AlkmaarsoSis Gouranl
mm m m m
Zaterdag 2 Augustus.
In en om de hooidstad.
FEU1LLET0N.
■j a m p
itj&: '■J
So. 181
1024
Honderd Zes en Twlnfigste Jaargang.
LXXXIX.
"Amsterdam in rust.
tin zoo staan wij weder midden in den zo-
mer-vacantie-tijd. De scholen hebben hun
ieuren geslqten; leerlingen en leeraren heb
ben hun ihspannenden tijd van examens doen
en examens afnemen achter de rug en het ge-
volg van dien is geworden, dat zij, wier gele-
genheid om voor korter of 1 anger tijd ver-
•wczing te gaan genieten afhankelijk was van
het tijdelijk sluiten van hoogere, middelbare-
>n lagere inrichtingen van onderwijs, in of
buiten het vadertand, elk naar zijn aard en
neigi'ig, hun vacantie zijn gaan doorbren^n.
Amsterdam is „ledig" geworden. Wie thans
gaat lancrs de statige huizen onzer onvolpre-
zen deftige grad.ten, zjet daar in die huizen
voor zoover zij nog woningen zijn en niet
in „city"-kantoren werden veranderd, de gor-
dijnen reergelaten achter de hooge ramen en
wie wandelt door die straten dcr nieuwere
stzdsgtdeeHen, waar in onze dagen de gegoe-
de burgerij der groote stad meerendeels
woont, zal er tal van huizen gesloten vinden
„de familie is uit de stad". De Amsterdam-
sche gezinnei hebben zich tijdelijk verplaatst
naar dc badpiaatsen aan onze kust; naar >'e
iommerlijke streken in Gelderland, Limburg,
Brabant, of zij hebben zich de ongemakken
van volgepakte intern ationale treinen getroost
om liefst in de valuta-voordeelige vreemde
landen afleiding en rust te zoeken: aan
Belgie, Zwitserland en zuidelijk Frankrijk,
vooral hebben zij „hun contingent geleverd".
Amsterdam is thans het werkelijke Amster
dam niet, de Amsterdammers, die achter blij-
ven, vinden hun stad vervelend; zij zeggen
dat er niets te doen is en de winkeliers hebben
hun stillen tijd het koopkrachtige publiek
is tijdelijk verdwenen. Zelfs de vreemdelingen
zijn. heengegaan wat is er voor hen thans
be genieten in een hoofdstad, die niet zoo ge-
lukkig is, gelijk de residence,'in de onmiddel-
lijke nabijheid een Scheveningen te bezitten en
die in dezen tijd des jaars geen grootsche aan-
trekkelijkheden te genieten geeft.
Wat jammer is. Want waarom worden er
nooit ernstige pogingen gedaan om deze
grootste stad van het land juist in den vacan-
tie-tijd voor landgenooten en vreemdelingen
aantrekkelijk te maken? Waarom zorgt men
niet dat Amsterdam, juist in dezen tijd, jaar
lijks door openlucht-spelen, door schitterende
waterfeesten waartoe Amstel en IJ zich zoo
bij uitstek leenen; door bloemen-corso's; door
gecostumeerde optcchten; door sch.tterencle
vuurwerken af en toe, uit de provincies men
schen trekken zal? Is het zoo vanzelf spre-
kend dat Amsterdam in dezen tijd des jaars
een doode. vervelende stad moet zijn? Waar
om moet de levendigheid er eerst terugkeeren
op den laatsten dag der Augustus-maand als
de Koningin verjaart.? Altemaal vragen, die
men, meen ik, eens ernstig ender de oogen
moest zien, want ik kan niet inzien. waarom
jaar in jaar uit, van half Juli tot begin Sep
tember de winkeliers moeten klagen dat er
niets te doen is en de openbare vermakelijkhe-
den niet veel te beteekenen hebben. Een hal
ve eeuw geleden heeft men niet ten onrech-
te vermoedelijk de Amsterdamsche kermis
a'fgeschaft, dcch tot dusverre heeft men er
nooit iets beters, dat de massa's uit stad en
land zou kunnen trekken, voor in de plaats
weten te stellen.
Zelfs de zittingen in den gemeenteraad
die „oneerbiedige" stadgenooten als „de groot
ste openbare vermakelijkheid" hunner stad
durven bestempelen, ook al leent de publieke
tribune zich bij de zittingen slechts tot koste-
loozen toegang, zonder eenigen belasting toe-
slag, voor slechts weinigen zijn van wege
de algemeene vacantie tot begin September ge-
schorst. De laatst gehouden vergaderingen
hebben nog aanleiding gegeven tot enkele
schitterende opmerkingen uit den communis-
tischen hoek.
De eerste werd van die zijde gemaakt met
betrekking tot de openbare zweminrichting,
die de communisten gratis wilden openstellen
voor werkloozen, omdat zelfs een naar centen,
die voor het gebruik er van gevorderd werden,
voor die menschen te hoog zouden zijn. Him
voorstel werd door B. en W. bestreden op
grond dat het ongeraden is den werkloozen-
steun op andere wijze te geven dan door uit-
keering ip geld. Misschien dat in het volgend
jaar eens zou kunnen worden overwogen de
zweminrichting op een dag der week geheel
kosteloos, maar dan ook voor elken burger,
open te stellen, een toezegging, waarmede de
communisten voorloopig gencegen namen.
Maar eigenaardiger was hun houding bi;
'de behandeling van een voorstel van B. en W.
om de stedelijke melkkeuken voor goed te slui-
Naar Het Emgelsch van Leonard Merrick.
Gcautonseerde ventaling van Mej. E. H.
36)
De tranen hadden het rood van het blan-
ketsel in strepen over haar frillend gelaat
doen loopen en het kunstmatig „blonde'' haar
door het liggen op het kussen in wanorde
gebracht toonde lijnen van ouderdom, die
juist zoo zorgvuldig weggehouden waren.
Versleten en verlaten lag ze daar, droevig in
elkaar gezakt te bed en deed haar beklag
terwijl hij Vol mededoogen haar woorden van
troost toevoegde, en het deed hem leed, dat
hij kon spreken van zijn eigen genegenheid
voor haar, dat ze hem niet zou kunnen ge-
looven als hij dit deed.
Toen zij wat tot rust gekomen was, ging hij.
Ze .had niet gevraagd, of hij haar oudsten
zoon naar haar toezond en die vroeg ook niet
of zijn tegenwoordigheid gewenscht werd.
„Je bent lang weggebleven," zei hij enkel.
„Is ze cu wat beter?"
„Ja", antwoordde David koel, „ze is beter.
Heb jij wat te doen? Wanneer ga je terug?"
Vivian lichtte toe, dat hij niet weer naar
Beckenhampton ging voor den volgenden
ochtend.
Ik heb hier zaken te doen, daarom kwam
ik. Ncen, tot acht uur ben ik vrij, dan moet ik
ten. Het Dagelijksch Bestuur was reeds op
voorstel van den geneeskundigen dienst tot die
^filing overgegaan, omdat het gebruik ervan
onbeduidend was, en den Raad werd verzocht
dat besluit te bekrachtigen. Deed dit college
zulks niet, dan zouden B. en W. de keuken
hercpenen en in de plaats van karnemelk de
betere, duurdere melk doen verstrekken, maar
aanbeveling verdiende het niet, aangezien het
veel beter was bij de moeders de natuurlijke
voeding der kinderen aan te moedigen Wan
ner melkverschaffing voor behoeftige kinderen
noodig is, zorgen de verpleegsters toch wel,
dat die verstreat wordt. De keuken in stand
houden zou veel meer kosten met zich brengen
En nu kwam het communistisch viertal los
met schitterende argumenten. Toen-de wet-
houder voor den Gezondheidsdienst repte ove-
de hoogere kosten bij een instandhouden van
de keuken, riep de heer Wijnkoop: „W-at zou
dat?" natuurlijk de financien der stad en
de belangen der belastingschuldigen kwamen
er niemendal op aan Een ander lid der
fractie fcetichtte den wethouder van „harte-
loosheid" en zulks in een stad, waar vo^-
gens getuigenis van al de ter zake deskundi-
sren aan het vraagstuk der zuigelingbehande-
ling en de openbare gezondheid cp zoo uit-
nemende wijze aandacht wordt geschonken'
Nog sterker het vrouwelijk lid der commu-
nistische fractie durfde de meening verkon-
digen, „dat propaganda der borstvoeding
dwaasheid is, aangezien de arbeidersvrouwen
en vooral de vrouwen van werkloozen geen
tijd hebben zelven hun kinderen te voeden
Met het verkondigen van dergelijke enormi-
teiten sloot de laatste vergadering der vrcede
mannen en vrouwen in de hoofdstad van Ne-
derland en ging de vacantie in Misschien dat
eenige weken rusi dengenen, die in bovenge-
noemden zin de ^elangen dcr burgerij mtenen
to moeten behartigen, gaed zal dcen, ook al
stemt hun politiek verleden niet, tot grootsche
verwachtingen.
De rust is te Amsterdam nu nog meer op-
vallcnd, cmdat gedurende de laatste acht da
gen de tcestrooming van vreemdelingen uit
andere landen en uit alle deelen des lands
buitcngewoon groct is geweest in verband
met het gehouden Internationaal Eucharis-
tisch congres. Ik zal liier natuurlijk niet ge-
wagen van de aankomst'van den Nederland-
schen kardinaal; ncch van de hande'ingen
van het congres of de gebeurtenissen in het
stadicn men heeft er alles van kunnen !e-
zen in de dagbladen; evenmin zal ik hier eeni
ge meening giten over deze mcrkwaardige ge-
beurtenis, ik wensch alleen te constateeren, dat
dit congres als zcodanig deze gcede kanten
heeft gehad, dat door het geweldige bezoek
vele neringdoenden in Amsterdam natuurliik
gcede zaken hebben gemaakt en dat ongetwij-
feld vcor deze stad en voor oris land naar
buiten een prachtige reclame is gemaakt, die
allicbt voor vol gen do jaren zal nawerken.
Maar, zooals ik daareven aanteekende, nu
het congres vcorblj is. is de vacantie-st'.lte m
Amsterdam des te cnvallender. en kan de kal-
rae Augustus-maand des te beter worden ge-
bruikt voor het verfraaien der stad.
Gelijk ik een naar weken geleden reeds op-
merkte is de Dam ook onderhanden genomen
De laatste dagen is.het plein weder ter sprake
gekemen, cmdat de firma, die germmen tiid in
onderhandeling was geweest met het Stadhms
cm op het bekende braak-liggende gedeelte
een grcot ccnfectie-magazijn te vestigen, zich
als gegadigde heeft teruggetrokken, zoodat
we weer pree'es zoo ver zijn als een paar ia-
ren oeieden- Thans heeft weer iemand het
denkbeeld geopperd da-ar een grootsch gedenk-
teeken van den overieden oud-gouverneur-ge-
neraal Van Heutsz te doen verrijzen, een
den!<t)eeld, dat nog zoo heel dwaas niet lijkt
en dat misschien nog wel eens nad^r onder de
oogen zal worden gezien. Heeft London op
zijn voomaamste plein in het hart der stad
zijn Nelson-monument niet en hebben Neder-
land en zijn kolcnien aan den bedwinger van
Atjeh minder te danken dan de Britten aan
Nelson te danken hadden?
Na de vacantie, als de rustige rust der
hoofdstad vcorbij zal wezen; als alles hier
weder in „vclle werking" zal zijn gekomen,
zullen wij we! spoedig meer van de Van
Heutsz-plannen vernemen; thans is „ieder-
een" weg en „er gebeurt niets".
SINI SANA.
Aan de Dammers!
Met dank voor de ontvangen oplcssingen
van probleem No. 818 (auteur Eyraud).
Stand
Zwart: 14 schijven op 1, 6, 10, 11, 13/17,
19, 20, 21, 25, 26.
Wit: 14 schijven op 22, 23, 28, 29, 31, 32,
34, 36, 37, 40, 41, 46, 49, 50.
O p1os s i n g
1. 32—27 1. 21 32
2. 29—24 2. 20 27
3. 31 22 3 32 23
4. 50-45 4 17 28
5. 34—30 .5.425 34
6. 40 20! 6. 15 24
7. 37—31 7. 26:37
8. 41 5!
Goede oplosskigen ontvingen van de hce-
ren: C. Betlem, W. Blokdijk, G. J. C. Denijs,
P. Dekker, D. Gerling. A. List, G. J v. d
Ploeg, C. Verwer te Alkmaar.
EEN EENVOUDIGE STAND
van I. WEISS.
Hoe geestig wist toch ook Weiss altijd weer
kleine probleempies samen te stellen
iii ISf
88
iemand spreken aan „the Eccentric". Samen
gingen ze den stoep af en na een vluchtigen
blik op zijn stiefbrcer, zei hij met afkeurenden
blik:
„Dat is bijna een uur lang zoo gegaan, je
hebt enkel maar het staartje bijgewoond Ik
verzeker je, dat wat ik te hooren heb gekre-
gen, het geduld van een heilige op de proef
zou hebben gesteld!" Hij voelde zich echter
gegeneerd met .David door de straten te loo
pen en riep een voorbijgaanden hansom aan.
„Waar zal ik hem hcensturen? Ik ga met jou
mee naar je kamer, als je het goedvindt?"
Zijn spijt over liet voorgevaUene verdrong
intusschen nief zijn gevoelen van slecht-be-
handeld te zijn* en evenmin gedoogde zijn on-
verschilligheid voqr zijn kameraad, dat hij
diens afkeuring verdragen kon. Dat David
het zou durven ondernemen hem te berispen
was een omstandighekt, die er niets minder
hinderlijk op werd, doordat ze hem zoo on-
gewoon leek en niet zoodra waren ze in het
rijtuig of hij begon met heftigheid uit te wei-
den over zijn kweljingen.
David wacht'ie met steeds meer verlangen,
naar een gjelegenheid ora te voorschijn te
treden met de vraag, die hem- nu weer geheel
in beslag nam.
„Als ik geweten had, hoe ze het nieuws
zou opvatten, dan had ik die narigheid wel
vermeden. Ik zou haar eenvcudig in het duis-
ter hebben gela'ten. 't Is geen aangename
gewaarwording, zoo ontvangea te yvordeni
Zwart: 7 schijven op 12, 13, 15, 21, 23, 28.
32.
Wit: 8 schijven op 20, 35, 36, 39, 40, 44,
46, 49.
Bovenstaande stand is voor wit gewo-nnen,
maar icch niet op zoo gemakkclijke wijze.
Zie maar:
1. 36—31 1. 15:24
2. 35—30 2. 24 35
3. 39—33 3. 28
'4. 31—26 4. 35:44
5 26 37 5. 50—45
6 49 40 6. 45 41
7. 46 37
Wij hadden deze week het genoegen een
partij tc spelen met den Alkmaarschcn vcte-
raan op damgebied, den 80-jarigen heer
M. Koomen, die o. a. reeds 20 jaar geleden te
Schagen een prachtige partij met de Haas
speeldc en nadien nog menigen stcrken dam-
mer heeft verslagen.
Dc- heer Koomen speeldc ook deze week nog
cen uitmuntende partij. Verschilknde maleu
konckn wij slechts verlics ontgaan, door lan
gen tijd naar den allersterksten zet te zoeken
en slechts, doordat in een stand van 7 om 7,
de zwartspeler een eenigszins verborgen drei-
ging overzag, konden wij de partij winnen
De stand was ecbtcr remise.
"A A.
Zwart: 7 schijven op 14/17, 19, 23, 29
Wit: 7 schijven op 25, 27, 28, 30, 32, 40
41.
Zwart aan zet speelde 1721, waarop
40—34, 30—24, 28 10 en 25 45 volgdcn.
Een tweede partij werd remise. Den kra:
sen dammer hulde voor. zijn kranig spel
Ter oplossing voor deze week:
PROBLEEM No. 819
van C. VERWER te AlkuKun.
1
Zwart: 13 schijven op 6, 9, 10, 12, 13, 14,
18, 19, 20, 23, 25, 29, 34 en dam op 3.
Wit: 11 schijven op 16, 31, 35, 37, 38, 40,
41, 43, 44, 46, 49 en dam op 48.
Oplossingen voor of op 6 Augustus, Bu
reau van dit Blad.
We hebben nu de verdeeling in groote
grcepen aangegeven. Natuurlijk zijn er eeni
ge onderverdeelingen, waarmee we onze le-
zers niet zullen vermceien, en daarnaast een
zeer groot aantal ideeen, die in den loop der
tijden bewerkt zijn, dcor den een val mooier
dan den ander. Van een rubriek willen we
hier nog melding makenhet tempo-probleem
met matverandering.
Daarvoor nemen we het volgende voor-
beeld; een tweezet van A. Bolus, Tijdschrift
van den N. S. B. 1924.
Hierop volgt respectievelijk Dc3 mat, Lg3
mat, De4(mat. Wit kan echter geen zui-
ver afwachtenden zet spelen; wat hij ook
speelt, steeds krijgt zwart gelegenheid tot
andere zetten (behalve dan na Kc5, waarop
echter schaak met het paard volgt!). Wit ver-
keert dus in deze eigenaardige moeilijkheid:
Hij heeft zwart zoo goed als gevangen, maar
kan geen zet doen, zonder de situatie te ver-
anderen. Hij moet dus zwart gelegenheid ge
ven tot een nieuwen zet, maar er cp bedacht
zijn, op dien zet cok mat te kunnen .geven.
Vandaar den naam. 1 Df3. De voortzetting
f3 vervalt nu, waai"voor in de plaats komen
Kf5 en Kd4. Vervolgens Dh5! mat en Lf6:
mat! Dus niet alleen matverandering. doch
cok variantenwinst (zie beneden.)
Matstellingcn.
Wit: I< e7, T hi, pi. d3 en e3. Zwart: K e5
Wit geeft mat door T h-5. Krijgen we in het
partijspel enzen tegenstander op deze wijze
mat, dan geeft ons dit groote voldoening. We
vinden het een mC'Oi mat, zonder ons nu al-
toos rekenschap te geven, waarom. wij het
mcoi vinden. Naar onze meening zijn hier
drie oorzaken: lo. elk veld, waarbeen de K
zoic mceten vluchtcn, is dcor slechts een wit
stux bestreken: f 6, e 6 en d6 door den K.,
f5, e5, d5 door den T., d4, e4, f4 door de
pionnen. Men ncemt dit een rein mat. Niet
rein zou dit mat dus zijn. als er b.v. nog een
wit paard op e 8 stend. Immers in dat getal
zouden de velden f 6 en d6, niet alleen door
den K., maar dcor het P. bestreken worden
2o. Alle witte stukken werken aan dit mat
mee.. Men spreekt daarom van een econo-
misch-rein mat.
3o. Alle 8 velden om den zwarten K. zijn
enbezet; hij wordt niet dcor stukken van zijn
kleur in zijn bewegingen belemmerd; maar
al te vaak moet de ccmponist zwarte stukken
cm den K. plaatsen, om dezen vluchtvelden
te benemen. Zijn, zooals in bovengemelden
stand, alle velden vrij, dan ncemen de En
gelsclien dit heel eigenaardig een „mirror-
mate" (de K. kan zich a.h.w. in de onbezette
velden spicgelen!)
Het is begrijpelijk, dat reine, econ. reine
matslel-lingen en „mirrir-mates" maar weinig
in ecu probleem voorkomen en dat het cn-
dcenlijk is een cpg. ve te maken, waarin alle
mats aan deze eischen vcldoen. Toch, een of
een paar „mooie" matjes in een probleem
vcldcen ons ten zeerste en verhoogen de
waarde ef van aanmerkelijk.
Varianten.
Als Wit in een dreigprobleom den sleutel-
zet heeft gedaan, meet Zwart zijn maatrege-
ien nemen. om deze dreiging te ontgaan. De
verschillende wijzen, waarop hij dit doet, ge
ven het aanzijn aan de z.g. varianten. Wij
geeft dan met andere zetten, dan hij waarmee
hij oorspronkelijk dreigdc, mat. Scms ook met
denzelfden zet; maar't matbeeld is dan tech
anders. 't Aantal varianten bepaalt den in-
hcud van 't probleem. Natuurlijk wordt de
waarde van 't probleem niet uitshiitend naar
dit aantal afgemeten; v^leer is 't de ver-
scheidenhcid van matstellingcn, die als maat-
staf vcor den inhoud moet dienen. Bij tempo-
problemen doet Zwart nu juist geen verdedi-
gingszetten, omdat er geen dreiging is. In
dergelijlie problemen wordt het aantal varian
ten dus bcpaald dcor't tctaal aantal zetten,
die Zwart kan doen. (Wordt vervolgd.)
(Dipl. probl. 7.
1. Lhl met dreiging. 2. K d5 mat.
1P b 3. 2. K b 3 mat.
1. g 2. 2. Df2 mat.
1T e 7. 2. P. d3 mat.
1T d7 (en f7). 2. Peb mat.
1T c5. 2. Kc5 mat.
1ab 52. Kb 5 mat.
1T a 2 (en b2). 2. L e5 mat.
1T d 2. 2. L d 2 mat.
1T c3. 2. K c 3 mat..
Oplossing eindsoel 21.
1. D e b T e 8
2. fe 8 D L e 8
3. L d6ft mat.
Goede oplossing ontvangen van F. C.
Laas. N. Termaat te Alkmaar, S. C. S te Br.
op Langendijk (mijn wclgemeende geluk-
wenschen), D. de Boer te Alkmaar (ook van
probl. 6 en van eindspcl v. B. en W. T.) dat
hier volgt:
Opl. eindspel v. B. en W. T. 36. K
f7:;37. D f6-k K g8; 38. D e 6-f, K g 7;
39. L f8++, K h 8; 40. L g 7 of
36T e 7
37. D d 8+ K g 7 of A of B.
38. D g 8+, K f6
39. T a 6+, T e 6 39K f5
40. T e 6:+, K 15 40. D c 8-)-, K g 5
41. L g 6-{-, K g 5 41. D c 5+, T e 5
42. L h7-j-, K h 5; 43. D g6 mat. 42. De5:
mat.
39K e 5 De K valt op't veld
40. D g 5-)-, K d4 waar de D. stond!
41. T d 6 mat.!!
A 37T e 838. D e 8 K g 7; 39.
D e 5~|~, K f8; 40. D h8±; 39K h 6;
40. T a 6 mat.
B 37K f738. T e 7:+, I< f639.
Dd 6-f, K f5; 40. Te 5 mat.
als je je eigen moeder tot je vertrouwde maakt
Hoe komt ze er ook bij. 't Zal haar niets
kosten! Wat gaat 't haar aan of ik trouw?
't Is net of ik haar heb te onderhouden; ze
heeft mijn onderstand niet noodig, ik heb
haar nog ncoit in mijn leven een pond gege
ven." Dit sclieen hij als afdoende te beschou-
wen en herhaalde dan ook: „<Dp mijn eer, ik
heb haar nog nooit van mijn leven een pond
gegeven, ze zou in alle deelen net zoo goed
af zijn als ik getrouwd was, als dat ik nu on-
getrouwd blijf. Er is geen greintje logica in
haar tegenwerpingen .Ik woon toch niet bij
haar in huis. Mijn hemel, ik zie haar haast
niet. Maar ze kan de zon niet in het water
zien schijnen, waarachtig, die houding neemt
ze aan, ze heeft me zelf niet en nu gunt ze
me ook aan niemand anders."
„Zoo bccchouwt ze het toch niet" zei Da
vid, zco lang je ongetrouwd bent, heeft ze een
gevoel of ze je nog heeft. Wie is het meisje?"
„Ze is mooi, ze is beslist het mooiste meis
je, dat ik ooit ontmoette! Ze staat bovenaan
op de hoogste trap van hetgeen een artist zich
maar denken kan. Je moest eens zien, hoe de
menschen haar nijkijken, waar ze zich ook
maar vertoont. En ze is net zoo knap van
hoofd als van uiterlijk. Ik heb nooit durven
denken, hoe ik nog eens een vrouw zou ont-
moeten, die me zoo goed begrijpt als dit met
haar het geval is. Toeslaan bij den eersten
den besten man, D haar vraagt? Ha, ha!
Je kugt er van op. aan, dat ze ii aanzoeken
Ruitenland.
genoeg heeft gehad; zoo jeng a's ze is. Ik
ben cok niet gekomen met de bedoeling om
er in het minst van te spreken. Moeder zelf
was het, die er mij toe aanzette. In den be-
ginne kreeg ik cok den indruk, dat zij er nog
al mee ingenomen was. Ze keek vriendelijk en
scheen er met belangstelling naar te luiste-
ren. Zoo had ik al heelemaal uit verteld, voor
het bij mij opkwam dat zij er zco'n drukte
over zou maken. Maar toen begon ze. Eerst
zoo'n beetje spottend, of het zco belachelijk
was, eigenlijk te gek, om er ernstig over ie
praten en dat terwijl ze me tcch te voren, in
den waan had gebracht, dat ze't met me eens
was. En, toen ze zag, dat dit niet gaf, werd
ze leelijk, ze liet haar nagels zien, ik was
„een gek", in ieder andere cpzicht. Een man
kan het best oordeelen over zijn eigen leven,
ik weet, wat ik behoef, zonder dat iemand het
mij zegt. Ik zou al lang met mijn aanzcek te
voorschijn zijn getreden, als ik maar zeker
was, dat ik er goed aandeed. Ongelukkiger-
wijze, heb ik niet veel te bieden. „Mij ver-
gcoien". Zoo'n voordeelige partij ben ik nu
niet voor een meisje, zooals zij. En dan, na
tuurlijk... ik we-et niet... Ik houd het er nu wel
voor, maar... Ik kan er geen eed op doen dat
ze in dien zin om me geeft. Misschien dat ze
me ook enkel als vriend besehouwt."
„Hoe heet ze?" vroeg David. ,,Hoe ben je
met haar in aanraking gekomen?
„Ik heb eerst haar vadcr ontmoef en die
heeft mij bij zich aan huis geyraagd, Ik h,ad
OPPOS1TIE TEGEN HET FASCISME.
Te Rome is dezer dagen een congres gehou
den van oudstrijders, waar veel onvriendelijke
woorden zijn gesproken over het fascisme. Er
werd een resolutie aangenomen, welke niet
bcpaald in een voor de regeering aangenamei
toon was gesteld. In de resolutie wordt even-
wel duidelijk onderscheid gemaakt tusschen
het fascisme en Mussolini en de meerderheid
der gedeleireerden was even vijandig gezind
tegenover het eerste als vnendelijk tegen den
laatHe.
in gencemde resolutie wordt o a. verklaard
dat de bond van oadstiijders de meening is
toegedaan dat het v iiledig herstel van net
gczag dcr wet een eerste voonvaarde is voor
de cntwikkeling van een beschaafd volk. Ook
wcrdt er op aangedrcngen een duidelijk
onderscheid te maken tusschen de regeering
en een bepaalde partij.
Ofsohcon deze bond geen politiek karaktcr
draagt en niet zeer kracbtig is georganiseerd,
beteekent de aanneming van de resolutie tcch
een merkwaardige overwinning der gematig-
<f«n-
Als een voorbeeld van de oppositie in de
fascistische partij zelf kan een artikel in liet
nieuwe fascistische- orgaan dienen, getiteld-
,,De overwinning van den Staat". De schrijver
haalt de woorden aan, door Mussolini bij de
opening van het parlemeht gesprkoen: ,.D:t
is het laatste experiment met een parlemen-
taire regeering. Als liet mislukt zul'en wij
andere instellingen in het leven moeten roe-
pen om dit stelsel te vervangen". De schrijver
vindt dat de misiukking thans is gekemen,
sedert de oppositie het parlement heeft ver
laten om er niet meer in terug te keeren ca
hij dringt er daarom op aan dat er een gecon-
stitueerende vergadering zal worden gekozen,
langs indirecten weg. Deze vergadering zou
even wel slechts een adviseerende stem hebben
bij de va^fstelling van de binnen- en buiteh-
landsche politiek. Het bestuur zelf zou door
technische commissies uitgeoefend moeten1
worden, door de vergadering te kiezen.
NA DE REVOLUTIE.
De regeering van Brazi ie heeft maatregs-
len genomen om het ontsnappen van de rebel-
len naar het Zuiden te vcorkomen, ofschoon
de getalsterkte van dc rebellen, naar verluidt
tocli'reeds aanmerkelijk verminderd is. De re-
bellen-generaal Lopez is er evenwel in ge-
suaagd 6000 man om zich heenje verzame-
len. Dit aantal is nog groot genoeg onder de
bestaande zorgwekkende omstandigheden.
DE UITTOCHT UIT SAO PAULO.
Een ooggetuige meldt aan de Times uit
Sao Paulo d.d. 30 Juli: I
Uw correspondent is hier gistermorgen
aangekomen met den eersten doorgaanden
trein van Rio de Janeiro en vandaar met deti
express, bestemd'voor het vervoer van den
minister van justitie, benevens talrijke federale
haar toen al gezien, anders zou ik niet ge
gaan zijn. Ik zou alles gemist hebben, als ze
dien middag niet bij hem was geweest.
Vrec-md, he?'Heb je ooit wel eens opgelet,
hoe iemands leven heelemaal ancfers kan
werden door dingen, die in het eerst niets lij-
ken? Ik meen, hoe dingen van het grootste
belang, juist voortvloeien uit dingen, die je
denkt, dat er niets op aankomen?... Daar heb
je met'een een nieuw idee voor je poezie, je
gaat immers uit van dergelijke gedachten is
't niet? I1: heb ergens gelezen, dat je boeken
daar vol van staan. Haar vader is heel aar-
dig tegen mij, maar hij timmert nu niet
zco heel hoog; ik geloof niet, dat hij een
goed idee heeft van mijn werkkring. En als
ik hem dan nu precies vertel is hi; er mis
schien niet eens zoo heel tuk op, mij zijn
dochter te geven, zelfs al neemt zij mij aan.
Ik wou dat ze maar geen vader hadAls ze
alleen was, en in het vak zou ik haar veel ge-
makkelijker kunnen krijgen; in het vak trou-
wen ze op niets, enkelen van hen wonen op
gemeubileerde kamers en brengen de kinde
ren naar het station op Zoudagochtendon
Met een meisje zooals zij, is dat anders. En
de stad is vol jongelui, die in de zaken van
hun ouden heer zijn en die haar een ruim
tehuis konden bieden, een villa op Hunby
Road, en een paar gedienstigen. Dat maakt
je een beetje angstig omtrent je kans van
slawen, zie je!"
v 'Wordt yaixojg#.
wml vR Wfiafr1
abcdelgh
Zwart kan 3 zetten doen: f5, f3 en P on-
verschillig.
EMIGRATIE NAAR FRANKRIJK.
Het Hongaarsche Vakverbond heeft aan
pcrsdienst van het Intern. Verbond van Vak»
vereenigingen meegedeeld, dat cen maats
schappij, onder den naam Societe Nationale
d'Emigration industriclle et agricole de France
(Nationale Maatschappij ter bevordering van
Emigratie voor Industrie en Landbouw in
Frankrijk) onder voorwendsel daartoe te zijn
gemachtigd door den Franschen minister van
arbeid, tracht arbeiders uit alle beroepen tot
emigratie naar Frankrijk te bewegen.
Het Fransche Vakverbond is door de Fran»
sche regeering gemachtigd de buitenlandsche
organisaties medc tc deelen, dat genoemde
maatschappij in geen enke! opzicht het recht
heeft, namens de Fransche regeering, in het
buitcnland naar werkkrachten te zoeken. Het
Fransche ministerie van buitenlandsche zaken
heeft integendeel aan deze maatschappij mede*
gedccld, dat zij haar het recht ontzegt te spre»
ken in naam der Fransche regeering en dat te<
vens haar statuten niet in overeenstemming
zijn met de Fransche wet. Wanneer zij daarin
niet de noodige wijzigingen aanbrengt, zal de
regeering tot ontbinding van deze vereeniging
overgaan.
Prins Hendrik vcrtrekt 9 Augustus naar
Meckenburg, waar hij tot einde Augus»
tus zal blijven.
