdien, als de ge meente die gelden niet betaali Zonder itus- schenkomst der gememte waren ze uitgeSlo- ta. Waar nu voor andere inxi'chitingm, b.v. Hoogere Burgerschool,Gymnasium, Handds- school enz., dergelijke bepalingen ook gelden, meenden B. en w. te moeten voorstellen ook voor het volgen van U. L. O. of M. U. L O. in dte kosten bij te d'ragen. Na uievoerige bespreking, waarbij! sterk naar voren kwam, dat men wenschte, dat in de gemeente het L. O. aanpaste aan' Hoogere Burgerschool, Gymnasium enz., opdat voor dit onderwijs de leerlingen niet naarAlkm-aax moeten en met nadruk te kennen werd gege- ven, dat men wenschte, dat in de gemeente het L. O. zoo goed mogelijk was, werd het voorstel van B. en W. aangenomeo. Tegen de heer Ruigewaardi Opmerking. Bij deze discussie bleek ten d'uidtelij'kste d-e behoefte aan voorlichting door een in het lager onderwijs ook dat ter plaatse doorkneed ondterwijisman. (Ver- slaggever). VI. Arbddsbemiddteling. B. en W. stelden voor, zich bij het desbetreffende bureau aah te sluiten. Aldus besloten. VII. Ontslag S. Wijker. Dit werd met al- gemeen stemmen wegens gezondheidisredenen verleend, ingaSnde met dten datum waarop het pensioen ingaat. VIII. Gasprijsverlaging. B. en W. stelden voor, den prijs van 17 op 15 cent te brengen. De heer Ruigewaard wenschte nog lager te gaan. Besloten werd met algemeene stemmen' *aJ- vast deze verlaging in te voeren. Blijkt het verbruik daardoor voldoende toe te nemen, dan kan verder op dezen weg'worden voart- gegaan. IX. Aanvrage voorschottien door de beide bijzond'ere scholen. Bedlrag niet gienoemd. Toegestaan, omdat de gemeente niet anders mag. X. ExtrarweTk gemeente-opzichter. Door het ex-lid Medik was daarover in een der vo rige vergadteringen gesproken. Deze wildte al leen belooning voor extra-werk, wanneer het •gold werken van -boven f 10.000. B. en W. stelden voor, dit llaatsfe bedrag te brengen op 1000. N-adaf de heer Snoeks zich daaromtrent na- der had doen inlichten-, werd het voorstel van B. en W. zonder hoodtelljlke stemming aange- nomen. iets anders dam verlichte dienst. Intusschem -liep onze reiis ten- elude. Daar was het grappoge fcleine kolenhok van een sita- tiott en daar de auto, dile stondi te wachten op den steenachtigen weg. En daar kwam Sir Richard in. zijn geliiefkoosd pakje, haasitig naar ons toegeloopen. In den rteeds lengendlen lenteavond reden wij met spoed de laan door, waar het waas van witte sneeuwdroppelen ge- smoilten was en had- plaats •gemaakt voor 'n op en neer dansende zee van nardssen. En op de Bryn, waar't rose liebt door de vensters scheen, werdten die deuren wijd open gezet. Daar binnen zag ik de waadendie roikkien en-1 lieve haar van Belle-mtere. Ach ter haar stond PrJtchard, met (ik meendte) een- achtergrond van alle vrouwelijfce dienstbodien van het huis. En zie! Toen wij sitillstonden voor dte trap en dten1 plattesteen, waarin de vorm was uitgehouweh van dte eerste zalm door George gevangen, kijk wat er toen geschiiiedde: van ergens achter uit het huis kwam in dte avond- schemering een welgevortmde, witte vierbeeni- ge gedaaute aan, hij: sprang in de lucht met die vlughdd van den Draa'k van Whites in eiigen gedaante, -en- verscheunde die lucht met buitensporige welfcomstkreten dite uitblionken boven alles wat een mensch had trachten tie zeggen. „I<oest 'Straf, koest", gildte George laehen- de en zijn keel sdhrapende en weg sdhuddten- dte iets wat aan zijn whnpers blonk bi} ,/het XI. -Huur onderwijzerswonmg. Ook daar over was door den heer Medik gesproken. Hij meendte, dat die huur te laag waa De voorzitter fieelde mede, dat dit in B. en W. besproken was en dat dit college meendte, dat de huur niet te laag was, waarom voor- gesteld werd- deze te laten, zooals ze was. Na eenige discussie langs het voorstel been werd het onder hoofdelijle stemming aange- nomen. XII. Accountant geri^ente-rekeniing. R. en W. vonden de kosten niet evenredig aan de voordeelcn. Daar evenwel indertijd de raad daartoe besloten had tegen bet advics van B. en W. wilde dit college geen voorstel doen. Na eenige discussie over dit onderwerp stelden de heeren Maas en Krab voor, geen accountant voor dte gemente-rekening meer aan te wijzen, hetgeen met algemeen stemmen aargenomen werd. XIII. Kohier H. O en Gem. Inkomstenbe- lasting, alsmede reclame? H.O..\verdm uitge- steld tot de dteuren gesloten zoulen wordea Rondvraag. De heer Zwaan vroeg inlichtingen over de nieuwe wegeo. Zij liggen z. i. te hoog en diat brengt groote kosten mee voor eventueele huizenbouwers. Spr. sprak fn scherpe be- wordingen zijn afkeuring uit over het beleid1 van den wethouder, den heer P. de Graaff, waarbij zich ook deheer Snoeks niet onbo- tuigd het. De heer de Graaff bepleifcte van zajn kant het goede, diat hij in den aanleg tueenda te hebben betracht. Het slot van de langdurige discussie was;, dat le heer Snoeks voorstelde een wegen- commissie te benoemen, die B, en W. van ad- vies kon dienen. Het bleek evenwel, dat der gelijk voorstel niet tot de competentie van- den rad- behoorde, doch dat dit moest uitgaan van B. en W. h dit college zal daarover eene ats hebben. heer Snoeks wees op de wenscheHjkhieid een plaats aan te wijzen, waar vuti gestort kan worden en wilde daartoe aanbevetem het teirein achter de begraap-laata. Voorts verzocht hij en l'antaam (e plaatsen aan den hoek der Wilhelminastraat biji het station en vroeg-of er nog geen gemeentebode was benoemd. De voorzitter deelde mede, dat door B. en W. een oproeping was geplaatst tegen een sa faris van 150 plus vrije wooing, vuur en licht Verschillende leden spraken dte weoschelljk- heid uit iemand uit de gemeente te nemen, men noemde herbaaltielijk den- veldwachter. Het bleek, dat ook daarover gedacht wasi, doch dat wethouder K- de Graaff, hoewel- overi- gens zich bij- het voorgaande volkomen. aan- sluitende, het niet met de anderen ems was over het salarilsi, dat men hooger wilde bepa- Ien. Spr. meende, dat het zoo genoeg was als bijverdienste. De h-eer Ruigewaard wildte graag ook den prijs van electrisdi licht en water verlagea. Daarop scheen niet vel kans te zijn. 't Kon wel cms voor het water duurder wordten. Mevr. Visser wees er op, dat er op dansge- legenheden niet danscursussen meerma- len m-eisjes van zeer jongen leetijd, zelfs be- neden 14 jaar, van die partiji zijn. Zij vroeg of dat niet kon worden tegengegaan. Er zal over gedacht wordten. Daarna werd de opehbare vergadering ge sloten. Benoemd tot Gem.-bode met Ingang van 1 November 1923, G. B. Doedens, Ge- meente-Veldwachter, alhier. EGMOND AAN ZEE. 5 Oct. Geboren: Reyer Albertus, zoon van Al- berius Wijker en Neeltje Zwaan. LIMMEN. (September). 0 e b o r e n Geertmida CathariM, dL van C. J. Glorie en M. C. dte Jong. I leudrik Johannes, z. van J. G. Kerkhoff en- J. van An ger-en. Pieter Adrianus, z. van P. N. van der Steen en A M. Dekker. Jacobus, z. van A, Koppes en L. Beemsterboer. Petms, z. van P. Min en C. Verver. Catharina Mat- ria, d. van W. van Driven M. C. Poland. Petrus, z. van N. Nuijens en P. Kunst. Overlelen: Guurtje Scheer, 66 jaar, chtgenoote van G Verdum. UIT URSEM. I (Vervolg raadsvergaderhlg. 'De aanvrage omi subsiidiii':'"van't fanfare-, korps werd op 175 bepaaldi, mhs men- een- sax-ophoon- aan schaft. De salarisregeling van dten iijnwerker ikwiam opnieuw ter sprake. B. en W. stellen voor het safaris van dien ambtenaar niet op te voerenUrsatn staat wat deze sal-anitoing betref-t, boveniaan. De heer Bnotertjes kan zich dat moeffijk h> denfcen; daarenhoven is de Iijnwerker altijd even bereidwilEg en1 hulpyaardig, hetgeen wethouder van Diiepen imtwijfel tractL't Voor stel van B. en W. met een stem tegen aamgieh no-men. Gemteentebegrootihg in bandteu gestel-d van de heeren Buis, Schaap en Ruiiter. De voorziittter a-cht zich gelukkig te kunnen zien van het genot van- zijn stommem \Tiend", zooals sommigen lem genoemd zoudlen heb ben, Koest Straf, ouwe jongen 1" Koest? Iedereen die het ras kent zal be- grijpen dat Straf tot zich „koesthouden niet te bewegen was, integendeel hij sprang on- ophoudelijk en uitgelaten rand. Eerst :itegen George aan, toen hij uit de auto-stapte, toen tegen miji, toen weer tegen dten geliefden baas; het scheelde niet veel of hij- deed hem1 pijh aan zijn gewondten scfaouder. Zood-at Sir Richard hem ten iaatste bij zijn halsband moest grijpen en hem van de reizigers weg- trtekken. „Dag moederilje; dag allemaal" riep George vroolijk uit, even natuurlijk alsof hij pas van school kwam. Ik hoorde alleen een opgewonden trilling in zijn stem. „Wacht nu allemaal even- een minuutje als- jeblieft", zei hij, toen hij1 omringd werd. „Ga even achteruit. Ik moet mijn vrauw thuis brengen zooals ge weet." „Neen,' George, niet doen. Je moet mij1 niet opn-emen. O VdVet, je 2ml je schoudter bezee- ren." Maar hij nam- mij op met zijn anderen arm, zoo gemakkelijk of ik een kind was. Eto nog geleundi tegen zijh borst, zooals een braid geaTa-gen moet wordten-, zoo werd ik gedragien over den drempel in het huis van mijn ecfif- genoot. EI'NDE. 4

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1923 | | pagina 5