Mkmaarsche Gourant
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms. COSTER ZOON,
FEIIIIETON.
De onzichtbare hand.
Voordam G 9, ALKMAAR.
Yrjjdag 14 December.
Zie* Uwe Drukwerken na.
Onze zetmachines stellen ons
in staat t ylug te bedienen
No m. IKS.
Handsrd Vijf en Iwintigste Jaargang.
ProYinciaal nieuws
PROV. BOND VAN RUNDVEEFOKVER-
EEN'IGINGEN IN NOORD-HOLLAND.
W ocnsd agmor gen hield bovengenoemde
Bond een zeer goed bezochte vergadering in
het hotel „De Roskam" te Hoorn.
De voorz., de heer K. Kuiper te Oostwoud,
heette in zijn opemingswoord de aanwezigen
welkom, in't bijzonder den Inspecteur van
den Landbouw, den heer Kakebeen en den
heer Kuhn, voorzitter van het Ned. Rund
veestamboek. In dezen tijd, nu de landbouw
zich wat achteruit gezet gevoelt, lijkt hem
de aanwezigheid van den Inspecteur van den
landbouw een bemo£digend teeken, dat de
regeering de beteekenis van den landbouw
toch niet zal onderschatten.
A Is spreker van deze plaats een terugblik
werpt dan gaan zijn gedachten terug naar
het zoo plotseling verscheiden van den heer
E. Huijnink, in wiehs gezelschap hij zich
bevond, toen deze plotseling werd wegge-
rukt. A1 was de heer Huijnink zeli geen
veehouder, toch heeft hij in dit opzicht den
Bond zeer vele diensten bewezen en was hij
vele jaren lid van het bestuur en spr. wil op
dit oogenblik getuigen van de waardeering,
die zeer velen onder ons zullen gevoelen voor
dezen humanen man, die gewerkt heeft zoo
lang het dag was .(Instemming.)
Spr. zou ook bij deze opening wijzen op de
wanorde welke wij nog in de maatschappij
aantreffen, dit geschiedt echter reeds op zoo-
vele wijzen, dat spr. dit gevoeglijk thans
mag nalaten.
Alleen will spr. er op wijzen, dat de Bond
geheel drijft op de melkcontrole en zonder
deze controle geen bestadnsgrond zou bezit-
ten. Zelfs al neemt men dit aan als juist, dan
nog meent spi., dat deze grondslag een be-
trouwbare basis is voor den bond. Deze ver-
eeniging is onmisbaar en spr. kan niet ge
noeg aandringen op nauwe samenwerking,
zoo noodig met andere vereenigingen, waar-
bij men er echter voor moet zorgen, dat het
kantoor van den Bond het middelpunt van
elke actie blijP. Met dezen wensch opent hij
de 40e algemeene vergadering.
De uitvoerige notulen, gelezen door den
secretaris, den heer E. Koster Dz. te Berk-
hout, werden onder dank aan den samenstel-
ler goedgekeurd, waarna de voorz. mededee-
de, dat was ingekomen:
a. van de Holl. Mij. v. Landbouw verslag
over 1922, verslag der vergadering te Gou-
da gehouden en beschrijvingsbrief der 19
Dec. te Amsterdam te houden vergadering;
b. schrijven van den Algem. Marktmees-
ter inzake de regeling van plaatsing van vee
op de najaarsveemarkt.
De secretaris licht dit schrijven toe. Van
enkele fokvereenigingen was het verzoek in
gekomen van op de najaarsveemarkten te
Hoorn en Alkmaar het vee der leden, gecon-
troleerd vee dus bij elikaar op de markten bij-
een te brengen.
De voorzitter zegt, dat, hoewel hij in den
aanvang hiervoor niet veel gevoelde, hij moet
verklaren, dat deze eerste proef bevredigend
heeft gewerkt in Hoorn, van Alkmaar is hem
dit niet bekend.
Een der aanwezigen merkt op, dat de toe-
gewezen plaats te Alkmaar al zeer ongustig
was.
De voorzitter doet toezegging dat hierover
't volgend jaar met den marktmeester overleg
zal worden gepleegd.
De secretaris deelt nog mede, dat de be-
dceling was, dat de leden al hun vee op de
gereserveerde plaats zouden brengen, dit is
door velen niet begrepen, waardoor sommi-
gen hun vee elders hebben geplaatst;
c: van het Landbouwhuis te Alkmaar een
missive betreffende de regeling van het
spaarf orads
d. Mededeeling van het Departement w. o.
landbouw ressorteert, dat de combinatie
Noord- en Zuid-Holland voor den veeteelt-
consulent wordt opgeheven en het in de be-
doeling ligt den consulent in Utrecht ook de
controle voor Noord-Hoiland op te dragen
en deze Alkmaar als standfasts aan te
wijzen. De besprekingen met de provincie
Utrecht zijn echter nog niet beeindigd'.
De heer Govers (Alkmaar) meent, dat aan
den wensch van Noord-Hol'land ook nu niet
wordt tegemoet gekomen oral voor zich alleen
een veeteeltconsulent te hebben. Spr. meent
dat daartegem met kracht moet worden op-
gekomen.
De heer Kakebeeke, insp. van den landbouw,
wijst er op, dat bezuiniging ook hier den eisch
stelt voorloopig niet over te gaan tot uit-
breiding van personeel, waarom men meent,
dat een combinatie Utrecht en Noord-Holland
niet zoo bezwaarlijk is als een combinatie
Noord- en Zuid-Hol1and.
De secretaris bepleit, als men toch moet
Door Douglas Valeaiine.
Schrijver van De man met den Klompvott).
Gw.utorieeerde voiialiag van W. E. P
(N&druk v.*nboden,)
61)
Voorzidhtig school Desmiond het raam
open en protoeerde de buis met zijn hand.
Zij scheen vrij stevig en schudde toen hij er
tegen. dluiwde. Hij mat mat de oogen den al-
stand van het kozijh tot de buis; dat was on-
geveer vier voet. Desmiond berekendc, dat,
wannesr de buis hield, wanneer hij uit het
raam kfom en met de handdn aan- het ko-
zijh igirng hangem, hij dan dcior een slitoigerlbe-
weging zijh zwaai groat genoeg kon nernen
om zijn beenen over de sdhuinsch ioopemde
buiis te slingeren, dan zijn hanldm over te
brengen en zich naar hot dak van het
schuurtje te laten iafgHijden.
Hlij verspiiWe geen tijld mlet te den'ken over
dfe mogefliijlkheid, dlat de buis ionder zijn ge-
wieht zou breken. Zijn heele Idven was het
zijn gewoonte geweesil een1 kans te wagen 1
want zoo is het Iersche temperament wan
neer het doel, dat hij wenschte te ibereiken,
lull fisa ®f aadara anamier vardedigbaar
eoulNKMraft, fltat rfa ktsr TuTflr ft] ftlTfvm
belasten met de controle in Neord- en Zuid'-
Holland, daar deze met den toestand in
Noord-Holland op do hoogte is, wat met don
Utrechtschan cousulent niet het geval i»,
De heer Kleijn (Assendelft) sluit zich
hicrbij aan.
De voorz. meent, dat wil Noord-Holland
zijn wensch een eigen consulent, ingewilligd
zien, 't hem verstandiger toeschijot voorloo
pig de combinatie UtrechtNoordholland te
aanvaarden.
e. Verslag Rijkszuivelconsulent 1922 en
verslag pro v. comm. tot bev. der veefokkerij;
f. verslag der commissie van den Gezond-
heidsdienst van het vee.
Al deze stukken werden voor kennls-
geving aangenomen.
Hierna werd eerst aan' de orde gesteld de
inleiding over ,,Het nut der Stamboeken" door
den heer H. Wibbens.
Spr. wijst allereerst op het groote succes,
dat de inzending vee uit Noordholland op de
groote tentoostelling te 's-Gravenhage heeft
gehad en zal het nut der stamboeken beplei-
ten aan de hand der statuten.
Het dod der stamboeken is de bevordering
der zuivere teelt. Het is een boekhouding op
de afstamming, verkregen.op gegevens van
de veehouders. Zoo althans gaat 't in het
buitenland. Hier -te lande meent men verder
te moeten gaan en eischt men kennisgeving
der geboorte, ten einde controle mogefijk te
maken. Daarvoor is een centrale noodig
In tegenstdling met't buitenland geeft het
Ned. Rundveestamboek keuringsrapporten,
waarin alle eigenschappen zijn gewaardeerd
en te betreuren is, dat daaraan door belang-
hebbenden nog steeds niet voldoende aan-
dacht wordt geschonken. Uitvoerig zet spr.
uiteen van hoeveel gewicht voor de veehou
ders het koopen van een stier is. Volkomen
juist is, wat spr. eens hoorde, dat een stier vie
halve kudde is. Bij aankoop is noodig, dat
men zeer op zijn gemak de volledige afsram-
nring der stier, zoowel van vader- als moe-
derszijde nagaat, zoowel op bouw als pro-
ductiviteit. Volledige gegevens verstrekt in
dit opzicht het Ned. Rundveestamboek. Door
de registers krijgt men een overzicht over gt-
heele fokfamilie's. Bovendien kan op deze
wijze een selectie worden toegepast, waar
door minderwaardige dieren niet in het re
gister worden opgenomen, hetgeen de wat.: de
der ingeschreven dieren zeer verhoogt
Velen hebben den drang der selectie nog
noodig om te strevea naar een opfok van
voor het stamboek waardig vee.
Het gedrukte stamboek, een verzameling
van keuringsrapporten, is een betrouwbare
leiddraad, waardoor het Ned. Rundveestam
boek van groote beteekenis is. Men vraagt
zich dan ook wel eens verwonderd af, waar
om de veestapel niet sneller in kwaliteit voor-
uitgaat. Nog te veel wordt gefolkt met jomge
stieren waaromtrer.t nog onvoldoende ge
gevens bestaan, een totaal speculatieve fok-
kerij dus, naast onvoldoende controle. Reeds
voor honderd jaar was men in Engeland
overtuigd van de noodzakelijkheid van
fokmateriaal, dat alleszins betrouwbaar was
en groote kapitalen zijn besteed voor goede
stieren.
Het stamboek is dan ook van groote waar-
de en onmisbaar voor bona-fide fokkers,
prov. comm. en vee-consulenten en onmisbaar
is het voor den handel met het buitenland,
dat buiten het stamboek in ons land zeker
geen dier zal koopen. Doch het Ned. Rund
veestamboek geeft ook directen steun door
subsidies, medaillcs en een keuringsdienst.
Vcrschillcnde onderzoekingen in het belang
der veeteelt worden eveneens door het stam
boek gesteund, zoo 0. nj. bij de wei-proeveri,
waarvoor 1800 is bijgedragen.
Ook voor de N. U. M. heeft het stamboek
zich geinteresseerd door voor 25000 aan-
deelen te nemen. Dit geld d'at als verloren
werd beschouwd is toevallig weder terug
ontvangen, doch het bewijst, dat het stam
boek de veeteelt in elk opzicht steunt.
Bovendien levert het stamboek direct de
adiministratiebehoeften voor de fokkers en
door de overeenkomst met de F. N. Z. ook
vele materialen, tegen gereduceerden prijs.
Aan de Prov. comimissies wordt per jaar
1-500 subsidie verleend, omdat op deze
wijze economisch wordt gewerlkt. Verder
wijst spr. op de groote tentoonstelling te
's-Gravenhage door het stamboek georgani-
seerd, waarvan het gunstige resultaat niet te
benaderen is en vooral van zoo groot bdang
voor N. Holland en Drenthe. Veel is diaar
verkocht en aan de zieer vele butenlanders is
getoond wat onze fokkers vermogen. Het
nadeelig slot dezer tentoonstelling van
35000 dekt het stamboek, zonder dat van
het Rijk subsidie was ontvangen. In 1913 had
men voor zulk een tentoonstelling een subsi
die van 400.000 en nog tekort en nu had
men geen cent steun.
Dit toont de directe steun dien de fokkers
'van het Ned. R. stamboek ontvangen.
Het doel van het stamboek is bevordering
der vee-verbetering en verkrijgen van finan-
cieel resultaat. Dat begrijpen nog te weini-
gen, al dringt meer en meer de waarde door
maatote; en hij was vast beslloiten tail eliken
prijs die kans op leen on'tlmioeting met Strarng-
wise lie vermijdee. De ilaatste ihadl waar-
sdhijnilijlk den naam Okewoodl in de verliezen-
lijist dien moiigan gelezen, maiar Desimionid
voelde meer dian ooiit, dat hij dian man wan-
'rouwde en zijn voortdnrenlde teigenwwrdDg-
heid in de omgeving van Nlnr-eUDiim was
hem een' raadsel, wel'ks op&ossing hem voort-
dluirend beizighiidld.
Hij stond een oogenbil'ik bij het open
raam en luisterde. Het gemompd van' stemi-
men deed zidi nog steeds hboren in de gelaig-
kamier, maar vanuit het andere gededlte van
het huis hoordie hij een1 diepen ladi, dien hij
herfoende als dlien1 van Strangwise. In goed,
vertrouwen, dlat heti d'aik van, den uitbonw
niet vanuit die tuindeur gezilen kon wordteni,
zwaaidle Desmond zijn rechtetibeien over het
kczijn en vollgde met het linker, zijn rug
naar den ituin gekeerd. HOet volgend oogen-
blik ibengelMe hij aan; diem zijikant van het
buis.
Toen hoondte hij Sitrangwise in dbn, tuin be-
neden roepen„Rufus! Rufus?'
Een zware voefcstap weerfklonk op de stfee-
men. Desmond blteef onbieweegliijk stil. Het
was een gewfeMijge inspanmng voor zijn arrm-
spieren. Wamn'eer Stramgwise t'ot aan het
helc ging om- den heelfen tuin te kumnen oiver-
aen, moesi by, dai kcat ciat miasm, da
Met genoegen constateert spr. daa sole,
dat de tegenstand dien het stamboek voorheen
bij meerdere fokvereenigingen endervond,
heeft plaats gemaakt voor waardeering en
volledige sameniwerking.
Het stamboek heeft veel gedaaa om
systeem te brengen in het fokken.
Daarnaast organiseert het stamboek keu-
ringen en propageert de oprichting van folk-
vereenigingen, terwijl het in woord' en ge-
schrift de belangen der veeteelt voorstaat, ge-
lijk spr. uitvoerig aantoont, zelfs door voor-
lichting en polemiek in de buitenlandsche
pers. Naast het ontvangen der buitenlanders
in ons land gaan ook voor het stamboek be-
zoeken uit naar het buitenland waarvan de
waarde niet hoog genoeg kan worden aange-
slagen en waarvan de resultaten reeds zeer
merkbaar zijn.
Van beteekenis is ook de vanwege het
stamboek opgerichte verkoops-organisatie
voor binnen- en buitenland, al is deze door
de crisis en malaise sterk gehandicapt. Niet-
temin is in korten tijd reeas voor 600.000
afgeleverd naar het buitenland, terwijl haar
bemoeii'ngen in het binnenland zeker dit be-
drag nog overtreffen.
Hieruit blijkt afdoende de beteekenis van
het Ned. Rundveestamboek voor de Neder-
landsche veeteelt.
Spreker eimdigt zijn toegejuichte rede met
de vergelij king hoe de bij dragen aan de
stamboeken in andere lanaen sorns drie h
Viermaal zoo hoog zijn dan hier het geval is,
waar deze bijdragen bedroegen per lid van
19131920 f 10 per lid; over 1923 12 per
lid, wat door besparing van 10.000 zeker
voor 1924 met 1 zal kunnen worden ver-
minderd.
Na enkele opmerkingen van. den heer
Govrs te Alkmaar, die aandrong om de
bezuiniging nog meer te zoeken in eenige de-
centralisatie van het N. R. S., waarbij hij
geen steun vond, bracht de voorzitter den
heer Wibbens dank voor zijn inleiding.
Na de pauze werd1 de heer P. Zeeman Jr.
te Beemster bij acclamatie herbenoemd tot
lid van de Cooperatieve Aankoop van den
Bond.
Hot afgevaardigde voor het Ned. Rundvee
stamboek werd bij acclamatie gekozen de
heer Jm. Blaauboer Kz. te Barsingerhom en
eveneens bij acclamatie tot afgevaardigde
voor het Koninklijk Nederl. Landbouwcomite
de heer E. Koster Dz. te Berkhout.
Voor de benoeming tot voorzitter van den
Bond wegens aftredinig van derii heer K. Kui
per was een schriftelijke aanbeveling ongeko-
men voor den heer Jb. Pijper te Opperdoes
en werd door den afgevaardigde van Assen-
delft een pleidooi gehouden voor den heer
B. Kleijn te Assendelft, vice-voorzitter van
den Bond.
Bij de stemming werden uitgebacht op
den heer B. Kleijn 21 stemmen; op den heer
Jb. Pijper 18 stemmen.
De heer Kleijn, vertrouwende op de voile
medewerking der leden, het bestuur en in 't
bijzonder van den secretaris, verklaarde zijn
benoeming gaarne te aanvaarden. (Applaus
De begrooting, bedragende in ontvang en
uitgaaf f 1569.7914 werd zonder discussie
aldus goedgekeurd1.
De voorzitter deelde nog mede, dat twee
vragen waren ingekomen:
1. Van de Vereen. Nieuwe-Niedorp. Deze
vraagt of verzekering van den controleur
verplicht is en of die kan geschieden bij de
Landbouw-Onderlinge.
Antwoord: Verzekering is verplicht en kan
bij de Landbouw-Onderlinge geschieden.
2. Van den heer J. Wonder Gz. Deze
vraagt of het bestuur reeds kan mededeelen
of de Bond zal medewerken aan de in 1924
op de veemarkt te Hoorn te houden veeten-
toonstelling.
Antwoord: Op het oogenblik wordt met't
hoofdeomite voor deze tentoonstelling hier
over onderhandeld en de besprekingen ver-
keeren nog in zoodanig stadium, dat een ant
woord1 als door den heer Wonder wordt ver-
zocht, niet wel mogelijk is.
De heer Wonder zal er dan thans niet ver
der op aandringen, doch de hoop uitspreken,
dat zal worden medegewerkt omdat men be-
reid is de veemarkt zoodanig in te richten,
dat elk bezwaar is weggenomen en de plaats
onder de boomen zoo mooi is, dat hij het zou
betreuren als in dezen tijd van soberheid
nog een stuk land hiervoor zou moeten wor
den beschikbaar gesteld.
De voorzitter zegt, dat over een paar dagen
een bijeenkomst wordt gehouden van het vol-
ledig cotnite met het geheele bestuur en hij ver-
trouwt, dat de zaak tot volledig genoegen zal
kunnen worden geregeld.
De heer Pijpar (Opperdoes) brengt de
scheidend'e voorzitter dank voor alles wat hij
in het belang van den Bond heeft verrieht en
voor den aangenamen toon den hij immer
wist te treffen en spreekt de hoop uit, dat,
wanneer later nogmaals een beroep op hem
mocht worden gedaan, op zijn medewerking
zal mogen worden gerekend. (Applaus.)
De heer P. Stapel (Hoogkarspel) dringt
aan op flinke propaganda voor het Noord-
geld'aante in helii oog kmijgem, dlie daaor aan
het kozijn 'hiing.
„Wat duivel, waar zilt dila handi?" zei
Strangwise. Toen flioot hij en riep wear:
„Rufus! Rufus!"
Desmond spande zidh tati het uiiterste in om
zijn spieren niet te fatten vsrslappen. De adb-
ren wiaren' gezwollen :op zijn voonhoiofd en hij
voelde hielj bloed cuizen iin zijin oohen. Nog
een milnuuit en hij zou vaiilen, dat wist hij
Hij1 had niet meer 'de kracht am ziich naar
het kozijn omhoog te weilken.
Een luiid geblaf Monk door dbni tuin, ge-
vcrjgd" door het geirappel van hanidlepooten.
Desmond hoorde Strangwise tot dien- hond
spreken en hdi huis weer binnengaan. Toen
was alles weer stil. Mot een igeweldiige kradht-
inspanining zwaaiiide Desmond zijn beenen
dWars over de buis, greep die met zijn reich-
terh'anld, toen met de 'linker en begon zidh
•langzaam naar benedon te ,laten. Do buis
itlriilde onder zijn gtewicht, maar zij hield tedh
en in een m'itauut stood hij op hed daik van
den uiitbouw en tuurde bdicedizaam door dbn
dikk'en mist, die over den tuin h'ing.
Hiji miaakte zidi onzkhtbaar door aditer
den grooten w'aterton te kiruipen en begon,
de aohiierzijde van de herberg te verkanmen.
Het boventgedieelifce van' het huis was in duis-
temis gehuifcf, maar een: braede stroomi van,
Hdht doorMilafda da MtisA vaoidt can lialiopan
to, w«t wordt toognwwgd, wosr-
n« de voorziitter dank brengt voor de vriende-
lijke woorden tot hem gericht, de beste wen-
1 schen uitspreekt voor den Bond, aanwezigen
en pers dank brengt voor hun medewerking
en de vergadering sluit.
UIT BERGENL
De bekende declamator uit Amsterdam,
de heer Stemheim, trad gisteravond in de
voorzaal van „de Rustende Jager" in een
door de afd. Bergen1 van de S. D. A P. geor-
ganiseerden kunstavond op.
De zaal was goed bezet, wat begrijpelijk
is, aangezien die heer Sternhdm in Bergen
jcen onbekende is.
De heer Gouwenhove sprak in zijn ope
ningswoord zijin vreugde over de goede op-
kornst uit, er op wijzendle, dat de S. D. A. P.
niet alleen strijdt voor de materieele verhef-
fing van de arbeiders, maar ook voor de mo-
reeie verheffing.
De heer Stemheim is literair een veelzijidi'g
oniwikkeld man en beschikt over de gave zijn
programma zoo te govern, dat het van de
schoonheid van het naar voren gebrachte
mede kan genieten.
V66r de pauze gaf hij ons een fragment
uit .,Geertje", de uitnemende roman van Jo-
han de Meester, waarin deze op meesterlijke
wijze eon eenvoudi'g gegeven zoo boeiend
neeft onwikkeld, dat deze roman zich reeds
25 jaar als het beste van Johan de Meester
heeft gehandhaafd.
De tweede voordracht bestond pit een frag
ment uit het 2e deel van Queridio's „Jor-
daan", waarin de liefde van mooien Karel
wordt geteekend.
Hierop volgde een viertal versjes van Ada-
ma van Scheltema en een fragment uit een
klein Heldendicht van Dr. Gorter, waarin de
verh'effende waarde van den achturend'ag
\roor dfe vrouw wordt geteekend
Na de pauze gaf de kunstenaar een tragisch
fragment uit „Tijl Ui'lenspiegel" van de Cos
ter en wel het gedeelte waarin dfe verbran-
ding van „Kla,as", dfe vader van Tijl, die
tetters had gehuisvest en met het „Roomsche
geloof" had gebroken wordt beschreven.
Tot slot werd een fragment uit „Het feest
der gedachtcnis" van 'Henriette Roland Hoist
gedieclamoerdi en wel dat ged'eelte waarin het
brrieht van de Russische revotutie in 1905
doordringt tot de voor jaren naar Siberie
/erbannen „moeder van de Russische revolu-
de".
De heer Stemheim wist die personen, die
mocsten, worden ujtgebeeld, voor zijn gehoor
te dVen leven en de verzen1 uitnemend te gc-
cen, vooral die waarin aangevuurd werd tot
-jtrijd voor een betere maatschappij
De aanwezigen stem den ten voile in met
het „tot weerziens", dat de voorzitter in zijn
slotwooi'd den heer StemheiTH' toeriep.
Naar wij' vememen heeft de afd- Bergei/
van de S. D. A. P. de besturen van verscTiil-
Icnde veKeniigingen voor een Maandagavond
.e houden vergadering bijeen geroepen, met
ici doel iiet beleggen van een gemeenschap-
»ciijikcn kunstavond te bespreken ten bate
/an de moodlijdenden in Duitschland.
De eigenaar van het rijwiel1, dat eenige
dagen geleden onbeheerd werd aangetrofien
labij den overgang van die tram aan' den Ko-
Kendijk, is thans komen opdagen. Het is
emaid uit Alkmaar, die zijn fiets Zaterd'ag-
vond buiten had laten staan. Toen hij het
ijv/iel 's avondls te ongeveer 11 uur naar
iniien wilde te'len. kwam hij tot de minder
angennme onldekking dat het verdwenen
"as Een voorbijganger heeft blij'kbaar de
ust niot kunnen weerstaan om het rijwiei ;te
;ebruiken, ten einde op wat gemakkelijilcer
,'ijze te Bergen te komen.
Bij de Donderdag gehouden verkiezin-
gen zijn. tot poldermeesters herkozen:
dan den Philistijnschen polder de heer
Jm. van1 Reenen.
Van den Noordier Reeker- en Miangelpol-
ier de heer D. Swaan.
Van den Oudburgerpoldter de heer J:. Ol
denburg.
Van dm Zuider- en Mididen Reekerpolder
de heer C Boon.
Van den Sluispolder de heer J. Swaag.
Van den Damlanderpolder de heer
P. 7wakman.
Vnn den 7uurvenspolder de heer C. Boekek
Van de Vereeniging van Polders en Oniim-
"vr>o1derde l'anden de heer Jb. Swaan.
Naar wij; vememen heeft de gem. Alk
maar van den makelaar Blank aangekocht het
terrein aan den Loudelsweg bebouwd door
den heer Kuyken en loopende tot de Dorps-
straat, met het doel daar eventueel een gas-
houdfer te boutwen met een fitterswoning. Wij
vernemen dat Alkmaar't plan heeft om den
toevoer van gas zonder gashouder door mid-
del van een persleiding naar Bergen te vervoe-
ren.
Alkmaar zal over het terrein van den Lou
delsweg naar dfe Dorpsstraat een verbindings-
we gte maken en dan aan de Dorpsstraat een
showroom bouwen.
deur en een small venstar op diem beganen
grondt. Door het venster tedc hij in een, gie-
zdilige, kleine bar, waar Strangwise, met een
gl'as tin' de hand, bij de itoonbanlk stOndl. Ter
wijl Desmond naar beim keek, hoorde hij: een
gesmoorden 'kreet orgens in hlelt huis. Strang
wise hoordie het ook, want Desmonidi zag helm1
zijn glas op de toonbianic neerzetten. en1 scherp
luisteren'. Ttoefl volgde een oloffe 'smiafc engens
bininen in de herbOTg en het volgend oogen-
bliik zag Desmiond din man met het vaalige1e
gezicht, die volgens zijn meeninig Rass moesi
zijn, in de verlichta ruilmte 'binmierlkoimon'. Hij
zeide iets tot Stramgwise, terwijl hij met zijn
diudim adh'ter zidh wees, waiarop deze hem
goedkteurenld' op don schouder klopte; toen
gimgen beiden haas% been.
Hoewel zijn nlitauwsgierigfheid geprilklkdid
was -door hef tooncel, dail hij juist had gade-
geslagen,, durfde Desmond tech niet liapger
te blijven, waar hij was. Het dak van den
uitbouw was niet meer dan een: voet of tifen
boven den grond, hij kon zidh gemakkelijk
naar benecten laten vaflen. Geruischlioos
deed hij dit en teen: hij zonder ongevalten
aamgeC'and) was, rende hiji he# lluinlhek uit.
Terwijl hij dill deed, hoonde hij!, dat db dbur
vara de herberg, die 'op dien' tuin uifkwami,
opengerukt werd en dat de stem van Sitrang
wise riep:
„Wia is
UIT EGMONDBINNEN.
Dinsdagavond sprak voor de Vrijz. Chr.
Jongeren bond, afdeeling Egmond, in de kerk
te Egmond aan den Hoef de heer R. Remindts
over „De Vierde Wijze". Hoewel fantasie van
den schrijver over een voexden wijze uit het
oosten heeft het verhaal zulk een groote be
teekenis voor het werkelijke leven, dat men het
als meer dan een droom beschouwen kan.
Volgens het verhaal dan had ook een an-
dfer Magier van omstreeks 40 jaar aanduidin-
gen gevonden van de komst van een grooten
Koning, die de wereld verlossing brengen
zou. In een bijeenkomst met andere Magiers
daarover sprekende en mededeelende, dat hii
ook aanwijzigingen gevonden had; dat de tijd
nabij was, werdi hij uitgelachen om zijn licht-
geloovighdd. Evenwel, hij had reeds met een
drietal andere Wijzen, waarin we die uit het
Bijbelverhaal herkennen, doch die in een an
dere streek woonden, daarover gesproken. De
afspraak was gemaakt bij het verschijnen van
het teeken gezamelijk op reis te gaan en hij
stelde de aanwezigen voor om mee te gaan
leder had echter zijn uitvluchten alleen een
oude Magier, die zelf niet kon, spoorde hem
aan om te zoeken, wat hij gdoofde te zullen
vinden.
De wijze verkoopt al wat hij bezit en koopt
drie edelgesteenten om die den nieuwen Ko
ning aan te biedien; een saphier, een robijn en
een parel. Daar verschijnt de siter en hij gaat
op reis naar de plaats van samenkomst. Bijna
aan het eind der moeilijke reis, vindt hij in de
eenzaamheid een zieken Jood en nu begint de
tweestrijd, die hem straks telkens moeilijke
oogenblikken bezorgd'. Zal hij helpen en te
la at komen, of doorgaan en den man laten
stenven? Hij geeft aan de ingeving van zijn
hart toe en vindt de drie Wijzen niet meer.
Men licht hem in werwaarts hij reizen moet,
doch hij ziet zich genoodzaakt 'n zijner kostba
re steenen te verkoopen. Eindelijk komt ook hij
te Bethlehem, doch 30 dagen te laat. De fa
mine van Jozef is weer vertrokken. Bij een
weduwe met een lief kindje vindt hij onderdak
m verzorging en hij hecht zich aan de kleine.
Daar komen soldaten van Herodes voorbij, al
le kleine kinderen moeten worden omgebracht.
Met een krijgslist en met opoffering van zijn
tweede voor den nieuwen Koning bestemden
steen, weet hij dit kind te redden.
En nu weer op reis,. steeds verder en verder
al zoekende en steeds teleurstelling. Telkens te
laat. Zijn reis gaat door landen van hongers-
nood of pest of vol verdrukte of bedroefde
zwoegers. Om te aanbidden vond hij niemand,
am te helpen velen. Zoo gingen 33 jaren voor
bij, en de oude, nu 73-jarige zwerver, kan kan
het niet lang meer volhouden. Nog eenmaal
trekt hij naar Jeruzalem. 't Is tegen Paschen
•n hij hoort spreken over het gericht over een
Koning der Jodien. Als dat de man eens was,
de hoop herleeft. Nu zal hij Hem vinden en hij
'olgt de menigte naar de gerichtplaats. Op
den hoek eener straat trekt een stoet voorbij
an soldaten en te midden van hen een meisje,
dat als slavin verkocht zal worden wegens de
oagelaten schulden harer overleden vader
Haar jamme'ren brengt hem at weer in twee
trijd. Zal hij den Koning op't laatste oogen
blik nog kunnen zien, dan moet hij zich haas-
ten. Doch zijn laatste schat, de parel, wordt
geofferd, terwille van het on.gelukkige kind.
Tuist a'ls hij nu zich wil voortspoeden, komt er
duisternis over de aarde, een aardbeving doet
alles schudiden en een steen valt van een dak
op het hoofd' van dien grijsaard. Het was vol-
bracht en hij is onherroepelijk te laat! Het
meisje buigt zich over den bewusteloozen man,
't is of zij stemmen hoort, doch zij weet niet
vanwaar. Daar bewegen zich zijn lippen, als-
of hij tot een onzichtbare sprak en zij hoort:
.Wanneer zag ik U naakt en heb ik U ge-
kleed? Wanneer waart Gij hongerig en heb ik
U gespijzigd'?" En de liefelijke stem Minkt op-
nieuw, nu dhidelijker: „Voorwaar, zeg ik u,
voor zoover gij dit aan de minsten mijner
broederen gedaan hebt, zoo hebt gij dit aan
Mij gedaan".
Een glimlaeh, een lange zucht en zachtkens
komt her einde De Vierde Wijze heeft nu
en toch zijn Konteg gevonden.
De heer Remmelts, die op boeiendfe wijze dit
verhaal voor zijn ho.nc'ers, die helaas niet in
heel groot aantal opgekemen waren, uiteenzet-
te, voegde daaraan nog eenige woorden toe,
waarin hi) eron wees, hoe de reds van den Wer
den Wijze in veel opzichten overeenkomt met
ieders leven, waarin zoo vaak oogenblikken
voorkomen, waarin men staat tusschen naar
boven zoeken en helpen hier beneden. en hij
Maar Desmiondi lette er raiet op. Hij vloog
het ven in. Eer hiji een.' twaalfM. stappen ver
der was, had de mist hem verzwioigen. Vanr
uiit de witte walk aditer hemi hoorde hiji al-
leriei geroep, maar hij schoot snel om het
huis heen en bereikte zoo' den weg.
Toen h'ij eenmaal den vrijlen open weg be-
reikit had, heradamide Desmond. De diikSke
mist, die hem omringde en dfe harde weg be
neden zijin voeten gavera hem een gevoel van
veiligheid, d!at hij gemiisW had, zoo'llanig hij
in de afcmosfeer van dat scimbere, eenzame
huis wtas gewieest.
Hij zette er den pas in naar huis, met een
gediaehiie n.t. onimnldlddliijlc am hulp te te1e-
faneeren' otm1 de „Dlyke linn" en alien, die zich
in het huis bvondien, te omsingelen. Nur-ct1-
Din, dit was duideliijik, of zij eera spiion was
of nie'.l (en Desimiond gelciofde haar verhaal)
was de eeniige persoon; die eenig 5ich't kon
werpen op de geheimz-innige omstanidigheden
in verband met den moord op Mackwayte
Maar arestatie zou haar bovandiita vrijwaren'
tegen' het verdere optreden1 van Moriiimer,
hoewel1 Desmond vertmcedde, dat deze, nu
hij het juweel ira bezit had, de danseros met
vrede zou Mten. Wat Strangwise betreft, dlie
mioest dian maar eens uitleggen zoo goed hij
kon, waarom hij voontdurendi ira betrekkinig
storadi tat eeni vriouw; op wier aarahoudioig
een belaoraing was gesteld.
vwv«i«<i).
fW* ®ts .r< Vil(, ZB .aW'i
