Alkmaarsche Courant
Gimeentelijke Normaallessen
SeliaftkrobrleL
InschrljvlRE van Kwsekellngen.
Tweede reis naar Zwitserland.
1EUILLET0I.
In an om de hootdstad.
Zonderiiage EamaradsiL
Zaterdag 19 Juli.
te ALKMAAR.
t op
No. 1C9
1924
Hnnderd Zes en Tvlntlgste Jaargan?.
Voor het op 1 September as. aan te vangen
school jaar kunnen nieuwe leeri'angen warden
tqegelaten, die indien zij1 voor de lste
klasae ingeschzeven worden op 1 Augus
tus a.s. hun 15de jaar bereikt moeten hebben.
Oudera en verzorgers kunnen zich. met
duidelijike opgave van naam, voornamen, ge-
boorteplaats en geboortedatuia dier in te
Bdirijven leerlingen tot den 18en, Augus
tus scliriffcelijk wenden tot den Waar®. Di-
recteur den heer F. J. Auikes te Bakkum
(N.-H.), die op Maandag 4 en 18 Augustus
te Alkmaar van 112 uur te spreken zal zijn
in het gebouw der 8e Gemeeu-teschoo-l, Brittle-
Bteeg.
Alkmaar, 19 Juli 1924.
De Waarn. Dirocteur der Gem. Normaal
lessen te Alkmaar,
F, J. AUKES.
(Laatste mededeelingen
Reissom 135 gulden voor zeven dageoi, bij
60 deelnemers 10 gulden terug. De 155 gul
den moeten voor Woeosdag 23 Juli gestort
zijn bij de Firma H G. Oyens en Co., Kas-
siers te Hdlversum, per post of bankgiro, ten
bate van Nonhebel's Reisbureau.
Men neme wat Zwitsersclie en ecu paar
BelgisChe of Fransche Franken mee voor
dranken e.a. verteringen-. Ondler de reissom is
begrepen: ,trein, boot, logies, ontbijt, lunch,
diner.
Vertrek Donderdag 31 Juli, 's morgens
10.06 te Roosendaal. Wie daar logeeren moe
ten vioden plaats, mits te voren schrijVen, in
de hotels Central, Neerlandia, Goderie. Daar
op de heenreis maar ten diner verschaft wordt
neme men brood en1 vruchten mee.
Reisbiljd Het reisbiljet ontvangt men In
den trein, Die in Roosendaal logeeren' kunncn
het te voren' in ontvangst nemen van een der
leiders (oranlestrikj in hotel Central.
Reisroute Donderdag 31 Juli te 10.06 Roo-
Bendaal, Brussel, Bazel, 2e klasse. Te Bazel
logeeren wij in Baselerhof, Jura, Bernerhof,
Oofthard-Terminus, Bristol, Continental.
Vrijdag 1 Augustus naar Liizern (Gfitsch,
Gletschergarteo.) Logeeren Rossli, Rfltli. Za-
terdag 2 Aug. Boottocht lc kl naar Fluelen.
Zondag 3 Aug. Meiringen (Aareschlucht,
Reichenbachfafl) Brienz, per boot naar In-
terlalcen. Logeeren Oberlanderhof, Wcisse3
Kreuz, Bristol-Hotel-Tenninus, Maandag 4
Aug, Schynige Platte, per bergspoor 2000
Meter hoog. Dinsdag 5 Aug. Bern (-stad en
Kurhaus) Bazel. Zwitserland 3e kL Woens-
dag 6 Aug. terug naar Holland 2e kL,
Lunch en diner in den train.
Paspoort. Aanvragen ten gemeentehufze
voor alle landen van Europa; twee portretjes
bijvoegen.
Douanen: 20 sigareni en 1 ons tabak.
Bagage: Zoo klein mogelijk Moet zelf get-
dragen worden
Opgave: Doe dit zoo snef mogelijk, mef op-
gave wat men verlangt: Echtpaar b.v. en ook
wee vriendeni of vriendinnen, een kamer met
twee bedden, enkele personen een learner met
ten bed. Brieven gedurende de reis, steeds
naar het eerstgenoemd hotel.
Wil men nog iets weten, zoo schrijve .men
aan den hoofdleider, den heer J. A. C. Nonhe-
be1, Reisbureau te Hilversum en sluite postze-
gel voor antwoord in
LXXXVII.
'Upyd en Werkspdpr.
Op de Prins Hendlrikkade hoek Marfe-
laarsgracht verheff zich een reusachtig ge
bouw, dat daar nu al maandem lang geslo-
ten en renteloos staat en waarva® de indee-
lrng daarbinnen van die® aard schijnt te
wezen, dat het voor niets ander dienstbaar
lean worden gemaakt, dan voor het doel,
waarmede het in de dagen van hoogconljunc-
tuur; in de dageni toen er bij rijk en' gemeen-
ten; bij tal van groot opgezette ondernemin-
gen; bij honderdan en nog een® ho-ndletrde®
particulieren geen opkomen aan het geld
scheen- te zijn, verrezen is. Het is het gebouw
Van den „Koninklijk Hollandschen Lloyd",
Bedert de dagen, toen het met die scheep-
vaart-maatschappij snel- achterwaarts ging,
doQr de spotzieke, gevoellooze „mem" met
Naar het JEngslecJt wo imamd Mxexxk.
Oeawtoaftseeodie WBfaUog wan Mej. IS,
44)
De geschiedenis van den eikel (had zidh
zoo stork in hemi doen gevoelen, dat hiji ze had'
moeten opschrijven, rnaar nu was hiji te op-
gewonden en te ongelukkig am te werken. Bo-
vendien, hoe kon hij dat nu al'les zeggen in
twee- of dnieduizend woorden. Het eischte
een boekdleel. Hoe onhandig was hij geweest
in deflt winkel, stotterend en domheden zeg
geind als een sdioaljangen, hoe ombelhoipen
in den tuiin met die angel ukkige paar woor-
dien. Waarom kon hij zijn vmegenheid toch
niet verbergenlegenovea" de hospita was hiji
daar goed genoeg in geslaagdi toen- hij haar
op den drempel van1 het huis compHimenitjes
had gemaakt;,niemand zou toen aan hem
1 gemerkt hebben, hoezeer zijn zenuwem eigen-
lijk 'in opsihnd waren.
In dat oogeubiik was hij tnotsch geweest op
z'n wellbespraaktiheid:; zijn schuchtere inen-
schen diaar niet altijd trotsch op, all zeggen
ze d'an ook dingen die ze niet meenen En nu
dacht hij er aan terug met droef veriangen,
naijverig op zich zelven.
bm dan zijn brieven. Zijn brieven waren
alls een bespotfcing voor hemzelven... Een
meisje z66 te schrijtven en1 dan niets tegen
haar" te kunnen zeggen als je haar zag. Het
was belaohel'ijlk. M'aar nu hid' hij haar raam
dan toch gehoard, want toen hij mrs. Kemp
den naam van tret „praaTgrar gedoopt.
En wanneer men de boofdlstad in oostelij-
ke ricbting met, den trein verlaat, of haar van
den oostkant bereikt beeft, ziet men aan het
einde der Handel&kade zich verheffen ande-
re groote kantoorgebouwen, geflankeerd
door een vierkanten toren met tijdwijzer, en
een ander bouwwerk, waarop het woord
„Lloyd-Hotel" prijkt en dat daar opgericht
werd tot herherging der landverhuizers, wel-
ke do maatschappiv naar het „beloofde land"
zou overbrengen. En aan deb anderen kant
ziet men boven die gdbouwen uitsteken de
masten en schoorsteenen der oceaan-atoo-
mers, de enkele, die de maafschappij nog
over heeft, liggendie aan de kaden, waaraan
nog maar enkele jaren gemeerd lagen die
geweldige „Lilmburgia" en „Brabantia", die,
lielaas! alechts geduTende zoo korten tijd de
trots dier ondernaming en van de Amster-
damsche havens waren, doch die men moest
zien gaan naar elders, verkocht tegen lagen
prijs, toen het trotsche gebouw aan de Prins
Hendrikkade moest worden ontruimd en ge-
sloten, en gered moest worden wat nog te
redden was.
Het is een groot wcheepvaart- drama dat
die gebouwen en) die enkele schepen ons te
zien geven; een tragedlie van geweldigen
voorspoed, gevolgd door schier plotselingen,
bijkans totaTen ondergang. „Een sprekend
bewijs", zeggen sommigen, „vao misdadig
wanbeheer, voortgeqproten uit hoogmoeds-
waanzin".
Ik geloof niet, dlat die strenga uitspraak
ieel juist is. Wie zich de geschiedenis van
et Lloyd-drama herinnert, zal, wanneer hij
eerlijk oordeelt, moeten joegeven, dat voor
hetgeen daar gebeurd is vele verzachtenoe
omstandigheden te pleiten zijn ook al be-
hoeft men niet het oog te^sluiten voor de on-
tegenzeggelijik begane fouten. Het afgespeel-
de drama was niet alleen droevig voot hen,
die daarin direct, als beheerschers der maat-
schappij en als houders der aandeelen, een
leidende en lijdende rol speelden, doch het
trof ook de stad Amsterdam als groot-ha-
ven1 en1 zoovelen, die aan het scheepvaart-li-
chaam al® l'oontrekkenden verbonden waren.
Hoevoel hondeid'en beambten zijn daar niet,
toen de dagen van1 glorie vodrhij! waren, oot-
slagen moeten wordeni en zulks in tijden,
toen het voor ben zoo moeilijk was weder el
ders een bestaan te vinden, en hoevelen der-
enen, die nog gelukkig genoeg waren er
un positie te benouden, hebben zich in hun
levensomstandighedea oanig moeten bekrim-
pen.
Toen de geheele ondergang der maatschap-
pij voor de deur stondi, is geschied.datgene,
wat velen meenden dat gebeuren moest: is de
Staat ter hulp gekomen, zulks omdat men
begreep, dat te niet laten gaan van een zoo
gr66t lichaam, niet in het belaug der ge-
ineenschap zou kunnen zijn. De Rcgeering
verklaarde zich bereid aan de maatsehappij
een voorschot van zeven millioen gulden uit
de staatskas te veratrekken, mits de gemeen-
te Amsterdam als eerste belanghebbende bij
haar voortbestaan uit de gemeentekas het
vierdie gedeelte van dat bedrag zou voorschie-
ten; ingrijipen was hier noodig; hulp ver-
leenen plicnt en die hulp moest dan dadelijk
flink en niet schriel ziin.
iHet gezond verstandi bij de leden der wet-
gevende vergaderingen heeft de Regeering
gesteund en men weet, dat deze het crediet
van 5 1 /4 millioen gulden voor de te verlee-
nen voorschotten toestond 1 daarna was
het aan ons gemeentebestuur om zich te ver-
klaren' voor het uit de stadskas aan te vul-
len 1 '374 millioen en ook hier heeft men die
noodzalrelijkheid begrepen' en verleden week
dat bedrag geVoteerdi. Zulks na betrekkelijk
z6er geringe en vrij ohbediuidende discussie,
maar een discussie, die weder eens een eigen-
aardigen kijk gaf op de zonderlinge wijze,
waarop degenen, die zich steed® het .bre
vet" uitreiken1 de eenige ware wakers voor
het heal der handiarbeider® te zijta, tot bevor-
dlering van' dat heil medewerken.
Immers, het gold hier een stoomvaart-
maatschappij, me van de gemeente groote
haven-inrichtinge® in huur heeft en1 daar-
voor jaarlijiks ongeveer een kwart inilHoen
huur betaalt; die aan ongeveer 2700 atbcl-
ders werk veTschaft en daaraan jaarlijks
zoowat <Me millioen aan loonen uitbetaalt.
Dit wetende, zou men denken, dat de cofn-
munistische Raadsleden alle® zouden hebben
gedaafl om die mensche®' om nu maar niet
eens te spreken van het adtainistratief petr-
soneel aan den Lloyd veibonden door het
mede-voteeren van dat gemeentelijk voor
schot van nog geen twee millioen gulden,
de zekerheid van hum bestaan te waarbor-
gen. In plaats daarvan waren' het juist ddfe
vertegenwoordiigera der ,,&rbeidende burge-
rifwelke zich tegen het verfeenen dier
steun'gelden verklaarden; omdat ,/loor zulk
protectionistisch atreven dc Maatsehappij
verzocht zijn boodschap over te bnengea had
d'j^&odt, miss Hilda?"
Te oordeelen naar de emottea die werden
doorgemiaakt, duurde het eeuwen eer het ge-
beurae, eer ze wat nader tot ejkaar traden,
da® een „goeden morgen" of een ,.goeden
avond", met een doodgewone opmerkmg in
hot voorbijgaan, een nietszeggendheid, die
beantwoord werd met het afnemen van zijn
hoed. Ja, maar de emoties te oordeelen, was
het eeuwen- eer het gebeurde, maar voligen®
den almanak waren er precitea negen dlagen
verloopen.
Za zaten omder denzd'tdm' boom in den-
zelfdeu stod. Hij had gezien- diat zij daar
een- half uur geleden was gaan1 zitten en een
half uur lang had hij zich afgevraagd hoe
ze hem1 zou ontvangen, als hij diaar bij haar
kwami... Wat zou hij oerst zeggen, zou hit
<ht samentreffen een sdiijn van foevalli'ghdd
weten te geven, kortom, wal voor figuur zou
hij miaken1?
Besluitolooa zat hij aan- zijn manuscript te
frommelien. In een ediuur diaar dicht bij was
ietnand bezi'g aan een hek te timrneren. Het
leek hem dat de mensdien dit nu altijd begom-
nen, als hiji wilde weiken. Er was gee®' den-
kan1 aan, dat hij nu kon' scihrijven, al- deed1 hij
er ook zoo zeer zijn best voor en hij voelde
zidh welT stlerk naar het veld gctookken. Hij
paktei zijn papieren bij ellkaar en borg ze weg,
zoo zorgvuldig alls een misdadiger al1 wat
aanleiding kon' geven- tot ontdekMng van zijn
misdrijf.
Toen hij het tuinpad-je betfad, was zij van1
haar stoel opgestoan en iflldie blootshoofd® in
toch niet te redden zcru zijn"; ^cmdaf hfer
kapitalistische belangen in het spel waren";
„omdat ciitheteokeneu zou steunen der groot-
kapitaListen, die de aibeidera uitbuiten";
„omdat door die® steun de Kontoklijke Stan-
daard bij den Lloyd in top zou bhjven"
dit laatste was wel h&l- erg, de roode vla<
in top zou in de oogen dier heeren natuurlij
aetfer hebben gestaan!
De geheele redemeering werd blijkbaar niet
goed geanapt door de andere leden van den
Raad, althaos deze stooden. in navolging
van hetgeen's lands regeering en dca volks
vertegenwoorddgers gedaan had, die voor
schotten toe. Die meerderheid achtte het wtl
zoo veretandig er een millioen aan te wagen,
welke op den duur, naar men mag hopen en
veronderstellen, wel texecht zullen komen en
waarmede althans tal van arbeidersgezin-
nen. aan het werk gehoudien zullen worden,
in plaats van door het weigeren van steun
aan dten Lloyd eenige bonderden arbeiders
werklooa te maken, die dan door werkloo-
zen-8teuw geholpen hadden moeten worden.
De communistieche heeren -hadlden vermoe-
delijk liever gewildl, dat de „kapdtalistische"
Amsterdammers meer belastingen zouden
moetem opbrengen om die werkloozen te
steunen, dan hen te helpen een door allerlel
omstandigheden in ernstige moeilijkheden
gekomen bedrijf op de been te helpen hou-
den.
Aan die handelskade blijft men dus bij den
Lloyd aan den arbeid en eindelijk is ook na
zoovele weken van stilstand d'e arbeid aan
Werkspoor weder hervat. Door de hemidde-
ling, die uit Den Haag aangeboden werd, is
ten slotte overeenstemming bereikt, zonder
dat door de werkiieden, die tot deze noode-
looze staking hadden besloten, daaruit eenig
noemenswaardiig voordeel is verkregen. Het
tegendeel is waar. Zij habben voor dit jaar,
vacantie-toeslag, een winstaandeel-regeling
verloren-; zij hebben nadeel in hun pensioen-
regeling en duizenden guldens loc-a moeten
derven, terwijl de weerstandskas der metaal-
bewerkers-vereeniging natuurlijk een daoige
„veer" moest laten. Maar bovendien- is het
goote nadeel geweest, dat van Werkspoor
belangrijk werk, hetwelk geen uitstel lijden
'kon, naar het buitenland is gegaan en dat
andere nijverheids-ondeniemingen, die tot dit
groote bedrijf op Kattenburg in betrekking
staam en daaraan leveranties van beteekenis
doen, als alles er geregeld op gang is, ook
schadle hebben geleden. En dat alles, omdat
het gemeen overleg tusschen werkgever® en
werkiieden in stede tot een voor beide partij-
en bevredigende regeling, in verband met de
huidlige economische omstandighoden, tot
geen resultaten had geleid. Men gaat zich,
geziem de gebeurtenissen der laatste maan-
den, eerst met betrekking tot de arbeidsvoor-
waarden der gemeente-werklieden, daarna
bij een zoo belangrijke partiiouliere onderne-
ming al® Werkspoor is, zeker afvragen,
waartoe al: die mooie regelingea met betrek
king tot gemeen overleg wel dienen, wanneer
het slot der onderhandelingen t6ch tot resul-
taat heeft, dat een- der partijen niet onduide-
lijk met staking dreigde en in het andere ge-
val daartoe indierdaad overging. Want het is
toch wel een zondrlinge mamier van over-
leg ipl'egen, wanneer een der partijen al van
te voren te kennen geeft: „Ge kunt overleg-
gen wat ge wilt, maar wij zeggen vooruit
dat we t6ch niet voomemens zijn van onze
eischem, althans op de hoofdpunten daarin,
waaroVer men sameti spreken zullen, ook
maar tets te laten vallen". En zulk een rede-
neeriog i® zeker tfe bedenkelijker, wanneer,
zooals bij: de gemeente-bedrijven en bij zulk
een voor de gemeente beteekenisvolle groot-
industrie, zdovele belangen gemoeid zijn, die
direct duizenden burgers en indirect die ge
heele burgerij raken.
Dan werkspoor werfct weer en de Lloyd-
booten1 kunnen hun diensten over de wijde
zeeSn tusschen de Amsterdamsche handels-
kaden en Zuid-Amerika blijven verrichten.
Hopen we voor de hoofdatad, dat voor bei
de® de goede tij-den met hun.' voorspoed cm
hun welvaart Bpoedig gekomen zullen zijn
en' ernstige conflicten verder zullen uitblij-
ven, of werkelijk door gemeen overleg tijdig
bezworen zullen worden. Want, nog lang
niet genoeg is bij een groot deel der Amster
damsche burgers het besef doorgedrongen,
dat deze stad haar opkomst, haar bloei,
haar ontwikkeling en- grootheid door alle
eeuwen heen te danke® had allereerst aan
den rustigen en rusteloozen arbeid in haar
havens en beteekenisvolle industrieen.
SINI SANA.
2.
3.
4.
tusschen de heeren V. B. en
Wit: vB. Zw:W. T.
1. e4 - e5.
d ia 1920,
die richting naar hem toe. Een oogeubiik zag
hij niets meer, dan dait ze rende, en hij was
vol verwondering. Toen zag hij haar gelaat,
hoorde haar sten en begreep dat za ami
hulp riiep. Zoo liepett ze een vijf, missdhien
tien seoonden op 'elkaar toe, zif als achter-
votgd en hij;, naar de oorzaak zoelkend.
„Een wespP' hijgeta zij, ,in mija haar J Dat
wesp! O, jaag ze er uit 1
„Een wesp?" Waarom moeten we toch al
tijd echo-spelen in een onverwacht geval. Hij
vond het alles-dwaast van zidizelf. „Wees
maar niet bang! Hioud u still. Dan zal- dk eb
er dadelijk uilt hebben!"
„Gauw, gauw", riep ze, als oett wanho-
pende aan het haar rukkend. Mlk word nog
gek!"
„Stil", herhaalda hi?. „iTToud uW fiandlen
naar omlaag, of ze zaf u sieken
Hij kon het nijdiig gebromi van fief insect
hooren maar het zat verward, verscholn
tusschen het haar, en hij' wist er geen weg in.
De schroomvalligheid, waarmee hij te wark
ging, stemde haar tot wanhoop.
„Trtk de spelden er uit!" riep ee. „Ja; ja,
er uit. Maar zoo niet! Vlug
Haar angedufld wees zijn adeimlloos sfireven
den weg. Hij averWon- zij® schroom en trok
de haarspeldeni er uit, even vlug, als zij. Het
haar golfde neer over zij® handen- en streak
lang® zijn anmen. Do wesp liet em laatote,
nijdig gebrom hooren.
„0, dank u ten zeersite. Ik hoop focfi, dat
u vocral niet gestoken is?" vroeg zijl
„Gestokeni?" Hij was alls bedwdmd door
een stortvloed van niieuwe, vreemde gewoe-
1 lens.
3.
6.
r.
1.
8.
9.
10.
11.
13.
13.
ia
14
14
16.
16.
16.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
21.
22.
•W3 Ptt.
d4 ed4.
Fd4 Lc5. Liter Inn zwart ook
m>elen 4 Dh4. met mooi spel.
Wit moet die belangTijke e pion offerea
en Icrijgt daarvoor posdtievoordeel ter
wijl het verdedigen der e pi on wit een
gedroogen moeklijice partij geeft We
zullen een dergeOjke partij later eens
geven.
Le3 Df6.
c9 Pge7.
Lb5! Hier is 1 verbazend nweielijk om
wiit een gocde zet te doen.
Theoretici hebben gevonden dat dttS
zet da teste ia; Le2 kao oo]».
0Q.
TeS,
t!6,
LdT.
a6. Specif IPs Wit's Ikaart
wanf wit wil isomers met den L naar
C2.
La4 b5. Nog meer.
Lc2 Nn ziet zwart gevaar. Immara
er dreigt 14 e5.
Pg6 Verhiudert allea.
Pd'2l Een ontwikkclingszct met ew
Kfirborgen attaque.
Tq7?
0—0
14
Dd3
a3
ontac-
speelt.
Beneemt da Zw. Dt>
mo haar bew
g3, Orn de Dame ook h4
men. Zw. doorziet het met
mm Tae8?
e51 Daar schrikf zwart Immera 12
Pe4 doet die Dame sneaveleo.
Pcq5, gedwongen.
fe5. De5.
Lf2. Dh7. 't Paard g6 mod: tn
't veld en h7 moet gedeW word«.
Pd'f3 Pe5.
1.
1.
1.
1.
1.
1.
1..
Pes
Pf5.l
De
de5.
22.
-23.
24,
24,
25.
25.
26.
26.
27.
2%
28.
28.
29.
,30.
30.
.31.
32.
32.
'33.
34.
39.
35.
36.
I.
1.
Pe3,
.oede zet.
'w. geeft wft handen
yol werk.
Dd5! Deze zet tooaf aart dat de 21ste
zet van wit goed is, had wit bijv. toen
gcspeeldl Pf3 of Pe2 dan was de zwar-
|e e-pion achter elkaar naar de onlder-
ste ldjn gemaTcheerd.
De tekst zet dlwingt tol afruil ea geeft
Wit minder moeielijk spel. Op 22 Pe7 t
Yolgt. 22. Te7. en weer marcheert
de zwarte e-pion door,
X,f5 gedwongen andere
minstens qualitrits verliea,
Te5.
Nu heeft wit zljlni zin; de e-pion,
de gevaarlijke. is gestopt.
Zwart ziet dat zij® aanval Is doodge-
loopen en berekent nu ng geniale jvijze
een remise slot.
L gel
Lei om denT. te kunnen gdbruike®
Voor die verdediging van g 2.
g5!?i Om dc remise stel-
li®g op te bouwen, maar Zw. geeft zich
hiervoor bloot voor mat dreigingea,
Lb3 om f5 te voorkome®.
Lf3.
C4. Om ruimte te maken voor Leibij
den aanival op de vijandelijke konings-
stelling maar ook om den witten K, bij
't offer op h2 om remise te maken, over
el. te laten Vluchten.
g4Nu dreigi 23. Dh2f.
29Kh2: Th5. 30 Kgl. Thf -31Kf2.
Th2f en de witte koning moet naar gl
terug, als veld el niet vrij1 is.
Lc3T Net op tijd en tevens goed voor
den aanval; T offer Dh2 is nu fout,
T»,
cb5 ab5
a4. Wit wil- Tal in) 1 spel Brengen
lang® de open a-lij®.
c6,
ab5 cb5.
Dd4r Dreigt inaf!
De zwarte sidling valt nu ineefl,
Tfe5. Nog de eenige zet, die
de partij, wat rekt
Ta7. Dh3. Men kam nief weten. Er
dreigt Dg2 mat.
Wit laat zich niel laftmideeTeit
Lf7t. KfS.I De eenige zet!
Op Kh8 voilgt 35 De5 Te5 36 Le5 maf.
Lb4t Wit moet blijven schaa-k ge-
WStt-
T5 e7. Zwart wil een tempo krij-
5:en, maar moet ook hier van afzien.
mmers nu kan wit nog spel em Tf2
waarna e3 niet gaat wegens De3, wani
Te7 staat gepend
Maar wit speelt onverechrokken door.
Le7f- Zw. geeft op wanf hij Joopt mat.
De lezer gelieve uit -te aoeken hoe dif
't vlugst gaat
Opl. probleerfl S.
(Murray, Harbte.)
LfQ. dreigt f5 mat
Th5 2. Lf7 mialt,
„0, neen, in het minst niet diank u."
„Ik heb u vreeselijk veeil last aangedaan",
verontschuldigde ze zich verder. „'t Was ze
ker 'landerachtig van mij om er zoo'n drukte
over te maken, maar u weet ook niet wat sen
elllendig gevoel het was."
,yDan kan ik rniji begrijipen."
„Bc heb altijd wel gedachlti dat feet eens
nog gebeuren zou, het krioelf hiier van de
wespen vindt u niet?"
„Ze komen van- de winkels hier tegenover".
antwoordde hij. Hij was onbeholpen, dlat
voelde hiji. Het koaite oogetnblik van- zij® meer
derheid was voorbiji, en nu was hij weer de
oude.
Ze began de haarspeldea of te tiapem ul
het -gras. David bukte eveneens. Toen ze naar
zij®' handen keek dlacht za aan den dienst die
deze beweze® hadden en huiiverde even..
Geheel verdicpt in hetgeen- hij zag sloeg hij
h^ar gade, terwijl zij het haar omhoag werk-
-te, het haastig een wrong draaide en: #r
driemaal met groote aditeloasheid die spelden
In „De Mensche® uit Droomsfraat", Itomf
een iegel voor op dit oogenblik gebotren, ail-
werd J® dian1 ook eerst veell later opgetoe-
kend.
„U heeft hier eenigen isjSdl geTogeerd, DliBt-
waar?" viel hem zoo het eerst in.
„Ja, bijna een maand."
„Wat is het hier mooi."
JVindi u niet? We kwnmes hier voor
het werk van tnha zusfer, zjj schilderdfl, sdef
u.r
Pf6 B. DW mat
Pq7 2, Lf7 mat.
Cb 2, Dd7 mat,
C5 2. Dey mail,
Pdb 2. Do7 mat
Lc5 2. Pc5 mat.
I, Pf3 speelt, 2. Pq5 mai
De heeren Ooijkmis, L. C. Laas en D. de
Boer maakfen zeer teredit aanmerking op de
Whte T op fl. Dit moest een ZwT zij®.
F. C. Laas omtrmf Uw gemaakte opmer-
king over't probleem van deu heer O. (1 Dd2
enz,) ooitrent de functie van de T zegt U
zeer terecht dat da T. daar o.a. staat om
Vluchtvelde® te voorleomen, dat geen ander
STiitrtc daarvoor geschikt is en dat do T een
te zwaar stuk is voor die lunette.
Gocde opl. van probl. 5 ontvangen van D.
do Bow G. v. N., F. C. Laas, P. Ooijkaas,
N. Tcrmaat, aden te Alkmaar
Dpi. eiiidspel- 10 (Oorrena).
1. Td!7t Ke6, 2. Td5f!! Ke7, 3. Dc5 nmt.
Goede opl. ontvangen van r. C. Laas, P.
Oohkaas^ D. de Boer, alien te A'lkmaar.
Dpxtnent pndbleem na 18 van HI M., wan®-
van de stand aldus is:
Wit Klhl De2 Tdl Tq6 Lb2 1x4 Pe5 BH
p a 2, b 3, o 2, g 2 en h 3.
Zwart: Kh8 Dc8 T a8 T f8 L db Pdlb T
£8 p a T, b7, C7, q7 enh6 BO waarvan die
auteura-oplossing is:
1. Td6: cd6: 2. Dh5Ph5 (of de5 of d5),
3. T h6! gh6, 4. Pg6ft Kh7, 5. P.fS, geeft
de beer D. de Boer een uitgebrieidle analysei,
die hier in zijn geheel volgt:
1. Tik6:-J-, gh6:; 2. De3, dredgf 3. Dh6:-f
enz.
2Kh7.
3. Dd3-fKg7; na 3.... Kh8.
4. Dg6, Pe6 A 4P)7 B
5. Pf7+, W: 5. Pf7:-b Tf7
6. Df7:, dr. 7. L!6:+6. Dh6:+, Kjg8
7. Lf6: en wint
4Le5: C
6. Dh6:+, Ph7
6. Le5 :T axz.
Lt6: Wint.
4TJ7 E
5. PtT7:+, Pf7:
G. Lf6:±
6Df8
7. Lf6:+, Pg7
8. Dg6, Lf4
9. T®7 en wint
Nad.,.,. LJ8; 5
4De6 D
'5. Le6:, Pe6:
G. Pf7+, Tf7J
7. Df7: Wint
Ihieigt 8. Lf6:±
4. Dg3+, Pg4na 4. Kh75 Dg6-f,
Rh8; 6, Dh6:+, Ph7; 7. Pg6±.
5. Pd7+, Le5; na 5.Kh7; 6.
Tf5j 7. Df5:± ea na 5Kg6; 6. Dg4
Kh7j 7. Dg7±.
6. Le5:-f, TfQ.
7. Dg4K. otm
8. Dg8±.
2Tf7.
3. Pf7.+, Pf7:;na3. K|gS.
4. Pd6: wint.
4. Lf6:+, KIi7na 4Kg8.
5. De4-K Kig8 5. Dh6: en
6. Dg64-, Kf8 B. Dh8±.
7. Df7
2. ...TteB.
3. Dh6:+, Ph7; m 3. Kg8.
Dd3-j-,-
4. Pg6+, Kjg8
5. Dg7+.
a.Pg4
3. Pg4:+, Kh7
4. Dh6:+
4. Dg6+, Khi
B. D^: enz.
EL Pg8.
9. Pf7-fKh7.
4. De4-f- win!
2Pf7 als B. 2Le5als C,
-Hij vWvolgf op do geplaatste autouaisop-
lossiag
Total ijtrl verwondering koimt In d^auteurs-
oplossing van elndspeil 18 de beste vesrdedi-
gmgsZet 2. Pe6 niet voor.
Deze zef geeft wiit de mCesfe modfe om- te
winuen, b.v.:
1. Tel:, cd6:; 2. Dh5, Pe6Ij 3. ThG:+
gh6:;
ik u
„Dat west ik, ik heb feaar bJI jgezien. eer
mg, otsdhoo® ik toea niet Wwt, dat hot
Waarom ben je zoo zeker dat ze getrouwd
zijn?
Men ziet hen nooif samen.
Daarom juist. (London Mail)
uw zuster was. Ze sdhijnt hard ite werken,
althans ze is veel uit.
,,'f Is juist het soorf bu'iliien-, waar ze zoo-
veel va® houdt; ak geloof, dat zij't heel naar
vindt, diat we gaan. Ze spreekf er van, om
in den herfst nog eens terug te komen, om
hier dan nog enfae studies te maken."
Gaat u weg?" vroeg hij, mistroostig, „Ja,
waarlijk? En- wanneer?"
„Overmorgen' ds onze tijd orn, we kwa-
men maar voor een maand."
Er volgde een onbeduidende pauze, waaria
hij zichzelf verwenschte voor de weken, dte
hij had laten- voorbijgaan.
„En u?" vroeg hij toen weer. „Schilderf u
oofc?w
„Ik?.... O, neenr Ze lachte haar onnooze-
len 1'ach, die haar jong als zij was well
te vergevm viel, maar die haar profiel go-
heel bediwf. De uitdrukking van zijn -oogen
stelde haar weer. gerust wat betrox die wijze
waarop het haar moest zitten. „Ik doe niets!
Ik ben maar heeU gewoonl" voegdef ze er nog
bij.
David lachte met haar mes. Er was een
eagenaardige bekoring in, am zichl zoo te
hauden of hij niets afwist van hetgeen er id
htiar gemoed Olmging, terwijl hij toch juist
BOO \wl wist.
,,'t Is origineel om .gew'oon^' te zijn, nu
foaereen een genie is."
„Is ieder een genie?" Ze keek vriiwel met
niethzeggenden blik. Missdhien woonf u Sin
London? Wij In Bedkenhamptori. Zoo I® dte
provinde be* je er een1 beetje „uit", ziet u".
I
C—MggggtBBM". .11 ''I' ==MB«g
—i -
