Alkmaarsctie Gourant
De Kluizenaar van Far-End
FEUILLETON.
Dinsdag 16 September
Een Kermisvergadering.
Bo. Sid
1924
Honderd Zes en Twlnflgsfe Jaargang.
Stadsmewws
BOND VAN WOONWAGENBEWO-
NERS.
Door eenige woonwagenbewcciers is het
initiatief genomen een bond van Woonwa-
genbewoners op te richten, ter behartiging
van die geestelijke en materieele belangen der
leden. Het ligt in de bedoeling bimnenkort
een maandblad uit te geven, waarin op een-
voucfige wijze getracht zal worden ontwikke-
ring ondter deze menschen te brengen. De
bond zal niet het karakter dragen van een
- parlemetilair politieke beweging, doch zal uit-
sluitend door daadwerkelijk optreden datgene
trachten te bereiken, waarop zijn leden men-
schelijkerwijze recht hebben. In de eerste
plaats zal d'e bond1 de gemeenthn trachtea te
dwingen een redelijke standplaats beschik-
baar te stellen. Dit is wel reeds in de wet, in-
gaande 1 Februari 1920, opgenomen, doch
yele genieenten storen zich daar niet aan.
De voorbereidingscommissie bestaat uit de
heeren F. Sneiders, W. Slooten en K. Wouda.
Het correspondientieadres van den Bond is:
r, Sneiders, Woonwagenkamp, Alkmaar.
De Laat-winkeliers, die al meermalen ge-
toond hebben voor hunne belangen te kun n
opkomen en zich onlangs in een verecn
organiseerden, omdat zij als zoodanig
ten uitvoer kunnen brengen, hebben, g
men weet, zich destijds gekant tegen de
plannen om de kermis niet meer in hunne
straat, maar op den Koningsweg te houden.
Zij hebben ten slotte moeten berusten in de
verplaatsing, maar omdat die slechts een proef
voor een jaar was, waren gisteravond de le
den der vereeniging bijeengeroepen, om de
tnididelen te bespreken, die zouden kunnen lei-
den tot terugkeer tot den ouden toestand. De
neringdoenden op de Laat toch meenen door
de verplaatsing der kermis ernstig in hunne
belangen te zijn benadeeld. Een paar hun-
ner hadden de kat de bel aangebonden en
het bestuur verzocht een vergadering te hou
den om een en ander te bespreken. Het be
stuur voldeed aan dat verzoek en noodigde tot
de bijeenkomst ook uit drie raadsleden, n.l. de
heeren Govers, Veen en van Slingerland't, als-
mede den heer Coppetis, van den Bond van
Kermisreizigers. Van deze heeren verscheen
alleen de heer van Slingerland't, de anderen
zonden bericht van verhindering. In totaal
hadden ruim 30 heeren aan den oproep ge-
hoor gegeven.
De voorzitter der vereeniging, de heer
M. I. L e w ij t, de aanwezigen welkom hee-
tende, sprak zijn leedwezen uit over het ge-
ringe bezoek. Speciaal sprak hij een woord
van welkom tot den heer van Slingerlandt.
Spr. memoreerde, dat de vergadering was
belegd op verzoek van een paar leden. Aan-
teiding was het verplaatson van de kermis van
de Laat naar den Koningsweg. Verleden jaar
was de kermis nog op de Laat geweest en
had de tram gedurende dien tijd niet gereden,
omdat de kermis, eenmaal bij raadsbesluit op
de Laat geplaatst, ook slechts door een raads
besluit naar een andere straat kon worden
verlegd. Dit jaar was de kermis naar
den Koningsweg verplaatst en de Ver
eeniging vah Laatwinkeliers had er in
moeten berusten; het zou slechts een proef
zijn. En thans, nu de kermis achter dfen rug
is, is gebleken, gelukkig zei spr., dat de ver
plaatsing een vergissing is geweest. De ker
misreizigers zelf zijn ook allesbehalve met de
nieuwe plaats voor de kermis ingenomen.
Spr. deelde mede, dat het aanvankelijk de
bedoeling was geweest, een groole protestver-
gadering te beleggen, maar bij nader inzien
was het meer wenschelijk voorgekomen om
de leden eerst bijeen te roepen en hen te laten
uitmaken of eon groote vergadering als be-
doeld al dan niet nog zou worden uitgeschre-
ven.
Nadat de heer L e w ij t nog zijn voldoening
had uitgesproken over het verzoek der leden
om de vergadering te houden, gaf hij het
woord aan den heer K u e t e r tot het lezen
der notulen, die onveranderd werden va'stge-
ateld.
De voorzitter gaf hierna aan d'e on-
derteekenaren van het meergenoemd verzoek
gelegenheid om dat nader toe te lichten.
De heer P. de M oel zette daarop uiteen,
dat financieel nadeel van d'e verplaatsing der
kermis tot het verzendem van het verzoek had
geleid. Spr. zou het toejuichen, als een adres
aan d'en Raad kon worden verzonden met ver
zoek de kermis weer op d'e Laat te houden,
welk verzoekschrift spr. dan ook ter teekening
zou willen aanbieden aan de bewoners van
de zijstraten van de Laat.
De heer Jan van d1 e Pol wilde derge-
lijk verzoek aan den Raad aanvullen met na-
dere voorstellen betreffende de kermis week
ct is ai veer in dfen g®ST g«pokenY"~"5pT.''
twijfelde er niet aan of deze inzichten der
Laat-winkeliers waren wel onder woorden te
brengen ter kenmisgeving aan den Raad.
De voorzitter stelde voorop, dat het
bestuur zeer zeker motieven moet kunnen aan-
voeren voor het weder doen houden van de
kermis op de Laat. De kermisreizigers zelve
hebben al dergelijke motieven verzameld.
Waneer ook de Laat-winkeliers dit zouden
kunnen, zou het bestuur die motieven met
hand en tand verdedigen..
De heer Lansen had nu juist niet direct
schade gehad1 van de verplaatsing der ker
mis, maar wilde toch graag zijn- inzicht uit-
spreken. Wat de tram betreft, die rijdt toch
zoo vaak zonder passagiers, dat de Laat-
winkeliers best de risieo voor het stopzetten
gedurende de kermis konden dragen. Een
auto zou gemakkelijk alle passagiers hebben
kunnen vervoeren.
De heer H. J. d e G r a a f f meende ook,
dat een auto van de Heul tot d'e Voonncer ge
durende de kermis best in het verkoer zou
kunnen voorzien.
De heer d e M o e 1 deelde mede, van den
heer Willem Smit te hebben gehoord, dat de
Koningsweg niet breeder is dan de Laat van
de tramraiis tot het trottoir. Als dus de ker
mis weer op die Laat komt, zouden d'e kramen
met het front naar het trottoir gekeerd kun
nen worden en de tram achter de kramen
langs kunnen rijden.
De voorzitter geioofde, dat dit punt
wel buiien bespreking kon blijven, de groot-
ste kramen staan op de Nieuwesloot, maar de
draaimolen zou den doorgang voor de tram
toch versperren.
Het zwaartepunt van het eventueele verzoek
aan den Raad moet liggen in de schade, die
de winkeliers van de Laat en aangrenzende
straten hebben gehad van' de Verplaatsing dei'
kermis.
De kermisreizigers zelf hebben ook veel
schade gehad, doordat zij op de Laat reeds
van den ochtend af bezoeic kregen, terwijl zij
op den Koningsweg pas des middags tegen 4
uur behoefden te openen.
Wat het tramvervoer gedurende de kermis
betreft, spr. geioofde dat de schade voor het
stopzetten ervan gedurende de kermis van
verleden jaar gering is geweest. De gemeente-
raad stelt zich op het standpunt, dlaf de tram
als openbaar vervoermiddel niet tegengewerkt
mag worden en dat kan men met de heeren
eens zijn, maar als men duidelijk kan maken
dat het mogelijk is in het verkeer te voorzien
ond'anks het stilleggen van de tram gedurende
de kermis, zal dit een goed1 iets zijn.
De heer Venneker geloofdle dat d'e tram
meer bezoekers uit de stad voert dan zii er
brengt.
De voorzitter geioofde hiervan niet
veel, omdat de vacanties tegen.' de kermis groo-
tendeels afne^oopen zijn.
De heer Wagenaar stelde voor te ver-
zoeken de kermis een week te verzetten.
De heer Mciroos wilde de kramen .nog
meer achteruit doen plaatsen en de tram dan
toch laten loopen, maar dit idee vond geen
bijval, omdat het onuitvoerbaar werd geacht
De draaimolen zou toch in elk gcval een
hinderpaal blijven.
De voorzitter meende dat dergelijke
voorstellen, alsmede adviezen over het plaat
sen van bepaalde tenten e. d. op de Laat
buiten bespreking moesten blijven, omdat dit
tot de competence van de politic behoort.
Men moet zich houden aan het beoogde doel,
n.l. het weer plaatsen van de kramen op de
Laat.
De heer B a k k e r wilde een autobus laten
rijden, desnoods door de Langestraat
DeSecretaris zei, dat de kermisrei
zigers met cijfers aantoonen, dat zij schade
hebben geleden dooi de verplaatsing van de
kermis. Als de Laatwinkeliers dat cok kun
nen, zijn zij veel verder dan nu. En als dan
ook nog schadeloosstelling aan de tram kan
worden gegeven voor het stopzetten van oe
ritten gedurende de kermis, zou zeker veel te
bereiken zijn bij d'ett Raad.
De heer B a k k e r vreesde dat dan wel
zeer veel zou kunnen worden gevraagd, zoo-
dat de tram ten slotte van de bij dragen der
Laat-winkeliers zou bestaan.
„Neen, die bepalen wij,-' zei de S e c r et a
ris. „Wij bieden aan wat wij bijeen kunnen
krijgen uit bij dragen van de schade, die wij
leden van de verplaatsing der kermis".
De voorzitter legde er den uadruk op.
dat men moet komen met gegevens omtrent
de geleden schade. Dan zal het gevolg moe
ten zijn, dat de belasting-aanslagen ver
te zelf nadeel zal ondervmHen van de ker-
laagd worden, zoodat de gemeente ten slot-
mis-verplaatsing.
De heer Van Os geioofde niet dat het
stopzett enverleden jaar van dte tram aan-
leid'ing geweest is voor de verplaatsing der
kermis. Er zit iets anders achter, n.l. een ze
ker iemand in de gemeente, die bepaald wil
dat de kermis in een vierkantje komt. Met
het sluitingsuur is het evenzoo, de' wil van
den bedoelden persoon wordt doorgedreven
Verzet van raadsleden of wie ook helpt niets.
De voorzitter wees er op, dat die per
door Margaret Pedler.
Geautoriseerde vertaling van W. E. Pont.
32)
,,Goed." Trent took een shapel muziek uit
le kast en bladerde die snal door.
„We zullen deze eens nemen." (Deze wa-
ren enkele suites voor viiool en piano).
Sara's lippen tookken 'even. Hij stelde haar
op een vrij zware proef, want de pianopartij
van de suites die hij toedoelde, was verre van
ina'kkelijk. Maar dank zij het verstandige in
zicht van Patrick Lovell, die haar door een
van de beste leermeesters van die dagen had
laten lesgeven, was zij een goede speelster,
niet alleen door haar temperament, maar ook
door haar buitengewoon goede techniek.
Aan het eind van de tweede suite wendde
Trent zich enthousiast tot haar, met gloeiend
gelaat. Voor het oogenblik was hij niet lan-
ger de kluizenaar, op een afstand en raadsel-
achtig maar een krachtig kameraad, die on-
nriddellijk een gelijkgestemden geest aan-
voelde.
„Dat ging uitstekend, niet waar?" riiep hij
uit. wDe pianopartij is niet voor de oo«i maar
snW^och twf TSiiaiw'%^€ir!rfch etr
dan is er ook nog de gemeenteraad.
De heer V a n S 1 in g e 1 a n d t was over-
migd, dat de verplaatsing een fout is ge
weest. Op financieele bezwaren wilde hij niet
ingaan, want van' den Koningsweg kunnen
wel weer menschen' komeo met verzoeken om
de kermis daar te behouden. Wat betreft het
gezegde van den heer Van Os dat reclames
oij den raad, of welk van zijne leden ookpiicts
jeven, merkte spr. op, dat de raadsleden1 met
let sluitingsuur niets te maken hebben, dus
dun kan geen verwijt treffen van laksheid in
dlcz&i.
De heer V a n O s zette met een paar voor-
bee'lden uiteen, dat het toch mogelijk is, dat
deze of gene buiten den Raad om bewerkt,
dat een of ander, dat tot dusver verboden
was, wordt toegestaan.
Verder deelde spr. mee, dat vensclnllende
kermisgasten wel het dubbele staangeld wil
len betalen, als zij maar op de Laat mogen
staan. Dit jaar hebben zij niets verdiend.
De heer Hoogland geioofde dat bij
goed weer het vierkantje, dat voor de kermis
was bestemd, beslist te klein zou zijn geweest.
Thans, bij slecht weer, waren al politieagen-
ten noodig om op sommige punten het ver
keer te regelen.
DeSecretaris geioofde met, dat de
door den heer Van Os bedoelde persoon alles
maar kan doen wat hij wil. Was dit wel het
geval geweest, dan had hij verleden jaar de
kermis reeds laten verplaatsen. Neen, het
was anders, een raadsbesluit was daarvoor
noodig, al gold dit slechts voor een proef.
Nu die proef is genomen en de kermisreizi
gers tegen herhaling opkomen, moeten wij
ons met financieele gegevens bij hen aan-
sluiten en dan zal de Raad daar wel rekenmg
mee houden, daarvan was spr. overtuigd op
grond van door hem ontvangen inlichtingen.
De heer V a n O s hield staande, dat de
commissaris van politie de man is, die in ge-
vallen als dit zijn wil doordrijft.
De voorzitter waarschuwde voor ver-
warring en stelde in het licht, dat de ver
plaatsing der kermis slechts een proef was.
De Raad kan weer beslissen dat zij terug
moet naar de Laat en dan heeft de commis
saris van politie dit besluit uit te voeren. Om
nu zoo'n besluit uit te lokken, moeten wij met
cijfers de noodzakelijkheid ervan aantoonen.
De neringdoenden uit de zijstraten van de
Laat zullen ons daarbij ongetwijfeld wd wil
len steunen.
De heer de M oel zou er tegen zijn, als
de Laat schadevergoeding aanbood aan de
tram, als zij gedurende de kermis stop gezet
wordt. De kermis was er eerder dan de tram
Men mag die wat spr. betreft wel voor altijd
stop zetten. Laten wij genist een adres aan
den Raad verzenden, zei spr., dat aan de
Laat een paar millioen minder is ontvangen
door de verplaatsing der kermis.
DeSecretaris had gesproken over
schadevergoeding, omdat hem van enkele zij-
den verzekerd was, dat't verschillenden per
sonen wel een tientje waard was als de tram
gedurendte de kermis niet reed.
Op een vraag van den V oorzitter ver-
klaarde zich niemand meer begeering om
het woord te voeren. De voorzitter verzocht
daarom alien, die met cijfers de schade kun
nen aantoonen, door hen geled'en tengevolge
van de verplaatsing der kermis, dit bij het
bestuur op te geven. Wil men bij de adrcsbc1
weging aan den Raad ook betrekken de aan-
gelegen straetn, dan wilde spr. gaarne daar-
toe meewerken. De te geven cijfers blijven
het geheim van het bestuur.
De Becretaris legde er nog den na-
druk op, dat de opgaven niet afzonderlijk
aan den Raad zullen worden kenbaar ge-
maakt, maar slechts in een totaal-bedrag.
Overeengekomen werd dat de Vereeniging
van Laat-winkeliers niet met cle kermisreizi
gers gezamenlijk zal adresseeren, maar af
zonderlijk, echter wel gelijktijdig met hen.
De heer Lansen drong er nog op aan
om zoo eenigszins mogelijk het juiste bedrag
van de geleden schade op te geven.
De Voorzitter geioofde dat men met
eerlijke menschen te doen heeft.
Na lange besprekingen werd op voorstel
van dfen heer Lansen aan het bestuur
overgelaten om al dan niet de omgeving van
de Laat bij de adresbeweging te betrekken.
DeVoorzitter hierna de besprekingen
resumeerende, bracht aan het slot den heer
van Slingerlandt dlank voor zijne aanwezig-
heid en de woorden door hem gesproken, als
mede aan de pers voor hare welwillendheid
om deze vergadering bij te wonen en ten slot
te aan de leden voor hunne opkomst en de
gevoerde discussies.
ik was er zeker van" gliimlaehend na
de mander waarcp u kort maar kraebtdig mijn
vraag of u a vue kon spelen beantwoordde,
dat u er volkomen tegen opgewas'sen zoud:
zijn."
j Sar^ glimlachte hem toe.
„Ik clacht, dat het wel niet noodig was
conventioneele bewijzen van bescheidenheic
te geven tegenovcr u", zei ze. „U maakt
zelf ook niet zcoveel omslag van de diogen."
„Neen. Niets van wat ik zeg kan de din
gen beter of sledhter voor mij maken, dus
ben ik tenminste vrij van alle oonventie. Dat
is een van de wednige dingen, die mij' vergoe-
ding geven."
„Vergoeding voor wat?" De vraag ont-
snapte haar bijna voor zij het merkte en zi;
wachtte al op den snauw, dien zij voelde, dai
onvermijdelijk haar tweede onbescheiden
vraag van diien middiag moest vclgen.
Maar die kwaim niet. In' plaats daarVan
laveerde hij handig.
„Vergoediing voor de ontberingen van het
leven van een kluizenaar", zei hij luchtig.
„Dat leven is uw eigen keus", schoot zij te
rug.
„0 neen", hij scbudde Iieih hoofdl „wrjl
kunnen niet altijd kiezen, weet u. Deze wereld
is niet een soort van groot kinderspd."
Zij keek hem' nadenkend aan.
„Ik gejopf", zeidei zij ergsiig, „d|at al^
Gemengd Nieuws.
MOLENBRAND TE ZAANDAM.
Zondagmorgen te 9 uur heeft aan den Kal
verringdijk te Zaandam volgens de Crt. een
molenbrand plaats gehad, waardoor het toch
reeds gerfnge aantal molens langs de Zaan
weder met een is verminderd.
Ditmaal is de oude oliemolen „Het Zwarte
Kalf", dateerende van 1649 en thans in ge-
bruik om cacaodoppen en afval te verwerken
ats slachfoRef Van ltef"vtnfr gev'ai'ien'.
In den molen, die door een grooten petro-
leunimotor werd gedreven, was Zaterdag-
nacht tot 12 uur gewerkt, terwijl Zondagmor
gen te kwart over acht ecu waker nog een
ronde door den molen heeft gedaan. Drie
kwartier later werd de brandweer gealar-
meerd en stond de molen, waarin, behalve de
licht ontvlambare cacaodoppen, zich eenige
vaten petroleum en een groote partij turf be-
vonden in lichte taaie.
De aan het Kalf recht tegenover den bran-
denden molen gestationneerde drijvende mo-
torspuit gaf het eerst water. Voor de overige
motorspuiten was het terrein zeer moeilijk te
bereiken doch de brandweer slaagde er spoe-
dig in deze per zolderschuit over het breede
water „de Poel" te brengen. De groote auto-
spuit van de vrij will ige brandweer wist in een
minimum van tijd 300 peter slang" door „de
Poel" te leggen, waardoor het mogelijk werd
om de autospuit, die op 400 meter van den
brand stond, in werking te stellen. Te onge-
veer halftien stortte deze oude reus onder he-
vig gekraak in elkaar.
Van de aangrenzende pakhuizen kon
slechts een klein gedeelte worden behouden.
In den molen die de laatste jaren het eigen-
dom was van de firma T. Oly en Comp. te
Zaandijk werd met het 3-ploegenstelsel ge
werkt. i1 t(?
ERNSTIG ONGLT.UK OP DEN
NAARDER STRAATWEG.
Zaterdagavond geraakte op den Naarder
straatweg bij Huizen een jongen, te fiets, die
voor een vrachtauto en een groentekar, die
eveneens in de richting Huizen reed', wilde
uitwijken, onder dfen vrachtauto. In levensge-
vaariijken toestand werd hij naar de Majella-
stichting te Bussum vervoerd.
D'E BLUEBAND-RECLAME
OP BRI'EVEN.
Mr. L. S. G. de Hartog te Amsterdam, op-
tredende voor de Hofstede „Oud Bussem",
te Huizen deelt aan de Tel. mee, dat de Staat
der Nederlanden in zake de Blueband-recla-
me op brieven, in kort geding voor den presi
dent van de Haagsche recbtbank ged'agvaard
zal worden.
In de uitgebrachte dagvaarding wordt o.a.
gezegd, dat de eischeres (Hofstede „Oud
Bussum") door de handelwijze van den
Staat schade ondervindt in haar bed'rijf (be-
staande o.a. in den handel in boter met
Rijksmerk). De ontvangers harer brieven
ontvangen n.l. tegelijk met een in de envelop-
pe gesloten aanbeveling van het gebruik van
„boter met Rijksmerk", een aanbeveling voor
het gebruik van margarine, zijnde het toch,
zoo wordt gezegd, een algemeen bekend feit,
dat met „Blue Band" versch gekarnd, een
soort margarine wordt aangeduid:
Eischeres meent dat dientengevolge haar
boterdebiet achteruit is gegaan, achteruit-
gaat, althans ernstig gevaar loopt achteruit
te gaan en dat de administratie der Poste-
rijen het recht mist de haar ter verzending
toevertrouwde brieven te doen bestempelen
met particuliere advertenties en in ieder ge
val onrechtmatig handelt door op van
eischeres afkomstige brieven een adverten-
tie voor margarine te stemtpelen, uit welke
handeling voor eischeres,, gelijk gezegd,
schade ontstaat, althans kan ontstaan.
Eischeres is voornemens zoo spoedig mo
gelijk voor. de arrondissementsrechtbank te
's-Gravenhage een vordering tegen den
Staat aanhangig te maken, tot schadever
goeding.
Aangezien echter in afwachting van de
beslissing der rechtbank zij het grootste be-
lang heeft bij een onmiddellijke voorziening
bij voorraad, wordt verwacht, dat op de mi-
nuut zal worden bevolen, dat de Staat de
bovenomschreven bestempeling der aan de
post ter verzending toevertrouwde stukken
zal doen staken. Tevens zal worden ge
vraagd, dat gedaagde zal worden veroor-
deeld, om voor het geval bij niet onmiddei-
lijk na de uitspraak dan wel beteekening
van het vonnis de voor het voorzegdfe doel
noodzakelij'ke bevelen aan de administratie
der posterijen geeft, voor iederen dag, dat
hij hierin nalatig blijkt aan eischeres zal be
talen een som van vijf-en-twintig gulden dan
wel zooveel minder als de rechter zal billijk
achten, met veroordeeling van gedaagde in
de kosten van het geding en tevens met be-
paling van een termijn binnen welke eicheres
de hoofdvordering zal moeten hebben inge-
steld.
BELASTINGINSPECTEURS.
Een belastingambtenaar schrijft aan het
Hdbl.:
Indien de geruchten waarheid bevatten en
daaraan behoeft, naar het schijnt, niet lan-
ger getwijfeld te worden, dan wordt voor de
belastinginspecteurs in de groote steden en
met name voor hen, die tengevolge van de
centralisatie van de administratie behooren
tot de groep der zoogenaamde toegevoegde
inspecteuris, de financieele positie zoodanig
geregeld, dat de bij hun positie behoorende
eenvoudige bestaansveorwaarden niet lamger
aanwezig zullen zijn, zoodat voor hen slechts
de weg overblijft een goed heenkomen te zoe-
tijd juist van het leven terugkrijgen, wat wij
zelf als inzet hebhen gegeven."
Zijn mond irok venachtelijk sanien.
„Dat is een aardige theorie, maar ik ben
bang, dat ik die niet kan onderschrijven. Ik
heb mijn heele kapitaal dngezet. En ik heb
een niet getrekken.
In zijn toon' lag iets van vreemdie, ddffe
berusting in een lot, dat hem vijandig ge-
stemd was, en Sara had een gevoel van
groot medelijdea tegenover dezem man, wiens
harde, cynische levensbeschouwing bleek uit
bijna ieder woord, dat hij sprak. Het was
geen poseeren van zijrn leant daarvan was
zij overtuigd! maar een trek, die als't ware
op zijn natuur was ingeent door de gebeur-
temissen van het levem
Op jonge-meisjesachtige manieir toachtte
zij dien te besttijden.
„U is nog niet aan het eind van het leven."
Hij glimlachte haar toe een plotselimge
glimladh, die iets buitengewoon aaotoekke-
lij'ks had. Haar bedoeling was zoo onmisben-
baar, zoo aandloenlajk openhaxtig, zooals alle
pogingen van de jeugd zijn, die wil troosten
in een bitterheidt, die boveni haar begrip
ligt. -
„Er is toch geen' gelukkige greep imeer
voor mij te dden' im de grabbeltoo van het
leven, vrees ik", zei hij zacht.
Sai-a glipte door de opening, die hij vrjj-
keit. Doorde vodhgesfelde salarisherzTening
wordt op de financieele positie dezer ambte-
naren namelijk een drievoudige aanval ge
daan. Zooals ieder ambtenaar zullen zij
hebben te deelen in de algemeene salarisverla-
ging. Bovendien zullen zij onderworpai
worden aan een nieuwe schaal van salaris-
opklimming, met dien verstandie, dat zij, die
onder de bestaande regeling reals het rnaxi-
mum-sataris van hun rang, ini verband met
hun aantal dieostjaren, hebben tereikt, van
dit maximum zullen' worden teruggedton-
gen tengevolge van het voorgestelde stelseli
van langzame promotie. M. a. w. wile eent-
miaai het redrt had gekregen op de maximuni-
bezoldiging van zijn rang, zal naar een peil
teruggesteld wooden, d'at hij het bedoelde
maximum pas gaat bereiken na nog enkele
periodiekc vcrhoogingm te hebben doorge-
maafct. En in de deride plants zullen hun sj%-
larissen 400 per jaar blijven beneden het
maximum, dat aan hun ainbtgenooten, die
een eigen inspectie besheeren', bij gelijk aan
tal dienstjarai zal worden toegekend.
Zij, die eenigermate op de hoogte zijn van
de beteekenis voor den Staat van een nauw-
lettende en loyale behartiging van die fiseale
belangen in de groote centra, waaruit naar
proportie het leeuwendeel dler staatsinkoim-
sten voorkomt, zullien zich met verbazing en
tevens niet zondCr bezorgdheiid afvragen, wat
de regeering drijift om deze vooflrtdurend hi
den millioenenstrijd gewikkelde ambtenaren op
een bczoldigingsgrens terug te drioigen die
hen tot een voor de groote steden niet te
aanvaarden levenspeil brengt.
Onwiillekeurig zal men zich afvragen, of
de regeering met opzet het zwaarst te bewen
ken belastingterrein uit handen van de oude-
re, ervaren, maar duurdere werkkrachteQ
wil zien overgaan naar de aankomendle,
jonge, gcedikoopere ambtenaren, die echter
nog de leerschobl ,an de practijk zullen heb
ben dopr te maken. Opdat er toch vooral op,
de uitgaven enkele duizenden' guldieins bezui-
nigd zullen kunnen worden. Maar waarbif
men vergeet, dat een leerschool in de groote
steden duur is voor den Staat en dat het
profijt van zul'k een stelsel als men hd
meer belangrijke deel van het staatsbudget, de
debetzijde, in het oog neemt niet aan de
schatkist zal ten deel val'len.
CO NT ROLE DOOR DE VAKBEWEGING.
Het Volk bevatte dezer dagen een bericht
van den secretaris van het bestuur der af-
deeling Amsterd'am van den Bond van Han-
dels- en Kantoorbc dienden, volgens hetwelk
men zich „bij den dienst der (arbeids)-in
spectie" op het standpunt heeft gesteld, dat
voor de groote plaatsen afzonderlijke ambte--
naren voor de controle op de toepassing van
de Arbeids wet op de handels- en kantoorbe-
diienden zouden moeten worden aangesteld,
welke ambtenaren dan door de (belangheb-
bende) organisatjes (van het personeel) zou-
dten worden gesalarieerd.
Het was niet duidelijk, wat hior onder den
„dienst der inspectie" moest worden' ver-
staan. Was het de inspectie te Amsterdam?
Of was het wellieht het standpunt van den
directeur-generaal in Den Haag, 'ingevolge
een instructie van den minister? Zooveel is
zeker, dat ons bleek, dat de arbeidsinspeciie
te Rotterdam een dergelijk standpunt niet in-
neemit en dat haar ook geen mstructie van
dien aard was verotoekt.
Is het bericht in Het Volk juist, dan zou
het initiatief tot de bespreking met d'e verte-
genwoordigers van de afdeelingen der vier
landelijike bonden van handels- en kantoorbe-
dienden over de eventueele belasting van de
vertrouwensmenschen der vakbooden met de
controle over de naleving van de wet, uiitge-
gaan zijn van den hoofdinspecteur van den
arbeid te Amsterdam. De toepassing van de
bepalingen der Arbeidswet op de handels- en
kantoorbedienden werd bemic'eilijkt door het
feit, dat geen rijksgelden beschikbaar zijn.
De vertegenwoordigers der organisaties had1-
den echter bezwaar tegen een salarieering
d'eor de vakvereenigingen en stonden een aan-
stelliiig van onbezoldigde inspecteurs of con-
troleurs voor, in overeenste'mming met het in
het hoofdartikel van 6 dezer bespooken adres
van de besturen van het Bureau voor die
R.-K. Vakorganisaties, het Chr. Nat. Vakver-
bend en het Alg. Ned. Vakverbomdl I
Wij hebben ons nu vergewist, of men zich
wellieht in Den Haag op het in Het Volk
aangegeven standpunt heeft gesteld, wat uit
principled oogpunt invoering van een con
trole van den eenen burger door den andere,
althans door een door dozen gesalarieende
van beteekenis moest worden geacht. Aan de
generate dii-rectie van den arbeid verklaarde
men ons echter, dat dat niet het geval was,
zoodat slechts de mogelijkheid blijfr, ttat de
Amsterdamsche inspectie op eigen houtje heeft
gehandeld, of dat het bericht van den secre
taris van de afdeeling Amsterdam van den
Bond van Handels- en Kantborhediendien in
het Amsterdamsche blad van onjuiste voor-
stelling van de bespreking heeft gegeven.
EEN TRAGISCH GEVOLG.
Zaterdagmiddag is bij Balk drijvende ge-
von den het lijk van de 20- jar ige dochter van
schipper Bakker, die voor acht dagen aan het
Katerveer te Zwolle door een slag van het
liet.
„Natuurlijk niet wanneer u steeds blijft
bij de rol van itoekijker", antwoordde zij.
Hij keek haar ernstig aan.
„Ongelukkig heb ik geen recht meer om
een greep te doen. Zelfs al slaagde ik erin
een prijs te trekken dan zou ik dien toch
weer moeten teruggeven."
De kalme onfaerrocpelijkheid van antwoord
gaf haar optimisme een schok.
„Ik ik begrijip het niet", zei ze aarze-
lend.
„Niet?" zijn toon werd plolseling weer
harder. ,,Het is ook beter, dat u het maar
niet begrijpt."
De plotselinge verandering in zijn manier
van doen verbaasde haar. Hij sclieen zich
plotseling weer in zijn schulp teruggetrok-
fcen te hebben en sprak weer op den korten
sarkastischen toon van hun eerste ontmoe-
ting.
„Ik geloof", ging hij voort, rustig dte uit-
drukking van verdriet en verwondering op
haar gelaat negeerend, „ik geloof', dat ik de
auto hoor aankomen. U moest nu uw kousen
en schoenen maar weer aantrekken die zul
len nu wel droog zijn en dan kunnen we
gaan. Het regent niet meer."
Sara had een gevoel alsof ze plotseling
weer op een plaats van hoegenaamd geen' be-
teekenis was teruggedrongen. Hij liet haar-
duidelijk mei'ken, dat zij wat hem betoof, een
persoon van niet het minste belang was, door
haar te behandelen als een kind, dat lastige
vragen doet.
Tijdens hun gesprek van daareven 'had hij
zijn terughoudendheid even laten vallen, de
muziek had hen samen een korten tijd op we-
gen van wcderzijdsch begrijpen doen wande-
len, maar dat alles scheen nu op een verren
afstand verwijderd. Toen zij plaats nam in
de auto, had zij bijna kunnen gelooven, dat
de gebeurtenissen van den middag een droom
waren en niets meer.
Trent zat zwijgend naast haar, zijn voile
aandacht werd blijkbaar in beslag genomen
door het besturen van de auto. Eens vroeg hij
haar of zij het warm genoeg had, maar toen
zij bevestigend had geantwoord, verviel hij
weer in sti'lzwijgen.
Door zijn afgetrokkenheid, Voelde Sara
zich meer zeker en durfde hem nu van ter-
zijde aan te kijken. Heti was een eigenaardig
gezicht vol tegensttijdigheden, het had een
harde, bittere uitdrukking en toch had de
strenge mond aan de hoeken sen gevoelige
budging en de lijnen om de oogen, die op ver-
draagzaamheid en humor duidden, schenen
in tegenspraak met den indruk van bijna
brute kracht, die de gefronste wenkbrauwen
en dte sterke, hoekige kin gaven.
- v- - - JWordt yeryolgd-k 7
