DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Pierre Leenhouts
CENTRUM HOTEL.
Voorziet U vroegtijdig van plaatsen.
No, 203.
jmi ss&te'i! art graoea,'
Honderd zes en twlntigsfe Jaargang
1924
Afoonnementsprijs foij vooruitfoetaling per 3 maanden f 2.fr. per post f2.50. Bewljsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsruimte.
Brieyen franco N.Y. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Administr. No. 3. liedactie No. 33.
Buitenland.
n n
H
DONBERBAG J Directeur: G H. KRAK, Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 28 AUGUSTUS
Het weer heeft zich gisteravond bijzonder
goed gehouden, behoudens enkele buitjes. De
laatste regen viel tegen het sluitingsuur, zoo
dat dit dus geen invloed meer kon hebben op
de stemming.
Het was enkele momenten zeer druk, voor-
namelijk op de Paardenmarkt, waar veel be-
langstelling bestond voor de diverse attrac-
ties. De Bubble Road" raakt langzaamaan
meer bekend. Deze amusementsinriehting is
wat achteraf geplaatst en daarom vcor hen,
die met het bestaan ervan onkundig zijn,
moeilijk te ontdekken. Em wit dock met
groote zwarte letters wijst thans den weg.
Het theater van Mullens trek® veel bezoe-
kers, die alien goed te spreken zijn, over het-
geen daar vertooind wo rat. Een wet koine af-
leiding vonnt ook een bezcek aan het verge-
moegenspaleis of het simmy-huis, waar
iedereen opgetogen nit vandaan komt, na
eenige malen den tocht over de riemen, schij-
yen enz. gemaakt te hebben, tot groot genoe-
gen niet all een van henzelf, maar ook van
ae bezoekers, die liever tcezien dan zelf.eens
gezond door elkaar gerammeld te worden.
hi de sitoomcaroussel van Vinken op het
Hof, is vanzelfsprekend onophoudelijk
veel publiek, terwijl de draaimolen van Van
Dam evenzeer een gewrlde vermakelijkhcid
blijkt.
Men schijnt nog eenigszins onwennig te
sfraan tegenover de plaatsing van de kra-
men aan den Koningsweg inplaats van aan
de Laat. Dit blijkt uit het ieit, dat men al-
dlaar nog weinigen zict passeeren, in ver-
houding met de passage elders op het ker-
misterrein. Wij twijfelen echter ldet: of men
zal er spoedig aan gov end zijn en het vol-
gend jaar reeds niet meer over Icramen aan
de Laat denken.
De Koningsweg lijkt one inderdaad zeer
geschilct voor het doel, dat men er tlrans mede
beoogt. Deze straat sluit aan op de Paar
denmarkt en via de Korte Niarwesloot
op het Hof, zoodat men dus een aardig rond-
je kan maken.
De cabarets men kent ze: De Karse-
bootn, de Toelast, Populair, Centrumhotel,
hebben over 't algemeen over de belang-
steljing niet Jg klagen,
Blj den heer Van der Molen koirit heden-
avond tot en met Zondag de bekende Pierre
Leenhouts en in „Populair" de dames
Merks, een zeer gewiid duo.
Vanavond voor't eerst sluft de kermis om
2 uur, dit blijft nu zoo tot den laatcten dag.
Als het blijft gaan, zooals het tot nu toe
gaat, dan heeft de kermis een ordelijk ver-
loop. Veditpartijen of andere onaangename
dingten deden zich tot "op heden niet voor, hei-
geen wij met genoegen hebben geconstateerd.
Wij spreken den wensch uit. dat het zoo moge
blijvga.
In de Harmonie.
Als de jonge wijn bloeit. Een
spel van blijheid en ernst door
Bjornstjerne Bjornson.
Ook gisteravond bij de vertolking van bo-
vengenoemd stuk door „Het Schouwtooneel"
jvas de Harmonie bijna uitverkocht.
Dat ook hier een kwartier over tijd begon-
men werd deed wel een beetje dilettanterig
aan.
Het publiek moet maar eens leered niet
zoo onhebbelijk over tijd te komen.
Het stuk dat in Scandinavie speelt is in
derdaad een spel van blijheid en ernst.
De blijheid zien wij in de jonge meisjes
die tegen de verliefde over het huwelijk pre-
kende weduwnaar domine, die het voor alles
bij Paulus houdt, hun eigen opvatting en
plaatsen en in koor verklaren, dat zij van de
gehoorzaamheid van het meisje aan den va-
der niets moeten hebben maar voor alles zelf
.willen kiezen.
Een der meisjes, hetnichtje waarop domine
verliefd is, doet niet zoo luidruchtig als de
anderen, maar verklaart toch ook dat zij van
Paulus niets wil weten, omdat volgens deze
een bisschop niet mag hertrouwen en zij gaar-
ne zou zien dat domine bisschop werd
Domine, die op het landgoed van zijn
zwager, een groot grondbezitter, logeert,
ten wiens huize het stuk speelt, spreekt zijn
zwager over zijn gevoelens voor de meisjes.
Hij die uit het noorden, de winter, en bij de
boeken vandaan komt, zegt enthousiast, dat
voor hem nieuw leven uit de oogen van de
meisjes straalt. Hij bewondert hun vormen
en neemt het nieuwe als lentezangen in zich
op. Vol verrukking spreekt hij over de on-
gereptheid van de meisjes, die ook in hun
woorden niet de minste vastheid vertoonen en
voor wij het weten, aldus domine, suizen wij
mee de lucht in.
Zijn zwager vindt de verliefdheid van do
mine in het geheel niet vreemd. Ook hij is
onder de bekoring van de jonge meisjes,
want als de jonge wijn bloeit, zoo zegt hij,
gaat de oude aan het gisten.
Domine blijkt verlieft op de dochter van
zijn zwager, oordeelt het voor alles op grond
van Paulus noodig met den vader te spreken,
die het verstandiger vond dat hij eerst met
het meisje had gepraat en zelf in zijn ver-
Jiefdheid op de dochter van domine deze
zienswijze volgt.
Dit meisje zegt hun, dat de jonge meisjes
voor alles een oudere man willen omdat zij
zich nuttig willen maken en oudere mannen
zoo dankbaar zijn.
Als fijn gevoelende natuur gevoelt hij, dat
bet jongere meisje met4e oudere ipan dus uit
andere overwegingen gaat dan uit liefde, che
voor hem de eenige reden mag zijn.
Toch kan hij zich niet losmaken van de
bekoring van het jonge meisje en als dit hem
verwijt dat hij alle meisjes lief heeft, zegt hij,
dat er geen is waar hij zooveel van houdt
als van haar en dat hij juist om dit te ver-
bergen, alle anderen het hof maakt.
Het meisje dat van huis wil krijgt van hem
het geld voor een reis naar Engeland en
noodigt hem uit, zonder dat de anderen er
iets van weten, deze reis met hem te maken.
Wij zien hem, na een ondeihoud met zijn
vrouw en dochters, waarbij blijkt hoe zeer de
vrouw, terwille van de kinderen, het huis-
gezin en de zaak, naast haar man heeft ge-
leefd, voor dit doel het huis verlaten.
In den nacht, die hierop volgt, wordt hei
de vrouw duidelijk hoezeer zij de laatste ia-
ren naast haar man heeft gestaan en op ont-
roerende wijze verzoekt zij de dienstbode,
haar nachtkleeren van de kamers der meis
jes, waar zij de laatste jarert steeds heeft ge-
slapen, naar de kamer van haar man te
brengen.
In de cenzaamheid leest zij het gedicht
dat ze bij haar verloving van hem ontving
en dat ze in geen 15 jaar meer had ingeke-
ken.
„Vergeet toch niet in droeve dagen dat er
een tijd is geweest, dat mijn hart niets dan
jouw beeld in mijn bipnenste heeft gedragen;
dat mijn leven, dat doelloos was, door jou
zijn voile waarde kreeg. Alles gaat voorbij
maar moge het mij bespaart blijven dat jou
beeld vlakker en valer wordt", zoo leest zij.
Zij maakt het de meisjes duidelijk, dat hun
vader een groot karakter was en nog aller
liefde verdient. Wanneer de domine komt om
te overleggen wat er gedaan moet worden
nu zijn zwager er met zijn dochter van door
is, krijgt hij alien, tegen zich. Geen van hen
wil er in zien wat de domine er in meent te
moeten zien.
De man heeft ten slotte de reis niet kun-
nen maken, zoover zat hij vast in herinnerin-
gen en is overgelukkig zijn vrouw met zijn
liefdesgedicht in haar handen te zien.
De vrouw overlaat hem met verwijten en
steeds klinken, als hij zegt: „maar je ver-
geethaar nieuwe verwijten, tot zij
ten slotte overgelukkig is, als zij hoort dat hi]
niet weg geweest is.
Mevr. v. d. Horstv. d. Lugt Melsert le-
verde als mevrouw Arvik een ontroerend
spel.
Wat lag er een wereld van begrijpen in
haar eenvoudig gedaan verzoek om haar
nachtgoed weer naar de kamer van haar
man te brengen en hoe groot was zij in haar
liefde toen zij na het vermeende vertrek van
haar man geen kwaad van hem kon hooren
en verhaalde hoe het in haar nacht van sla-
peloosheid liggende op zijn kussen, duidelijk
was geworden, dat het gebeurde haar schuld
was, omdat zij alleen opging in dat wat haar
momenteel bezig hield.
Ko van Dijk was als Wilhelm Arvik uit-
istekend. Het gelukte hem volkomen de
oogenschijnlijk lirchtige persoonlijkheid,
maar in werkelijkheidfijn voelende natuur
van Arvik zoo weer te geven dat men ook
van Arvik hield.
Co Balfoort leverde als domine een vlot
spel. Hoewel de domine met zijn opvattin-
gen over de meisjes in de wolken zweefde,
bleef hij toch in zooverre een mensch van
vleesch en bloed da hij blijk gaf de neiging
van Arvik, die verklaarde altijd te moeten
probeeren de meisjes aan te raken, te kun-
nen begrijpen.
Jettie v. DijlfRiecker was als de a.s. van
de domine uitstekend, doeh ook als dochter
van Arvik beelde ze uitnemend uit hoe het
ook tot haar doordrong, dat haar vader ten
onrechte buiten alles was gehouden.
Carel Rijken was als Karl Tonning o. i. te
veel gegrimeerd als een etalagepop.
Het spel van alien was overigens uitste
kend. Stine v.d.-Graag had echter van haar
rol van jonge vrouw, die na een huwelijk van
5 maanden haar echtgenoot verlaat, wel iets
meer werk kunnen maken.
Voor het decor een woord van lof.
De kindervoontelling bij Faveur.
De kindervoorstelling van het variete-ge-
zelschap Faveur is een succes geweest. De
tent was zoo goed als geheel bezet met jeug-
dige enthousiaste bezoekers, waartusschen
zich echter ook rnenjge volwassene bevond. Of
er genoten is?
Nu, niet wcinig! Het programma was
bijna gelijk aan dat van de avond-voorstel-
lingen, alleen misten we Lou Bandy met zijn
meppen en Louisette en Armand met huime
licdjes. Wat hebben de jonge bezoekers ver-
baasd gestaan over de krachttoeren van de
gymnasten en over de vlugheid van de mu-
zikale Miro's, maar bovenal, wat genoten ze
bij het optreden van de gedresseerde exoti-
sche vogels (speciaal van den fietsrijder) en
wat had de onbreekbare man een uitbundig
succes! 1
Ieder van het jonge vclkje zal ongetwijfeld
een propagandist worden voor het gezel-
schap Faveur en dan niet verzuimen mee te
getuigen voor de muziek van het orkest on
der leiding van Louis Noiret, dat gistermid-
dag speciaal liedjes speelde die de kinderen
kenden en die ze dan ook meermalen mee-
zongen.
Bij Faveur.
Gem wonder dat de ruime schouwb'urgtent
vail Faveur op het Doelenveld avpnd aan
avond een zeer talrijk publiek blijft trekken.
Want wat daar geboden wordt, doet voor
wat we in het buitenland kunnen bewondc-
ren, zeker niet pnder.
En allies is tot in de puntjes verzorgd. De
costumes en decors zijn fraai en frisch en de
prestaties der verschillende artisten, door een
wisseling van zachte kleuren beschenen, zijn
buitengewoon goed. De afwerking van het
rijke programma duurt van 8 uur tot half
twaalL
The 4 Vice's geven fraaie Romeinsche mar-
mergroepen te. zien en toon en zich In hun
gymnastische oefeningen niet alleen uitei-st
handige en krachtige, maar ook beschaafde
artisten.
Hulde aan de dame die haar drie „ge-
wichtige" confraters zonder mocite het too-
neel ronddraagt
Les Miro's geven op de door hen zelf sa-
mchgesteldc instrumenten keurige concerten.
Vooral de op de beide xylophoons gegeven
opera was buitengewoon goed.
Lou Bandy blijft de populaire humorist-
conferencier, de man die een lach en een traan
op het gelaat zijner toehoorders weet te too-
veren.
Er is meermalen onbedaarlijk om zijn ge-
zonde humor gelachen. Jammer, dat hij niet
na elk nummer eventjes voor het voetlicht kan
komen.
De Graziella's hebben sfeeds groot succes
met hun dresseur van exotische vogels. Pape-
gaaien cn kakatoe's, verrichten op hun bevel
de meest ingewikkelde kunststukjes, fietsen
boven de zaal en maken achterwaartsche sal-
to mortales. Een wonder van dressuur en ge-
duld.
Louisette en Armand oogsten met hun re
pertoire elkcu avond weer nieuwe lauweren,
die voomamelijk door Louisette gcplukt mo-
gen worden.
Haar Tiroolsche reis brengt de geheele zaal
onbedaarlijk aan het lachen.
Het electrisch ballet van de 3 Edith sisters
geeft een bekoorlijk tooneel met effectvolle
belichting
Door wisselend kleurlicht cn fraai tooneel-
dteor wordt hier ieis heel moois bereikt.
Dicky Paulton, de sensationede kunstwiel-
rijder, doet zijn publiek inderdaad versteld
staao over zijn durf-en behendigheid.
Paul Opol, de „onbreekbare' man met zijn
stoelen en tafels, hebben we al eens vroeger
bewonderdc
Hij brengt de toeschouwers danig aan het
lachen.
Toch behooren hij en zijn „meubilair" ei-
genlijk meer in een circus thuis.
Het orchest, onder leiding van Louis Noi
ret, is uitstekend.
Het geheele programma blijft de toeschou
wers van het begin tot het einde boeien.
Wij kunnen een bezoek aan het Variete Fa
veur ten zeerste aanbevelen.
Bij Ter Halt.
Zooals we van ter Hall gewend zijn, was
het ook gisteravond totaat uitverkocht. En
niemand zal over zijn bezoek spijt hebben.
Aan het hartelijk applaus en de vele kee-
ren halen was dit wel af te leiden. De schit-
terende costuums en verlkhting brachten een
ieder in verrukking.
Vooral het souper, in het bijzonder de
kreeft, oeSter en citnoen, werden ten zeerste
bewonderd.
De schaduwbeelden brachten heel wat ge-
gil teweeg. 't Is ook meer dan griezelig, als
je denkt zoo maar een voorwerp in je ge-
zicht geslmgend te krijgen!
Sprookjes Revue in Poppenland
Henri ter Hall.
Een kindervoorstelling heeft iets bijzonder
aamtrekkelijiks, omdat men, voor het pro
gramma een aanvang neemt, reeds gemiet van
de vreugde en opgetogenheid der kfeinen. Zij
verdiepen zich in allerlei gesprekken en maken
allerlei veronderstellingen enniemand
is later zeker teleurgesteld. Want het ap
plaus en de vroolijke uitrcepen maakten Pop-
penkaatje en den wollea Generaal-soldaat
het spreken soms bi'na onmogelijk. Ork de
Kabouterkoning had blijkbaar een bijzonclere
aautrekktiij'kheid voor de kinderen.
Het micoie decor en de beeldige oostumes
hulden alles in iets tooverachtigs. Zelfs de
groote, dikke meisjes (zoo werden de mama's
der kinderen genoemd) en de opa's (zoo wer
den de vaders genoemd) hebben hiervan ge
noten.
Deze mooie sprookjesrevue heeft ook een.
paedagogische strekking. Als de jongens en
meisjes een volgende maal naar het Heilooer
bcsch gaan of naar den Hout, werpen zij be-
slist geen zakjes of doozen meer weg, maar
denken aan den goeden Kabouterkoning.
De heer Bood en mej. Rijnvis hebben dezen
middag voor de Alkmaarsche jongens en
meisjes tot een onvergetelijken gemaakt. De
wollen generaalsoldaat was bijzonder aar
dig en de groote dikke meisjes en de opa's
hebben ook met de kinderen geschaterd van
het lachen. Poppenkaatje met haar lieve ma-
n'ertjes en poppenetemmetje werd ook steeds
weer met vreugde door de kinderen toege-
juicht. Een goede regeling was dat alle da
mes de hoeden moesten afzetten of anders.
den rand en de strikken er afknippen. Het
eerste werd verkozen.
Mevrouw Buziau was een snoeperig tcover-
feetje en de heer Charlton een grappi'g, ver-
makelijk duveltje, maar de kinderen die niet
alleen het mooie bewonderen, maar dikwijls
in hoofdzaak voor grappen voelen, bra»ten
naar uit het applaus viel op te maken
hun grootste hulde aanden „griezeligen"
icovenaar, wien een bijzonder woord van lof
toe komt. Wij: verwachten dat deze sprookjes
revue Zaterd'aginiddag weer een voile zaal
zal trekken.
Het Ned. Tooneel in het Gulden Vlies
Freuleken Komedie in drie bedrijven van
Herman Roelvink.
Dit oorspronkelijke stuk heeft gisteravond
bij een geheel uitverkcchte zaal een zeer
dankbaar onthaal gevonden. Luid applaus
na eerste en tweede bedrijf, enthousiasme aan
't slot. Het wakkere gezelschap verdiende de
voile zaal zeer zeker. Hoe uitstekend heeft
Roelvink's bekende stuk het weder gedaan.
't Is een heel interessante episode uit het le
ven van de voomame Geldersche familie van
Averling. De oude baron leeft op zijn land
goed „De Rande" met z'n drie kinderen. Job,
de oudste, verlamd aan beide beenen. Hans,
de student en Florentine, de dochter, die
tracht de plaats der overieden moeder in te
nemen. In den jachttijd is daar iemand als
gast gekomen: Irnan van Aerschot een jong
patricier, die een opgeruimd leven leidt, maar
wiens liefde vcor zijn moeder boven alles
gaat. Tante Henriette, weduwe van een am-
bassadeur uit den Haag, lpgeert ook op het
kasteel en dan is er nog de dienstbode, Mie-
betje. Met dit frissche natuurkind gaat Iman
cngedwongen om, maar zij houdt van hem.
Dan komt Florentine in het leven van Iman
en 't piejit is beslist. Beide zullen elkaar toe-
behooren. Doch de jaloezie van Miebetje en
de norschheid van den ongelukkigen Job
dreigen alles te dcen mislukken. Maar neen,
Florentine zal kunnen vergeven, als zij begre-
pen heeft en Iman zal spoedig kunnen terug-
komen om Freulekens antwoord te halen. 't
Zal wel geen jaar duren.
Dit alleraardigste stuk bij velen hier nog
welbekend is door de vereenigde artisten
schitterend gespeeld. Mevr. Royaards ver-
leende hare medewering in de titelrol en zij
heeft het allerliefste Freuleken prachtig uit-
gebeeld op zeer innemende wijze. In enkele
tafreelen met Iman en Job wist zij inderdaad
te ontroeren. Hulde aan Magda Janssens
voor haar prachtig spel als Miebetje. Vol
kleur en leven, zoo echt als't maar mogelijk
was, gaf zij „de kattekop". Men heeft van
haar uitbeelding genoten en zij sprak't Gel-
dersch dialect goed en vlug. In't begin had-
den zij die't stuk niet kenden, daarmee mis-
schien wat moeite, later werd't veel beter.
Anna Sablairolles was heel mooi als de
deftige Haagsche douariere, die meer Fransch
dan Hollandsch spreekt. Johan Gcbau trad
van de heeren 't meest op den voorgrond als
Iman. Keurig en vlot was zijn spel. Louis
Saalbom was de ongelukkige Job in- zijn rol-
stoel en vooral in't derde bedrijf liet hij zoo
mooi het karakter van dezen misdeelde uitko-
men.
Joh. van Iersel gaf het verwaande en ver-
wende studentje heel goed, terwijl Oscar Tour-
niaire zijn krachten gaf aan de ondankbare
vaderrol. De costuums waren uitstekend. Wat
de verdere aankleeding (decor) betrof zij ge-
meld, dat men gedaan had wat mogelijk was
Zou de rolstoel van Job in 1779 luchtbanden
hebben gehad?
Aan't slot werd Mevr. Roijaards een fraaie
bouquet aangeboden: een welverdiende bloe-
menhulde Zeker ook voor Miebetje bestemd.
EEN RUMOERIGE RIJKSDAGZIT-
TING.
In de Rijksdagzitting van gisteren kwam
het bij de behandeling van een communistisch
voorstel tot toelaten van alle uitgesloten en
gearresteerde afgevaardigden tot het Rijks-
daggebouw, tot stormachtige tafereelen en tot
vechtpartijen tusschen de communisten en den
democraat Bridauf.
De communisten sloegen met de vuist op
de afgevaardigden in, die Bridauf in bescher-
ming trachtten te nemen. Er ontstond een ont-
zettend tumult en van de tribunes weerklon-
ken tal van kreten.
De president moest de zitting sluiten. Om
12.10 werd ze weder geopend.
Ongeveer om zes uur gistermiddag werd
de zitting heropend. President Wallraf deel-
de mede, dat hij de drie genoemde commu
nisten als hoofdschuldigen- aan de vechtpar-
tij beschouwde en dat hij hen tot straf een
dag van de zittingen moest uitsluiten. Hij
verzocht hun derhalve de zaal te verlaten,
wat zij, volgens beproefd communistisch
systeem, weigerden. Daarop verlengde de
rijksdagpresident de straf tot 20 zittingsda-
gen ert herhaalde dat zij terstond de zaal
moesten verlaten. Ook ditmaal echter weiger
den de communisten hieraan gevolg te ge
ven. Daarop liet Wallraf de tribunes ontrui-
men en verzocht ook den afgevaardigden
alien de zaal te verlaten. De afgevaardigden
van alle partijen voldeden hieraan met uit-
zondering van de communisten, die rustig
bleven zitten en toen de rijksdagpolitie ver-
scheen om de drie weerspannige afgevaar
digden te verwijderen, de Internationale aan-
hieven. Een van de drie uitgesloten afgevaar
digden had inmiddels rCeds heimelijk de plaat
gepoetst, de beide anderen lieten zich zonder
tegenstand te bieden door de politie wegvoe-
ren.
DE BELGISCHE BF.ZETTING AAN
DE RUHR.
Gemeld is, dat de Belgische regeering
zekere troependeelen uit de bezette zone zou-
den hebben teruggetroken.
GEARRIVEERD.
Volgens door den correspondent van de
Tel. in officieele kringen ingewonnen inlicte-
tingen blijkt, dat geen enkele wijziging nog
gebracht is in de bezetting. Elke wijziging
hangt af van de uitvoering van het Dawes-
rapport.
Volgens de Daily Express zou Belgie in
het bezette gebied alleen maar politietroe-
pen willen handhaven.
DE DREIGENDE BURGEROORLOG
IN CHINA
De militaire gouverneur van Tsjekiang
heeft in het station van Sjanghai den spoor-
weg Sjanghai naar Nanking in bezit geno-
men en eveneens den spoorweg Sjanghai
Hangtsjau. De vijandelijkheden zijn nog niet
begonncn, daar het onwaarschijnlijk wordt
geacht, dat de toetsjoen van Kiangsoe oorlog
zal gaan voeren tenzij generaal Woe-pei-foc
vergunning en geld geeft.
EEN PROEFMOBILISATIE
IN RUSLAND.
Volgens een radiogram uit Berlijn is tegen
30 Augustus de proefmobilisatie van het ge
heele Russisehe leger gelast. De gespanncn
toestand in het land, met name in verband
met de verhouding tot Roemenie, zou den op-
persten oorlogsraad tot dezen kostbaren
maatregel aanleiding hebben gegeven.
DE VERHOUDING TUSSCHEN
NEDERLAND EN BELGIe.
De Belgische minister Hijmans heeft den
Nederlandschen gezant ontvangen ter be-
spreking van de hangende kwesties tusschen
Belgie en Nederland. Bevestigd wordt dat
Hijmans den Nederlandschen minister van
Buitenlandsche Zaken, Jhr. van Karnebeek,
te Geneve zal ontmoeten om de geschilpun-
ten te bestudeeren.
DE INTERPARLEMENTAIRE
CONFERENTIE.
Op de interparlementaire conferentie te
Bern weet het lid van het Engelsche Lager-
huis, lord Rethoreedan, de oorzaak van de al
gemeene malaise in Europa aan de vele poli-
tielc grenzen, die door de stichting van nieuwe
staten nog zijn vermeerderd en die natuurlijk
tevens economische grenzen zijn Europa
moet een voorbeeld nemen aan de Vereenigde
Staten van Amerika cn beginnen met een her-
vorming van het verkeerswezen en van de
postformaliteiten en met een ingrijpende ver-
laging van de invoerrechten.
De Duitsche staatssecretaris Dernburg
toonde aan, dat Duitscbland, ter betaling van
2 y. milliard per jaar aan reparatieschuld een
viermaal zoo grooten uitvoer moet hebben als
in 1913 en stelde de vraag, of de wereld zoo
veel Duitsche arjikelen zou kunnen afnemen.
Het deskundige advies is allerminst feilloos en
kan dat ook niet zijn, daar de deskundigen
geen tijd hebben gehad om het noodige on-
derzoek te verrichten. Toch zal Duitschland
zoo zeide sprekerhet verdrag van Lon-
den aannemen, ten eerste omdat eindelijk
voor een bepaalde reeks van vraagstukken het
beginsel van het internationaal scheidsgeredit
is verpiicht gesteld en ten tweede omdat
Duitschland er genoeg van heeft steeds te
hooren, dat het geen respect heeft voor ver-
dragen.
DE ONRUST IN DEN SOEDAN.
In de steden van Soedan is een Arabischc
circulaire verspreid met het opschrift: Bleed
is beter dan inkt voor het beschrijven van
den rol van eer en roem.
Dj circulaire spoort de Soedaneezen aan
standvastig te zijn en de Britsehe wapenen te
vrcezen. De tekst richt zich verder tegen den
bestanden toestand, ziet Britsehe onderdruk-
kingsmaatregelen tegemoet en eindigt met de
woorden: Lang leve Foead, Zaghloei Pasja en
Ali Abd el Latif.
Laastgencemde is onlangs gevangen gezet
en wordt beschouwd als een martefaar
NA HET LONDENSCH ACCOORD.
De Duitsche rijkskanselier heeft gistcrmor-
gen aan den rijkspresident verslag over den
politieken toestand uitgebracht, waaromtrenl
tusschen beiden volkomen overeenstemming
bieelc te bestaan. De rijkspresident verklaarde
zich accoord met de onderteekening van het
Verdrag van Londen op 30 Augustus.
NA HET LONDENISCH ACCOORD
President Ebert heeft het ontbindingsde-
creet van den Rijksdag geteekend, zoodat als
heder de Dawes-wetlen geen twee-derdc
meerderhei,d verwerven, de Rijksdag onmid-
dellijk wordt ontbonden.
De besprekingen der Duitsch-Nationalen
met de voorzitters der organisaties der ver
schillende landen zijn gisteren gehouden.
Volgens de bladen verklaarden zich slechts
weinig vertegenwoordigers voor aanvaar-
ding van de Londensche overeenkomst, ter
wijl alle overigen zich in de scherpste bewoor-
dingen voor afwijziug uitspraken.
Het Amerikaansche .Journal of Commer
ce" zegt dat in de plaats van het yroegere
optimisme inzake de Londensche overeen
komst een zeker pessimisme is getreden dat
aan zal heuden totdat de vooruitzichten van
het Dawes-plan vqlledig zijn opgehelderd.
-*r
ALKMAARSGHE COURANT.
BSBSWBara
