"Alkmoarsche Courant
N.V. Boek- en Handeisdnikkerij
v.h. Herms, COSTER ZOON,
Voordam G 9, ALKMMR.
Zaterdag 1 Maart.
In en om de hooidstad.
FEUILLETOIf.
JVK e.rio xi«
ProTlnciaal Nisuws
Belast zich met:
hot vervaardtgen van ALLE
Drnkwerken,
net plaatsen van .advertentien
In alle bladen,
het leveren van alle IBlnnen-
en BultenlandschetBoeken.
het leveren van abcimeraen-
ten op alle Binnen en Buiten-
landsche bladen.
si
Honilarij Zes an fwinftgste Jaargdng.
LXVII.
Een 500-jarige. Een bibliotheek-quaestie.
Ecu goede vijf-en-twin tig jaar geleden wa-
ren er Amsterdammers die, verontwaardigd
over de steeds stijgende gemeentelijke inkorn-
stenbelasting, hun stad als woonplaats cien
rug toekeerden en zich, om aan dien, naar
hun meening „schandelijken druk" te ontko-
men, buiten „haar pooten" vestigden en liefst
in het Gooi, ihetwelk toen nog vdel meer van
zijn ongerepte sohoonheid had behouden dan
thans het geval is. Zij wekten door hun „on-
Amsterdamsche daad de verontwaardiging
op dier Amsterdammers, die „niet waren ge-
lijk deze zondaren", maar vermoedelijk in ve-
le gevallen gaarne hetzelfde zouden hebben
gedaan, indien de aard van hun betrekking er
slechts toe in staat zou hebben gesteld. In elk
geval, de .Jbraven, die binnen Amsterdam ge-
bleven waren", vonden het maar wat goed,
toen de forensen-belasting was uitgevonden,
om die „snoode deserteurs" ook te doen me-
de betalen in de lasten van Amsterdam, waar-
van zij alleen de lusten genoten.
Sedert dien is de wereld danig veranderd.
Thans kan bezwaarlijk meer worden beweerd,
dat die Amsierdamsche forensen op de hoofd-
stad „parasiteeren", aangezien zij, gezien hun
forensen-belasting plus hun andere gemeen
telijke lasten ter plaatse waar zij wonen,
heusch niet goedkooper uit zijn dan de bur
gers van Amsterdam.
Edoch, uit dien „ouden" forensentijd da-
teert dan toch de geleidelijke merkwaardige
opkomst van de plaatsen in het Gooi, van
Bussum en Hilversum in de eerste plants,
doch ook van Baarn en in de laatste jaren
ook van Laren, zelfs van Blaricum en Hui-
zen.
Ook de „belastingbordjes" zijn zelfs een
beetje verhangen; de dagen zijn nu gekomen,
dat die Gooische plaatsen, Hilversum en Bus-
sum allereerst, voorzichtig moeten zijn met
het opdrijven hunner plaatselijke lasten, wil-
len op den duur de Amsterdamsche forensen
het niet voordeeliger gaan vinden nakr de
hoofdstad terug te keeren. Denkt men zich de
forensen uit de plaatsen weg, ik geloof de
welvaart aldaar zou een belangrijken duw
achterwaarts krijgen.
Die Gooische gemeenten hebben in den
loop der jaren zulk een beteekenis voor de
hoofdstad gekregen, dat zij nu in vele opzich-
ten gezamenlijke belangen hebben en die
plaatsen daar buiten ook al worden zij uit
begrijpelijke gemeentetrots niet gaarne zoo
geheeten feitelijk „voorsteden" der hoofd
stad zijn geworden.
Een hunner, Hilversum, zal de volgende
week, op den 4en Maart, zijn vijfhonderdja-
rig bestaan als onafhankelijke „gemeente"
herdenken. Vermoedelijk zullen er van de
rechte afstammelingen dergenen, die op 4
Maart 1424 vrije burgers werden verklaard
niet veel te vinden zijn, en een zeer groot deel
der feestelingen der volgende week zijn zeker
van huis uit Amsterdammers.
Uit een nog bestaande oorkonde blijkt, dat
Hilversum, aanvankelijk een dorp dat zich
vormde om een landelijke ontgiiming van ze-
keren Hilvert, en daarom Hilvertsheem ge-
noemd, in den loop der tijden tot Hilversum
verkort, vroeger behoorde onder het veel ou-
dere Laren toen nog Laren-Kerspel. Na
de oorlogen, die in het begin der 15e eeuw
het Gooi teisterden, besloot graaf Jan van
Beieren, dankbaar voor den steun hem door
de Gooiers bewezen, aan Hilversum eigen be-
stuursrechten te geven en het dus onafhanke-
lijk te maken van Laren, en zulks deed hij bij
genoemde oorkonde dateerende van 4 Maart
1424, nu dus vijf eeuwen geleden.
Het kleine dorp om den Trompenberg breid
de zich geleidelijk uit; kwam tot meerderen
bloei toen de spoorweg van Amsterdam naar
Amersfoort en verder oostwaarts was aange-
legd; groeide het moederdorp Laren toen aa-
nig over het hoofd en ontwikkelde zich door
den forensen-intocht tot de thans bloeiende
gemeente van angeveer 35.000 inwoners, en
kan u zelfs wijze op een aantal fabrieken van
niet geringe beteekenis maar allereent
is het toch een Amsterdamsche forensen-
plaats.
Zij is in alles met haar tijdi mede gegaan;
heeft de moderne verlichtingen; schouwburg-,
concert- en kunstzalen; een motor-omnibus,
die zich ook uitstrekt naar omliggende plaat
sen; een „up-to-date" gemeenteraad, aange
zien de partijen er elkander vaak lustig in
het haar zitten, en als het ooit zal verlost
worden van een absoluut onvoldoende spoor-
wegstation plus den spoorwegovergang, die
heelemaal niet meer bij een dergelijke ge
meente passen, wel dan wordt Hilversum
werkelijk de hoofdplaats van het Gooi en de
eerste onder de Amsterdamsche voorsteden.
Het heeft ook zijn openbare leeszaal, mo-
gelijk wel daarnevens, gelijk naburige ge-
©«?8pr0aJ«iijfce nwnds vaa J. h» 1. Bet.
18)
Toen het .er lidhit werdl, was die lotmge-
vimg dezeliY geblev'en, maar de kamer w s
verteten. Heei voorzichtig gieg de dbur open
en om de kier verscheen het hoofd van dien
chauffeur. Hij zag om zich heen en liep op
zijin feenen naar de schrijftafel1, waarvan hij
vlug de laden opende en doorzocht.
Lizzy was hem gevolgd', en stondi, met de
hand aan- de deur toe te zten.
Uit een van' de Baden Van het bureau nam
de man een bamkraoat van headend pond en
gaf die.aan het meisje, die het papier in
haar taschje stopte. Plolselitng werdl de dbur
opengerukt, zoo dat het meisje bijna omviel
en mr. Hamote verscheen.
Een oogenblik stondten1 beiden als .ver-
lamdi van schrik, toen barstte de oude man
los
„El(lendelingeni, zijn julilie daar weer? Mij'n
huis uit, zeg ilk je voor ik eem oinigeluk bega
De andereni zwegen.
„Mijn iui# uiiit! Mijjn kuia uit!" bsuiteb mr.
Haiudiw.
ffwwrten, nog teesrsten voot atnhaugei'B vao
een bepaalde geloofsleer, niets verwonderlijks
in een land als het onze met zijn talrijke par
tijen die ieder dikwijls stichtingen hebben
ee» zelfde doel beoogend, welke, tot een ge*
hwl gevormd, heel wat krachtiger zouden
zijn, dan nu dikwerf het geval is.
En dit brengt mij tot de bibliotheekopenba
re leeszaal-kwcstie, die op het oogenblik in de
ze stad aandacht heeft getrokken.
Amsterdam bceft zijn universiteit en in
verband daarmede zijn imiversiteits-biblio-
theek op den Singcl bij het Koningsplein. Dat
dit gebouw voldoet aan alle eischen, die voor
een wetenschappelijke instelling als die, welke
er in gevestigd is, mogen worden gesteld,
kan niet worden getuigd Maar, men neeft er
in de latere jaren van gemaakt, wat er van
te maken is en ontegenz*ggelijk heeft de fci-
bliotheek onder leiding van den' onlangs we-
gens het bereiken an den voor pensioen aaa-
gewezen leeftijd afgetreden directeur Dr. C
P. Burger Jr., een zeer goeden naam gekre
gen in de wetenschappelijke wereld.
En nu heeft men dczc dagen zien gebeu-
ren, dat die afgetreden directeur over de tu-
bliotheek een verslag heeft verspreid, waarin
hij ernstige grieven uit over de Wijze, waarop
in de laatste jaren, vooral onder den drang
van de bezuiniging en het werk van den ge-
meentelijken bezuinigiags-inspecteur, de bi-
bliotheek behandeld is.
Die grieven komen in hoofdzaak hierop
jneer, dat men buiten den directeur om aan
het bezuinigen is gegaan en zonder hem te
raadpiegen reorganisaties plaats hadden, die
de bibliotheek als wetenschappelijke instelling
kwaad deden, terwijl men aan den anderen
kant wel betrekkelijk veel geld over had voor
de sedert enkele jaren bestaande Openbare
Leeszaal aan de Keizersgrachte door het par-
ticulier initiatief tot stand gekomen, doch door
de gemeente danig gesubsidieerd. Bovendien
stelt Dr. Burger in het licht, dat het blijkbaar
de bedoeling is, om onder den drang van den
bezuinigings-inspecteur Universiteits-biblio-
theek en Openbare Leeszaal saam te brengen
en onder het beheer te stellen van den huidi-
gen directeur der leeszaal. Een der dagbla-
den vermeldde dan ook eenige dagen geleden,
dat de directeur dier leeszaal door B. en W.
aan den Raad ter benoeming tot directeur der
Universiteits-Bibliotheek zou worden voorge-
dragen, en al werd dat bericht ook door een
ander blad als „voorbarig" tegengesproken,
gezien in het licht van hetgeen Dr. Burger
neeft gepubliceerd, heeft het eerste bericht al
le schijn van waarheid. Om den persoon van
den directeur der Openbare Leeszaal gaat het
niet degenen, die hem kunnen beoordeelea,
twijfelen in geen enkel opzicht aan zijn be-
kwaamheden als bibliotliecaris en organisa-
tor, maar dat doet niets af tot het feit, dat
deze geschiedenis voor de Amsterdamsche
hoogeschool en de wetenschappelijke wereld
van groote beteekenis is.
Immers, ieder zal beseffen dat aan een in
stelling, die een belangrijk onderdeel is van
de inrichting van hooger onderwijs, geheel
andere eischen moeten worden gesteld dan
aan een bibliotheek aan een Openbare Lees
zaal verbonden, omdat met de laatste inrich
ting heel wat anders is bedoeld. In de dagen
toen er van Openbare Leeszalen nog geen
spfake was, hoorde men door tegenstanders
beweren, dat dergelijke inrichtingen zeker hun
nut konden hebben, doch dat zij niet behooren
tot die instellmgen, wetke vanwege de ge
meente moesten worden opgericht, en zelfs
door degenen, die de Openbare Leeszalen
even rioodig vonden onder de gemeentelijke
instellingen als b.v. de gemeentelijke badhui-
zen, werd nooit verkondigd, dat een dergelij
ke leeszaal een onderdeel zou moeten zijn van
de Universiteits-bibliotheek.
Thans lezende hetgeen Dr. Burger heeft
gepubliceerd krijgt het den schijn, dat men,
uit bezuinigings-oogpunt blijkbaar, Unisersi-
teits-bibliotheek en Openbare Leeszaal wel in
nauwe gemeenschap wil brengen en beide
instellingen stellen onder het beheer van een
man.
Het laatste woord over deze belangrijke
zaak is zeker nog niet gesproken; zoowel in
als buiten den Raad zal er nog heel Wat over
te zeggen zijn. Het ideaal zou vermoedelijk
wezen als men Universiteits-bibliotheek en de
bibliotheek der Openbare Leeszaal zou kun
nen onderforengen in een aan alle eischen op
dat gebied voldoend gebouw en daarin dan
ook de vereischte lees- en studiezalen zou kun
nen hebben. Maar wie kan ook maar voor
een oogenblik verwachten, dat zulk een stich-
ting in'deze stad zou kunnen tot stand ko
men onder den financieele druk, waar.onder
men thans leeft! Maar is de Maecenas, diede
hoofdstad een dergelijke stichting schenken
zal? „Onmogelijk te vinden", zegt men mis-
schien. Maar dan mag men wijzen op het
Koninklijk Koloniaal Instituut, dat toch ook
eigenlijk de sc^epping is van slechts enkele
personen. Waarom dan gewanhoopt aan de
grootsche ideaal-inrichting voor wetenschap:
stedelijke bibliotheek en openbare leeszaal, in
een grootsch gebouw vereenigd? Als daar
het nog altijd braak liggende Dam-terrein
eens voor dienen m;ocht, in plaats voor con-
fectie-winkels of hotel. Maaraltijd dat
ellendige woord: bezuiniging!
SINI SANA.
RoeTlioos toleven zij staan.
„Als je niet gaat, trap ik je emit!" em hij
kwam op hen. af.
Toen lcreeg hij van Foster een sitiomlp in
Zijta borst, die hem1 terug deed) wankelen.
„Wadhf, schofien", momipeBde hij!, „ik zal
je er wel uitkrijgen."'
Hij: ging n'aar een hoek van het vertveik en
greep naar 'een officierssabel. De chauffeur
zag dit en sprang ep hem toe, een niies in
zijn rechterhand.
„Zie zoo", zeil hijl hijgend, „het is uit. Hou
je koest, of..."
In bl'inde woedie gaf de ander hem een slag
in het gezicht.
'Het meisje hiief haar haruden op en hield
haar ooren dichif met haar viugers, waadbij
het taschje op den grand viel. 'De getroffene
uiitte een krieet van pijn en stootite 66n-, twee-
maal in den h'als van den oudian man.
Teen ging de deur open en Marion1 trad
binnen. Nauwelijikis zag ze het tafereelll in de
kamier, of ze wil'de vludhten, maar Poster was
haar voor.
Hij; sleurdte haar naar binneni, zoodlat haar
taschje op den grand viel.
Je hebt gespionneerd", ziei1 de mlan woeSt,
„je hebt allies gezien. Dan jiji ook maar.." en
hij kief het mes op.
„Nm JajH«a", gilds Linzy, „ai«t aassr, Ja-
UIT HEILOO'.
(Vervolg gemeenteraad).
(Yervolg behundeling Bouw- en Wordrtg-
verordenirig.)
Bij art. 61 merkte de heer van die Vail op,
dat zeer vele woningect niet wldoem aani dim
eiSch van voldioenden afvoer van huis- em het-
melwater. Hij! vesitigde daar de aandlachit op.
Bij art. 64 vroeg de heer van de Vail of
voldoende kon worden1 gehan'dhaafd1 de dlaar
voor slaapplaaitsen' genoemde niiiaimuiru-
hoogte van 1.20 M.
De heer Mulder wist gevallen van bdjzon-
der slechts slaapplaatsen
De heer Opdam meende dat zelfs in de
oudlste woningen de hoogte aog wel 1.20 M.
zal zijn.
De voorzitter was er tegen die bewooers
vrij te l'aten in het bepalen van dlie ruiiimte.
De heer Mulder wildfe een klein huis, dat
velrlaten wordt door een groot gezim, niet
meer door een dergelijk gezim lateoi betrekken
De heer v. d, Vail Tec. kleim gczia km.
groot worden
Het axtikeli werd' otnveranderd goedgekeurd.
Bij art. 83 stelde de heer v. a. Vail voor,
om aan B en W. op te dragien een uitbrei-
dingsplan te omtwerpen, zulks om in de toe-
komst niet voor moeilijikhiedien te worden ge-
plaatst. Al is hier zulk eem plan nog niet door
ae wet geeischt, toch meende spx., dat het
met het oog op de uitbreiuing vani de ge
meente wel wenschalijk mag worden geacht
De voorzitter wilde graag dit voorstel eerst
behandelen in de vergadlering van het college
van B en W., omdat het eem veelomvattemd
voorstel1 is.
Het voorstel werd1 hierop gerenvoyeerd aan
B. en W. om advies, waarop die heeie veror-
derning met de aaegebracbte wijzigingen werd
vastgesteld.
Punt 7. Verhuring van gemeenterai'gen-
dommen. Het betreft hier een viertal percee-
Ifcn, die de huurdlers liever voor laager dan
een jaar wilden huren met het oog op de door
hen toe te passen1 bewerking enz.
De heer van de Val wees op die nieuwe
richiting in de pacht, waarbiji pachter en ver-
pnehter beid'en bel'amg hebben bij1 een goede
opbrengst Thans is de toestand zoo. dat de
pachters tot de d'olste prijzen bestedien, om
dat zij den grand me'enem te moeten hebben,
waardoor roofbouw in de hand wordt ge*
werkt. Spr wilde het vraagstuk in studie
zien> gemomen door de dleskundigen in dien
Raad
Goedlgevondien' werd: om de bedoelde per-
ceelfen land voor vijf jaar te verhuren em het
kerkhof van verpachtimg uit te sluiten. Ver
der werden goedgekeura eenige andere bepa-
lhngen op de verhuring betrekking hebbende
Punt 8. Voorstel1 tot uiibetaljng van een
beloening aan den secretaris voor extra
werkzaamhedem in verband met bouwpre-
mien-
De voorzitter lich'tte toe, d!a,t het verleenen
van bouwpremien door die regeerilnig met in-
gang van 1 November is stopgezet. In de
gemeente Heiloo zijn 1"61 van die premien
verleend, waaraan heel wat werk was verbon
den:. hetwelik bijn'a geheel alleen door den se
cretaris is verricht, veeial na kantoortijld'. B.
en1 W. steldem voor hem daarvoor een bel'oo-
ning van 300 toe te kennen.
Ter b&sprek'ng - sn dit voorstel werd de
openbare vergaderimg eenl'gem tijdi geschorst
Nla heropening lichtte de voorzitter het
voorstel nog toe met er op te wijzen, diat
dkx>r de activiteit van dien: heer Bruul het
aantal bouwpremien zoo groot was Hij wist
steeds het toestaan ervan te bewerloem, waar
door de gemeente met 161 gezinnen is toe-
genomen.
De heer Vrijburg kom zich niet vereemigen
met het voorstel, al wide hiiji in appreciafie
voor het werk van den' heer Bruul1 voor mie-
mand onder doen Spr. noemde het voorstel
een verkapte loonsverboogilng,, hij beschouiw-
dC het werk als behooreodte bij die taak van
dfen heer Bruul
De heer Gielis zou tegenstemmem. Hij was
het eens met den heer Vrijburg.
De heer Vahl ging met het voorstel ac-
coord' en wilde het uitbreidien 'Ook tot den: op-
zichter, die eveneens veel werk had door de
bouwpremien.
De heer van de Vail' kon zich vereeniigem
met dien heer Vrijburg. Spr. wilde het werk,
dat iemand doet, beloonen. Een hoofdainbte-
naar moet alle werk, aan zijn functie verbon*
dcn, verrichten, ook al valt dit scans buiten
de vaste bureau-wren. Spr, wilde aan een
verkapte loodsverhooging rniet meedoen Alls
het salaris te laag is, moet het verhoogd wor
den.
De heer Sengers keurdie het voorstel van
B. en \V goed en wilde het gevraagde bedirag
toestaan
De heer van't Veer erkendle, dat het werk
van den heer Bruuil was in1 het belang der
gemeente, maar kon zich met het voorstel' niet
vereenigen, omdlat dat werk tot die taak van
den secretaris behoorde, evengoed als werk-
zaamheden, voortvloeiende uit de Landlarbei-
derswet en de gaskwestie.
De heer Opdam roemdle het werk en de
mes, dlenk erom..."
Ik wilde naar Marion toe, ik wilde opvlle-
gen, niaar iets beWetie mij te bewegen en te
sp-reken1. Het zweet p'airelldle iop mijn voor-
hoofd, nia'ar ik slaagdle er niet iin een letter1-
greep te zeggen.
De man let onwillig het mes zakken.
„Nlou goed' dan", sprak 'hij', „maar pas op,
dat je geen starveling een woord zegt, van
wat je gezien hebiii, anders heb ik dit nog."
Eln weer hield hij haar het bloedage niles
voor. „En mou ruk je uit."
Wericituiigelijk nam M:airioo een taschje,
maar in haar haast malm zij het verkeerde, en
vluchtte het huis uit, tierwijil die man haar
volgde.
E'veni later stalk hij zijn hoofd weer om
de deur.
„Ik bldjf buiiteni", sprak hij, er ntodht om-
raad' fcomien. Kijlk jij! hier den bod; na."
Hij verdween weer, terwijl het meisje haas-
tig alle laden doorzocht en een portefeuille
met geld bij zich stak. EVen hoorde zij! op.
Klbppen1 op de dieur klonk. Geru'ischloos liep
zij de belendCndle kamer in. Ik hoorde een
deur hard1 dicht slaan en even later zag ik
nitemand anders dan mijzelf de kamer imjwam-
delen.
„Diit is het einde", dadht ik en alias werd1
ewart vwer otija sogfte.
wermactrt van den beer flnrot en getouftte
dat zeker niemand' zich zou verzetten tegem
saiarisvernoogmg. Geo. Staten1 ecnter steuen
cat vast en daarom wilde spr. de waardeenng
voor net werx mtsprekjea door het toestaan
oer granficatie.
De heer Mulder erkends, dat de bouwpre
mien in net nelang der gemeente waxen. Hi]
meende editor, dat het in ctezen .tijid niet ge-
ooriooid is om em gratihcatie als bedoetide
to verleenea
De voorzitter wildle aiiereexst het vooirsielt-
Vanl in stemming brengen: verleenen grata-
ficatie aan den heer Bruui' en aan deni go-
meente-opzichter.
De heer Opdam meende, dat de opzichter
geen extra werk had met die bouwpremien,
omdat de minister de eischen der woningen
vasts telde
De heer Vahl stelde vast, dat met het toe-
zicht toch de opzichter was belast.
De heer Opdam vond, dat, als de opzichter
daarvoor moet worden1 beloond, men zoo wel
kan doorgaan, want er kunnen nog wel meer
deren' zijn, die meer werk bobber gefcsd! vass
de bouwpfemim. Ala db gemeente
breiden, zal die opzichter "steeds meer" werk
hebben.
De heer Vrijburg vond het voorstel-Vahl
een afzouderlijk voorstel
Het voorstel1 van B. en W. werdl hierop
aangenomen met 6 tegen 5 stemtnen. (Tegen
de heeren Gielis, Mulder, van te Veer, Vrijb
brug en van de Vail).
Het voorstel-Vahl werd verworpem met 7
tegen 4 siemimien.
Punt 9. Verleenen van een voorsdhof vol-
gens de Landarbeiderswet. Ingekomen was
een verzoek om aan den heer P J. Vahl uit
te keeren' 3150 voor het aankoopeu van een
plaatsije De eommissie voor die Landarbei
derswet adviseerde gunsitig.
De heer van't Veer vreesde, dat men hier-
bij' buiten. de wet ging. Aanvrager zou eeni'ge
roeden grond hebben, wat spr. geen plaateje
uioer noemde.
•De heer Vrijburg was het hiermiee eens en
betoogde, aan1 de hand van de wet, dat hot
hier geen landaxbeidier geldt, maar een
bouwvakarbeader.
De heer van de Vail, principled tegenstan-
der der wet, was het hioiuee eens en criti-
seerde de hier bij dergelijke aanvragen gie-
volgdC handelwijize. Mental' gold het bouw*
vakarbeddera.
De heer Mulder erkende zuftks, maar wou
voor dezen keer geen uitzondering maken.
Over het algemjeen whs spr. tegen die rich-
ting die gevolgd wordt door de eommissie,
wier voorzitter hij, is.
De heer Sengers meende, dat die aanvra
ger wiell landarbeider is, hij is toch 7 a 8
jaar ibiji een landbouwer geweest.
De heer v. d. Vail: 'Daarmee is hij nog
geen I'amdarbdder. Spr. is 12 jaar letferzet-
ter gaweest, maar is het daarom nu niiet
meer,
De heer Gielis wilde niet te stork op de
wet letten. Het geldt hier z.i. het houdlen in
de gemeente van goedle arbeiders.
De voorzitter rdHeveeride wat bij de behanr
dteiing der wet in de Tweede Kamer is ge-
zegd en bracht naar voren1, dat onder landar-
beidfers ook worden gereikend ziji, die tijdelijk
in ander werk hun: brood verdienen.
De heer 'Van de Vail wees er op, dait b.v.
in Groniiingera vele arbeidfers gedurende sotm.-
mige maanden des jaars geen werk kunnen
vinddn am het ilhmdbouwbedrijf in hunne prot-
vimcie, zoodat zij to andiere proviocies gaan
werken, soms to andier werfc, maar zij! bldj!-
ben todh landiarbeiders. Hier is het echter
'anders, d'e aanvragers zijn geen. landarbei-
ders, want zij| zijn wegens de hOogere ver-
diensten to het bouwvak to dat bedrijif ige-
gaan, hoewel! er to het landbouwbedrijf wel
werk voor hen was. In het ondarhavige geval
is dat ook zoo en daarom moet het verzoek
worden afgewezen, all spijit het spr, persoon-
lijk voor den: >aanvriager, die gespaard heeft.
De heer Mutdier preciseeriae nader zijtoe
meening. Zeer zeker zijta het tot diusver ei'geni-
lijk bouwvakarbeiders geweest, die hier
gesteutad werden en zij zoudlem niet to het
landbouwbedrijf itierug 'keeren, omdlat die
loonen daar niet hoog genoeg zijn.
De heer Sengers betoogde, diat het hier to
Hiei'loo toch altijd ntensdhen gold, die het
landbouwbedrijf grondlig verstaan en alleen-
door de omStandigheden daar buiten: zijn ge
gaan. Moeten wiji hen nu niet heUpen?
De heer Opdam betwijfelde of men beta
welli helpt inlet unwilligitag van het verzoek. De
menschen m'oeten zeer: veel ophrengen, ailvo-
reins het plaatsje to hun bezit te krijgen.
-De heer Van't Veer vroeg of een aanvrager
niet zijn: kost moest winnen op het plaatsje.
Geantwoord werd: Dat hoefit niet, sledhits
een1 deel.
:De heer Vahl begreep de oonitaiissie niet,"
die tot towilHigtog adlviseerde, hoewell hare
voorzitter meent dat aanvrager geeni land
arbeider is.
De heer Van die Vail mleenidle dat wel 70
pOt. van de RotierdamlsChe bootwerkers af-
komstig is uit den landbouw en dus volgens
de hier gehcudem meentogen: zouden zij; dus
ook alien landarbeidors genoemd kunnen
Toen ik wreer tot bewustzijn kwam, lag ik
op den divan van1 het Rotterdamsche caba
ret. Over mij gebogem was het dlroevige ge-
laat van den topnotiseur.
„Wlat was dat?" was het eerste wat ik
vroeg.
„Komi, imijtaheer", anitwoordde hij, „het is
laat. Hij nam mij bij! de hand en; fleidde mij
da trap af.
Ik stond to den fcoelen Octobemacht, to db
veria-ten stad.
„Wat was dat?" vroeg ik niogmaals.
Hijl keek tniiji aan met een vreemden glim-
lach.
j,De waaiheid1", ze® hij toen en trafc ge-
rtuschlllocs ach'ter zich de deur dicht.
HOOFDSTUK XTDI.
Alls to een droom wand'elde ik terug naar
mijn hotel. Ik was te opgewondleu, om te
gaan alapen en bleef aan. de tafel zitten na-
dbnken. Ik kon geen veiklaring geven voor
wat ik had gezien, maar, wat ik vroeger
nooit van mlijizelf zou hebben gelbofd, ik
twijfel'db niet aan1 db waarheid1 Van de voor-
stelltog. Allbs was zoo duidelijk en in alle
details juist geweest, dat ik niet kon denken
dat het een droom of een hullucinatie was.
Ik nam mij voor den volgendbn ochtend'
esmiiddellijk naar het politibbureau te gaan,
MBKffiWaftwTTT r i T ito'giBgM
worden, wat spr. omlkende.
Het voorstel. fcf!cm:.p a-w-^cxwucc, mrt,
de atemmeu vam de beanvt te Vrcr Vrij
burg en van du Vail b-er.
Punt 10. Voorstel inzake hersteliling van
db gebouwen bij de begraafplaats
De voorzitter zetta uiteen dat heratelling
noodzakelijk is, de kosten zijn geraamd op
650.
De heer Vain 't Veer, releveerende, diat
voor het metseltwerk aan de bedioelde ge
bouwenslecht is, besprak het toezkht op het
werk, hetweik hij ito alle opzich itea goed
wilde hebben. Als de heer Bouwinan daar-
toe niet to staat is, moet een ander het ver
richten. Speriaal de gebruakts metselspecib
mo'et ondbr toezicht staan.
De heer Vahl constateerdle dat het toe
zicht todertijd slecht is geweest.
De heer Vrijburg merkte naar aanleiding
vain het rapport van den heer Bouwmam op,
dat het toezichit van B. en W. te wenschen
ovcrliet Het huis van het hoofd, der schc
behoeft ook dringead herstel, hetgeen $]>r. na*
dbr aangaf.
De heer Van de Vail had met belangStel-
liug het rapport gelezen1 en constateerde dat
verkeerde zuinigheid wordt toegepast door
het toezicht niet scherp te doen zijn. De ge
bouwen bijl db begraafjplaats zijn welliaast
bouwvallig.
Om1 hooge kosten to de toekomst aan' de
gebouwen' der gemeente te voorkomen, wil
de spr. ze bens per jaar doen- tospecteeren. en
tevens voorstellen diat de Raad met dbn uit-
slag daarvam op db hbogte wordt gebraioht.
'De voorzitter Wad hiertegm geeh1 bezwaar.
In atatwoordi aan den- heer van't Veer zei de
voorziitter, dat aan den' opzichter zal worden
opgedragen, scherp toezicht te houdfen, om
dat db^ebouvten nu afdoende hexsteld moe-
Het voorstel' wbrdl hierop aangenoimen'
zonder hOofdblijlke sfemimltog, alsook het
voorstd-Van1 de Vail.
Punt 11. Ruffing van grand met K. Liirrb-
men ter verbreedtog van den Molenweg.
De voorzitter gtog de levestie na, die be-
stond itusschen de gemeente en den' heer Lira-
men. De25e was tot dusver tot geen overleg
bereid, thans eChiter stemldb hij' toe to een run-
ling van grond, waarbij, hijl f 250 ontvangt
voor oprumien van: hekiten enz. en 250
voor db boomen, alsmede 650 M!2 grand. De
gemeente 'krijgt dan, zooveel grond van Lim-
men, dat de weg kan wonder verhreed, al zal
die dan 9 inplaats van 10 M. worden. To-
itaal zal db gemeente dan1 420 M2 krijgen.
De hber Mulder was tegen' ruffing, hij
wiildb diat de gemeente dbn noodigen grand
koopt.
'De heer Van de Vallll vreesde een' ongezon-
den toestandi, als de weg wordt gemaakt,
zooals 'die na ruffing zal kunpen wordbn ge-
Hegd. Spr. berekendb dat Lilmmen zou krij
gen plm. 1500 en bovendien eniorme waan-
devermeerdering van zijta overi.igeni daar ge-
legen igirond. Spr. vond deri prijs veel te
hoog en wilde niet op het voorstel' togaan.
Zoo het wordt aangenomeni, zullen; ook
andbren itraehten te plukken van de gemeente,
wat zij 'kunnen. Hot is nu al bekend, dat er
dergelijke plannen bestaan bij eigenaren
van grondien aan dbn aan te leggen v/eg
HeilooEgmond'. Spr. wilde dus adviseeren
dbn heer Ltoimen gbldl te bierllen' vcor den
grond, i.'Se noodi'g is voor den weg, en als
hij daarop niet wil togaan zou spr. voor
onfeigening zijn.
De heer Opdam zou. het boschpproeel ter
plaatse niet vriTlen missen en was dus niet
voor ruffing, wel voor aankoop van den noo
digen' grand.
De voorzitter Stelde vast, dat het nu voor-
gestelde het uiitferste is wat 'berei'kt kon wor
den en dat B. en W. to geen geval verder
wildbn gaan. Spr. wilde het voorstel wbll te
rug nemen en nadbr met litntmien overibg
plegen.
Al'zoo beSl'oten.
Mede werd z. h. st. besloten een. stukje
grond aan te koopen van den, heer Hbs, na-
bij, de reiniging.
De heer Opdam1 maakte hieibij db opmer-
kitag, diat het niet wensdhelijk is diat de ge
meente gaat handelen to bouwterrem, omdlat
om daar de tohechtetaisnemtog van1 het twee-
tal te vragen. Daarna zou ik teruggaata naar
Engeland en aan den dokter van het krank-
zinnigengesticht vertbllbni, dat ik erachter
was gekomen', hor db juiste toiedtacht der za-
ken was geweest. Ik zou mij' wel wachten, de
wij'ze te verhalbn, waaflop ik tot deze kem-
riis was gekomen. Hij zou ntij; in het gezicht
uitl'achen, misschieu iniij: wel rijp achten tot
opneming to zijta inrichting. En dan, mcesr
ik met hem ovarleggen;, of het raadzaam
was, alles aan Marion te vertelilen. Mijn
hart sprang op van vreugde bij db gedachte,
dat zij wellicht weer spoedig'de oude zou
zijn. Toen mijta overpeinzingen waren geeita-
digd, scheen de grauwe najaarsmorgen' door
db ruiten.
Ik kleedldb mij behoorlijk, want de scenes
van den vorilgen avoind hiaddbn mijn toillet
in disorde getoachf, en gebruifcte het ontbijt
to db restauratie. Daartaa ging ik inlet mijin
valliles in de h'and naar het bureau van: poli
tic, waar ik dbn: commissaris te sprbken
vroeg. Dbze stelldb zich tot mijta bescliikking.
In korte trekken vertelde ik de gesdhiedenia
van de mloond; to Mile End' Road. Vervolgens
deelde ik hem fflee, dat ik mbendb de schul-
d'igen Itie hebben gevondbn, en verzodht hem
hen te doen- arresteeren.
(W&rdi v&volgd.)
