\lkmaarsche Gourant
Uw Prijscouranten
Laat oas
drukken.
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms. COSTER ZOON,
FEUILLETON.
Voordam G 9, ALKMAAR.
Maandag 11 Februari.
ProTinciaal Nienws
Een en ander over bodemgebreken
in kleihoudende gronden.
aric
*o. 85.
1924.
Honderd Zes an Twlntlgste Jaargang,
(Vervolg.)
Zooals u bekend is loopen de humeuze
zandgronden, wanneer ze door kalk- of an
dere alcalische bemestingen, waaronder dan'
ook te rekenen is het Chilisalpeter, blijvend
of voorbijgaand een alcalische reactie aam-
nemen, groote kans haverziek te worden.
Is nu dte alcalische reactie oorzaak van de
haverziekte? Neert, want op kleigronden, die
beslist akalisch reageeren, verbouwt men als
regel volkomen gezondle haver. Nog sterker,
volkomen gezonide haver op sc'huimaarde. Al
calische reactie is dus niet de oorzaak, hoog-
stens bij de humeuze zandgronden een der
voorwaarden.
Haverziekte komt overigens op de kleihou
dende gronden veelvuldig voor, at mieemit de
ziekte er gewoonlijik niet hetzelfde ernstige
karaktfer aan als op de veeflkoloniiale eni an
dere humeuze zandgronden. In de provincie
Groningen zijn 't vooral de dude kleigron
den random Beduur die aan deze ziekte lij-
den; het verschijnsel is daar stellig al 30
ja-ar lang -bekend, al heeft men het matuur-
lijk vroeger niet beschouwd als een1 ziekte
waarvan- de grond de sc'huild draagt. Verder
treft men1 't op zeer verschillenide kleigronden
aan: roodoorngronden t.z. van Appinge-
dam, lichte zavelgronden. In1 de DoIIard-
polders onbekenid1.
Wanneer treedt nu op kleigrond het ver
schijnsel op? Op de klei nog lang niet zoo
grondig bestudeerd1 als op den zandgrond;
wel sindls enkele jaren aandacht aamge-
soho-nkem, maar opzettelijke proeven zijn nog
pas begouuen. Maar de waarnemingen heb
ben geleerd, dat, althans op de zwaardere
gronden de ziekte samenhangt met de struc
tuur*. (Voorbeelden!
Is dit werkelijlk een voorwaarde (rt.l. slech-
te structuur) voor het optreden van die ha
verziekte, dan zijn de verschijnselen op de
klei en' op de humeuze zandgronden mis-
schien onder den gezichtspunt te brengen op
de volgende wijze:
Een ho-ofdvoorwaarde voor het optreden'
der ziekte zou kunnen zijn: een zekere zuur
stof gebrek in den grond, hetzij diat dit
zuurstofgebrek een directe oorzaak is, maar
waarschijnlijk is dit niet, hetzij: dat bij dit
gebrek aan ruime luchttoetreding goede
bacterien' op den aclitergrond treden en'
slechte bacterien' de overhand krijgen.
Dit te kort aan zuurstof wordt bij de klei
gronden veroorzaakt door een slechte struc
tuur, bij humeuze zandgtonden door de hu
mus bij, alcalische reactie (legt zuurstof
vast). De alcalische reactie is dus si edits een
voorwaarde om dte hoofdvoorwaarde
zuurstof te kort te kunnen vervullen. Of
deze hypothese juist is, zal eerst gezegd kun
nen worden. als de eigenlij'ke oorzaak van
de haverziekte bekend is. Maar dat op de
klei de ziekte samenhangt met dte structuur
volgt uit de feiien. Bij' onze proeven trachten
we dan ook 'dte gronden door bekalking te
verbeteren, een middtel dat op de zandgron
den juist de ziekte te voorschijn roept.
U zult bij u zelf al dte opmerking- gemaakt
hebben, dat deze bewering omtrent dte slech
te structuur en geringe luchttoetreding toch
niet op gaat voor de lichte zavelgronden,
voor de haverzieke gronden in den A. P.
polder. Nteen, daar klopt't niet! Maar 't is
de vraag of men- daar toch ook niet op ze-.
kere diepte in den grond bij tijden te maken
heeft met een zuurstof tekort. In dte Negenb.
polder te Groningen waar voor enkele jaren
de haverziekte op zeer goedi doorlatenden za-
vel'grond optrad, werden in't najaar op 25
a 20 c.M. onder de oppervlakte blauwzwarte
reductievlekken waargenomen. Deze vlekken
wijzen zeer beslist op zuurstofgebrek op die
diepte. Naar de oorzaak kan men nog slechts
gissen: sterke ontwikkeling van acrdben-
bat. aan' dte oppervlakte.
Hoe moei men de haverziekte op de klei
bestrijden?
Men' kan; bier nog niiet met dtezelfde be-
slistheid spreken als ten aanzien v. d. zand
gronden. Maar voor zoover onze kennis thans
gaat kan men zeggen: a. verbeter bij' zwaar
dere kletgronden dte structuur door bekal-
Mng; b. geef op pereeelen die aan de. haver
ziekte l'ijden bijj haver althans geen Chili
maar zwavelamm, want dit voorsehrift
voor de zandgronclen geldt stellig ook voor
de klei; c. geef bij bet optreden van d'e ziekte
een 50u naar 50 K.G. per H.A. Dat dit
middel ook op kleigronden helpt zal u wel-
licht bekend zijn uit het proefveld bij de hr.
Waijboer ten misschien ook nog wel uit an-
dere gevallen.
Ik wil hier bij de haverziekte nog 6en punt
ter sprake brengen. Ik zou dat ook gedaan
hebben indien de beer Smeding bet mij1 niet
genoemd had als een der puuten die men
gaarne ihier door mij besprokem zou zien: nl.
Oorspronkelljke novelle van J. C. L. B. Pet.
2)
Ik werd z66 amgsHig, dat ik besloot daar-
hieen ite gaan, orn te iiooren of er een onge-
luk was gebeurd. Voor het geyal zij thuis
miocht komen, wanneer ik er niet was, ilegde
ik een brief je op de itaftel, waarop ik schreef
„Bani even uit, kom direct terug, wadit hier.'"
Toen ging .ik de trap al en litep unlet haas-
tige, zenuwachtige sdireden naar dten hoek,
ondertusschen isdierp uitziend1, of ik Marion
in dte verte zag aankomen.
Op den hoek van dte beidle straiten herin-
nemte zidh niemiand, dat er lern ongieluk ge
beurd -was.
Ik kteerdie dus wteier huiswaarts met loome
schreden. Ik voelde een grooten angisit, zon-
•der te weten waaroni.
Mijn kamfer1 was illeteg, tloen ik ttihuiekwani'
en bet brief je lag onaangeromi1 op itiaM.
Ik trachifte mijzelf te overfcuigen, dlat bet
dwaas was, offi zoo angsiig te zija.
het veelvuMg voorkomra van veenkoi. ha
verziekte op gescheurd grasland1. In Gronin
gen heb ik herhaaldelijk geboord van het
voorkomen van haverziekte op gescheurd
groenland en in het voor jaar van 1923 heb
3c zelf met een zeer typisch em zeer leerrijk
voorbeeld daarvan kennis gemaakt. Op de
thans beddjkte kweldter van waterscih. Th.
v. T. werdlen reeds in het voorjaar 1923 en
kele stukken gtescheuid. Een' der landtb. ver-
bouwdle als proef haver, tarwe, gerst, mos-
terd, bl. maanzaad. Ik had al die vraag ge-
steld of de bewerking v. d grond wel juist
was geweest, of voor jonge kwelder niet te
diep geploegd werd. De gewassen kwamen
niet fleurig op en op zekeren dag consta-
teerde ik bij die haver en dte tarwe veenkol. ha
verziekte en deze ziekte heeft zieh zoo hevig
ontwikkeld, dat beidte gewassen totaal mis-
lukt zijn. Dit geval is idterst leerzaam naar
't mij voorkomt en vooral op dit oogenblik In
Groningen van zooveel belang omdat we
daar thans voor de vraag staan hoe de
800'900 H. A. kweldergrond die thans be-
dSjlkt zijn of worden in de eerstvolgende ja
ren gescheurd' moeten worden.
Ik heb n.l. direct verband gezocht tusschen
dte wijze van scheuren op het bewuste perceel
en het optreden van de haverziekte. Er werd
in strijd met de eeuwenouden ervaring in
Zeeland en met de ervaringem vroeger in
Groningen opgedaan te diep geploegd. Pri-
mo kwam hierdoor de zodten te diep onder
de oppervlakte, niet meer ondter't bereik van
de lucht. Secundo werd getweevoord waar-
door over de eerste snede de nog minder
doorwortelde en nog tot verslem'ping nel-
gende grond onder de zouden' werd ge-
bracht. Als bij reedls lange in cultuur zijnde
poldergrond werd geegd en1 nog eens ge-
egd, waardoor de bovenlaag sterk verkrui-
meld werd en bij regen nog eerder verslemip-
te. De zode werd dus totaal van die lucht af-
gesloten. De verterende zode heeft dte nog
in den' gron'dl aanwezige zuurstof verbruikt
en zoodoende werd' de voorwaarde geschapen
voor het optreden van die haverziekte. Mis
schien zijn onder deze omstandighedten bac-,
terien op d'en voorgrond getreden die bij de
haverziekte een rol spelen.
Nu moge oud 'groenland niet die neiging
tot dithtslempen hebben als jonge polder
grond maar toch mag men' de vraag stellen
of er bij het scheuren van grasland! wel vol-
doende om gedacht wordt niet te diep te plote-
gen zoodat dte zode zich onder ruime toetre-
ding van die lucht kan omzetten. Het schijnt
mij toe, dat men bij het scheuren van oud
grasland in hoofdzaak de gedragslijn moet
volgen die die ervaring b. h. scheuren van,
KWELDERGRONlD O'NS GELEERD
HEEFT.
Bij de humeuze zandgronden is als tegen-
hanger van de haverziekte te beschouwen de
zure of Hooghalensche ziekte, die optreedt bij
een te groot kalktekort. Gf deze ziekte ook op
kleigronden optreedt is mij niet bekend. Ik
heb er reeds op gewezen, dat men biji d'e klei-
houdend'e gronden' een zeer goede ontwikke
ling van vele gewassen waarneemt onver-
schillig of de'reactie akal'isch of sterk zuur
is. De zure reactie op zich zelf draagt dus
niet de schuld van deze ziekte maar andere
eigenschappen van dte zandgronden spelen
daarbij blijkbaar een rol.
In Noord-Holland heb ik kennis gemaakt
met 2 gevallen waarin een pleksgewijze
slechte stand van' het gewas gepaard ging
met een duidelijk verschil in reactie van den
grond, met dien verstande, dat de slechte
iplek uiterst zwak zuur, de goedte plek uiterst
zwak akalisch reageerde. Het eene geval
heeft betrekking op een kamp tarwe bij Mr. J.
B. Waiboer te, Wieringerwaard; dit was een
uiterst merkwaardig geval, omdat de ver-
schillen in den' stand van' het gewas zoo ver-
bazend groot waren en er voor dien trammer
iets abnormaals opgemerkt was geworden.
Het andere betreft een perceel groenland bij
d'en beer P. Koster te Bobeldijk met pleks-
gewij'ze slechte zodten.
Gezien de veel en veel sterker zure klei
gronden die toch goedte gewassen dfagen
durf ik hier niet dadelijk de zwavelzure re
actie voor dten slechten stand aansprakelijk
stellen. Het reactieverschil kan secundair
veTschijnsel zijn, behoeft geen- oorzaak te
zijn. Toch ligt't natuurlijk voor die hand in
dergelijke gevallen te probeeren of men door
bekalking verbetering.kan verkrijgen.
Op de zandgronden blijken volgens de on-
derzoekingen van collega Hudig in meerdere
of mindere mate gevoelig te zijn voor den
aard der meststoffen. Of men het akaldsohe
chilisalpeter of de zure meststof zwavelzure
ammoniak geeft is dikwijls van zeer grobten
invloed op de opbrengst. Langzamerhand is
men daar zoover gekomen, d'at men na onder-
zoek van den grond kan aangeven" hoe men
bemesten moet of men chili of zwav. amm.
superph. of Thomasmeel, al of geen mergel
geven moet en hoeveel mergel men moet ge-
ven om de kan® op een goede opbrengst aan
een bepaald gewas zoo groot mogelijk te
maken
(Wordt vexvolgd.)
UIT BERGEN.
Vervolg Alg. Verg. V. V. V.
De Voorzitter deelde niede, dat ingevolge
een ingekomen schrijven van den beer Van
Gulik, aan die zustervereeniging te Schoorl
Het was bast miogelijk, .dat Marion had
moetlen wachfen, of dat het gespnefc lan'geir
duurde, dlan zij: had gedladit. Maar die on-
rust wildte niet wijken'.
Ik kon het niet langer uiithoudteni op niiijn
kamer. Ik mioest iets doen. Hiet hrtefje lag nog
op de tatfel, ik kon heel goed even gaan infor-
meeren bij hiaar hospita, of ze nog niet thuis
was geweest.
Wear litep ik haiastfig door de straat 'Haiair
kosthuis Was niet veraf. Olp mijn vraag, of
miss Grened niet 'thuis v^as geweest, ant-
woordde de hospita verbaasd, dat ze dachlt,
dat dte juffrouw 'biji mij was, dai ze al voor
achiten was weggegaan, en sindsdien niet ibe-
ttug was gekoimen.
Ik ging weer ilerug naar rnijln kamer.
Toen ik de trap opging, wist ik al, dat zij
er niet zou zijn, andters teas ze mij' zeiker te-
gem'oetgekomjen. Een drukkende stillltte
heerschte in het kamertje. Hiet brief je lag nog
steedls op dte itaM.
'Hiet! geluid van die klok deed' mlij opschrik-
ken; het was tilen uur.
Marion was niet teruggekosnien.
Een oogenblik was ik radtel'oos. Ik d'adit er
over om' nog te waektea, maar voalda, dat
ews schrijven was gericht, ojn bij het 8taats-
boschbeheer gemeenschappelijk stappen te
doen om te bereiken, dat het gezicht op het
Nokduin en andere plaatsen door de te hooge
dennen niet langer wordt belemmerd.
Van Schoorl was evenwel nog geen amt-
woord ingekomen.
Van het Reisbureau Hooyman en S'chuur-
man was een verzoek ingekomen om voor dit
Bureau als correspondent op te treden. Het
Bestuur had' echter gemeend dat dit niet op
den weg van het Bureau lag.
Aan de Berger IJssportvereeniging waren
voor de gehoudten kinder-ijswedstrijden de
overgebleven prijsjes van het Bloemencoreo
geschonken.
Van den Bond Heemschut was bericht in
gekomen, dat de contributie 1 pet. van de
jaarlijksche ontvangsten moest bedragen.
Het Bestuur had bericht, daarop niet te kun
nen ingaan, waarop van Heemschut een
schrijven was ontvangen, dat de vereeniging
als vooriheen voor f 5 lid kon blijven.
Als antwoord op een ingekomen. vraag,
hoeveel buitenlandsche gasten de gemeente
bezochten, was medegedeeld, dat slechts enke
le Engelschen en Amerikanen de gemeente
hadden bezocht.
Van de Posterijen was bericht ingekomen,
dat 'het plan' bestaat, in het seizoen het kan-
toor te Bergen aan Zee inplaats van lOTs,
914 uur open' te stellten. Gevraagd werd,
wel'ke uren het meest gewenscbt waren.
Het Bestuur had geantwoord, de voorgeno-
men inkrimping ten zeerste te betreurcm
Wanneer deze onvermijidelijk was, dan werd
aan een slutting van 12 uur tot 2 uur in
plaats van 12 uur tot 1 uur met een overiigens
onveranderden dienst d'e voorkeur gegeven.
Ook die D'irecteur van het Post- en Telcgraaf-
kantoor te Bergen had geadviseerd, tot de
voorgenomen inkrimping niet over te gaan.
De Voorzitter herinnerde er hierna aan, dat
reeds dikwijls de noodzakelijkheid van een
rijwielpad van De Franschman naar Bergen
aan Zee was besproken. Het verheugde spr.,
thans te kunnen mededeelen, dat de familie
van Reenen toestemming aan vereeniging
heeft gegeven, dit rijwielpad Hangs dten be-
staanden weg aan te leggen. (Applaus.)
Spr. had een en ander met den Burge-
meester opgenomen. Hij had gehoopt achter
het vlagduin om te kunnen gaan, doch dit
was niet mogelijk gebleken, zoodat het pad
daar wel vlak langs de dennetjes zal moeten
komen.
Spr. zou, nil de toestemming er 'is:, alle
zeil'en willen bijzetten, het pad tot stand te
in en in die eerste plants daarvoor een
ep wi'llen doen op de, rijwielpa'dvereeni-
ging Noord-Kennemerland. H'et Bestuur van
die rijwielpadvereeniging wil graag werken,
maar kon tot nog toe niets bereiken. Spr. ge-
looft dan, ook, dat de rijwielpadvereeniging
zal willen steunen. Voorts hoopte spr. op de
gemeente, maar bij vreest, die hoop te moeten
Men varen. De gemeentef inancieo staan er
niet gunstig voor.
De heer Brugman: Nou, nou!
De Voorzitter: Het zal miji straks hoogst
aangenaam zijn, als de heer Brugman mij in
den Raad voor het plan wil steunen. t
Voorts zou spr. gaarne zien., dat de Ver
eeniging het saldo van' de loterij beschikbaar
stelde en ten slotte wil hij zich. wenden tot d'en
A. N. W. B. Deze laatste geeft all'een voor
paden langs niet-bestaande wegen, doch het
geldt hier een bizonder geval en als wij flink
aanpakken dan neemt spr. aan, de A. N. W.
B. voor het plan te kunnen winnen.
'Spr. vraagt, of de vergadering voor de
totstandkoming van. het rijwielpad een be-
drag wil vaststelllen of aan het bestuur wil
overlaten naar omstandigheden te handelen.
De heer C. Bogtman Az. wee9 -er op, dat
de kwestie-rijwielpaden in Bergen meer dan
een® was besproken. Voor de nuttigheid en
noodigheid ervan behoeft geen lams meer te
worden gebroken. Het toerisme vraagt rond-
ritten. De afd. Bergen van de rijwielpadver
eeniging 'is actiief geweest en kreeg veel leden.
Een onderhoud had.plants met den eigenaar
van het bosch en de duinen, maar vet was
toen ver te halen, een pad te 'krijgen door de
duinen. In de, rijwielpadvereeniging kwam
nieuW bloed', een projectie voor een rijteielpad
van Egmond aan Zee naar Be rgeni aan Zee
werd gemaakt 'en daarvoor werd toestemming
verkregen. Het plan over een lengte van 4
K.M. vorderd'e 50.000. Er zou naar wor
den omgezien, hoe dit geld te krijgen, maar
sinds dien wordt er niet meer over gesproken.
De heer Roggeveen projecteerde nog een wie-
lerpad vanaf de waterleiding door den Uilen-
vang naar de Franschman.. De heer Van Ree
nen was alleen bereid, goed te vinden (dat er
van den overgang van het spoor tot den. Zee-
weg een rijwielpad gemaakt werdl Ook dit
laatste plan is echter blijven zittem. Het Be
stuur van de Rijwielpadvereeniging heeft ook
het denkbeeld ondier d'e oogen: gezien van. een
rijwielpad vanaf De Franschman naar Ber
gen a an Zee, parallel aan den Zeeweg, maar
er niet naast en dat zou loopen over den
donkeren hoek. Hierdoor zou wordlen bereikt,
dat m'en naar Zee, been, den Zeeweg en te
rug het rijwielpad. kon volgen, of omgekeerd.
Spr. wil dit denkbeeld vasthouden. Spr. be-
grijpt niet, dat nog besproken moet worden,
dat de heer Van Reenen ervoor is, dat er een
rijwielpad komt langs- den Zeeweg. Zijn be-
langen als exploitant en groot-grondbezitter
-ik hientoe niet 'in isfaait zou zijn. Weer iraoesit
ik iets doen. Dan- besloot ik, het huis van' mr.
Hanote op te zoeken, en te vnageni of Marion
daar was geweest, en of zij! er missctoiten nog
was.
HODEDSTUK IL
Opgewo-ndten spoedide ik mij! voort, duizend
anigstige gedaditen warrelden. dooreen1 in
m'ijn. hoofd. Ik wist diet wat ilk zou zeggen en
boeik zou liandclen:ik had maar edn doei
M'ariion 'terug te.vinden. Ik dacbt er niu niet
aan, of ze wterk voor mij zou hebben geivon-
deni of niet; het eernige wait ik veriangdle
was, mlijd l-iievdling ween veillig biji mij te
'htebben.
In db straiten teas de stoffige teairimite van
d'en Septemberdag nog blijven hangeni; 't
zweet liep Van mijn vooarhoofd, enfedle voor-
'bijgangers kefcen miji na, 'terteijll ik in h'aasi-
tige vaart voortsnelde. Ik merlkte het nauwe-
lijks op, ik wildte vooruiit, vooruit. Elentaiaal
botstle ik tegen een man op, ik maw er geen
n'otitite van en zag niet om, toen ik aidhifer mij
ho-ordie vl'oeken,.
13a was in Mffls End 'Raad, m litep op hot
braigea dit mee. Spr. aou het op teoogeti
prijs stellen, wanneer dit rijwielpad kon ge
maakt worden over den. donkeren hoek tot
Bergen aan Zee en was er geen voorstander
van, dat de V. V. V. zich bemoeit met rijwiel-
paden langs openbare wegen. Alleen afzon-
derlijke rijwielipaden verdienen dien steun.
Een rijwielpad langs den Zeeweg komt er
evengoed.
De heer Zei'ler meende dat men zich niet
alleen moest afvragen, wat wenschelijk was,
maar ook wat bereikbaar was. De familie van
Reenen weigert kort en goed het aanleggen
van een rijwielpad door de duinen toe te
staan. Men kan daarover nu lang en breed
spreken, maar per slot van rekening zijn zij'
eigenaren en als zij het absoluut weigeren,
dan is voor spr. de zaak daarmee uit. Wa.t
men in de toekomst kan bereiken? Dii kan
wel eens een verre toekomst zijn en wij' dienen
tusschentij'ds te doen, wat bereikbaar is. Spr.
meent, dat er al een succes is bereikt, dat het
rijwielpad langs den zeeweg er nu mag ko
men en merkte nog op, dat het los van dfn
Zeeweg komt te liggen. Dfet bet pad er toch'
zal komen wanneer de V. V. V. er rich niet
mee bemoeit, betwijfelt spr. Door wie zal het
er dan komen en wanneer? Spr. vreest, dat
we dan nog jaren moeten wachten. Wan
neer'de heer Bogtman evenals spr. het legio
aantal klachten dezen zomer over het ver-
keer langs den Zeeweg gehoord had, dan zou
hij moeten erkennen, dat er niet gewaeht kan
worden. Het was er eenvoudig niet te doen.
Motoren met zijspanwagentjes, auto's, mo-
torfietsen, fietsen, voetgangers, rijtuigen,
kinderwagens, alles moest op dien eenen
drukken zeeweg elkaar passeeren. Dat er
geen d'ooden gevallen zijn, heeft spr. in hoo
ge mate verwonderd. Spr. verneemt gaarne
van den heer Bogtiqan, hoe 'het rijwielpad er
anders zal komen.
De heer Bogtman: Op het oogenblik is de
Zeeweg eeni particuliere weg. Daarin zal ver-
andering komen. Maar dit zal niet zoo vlug
gaan. De gevaren ontstaan, doordat dte weg
te smal is.
De Voorzitter: Moeten- wii den toestiand
z66 laten, met het gevolg, dat het nog jaren
lang zoo kan duren of moeten wij trachten,
met able middel en verandering in den toe-
stand te brengen. Spr. meent, dat het laatste
gedaan moet worden.
De heer J. Ruiter wees er op, dat er aan
den linkerkant van den Zeeweg meer moge-
j lijkheid is, om het rijwielpad iets verder van
i den weg af te maken.
De Voorzitter kon nog niet precies zeggen,
hoe het er komt. Het plan is, om het rijwiel
pad aan dien rechterkant te leggen, omdat
het andere ook reohts ligt en omdat daardoor
venfied'en kan worden, dat men op den. hoek
moet oversteken. Aan den anderen kant lig
gen bovendien die buizen van de waterleiding
en de kabel. Het ligt in de bedoeling een pad
te maken van 2 a ty> M. breedte en het zal
wel een stukje van den weg afkomen.
De heer Brugman vroeg of de voorzitter
met hem niet van meening was, dat de Raad
inzake den Zeeweg ook een woordje mee-
spreekt. N
De Voorzitter was van meening, dat dit in
den Raad thuis behoorde.
De heer Klomp Icon begrijpen, dat men een.
rijwielpad door die duinen, wat meer van den
Zeeweg verwijderd, idealer vornd. In Bergen
moest men nu evenwel het brood eten, dat nu
gebakken wordt. Spr. was van meening, dat,
wat' nu kon geschieden, hetgeen, wat later
kon gebeuren, niet in' den weg stondl Den
afgeloopen zomer was voor velen in Bergen
niet bepaald gunstig geweest. De komende
zomer zou vermoedelijk iets beter zijin, (de
voorzitter zal daarover straks wel mededtee-
lingen doeni) maar toch is d'e toestand1 zo6,
dat dte bevolking in Bergen het van het he-
den moet hebben en thans niet kan leven van
hetgeen in de toekomst zal zijn. Men is het er
over eens, dat de bestaande weg door de toe-
name van het verkeer groota gevaren- ople-
vert. Thans telt Bergen reeds '5000 zielei. en
Alkmaar 26000. Wat beteekenen, als men
de zaak in beidte plaatsen goed begrijpt, de
aan het voorstel verbonden kosten? Spr. oor-
deelt deze zoo luttel, dat men van het plan
niet mag afzien, omdat in de toekomst een
grooter plan mogelijk zou zijn. Alkmaar en
Bergen hebben z. i. wel zoo'n toekomst, dat
over een aantal jaren een bedrag, wat nu uit-
gegeven moet worden, op het grootere plan
geen rol speelt. Algemeen vindt men een rij
wielpad nuttig en noodig. Laat men er dan
ook wat voor over hebben. Spr. verwacht, dat,
wanneer oniverhoopt over 5 jaar een rijwiel
pad door de duinen gemaakt kon worden, de
voorstanders, wanneer de vereenigingen geen
geld konden yerschaffen, door vrijiwillige bij-
dragen het geld bijeen zullen brengen-. Wie
wat wil, moet er ook wat voor over hebben.
Wat nu gevraagd wordt, is geen offer. Wat
is er tegen, om het saldo van 1000 hier-
voor te voteeren? Met den. voorzitter is spr.
van meening, dat reeds veel is bereikt, nu de
eigenaars bun toestemming hebben gegeven.
Het rijteielpad zal een groote veiligheid
geven en natuurgenot versdiaffen aan dui-
zend'en uit deze streek.
Spr. meent dan ook, al ziet hijl het rijwiel
pad er nog niet, dat de V. V. V. althans alles
moet doen-, om. de verwezenlijlking er van te
bespoedigen en stelde voor, het Bestuur te
machtigen, naar bevind van zaken te hande-
itrottoir langs,dte oneveo genummerde hui-
zen. Iik was b'ij. no. 2'19. Nlog .ruimi honderd
huizen had ik lie llbopen voor ik bij no. 73
zou zijn.
De numimers flifsitem voodbij! irnijinj oogen,
een. enkele mlaal 'kon iik er een ondierscheiiden.
Hij'gendle Shield) ik still bij' no. 73. Het was'
teen- uit een lahge riji gelijkvoirm'ige leelijike
huizen, die teen gelijke kleur schenen te heb
ben door het grijize stof, diat deuren en ko-
z'ijimen bedekte.
:Iik belde en wadhltte. Geen ;gtel'uid klonk uit
het huis. Driftig trok 'ik voor de ifiweedte m'aal
aan de bel, de liuidl en vinnig rinkeldte in de
gang.
Nog bleek er geen1 leven in het huis. E'en
©ogenWiik sfond ik besiluiteloos. Toen had ik
het ouaangen'ame gevotel, ailsof iemand imlij;
van achteren strak aanzag. Plotsel-mg wendl-
de ik tnSjto hoofd om.
'Eenigte meters vender slond telea- huuraiuto.
De chauffeur h'ing uiiiil zijn voertuig en' zag
m'iji met intense beiangstelling aan.
Iju mijn radtel'oosheid stoinipte .ik op dte
voordeur, toen. die, tot .mijh• verbazing, van-
ztelf openging. Al den tijlcl, dat ik had staan
beBim, had dte dlaun op m Jaar gastaaa.
lea
De heer Verbeek deelde dte meening niet,
dat het ideaal zou zijn, een fietspad door de
duinen te hebben. Waar te veel menschen ko
men, wordt de natuur te zeer geschaad.
De heer Klomp wenschte ook geenszins
een doorkruizing van de duinen met rijwiel-
paden.
De Voorzitter was van meening, d'at de ver-
nieling juist door eeni fietspad' wordt tegen-
gegaan. De menschen blijven dan op't ge-
baande pad. Vernieling geschiedt ook vaak
uit onwetendheid. In. ons land zijp- talrijke
buitenplaatsen, die voor het publiek gcsloten
waren. De A. N. W. B. kreeg gedaan, dat cr
rijwielpaden door gelegd mochten worden. In
de Lage Vuursche is een bosch dat altijd
open was,-- z66 vernield, dat het gcsloten is
geworden, maar het rijwielpad is nog open.
De heer Verbeek wees er op, dat er achter
het Hof in d'en tijd van de bloeiend'e brem
bijna geen wandelaar komt, of hij trekt er de
brem stuk. Waar fietsers komen, zijn ook
wandelaars.
De heer Bogtman oordeelde, dat men
steeds op hetzelfde aambeeld moest blijven
hameren. Spr. zal geen voorstel doen, omdat
hij toch te weinig gesteund wordt, maar hij
had liever eeni uitspraak van de vergadering,
dat wij hier moeten hebben rijwielpaden, los
van de bestaande wegen.
De voorzitter vreesde, dat-men d'aarmede
bet tegenovergesteldc zou bereiken. Spr
weet, d'at de familie Van Reenen geen toe
stemming zal geven1 voor het leggen van een
riiwielp-ad dtoor de duinent
De heer Roggeveen raadde ook aan, de
Vaas niet te broken. Als bestuurslid van de
Rijwielpadvereeniging was ook hijl voter het
voo-rstel van het bestuur
Op een vraag van den heer Grootegoed,
verktaarde die voorzitter, dat de vereeniging
niet verder zou kunnen gaan dan: ongeveer
1000 beschikbaar stellen. De kosten raatn-
de hij op ongeveer 4500.
De heeren Roggeveen en. Klomp oordieelden
dteze ranting wel wat laag.
De heer Grootegoed was niet tegen' het
voorstel, mits de ledeti maar niet eventuetel
pond-ponds gewijlze later een bijdrage moes-
ten geven.
De heer van- Gulilc veronderstelde, diat in
Bergen en in Alkmaar dooir het oirculceren
van lijsten ook wel geldcn voor het mtooie
plain bijeengebracht konden wordten.
De voorzitter vond dit geen kwaad idee.
De heer de Jonge stond ook op het stand*
punt, d'at het te maken rijteielpad eeni nutitige
zaak is. Spr. had echter bij de opsommingvan
de lichamen, waar getrachlt zal worden, geld
te verkrijgen, teen lichaam gemist, nil. die
Bouw- - en Explioitatie-Maiatschappij1 Bergen
aan Zee. Deze was toch ook een belangheb-
benlde. Spr vroeg of niet te bereiken was, dat
ook dit licha'am een bijdrage geeft.
De voorzitter zegcte toe, diat getrachlt zal
worden dit te probeeren.. Spr. oordeelde de
zaiak voldoende besproken. -E'r zijn twee voor-
stetien., n.l. da't van den heer Bogtman,. olm
de zaak te laten rusten en dat van het bestuur
om de zaak tef hand te nemen en. te handelen
naar bevind van zaken. Spr. verzocht den
voorstanders van het voorstel1 van htet be
stuur, dit door op te staan kenbaar te maken.
Slechts een enkelirig bleef zi tten, zoodat het
bestuursvoorstel werd aangenomem
(Wordt vervolgd.)
UIT HE I LOO.
Heiloo staat in het teeken van liefdadlig-*
heid.
Herwonnen Levenskracht, een instelling
van de R. K. Arbeidersbewegin-g, houdt in
het Brunogebouw een tenteonstelling waar
van gistermiddag om 2 uur de opening plaats
had.
Aan de tenteonstelling is een verloting ver
bonden, rad van avontuur, enz., alien mid-
delen om de bate voor H. L. te vergrooten.
Dank zij- den onvermoeiden ijver van de se-
cretaresse; Mevr. Gielis-Koopman, te er dteor
veel ingezetenen financieelen steun gegeven,
terwijl voor de verloting veel en belangrijke
prijzen zijn afgestaan.
De tentoonstellto~ mag zich in een druk
bezoek verheugen en wat de verloting betreft,
de bezoekers laten zich voor het goede doel
-niet onbetuigd.
Tentoongesteld wordt alles, wat H. L. be-
oogt, hoe men dte patienten wel en niet moet
verplegen en wat men kan. doen om aan deze
ohilantropische instelling zijn steun te geven
Het gemengde koor „Zang en Vriendschap"
luisterde de tentoonstelling op.
Als het heden te afgeloopen en de licht-
beeldenavond is gehouden, zal het wel blijken
een. voordeelig saldo voor het comite te zijn
geweest.
Mijn .hart fcloptle hevig, teen ilk de deur
binenstapte. Even, stond ilk still. Toen werd
Aneens een kaniierdeur open geworpen, het
volllle licht scheen. in dte gang, en uit de
dteuropening,, geruischloos langs miji heen
vloog een vroiuwengestalte. Htet was Marion!
„M;arion!" sdhreeuwdte ilk, zoo hard ik
kon, maar, zij had1 reeds de deur bereikt.
Ik wilde haar achterna rennen, maar, te:en
ilk bij dte voordeur was, zag ik pliotsding het
gezidht van. den .chauffeur voor mij, ik 'kreeg
eeo! hevigen stoot in niiijn borst, dlle mij te
rug deed- wankelen.
De voordeur werd voor mijn neus dichtgiet-
stegen, ik hoorde het geraas van' dten motor,
en het wegrijdien van dte auto. Ik was aleani.
■PlotSeling begon- het te suizen 'in mlijini
ooren1, ik kreeg een gevoelll of allies om' mij-
heen dlraaidle. Ik begireep, dat ik inioest gaan
ziltten, zoo ik niet willdte flauw vaMten.
Ik wanktelde dte kaimter 'in- en- vie! op een
stoel, die bijj de dteur stond.
Etenige co-genblikken later opendte ifc mijn
oogen en- zag dip kamer rond.
fWawit viwwi^a.)
