DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Antomobielen
A. DAM Go.
Uit den Alkinaarschen Raad.
No. 52
Honderd zes en twintigste Jaargang
1924
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 raaanden f2.—fr. per post f2.50. Bewljsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsruinte.
Brieren franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Ss Zoon, Yoordam 09, Tel. Administr. No. 3. Redactie No. S3.
ZATERDAt*
Buitenland.
Staten-Generaal.
in de' Autogarago van
Gemenajd Ni^nws.
Drt nunancr bestaat oft 3 blades
HoofdredacteurTj. N. ADEMA.
Directeur: G. H. KRAK.
iHMiimtwiMwuuwHBWumai—
Het was weer als vroeger.
Er waren zestien raadsleden en de heer
Westerhof of, beter gezegd, er was de heer
Westerhof en er waren nog zestien andere
raadlsleden.
Maar er was allereerst de Iheer Westerhof.
Het was als vroeger met het eenige ver-
echil, dat hij van plaats was verandterd.
Zijn roode volgelingen zaten niet als eer-
tijdis in stomme bewonderimjg ronid1 hem
maar wierpen van verre van het meest de-
mocratische hoekje van omze raadstafel
blikken van oprechte bewondtering naar het
verre geatoelte dbr eere waair Hij troondie.
Waar Hij een plaatsje had! naast zijni col-
lega van het bekendte advocatenikantoor in de
oomidldellijike nabijheid van het allerthoogate
gezag in dteze gemeente.
Hij troondte d'aar en Hij sprak.
En bet was weer als vroeger.
Er werdten weer horloges op tafel gelegd
en om het half uur kmikten de bewonderende
toeschouwers elkaar in stille verbazing toe.
De verslaggevers gluunden nieuwsgieri'g
naar de publieke tribune, bang dat de diaar
samengestroomd'e roode broeders in een
moment van actieve bewondtering over de
balustrade zouden klimmen.
■En het publiek keek naar de uitgeputte
verslaggevers en zei: „wat een baantje".
En maar een cnkele verstandige was' er die
begreep dat de heer Westerhof weer gratis
vele kolommen copie voor de stedelijke pers
bij elkaar praatte.
Er was geen concurrentie.
De heer Kusters was om de een of andtere
reden niet ter vergadering verscbenien en
ook daardoor kregen wij: weer propaganda-
speechera van' dte echte onvervalschte 'kwaliteit
en bleef alle ersatz van politieke concurren-
ten achterwege.
Wie durft er beweren, dat de heer Wester
hof als Wethoudter geen goed propagandist
meer zou zijn?
Men heeft zich yergist en nimmer is men
verder van dte wijs geweest dan toen men
nog kort geleden in Enkhuizen in een mode
vastlegde, dat een roode propagandist' op
een groeae wethcudterezetel niet thuis boon.
De heer Westerhof en de zijmen, benevens
de Vrijzinnig-Democraten, hebten liever een
slieduen Inspeeteur van Poiitie met een diplo
ma, dan ecu goeden zondter diploma
Wij kunnen ons voorstellen dat zij de ge-
schiktheid tot het vervullen van een openbaar
ambt allereerst naar het bezit van een' di
ploma beoordeelen.
Heeft het raadslid Van Drunen niet een
postdiploma en de heer Plevier een zeer gun-
stig getuigscbnift van de jury eener slagers-
tentoonstelling.
Zou de heer Veen ooit dte politieke kraoht
van thans kunnen ontwi'kkelen als 'hij niet
een eervol getuigsd rift van den directeur
der opgeheven T uinbouwschool had en last
oot least, is de heer Westerhof zeif in' het
bezit van talrijke verwoipen motiies van' wan-
trouwem zijner partijgenooten niet het
levende bewijs van die stelling, dat de bruik-
baarheid en maatsdiappelijke waardte van
den mensch uiisluitendl uit zijn papieren kan
blij'ken.
Hcifaas kon zijn opvatting geen meerderheid
widen.
En daardoor loopen we d'e groote kans hier
een inspeeteur van poiitie te krijgen, die wel-
iswaar officier en Commissaris van Poiitie
in Indie geweest is, maar geen inspecteurs-
diploma bezit en dus in het werel'dlcentrum
dat Al'kmaar heet ten eenen male onbruikbaar
geacht moet word'en.
Het bruikbaarheids-peil van ons politie-
corps is er in het laatste jaar niet hooger op
geworden.
Vooral nu wij een Comtadssaris htebben
gekregen die na een diienstjaar al ontevreden
blijkt te zijn en maar eventjes 25 procent
sa arisvenneerderimg wil hebben.
Dat moest een gemeente-werkman een®
durven vragen.
Nu zijn er wel eenige verzachten'de om-
standigheden', nu is het wel waar, dlat zijn
salaris, biji dat dter andere hoofdambtenaren
reel te klein is, dat hij de eenige is wiens
vroegere dienstjaren tot dusver genegeerd
werdeny dlat hij bijzondere kosten voor zijn
vestiging in -Jkmaar heeft moeten miaken,
maar met t lles heeft de Raad natuurlij'k
niets te maken.
Die heeft alleen maar uit te rekenen welk
percentage van zijn salaris d'e ^erongelij'kte
Commissaris als verhooging wil hebben -en
7feb m r of minder stom-verbaasd te toonen
naar mate dat percentage een hooger cijfer
aanwijst.
Men deed het voorkomen, alsof ongeveer
het heele uitgespaarde hoofdins'pecteurssala-
ris in den za'k van den heer Walraven zou
terecht komen en er waren er maar enkelen,
die met den' voorzitter wilden inzien, dat het
hier 'geen salarisverhooging maar aanivuT-
I'nrr vnrj .f>en repdis l'amg bestaanden achter-
stand beteekende.
lEn er was niemand, die er boven dien even
aan herinnerde hoeveel duizenden er door
het optreden van dten' heer Walraven reedls
op het politie-corps zijn bezuihigd.
Etfisik adjt dte „zekere welwillandhedd", dis
mr. Leesberg naar voren hrachtj raasr ark
bij andere ra.adsleden moet hebben voorge??
ten, heeft de Commissaris' op een dleel van
zijn verzoek een gunstige beslissing kunnen
krijgen.
Dank zij die „zekere welwillendheid!", zal
hij wat zijn vroegere dienstjaren betreft niet
onbillijiker behandteld wordten dan de jongste
ambtenaar op dte secretarie omzer gemeente.
En voor het amdtere deel van zijn verzoeik
heeft hij een theoretischen troositprijs gekre
gen.
Oindat hij vroeger een 'keer bij! de salans-
verhoogimg is overgeslagen, zal hij op het
politieke ganzebord ook bij de eerstvolgende
salaris-verlaging zijn beurt een keer mogen
laten voorbij gaan.
Waarover hij natuurlij'k even verrukt is als
het kind1 van een gemeentewerfcman wien men
beloofd heeft dlat het een eigen speelkamer
zal krij;gen als zijn vader later nog eens in
een kasteel komt te wonen.
Ergens in de Krelage-straat was een wo
oing te huur.
Is dit op zichzelf in diezen tijd .al een zeld-
zaamheid, nog begeerlijker was de wooing,
flu bleek, dat de gemeente daarvao de eige-
naresse was.
Hoe ongunstig de stedelijke overheid bij
vergelijking met particulaexe werkgevers te-
,genwoordig in het oog van vele gemjeentte-
ambtenaren ook afsteekt althans waar hei
de salarieering betreft als huiseigeniaar
schijnt de gemeen'te tegenover die pariiculiere
verhuurders in hun oogen nog niet zoo'n
slecht figuur te maken.
Er waren althans een viertal ambieniaren,
die gaarne voor de door Burg, en Weth. ge-
vraagde som als huurdier in aanmerking
wilden komen.
Zij zaten als ambtenarem allten dicht bij het
vuur en wisten d'us precies wanneer het bij(d
was daarvan te profiteeren.
Zij boopten alien de eens'te sollicitant te
zijn, maar omd'at zij bij verschillende vuren
zaten en het eene vuur nog wanner was dlan
het andere, kwamen hun sohicitaties met
eemi'g tijdverschil in haud'en van Burg, en
Weth.
Een zekert mijnheer Kuiken was er als de
ldppen bij geweest' en venslceg at zijn, con-
currcnten, omdiat hij' bij het allergrootste
vuur in het brandpumt der gemiceute-sea-etia-
.c had gezeten.
Hij was althans op mondehng verzoek
Nb. 1 en hem werd dan ook door Burg,
en Weth. den vollen prijs der gemeantelijlke
voning aangebodien.
Tot groote hleurstelling zijner concur-
rtvum natuurlijk.
Wat tot gevolg had, diat verscheidene raadis-
leden ook voor de belangen van den 2e, 3e
en vierdle aankomende een lans braken en, be-
toogdten, dat er daaronder althans eon was,
die spocdig uit zijn huis gezet zou werdien en
dus veel eerder huip verdiende dan de tlrans
zegevierende heer Kuiken.
En ook natiWrlijk weer tot gevolg had, diat
er althans in tbeorie een' adgemeenie ver-
nuizing plaais had, waarbij dien met uitzet-
tmg bedxeigde ten slotte het tegenwoordlge
Kuiken-huis werd toegewezen, dirt met het
oog op zijn talrijk kroost door andicren weer
ten eenenmale cntoereikend werd geoordteeld.
De schuld van dte heele woning-misere zit
natuurlijik hierin, dat een lteeg komendle ge-
meeiite-woning zonder meer aan dten1 eersten
aanvrager wordt toegewezen'.
Wordt dit systeem ook later gevolgd, dlan
krijgen die secretarie-ambfcnaren steeds een
voorspromg boven die bij Gemeeniewerken,
het Slachthuis of ander bedrijf der gemeente,
wat steeds tot onderlingen naijVer en teleur-
stel'ling zal leidten.
Waar de gemeente geen, haast heeft met het
vcrhurrn harer woningen, kan. er wanneer
zij althans uiisluitend aan overheicllspersoneel
wil verhuren geen bezwaar tiegen zijn, het
ledig1 komen van een dergelijke wonihg be-
kend te maken en een bepaaldm datum ter
.inlevering dier verzoekschriften' van eventueele
uu-uiouo fast te stellen.
Men voorkomt dan den wedloop dter ge-
meente-ambtcnaren en kam ruistig uiitzoefen
wie in de gegeven omstandighed'en dte meeste
aanspraken kan laten gelldien.
De loonregeling bij, werkverschaffing is
natuurlijk weer de hoofdschotel van het ge-
lneentelijk menu geworden.
Het was een schotel, die in diverse samea-
stei'lingen al eens meer ter tafel gebraicht is
en de heer Westerhof heeft er d'an ook niet
ten onrechte op gezinspeeldi, dat hij eemgszins
oud-bakken begon te worden.
Heeft die Raad oorspronkelijk een1 loonrege
ling vastgesteld, die in veler oogen van te
groote royaliteit getuigdte, daama is aan' het
eind van het vorige jaar een voorstel-Kusters
aangenomen, dat op het gezinsloom gebaseerd
was en zoo practisch was samen'gesteld, dat
alleen gehuwden met zes of meer kinderen en
kostwinners voor zeven of meer personen het
oudte loon zoudten blijven ontvangen.
En aangezien niet ieder werkelooze in het
gelukkig bezit van zes of nleer kinderen is en
de tijd te kort was om van dieze propaganda
vow groote gezinnen beduidlende resuilfaten
te kunnen verwachtten, beteekendle die aanme-
ming. van het voorstel-Kusters voor alle
•werk'ioozen een b'ediuidende veralkchtering.
Zelfs in' dte kringrn van 'shoeren Kusters
geestverwan'tah kwara dit tot uiting.
Niet aMeen ds.1 de katHUtefee
ties naaf behloud van het omdfe loon
maar ook de katholieke arbeiders-algievaar-
digde liet ondtenks zijn verzekering, dat hij
zich door den heer Westerhof niet uit zijn
tent laat lofcken zijn rol van zwij'genid
propagandist eenige cogenblikkea varen, om
met verheffing van Stem te verkondigen, dat
hij zich met het tegeawoordige gezinsloon
van zijn spitsvondiged rechter-buujman niet
kon vereenigen.
Desondanks bleek zelfs ook het liberate
deel van onzen Raad op dit gezinsloom zoo
gecharmeerd, dat dte vcorstandters van de
oudc loonregeling verre in de miinderheid1 ble-
ven.
Waar de RijikssubsldSte voor d'e nog fco-
mende werkloosheidsperiode verworpen' was
en er dus daar dte gemeente er dtesondtoks
f inancieel niet slecht voorstaat geen red:n
meer was om1 die loonen met het oog op
's Rijks welgevaMten op lager peil te brengeny
kunnen wij het sltechts beireuren, diat de Raad
gemeend1 heeft het thar<s geldende gezinsloon
nog te moeten bestendigen.
iDe oude, op hooger loon peil gebaseenfe,
regeling door den Raad tochi destijds ook
met meerderheid van stemmen in het leven
gteroepen' hield1 eenefzijds voldoende reke-
ninig met de in t particuliere bedrijf betaalde
loonen en hracht anderzijids in de weningen
der verarmdle werkloozen een wrfiklOon, dat,
na aftrek der achtersialligte bdastirTg, nog ter-
nauwerhood toereikend voor de gezinsbe-
h'oeften moet geweest zijn.
Wat het vraagstuk der hiuurboms en
gratis cokes 'Detroit, staan wij1 geheel aan den
kant van Burg, en Weth.
De oorlogs-distributie-tijd lig|t gelukkig
achter on^ en al zijn wij' het tijdipierk der ma
laise nog niet geheel doorgeworstcldl, toteh
zijn de jaren voorbijy dat Burg, en Weth. met
cokes, vet of visch offiicieel voor St. Nicolaas
hebben te spelen.
Zou nu weer bedeeling in natura plants
vinden, dan ils dat wiji hebben' er needs
vroeger onze opinie over gegeven dte
eerste schrede op een zeer gevaarliijken weg.
Het treffen van beschikkingen., d'ie het fcn-
merk van uitzonderingsmantregelen in ab-
normal'e tijdlsomstandigh'idten dragen, was in
d'it geval te verd'erfelijlcer omdat weer niet de
geheele arbeidtensbevolking er in gclijke mate
vn zou kunnen profiteeren.
Huurbons en' colces zouden, volgens de in-
."vd'ende amendemcnten, alleen1 ten bate dor
werkloozen komen en wie nog niet werkloos
;s maar ev'enmin zijn cokes of zijn huur
kin betalen zou er een prikkel in vinden
zi ch in de gelederen van hen te scharen, die
in het voorzien in hun levensenderhoud! op
de biizendere belangstelling van den, Raad,
kunnen rekenen,
Wij gevoelen nog steeds allies voor een
7 no Kll"iiik mogel'ijik loon vo,or in werkver-
schaffihg bewezen diensten., maar niets1 voor
em bui'ten'gewonen gemeemfe-steun aan een
categorie minvermogenden, terwijl er dlaar-
naast nog talloozen rondloopen, die dien
steun even, hard nood'ig 'heBben en hem niet
kupnen krijgen.
Ongerekend de vraa'g of de Armenwet
dtezo massale of individueele bedeeling door
het Colltege al dan niet toestaat, 'kunnen' wij
er stechts onze voldoenin'g over uitspreken,
db* Burg, m Weth. den gevaaiiij'ken weg der
gemcentelij'ke bedeeling met huurbons voor
werkloozen niet hebben ingeslagen en dat de
dmor de pmmeente als falbriikante voor liiiefda^
d'i'pe doeleinden beschi'kbaar gestelde cokes
dow het Burgeri'iik Armbesituur naar ei'gen
inzicht over de meest daarop rechthebbendien
"•edts+ribueerd' zal worden.
Mieit op een ma allgemeen stemmen dte
heer Govers wil den werklooze landarbeidters
liever bij de hand houden heeft de Raiad
besloten het voor het bevorderem der emigra-
tie aangevraiagdte crediet toe te staan.
Burg, en Weth. zijn van' plain een siterke
selecfie toe te passen en geen voorachot te
vcrleenen aan wie huns inziens in Canadla
weinig kans van slag-en zullen hebben.
Worden hierdbor de minst geschikte ar-
beidskrachten die in den regel hot lang-
ste werkloos zullen zijn in onze stad ge-
houden, anderzijds is het begrifpelljik, dat
Burg en Weth. niet de kan® mogen loopen,
dat het door hun verstrekte kapitaal, om in
de terminolie van den heer Westerhof te blij-
ven foetsie" zal zijn.
W"ar ook id Amerika een strenge selectie
-rot n,ir,ats vinden, zal dte waalkzaamheid van
Burn- en Weth. tevens heiel wat latere teleur-
oifnii.Vnjr voor uitgezondenem kunnen voorko-
m^n
Mourn zij. die 'thans uit het kleine tend
vm velp werkikrachten en weinig besehikba-
ren arbeid trekken naar het groote gebied van
pr-hdd en weindg basehikbare krachtien
daar een bestaan vindiepi, dat hum nog jaren
ten? aan de thans gebedem hulp met dank-
7fli doen terugdenken.
DE STAATSVORM IN GRIEKENLAND.
Het wordt in Griekenland volgens de Ti
mes als een bewijs van zwakheid beschouwd
dat alle afgevaardigden van de republikein-
sche partij Woensdag de vergadering hebben
verlaten, omdat zij1 geen steun konden vinden
voor hun voorstel tot onmiddellijke afschaf-
fing van het koningschap. Tijdens hun afwe-
zigheid heeft de Natip&ate ve gaderiiyg het
voorstel van'dec repubEfceinsdien lei-itr vc:»
worpen, dat beoogde den kening van (ten
troon vervallen te verklaren en hem, met al
de leden van zijn familie, uit Grielienland te
verbannen en zijn bezittingen verbeurd te ver
klaren. De ministers hebben zich van stem
ming onthouden. Daarop werd het voorstel
aangenomen, om over de afschaffing van het
koningschap te laten beslissen door een volks-
stemming.
DE ARRE'STATIE VAN COMMUNIS-
TEN IN GLEIWITZ.
Volgens een verklaring van den „Oberpra-
sident" van Opper-Silezie was de massa-ai-
restatie te Gleiwitz gegrond op het feit, dat
in Duitsch-Opper-Silezie wonende rijksonder
danen lid waren van in Poolsch Opper-Sile
zie bestaande verboden organisaties, welk lid-
maatschap in strijd is met het Rijkswetboek
van Strafrecht. Naar het schijnt, zijn in
Duitsch Opper Silezite plaatselijke groepen
van revolunonnaire organisaties gevormd.
Op het politieposthuis in dte arbeiderswijk
te Gleiwitz is een aanslag met handgranaten
gepleegd. Vermoedelijk heeft men hier te doen
met een wraakoefening voor de arrestatie van
de 27 communisten.
TWEEDE KAMER.
to de vergadering vain giister was aan die
oirde de staniming over dte afschaiimg van
het Kort Veislag.
Het voorstell'-Duys (opheffiing 16 Sept. in
plaats van 1 April) werd verworpien met,49
tegon 21 stemmen.
Het voorsleli tot afschaffing van het Kort
Venslag werd aangenomen met 55 tegen 16
stemmen.
Staaisbegrootlng voor 1924.
HoofdSiuk VIIA en XII werdem gcedge-
kem'd evenals de Wet op de M'iddleliem.
Hoofdstuk VA (Ortderwijs).
Aan de ordie was Hoofdstuk Va (Ondiar-
wijs) der Staatsbegrooting voor 1924.
De V o o r z i it t e r stelde voor dte kwesp
tie van dte verhooging van dte todatingsleef-
tijd en van het 7e ileerpaar h'ierbiji iniieb te be-
handelen.
De heer S c h a p e r (^.D. meende dlat het
niet mogelijk is deze onderwerpen geheel te
laten rusten.
De V io o r z i t it e r 'zei dat 'in algemeie-
ne trekken dtez-e punten mogen worden aanL
geroerd maar dat men niet in details moet
tredten.
De heer Gerhard (S. D.) zei, dat het
hem opnecht leedwezcn doet tegen dozen mlin.
te moeten sppreken. Deze minister vehbeefidt
zich te veel dat hij lieiding moet geven aan
het inderwijis. Het onderwijs heeft btenoefte aan
rust. Spr. herinnerde aan zijln Amsiter-
damscheni tijd waarin met drculaires werd1
genegeerd. Hun aantal lilep in de duizendlen.
Men bekommerde zich daaraan niet veel
meer en ontistond een' soort dofheid. Men> dteed
zijn piiicht, zijn daglOooerslicht, maar dat is
niet het ware.
'Htet gansdhe ondterwijs gevotelt zich- te veel
in een keursTijf. Spr. is niet voor anarchie
maaf dat is een andter uiterSte.
De kosten-vraag biji het1 onderwijs is niiet
een salaris-vraagstuk, gelijk die Minister het
diikwiills wil voorstellen. Het verbaast spr
dat de minister dit dtoefc want deze bewinds-
man vergeet dat vdoteger het budget veel la
ger was omdat die gemeenten veel meer be-
taaldan. In werkeliiikhdd zijn dte kosten van
het onderwijs niet bovenmiatig gestegen. Het
is dus onblilijk 0m1 'speci'aal op het onderwijs
te bezuinigen. De minister zet voorop dat hij
aan dten bloei vani het ondterwijs zoo min mo
gelijk schadte wil berokkenen en tevens 'aan
dte grondwettelijk vasitgelegd'e gelijkheid ten
opziehfe van openbare kassen vani loipenfaaar
en bijzondter onderwijs in geen enktel opzicht
wil raken'. Hier is dus eerst de bezuinigings-
minister aan It woord en diaama de recht-
sche partij-mandie niet wil raken' aan die
parificatie.
Wat de veilhoogiog van den aanvanigs-
lieeftijdl betreft wees spr. er op dat dte Leer-
pi icht pas aanvangt bij bet zevendte jaar.
Editer heeft SO pCt. dter kinderen reedls op
zesjarigen leeftijdi zijn kornst op school: ge-
maakt. De leeftijld van 7 jaar 'is in de Leer-
pMchitwet gestelld 'in de gedachte dat er andter
onderwijs zou zijn tot hat 7e jaar. De Bie-
waarschool is ingetnofcken en juiist dteze h'ad
moeten mogelijk maken wat de Min. thans
doet uit bezuinigiuigsoverweging. Spr. meeu-
dte dat dit punt zoo alltes overiieerscht dat
daarmede het gansche bteleid van den mi
nister saimenhangt.
De invoeringvan goedlkoope onderwijs-
kraohitien voor dte llagere klassen' kenrt spr. af.
Het sto'pzetten van het n ijverliei'dsonderwijs
acht spr. eveneens een zeer emstig itekort.
Het gansche onderwijs wordt op deze wijize
uit elkaar gerukt.
Aan dte padficaJtle wildle spr. niet toxnen,
van 19111919 nam hat aantal scholen per
jaar toe mtet 75; van 19201923 met 232.
Het 'aantal onaerwijzers is daardoor eniorm
gestegen, hetgeea' een gevolg is van1 dte pari-
ficatite.
Spr. had wilen meewertoen am 'bezu'ini-
ginigen, mdits deze later konden worden her-
steld en mils de verspiii'ling die het gevolg is
dter pacificatie, oolc was geiroffen.
De 'hear Ketelaar (V. D.) is ook zeer
telleurgesteld'over de :bezuiniiigingen' die alle
de vitale belangen van het onderwijs raken,
TEL. 490.
Het voorbereidtenid Hooger en Middelbaar
Ondterwijs wordt ondemijnd. De bouw van
scholen1 wordt sitclpgezet, temvijl dte groote
steden zieh uiibreiden. Beglissmgen van den
minister spreken elkaai- tegen; Koninklijlke
besluiten1 worden 'mgetrokken. Aian1 het dtepar-
tement heeft men niet; genoeg kenmis van het
voile leven en daardoor krijgem wij aMenliei
zonidterlliinge beslissingen. Er wordt niat voi-
diende onderzodc ingestteld naar hetgeen ge-
wensdit en nood'ig is. Biji de Mar'ine is men
uiterst beducht voor de vitale belangen. Deze
minister van Onderwijis heeft het vertrouwen
voor goed verloren, hetgeen spr. zeer veel
ieed doet.
De heer Van Wijnbergen (R.-K.)
zette voorop dlat geen' viitalte belangen ge-
schaad mogen wo'rdten en dat de pacificatie
onaangetast mo'et blijlven. Spr. wilde zoom'in
mogelijk overheidsbemoei'ine en zooveel mo
gelijk particulier iniitiatiief. Bij hooger, mid
delbaar en nijverheidsoiiiderwijs M'ijkt dit
zeer wel mogelijk.
Bij de vitele belangen moet men zooveel
mogelijk het kind zelif ontzien. Ondterwijzers
en gebouwen dienen het eerst in aanmerking
te komen voor bezuiniging. Spr. was riaar-
bij: zeer gesteld op overleg en hij maakte er
den minister geen verwijiti van dat hij een
Koninklijk besluit ietrekt als blijkt dat lieti-
zelfde is te bereikerx langs andlerien weg, dlan
het Besluit wilde inslaan.
Ten slotte zeide spr., dlat dte minister van
Onderwijs niet de verwijtem verdict, dat hij
het onderwijs benadeelt.
De heer Dresselhuy s vroeg den mi
nister hoe hiji denkt over een order! irag over-
leg in den' boezem eener commissiie, die zich
sfelt op den' bodtem dter pacificatie.
De heer A l bar da- (S.D.) ontkende, dat
ziin partii aan de pacificatie wil tomerii.
De heer March ant (V.D.) zeide ook
gaarne te willen medewerken aan een onder-
ling overleg in zake dte herzienimg van- d!e
L. O.-wet.
De minister va Onderwijs, de heer D e
V i s s e r zeidte geen aammerkihgen op zijn
ambtenaren te gedoogen, omdat hij' ten voile
verantwoordelijk is voor alle dadem vani het
dtepartement.
Spr. is verweten, dat hij' het onderwijs in
zijn vrijheid belemmert. HSjl verzocht dlrin-
gend de gevallen te noemeni waarin dit is
geschied, want aan een algemeene grief heeft
hij niets. Wanmeer de wet de vrijheid beperkt
dan heeft de Kamer daaraan zelf schuld.
Voorts ontkende spr., dat het .onderwijs-
vraagstuk uit fimandeel oogpunt een sala-
risvraagstuk is. Van de 157 roilTiOen gld. der
begrooting zijn 110 millioen voor saTarissen.
Wie dus wil bezuinigen, moet wel trachten
den salarispost te verlagen door verminde-
ring van het aantal personen, dat in dienst
is.
Spr. zeide, dat hij; zijn plioht heeft te doen
en met andere d'epartemenien gelijkelijk heeft
te bezuinigen. Hij erkende, dat bij' hem de
bezuinigingskunst moeilijk is. Van alle kan-
ten wenscht men een tweede pacificatie com-
missie, maar zullen zij het eens worden ge-
zien de verschillende wenschen?
Voorwaardte voor een dergelijke commissie
is dat iedere partij' zich bereid verklaart me-
de te werken en dat de leddiers daaraan dteel-
nem'en.
Er is gesprokem van versplinteritig van
het ondterwijs. Het zal moeilijk zijn die te
voorkomen, als men1 niemand1 wil 'dwingen.
De algemeene beschouwingeni werden ge-
sloten.
Bij art. 13 stelde de heer Visscher (A.
R.) voor -den post voor rijksbeurzen te ver-
mindteren 'met 20 mille.
De vergadering werd verdaagd) tot Dins-
dag een uur.
ZEDELIJKE V'ERBETERING DER
GEVANGENBN,
Als uitgave van het GenootsChap tot Ze-
delij'ke verbetering der Gevangenien zijn in
brochurevorm verschenien de voordrachten,
op het coing-res van het gemootschap in1 No
vember 1.1. te Amsterdam' gehouden, thans
altes in dte Nederlamdsche taa'l, onder den
tMel); ,„Over de opvoedingsgeda'chte in straf-
redhtspraak, reclasseering en gevangeniswe-
zen." Er is naar gescreefd het geheel zioo
te bewerkeni, dat het meer van een zelfstao-
dig boekje heeft dan van een dreog congre^-
verslag. Een aantail aantekeningen1 zijn
door dten redaoieur mr. N. Mul'ler toege-
voegd. De ihleiding zegt o.m.„Het is be-
doeld' als meer dbn eenvoudig een congres-
verslag. Het wil aan dte Ntedteriandlscbe le-
zers toonen, dat hoogstaande en hooggeplaat-
ste mannen en vrouwen in eigep-land en in
al de omringende lamidten doordrongen zijn
van de opvoedingsgedladite, dat zij gedreven
worden' door dten wensch die ppvoecfingsge-
dachte 'in1 sitrafstellsel, strafrechispraak en n>
dasseering ten voile inganig te doien vin-
MAARSG
mm
