Alkmaarsche Gourant
Schaakrubriek.
ASB
'A
Damrnbriek.
i
i
M
m k m
Hondard Zes en Twlnftgste Jaargang.
Zaterdag 30 Augustus.
In en om de hooidstad.
\m "ml
Ons Raadselhocfcje.
m m
M Hi
weio,dnVs dan 1'2'.3':4>5>^7. 8.9>
So. 805 f«)24
XCIII.
Winkelsluiting en Straatverkoop.
In het voorjaar van het volgend jaar zal
!iet een kwarteeuw geleden zijn, dat te Am
sterdam de „Algemeene Winkeliersvereeni-
ging" werd opgericht. Het zal tijds genoeg
zijn op dit zilveren gebeuren meer aandacht
te vestigen, wanneer wij het Mr h ter dan op
het oogenblik het geval is genaderd zullen
zijn. Niettemin wijs ik er toch nu reeds op in
verband met een rapport dat dezer dagen is
uitgebracht door een commissie, gevormd
door afgevaardigden der versehillende win-
keliers- en middenstandsvereenigingen, in
deze stad gevestigd, welk rapport betreft de
verorderting op de winkelsluiting.
De „Algemeene Winkeliersvereeniging"
werd indertijd opgericht onder den drang
der sociale denkbeelden ,die in die dagen hoe
langer hoe sterker op den voorgrond kwa-
men. Het was in den tijd toen het radicalisme
zich in den Raad van Amsterdam steeds
meer deed gelden; in de dagen toen het eene
particulier groot-bedrijf na het andere door
de gemeente genaast werd; toen gas-, tram-,
telefoon-, electrisch bedrijfmaatschappijen in
exp'oitatie der stad zouden komen of reeds
gekomen warentoen het corps der gemeente-
werklieden steeds aangroeide en de gemeen-
te-bemoeiing voor den „kleinen man" gelei-
delijk toenam.
Gevolg daarvan was, dat de gemeentelijke
belastingen toenamen en men steeds meer ge-
goede burgers, die zich aan de stijgende in-
komstin-belastingen wilden onttrekken, de
hoofdstad metterwoon zag verlatcn.
De middenstanders, met name de Amster-
damsche winkeliers, zagen zich in hun be-
langen bedreigd. Zij meenden, dat zij de
dupe zouden worden van dit radicale gedoe;
dat zij hoe ganger hoe meer lasten zouden
moeten dragen, terwijl vele hunner gegoede
klanten de stad verlieten dat de gemeente op
velerlei gebied hun concurrent ging. worden
en zij de belastingen moesten opbrengen, die
voor een goed deel zouden moeten dienen tot
het betalen der loonen der gemeente-werklie-
den, van loonen zoo hoog, dat gevolg daar-
vai. moest wezen het stijgen der loonen der
werklieden die bij hen in dienst waren. Van-
daar het opkomen der middenstands- en win-
keliersvereenigingen, die aanvankelijk een be-
slist conservatieve houding aannamen tegen-
over het streven der Amsterdamsche be-
dienden.
Uit die dagen dagteekent ook de opkomst
der beweging voor een gemeentelijke veror
dening op de winkelsluiting. Er waren er
onder de winkeliers, vooral onder de kleine-
ren, die niet over veel dienstpersoneel be-
schikten, ook toen reeds, die voorstanders
waren van een vervroegde winkelsluiting.
Niet alleen omdat zij daermede in de eerste
plaats het oog hadden op de belangen van
hun personeel, dat door een gereglementeerd
sluitingsuur vroeger in den avondi vrij zou
zijn, doch allereerst omdat zij door vroeger
slutting niet belangrijk zouden kunnen be-
sparen aan kunstlicht. Maar de groote meer-
derheid der Amsterdamsche winkeliers was
van het denkbeeld eener verplichte winkelslui
ting op een verordend avond-uur niet ge-
diend. D meesten wilden vrijheid in hun za-
ken; zagen niet in waarom zij niet zouden
mogen verkoopen zoo vroeg en zoo laat on
zoo lang als zij wilden; beweerden, ddt zij
door zoo'n nieuwen redicalen maatregel te;i
gronde zouden worden gericht en nog meer
moeite zouden hebben de hooge belastingen
op te brengen.
Er is seaert dien tijd natuurlijk een groote
verandering in de begrippen omtrent per-
soonlijke vrijheid gekomen. Steeds meer is
men gaan inzien, dat in het belang van het
winkel-personeel, en niet alleen in het belang
daarvan, doch ook in dat van den winkelhou-
der en zijn gezin, met name van den kleinen
winkelier, die dikwerf zijn zaak drijft met
medehulp van vrouw en kinderen, voor een
verordening op het sluiten der winkels veel
te zeggen isvermoedelijk zullen er nog
maar weinig winkeliers te vinden zijn, die
tot de dagen der onbeperkte vrijheid van1
openen en sluiten hunner winkels zouden
willen terugkeeren. Het voorbeeld der Lon-
densche winkeliers, die's avonds, nog vroe
ger dan hier in hun Amsterdam, hun win
kels sluiten; hun voorbeeld van Zaterdag-
middag vroeg sluiten althans in de voor-
naamste winkelstraten der Engelsche hoofd
stad heeft hier en in andere groote steden
van ons land meer en meer navolging gevon-
den. Misschien zelfs nog meer bij de nering
doenden zelven dan bij het Amsterdamsche
publiek, hetwelk zelfs nu nog steeds van
meening is, dat de stad er heel wat ongezel-
liger op geworden is, nu de winkels niet
meer, zooals in vroeger paren het geval was,
laat open blijven. De Amsterdammers, al
thans velen hunner, kenden in vroeger jaren
geen grooter genot dan door de groote win
kelstraten te slenteren, „hun Kalverstraatje
te pakken", als daar het kunstlicht ontsto-
ken was. Datgenot" is voor hen verdwenen,
waartegenover een ander. beter, genot, staat:
dat van de winkelbedienden en winkeljuffers,
die meer avondvrijheid verkregen hebben.
Dat alles wil echter niet zeggen, dat het
vraagstuk der verordende winkelsluiting
reeds geheel van de baan is. Ongerekend de-
jrenen wij kunnen aannemen de zeer wei-
nigen die de geheele verordening ingetrok-
ken zouden willen zien en van oordeel zijn,
dat volstaan zou kunnen worden met een wet-
geving, die voor winkelbedienden niet meer
dan acht uren arheid per etmaal toelaat. doch
den winkelier daarnevens 't recht geeft zoo
laat hij verkiest personeel in dienst te hebben,
zijn er velen, die een rijkswetgeving op win
kelsluiting eischen, en oppositie tegen de
winkelsluitingverordening is gedurende de
laatste maanden opgekomen met betrekking
tot de wijziging, die in Januari van dit jaar
in de verordening werd gebracht.
Men herinnert zich misschien, dat de ge-
meenteraad toen een bepaling goedkeurde,
waarbij den burgemeester vrijheid werd ge-
laten disoensatie van de verplichting 'savonds
om acht uur te sluiten, te geven aan die win-
kelfers, dfe zouden kunnen aanlooneh, dat zij
vooral des avonds hun klanten hebben te
wachten. Het gold hierbij vooraamelijk die
neringdoenden, die eerste levensbehoeften
verkoopen en het moeten hebben van de klan
ten, die eerst laat in den avond gelegenheid
hebben hun inkoopen te gaan doen.
Bij de behandeling dier kwestie is nadruk-
kelijk verklaard, dat dergelijke dispensatie
op de verordening eerst dan zou worden ge-
geven, wanneer degelijk onderzoek het billij-
ke en noodzakelijke er voor zou hebben aan-
getoond. Maar het is iu gebleken, dat van die
dispensatie misbruik is gemaakt door velen,
die haar gekregen hebben. In vele dier win-
wels, die geacht werden uitsluitend aangewe-
zen te zijn op den verkoop van levensmidde-
len, schijnen ook verkocht te worden artike-
len, die moeilijk onder de eerste levensbehoef
ten kunnen worden gerekend het begrip
levensmiddelen heeft men daar blijkbaar een
verre strekking gegeven. Gevolg is naluurlijk
geweest, dat de winkeliers, die of geen dis
pensatie van het vroege sluitingsuur ge-
vraagd hadden, of op wier verzoek haar te
mogen krijgen afwijzend werd beschikt, zich
in hun bedriif benadeeld achtten; zij verlorea
uit den aard der zaak in die volksbuurten,
waar een of meer winkels waren die vergun-
ning hadden gekregen's avonds na acht uur
te verkoopen. klanten, en het rapport van het
onderzoek, door de commissie uit de winke-
liers-vereenigingen ingesteld naar aanleiding
van die klachten, vestigt op deze zaak de
aandacht. Het stelt in het licht, dat het niet
alleenh oogst moeilijk is uit te maken of in-
derdaad een winkelbedrijf door het verboJ
van verkoop na acht uiir des avonds wordt
geschaad, maar het wijst er mede op, dat dis
pensatie 1s verleend aan neringdoenden, wier
bestaansmogelijkheid niet absoluut afhanke-
lijk is van de geldelijke resultaten hunner
winkelnering of aan personen, die naast hun
winkelnering nog andere inkomsten hebben,
zoodat ten nadeele van andere winkeliers in
de nabijheid van de bevoorrechte winkels
woonachtig indirect door de overheid onrecht
wordt gedaan en schade in hun bedrijf be-
rokkend Ge?n wonder dat de commissie tot de
slotsom is gekomen, dat het onmogelijk is met
de bestaande verordening op de winkelslui
ting aan alle bezwaren van versehillende be-
langhebbenden tegemoet te komen en beter
zou zijn een ueheele vrijheid voor de winke
liers of een rijkswetgeving op dit gebied in
elk geval een herroeping van de in Januari
i 1. gemaakte bepaling, die dispensatie voor
bepaalde winkeliers in levensmiddelen moge-
lijk heeft gemaakt.
Zoo ziet men, dat de winkelsluiting-kwestie
nog volstrekt niet geheel van de baan is,
maar dat zij, vermoedelijk spoedig nadat de
gemeenteraad in de volgende maand zijn
werkzaamheden zal hebben hervat, aan de
hand van het door mij hier besproken rap
port, weder aan de orde zal komen en er dan
nog menig woordje over te zeggen zal zijn.
En het is zeer wel mogelijk, dat in verband
met het vraagstuk der winkelsluiting dan
ook de straatverkoop nog eens ter sprake zal
worden gebracht, want beide houden zeer ze-
ker verband.
Alle straatverkoop te verbieden is natuur
lijk iets wat niemand verlangen zal het
zou al te dwaas zijn venters met allerlei ar-
tikelen, met name levensmiddelen, die daar-
mede een eerlijke boterham trachten te ver-
dienen, uit onze sir a ten te willen weren
maar het neemt toch niet weg dat de op al
lerlei hooge lasten zittende winkeliers den
toenemenden straatverkoop met leede oogen
aanzien.
Zoo is de verkoop van bloemen en fruit te
Amsterdam langs den openbaren weg in de
latere jaren belangrijk toegenomen, tot voor-
deel van de koopers, doch tot nadeel der win
keliers. Ik hdb menigmaal in deze „zomer-
sche" wie lacht daar? dagen winkeliers
in blremen steen en been hooren klagen over
de sclade, die zij door den straatverkoop
lijden, aangezien de venters, die „werken"
kunnc»» zonder dure winkelhuizen, zonder
hooge belastingen, en wat dies meer zij, uit
den aard der zaak zooveel goedkooper het
publiek kunnen gerieven en een dergelijke
klacht zal zeker ook wel door winkeliers in
fruit, in chocolade, enz. worden geuit. Het
vraagstuk is niet gemakkelijk, maar in deze
tijden van harden „struggle for life" overal,
belangrijk genoeg.
SIN! SANA.
Onderstaande partij werd gespeeld in een
match tusschen de clubs van Kopenhagen en
Stockholm in 1917.
Wit: Christensen. Zwart: Dahl.
Schotsehe partij. ,j
,1. e4 e5. u\
2. Pf3 Pc6.
3. d4 ed4: H
4. .Pd4 Dh4!? Pulling was de eerste,
die dezen zet deed. Hij wordt als min
der sterk niet vaak meer gespeeld. Hij
heeft't voordeel, dat zwart een pion
wint. 't Nadeel er van is dat zwart heel
wat tempo's verliest met de Dame. Kan
zwart zijn pion plus behouden dan is
hij in 't voordeel.
5. Pc3. Hier kan wit ook spelen 5. Pf3 of
5 Le3 of 5 Pb5. Waarbij wit zonder ge-
vecht den e-pion offert in de hoop op
spoedige ontwikkeling en't bezetten der
open lijnen.
5Lb4.
6. Pd4b5. Bedoeld als aanvaT op c7.
Gaat zwart met den Koning naar d8,
dan dekt wit zijn e-pion door zijn Dame.
6De4f. Zwart denkt: Eerst
schaakbieden en dan dekken.
7. Le2. Wil zwart verlokken tot't nemen
op g2, waarna volgt 8 Lf3 en 9 Pc7,
met kwaliteitswinst.
7Lc3f.
8. Pc3: Dd4. Zwart wil de Dames af-
ruilen.
9. Ld2 a6. Om Pb5 te verhinderen.
10. 0—0. Pf6.
11. Ld3 0—0.
12. Le3. In 4 zetten heeft wit de Loopers
waarbij ze in twee had kunnen krijgen,
dat moet tempo verlies zijn.
1 2Dg4. Alweer om af te ruilen.
13. Dd2. Wit wil niet: de zw. D. is een
prachtig aanvalsobject.
1 3d5 driegt 14d4.
14. f3 Dh5.
15. Pe2 De5. Dit is al de 6e Damezet
yan zwart! Natuurlijk gaat dat ten kos-1
te van de obtmfcEy&g ifer awiere ^tak-
ken. i v r t j
16. Pd4 Pd4t
17. f4 Dh5. Alweer een Dame zet.
18. Ld4: Pe4. Er dreigde 19 Taelf
waarop Le6 ndet kan wegens" 20 f5,
19. Le4: de4.
20. Dc3 gericht op c7 en g7.
20f5. Zwart wil voor alles den
belangrijken e pioni behouden.
21. Lg7. Tf7. j
22. Le5 Le6.
23. Tael Dh4. Om te kunnen retireeren
naar el. i
24. .Te3 De7.
■25. Tg3f Kf8 heeft met andens zonder
verlies.
26. Ld4driegt Lc5 met dame winst. Maar
er zit nog een veel gevaarlijker drei-
ging in. Zie maar:
26b6 om Lc5 te verhinderen.
27. Lb6! Zwart geeft op.
Immers op 27cb6: volgt Dh8 mat.
En op Ke8 volgt Dc6 met Torenwinst.
Probleem No. 14 (F. B. H. Bottger.)
Zwart (4)
mm.mM.
Ww Wm
g h
Wit (8)'
Wit geeft mat in 2 zetten.
Oplossing probleem No. 10 (F. B. H.
Bottger.
1. Kcl (tempo-probleem le soort)
1. d3 2 Dc4 mat.
1.P. onv. 2. Df5 mat' -
1. Kd3 2. Dc2 mat.
1. Kf4 2. Td4: mat /T]
1. Kd5: 2. Pf6 mat.
Op de andere 4 velden krijgt de W. Koning
schaak.
Een goed probleem met meerendeels mooie
matstellingen. i
Oplossing Eindspel 22.
Stand: Wit Kgl De3 Tb5 LbS en b3 pi
a4, b2, d4, f2 en g2.
Zwart: Kg8 Dc6 Tf8 Ld8 Pe4 pi a5, b4,
e6, g5 en h7.
1 f3 Pd6. 2. Le6:f Pf7. 3. Tg5:"-f Pf7. 3.
Tg5:-j- Kh8. 4. Le5+ Pe5: 5. De5: Lf6. 6.
Df6-j- Tf6: 7. Tg8 mat.
Op 3Lg5: olgt 4 Dg5 Kh8. 5. Le5
Pe5: 6. De5 en mat op den volgenden zet.
Probleem No. 15 van Corl Schtechtei; i
(tweezet) i
Wit: Kfl Dh6 Pf2 en d2,
Zwart: Kcl pi c2 en c3.
Instructie.
Wit brengt hier natuurlijk' een paardoffer
(cd2:). Het is gemakkelijk te zien, dat de
witte D. dan op al mat kan geven. Hij heeft
dan de keus tusschen Da6 en Dh8. Daar
Dh8 na K'b2 niets uitwerkt, zal Da6 de
sleutelzet blijken te zijn. i
1. Da6 Kd2: 2. Dh6! mat
1. cd2: 2. Dal mat
1. Kb2 2. Fd3 mat. (Prachtige
matstelling!)
Oplossingen von No. 1'4 worden inge-
wacht uiterlijk Woensdag 10 September.
Goede opl. ontvangen van Jongedijk van
de probl. no. 10 en 12. fi
F. C. Loos no. 10 en 12.
N. Termaat no. 10 en 12.
Allen uit Alkmaar.
S. te S. no. 8.
Zwart: 12 schijven op 2, 6, 8,9, 12,16, 18,
19 20 26 30 34
Wit: 11 schijven op 17,27, 31, 32, 33, 37,
38, 41, "44, 48, 50,
speelt wit:
1. 50-45 11 12:211
2. 33—29 2. 34 23
3. 32—28 3. 21 of 23:43
4. 48 39 4. 23 of 21 32
5. 37 28 5. 26 46
6. 44—40 6. 46 23
7. 40-34 7. 23:40
8. 45 14!
Ter oolossing voor deze week:
PROBLEEM No 823 1
van W. J. N. v. d. MOLEN, Alkmaar.
Zwart: 12 schijven op 2, 4, 7, 12, 16/20,
24 29 30.
Wit': 12 schijven op 21, 27, 28, 33, 36, 38,
39, 41, 42, 46, 48, 49.
Oplossingen voor of op 3 September, Bu
reau van dit Blad.
CORRESPONDENTIE.
H. L. te A. In den door U opgegeven stand
lijikt ons in uwe notatie dc volgende voortzet-
ting de beste 9—14, 32—28, 18—23, 37—32,
1218, 3025, 711, 3111 enz. De stand
is vrijwel gelijk.
OPLOSSINGEN DER RAADSELS UIT T
VORIGE NUMMER,
\oor grooter en.
1. Door omzetting der letters: gietere, r
2. Kom, pas; Kompas.
3.
D
0
R
A
O
D
E
R
R
E
1
N
A
R
N
O
Schar, lakenscharlaken,
Voor kleineren.
Lot, <N>t, mot, rot, zot v
Koets, Ier; koetsier.
We zijn laat, he? Oi valit het nog mee?
(Theo.)
Had de -zebra maar een jong? (Bram).
*'Je moet dit scherm anders zetten; zoo
valt het om. (Herman.)
*Ja, apen vind ik ook grappige dieren.
(Jaapj
Pad, den, sfoel; paddenstoel.
OM OP. TE LOSSENl
Voor grooteren. y.
1, Op de kruisjeslijnen komt de naain van
4.
Aan de Dammers!
Met dank voor de ontvangen oplossingen
van probleem No, 822 (auteur Boissinot).
Stand
Zwart: 10 schijven op 2, 3, 7, 10, 12, 20,
21, 27, 31, 40 en dam op 25.
Wit: 10 schijven op 13, 19, 23, 32, 35, 38,
43, 44, 47, 48.
j
0 piossing i
1 TP
1',
32—28
1.
40 :49
2.
48-42
2.
25 37
3
13— 9
3.
3 14 of 49 32
4.
19—13
4.
49 :32 of 3U4
5,
47—41!
5.
37 :46
6.
28: 8
6.
46 19
7.
13: 4
7.
2 13
8.
4 31
een stad in Overijssel,
iX
X
X
X
~7i
XXXXXXXXXJ
f r
x
x
X
X
lste rij een klinker.
2de
3de
4de
i t
Goede oplossingen ontvingen wij van de
heeren: W. Blokdijk, C. Betlem, G. J. C. De-
nijs, P. Dekker, D. Gerling, G. J v. d. Ploeg
te Alkmaar, P. Kleute Jr, den Haag.
Van't vorig probleem nog goede oplossin
gen ontvangen van A. Schroodcr te Wagenin-
gen.
Wij vragen uw aandacht voor de volgende
combinaties van den heer Kleute:
Zwart: 10 schijven op 3, 7, 18, 20, 21,
23/26, 35.
Wit: 10 schijven op 29,31, 34, 37, 38, 41,
43, 45, 47, 50.
Wit speelt en wint doorf
1.
38—32
1. 24
2.
34—29!!
2. 33 24 of 23:34
3.
32—27
3. 21 32
4.
37 30
4. 26 46
5.
30—24
5. 20:29
G.
47—41
6 46 49
7.
50—44
7. 49 40
8.
45: 1!
den volgenden stand
2.
5de
6e
7de
8ste
9de
Mijn
een boom.
een kruipdier. -r-
een stad in Di'.;:schland;, dichtt bij
onze grens.
't gevraagde woord1.
een zeer brand- en onfvlgmbare
vloeistof.
een verlichtingsvoorwcrp, i
een zaugstem.
een medeklinker.
geheel wordt met 10 letters ge-
schreven en ncemt een stad in Noord-
Brabant.
Een 1, 9, 3, 7 is een dans.
Een 6, 9, 7, 8 is een deel van een schip.
5, 6, 6, 9 is een meisjesnaam.
Een 10, 2, 7, 8, 5, 4 is een stekelige plant.
Een 10, 5, 3, 8, 9 is een' riviermond.
3, We!k gerecht kun je maken van:
woest pen er
4. Begraven steden in het buitenland:
Heb jij de tang ergens gezien?.
Laat me dan nog even fietsen.
Je moet in bad en daarna ^aan slapen.
Sprak zij tegen u anders dan itegen mij
He ja, Mien, sta een poesje aan ons af.
Voor klcineren.
1, Met a ben ik een sluitmiddel, met e een
rivier in ons land, met o een krul, met
ui iets, dat men sluiten kan en met oo
een ui.
2. Mijn geheel wordt met 8 letters gescbre-
ven en noemt een boom.
Een 7, 5, 3 is een Weedingstuk.
4, 2, 6, 4, 8 is een vrouwelijk familielid.
7, 2, 6 is een jongensnaam.
Een 1, 5, 3, 4 dient om iets in te bergen.
3. Met g ben ik een gewicht, met B "een
jongensnaam en met t een vervoer-
middel.
4, Als 12, 3, 4, 5 de naam eener maand
is, 6, 7 een voegwoord.
8 een medeklinker.
9, 10, 11 iets, dat ons land tegen hoog
wrier beschermen moet.
HANDELSAVONDSCHOOL ALKMAAR.
CURSUS 1924/1925.
De WAARNEMEND DIRECTEUR do
HANDELSAVONDSCHOOL brengt ter alge-
meene kennis, dat de TOELATING- en HER-
EXAMENS zullen worden gehouden op
DSNSDAG 2 en DON'DERDAG 4 SEPTEM
BER as., telkens des avonds f>V? uur, in het
gebouw der school (DOELENSTRAAT, hoek
NIEUWESLOOT) en dat de lessen worden
hervat op VRIJDAG 5 SEPTEMBER as.
Zij, die geen persoonlijk bericbt van onder-
geteekende hebben ontvangen, zigi zonder
examen toegelaten.
Alkmaar, 30 Augus.tns 1924.
De wnd. Directeur voornoemdw
G. LOUWAARS.
Buitenland.
MENSCHENETERS OP NIEUW
GUINEA.
1 Begint zoo langzamerhand een sage te
worden, dat bestaan van eclite kannibalen.
Toch is het verschijnsel nog waarlijk niet
zoo zeldzaam, als men geneigd is te geloo-
ven. Zelfs in onzen archipel komen nog ras-
echte menscheneters voor; al behoeft men nu
cok geen vrces te hebben, dat men bij een
wandelingeitje om het Bataviaasche Konings-
plein tot goeden buit voor het braadspit ver*
klaard wordt. Om dergelijke gebruiken waar
te nemen, moet men een eindje verder uit de
buurt gaan, naar Nieuw-Guinea.
Pater Vertenten, de bekende missionaris,
die zijn beschavingsarbeid reeds sinds jaren
in dien duisteren uithoek van ons rijk ver-
richt, vertelt daarvan het volgende in „Het
Indische Leven":
„Mensch'anvleesch is er een ruibartikef
een heel been met dij en a! heeft de waarde
van een ijzeren biji. Men kan een- schouder-,
rug- of ribstuk koopen met varkenstanctoi,
hondentanden of met de hier zoo gewilde
kleine schelpjes, die als geld dienst doen.
„Men slacht niet zoo maar lukraak, maar
kalmweg en met kennis van zaken. Zoo goed
als niets gaat verloren. Ook de ingewanden
worden verorberd; het vet daarvan is zelfs
zeer gezocht. De handeni worden aan barni-
boes gestoken boven het vuur geroosterd en
daarna tot stukjes gekap"De hersenen wor
den warm uit ae heetgestoofdC schedels ge-
nomen, nadat men deze met een zwaar voor-
werp heeft verbrijzeld. Dat alles is nam-
nam", eten; en volgens hfcn is er geen iteer-
lij'ker eten dan mensciienvleesch
„Sommige ernstige vergrijpen tegen zeden
en d'an word'en met den diced gestraft en
de dbode wordt dan natuurlijk opgegeten.
Men zou het jammer vinden zulk een iekker-
nij te laten bederven.
„Zelfs gaat men zoo ver; dat men de !ij-
ken van verongelukte stamgenooten verorbert,
na toch eerst ernstig over den doode te heb
ben getreurd. Zoo is het eens gebeurd, dat een
paar gidsen van vogel jagers bij wijze vap
proviand gebraden stukken van een kind mee-
namen, dat uit de hooge palenhut te pletter
was gevallen!
„Voor het overige zijn het natuurlijk in de
eerste plaats yijanden van den stam", of lie-
den die men in de riinboe heeft overvallen,
welke deze aanvulling van de provisiekast op-
leveren; bij de in het binenland fcuiten in-
vloedsfcer van het bestuur nog geregcld
plaats hebbende sneltochten viert het kanniba-
lisme natuurlijk hoogtij".
EEN KWAADAARDIGE OOIEVAAR.
Een merkwaardiigen aanval van een woe-
denden ooievaar op een knaapje, vertelt de
Barry-correspondent van de „Daily Herald".
De inwoners van het dorpje S.wanbridge in
Zuid-Wales werden al eenige dagen achter
elkaar aangevallen door een ooievaar en het
werd op't laatst zoo erg, dat de menschen
haast niet meer hun huizen uit durfden.
Een knaapje van tien jaar, buiten op het
land aan't wandelen, kreeg het eveneens te
kwaad met het beest, dat hem tegen den
grond wierp en naar zijn oogen begon te
pikken'. Het kereltje verdedigde zich man-
moedig, en hield den nek van het beest zoo
lang vast, tot het dood neerviel. Men denkt
dat het dier in Engeland kwam, uit den
koers geraakt door de zware stormen uit
Holland. De afstand tusschen de vleugels
van het dier bedroeg Met minder dan zes
voet.
DE AANSLAG OP DEN ZUID-
SLAVISCHEN ATTACHe.
De Bulgaarsche gezant te Belgrade heeft
aan den Servischen minister van buitenland-
sche zaken te kennen gegeven, dat de Bul
gaarsche regeering den jongsten aanslag op
den ZuidLSlavisehen militairen attache te So
fia betreurt, doch daarvoor niet de verant-
\voordelijkheid op zich nemen lean. De regee
ring bevindt zich in een moeilijke positie.
SCHADUWEN VAN EEN VROOLIJKE
BADPLAATS.
In Deauville, de modebadplaafs der groote
wereld, gaat het vrcolijk toe. Er worat met
geld gesmeten, en elken nacht worden er
fortuinen gewonnen en verloren aan de speel-
tafels, terwijl overdag de paaidenrennen mil-
lioenen francs \'an eigenaar doen verwisselen.
Uiteraard heeft deze toestand eveneens een
bende dieven en oplichters bijeen gebracht, die
hun deel van deze gemakkelijk venvorven
rijkdommcn trachten te krijgen.
Dezer dagen werd een bekende renstal-
eigenaar en mdionnair, Senhir Auchorena
Unzue, in de buurt van het Casino, waar hij
juist ettelijike duizenden aan de baccai-at-tafel
had gewonnen, overvallen, bewustelocs ge
stagen en beroofd van alles wat hi, bij zioh
had, :;ijn kleeren incluis. Hij bevindt' zich
thans in het hospitaal.'
Een andere millionnair, de heer Maurice
Cohn, 'n breeder van den bekenden paarden-
man mr. Jefferson Gohn, vond bij zijn terug-
'keer uit hetzelfde casino, zijn appartementen
in volslagen wanorde, terwijl alles wat eenige
waarde had, was verdwenen. Ook de bedien-
den waren nergens te vinden, zoodat men ge-
reedelijk vermoedt, dat zij medeplichtig zijn.
Gelukkig had de heer Cohn net het teschei-
den sommetje van 1 H millioen francs gewon
nen, zoodat hij niet geheel zonder middeler
bleef.
KORTE BERICHTEN.
Een instorting in de kolenmijn van Win-
terslag (Belgie) heeft den dood van drie niijn-
werkers veroorzaakt Een vierde is zwaar ge-
kwetst. Een ingenieur en tien arbeiders wer
den zonder letsel naar boven gehaald.
E>e „Neue Freie Presse" meldt uit Boe-
dnjxgt. dit de IJojjgaajsifhe begrooting vooi
U
ii 'iTiBirr-
WW
'■M 1315
--—-y
i
Ill
