Alkmaarsche Gourant
WtJ drukken
uw bezoekaankondigingskaarten
vlug en net.
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms, COSTER ZOON,
FEPILLETON.
De onziohtb&re hand.
Voordam G 9, ALKMAAR.
Honderd Vljf en Twlntlgste Jaargang.
Dinsdag 13 November.
Proyinriaal nieuws
Ho. 267 1923
SCHOUW.
BUROEMEESTER en WETHOUDERS
der gemeente ALKMAAR brengen bij deze
ter kennis van belanghebbenden, dat op
WOENSDAG 21 NOVEMBER dezes
jaars, door den Directeur over den Hout en
de planteoenen zal worden gehouden de
JAARLIJKSGHE SCHOU'W
over:
De oude Zandersloot, beginnende bij bet
bruggetje in den Kemuemeraingel, benevens
de Hoevervaart.
De sloot langs de Egelenburgerlaan en
Ropjeskuil tot den weg naar de begraafpl-aats
De ringsloot om de Gadettenachool.
De Bleekersloot, loopende van den Nieuw-
landersingel af en de nieuwe Zandersloot,
beide tot aan de banscheiding van Heiloo.
De sloot, loopende van het Baanpad af
achter langs de baanhuizen, tot bet pad1 van
Overdie.
De sloot van de le Kanaalstraat af ten
Zuiden van de buizen van het Zeglis tot bet
Kanaal.
De sloot loopende ten Zuiden van het.wei-
land behoorende bij „Oostwijk" en verder tot
het Kanaal.
De sloot loopende langs de Zuidzijde van
den Sehermerweg.
Wordende alle eigenaars of gebruikers van
perceelen aan en langs die slooten liggendfe,
aangemaand om van de gezegde slooten, en
wel ieder voor zooverre zijn eigendom zich
daar langs uitstrekt, de kanten af te maaien,
het kroos en afgemaaide op te halen, als-
mede die slooten uit te diepen en het zand be-
nevens den modder, te hunnen koste, ter
weerszijden daaruit op te halen, alles op zoo-
ctanige diepte er\ onder die boetp en strafbe-
pdingen, als bij de bestaande verordeningen
zijn vastgesield
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
WENDELAAR, Voorzitter.
A. KOELMA, Secretaris.
Alkmaar, den- 12 November 1923.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken
nis dat in bet Gemeenteblad van Alkmaar,
N. 861, is opgenomen het besluit van den
Raad dier gemeente van 11 October 1.1. waar
bij is vastgesteld eene
Wijziging van het Reglement van
orde voor de vergaderingen van den
Raad.
Welke wijziging, heden afgekondigd, ge-
durende drie maanden ter gemeente secreta-
rie ter lezing is nedergelegd en aldaar tegen
betaling van O.IO in afdruk verkrijgbaar is.
Alkmaar, 12 November 1923.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
WENDELAAR, Voorzitter.
A. KOELMA^ Secretaris.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het Bureau van politie,
Langestraat en allaar te bevragen op alle
werkdagen iusschen 11 en 1 uur, de navol-
gende veorwerpen als gevonden gedeponeerd
opp: 8, 9,10 en 11 Oct 1923.
Sell rijf etui, poorfemonnaie, dameshand-
schoen, sleuteltje, handvat van een fiets, pak-
ket, band van een mantel, portemonnaie.
Aanwezig en le bevragen bij de navolgtn-
de ingezetenen, onderstaande voorwerpen als
gevonden aangegeven op: 8, 9,10 en 11 Oc
tober 1923.
J. H. Geels, Ritsevoort 23, pak lampenka-
toen. J. Ruiter, Bergerweg 46e vulpotlood.
W. Bakker, Achterstraat 44, boot. A. Rin
gers, Verdronkenoord 67, rozenkrans. J. Koe-
leman,; 2e landstraat 30, pandeksel en tobbe-
reiniger. J. N. Groenland, Vlaanderhof, 15,
glace nandschoenen. M. Zweedijk Stations-
weg 158, portemonnaie. J. Doornbos, Ged.
Nieuwesloot 123, kindertaschje. D. Leeuwen-
kamp, Geestersingel 33, armband. Cora.
Ruiter, Bergerweg 46, jongenscape. Chr. de
Goede, Snaarmanslaan, bruine portemon
naie. A. Visser, Karaemelksbuurt 21, porte
monnaie met inhoud. A. Amse, Laat 31,
wandelstok (is eerst 16 November aan de
kaasdragerskamer te bevragen.) G. Stam,
Zijpersluis, slinger van een auto. G. Huls-
kamp, Ropjeskuil, 36, bruine portemonnaie
De stadsreiniging, Zeglis, kunstgebit. De
Zwart, Landstraat, mantelband. J. Witten-
bems, Sehermerweg 18, bruine bond. J.
A, L. Weknes, Scharloo 5, zwart met bruin
hondje. Randwijk, Dubbelebuurt 11, wit met
bruin hondje. A. van Giezen, Snaarmans
laan, 27, hondenhalsband. J. Frederiks,
Oudegracht 172, hondenhalsband, Mej._ de
Jong, Oosterkolkstraat 1, alpaca beursje.
Wanneer men weder in het bezit is van
het verlonen voorwerp, wordt men verzocht
hiervan kennis te even aan het Bureau van
politie.
Door Douglas Valentine.
(Sdirijver van De man met den Klorripvoet).
©eautoriseerde vertaling van W. E. P.
("Nadruk verboden)
Toen nam Desmond, op voorstel van
Crook, de. not van Bellward over. Tdlkens
werdi hij onderbrokem door opmericingen alls
„De handen, majoor, dfe handen, die moet
u niet langs uw ziji Men 'hangen. Dat is mi-
litair! U moet ze bewegen, wanneer u
spreektZoo en zoo
Of dan weer:
,,U spreekt ifce gauw. Te... te jeugdig, be-
grijpt u wat ik bedoel U fe een man van
middelbaren leeftijd, het leven heeft geen ge-
beimen meer voor u. U is bezadigd1 en u
wordt wat zwaar op de hand. Prabeerti u't
nog eens!"
Maar de trein verminderde zijn vaart. Zij1
stoomden nu tusschen zwarte huizenmassa's
door. Toen dd wagens over dd brug vara de
rivier dbnderden, zocht Crook zijn venfjes,
borsteltjes en foto's biji elkaar en rangsdiikte
ze netjes in zijn zwarte Mifeken doos.
Toen zei hij tot Desmond: „Ik zal nog wel
eens aanokmen orni U nog een paar lesjes te
{Wo, majoor. Ik wildo, diad u zbIH Bellward
Zwijgend liep Laudier naar de schrijfta-
fel, opende 'n la, en nam er 'n pak brieven
uit, die saamgebonden warm met 'n rood
lint.
,,Wil ja ze heusch hebben? E>us je wilt ze
echt mij afnemen?" vroeg hij met gebroken
stem.
Madame Vincourt boog haar hoofd.
Hij vervolgde:
„Geef je je er wel ten voile rekenschap
van hoe zoo n vraag 'n man kwetst?"
Haar eenige antwoord bestond daarin, dat
zij haar hand hield uitgestrekt en .zweeg.
„Je laat me wel heel zwaar boeten voor
mijn misstap," zuchtte Laudier. „Ik geef toe.
dat de ontrouw van 'n oogenblik, waarvoor
ik je opnieuw pardon vraag, terecht verbitte-
ring wekt, maar je vertrouwen in mij behoefde
ik er toch niet mee te verliezen. Brieven te-
rug te verlangen, die je aan 'n man geschre-
ven hebt, geeft duidelijk bewijs, dat 'hij niet
alleen je liefde heeft verloren, doch ook je
achting, en dat
Er was niet de minste ontroering in haar
stem, toen zij antwoordd'e:
„Spreek asjeblieft niet meer over liefde."
„Dus heb je alle vertrouwen in mij verlo
ren? Je gelooft me in staat deze brieven mo-
gelijk te gebruiken voor doeleinden, die je
niet zoudt goedkeuren?"
Hij, sprak met 'n doffe stem, even kalm
uiterlijk als zij, maar zijn vingers omklem-
den trillend het pakje.
Zij scheen niet naar hemi geluisterd te heb
ben.
„Geef ze mij' terug."
Hij sloot de la met 'n vlugge beweging af
en boog.
„Neem ze dan maar".
Toen ze veilig in haar handen waren, werd
de uitdrukking op haar gezicht zachter,
haar houding ontspande zich. Zij keek de
kamer rond, waarin zij zoovele gelukkige
ureni had doorgebracht gedurende de laatste
paar jaren en het scheen of ze er zeer van
onder den indruk kwam.
Er was 'n oogenblik van spanning en hij
streek zich met de hand langs't voorhoofd.
Maar zij herstelde zich onmiddellijk en met
'n beminnelijkheid, die iets wreeds in zich
had, lei ze uit (de hand op de leuning van
den grooten armstoel, waarin ze, in vervlo-
gen dagen, meestal haar mof en handtaschje
snel had neergegooid)
„Ik draag je geen kwaad hart toe en jij
mag mij evenmin iets kwaadS toewenschen.
Onze verhouding was eene van die soort,
die niet eeuwig kunnen bestaan en't is veel
beter om nu uit elkaar te gaan dan later,
niets achterlatend van wat ooit heeft be
staan. Jij zult me vergeten. Iemand anders
zal hier komen, gaan zitten waar ik zit, alles
doen'wat ik ook deed en je oogen zullen
haar volgen, zooals ze het miji hebben ge-
daan. En als dat eenmaal zoo gebeurd is,
zijn mijn brieven en mijn reputatie niet lan-
ger veilig; 't doet er niet toe, waar je ze ook
verborgen hadt En, in ieder geval, als je er
goed over nadenkt, zul je moeten toegeven,
dat hoewel je ze weet te waardeeren voor
wat ze voor jou hebben beteekend, dat de
voornaamste tCgenwerking om ze terug te
geven is, omdat in die geste je trots 'n knauw
krijgt".
Hij maakte 'n beweging van protest Zij
glimlachte.
„Ja, ja, zoo is't. Ik ken je beter dan jij
jezelf kent. Dit alles is maar 'n kleine onaan-
genaamheid, die vlug genoeg zal voorbij-
gaan en binnen korten tijid zul jij de eerste
zijn om te erkennen, dat alles zo6't beste is
geschikt. Deni tijd, die je zoo volop voor je
zelf bezit, zul je je gaan concentreeren en
'n roman schrijven en die zal van beteekenis
worden om al de emotie, die je er in zult
meerleggen, en wie weet? misschien zal
ik de eerste zijn, die erbij zal schreien als ik
't lees."
„Ik zou vrij' wat liever 6en traam vandaag
zien."
Zij was opgestaan, bij de deur keerde zij
zich om en zei met zekere ontroering:
„Hoe kun jij weten of ik niet zal schreien,
zoodra ik aanstonds thuis ben?"
Doch opnieuw werd zij zeer kalm.
„Vermijdt asjeblieft nielt mijn huis. Je zult
altijd heel welkom zijn."
Hij schudde het hoofd.
„Maar je moet komen; je afwezigheid zou
wordem opgemerkt en men zou er over gaan
babbelen."
„Dan zal1 ik komen."
'n Week lang sloot Laudier zich in zijn
appartement op. Hij stond1 laat op, omdat hij
niet slapen kon's nachts; bij't raam bleef
hij tijden staan uitkijken, in de hoop haar te
ontdekken en was in de hevigste opwinding
telkens, als de bel weerklonk. Hij kon niet
gelooven, dat alles uit was. Nu en dan open
de 'hij de la, nu leeg, die nog steeds iets van
't parfum behield van haar brieven. 'n Nieu
we week sleepte zich voorbij. Hij hoopte, dat
zij zou telefoneeren om hem aan zijn belofte
eens kondt zien: U heeft den slag gauw te
pakken, en 'het zou ons veel tijd winnen.
Maar ik vrees, dat het onmogelijk is."
Even voord'at de extra-trein aan het per
ron van; Cannon Street was aangekomien,
stapten Crook en Matthews eraf en verdwee-
nen. Toen de trein1 stopte, verscheen een jon-
ge man aan het portier van den wagen.
„De auto staat klaar, mijnheer!" zei hij;
terwijl hiji Desmond hielp uiitstappen. Des
mond, vo'orbereid op zijn nieuwe rol; wilde
juist den wagen verlaten toen een gedachte
hem door het hoofd scboot. Wat moest er
gcdaan worden met zijn uniform, dat was
blij'vcn liiggen1 in dte coupe, waar hij; zich had
verkleed! Hij1 vloog 'terug. De coupe was
leeg, geen spoor was adhfcergebleven van de
merkwaa-rdige tooneelen van hun nachtelijiken
tocht.
„Dit moest ik u geven", zeide de jonge
man en reikte Desmond een brief je over, ter
wijl zij het perron afliepen.
Butte® het station Stond een: 'auto en het
,geraas van den motorweerUonk over het
donkere, verlaten stationsplein. Desmond
wachtte met het brief je te 'openen, totdat de
auto over het gladde asfalt van de straiten
van de city suisrie.
De enveloppe bleek een bldnen sleutel te
bevatten en een kort briefje van den volgen-
dten inhoud:
„Als gij aangekom'en zijt In het huis,
waarheen gij gdhrWhi ®ult wordm, moet gs
te heiinneren haar huis niet te vennijden.
'n Maand ging aldus voorbij en eindelijk,
voelend dat hij verplicht was haar 'n bezoek
te brengen, ging hij den dag naar haar toe,
waarop zij haar kenmissen en vriendien placht
te ontvangen.
Monsieur Vinconrt verweet hem zij® lange
weg-blijven; Madame Vincohrt maakte hem
'n standje, dat hij hen veronachtzaamde.
Hij verontschuldigde zichzelf door te ver-
tellen, dat een heel bdiangrijk werk hem al
dozen tijd had in beslag genomen, ende
gesprekken, bij zijn binnenkomen even on-
derbroken, hervatten zich. Men sprak over
dingen, die hem vreemd ver voorkwamen,
over 'n groot diner, waarvoor hij niet was
genoodigd geworden en hij had plotseling
de gewaarwording vreemdeling te zijn in dit
huis. Madame iVincourt was zeer verbaasd
over zijn stilzwijgendheid en zei hem dit. Hij
traehtte zoo goed mogelijk uitlegging te
geven.
„Ik heb heel hard gewerkt, en als 'n man
urenlang gebogen heeft gezeten over 'n ta-
fel vol werk, kan't niet anders of hij is even
wat gedesorienteerd, al is hij bij zijn beste
vrienden."
„Je hebt samen geleefd met de personen
van je werk, is't met?" lachte ze.
Juist."
„Maar dat is 'n verrukkelijk bestaan," zei
een dor gasten; „wat emotie-vol, wat 'n
vreugde te leven in 'n wereld, die men zelve
schept."
,,'t Is niet altijd zoo heerlijk als't wel
lijict," zei hij ernstig.
,,Maar je werkt toch zoo gemakkelijk
glimlachte Vincourt.
Laudier dacht 'n oogenblik na en ant-
woordde toen:
„Niet altijd. Het werk, dat ik nu op me
heb genomen biivoorbeeld, is allesbehalve
gemakkelijk. 'n Heel vervelend iets houdt er
verband mee. Ik had gehoopt een liefdes-
roman te schrijven in briefvonn. 'n Ouwer-
wetsche manier van doen, dat weet ik, en
eene, die ik niemand zou aanraden te doen;
maar iik had 'n zeer specia'le reden orn het te
beproeven; ik bezat n.l. 'n verzameling heel
bijzondere liefdesbrieven. Het klinkt wel wat
opsnijerig, laat ik er dadelij-k aan toevoegen
dat de schrijfster mij 'n blauwtje liet loopen.
„Als regel heeft dergelijke correspondentie
geen waarde voor iemand anders aan voor
den man, die ze ontvangt, en zelden onder-
vindt hij zelf nog eenige ontroering, als de
episode eenmaal voorbij is. Maar deze brie
ven hadden al hun frischheid, al1 hun emotie
behouden en ik wist bij den indruk, dien zij
mij gaven, dat ook amderen er door getroffen
zouden worden; dat, als ik ze uitgaf, als ik
alleen maar de namen en data veranderde,
ik 'n wondennooie liefdesvertelling bezat. Het
zou 'n verrassende openbaring zijn gewor
den en de vrouw, die ze sehreef, die heel haa,r
hart er in had gelegd, zonder eenige gedach
te aan literatuur, zou verbaasd gestaan heb
ben over haar talent. Maar, op het laatste
oogenblik
„Je hadt gewetensbezwarenver-
onderstelde Madame Vincourt.
„Neen let op hoe openhartig ik ben
neen. De schrijfster vroeg mij: ze haar 'terug
te willen geven. En op die manier nu be-
roofdi van alles, wat waarlijk er waarde aan
zou hebben gegeven, zal mijn roman nooit
worden beeindigd."
Het was laat geworden, en de laatste gas-
ten gingen de trappen af. Madame Vincourt
liep op Laudier toe, toen hij ook reeds in de
gang stond om te vertrekken.
„Morgenop je kamer. Ik zal je de
brieven brengen."
Hij keek haar even bedaard aan, terwijl
hijjden kraag van zijn overjas recht trok,
toen, zich buigend om haar de hand te kus-
sen, antwoordde hij
„Ik sprak niet van de uwe, Madame
UIT OUDE NIEDORP.
Voetbal.
Zondagmorgen speelde V. V. V. 2 alhier
een wedstrijd tegen H. F. C 2 van Hoog-
woud. Direct bleek dat V. V. V. in de meer-
derheid was. Voor de rust nam zij dan ook
de leiding met 10. Na der ust werd deze
stand opgevoerd tot 40. Scheidsrechter
Ilelleman voldeed' goed.
V. V. V. 1 speelde's middags tegen K.
F. C. 1 uit Kolhom. V. V. V. wist te winnen
met 30. Voor de rust kon de V. V. V. voor-
hoede't doel niet vinden, hoewel ze van't be
gin af in de meerderheid waren. Doch na de
rust kan't K. F. C. doel de drak niet weer-
staan en- werdien er 3 punten gemaakt. Deze
nogal forsch gespeelde wedstrijd werd uit-
muntend geleild door scheidsrechter Wilbrink.
UIT HOORN.
Door B. en W. wordt voorgesfeld aan het
Protestantsche Weeslhuis een bedrag van
3500.toe te kemnen (uit het saldo van
het waterleidingbedrijf), welke gelden zullen
worden aangewend voor verschillende verbe-
daar blijven tot mader order. Ge kunt uw
tijd besteden met de papiieren te bestudeeren,
die gij in den lessenaar naasi het bed' zult
vinden. Voor het oogenlbli'k hoeft gij geen' onte
dekking te vreezen, zoolang gij hot huis niet
verlaat."
VerdCr volgden een' paar losse aanteeke-
ndngen blijfcbaar om1 hem een'igszins op de
hoogt te brengen.
„Huishoudster Martha, half Wind, dom
kindsche man, John. Fill, meestal 'omzidit-
baar, ook gem gevaar van te duchten. Gij
moet fhuis blijven wqgens zware verkoud-
heid. Ga niet uiit voordat gij: 'bevel dlaartoe
krijgt."
De laatste zin was tweemiaal ondlerstreept.
Het was nu pikdonkere nacht. Zware wol-
ken waren opgekomen en hadden de stenjen
verduisterd en1 er viel een fijne motregen. De
auto reed in1 sndle vaart. -Na eenige vrudite-
looze pogingen om uit te vinden, waarheen
hij eigenll'ijfc reed, gaf Desmond het op en
was weld'ra door de regelmatige beweging in
een diepen slaap. Hij droomde van het -woe-
lige Kanaal, zooals hij het em paar uur te-
vorm had gezien, torn hij met een schok tdt
bewustzijn kwam. Hij voelde em kouden
luchtstro'om langs zij® gezicht en zijn voe-
ten waren als afgevroren. Een geda:anlte
stond iin het gedvpmde portlier. Het was die
chauffeur.
„We zijn er, mijnheer f" zd hij.
Desmond1 stapte uit mat verstijfde ledlatta-
teringen aan bedoelde inriChting.
We vernemen, dat Louis Bouwmeester
na zijn volledig heratel een toumee door ons
land zal maken, waarbij hij ook in onze stad
hoopt op te treden met het bekende blijspel
„Vriend Frits".
De Vereeniging .jOntwikkeling" alhier
heeft in het Park hare tweede bijeenkomst in
dit seizoen gehoudm waarbij als spreker op-
trad Professor Diepenhorst te Amsterdam,
met het onderwerp „Misdaad en misdadi-
ger" Niet minder dan 400 personen luister-
dm met voile aandacht naar heit keurig ge-
styleerda hetoog.
UIT OUDKARSPEL.
Het Nutadtepartemeat hield Zaterdiag-
avond de eerste Nutsavond in dit seizoen,
welke schitterend geslaagd kan heeten.
Em tweetal' dames, mej1. S. Kroon m mej.
M. Stam, verleenden hunne welwilltende me-
dewerking door het zingen van enkele zang-
nummers, die werkeliijk mooi waren m dan
ook met voile aandacht werdien aangeh'oord,
dioch die hoofdschotei van dm avond was wel
het optreden van den heer Larette, thanS te
's-Gravenhage woonachtig, die zich noemt
prestidigateur (vingervlugge goochelaar) en
d'eze naam ook tm voile kan dragen.
Het talrijke aantal belangstellmden heeft
volop genotm van hetgeen ae heer L. te zien
gaf. In stille bewondaring soma, doch veelal
onder uitbundig gelach, werdm de verrich-
tingen gevolgd. Algeheele bewohdering wek-
ten zonder uitzondering alie nummers die ge
geven werdienL
HCt was vooral voor het bestuur van „Het
NPuif em schitterende avond. Zonder uitzou-
dering warm alle aanwezigm ten hoogste
voldaan.
De Operetteclub „Caecilia", onder lei
ding van den beer J arisen van Alkmaar, zal
meti de opereite „Jong Heidelberg" in de
maand Januari optredc®,
D. T. S. I speelde tegen Heiiloo I en won
met 1—2.
D. T. S. II speelde tegen D. T. V. I te H.-
Hugowiaand en won met 41.
D. T. S. Ill speelde tegen Alkmaiar 4, wel
ke wedstrijd eindigdie met gelijk spel 1—1.
tOp 10 November j.l. slaagde bij de te
Amsterdam gehouden examens onze ptaats-
gmoot, dm jongeheer P. Veen Pz. als steno-
graaf in het Framsch, Duitsch en Emgelsch
100 lettergrepen per minuut, waarvan twee
meti Ihf.
De geslaagde was leerlitag van het Steno
Dactylo Instituut Die Typewrifher te Alk
maar.
UIT LANGENDIJK.
Met de verdelgmg' van de mailariamug zal
weer em begin worden gemaakt. Die ze in
hun perceelen bespeuren, wordm verzocht
daarvan kennis te gevm.
In- de poli tieverordeningm is em bepaling
opgenomen, waarin verdelging verplichtead
gesiteld isi.
UIT NOORDSCHARWOUDE.
De afd. van de I. A. M. V. zal) dfe sterfdlag
van' F. Domela Nieuwenh'uiis op 18 Novem
ber door het houdten van em openbare ver-
gad'erihg herdenken.
Holland I speelde tegen Alkmaar III en
wto® met 31.
UIT STOMPETOREN.
Tot ouderling bij de Nederl. hervormdte
gemeente van Noordschenner is herbenoemd'
de heer J. M. Bakker en gekozen in de vaca-
ture J. Glijnis de beer J. Bood.
Tot diaken werd benoemd de heer M. C.
van der Laan, ter voorziening in de vacatu-
re ontstaan door de aftreding van- dm heer
K. Korver.
UIT BERGEN.
Onder het 'hoomvee van dm heer J. Bier-
steker, alhier, is mond- en klauwzeer gecon-
stateerd..
PREMIEBOUWu
Bij beschikking van dm Minister van Ar-
beid, Handel m Nijverheid1 zijn aan de na-
volgendte gememten bijdragen uit 'sRijks
kas toegekend tm behoeve van het verleenen
van steun aan de particuliiere bouwnijver-
heid:
Heiloo 600 voor 2 woningen van P. W
v. d! Broek.
Limmea 600 voor 2 woningen van C.
Glorie.
UIT DIRKSHO'RN.
Het 25-jarig jubile van dm opzidiiter van
het Geestmerambacht, den heer J. Warten-
borst, is natUuriijk niet onopgemerkt gepas-
seerd.
Behalve door verscheidfene kenmissen, werd
dfe jubilaris j.l. Vrijdiag ook gecomplimm-
teeid door het bestuur van het Ambacht,
hetwelk hem tevens em fraai praktisch ge-
schmk offreerde.
Bij dfe Ned. Herv. Kerk alhier is herko-
zm als kerkvoogd de heer P Raap en als ®o-
tabel de heer J. Wartmhorst.
ten. Het was zoo donker, dat hij' niets kon
onderscheiden, maar hij voeldte het knaraen
van grint onder zijn voeten en hoordie het
melanchoHieke gemumiel1 van stroommd wa
ter. Hij: deed em stap voorwaarts en vond
ii'astend een wcg naar een kleine poort, waar
het vreeselijfc muf en vochtiig rook. Terwijl
hij rondtastite, hoordfe hiji een gesnor achter
zich en de auto gleedl weg. Desmond riep
den chauffeur aehtema. Nu hij1 werlcelijk op
dm drfempel van zijn avontuur stond, wildfe
Mji zich met allte kracht aan dezm kafsten
sdhakel met zijn oude ik vastlclampen. Maar
de chauffeur hoordfe niet of wilde niet boo-
ren en weldra stierf het geteid van den mo
tor weg, terwijl Desmond achterbleef met
niets dan de duisterais, he; droevige gep'as
van het water in dfe verte en zijn eigen ge-
dacbten.
Toen scheen voor 6en kort oogenblik, al
zijn moed hem te begeven. Wanneer hij zijn
eerste ingeving had gevolgd!, was hij omge-
draaid en de duisiemis te gevflUdht, weg van'
dat vocfatige, zwij'gende huis, weg van dat
onophoudelijke geplas van wafer, terug naar
de warmte en bet lidht van' de besch'aafde
wereld. Maar zij® zin voor humor, die dik-
wijls nog meer waard is dan moed, kwam
hern te hulp.
„Ik denk, dat ik ito staat van' uiterste woedfe
behoorde te zijn," zei hij bij zichzelf, „dat ik
hiter zeo'n tijd buiiflen mijn eigen- huis moet
staan waehtenWaar de duivel is mijn fetes-
UIT St. PANCRAS.
Onder dm naam ,Gfeluksbeproevi®g" is to
'dleze gememte em loterijdub opgeridit. Als
secretaris werd de hear J. Boskamp be
noemd.
UIT ZUIDSCHARWOUDE.
Voor de afdee'lingen Langmdijk van de N.
V. tot afschaffing van alco-holhoudende dran-
ken en dm Algemeenen Ned. Geheelonthou-
derbond, trad mej. N. Menagfe Challa van
Nieuwe N'iedorp op met de voo-rdrachitRut-
terford' en Zoon door St. Soweirby, in het lo-
kaal van- dien heer P. Kramer.
Rutterford is de edgmaar van em glasbla1-
zerij en leeft geheel en al voor zijn fabriek.
Hij wi'l dat zijn beide zooos en zij® dbdilter
die voetsiappen va® hem zullen volgen, maar
'dlezen hebbm een andere levmsopvatting dan
hurt vader, zoodat hun opvatidingen in; strlijd
komen met die van Rutterford. Het gievolg
-hiervan is, dat zijn 3 ktodaren heti vaidterlijk
huis verlaten.
De vrouw van zijn zoon Joh-an Silaat dan
haar kind aan Rutterford af, opddt deze hem
kan opvoeden. Zij doet dlit omdat zij haar
kind gem goede opvoeding kan geven.
Mej. Mimagfe Challa is er goed in ge
slaagd, de verschil'lende 'karaktcira naar vo-
ren te brengen.
UIT ENiKHUIZEN.
De stad en de meeste omliggmde dor-
pen zijn thans bij de waterleiding aangeslo-
tm. Voor Enkhuizm zal de officieele opening
plaats hebbm tm stadhuize op Zaterdag 17
November.
UIT HEILOO.
L. E. T, T. Maandagavond werd in het
cafe van den heer A. P. de Rooij em ledm-
vergadering van de L. E. T. T.. gehouden
De voorzitter, de heer M. Mulder, opende
de vergadering.
De heer Maas Oeesteranus deed voorlezing
van de notulen, die werdm goedgekeurd.
E>e voorzitter wilde stilzwijgmd het ver-
slag der commissie en dfe rekening en verant-
woording van den penningniecster voorbjj-
gaan, daar diit reeds was behandeld.
De heer Smits was het daarmede niet eens.
Er was door den pehningmeester geen reke
ning m verantwoording gedaan
Dit werd van verschillmde zijden bestre
den. De cijfers stondm in de couranten.
De heer Smits kmde als lid der rekming-
commissie die cijfers.
De verantwoording was aangehoudm.
De voorzitter zeide d!at hij! het daarmede
ems was. De penningmeester was er niet.
De cijfers werdm genoemd. De ontvang-
sten zijn 5816,55, de uitgavm 6255,90 m
het nadedig saldo 439,17.
De heer van Gemeren lichitte nog toe, diat
er em inventariswaarde was va® 377 en
gaf nog eenige cijfers. Tm slotte zou er nog
7 2 wtest zijn!
De voorzitter decide daama mddfe, dat hlet
bestuur in em vorige bestuursvergadlering
had besloten eenparig te bedanke® Dit is
ten deele ingetrokkm, daar men em regeling
heeft getroffen met dten eigeinaar van het
sportterrein, welke het bestuur kon bevredi-
gm. Doch ook de verlaging van de entree der
tentoonstellteg is een groot bezwaar geweest.
Het bestuur heeft zi-ch altijd garant gestdld
voor het verlies, doch dan moeten de leden
hun geen verlaging van- entree opdiringe® of
zelf dea risi-co van het verlies meedragm. Als
mm magaat wat de L. E. T. T. geeft te zim
voor 1 entree, is dit zeker niet te veel. Spr.
betreurde dit besluit, doch het bestuur wil op
een uitzondering na- aanbliijvea
Jhr. N. van Foreest oordeelde dat het 'te
ver ging, dat het bestuur aansprakellijk is ge-
steld voor eventueel verlies, terwijl de leden
vrij uit kunnm gaan en voorstellen de entree
to verlagen.
De heer Maas GeesteranuS merfcte op, dat
hij daarin meegfeg, doch het bestuur kan
evengoed dfe schuld van zich1 afschuivm. Het
had evenmin andere dan moreele verplidi-
ting.
De heer Schroodfer zou em otoslag over de
leden juiSter vindm.
De heer Vrijburg zou dat gevaarl'ijk vin-
d'en De leden zullen anders bed'ankm.
De heer Holtes constateerde. dat er met
1 entree de laatste 3 jaar tekori was. Er is
geen bewijs dat er met verlaging der entree's
minder ontvangsten zijn.
hioudster? Allemachtig, ik zal dfe heele bofel
wakker belten!"
Het denk'beeld amuseerde hiem en hij ging
verdfer de muffe poort binnen in de hoop ar-
gms een bel te ontdekken. Maar terwijl hij
zocht, ving zij® oor het gelu'id op van schui-
felmde voetetappen op een afSthnd. Het
kwam nadfer bij, en plotselteg scho-ot em
straal licht onder de reet van de deur uit.
Em beverige Stem riep:
„Ik 'kom al, meneer Beillward, ik ben' dte
al1, meneer!"
Torn werd er een gnenddli weggesohoven,
em sleutel in het slot omgedraaid en dfe dfeur
ging langzaam opm. Een- oude vrouw, fege-
balrerd in een langm shawl hield em lamp
omh-oog en gluurdfe in de du'isternis.
„Goedm avond, Martlia", zefi Etesmond,
en hij Stiapte het' huis binnen.
Behalve Marthas lamp was er gem, -lidht
te dfe gang, maar in de hall stroomde licht
door een half open deur va® em- kamer daar-
■adh'ter.
Terwijl Martha, asthmatisch hijgend, de
dfeur weer gfendelde, gteg Desmond naar dfe
kamer, waar,het licht vandaan kwam en
staple binnen.
Het was em kletee zitkamer melt boekmt-
plankm -lhngs dfe m-uren, verlicht dbor em
petrolfeumlamp, op een kM® 'tafeltje naast
em divan met cretonne beklfeed, die naar den
haard toegetrokken was.
Op de divan- -lag Nur-el-Dto te slapm.
fWordt vmtefyRL)
