Alkmaarsctie Courant
■■H
mm
V
V
Damrnbriek.
Sebaakriibrleb..
ULi
L HJijBjffl
Zaterdag 24 Mei.
In en om de hooidstad.
ALTIJD EE AAN DENKEN
FEUILLETON.
Het pleegkiHd van de drie
Gelibatairs.
HuiskondeHjk kwartot.
xvra.
No, 123
1924
Honderd Zes en Twlntigste Jaargang.
H E RHALING SOEFEN'ING EN.
Dte Burgemeesiter van Alkmaar roept die
in 'heii verloigangersregister dezer gemeente
ingeschreven verlofgangers, hieronder ver-
iK-ld. bij deze op om in 1924, icdcr op bet
achfer zijn maara aaegegevem tijdstip, knach-
tens artikd 31, eensltte Hid, b, in verbandf met
artikel 33 der Dienstptichtwet (StiM. nr. 43
van 1922), vooit herhaltogaoeftemiingem in
werkelijiken dlienst to tomem.
LANOEREilS, N. P., Itching 19211, be-
boorende tot Regiment Genietroepem, garai-
zoensplaaltis Kromhouttazerae, Utrecht, tijd
stip 6 October 1924,
Voor nadere bijizomdlerhedtem wordt verwe-
zea naar dte cpenbare kennisgeving van- 23
April jl, terwijl de afdeeling Mlutaire Za-
ken tor gemeentosecretarie verdere tolkhtin-
gen verstrekt.
Alkmaar, 24 Mei 1924.
De Burgemeester voorinioemd,
WENDELAAR.
LXXIX.
Britsch en Nederlandsch „Wereldrij&'.
De tijd der wereldtentoonstellingen is, al-
dus heeft men wel eens beweerd, voor goed
voorbij de menschheid is ze beu geworden.
De reisgelegenheiu is in de latere jaren z66
gemakkelijk geworden naar alle deelen der
wereld, dat aegenen, die vreemde landen
wenschen te bestudeeren, zulks ter plaatse
kunnen gaan doen en zich niet lander behoe-
veu te ,.behelpen" met het bezichtigen van
de producten van handel, nijverheid, cultuur,
ergens in een hoofdstad, bijeengebracht in
tijdelijke gebouwen. Ik voor mij geloof wel
nlet, dat deze redeneering volkomen juist is,
ttiaar niettemin is het een feit, dat we in
Europa na de groote tentoonstelling te Parljs
in 1900 niet meer een dergelijken vreedzamen
aanschouwelijken „wedstrijd", die ons een
beeld gaf van den ontwikkelingsgang der
volkeren op velerlei gebied, hebben aan-
sdiouwd.
Wel hebben wij, als droeve tegenstellinn,
te zien gekregen noever de volkeren gevor-
derd waren in die „kunst" en „wetenschap"
om elkander op de meest volmaakte manier te
verdelgen door middel van tallooze uitvin-
dingen, die bewondering zouden hebben af-
gedwongen, bijaldien ze dienst hadden kun
nen doen tot opbouwen instede tot vernieti-
gen.
En thans, nu dc vrede op aarde is hersteld,
oi betcr gezegd de verdelging, de vcrnietl-
ging, het dooden op groote schaal, hebben
opgenoudcn, zijn de volkeren van Europa
zoodahig verarmd, dat de millioenen, noodig
om op een groote tentoonstelling elkander te
toonen, dat ze nog betere zaken weten te
scheppen dan moord- en vernielingswerktui-
gen, niet te vinden zouden zijn.
Des te merkwaardiger is het daarom, dat
men op dit oogenblik. in de Engelsche hoofd
stad een tentoonstelling heeft weten on te
zetten, welke een ied'er, die haar kan gaan
aanscliouwen, met grooten eerbied moet ver-
vullen voor den durf eq dte wilskracht van
het Angelsaksischc ras. In tijden als deze,
wanrin men in alle landen te. vvorstelen heeft
anet het sluitend maken van rijfcs- en gemeen-
te- en Van particuliere budgetten, waarin
overal de schuldenlasten pijnlijk drukken en
bezuiniging het Qp elk gebied gehoorde
wachtwoord of: stopwoord -is gewor
den, in zulke tijden wist het particulier initia-
tief in het Britsche wereldrijk cea waarborg-
som van eenige millioenen guldens bijeen te
brengen en kan de meerdere millioenen door
particulieren en uit de rijks-schatkist worden
bijeengebracht, om de wereld te toonen wat
Engeland, zijn kroon-kolonien, zijn vrije zus-
ter-staten vermogen voort te brengen op net
gebied van landbouw, nijverheid, handel,
kunst, wetenschap, reeds thans, z66 kort eerst
na het eindigen der groote wereld-catastro-
phe, terwijl de landen nog zuchten onder de
door den oorlog geslagen wonden.
Sehrijver dezes heeft enkele dagen geleden
die groote tentoonstelling, dat groote gebeu-
ren te Wembley eenige minuten sporen
slechts van het hart der wereldstad verwij-
derd kunnen aanschouwen en hij acht zidi
gerechtvaardigd er hier een en ander van te
zeggen onder de beschouwingen, die hij in
dii blad uit de Amsterdamsche hoofdstad
geeft, omdat het rondgaan op die groote tei"-
reinen, door die reusachtige gebouwen aan
gene zijde der Noordzee, hem telkens weer
deden denken aan Amsterdam, hoofdstad
van een groot koloniaal rijk, evenals Londen
zulks is, en aan de koloniale tentoonstelling,
die in 1883 in de Nederlandsche hoofdstad is
gehouden, Herhaaldelijk heb ik mij, daar
moet de pract. huisvrouw, dat voor het verven
van Kleeren, Blouaes, Qordljnem, enz. nists beter
bestaat dan het wereldberoemde merk: „Vosse-
kop la Star". Verkrljgbaar bij alls drogisteu
rondwandelende te Wembley, afgevraagd of
het niet mogelijk, niet opvoedend zou zijn,
wanneer men pogingen zou kunnen doen om
ook in ons land, liefst te Amsterdam, in den
geest van de „British Empire Exhibition",
een „Nederlandsche Rijkstentoonstelling" in
het leven te roepen, liefst nog in het jaar
1928, het jaar waarin de vreemdelingen naar
Amsterdam zullen komen voor de Olympische
Spelen. Vormen wij 66k geen wereldrijk met
den Indischen Archipel, Suriname, Curagao?
Zouden ook niet onze rijksregeering, onze ge-
meentebesturen in een gebouw kunnen geven
een aanschouwelijk overzicht van hetgeen zij
te algemeenen behoeve en nutte doen voor
onze burgerijen? Zou ook niet hier een
grootsch gebouw kunnen getuigen van onze
hedendaagsche nijverheid op velerlei gebied?
En zou ook niet van een zoodanige Neder
landsche ..Empire" tentoonstelling een op-
voedende kracht kunnen uitgaan voor oude-
ren en jongeren?
Wie ooit eenige vergelijkende studie heeft
gemaakt van het onderwijs in Engeland en
Nederland zal meermalen, glimlachend, mis-
schien wel met een spottenden mondtrek, tot
de ervaring zijn cekomen, dat aardrijkskundi-
ge kennis niet altijd de sterke kant is van den
jongen, evenmin van den volwassen Brit.
Hij zal wel eens gehoord, gelezen, pndervon-
den hebben, hoe men daar in Engeland vaak
allerzotst omspringt met buitenlandsche ste-
deu en bergen en rivieren. Maar aan den
anderen kant bezit de jeugdige Engelsche
schooljongen over het geheel een meer dan
oppervlakkige kennis van de aardrijkskunde
van de Engelsche Dominions en van de Brit
sche kolonien, omdat hij op dien Empire
trotsch is. De Nederlandsche schoolknaap en
de volwassen Nederlander in't algemeen zal
frooter aardrijkskundige kennis bezitten van
uropeesche landen dan de gemiddelde En-
gelschman, doch zijn kennis van de eilanden
van onzen Archipel is over het geheel geno-
men nog niet bijster groot en bij velen onzer
is de belangstelling voor onzen archipel,
voor het cultuur-leven d«r volken, die er wo-
nen, nog maar z66r matig, dikwerf geheel
onvoldoende. En weer vraag ik: zou een Ne
derlandsche „Wembley" niet veel bijdragen
tot verruiming dier kennis van ons „wereld"-
rijk en zeker ook de aandacht van vreemde
lingen trekken?
De thans gehouden British Empire-ten-
toonstelling geeft ontegenzeggelijk een schit-
terend enleerzaam overzicht van de groote
beteekenis van het Britsche wereldrijk en
verdient het bezoek van alle Nederlanders,
die in de gelegenheid zijn er heen te gaan;
een aandachtige bezichtiging, al ware het
slechts om de reden, dat zij zelven ook kun
nen wijzen op het bezit van uitgestrekte,
merkwaardige en rijke kolonien.
De beste weg om uit Londen naar de ten-
toonstellingsterreinen te reizen is van het
Baker Street Station, vanwaar elk oogenblik
treinen den bezoekers naar Wembley Park
Station brengen. Door een geheel overdekten
toeeangsweg betreedt men aan het terrein
Ivan de noordzijde door keurig aangelegde
tuinen en ziet men in de verte op een heuvel
zich verheffen het reusachtige stadion, welks
sportterreinen ruimte bieden voor niet minder
dan 125.000 bezoekers.
De weg leidt dan tusschen twee geweldige
gebouwen, het eene geheel beschikbaar ge-
steld voor tentoonstelling van al datgene wat
Engeland op het gebied van nijverheid too
nen kan, het andere, het machinepaleis, doet
diem bezoeker verbaasd staan. ibdii het zien van
die tallooze machines op allerlei gebied in
voile werking.
Voortwandelende komt men aan de uitge
strekte parken, in welks midden een sierlijke
vijver is aangelegd, waarop men zich in roei-
booten en motorbooten kan laten rond varen
en aan welks oevers men tusschen de keurig
aangelegde bloemperken en hier en daar on
der schaduwrijk geboomte kan verlustigen in
den aanblik 0" de grootsche omgeving. En
aan den anderen kant van dlie vijvers, op ver-
schillende plaatsen door hoog-opgaande
bruggen overspannen, en naar den oost- en
westkant verheffen zich dan de groote en
kleinere gebouwen van de verschillende lan
den, die met het Engelsche moederland het
Britsche wereldrijk vormen.
Geen enkel gebouw is opgericht in denzelf-
den stijl als het andere; overal dragen de ge
bouwen het cachet van het vreemde land, (tot
er zijn schatten in heeft bijeen gebracht. Ze
alien te beschrijven zou binnen dit kleine be-
stek een onmogelijkheid zijn, ik kan slechts
even aanstippen en moet dan allereerst wij
zen op de reusachtige gebouwen waarin Ca
nada en het Australische gemeenebest ge-
huisvest zijn. Beiden zijn ledter een bezoek
van een van meer dan 66n dag zelfs waard en
zonder aan Australia te kort te willen doen,
durf ik gerust zeggen, dat het gebouw van
Canada alleen reeds een bezoek aan deze
tentoonstelling waard zou zijn. Van alle pro
ducten, die dit land, hetwelk nog een gewel
dige toekomst moet hebben, krijgt men hier
een grootsch overzicht en vooral dte tentoon
stelling van het fruit, hetwelk dit land voort-
brengt, is zeer fraai. Maar daarnevens hou-
den de tallooze groot-opgezette panorama s,
die een blik geven op verschillende deelen van
deze geweldige Dominion, den bezoeker ge-
"boeid en doen hem noode heengaan uit dit
gebouw, omdat hij, behalve Canada, toch ook
meer wil gaan zien van al dlatgene, dat op
de terreinen aandaeht verdient. Wendt hij, na
Canada verlaten te hebben, zijn schreden
bostwaarts, dan betreedt hij het niet minder
f roote bouwwerk aan Britsch-IndiS gewijd.
s hij het groote .trappenbordes opgegaan,
dan betreedt hij door een monumentale oos-
tersche poort een ruime binnenplaats, waar
tropische planten geplaat'st zijn om een in
3. 36 9 3. 14 3
4. 25 14 4 10 19
5. 39—33 5. 28 39
6. 40—34 6. 39: 30
7. 35 2!
In sitand No. 2 (H. de Jongh) mag zwart
niet 2126 spelen1.
het* midden aangelegden vijver. waarvan het
water door de eigenaardige lichtblauwe te-
gels, waarmede het basin bevloerd is, een lie-
felijke kleUrenspiegeling geeft en uit dezen
hof bereikt men dan door de Indische toe-
gangsdeuren de tentoonstellingszalen, waai-
m men alle voortbrengselen uit IndiS bijeen
vindt en waar de inboorlingen in hun kleur-
rijks kleedterdrachten de sierlijkste producten
der oostersche nijverheid te zien en te koop
bieden Ook in dit gebouw kan men dagen toe-
ven als men van deze oostersche pracht ten
voile genieten wil, evenals in het aangren-
zende gebouw van Burma, opgetrokken als
een Burma-tempel, een wonder van houtsnij-
werk en van welks toren de zilveren klokjes
steeds mysterieus klingelen In den wind; als
proeve van fijne oostersche architectuur is dit
gebouw misschien wel het mooiste van de ge-
neele tentoonstelling.
Ik moet mij beperken en het hierbij laten,
ook al is de verleiding groot om neer te
schrijven over hetgeen Nieuw-Zeeland, de
Maleische archipel, alle Engelsche landen
van Afrika. West-Indie, Hongkong, Ceylon,
New-Foundland, wat al niet, te aanschouwen
geven.
Gelijk ik boven reeds zeide. het geheel geeft
een gPodtsdl een fadruikwykkeud Seella
van de beteekenis van het British Empire in
al zijn geledingen en op elk gebied.
Aan vermakelijkheden natuurlijk geen ge-
brek zij behooren nu eenmaal bij een ten
toonstelling' van dergelijken omvang in on
zen tijd en voor velen is het „Amusements-
park" met zijn grooter dan ooit te voren in-
gerichte „scenic railway" oftewel „Rutsch-
bahn" en tallooze andere „griezelige beweeg-
lijkheden", mitsgadtera - zijn aqua
rium en „heusche" steenkolenmijn, waarin
men kan afdalen, en zijn onmisbare openba-
re balzalen, eigenlijk de „clou" van all^
wanneer men maar genoeg extra-shillings
boven het gewone tentoonstellingsentrtee kan
besteden. De „beauty-show", de zich als Dia
na en zooveel andere onder Grieksch-mytho-
logische namen te kijk stellende jeugdige
schoonheden; het poppenhuis in het „Palace
of arts"de getrouwe nabootsing van de En
gelsche marine op de gedurende dten oorlog
>ezette haven van Zeebrugge men kan
dat alles tegen een extra-toegangsprijs „op
den koop toe" nemen, doch de tentoonstelling
zelve, die Engeland en zijn „kolontole gebie-
den" leert kennen, staat vooraan.
Nog 66n opmerking voor lezers van dit
blad, die er over mochten denken Dembley te
aan zien: denk er om, dat deze tentoonstel
ng op Zondagen onver-biddelijk gesloten
ilijft. wat vermoedelijk eigenaardig zal schij-
nen in de oogen van ons, Nederlanders, die
uist op den vrijen weekdag dergelijke aan-
:rekkelijkheden druk bezocht zouden doen zijn
laten we er maar van zeggen: ,,'s Lands
wijs,'s lauds eer!"
wanneer zal de Nederlandsche hoofdstad
u en mij het „Nederlandsche Wereldrijk
doen zien in den geest van de „British Empi-
re Exhibition?"
Zwart: 13 schijveu op 3,4, 6,7, 11,15,
16, IS, 20, 21, 24, 25.
Wit: 13 schijveu op 27, 31/36, 38, 39, 40,
45 46, 48.
Ziet gij waarom?
Wit zou d'an vervoigen:
1. 27—21 1. 26 28
2 33 13 2. 9 18 of 16 27
- 3. 46—41 3. 16 27 of 9 18
4. 38—32 4. 27 38
5. 39—33 5. 38 29
6. 34 1
Ter oplossing voor deze week:
PROBLEEM No. 809
van C. BETLEM, Alkmaar.
mm
m*m*
Zwart: 10 echijven op 2, 8/11, 13, 15, 17,
20, 26 en dam op 50.
Wit: 12 schijveu op 24, 27/30, 33, 34, 37;
39, 41, 42, 48.
Oplossingen v66r of op 28 Mei, Bureau
van (fit Blad.
CeaviifiaiOtriisoarda vestoltog aaas iaai BogietedJ
vm E. PbilipsOppecihoiffi^' doc*
v. d W.
66) x
Artlh'ur en Aflllaii gimgeu viier en tw(iinlii|g
unen ua oos afecheiiidisdiiiner op reis. He buachit
hjen beidteu weg en dlwong het met eenige
moeiite oun to deelen in Feurgeres legiaolti. Ik
iniatni kaimers in de buurt van mijn cluh din het
hart van Londen en iging aan dlen arheidl.
Woomd toot woordl - en regtel voor regiel
schreef liik dlait gedleelte van miin iioman over,
dlait ik Isohel niet diurfde to lafen ziien. Daar-
mee gingen de winter en't voorjaar heen,
waama mijn roimlan werld uiltgegeven.
HOOFDSTUK XI.
Laxly Ddlalhaye kwaxn nfij bezoeken en be-
gioeltto mdjl met al die lhajrtoljkheiid, dlie zij
I aan dien diag kon leggen.
7oo zie je, mijoheer die kluizenaar, wait
er gebeurt als mien niet tot den berg wi) Iko-
men Oegetwij'Mdl ben je verrukt miijto
zien."
„Waairom nM?" anitwooadldie ik kalan. „Wul
je hiinnenkomieu of zuillen wiji hiler to die scha-
duw gaan zitten?"
Caame hilar", anitwoqrdidle z^> en nam
plaats to een- schoirunelslloel.
wWil je een kop thee?"
,Goede hemel, neen Ik heb dlen gdheden
niamiddiaig btezoeken gebracht met mevrouw
Jemiieghami en je weet, wait dialt beteeikienlt. Zi
is nu waar die Hall's en oven een hall uur ga
1 ik haar aShallien."
„Logeer je dus op Eastford House?
,Ja, voor eenige dagen. Kun je raden
waarom1?"
„De paafijlen daar sitaan beikend als zeer ge-
zelllig.
Zij sdhudldle het hoofd.
„Dat is het niet. Kun je niet better raden?
„lk ben te domi om raadlsels op to lossen.
„Je benit to veto opiziidhton dloim. De reden
Je rookt zes eigaren per diag op je
ireau, zeg je. Maar ben je niet bang, dat er
asch tusschen je' officieele dlocumenten komt?"
O, maar ik rook niet biji mfn werk.
(N'agels Lustige Welt)
(Zwart had ook kunnen spelen:
9gh4: 10. fe5 met voordeel voor wit
of 9 ef4: 10. Ddl4 ook met wtost)
11 O-M). 12. LI6: De8. 13. Lh8!
Zwart geeft op. Irnmens't mat is niet te
dekken, want er volgt o>p 14. Dg7 mat.
Opl. EtodSpel 7.
1. Te8 Dt8. 2. Df6: De7 (gedwongen).
3. Dg7:!t Dg7: alweer (gedwongen). 4.
f6! eni winit.
Opl. probleem 1 (P- Ooijkaas).
1.
1.
1.
1.
1.
2. Dd5 mat
2. Dd5 mat.
Aan dte Dammers!
Met dank voor de ontvangen oplossingen
van probleem No. 808 (auteur Weiss).
Stand
Zwart: 8, 9, 16, 18, 20, 28, 29, 30, 35,
dam op 45.
Wit: 26,31, 38, 39, 40, 41/44, 46.
Oplossing
1. 38—33 1. 29 27
2. 39—33 2. 45 49
3. 26—21 3/ 49 40
4. 21 45!
Goede oplossingen ontvingem wiji van de
heerenW. Blokdijk, R. W. T. Bosnian,
C. Beiem, D. Gerling en J. C. van Zwanen-
burg te Alkmaar.
De beide volgende standen kwamen voor
in het laatste nummer van „Het Damspel".
In den eersten stand:
Correspondentieadres: Schaakredactear van
de Alkmaarsche Courant.
Italtoansche partij (Deutsche Schachzei-
'it (Rosentreter). 2iwart (Hofer).
1. e4 e5. 2. PI3, Pc6. 3. Lc4, Lc5. 4.
4—0. Pf6 5. d4, een gambdlet! (wat moet
zwart hier antwoorden? 5ed4 dan volgt
6e5 met zeer moeilijk spel voor zwart.
Dufreische zegt: 6 d!5! De beste zet
7. ef6: dc4: 8. fg7? Tg8. 9. Lg5 Dd5. 10.
Telf Le7 en op den duur valt p. g7 waarvoor
zwart de open T-lijn kan bmutteo voor een
aianval op g2.
Daarom speelt men 8 Telf- Nu tan zwart
op e7't schaak niet dekken. 8Le6 n.b.
Kf8 geeft moeielijk spel. 9. Pg5 Ddl51 Fout
zou zijn 9 Df6 om 10. Pe6 fe6 en 11.
Dh5+ terwijl Lc5 mode to' staat.
10. Pc3. Df5. 11. c3 Pe4 O-O-O! De zet
11Lo6 is minder goed wegena 12 fg7
Tg8. 13. g4! De dame kon niet nemen we
gena 13..Dg4. 14. Dg4; Lg4: Pf6+t w
daarom imoet zwart spelen 13Dg6. 14.
Pe6: !e6. 15. Lg5 T|g7. ZooalS aangegeven
wordt to dte partiji Tschigorto tegen Feich-
mianni to het Tournooi te Lo-nidlen to 1899.
Hier vervolgde wit met 15Tg7. 16.
Df3 e5. 17. Pf6f Kf7. 18. h4 h6. 19. Pe4f
Ke6. 20. h5 Df7. 21. Lf6 Tg8. 22. Df5 Kd5.
23. b3 Tg4f- 24. Dg4: Tg8. 25. bc4: Kc4:
26. Lg5. Zwart geeft op want er volgt na
26h95: 27. Dg3 en na enkele zetten
mat.) 9
BeJdjken wij nu eens weer onze partij.
5Ld!4: 6. Pd4: P,d4:
Dufresee geeft nu aan 7 f4. Maar deze
witspeler vindt ieta beters n.l. 7 Lg5! h6. 8.
Lh4 g5? Zwart taningsvleugel is zeer v,er-
zwakt 9. f4! O. zoo!
De lezer belajtoe deze stelltog ecus goed.
Zwart: Hofer.
LIS
Tg2 Lg2)
Lg6
of Lbl
of Lc2
of Ld3
KI5. 2. Dd5 mat
of d44'' 2" De4mat
1d6. 2. DcS mat.
1Lf5. 2. Dd5 of cd5: mat.
Correspondents.
Ooede opl. van probleem' 1 van P. Ooijkaas
ontvangen van T. Jomgedijk en D. die Boer te
Alkmaar.
S. te S. Uw sleutelzet is goed, maar er zijn
veel meer varianlten, dani u aangeeft.
Eindspei 10.
Zw.: Wtoawer.
Zwart: 13 schijven op 5, 8, 10, 11, 13/16,
19, 20, 22, 24, 26. jr
Wit: 13 schijven op 25, 29, 33, 35/40, 45,
46, 48, 50.
maalkte een jeugdige speter to Rotterdam
een heel aiardigen slagzet
1. 29—23 1. 19 28
2. 33—29 2. 24 31
e d e 7
Wit: Rosentreter.
Hoe zwart nu ook speelt: altijd heeft hij
nadeel, zie niaar hoe de partij vervolgt:
van mijn komst was, omdat ik wist, dat j!J
hfer woonlt en ilk willdle je giaamne nog eens
zten."
„Je bent wel vmendeilijk."
Zij keek mij ondtarzoekend aan.
nje bent mieit veranderd", zeidie ziji zaidhltr
jes. Men zou bdjlna zeggen; dat het lever.1
van een kluizenaar je goed doet. Je ziet er
to het gefiteel niet Meek of imager tot, zooalls
ik verwachtte. Of dlsi htet je vermaardheid, dlie
zoo genezend op je werkt?"
Ik gltmlhichte.
„Noem' het geen vermaardheid. Suooes, ais
je wilt. Mijn beroep is een loterij. De
optoto een gunstige criiek en die zeejp
op. Ik beweer mitet, dlat ik dat niet op prijs
etei maar ik hiad ook geluk.1"
Zij zweeg eenige oogenblidkleffl. Op den
weg hoorden wij het gekTaak van het tuig
van mevrouw! Jerntogham's miooite vosSen; als
zij dten aianval van I'asitige vliiegen afweerden.
Rond om ons heen verfilalkf hdi gezoem der
bijlen de stilte van dien zomernamfedag. Ladly
Delahaye zuchtte.
Je praat ornzfa en dlat weet je zeer goed",
zealde zij. „lk wensich! je niet te vlleilen. ledter,
I b e d e f
Wit: Mason.
De Teiegi'aaf gaf eenige jaren geieden on
der „Uit de oude doos" bovenstaanden stand.
Wit aan Zet en win! Hoe?
Etodlspel 11.
a d e f g
Wit: T. Zwickl.
Wit tanxfigde mat aan1 to 4 zetten. Hoe?
die een handlige pen heeft en zich geheel
geeft, kan een pakfcefiden' rornan schrijven."
„Ik begrijp notet, wat je bedotelt."
„Dat doe je wel. Je meet je eigen hart open
en gal de wereld een vergrootglas otm
de gestagen wonden te befcijken. Jij schreef je
edgeni geschiedemiB. Jij gaf je eigen lijdlen
weer. Hiteld j'ij zooveel' van (tot kind!, Arnold?
Jij!, een man van die wereld en gecp groene
schooffljongen I Wist zij het?"
„Zij wliist hiet niet en zal het ook ruoott we
ten."
,/Zij tan het boiek "iezen."
kan het lezen en toch niiet weten."
„Dat is waar. Allteen alia zij! je niiet .litef
heeft, begrijpt zij het welicht niet"
Weer volgde een stilte. Die geur dler oedema
kwarn tot ons. Lady 'Dellahaye fcneep haar
oogen half dkhti en lieumlde achterover.
„Lees jij oouranlten, mijtnheer dte kluize
naar?"
wSomiijds."
„Heb je hiet niteuws van Waldleniburg geto-
zen?"
„Ik las den dlpod van den taming.
„Em dte verllovfag van prtosea Laobtell?"
De technoloog vertelde mij, dat hij een
studie had1 gemaakt van Merulius lacrymans.
He vroeg of dat een toeuwe bdtersoort was,
maar ernstig zette hijihiiteen, dlat de vreese-
lijke naam de officieele titel was van fiuia-
zwam. Hij1 wenschte iets te zeggen over het
voorkomen hiervan, en over de middelen ter
bestrijding.
De echte huiszwam is een houtpadtilestoel.
Misschien zijn er vormleu, die ook to de aan
dte of to miuren kunnen leveu, maar dit staat
niet vast. Geen enkele fioutsoort is er tegen
beStand, vooral het n-aadhout, dat wij to
onze huizen gebruiken, biedt uiterst weinig
weerstand Eikenhout wordt minder snel
aangetast, maar wordt toch op dten duur
.aangegrepen. Al voed't de zwam zich met
hout, daarom woekert zij toch over tapijtten,
„Ja, dlat heb ik ook gelezen."
„De nichtem zullen beaden echtgenooten
wordten van rtgeenemde voraten, hoe kleto: ook
hun rijken mogen; zijn. Over Adelaide faOort
men veel spreken. Haar volfc noemt haar reeds
„dte zeer, bemtode."
Eten vluchtige gedachlte voerde mij terug
naar den overtochit over het Kamaal. Aide--
llaidle stand weer naast mij|. Ik hoordte weer
haar bilttere woordlen, de angstkreten van
haar gekweld hart. De „zeer bemtode" van
haar volk.
„Ik spmak' prtnses Adelaide slechts twee
fflaal", zeildle ak. „Ik leerdle haar voldloiendte
kennen1 om er van overtuigd te worden, dat
ziji to elke posilie to de wwtld zal1 dloeni, wat
goed en beantonelSjk is."
„En dat zal Isoibel ook", aailtwoordldte lady
Ddlalhaye. ,,Ik ken haar faatolie zeer goed. De
mannen zijn onltaardL anaar de vroiuwen we
ten te regeeren en htebben dien' mioed zich; ztelf
te zijlni tegenovter de wereld. Isobel's toekomst
zal de sdiitterendBte zij-n van' beide. Kun jij
je voorstelten, dat Isobtel van Waldenburg
eens het ktod was, dat je breto met zulke
vreemde denkbeelalen vulde?"
(Wordt vervolgd1.)
uivi wiw* uu viv, -
mp;:
H
■W
X
