DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
FEUILLETOK
Het pleegklnd van de drle
Gelibatairs.
No. 86. ■UUimer heattim m 2 Honderd aes en twintigste Jaargang 1624
Abonnementsprijs bij yooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewljsn. 5 ct Advertentiepr. 25 ct p. regel, grootere letters naar plaatsmimte.
Brieven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, TeL Admlnlstr. No. 3. Bedactle No. 33.
Buitenland.
DONDERDAG Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. Directeur: 0. H. KRAK. 10 APRIL
D'E RAPPORTEN DER DESKUNDIGEN.
la hum publicaties van het rapport vaa het
eerste Comity vaa Desikundigen leggen de
Londensche avondbladen dm bijzomderen
nadruk op zekere punten ia het rapport.
De nadruk wordt natuurlijk gelegd op de
belangrijke voorwaarde dat de eerste jaar-
lijksc'he betaliag niet gedaaa behoeft te wor
den, voordat die economische en iiscale con-
trole van het Ruhrgebied teruggegeven is in
hand'en van Duitschland. De Duitsche be-
grooting blijft voor de eerste twee jaren vrij
van alle betalingen welke volgens het Ver-
drag van Versailles gedaan moeten worden;
hoewel de behoeften der crediteurstaten
niettemin worden erkend en bevredigd. De
begrooting wordt in de toekomst aldus ver-
gemakkelijkt doordat vooruit een som wordt
vastgelegd welke alle Duitsdie verplichtin-
gen, de kosten van de bezetting en al het an-
dere inbegrepen dekt. Het principe dat aan-
genomen wordt, is, dat indien het vastge-
stelde bedrag dat Duitschland zal moeten
betalen, vernieerderdi met het onverkteinbaar
minimum van haar eigen 'binnen landsche be
talingen, grooter is dan Duitsdiland'3 belast-
bare capaciteit, de stabiliteit der begrooting
en van het mumtwezen in gevaar wordt ge-
bracht. Verder wordt die nadlruk gelegd op
het wederkeeren van het vertrouwen, het-
geen niet te verwachten valt tenzij een over-
eenkomst thans wordt bereikt Bij het eihde
van het fiscale jaar I928/'29 zal zoo ho-
pen de deskundigen de fimancieele en eco-
nomische toestand van Duitschland weer
noraiaa^zijn. De experts verwerpen iederen
vonm van controle anders dlan welke in hum
plan wordt voorgesteld en een al'gemeene
controle van alle Duitsche inkomsten en uit-
gaven wordt uitdrukkelijk afgeweze®.
Met betrekking tot de nieuwe bank zija de
betrekk ingen van de Conunissie van Herstel
tot die bank die van partkuliere client en
bankier.
De deskundigen leggen er verder den na
druk op dat Duitschlamd uitnemendie waar-
borgen kan geven voor de voorgestelde bul-
tenlandsche leening aan de geldmarkten der
wereld Indien Duitschlamd crediet bezit,
zeggen zij, dan is het haar plicht dit te ge-
bruiken ten behoeve van de geallieerde
eischcn. Indien men zou fale® de noodzake-
lijike fondsen te vinden, dan zou dit plan in
gevaar gebracht worden, aangezien het de
leverimgen onmogelijk zou maken voor een
periode welke door sommige geallieerden van
vitaal belang wordt geacht. Het bedrag
vasigelegd in het betalingsschema door des
kundigen zal geen meerdere las4em op
Duitschlamd leggen. Alles wat de uitgifte
van zulk een' leening meebrengt is vastge-
legd in het schema van de getaxeerde beta
lingen' van die totale verplichtingen die op
Duitschlamd vallen.
Het rapport van de tweedd conunissie van
desikundigen, waarvan Mac Kenna voorzit-
ter was, over de vlucht van het Duitsch ka
pitaal naar het buitenland, vermeldt o.m. dat
de Commissie de methode afwees om een on-
derzoek te doen instellen bij de bankiers en
zakemmenschen in die landen bij wie Duitsch
geld belegd of in deposito gegeven was. De
ommissie was van meaning dat het noch
geschikt, noch nuttig zou zijn, daar dit ka-
pitaal over het algemeen onder geheime om-
standigheden in die landen was gekomen.
De methode welke de Commissie volgde ver-
schilde terdege van de voorgaande. Met hulp
van infonnaties van publiek of officieel ka-
rakter uit de landen buiten Duiischland was
haar eerste stap een schatting te make® van
de totale waarde van het Duitsch kapitaal
dat zich bij het uitbreken van den oorlog in
bet buitenland bevond'. Daama onderzoChten
zij wat de netto vermmdering op dit totaal
bedroeg in den tijd tot den wapenstilstand.
Tenslotte bestudeerde® de deskundigen de
verschillende middelen waardoor de Duii-
schers hun kapitaal zouden kunnen hebben
vermeerderd of verminderd1 gedurende de pe
riode vanaf den wapenstilstand tot einde
1923. De Commissie bevond dat de voor-
nadmste methode waardoor de Duitschers
Geauthoriseerde veantaling naar het Engdsdh
van E. PhilipsGppenhekn, door Mevrouw
v. d. W.
30)
,,Het is voor ons nieti langer een' gissing",
zei'de hij, „wie het kind, dat u ISobel de Sor-
rens noem't, werkelijk is. Zij behoort tot het
huis Waldenburg. Haar afsitamming leest
mien op haar geziCht, een1 stempel, dit niemand
kan looclienen. Op de aartshertogin en ande-
ren van haar familie meet altijd de schaduw
blijven1 rusten van' een emstige schandlvlek,
zoo lang het kind onder de handen van
vreemden blijft en dus een vreemdelinge in
haar eigen land. De aartshertogin wensdit
dadelijk en zander opziem die zorg voor haar
op zich te nemen. Zij is zich bewust van die
d'lensten,, door u bewezenzij1 gevoelt, dat u
het kind1 waarschijnlijk behoed heeft voor een
lot, waarcver mien met te Wcht mag denken.
Zij machtigt mij' daaromi, om' melt u zoo
grootmoedig mogelijk te ondleThandelen."
wDat ia iaita, dai ik niet geheel begrijp",
buitenlamdsche activa hadden verkregen se-
dert den wapenstilstand, geschied was door
den verkoop van mark-bankwissels. De bui
tenlamdsche activa, op dergelijke wijze ver
kregen, bedroeg tusschen de 7 en 8 milliard
goudmark. Andere voomame bronnen van
Duitsch buitenlamdsche activa waren de ver
koop van 'goecleren, waarden, eigendommen,
de verteringen der toeristen in Duitschlamd,
de inkomsten uit de Duitsche bezittimgen in
de afgestane gebieden in Polen en Danzig
etc. Nadat al deze factoren waren onrier-
zocht was de Commissie van meening dat
het Duitsche kapitaal in het buitenland op
het einde van 1923 niet minder dan 5.7 mil
liard goudmark bedroeg en' niet meer dan
7.8 milliard goudmark. Ziji schattem dus het
gemiddeld'e cijfer op-6'/« milliard. De Com
missie wijdde bijzonderem aandacht aan het
buitenlamdsche geld in Duitschlamd dat niet
over het hoofd geziem mocht worden. Zij
schatte het totaal hiervan op niet minder
dan 1 milliard 200 millioem goudmark. Ook
moest rekening gehouden worden met de ac
tiva van buiten l anders in Duitschlamd zelve.
Dit wordt gesdhat op I tot 1H milliard
goudmark.
In het tweede dteel van' het rapport wordt
verklaard dat die z.g. vlucht van kapitaal
voomamelijk in hoofdzaak resultaat was van
de gewone factoren. Het geschiedde vooma
melijk door het in gebreke blijven van die re-
geering om haar begrooting in evenwicht te
brengen. Ten tweede was net te wijtem aan
de actie van speculanten e.a. die hun mar-
ken tegen vreemde geldwaarden verkochten.
Ook was het een gevolg van de houding van
het DuitsChe volk ten opzichte van de beta
lingen der oorlogscrediteuren. In de mee
ning van de Commissie is de eenige weg om
een uittocht van kapitaal uit Duitschlamd te
voorkomen en om een terugkeer ervam aan te
moedigen, de oorzaken van de uitwaartsebe
beweging met wortel en tak uit te roeien. In
dien het uitgeven van geld strikt beperkt
wordt tot binnen wettige grenzen en geba-
seerd op een stabiele waarde, dan zal de
Duitscher die in het buitenland woomt zich
ervan veraekerd achten dat hij geen ver 11 e-
zen zal lijden' als hij het geld naar zijn land
terugbremgt, terwijl de speculant geen winst
pieer kan maken. Oostenrijk is hiervan vol
gens de deskundigen een voorbeeld. De Com
missie is verder van meening dat, indien het
plan van de eerste commissie om het Duit
sche mumtwezen te stabiliseeren uitgeyoerd
wordt, een aamziemlijk d'eel1 van de Duitsche
activa, thans in het buitenland, terug zal
keerern. Ten slotte erkent de Commissie dat
voor Duitschland een overgangsperiode
noodzakelijlk is voordat stabiliteit en ver
trouwen kunnen terugkeeren. Zij; stelt voor.
gedurende deze periode hen van straf vrij te
stellem die onder de huidige bepalingen op
de kapitaalsvlucht zouden vallen.
In den begeleidendem brief van het rap
port van het camite-Dawes wordt er nadruk
op gelegd, dat de aambevelingen van het co-
mite niet de strekking hebben, straf fen op te
leggen, maar die geschikte middelen voorstel-
len om te helpen tnj het economisch herstel
van alle Europeesche volken. Voorts wordt
opgemerkt, dat alle schuldeischers van
Duitschland belastingen betalen tot aan de
grens van hun vermogen daartoe en d'ait
Duitschland hetzelfde moet doen; Duitsch
land heeft zelf die noodzakelijkheid erkend
In den' brief wordt er aan toegevoegd, dat
ter verzekering van den blijvendten' aard van
den nieuwen economischen vrede tusschen de
geallieerden en Duitschland de gebruikelijke
maatregelen t^en het in gebreke blijven wer-
den gekozem gelijk deze gelden voor alle za-
kelijke betreklon'gen, waar aan de vaststelling
van verplichtingen verbonden is. Het alge-
meeme plan is billijk en redelijk en zal, in
dien aanivaard, tot een duurzamen vrede
leiden. Als de Duitsche regeering de voor-
stellen verwerpt, zal zij willens en wetens
een voortzetting der economische demoralisa-
tie kiezen, die haar volk in een 'hopelooze el-
lende zal doen' blijven verkeeren.
VerVolgens wordt herinnerd aan de docu-
mentatie, waarvan bet comite zich voorzag
en voorts wordt er de nadruk op gelegd, dat
merlcte ik op.
Later", zei de heer von Leibingen met een
beteekenisvollen blik. „Ik zal dat duididijk
maken. Laat mij u initusschem dit gerecht aan-
bevelen. Mijinheer Mabane u drinkt niet, wilt
u uw wijrn liever iets kouder?"
„Voot miji niet", verklaarde Allan. „Ik
geef de voorkeur aan champagne O'p zijn na-
tuuriijlke temperatuur, de wijln is te goed, om
de geur er uit te laten vriezen. Naar aaniei-
d'ing van hetgeen u zei', mijnheer von- Ledbuir
gen, is er een vraag, d'ie ik u gaame zou
doen. Waarom werd majoor Delahaye naar
9t. Argueil gezomden en wat was zijn verdere
bed'oeling met haar?"
Ik verbeeldde miij, dat deze vraag de® heer
von Leibingen niet beviel. Hij aarzelden eeni
ge oogenblikken, v66r hif antwoord' gaf.
Majoor Delahaye werrd niet gezonden. Hij
ging op eigen1 verantwoordelijkheid. Hij was
ae eemge, die wist, waar het kind was.
„Em wat was, naar uw meening, zij® be-
doeling. toen hij het kind uit het Booster
haalde hield Allan aan.
„Dat weet ik niet. Alles, wat ik kan zeg
gen is, dat ik het kind liever onder uw hoede
zie dan onder de zijne."
„Was de man, die hem! doodde, betrokken
in da vrocgera gesdnedaais van hat land
nimmer, onder welke omstandigheden ook,
de betrokken regeeringen de volledige onaf-
hankelijkheid van handelem der leden van
het comite hebben belemmerd.
Aan bet slot wordt de hoop uitgesproken^
dat de arbeid van het comite de Commissie
van Herstel zal helpen om te voldOen aan de
groote verantwooroelijkheid, welke op haar
rust.
Het rapport dier deskundigen is gister door
het Duitsche rijkskabinet onderzocht. Dit om-
derzoek is echter tengevolge van den om-
vang van het document nog niet voltooid1. Dt
eerste indruk van het kabimet is volgens het
,Hbl:. dteze, dat tegen eer aantal1 punten era-
stige bezwaren bestaan, doch dat het rapport
in zijn geheel als een grondslag voor verde
re besprekingen kan worden bescfaouwd.
In officieele Belgische kringen toont men
zich voldlaan over de eensgezindheid der ex
perts, waaraan de Amerikaansche deelnaming
een bijzondere belangrijkhedd gieeft, en over
het aandeel dat de Belgische experts in d'e be
sprekingen hebben gehad.
Men is optimistisch ten aanzien van. die re-
sulta'ten, die de comoiusdies kunnen hebben1 op
de oplossing van de kwestie van herstd.
Gistermiddag heeft Theunis in de Kannex
aan het einde van de discussie over de sitaats-
schuldi verklaard, dat Beige in zaike de repa-
ratiebetalingen steeds een flinke houding
heeft aangenomen in het bewustzijn van de
verdediging van zijn rechten. De condusies
van de experts, aldus de premier, zijn gduk-
kig getrorten. ,^ij veroortoven ons tie ho-
pen, dat wij eindelijk zuillen geraken uit de
moeilijkc periodic, wdke wij hebben dboige-
maakt."
De rede van d'e premier werd met levendig
aplaus van de liberate en kaltholielke banken
begroet.
Slechts enkele Berlijnsche avondbliaden
konden gister inderhaast nog ccn meenang
geven.
De „Vorwarts" doet een beroep op de Duit
sche regeering en het Duitsche volk, al het
mogelijkie te doen, om eindelijk to kewnen tot
een dluurzamen vrede.
Het blad laat in het midden, of de hooge
grcmdstellingen, waarvan de experts zijn uit-
gegaam, ineferdaad in het rapport ook zijn
verwezenlijkt, doch wijit er op, dat alleen
reeds het vooropstellen van dergelijke prinoi-
pes een gewelddgen stap voorwaarts betee-
kent. Immers, alus het blad, daarmedle is
eindelijk eens het straf-karakter van de Duit
sche repara tie-betal ingen opgegeven en het
rechit van het Duitsche volk erkend, om op
een celijke 'evensbasis te Staan als ae andere
volken.
E>e ..Deutsche Allgemeine Zeitung" ccn-
stateert, dat de lasten, welke EKiitschland m
het rapport wordlen opgelegd, buitengewoon
zwaar zijn.
De ..Vossische Zeitung" staat zeer scep-
tisch tegenover het rapport. Het is zeer on-
waarschijnlijk, dat de geweldige, betalingen,
welke Duitschland volgens het rapport
jaarl'ijks zal moeten doen, door het buitenland
zullen kunnen worden opgenomem. Deze
moeilijikheid hebben de deskundigen ook
reeds onder het oog gezden, naar blijkt uit
hum voorstel, om een specialen agent voor de
reparatie-betalingen aan te stollen, die zal
hebben te bepalen, wdk bedinag van' die beta
lingen naar het buitenland overgebracht zal
kunnen worden, zonder het Duitsche econo
mische leven te schaden
In de practijk zoo zegt het blad zou
dlit bed'rag ten hoogste gelijlk zijn aan het
aanbod Van dr. Wirth en Rathenau, d.w.z
1 to milliard per jaar.
Dr. Schacht is van meening, dat de bespre
kingen moeten beginnen met den Duitschen
eisch, dat aan het Duitsche eccnomlische le
ven niet systematise!! in het bezette gebied
het bloed moet worden afgetapt. De laatste
Fransche soldaat aldlus dir. Schiacht
moet uit het Ruhrgebied zijh verdivenen, als
Duitschland op d'e voorgestelde regeling will
ingaan.
In New-York heeft het rapport van de Eer
ste Commissie van1 Experts gemengde gevoe-
vroeg ik.
„Ik kan niet zeggen, in hoeverre hij daar-
mee te maken had antwoordde de heer von
Leibingen. „Ik verbeeld mij, dat zijn oniaan-
genaamheden met majoor Delahaye een per-
so'onlij'ke kwestie waren' en geen' verband hiel-
den met het kind. Weinig menschen hadden
meer vijanden dan Delahaye. Men wensdit
van de dooden geen kwaad te spreken, maar
hij was zijn geheele leven' een lawaalmaker
en een' bruut.
Elen' bediende in' eenvoudige zwaite livred1
braCht een gezegeld brief je aan onzen gas't-
heer en bleef eerbiedig biji hem1 staan, terwijl
hij het las. Het waren 'n paar woorden, toe®
bleef hif er gedurende langen tijd op turen.
Eindelijk verfrommidde hij het in zijn hand
en zond den bediende weg.
„Een antwoord is niet noodig", zei hif. „Ik
zal over een uur mijln' opwacntrag bij hare
hoogheid komen maken."
Ons diner was geeiwdigd. Zioowd Mabane
als ik hadden' voor dessert bedankt. Onze
gastheer storid op.
„Mijne h'eeren', ik heb koffie besteld in de
rookkamer. De oberkellner heeft mij verteld,
dat hif heerii|ke cognac heeft en ik heb eenige
sigaren, die ik u gaame eens zou laten pro-
beeren. Willen wij hierheen gaan'?*
lens gewekt, met een ondertoon -van cnvolr
daanheid. Hlet wordt gecri-riseerd, daar het
gefaadd heeft den werkelijken finandeelen
toestand van Duitsch'land te ontledcn en hoe
wel erkend wordt. dat bet niet binnen de be-
voegd'heid van de Commissie lag, de totale
som van de Duitsche verplichtingen vast te
stellen, wordt het toch betreurd, dait dienaan-
gaande de onzekeriieid blijft bestaan en men
vreest, dbt dit een groote hinderpaal zal zijn
voor de, natuurlijk van ganscher harte ge-
wensch'te Amerikaansche deelneming aan de
financieele operaties, welke een belamgrijk
ded van het plan-'Dawes vomit.
Het ccwnmentaar van Wallstreet is echter
verre van algemeen ongunstig. Men wenscht
zijn meening op te schorten totdat het oor-
deel bekend is van de voomaamste betrokken
landen en van de Commissie van Herstel.
DE GEHEIME ORGANISATIES IN HET
BEZ'ETTE OEBIED.
In verband met verschillende huiszoekin-
gen bij lieden, die verdacht worden tot gehei
me nationalistische organisaties in het Ruhr
gebied te behooren, zijn door de recherche
van het Rijnleger nog talrijke arrestaties ver-
richt. Voorts zijn vele belangrijke documen-
ten in beslag genomen.
DYSENTERIE-EPIDEMIE IN'
HO'NDURA S.
Een emsitige epidemie van typhoide dysen
teric ieisterd de hoofdstad van Honduras,
Tegucigalpa; in de buitenwijkea van de stfaad
liggen de lijken op straat verspreid en de be-
wonera sterven door infeotie, daar geen po-
gingeo worden gedaan om de lijken te begnar
ven of verbranden.
EEN PROOLAMATIE VAN KONINIG
GEORGE.
Koning George II van Griekeniand heeft
van uit zijn verblijfplaats Brasow (Transsyl-
vani'e) een proclamatie geridit aan het
Griekscbe volk, waarin biji o.a. het volgende
zegt:
„Ik besteeg onder tragisdhe omstandighe
den den boon, liet mij steeds door liefde voor
het vaderiand leiden en beslcot plechtig, de
mij door dieg rondwet opgelegde plidhten
bouw na te komen en mij' te verheffen boven
de rampzalige partdjtwistien, die het land'
uiteensdieuraen. Een organisalie van' offide-
ren, die alle plichtsbesef haddien verloren,
maakte zich schuldig aan1 anardi'ie en ver-
trapte de oonstitutie. Hoewel ik geduldig t.t
't uiterste ben en1 voor geen' opofrcring terug-
diens, maakte die militaire bond hot door de
plichtsverzaking zijner leden' noodig, dat ik
door mijn stil zwijgendheid het aangerichte
kwaad' niet vergoelijk, maar openlijk pro
test aanteeken wegens de misdaden jegens de
natie begaan. Ik eisch mijn redht op tot
vervulling van mijn koninklijke plichten, door
de grondwet vastgesteld."
Hiemit volgt dat de Grieksdie koning vrij'-
willig geen afetand van den' boon zal doen.
HET PETROLEUM-SCHANDAAL.
Senator Wheeler is door de Federal Grand
Jury beschuldigd, gelden te hebben aange
nomen., om invloed te oefenen op de verlee-
ning van petrol eumconcessies, nadat hij tot
senator was gekozen.
DE TOT ZFN'KENI GEBRAOHTE AME
RIKAANSCHE SCHEPEN.
Gemeld wordt, dat de Amerikaansche ge
mengde commissie voor de Amerikaansdie
vorderingen op Duitschland besloten heeft,
dat Duitschland financieel aansprakelijk is
voor het tot zimken brengen van 10 Ameri
kaansche schepen, die niet betrokken waren
bij den militairen dienst, doch dat het geen
sehadeloosstelling behoeft te betalen voor d'e
tot zinken gebrachte schepen, welke in mili
tairen dienst waren, of daarvoor diensten
verrichten.
HOE HET DUITSOHE VOLK WERD
INGE LIGHT.
Uit een mededeeling van de „Saz. dem.
Pari, dienst" blijkt hoe door toeaoen van de
autoriteiten het Duitsdie volk indertijd over
het verloop van de operaties, inzonderheid
over den uitslag van den eersten Mameslag,
onkundig werd gelaten. Het betreft hier een
communique van 28 Sept. 1914, onderteekend
Wij waren de eenige bezoekers van de
rookkamer. De heer von Leibingen ging even
sigaren halep. Mabane stak een sigaret aan
en vleide zich op zijn gemak in een gemakke-
lijfcen stoel.
„Het schijnt mij toe, Arnold," zei hij, „diat
jij bent als de man, die gevonden heeft wat
hij' zocht. Je wilde een dnamatisdie geschie-
denis en daar heb je haar. Ik begrijp nog
niet, waarop dat alles moet uitloopen. Onze
gastheer
„Er is een teleurstelling voor hem op til,
veronderstel ik", viel ik in de rede. „Hij is
een getrouwe dienaar van' de aartshertogin
en hij heeft bard' voor haar gewerkt. Van zijn
standpunt is zijn redeneering zeer logisch.
Alles, wat hij zegt, is aannemelijk en toch
voel je, dat er iiefbs achter steekt. Allan;
ik vertrouw geen een van dat volkHet is mij
niet mogeTijk."
„Ik ook niet", antwoordde Allan' zachtjes,
want mijnheer von Leibingen was weer bin
nen gekomen.
„Kom", zei hij: Ik ben niet langer uw gast
heer. Wij staan nu gelijk. Ik zal u een aan
bod1 doen, dat u, vermoed ik, veibaasd zal
doen staan1. De zaak is, dat hare hoogheid
niet gaame eenige leans w'l' loopen, dat Gen
zeker schandaal weer wordt opgerakeld. Zij
door den opvolger van genera al v Stein ate
generaal-kwartier-meester, v. Voigts-Rhetz.
waarin een vrij nauwkeurig overzicht werd
gegeven van den beslissenden slag en de
daaropgevolgde adhterwaartsche concentratie
der EXiitsche legers.
Dit communique is volgens de ..Vorwdrts"
in den avond van 28 Sept. door het groote
hoofdkwartier als gewoonlijk aan het W.B.
gezonden iter publicatie. Op last van de hoog
ste regeeringsautoriteiten, waaraan het le-
gerbestuur zijn goedkeuring hechtte; is het
communique echter nooit gepublkeerd.
Enkele dagen later overleed generaal v.
VoigtsRhetz aan een beroerte.
DE DUITSCHE RIJKSDAGVER-
KrEZINiGEN.
De communisten in het district Chemnitz-
Zwickau hebben den beruchten rooverhoofd-
man Holz candidaat gesteld voor de rijks-
dagverkiezingen. Holz is naar men zich her-
innert tot levenslange tuchthuisstraf en le-
venslang eerverlies veroordeeld De commu-
nisbsche partij1 afdl Chemnitz-Zwickau heeft
thans den rijkspresident voorgesteld het eer
verlies op te heffen en H61z vrij te laten.
VSLKISCHEN EN' OO'MMUNISTEN.
Een 50-tal leden van „Stahlhelm" werden
toen zij in den nacht van een vergadexing'
te Diezsdieiben naar Maagdenburg terug-
keerden door communisten overvallen. Drie
hunner werden door revolverschoten zwaar
gewond. De communisten namen daarop de
vlucht, doch de politie wist 20 hunner, af-
komstig uit Maagdenburg, te arresteeren.
BEN POGING OM HITLER TE
BEIYRIJDEN?
Dinsidagniiddag kwamen te Landsberg
vier heeren van het Volkische blok in een
auto aan om Hitler een bezoek te brengen,
naar het heette om' instructies voor de verkie-
z ingen te vragen. Een dezer heeren, die een
adjudant van Hitler bleek te zijn, Hermann
Esser genaamd, tegen wien een bevel tot in-
hechtenisneming was uiigevaardigd wegens
zijn deelneming aaui de Putsch van Hitler,
werti door de politieke politie gearresteerd.
Veradiillende bladen veronderstellen, dat
men hier te doen heeft met eeni poging om
Hitler te bevrijden.
Hitler en de beide andere te Landsberg
opgesloten vSlkische leiders hebben alleni een
eigen kamer, waar zij eten en bezoeken kun
nen ontvangen. Zij1 hebben zes uur bezoek-
tijd per week en kunnen vijf uur per dag
wandelen.
Dr. Weber, die tot d'usver assistent was
aan de veeartsenijkundige hoogeschool te
Mflnchen, is op verzoek van het Beiersche
ministerie van eerediienst uit zijn functie ont-
slagen.
DE DUITSCHE REIS-BELASTINO.
Volgens nadere bepalingen in zake de reis-
belasting, zijn van de betaling van 500 Mark
voor reizen naar het buitenland; behal've de
reeds gemelde categorieSn, nog vrijgesteld:
advocaten, die voor beroepswerkzaamheden
naar het buitenland gaan, geoeesikundigen,
die voor het houden van consulten of voor
het bijwonen van congressen op reis moeten,
kunstenaars en geleerden voor studiereizen,
die buitenlanidscne universiteiten bezoeken.
Bovendien kan in bijzondere gevallen vrij-
stelling worden verleend'.
DE MICUM-VERDR'AGEN.
Vertegenwoordigers van de industrieelen
in het Ruhrgebied zijn te Berlijn aangekomen
om de Rijksregeering over die bespreiangen te
Dusseldorf inzake de Micum-verdiragen ver-
slag uit te brengen'.
Volgens de jDaily Herald" heeft het Co
mite des Forges aan/ 't Qua! d'Orsay coorge-
steld de Mkum-verdragen voorloopig met
een maand te verlengen en d'e kolenleveran-
ties voor dit tijdperk door een leening te
finanrieren.
Uit Dusseldorf wordt gemeld, dat financi
eele overweg ingen de oorzaak zijn geweest,
dat de onderfiandelingen1 over een verlenging
der Micumcontracten zijn mislukt. Het aan
bod der Duitsche nijveraeid luidde, dat men
bereid was voort te gaan met de leveranties
heeft mij opgedragen u en uw vriend te vra
gen; dit aan te nemen". Hij legde twee papie-
ren op tafel. >rZij wenscht u zoo spoedig mo
gelijk vanavond als u dat schikt te ant-
lasten van de zorg over een zekere jonge-
dame. U behoeft niet te aarzelen, om het a
te nemen. Vorstelijke personen hebben zoo-
als u weet, bijzondere voorrechten, wat be
treft iiefdadigheid en hare hoogheid si
zorgen en vriendelijkheid die het kind van u
heeft ontvangen, op hoogen prijs".
Ik staarde naar mijn papier. Het was een
cheque groot vijfduizend pond. Ik keek naar
dat van Mabane. Het was een dteque van
hetzelfde 'bedrag. Toen keek ik naar den
voorfioofd. Hij nam ons op als iemand, die
heer von Leibingen'. Het zweet stond op zijn
den persoon opneemt in wiens handeni ae
macht berust oto te beslissen over leven of
dood. Be bood weerstand aan mijn eerste in-
geving om de cheque in tweeen te scheuren.
Be sChoof haar terug over de tafel.
Mijnheer von1 Leibingen", zei ik, „als dit
is bedoeld als een bdooning voor eenige
vriendelijkheid, die wij hebben' bewezen aan
een aHeenstaand kindl d'an is dat niet noo
dig en onaannemelijk. Als het is bedoeld",
vervolgdie ik iets langzamer, „om ons om te
koopen, dan' is dit niet genoeg5.
(Wbrdt
ALKMAARSCHE COURANT.
