Alkmaarsche Gourant
Honderd Zes en Twlntlpte JaSfgang,
Dinsdag 5 Augustus.
ProYiuciaal Nieuws
FEUILLETOK
Zonderlinge Kameraden.
Gemengrl uienws
iro. i8?» tm
HERHALINGSOEFENINGER
De BURCEMEESTER van ALKMAAR
ROEPT de in het Verlofgangersregister de-
jrcr Gemeente ingeschreven VERJLOFGAN-
GERS, hieronder vermdd, bij deze OP, om in
1924, ieder op het achter zijn naam aange-
geven tijdstip, krachtens artikel 31, eerste lid,
b, in verband met artikel 33 der Dienstplicht-
wet (Stbl. No. 43 van 1922), VOOR HERHA-
LINGSOEFENINGEN IN WERKELIJKEN
DIENST TE KOMEN.
J. VAN KEULEN, lichting 1920, behoo-
rende tot het 14e Reg: Infanterie, gamizoens-
plaats Breda, tijdstip van opkoms 11 Septem-t
ber.
G. C. FERNeE, lichting 1920, behoorende
tot de Comp. In+endancetroepen, gamizoens-
plaats Breda, tijdstip van opkomst 11 Sep
tember.
Voor nadiere bijzonderheden wordt verwe-
zen naar de openbare kemnisgeving van 23
April j.l., terwijl de afdeeling Militaire Za-
l:en ter Gemeente-Secretarie verdere inlichtin-
gen verstrekt.
Alkmaar, 1 Augustus 1924.
De Burgemeester voomoemd,
A. F. THOMSEN,
Ioco-Burgemeester
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het Bureau van politie, Lan-
gestraat en aldaar te bevragen op alle werk
oagen tusschen 11 en 1 uur. de navolgende
voorwerpen als gevonden gedeponeerd op27,
28, 29, 30 en 31 Juli 1924: ceintuur, boek,
hondenpenning, sleuteltje.
Aanwezig en te bevragen bij de navolgende
ingezetenen, onderstaande voorwerpen, als
gevonden aangegeven op: 27, 28, 29, 30, 31
Juli 1924: J. v. d. Heuvel, Laat 10, paar sleu-
tels met ring. J Bos, Spcorstraat 6, porte-
monnale met inhoud. J. v.d. Kamer, Oude-
gracht 132, horloge armband G. de Boer
Doelenstraat 23, baret. J. de Blank, Linde-
'laan 8, babypop. H. J. Schermer, Rochdale-
straat 10, sleutelring met 2 sleutels. J van't
Hof, Boezemsingel 12, zakje. Rademaker,
Wagenmakerstraat 15, sierspeld. Wemaer,
concierge stadhuis, witte pauwstaartduif. W
Moreels, St .Jacobstr. 1, zeeuwsche broche
D. Groothuizen, Langestraat, ceintuur. Jo!:.
Koning, le Zoutstraat 3,+aar schoenen W
Buter, Bloemstraat 42, muts J. Klugt, Lief-
delaan 27, stuk ketting en een gummijas. A.
v.d. Veer, Prins Hendrikstraat 28, ziCveren
broche G. Hartland. Omval 9, koperen dop
van een patentas. P. Heckcr, Verdrcnkenoord,
heerenrijwiel. A. v. dl.O Aakster. Zuiderhout-
laan 21, double broche met portret. A Netel,
Uitenboschsiraat 49, hondenpenning 228.
Rijnhart, Geestersingel, paar bruine darries-
handschoenen. H. Stuyt, Kanaaldijk C 27
(Heiloo) nudhter kalf.- M. Knossen,' Wester-
weg 12, bril R. Volkers, Oude Gracht 93,
huissleutel. Q. Hamburger, K. v. 't Vecrstraat
JO, pince nez. J Wester, Bierkade 13, portem.
met inhoudi J. Starkenburg, Westerhofje 20,
toperen gewicht. P. Wit. Overdiestraat 55,
grijze marrtelceintuur. D. Dekker, Bloem-
itraat 40, jongens rijwiel Winkelman. Me-
tiusgracht 11, pakje kaas. S. Toes, Wester-
iaan 12, schilderskwast. J. C. Morsch, Geest
27, zweep H. van Drunen, Toussaintstraat
20, vulpotlood. Schaap. Kanaaldijk 28, pak-
huissleutel. v. Bakker, Staticnsweg 174, num-
merplaat G. 32309. T. van Hugten, Baansin-
gel 7B, damestaschje J. van der Pol, Laat
148, bril etui. J. de Haan, Keimemerstraat-
weg 94, huissleutel.
Wanneer men weder in het bezit is van het
verloren voorwerp, wordt men verzccht hier-
van kennis te geven aan het Bureau van poli
tie.
UIT HEILOO.
Men schrijft ons:
Naar we vernemcn wordt an afloop van
het seizoen de tuinbouwvereeriiging ,:Dc Een-
dracht" opgeheven.
Deze vereeniging, de eerste in onze plaats,
mocht zich in de eerste levensjaren in car
grooten bloei verheugen.
Als verzcndverceniging opgericht, werktc
men heel gcedkcop en in het aardbeienseizorti
werden soms 8 wagons per dag verzonden
en het leden-tal bedroeg pi m. 150.
Van een der leden, die vanaf de oprichting
tot heden de vereeniging is trouw geblevxn,
vemamen we, dat de kosten voor de leden 1 a
2 pet. bedroegen van het aangevoenJe artikel
Dit duurde tot de splijtzwam kwam en de
veilingsvereeniging „St. Willebrordus" werd
opgericht.
Naar het Eogekch van Leonard Merrick.
Geautortseerdc vertalmg van Mej. E. H.
58)
„Ifc ben erti boon als ik snap, waar je
eigen lijk heen wilt!" zei Vivian, na weer een
peuze. „Het dcet je Teed! Wat er cok ge-
beure! Wat bedoel' je daarmoe? Is liet een
waarschuvying? Meen je... Je meent tech
niet, hoe je denkt, dat ze jou zal trouwen?"
„Ik hoop en bid, dat dit zco is. Als ze meer
van jou tioudt, dan zal ze het natuurlijk niet
Been."
„Wat?..." Hij lachte gedwongen. „Heb je
nu je verstand verloren? Het is ongerijimd.
't Is een fceleediging voor haar om te mee-
nen dat... Kijk cer.s hier, ik wil geen twist
zoeken met je. Maar je zult toch wcl inzien,
.dat het dwaasheid is. We ma ken ons zelf niet,
't is jouw schvld niet dat je niet, zco bent als
wij alemaal, 't is je ongekuk, maar je kunt
niet vcrvrachten van een meisje, dat ze een
Jfiieurling trouwt, dot is in stri«d met de na
tuur."
„Onse moeder heeft het toch gcdaan", zei
David.
„Daar weet ik dan ook genoeg van!... Bo
vcnclen, het was ons geen gdheim, dat ze
zich allerongdukkigst voelde. En ik heb je al
gezegd, dat Hilda mij toebehoort. Daar meet
je met tassdientreden't is toch al te ver
gegaan met die briefwisseimg en portret. Het
gaat j# apg tg hoog-Pi vv
richt, doch waar de r.-katholicke leden de
meerderheid vormderi, had dit tot gevolg dat
de r. k. de bestuursfunctics voor zich konden
opeischen, waarYan nog al gebruik is gc-
maakt. Dit is wel zondzr bijbcdoeling ge-
daan, doch het feit was te constateeren.
Later zijn de niet-katholieken zich gaan af-
scheiden co is „De Vooruitgang" opgericht
Deze lnatste is mede daarom ontetaan omdat
Verschillende leden groente teelden, welke
hiier'ter plaatse geen afnemers vond.
Zooals bekend veilt „De Vooriutgang" haar
producten in Bevenvijk.
Later is de veiliagsvereer.iging „St. Wille
brordus" een zuiver katholieke vereeniging
geworden en ondc-rafdecling van de L. T. B.
Gevolg van al die verbrokkeling is ge-
wecst dat beide vercenigingcn op zware las-
ten zitten en ,een hoog vei'lingspercentage van
do leden moeten vorderen.
Men ziet daardoor alweer waartoe de een-
heid leidt.
De tuinbouwvereeniging „De Vooruit
gang" heeft wederom een aanbesteding ge-
houden voor de levering van brandstoffen, al-
leen voor de leden.
De levering is gegund aan de T. A C.
(Tuinbouw Aankoop Centrale) 'te Aalsmeer.
KRINGWEDSTRIJDEN
BURGERWACHTEN.
Zaterdag en Zcndag j.l. hadden op dc
schietbanen der Burgerwacht te Limmen dc
kringwedstrijden van de Burgerwachten Alk
maar en omstreken plaats
De Hiding berustte bij den heer D. Saal en
administratour Kunnen.
Ondcr vrij gunstig weder hadden deze wed-
strijden een goed verloop.
Er wcrd gcschoten door lcorpsen (5-tallcn,
10 patronen per schutter) en personeel (5 pa-
tronco per schutter).
Dc uitslag korpswedstrijden (klasse B en
C) was als volgt:
Klasse B, le prijs, 2e vijftal, Alkmaar, 242
punten.
Klasse C, le prijs, 2e vijftal, Heiloo, 295
punten.
Hopgste korpsschufcter J. Besteman, Alk
maar, 71 punten.
Rozenpriis J. Feldberg, Alkmaar.
Personocle wedstrijd. le pr. I. N, Zijp,
Noordscharwoude, 41 p.; 2c pr W. Meijker,
St. Maarten, 41 p.; 3e pr. J. H. Vogelpocl,
Alkmaar, 40 p., 4e pr. J. Koopman, Zuid-
pcharwou.de. 40 p., 5e pv. Th. v. rt. Aakster,
Alkmaar, 40 p., 6e pr. J Plas, Alkmaar, 39
p., 7c pr. E. M. Klaver. Heiloo, 39 p., 8e pr.
H. Hanraads, Heiloo, 39 p 9e pr. J. Hazes,
Alkmaar, 38 p., 10c pr. G. Mefctes, Zuid-
chaiwoude, 37 p., lie nr P. Hecker. Alk
maar, 37 p., 121 nr J. Bcsienian, Alkmaar,
37 p.. l?e pr. T. Broe-rre, Brc-ok op Langca-
diik, 14? pr. P. Imerdiik. Zuidscharwoude,
5c pr. A. Bcm. Ncordscharwoude, 16e pr.
P. Bom. Noordscharwoude, 17e pr. C
Spruiit, Alkmaar. 18? pr. l. Kunnen. Alk
maar,. 19c pr. I do Gens, 'Alkmaar, 20e pr.
A. Serigcrs Jr., Hoilco
In Egcnwoordighcid van vele schuIters
reikte Zondagavo^d 6 uur .gap. nverete G.
Snellen onder passende wcorden den win-
arrs dc prijzoii uit.
Nor- dirnt vrircld. dat dc avedstrijden zich
o. rn. in de bclangs'.clling moehton verheugen
van den burgemeester van Limmen, den beer
Nicuv/enhuizen, die ook b:j dc prijsuitreiking
aanwezig bloof.
DE MOLENS VAN DEN SCHERMER-
POLDER.
De Amsterdamsche correspondent van de
N. R. Ct. schrijft aan zijn blad:
Er loopt weer een natuurmonument ge-
vaar!
Of kan men ergenlijk in dit geval wel van
een natuurmonument spreken?
Is een molen een natuurmonument?
Ik geloof yan wel, ten minste als men de
•molens beschouwt als onderdeelen van het
landschap, het typische HollandSche land-
schap, waaraan zij rtiede de karakteristieke
schoonheid verleenen.
Het is thans te doen om de molens van
den Schermerpoldereen van de twee overge-
bleven polders in ons vaderland, die nog op
de oude wijze, door middel van windmotens,
bemalen worden, en dus om een merkwaardig
en zeldzaam, tot dusver onaangetast, water-
bouwkundig monument uit het verleden.
De andere polder ligt in Zuidholland; het
is de Neckr- en Overwaardsche Polder in de
Alblasser waard.
Waarom willen Dijkgraaf en Heemraden
van den Schermer een mcchanische bemaling
invceren: hstzij dan ^electrisch of door mid-
del van Dicselmotoren en stoommachines?
Voldoen de molens, voldoet de bemaling door
windmolens niet meer? O ja, over het geheel
wel! Zijn do molens dan soms in verval, zoo-
dat een kostbare reparatie noodzakelijk is, of
Jc'dst tief onderhbud te vcel? Keen, ook dat
niet! De reden is, dat er confllcten zijn gere-
zen tusschen molenaars en polderbesturen en
loonmoeilijkheden de ingelanden nopen de
•menschelijke werkkrachten (die Schermer
heeft 50 watermolenaars in dienst) tot een
kleiner getal terug te brengen, hoezeer ook
zij aan de oude bemaling ge'hecht zijn.
Maar hieraan moet toch een mouw te pas-
sen zijn.! Het is, laat mij het nu maar eens
met een groot woord zeggen, te doen: om
een stukje geluk van ons volk. Of is een na
tuurmonument soms niet een stukje geluk
dat wij niet kunnen ontberen?
Wij zijn de vorige week eens naar den
Schermer gereden, door het groene Water-
land en den weligen Purmer en Beemster.
Om den toestand ter plaatse op te nemen. En
nu ik dat gezien heb, moet ik niet meer hoo-
ren van de Zaan, waar, volgens het volks-
deuntje, nog altijd de wieken van de molens
lustig gaan, ofschoon de streek Inderdaad in
dat opzicht grootendeels ontluisterd is. Wie
nog eens een eeht molenland wil zien, die ga
naar den Schermer! Zooals reedis uit het ge
tal der molenaars bleek, malen niet minder
dan 50 molens het water uit den polder, en
het geheele complex staat nog compleet over-
eind, zoo als het drie eeuwen geleden werd
opgericht. (De Schermer is in 1635 droogge-
maakt). Slechts een heeft er zijn wieken, dat
is zijn vlucht, verloren, en.ziet er zoo ramp-
zalig uit als een vlieg zonder vleugels. Alle
49 andere zijn nog volkomen intact. Als op
een winderigen dag al die kruisjes draaien,
dan moet het een wonderlijk gezicht zijn!
Daar de polder diep ligt moet het overtol-
lige water hoog worden opgebracht, n.l. 3.60
meter. Daartoe is een zoogenaamde „getrap-
te" bemaling toegepast, d.w.z. een bemaling
in trappen. Het eerste werk wordt gedaan
door veertien poldermolens*), die
het water opmalen op het kanaal of den bin-
nenboezem, welke den polder van het noord-
westen naar het zuidoosten doorsnijdt, met
een zijtak zuidwaarts die het zuid'elijk deel
van den polder in twee deelen scheidt. De
binnenboezem wordt op zijn beurt afgemalen
door zes-en-dertig molens, staande op drie
plaatsen, (in groepen bijeen) en wel als
volgt:
Aan het einde van de Noordervaart onder
Schermerhorn staan vier molens, waarvan
twee zoogenaamde ondermolens, die
het water brengen op een kolk, waaruit het
door de twee boven molens op de
ringvaart van den polder wordt „uitgesla-
gen".
Onder Ursem en Schermeihorn staan bij
elkander zestien molens, t.w. vijf ondermo
lens, die het vater 0.83 M. opmalen; v ij f
m i d d e n m o 1 e n s Jdat is nog weer een
tusschenschakel) die het water 0.82 M. hoo-
ger brengen en zes bovenmolens, die het 1.30
M. opmalen en buiten den polder brengen.
Evenzoo staan er onder de gemeenten
Graft en Zuid- en Noord-Schermer, nabij
Driehuizen, vijf onder-, vijf midden- en zes
bovenmolens. Totaal dus 14 36 50.
Zoo wordt het uit te malen water dus tel-
kens een trap hooger opgevoerd; op een hoo-
ger plan gebracht Staande bij 't polderhuis
(waarin nog als liTerkwaardigheid te zien
is een antieke hoekkast vol oud glaswerk) een
weinig dus ten noorden van de brug van
Schermerhorn, konden wij tcgelijk de hoog-
ste drie niveaux van het polderwater zien, als
de drie blinktnde treden van de trap die het
te bestijgen heeft.
Als men den S-cherner nadert van den
Beemster uit: mooie oude polder met zwaar
hout en hier en daar de overblijfselen van
een pompeus inrij-hek van eene voonnalige
Amsterdarpsche buitenplaats, dan ziet men
de vijftig molens van den Schermer overal in
het land staan, verspreid als tirailleurs; de
armen, de wieken, wijd uiteen, als wild-en ^ze
ons tegenhouden of den doorkijk naar den
verren horizont beletten. Maar ook kan het
zijn, als men langs den kronkdenden ring-
dijk rijdt, dat ze plotseling als soldaten in
het gelid staan, lang gesirekt achter elkan
der, een lijn trekkend de trouwe wachters
sinds eeuwen; beschermers van den Schermer,
met hun ruigen, stemrnigen mantel van riet
de wiekbladen even sierlijk opgekruld, zoo
als de pennen van een vogel zwenken. Het
dcurtje met zijn donkerblauwe veering staat
open, en wij treden binnen. En de molenaar,
een luik wegnemend, laat ons even kiiken in
de ziel van den molen; de zware eikenhouten
koningsspil en wat daaraan vastzit aan ra-
derwerk en balken; een forsch en solide. uur-
werk gigantisch haast in het mysterieuse
schemerduister van het inwendige van den
molen. En daarna gaan wij naar buiten, het
molenerf af, en kruipen in den verwulfden
watergang, waarin nu de vijzel droog ligt.
Want er wordt niet gemalen vandaag. Die
vijzel is de eenige verandering, verbetering,
welke in den loop der jaren, der eeuwen aan
V
„Ze hcort jou niet toe, als ze jou toebe-
hoorde, zcu ik niets zeggen. Ze hcort ons
geen van beiden toe... ze kan kiezen wien ze
het liefst wil hehben. Nu laat haar Ban ook
die keuze. Als mijn liefde ongerijmd belee-
aigend is voor haar, waarom - ben je dan
banc, dat ik man zaak bij haar bepleiten
zou?"
„Bang?" vatte de ander vuur; „denk je,
dat ik jalcersch ben op jou? Dat weet je
toch beter. Je bent zelf bang, dat heb je ge
zegd. Teen je tot haar ging, was het als een
lafaard, volgens je eigen zeggen weer, heb
je cm haar heen gedwaald onder een val-
schen naam. Dat was dan zeker cok open,
vindt jc niet?... Je hebt getradht haar in te
pakken met je poezie is 't niet? Haar yer-
beelding gaar.de te maken, eer ze nog wist,
hoe je er uitzag? Ga je zaak bepleiten en
hoar wat ze zeggen zal nu ze weet, wat je
bent."
Hij wachtte op een antwoord, liet een ge
dwongen lach hooren en trad toen op de tafel
tee en nam zijn hoed.
David kwam vlak bij hem staan, trillende
over al zijn leden.
„Jij begint den twist, niet waar?" hijgde
hij. ,,Jij klaagt! Met welk recht? Ze was mij
dierbaar, eer je nog ooit van haar had ge-
hoord, eer je een voet had gezet in de stad,
waar zij wo out. Jij klaagt?.... 't Is aan-mij,
om beleedigd te zijn, niet aan jou. Heel ons
leven lang. sinds we kinderen waren, heb jij
alles gehad, wat mij ontnomen werd, omdat
je er goed uitzag en ik leelijk was, dit maak-
te het, als jongen, ook nog moeilijker voor
mij, a|s man zijn^ajl^g^elipgea^p^t ie-
Klein meisje (die een late reiziger pogingen ziet doen om in 'den rijdenden frein Je
springen)O, moesje, daar is een nare man, die den trein achteruit wil trekken.
(Passing Show)
ven voor jou, terwijl niets dan veradhting
mijn deel werd. En nu eindelijk een meisje
voor mij is gaan voelen gaan voelen voor
wat ik ben: mijn werk, mijn gedachten, mijn
opvattingen, de dingen, die van mij zijn, nloet
je me weer in den weg staan en wil je haar
ook van mij afnemen... Je ho one mij om ntijn
kleur? Laat ik je dan even herinnenen, aan
wat ik heb te dragen gehad; dan moet je je
schamen om van mij te vergen, dat ik nog de
eenige kans op geluk cpgaf, die ik ooit van
mijn leven had. "Als ik een lafaard ben ge-
weest, dan heeft onverdraagzaamheid, gelijk
ik die van jou ondervond, me zoo gemaakt.
Toon nu je eigen moed en draag je zaak
voor aan het meisje, dat je liefhebt, vraag
niet aan mij, om voor je op zij te gaan. Je
hoont mij cni mijn kleur? Wacht maar, tot
zij dat doet! Bepleit je zaak zoo goed als
je kan, dat zal ik ook dcen. Eens ben ik nu
toch niet bang voor je goed uitzien. Zeg haar
dat je haar liefhebt en zie wat meer tot haar
hart spreekt: jou gelaat of de woorden in
mij
En terwijl hij zoo blufte, geloofde hij ook
vast in de kradit van zijn wcorden en wist
niel; dat hij zelf een gelaat verkozen had.
Toen hij alleen was, schreidc hij, wat hem
nog leelijker maakte.
En laat op den avond schreef hij zijn
eersten liefdesbfief. fjet was een heel lange
brief. Hij schreef van de vreugd? die de brief-
wisseling hem had bezorgd, van de jaren van
eenzaamheid en van lijden die hem huiverig
hadden gemaakt met de waarheid te voor-
schijn te komen. Hij schreef van den dag, dat
de molens is aangebracht; ter vervanging
van de schepraderen.
Zoo is dus alles, de moleni maar ook zijne
machinatie, van eene wel prachtige primiti-
viteit, maar met dat al primitief, en onwille-
keurig rijst de vraag: Is de Hollandsche mo
len niet moderner te maken; kan hij niet,be
ter voor zijn taak worden ingericht, en zou
hij daardoor niet te redden, te behouden, zijn,
uiterldjk, in zijn schoonen, ouden vorm. Is
het niet meer dan tijd dat hij voorzien wordt
van stalen spillen, kogellagers en al wat
verder op het gebied van de overbrenging
van kracht is uitgevonden?
De ten vorigen jare opgerichte Vereeni
ging tot beho-ud van molens in Nedorland,
genaamd „De Hollandsche Molen", die ook
voor het behoud van de 50 molens van den
Schermer ijvert, heeft zich die vraag gesteld
en bestigend beantwoord. Hoe, zal men in
een volgend artikel zien: Maar laat ons nu
reeds vaststellen, dat meer dan een gevaar
onze molens bedreigt, en dat ze verdwijnen
als sneeuw in de zon.
Er gaat geen- dag voorbij, aldus de voor-
zitter van de Hollandsche Molen, Mr. P. G.
van Tienhoven, in de rede waarmee hij kort-
geleden de eerste algemeene vergadering dfer
vereeniging opende, of er bereiken ons nood-
kreten van degenen, die het wel meenen met
onze molens en met de schoonheid van het
Hollandsche landschap, over het verdwijnen
van deze onontbeerlijke factoren in de
weidschheid van Holland's natuurschoon, en
bij de ontvangst van die berichten is slechts
zelden een oplossing mogelijk om tot het be
houd van de molens te geraken, omdat do
waarschuwing vaalc te 1 a a t komt, en bij
degenen die over hun hebben te beslissen,
dikwijls geen open oor gevonden wordt, voor
pogingen om ze in stand te houden.
UIT ST. PANCRAS (Juli.)
Gebcren: Gerrebrand Ludovicus, zoon van
Gerrebrand Kat en Anna Maria Looks.
Anna, dochter van Cornelis Vos en Aaltje
Rens Simon, zoon van Klaas Glas en
Brechtje Duif. Pieter, zoon van Evert Bier-
steker en Aafje Bak.
Overleden: Jan Beets, 33 jaar, echtgen. van
Klaasje Rcl. Maartje Booy, 84 jaar, wed
van Simon Jongejan, eerder van Pieter Hart-
man.
UIT HEERHUGOWAARD, (Juli.)
Geboren: Johannes, zoon van Johannes
Peel en van Antje Brakenhoff. Johannes,
z. v. Berardus Rohof en van Niesje Anna
Zuijdam. Christiaan, zoon van Cornelis
Dekker en van Berradina Swinkels. Petrus,
zoon van Nicolaas Jacobus Doodeman en van
Catharina Groen. Annie, dochter van Cor
nelis Vader en van Marie Kramer. Ja
cob, zoon van Pieter Beers en vsn Guurtje
Hoed'jes Cornelis Ide Gerardus, zoon van
Petrus M'in en van Alida Maria Spaans.
Gerard Hildebrand, zoon van Jan Borst en
van Engeltje van Diepen. Pieter, zoon van
Pieter Butger en van Guurtje van Sluis.
Cornelia Maria, dochter van Jacob Danen-
berg en van Geertje Kramer. Petrus Theo-
dorus, zoon van Eduard van Overmeeren en
van Anna Maria van de Voorde. Geer-
truida, dochter van Pieter Stoop en van Jo
hanna Prank. Hendrik Adriaan, zoon van
Hendrik Arie Martinus Wuis en van Nee+e
Wonder. Theodoras, zoon van Dirk Wijn-
ker en van Cornelia Hof.
Overleden: Maria Catharina Zuurbier, oud
12 jaren, dodder van Cornelis Zuurbier en
van Elisabeth Ruiter. Johannes Brink, oud
26 jaren, zoon van Jan Brink en van Pietertje
Borst. Dieuwertje Klaver, oud 74 jaren,
weduwe van Jan Snelten. Cornelis Ouu-
huis, oud 73 jaren, weduwnaar van Antje
heid, van zijn verlangen zich in Godstonc te
tconen en van den angst, die hem steeds te-
ruggehouden had. Hij kwam tegenover haar
te voorschijn met de geschiedenis van zijn
leven; de geschiedenis van zijn kindsheid, van
zijn jeugd en van zijn liefde. Hij smeekte haar
cm modedoogen om teederheid, om den he-
mel. Hij zei, dat hij op den morgen bij haar
zou kemen om haar antwoord te hooren. En
cmdat het nu niet langcr noodig was, dat hij
zich houden zcu of hij haar naam niet kende,
adresseerde hij den brief aan „Miss Hilda
Sorrenford", voluit.
HOOFDSTUK XXIII.
Den vol gen den middag al vrceg krteg ze
den brief in handen. Zc zat voor het vuur in
de eetkamer met een goedkeope manicure op
den schcot haar nagels te p-cetsen. Er was
niemand anders in het vertrek; B:e was weer
naar haar atelier gegaan en de professor
was cp Great Hunby. Het handschrift was
haar niet bekend en ze deed de envelcppe open
met al de belangptclling. die niet meer dan
natuurlijk is vcor 'n meisje, dat maar weinig
brieven ontvangt.
Verbazing had zich meester gemaakt van
haar, al bij de eerste reeds. Instinctmatig
keek ze weer naar het adres, zccht toen de
laatste bladzijde en keek naar de onderteeke-
ning. Haar mooie oogen sperde ze wijd-open,
de wenkbrauwen hield ze opgetrckken, in
waarheid zag ze er niet snugger uit, terwijl
ze daar David's verklaring zat t? ontcijfe-
renmet haar mond open, de vLjl en het
Vreeker.
Ondertrouwd: Johannes Verhoogt van Sij*
becarspel en Anna Guurtruida Puirt Jo
hannes Tromp van Castricum en Vrouwtje
Jong. jjL.
UIT SCHOORL. (Juli.y:
Geboren: Hendrikje, dochter van Jan
Spaans en van Aagje van I.ente Johan
Pieter, zoon van Pieter de Jongh en van Jo
hanna Lamper.
Overleden: Willem Bouwen, echtgenoot van
Rosalie Mannaart 27 j. Adriana Bruyns:
echtgenoote van Conielis Henrikus Kager 25
jaar. Femia Suzanna Selhorst, weduwe
van Jan Wielings, 68 jaar.
OPLEVING VAN DE VISSCHERIJ.
Men schrijft aan het Vad.:
Het Vorig jaar scheen de toekomsj,voor de
Vlaardingsche haringvisseherij zeer danker.
Voor de meeste reeders was dit seizoen een
groote mislukking. Talrijke verliezen.werden
geleden.
Dit jaar schiint de toestand: gdlukkig vrij
wat gunstiger De laatste weken zijn te Vlaar-
din'gen groote vangsten aangevoecd, terwijl
de prijzen nog steeds stijgen.
Zoo kwam Donderdag een schip van de
reederij Van Gelderen binnen met de reusach-
tige besomming van 17.000. Indien de
vraag van het buitenland blijft bestaan, zul-
Icn de rcederijon dit jaar ongetwijfeld goed?
winsten maken.
EEN DEMONSTRATIE VAN HET
N. A. S.
De beide zalen van „Bellevue" te Amsler-
dam liepen gistcrmiddag overvol met deelne-
mers aan de door het N. A. S. uitgeschreyen
demonstratie-vergadering ter herdenking
van het uitbreken van den wereldoorlog. Uit
vele streken des lands waren afgevaardigden
met hun banieren naar deze biieenkcmst,
waaraan cok de communist-ische politieke
groopen deelnamen, gekomen.
Onder de aanwezigen be vond zich een dee!
van de bemanning van het Sovjetschip „De
Kommunist". Met een staande gezengen „In-
ternationale" begroette de vergadering de
Russen.
Het woord werd gevoerd door de heeren
Bouv/man (voorzitter) van de Federatie van
Transportarbeiders, Kitsz van het P. A S
Eichhorn (Duitschland), Sneevliet van het N
A- S. en mevr. Roland Hoist. (Bond van
Comm. Strijd- en Propaga.ndaclubs.) D.e heer
Wijnkoop was wegens ziekte verhinderd zijn
aangekondigde sprcekbeurt te verve lien.
De leuzen, welke de sprekers voorop ste'-
den, waren: Tegen den inperialistischen _oor-
lorr voor de dictatuur van het proletariaat,
voor den achturendag, tegen den J,oonafbouw
en tegen de onderwijsverslechteri.ng.
Van de gehouden redevoeringen zij hier.
vermeld, dat de heer Kitsz zich jn het bijzon-
der tegen het militartsme richtte en betoogde,
dat men, als generaal Snijdere opnieuw tot d?
mobi'lisatie zcu oproepen, tot hem zou moeten
zeggen: we la ten dat niet meer toe, ga naar je
heerschers terug, wij stellen onze eigen bevel-
voerders aan
Mevr. Roland Hoist besprak, na?r de Crt.
meldt, den internatienalen toestand, en zeide,
dat't de taak der revolutionnairen is, 't np
ncoit meer zoover te laten komen als in 1914
De heer Sneevliet behandelde ten slotte de
beteekenis der gelcleurde rassen, en voor het
imperialistisch militairisme, en voor de reyo-
lutionnaire beweging, waama de vergadering
zich met de volgende verkort weergegeven mcK
tie vereengde: 1 j
De vergadering enz. 'A
gehoord de sprekers over het feit, dat de ka-
^.ooactfet^aji, sziju+wak-o s<^ui^tje en het poedcrdooajc op haar
schoot. T
Slechts twee dingen waren haar duidelijk:
de mr. Tremlett, dien zij ont'moet bad, was
David Lee en hij vergoodde haar. Het kon
ncoit een cnaangename gewaarwording zijn-
om vergcod te worden, althans zij decide in
geen enkel cpzicht de meening dat zijn ver-
gotling een bdeediging zou zijn, ofschoon zij
ze niet vcor emst opvatte, maar ze was te
verbijsterend om onncozel t' lachen. „Haar
portret". „Hun briefwisse-inyBij ietleren te-
rugslag op deze dingen voelde ze zich nv-er
van de wijs. Door welke bijzon i«re mis? t-
ting kon een man, van wien zc. lot heden tot
ncoit gehoord had, zich nu vert-oelden, dat hij
met haar gecorrespondeerd ktn hebben. Na-
dat ze in het vuur had gestaard en zichzelf
had tcegelachen in den spiegel, ging ze naar
boven, naar het atelier, met nog een flikke-
ring van genot in haar wijd-open oogen.
Kijk dit eens even in. Maar je moet hem
heelemaal doorlezen". zei ze, terwijl ze haai
zuster den brief vcorhield.
Bee zat te schrijyen en rees verrast op.
„Wat is dat?"
„Een aanzcek". giechelde ze. „Ik meen het,
van David Lee! 't Js een mysterie!"
Bee sprang cp, Haar blik dwaalde van den
brief in Hilda's' hand, naar dien op tafel. Ze
zei niets.
„Je meet eens lezen," herhaalde Hilda.
..Liever niet", antwoordde ze pijnlijk. „D»
brief is aan jcu gcricht."
„Wat een onzin! Nu luister dan. Maar ga
er gerust bij zitten kind, hii aanbidt mij over
een lengte van vele bladzijden."
- - /Wordt vervolgd,),
...Z
