MKmaarsche Courant
De onzichtbare hand.
W8 Ar^Mkei
aw tizoekaankondlf ingskhi
vlutf en net.
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Hems, COSIER ZOON,
F1UIILETON.
Voordam G 9, ALKMAAB.
Donderdair 22 November.
Ko 975.
tse«.
Henderd VI)f en Iwlnttgsis jaargang.
(Vervolg).
.Ma-ar haar gedachten bleven bij hem toe-
vten. En in den loop van den avond zocht ze
hemi in zijn kamertje op. Hiji stond gebogen
over 'n stapel papieren en keek vragend op,
toen ze bimnenkwam.
„Efg toezijg, Arthur?" vroeg ze verlegen.
„Nog all"
„Jammer, dat je je avonden ook aan de
zakeni rnoet geven, vindt je niet?"
Hij maakte even 'n ongeduldige beweging
en zei:
,,'t Is pariiculiere aribeid.... ik ben wat ge
ts ast... goeie nacht!"
Zij glimlachte pijnlijk en verliet hem haas-
ig-
Den volgenden morgen nam ze haar ont-
bijt te bed. Zij voelde zich wonderlijk teleur-
gesteld, dat deze, haar laatste dag in haar
huis geen bijzondcre ontroering wekte, zij
voelde zelfs geen neiging tot eendge sentimen-
taliteit. Het brief je, dat ze later opstelde, luid-
de dan ook tamelijk nuchter:
,„Beste Arthur. Ik ben weggegaan met
tnijn vriead, John Carr. Het is mij zoo dui-
delijk gemaakt, dat mijn tegennwoordigheid
in jouw huis je lastig.was, dat ik geloof, dat
je mij nu dankbaar kunt zijn. Ik hoop, dat
wij tieiden gelukkig mogen worden in ons
nieuwe leven Maud."
Des avonds, met den brief boven in haar
bureau, als 'n dolk in 'n mouw, ontmoette ze
baar echtgenoot aan tafel, wat „de laatste
keer" beteekende. En met de hunkering om
even te plagen, wat de ondeugd1 van enkele
vrouwen mag heeten, verlangde zij den avond
te merken, verlangde zij hem daaraan eenige
herinnering te doen behouden, die hij' in het
licht van latere ,gebeurtenissen als veelbetee-
kenetid zou vinden.
„Ik veronderstel," zeide zij1 hij' keek
vlugger op dian gewoonlijk „ik veronder
stel dat ik vanavond wel weer op de gewone
portie van je gezeleschap zal mogen re-
kenen?"
„Neen, toch ,niet, als je wilt, kom dan in
mijn kamer, want ik heb iets met je te be
spreken."
„Werbelijk?" 'n Trilling van emohe door-
voer haar. ,,En waarom juist dezen avond?"
„Omdat ik tnorgenavond, niet de gelegen-
heid zal hebben!"
Zij sehoof haar bord terug en staarde hem
aan. Wat Icon hij weten? Wat bedoelde hij?
„Je maakt me zeer nieuwsgierig," zei ze
gedwongen.
,,'t Zal niet lang duren," antwoordde hij.
„Enging je vandaag nog uit?"
Zij lachte hard, zichzelf in bedwang hou-
dend:
„Beste Arthur,*' zei ze, Jk vind, dat je
nog 'n echte babbel wordt.
Toen't middagmaal 'gebruibt was, volgde
ze hem naar zijn edgen kamer. Hij draaide't
licht op. Hij; had altijd ifets. ernstigs over
zich, maar dezen* avond hadi hij diit meer
dan ooit. hoewelll ook een zekere ver'borgen
opgewektheid onmiskenbaar aanwezig was.
Hij liep op zijn bureau toe, waaruilt hij1 een
pak papieren lich'tte. Maud sloeg hem gen
spannen gaidfe.
„Je moet allereerst de papieren even door-
kijken, die ik je zal toonen," zeide hij, „en
nadat je er kennis van hebt genomen, zal ik
je mijn nieuws vertellen. Zie zoo, ga nu
daar op mijn stoel zitten, dan: geef ik ze je
ten voor een door."
„Waar gaat't hcelemaal over?" mompel-
de ze, na plaats te hebben genomen.
„Ik heb alles aldus uitgetrokken, dat je 'n
duidelijk overzicht zou hebben," zeide hij,
terwijl hij' 'n groot papier met rooie lijnen
haar toonde.
„In geval mij iets mocht overkomen, weet
jij, hoe je zaken staan."
En naar haar toe gebogen, wees hij1 met 'n
potloodl de posten aan, die hij meteen ver-
klaarde.
„Hier dit is jouw geld, dat ik voor jou be-
legde, en hier de taxatie van ons buiten-
huisje, dus, zooals je ziet, ben je van jezelf
waard precies zeven duizendl pond. Nu moe-
ten we nagaan wat je waard bent als
weduwe."
En met uiterste nauwgezetheid en kalmte
doorliep hij met haar de lange lijst van
geldwaard'en.
„Mijn saldo op de bank is nog al rudm op
heden, te ruiin, imaar ik heb juist wat specu-
latieve belegging gerealiseerd, wat ik op
jouw naam wil doen overschrijven, dus kom
morgen met mij1 even naar de bank."
Zij wierp zich achterover in den stoel en
keek heb vol verbazing aan.
„Maar waarom toch?" riep zij uit. „Ee.
en, morgen!Ikik kan morgen on-
mogelijk!"
Door Douglas Valentine.
(Schrijvcr van De tjtan met den KlompvoM).
Gwvutomserde vertaling van W. E. P.
(Nadruk verbuden)
33)
Dat waren in hot feort die hoofdpunten
van de geschiedenis van Bdiward's aixcsfca-
tie. Het rapport legde zeer den madruk op
bet feiit, dat niemand dan een zeStal person en
van den spionnagcd'ienst eenige kenjnis dirtoeg
van: a. het feiit, dat Belilward een niet-gena-
turaliseerd Dui'tscher was, b. van zijn arresr
tatie.
Desmond's ordbrs, die hij; voor het laatst
bewaarde, waren bort en zaikelijik. Ze beston^
den uit vij'f puniten, elk miet een nummier aan-
gdgoven:
1. Gij zijt uw eigen1 heer eni meester. De
bewakiing van. het huis werd opgeehven bijl
uw komsti en zal niet hertnieuwdl worden.
2. Verlaat het huis niet tot oader orddr.
3. Noteer nauwkeurig iedere medededing,
die u gedaan wordt, onverschillig op weDke
wijze of van welken aard. Wanneer ge iets
te berichten hebt, bel dan Scanning 700 op
en noem Betiward'e naam. Ga zult uw riap-
,^Het moet morgen zijn," zei hij hed be-
daard. En ik zal je nu ook zeggen waarom.
Uit alle papieren begrijp je nu wel, dat je er
niet zoo heel slecht voor staat, imdien
indien er iets- zou gebeuren. En hier em hij
nam 'n ander document ter hand hier is
mijn testament. Alles wat ik bezit is voor
jou. Zie zoo, dat is alles. O ja, hier zijn nog
mijn verzekeringspolissen."
Zij sprong overeind. Arthur!" gild'e zij
bijna, „je gaat toch geen zelfmoord plegen?"
„Wees niet zoo dwaas," zei hij, bijna
scherp. En meteen de papieren in die brand-
kast leggende, zei hij;:
„Zie zoo, nu zal ik je't nieuws vertellen."
Zij sloeg hem gade, terwijl hij enkele za
ken rustig nog even opruimde; zij nam den
sleutel in ontvangst' en was zich bewust, dat
iets machtigs dreigde iets, dat haar gru-
welijke angst aanjoeg.
Arthur Maxwell nam 'n leimstoel op
eenige passen van haar vandaian, vleide zich
achterover en; glimlachte.
„Wel, Maud", zei hij, „ik heb getracbt je
last te besparen, rnaar ik weet niet of ik er
wd in1 geslaagd ben. De waairheid is dat
ik 'n tamelijk ernstige operatic moet onider-
gaan, ik heb den laatsten tijdl nog al veel
pijn gehad. Dat is de redea, dat ik des
avonds werkte om mijn zaken op orde te
brengen 'in geval dat ze plotseling die jouiwe
zouden worden."
Zij staarde hem aan; haar gezichtje was
doodsbleek geworden.
,,'n Operatie!" herhaaltie zij. ,,'t Mes!"
.voegde zij er onwillekeurig aan toe.
Hij glimlachte wat pijnlijk.
,,Toe", zei hij, „zeg dat zoo niet ik
heb niets dan over miessen gedroomd den
laatsten tijd"
„Maar wat heb je?" vroeg ze huiverend'.
Zij had ook van messen gidroolmd.
„Wat scheelt je eigenlijk?"
„Wees maar niet bang", waarschuwde hij,
maar met een kreet sprong ze overeindl.
„Ik weet't al, ik weet't alriep ze uit
,,'t is Ranker
En daar hij' ernStig van ja knikte, kreet ze,
haar handen harts'tochtelijk ineaostrengelend
„Godldank! Goddlank!"
En nog voord'ait hij1 in 'n bewegiing van
gruweliijke verbazing kon opspringen, was
zij' reeds aan zijh voeten, lag haar hoofdje op
zijn knieen en was't kiddie vertrek vol van
haar snikken.
„Arth'urArthur, ik wil1 niet van je
weg; ik wil niet, ilk wii je niet verlaten
Waarom heb je mij niets verteld? 'k Had 't
niet bang, lieverd!"
wees maar ni'et bang voor't mes, wees maar
niet bang, lievert!"
„Maar, Maud, maar kind!!"
Hij hief haar omhoog en nam haar op zijn
knieen en drukte haar dicht tegen zich aan.
„Ik ben niet bang voor iets, dat mij1 tnijn
Vrouw naderbij brengt zooals nu. Dat is al
les waard, wat er ook zou gebeuren!"..
De Maxwell's wipten in Parijs bij1 John
aan, toen ze voor algeheel herstel op weg
waren naar Nice. Maxwell vroeg John te
dineeren, maar hij1 hiad' dien middag 'n an-
dere invitatie en was verhinderd te komem.
Provinciaal nieuws
UIT SINT PANCRAS.
De Raad dezer gemeente vergaderde Dins-
dagmiddag voltallig.
De heer J. Veldhuis, visscher alhier, vroeg
in een schiljven, wat het gemeentebestuur
denkt te doen in verband met het visehwater.
Voor het geval er de voorkeur aan gegeven
word't dit aan de ingezetenen te verpaehteu,
zal adressant zich gaarne garant stellen voor
de pachtsom.
De voorzitter deelde m^e, dat dit adres
pas is ingekomen, waarom (het gewenscht is,
het in handen van B„ en W. te stellen.
Het vorig jaar, zoo deelde de voorzitter
mede, heeft de Raad in principe besllOiten het
contract op te zeggen, in verband met de hou-
ding door het bannebestuur van Koedijk
aangenomen. Op 't oogenblik wordt er nog
een heele actie voor gevoerd, vooral omd'at
de aanplanting van visch er door in gevaar
komt en het een roofvangst zal worden, waar-
door spoedig de geheele visscherijbevolking
broodeloos zal zijn gemaakt. Persocnlijk,
zeide spr.,ben ik bij1 den voorzitter van de Vis-
scherijvereeniging geweest en heb adarna de
zaak nog met een bestuurslid van een andere
corporatie besprokea, met als gevolg, dat ik
met genoemden voorzitter opnieuw een be-
sprekmg denk te houden. Dit weet ik wel, d'at
de vereeniging gaarne het contract zail voort-
zetten-
De heer Slijker: Ook zonder Koedijk?
De voorzitter: Desnoods ja, ze hopen ten
slotte ook deze er bij' te houden.
De heer Kioosterboer meende, dat het beter
was, dat de visschers het hier hadden.
De voorzitter was overtuigd, d'at dit het uit-
roeien van den vischstand1 zal beteekcncn. Het
is van het allergroo tste belang dat de aan
planting wordt voortgezet.
port iter hand stelled aan den eersten per-
soon, die diaarna aan uw huis kamiti vragen
om den brief voor mx. Elliias.
4. Wanneer dringtenidi hulp noodig is, bel
dan Stanning 700 op en vraag naar nir.
Elias. Binnen vijftiien minuten zal er hulp
zijn. Dit middel moet slechts in1 dien uiitiersten'
nood te baat genomen worden.
5. Leer den inhoud van dleza papieren uit
uw hoofd en varbraind ze voor ge het huiis
verlaat.
„Een handige kere!', die mr. 'Elias", was
Desmond's overdenkinjg, terwijl hiji uit bed'
sprong en naar de badkamier ging. Kwairtt
voor een was hij klaar, hiji voelde zidi uiterst
onbehageliik met zijn bhardl dlien hij1 niet
durfdfe afdoen, zoolaog Nur-eNDin 'in huis
was. Eer hij1 dfe slaapkamer verliet, bleef hij
een1 oogenblik sf'aan voor het bureau, met de
papiferto' van de zaak Beliward in zijn hamld.
Hij had- een1 tnerkwaafdig gofedi geheugen en
hij vond het vervelend! die compromitteerende
papieren in huis 'te hebben1, terwijl1 Nurelll-
DSn daar ook was. Zijn besloot was vl'ug ge-
n'omfen: hij! goOide den heelen boel1 dm het
vuur en bewaardfe allem1 de lijst met optmer-
fcingen over Bellward's vriendien. Dfeze legdfe
hij in zijn portefeuclle en na een bldfc op dfe
rest van' de papieren, die tot asch verfrfetrm-
mfeld waren, ging ihiij; naar beneden voor dien
lunch'.
De heer DuifZij hebben van de bott-
wers ook toestemimingen van particulier viseh
water, welke nog lang niet atgeloopeu zijn.
De heer Kioosterboer: Ik ben er vodr, dat
het hier blijft; voor de rest kan het me aiet
schelen.
'De heer Slijker: Ik weet het niet Het is
beter dat het een blijft
De heer Kioosterboer dacht dat de Heide-
maatschappij evengoed wel. zal aanplanten.
Dfe voorzitter deelde mede, dat het door de
vereeniging betaald moet worden.
De heer van Kampen: De aanplanting
moet evengoed doorgaan, ook al wordt het
puatselijk verzocht. Die voorwaardfe kan ge
maakt worden. In Anna Paulowna doen1 ze
net ook zoo.
Dfe voorzitter merkte op, dat het daar een
gesloten poldfer is.
Dfe heer Van Kampen: Een zoodanig be-
eluit kunnen dan, toch alle corporaties nemen.
Hfet adres werd tot de volgende vergade-
ring aangehouden.
Ingekomen was het rapport van den ac
countant, waaruit bleek, dat kas en boeken
op 1 November in ordte waren
De dirccteur deelde mede, dat het gasver-
bruik ovei" de eerste negen maanden van het
jaar in vergelijkiug van het vorig jaar met
o pet. is toegeuomen en het electrisch ver-
bruik met 8 pet.
Bericht was ingekomen', dat de vergoeding
voor het vervoigonderwijjs voor het jaar
iy22/23 bedraagt 460.
De verordening op de regelingi van het ver-
keer was goedgekeurd terug gekomea en
men is bezrg de bordea in orde te maken.
De begrootinig van de gemeente was met
eenige bemerking terug gekomen.
Na wijziging werd deze opnieuw vastge-
ateid.
De Damclub verzocht een' betere ventilatie
voor rookafvoer in het vengadferlokaak
De voorzitter deelde mede, dat de klacht
gegron'd is, waarom B. en W. voorsteldea
een ventilator aan te brengen, waarvan de
kosten in totaal ongeveer 100 zullen zijn.
Na eenige bespreking ging de Raad hier-
mede accoord.
Daarna bracht de voorzitter de dorpaldok
ter sprake, d'ie reeds oorzaak geweest is van
een rijjnelarij in dfe Langedijker Courant. Er
was wel reden tot oritiek en B. en W. zagen
het ook reeds eenigen tijd onder de oogen.
Voorgesteid werd, om den heer Van de
Veldfe, met wien er over gesproken is, aan te
wijzen voor het behanidelen van1 het uurwerk,
Deze is bereid het uurwerk accuraat bij te
houden cu te smeren, voor een bedrag vaa
15 per jaar, Hij betaalt dan zelf de benoo-
digdfe olic. Het opwinden was voor hem te
zwaar en blijft dan aan dfe smeden opgedra-
gen.
B en W. vonden het bedrag alieszins bil-
lijk en stelden voor, het aanbod te aanvuar.
don. Hiertoe werd besloten.
Een 17-tal ingezetenen verzocht verbete-
ring van dfe Boetenlaan.
Waar op de begrooting voor 1924 reeds
met verbetering hiervan rekening gehouden
is en de vorige rekenmg geen uitgaven mieer
toelaat, stelden B. en W. voor, het adres voor
kennisgeving aan te nemen.
N!a eenige bespreking werd hiertoe beslo
ten. In' 1924 zal echter spoed betracht wor
den.
Ter tafel kwam het voorstel van dfe gas-
commissie om den prijs voor gaskachelgas te
verlagen van 8 op 7 cent.
De voorzitter lichtte dit nader toe en decide
mede, dat dit geschied't voor propaganda, om
het gasverhruik uit te breiden. Het gebruik
van gaskachels neemt reeds eenigermate toe
en de gascommissie heeft gemeeud, het gas-
verbruik meer aantrekkelijk te moeten ma
ken door dit gebruik te bevorderen. Pas wa
ren nog weer een viertal aanvragea ingeko
men.
De heer Slijker: Waarom geen verlagjng
voor gas voor dagelijksch verbruik.
De voorzitter;. Dat laat de begrooting niet
toe.
De heer Slijker: Het is te probeeren.
De voorzitter: E>e gascommissie durft er
niet mee te komen.
De heer Slijker: We kunnen niet concur-
reeren met de petroleum.
De voorzitter: De olie kost 12 cent, het
gas 14 cent. Het zou een verschil geven van
14000.
De heer Zeegers: Hoe groot is het verschil
van gas- en kolenbrand?
De voorzitter: Volgens den directeur be-
sliist niet nadediger.
De heer Slijker: Kan' op een- gaskachel
ock gekookt worden?
De voorzitter: Niemand zal dat kunnen
beletten H'et is trouweus ook in de gascom
missie ter sprake gekomen.
Dfe heer Slijker: Dan hebben die men-
schen goedboop kookgas.
De heer Zeegers: Het lichtgas zal ear ook
goedkooper door worden.
De heer DuifHet koken op een gaskachel
zal dan toch' nadeel geven voor het gewone
verbruik.
De voorzitter: Een gaskachel is niet op
Nur-fel-Din was in dfe huislkaniier, een smial-
ife fcarner met Itiwee hooge raanen, die uitziclhit
giaven1 op een verwaarloosdleni tu'in. Een
schuimfende, snelilia hefek stroomidfc door dlien
itluin, tussch'en diiChte struiken en tourwilgen,
blij'kbaar dfe Molenheefc, wamiaan' het huis
zijn naam ontleende. De huiskaimer was een
kaal, ongezellig vertrek, hier en daar ston-
dan oMgetmiakkeiliijke armatodieni van een leie-
lijken bfeginhnegienloiiendfeHeieuw-sitijl, miet stof-
overtrekken bedekt. In den open haard1 deed
een vuur pogiingen 'Oini te branden.
Nur-felnDm wendde zifeh om toen1 hiji die
banner binnienlttiad. Zij dhocig een1 grijs ilaken
tailoxnttwlfe eostuum mat een wit zijden blou
se en korten riok, waarondler een paar keu-
rige bruiinle loarzen zichtbiaiar waren. In1 le-
genstelling mdli idle omgeving zag ziji er
frisch en leurig uit. Haar oogen' glinsteidlen
en haar geziichit was gladl en1 zonder hilm-
pels als diaf van1 een' kind.
„Goedfen morgen", riep zij vrooilljk. „0
wat heb ik een hooger! Dat is die builten-
lucht! Ik houd! zoo van buiten."
„Ik hoop, dat u goed1 gesllhpen heeft, ma-
dainle!" zei Desmond bezicrgd, mat eein be-
wondierendfen blik op haar .keurige verschij-
ning.
Ails een' Rlomp!", zei ze mdt1 een liadije, die
eigenaardliige Fransche uiltdrukkihg verta-
Imd. „Zullm wij een kleine wandelimg maloea
kokm ingartcht
De heer Slijker: Het moet maar voordeel
geven.
De heer Kioosterboer: Het geefr een na-
dfeel voor de kleine menschen.
De voorzitter: Ock voor kleine menschen
is een gasikiachcill goedkooper an gebruik dan
een gewone kachell Wat de aanaluiting be-
treft heb je al een aardige kachel1 voor 21.
De heer Kioosterboer was van oordeel, dat
dc kleine menschen er niet toe kunnen over-
gaan; voor hen geef t het dan ook geen voor
deel.
De heer Slijker: Ze moeten allea goed
kooper geven.
De heer Duif: Dat zagen we zeker allea
lievcr.
De heer Slijker: Hfet zijn alle kunsitmiddcl-
tjes.
De heer Gutter: Als het gas goedkooper
wordt, zal er meer verbruikt worden.
E>e voorzitter: Het reductie-systeem be-
staat toch ook. Dat meerdere gas wordt toch
ook voor 8 cent geleverd.
De heer Van Kampen1: Het reductie-
systeem heeft niet veel voordeel gegeven. Het
wordt wel wat te hoog opgetllti. Eene meer-
der verbruik zou er evengoed gekomen zijn.
We hebben nu reeds gas van 15, 14, 11 en; S
cent Moet nu 7 cent er ook nog bij; komen1?
Niemand' gaat* hiertoe over.
De voorzitter: Het principe waarom het
gaat moet niet vergeten worden.
De heer Slijker: Hfet is met die gaskachels
niets waard.
Dfe voorzitter: Er zijn nu weer 4 aanvra-
gen bijigexomen en er waren er al twaalf.
De directeur dfeelde miedfe, dat mien in Ehge-
liand overal1 gaskachels gehruikt.
Ten slotte werd met 4 tegen 3 stemmen
het voorstel der gascommissie aangenomen.
(Vo6r stemden dfe heeren Slijker, Mhurling,
zeegers en Duif.
Aan het hoofdbestuur van „Het Witte
Kruis" werd' voor dien onttsimettingsdienst een
jaarlijksche subsidie van 10 toegebend.
Hierna werd dfe vergadering gesloten.
Door de belanghebbende tuinbouwvereeni-
gingen „Groentecultuur" en „De Tuinbouw"
is na hate
is aan het bestuur van „Geestmerambacht"
een adres verzondfen' met het verzoek de brug
bij den molen van Mulder, onlangs bij ver-
nieuwing een weinig verlaagd, wederom op
goede hoogte te brengen. Vooral bij hoog wa
ter is't zdfs voor dfe kleine veldschuitjes, be-
laden met bloemkool, kool, enz., niet doenlijk
onder die brug in den Twuijverweg door te
varen.
Ds. J. G. Fernhout alhier is beroepen bij
de Geref. kerk te Beetgum.
UIT WINKEL.
Tot tijdelijk ambtenaar ter secertarie dezer
gemeente is benoemd de heer J. van Zoonen
te Oude Niedorp.
UIT EGMOND AAN ZEE.
Ge'boren: Leendert, z. van Willem
Zwart en Antje Groen.
UIT BERGEN.
In de gisteravond gehouden vergadering
van de Berger Schoolvereeniging werd be
sloten, op het besluit, waarbiji de wensche
lijkhcid werd uitgesproken om de Ulo-afdee-
ling op te heffen en allecn een1 iagere school
te stichten, terug te komen. Voorte werd be
sloten met spoed den bouw van een Ulo- en
lagere school te verwezenlijken, waarvoor in
hoogste instantie reeds de goedkeuring werd
verkregen..
In verband met deze beslissinig werd een
nieuw bestuur gekozen, bestaande uit mevr,
Dekker en de heeren Daalder, Groot, dfe Heer
Kloots en Carsten van der Blom.
UIT URSEM.
In het raadsverslag der vorige week is ver-
meld, d'at den gemeemte-arts een vaste aanstel
ling is gegeven, hetgeen niet het geval blijkt
te zijn. Daarin komt zeer onduidelijk voor,
wie het betoo'g opzette over de pensioens-
bijd'rage: De heer Buis leidde d'it onderwerp
in1; de heer Broertjes steunde diens vooxste',
de amblenaren 5 pet. te laten betalen.
Ook komt niet tot zijn recht, dat dfe ge
meente-veldwachter voor 1924 geen woning-
huur behoeft te betalen,
Verschillende onderwerpen zijn in handen
gesteld van. B. en W., zoodat de volgende
vergadering weer tot ltevendlige gedaditen-
wisselin'g zal leiden.
In de jongste vergadering der school-
comniissie, welke door vier der vijjE ledfen bij-
gewoond werd, stelde de voorzitter voor, het
onderwerp: „de schoolgeldregfelmg in dfeze
gemeente" te bespreken. Hij kwam tot de
conclusie, dat zij niet in overeenstemming
met de Wet is, en nam zich voor, den Raad
een verzoekschrift te zenden, om dfe school-
geldheffing nader onder de oogen1 te zicn
De secretaris deelde mede, dat in dfen Raad
ter sprake werd gebracht, dat de commissie
geringe activiteit vertoonde, waartegen hij;
ernstig protesteerde. Daar de president steeds
nieuwe belangrijke onderwerp'en op elke
agenda zctte, die tot interessante debatten
leidden, welke het onderwijs in deze gemeente
na het dejeuner? Dan zult u- mij1 uw mooie
Engelsche land llhten zifen, voulez-vous? U
ziet, ik bfen gfekleed op een w-andfeling!"
Zij stak een Mfein, bruin vofetije vooruit.
Ze haddfen een haerlijken lunch satafen. De
oude Martha, die zich ontpopte als een prij1
zenswaiairdlige keuHtenprinsies, had gfefedl voor
hen gezorgd. Er was behalve die boffife ook
nog uitstekanlde B'ouijgognfe en een.1 fcanaf
oude brandy. Nur-febDin was in haar beSte
en inmeimendste humour. Alle 'aanmaltiging
van hun laatste gespnek had1 zij laiten varien
en ze sahfeen allies er op gezet le helbben om
te bebagen. Zij had veel gevoel voor huimior
en amuseerdte Desmond op een alleraardig-
ste manier met anecdotes van haar itlooneeil-
loop'baan, waarvan1 somlmiigen niet weinig
risque waren, maar met die groo&ie born
hommie verteld.
Maar al trbk het jonge mieisje hero Steric
aan, Desmond bleef toch zijn doel in het
oog houdfen. Hij liet haar vroolijk voortver-
tellen, maar bracht Mangzaam, ongeroerkt
het gesprek op haar laatsie engagement bij
het Palaceum. Hiji wlilde zien: of ziji die1 een
of anldfere tocspeling zou mlalken op den. moord
in Seven Kings. Wanneer hij slechts den
naam1 van den ouden Madrwayte in het ge
sprek kon brengen^ wist hij', dat dfe dlansfetres
wel1 moest spreken over diie :tragtedife.
Toen 'gfebeurdfe ar ifets heel1 anverwadh'ts.
ten goede kunnen komen, vleide men zich, <fei
voortaan heldterd-jr en nauwkeuriger voor-
siellingen aan buitenstaandera gegeven wer-
den.
Daarira zeide de voorzitter, dat hiji als lid
der commissie aan1 de beurt van aftreding
was em zich geen herbenoexning zou laten
welgevaMen. Hiji dankte ten slotte de aanwe-
zigen voor dfe vriendschappfelijke samenwer-
king, hem steeds betoond, hij vermeende, dat
deze bijeenkomst wel dfe laatste van 1923 zou
zijn en hij dus niet meer de vergadering be-
hoefde .te leiden.
UIT AVENHORN.
De heer F. Schouten alhier sliaagde te's-
Gravenhage voor het Machinistenexamen.
Stadsnienws
EXPLOITATIE PLAATSELIJK TELE-
FOONNET.
In bijlage No. 187 schrijven B. en W.
In verband met de omstandigheid dat
met ingang van 1 Januari 1923 de exploita-
tie van het plaatselijk telefoonnet bij het Rijk
overgaat, heeft ons college bij den Minister
van Waterstaat er op aangearongen bij die
exploitatie een nacht- en Zondagsdienst in te
voeren. Wij deden zulks in de overtuiging dat
zoowel particulieren als talrijke handeldrij-
venden daarop in hooge mate prijs zouden
stellen. Ook de Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor Holland's Noorderkwartier
achtte deze uitbreiding van den tegenwoor-
digen dienst van groot belang en heeft ons
verzoek aart den Minister derhalve krachtig
gesteund.
De Minister deelde ons echter bij schrijven
van 14 Mei 1.1., nr. 9, mede, geen aanleiding
te kunnen vinden om bij de aanstaande Rijks-
exploitatie van het locale telefoonnet te Allc-
piaar nachtdienst en onbeperkten Zondags
dienst voor Rijfcsrekening in te voeren. Zijne
Excellentie deed daarbij echter een middel
aan de hand waardoor in navolging van
hetgeen elders is geschied op eenvoudige
wijze de doorloopende openstelling verkregen
zou worden, n.l. door voor rekening der ge
meente een daa'rtoe geschikt en betrouwbaar
persoon met,de bediening van de telefoon des
nachts en des Zondags te belasten.
Wij hebben in deze mededeeling aanlei
ding gevonden een onderzoek in te stellen
naar de wijze, waarop in andere gemeenten
mfet een plaatselijk Rijkstelefoonnet deze ma-
terie is geregeld. D'aaruit bleek d'at in een
aantal gemeenten van Rijkswege een nacht-
en onbeperkte Zondagsdienst voor het locale
telefoonnet wordt onderhouden, zonder dat
zulks voor die gemeenten eenige kosten mede-
brengt, met name in de gemeenten Vlissin-
gen, Delft, Haarlem, Goud'a, Nijmegen, Hel-
mond, Zutphen, Hilversum en Helder, ter
wijl eveneens geheel voor Rijksrekening een
nacht- en beperkte Zondagsdienst bleek te be-
staan in de gemeenten Assen, Leeuwarden,
Amersfoort, Groningen, Deventer, Zaandam,
Tilburg, Dordrecht, Middelburg en Zwolle.
In verband met dit resultaat wendden wij1
ons opnieuw tot den1 Minister, met het ver
zoek op zijn aanvankelijk besluit terug te ko
men en alsoog over te gaan tot de invoering
van een n'acht- en onbeperkten Zondags
dienst hier ter Stede, zonder dat zulks voor
de gemeente geldelijke verplichtingen zou
medebrengen.
Bij schrijven van 3 November 1.1. nr. 5
deelde de Minister ons mede geene aanlei
ding te kunnen vinden om terug te komen op
zijne bovenaangehaalde beslisSing. Zijne Ex
cellentie verklaarde zich echter bereid deze
aangelegenheid in nadere overweging te ne
men, zoodra het aantal aansluitingen, waar
voor tot dien datum 860 aanvragen waren
ingekomen, tot 1000 zal zijn gestegen. De
Minister erkende dat inderdaad eenige net-
ten met minder dan 1000 aangeslotenen door-
loopend zijn opgesteld. Als regel bestond
deze openstelling d'an echter voor den aan-
vang der Rijksexploitatie en werd zij door
het Rijk bestendigd, ten einde te voorkomen,
dat de geabonneerden ten gevolge van de
overneming van het telefoonnet in mindere
positie zouden geraken. Naar de meening
van den Minister kan in dit geval evenwel
van een achteruitgang geen sprake zijn.
omdat naar de Minister opmerkt, hier slechts
in den mobilisatietijd gelegenheid geweest
is om des nachts tegen betaling per gesprek
te telefoneeren. Nu de Minister ongenegen
blijkt voorloopig tot de invoering van een
nacht en Zondagsdienst op Rijkskosten over
te gaan, meenen wij dat het op grond van de
Het jonge meisje bradhlt zelf den naiaro ter
sprake.
„De een'^fe prettige herinnering, die ik aan
het P'alaceum zal houdfen", zeidte zij ini hfet
Fransdh, „is, dat ik er een ouden vriend uit
mijn jfeugdi ontmoet 'heb. Dfenkt u sens, ik
had hem in bijna twintig jaar miiett gezien.
Hij: beet Mackvraijite, wijl noemdien hem vroe-
ger altijd Monsieur Arthur, toen ik nog bij:
die aciiobatentrioep van dfe Duponts was.
Zoo'n aarfige man, en hij was niets yerian-
dferd Hij mioest als invalller spelfenr in het
Palaceuro, den laatsten avond, dlait 'ik daar
spefelidfe! En hij Stelldie mij zijn diochiiier voor.
Une 'belle Angl'aise! Ik hoop mijn ouden
vriend weer ite ziien, wamnfeer ik naar Lon-
den terugga!"
Desmond staardle haar aan1. Als dit ooroe-
diespel was, dan zou dfe meest dbortrapte
misdadigfer het haar nlilet hebben 'kunnen ver-
betereo.
Hij kfeek het meisje ondterzoekend aan.
Haar gelaat wais Openi en lonschuldlig. Zij
sprak voort over Mackwayitte en over dfen
ouden1 tijd, over zijn vriendfelijkheid voor
tedereen, zijn aandige vrouw, alilfes zonder
een zweem van iets, dat zou kunnen doen
vermoeden1, dat hfet ondferwerlp haar onaan'ga-
naam zou zijn. Desmond begon te geloo-
ven1, dat hfet jomge meisje niet allfeen nileits
met dfe hedle tragediie had uit ite Staan1, maar
dat zdji er op diiit oogenblik zelfs nog niets vaia
Wiat. (Wordt vervolgd.)
