MKmaarsclie Gaurant
Het Huis van Vieren.
Brieven uit BerlQn.
Voor het plaatsen van
advertenties in andere
bladen is uw adres:
N.V, Boek- eo Handelfpapips
y.ti, Herms. COSTER ZOON,
Voordam C 9, AIKMAAR,
Zaterthig 5 Jannari.
No 4. 1924.
Honderd Zes en iwintlgste Jaargang.
In.vergelijking met andere steden heeft
Aikmaar een groot aantal van die instellin
gen van weldad-igheid, die men met den naam
van „hof jes" pleegt aan te duiden. Men vindt
ze binnen de voormalige wallen in alle deeleu
van de stad, en het is dikwijls aardig zoo'n
complex van oude gebouwtjes te bezoeken:
bij het binnentfeden komt men onwillekeurig
onder den indruk van den spheer van kalmte
en rust die er heerscht en die het leven in de
kleine, stille stad van de 17e en de 18e eeuw
heeft gekenmerkt.
A1 zijn er nu ook nog veel van zulke hofjes
meer zijn er zeker geweest. In onzen bloei-
t!)d, de eeuw van groote rijkdom, waren er ve-
iten die bij testament een ..provenhuis" ge-
sticht hebben uit christelijke -naastenliefde
(m-isschien soms met een beetje ijdelheid ver-
mengd, daar men immers meende door de
stichting voor zijn naam een eeuwig monu
ment te zulien vestigen!)
Zooals men weet is de „fransche tijd" met
z'n tierceering en groote daling van anders
zoo soliede fondsen uiterst noodlottig geweest
vOor alle instellingen van armenzorg en lief-
dadigheid van die dagen. Van sommige hof-
jes' slonken de kapitalen zeer en trad een pe-
riode in van groote versobering; bij anderen
is het zelfs op de verdwijning van het huis
uitgeloopen, terwijl er dan meestal een klein
ionds overbleef, dat langzamerhapd geli-
quideerd werd. Van de instellingen, die op
.de laa]tstgenoemde wijze verdwcnen zijn, kent
men de namen zelfs niet meer totdat mis-
schien een enkeling toevalligerwijs een ar-
chiefstuk of soortgelijk document onder
oogen krijgt.
Bij de restauratie van het pantheon van
oud-Aikmaar: de Groote kerk komt ocgrijpe-
fijkerwijs vrij veel aan het licht wat in gewo-
ne tijden verborgen bleef. Zoo was dat b.v.
ipok het geval met een tweetal brokken steen
dat anders in een der Zuider kapellen voor
den bezoeker der kerk onzichtbaar was om-de
eenvoudige reden, dat een bank ze aan het
pog onttrokken hield. In de Zuider kapel C
ii.l. liggen twee deelen van zerken, die op het
eerste gezicht niets met elkaar uit te staan
hebben. Een draagt het nummer 126 en het
bpschrift:
H1ER LEYT BEGRAVEN
MAARTJEN JACOBS VAN
DEN HOQRN STIGTER
Be veil die toscrip-tie was in een medaillon
gevuld met frijnslag, uitgehouwen een wa-
penschild, opgehangen aan een ring. Het
Bchiid was beladen met een posthoren, verge-
zeld van drie rozen, 2 en 1.
Het andere fragment vult het eerste aan
met de woorden:
N HET VROUWEN PRO
NIERS-HUYS STAANDE
HET FNEETSE EYLANT
NEN DESER STEDE IS
DEN HEERE GERUST
DEN XXX NOVEMBER
NO MDCLXXVI11
Het hooge nummer wijst al dadelijk uit,
dat de twee bovenbeschreven helften uit de
kapel zelf niet afkomstig zijn, maar blijkbaar
zijn ze daarin terecht gekomen ten gevolge
Van een van de vele uitingen van verhuisma-
nie van grafsteenen, die .langen tijd in de
Groote kerk heeft geheerscht. De grafboe-
kenJ) wijzen uit dat de steenen een graf ge-
dekt hebben in de Zuider Gang, dat na den
dood van de stichteres toebehoorde aan „het
provenhuis van Marijtje Jacobs van Hoorn".
De zerk vermeldde reeds ongeveer de
plaats, waar het hofje moet gestaan hebben,
immers er staat: „(op) het fneetse eylant.
Daarmee wordt bedoeld dat deel van de stad,
dat thans nog wel hi de - volksmond „het
Eiland" wordt genoemd. En b.v. in de bena
ming „Eilandswal", ter plaatse, leeft de her
innering hieraan ook nog voort. De toevoe-
ging „Veneetsche" kwam er in 1614 bij, zoo
als de heer Bruinvis vermeldde-in een artike
over „het Eiland" in de Alkmaarsche Cou-
rant van 1893 2).
De stichteres was de weduwe van Pieter
Lammerts Fortuin 3). Zij had een zoon Ja-
cob, die echter voor haar dood overleed. Zs
testeerde den 15en Augustus 1671 voor den
notaris Jan van Warmenhuijzen te Broek or
Langedijk (ampliatie v./h. testam. v./ 6 Mei
1662). Zij bepaalde, dat haar inboedel ver-
kocht moest worden, terwijl haar halve zuster
Clara Rietwijk haar huis hetzelfde waarin
het hofje gevestigd zou worden, zou mogen
blijven bewonen en de inkomsten uit haar
goed ten eigen behoeve mocht aanwenden
Een achttal familieportretten (waar zouden
die gebleven zijn!) behoorden in het huis (e
blijven. Na haar zusters dood zou het aldus
tot provenhuis geworden woonhuis worden
ingericht „voor 2 gereformeerde weduwen en
2 roomsche maagden." Deze vier werd be-
loofd per jaar 25 manden turf en kinnetje
boter, meer of minder alnaarmate de midde-
len van het huis het toelaten zouden. De
stichting kreeg in den volksmond den naam
van „Het huis van Vieren", welke typische
benaming eens een schakel heeft gevormd in
de reeks van de huizen „van tweeen", „van
zessen" en „van achten". Het moet om te
zien een aardig, knap huis zijn geweest m
een geestig trapjesgeveltje, hetgeen men ten'
minste zou opmaken uit de afbeelding, die in
'de prentverzameling alhier wordt bewaard.
Ongeveer een eeuw geleden brak de kwade
tijd voor het hofje aan. De executeuren van
het testament van Maartje Jacobs komen
verklaren voor de heeren weesmeesteren dtr
stad, dat de woning, die door hen wordt be
heerd (Staande op het eiland biiinen de stac
in wijk C no. 69 en begrensd ten Z. door de
stadskazerne en ten N door een ledige
plaats) tot op het oogenblik 8 December
1817 ife bewoond geworden door vier pro
venieressen, 2 der gereformeerde- en 2 der
Roomsch Katholieke gemeente. Ze deelen
voorts mede, dat de naaste huizen gesloopt
zulien worden, dat het huis veel reparatie-
kosten zal vorderen, enz. enz. en dus slaan
ze voor werkelijke schuld-aandeelen te koopen
met het doel aan de 3 nog in leven zijnde pro
venieressen de revenuen daarvan ten goede t<
doen komen. In de volgende vergadering van
de heeren wordt dan medegedeeld, dat tot
verkoop van het Irate m dat
werkel. schuld-aandeelen gekocht zijn.
En het huis werd afgtbroken. Daarmee
iad d'us het hofje vain' Vieren opgehouden te
oestaan.. Het nog niet geliquideerde fonds
vinden we terug in de Lijst van gelden en- ef-
lecten onder bewaring van de voormalige
weeskamer dtr stad Aikmaar 4), ter voldoe-
ning aan het K. B van 1 April 1835 (St.bid.
\To 5 Het kap-itaal bedlroegi -toeni:
3400. Inschrijv. o/h Grootbk. der Nat.
W.S. 2% pet. en1 600 onuitgelote kansbil-
jetten. De heeren Mr. G. Fontein Verschuir
van Hieilo en P. de Sonnavilile warcn admiini-
strajteuren van dezen bo odd en ded-ea daar
van om die twee jarera rekeniog aan Wees
meesteren!.
De wet van 20 Aug 1859 m aakte ten- sl-o-tte
ook nog een eind aan het Alkmaarsche be-
rear. De Minister van F in ant i en belastte zich
sedert met de liquidatie van de fondsen' van
dit hofje van vroeger, op de bekende wijze,
waaraan de jaarlijiks in de Staatscourant te-
rugkoerende veran twoordiogsstaten herinne-
rcn.
A'l-kmaar, 4 Jan. 1924. J. iBELONJE.
b.v. Gem. Archief V, 18. 6e Serie 3.
in de no's 58 rn 61.
Gem. Arch. Verzam. v. paste or Kleeff
H.s. 1750, met aanteek. v. Bruinvis
passim.
Memoriael v. d; Heeren Weesmeesteren
der stad A. bldiz. 96 en 97
No. 104.
.(Het groote wonder van den goud-
mark. Er komt orde in de chaos.
De huisvrouwen uit den nood- Gene-
zing en bankroet. Algemeene prijs-
daling. Het einde van cafe Bauer
Berlijn midden-December.
Een wonder is geschied. Wat men niet voor
mogelijk gehouden had, wat men nauwelijks
meer hoopte, werd een feit; de Duitsche finan-
cien sthijnen weer in orde te zulien komen. De
papieren mark is dood1. Haar asch ruste in
vrede. Ze Is weliswaar nog niet geheel van het
tooneel verdwenen, wordt nog bij de gratie als
wisselgeld gebruikt, maar in werkelijkheid is
ze giestorven en begraven. Men neemt een bil
let in de hand, waarop geschreven staat: „Een
oillioen mark" en zegt: „Hier is een mark"
waarmee men wil zee geneen goudmark. We
hebben alien irr Duitschland met groot wan-
trouwen de maatregelen van de stabiliseering
tegemoet gezien. Als men zooveel treurigs be-
leefd heeft, wordt men sceptisch en pessimis-
tisch. En ziet: we hebben oris alien vergist,
we zijn alleraangenaamst verrast geworden.
Misschien is dit het eerste teeken van een
aanbrekenden morgen. Het eerste, schuchtere
hemeRicht, dat in de Duitsche duistcrnis door-
dringt. Eensklaps krijgt het dagelijksche leven
in Berlijn een ander aanzien. Als men thans
een som geld in de hand heeft, dan weet men,
dat ze ook morgen en overmorgen nog dezelf-
de waarde bezit. Men kan weer disponeeren,
staat weer op eenigermaten vasten bodem en
wordt niet meer door het rekenen, met onte'-
bare nullen o-ek gemaakt. Men kan ook weer
koopen, w; t de zaken, die niet meer behoeveti
te vreezen, voor hun waren dagelijks of zelfs
ieder uur meer waardeloos geld in te ruilen,
houden hun voorraden niet meer achtcr. Zelfs
is er in de plaats van het gebrek eensklaps
weer aanbod. Het maatschappelijke verkeer
begint weer normaal te worden. De verkoopers
in de win'kels worden zelfs weer voorkomend.
Jaren lang hingen zede groote meneer uit, lie-
ten de klanten hun macht voelen, en deden als-
of het eigenlijk een gunst was dat ze iets ver-
kochten.
Als men een pond boter of een boorden-
knoopje koopen wou, voelde men zich als de
indiener van een verzoekschrift. Hierin is
thans verandering gekomen.
De heeren buigen weer als men binnenkomt,
ze doen moeite 't publiek tot hun tevredenheid'
te bedienen en als men de winkel veilaat, vra-
gen ze vriendelijk en beleefd: „Komt u nog
eens gauw terug". Dat zijn klanlcen en tonen,
welke men bijna vergeten is.
De nieuwe ,.rentemark", het waardevolle
bankbiljet voor de goudmark, heeft dit toover-
werk tot stand gebracht. Op het oogenblik, dat
deze reddendo biljetten in vdldoende aantal in
omloop gebracht werden, trad deze ommekeer
in.
Op een Berlijnsche markt vond tien dagen
geleden een afschuwelijk schouwspel plaats.
De handelaren hadden prijzenj genofeerd,
welke hooger waren dan de officieej vastge-
stelde prijzen. De toornige huisvrouwen
haalden de politic er bij. Op bevel van de
gendarmen moesten de handelaren hun woe-
kerprijzen verlagen, maar ze verlieten dade
lijk daama scheldend het plein. Op den vo'-
genden marktdiag waren de kramen zoo goed
als leeg. De heleedigde verkoopers bleven
weg. Afaar twee dagen later waren ze
weer heel vriendelijk, niet beleedigd meer,
alsof er niets voorgevallen was. Want onder-
tusschen had de rentemark zich met o-nver-
waohte standyastigheid weten te handhaven
De arme huisvrouwen kunnen eindelijk
weer opademen. Ze behoeven zich niet meer
onophoudelijk het hoofd te breken, waar ze
de noodige levensmiddelen voor het gezin ha-
len moeten. Zij kunnen weer ouder gewoonte
van hun echtgenooten „weekgeki" krijgen, en
hun uitgaven over de verschillende dagen
verdeelen. Dat geeft een sedert jaren niet
meer gekend gevoel. De huishouding te doen,
was een zwaar, inspannend1 beroep gewor
den. Vele vrouwen leden daar ontzettend on
der. Er ging hun niets landers door het hoofd
dan getallen, nog eens getallen en kleine zor-
gen. Nu kunnen de geplaagde huismoeders
er eindelijk ook weer eens aan denken, dat ze
menschen zijn. Ze kunnen weer eens 'n boek
gaan lezen, hun gedachten aan aangenamer
dingan wijden en, hun mannen en kinderen
een gezellig thuis bereiden.
Werkelijk, nu eerst, nu de roes van milliar-
den en billioenen voorbij is, nu we uit de on-
gezonde en histerische chaos van alle verhou-
dingen 'langzamerhand weer tot rust schijnen
te komen, nu eerst merken we hoe arm we
eigenlijk in werkelijkheid zijn. Nu eerst wordt
bet duidelijk, hoe groot de afstand van de he-
dendaagsche inkomens tot die van d'en vre-
destijd is. Men kan' zeggen dat gemiddeld,
een familie die in 1913 ongeveer 12.000
mark per jaar te verteren had, nu nog slechts
6000. tot 7000 mark tot zijn beschikking
heeft.
Rekent men daar bij, hoa veel do prijzen
owTKi, m da grhaela w«r«I» frsstegan efa,
dan kan men zich voorstellen, hoe zeer zulke
families hun uitgaven bekrimpen moeten om
uit te komen. Dat zij het klaar spelen, is
hoofdzakelijk daaruit te verklaren, dat ieder
mensch in Duitschland, vooral in Berlijn, al
sedert jaar en dag, veel bescheidener is ge
worden in zijn levenseischen.
Men is heel langzaam in de verarming en
de proletariseering verzonken.
Maar d'at helpt nu niets. De weg naar een
nieuwe hoogte voert door het diepste dal; dit
moet eerst doortrokken worden, tot het weder
bergopwaarts gaat. Zeker, velen blijven
daarbij aan den weg liggen. Voor alles die-
genen, die door voortdurend1 speculeeren in
de laatste jaren reusachtige sommen wonnen
en verspi'lden. Dat is nu afgeloopen. Ook de
beurs is stil en mat, het wilde tumult door de
hausse veroorzaakt, is voorbij. Een Verstan-
dig man zeide eenige dagen geleden tot mij
„De genezing komt, de eerste faillissementen
zijn er al!" In het bijzonder echter heeft de
groote volksmassa onder de overgangsperio-
de, die thans ingetreden is, te lijden. Ook de
arbeiders, die zich in de jaren- na de revolutie
gunstger levensvoorwaarden veroverd heb
ben, zien nu angstig den dood naderen. Drei-
gend staat de winter voor de deur. Onder de
ernstige leuze „honrrer in Duitschland" vond
dezer dagen to Berlijn een conference plaats,
waar deze drukkende zorgen besproken wer
den. Daarbij werden verschrikkelijke dingen
bekend. Er is vastgesteld, dat een Engelsch
arbeider thans om een pond1 margarine te
verdienen, twintig minuten werken moet; een
Duitsche arbeider echter 5 uur. Het loon, dat
cvereenkomt met den prijs van een paar
schoenen, yerdient de Engelsche arbeider in
twee dagen, de Duitsche in vijf weken. Het
verbruik van rund- en varkensvleesch door
de volksmassa in Duitschland is in 1921 on
geveer 5.5 pet. afgenomen, daarentegen is
het gebruik van paardevleesch ongeveer 70
pet en zelfs het verbruik van hondenvleesch
200 pet. toegenomen.'Dat zijn .kenmerken
van een verarming, die ontzettend is. We
hebben thans to het onbezette Duitsche ge-
bied ee.n millioen werkloozen en in het bezette
gebied niet minder dian twee millioen.
Men stelle zich voor, welke lasten daaruit
voor den staat voortvloeien, die bovendien
nog een reusachtig aantal gepensionneerden
en' ondersteunden te verzorgen heeft. Aldus
blijkt, d'at de staat er niet beter aan toe is dan
iedere .burger. Ook de staat is juist in dezen
tijd, door de zware plichten, die op hem druk-
ken geheel afgezien van de herstelleveran-
ties verarmd. Wat is daar het gevolg
van? Men verzint nieuwe belastingen, har
der, onverbiddelijker dan ooit te voren. Dat
moet verdragen worden. Het koste wat het
wil, we moeten ons weer in- de geordende ver-
houdingen inwerken en moeten de tanden
steeds op elkaar klemmen.
Een nieuw Sehlagwort is ontstaan, dat
than®' alles beheerscht: het woord „Abbau" -
De zaken „baiien" hun prijzen „ab". Voor
alle winkelramen in Berlijn hangen schilden
en plakkaten, die verkendigen, dat alles on
geveer 25 pet. goedkooper geworden 13,
slechts op die wijze kan men het publiek aan-
lokken. Ook de groote bedrijven „bauen ab"
namelijk hun loonen en salarissen. En de
staat, in de eerste plaats houdt d'e staat zich
hiermee bezig. Juist staan een- reusachtig
aantal beambten op het punt zander erbar-
men ontslagen to worden, terwijl de salaris
sen der overigen belangrijlc verlaagd worden.
Vooral de vrouwen, die in Staatsdienst
zijn, zulien te lijden hebben. Gehuwde vrou
wen to de eerste plaats als de echtgenoot
reeds een bezigheid heeft en verdient. Het
lijdt geen twijfel, dat dit groote onrechtvaar
digheden met zich brengt, en een nieuw groot
aantal werkeloozen, die niet weten, hoe ze
zich de volgende maand voeden zulien, is
ontstaan. Maar ook dat is onvermijdelijk.
De staat moet sparen, al3 hij zijn finantien
uit den chaos redden, zijn budget in even-
wicht brengen en de tegenstanders en vrien-
den van Duitsth'ai-d toonen wil, dat hij ern-
stig en oprecht zoekt naar wegen en middd-
len, om langzamerhand d'en reuzenlast van
de buitenl.indsche verp'icktingen af te wen-
telen
De algemeene „Abbau" is ook in het open-
bare leven en op straat duidelijk merkbaar.
Het aantal uitspamningsplaatseo, dat toder-
daad te groot geworden was, vermindert
zienderoogen. Reeds daarom; omdat de bui-
tonlanders meer en meer wegblijven. De tij
den zijn voorbij, dat de vreemdelingen valu
ta's hier hemelhoog to koers stonden. Zeker,
een Hcllandschen 'gulden is ook heden nog
een bilioen zeshonderd milliard papiermark
v/aardl Maar dat beteekent in de huidige
Berlijnsche taal niet meer dan 1.60 mark en
daarmede kan men op het oogenblik in Ber
lijn niet meer doeri dan to Holland, ja, nog
mindpr!
Zelfs een zoo oud1 en beroemd' ldkaal als
hot cafe Bauer Unter den Linden op den hoek
van de Friedrichstrasse, is ten doode opge-
sebxeven. Het zal binnenkort verdwijnen. Het
was eens de trots van de Berlijners en een
punt van aantrekktogskracht voor alle
vreemdelingen. Toen het meer dan veertig
jaar .geleden geopend werd als het eerste
oTootsteedsche cafe in de hoofdstad' van het
Duitsche rijk, was het een bezienswaardig-
heid. Toentertijd sloot het zijn poorten in het
geheel. niet, maar was dag en nacht geopend.
Als in den vroegen morgen de laatste boeme-
laars daar nog zaten en hun kopje koffie of
reeds een bordi soep slurpten, kwamen de
schoonniaaksters en maakten de zaal schoon.
Later was het slechts twee uur per jaar ge-
slotenvan elf tot 1 uur op Oudejaarsavond.
De herrie was dezen nacht zoo dol geworden,
dat de politie deze regeling trof. Toen kwam
de oorlog met zijn „Polizeistunde", waarop
alle hotels eesloten moesten -worden. Meer
en meer verbleekte de roem van het cafe
Bauer. Tenslotte ontmoetten hier hoofdzake
lijk allerlei soorten smokkelaars elkaar, en
de Berlijnsche buroer richtte nauwelijks meer
zijn schreden daarheen. Nu verdwijnt het en
zijn heengaan is als een symbool van het feit,
dat het oade Berlijn van den bloeienden en
srlansvollen tijd omstreeks 1900 absoluut ver
dwenen is.
Dr. MAX O'SBORN.
Provinciaal nienws
UIT AKERSLOOT.
Donderdagmorgen 10 uur kwam de raad
in spoedeischende vergadering bij een.
De voorzitter: Met deze eerste vergadering
wensch ilk van de gelegenheid g ehruik te ma
il m vnm ftHrtHe gstoWflg ntwuvjaar
toe te wenschen, eveneens de ingezetenen en
hoop dat 1924 een goed en voorspoedig jaar
voor u en voor de ingezetenen moge zijn en
d'at de gemeente in groei en- bloei moge toe-
nemen.
Wethouder Groot: Mijnheer de Voorzitter:
Als oudste lid van den raad dank ik u voor
de woorden tot ons gericht en hoop wederkee-
rig dat het u en uw gezin goed moge gaan.
De voorzitter deelde mede dat deze verga
dering bijeen was geroepen om te beraadsla-
gen over de werkverschaffing voor werkeloo
zen. Gisteren, ging spreker voort, kreeg ik
ten raadhuize eenige werkloozen, waarvan
soinmigen wel werk hadden, maar met dezen
winter niets konden doen. Voorloopig heb ik
ze te werk gesteld aan het sneeuwopruimen,
hoewel het wel nuttig maar geen productief
werk is en de toezegging gedaan, dat voor
loopig het uurloon 30 cent was- en nader zou
worden vastgesteld d'oor den raad. Daarom
zijn wij nu bijeen om het loon vast te stellen
maar erger is het wat moet er-met zulk weer
gedaan worden. Dat wij daarover een be-
spreking houden is nuttig en noodig. Bur-
gemeester en Wethouders stellen voor het
uurloon te bepalen op 30 cent en 1 cent per
uur toeslag te geven voor ieder kind' benedem
16 jaar tot een maximum van 5 kinderen, dus
dan zou het loon hoogstens 35 cent per uur
.bedragen. Verleden jaar konden wij nog we
gen verbreeden maar dat kan nu niet met de
vorst. B. en W. hebben er ook over gedacht
om to zekeren toeslag aan werkgeverfs te ge
ven, wanneer ze werkloozen te werk stellen
to hun bedrijf.
De voorzitter zeide dat dit een moeilijke
zaak was, want dan konden er wel menschen
zijn die hun werkvolk wel konden missen, en
ze nu door den winter helpen.
Na eenige besprektog werd daar niet ver-
der over gedacht.
De heeren Groot en Mul zeiden dat het
uurloon hier dan zeker hooger was dan to de
Schermer, want voor 30 cent per uur komen
de arbeiders zich zelf aanmelden. Het
standaardloon was 30 ct. per uur en nu gaan
wij daarboven en algemeen was men van ge-
voelen dat de prikkel moet blijven bestaan
om bij anderen werk te zoeken, terwijl onge-
huwden niet worden aangenomen, tenzij zij
kostwinner zijn eit ook geen gehuwden die
door inwonende kinderen inkomsten hebben.
De heer Rijmberg: De levensmiddelen zijn
d'uur, er zijn er al eenigen tijd' zonder werk
en to enkele gezinnen is behoefte, en de gele-
genheid voor de gemeente als die zich voor-
doet om werk te geven, zou ik voorstellen
te beginnen met 35 ct. per uur en. met het
voorstel van- B. en W. meegaan wat de kin-
dertoeslag betrof, dan wordt het maximum
40 ct. per uur.
De heer Helder: Als ge boven het stan
daardloon gaat, dan moet u eens a an geven
hoe wij de menschen kwijt raken.
De heer Rijmberg: Er is weinig werk, ve
len hebbep wel werk maar geen geld.
De heel Helder: Er zijn te veel kleine mid-
denstandens die niets- krijgen en hierdoor
worden belast.
De beer Aafjes: Ik ben het met den1 heer
Rijmbeig wel eens dat er behoefte is, maar
ik ga toch met wethouder Helder mede, om
dat ik ook hang ben dat niet naar ander werk
wordt uitgekeken.
De heer Berkhout koo zich we! met het
voorstel van B. en W. vereenigen.
De heer Schut: Er is verschil in het
standaardloon 35 of 40 ct. per uur, ik stel
voor het uurloon te bepalen op 30 ct. en een
kindertoes'lag te geven van 2 ct. per kind tot
een maximum van 3 kinderen beneden 14
jaar dan wordt het 36 ct. per uur, hoewel het
weinig is.
De heer Rijmberg wijzigde zijn voorstel,
dat nu w-erd 30 ct. per uur en- 2 ct. kindertoe-
slag tot een maximum van 4 kinderen' dan
wordt het 38 ct. per uur maximum.
Dit voorstel als het verst strekkend zijnde
kwam to stemming en werd verworpen met
4 tegen 3 stemmen. Tegen de heeren Groot,
Helder, Mul en Berkhout.
Het voorstel Schut werd aangenomen met
4 stemmen coor 3 tegen n.l. de heeren Groot,
Helder en Mul.
De heer Groot vroeg hoe lang of het kan
duren, de werkverfechiaffing. Wij moeten er
aan deniken dat wij die bdJangen van die ge-
heele gemeenta hehartigen,
De voorziT'er zei, dat wantneer er -geen'
wetk is, er mee wo-rd't opgeho-uden.
De h-eer Groot achtte verbreedtog van de
weg van de sluis tot Meijh-s no-o-dzakeflijik,
deze weg is zeer srnal. Na nog eenige be
sprektog waarbiji mim-i-gmaal in herh-a'ling
wo-rdlt geireden, woirdit algemeen beslbten de
verdere regeling aan het beleid van B. en
W. over te la-ten.
Van Ged. Sliiaten was terug 'omtvangen de
Instructie van' -de gemeentiegeneesheer, waar
een paar artikelbn eenige wijziging en aan-
vuTtog heh'iCiefden. Zonder op of aanmerkmg
goedgekeurd*.
Een v-erzeek van het -gemeentebesituur van-
Werken-dam <om adhaesie te betuigen aan een
a-dires o-m -de kosten van het bezoeken van
leerlingen uit da -gemeente aan Midldellh. en
Ho-ogere Burgerscho'len elders' niet door de
giemeenten tie laten dragen.
De v.ciorz'itter siiel-de voor daar dit reeds
een- besprektog heeft udtgemaakt in de ver-
een-iigtog van Ned. Gemeenten dit adres voor
k-ennisgeying aan te nemien. Aizoo besHoten.
Ro-ndv-raag.
De heer Rijmberg verzocht hij hett zendlen
van de agenda een afschrift van de te
behandieileni stukkien. Zoo ails die vo-rige mia-al
met de sch-oolgeldiregeling komt mien wieil een
onheslagen ter ijs. De voorzitter gevoelt er
wel veel Voor, maar het is een icimvangrijik
weric en daar is te fcort personeel vo-o-r. Ik
wil, wanneer U een piaar dagen- voo-r de
raa-dsvergaderinig de Sl-ukken "iter secretarie
komt in'zien U aTOe gawenschte iinlii-chtingen
verschaffen, dan is- het mi-sschi-en on-dervan-
gen, aldus spr.
De heer Rijmberg nam biermed'e genoegen.
Ook werd' door hem gevra'agd waaro-m' -gere-
geld het paard' van Tambach voor gemeente-
werk gebruikt wordt. Leernig en Renkel zijn
er ook nog.
De voorzitter zei, dat hier al eens vanaf
is -geweken. Leerniig zijn naardi is o-ok al eens
gebruikt en daar komt bij, de workman kan
met alle paarden voor den grintwagen niet
omeaan. Maar B, en W. zulien er wel de-
gel ijk rekening mee houden. Dan brs-nrak hij
nog om bij hevigen snesuwvl apoadiger mat
de A. rcind te gaan.
De voorzitter zal hier den gemeentewerk-
-man op wijzen.
De h-eer Berkhout vroeg o-f de beplan-ting
van de Kanaal'dijk nog vdorlgang zail heb
ben. De voorzitter zal nog 'eens ter b-evoeg-
der plaa.se informeeren. Ddarna sluiiting der
vergadering.
De scheepvaart over het Alkmaarder
meer is wegens het ijs gestremd. Het verkeer
met de Zaanstreek— Amsterdam en omge-
keerd heeft nu plaatsl angs het Gr. Noord-
Holl. Kanaal en markervaart.
De grasverpachting van den West-
Wouderpolder heeft over 1924 226.75 min
der opgebracht dan het vorige jaar. De prij
zen van het riet gaven weinig verschil.
UIT KOEDIJK.
Damd'erdagavond vergaderdie de afdeding
Koud'ijk v/.a den Ned!. Bond van- Arb-ci'dbrs- in
net Land-, Tuinbouw- en Zuivelbcdrijf, in het
.okaai van- dm- heer Jb. die Jong, onder loi-
utng van den heer P Hart.
De voorzTter onendie met een wooid van
weiLoOiii de vergianering cn wees op den meer
gunetigen- t'oestond iki het latidb-ouwbadrijf
Spr. hoopte, dat dit ook gunstiig mag zijn
voor de arbeiders. Er zal woer steun verkend
worden aan -den uitgetrokken arbeiders -naar
-' ."i teding van d-c circulaire van den Minis
ter.
Aan de o-rdfe kwam nu- die besprektog over-
,de 'o-cnactiie" wa-arvoo-r aanwezig was het
hoofdbestuurslid, de heer Jonkman.
Na ampele besprekin-g werd besloten een
canf.notic met de Patroonsvercenigin-g aan- te
vragen, waarvoor een aantal pun-t.a zijn
vaslges'.eld!.
In bespreking kwani nu een propaganda-
feestavend. Met het ocg op bezuiniging zal
gelrtjcht word-cn een- bedoten- b-ijixn'komst te
'houden, zoo mcgelijk einde Februari.
Het lossen van een wagom brandsiioffcn
door een vasten arbeider werd afkeurend be
sproken, daar dit werk is voor losse arb„ei-
dera. Na een ermtig besprektog za! -geti'acht
worden. d'at dit niet mcer gebeur-t.
Na can'iige bespr-ekinigen' van huishouddij-
leen aard' voligdte slaJltog.
UIT SIN-T PANCRAS.
Vrijdagmiddag werd op de Kerkesloo-t de
wedistrijd ito het hardirijddn voo-r mannen ge-
h-oudai met 12 deetocmers. Er werd1 flank ge-
reddn ten aanscho-uwe van een belangs-tel-
lend publidc Winnaa-rs waren- D Konnig, le
prij-s; R. Wever, 2e prij'sH, Westra 3e prijs.
UIT SCHAGEN.
In d'e laatste d'rie wek-en kwamen hier
gecn-e nieuwe gevallen- van memd- cn kliaiuw-
zeer bij. De zieke beeslen zijn herstelld. De
z,dc.c is deriialve geweken.
Tot pkegzuster in het Hlu'is voor Ouden
van Dagen is uit 34 sollicitantcn bcnioemd
benoemd' mej J. KlO-mp te Ou'dkarspel.
UIT PETTENi.
De heer W." van Twuijver, rijlksveldwaich-ter
brigadier re't Zand, is bencemd! lot briga
dier en gaat als zoodanilg naar den Burg op
Texeli De hoer G JBo-uman, rijiksveldwach'er
le Pet'taa gaat naar Haarlem cn wo-rdlt te
Peti. n vervarugen- door den heer G. Visser,
Rij-ksveldwachter te Amsterdam.
UIT JULIAN-ADORP.
Alhier is het buizenn-et van- de wa-terlei-
d'nr z'ov-er d'at de in-gezetcncn water kun-
nen" .krijgenje H-eld"r zijn die buizen het
nompsta-iion genaderdl.
UIT ST. MAARTEN.
Do prider Valk -og en onze gemeente ver-
koos tot m-ol-en-meester dlen, lncer D. Burger fe
Groenveld en tot hoo-fdilnigeland den heer
t. r.<, o; y? stroet.
UIT OBDAM.
Staat der bevolking op 31 December 1922
bestond uit 786 -m. 733 vr. totaal 1519.
1923.
32 m. 30 vr. totaal 65.
57 m. 67 vr. totaal 124.
Geboren
Ingekomen
Totaal 878 m. 830 vr. totaal 1708.
Vertrokken
Overleden
68 m.
9 m.
79 vr.
8 vr.
totaal
totaal
147
17.
Totaal 77 m. 87 vr. totaal 164.
G-eheele total-e vermeerdering van 15 m
en 10 vr. totaal 25. Zoodat op 31 December
1923 de bevolking bestaat uit 801 m'. en 743
vr. totaal 1544.
UIT OUDKARSPEL.
Door de ingevallen dooi konden de opge-
zette plannen van de ijsclub „Volharding"
geen doorgang vinden. Toen echter Donder-
dag in den loop van den dag de wind meer
en meer naar het noorden trok, werd niet alle
hoop opgegeven en toen 'savonds de ther
mometer het vriespunt weer bereikte, werd
reeds verwacht dat het slechts een uitstel van
een paar dagen zou beteekenen.
De morgen bracht dan ook vele zorgen
voor het bestuur van de club en zoo werd
reeds spoedig het Waardje in oogenschouw
genomen en kon geconstateerd worden, dat
verlegging van de banen noodzakelijk bleek.
Nu zal vrij zeker Zaterdagmiddag de kin-
derwedstrijd gehouden worden en is blijkens
een in dit nummer voorkomende bdvertentie
voor Zondag de groote bondsweastrijd uit-
geschreven.
Als het nu niet al te langzaam doorvriest,
worden de banen zoo mooi als ze niet ge
weest zijn.
Voor dezen wedstrijd, die op het Waardje
gehouden wordt, zijn de volgende medailles
beschikbaar gesteld:
Verguld zilveren medaille door het Nuts-
departeiment voor 1 e prijs 500 meter. Zilveren
medaille door de Gymnastiekvereeaigisgee
