\iHmaarsohe Courant
abonnemeDten
N.V. Boek- en Handelsdrakkerij
v.h. tierms. COSTER ZOON,
op Tjjdschriften
FEUILLETOK
Het p!@egkind van de drle
Gellbatairs.
Naar't Moorenland.
Voordam G 9, ALKMAUR,
p Hondard Zes m Twlntlgste iaargang.
Dinsdag 6 Mei.
Geneeskundige brieven.
is HET adres yoer
zoo vol Binnen- als Bulteniandsche.
Mo. 107. '1M4.
ii
Ongeval en ziekie.
Welhaast een halve eeuw is het geledlem,
dat mem giiig inrien, dait een groot-dspldlef
bevolking, dat innormale o-mstamdigheden
irn staat gciacht ruiooM worden, in de dage-
iijiksdhe behoeiteni van 'rich zelf en hum ge-
zimnen te voorzim, met 6en slag faulpdoos
kwam te staam, wamneer ziekte of eem on
geval hem trof em dientengevolge met die mo-
geijlkheid om te werken oak 'die vam te verdie-
mem verviel. Als eem normale ziekte, die tern
slotte voor eem ieder geldlt, kan hiertoe oak
de ouderdom gerekend wordlen, zoodra deze
het gewone werk miet langer toelaat. Men
gimg tevens begrijpem, dlait het voor deze men-
schem zoo good als altijdi omimogelijfc was,
om zelf voor deze gebeurlijkhedem die moodige
Vootudemiimgem te treffeai em dat het daarom
•voor denStaat eem sodale plidht was om
voor het algetmeem dat te doen, waartoe die
enkeling voor rich onmaditig was.
Zoo omtstomd die sodale verzekerlmg, im
wettem vastgelegd. Duitschland em Oostem-
lijlk gaiveo reeds omstreeks 1880 het goede
vooxheeld Het bedachtzame Hollaed! kwam
ate zoo dikwijls.acbterna iukkelem em kom ook
hieibiji miet nalatem het vraagstuk door de
politick te laitem vertroebelem. Heft merkwaar-
digste gevolg was, d!at wijl hier stukwerk in
plaats vam eem algemeeme, afdo-ende regeling
kregeni em dat begommeni werd met het dak im
plaats van> de himdamemten. Het zal todh
voor ieder duidelijik zijm, dat het rneest voor
de hand' lliggende ien het eerst moodige is een
verzekering tegen zielkte Practische gromden
pleiten er voor om laegdiurige imvaliteit en1 de
gevolgen van bedrijfsongevallen oiet in 66n
algemeene ziekteverzekering op te memem,
d'odh deze liever afzomderlijlk te regelen, ter-
wijl ook de verzekering tegen den ondlen dag
beter afzomderlij'k genegeld wordt. Intussdhen
zulLen dleze laatste afzondenlijke wettem ver-
schillende aanknoopingspunten kunmen via-
detn im een reedis -bestaandle Ziektewet.
'Niettemin heeft men hier het kumststiik
uitgehaald om te beginnem met een afzonder-
lijike verzekering tegem onigevallen, welke wet
im 1901 tot starid kwam en im 1903' ia imge-
voeid1. En de ziektewet? Aan ptemmen geen
gebrek! Er was een omtwerp-Kuyper, later
ceo ontwerp-Veegens 'em eittdelijk een ont-
werp-Talma. Dai laatste is geen omtwenp ge-
blevem, doch is1 als wet aangemomen. Wie
toem dacht, dat die zaalk in ondle was, heeft
rich debtee schromelijk vergist. Die wet is
nimrner ingevoerd 'em vam de imwering vam
een Ziektewet, hetriji dam die van Talma, het-
zij van een andere, zijn wijl op dit oogenblik
mtesdhiam vender verwijddrd dam ooit te vo-
ren."
Well zijm im den loop der jarem wettem ont
staan ter verzekering tegem invaliditeit en
ouderdom, maar ook deze hamgem tot zekere
hoogte in de lrncht: de basis, eem algemeene
Ziektewet, is em blijft onihrelken.
Bovenstaan'de uiteemzetting is van beteeke-
nis voor de bespreking van een actueel on-
derwerp, dat berust op eem der modlijlkbeden
bij de uitvoerimg der Ongevallenwet onder-
vornden, juist 'Omdlat er geen Ziektewet te. Ik
bedoel het vraagstuk der gedeeltelijke scha-
deloosstellling, wamimeer iemandl miet werken
k;i,n tern deele omdlat hij door eem ongeval te
getroffen, maar voor een amder deel, omdat
er bij hem afwijfcingen worden gevomden, die
met net ongeval miets hehben nit te staan.
Het valt te begTijpen, dat het in dem ge-
dachtengang van dezen invaliden werkman
eem yraagpunit van zeer ondergesdhikt belang
is, waar zijn ongeschiktheid om te weaken
eigenlijlk van'da'an kornt Hiij kan zijn werk mid
doem, ontvangt daardoor geem loom en het
levem blijft zijm eischen stelilen. Met de tecb-
niek van het verzekeringswezen heeft hij rich
niet ingelaten em wie zou dit in gemoede van
hem duirven veigen? Hdji west lalleem, dat als
hem op het werk ilets Overkomt, dat hem daar-
na belet te werken, Ihiji ,,voor die Ongevallen-
wet gaat loopern", dat hij' dan recht heeft op
arbedder geen veanschil maken, hij zou zijn
geldelijke
al-
Rijksverzekeringsbank ontvangt Ate' hem' dan
later berieht wordt, dat het spit in dem rug;
dat rich plotselimg heeft geopeobaard, ter-
wijl hiij aan zijn werk was, niet voor uitkee-
ring in aammerkimg komt, omdat het niet be-
schouwd wordt een ongeval in dem rim der
wet te zijm dam mag net ons niet verwon-
dteren, als hij dat berieht opvat als een om-
billijikheid en ate een beknotting van zijn
reditem. En velen met hem zullen een1 gevoel
vam onvoldlaanheid over eem
van zakem moeilijk fcunnem
Die onvoldaanheid zou dan ook geem meden
van bestaan hebbem, indien het gefaieele ge-
bouw der sodale verzekering in eens ware
opgetrokkem. Was de oorzaak dam all geem
ongeval in dsn zin der wet, he zou voor diem
Geriath oriscerde verialing maar test Ksngdsda
van E. PhilipsOppenbeim, dear Mevrouw
v. d. W.
50)
„lk heb een extra treim nood'ig om de boot
te hailem. Ik ben Feurgferes en ik word Woens-
dag in St. Petersburg vexwadht."
De stationschef schudde het hoofd.
„U kunti in twintig minuten een extra tredn
ferijgem, maar de boot faaalt u niet rneer. De
trein, die juist weg is, zou ook geen aanslluii-
ting op de boot gekregen' heWben, maar rij
ni'oet op tonimklijk bevel wadhtem."
Kumt u rniji geen madhine geveni, die de
twintig minuten inhaalUt?" vroeg Feurgferes.
„Dat i§ onmogelijk, mijnheer. Wiji hebben
geen taadi'ine, die zoo sneil rijdt."
„Todi wil iik in feller gevall den extrawtreim,
Wees zoo goed diaiarvoor onmiddiellijk uw or
ders te gevten."
„U zult er rnielta bdji winmem", unertote die
stationschef op. ,,Over twee uren vertrekt die
geneeskundigge behandeling en
echadeloosstelling even goed ontv.
leeo kwam het dlam uiit eem amder potje. Maar
hij zou tegen ziekte even zoo goed als tegen
de gevolgen1 van eem ongeval verzekerd zijn.
lN:u de Ongevallenwet alleen staat, is dat
gansch andters. Die wet geeft uitel-uitend ver-
goeding voor de gevolgen van eem ongeval.
Em al heeft de wetgever er rich ook angstval-
lig van omthaudeoi om te bepalem wat prccies
onder het begrip „ongeval moet worden
verstaan, ^zooveel staat wel vast, vooral door
de jurispnudeotie van het hoogste rechtscol-
lege te dezer zake, dte Gemtrale Raad van
Beroep, dat bedrijfsziekten, zooals loodver-
giftigimg, niet als ongevallen mogem worden
aangemerkt. En voor eem ongeval wordt eem
of amdeae gebeuritenis, in1 ieder gevat eem be- -
trekkelijk sledbts kort durende oorzaak miood-
zakelijk geacht, zoodlat de werkman, die door
langdurig werk in een vochtige omgeving ten
slotte rheumatteche aandoening dler spiersn
krijgt, die zich op eem gegeven oogenblik on
der het werk plotseling opembaart in den
vorm van ,^'pit" niet gerekend wordt door
eem ongeval te zijn getroffen.
Het kam echter vooikomen, dat dezelfdle
verschijnseien op andexe wijze ontstaan. Door
bijzanoer zwaar werk, waaraan de man niet
gewemd was, of door eem betrekkelijfc gerin-
ge bijiomstige omstamdigheid, uitsdnetem vam
gereedischap of van hiet werlkstuk, uitglijden
enz. kan de spier veorekt worden, een kleine
verscheuxing in het spderweefsel treedt op.
En hoewel net feitelijk eem andlaren toestand
betreft, de verschijnseien riin volkomen1 ge-
lijk aan die van den eerst beschrevem vorm
vam spit, zoodlat zelfs de dokter ze in vele ge-
vallem niet van elkander kan onderscheidem.
En toch te het verschil voor dem betrokkeme
zeer groot. Want in het tweede geval wordlt
w61 eem ongeval in den zin der wet aangeno-
rnem.
Het laat rich begrijpem, dat de dokters der
Rijksverzekeringsbani, wier taak het te, de
wet op dte juteite wijze te helpen ui'tvoerem, op
dit terrein1 voor dikwijls zeer moeilijke vra-
iea komen te staan, dies te moeilijker omdat
iet memschelijke standpunt van' gevoelde bil-
lijkheid niet steeds hetzelfde te als het door
de wet vooageschreven standpunt. Zij hebben
rich echter aan het laatste te houdfen. Lasti-
er wordt het pindien die wettelijfce grens niet
itaat, zooails bij; particuliere verzekering
het geval te. Evemwel komt dam aamstonds
eem amdere factor in het spel. Immere, zoodra
er op rummer schaal wordt uitgekeerd, diemt
ook de ipremie, welke voor dte verzekering be-
taald wordt, verhoogd te worden.
Het Was. een gelukkige ged'achte van dte di-
rectie der ..Lamdbouw-Onderlinge" om in
1921 een' prijsvraag uit te schrijven over dit
netelige vraagstuk, luidende:
„Er wordt gevraagd een precrteohe em bil-
lijkie regeling te ontlerwerpea voor de uitkee-
ring aan verzekende arbeiders, wannee tijdte-
lijke of blijvende ongeschiktheiidl tot werken te
ontstaan of wel de diood te ingetrodien tenge-
volge van gebeuntenissem, waarbiji minder de
ploteiinge werlring van uitwendige invloeden
op het lichaam of een bepaalde kracbtinspan-
ning, dan wel reeds voorafgaamdte bestaande
ziekelijke afwijkingen of imwendige krachten
ails oorzakelijke momenten in aanmerking ko-
„In het bijzondex wordle dte regeling toe-
passelijk gemaabt op gevallea van lumbago
(spit), van ingewandsbreukeu, van beenbreu-
ken bij beengezwellen en van hartverlam*
ming."
Het antwoordl, ingezonden door dr. Metz,
te Dordrecht, wend door de jury eenstemmig
ter bekroning voorgedragen en te door boven-
genoemde diirecie in druk uitgegeven. Aan de
btehandeling der in de prijsvraag afzonderlijk
nmanm zoo moeilijke vragsn, dat ze dik
wijls nog niet met weteaschappelijkc zeker-
hejd zijn op te lossen. De verzekerde kan er
echter hiet op wachten, totdat de wetenschap
zoo\"eel gevorderd zal zijn en dus moet een
practische weg gezocht worden ojm aan de
eischen de billijkheid te voldoen.
Zoo stelt schr. voor om bij' spit in alle ge
vallea gedurende 14 dagea behandeling en
ui'tkeering voor rekenSng van het ingeval te
nemen, omdat de gevallen, die inderdaad door
een bepaalde gebeurtenis zijn tot stand gteko-
men, als regel binnen dat tijdsverloop gene-
zen zijn. De rheumatische gevallen moeten
dan maar in den koop mee genomen worden
op grand van de ommogelijkneid1 om een zui-.
vere schifting te maken.
Bij' ingewandsbreuken wil schr. alleen be-
talen, indien er duidelijke teekenen ter plaatse
van uitwendig gewdd worden geconstateerd.
Beenbreuken bij beengezwellen wil hij
sleehts vergoeden zoolang die behandeling
van de breuk zelf duurt.
Bij hartverlamming onderecheidt schr. dirie
omstandigheden
a. te het ongeval van overwegendle betee-
kenis, dan vol betalea
b. waren er reeds belangrijke afwijkingen,
maar lis het ongeval toch bepaald schadelijk
geweest, dan halve schadelocestelling;
c. was het hart al erg ziek em het ongeval
van niet veel beteekenis, dan wordt geen ui't
keering verleend1.
In zijn geschrift wijst schr. er op, dat to
de Zwfiteersche ongevallenwet een bepaling
voorkomt, waardoor daar'gedeeltelijke sdia-
deloosstelling mogelijk is. In verband daar-
mede werd' door uten minister van Arbeid, in
overleg met het bestuur der Rijksverzeke-
ringsbank aan een commissie, waarvan ook
dr. Metz deel uitmaakte, opged-ragen om in
Zwitserland de werking van dat stelsel na te
gaan ter beoordeeling van die vraag, of ^et
stelsel der gedeelteHjke schadeloosstelling ook
wellScht in de Ongevallenwet hier te lande
toepassing zou kunnen vinden.
Over het door die commissie uitgebrachte
rapport nog iete in mijn volgendca brief.
lijk valt af te leidea, met hoe gnoote moeilijk
hedem de beoordeelaars van dergelijke geval
len te kampen hebben.
Zoo noemd die schrijver tal van afwijkin
gen, die bij' eenige ziekte ook zonder de min-
ste krachtsinspanning worden waargenomen:
bloedspuwing bij rieke lorngen, maagbloeding
biji kaiiker van de maag, beroerte (hersenbloe-
dine) biji riekten der hersenvaten. Dit alles
kan gebeuren, terwijl de patient rit te lezen of
te eten, zelfs. in den slaap. Wanneer het nu
gedlurende het werk gebeurt, dan rijsrt de
vraag of hter van een ongeval gesproken mag
worden. Het spreekt wel van zelf, daf, zelfe
indien' er biji het werk iets bijzonders was ge-
beurd, of een buitengewone krachtsinspan
ning had plaate gehad, dit „ongeval" door
niemand als de eeriige oorzaak van de afwij-
kiiiTTg zal warden beschouwd. Maar dan kom'
de tweede vraag: Is de besitaaande ziekte
door het ongeval verergerd? Na uitvoerige
beschouwingen, die hier ntet alle kunnen wor
den overgenomen, maakt de schrijver de vol-
gende verdeeling. Het ongeval kan zijn. 1. die
eenige oorzaak; 2. een der hoofdoorzaken; 3
een belangrijke bijoorzaak; 4. een toevallig
gelegenheads- of aanleidende oorzaak. Terwij
ieder het er over eens zal zijn, dat 1 de gevol
gem geheel voor rekenimg van het ongeva
komen en bij 5 het ongeval kan worden uitge-
schakeld, ontstaan- bij die tusschengelegen
trein, dlie aansluit op de volllgeade
„Toch de extra' trein in twimltig minuten"
anitwxxrdde Feuigferes. „Veeriig pond, nlie:
waar? Hiier zijn ze."
De staidonschef ging haasitig weg. Ik be-
greqp Feurgfanes haast niet om in Dover te
komen. Toen ik hem diitt vertelde, lachte M;
em bradit mij maar de restauraitie. HSji be-
stelde lunchmamdjes voor dem tndh em liet
miji eem bramdy-soda drinlkem. Toem mam hi
mij bij; dem arm.
„U heeft miet veel van em samenzweerder
mijn1 vrimd. U te gedurende de laatste oogen-
bliklken .op eem tiiem mleter aifstand van Isabel
geweest em u heeft hear niet hericemd."
Ik stond verbaasd. De wonderbaarlijke ge-
lijlkente flitste mij weer dloar dlen: geest. Im die
Mlordlaunt Rooms was mij die niet zoo opr
gevallen. De keek Feurgferes aam en knikte.
,,Prinses Adelakfe mijft of in Engelamd, of
te rustig vooruit gegaan", zeidb hij. „Zij heb
ben Isobeii in bare kleeren gestoken em het
pulbliilek zou' nooit net omderscheic
U heeft gezien' hoe moeilijk ze hiet
gemaalkt hebben, om' didhtbij: haar
en gedurende die verdlere reils zullen ze daar
omgefwijfeld ook vow axrgen. Hiet te
zeer hanldijge zet?"
Wat rieht uns das Herz so?
Was zieht uns hiuaus?
Un windet und sdiraubt uns.
Aua Zimmer und Haus.
Ooethe.
I.
Dit verlangen, die trek rnaiar reizm, waar-
over Goethe in „Sehnsucht" schrijft, Is bij!
den een z66 sterk, dat riin wil er door over-
heerscht wordt en hem dringt tat zweiwen,
bij een ander is het verlangen zoo verdron-
den, dat het geen mach't tot uiting meer heeft
em deze rustige natuur sleehts een rustig be
staan doet begeeren. De groote massa ech
ter, die tusschen deze bedde uitersten ligt,
kent die „Sehnsueht" als een wensch naar rei-
zen en het is geen onaamnemelijke verklaring
als we die algemeene zuch't, welke ons „aus
Zimmer und' Haus" drijft, beschouwen als
een atavistisch overblijfsel uit den prae-his-
torischen nomadentijd, toen ooze verre voor-
ouders door Europa zwinerven.
Voor een tocht naar het Moorenland, naar
Marokko, als ik nu begonnen ben, leek mij
dozen tijd van het jaar verkieselijk, omdat
het dam daar nog niet zo6 warm is ate over
eenige maanden en omdat nu de reistrajecien
nog niet overladen zijn met tourteten. Dat ik
de reis met de „Slamat" van de Rotterdam-
sche Lloyd begon, leek een gelukbig voortee-
ken Slamat is een Maleisch woord en betee-
kemt ongeveer: geluk. „Slamat d'jalang"
(goede reis) roept men den leizrgcr toe en
deze antwoord': „Siamat tingal", gedukkig
verblijf; „Slamat makan" is: 'smakelijlk etern;
„31amat tidor": slaap zacht; Slamiatam te een
feest om geluk te laten komen over een werk
en zoo is Slamat" een goeden naam voor
een zeeschip.
De Slamai" is de nieuwe, pas gereed ge-
komen boot, die Zaterdag 19 April haar cer
ate Ate naar Indie begon. Tusschen Rotter
dam en Marseille is er plaats voor passa-
giers, die niet naar Indie, willed, maar die een
vacamtiereis wenschen te maken, welke vele
voordeelen heeft boven een l'amdreds, vooral
voor hen, die van een zomerreis en Erholung
verwachten. Men ziet Southampton, Wight.
Tanger, Marseille en kan- van daar weer over
zee terug of men kan de thuisreis kiezen
lamgs een der lijnen door mooie streken over
land.
De waarlijke Erholung krijgt men door
het rustige gemoeglijke leven aan boord, in
het k'eine maatschappijltje dat rich voor ne-
gen dagen- heeft gevormd Behalve deze, aan
elk bekende conditien op zee is er nog een,
ml de uitmumtende werking van het zeekli
maat op den geest Dr. B Berliner heeft
hierover voor eenigen tijd in „Die Um-
schau" geschreven en toen uiteengezet dat de
zeelucht een bijzonder sterke psychomotori-
sche opwekking geeft, d. i. en prikkel die het
zenuwapparaat, hetwdik de bewegin'gen be-
-'"rht tot een onbewuste training drijft.
Daarbii komt de geest op zee wermijk tot
rust Tntellectueele arbeid is op zee niet ge-
makkelijk. de geest is zwaarder, trager dan
Ik antwoordde niet. Mijn oogeu wianen ge-
richt op dlen wiiirwar van rooda en' gtroene
lichten, waardooaheen de trein was vendtwe-
niem. Wlait had1 dat vollk met haiar gedaan, dat
rij temauwermood in staait was over het per
ron te loopem? Hbe hiadden rij hebaangelegd,
dlat riji in hun verzoeik had toegestemd1 en
Engellanid veoHiet, zander een woord of eenig
berieht aan een van ons! Het was niet hare
keuze geweest, dlaarvan was ik zeker.
„Kom!" zeiide FeiugCres rusttig.
Pk volgde hem naar het perron, waar het:
salonrijtuig reeds voorreed. Feungferes nam'
.zijn bediende en al zijn bagage mede.vEenli|ge
mieuwsgierige kruiers en omstanders zagen
ons vertrekfen. Niemand ttoondie echter een
bij'zondere ttel'ang^telling.
He leundle in mijn hCelk en kedk naar bui-
ten in de dlutetemte. Feurg&res. tegenover mi;
zat met half geslloten oogen. /.ijn zaichltie en
regelmaiidge adiemhaling dbed verondlersM'
len, dat biji elSep. Voor ntijl was er geen: den'
ken aan rust Of sillaap. He deed1 mioeite om mijn
hten' af te leidtem, maar voortdnrend
am mijn groot verdriet weer boven.
Otnze reis was ongetveer voor dlrievierde
dedlte aifgdegd, toen Feurg&res plotsell
rechtop ging ritfcen ^njn tasdi openmaakte
en een spoorweggids voor dlen dag haalde.
aan den wai, men kan beliagchjk. een gan-
scneu dag linemi. Voor den gejaagden,
overwerkten, modemen menscfa te daarom
euu zeeihis van zoo onaciiatbare waarde; de
hersenen komen tot rust, moeten tot rust ko
men eu de aigematte zenuwen kunnen zich
nerstellen. Een zenuwachnge zeeman kan
men zicu niet voorstellen; noodt riet men.' bij
neu aat suaomge unervterende van moderd*.-
wexKCis aan den wai.
cr zijn, zegt dr. Berkner m zijn aange-
naaid artikel, twee soorten van geesteiijken
arbeid: le. die welke we dtoen met gespan-
ucd opmerkzaamhejd met bewust innerlijk
widen en 2e. die welke we meer mechanisch
verricii'ien, u.e we, oij wijze Vuii sprewen, sm-
pend beter doeu, dan waitend. De eerste su-ort
valt ons op zee zwaarder, de wetdie gemakke-
lijker. De maie, waarin indiukken tat ons be-
wustzijn komen op zee venneerdert en hierin
komen experiment en ervaring met elkaar
overeen. De zeewind, de sterke zonbestraling
cn, op dagen met zwakiken wind, die vochtige
warmte, sterkeoi het lichaam, want de zee-
windonttiekt warmte aan ons lichaam, deze
moet worden vervangen en de spieren warden
tot grootere werkzaamheid aangezet; -de
wind prikkel't de huid, wat een sterkere bloed-
strooming in de huid ten gevolge heeft; de
zon heeft een krachtigen invloed1 op de psy-
chomotorische functies; de vochtige warmte
werkt verslappend op de hoogere geestelijke
functies en dwingt zoo de hersenen tot rust.
Nlu kent een zeertis, bij al het goede ook
het hoOgst onaangename verschijnsel van
zeeziekte, maar bij een schip van de grootte
en. den bouw van de ,,Slamaf is de kans
daarop zeer gering, omdat dieze booten zoo
vast op het winer liggen dat men "naar bui-
en mo. t zien om te ervaren of het schip stil
i I f zich beweegt
De grootte en de bouw! Zal ik met ge-
leende kenn;s u mededeelingen doen over af-
metingen, waterverplaatsing, machines, enz.?
Ik.verwacht er matig belangstelling voor. Wat
zegi het den lezers. te hcoren dat het schip
i 2000 ton meet, zelfs al wordt er bijgevoegd,
dat een ton ongeveer 180 kub meter is. He
wil er toch iets van zeggen dat voor elk be-
grijipelijlk is, n.l. dat het schip 7% millioen
gulden heeft gekost en in ons land aan „IX-
Schelde" te Vlissingen is gemaakt, dait er 15
reddingsbooten, een draadloos station zijn,
dat 18 vuren der machines' met olie gestookt
worden, twee schroeven heeft en dat de in-
richting der drie klassen met een fijnen
smaak is uitgevoerd, zonder in een' O.-W.era
verkwisting tie vervallen.
De verzorging van de passagiera maakt
iemand haast verlegen. De vorstelijike maaltij-
den aan boord zijn gerenommeerd, maar tus
schen -die drie weelaerige spijrigingen zijn er
een ochtendrdrank, mididag- en avemd-thee
met gebak, zeer goede muziek, em biblio-
theek, badkamers met koud en warm water
en douches, donkere learner, conversiatiezaal,
rooksalon, een stoet van bereildvaardiifee be-
d'ienden, een hoffelijk hooger personeel, ge-
organiseerde tochten uit ae havens die men
aandoet.
Al luierende riet men de wereld. Gem
zorg voor tranen of hotels, gem trekken van
hier naar elders alleen maar dolce far
n-iente. zalig nietsdom, zoete rust. Aan de
havens staan de groote sideseei'ng cars klaar,
die het dra verbroederde gezelschap naar uit-
gezochte oorden en weer terug brengen.
Voor niets behoeft mm zorg te hebben, allies
staat overal gereed.
Twee van zulke dagen zijn nu voorbij,
Niet om elf uur, maar eerst om half vijif weid
Zaterdag het nieuwe schip losgemaakt m op
dat oogenblik speelde de scheepskapel als
groet aan' 't vaderland" 't Wiihelmus. Vooral
dan bij zulke momenten pakt het oude lied
dm koclsten toehoorder aan. Op 't schip
stondm de -pasagiers met ontbloote faoofdm
en strakke gerichtm; rij die naar Lndie reis-
den, voelden veel sterker dan de pleizierrei-
zigers dit ontroerende tijdstip m schaam'dm
zich hun tranen niet Diep bmedm ons, op
de Lloydkade, zwaaidlm zenuwachtig non-
dmxlen handm, zakdoekm' en boedlen m
torn als om aan te geven dat die bewagemhedd
niet 1 anger moest durm, speelde da muziek
em lustige variatie op: „Wijt gaan nog niet
naar huis, biji lange niet
Nu tel ik de volgeschreven vellm m rie dat
ik nog pas ben aan het vertrek van de „Sla-
mat" m er zou nog veel bij te voegm rijtn.
Van mijn tocht door het mooie schip kon ik
niets vcrmelden, van mijn bezoek aan dm
geestigen, oolijken gezagvoerdler, kapitein C.
W. v. d. Eem, kon ik hierin niets meer schrij'
ven, m'aar stellig doe ik't later, de rustige
vaart over de Noordzee, de aankomst om
Wight hem te Southampton moet ik supri-
meerm en over dm tocht per auto naar Beau-
lieu dat in Engelsche uitepraak em on-
herkmbaar woord wordt Lymingtan naar
M'ilford on Sea, moet ik kort zijn. Het is em
mooie, bijna woeste streek, die we doorredm
en ik heb mij verbaasd algevraagd waarvan
de inwoners zoo welgedaan levrn. E!r zijln
veel weiden, maar gem vee, hoewel t weer
hier zomers warm was, er is gem landbouw,
rem industrie. Mm riet sleehts kleine, van
welvaart getuigende wonhu-izm eh cottages,
zeer veel automobielm, motorfietsien m rijwie-
„In em zeker opritiht had' de stationsche
gelijk", merkte hij op, terwljil hiji de blaadjes
omsl'oeg. „Wij zulem met dezm eriratrein
Parijs niet eerder Ibereikiem, maar wij! hebben
nu den tijidi om ons in Dover te vergewissen,
of ouze vrimdlm werkelijk naar Calais zijn
gegaan of dat zij van gedlachten zijn veran>
deni en de boot naar Ostende hebben gmo-
men. He hoop otpredht, dat die gedachte niet
bij hen te opgekomen."
„Waarom?"
„Ziji moeten hun reis ergma aifbreken' om
Isabel met prinsies Adelaide te verwisselien
m hun planum met Isobel uiit te voerm. Alls
zij diat bijVooibeeldl in Btrussel zoudm1 dom1
zijn wij in het matted. Als zij edhlter iln Pa
rijs blijven, zouden Wij ingeheel andfere am'-
standighedm zijn. Hiet hoofd der pdlEtie is
mijn vriend. He ben' dlaar bekend en wordt
daar even goed geholpen als die aartriierlo
gin. Wij zullen hapen, dat het Parijs te. Als
dat zoo is, zullen wij aamkomen laat eens
rieni, zes uren laiter; maar als zij niet onmildl-
dellijk vender mzmi, zullen wij nog tenmin-
ste vljf uren met he® in Parijs zijln, voor rii
hun nete kunneni vervoligm. Indim rij voor-
richltig zijln, gaan- rij via Brussel m door
hum eigm land naar Hlghera
Fenigeo tijd later hiMdleei wiji stil' op eem'
Im, ook nog emige karretjes met paardm,
maar de middelen van bestaan zijn niet te
ontwaren. Zijn't allm rmteniers? Leven zij'
van een raadselachtigm arbeid, welke ver-
richt zou moeten worden door die enkele zeer
deine, zeer leelijke m' zeer magere paarden,
die we hier en daar weemoedig ons zagen
aanstaren? Ik heb't dm chauffeur van den
auto gevraagd, maar hij wist't ook niet. Hij
glimladhte en gaf het duistere antwoord:
„Och zoo van alles, de em doet dit m de an-
dere dat". En torn ik vroeg wat onder „dit"
en „dat" versiaan moest worden, helderde hij
dit op met „Bussiness!"
Twee uur lang met em a-utovaart reden wt
door die streek met verborgen welvaartbron-
iien en nergens een spoor van eenig bedrijf
Twee uur ook reden we na eon tea terug
lants -°en ahdrrm weg en ook daar vond ik
geen spoor van een opl'ossing.
S u'.. aiiipton, 20-Apnl 1924.
W K
l'rnvl?iri»Hl Xlrnw*-
UIT OOSTHUIZEN.
Vrljdag avond j.l. den 2dm dtezer had ten
lokale van dm heer Donker alhier em Open-
bane Vergaderiag plaats van de alhier geves-
tigde afdeeling van het Wdtte Kruis.
Zooals gewoonlijk was de belangstelling
zeer gering.
De voorritter, de heer Kaaskooper opmde
met em woord van welkom m deelde mede
dat de Bestuunsleden de heerm W. J. Vogel
m A. de Wit berieht van verhindering hadden
ingezonden.
it het jaarverslag stippm wij aan, dat het
ledmtal het vorige jaar van 200 is aehteruit-
gegaan tot 186, dat 1 typhus geval in de
ze Gemeente was voorgekomm, doch dat de
algemeene gezondheidstoestand gunstig was
te noemm.
Daama deed' de Voorzitter wegms afwezig-
heid van den penningmeester, rekming en
verantwoording waaruit bleek dat de rekening
sluit in -ontvangstm m uitgavm met een to-
taal bedrag van Fl. 565.49 erwijl het batig
saldo Fl. 252.28 bedlraagt. Dm pmningmees-
ter, h'oewel afwerig, weid dank gehracht voor
zijn beheer.
Vervolgens was aam de orde de begrooting
over het jaar 1924. 'Deze werd vastgesteld tot
een totaalbedrag van FL 548.68 waaronder
em bedrag van rl. 5.68 voor onvoorzim.
Tevens werd't loon van dm bode verhoogd
tot 30.— terwijl beslotm werdl em bedrag
van 40.bij te dragea voor kostm van ver-
pleging van em typhus patient uit deze Ge
meente. De Vergaderkosten (Zaalhuur) wor
den evmeens met /'5.verhoogd,
De contributie zal in dm vervolge In d!a
ma and' Mei geind wordlm.
Tevms werd1 ter tafel igebracht fact idee om
tot wijziging der statuten over te gaan en wel
in dim zin dat degenen, die rich niet als Lid
der Vereeniging hadden doen inschrijvem en bij
maatschap te kunnen profiteerm, em mtree-
geld te laten betalm. Dit zou een extra be
drag voor diegenen beteekmem van ongeveer
5.Op die wijze werd verhinderd dat mm
anderm, die jarm lang lid zijn meer laat be
talm dan ziji die rich op em gegeven tijd, na
reeds lang hier gewoond, eensklaps laten in-
sehrijven. Het is dus in ieders belang zich zoo
spoedig mogelijk als Lid dezer zoo nuttige
veremiging te dom inschrijven.
Ingekomen was em Qrculaire der Afdee
ling Oostzaan om mede te werken tot verbete-
ring der wijlcverpleging en voor dat dioel een.
aantal lotm te verkoopen. De laten werdien
anmiddellijk bii de aanwezigm geplaatst.
Verder een' CincuuTaire in zake de Malarfa-
bestrijding m' werd het Bestuur als Commis
sie benoemd om' deze zaak goed onder oogen
te rim.
Hierma sloot de Voorritter, onder een woord
van dank, dleze geanimeerde vergadering.
UIT ZUIDSOHARWOUDE.
Maandagmiddag, tusschen half 3 en 3 uur,
had alhier een au-to-aanrijding p'laats. De rei-
riger van de bekmde Blue Band fabriek reed,
zelf aan het stuur gezeten, in het hek van den
heer D. de Graaf. Het hek werd op de plaats
van aanrijding krom gebogen, terwijl het lin
ker voorwiel van de auto belangrijke schade
onderging. De machine zelf was ook niet ge
heel zonder defect, zoodat de mogdijkheid
niet uitgesloten is, dat er iets aan de machine
zelf mankeerde. Proces-verba al werd niet op-
tusschmstation. Feurgeras liet het raampje
ziaktoen en vroeg iets aiani den stationschef.
„Wij gaan door naar de aanlegplaats van
de boor, zeide hij. „Helt is bijina zeker, dialt.
omze vriendm de hoot naar Calais hebben
genomen. Wij moeten vier urm wachten en
hebben dus gelegenheid om onze huiten' te
besprelkm en kunneni missehien gaan slapm."
Aangefcamen' aan de aanlegplaats, werden
onze versnoedems b^vestigd. In zee zagen wij
nioig flauw het deblicht van de stoamlbootti.
„Dalt is de MairilehLauii'se, mijnheer", ver
telde mij een zeeman. „Zij vertnok vijf m
twintiig -minutm geleden. Het gezelschap,
waamaar u vroeg, ging medt. Hiet jomge
medsje moest bijina gedlragm warden. Het is
die nimwe turbine-boat, die aver em half uur
te Calais zail rijin."
Monsieur Feurg^res besprak huttm m zijn
bediende gaf miij de noodige reisbenoodigdi-
hedm' uit den voorraad van zijn meester. Na
in de salon ids gegeten te hebben, gimgen wij
op dek 10m de passagiers gadle te siaan, dlie
uit den juilst aangekomm' itrein kwameni. Op
em zeker oogenblik phkte ik Feurgdes bij
dim arm.
„Prinses Adelaide I" riep ik uiit. „Kijk!"
(Wordt vervolgd.)
