AlKmaarsche Gourant
abonnementen
ESeisjesopvoeding.
FEUILLETON.
De onzichtbare hand.
N.V. Boek- en Handeisdmkkeiij
v.h. Herms, COSTER ZOON,
zap Tgdschriften
Voordam G 9, ALKMAAR,
Honderd Vijf en Twlntlgste Jaargang,
Donderdag 25 October.
Stadsnieuws
is HET adres voor
zooweiBlnnen- als Bultenlandsche.
So. 251
1923i
GROOTE NAJAARS'VEEMARKT"
De DURECTEUR van het MARKT-
WEZEN te ALKMAAR brengf ter alge-
meene kennis, dat ter gelegenheid van die
GROOTE NlA J A ARS V E E M ARK T op
DINSDAO 6 en WOENSDAG 7 NOVEM
BER a.s. het vee, hetwelk men niet per vaar-
tuig naar de markt brengt, alleen aangevoerd
mag worden langs den HELDERSCHEN
WEG, over de HEILOOERBRUG of over
de FRIESCHE BRUG.
Aanvoer van vee over de GEESTER-
BRUG, de EMMABRUG, de NIEUWLAN-
DERSINGELBRUG of de beide rustieke
voetbruggen is VERBODEN.
Het vee over de BOOMPOORTSBRUG
bij het Zeglis naar de markt gebracht most
den weg volgens langs de VOORMEER en
de BIERKADE, over de Schermervlotbrug
en langs den Kanaaldijk naar de FRIESCHE
BRUG.
Vaartuigeni met voor de markt bestemd
vee mogen gelost worden aan de KANAAL-
KADE, de Havenmeester zal de ligplaatsen
aanwijzen.
Het vee langs den Helderschen weg en per
vaartuig aangevoerd aan de Kanaalkade
mag alleen naar de markt worden gebracht
over de KORTE NIEUWESLOOT van de
Handelskade af.
Bij de FRIESCHE BRUG, de HEILOOER-
Bmg, en aan de KORTE NIEUWESLOOT
zal het aan te voeren vee door deskundigen
worden onderzocht, en zal het verschutdigde
marktgeld moeten worden voldaan.
In het algemeen mag men geen vee ter
markt brengen zonder voorafgaand deskun-
dig onderzoek en betaling van het marktgeld;
de toegangen tot de markt zullen worden
opengesteld op DINSDAG des voormiddags
TIEN UUR, op WOENSDAG wordt voor
des morgens ZEVEN UUR geen vee ter
markt toegelaten.
Alkmaar, 25 October 1923.
De Directeur van het Marktwezen
voornoemd1,
D. SCHENK.
Dimsdagavond behandelde mevrouw iDr.
Heijbroekd'Ancona in een door de afd.
Alkmaar van de Ned. Vereeniging van huis-
vrouwen in „de Unie" belegde vergadering
het onderwerp „Meisjesopvoeding".
De belangstelling was zeer groot.
De presidente, mevrouw Reynvaan—Wre-
de, heette de aanwezigen, speciaal de spreek-
8ter, welkom er op wijzende, dat de afd. zich
gelukkig achtte mevr. Dr. Heybroek als
deskundige het woord te verleenen over de
meisjesopvoeding die zoo zeer de belangstel
ling van de vereeniging heeft.
Mevr. Dr. Heybroek bracht het bestuur
dank voor de haar geboden gelegenheid dat-
gene te behandelen wat sinds eenige jaren te
Amsterdam haar geheele tijd in beslag neemt,
voor menschen waarvan zijn steun in het
werk kindervereeniging en opvoeding ver-
wacht.
De vraag naar onderwijs in kinderverzor-
ging en opvoeding is voor den dag gekomen,
doordat een groote verandering' is gekomen
in de economische en geestelijke positie van
de vrouw.
In de life helft van de 19e eeuw, zonder
Industrie zorgde het gezin1 voor eigen be-
hoefte en moest alles thuis gemaakt worden.
De huisvrouw had een' omvangrijken taak,
die door iedereen werd geapprecieerd. Nie-
mand dacht aan werk buitenshuis. De meis-
jes leerden thuis alles, wat in huis gedaan
moest worden. Trouwde een meisje, dan wist
het volkomen hoe het moest haodelen.
Als lste groote verandering kwam de ont-
wikkeling van de industrie in de laatste helft
van de 19e eeuw. Overal ontstonden fabrie-
ken die dingen voor de huisvrouw maakten,
die vroeger thuis vervaardigd moesten wor
den en speciaal werd door die fabrieken de
arbeidersvrouwen uit haar huis gehaald, om-
dat de vrouw in1 die fabrieken waar het op
nauwgezetheid aankwatm, een gezochte goed-
koope werkkracht was.
Het werd de arbeidersvrouw gemakkelijk
gemaakt uit haar gezin te treden, omdat zij
ae dingen, die voorheen in huis gemaakt
moesten worden en veel tijd vorderden, kant
en klaar koh koopen.
Ook in de burger gezinnen zien wij lang
zamerhand veranderingen optreden. Vroeger
was er voldoende werk voor de dochters in
huis en bleven ze ongetrouwd, dan waren ze
bijna altijd een welkome hulp in de gezinnen
van bloedverwante®.
Toeh de gewoonte ontstond veel dingen
buitenshuis te koopen, werdem de onkosten
grooter en hadden de meisjes in de gezinnen
Door Douglas Valentine.
(SchrSjver van De man met den KlompvoetJ
Geautarisieerde vemtaling van W. E. P.
(Nadruk verboden).
10)
„Neen, mynheer", antwoordde de ander,
„zoo kunt u het haast niet noemen. Hij liep
regelrecht in de anmien van een poMe-agent,
in de buurt van hot Goodmayer Station, met
den buit bij zich. Hij -is een oude bckende....
wij kennen hem at jaren als hder."
„Wie is het?" vrtoeg dte tospecteur, „niet
een van mijn vriendjes, is het wel, Mari
gold?"
„G'oede hemel, aeen, mijnheer", anttwoord-
de Marigold met een onderdrukten lach, „htet
is een van de iheatervriendm van den ouden
Mackwayte, Barney heet hiji!"
HOOFDSTUK V.
De maord in Seven Kings.
,,'Dilt is Ohugg, mijnheer", zei Marigold,
„de werkster, die het lijk neeft gevonden!"
De did en Desmond stonden naast dan dle-
tectieve in de ikleinie eetkamer van de Mack-
wayte's. De kamer was taimielijik in wanoxde.
minder te doen.
Inplaata van een wdlrome hulp, werden
de ongetrouwde meisjes een sta in den weg,
die noode geduld werden. De blikken van' die
meisjes richtten zich naar werk buitenhuis
De betrekkingen in 'n betaaldep ositie in de
huishouding van anderen waren nog slechts
\yeinig in aanzien' en bet behoeft dus geen
verwondering, dat de vraag naar iets an-
ders ontstond.
De denkbeeldien van de Ffanische Revolu-
tie „Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap"
waren naar voren gekomep en door de vrou-
wen overgenomen.
De vrouw wilde zich onafhankelijk maken
en trachten een gelukkig bestaan te vinden,
ook als ze niet trouwde.
Het vooroordeel dat niet graag zag dat
het meisje trad buiten de 6feer van het huis,
stond hier aan in den weg maar ook het ge-
brek aan opleiding was een hinderpaal.
In de zeventig en tachtiger jaren werd
met zooveel drang de opleiding voor het
meisje geSischt, dat mettegenstaande de
groote tegenstand, niet het minst van de
vrouwen zelf, verschillendte scholen v/erden
opgericht.
Een golf van enthousiasme ging door de
vrouwen die alle mogelijkheden zag en open
gesteld en vol gelulc wierpen zij zich op de
intellectueele ontwikkeling, waarop in die
dagen den nadruk Werd gelegd. Men dacht:
„laten wij ons eerst bewust worden' dat wij
menschen zijn. Het hui&houden komt under
hand van zelf wel". De toestand ontstond
dat de meisjes van school af een bteroep ko-
zen en zonder eenige voorbereidiug in het
huwelijk traden en ten koste van allerlei
moeielijkheden en vele proefnemingen' in de
huishouding slaat zoo'n vrouwtje er zich
door heen.
Vele moeielijkheden hadden voorkomen
kunnen worden, wanneer hen maar iets van
het huishouden was bijgebracht.
De meeste van deze vrouwtj 2S weten niets
van warenkennis,- van kinderverzorging of
van de vervaardiging van kleedingstukken en
toch waait de kennis daarvan niet van zelf
aan.
Ook in de arbeidersgezinnen valt hetzelfde
gebrek aan kennis op te merken.
Spr. kende een arbeidersgezin waar dage-
lijks soep werd gekookt, omdat het vrouwtje
niets andens koken kon. Dit gezin leefde van
groentensoep en duur brood.
Spr. deed mededeeling van eenige merk-
waardige ervaringen die zij in deze had op-
gedaan.
Deze vloeiden alien v,oort uit gebrek aan
kennis en vormden een aanklacht tegen het
systeem, dat het mogelijk maakt, dat er vrou
wen ontstaan, die letterlijk niets van veen
huishouding weten en die toch moeten be-
stieren.
Vele vrouwen hebben niet het rechte ple-
zier in huishoudelijk werk, omdat zij het niet
goed kennen.
Deze dingen hebben ook een sociale betee-
kenis.
Spr. wees op de t. b. c.-bestrijding. Het ge-
regeld onderzoeken van een patient door een
consultatiebureau helpt niet, wanneer thuis
niets aan de hygiene wordt gedaan. In dit
opzicht ziet meni nog de ongalooflijkste din
gen. Spr. kende een geval bij een midden-
stander, waar die grootvader een t.b.c.-patient
was. De dokter waarschuwde de familie er
voor, dat de grootvader het 2-jarig kindje
niet op zijn schoot mocht nemen en liefkozen.
De moeder zeide echter: „dat zou mijn va.-
der te naar vinden".
Korten tijd daarna stierf het kindje als
t. b. c.-patientje. Dit moet voorkomen wor
den en de hoofdzaak is. het niet goed begrij-
pen van het belang van deze dingen.
Ook ter bestrijding van de zuigelingen-
sterfte is het noodig, dat veel onkunde wordt
opgeruimd.
Daar waar de onkunde het grootst is, is
de zuigelingensterfte het grootst. Voorlich-
ting van moeder door consuttatiebureaux
heeft daling van de kindersterfte tengevolge.
De vereeniging voor kinderverzorging en
opvoeding, ontstaan uit dte Nederlandsche
Vereeniging probeert zooveel mogelijk het
tekort aan kennis over de huishouding bij de
meisjes die buitenshuis werken aan te vullen.
Haar werk is in de eerste plaats propagan-
distisch. Zij verwacht door propaganda, de
moeders bewust te maken van de noodzake-
lijkheid van de opleiding voor de gezinstaak.
De vrouwen moeten <hun huishoudelijk werk
leeren hoogschatten en bewust worden, dat
het een moeilijk werk is. Wanneer de vrou
wen dit zoo gaan gevoelen, dan zullen zij
daardoor voor dit werk bij de meisjes be
langstelling wekken. De moeders moeten
thuis de meisjes meer in de gelegenheid stel-
len, zich te oefenen. Dit kan prettig gemaakt
worden door ze een zelfstandige taak op te
geven. Doordat de school de huishoudvakken
niet onderwijst, is bij de kinderen de over-
tuiging gewekt, dat het niet van belang is,
daarvan wat te leeren. In de tweede plaats
moet propagandistisch gewerkt worden te-
genover ondei'wijsautoriteiten, om deze vak-
ken in het onderwijs opgenomen te krijgen.
Alle kinderen bezoeken de Lagere school,
Er lag en heele rornmel van papieren, leege
flesschen, een omgevallllen olie- en azijnstelle-
tje 'en nog andene scherven op den vloer, een
bewijs hoe grondig de inbreker het eenvoudige
gebeitste, eikenhoutien buffet had doorzocht,
dat tegen den muur stond, met deuren en1 la-
den open. Het Meine cyliniderbureau in den
hoetk veritoonde een groot gat in het hout
rondom het sleutdgait, dat geforceerd was. De
oveiblijfselen van een maaltijd stonden op
tafel.
Vrouw Chugg, een klein mienschje met wit
haar, een bril op en een vdlte zwarte cape en
ro'k aan, zetelde temddden van dit toonest van
verwoesting in een leunsitoel bij1 het vuur. Ze
zat met de ban den in haar schoot, zicbtbaar
voldaan over de gewidhtige roll, die ziji hier
vervulde. Bij het hooren van' MarigoWs stem1
zette zij zich in poStuur en keek de nieuwaan-
gefcomenen aan met het air van een fconingin
in een teagedie.
„Joa, melheer", zei ze met dbn langzamm
nadruk van iemand, die ten voile geniet van
een verihaail, dat hij al taillooze malen verteld
heeft, „ak vond del arreme man, ik wier der
heelemaal koud van, dat kan He u verzekere
Ik komi vanmorge hier om deze twee fcamers
sohoon te make, de eetkamer en de huiska-
met, net zooas ik iedere Zaterdag doe, as
de juffrouw dat wit. Ik komi eerst hier om die
sjalezie op te trekke en direk toen ik het
maar daama Is het treurig. Drie kwart van
de meisjes krijgen na hun 12de jaar heele-
aal geen onderwijs meer. En men hoeft er
niet aan te denken, dat in het L. O. eenig
aanknoopingspuntje gevonden kan worden.
Misschien alleen een beetje voor de eenvou-
digste hygiene en kennis van het menschelijk
lichaam. Na de L. S. gaan de meisjes in be-
trekking. Enkele volgen nog het'vervolgon-
derwijs, dat tot nog toe weinig populair was.
Als dat onderwijs meer aansloot bij het vak,
dat het meisje koos, om wat te gaan verdie-
nen, dan had het vervolgonderwijs kans, dat
het meer bezocht w«rd. Op het oogenblik is
de toestand '66, dat de regeering geen steun
meer voor dat onderwijs geeft. Dit is merk-
waardig genoeg, maar eigenlijk voor onze
vereeniging een punt, om zich misschien over
te verheugen. Sommige gemeenten probeeren
toch, dit onderwijs in stand te houden, door
't z66 te regelen, dat't onder't Nijverheids-
onderwijs valt. In dezen vorm krjjgt en zij't
65 pet. steun van het Rijk.
In dit verband wees spr. op het rapport
van de Amsterdamsche Commissie tot rtfor-
ganisatie van het vervolgonderwijs, waarin
wordt voorgesteld, gezondheidsleer, huis-
houdkunde, strijken en naaldvakken, in hoofd
zaak het herstellen van tjgven- en ondergoe-
deren, te onderwijzen.
Het hanidlwerkonderwijs, zooals dit tot
nog toe op 'de L. S. wordt gegeven, is van
weinig nut en gelukkig zien tail van ouder-
wijzeressen in, dat het beter is, de kinderen
een practisch kleedingstukje te leeren maken.
In het rapport wordt voorts in overweging
gegeven om na de 2 jaar vervolgonderwijs
nog een vervolgcilrsus te geven aan de Huis-
houdscholen.
Van de 272 leerlingen, die in Alkmaar In
1922 het L. O. hebben verlaten, ontvingen
160 geen verder onderwijs; 96 gingen naar
de U. L. O., waarbii' gerekend de Hiushoud-
en Industrieschool. Van de 96 gingen er 10
naar de Huishoudschool en 8 naar de Nor-
maallessen. Van de 272 leerlingen waren er
dus IB die leerden, wat in ons leven van
huisvrouwen en moeders een groote plaats
inneemt, vermeerderd met 2, die een avond-
cursus aan 'de Huishoud- en Industrieschool
volgden.
Aan de U. L. O. Scholen staat dergelijk
onderwijs heelemaal niet op het program.
Het handwerkonderwijs is daar treurig; de
meisjes ontvangen daar in het algemeen een
opleiding voor den handel.
Aan de meisjes-H. B. S. ook niets van de
huishoudvakken; deze meisjes-H. B. S.; in
1867 door Thorbecke opgericht, zijn lang-
zamerhand achteruitgegaan. In 1920 gingen
2Ys maal zooveel meisjes naar jongens-H. B.
S. De oorzaak hiervan oordieelde -spr. het
feit, dat de einddiploma's van meisjes-H. B.
S.-en en U. L. O.-scholen geen rechten
geven en misplaatste eerzucht van ouders,
die het voor minderwaardigheid aanzien,
wanneer het meisje niet hetzelfde onderwijs
als de jongens konden volgen. Ook zijn de
meisjes H. B. S. en geen visch en geen
vleesch. Een speciale meisjesopleiding zou
de vakken die wij voorstaan op het program
moeten hebben.
Het nieuwe wetsontwerp op het M. O. dat
October 1920 in de Kamer is gekomen, geeft
misschien nieuwe mogelijkheden. De minister
zegt daarin, dat er behoefte is aan scholen
voor meisjes, die dfeelfde rechten geven dan
jongens H. B. S.-en en Gymnasia. Hij wil
deze scholen tot scholen maken met 6-jarige
cursussen. Het idee, dat man en vrouw ge-
lijk zouden zijn en dezelfde opleiding behoe-
ven begint langzamerhand te kenteren. Hoort
men onderwijzers daarover dan schijnen wel
degelijk de meisjes ander onderwijs noodig
te hebben. Bij het L. O. schijnt in de hoogste
Biji nauwkeurige en preoiese arbeid en
klassen het verschil al te constateeren zijn.
handenarbeid kan het onderwijs aan meisjes
en jongens gelijk zijn. Met rekenen wanneer
dit redeneeren wordt en iets- meer dan cijfe-
ren, schijnen meisjes moeielijkheden te heb
ben.
Niet dat de'meisjes het eimdexamen H. B.
S. niet kunnen halen, maar zij komen er
omdat ze veel consciencieuser, ijveriger zijn
dan jongens, omdat zij vaak ten koste van
hun gezondheid, hun plaats op school we
ten te handhaven.
Volgens de moderne wetenschap gaat de
meisjes- en jongensontwikkeling niet parallel.
Prof. Heijmans zegt in zijn werk „de Psy-
chologie der Vrouw", dat de vrouw veel
emotieoneeler is dan de man en daaruit valt
te verklaren, dat op de M. O. scholen wis-
kunde een vak is waar de meisjes de groot-
ste moeite mee hebben, omdat bij die vakken
een totaal gebrek is aan datgene wat emotie
geeft.
Het abstracte ligt, volgens hem, buiten
dte aard van de vrouw. In hoeverre dit juist
is valt moeielijk uit te maken. Het spreekt
vanzelf, dat er ook meisjes zijn met een meer
uitgesproken wis lorn dig en aanleg, maar In
het algemeen schijnt het wei juist te zijn.
Vandaar dat minister de Visser voorstelt
nieuwe meisjesscholen met 6-jarige cursussen
te stichten, om de meisjes voor die dingen
meer tijd te geven.
lich opdraaide en zag, wat een bende het hier
was, zee ik bij men eige: „Inbrekers", zee ik.
„der benne inbrekers an< de gang gewees!"
En ik naar bove, naar Miiss Mackwayte d'r
kamer op de eerste verdieping. Ik naar binne.
„Juffrouw", zeg ik, „juffrouw, der benne in
brekers in huis gewees!" en daar zilen ik diat
arme sdhaap vastgebonden in d'r bed legge!
Hemel, meheer, ik wier der heelemaal naar
van, da's geen leugeui boor! En stijf vasge-
bonde dat ze was, en een hamddoek in d'r
mond gepropt, ze kon geen addrn halenIk
mlaakte d's Jos zoo gauw as ik kon, en T eer
ste wat ze zee, toen ik de handdoek uit d'r
mond haalde, was: „Vrouw Chugg", zei ze, 't
arime schaap leefde complee! hieelem'aal,
„vrbuw Ohugg, zee ze, mini vader! m'n •m-
derzee ze. En toto sprong ze overeind, maar
ze had1 nog geen voet op dte groed1 of ze vMl
neer! Dat kwam van ddit lange vastglebonden
legge, meheer, ziet u? Ik hulp d'r weer in
bed. Juffrouw", zeg ok, ,,'blljf u nou stil
legge, dan1 zal ik u pa roeppe en' zegge, dlatt
lite bij u komp." Nou meheer en! toe ging ik
naar de kamer van den1 ouwe. Niemand dieir-
in
Vrouw Chugg Meld even op om het ver-
haal meer dramatisteh effect be geven.
„En waar hebt u den ouden Mackwayte
gevonden?" vroeg dte chef melt zoo'n bedaai^
dte stem, dat vrouw Ohugg hem een vetrotut-
Wat voor ons van belang is, is dat hij
voorstelt dat hij in de hoogste 3 klas
sen 10 uur per week vrij will houden voor fa-
cultatieve vakken. Ons hoofdbestuur verzond
reeds een adres waarin verzocht werd om
van deze 10 uur een paar uur onze vakken
ten goede te doen komen en wanneer dit niet
kan dan toch althans te bepalen, dat die 10
uren niet gebruikt mogen worden voor de
verplichte vakken.
De bespreking van het wetsontwerp is uit-
gesteld. Er moet dus worden afgewacht wat
dit adres heeftu itgewerkt.
Wij kunnen hopen, dat die 6-jarige meisjes
H. B. S. ons meer voor uit zal brengen, maar
in dte kleine plaatsen zal er wel geen gelegen
heid zijn dergelijke scholen te stichten. Hoe
het daar moet gaan blijft voor spr. een open
vraag.
Wat wij reeds thans kunnen doen is door
cursussen het tekort aan kennis zooveel mo
gelijk aan te vullen.
In Amsterdam wordt dit gedaan voor
meisjes van alle standen. Voor de betere stan-
den zijn cursussen georganiseerd aan de
Huishoudscholen, doch velen zijn niet in
staat 5 maanden voor hun trouwen zoo'n
cursus te volgen en daarom zijn daarnaast
cursussen ingesteld van 2 avonden per week
gedurende 2 jaar. Deze laatste zijn voorloo-
pig mislukt, doch spr. gelooft dat dit komt
omdat er niet genoeg propaganda voor ge
maakt is.
Voorts geven wij, aldus spr., cursussen
voor volksmeisjes aan de verschillende scho
len. Verleden jaar op 10 verschillende plaat
sen en wel 41 in het geheel.
Ze worden gegeven in 10 lessen, lichame-
lijke verzorging van het kind in ruimer op
zicht dan de moedtercursussen, omdat daar-
bij ook behandeld wordt de zorg voor oudere
kinderen en dfe hygienische kleeding. Dan 10
avonden eenvoudige opvoedkunde en 10
avonden knippen, naaien en het maken van
hygienisch ondergoed. Die cursussen en
vooral die in opvoedkunde zijn een succes
geweest.
„Onze Huizen" hadden al jarenlang cur
sussen in lichamelijke verzorging en zuige-
lingenverzorging gegeven en daarom werden
onze cursussen' in opvoedkunde een groot
succes. Het werden langzamerhand praat-
avonden. Spr. las ten dien opzichte typisch'e
gedeelten uit een verslag.
Spr. was meermalen geroerd dat menschen
die zoo vaak in moeielijkheden, steeds van
materieelen aard, zitten, die velen niet kunnen
beseffen, zoo heerlijk veranderen wanneer
eens hun belangstelling .voor andere dingen
wordt gewekt en voor hen mogelijkheden
worden geopend waaraan zij niet hebben
kunnen denken.
Wij deden de merkwaardige ondervinding
op dat men voor de cursussen bij de men
schen thuis moet komen.
Spr. eindigde met den wensch uit te spre-
ken, dat zij door haar lezing belangstelling
heeft mogen wekken voor het streven in deze
richtimg iets tot stand te brengen. (Applaus.)
Mevrouw Heringa, uit Schoorl, had op
grond van de aankondiging verwacht, dat
meer naar voren zou zijn gebracht het door
Prof. Kouwer aangevoerde probleem over de
studie van de vrouw. Juist de presidente was
de vorige maal reeds eenigszins op die le
zing ingegaan en spr. had in die ricbting
iets meer verwacht.
De presidente was ingegaan op de lezing
van1 prof. Kouwer omdat deze naar haar ge-
voel opmerkingen aan meisjes die gestudeerd1
hadden uitdeetde, die den indruk moesten
maken dat meisjes die op jongensscholen zijn
geweest, degenen zijn die de grootste fouten
maken en juist spr. ervaring is, dat deze
juist degenen zijn die in de eerste pl'aais ge
voelen wat er aan hun opleiding heeft out
broken. Spr. was overigens van meening,
dat de lezing wel aansloot aan die van prof.
Kouwer.
Nadat mevr. Heljbroeck eenige vragen van
organisatorischen aard had beantwoord,
wees mej. Beunter, de directrice van de Huis
houdschool, er op, dat de door de spr. ge-
noemde statistiek van het bezoek der Alk-
maarsche Huishoudschool op een te gering
bezoek wees. Veel leerlingen, niet in de sta
tistiek opgenomen, bezoeken de school. Een
groot aantal meisjes van het 6e leerjaar der
lagere school bezoeken de avondtursussen.
Bovendien noemt de statistiek niet het zeer
groot aantal meisjes, dat later op de school
komt.
Verder wees spr. er op, dat dte school reeds
jaren in de voorgestane richting werkte en
gaame bereid was daarmede door te gaan.
Spr. wees ook op de in samenwerking met
„Het Wiitte Kruis" georganiseerde moeder-
cursussea en deelde mede, dat reedls jaren
lang plannen bestaan om opvoedkundige
avonden te organiseeren. Daaraan zijn ech
ter nog bezwaren verbonden, waarom,niet ze-
ker is, dat er deze winter mee begonnen kan
worden'. Het mag in geen geval tijdens een
loopende begrooting.
De voorzitster was blij dat de directrice
aanwezig was. .Ook zij verheugde zich er.
over, dat in dit opzicht Alkmaar zoo'n goed
figuur maakte. Het Landbouwhuishoudkun-
waardigden' blik 'totewierp.
„Ik wou net naar beneje gaan om te kijfce
of tie in Idle keuke was of buite misschien",
vervolgdte zij1, de vraag negeerend, „en daar
zien' ik toen iifc al op't portaal was, een voet
onder't gord'ijn uiteteke. Ik trek 't gordiijn
wieg en och Heere! o'dh H'eeredite arreme
man, hij had nooit geen kwaad gedaan, an
geen mensch nfet!"
„Kom, bom, vrouw Ghugg, kalm nu", zei'
de detective.
De vrouw dnoogdte haar oogen af en ver-
vollgde:
„Hij lee op z'n rug, to zto overhemp, z'n
gezidit was heelemaal zwatt verbrand, en
hij zat vol foUoed. Otadter z'n hbofd was een
heele bias bloed meheer, u ken het1 gelooven of
niet...
Marigold onderbrak den woordienstroom
met een' korte, bcsliste vraag aan dten' chef
„Wilt u het lijk /sen, mijnheer, ze zijn bo-
ven bezig een foto te nemen."
De chef fcnikte. Hij en Desmond volgdetm
den detec'tieve naar boven, terwijlli vrouw
Ghugg beleedigd wteer naast dte kaichtel ging
zften, met het air van iemand, die meenlt
paarien1 voor de zwijmen te hebben1 gewor-
pen.
„Zijn er vto'gerafdrukken'?" vroeg de chef
in de gang.
„0, neen", antwoordde hij. „Bamey is een
dig onderwijs bezit reeds 6en van de nieuwe
leidsters. Het is prachtig werk wat ook daar
verricht wordt.
Spr. hoopte dat het Nationaal Bureau
voor vrouwenarbeid bereid zal worden ge
vonden de weg aan te geven die het meisje
moet volgen om een zoo goed mogelijk be
taalde werkkring te vinden en sloot met een
woord van dank aan de spreekster te kwart
over 5 de vergadering.
EEN GEZELLIGE AVONiD VOOR S. H.
S. H. zijn slechthoorenden.
Dat zal ook buiten den bring van deze
menschen wei bekend zijn.
S. H. zijn beteekent veelal verstoken te zijn
van al wat iemand met een normaal stel
ooren genieten kan, zooals tooneelvoorstel-
lingen, lezingen, zang- of muziekuitvoerin-
gen e. d.
Is het dus niiet alleszins begrijpelijk, dat
getracht is door menschen, die dit beseft
hebben, dat ook voor doove menschen de ge
legenheid moest bestaan zich op de een of
andere wijze te ontspannen.
Voor 6en S. H. is dit lastig. In gezelschap
zal hij of zij: zich nimmer recht thuis gevoe-
leu. Alle gesprekken gaan langs hem (haar)
heen, zonder dat de S. -H. er een syllabe van
yersiaat. Zijn er echter meerdere S. H bij
elkaar, dan kunnen zij gezamenlijfc, zonder
'dat zij zich' behoeven te geneerm, ontspan-
ning zoeken.
En dat is het wat beoogd wordt door de
Vereeniging voor S. H., waarvan ook een
Alkmaarscne afdeeling bestaat.
Het gesproken woord wordt niet verstaan,
tenminsce niet door het overgroote deel van
in een zaal aanwezige S. It
Dan worden te hulp geroepen het witte
doek en het zwarte bord, m. a. w. cen pro-
jectietoestel voor lichtbeeldem en een heel ge-
woon schoolbord, waarop met een heel ge-
woon schoolkrijt wordt geschreven datgene
wat bij dep laatjes als toelichting gewenscht
is.
Een dusdanige avond als wiji hier op 't
oog hebben, had gister in de kleine bovenzaal
van „De Unie" plaats.
Een groot aantal S. H. was daarbij tegen-
woordig. Niet alleen ledten waren daarbij,
doch ook vele niet-leden, die gehied ala be-
langstellenden gekomen waren.
„Het zwarte bord" stond voor in de zaal
en de heer Fr. Visser, de ijverige secretaria
van de afdeeling, deed daarop met behulp
van het krijt medtedeelingen.
„Het witte doek" was in dit geval een ge-
deelte van het muurvlak van een der wanden,
waarop ds Westra de aanwezigen vergptte
op plaatjes betreffende de Noord- en Zuid-
Hollandsche Reddingmaatschappiji, die in
1824 ins ons land is opgericht. Een zeer
leerzaam onderwerp, dat door de duidelijke
plaatjes een alleszins nuttig effect had. Waar
toelichting noodig was, maakte de heer Vis
ser aanteekeningen op het bord'.
Een behulpzame jongedame was zoo vrien-
delij'k voor de bediening van het hcht te zor-
gecx en maakte ze al eens een enkelen keer
een grapje door de geheele zaal in't pikdon-
ker te hullen, juist wanneer dit minder ge
wenscht was de geheele avond had een
aangenaam en uiterst gezellig verioop, zoo-
da t al spoedig besloten werd tot het organi
seeren van een volgende bijeenkomst, waar-
voor een aardige attractie op het programma
staat.
Na de lichtbeelden werden verschillende
gehoorinstrumenten geprobeerd, hetgeen
dikwijls tot leuke tooneeltjes aanlteiding gaf.
Iemand die zich bediende van een dtergelijk
apparaat, werd door een ander nogal luid
aangesproken. Verwonderd dat hij: zoo goed1
hoorde, riep hij uit: „Schreeuw maar niet
zoo, ik ben niet doof!"
Enkele nieuwe leden en begunstigers gaven
zich op en mochten er nog meerdere willen
volgen het bestuur zal wel zorgen steeds
potlood' en papier biji dte hand te hebben.
PROTEST TEGEN DE
MINISTERIEELE VOORNEMENS:
Door het plaatselijk comite van actie uit de
R.-K. Centrale van burgerlijk overheiidsperso-
neel te Alktnaar werd gisteravond in „het
Gulden Vlies" een vergadering belegd, waar
in behandeld werden dte volgende twee vra
gen: 1. Waarom schrapping van art. 40?
2. Waarom tegen de 10 pet. salarisvermin-
dering? Spreker was de heer J. J1 van
Mierlo, penningmeester van den Ned. R.-K.
te geslepen man van het vak om zoo iets te
doen
Het portaal was een kleine ruimte, die een
trede hooger lag dan dte jkromming van dte
'trap, die naar de eerste verdieping leidde.
Aan 'den linikerkant was een xaam, dat uiib-
zioht gaf op eein nauwe doorgang tusschen1
het huis van dte Mackwayte's en dat van hun
buren. Die doorgang voerdte naar die aditer-
deur. Bij het raarn s'tond een rieten tafteltje
met een plant erop. Aan den auderen kant
van het portaal was een' muur met een ge-
deeltelijk gllazen dteur, blijkbaar dte badka-
nuef. I; I <1 iM&lM
Htet gxxrdijn was van dte fcoperen roedte afge-
rukt. Het lich'aami lag op den rug tegen' de
■tafel aan, de armen wijduit, een been iopge>-
trokken, het andere Stak met1 dte voet juist over
de eene tredte, die naar't portaal voerdte, uit.
Htet hoofd lag in dte richting van de deur dfer
bakkamer. Boven het rechteroog was een
groote bull en em zwarte pleik er ornhfem.
Het geziohf was vol bloedv waardOor het gat,
d'at dte kogel gemaakt had, mauwelijks te zien
was. De oogen warm half gesloten. Eetai jon-
ge tean met een ronden hoed op was 'bezig
met een groot fotograftertoestel op em' sta>-
tief, dat als em dubbele ladder over het li
chaam been stond. 'Hij richtte het toestel naar
beneden en ging voort met zijn werk zondter
de minste notitie te nemm van den detectieve
en zijn begeleidens.
(Wordt vervolgd).
