AiKiuaarsche Courant
De kranten-verkooper.
N,V. BoeK- en Handelsdrukkenj
v.ti. Herms. COSTER ZOON,
Voordam G 9, - ALKMAAR.
Dinsdag 8 Jannari.
De electrische stroomlevering
in onze omgeving.
FEOIILETON.
De onzichtbare hand.
Ziet Uwe Drukwerken na.
On«e zetmachines stellen ons
in staat li vlug to bedienen
No 6.
Honderd Zes eo Iwintigsia iaargang.
-Vader nodi rnoeder had! iiij; ooiii gekendl
Op zekeren avonidi was ihij afgenaikt! aan'®
vicndeiingen-lhuiis ite Parma en de wiitgekalkte
mure® van de kmderzoal vingeni dm eersten
ibewusten M'-ik op nit zij® groote, toruiinie
oogern. v
Tern hi} loopen km en wat praten, dad
de stad hem in den kost gedaan bij; buiten
de stad wonende schoenmaker, legem 'a jaar-
lijksche vergoeding van een paar honderd
lire en in 'it1 huis van dozen schoenmaker
dirong't eerat da befeekemia van 'a .wereldS
wcrkelij'kheid tct hem door.
In 'n klein dorp, met in de steegjes en
straatjes wat kippen en kalkoenen, had! t
kleine houten hueje gestaan, dat hij met de
vier kinderm van dan schoenmaker deeilde.
Op den vloer had! men hem 'n legerstee ge-
spreid, die de verdere famiilie tevens benutte.
1 Negro, zooala de boere® van "t dorp zijn
pleegvadtor kortweg noemden, en diens vrouw
warm zwijgzame manschen. Hi} repareerde
schoenen en signora Giuseppa bracht ze te-
rug, miteen de kaipotte naar huis meeneniienjd.
'n School' was er niet in't dorp. De kinde-
ren, die lezen en schrijven wilde® leenen,
moes.en gaani naar nabijgdegen plaats
op 'n uur afatands. Vrouw Giuseppa ho® het
pleegkind onmogelijk misscn. Terwijl zij' 't
schoenWenk -ophaaldte, had hij voor1 d'e klein-
tjes 'te zorgen en toe te kij'he® op de pclenlta
in den ketel, en woe over hem, al'ls de vrouw
de soep aangebrand vond.
Negro hokte den heelen dag op zijn scjhe-
mte'-tje v6or de hut odder 'm afdakjc van wijn-
rankan en hi} klopte op* dle laarzen, dter boe-
ren, alisiolf hij: zijn heele verbitlering tegen
de menschheid -(Jaarmee wilde uithamerien.
Oimdat de vonddmg afgereibt was gewor
den op Sinit Jan; had men hem den voorniaam
van Johannes gegeven en1 •aangeziien zijn fa-
milienaam onibekend was, noemdte men hem
eenvoudig Parmigiano, omid'ait hij tooh waar-
schijnlijk het kvenslicht te Parma het eerst
had aanschouwd.
Toen Giovanni Parmigiano adht jaar te1-
de DteTeefde hij voor de eens'.e maal'm ingnj-
pende gebeurtenis. Op 'n heeten zomerdlag
was vrouw Giuseppa naar 't dorp gegaan
om die boodschappcn bij de boeren op te ha-
•len. Hiaar famiie had' zich inmididels aan-
zienlijk vermeendterd, zoodat de kleine Giovan
ni' nu over zeven kleimen het toezieht had' en
die polenta te roeren voor tien mee-etenden.
Negro zat in 'n kroegje in de 'buurti om de
hi.te van den dag en het sfcof van die straat
bij 'n koelen dironk te vergeten.
Giovanni stond op 'n bankje en. noetrtde on-
vermwid de dampende en kokeh.de maisi-brij,
op hi t ze viooral niet zou aanbiftidlen, terwijl
vrouw Giuseppa's jongste telgen, Marietta en
Giutiieftta, op den grond rondkropen. Door
'n ongelukkige bewegiing kwam GMitetltai te
dich't -bij het bakje, die jongen verllioor zijn
evenwicht en viel naar beneden met den He-
pel vol kokend vocht in de hand, waarmedle
nu Giulietta's armpje werd overgoten. Het
kind zette 'n vreeselijkia ked op; Giovanni
wist geen1 raad: hij liet! de kokenide brij1 en
de kleimtjes in den sleek, rend'e weg en. kroop
t nit pare .angst dm den geitenstal, waar hij
zi'Oh in het hooi verstopte.
't Zijn klein hartje klopte hoobbaar. Hi;
waagde't niet zich te verroeren, ja, zelfs bij-
ha tc ademen... en plotseling (hij was rniis-
schieni 'a kwartier verstopt geweest)... plbt-
9elii)g kwam't hem voor, ate stond zijn hart
stil. Negro's ruwe hand had' hem bij't! been
gegrepen, en hij zag allcen nog maar hoe de
woediertde schoenmaker 'n krommen knu'ppel
boven hem die ludit iin; sl'inigerdle. Daama ver-
loor hij! zijn bewustzijn na gruwelijfce pijnen,
Toen hiji weer tot beginning was gekomien,
vond hij zich liggen in 'n rein, wit 'bed1. Hij.
sloot opmieuw de oogen, zijn arte deed' hem:
erg zeer. 'n Zach'te hand, zooalfe hij' van zijn
leven nimmer had gevodd, streek hem over
t voorh'oofd.
Opnieuw sloeg hij de oogeni op en zag in
het gezicht van' 'n lieve vrouw, die 'n wit
mutsje drceg. Die bcog zich over hem hrai
Toen gliimladite hij en sliep opnieuw in,
Toen men hem nit het kinderziekenhuis
liet vertre'kken, was zijn rechterarm stijif. Hij
ging niet nhar Negro ferug. Het do'rp met
Set met wijnranken begroeide hu't-je, de
schoenmaker, vrouw Giuseppa, G'i'ulietta en
d'e kokande polenta verdwenen uit zijn her-
innering. Op zekeren morgem zat hij in dien
trein en reisdle, ;in die hoede eener oudere
vrouw, naar de stad1. Daar had mien voor
hern 'n nieuw ondetkomian: gezocht.
De bli-ksila'ger Martinoni1 en zijn vrouw,
die zich aangemeld had den om het knaap je,
waarvoor men onderdak zocht, huisvesting te
verleenen, wooniden in 'n kllein, nauw stnaat-
je, waarin geen plants was voor veel d'aglicht
en waar het naar salami en risotto rook; in
kwt Mgww'« fdltgcA wsa oJ. «k v*Ms-
gaarkouiken, waar v66r da dieur steedls 'n ka-
tel met kokende rijstenbrij te dampen stond,
waarrnt de voorgangora zj.cn hun middag-
maal Men rciken.
In Maritinonite keldler heerschte evenmln
overdaad; de smid bezat echber geen kinde-
ren en diaardoor kon d'e vrouw wel voor volr
dbende voedsel zorgen. De Mantel kwamen
zelf met de kapotte pannen en emtners, zoo-
dat niemand voor het weric het huis uit
moest. Daarom, fcreeg Giovanni yerlltol dte
school te bezoeken en lezen' en sdhrijven te
leeren. Maar dal ging hem niet gemakkelijk
af. Toen hij: tien jaran telde, was hiji aanper
in staat zijn naam! Giovanni' Paonigiano
zondiar fouten ite schrijven en bij1 het lezen
spelde en statterde hij ate 'n zesjarig ventje.
Martinoni, 'n goedhartige oude man, had
gaarne 'n bliksllager van- hem gemaakt. M'aar
de stijve arm verhinderd Giovanni dit handL
werk te leeren.
Toen hij vijitien jaar was geworden, wilde
de gemeenta den smid geen kostgeld longer
voor hem betalen. De oudie smid had mede-
lijden met zijn pleegkind. Hij mocht bij hem
in huis blijven vronen, mite hij'zelf voor zijn
onderhoud zorgde. Toen werd hi} kranten-
ooper te Parma: Veel bracht het 'm niet
oinnen, inaar ook van weinig kan 'n Italiaan'
leven, dte zich tevredien stdt rnet polenta en
risotto. En de jeugdiga Parmagiano schikte
ziph en wist nog wat te sparen; immers hij
had niets voor zijn onderdak te betalen en
kon nu Martinoni en vrouw nog acts af-
staan.'
iDaar braik in die steeg, waarin zij woon-
d'en, op zekeren dag 'n epidemic uit. liet wa
ter scheen vergi'ftigd, en aille bewoners, die
uit dezcf'fde bron geclronken hadden, stierven
aan typhus; ook de smid en zijn vrouw stier
ven in eene week, alleen. Giovanni bleef ^ls
door 'n wonder gespaard.
Nu stand hi} hedemaail alllteen op de we-
reld. Men had hern verteld, dat er met kran-
len-verkoop in 'n groote stad veel meer ite
verd'ienen viel; en nu zocht hij' zijn bundeltje
jijeen en toog uit naaar Milaan.
En werkellijk... dat ilukfe! De expedi'tie van
de „Secolo" zo'dht menschen om1 dte kranten
in cafe's en restauran'is te venten en Giovanni
met zijn Meek, zorgeilijk 'gezicht en zijn stij-
ven arm scheen Hang niet ongesdhi'kt om1 het
medeliijden der gasten op te wekken en menig-
een kooplustig miaken en den armen kerel in
aalmoes te geven. Hij vendiendte in Milaan
.«!k, mam btege pftnli, Iwrtre
alerte, waar hij zoo veiie itiienMlleB jarien ge
staan had, kon hiji niet zien, daar hij rillend
van koorts op den ziekcn-brancaxd lag.
lEetn drdevig lachje gleed over het gezicht
van dien dtekter, ioen hij bij: het 'bed van den
ouden, zietken1 Giovanni stondl Ook hiji had
hem vele malen bij de Galerie gezren en 'a
Wakke rilling doorsahokte hem ioen de zieke
man de triltende, bevend'e hand iin het ijlien
paar hern ui'tstrekte en miet droge lippen en
gebrcken stem fluisterde:
„I1 Secolo di Mi'lano, S'ignori... nuoya edii-
zione!"
'De dokter gaf allie verdcre hoop op herstcl
opoudierdiom en gebrek, en wall niet ail haid-
fien het lichaam 'te grondte gericht. Vijf da-
gen lag Giovanni in hooge koorls, eindelijk
week, de ziekte, maar dte krachten 'keerden
niiet 'terug.
Den morgen van' den zesden dag, toen ae
macht van de koorts maar ook de iltevens-
kracht van't lichaam gebroken was, had Gao-
vanni 'n wondterlijken droorn, dten eersten
droom in zijn leven. Hij was in1 d'en homel
de ziekenzaal lag dicht naasit de kerk en htet
was Zondaigmiorgen en opeens hoorde Gio
vanni wonderschoone muziek. waarbij enge-
Iten' in koor meestemden. Hi} brieiddie vol ver-
langen zijn armen uit en werkelijk, opnieuw,
zooals reeds (ten keer in zijn Iteven, voelde hij
'n zachte hand op zijn hoorhvofd. Dat was.
de hand1 der hefflge Jonkvrouw en dteze
hand wischte met 'n zachten dock al het leed
der aardte van zijn aangezicht... en zachter,
zachter klonk hot heiWge gezang, de hemel-
sche muziek. MaaT d'e teere haind1 ino'g
steeds op zijn IiooSdi en hi} glimtoch^-ie met
de moede lippen... Teen voelde hij hoe een
bloeiend gtel'aat zi'di tot hem' heen boog... d'e
'alllebheiligste Jonkvrouw... hij vermochfi t
nauwelijks te dmvaitten... want hij voelde im
mers een kus... de eerste van' zijn1 leven, op
zijn koude voorhoofd... en teen was allies uiit!.
Toen de dokter het vertrek biinnemtrad.
meldde hem de zustter, dat die zieke van bed.
7 gestorven was.
De arts trad naderlbii... daar lag G'l'ovanni
Partoagiano als 'n geHiukkige, met 'n zalig
lachje om de gesilbtien li'ppen...
geen gerinige duit per diajg.
In alle Miilaansche cafe's kenden mien
hem1. Men moemdle hem kortweg Giovanni,
's M'orgens en's avondls, alls de nieuwe edi-
tie's verschemen, stelde hij zich op aan den
hoofdingang der Galerie Victor Emanuel en
sdhreeuwde
1 Secolo do Milamo, Signed, muova edi-
zi'one
Onvermioeid herhaaldte hij deze woordlen:
Zij waren bijna die eenjge, die hij den heelen
dag en dten halve® nadit sprak. Zij klontoen
uit zijn mond als uit 'n. phonograaf, want1 'in
Milaan kende hiji geen' mensch' en sloot zich
bijl niemand aan. Hiji leefde op sltraat.
's Nadits tegen' ten uiur, a'ls die electrieche
booglamp-tn op het! Domplcin voor het mee-
rendeel ui'i. esdiakeld verden, zocht Giovan
ni zijn Itegerstee op en den volgemdlen morgen
om zeven uur was hij reeds weer aan het
station om dien reizigers htet morgemnumimer
van de Secolo" tijdlig aan te bieaen.
Jaren waren' ald'us voorbijgegaan. Gio
vanni kende nu wel elke straat, elk hiuiis_ in
Milaan, maar mc-nschen' kondte-hij: niet; im-
mters hij moest steeds loopon, loopen1 om het
gdd bij telkaar fe 'krijlgen, Bij:' itemand zich
wat opihicudcn, dat mOdht hij zich niet tee-
staan, diaarvoor 'had hij geeni tijd.
to dte gloeiende hitte yain die miaanden
Juni en Ju'li, in de snijdande winden van
Deoemher en Januart had hij reeds ontel-
'bare male® aan den lingang dter Gal'eriiei ge
staan. Hij behoord'e to zekeren zto 's mor.
gens en "s avonds tot wat het Domplein als
stadsbeeld bood en zijn klanten, die regelma-
tig langs hem1 voorbijgingen, sbrektan dte
h'and' naar hem1 uit, als naar 'n au'tomaat,
wien met htet gewenschte voorwerp, na het
iowerpen van 'n nikkdstuk, afneem't.
En spoedig icok kwam die Mjld... dat dte m'en-
schen1 hem' (hij zelf wist nauwelijks waarom)
den „oudten' Giovanni" noemden en de kran-
tenwerpende automaiat wankelide als hij' zijn
niikkeMukjes in ontvangst nam. De machine
scheen: ntet meer heelemaal in orde te zijn.
En op zekeren1 morge®1 viel het geld van 'n
voorbijganger, die de Galerie uiilkwam en o®r
willekeurig, zondter veel kijlcen, zijn hand
naar den autcimaat ui'tstrekte, op den grand'.
Verbaasd keelk hij op, raapte 'it op en. stak
meteen rustig weer in zijn vestzak. 'it Was de
eerste maal, voor zoover dteze zich hedinineren
ko®1, dat Giovanni niet op zijn vast pHaaisje
Stond biji de Galerie... en de plaats blteef
leeg... Na eenige dagen had' men dten krao-
ten-verk'ooper, die tot groote verbazing zich
-nergens meer veritoondie, rillend van koorts
in zijn bed ontdekt en de schielijk ingeroepen
armen-dokter had direct overbrengimg naar
'n ziekenhuis bevolen1, daar zijn toestand
zeer emistig was.
Nog eenmaal passeerde Giovanni het Doml-
Provinciaal nieuws
De electriciteitafname in onze proyincie
meemt een grootere vlucht dan men: voor 10
jaren heeft kunnen voorzien. Wiji herinnertni
ons nog levendig, hoe angstvallig men in tal
van kleine gemeenteraden stond tegenover
dteze nieuwe licht-, kraclit- cn warmteg-ever
De energieke leider van de K. E. M-, thans
P. E. Nde heer Smit KMne, wendde vaak
zelfs tevergeet's eijn eminente overrtdlings-
kraich't aan om de Kennemers en West-Fr'iczeni
te d'oordringen van dte groote waardte van de-
zen overa! aanwendbaren helper van dten
mensch, die men geen kwartiier laniger behioeft
te betalen, dan hij zij® d'iensten verricht.
Nog heriqneren wij ons zijn enthousiiaste
lezingen voor besturen van gcmeaiten, water-
schappen en ledten van landbouworganiisaties
Ond'anks de angstvall'igheid van de Noord-
Hollanders groeide de k! E. M. toch zooda-
nig, dat het Bestuur van onze provincie, oog
krij'gendte) voor de groote toekomst van de
eltectriclteitsvoorziening, die nood'zakelijlkhcid
inzag om deze voorziening aan zi'ch te trek-
kerx. De oortogstoestand met zijln koltendistiri:-
butie en zijn groot gebreik aan lichitgevende
stoffen, deed het bedrijf al een zeer Snellen
groei meemaken, waardoor dit vaialk meer om
redenen van het gemeenschapsbelang dla®: uit
economische bertekeningen, genood'zaakt was,
u'iitbreidingen aan het net te geven, de cinders
stelLiig niet zoo spoedig tot stand zoudten zijn
gekomen. In de Sta'ten werd h«t bed'nji
meermalen besproken en1 omdat hiet bedrijf
zich oppervlaikkiig als een1 groote galdVersiin-
d'er deed Iteeren kemn®, zagen die vijandeai van,
alles, wat naar het overhei.dlsbedirijf zweemt,
reeds kans, om het P. E. N. als een slecht
vourbedd van overheidlsbeheer naar voren te
brengen,
De bovengrondsche geleidiinge® van 50.000
volt vordterden groo'be bedlrag&n boven die be-
grooting en enkele Statenl'eden oordeeldcn op
gronid daarvan een sterke crititek op het be
drijf geporloofd. Ook wiji ikregen wel eens den
indruk, dat er te Uehtevaardli© met het ge-
metenschapsgeld werd omgtisprotugen.
Dat die meerdere uitgavte® een. noOdza'kelijk
gevolg waren geworden va® de voortschrijl-
dende verbeteringen op electriciteitsgebied, is
ons gisteren bij een bezoek a'an het nieuwe
schakelstatio® te Oterlteek orndier dte welwil-
lendte 'leiding van den ingenicur Memelitak
d'uidelij'k gewordten. Wij: hebben de overtui-
■ging gekregen, dat men- zeer verstand'ig hleelt
gedaan met reed's dadel'ijk het niieuwstle toe te
passen en zich meerdere uitgaven: te getroos-
ten, dan meer ambtelijik te handelen en uit te
voeren, hetgeen was aangevraagdl, om dan
later nog meer geld te moote® uitgeven om
met de ni'euwere vindingen zijn vaordieel te
kunnen dben.
De stroomlevering aah Allkm'aar, Hoora,
Door Douglas Valentine.
(Schrijver van De man met den Klompvoet).
Geautoriseerde vertaling van W E. P.
(Nadruk verboden)
70)
Het wai een kleilne, zwart fluwetelen toque
met een randje witte en zwaxite zijdcn, 'bloe-
men rondom. Aan- dm' eenen leant waren de
- witte bloemen besmeerd met iets donker-
bruins.
Matthews staardte naar het hoedlje in zijn
hand met gefronste wenkbrauwen. Toen aniep
hij Gordon.
„Ken je dien h'oed?" vroeg hij, htet dinge-
tje in die hoogte houdend.
Gordon schudda hot hoolfd1.
,?Missdhien heb ik 'hern wtel eens gezien",
an'twoordd'e hij, „maar ik let erg op
zu'lke din gen, mijnheer Maitthews, alk 'ben ge-
trouwd:.."
„Och wat!" zei Matthews, „ik dtenk, dat
I je deze wel eens gezien heb't. Kom, denk eens
it even aan het bureau.
„Aan het bureau?" herh'aaldei Gnrdioa.
riep fcij ploissliag uit:
„Miss Mackwayte
„Juist", antwoordde Matthews, ,,'het is
haar hoed, ik herinner het miji hetel1 g'oed. Zij
droeg hern heel dlikwijls, als ze naar't bureau
ging. Kijk eens, er zit bloed aan
Hij legdte den- hoed op tafd en uende naiar
de bar, waar Niur-el-Din onb'ewiteegliik op
haar stoel zat, in een groo.en mantel van
dicnkergroene difcke stof. Zij zat met heit
hoofd voorovergezonken.
Matthews bdldte Mill House op en vreeig
naar Francis Okewood. Toen hij: vertelde,
dat hij1 Barbara's hoed' gevonden. had, h'ief de
danseres het hoofd op en wietp ee® angstigen
bfl'ik op Matlhews. Maar zij zeidte niets en
toien Matthews zich van de ttelefoon weer
naar de gtelagkamer begaf, had zij haar vo-
ri'ge lustelooze houd'ing weer aangenomen.
Matthews en Gordon stelkfan een- grtmdlg
oederzoek in in dte keuken en bijbehoorenden
ui'tbouw zonder iets van- eeniig belang te vini-
den. Ze waren juist klaar, toen het geluii
van een auto buiten hun aandiacht trok. Over
't bruggtetje op den weg stondten Frauds -en
Desmond Okewood, en hielpe® lem vrouw
uitstappen. Francis had zijn vogelversChrik-
ker-vermornming nog aan, terwijl Desmond
met zijn baard, zijn bleek geilaat en verbon-
den hoofd al heel weinig 'leek op den keuri-
gsa hrigade-majoofi, dte ar^javaei' em w«aak
hMK «n>am gm»muon t*»s
low Cutw ocu iO.vAM vout Ka'oei vanurc ijaun-
etu1 «n AxiibieroJatn. E*e snetle groei va® net
Morqt ^cte xaatsxe It jaar n«oint file stroomai-
m»,w no-g jaar mot een 20 pet. toe cn ools
tilt Juausio tooliOHisc is er nog voudomcie
jjex».pecu»te voor dozen groeii) itevei'de al spue-
U'ig net oewijjs, dat net su-oomverhes bij deze
apauuing aauzxenlijik werd ui dait dezie span-
ug aan hei eindl aatimerkelijlk zakte, waarom
etn ooven-grondsche toevoer van 50.000 volt
/iiiiSiciuain over Wcxrmerveer naar Oter-
leexj, dat d'oorgetroktcen kon woiden tot Sclia-
gen, gtprojecteerd werd. 'Hiervoor was ce
Uiterieek een scnakeistation noodiig-om van-
daaruit Kenemerland en West-Frneslandl van
ecu stabidte stroomlevering va® 10.000 volt
te voorzien. Dit schakelstation is 8 December
ii. in gebruik genomen. Reeds meermalen
hadld'en w»ij hiet voorneme® om onze 'ltezers
over dit, in deze kleine, landelijke en rustge-
omgeving zoo grootsche gebouw, in te lich-
ten.
Dit modeme gebouw is iets merkwaardigs.
De lengte i& pl.m. 40 M., de breedte pil'.m. 25
M. cn de hoogte pl.m. 10 M. Het gebouw is
g<-zet ddor dte aamemers Docdens en Schil-
der te't Zand voor een1 som van 150-000 en
nagenoeg geheel van stem, gewapend betcn
en ijzer opgetrdkkeni. Dat een sterke fundable
voor dit gebouw noodzakelijk was, zal men
begrijpen, als men weet, dat ten van d'e op
een rails loopende draaitransformator 17000
K.G. weegt, terwijl1 een- paar andlere, in cell-
len staande transformatoren, ieder 8000 KG.
wegen1. De Heemaf zorgde voor de ihtallatie
van het gebouw, waarmede pl.m. 350.000
gemoeid ging.
Wij brachte®1 igistermidld>ag aan het ge
bouw eein bezoek.
1 De werkplaats scheid1 htet gebouw in twee
gedcel-'tn. to dte werkplaats worden de -trans-
formatoren gereinigd, onderzocht en gerapai-
reerd. Een daaT aanwezige ta'kiel maiakt het
mogelijk een 12000 K.G. een 10 M. hoog te
hijscheml.
to de afdeeling waar de stroom van 50000
volt het gebouw binnen komfc, stonden wij
perplex over isolatore® van een K M.
hoogte.
E>e rails waarlangs de stroom door de die-
schakelaars omgezet wordt in 'n 10.000 volt
stroom, zag er zoo leeurig in verschill'lende
kleuren geschild-erd uit, dat ze onwillekeurig
wat dichter naderden. De ingenieur was er
echter d'a-d'effijik bij', om ons duideKijlk te maken
dat wiji op eerbiedigen afstaind behoorden te
blijven, aangezien een te diehte nadierimg le-
vensgevaarlijik was.
Ons wera medtegcdeeld, dat de bediening
van de hoogspanning door middel van een
isolatorenstok, die bovendien ,door in het
midden aanigebrachte draden, met dte aarde
worden verbonden, geschiedde. In deze afdtee-
ling zijn behoorlijke aardverbindingen aan
gebracht, om de lijnen, wanneer er aan ge-
werkt moet worden, te kunnen aarden.
Wanneer eventueel die bliksem mocht tor
slaan of tengevolge van andere oorzaken over-
spanining ontstaat, dan is daar nog een sp-e-
cia'le hoorn bliksemaflieiderbeveilliging aatngier
bracht, waardoOr dte stroom, alvorens in de
aarde te komen, in ee® spoel gesmoord wordt
Ter beveiligi-nig zlijn de schakelaars in spe-
ciale cellen gemonteeidi, terwijl ze buiiten die
cellen bed-ien'd kunnen worden.
Voor de afkoeling gaat die stroom' door
oliekamers, waarvoor 48000 K.G. olie is ver-
werkt. Gedurendte 6 weken is dlaig en1 nacht de
olie-uitkookmachine in bedrijf geweest.
Om schommelen in het net te vermijden,
is een draaitransf ormator van 17000 KG. op-
geateld die er voor zoigt, dat de spanning
constant blijft.
Toen het gebouw in gebruik werd gene-
men, b'leek alles ih ord'e. Gedurende de 14 dla-
gen dat het gebouw in gebruik is geweest,
kwamen een paar maal storingen voor in een
richtiing, waairbij de boofdSchakellaar uitscha-
keldle. Dit werd verotorzaakt omdat die stroom-
transforma-t&rs voor veilig webken op een
plaats waren ingebouwd, die in' de praktijk
verkeerd bleek.
Na verplaatsing komt die fouit niet meer
voor.
Bij een dodrwandcling van het gebouw
kregen wij. wd den indruk, dat wij: voor een
groote moderne ihriichting op electrisch. ge-
b:'ed stendten, dat van groote beteekenis zal
zijn voor de ontwikkeling van ons Gewest.
Een meer geregelde beschrijving van de in-
p'ch'ting foten- wij' lhans vol'gen:
Twee boven'grondsche 50.000 volt gelei-
dli'ngen voeren den stroom- rechtstreeks van: de
een trale Amsterdam het schakelsiati'on bin
nen Daar wordlt de stroom door twee stel
enkelpolige olitescha'kelaars naar de verzamd-
ra-i'ls gevoerd, waarvan de stroom weder door
ccn stil enkelpolige ol'ieschakelaars wordt ge
voerd naac dte transformaiorem, dlie de span-
ning van 50.000 Volt omzetten i® 10.000
Volt.
In bedrijf zijn 6 van deze transfcrma'tocen,
welke opgesteld zijn in 3 goed geventileerde
transformatorce'llen. to de vierde transfor-
matorcel zijn de reserve tr-ansformiaitosren op
gesteld, die zo® op het railsysteiem. zijn aan-
geslot-en, dat ze door enkele schakelaars in- te
kun-
geleden mei verlof in Engteliand was1 aange-
kocrnen.
Matthews ging het huis uit hen tegemoet,
en d'e dame, een levendig uitzitend persoontje,
aansprekend' met mevrouw Buttei'worth, ver-
tel'de hij haar, dat hell afsdmwelijk slecht
weer was. Daanop ging hij het dirietal voor
naar de herberg.
Het eerste wat Desmond1 zag, was die
kleine toque met den bruimaditigen vlek op
de M'O-emen, die -op dte tafe'l- lag. Francis nam
het ding op, bekeek het van alle kanten en
ilegde het weer neer.
„Waar helb je dit gevondeii?" vroeg hij
aan Matthews.
'De laalste vertelde hem in welke omstan-
dighederi' hij het onfdtekt had: Toen zond
Francis de vrouwelijke detective naar Nur-
eHDin in de bar, en zei, wijzend op het li
chaam dat op den- grond lag:
„La:ie® we dat nu ondierzo-eken
Matthews deed het taken op zij! en de date
mannen staarden naar het slarre gezicht
van den doode. to dte red terslaap was een
wond van een1 kogel'. Matthews liet de papie-
ren- zien, die hij1 van het lithaami had. geno
me® en wissielde op flu isttrenden toon enke
le woordten mei!) Frand's. Er is iets in de te-
gen-woo-rdigheid va®: dm dood, d'at eerbie-
da aijiB.
zetten onmidldelli'ijk in bedrijf genomen1
men wordien.
to de 50.000 Volt schakelruimtem bevinden
zich verder nog apparaten voor -beveiling van
hot railsysteem tegen overspanning ('bliksem-
.uslag b-v.)
De omlaag getransformeerde stroom van
pl.m-. 10.000 Vout gaat vervolgens naar de af-
zonderlijke 10.000 Volt schaikelruimte, waar
zij eerst de z.g. spanning)siregielaiar of draai-
transformator passeert.
Dit apparaat, dat van zeer groote®1 om-
vang is en pl.m. 17000 KG. weogt, zorgt au-
tomatisch, dlat de 10.000 Volt spanning in
het schakelstation constant bl'ijft, amafhanike-
lijk van de stroomafname.
Achter de muren van dte bediicningsgang
van het 10.000 Volt gededte, bevindlen zich
de cellen voor de olicschakelaars dier afgaan-
de distributiekabete, terwijl op dte mupen zelf
de diverse meetapparalten eni beveiligingstoe-
s-elllcn zijn aangiebracht. Naar -elk dur 'knoop-
punten Alkmaar, Hoorn en Schiagen gaan
twee voedingaleiildingen vanuit dit gebouw,
zoodat biji storing in een der voedlhgslte'idlin-
gen steeefs onmiddel'lijik op de andere ka®
worden overgeschakel'd. to Alkmaar, Hoorn
en Schagen zijn ook weer spanriingsregelaara
opgesteld, om de spanning, welke onidlcrvvqg
door de stroomafname eeni'gszins gedaaM is,
nogma'als bij te regelien.
Door de opsteHing der apparaten1 in afzom-
derlijke cellen, achter de murcn dler ibedlie-
ningsgang, kan dte bediening der kabels gen
heel zondter gevaar geschieden:
Tusschen de 50000 Volt afdeelEng en dte
10.000 Volt afdeeling bevindt zich- die werk
plaats, welke hoofdzakelijk bestemd is om
con-trole der transformatoren en eventued'e
reparat-ie ter plaatse mogelijk te mJTken-.
Met behulp van 'n 12 tons take! kunnen de
keroen der transformatoren geheel uit dfei met
olie gevuldte baikken- gelicht wordien.
Ten einde de transformatoren gemakkelijk
uit de cellien1 naar de werkplaats te kunnen
vervoeren, zij® deze op widen gemonteerd,
welke in rails lo-open en zij® v66r en achter
het gebouw rails aangtebracht, waarop een
lorrie kan loopen1, wi-er bovenkant gielajk 1-igt
met het bordtes, waarop de rails zijn aange-
bracht.
yoor vulling van dte diverse transformato
ren en olieschakelaars zijn noodig -gteweest
pl m. 48000 K.G. transformatorolie.
Deze ol'ie is ter plaatse met een oliekoofc-
macbin©, welke 6 weken dag en nacht in be
drijf is geweest, gedboogd en daarna nog
'door een filter gezuiverd
Met de montage van het gebouw is op I
Augustus begonnen.
Naast het gebouw verrijzeh twee wonintgen
voor dte lijnweilkers-schak'eilwachters.
Het nieuwe schakelstation te Oterleek zal
ongetw-ijifeld er toe bijd'ragen, dlat de stroom
levering voor elk der districten Kenncmer-
land, West-Fri-esland en Noorderkwartiler
volmaakter wordt.
Voor het aanslu-iten van de verschi-llende
kabels en bovengrondsche gellei'dingen, als-
m-edle voor het in bedrijf ncmern van; het ge
heel e schakelstation, kon de stroomlteverinlg
de Provincie langs andere katols gekid
worden: zoodat de stroomverlbruiikerS van
deze oversell akeling g-een- binder htebben ge-
h-ad.
UIT SCHERMERHORN.
Zondagmiddag hield de Jongelings-IJs-
club, alhier op haar baan op het „Lage
Land" wederom een ijswedstrijdditmaal ten
txhoeve van onbemiddelde gezinnen in deze
gemeente. Er werd om brandstof en levens-
midden voor deze gezinnen gereden.
Daar de oude baan door de ingevallen doo;
van j.l. Donderdag onbruikbaar was gewor
den werdyeen nieuwe baan gemaakt, die uit-
stekend voldeed. Een flink aantal toescho-u-
wers woonden deze wedstrij den bij.
De -gezinnen te wiens behoeve werd gere
den vaardigden een rijder af of deze werd
door het Bestuur aangezocht om voor een of
an der gezin of wed'uwe te rijden.
De wedstrij'd bestond uit hardrijden over
een lengte van. pl.m. 250 Meter. Door 18
personen werd hieraan deelgenomen. De uit-
slag was als volgt.
ie prijs: J. Hartog (rijder C. Akkerman);
2de prijs: Wed. C. Alles (rijder Cor Alles);
3e prijs P. Blokker (rijder H. Natzijl); 4de
prijs D. Dudink (rijder F. van Saazen) en
dig miaakt, hoe weinig tot eerbied stemmend
de omstandigheden1 overigens mogen zijn.
Vijf minuten, Halter kwam mevrouw Butter-
worth uit de bar. Zij had een verzameling
van' allerlei voorwerpen in dte hand, een1 to'Mn
gouden beursje, een1 paar handschoenen, een
gouden sigarettenkoker, een klein zhkdoekje
en- een lange, nauwe envteloppe, die zij1 aan
Francis gaf met dte woordiem:
„Diit zai. tusschen de voering! van haar
mantel, mijnheer
Francis nalhi de enveloppe en verlbrak het
zegel. Hij took er een stuk of zes veltetjes
dun pap'ier uit, in "dte 'lengte 'opgevouwen.
Ka'lm vouwde hij ze open, maar nauwelijks
had hij het bovenste ingekeken, of hij sloeg
het volgende om, en een dende, to'tdat hij hell
hede stapeltje door was. Desmond, die over
zijn schouder gluurde, zag rijten rijfers, keu-
rig opgeschreven met een- ronde hand en hij
begreep, dat het een bericht in een cijfercode
was.
De deur 'aan het eind van' de gellagkamier
werd open geStoofen en een soldaat kwam
haaSldig binnen. Bdjhet zien van1 de groep
bleef hi} besluiteloos staan:
„Wat is er, Bates?" vroeg Matthews.
„Mij®heer. er ligt benedlen in dten kelder
aan den ach'teitamt een vrouw dood1" -zed die
•Ban. Bust aija duini auot siija eahaud** wif
zend.
,,to den kelder?" riep Matthews.
„Ja mijnheer... ik denk, d'at u daar nog
niet gekek-en had."
Francis, Desmond -en mevrouw Bul'.iterworth
keken el'kaar met sntelillen blik aan- Iteder van
hen had een naam op dte lippen-, maar nie
mand durfde dien uitspreken. Harrison en
mevrouw Butterworth met Nur-tel-Din af»
lleenlaiteind, voHgden- de dlrie mannen- den
soldaat haasitig de kamer uit.
HOO'FDSrrUK XXIT.
Wat er in den ketder gevonden werd.
Toen zij de deur aan het andere eind van
de geiagkamer opendlen, zagen zij een valfuik,
dat wijd opensiond en eenige houten treden,
die naar ee®' donkere ruimte beneden voer-
d'en. Pates wees miet^ijh voet op een' vieikant
stuk linoHium, dat op zij Hag.
„Dat stuk zeil bedokte het valluik", zei1 hij,
„ik zou niets buitengewoons opgemerkt heb-
ben', als :ik niet toevallig gestrui'kol-d was en
dit Stuk zeil op zij bad geduwd: Toen keek
de ring van het valluik me icm- zoo te zeggen
necht in m'n gezicht. Maak eens even 'licht,
Gordon
(2Stoafr wuwoi
