DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Jubileum van het Srandweercorps
„Kracht en Vlugheid."
No. 189.
Honderd zes entwintigste Jaargang
1924
DINSDAG
Ctt Bummes Sesiaaf uit 2 bladen,
Albonnementsprijs Ibij vooruitbetaling per 3 raaanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. rcgel, grootcre letters naar plaatsruiinte.
Brieven franco N.Y. Boek- en Ilandelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Administr. No. 3. Rcdactie No. 33.
Directeur: G H. KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 12 AUGUSTUS
mmsBMmmmmk
De mannen van het Vrijwillig Brandweer-
corps „Kracht en Vlugheid" hebben dezer
dagen een advertentie geplaatst, waarin zij
alom bekend maken, dat het morgen 13
Augustus de dag is waarop bun comman
dant, de heer G. W. van der Veen, 40 jaren
aan dat corps verbonden zal zijn.
Veertig jaren vrijwillige dienst is een zeld-
saam jubileum en dat de brandweermannen er
blijkbaar prijs op stellen, dat iedereen zal we-
ten, dat hun commandant dat heugelijk feit
herdekt, is een bewijs, dat er een goede geest
in het corps schuilt en dat de heer Van der
Veen de toewijding en vriendschaap van al
zijn. manschappen heeft verworven.
Onze brandweer wordt evcnals elke
andere brandweer te vaak miskend om niet
dankbaar elke gelegcnheid aan te grijpen haar
openlijk te bespreken en naar verdienste te
buldigen.
In een verleden jaar geschreven artikel heb
ben wij haar indeeling en werkwijze uitvoerig
uiteengezet en nu de heer Van der Veen mor
gen zijn 40-jarig jubileum viert, wat juist sa-
menvalt met het 45-jarig bestaan van het
corps „Kracht en Vlugheid", willen wij
gaarne aan dat corps en zijn wakkeren com
mandant een afzcederlijk artikeltje wijden.
I
Het beste adres om bijzonderheden uit de
geschiedenis van het corps te vernemen was
natuurlijk bij den jubilaris zelf.
Dus zijn wij gistermiddag als interviewend
journalist bij den aanstaanden jubilaris op
bezoek geweest.
Wij troffen hem achter een winkel vol zoetc
heerlijkheden in een groote, prettige huiska-
mer. En wie hem daar zoo knusjes in zijn
witte bakkersjasje in een ouderwetschen stoel
aan tafel ziet zitten, zoo welvoldaan, gezond
en levenslustig, heeit een oogenblik moeite
zich in te denken, dat deze keurige banketbak
ker bijna een halve eeuw de voorste geweest
is om in rook en roet de overal rond zich
grijpendc vlammen tot loslating van hun
prooi te dwingen.
Hoe hij op daken en muren geklauterd is en
nimmer aarzelde zijn leven in de waagsehaal
te stellen, hoe hij zijn mannen op de meest be-
dreigde punten voorging en door zijn voor-
beeld het geheele corps tot groote krachtsin-
spanning en succesvollen arbeid wist te bren-
gen.
Kijk zeide de heer Van der Veen elke
vijf jaar viert ons corps een klein lustrum.
Het 35-jarig bestaan hebben wijin 1914
door de tijdsomstandigheden niet gevierd,
maar wij hebben toen aan verschillende verze-
keringsmaatschappijen een bijdrage voor
kleine motorspuitjes gevraagd.
Wij schreven 70 brand- en 3 neringverzeke-
ringsmaatschappijen aan en die deden alle-
maal met elkaar een toezegging van 315,
zoodat er niets van onze plannen kon komen.
Dat is nou een staaltje van medewerkicig
van de assurantie-maatschappijen, die wij
door ons vrijwillig werk duizenden guldens
aan schade-uitkeering bespaard hebben.
De gemeente had voor 1877 niets anders
dan heel oude spuiten en als je schutter ,ge-
weest was, kwam je verplicht bij de brand
weer.
Dan waren er twee groepen, de eene die
aan den waterkant stond en het water in een
bak moest pompen en de andere die bij het
vuur stond en het water in de slangen moest
persen.
Maar de gemeente ging al gauw met haar
tijd mee en schafte twee spuitjes aan, die tege-
lijkertijd zuig- en perspomp waren.
Dat was toen mooi, modern materiaal en
de gymnastiekvereenigiug „Kracht en Vlug
heid" bood in 1879 aan, die twee spuitjes vrij
willig te bedienen.
Dat heeft de gemeente in dank aanvaard
en dat duurde een paar jaar tot er gymnasten
kwamen, die niets voor de brandweer en
brandweerlieden, die niets voor de gvmnastiek
voelden.
Tofcn is de zaak gesplitst en vormden de
brandweermannen zich tot een apart corps,
dat zich naar de moeder-vereeniging het Vrij
willig Brandweercorps „Kracht en Vlugheid-'
genoemd heeft.
De waterleiding bracht een heele verande-
ring in de brandbestrijding.
Ons corps schafte zich een wagentje aan,
dat heelemaal voor de waterleiding iogericht
vas. Het was licht en snel vervoerbaar en we
kochten het zelf, maar hadden medewerking
van den toenmaligen commandant, den heer
Koster, die ons wat slangen en een standpijp
op het wagentje verschafte
Toen werd in 1914 de eerste motorspuit
door de gemeente aangekocht.
Het gemeentebestuur vroeg uit elk corps
eenige der beste manschappen om de spuit te
bedienen en later kwamen er nog twee motor-
spuiten bij en werd er elk corps een toegewe-
zen
Die motorspuiten zijn lastige dingen om te
vervoeren en wij prakkizeerden al gauw over
een autotje.
Wij kochten in 1921 een oud autotje en de
jongens van mijn corps hebben't zelf heele
maal in orde gemaakt.
Zij hebben er aan getimmerd en gesmeed
en geschilderd en we hebben't heelemaal uit
eigen middelen aangekocht.
Daar gaven we aandeelen voor uit. waar
natuurlijk nooit veel van terecht zal komen.
Van commandant Fraijman kregen we slan
gen en standpijpen en de gemeente vergoedl
onze benzine en olie en stalt ens karretje gra
tis in het Waaggebouw.
Het autotje doet nu ook dienst om de mo
torspuit te trekken maar wij hebben het uit
sluitend gekocht met de bedoeling om snel bij
den brand te zijn en de eerste hulp te kunnem
bieden.
Daarna kunnen wij er dan zoo spoedig
mogelijk een motorspuit mee halen.
Er moet hier een automobielbrandspuit
komen en als die in actie is kan ons wagentje
zoo noodig, dienst doen om nog een of meer
motorspuiten te laten aanrukken.
Met paarden is't niks gedaan. Die moeten
eerst uit de stalhouderij gehaald worden,
dan in de hoofdpost worden aangespannen
en voordat de motorspuit op die manier bp
het terrein komt, hebben de vlammen al veel
te veel om zich heen gegrepen.
Een automobielbrandspuit voor nog
geen 5000 ben je klaar zal er vroeg of
laat moeten komen en dan mag die er wel
't eerst zijn want het is ons niet om de eer
te doen maar om de beste wijze van brand
bestrijding.
De commandant moet dan maar aanwijzen
wie die automobielspuit bedienen moet.
Alle jongens van ons corps kunnen de
motorspuit bedienen en nu leeren zij alien
den wagen sturen, zoodat ge nooit afhanke-
lijk bent van de mannen die er toevallig niet
zijn,
En is de organisatie van onze Alkmaar-
sche brandweer nu zoodanig, dat bij elken
brand zoo spoedig mogelijk water gegeven
wordt?
Dat zal ik eens even vertellen, zei de aan-
staande jubilaris met groote voldoening. We
zaten laatst hier in deze kamcr te vergade-
ren en toen zei er een: we moeten eens loos
alarm maken om te zien in hoeveel tijd of
we spuiten kunnen.
Toen belden we de politie op om alarm te
maken voor een zoogenaamden brand op de
Kanaalkade.
't Was's avo-nds kwart voor elf, maar bin-
nen zes minuten waren onze jongens op de
Kanaalkade en dan hebben ze eerst op't po-
litiebureau nog moeten hooren waar ze heen
moesten.
Wij waren er met ons wagentje ver't eer
ste en gingen direct terug om de motorspuit
te halen en in elf minuten tijds stond die
ook op't terrein.
Dat was een mooie prostatic, maar met
een automobielspuit gaat't nog vlugger en
hadden we al na zes minuten den brand da-
delijk met flink materiaal kunnen aampakken.
Als de heer Van der Veen over zijn jongens
begint, die hij alien bij den voornaam noemt
en die hem onvoorwaardelijk gehoorzamcn
dan denkt hij alleen maar over het jubileum
van zijn corps en vergeet heelemaa' dat hij
zelf het middelpunt van de geheele feestvie-
ring zal worden.
Vertelt U nu eens iets van U zelf, hoe U
bij de brandweer kwam en wat bijzonderhe
den uit Uw langen diensttijd.
Toen kwam er een ijzeren trommel met
een sterk slot op tafel en tusschen allerlei
oude documenten heeft de heer Van der Veen
daar zijn officieele aanstellingen uit opge-
diept.
Op 19-jarigen leeftijd, zei hij, ben ik er
bijgekomen.
Dat was in 1884 en ik was toen lid
van de gymnastiekvereeniging en tegelijker-
tijd spuitgast. Ik ging mee over met de spuit
en kwam al gauw bij de klimmers, dat zijn
de pijpleiders.
Toen wij nog handspuiten hadden waren
de corpsen 60 man sterk en nu met de mo
torspuiten nog maar 15 man. Dat scheelt
nog al wat, maar't was niet prettig om bij
die reorganisatie een heeleboel vrijwilligers
aan den dijk te moeten zetten.
kregen, maar ik had gelukkig een stevige
helm op.
De ergste brand, die ik mij herinner was
op 18 September 1898. Toen was er vuur
boven in de meelfabriek en toen ik met een
man van die fabriek boven kwam brandde de
heele zolder.
Ik liet van bovenaf mijn slangelijn zakken
en haalde de slangepijp er mee naar boven
maar die handspuitjes konden 't water nau-
welijks tot de tweede verdieping brengen en
er waren wel vijf of zes want 't was een
reusachtig gebouw van 42 Meter gevel-
breedte.
Die fabriek was dan ook niet te houden,
maar woonhuizen zijn er hier, zoover ik weet,
nooit tot den grond toe afgebrand.
Eens was er een brand in een bierbottelarij
op de Baangracht en toen we daar stonden
te spuiten sprong er een partij zuurstofcylin-
ders en toen vlogen we met z'n drieen de
lucht in maar we kwamen weer op't dak van
een buurman terecht.
En er was een stuk uit den muur gestagen,
dat net als een deur opengedraaid was en
aan zijn scharnieren was blijven hangen.
Maar wat zijn er nu voor plannen voor
den dag van morgen?
Ja zei de jubilaris dat weet ik zelf
niet goed, maar ik gcloof dat ze me willen
verrassen.
Want mijn overbuurman zei dat 't een
heele drukte iou worden maar toen ik er
verder naar vroeg had hij zich zeker ver-
praat en ik kon niks meer te weten komen.
Maar met mijn jongens ga ik morgen aan
't fuifen.
Het corps heeft een feestcommissie ge-
vormd en om half drie worden alle leden in
cafe „de Grarnhandel" ontvangen Van 3 tot
4 uur houden we receptde, om 5 uur is er een
maaltijd voor leden en genoodigden en dan
maken we een autotocht naar Bergen en
Bergen aan Zee om den dag gezellig in
„de Graanhandel" te besluiten.
Dat wordt een heele drukte, zei de heer
Van der Veen wel een beetje bedenkelijk bij
het afscheid nemen en ze zijn vast nog meer
van plan.
Maar ten slotte lachte hij er om en vond
het toch ook wel leuk zoo samen met zijn
jongens eens echt gezellig uit feesten te gaan
Dat zal dus morgen gebeuren en wij wil
len dit artikel niet eindigen zonder o-nzer-
zijds een hartelijken gelukwensch te brengen
aan het corps en in het bijzonder aan de
veteraan der vrijwilligers, die na veertig jaren
brandbestrijding een nog altijd even energiek
en onvermoeid leider van zijn corps is geble-
ven.
Het corps „Kwiek" noemde zich het eerste
motorcorps maar later „Kwiek" omdat 't
toen allemaal motorcorpsen werden.
In 1903 ben ik onder-brandmeester ge-
worden en op 13 Augustus 1909 brandmees-
ter, wat ik nu nog ben.-Vroeger was ik com
mandant maar nou ben ik brandmcester en
is er maar een commandant van alle corpsen.
We hebben nu ons jubileum maar de ge
meente heeft vroeger, nadat wij ze hadden,
nog twee handspuiijes gekocnt en die wer
den bediend door het corps ,,Burgerplicht"
dat dus ook al gauw zijn 45-jarig jubileum
zal vieren.
In al den tijd dat ons vrijwillig corps nu
optreedt hebben we nooit ernstige ongelukken
gehad.
Ik heb eens een dakpan op mijn hoofd ge-
Bnitenland.
DE CONFERENTIE TE LONDF.N.
Het schijnt dat ten aanzien van het vraag
stuk van de militaire ontruiming van de Ruhr
de Fransche stelling en het Belgische ge
zichtspunt veel nader tot elkaar zijn geko-
men. De Belgen waren van oordeel, zooals
men weet, dat een snelle militaire ontrui
ming moest plaats hebben, zoodra Duitsch
land loyaal met de uitvoering van het plan
Dawes aanvangen zou. Het tijdvak van S
jaar, hetwelk Frankrijk wenschte, zal du:
niet gehandhaafd worden. Ook in Frankrijk
wint de meening veld, daf een entente met
Engeland te verkiezen is boven een militaire
bezetting van de Ruhr.
In het expose omtrent den tegenwoordigen
staat van de onderhandelingen te Londen,
hetwelk 1 lA uur duurde, heeft Herriot aan
den president der Republiek en aan zijn col-
lega's nauwkeurige inlichtingen verstrekt.
omtrent de bedoelingen en de goede gezind-
heid van MacDonald jegens Frankrijk. De
leider der Britsche politiek heeft daarvan be
wijs gegeven, toen hij verklaarde, dat het re-
paratievraagstuk en dat der intergeallieerde
schulden voortaan verbonden zijn en frog
slechts een enkel geheel vormen.
De In formation" noemt dat zeer rerheu-
gend. daar in 5 jaar Enpeland niets van
deze stelling heeft willen weten. MacDoald
onderstcund.f haar .iu
- Daarom ook heeft de nh.ister van Finan
cier Clem-nvel, zijn college's kunnen mede-
deelen, dat een conferentie, die de reparatie-
kwestie en die der schulden behandelen zal,
waarschijnlijk eind November zal plaats
hebben.
Bij deze conferentie rekent men op de deel-
neming van Amerika, maar het resultaat
van de presidentsverkiezing in de Vereeaigde
Staten moet, v6or de conferentie kan wor
den gehouden, worden afgewacht In den
tusschentijd zullen de geallieerde experts bij-
eenkomen om de organisatie en de agenda
van deze nieuwe conferentie, welke naar
alle waarschijnlijkheid te Parijs zal worden
gehouden, voor te bereiden.
Gedurende de reis van Herriot van I cn-
den naar Parijs, waar hij met zijn ministers
kwam overleggen, heeft een redacteur van de
„Petit Parisien" den premier een verklaring
over het verloop der jongste besprekingen te
Londen weten te ontlokken. Het was in den
trein tusschen Boulogne en de Fransche
hoofdstad.
Hij vroeg den premier naar het doel van
zijn bezoek aan Parijs. „Dat is al heel een-
voudig", was het antwoord. „Tusschen de ge-
allieerden is overeenstemming verkregen. Het
ging niet altijd gemakkelijk. We hebben moe
ten vechten. Maar ten slotte wist de confe
rentie tot conclusies te komen, die door onze
geallieerden en door ons zijn aanvaard. Toen
kwamen de Duitschers. Ik ben op 't oogen
blik in het bezit van alle elementen van be-
spreking. Maar ik heb in 25 dagen mijn col-
lega's niet kunne raadplegen, in tegenstel-
ling met mr MacDonald, die de zijne sprak
wanneer hij wilde. Daarom ben ik overgeko-
men".
Na zich vol lof over MacDonald te heb
ben geuit, verklaarde Herriot desgevraagd,
dat er geen enkel verschil van meening tus-
hemzelf en generaal Noilet bestaat".
Over het plan-Dawes, de veiligheid, de
Ruhrontruiming achtte Herriot zich, als on-
derhandelaar, niet gerechtigd te spreken. Hij
machtigde zijn interviewer, bij voorbaat alle
verklaringen te dementeeren, die hem dien-
omtrent in den mond worden gelegd.
Herriot hoopt stellig, dat de conferentie
Donderdag of Vrijdag a.s. ten einde loopt.
Dan verschijnt hij zoo gauw mogelijk, 19 of
20 Augustus, voor de Kamers. Hij ziet dozen
gang van zaken in 't vooruitzicht: het volle-
dig accoord zal vastgelegd worden in een do
cument, dat door den premier wordt gepara-
feerd. Binnen tien dagen moet dan de defi-
nitieve onderteekening volgen. Wordt de pa-
raaf te Londen op 15 Augustus gesteld, en
komen de Kamers op 19 of 20 Augustus bij
een, dan heeft men dus nog tot den 25er.
(een zestal dagen) tijd om definitief te tee
kenen Herriot zal dus nog niets geteekend
hebben, aleer hij een votum van vertrouwen
der beide kamers heeft ontvangen.
Gedurende dezelfde reis verklaarde minis
ter Clementel den reporters, dat „al1es in or
de zou komen, de laatste moeilijkheden opge-
ruimd zcuden worden, dat hij veel van den
ministerraad verwachtte en dat op 14 of 15
Augustus de zaak aflcopt."
Generaal Noilet sprak tegenover den ..Pe
tit Parisien"-man uitdrukkelijk de geruchten
over „meeningsverschil" in de Fransche de
legate tegen. Natuurlijk hebben verschil
lende experts wel eens onderling afwijkende
meeningen, maar de delegatiechef neemt
dan ten slofe „een beetje van de eene en een
beetje van de andere", en daarbij legt ieder
zich neer.
Volgens een draadloos bericht uit Londen
is in de kwestie van de amnestie voor de
Duitsche veroordeelden uit het bezette gebied
een accoord getroffen, krachtens hetwelk al
le wegens politieke misdrijven sinds het be
gin der Ruhrbezetting gestrafte personen, be
genadigd worden, met uitzondering van de-
genen, die schuldig zijn aan misdrijven tegen
het leven met doodelijk gevolg.
Herriot doet een berniddelings-voorstel in-
zake de Roer.
De zes leiders der delegaties kwamen gis
ter om 10 uur bijeen. Herriot stelde zijn col
lega's op de hoogte van de besluiten betref-
fende de militaire ontruiming van het Roer-
gebied, welke door den Franschen minister
raad genomen werden. Herriot verklaarde,
dat de Fransche meening uitsluitend bezorgd
is, ten opzichte van Duitschlands ontwape
ning, en dat voor het einde der conferentie
gedachtenwisselingen moeten plaats hebben
met de Duitsche rijksministers, opdat de ar
beid der intergeallieerde militaire controle-
commissie zonder verwijl hervat wordt.
MacDonald sloot zich onmiddellijk bij di
voorstel aan, hetwelk hij, naar hij zeidc
zelf had willen doen.
Zoo zal dus het vraagstuk van Duitsch
lands ontwapening als van essentieel belang
voor Frankrijks veiligheid te Londen behan
deld worden.
Herriot stelde onmiddellijk generaal Noilet
met deze belangrijke beslissing in kennis, in
verband met hetp lan, dat te Parijs is voor
bereid, met 't oog op een latere overdracht
van de controle op de Duitsche bewapenin
gen aan den Volkenbond.
Herriot gaf voorts uitdrukking aan zijn
voldoening over de ontvangst, welke hem te
Parijs te beurt is gevallen.
Er is zeide hij, geen enkele moeilijkheid ge
weest met betrekking tot de aanneming van
het rapport der tweede commissie. De geest
is sinds onzen terugkeer van Parijs geheel
veranderd, en Frankrijk heeft er thans nog
meer vrienden dan reeds vooraf het geva'
was, nu men z'n waar gelaat ziet, en z'n ver-
fangen naar vrede begrijpt. Herriot besloot
met te zeggen:
Thans is het succes der conferentie ver-
zekerd.
Havas meldt uit Londen:
Groote ontspanning veroorzaakte in con
ferentiekringen het bericht, dat Frankrijk be
reid is, zijn troepen aan de Roer een jaar n
het in werking treden van het plan-Dawes te
rug te trekken.
Algemeen wordt geloofd, dat Duitschland
zonder meer de voorwaarde der Fransche re
geering ten opzichte der militaire ontruiming
van het Roergebied, te weten het vooraf slui
ten van een Fransch-Duitsch handelsver
drag, zal aanvaarden.
Voortaan zal de conferentie bijna uitslui
tend het middel tot directe gedachtenwisse-
ling tusschen de geallieerde of Duitsches mi
nisters zijn.
Het terrein van de conferentie is sinds
gistermiddag bijna uitsluitend gereserveerd
geweest voor de Duitsch-Fransch-Belgische
onderhandelingen over de militaire ontrui
ming, meldt de Tel. Om 3 uur gistermiddag
heeft in het Hyde Park-Hotel een onderhoud
olaats gehad tusschen den Duitschen mi
nister van Buitenlandsche Zaken, dr. Stre-
semann en den Franschen minister van Fi-
nancien Clementel, hetwelk uitsluitend op
commercieele en economische vraagstukken
betrekking had.
Clementel overhandigde aan dr. Strese-
mann een memorandum, hetwelk de Fran
sche wenschen bevat. Het heeft grootendeels
betrekking op een handelsverdrag, resp. on
de meestbegun'stigingsclausule en op ae
Duitsche leveringen in natura.
Gedurende den geheelen^middag werd het
Duitsche memorandum in" den boezem der
Duitsche delegatie levendig besproken. Om 6
uur vond een bijeenkomst van Stresemann en
Herriot plaats. Herriot zelf heeft zich in zijn
onderhoud met Stresemann in principe bereid
verklaard tot militaire ontruiming van 't
Roergebied. De ontruiming zal echter eerst
na een jaar uitgevoerd, resp. beeindigd wor
den. Bij nakoming van zekere nog niet be-
kende politieke voorwaarden zal echter de
mogelijkheid open blijven, dezen termijn tot
zes maanden te verkorten.
Omtrent het onderhoud tusschen Strese
mann en Herriot van gisternamiddag kan
nog gemeld worden, dat Frankrijk zou heb
ben aangeboden, het Roergebied tegen Juli
a.s. te ontruimen, terwijl Duitschland Janua-
rie a.s. zou hebben voorgesteld. Men ver-
wacht, dat de eventueele ontruiming vier da
gen zal vorderen. De vooruitzichten op over
eenstemming zijn zeer hoopvol.
Volgens de bladen is de derde commissi^
tot een accoord gekomen over de transfer-*
kwestie met uitzondering van de verfstoffen-
leveringen. Hierover zou de Raad van Veer-
tien zelf beslissen.
Het bezoek van Herriot aan Parijs heeft in
het algemeen een voortreffelijken indruk ach-
tergelaten, aldus de Tel. Men acht in goed
ingelichte kringen het welslagen der confe
rentie zoo goed als verzekerd.
Dat Herriot zich in de gunst van de „matf
in the street" mag verheugen, bewijst het
groot enthousiasme waarmee het publiek den
premier zoowel bij zijn aankomst een blijden
intocht bereidde, als gisteravond bij zijn ver-
trek op hartelijke wijze afscheid van hem
nam. De minister van Oorlog, Noilet, vertrok
te zamen met Herriot. Hij was op denzelfden
tijd aan het station St. Lazare, maar wei-
gerde zich tegenover de hem omringende
journalisten uit te laten. Toen Herriot id
zijn auto voorreed, strekten zich honderden'
handen uit om het portier te openen. Men
riep: Leve Herriot! Leve de vrede! Toen de
premier in zijn auto zat, wierpen vrouwen
hem bloemen toe.
Gistermorgen had een der medewerkera
van ,,1'Information" een onderhoud met Her'
riot op Engelschen bodem. De premier voel-
de zich nog wat moe, maar was vol opge*
wektheid over het welslagen van de conferen
tie. Het is verheugend, zeide hij, dat de minis
terraad zijn adhaesie heeft betuigd met de
door mij gevolgde politiek. Ook het contact
met het volk heeft mij de overtuiging gege
ven. dat het vrede wenscht. Ik gel oof," dat nil
ik Parijs weer verlaten heb, wij een beteren
tijd tegemoet gaan, dan toen ik aankwam. Ik
heb de delegatie op het hart gedrukt, zoo
snel mogelijk tot een accoord te komen, maar
op geen enkel punt de werkelijke belangert
van ons land prijs te geven.
Herriot heeft een goede pers, ofschoon en
kele bladen hun ongerustheid over de conces-
sies nog niet vergeten zijn. Zoo schrijft de
„Gaulois": Alles is zeer goed, als de belof-
ten maar gehouden worden. Alles is voor-
treffelijk, maar wat zal er gebeuren wanneer
de Roer eenmaal definitief door Frankrijk
ontruimd is, en Engeland weer te kampen
heeft met stilstand in zijn industrieele beclrij-
ven en met een toenemend aantal werkloo-
zen? Dat alles maakt de toekomst nog zeet
on zeker.
De „Temps" zegt: Frankrijk heeft her
recht om te eischen, dat het rapport van de
experts niet mag worden uitgevoerd, als aar,
de schuldeischers slechts papieren zonder
waarde worden in handen gegeven.
DE IERSCHE GRENSKWESTIE.
De grenskwestie zou heden in de Dail Ei-
reann besproken worden. Naar alle waar
schijnlijkheid zal een motie van wantrouweu
tegui het gouvemement van den Vrijstaat
worden ingediend Het zou dom zijn, zegt de
„Times", voor te wenden, dat de situatie niet
uiterst kritiek is, maar men gelooft algemeen,
dat de regeering in staat zal zijn een voldoen-
de meerderheid te vcrkrijgen. De oppositit
schijnt een motie te zullen voorstellen voor de
afschaffing van de overeenkomst met Enge
land op grond van het feit, dat Engeland het
verdrag niet is nagekomen. Er is echter wet-
nig kans op, dat deze motie zal worden aan-
genomen, hoewel de regeering eenige ham
voorstanders zal verliezen, die waarschijnlijk
een nationale grciep onder leiding van Joseph
McGrath zullen vormen.
IIAVENARBEIDERSSTAKING TE
HAVRE.
Te Havre zijn de havenarbeiders in staking
gegaan met het doel een loonsverhooging van
4V2 franc te krijgen. Een bende van een hon-
derdtal stakers wist aan boord van enkele
schepen te komen, en heeft de lading voor een
gedeelte in het water geworpen.
In den loop van botsingen met de poltie fc
een agent licht gewond. Het aantal stakers be-,
draagt 1200. Het pcrscneel van de groote
maatscliappijcn 1- rtt zich niet bij de bewe-
ging aangesloten
ALKMAARSGHE
Dkrffarn zrw*r' nr,
