MKmaarsche Courant
N.V. Boek- en Handelodrnkkerij
v.h. Herms, COSTER ZOON
FEUILLETON.
Voordam G 9, ALKMAAR.
Honderd Zes en Twintigste Jaargang,
Zaterdag 12 April.
In enom de hooidstad.
Het pleegkind van de drle
Gelibatairs.
het vervaardigen van ALLE
Drukwerken,
het plaatsen van advertent! en
in alle bladen,
het leveren van alle Binnen-
en Bnltenlandsche Boeken.
het leveren van abonneuen-
ten op alle Binnen en Bnlten
landsche bladen.
So. 88.
1934
LXXIII.
RecLmru-maJun.
Wie Amsterdam van het Gen traal-Station
irinnen'komt, heeft ongeveer elken dag de
kans dat hem tusschen het statiomspiein en
den Dam eenige malen de een of andere re
clame voor dit of daf wordt aangeboden.
Soms worden hem in de bandeni geduwd
meestal heel povertjea gedrukte papieren,
waarop zijn aandacht wordt gevestigd op
een of andere te bcuden meeting, waar tegen
een' of andere door lands- of stadsrageermg
genomen of ite nemien maatregelen zal wor
den geprotesteerddan weder zijn het stuk-
ken papier, waarin zijn tegenwoordigheii
wordt verzocht altijd in zijn eigen be
lang bij een uitverkoop. Dergelijke pape-
rassen worden den voetgangers bijkans opge-
drongen en meestal door degenen, die ze zich
in de handen lieten duwen, zonder ze nau-
welijks een1 blik waardig te hebben gekeurJi,
dadelijk op siraat gcgooid, wat, vooral wdn-
neer de openbare wegen toevallig nat en
miodderig zijn, het aesthetisch schoon na-
tuur^ijk danig verhoogt! Maar papier en
drukinkt schijnen goedkoop en de straatreini-
gngsdienst moet 6ok wat ite doen hebben
Daar zijn ook udttdeelers van ander druk-
werk, die bezaddgder te werk gaan. Dezulken
hebben in den regd in de hand pakjes ge-
kleurde bedrukte kaarten, adressen gcvende
van een of ander restaurant of lunchrojon.
Zij gaan met bun drukwerk besdieidener om
dan degenen, die een protest-meeting aanibe-
velen. Zij! loopen zeer pledntig; reiken den-
gene, dien zij1 tegenkomen. en binnen him be-
reik langs hen gaat, zoom kaart toe; wordt
die niet aangaaomen, goed, een volgende
voetganger neemit haar wel en men ziet dat
zulke reclame-kaarten meerendeels niet op'
Straat gegooid worden, doch in den zak van
den overjas van hen, die ze aannarn, ver-
dwijnen of ze wel ooit gelezen zullem wor
den en niet, straks binenshuis gdkomen, door
den „begunatigde" eenvoudig ten prullemand
zullen worden gedeponeerd, is een' open'
vraag in elk geval de ntefete diet kaar
ten komen niat op straat terecht, itreffen mis-
sctiien meer ooel dan de leelijke strooibiljet-
ten.
Dezer dagen stapte ik op den Dam op een
tramwagen terwijl' die even stopte wierp
een jongen eenige gratis reclame-krantjes op
het balcon; aap een paar volgende stopplant-
sen1 stcnden andere jongens, die op dezdfde
wijze dezdfde soort blaadjes op het balcon
Wierpen conducteur of pascagiens mochten
ze oprapen, of de etraat op sdioppen het
laatste gebeurde meer dan het eerste. Al-
weer: papier en inkt sChijnen goedkoop
maar hctgeen ik juiwt neersdireef bewijst
reeds genoeg, dat goed reclame-maker cen
kunst is en dat het langs den Cpenbaren weg
„wegsm;ijten" van gedrukt papier blijkbaar
maar matiig doel treft.
Reclame-maken moet nog door velen wor
den geleerd en die leerSchool heeft men' deze
maandi te Amsterdam, in „duplo" zdfe, want
we staan hier op t oogenblik id het te6ken
van de Reclame twee reclame^enitoonstel-
lingen een in het Paleis voor Volksvlijt, een
andere aan den rand1 der stad, ginder in het
groote gebouw van de vereeni'ging voor auto-
mobiel-rndustrie aan het einde der Ferdiniand
Bolstraat.
to laatstgenoemd gebouw wordt gehouden
een fieurs, de vierde, opgezet dOor de uitge-
vers van een dames-weekblad, aan'gekondi'gd
als de grootste tentoonstelling voor de vrouw",
en waar winkeliers in alles en nog wat, dat
de huism'oeder dagelijks noodig heeft of haar
to het huishouden van dfenst kan' zijn, hun
beste beentje vGorzetten. De tentoonstelling
of Beurs, zoo ge dat ,;nieuvere" woord
voor een dwgeTijke expcsitie de voorkeur
geeft heeft, gelijk ook in de drie voohaf-
gaande jaren het geval was, een enormen
iodoop. Daar is meer dan1 een' reden voorin
de eerste plaats de aangename inrichting, die
wel bewijst, dat hier vrouwen in den opzet
hadden' mede te sprekenin de tweede plaats
dat onze bekende ,,conferencier" Pisuisse er
met zijta gezelschap optreedt, en in de derde
en. misschien wel de voorn'aamste plaats:
„dat er zooveel weggeven wordt" En dit
laatste is werkelijk een eigen'aardigheid1 van
onzen zonderlingen tijd d'ie gulheid van
de neringdbenden en die stormloop van
vrouwen en d'aarondler heel velen, die niet
tot de onbemi'ddelden gerekend kunnen wor
den, naar tentoonstellingen of bijeenkomsten
„waar lets zal worden' weggegeven."
Er was aangekondigd, dat aan de bezoek-
sters van- die damesbeurs pa'kfcetten' zouden
worden uitgereikt, voor niemendal natuurlijk.
Geauthoriseerde vertoling naar het Engelsdh
van E. PhilipsOppenheim, door Mevrouw
v. d. W.
31)
„Noem het zooals u wilt", antwoordidie hij
snel.
„Geen prijs, die u of uw meesteres zult
kunnen betalen", an'twoordde ik rustig. „Ik
decide u mijn onwrikbaar besluit twK uren
geleden mede. Het kind blijft bij ons, totdat
zij wordt cpgeeischt dOor iemand, die een1
we;tig recht heeft en niet bang is om de hulp
van de wet in te roepen."
„Maar ik heb den toestand uitgelegd. U
moet begrijpen, waarom wij zulk een zaak
niet voor de rechtbank kunnen brengen."
„U vertelde ales openhartig en vergeef mil
alles kan waar zijn", antwoordde ik, „wij
verlangen echter bewijzen."
„U twijfelt aan mijn woorden, mijnheer
mijn woorden1 de woorden van de aaitsherto-
gin."
Ik stcnd op. Mabane volgde mijin voor-
beeld. Ik voelde, dlat er storm in aantocht
was.
Mijnheer vOn Leibingen, er zijta wel eens
vostaadighadea, die ongewona aischeo sial-
1 Heeft er storm om geloopen en een dame,
die het uitreiken had bijgewoond, vertelde
me, dat het „op vechten at was geweest om
zoo'n pakket maditig te worden; Ik vroeg
of de inhoudi dan' zoo merkwaardig was ge
weest. „Och neen, een stukje zeep, een ta-
bletje van> dit, een beschuitje van die fabdek,
allemaal monsters van fauishoudelijke artrke-
tan". En daarvoor, en voor die kans als zoo-
veelste tentoonstell ingsbezoekster een ge-
schenk van grooter waarde te krijgen, ge-
froosten de vrouwen zidi met genoegen een
tocht naar dat tentoonstellingsgebouw, waar
ze voor een pakket zelfs nog gaame eenige
minuten in den tocht staan. Grappige wereld
toch! Als de groenteboer of de lauidemer
aan de deur het dienstmeisje een1 versnapering
toestoppen, zegt „mevrouw", „dat die leve-
ranciers daarmede hun bed'oelingen hebben"
en keurf dat „weggeven door leveranciers"
af, maar als zij op een tentoonstelling kans
heeft een pakket te ontvangen van aillerlei
leveranciers, „die ook hun bedloelingen heb
ben", vednt ze er desnoodls om. En toch doen
de groenteboer aan' de deur en de winkeliers
met hun tentoonstellings-pakketten precies
hetzelfde weggeven om reclame te mar
ken.
De tentoonstelling in het Paleis voor Volks-
vlijit is van geheel anderen' aard. Zij] werlct
meer met „de groote trom", is „up to date"
heet- opgezet met het doel„ieder in de gele-
genhedd te stellen de moderne wijze van re-
clame-maken in den uitgebreidsten zin aan
te toonen. Lang te voren heeft men er van
dben spreken en een zoo groot mogelijk eere-
comite weten te vormien van een aantal per-
sonen, wier naraen een goeden klank in den
lande hebben en die met het maken van re
clame van doen hebben of er belang bij heb
ben en nu zij er is, tracht zij ook nog naar
buiteni allereerst de aandacht van het pu-
bliek te trekken. De ingang tot de tentoon-
sielling aan den Westemde Kant is zoo
schreeuwen'd mogielij'k van kleur en zonder-
ling van voinm' 't is misschien' een stuk zeer
m'oderne en fraaie achitectuur en in dk geval
iets, dat de menschen even verbaasd als oot-
steld doet staan, niet omdat ze het zoo mooi
vinden, maar omdat het geweldig de aan
dacht trekt dloor zijn buitenissigheid.
Mischien zal men zeggen ,^ewijs dat het
goed gevondien' is als reclame voor een ten
toonstelling, die het bevorderen der reclame
beoogt" Wel mogelijk, doch deze toegang-
reclame doet mij te veel denken aan1 degene
wie was het ook weer? die eens gezegd
•heeft: „Spreek over me 't mag goed zijn,
't mag nog zoo slecht zijn maar in's he-
mdsnaam'spreek over medat is 66k re
clame wage dechts: of zij is van de goede
soort.
Evemwel, eenmaal dien ingang door en de
tentoonstelling binnen getreden, zal toch den
bezoeker over 't gehea tegenvallen datgene
wat daar binnen te zien is. Het is geen ten
toonstelling, die tot de massa zal spreken,
ook al heeft ziji ongetwijfdd nut voor dege
nen, die tot d'usverre nog niet ten voile be-
seft hebben, wat in onzen tijd goede reclame
te beteekenen heeft en1 mensChen, die hun ar-
tikelen wenschten aan te prijzen, kunnen ze-
ker hier en daar leeren van de raadigevers op
reclame-gebied en zien- hoe anderen die aan
dacht op hun zaken vestigen.
De tentoonstellingszaal dezdfde waar
den laatsten tijd meer icxpcsities zijn gehou
den, is gedecoreerd op een even zonderlinge
en druWoende manier als de gevel aan den
ingang, maar men heeft zich niet de moeite
gegeven den vloer, waarover de bezoeker
gaat, ook een aarngenaam aanZien te geven
men schuift voort over de leelijke plamken,
terwijll eenige dikke en met stofzuigers
schoongehoudten loopers die leelijke zaal al-
thans een beetje aankleeding zouden hebben
gegeven opmerkelijk hoe bij dergelijke
tenioonstellinigen aan de vlcerbediekking in
den1 regel weinig of geen aandaCht wordt ge-
schonken.
Overigens een 'aanttal ..stands" van1 ver-
schillende soorten artikelen en bovenal van
voorwerpen', die voor reclame dienst kunnen
doen, zooals was-figuren, standaards, recla
me-platen, etalage-lampen, e. d.drukkerijen,
die proeven laten zien van hun recl'ame-druk-
werk en fraai1 uitgevoerde kaarten; en'kele
dagbladen, die de aandacht vestigen op hun
advertentie-pagina'sadvertentie- en recla-
me-adviezen-bureaux, die zich beschikbaar
stellen om degenen, die de groote trom wil-
len roeren, de weg te wijzen, maar over het
geheel niet veel, dat men ook zonder een' ten-
fo'onstelling elken dag in onze groote win-
kels en magazijnen zou kunnen zien zijn
de winkelstraten onzer groote steden eigenlijk
niet de iteste, elken dag weer zich toonemde
reclame-tentoonSiellitagen? Zijta onze groote
steden niet op weg door licht-reclames op de
daken door electrische kleuren- en letterver-
springingen aan de gevels; door lichtwerpers,
verbonden 'aan trampaleni; door transparant-
platen aan zuilen en maSten; door licht-an-
n'onoes aan de electrische tramwagens en al-
lerlei kleurige gravures op dta tramwagen-
ruiten groote en door de veelheid van' al
len aan de besten van ons. Een man kan mis
schien liegen om de eer van een vrouw te red
den of als hij een diplomaat is, ter wille van
zijn land. Ik kan de zaak niet larger met u
bespreken. Het spijit mij, dat wij die ooit be-
spraken. Mijn vriend en ik wenkhen u goe-
aen avcnd."
„Mijto hemel, u zult niet gaan f riep de
heer von Leibingen uit. „Welk recht heeft u
op't kind? Geen enkel. Hare hoogheid
wenscht edelmoedig te zijn. Het belieft u, om
die edelmoedigheid te bespotten. Mijnheer
Grea'tson, u is een czel. Ziet u niet in, dat u
een onbeteekenend mensch is, die door de
achterdeut geslopen is in een wereld, waar
gewichtige dingen op het spel staan-. Daar
is voor u geen plaats. U kuot het kind niet
van ons weghouden. U heeft geen invloedi,
geen geld. U is niemand. Als u denkt
Mabane kwam tusschenbeide.
..Mijnheer von Leibingen", zei hij, „als u
nog niet steeds in een zeker opzicht onze
gastheer was, zou ik u tegen den grand
si aan. Toch, veroorloof ik mij u te zeggen, dat
u nonsens vertelt."
„U heeft gelijk", zei hij kortaf. „Ik ben een
ezel, 'cm het zelfs met u te bespreken. Het is
niet de moeite waard. De aartshertogin wilde
u vriendeiijk behandelen. U staat dat af.
Goed. U zult behandeld worden, zooals u dat
verdient."
De heer von Leibingen' wierp de deur open
m list ons uit.
dim gemremC8 dUtagen towns twEflta r*-
clame-steden' te worden?
Het nevenzaaltje waar de Amsterdam-
sche Gemeentel'ijke Eleotridteitswerken in sa-
menwerking met groote firma's, die electri
sche lichtreclames bevorderen, toonen welk
giebruik door het modeme licht met al de
kleuren van glas en bolletjes gemaakt kan
worden om op dit of dat artikel de aandacht
te vestigen is wel het merkwaardigste 'der
tentoonstelling niet omdat we dat alles
ook al niet buifen' de zaal hebben zien toe-
gepast, doch omdat we hier weder eerbied
leeren hebben voor de tedmiek op dit gebied
wat goed is, aamgezien wij, venvende ster-
velingen, al die dingea reeds zoo „natuurlijk"
hebbm leeren vinden.
Hiet meest toteressante dezer heele ten'toon-
stelling heb ik gevonden de historische verza-
meling op reclamegetoied, welke door mede-
werking van musea en eenige particulieren is
ingericht op een der gaanderijen. Jammer
alweer, dat dat alles bijeen is in zoo'n foei-
leelijke, „onaangekleede" omgeving hoe-
veel meer zou het alles tot zijn recht komen
en aandacht trekken in een klein, imtiem,
aardig to'gericht milieu. Vorige eeuwen en
vroegere generaties mogen dan al op minder
opzichtige, minder kleurige, minder die oogen-
verblindende wijze him waren en hun bedtaijf
hebben aamgeprezen, zij dedien het toch lang
niet onaardig en misschien vaak met groo
ter succes dan thans door middel van zooveel
licht- en kleur-geschitter.
.Die eigenaardige uithai.gborden, betrek-
king hebbende op verschillende bedrijven, uit-
geoefend in de fauizen, waarvoor zij; uithin-
gen, zijn de bezichtiging waard en er zijn er
een aantal zelfs een dat u'ithing aan het
huis van de vroedvrouw en in beeld1 bren-
Cdie een! ferme jongen, zooals de natuur
i schiep, gezeten op de wereldbol en onder
deze atoeelcfing een' chirurgisch instrument
stel u voor dat onze heaondaagsche vrou-
wen-artsen hun gevel tcoiden met een; der-
e.ij'k teeken hunner waardigheid! Nlaituut-
lijk, dte bekende stok en scheerbekkens, die
vroeger steeds thans nog hier en diaar
bij ae barbiers uithingen het koperen bek-
ken van den eerzamen stadSomroeperde vij-
zels van dfen apotheker eni meer dergelijke at-
tributen, ze ontbrekeu hier niet. evenmin als
de hoorn van „den bakker om den hoek", die
over zijta ondierdeur den buurtbewooera kend
deed, dat „de warm;- bollen gereed lagen.
H'oogst merkwaardig zijn ook in vitrines
de platen, waarop nenngen in beeld werdlen
gebracht en' al die redame-biljelten in dicht-
woorden van bakker, slager, turfdrager,
lantaamopsteker en wie hi niet; ze waren in
hun tijd zeker mi£r de lezing waard dan
thans de strooibiljetten van het Damrak en
zijn zelfs nu nog waard gelezen te worden als
typische situkjes reclame-geschiedenis.
Voor dengene, die iets voelt voor de ge-
schiedenis onzer vroegere samenleving, is de
gaanderij van de reel ame-tentoonstelling in
net Amsterdamsche Paleis voor Volksvlijt
nog h661 wat belangrijker dan al d'at modeme
kleuren- en lieht-gewriemd daar beneden.
SINI SANA.
PrOYinciaal Nieuivs
UIT SCHOORL.
(Vervolg.)
Hiema werd besloten eenige door Gedepu-
teerde Statcn g;wcnschte wijzigingen in dte
begrooting aan te brengen.
In hun prae-advies adviseerden B. en' W.
om aan de Pensionhouders-Vereeniging
voor het maken van een film 50 subsidie te
geven.
De heer Duin oordeelde het voor de ge-
meente misschien van groot belang, maar van
diezelfde Pensionhouders-Vereeniging en van
de V. V. V. gingen adhaeslie-betuigingen uit
met den zomertijd. Voor raadisledcn dlie daar
tegen zijn, wordt het nu moeilijk v66r het
adres te stemmen. Alle couran'ten bazuinen
het uit, d'at er ook ten platte lande adhaesie-
beiuigingen met den nieuwen tijd worden
aangenomen, maar dat zijn alien pension-
plaatsen.
De heer Schemer zeide, dat dit zou gebeu-
ren wanneer er meer groen was en er meer
menschen in1 Schoorl waren. Spr. had nooit
gehoord dat dte V. V. V. adhaesie betuigde
met den zomertijd Misschien gebeurde dit net
vorige j'aar. Wanneer d'it gebeurd is, dan zal
het wel zijn geschied1 omdat de menschen er in
hun bedrijf btelang bij hadden' en niet om
anderen dwars te zitten. Voor hen is het zeer
lastig om den ouden tijd! te handiiaven. Spr.
begreep niet in welk vetaband dit echter
stond tot het het adlres
De h,eer Du'in: Verband is er niet
De heer Kaag zag er wel verband in. De
Pensionhouders-Vereeniging wil het doen
voorkomen of zij Schoorl vertegenwoordSgt
Waarom moesten zij adhaesie bctuigen?
Mevrouw Ko'k zou het gewenscht vinden
wanneer de film to den stillen tijd werd ge
maakt, wanneer er veel menschcm in Schoorl
zijta, dan zal het geen reclame voor Schoorl
zijta en zeker niet de opname aan Let strand.
De poriier hielp ons met onze jassen en
riep een rijtuig. wiji wilden' juist wegrijden,
toen een1 man to een lange reisjas, die buiten
de draaideur van het hotel had gestaian, kalm
to het rijtuig stapte en ons verzocht om plaats
te maken. Ik keek hem stem verbaasd aan.
„Hallo!" riep ik uit. „Wat
„Ik ben het, mijn vriend". gaf de heer
Grooten kalm ten antwooro. „Zeg uw koet-
sier, om naar uw kamers te rijdlen."
HOOFDSTUK IV.
„Ik logeer to Claridge hotel, of liever ik
heb daar gelogeerd", merkte miin'heer Groo
ten op, toen wij Brook Street indraaiden.
„Ik zag u met von Leibingen en ik heb op
u gewacht. Wij zullen to uwe kamers verder
spreken."
Hij stak daarop een' sigareit op en zeide
geen woord, totdat wij onze bestemming had
den bereikt. Isobel was naar bed gegaan. Ik
stak een lamp aan en schoof hem' een steel
toe. Door allerlei kleinigheden1 was het hem
gelukt een wonderbaarlijke verandering to
zijta uiterlijik te brengen. Zijn haar droeg hij
anders, het was griizer geworden. Hij was
bUeek en zag er betrokken uit. Behalve aan
zijn stem en aan zijn brceden, geesiigen
m'ond, twijifeldte ik, of ik hem1 wel onmididel-
lijik zoude heikend hebben,
„I'k bemerk", zeide hij, „dat ik niet verge-
ten ben. Dat is zeer vldend. Mijn vrienden
buitanslands hebhem mij verteld, dat ik ge-
Db mkcscIwu handrtmt da«r ZartenSagsnM-
dags en Woensdagsmiddags zoo, dat de moe-
ders hun kinderen daar niet met fatsoen heen
kunnen laten gaan, omdat ze andiers veel on-
behoorlijks zoudten zien.
De voorzitter vond het nu maar beter de
discus&ie te eluiten en vroeg of er etsanming
over het voorstel verlangd werd.
Het voorstel werd aangenomen.
De heer Duin verklaarde deze keer maar
v66r te zullen' stemmen. (GelaCh).
Dc heer Kaag verzocht aanteekenirig dat
hij' tegen was.
In hun prae-advies inzake de subsidie aan
de Tuinbouwvereendging adviseerde B. en W.
subsidie te geven van f 20
De heer Kaag stond nog op hbtzelfde srtandr
punt van de vorige maal. B. en W. doen
blijkbaar hun voorstel, omdat aan alien sub
sidie wordt gegeven. Spr vond het doel wel
mooi, maar de manier die gevolgd wordt ver-
keera. Het gaat de verkeerde kant uit. Straks
kunnen er nog wel meer vereemigmgen ko
men. Spr. zou dan ook tegen stemmea.
De heer Schermer juichte het toe, dat ook
de heer Kaag het doel goed vond. Spr. oor
deelde dat B. en' W. een ruimer standpunt in-
nemen en zeggen Wij hebben voor die Landr
en tuinbouwbelangen to Schoorl1 to t alge-
meen wel 20 over.
De heer Bijl betoogde nog dat het to de toe-
komst nog lang niet zeker is dat B, en W.
steeds de helft van de gevraagde subsidie
zullen toestaan. Z. h. st. werd hierop het
voorstel aangenomen. B. en W. vroegen He
ap machtiging voor onderhandsche verhu-
ring van een vrijgekomen gemeentewoning to
de Nolle.
Mevrouw Vok vroeg of de heer Leen voor
dit huis in aanmerking kon komen.
De voorzitter zeide dat B. en W. over de
persoon zullen beslissen. De gevraagde
machtiging werd hierop aan B. en W. ver-
leend.
De voorzitter deelde mede dat de
aanbesteding van de leverantie voor de ver-
verschingen aan 't raadhuis practisch niet
mogelijk is. B. en W. willen nu het raadsbe-
sluit intrekken en nu de heer Kroon naast de
twee bestaande leveranciers ook in aanmer
king laten komen. Men blijft dan beperkt tot
de kom der Gemeente.
De heer Duin kon zich met dit voorstel niet
vereenigen. Spreker had de vorige maal juist
voorgesteld om iedereen te laten insohrijven
om het zotte er van aan de oppervlakte te
laten brengen. Nu B. en W. zelf zien dat het
niet gaat wil spreker het besluit van 23 De
cember intrekken en opnieuw vaststellen. dat
de leveranciers bliiven: de heeren Beelaman
en Timmerman. Wanneer men er een derde
bijneemt wordt men juist onbillijk.
Mevrouw Heringa wees er op dat de zaak
in de December vergadering door belang-
hebbenden naar voren was gekomen. Spr. ziet
er niets zots in dat er ook anderen to aanmer
king willen komen.
De heer Duin merkte op, dat niet het ver
zoek van de menschen zot was maar zijn
eigen voorstel. Men ziet nu de moeilijkheid.
B. en' W. namen tenslotte het voorstel van
den heer Duin over.
De heer Schermer betoogde, dat nu bleek,
dat het besluit niet gehandnaafd kon worden.
en het Voorstel van den heer Duin om het
aan den bestaanden leveranciers te blijven
gunnen, het beste was.
Z. h. st. werd het voorstel van den heer
Duin .aangenomen. Van de V V. V. was nog
een schriiven ingekomen. waarin werd mee-
gedeeld, dat de vereeuiging nog besloten
had twee banken met papiermanden te plaat-
sen. Aan de Gemeente werd verzocht om in
de rich ting van Groet vier banken met pa
piermanden te plaatsen.
De heer Schermer stelde voor van Gemeen-
tewege twee banken aan't achterpad te plaat
sen. De banken komen op 12 per stuk
De heer Duin was voor het voorstel als
ook de boeren er op mogen zitten (Gelach
Z. h. st. werd het voorstel aangenomen
De voordracht van B. en W. tot vaststel-
ling van een nieuwe heffingsverordening op
de hondenbelasting met daarbij behoorende
verordening op de invordering werd z. h. st.
vastgesteld. De heffingsverordening blijft on-
veranderd. alleen de invordering werd meer
gebracht in de tegenwoordige wetgevtog.
Het volgende punt was:
Voordracht B. en W. tot verbreeding van
den Heerenweg te Aagtdorp (strook Sifievis)
en van den Heerenweg en den Laan in de
kom Schoorl strook perceelen-Jn. Frans Mw.
Chr. Jelgersma en J. Smit) een en ander
met grond aankoop.
De aankoopen van de eigen aren Jn. Frans
en Jn. Smit staan met schenking gelijk.
De voorzitter toonde den raad een schets-
teekening en deelde mede, dat de heeren
Frans en Smit den grond gratis beschikbaar
stellen om formaliteitsredenen werd een koop
van een gulden voorgesteld. Op een vraag
van Mevrouw Heringa deelde de voorzitter
mede dat B. en W. bij den heer Frans de boo-
men willen laten staan, omdat ze dit beter
achten voor de wandelaars. Te Aagtdorp van
durende de laatste twaalf maanden veel ver-
anderd ben."
„Ongetwijfeld, u is vcranderd", gaf ik toe.
„De omstandigheden, waarender wij elkaar
voor het eerst ontmoetten, waren niet van
zoodanigen aard, om die te vergeten. U ber-
innert zich mijn vriend, mijnheer Allan Ma
bane?"
„Zeer zeker", gaf h'ij toe met een hoffelijke
handbeweging. „Ik ben zeer icrheugd, dat
ik u toevallig weer ontmoette. Een paar da
gen geleden kwam ik in Engeland, maar ik
had niet gedacht eerder dan morgem het ge
noegen te hebben u te zien. U had zeker wel
verwacht eerder iets van mii te hooren?"
„Dat kan ik niet zeggen". antwoordde ik.
„Maar wel kan ik u de verzekering geven, dat
wij beiden, om verschillende redenen, heel
blij zijn u hier te zien. Er zijn zeer vele za
ken, die wij dol gaame met u wenschen te
bespreken."
„H'et genoegen is dan wederkeerig. Met
Isobel1 gaat het goed?"
„Heel goedantwoordde ik.
,.U hclpt haar cm haren tijd m'ttig te be-
steden het doet mij1 genoegen' dat te hebben
cntdekt. Ik zag gisteren in de Mondaunt
Rooms twee van hare miniattaren."
Isobel heeft gaven", zdde ik. „Wij doen
ons best, om haar te hdpen die te ontwikke-
len."
Miinheer Grooten wendde zich tot mij.
Waarom heeft u 'geweigerd gebruik te ma-
Belast zich met:
't huis van Henneman tot het vroegere van
Freek Das willen B. en W. voor het seizoen
de sloot nog dampen en andere werkzaamhe
den daar uitstelien tot het n^jaar. De kosten
uitgezonderd bij de grond van mejuffrouw*
Jelgersma worden bij de heeren Frans en
Smit geraamd op 106 en bij de heer Sillevis
op 655. Spreker deelde nog mede dat de
heer Sillevis de prijs van dki grond van
1.50 op 1 had gebracht.
B. en W. stelden er prijs op aan de heeren
Frans en Smit openlijk dank te brengen voor
hetgeen zaj voor-de Gemeente doen; Het voor
stel werd aierop z. h. st aangenomen. Aan de
orde kwam nu het voorstel van B. en W. tot
het vaststellen der verordening op 't bouv/en,
sloopen en wonen in de Gemeente Schoorl.
De secretaris deelde mede dat de vorige
raad de verordening reeds had vastgesteld.
De Gezondheidscommissie heeft enkele op-
makingen gemaald, die van ondergeschik'ei
aard zijn behalve een paar b-langrijke. De
Of-zondheids-comrr ssie vond bet namelijk
niet gewenscht, het maken van eipun-muren
van halisteen op een hoogte van 6 Meter toe
te staan en het verplichten tot het maken van
'n borstwering op een minimum hoogte van
50 c.M. los te laten. De opzichter gaf hier-
over eenige toelichttogen waarna de heer
Schermer het voorstel deed om te bepalen dat
voor muren hooger dan 4 Meter heel steen
verplichtend is. B. en W. namen tenslotte dit
voorstel over waarna dit voorstel met alge-
meene stemmen werd aangenomen. Voor 't
handihaven van de borstwering op een mini
mum van 50 c.M. gevoelde de Raad niets.
Rondvraag.
De heer Schermer stelde voor het lezen van
de notulen na te laten en die evenals de stuk-
ken ter visie te leggen.
De heer Duin vond het ten raadhuize lezen
gemakkelijk voor bij het raadhuis wonenden
Spr. was echter toch niet tegen het voorstel,
omdat 'hij weinig om de notulen gaf.
De heer Bijl bleef aan het voorlezen van
de notulen de voorkeur geven.
Besloten werd dit te blijven doen.
Op een vraag van den heer Schermer deel
de de voorzitter mede, dat voor de onder-
houdswerken van de gemeente ieder ambachts
man een beurt krijgt.
De heer Bijl had dit jaar de rekening na-
gezien. Er waren geen aanmerkingen te ma
ken. Allen hadden een beurt gehad.
Mevrouw Kok zou gaame zien, dat dc heer
Leen de woning to de Nolle kreeg.
De voorzitter wou aan ingezetenen de voor
keur geven, maar kon geen belofte doen;
De heer Kaag toformeerde naar de plaat-
sing van de bordjej aan den Laanweg.
Mevrouw Heringa was van meening, dat
het bordje op het kruispunt bij de doktersiwo-
ning nog niet goed Zichtbaar hing.
De heer Schermer vond cen plaatstog van
het bordje daar aan den anderen kant ook be
ter.
Zal overwogen worden.
De heer Kaag vroeg of er al geinformeerd
was naar de mogelijkheid om van de opcen-
ten op dta vennogensbel asting de menschen
tot f 20.000 vrij te stellen.
De secretaris herinnerde zich niet, dat hij
daarvoor een onderzoek had toegezegd.
De anderen herinnerden zich- dat wel.
De secretaris zegde nu nadere mededeelin-
gen toe.
Hiema sluiting.
DE NOORDERMARKTBOND.
Elfde algemeene vergadering van den
Noordermarktbond op Donderdag 10 April
in het lokaal van den heer Jn. de Bakker te
Noordscharwoude. Alle aangesloten vereeni-
gingen hadden hun vertegenwoordigers ge-
zonden.
De voorzitter, de heer Brugman uit Heer-
hugowaard opende de vergadering er op wij-
zende, dat dit in veel opgewekter stemming
kon geschieden dan het vorig jaar.
De verslagen ademen een bemoedigenden
geest.
Spr. memoreerde verder den slechten toe-
ken van het geld, dlat ik voor haar besdhik-
baar stelde bij1 de London.' en Westminster
Bank?"
„Omdat wij niet wisten, met welk redht u
voor haar zorgt."
Mijnheer Grooten gfitalachte als een
sphinx zoude geglimlacht hebben. De uit-
werking daarvan op ons was, dat wij1 ons
heel jeng en onervaren voelden.
„Mijn recht zal' wel even groot zijn als
het uwe."
„Misschien", zeide ik. „In ieder geval
blijft het geld daar op haar naam staan.
Later heeft zij het wellicht meer noodig dan
nu."
Mijhheer Grooten sdieen die gedachte
eenigszins vermakelijk te vinden.
,,Neen", zeidie hij, „ik acbt dat niet waar-
sChijnlijk. U had dlat geld gerust kunnen ge-
bruiken nu gij dat echter niet hebt gedaan
nu, het is van weinig belang. Ik venonder-
stel, dat er pogingen< zijn gedaan, om het
kind aan uw zorgen te ohttrekken?"
Verschillende. Madame Richard en Lady
Deiahaye waren' beiden' even' volhardend."
Grooten knikte.
„U heeft een zeer groot beleid getioond,
door te weigeren haar aan1 een van de twee
af te staan."
„En vandaag", vervclgde ik, „is er een
derde persoon bij'gekomen, die de zorg op
zich wil nemen. De Aartshertogto' van
Brisilaw zelve heeft aangeboden ons te onit-
Iasten van1 onze voogdij."
