De zwerver.
Minister C o 1 lj n betoogde, dat cle eenige
weg om tot sluitend maken der begrooting te
komen, is de verhooging der indirecte belas-
tingen. De tabaksbelasting kwam het eerst in
aanmerki-ng.
Navordering blijft onvermijdelijk om bil
lijk te blijven en alien gelijk te behandelen.
Ten slotte: de eommissie. De minister zou
aan de eommissie niet opdragen het tegen-
woordige stelsel te onderzoeken. De bezwaren
daaraan verbonden, zijn algemeen bekend.
Zij zal zich dus voornamelijk moeten bezig
houden met het onderzoek van een ander stel-
szl. De opdracht aan de eommissie te ver-
leenen zal zijn in den geest van hetgeen de
heer van Schaik wilde.
Na replieken werden de algemeene beschou-
wingen gesloten.
Bij art. 3 verzocht de heer Wintcrmans
(R.K.) het artikel in zake de navordering at
te stemmen, omdat dit aHerlei inoeilijkheden
zal geven.
De heer Staalman (V.-B.) verklaarde
zieh voor dit artikel.
De Minister was niet voornemens dit
artikel terug te nemen. De eerlijke winkcl-
stan-d zal er geen nadeel van ondervinden.
Het artikel werd goedigekeurd met 55 tcgen
23 stemmen.
Het wetsontwerp werd goedgekeurd met
56 tegen 22 stemmen, rechts tegen links, be-
halve de Vrijheidsbond.
SALARISSEN VAN AMBTENAREN.
'Aan de orde was de Interpellatie van den
heer Gerhard, in zake het standpunt van de
Regeering ten aanzien var de ambtenaren-
salarissen in verband met de laatstuitgeko
men editie van het Bezoldigingsbesluit en te-
vens ter zake van haar homing ten opzichte
van het centraal georganiseerd overleg.
De heer Gerhard (S.-D.) stelde de Re
geering de navolgende vragen:
1. Is de Regeering bereid de inwerkingtre-
ding van het nieuwe Bezoldigingsbesluit op
te schorten en inmiddels den toestand ten
aanzien van het -geldige Besluit in zooverre
te herstellen, dat op de salarissen van alle
ambtenaren dezelfde kortingen worden toe-
gepast en wel nevens het verhaal van 8 'A
pet. voor de pensioetvprernie sleehts eenmaal
een korting van 5 percent.
2. Is de Regeering bereid de verklaring af
te leggen, dat welke ook de beslissing zij o-m-
trent het bedrag der korting, bedoeld in de
vorige vraag, zij voor 1 Januari 1926 met
terugwerkende kracht tot 1 October 1924
geen verdere kortingen zal opleggen?
3. Is de Regeering bereid onverwijld de
noodige maatregelen te treffen tot herstel der
regelmatige betrekkingen met de Centrale
Coinmissie van Georganiseerd Overlegdeze
eommissie te reorganiseeren en haar op te
dragen zoo spoedig mogelijk een advies, c.q.
een ontwerp-herziening betreffende het opge-
schorte Bezoldingsbesluit in te dienen.
4. Is de Regeering niet van oordeel, dat
de grondsiag voor het Bezoldigingsbesluit
deze moet zijn, dat ook den minst bezoldigden
volwassen ambtenaar een salaris moet wor
den toegekend, dat hem een behoorlijk maat-
schappelijk bestaan waarborgt?
De interpellant lichtte deze vragen toe.
Ieder in de Kamer kent den toestand van
de ambtenaren thans en het is niet noodig
dien te schetsen.
Het is geen bewijs van zwakheid, wanneer
men rekening houdt met de mass ale uiting
van grieven. De fout is dat de Regeering het
eerst zoo ve-r heeft laten komen. De Regeering
maakt de lankmoedigste ambtenaren nog
dood met al haar verlagingsbesluiten. Spr.
ging al die besluiten na, die eindigden met
het nieuwe Bezoldigingsbesluit, dat als een
donderslag kwam. Inmiddels was al weer iets
daarvan terug genomen,.gelijk de Regeering
bij de Tariefwet heeft gezegd. Op die wijze
gaat het maar steeds door en niemand weet
waar het eind is.
Spr. had natuurlijk van tal van kanfen ve-le
klachten ontvangen. Hij zal die hier niet alle
behandelen, omdat het niet mogelijk is ze te
behandelen in de details. Het gaat voor alles
om de algemeene lijnen van het Bezoldigings
besluit. In de eerst-e plaats het normen-be
sluit. Dat was al een zeer ongelukkige greep
van de regeering. De groote verdienste van
het oud-e Bezoldigingsbesluit is het geweest
dat het een eind heeft gemaakt aan de enor
me verseheidenheid van salarieering. Van het
normenbesluit verwachtte spr. een chaos, om
dat ied-ere tak van Jienst nu moet -trachten de
menschen in te lasschen in die normen en
wat dat voor strijd zal geven lean ieder be-
grijpen. Wie die normen heeft uitgevonden,
weet van het innerlijk leven van de ambtena-
renwereld niets af. De Regeering is br.voegd
groepen uit bet Bezoldingsbesluit te nemen
en onder het loonreglement te brengen. Dit
beteenkt dat die groepen daarvan ernstig de
dupe worden, omdat de Regeering volkomen
vrij is ten aanzien van den inhoud van het
arbeidscontract. De Regeering kan in dit con
tract zetten wat zij wil en over den inhoud
hebben de ambtenaren niets te zeggen.
Verschillende fouien in de regeling wees
spr. aan: o.a. deze ten aanzen van hei yer-
schil van gehuwden en ongehuwden. Op zich-
zelf sprak hij daarover niet maar hij wees op
veischlllen die weer gemaakt worden in de
regeiing van dii versihi 1 en die tci groote
onbi.aiKi teen- leiden.
De positie van de tijdelijke ambtenaren is
geheel en al ongunstig omdat zij alle basis
mist en niet is vastgesteld op welke gronden
iemand tijdelijk kan worden aangesteld.
Spr. citeerde. de veroordeeling die in het
Katholieke Schotland over het Bezoldigings
besluit is uitgesproken. De ambtenarensala-
rissen zijn tot een sluitpost op de begrooting
gevonden, las men daarin. De Regeering
ontkende dat, maar haar redeneering gaat
niet op, hetgeen ook blijkt uit het feit, dat er
weer iets wordt gegeven nu er weer iets meer
in kas blijkt te zijn. Met de meevallers of
tegenvallers wisselen de salarissen. Het lijkt
er op alsof de onderwijzers het aan de be-
leefdheid van den. Minister moeten overlaten
welk salaris of zij krijgen zullen. Principled
ware het beter geweest dat de Regeering aan
de 20 pet. verlaging had vastgehouden; dan
was ze alleen door de Kamer weggejaagd.
Thans zijn de ambtenaren er het al'lerslechtst
aan toe, omdat de Regeering zich met scbijn-
bare toeschietelijkheid weet te handhaven.
Welk motief was er voor de bewering, dat
in 1925 de begrooting moest sluiten? Een
voorzichtig beleid kan best over meer jaren
een oplossing vinden voor het financieel even-
wicht. Het gaat hier om't lot van 150 dui-
zend personen. cn noe moet het deze te moe-
de zijn als zij lezen hoe het bij den kazerne-
bouw te Roermond is toegegaan?
Voor 1919 waren de salarissen der ambte
naren veel te laag. Ook zander den1 oorlogs-
toestand was men aan een verhooging niet
ontkomen. Het is echter een fout te denken
dat in 1920 de salarissen zijn gebracht op
het peil dat voor dien tijd gewenscht was.
Thans vergelijkt men 1924 met 1920, maar
dat is niet billijk want in 1920 waren de sa
larissen voor dien tijd- beslist te laag. Voor
een geleidelijke loonschaal overeenkomstig de
index-cijfers is veel te zeggen, maar dan
moet men de feiteliijke budgetten van de amb
tenaren nemen, want de thans geldende
index-cijfers hebben bitter weinig te beteeke-
nen voor de ambtenaren.
De intrekking van het premie-vrij pensioen
achtte spr. een onrecht. Hij wilde zich echter
pp het standpunt stellen dat hij daaraan nu
niet meer wenschte te raken, evenmin als aan
de eerste 5 pet. verlaging. In verband daar-
mede heeft spr. zijn eerste vraag gesteld
waarmede zijn tweede begrijpelijkerwijze in
contact staat.
In de jaren, dat spr. lid der Kamer was,
heeft het hem altijd tegen de borst gestuit als
over allerlei salariskwesties heen werd ge-
sproken, omdat men dan onbillijk werd tegen-
over hen, wier belangen niet werden bespro-
ken. Dat de regeering een systeem van over-
eenkomstigheid heeft opgesteld was zeer juist
en dat juichte spr. toe, omdat de Kamer
sleqhts algemeene lijnen kan bespreken.
Wat het georganiseerd overleg betrof, her-
innerde spr. aan vroegere besprekingen in de
Kamer over dit onderwerp. Van overleg is
geen sprake meer als op hoofdpunten vast
staat wat er gebeuren moet. Ge wordt geam-
puteerd, zoo was de mededeeling der regee
ring, maar gij moogt zelf aangeven in welke
volgorde gij uw ledematen geamputeerd
wenscht te zien. (Gellach.)
De regeering gaf het overleg een geheel
verkeerd karakter door de eommissie aan
banden te leggen en heeft feitelijk het over-
leg afgesneden. Zij verwierp het voorstel om
het overleg te heropenen, omdat naar zij zei-
de, zij niet met de eommissie kan werken. Er
waren groepen'die meer verwachtlen van on-
derhandsch overleg en -van die opvatting
heeft men later spijt gehad.
Sf>r. citeerde het artikel uit Het Vaderland,
waarin een vergelijking is gemaakt tusscben
de salarissen van nu en van 50 jaar terug.
Daaruit bleelc, dat de salarisregeling van
1920 eigenlijk sleehts een inhalen is geweest
van den achterstand.
Overleg heeft geen beteekenis als het sim-
pel advies is; de ambtenaren moeten vertrou-
wen hebben dat hetgeen de eommissie besluit,
een zeer goede kans heeft aanvaard te wor
den en de regeeringsvertegenwoordigers moe
ten komen met verantwoordelijkheid.
Spr. lichtte nog even zijn vierde vraag toe
De Minister van Binnenlandsche Zaken, de
heerRuys de Berenbrouck, begon
met te zeggen, dat salarisvermindering on-
aangenaam is, ook voor de regeering, die
ze moet toepassen. De Regeering heeft altijd
als ze kon veeil voor de ambtenaren gedaan.
Als regel kan men zeggen, dat de ambtenaar
de Regeering trouw client en spr. onder-
sc'hreef wat de heer Gerhard heeft gezegd.
Een behoorlijke bezoldiging is voor hen ge
wenscht en billijk en een regeling der rechts-
positie is een beweging van veel ouder datum
dan van 1919. Onjuist is het, dat de liefde
sedert 1919 is teruggegaan. Ook bij demo-
cratische gemeentebesturen valt hetzelfde
waar te nemen.
Salarisvermindering verbittert, natuurllijk,
maar de Regeering heeft niets kunnen voor-
komen wat gebeurd is. De ambtenaren heb
ben zelf het grootste belang bij het behoud
van het Nederlandsche crediet. De Regeering
heeft gedaan wat zij kon en als zij iets ver-
beteren kon, deed ze het. Het gaat niet aan,
dat de heer Gerhard daarvan nu een verwijt
maakt, dat zij nl. onvast is in haar beleid
Het normen-stelsel is aanvaard, omdat 't
bezoldigingsbesluit fouten had en deze wer
den ondervangen. Het centraal bureau voor
ambtenaarszaken en de Minister van Finan-
cien hebben beide bij de salarisherziening
mede te spreken.
Bij de overbrenging uit het Bezoldigingsbe
sluit naar de Lobnregeling lijdt niemand
schade, ook niet de brievenbestellers. Hun po
sitie blijft onveranderd.
Spr. ontkende dat salarissen sluifposten
zijn van de begrotoing. Het zijn juist dte amb
tenaren, die weer salarissen vragen omdat die
staatsfinancien er beter aan toe zijn. Bij
hoofds'tuk I zullen vele financieele mededee-
lingen worden gedaan en daarom laat spr. de,
financieele kwesties rusten.
Bezuinigingen zijn op alle departementen
aangebracht en spr. bleef daarmede voort-
gaan.
Op vraag 1 antwoordde de Minister ont-
kennend, omdat de toestand der rijksfinan-
cien nog niet in die mate verbteerd is, als
men bier en daar wel meende. De indexcijfers
zijn niet van dien aard, dat verandering nood
zakelijk is. De regeering wil gehuwden en on
gehuwden niet gelijk stellen en houdt haar
standpunt in dit opzicht vast.
Op vraag 2 kon spr. geen antwoord geven,
omdat niemand weet wat er gebeuren zal in
den loop van een jaar. Niemand kan zeggen
wat er na 1 Januari 1926 zal gebeuren moe
ten. Niemand kan zich a priori verbinden.
Voor 1925 is de toestand gelijk reeds is me-
degedeeld.
Het georganiseerd overleg is niet afgebro-
ken. Het was noodig dat de commisie van
G. O. spoed maakte, maar van overhaasting
is geen sprake geweest. De Regeering zal den
pas blijven aangeven en niet de C. C. en
G. O.
Thans is in overweging een herziening van
de regeling van het overleg, dat echter altijd
het karakter van advies moet hebben.
Vraag 4 is spr. te vaag. In het algemeen
was hij gen-eigd haar bevestigend te bean-t-
woorden, maar dat zegt nog niet veel.
De vergadering werd verdaagd tot heden
een uur.
bank fit fieslag wareh geSbmM. Ojiflter ote "fe-
veilde stukken bevonden zich nog eenige
artikelen van Landru: linncngoed1, meubelen
en een aantal sieraden. Daar echter een zekere
mevr Friedmann, zuster van mevr. Cruchet,
een van Lamdru's slachtoffers, en mej. Fer-
nande Segret, de eenige,, verloofde" van
Land'ru, die aan den dcod is ontsnapt, beidcti
beweerden, dat de sieraden haar toebehoor-
den, de eers'e in haar hoed'anigheid van erf-
gename harer zuster, de tweede krachtens het
feit, dat Landru ze haar ten gesdhenke zou
hebben aangeboden, werd de verkoop voors-
baods opgehouden tot dat de rechtier zal heb
ben beslist.
GEVAARLIJK LONDEN.
De statistieken van de Londensche ver-
keerspolitie toonen aan dat in de maanden
Juli, Augustus en September 10.000 vei-
keersongevallen hebben plaats gehad waar-
van 124 met doodelijken afloop.
De particuliere auto's maakten de meeste
slachtoffers n.l. 5974 ongevallen met 55 ge-
vallen met doodelijken afloop. De motorrij-
wielen doodden 26 personen van de 1997 on
gevallen. De omnibussen maakten 2238 on
gevallen- waarvan 41 met doodelijken af
loop. De tram was het minst gevaarlijk: on
der de 1132 door dit voertuig veroorzaakte
ongevallen waren er sleehts 2 met doodelijken
afloop.
DE BRIEF VAN ZINOWJEF.
De parlementaire medewerker van de
„Daily Express" meldt, dat de eommissie van
onderzoek uit het kabinet heeft vastgesteld,
dat de brief van Zinowjef door bemiddeling
van den geheimen dienst door het ministerie
van buitenlandsche zaken is ontvangen. Aan
dezen dienst rnogen geen inlichtingen worden
gevraagd, op welke wijze of door wie mede-
deelingen zijn ontvangen.
Omtrent de wijze van handelen van den
geheimen dienst wordt de grootste gebeim-
bouding in acht genomen, en zelfs het kabi
net kan geen bijzonderheden vragen, daar
men zich op het standpunt stelt dat onthul-
lingen over de verschaffing van documenten
aan ambtenaren in het buitenland het leven
kan kosten.
JACKIE COOGAN NAAR AMERIKA
TERUG.
Jackie Coogan heeft Dinsdagmiddag, in
gezelschap van zijn vader, moeder en gouver-
nante, de terugreis naarA merika aanvaard.
Aan het Parijsche station St. Lazare, waar
hen den trein nam naar Cherbourg, cm zich
naar de Vereenigde Staten in te scbepen, heb
ben de reizigers hem een luidruchtig vaarwel
toegeroepen.
EEN HANGBRUG VAN DRIE
KILOMETER.
De langste en sterkste metaaldraad ter we-
reld heeft men in Amerika vervaardigd voor
den bouw van een hangbrug over de Delawa
re, tusschen Philadelphia en Camden.
De draad, die lang genoeg is om den aard-
bol te omspannen beeft trekproeven van
223.000 Eng. pond per vierkante inch door-
snede doorstaan en als zij tot kabels verwerkt
is, zal zij een -gewicht van 36 millioen pond
houden. Toch zijn de draden nog geen halven
milimeter dik en men verwacht nog grootere
mogelijkheden van bruggenbouw met dit ma-
teriaal. De brug over de Delaware, die geheel
aan twee kabels komt te hangen, wordt 9760
voet lang, ruim drie kilometer. (De brug aan
den Mo-erdijk is met de dammen mee 2536 me
ter lang.)
NIEUW MARCONI-SYSTEEM.
Marconi, die na een afwezigheid van drie
maanden in Londen is teruggekeerd, deelde
mede dat hij de aanvankelijke moeilijkheid
van het „straalsysteem in radio", dat alleen
's nacbts werkte, heeft overwonnen. Binnen
enkele maanden, zeide hij, zal het eerste sys
teem in werking zijn.
Maafe van fcgen elkaa'r, zou dit wellicht het
leven gekost hebben van 100.000, of mis-
schien 1.000.000 kapitalisten, officieren en
roovers en alle pacifisten met afgrijzeu
hebben vervuld maar de oorlog zou zijn
voorkemen cn ziin slachtoffers direct en in
direct, 50.000.000 menschen, zouden zijn ge-
red.
Er moet, aldus gaan de onthullingen voort,
een ijzersterk proletarisch „militarisme" ge
steld kunnen worden tegenover het bourgeois-
militarisme. Volledige ontwapenmg van de
kapitalisten- en bourgeoisklasse en onszelf
bewapenen dat is de eenige waarborg voor
het welslagen van de revolutie en van het
comtnunisme.
Instructies worden o.a. gegeven voor net in
bezit nemen van banken en van mijngebieden,
terwijl, om voedselschaarschte bij een „blok-
kade door Churchill" te vermijden, onmiddel-
lijk de meest nabijzijnde winkels van gecon-
serveerde levensmiddelen moeten worden ge-
plunderd als de revolutie begint.
Marktberichten
Buitenlantl.
DE INBOEDEL VAN LANDRU.
Er heeft te Versailles een openbaye verkoop
plaat® gebad van een aantal kunstwerken,
meubelen en huishoudelij'ke artikelen, welke
eertijds toebehoorden aan bekende misdad'i
gers, en als getuigenstukken door de recht-
DE HERVORMINGEN IN TURKIJE.
Bij de zesde jaarlijksche opening van- de
Nationale Vergadering te Angara heeft pre
sident Moestafa Kem-al Pacha een redevoe-
ring gehcuden, welke van zijn optimisme ge-
tuigde. Hij erkoi-de echter verschillende te-
kortkiomingen van de Nationale Vergadering,
welke o.a. niet voldoende heeft gezorgd voor
Tufksche emigranten en ook de bestrijding
van de malaria krachtiger ter hand dient te
neme.n De geheele wijziging der Turksche
rechtspraak moet veel tijd kosten, maar de
president vond sommige veranderingen drin-
gend noodig.
Hij legde er bijzonderen; nadruk op, dat uit
Turksche hulpbronnen nieuwe spoorwegen en
straatwegen moeten worden aangelegd.
Angora heeft dringend behoefte aan- nieu
we gebouwen en verkeersmiiddden, omdat de
vestiging van een welvarende hoofdstad in
het centrum van Ana-tolie een goed: landsbe-
stuur zal bevorderen.
Hij verklaarde over den fimamcieelen en
commercieelen toestand van Turkije voldaan
te zijn. De binnenlandsche schuld wordt
zonder de hulp van een bnitenl-andsche lee-
ning afbetaald en de afdoening van de bui
tenlandsche schuld zal volgens gesloten
overeenkom-sten geschieden. Het ministerie
va-n financien is voornemens de- eeuwenoude
tiendenbelastin-g af te schaffen.
Het Turksche leger verkeert in beteren- toe
stand dan ooi-t te voren en hc-ewel de presi
dent een antwikkeling van- de Turksche vloot
beplei-tte, verklaarde hij, dat de Turksche
weerbaarheid alleen dient voor bescherming
van het land1 tegen aanvallen. Hij vertro-uwde
dat het grensverschil over Mesopotamie op
rechtvaardige v/ijze zal worden opgelosb door
den Vdlkenbond, welken- hij roemde als een
orgaan tot beveihging van de naties.
EEN .ROOD LEGER" IN ENGELAND
De „Morning Post" brengt „onthullingen"
over een geheimen leergang voor de opleiding
van officieren van het Britsche roode leger
De cursus blijkt bestcmd te zijn voor karnera-
den met een vastberaden revolutionnairen
geest, die niet vragen waarom een gewapen
de opstand moet worden gebezigd in den strijd
tegen het kapitalisme, maar boe deze moet
worden toegepast.
De slachtoffers en het bloedvergieten van
een revolutie, waardoor de menschbeid en -de
beschaving zullen worden herboren, worden
kleinigheden genoemd vergeleken bij impe-
rialistische oorlogen.
Als de arbeiders van alle landen (zoo
wordt verder betoogd) hun wapenen hadden
gekeerd tegen hun eigen onderdrukkers in
ALKMAARSCHE EXPORT-VEILING.
ALKMAAR, 5 Nov. In de lied-en gehou-
den veiling werd betaald voor: Andijvie
0.90—/ 2.60 per 100 stuks, Appelen 0.06
tot 0.30 per K G, Bloemkool 4.20—
20.70, Bloemendlaler kool 5.308.10,
Boerenkool 4.30—/ 6.80, per 100 stuks,
Bieten 2.10—/ 3.20 per 100 K.G., Druiven
0.64—/ 0.72 per K.G., Gele kool f 1 90—
5.80 per 100 K.G., Groene kool 4.80
8.60, Kropsla 1.10—/ 3.20, per 100 st.,
Koolrapen 1.702.80 per 100 K.G.,
prei 5.30—/ 9.40 per 100 bos, Pieterse-
lie 2.10—/ 3.20 per 100 bos, Peren f 0.01
tot 0.30 per K.G., Roode kool 2 20
6.10 per 100 K.G., Selderie 2.30—/ 3.40
per 100 bos, Spinazie 0.551.05 per
ben, Spruiten 1430 per 100 K.G., To-
maten 0.20—/ 0.41 per K.G., Uien
f 5.60—/ 7.80 per 100 K.C., Witlof 0.20
tot 0.35 per K.G.
BROEK OP LANGENDIJK (Lan-gedij
ker Groent-enveiling), 5 Nov. 22100 stuks
Bloemkool le soort 11.2022, 2e soort
4.907.60, 19500 K.G. Wortelen 1.40
to-t 2.20, 65000 K.G. Roode kool le soort
2.30—/ 5.20, 30500 K.G. Gele kool le
soort 2.20—/ 4.10, 75000 K.G. Witte kool
le soort 1—/ 1.40, Deensche witte 2—
4.70, 2775 K G. Uien: Uien 6.60—
f 7.70, Drielingen 6.60—/ 7.10, Nep
8.20, 3000 K G. Rammenas 2.904.80
alles per 100 K.G.
WARMENHUIZEN, 5 Nov. 1924.
Roode-kool le soort 1.904.20, 2e
soort 1.70—/ 2.10, uitschot 0.90—/ 1.40
Gele kool le soort 2.2-03.50, Witte kool
le soort 1.101.35, Bloemkool 17,
Uien 7.307.50. Aanvoer: 40900 K.G
Roode kool, 2800 K.G. Gele kool, 25500 K.G.
Witte kool, 1300 K.G. IJien, 220 st. Bloem
kool.
BOVENKARSPEL „de Tuinbouw", 5
Nov. 2924. Heden besteedde men voor:
Bloemkool 1 17-/ 25.50, II 813.50
III 3—/ 9.25, Roode kool 3.60—/ 5.10,
Witte lcbol 1.10—/ 1.30, Gele kool 2.20—
3.30, Uien 3.40—/ 3.60, Drielingen
3.45, Nep 3.30, Bieten 12—/ 14, Mid-
delbaar 1012, Kleine 6.50—/ 9.25
Spruitkool 3.
NOORD SCH ARWOUDE5 Nov.
500 K.G. Aardappelen: Schotsche .(9 20,
7900 K.G. Uien: Grove uien 5.706.50,
Uien 6.40—/ 7.60, Drielingen 5.70—
7.30, Nep 8.10—/ 9, 30700 K.G. Peen
1.50—/ 2.90, 96500 K.G. Roode kool
2.10 —f 4.50, 9500 K.G. Gele kool 2.50
tot 4.50, 107600 K.G. Witte kool 0.90—
1.50, 5100 K.G. Deensche witte 2.20-
2.90, 800 K.G. Kroten 2.70, alles per
10 K.G. 11800 stuks Bloemkool 6.60-
20.80, 2e soort 3.30—/ 5.50 p. 100 st.
Caesar Pasquali was linnenwever ge
weest in een klein, Ligurisch stedeke, tot de
oorlog twee vingers van zijn rechterhand had
opgeeischt. Van af den dag zijaer terug-
komst uit Ocstenrij-ksche gevan-genschap tot
diep in het jaar 1921 had de brave Caesar
niet opgehouden met zuchten over zijn nu
gemankeerd beroep. Weldra was er in het
stadje niemand meer, die niet op de vlucht
ging, zoodra er maar een tipje zichtbaar werd
van den verminkten Pasquali. Alleen de
waard uit het kroegje liet zich bij een glaasje
steeds weer opnieuw het lange verhaal aan-
leunen en stemde hoofdknikkend in met
Caesar's haat tegen den sdiurkachtigen,
Oostenrijkschen mditairen dokter, die de
nauwelijks beschadigde vingers bad afge-
knipt als sloeg hij de asch weg van zijn
cigarette.
De herhergier echter schonk noch zijn
glaasje, noch zijn deelneming voor niets en
allengs waren de geringe bezittingen van
den vroegeren linnenwever, als zijn gereed-
schappen, zijn Zondagsche pa-k, zijn bed, heel
het trctsche eigen bezit van twintig jaren,
stuk voor stuk naar den urtdrager gegaan,
itotd&t de leege wo-ning ook den huisheer geen
zekerheid meer bood.
Met open mend stonid de halve stad er-bij,
toen bet mooi :beschilderd schikl, waarop
Pasquali zijn naam had leeren spellen, afge
n-omen werd, waarna ieder opnieuw tevreden
aan zijn werk tcog, zonder dat er ook maar
iemand was, die het noodig achtte, den weg-
trekkende tenminste :ot de stads-poort uitge-
leide te doen.
Zonder eenig goed dan wat hij precies aan
den lijve meedroeg, ct-ond de eens geachte
man cp de hoogte van den Calvarienberg en
zag voor de laatste maal op zijn vaderstad
neer. Voor hem breidde zi-ch wijdademend de
zee uit; van alle rnuren hingen groote bloed-
droppelen onder den sfrak-blauwen hemel.
Het was de tuin der aarde, dien- Pasquali
tot Genua te doorschrijden had de witte
straatweg, voor hem uit, was het onuitwisch-
bare vcctspoor van den grooten Napoleon,
die dezen voor zijn, koninklijk schaakspel tot
de oevers had laten uitbeitelen.
Hoe mooi was Let eigen land'! Verlokkend
pron'kte de natuur met haar bekoorlijkheden,
verlokkend.... maar zoo vertammend-hoog-
mcedig, zoo ijzigHonverschillig als een onge-
naakbaar-schoone vrouw, die lachend over
de lijken barer vereerders schrijdt, blind voor
alles wat niet haar eigen scboonheid siert.
Caesar Pasquali. de cuiaJph,^K5s4 v^s p,ei.vaflgs.t
cfe man om deze kille gelijkmoedigheid kwalijf.
te nemen. Hij vermoedde heelemaal niet,
waarom die'glanzende verte zoo pijnlijk zijn
borst beklemde, die hem terug scheen te drin-
gen naar de rnuren der stad, welke hij juist
vloekend had verlaten. Zijn tekommernis
wcog bem nog eens zoo zwaar onder dit ein-
deloos hemel-gewelf, maar zijn kin ierlij'k-
heid begreep den inwendigen too- niet,
niet, die zich in hem verzette tegen lijk-
matig-blije schijnen, zoowel over k'. .ig en)
vreugde, over het zingen der kindereu op de
speelp-laats, als over zijn wanhoop; over het
spartelend-sterven der visschen, die bij het
havenboofd uit de metten tuiinelc.cn en Iret
zalig-zweven der meeuwen in het aether-
blauw. Zijn eenvoud kende alleen de kren-
king, die hem de menschen hadden aange-
daan, en zijn woedde kctste terug van de
zon, die zijn ellendc verguldde, op de tallooz#
daken drzer hartelooze, ondankbare stad...,(
Geen enkele begeleidei".... geen enkele heil-
wensch mee op het pad.... Binnen eene week
zou geen mensch er aanstoot aan hebben,
dat een vreemd gezicht uit het raam van des
linnenwever Pasquali's huis kijkt!
Wat hadden de menschen eigenluk tegeni
hem?... Hij had mogelijk maar daglooner
moeten worden? Dus, waar men hem als mees-
ter-wever gekend had, zou hij bij de iboeren
om werk moeten bedelen? Zou er misschien
iemand tevreden zijn door acht ongeoefende
vingers bediend te worden, als hij voor het-'-
zelf de geld tien gecefende kon hebben Zelfs
bij den olijvencogst had men hem sleehts met
tegenzin aangesteld en hem het geld als een
aalmces uitgesteld als had hij niet- eerlijk ook
zijn rug er bij gebrcken, precies als de an-
deren... Alles en alleen omdathij, Pasquali,
de linnenwever was. Een verminkte!
Klapp-erend sloegen zijn klompen over den
steffigen straatweg; hij bleef niet stilstaan,
keek niet meer om, wordat hij het midden
van de volgende kromming bereikt had en
zeker was, geen kerktorens en geen rookwol-
ken meer te ontdekken van zijn vaderstad.
Twee-en-veertig levensjaren hadden zich
daar afgespeeld en er niets achtergelaten,
waardoor hij zo-u kunnen denken: „Dat zal
mij er toch altijd weer terugtrekkenVan
niemand kon hij zeggen: „Die zal toch af en
toe aan me denken
Had hij, inplaats van "zijn vingers, zijn
leven op den Monte Grappa gelaten,, dan
was hij" tenminste een onderwerp van ge-
sprek gebleven, een naam op de steenen zutf
voor het gemeentehuis! Nu was hij erger dan
dood', uitgebluscht als had hij nimmer ge-
leefd. Wat hij onderweg gadesloeg, elke
boom, elk klein grassprietje, alles had zijn
wortelen op een bepaalde plaats ingedreven!
De keffend-e hond, dien hij met een steen zich
van't lijf hield, rend'e jankend naar een eigen
woning been en blafte hem van daar uitda-
gend aan.... Alles was ergens tehuis, crgens
op honk. Een rcttende sinaasappcl, die hij
gedacbteloos door de lucht gekeild had, was
in de struiken dot nrergevallen, elk sbentje
had zijn plaatsje,. waar het neer kon vallen!
Mocht men een mensch aldus de leege ruimte
insmijten, zonder dcel, zonder eenige toe-
vlucht als achtergrond?...
Toch... een... een plekje aehter.. een enkel..
kende hij cok! Hoe anders was zijn afscheid
geweest uit het vreemde, Duitsche bergdorpje
van de „vijanderi", teen hij enkele dagen na
den wapenstilstand met zijn ranseltje in den
spcortrein klom! Brood en spek hadden de
goeie menschen hem toegestopt; het heele
dorp had hem nog de hand willen drukken
en de binders der boerin, hij wie hij gewoond'
en gewerkt had, waren naar den tunnel ge-
rend om hem toe te wuiven.
Hij kreeg het bepaald warm bij die herin-
nering; hij zou uit vrijen wil daar terug kun
nen keeren, waar hij., innerlijk opgegeten
van verlangen naar't vaderland, twee jaren
versmacht had...
Wat zouden ze verrast opspringen, stond
hij plotselin-g voor hen! Hij zou stellig direct
een lepel in de hand gedrukt krijgen, een
plaats ingeruimd aan den gemeenschappelij-
ken schotel.
En de boerin?.... Pasquali voelde een aan"
gename siddering door zijn heele wezen bij
de herinering aan die goeie vrouw, -die het
zeker nu moeilijk had met de zeven, kleine
peuters, zonder mannelijke hulp in buis. Hij
daeht terug aan den merkwaardigen! avond,
toen uit Russisch-Polen het bericht kwam,
dat de boerin voortaan weduwe was en hij,
de vreemdeling, -de „vijand", dien men toen;
nog elkeni avond in de schuur opsloot, den
brullenden zuigeling had opgemomen en ge-
wiegd en gestreeld om de vrouw, die niets
van zijn taal verstond, op deze manier, over
het kind heen, zij.n leedwezen. uit te drukken.
Zij had hem wel begrepen... en toen was hun
vriendschap begonnen....
Caesar Pasquali grirtnilcte stil voor zich1
heen, de oogen in de verte richtend, waar in
de nevelen, -die zee en hemel weefden, de
glanzende petroleumlamp balanceerde en....
de handen over de tafel ineen, hij en de boerin
zaten, geen vara beiden elkanders taal mach-
tig... verlegen.... en toch tot aan de kloppende
keel berstens toe vol van een warm gevoel,
dat hen naar elkander toe dreef....
Pasquali zou nooit meer een droppel wijn
door zijn keelgat gieten, als -er in die beroerde
stad, in dit heele land, dat toch zijn „va-der-
land" heette, maar iemand leefde, die het
ook maar voor de helft evenveel' pleizier zou
doen om Caesar Pasquali weder te zien dan
die brave „Oo-stenrijksche" daar hoog
boven! I
Tel-kens, bij elken nieuwen bocht, die de
diep-uitgekloven oever tusschen hem en zijn
vaderstad boorde. zwol de verbittering van
Pasquali tegen zijn landgenooten machtiger
aan en de herinneringen uit den tijd der
gevangenschap straaldenl steeds in helderder
glans. i
Tegen den avond liep hij reeds zoo verze-
kerd voorwaarfs, als had hij het vaste voor-
nemen om in Tirol terug te keeren, reeds van
den aanvang dat hij was vertrokken gehad,
als was hij "alleen daarom weggegaan, om
dat het heimwee naar zijn vriendan in het
Noorden hem niet met rust hadden gelaten.
Hoe liep men toch direct anders, als men on
derweg aan lieve menschen! kon denken, een
vast doel had, dat naderbij kwam, bij elke
schrede! Hij' werd niet moede zich het oogen-
blik van. het weerzien voor den geest te roe-
pen, het verbaasde „Jezus Maria" der bee-
nige boerin....
En zoo werd de gansche nachf hem een
onvergeliikelijk schoon-e droom vara blije on-t-
Pasauali had weer een toekomst!
"at'teg jr
