Alkmaarsche Gourant
De onzlchtbare hand.
N.V. Boek- en Handelsdrukkenj
v.h. Herms. COSTER ZOON,
FEUIELETON.
Voordam G 9. ALKMAAR,
Maandag 4 Februari.
Ziet Uwe Drukwerken na,
Onze zetpiachines stellen ons
in staat II Ylng te bedienei
No. 80
£924
Honderd In an Twlntlgste Jaargang,
GEVONPEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan bet Bureau van politic,
Langestraat en aldaar te bevragen op alle
werkdagen tusschen 11 en 1 uur, de navol-
gende voorwerpen als gevonden gedeponeerd
,op 30 en 31 Jan. en 1 Febr. 192:4: hamd-
schoenen, mantelbande®, portem. met fab.,
duimstok, kapbeitel, huissleutel, ring met
sleutels.
Aanwezig en te bevragen bij. de navolgen-
ide ingezetenen, onderstaande voorwerpen, als
gevonden aangegeven op 30 en 31 Jan. en
1 Februari 1924: B. Haakman, Botenstaaat 5
portemonnaie; K. Bruin, Omval 27, twee
witte .duivenJo. Hartman, Stationstraat 7,
portemonnaie met fahoud; D. Dekker, Snaar-
manslaan 17, lederen ceintuur; C. Veldkamp,
Stationstraat 16, kinderportemonnaie met
inhoud; Stokman, NIeuwpoortslaan 88, port,
met inhoud1; A. van Dijk, Langestraat 51,
Hieuwtestament; J. Govers, Luttik-Oudorp
30, bruin lederen portemonnaie met inhoud;
Jo Boots; Meidoomstraat 2, R. K. Kerk-
boekje; Mevr. v. d. Velde, Roemer Visscher-
straat 7, portemonnaie met inhoud; W. van
Houten, Ramen 34, mantielband; H. Koops,
2e Kabelstraat 5, verm, zilverem kruisje; G.
Huiberts, Klein Nieuwland 37, fantasiehoed-
je; G. v. Vegten, 2e Landdwarsstraat 4,
grauwe ijsmuts; A. Huiberts, Klein Nieuw
land 27, bruine portemonnaie; P. taming,
Fnidlsen 92, portemonnaie; R. de Groot, Pier-
sonstraat 30, knipmes; F. Zervas, Voormeer
8, vulpen; A. v. Wieringen, Sehermerpad 2,
bruine portemonnaie; M. Groot, Konirigsweg
55, kastsleutel, kinder want; J. Dekker,
Bloemstraat 40, jonge zwarte honid; A. Dek
ker, Ridderstraat 17, beltuigje; Mien ter
Horst, Gasthuisstraat 3, kinderhandschoen-
tje; S. Groentjes, Metiusstraat 16, Mluwen
sajet; J. Helleman, Verlengde Landstraat 17,
portemonnaie.
Wanneer men weder in het bezit is van het
verloren voorwerp, wordt men verzoeht hier-
van kennis te geven aan het Bureau van
politie.
Stadsnieuws
BEelNDIGINlG DER KABTNETSCRISI'S.
Over bovensfaand onderwerp sprak gis-
termiddag 'in de na het gymnaistiekfteest van
Zaterdagavomdl nlog geheel verSiorde groote
zaal van die Harmonie dte heer mr. H. P.
Mlarcbainlti, lid der Tweede Karher, zuliks op
uitnoodigfag van de ftedtenatiie v®n vrijz.-dem.
kiesvereenigingen in den, fciesikriug Den Hel>-
dler. Er was eenl zeer toievredigendb optomst.
Onder die aanwezigen bevondem z!ich vedl
niefFAlkmaarders.
Omi ruirn 2 uur opendte die heer F. J.
Ante dte vergadtering met er op te wijzen,
dat aan elke iiuishoudtelijke vergadterfag idler
federatie een openbare wordt verbonden.
Eenigen tij'dl geledan had een detrgtellijkte ver
gadtering plants te Hioom, bij dten aiauvaing
dter regeerfagscrisis en tih'ans, nu idleze is
geetodigd, is er weer teen vergadiering, waar-
voor de voorzitter dter vrijz.-dtem. kamterfrac-
fie zi:dh' bereid verklaarde als sprekier op He
Itireden. De hteer Alukos dankte hem daarvoor
en verlteendte htem daarop het woord.
De Sheer Mardhant begon met de oorzaken
der crisis uiteen te ztetten en itte hterinneren
aan de vergadtering der Tweedle Kamer van
26 Oct. 1923, waar het verwerpen dter vloot-
wet aanleiding was voor het heengaani van
het minislterie.
Hlet teigenaandiiige ih hiet verloop der daar-
tntee ontstaande crisis whs, dat dte a.-r. par-
tij alleen aan het optreden van eeni pario-
mentair kabintefc wiildeoi meewerken bij1 vollte-
dig samtengaan dter rechtsdhe partijen. Dit nu
ontbrak, zoo dat zij geen meerdteritei'd konden
vormten1 en Zij wiMen die niilet vormen met
hiiilp van' links.
Den ien R.-K. tegenstenfaileirs van- de vloot-
wet werd woordbneuk verwtet'en door de a.-r.,
die eischten, dat de tegenstemimiers ongtelijlk
bekenden, alvorens samenwerikiing weer miolge-
Ijk zou zijin. Ein torn de RAK zeer toredhit
weigerden aan dien eisch te voldoen, zat de
boel vast.
Spr. hiaalde aan1 een' uitlating van mr.
Ruiigeirs, waarbij dteze bettoogde, dat dte over-
eenkomst tusschen R.-K. en A.-R. ndet eischte
aanneming van dte vlOotwtet, zoo:dlat van
woordbreufc 'geen sprake kon zijn.
iHerinnerend aan de vterklaring van mffinister
Ruijs dte Beerenbrouck dat op dte huidige
meerdenthieiid! niet was te bouwen, constaitteer-
de spr., dat dte iegenwoordige mimisiters wtel'
anders micteten regeeren dan' v66r dte crisis.
Htet versch'il tussdhen 'die millldotenen-nsta1 en
dte MemOriie van Antwoord schijnt daar op
te wijzen.
(Hierop- gSng spr. na wat htelt ministterie
hteeft te overwtegen: Wat dte taak mioeif zijn
van1 een' weeffliadhit voor Nbd.-Indie, enz.,
enz.
'Dte oorzaak van: dte verwerping dter vlte:oltL
Door Douglas Valentine.
(Schrijver van De man met den Klompvoet).
Geftutorieeerde vgrfcaling van W- E. P.
Nadrok verboden)
93)
StrangwdSe staardte naar dte redhte vier-
kante gestalltte van dten kauonnier, die met
een oud1 pak van Desmlond uiitgedost was.
Barling's open' eerlijke oogen beantwioordidien
dien bl'ik vrijmoedlig. Maar Strangwise deins-
dle blijlkbaar 'terug, hoewel maar voor een
oogenbliik. De bios, die hem naar dte wan-
gen steeg, verdween weldra, en hij zag er
weer even fcoelli en' onaandoenlijk uit als alb
tdjd.
„Ken je dezen man vroeg dte chef ern-
stig, zich tot Strangwise wendend1.
„Zeketr", antwo'cudldte Strangwise, „het is
komonnier Barling, een van de seiners bri
gade!"
Marigold 'keek snel naar d'eni soldaat.
Jif bent dus Badimg?" mompelde hij, als-
of hij tegen zichzelf sprak, „kijk, dat wordt
interessant
„Ja", zei Desmond, „dit lis kanonnier Bar-
fliTmg Kijk ilfcmi mifliar eens goed aan, Strang-
wet zat zeer diep, n.L to dte tegmstdlhig tus
schen sltaatkundige partijen, ook bij1 redhits.
Om hier iets van te begrijpen, raoet men de
kolOniale pcffitiiek volgen. Daar is helt tier-
rein voor zaken-dloen en bij' die algemeema be-
sdhouwingen over dte Indische begrooting
heeft men kunnen Zien, dat het beleid van
mr. Fock heel anders is dan dat van Van
Limburg Sityrum, zijn voiorganiger als gou-
veiueur-generaal. Laatstgenoemde was van
huis uit conservaltileif.
Spr. wees er op, dlalt de vrijz.-dtem. onldier
dr. Bos, Van Deventer e. a. stteeds hebben
opgetomd tegen dte grooite maatsdhappijien,
die Indie geheel pogen te explioiteenem, nil.
Paketv. Mij. en zoovale anderen. Die explloi-
tatiepogingen hebben toit gevolg geh:adi, dlalt
vtele hooge en lage ambtenarai' in Indie over-
gingen- in dienst d!,'er m'aatsdh'appdjen en gou-
verneurs-generaat daar een oommlissaris-
baantje kregen.
Het doel van' de Indische politick van Nte-
derland: motet zijn, zei spr., onp Indite op ite
voerien tot het in staat is Zich zeilf te regee
ren. Diit is in het belang vain' Ntaderltand en
.Indite 'beidte en strekt ook tot bewaring van
den vrede aldaar, omfdiat het op dten diuur
niet mogelijk zal zijn oml dte 40 milllioten
Indiers met geweld onderworpen te houdten.
Gouvemeur-generaal van Ltoibuig Sty-
rum had zich die ontwikfcelmg van Indite 'zeer
goed voor obgen .giesitlellldl. Zijn Medd ging
geheel in die ritehting en het kan moigelijk
zijn, dat het bewiind te royaal was, maar het
past Ntederland' al'ltermlinst helm dat te ver-
wijlten, want wij: htebben het ztellf nog veel er-
eter gedaan.
'Ftet heet, dht Van Limbing Styrum met
gteld heeft gesimleiten, maar men, zou die
klachlt niet hooren, alls het gelid was uitgege-
van ten bate van dte groote maatsdhappijien.
Mem hektelt helti bewindi van dien1 gouvemeur-
generaal en het resultaat is geweest, dat
ihans alle'partijen in Indite zi'dh: wantrouwend:
tegenover het Nederlandsche bevteind stellen.
Op alle mogdlijke mianieren blijkt dit en' ook,
dat ons huidige beiwittd aldaar zeer dwin-
gend 'Optreedt, waardoor een spoorv-egsta-
kihg :is uitgellokt.
Spoedlmaatregelen werden daatltegen ge-
troffen, in dten' geest van onze stakingsiveti-
ten. Men heeft die in Indite edhter uitge-
bmd tot allte stokers, to wellk bedrijf ook,
dus andters dan hier te laode, waar htet ver-
bod tot st'aken allteen- de ambtenarien tneft.
Als redelijkerwij'ze kan wordlen vertnoed,
dat stoornissen in het openbare leven zullten
optreden als gevolg van dte staking, zu'lllen
de leiders dier staking verloordeeld kunnen
wiobdien ItOt 5 jaar gevangenisstraf. Spr.
keurdle deze bepaling sterk af, omdat elke
staking kan !Mden tot stoomitesen fa het
openbare leven. Bij sltalking aan een suiker-
fabriek kan b.v". trampersomeeli zich solidlair
verklaren, enz. enz., en dus kunnen bij elke
staking dte leiders gearresteerd wordten en to
vo'orioopige- hechtenis gezet, waardoor die
stalkingen' dan meteen van dte baan zijin. Te
gen zulk optredien en zulkte maairegelen', die
uitsl'uitend zijn in 1 btelang van dte groote
maatschappijien, moeten' wij Steeds bliiven
optredten-, mieende spr., wanltl idlergtelijke
maditsmiddeliein leidten tot juist andtere re-
sulliaten dan mien wensdht. Spr. maaktte dulil-
dielijfc, dat, als men staken' wil verbied'en,
vooraf gezorgd motet wordten' .dat siaiken >om
economisehe redtenen nielt noodig fa.
Htet machtsivertoon van dtegroote rnaat-
schappijen, die Indie wffllen exploiteeren, gaat
te ver en daartegen1 treden wij: op. Dit is dan
ook dte oorzaak van: het verwerpen der vlOoit-
wet. De tegenstemmers hebben' ingezien, dat
minister Coiijlnr to idle Kamer veitegeniwoioir-
digdlei den: sterfcen arm van htet gewdld1 to
Indie en dht gewtelld is het- wat zij! in cms
land niet widen. Applaus.)
De heer Mardhant sprak hitertep over htet
streven dter vrijz.-dtem. om dte gaafheid van
den gulden te behouden en herinnerdte aan
zijn vdorsfel tot kapitaalheffiing, wat door
minister dte Vrfes destijdS was aifgewezen op
■grond van dte toen rijktellijk oipbrengendte be-
llastfagen. Wij waarsdhuwdien dten miinisiier,
zei spr., dat dit zou verapderen en thians zijn
de bordjes al omgeikeerd. Oolijn en dte zij-
uen beweren nu, dat zij die eenig goedle fi
nanciers zijn en dat de gulden gaaf moet
wordten gesteld.
Op het terrein der ambteniarij blijkt al
evenzeer, dat de vrijz-dem. gelijk haddten,
toen zij aandrongen op het niet aanstellem
van nieuwe ambtenaren. De regeering deed
het toeh en nu moeten tal van ambtenaren
„afvloeien", het wachtgeld moet door de be-
lastingbetalers' verschaft worden'.
Men wordt wel wat kriebelig, zei spr., als
nu blijkt, dat wij: ioch gelijk hadden, nadat
wij eerst voor stelselloos waren uitgekreten'.
Thans wil de regeering rigoureuze maatre-
gelen om het tekort van 110 of 140 millioen
weg te werken. Colijn kwam na drie weloen
ministerschap met eenige maatregelen, die to
een minimum van tijd het budget sluitend
zouden maken. Wij1 stonden verbaasd, zei
spr., en ontkenden de mogelijkheid daartoe to
zoo korten tijd, en thans moet de minister dat
toegeven.
De minister wiifL dten staatediensfc reorgani-
seeren en wil daaruit het geld halen, maar
spr. oaikende, dat dit zoo maar is te zeggen,
o/mdat moet wordten nagegaan' of en waar
bezufaigd fcani worden.
Dit heeft tijd noodig, omJdlat
daarbij vele belangrijke kwesties aan de orde
komen: die allerlei groote maatschappelijke
belangen kunnen schaden. De minister kan
wel b.v. den leerplicht willeni inikrimpen of
de ouderdomsuitkeering willen verlagen,
maar dit is niet de juiste manier. Nagegaan
moet allereerst wordlen of bezutoiging moge
lijk is zonder belangrijke sf hadte aan te bren-
gen, maar dat kan men hiet to een drietal
weken. Men moet dusi desnoods het tekort nog
maar wat larger dragen.
Wijzend op het onnniskenbare gemeenschap-
pelijke grondbegtosel, n.l. die godsdienst to de
staatkunde, constateerde spr. toch verschil.
Hoe meer men nadert dat begtosel, hoe meer
loopen de rechtsche partijien uiteen, als het op
de uitvoenfag aankomt (spr. wees hierbiji op
de zending in Indie.)
Dit uiteenloopen der rechtsche partijen
blijkt voortdurend meer. Wat hen bijeenhoudt
is niet het gemtemschappelijk begtosel,. maar
het g«wend-zijn aan het regeeren, zooals het
vroeger den liberalen' ging. Spr. wees hierbij
op het belang bij het regeeren (verdteelien van
baantjes, enz.)
De vrijz-.dem. hebbien uit de ministercrisiS
nieiti gehlaald wat er hit te halen was, zegt
men tot on®, zei spr. Maar om er voldoende
uit te kunnen halen, moesten de democraten
allereerst toegeven-, dat de financien zorgelijk
zijn.
Geen enkele partiji kan den finandeelen
toestand herstellen zonder maatregelen, die
aan anderen schadie doen. Het is gemakkelijik
om te zeggen: wij willen dit niet en dat niet,
maar er moet ten slotte toch wat gebeuren.
Men heeft Kamerontbindtog gewild, waar-
van het gevolg zou zijn, dat de democraten
met een stormloop aan het bewind kwamen.
Spr. betoogde, dat zulk ,een plotselinige
overwinutog geen stand zou houdem, dat to-
tegendeel de democratic langzaamaan moet
Igroeien.
Om te bewijzen, dat de crisis toch wel goe-
de gevolgen heeft gehad voor de democratic,
wees spr. op de eisohen: financieel herstel,
be'handeling der ambtenaren volgens art. 40
van het bezoldigtogsbesluit en ten derde het
niet handhaven van het verwijzen der werk-
loozen naar armenzorg.
Aan de hand van de jongste verklartogen
van het ministerie betoogde spr., dat veel ge-
wonnen is en dat de regeering op den beteren
weg is door het invoeren van een veel1 milldere
houdtog tegenover deze drte eischen.
En daaromi mioigen wij niet- zonder
meer alle mogelijke voomemens der regeering
afwijzen. Wij moeten bedeaken, dat ook wij,
als wij achter de regeeringstafel zatern, maat-
regeliein zouden meeten nemen, waaromitrenit
men het lang niet met ons eens zou zijn. Wij
moeten, desnoodis tegen eigen overtuigtog to,
kunnen meegaah inet voorstellen' der regee
ring, echter uitsluitend op de onafwijsbare
voorwaarde, dat het mes wordt gezet in de
militaire uitgaven, iets wat zeer goed moge
lijk is zonder onze veiligheid in gevaar te
breugen. (Applaus.)
De heer Aukes dankte den heer Mardhant
voor zijin heldere uiteenzettingen en sprak
den wensch uit. dat het publiek na h«t hooren
van dte vrijz.-dem. to-zi'dh'ten het daarmee
steeds meer eens zou worden. Met een woord
van dank voor de opkomst sloot spr. hierna
de vergadering.
JUBILEUM „DE HALTER".
Gaame willen wij ditmaal beginnen met
de Alkmaarsclie Gymnastiekvereenigtog „de
Halter" onze hartelijke gelukwenschen aan te
biedten met haiar zi'lvetrein jubileumi, om dlaar-
n'a te constateeren, dat zij hare feesten Zater-
-diag op schitterendte wijZe heeft togezet mtet
een eereavond to de groojte zaal dter ,JJarmo-
nie".
Reeds bij't binnentreden trof de mooie en
smaakvollte versiering in rood en wit, een ver-
siering, die de zaal zoo'n echt feestelijk aan-
zien gaf. De wanden waren bovendien ge-
tooid miet wandspreuken en raadgevtogen om-
trent „de Halter" en het tumersleven.
Dait dte geheele zaal tot de I'aiaitste pl'aialts
bezet was, spreek vanzelf en behalve ver-
schiilltenidle bekenden uit dte tumwereld waren
als officieele personen aanwezig onze wet-
houder, de heer Ringers, en eenige leden van
den Raad. De Burgemeester was voor dezen
avond verhinderd, doch had bericht gestuurd
de uitvoering van 9 Februari te zuUen bijl-
wonen.
Precies acht uur, dus stipt op tijd, zooals
wij dat alfijd van' „dte Halter" gewand zij!n»,
gingen dte gordijinen vaneen1 en daar stond de
vereenigfag, de jubilaresse, mlet haar voorzit
ter en directeur.
:N!a den> gebruiiktelljlkani vaandtellgroet werd
eerst door dte tedten htet nieuwe feestlied ge-
zongen van den heer W. Kuijk De beer
Schoen, de meisjes en jongens deden' dit pit-
tige lied alle recht wedtervaren' en eeni d'ave-
rend applaus was de belooning.
Daama nam de heer G. Mensfak, als voor
zitter, he! wour<(
De heer Mensink noemdc ne». eet voo^foht
den bezoekers namens de gymnastiekvereeni-
ging „dte Halter" een hartelijk welkom toe te
wise. Hij heeft dezie heeren igeroepen omi mij
fe hulp te koimen. En hij zal bun verttellen wite
en wat je bent
Zich tot dten chef wendlend, vroeg hiji ileiti-
wat fiormeel
„M:ag kan'onnier Bablfag zijn verhaal' ver-
tellen', mijnheer?"
„N'a'tu'uriijk", anltwoordde de chef. „Ik ben
een en al oar. Maar ^aait eenslt dteze 'kerell1 weg-
gtebracht worden."
'En twee van zijn miannen wenkand, wees
hij op het liidhaam vai# Bebward1.
,,Is hij dood?" vboeg Desmond'.
De chef sdiudidie het hoofd1.
„Hij mikte op een' van!' mijn manuen, toen
wij btonenkwamieni", an'two'orddte hij1, „en
'kreeg een kogel1 door de borst voor zijn
moeite. We zullen htem van dit sdhot mloetien
Men genezen om hemi klaar te maken' voor
een tweede!"
Hij ladhte om dteze grap, een korten, grim-
migen liadh.
„Nu, Bariing", ztei Desmond, toen Btellli-
ward weggtediragen was, „ik wou dat je do
zen heeren het verfaaail dteed van de Hohem-
Ihden-lOopgraai"
Blarlitog keek zdlfbewust om zich been1.
Maar de blik van gespamncn, bijna zenuw-
adhtiige oplettemdheid op het gezidht van
Maiimce Strangwise schieein hiesn zeioerlheidi te
geven. En toen hij spraik, riehltte hij zkfh
redi'tsitreeks tot hem.
„WeP, zei hij, ,^najoor Okewood hier, die
ik kende van wegens dat mijn booer zijn opK-
passer was, zegt, dat de heeren' heiti ail'lemiaal
voor mij to orde zulllten^naken, dat ik geidte^
serteerd ben, wanneer ik u ventel wat ik weet
van dtezen officier. Dan wil ik htet wd ver-
tellten en grnag ookwant htet kwam aliemaal
door hem, dat ik mfa sdhoone strafregister
Van achtitien- jaar hteb bedorvan, heeren.
„Toen we in dte buurt van Arras waren een
paar maandten geleden zou dte tofanterie etn
aanval doep., ziet u. Ett die kapiltein hier werid
uitgezondten om zich te voegen bij een- liinie
adhtter het hoofdfcwartier vain dte artiillerie.
Well, en toen nam die mijn en een andtere fce-
rel Maodonald heette die, hij'.was koTpo-
raal van- de antillierie met'm ipee ate sei
ners.
„Het was een aanva® middten op dten dag,
zUet u heerenOnze jonigens gingen er's mid-
dags om vier uur op 10s. Ze moteSten' naar
een sooot van uitstekendte bult in bet Duit-
sdie front gaan, dte Hohemliindten-loopgraaf
noemdten zij dite, de Diuitsdhers eruiit gooien,
doorgaan tolf ze bij dte ondtersteuningSltoiite
Icwrmen. daar ook de viianden ui'temijten en
dan terugkomm. De vuurpi#, die hen waar-
achuwde om terug te gaan, moest veertig mi-
roepen to deze fteesteal. In meer dan in
teen opzicbt is deze avond voor ons een fteest-
avond te noemen, imrners er zijn to ons mid
den eenige gemeentelijke autoriteiten, vertie-
genwoordigers van het gewest Noordholland
van het Kontokl'ijk Nederlandch Gymnastiek-
verband, voorts de technische commissie van
genoemd gewest, vele oprichters van „de Hal
ter" en vele anderen, die door bun aanwezig-
heid blijk van sympathie geven' met het stre
ven van onze vereeniging.
Het doet mij voorts genoegen, dat zooto
groot aantal donateurs en kunstlievendte le
den, die blijk geven ons work op prijs te stel
len, hier aanwezig zijn.
Zonder al te veel van den beschikbaren tijd
to beslag te nemen, wil ik toch met een enkel,
woord rnemoreercn met welke moeilijke om-
standigheden de vereeniging, die 4 Febiuan
.1899 werd opgenilchlti, te fcampen had'.
Aanvankelij'k opgericht met het doel jonge-
mannen en mannen lichaamsontwikkeltog bij
te brengeo, bleek spoed-ig, dat ook jongeren
zich wildten ontwikkelen, een redan, waarom
men er toe overging een aspiranten-afdeeltog
op te richten, die in 1903 tot stand kwam.
D"ze daad is een succes gebleken1.
'Ini 1910 vitel het besluft1, dat dte gymmastiek-
zaal van de R. H. B S. niet meer voor parti-
culieren beschi'kbaar was, een bosluit, dat wij
zeer bejammerden. Onze vereeniging be-
schikte niet over voldoende middelen voor een
passend lokaal en dus waren wij tot werk-
loosbeid gedWongen. Tengevolge daarvan
verlieten dte jongeren- de club en1 ook bij! de
ouderenv ging de liefhebberij er af. Het
scheelde weinig of wij werden ontbondten.
Anderen gaven echter den moed niet op en na
ruim een jaar van elke lokaliteii verstoken te
zito, Slaagdteni wij: er to met den heer1 Mooij,
den tegenwoordigen eigenaar van ,,Het Gul
den Vlies", een- schikking te treffen, waardoor
wij weer fa het bezit kwamen van- een oefen-
lokaal.
Vanaf dien fijdl zijn wij begonnen de licha-
ne'iike ontwikkeling populair te maken bij'
ionb m ou d en on dter d e toenmalige leidtog
v>u den heer Sl'uis werd' tevens een dames-
■i frff-1 in op'SOri cbt
to ton raakten wij ons oefenlokaal weder
kwn+ De zustervereeniging „Kracht en- Vl'ug-
heid" had een lokal'iteit to eigendom weten te
krijgen, waar wij toen eveneens gebruik van
ton den maken.
D.-'ama werd tot een beslissend'en stlap be-
stoten Met dte gvmnastickvereeniging „Tuxn-
lust" wendden wij ons tot B. en W., met het
verzoek om een geschikte lOkaliteit. Het re
sultaat was, dat ons een lokaal to de Am-
h-tols'school werd beschikbaar gesteld
toe wereldoorlog gooide echter weer alle
pl'annen to dte war!. Dank zij dte medewetrkiing
van B, en W. en dten directeur van' Gemeenfe-
werken, werd ons het lokaal to de 6e Ge-
mefoteschool ter beschikking gesteld.
Dit zijn zoo ongeveer dte grooiistte temteto-
hindemissen, Toch waren- er nog tal van
moeiliikheden van meer fatemen aard in deze
nertode van 25 jaren.
Voornamelijk het jaar 1921 was voor ons
een jaar, dat in onze ziel en- geheugen gegrift
staat. Toeni onitvielten oins n.l. twee tfouwe ka-
merad;en door den doOd. Htet werk wat die
kameraden hebben achtergelatcn, hebben Wij
gemeend voort te moeten zetten. Onze op
richters moeten vol voldoening op hum werk
kunnen terugzien.
In de laatste jaren zijn door onze vereeni
ging verSchillende prijzen behaald. Vlag en
vaandel (dat in 1905 onthiuld werd)1 geven
daarvan een beeld.
Th'ans een eniM Woord tot onzen dBrtecteur,
dten heer Sdhentoe. In 1903 zijt gij, alls wer
ken d lid tot onze vereeniging toegetredten.
Wij stoaakteni het genoegen, dat gij to 1916
tot directeur werd aangeSteld. Applaus. Het
is mij een voorrecht u te mOgem oompl'imientee-
ren met een vereeniging van pl.m. 350 wer-
kende leden. Ik hoop, dat het u gegeven is,
noo- lpnae jaren met de vereeniging te mogen
werken.
Als bliik van onze wa-ardeering bied ik u
dlilt geschonk aan namens bestu-ur en ledlen.
Spreker overhandigdie den heer Schenke
een zilveren bloemenva-as, onder luiden bijVal
van het publiek.
De heer Schenke zeide beter een reuzen-
zwaai te kunnen maken dan een reuzen-
speech afsteken1, daarom wiildte hij met enkele
woorden hartelijk danken voor het fraaie ge-
schenk. waadmede hij1 zeer is ingenomen.
De heer Mensink vervolgde daama zijto
rede, zeogendte:
Dat van medische zijdte ons werk sympa
thie heeft_ blijkt uit het artikel van dr. van
Darn in ons programma. Ik zeg dten schrijlver
daarvoor hartelijk dank. (Appl'aus).
Nog wil ik een- woord van dank richten- tot
"mzen oud-tummakker, dten heer Kuijk, die
em passend feestlied vervaardigde.
Tk vind vooral den laatsten regel van1 het
refrain mooi: „Dotor die neev'len breelkt het
daglicht baan". Mo'ge bij velen dte nevel
door het daglicht warden doorbrofceni!
Vnoral bii de dames; moigen ziii alien over-
hiioid worden- van het nut dat de Hchamelijke
nnhvi'kkelfao" heeft Hd'pt met on® de liehame-
li'ike oovoeding populair te maken.
Otoze dlank voorlts aan hen, dite ons ftolan-
nuten, nadat ze waren weggegaan, worden
afgestoken.
„Wel, ik en Mac dat is de korporaal
gingen met den offlidter hier vlak achter dte
troepen, die den aanVal mioesten doien. Nla-
tuuriijk wist ,„Friitz" dat wiji kwamen-, want
htet was heldier dhgliteht en je kon mijlten ver
ziieni over de vlllakte. 'Het eersta was we meric-
ten, was dat Fritz een spervuur was begon
nen, en- we hadden geen twltaitiig meters afgei-
legd of de ouwe Mac fcreeg een fcogel vl'ak
op zijn kensepiiit, zijin heelie hoofd1 was zoowat
weiggeschoten. Dus gingen ik en dte ikapiteto
alleen verder en we 'kwamen -goed en we! to
die loopgraaf en ik begon mijn lfaiie op te
zoeken.
„Het was een mOteiilijk fcarwei, maar 5k
kwam ItOch einidtelijk bij de liinie Onze manne-
tjes hadden net eerste front gezuiverd van
vij'anden en gingen weg door de verbindfags-
loopgraven naar dte ondersteuningsMnie. En
met die ma-Chtoegeweren:, die alldoor maar ra-
ttelden en die bommien, die op dte loopgraaf
viielten en Fritz z'n spervuur over allies been
Was het zoo'n helsch spektake®, dat we 'iedler
woord mioesten setoen.
„Der was een- soonfement huis, een goed
eindje voor Wns u'it, ze noemden het de boer-
d'eTij X en dadelijk vertelt dte brigadte aan
dten- kapitefa, die aan ze setoide, dat de bab-
cied steundten. Gaat met ons voort, alien die
ons steunen! Dat „de Halter" bet moge bren-
gen tot een volgenden mijlpaalDat zij
groe'ie en Mode. Ik' verklaar de bijeea-
komst geopend. (Langdurig applaus).
De volgende spreker was de heer van Eke
ren, vertegenvoordiger van het bestuur van
bet gewest N'oordholland van het Kbn. Ntedi
Gymnastiekverbond. Deze dankte to de eer
ste plaats voor de vriendelijike uitaoadiging
om dezen feestavond bij te wonen. Sprekier
wenschte daama „de Halter" bartdijk gdtik
met het 25-jarig besitaan.
Uw vereeniging hteeft tijidten van bl-oei en
achteruitgang gekend, aldus spr. De verschil
lendte bestuurd&en hebben echter steeds hun
best gedaan bet schip der vereen-igtog door
storm en over klippen te doen varen en' weer
in de veilige haVen terug te doen- keeren. Dit
heeft belt bestuur steedis mlet succes gedaan.
Voor een vereeniging is 25 jaren zeker een
hoogen leeftijd, vervolgde spr. Toch mag uwe
'vereeniging zich verheugen to een bloei, in
kracht en in gezondheid.
In uw middten: hebt gij mannen als Jonkgr,
Schoen en1 Schenke. Ik geloof, dat u daar
med-e een goede toCkomst tegemioet kan gaan.
Ik feliciteer u met maklcer Schenke, uw di
recteur: Hij voelt in de erste plaats voor
li'chamelijke opvoeding, maar to't bijzondfer
vn-or ..de Halter".
Bestuur m leidiing van een vereeniging
mee'en- beide goed zijn. betoogde spr., om
dan te ze^sren dat dit bij „de Halter" bet ge-
vai is. Ik hoop, vervolgdte hij, voor de ver-
oentotog. dat u nog lang mag profiteeren van
de leidiner van makker Schenke.
Sor. besloot met den wensch:, dat ,dte Hal
ter" nog vele iaren mee mag werken, des
noods als eerste in het gewest.
De hleter Mensink dankte den heer Van Eke-
ren-, zeggende, dat de vereeniging niets liever
wil dan op den ingeslagen weg voort te gaan.
De heer Jung, voorzitter van den Turn-
kring ^Alkma-ar en Omstreken", waarvan ook
,,de Halter" lid is (nu ongeveer 10 jaar
lang), merkte allereerst o-p, dat de Tumkring
verzuimd had zich te doen vertegenwoordi-
gen bij het in 1922 gevierde 40-jarig bestaan
van de tumvereeniging te Stompetoren. Dit
was een verzuim, dat natuurlijlk thans, nu „dt
Halter" jubiloert, to geen geval mag voorko-
men.
Dan bood spr. namens het kringbestuur
zijn hartelijke gelukwenschen aan met het ju
bileum van „dte Halter".
Van de autoriteiten' in Alkmaar is nog niet
die medewerking verkregen-, die wij noodig
hebben, d'och wij- hopen toch, dat men ooi
daar zal gaan fazien, dat lichamelijke opvoe
ding noodig is. Wij hebben zeker hunne
sympathie. In dit verband noemde spr. den
haam van den burgemeester, vervolgende:
Wij hopen, dat aan deze sympathie in de toe-
komst steun zal verbonden worden', in zoo-
verre, dat wij over meer lokali-tedt 'kunnen be-
S'Chikken en meer uren kunnen wijden aan
onze taak.
Spr. reikte daarop aan den1 voorzitter een
herfanerfagsmedai'lle over, er den wensch' bij1
voegende, dat deze een plaatsje gegeven
wordt aan het vaandel Van „de Halter".
De voorzitter, den heer Jung, hartelijk dan-
kerne voor het geschenk, gaf dezen de verze-
leering, dat, waar dte gewestelijike uitvoering
in Alkmaar zal plaats hebben, de -Tumkring
'op dte voile miedieweiklfag van' „dte Hallter
kan rekencn. Spr. meende, dat dteze morede
steun dte gpooitste steun' is, die hij' a-ani den
Tumlcring alb centraal lichaam kan toe-
zeggen.
De heer R. Oostenveld v roeg alls eerste
directeur dte aandacht. Spr. zeidte dht
het hem vreemd aandeed, dat hijl het tootteel,
waarop hij dte eerste lessen- gaf aan „de
Ha'ter". thans weer moest beklimmen, om de
vereenir-ing te feliciteeren met dit jubileum.
Spr. die zeer aangedaan was, n-oemd'e het een
sreluk d'at hij dit oogenblik nog mocht bele
ven. Hij hiaaldb dan eendigte oude herinmeirito'
pen on. vervolgens betoogende, dat Alkmaar'
trotsch kain zijn op ,;de Halter", de hoop
uiltendte, dat die vereenilgtog nog i-aren- lang
m-oge bestaiani.
Spr srhank daarop namens de oprichters
ran „de Halter" een- stel ringeni, bij dte oefe-
ningen te gebruiken „Gebmikt ze in gezond1-
to'et" besloot hij.
terij iop die boerdterij gieri'cht moest warden
„Ik 'kan -dte boerdterij van hieraf niiiet zleni',
zegt dte kapitefa. Ik zag htet diilng zoo dte
dd'ijk als wait -en ik wees htet hem.- Miaar
nee; hij kon het niet ziien.
„Ik zal een letodje uit de loopgraaf kruiL
pen, kanonnier", zegb-ie tegen me, „bl'ijf jif
hier zegt-ie ik zal je laten weten wanneer je
me volgen mloet!"
En met die woorden1 was-ite -weg uit die
ttloopgraaf en ik bleef mtet die tostrumeniten
achter 'tussdhen ailemaal doiole Duitschera
en 'Onze fflannetjes 'hadden er niet weinig ge-
naakt! Htet was erg eemzaam, daiar waar ik
was, want -onze jongens waren aliemaal weg
om den Vijand te bombardeeren, die als een
troep ratten ho'ven en ibenedten dte ondersteu-
ntogsloopgraaf rondkrabbelden.
„Ik volgde den kapdtein met m'n oogen,
heeren, en ik mag doodVaillen' als hij niet
dwars over het 'Open veld litep en over de on-
dersteunfaigsloapgraaf. Toen verdween hij in
een granaat-tnadhter en ik vewlioor hem1 uit
't oog. Wtel', ilk wachtte-en wacihstte, miaar
niets van dten' officier te zien. Dte vuuTjpijl
gaaf op en onze jongens komen fetug met
een half dozijlni Duitscheii9 voor hen uit, die f
met dte handen omhoog loopen. 'Een paar van
de jongens die Bangs mij kwamen, vnoegen
of ik van plan was dlaiar den heelen nadht
te blijvenEn de brigaidtejgeneraal seinde als
eeni gek om met den kapitein te spreken.
(Wordt vervolgd.)
