Alkmaarsche Gouranl
De Kluizenaar m Far-End
7
FEUILLETON.
VOOR SPOEDICEAFLEVE-
RING VAN ALLEHANOELS-
ORUKWERK IS UWADRES
Henderd Zes en Twlntlgsfe Jaargang.
Donderdag 12 November
Ho. 289 192f
Kecfetszaken
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK.
DIEFSTAL
(Vervolor.)
Getuige v. Vliet telegrafist, deed dienst op
31 Juli aan het loket waar rijwielplaatjes af-
geleverd werden. Hij heeft wel een bankbiljet
van 60 ontvangen, maar weet niet van wien.
Getuige Graaf, winkelier, verklaarde dat
bekl. op 27 Juli 1033 bij hem een colbertcos-
tuum gekocht heeft voor 75 a content, doch
getuige heeft het costuum op afbetaling gele-
vcrd.
De electro-monteur de Graaf decide aan de
rechtbank mede, dat bekl. dekens en een led'i-
kant op afbetaling heeft gekocht. Getuige be-
sehouwt hem als een eerlijken kerel.
De getuige Westhoeve, eveneens commen-
saal bij de familie Simson, verldaarde niet
een bankbiljet van 60 ontvreemd te heb-
ben.
Getuige J. C. Brems, ambtenaar rijks ma-
rinewerf, verklaarde dat bekl. 1710 sailaris
heeft genoten in 1023. In, 1024 064.20 tot
1 Augustus.
Klaas Horsman, brigadier van politie, heeft
het onderzoek in deze zaak geleid. Hij heeft
gerelateerd, dat bekl. het bankbiljet op Woens-
diag van 60 aan de dames Huizer en Klei
heeft getoond. Deze bleef zulks ook nu volhou-
den. De dames waren erg zenuwachtig en ble-
ven beweren, dat het Woensdagavond was.
Getuige heeft bij bekl in beslag genom.cn
een bankbiljet van 10 t>1us 6.10, eerl en
ander in een portemonnaie.
De laatste getuige Vellinga, ambtenaar bij
de posterijen te Amsterdam"; heeft een or t-
zoek ingesteld naar een spaarbankbo-ckje ten
name van bekl. en is tot de conclusie geko-
men, dat geen postspaarbankboekje op naam
van beklaagde is uitgegeven.
Beklaagde zeide, dat hij in 1024 een spaar-
bankboekje heeft vernietigd. Hij had er alles
afgenomen en het boekje verseheurd en in de
prullemand gegooid. Er stand nog geld op.
Beklaagde geraakte hier kennel ijk in ver-
warring.
De officier kreeg na het getuigenverhoor
het woord tot het nemen van ziin requisitoir.
Spneker girng het getuigenverhoor nog eens
in extenso na en vermeende dat uit deze ver-
klaringen, gecombineerd met de vorige aan-
wijzingen, veroordeeling zal kunnen vclgen.
Beklaagde nam het niet nauw met de
waarhcid. Hij schroomt niet grove leugens re
debiteeren. Hij zat absoluut op zwart zaad,
terwijl hij greote uitgaven deed. Bekl. is de
eenige persoon, die onder verdenking staat.
Beklaagde kocht nagenoeg alles op afbetaling.
Na den diefstal heeft bekl. geleend geld te-
rug bet" °ld en heeft hij een gouden armband-
horloge gekocht. hcewel hij kort tevoren be-
weerde geen geld te hebben.
Ten slotte vroeg spreker veroordeeling van
beklaagde tot 4 marndfen gevangenisstraf
Beklaagde zeide dat hij het "niet gedaan
heeft.
Uitspraak volgende week.
Hierna sluiting der zitting.
ProTmeiaal Niemws
UIT ST. PANCRAS.
Het onlangs genomen raadsbesluit de elec
trise he verlichting van den Bovenweg in het
midden aan te brengen, is thans volvoerd.
Het blijkt thans een beiangrij'ke. verkeersver-
betering te zijn en cok de boomen, die ieder
jaar om die lampen besnoeid moesten worden,
kunnen thans beter tot ontwikkeling komen.
Evenals andere jaren hebben armvoog-
den zich het lot der minder gegoeden weer
ter harte gencmen en ziin door hen van he*
Veenderijbedrijf 10 a 12000 turf betrokkem
die eerstdaags onder hen die daarvoor in aan-
tnerkiog komen. gedislribueerd zullen worden.
h Weikome gift.
UIT BERGEN.
Dezer dagen had in de herienkamn een
vechtpartij tusschen herten plaats, met'het ge
volg dat een dezer dieren zoodanig gewond
werd dat het moest worden afgemaakt.
Voorts zijn de herten opgejaagd door een
hond die binnen de omrastering is weten te
komen. Een jong hert brak een poot, zoodat
ook dit beest het met den dood heeft moeten
bekoopen.
door Margaret Pedler.
Geautoriseerde vertaling van W E Pont
82)
Het was een ongewoon lange toespraak
voor Miles en Anclrcy s.iond hem met eenige
verbazing aan te kijken.
Miles, je bent eigenlijk een juweel. „Ik ge-
loof, dat je bijna zoo sterk op Garth's hand
bent als Jane Crab."
„Is Jane op zijn hand Hemick glimlachte.
„Goeje ouwe ziel tochIn ieder geval ben ik
niet van plan mijn deel toe te voegen aan de
rekening, die Trent te betalen heeft arme
'kerel
Audrey's gelaat werd zachter, toen zij zich
gereedmaakte weg te gaan.
„Het is toch wel om erg medelijden met
hem te hebben", gaf zij toe. „Sara gehad te
hebben en haar dan te moeten verliezen!"
Er was een vreemd licht in Herrick's
oogen, toen hij haar antwoordde:
„Haar hij heeft haar tenminste gehad, a!
•was het dan maar een paar dagen."
Andrey bleef staan met haar hand aan de
deurknop.
„Ik denk, dat Garth vroeg om wait: hij
hebben wou!" zei ze, en ging toen haastig
de deur uit.
^Andrey!" Miles sprong op, maar eer hij
de nuisdeur bereikt had, verdween zij al door
het hek den weg op en was buiten zijn be-
reik.
„Ze moet gehold hebbenzei hij beteuterd
hij zich zei f, toen hij naar de zitkamer ite-
nigikeerde,
UIT SCHOORE.
De raad vergaderde Woensdag ten 10 ure
voltallig.
De notulen werden ongewijzigd vasfge-
steld.
Het voorstel van B. en W. om het verzoek
van den lijnwerker zijn gratificatie van f 100
als verhoogd salaris te mogen genieten, aan
te houden om alsnog.de loonstaten in ver-
schillende andere gemeenten na te gaan werd
aangenomen.
Devoorzitter deelde nog mede, dat
de eleetriciteitscommissie voor de 100 in
den vorm van een gratificatie is.
B. en W. stelden voor het verzoek van den
kaehelaanmaker en schoolschoonmaker J.
Ridder om 25 verhooging eveneens aan te
houden.
Devoorzitter deelde nog mede dat een
door het hoofd ingesteld onderzoek had uit-
gewezen dat naar een belooning van 40 cent
per jaar het salaris 13 te laag was. B en
W. willen echter eerst nog een vergelijking
met den toestand te Groet.
Mevrouw K o k wenscht ook rekening te
houden met het schoffelen van den tuin, wat
door het schoolhoofd noodzakelijk werd ge-
oordeeld.
Devoorzitter oordeelde het de vraag
of dit wel de taak van den functionaris is.
Het voorstel van B. en W. werd aangeno
men.
Het verslag van de commissie van burge-
meesters en secretarissen over de krankzinni-
genverpleging te Gheel wordt voor de raads-
leden ter lezing gelegd.
Het procesverbaal over de kasopname
waaruit bleek, dat overeenkomstig de boeken
3711.45 in kas was, werd voor kennisge-
ving aangenomen.
Eveneens de goedkeuring van Ged. Staten
op het besluit tot het aangaan van een geld-
leening van 7000. Deze leening zal binnen-
kort worden gesloten.
De mededeelingen over het voortgezet on-
derwijs te Sehoorl, Groet en Katwijk werden
voor kennisgeving aangenomen.
Te Groet worat geen handwerkonderwijs
gegeven omdat zich daarvoor maar een leer-
ling had aangemeld.
Van het Bestuur van cle Bijzondere school
te Sehoorl was bericht ingekomen, dat aan
deze school een cursus in voortgezet onder-
wijs was geopend, gevolgd door 11 jongens
en 15 meisjes, waarom verzoeht werd om een
gelijke sutsidie en onder dezelfde voorwaar-
den als aan de andere cursussen waren toe-
gekend.
De voorzitter vond het een vragen
naar den bekenden weg omdat bekend was,
dat de Raad dit, evenals het vorige jaar wil-
de, mits blijvende binnen het crediet van
500. Het was wel mogelijk, dat de 500
onvoldoende zouden blijken te zijn, omdat
meer lesuren dan't yorige jaar worden ge
geven. Hoe te handelen, zal dan echter nog
onder de oogen worden gezien. Het is wel
gewenscht dat een regeling gemaakt wordt.
B. en W. zullen dienaangaande met voorstel-
len komen.
Na de opmerking van mevr. Heringa, dat
deze bijzondere school het vorige jaar voor
dit doel van de gemeente 50 subsidie had
ontvangen, werd de subsidieaanvrage inge-
willigd.
Aan de orde was nu de voordracht van B.
en W. tot wijziging der verordening op het
bouwen, sloopen en wonen in de gemeente
Sehoorl.
De v o o r z i 11 e r deelde mede, dat B. en
W. zich met de wijzigingen, door den Inspec-
teur van den Volkswoningbouw, Jhr. de
Graaf, gewenseht, kunnen vereenigen, .doch
een bedstee-verbod niet noodig oordeelen, om
dat men bij nieuwbouw al in de gewenschte
richting gaat, aangezien slechts 1/10 van de
nieuw te bouwen huizen van bedsteden wor
den voorzien.
De heer Schermer was van meening,
dat het geen kwaad kon, het maken van bed
steden te verbieden. Bedsteden zijn uit een
oagpunt van hygiene uit den tijd. Vastgetim-
merde ledikanten kosten niet meer en dienen
te worden bevorderd.
Devoorzitte r zeide, dat B. en W.
waar het reeds zoo weinig voorkwam, zich
op het standpunt stelden, dat de menschen
hierin vrij moeten worden gelaten.
De heer Du i n was het hiermee eens. Z. i.
stelt men in boerenhuizen wel prijs op het
hehoud van bedsteden.
Mevr. K o k was eveneens voor vrijlating.
De heer B ij 1 oordeelde, dat den laatsten
tijd in de huizen weinig bedsteden zijn ge
maakt, omdat voor't grootste deel groote hui
zen gebouwd zijn. In de kleine arbeiderswo-
ningen kan men de bedsteden niet missen.
Deze ontdekkinig scheen hem sfof tot nn-
denken te geven., Langen tijd zat hij roerloos
in zijn stoel, blijkbaar een of ander moeilijk
punt bij zichzelf overwegend.
En zijn gedachten hidden op dit oogenblik
geen verband met wat er naar "aanleiding van
't geval Trent besprcken was. Eerst toen de
Lavendeltante met eenigszins roode oogen
was terugekeerd, scheot hem het oorspronke-
lijke doel van mevrouw Maynard's bezoek
weer te binnen.
Tegelijkertijd trok hij de wenkbrauwen sa-
men als om al zijn gedachten te concentree-
ren en een cngearticu leerde uitroep ontsnapte
hem.
Juffrouw Lavinia keek op van het ragfijne
kantwerk, waaraan zij bezig was.
„Wat zei je, jongentief? vroeg ze afge-
trokken.
„Ik zei niets bepaalds", glim'lach'te hij te-
rug. „Ik cacht wait hardop, anders niet, want
er schoot me iets te binnen, dat ik vergeten
had."
De Lavendeltante keek verwonderd op.
„Ik begrijip met goed wat je bedoelt
Miles".
Herrick op weg naar de deur b og zich om
haar een kus te geven.
„Ik begrijp het ook niet, tante. Dat is juist
het gekke van 't geval", antwoordde hij ge-
heimzinnig.
Hij ging de kamer uit naar boven en kwam
dadelijk weer terug met een paar brieven, die
samengehoudeu werden door een eiastiekje, in
de hand.
Ze roken rnuf, toen hij ze openvouwde;
blijkbaar hadden ze vele jaren lang het dag-
licht niet gezien. Maar Miles scheen ze bui-
tengewoon belan'grijk te vinden, want hij las
ze nauwkeurig door, toen een tweede maal, en
zelfs nog een derden keer. Toen deed hij het
Met het malcen van bedsteden te verbieden
maakt men het den kleinen man te lastig.
Mevr. Heringa zou met het oog op de
gezondheidstoestanden de bedsteden in de
kleine arbeiderswoningen juist niet willen.
Een verbodsbepaling vond ze, nu blijkt, dat
men met het oog op het bedrijf, het behoud
ervan, in boerenhuizen op prijs stelt, zeer
moeilijk.
De voorzitter merkte nog op, dat in
de dichte bedsteden raampjes die met de bui-
tenlucht in verbinding staan, aanwezig moe
ten zijn.
Mevr. K o k zeide dat er reeds vele bed
steden met zulke raampjes zijn.
De heer Schermer betoogde, dat "die
vaste ledikanten in de arbeiderswoningen
niet duurder zijn dan bedsteden. Het hangt
sleehts af van den bouw.
De heer v. L i e n e n geloofde er niets van,
dat de bedsteden ongezond zijn. Zijn groot-
moeder werd er 90 jaar in, zijn grootvader
80 en spr. is zelf ook reeds 66 jaar.
De voorzitter voerde hier tegen aan,
dat de geest van den tijd tegen bedsteden is.
Bezwaren tegen ingebouwde slaapplaatsen
worden echter niet gemaakt. Het bezwaar is
alleen de deuren er voor.
De heer Du i n oordeelde, dat ingebouwde
bedsteden met gordijnen er voor de oertijd
beteekende, degenen die bedsteden willen wen-
schen er deuren voor te plaatsen. Spr. oor
deelde dat er al verboden genoeg zijn en
wenschte er geen meerderen in het leven te
roepen.
De heer Schermer zoa, na de gevoer
de besprekingen, maar geen voorstel doen.
Spr. hoopte dat zooveel mogelijk zonder
vaste bedsteden gebouwd zal worden.
Overeenkomstig het voorstel van jhr de
Graaf werd hierop de bestaande verordening
ingetrokken en de nieuwe verordening vast-
gesteld met de voorgesteide wijzigingen, be-
halve het bedsteden-verbod.
Het volgende voorstel voordracht Burg, en
Weth. tot het treffen eener regeling met me
vrouw van Masijk van Reenen inzake aan-
en verkoop van een tweetal strooken grond
gedeelten van de kadastrale perceelen Sectie
D. No. 1117 en 1108 voor 1 per M2. gaf
aanleiding tot een uitvoerige bespreking.
De voorzitter deelde mede dat me
vrouw van Masijk oorspronkelijk 195 M2
voor 100 zou krijgen. Zij krijgt nu 120 M2
en wenscht nu slechts 80 te betalen.
Aanvankelijk wist men echter niet dat het
stuk zoo groot was en B. en \)7. willen dan
ook het bedrag van 100 handhaven. de
grond die zij afstaat brengt echter een be-
langrijke verbetering voor den weg.
De heer Duin was met het oog op de weg-
verbetering voor het voorstel, doch vond an
ders de prijs te laag, aangezien de gemeente
voor grond van mevrouw van Masijk destijds
3 per M2 moest betalen.
De heer Schermer kon zich ook met
het voorstel vereenigen omdat de gemeente
iets goed heeft tt maken. Spr. zou anders te
gen een prijs van 1.50 per M2 geen be
zwaar maken.
D raad besloot tot het aangaan van de
voorgesteide overeenkomst, mits mevrouw
van Masijk 100 inplaats van 80 betaald.
Hierna was aan de orde de voordracht van
Burgemeester en Wethouders:
a. tot het verleenen van vergunning aan
F. Gouverne, notaris te Groningen, tot het
doen aanleggen van een weg op de kadastra
le perceelen gemeente Sehoorl, sectie C, nrs.
1047, 1076, 1077 en 1078 (het z.g, Oude
Slot) ter eploitatie van bouwterreinen;
b. machtiging te verleenen aan B. en W.
tot het voor de gemeente in eigendom en on-
derhoud overnemgn van den voor dezen weg
benoodigden grond resp. tegen een som van
1 en een onderhoudsbijdrage over 5 ja
ren van 50 per jaar, en voorts overeenkom
stig de condities in de desbetreffende con-
cept-vefbintenis, met bijbehoorend plan en
teekening.
De voorzitter gaf een tcelichting op
de teekening. B. en W. zagen het als een em-
stig plan.
De aanvrager stort 2900 in <Je gemeente-
kas en vei'bindt zich bovendien op boete van
f 200 twee landhuizen voor 1 September op
het terrein te bouwen. Meerderen zullen bo
vendien volgen.
De weg kan bovendien in eigen beheer
door de gemeente met te werk te stellen werk-
loozen gemaakt worden.
De heer Duin betwijfele of het beschik-
baar te stellen geld voor het maken van den
weg voldoende is.
Devoorzitter: Volgens het advies
van den opzichter wel.
De heer Schermer oordeeld'e dat het
alastiekje er weer om en bergde ze weg in 'n
lade, die hij zorgvuldlg afsloot.
Een paar dagen later kreeg Garth Trent
een briefje van Hemck of hij bij hem wilde
komen.
,,Je benlii in geen dagen bij ons geweest",
stood er. „Denk aan Mohammed "en den
berg, en kom mij eens opzoeken, want i!k kan
niet naar jou toekomen.
De brief, die rustig iedere toespeling op de
laatste gebeurtenissen vermeed, was als een
kcele regen, di<s op de uitgedroogde aarde
valt.
Nadat de geschiedtemis van de uitspraak van
den krijgsraad overal bekend was geworden,
was Garth als door de hel geweest. Het was
merkwaardig hoe snel het verhaal uitgelekt
was en van mond tot mond was gegaan, tot-
diat er nauwelijks een hutje in Monkshaven
was, waar men het niet wist met allerlei vree-
selijke, en verzonnen bijzonderheden erbij.
Het kamermeisje van het Cliff Hotel was
de eerste boon geweest. Zij had in een aan-
grenzende kamer door het sleutelgat met fee-
langstelliog het heele gesprek tusschen Eli
sabeth en Sara afgefluisterd, dien dag na
de picnic in het Havenbosch, en, zooals dat
soort menschen zco graag doet, had zij niet
nagelaten het nieuws overal te verspreiden.
En ook hadden enkele babbclachtige gasten
van de picnicpartij zich niet kunnen onthou-
den om de beteekenis van de ongelukkige
scene, die teen had plaats gehad, haarfijn uit
te pluizen en er het noodige bij te borduren,
als meerder bewijs voor de waarheid van wat
het kamermeisje had afgeluisterd.
De heele stad was vol van het verhaal en
het had niet lang geduurd of Garth had 't
bemerkt. Bijna dagelijks kreeg hij anonieme
brieven, en het moei niet vergeten worden,
dat de tien jaren, die hij in afzondering in
meet g"el3 zlaT Icosfen. Spt. vond Het beter cRat
de aanvrager den weg maakte volgens eischen
van B. en W., onder bepaling dat hij aan te
wijzcn werkloozen daarbij te werk ste\t.
De voorzitter zeide, dat B. en W
cordeelden dat de heer Gouverne bij: een aan
V'steding goedkooper klaar kwam. Men kan
em niet verplichten de werkloozen daar te
werk te stellen. Het moet de gemeente wat
waard zijn dit te kunnen.
Oe heer B ij 1 vend het een mooi werk.
Srp. geloofde ook wel dat een uitvoering met
werkloozen meer zal kosten dan het beschik-
baar gestelde bedrag.
De heer D u i n oordeeldle, dat het voor de
werkloozen niet noodig was. Voor hen was er
aan de bestaande wegen werk genoeg.
De voorzitter merkte op, dat er ook
anderen aan zullen moeten werken, aangezien
er momenteel maar 7 werkloozen zijn. Men
kon den aanvrager echter moeilijk verplich
ten bij eigen uitvoering werkloozen te werk te
stellen. Spr. geloofde niet dat hij dit zal doen.
Dit zou ook spr.'s opvattimg zijn. Spr. vond
te niet erg als de gemeente op de 2900
i 500 moest bij betalen De werkverschaf-
'g zal anders veel meer kostem.
De heer Schermer wilde, nu er voor de
verkloozen genoeg ander werk is, de tewerk-
"telling van weridoozen uitschte ~1"n. Spr.
vertrouwt wel dat de rekening van den ge-
meente-opzichter goed is, doch h' :ft geen
vertrouwen in de voorgeschrever 'ak- en
grintlaag. Deze zullen zwaarder cn wor
den gemaakt. De weg zal dus m geld kos
ten.
Mevrouw H e ri n g a oordeelde de verwe-
zenlijking van plan wel degelijk een groot
gemeentebel: Oe gemeente diende h. i. te-
giemoet komend le zijn.
De heer Duin geloofde ook dat het voor
het gemeentebelang niet slecht was. Spr. was-
echter van meening, dat aanvrager de huizen
niet in het gemeentebelang, maar in het be-
lang van zijn eigen portemonnaie gaat bou
wen.
De voorzitter: Dit spreekt vanzelf
De heer Duin zou niet gaarne zien, dat
de gemeente opgeseheept zat met een duren
weg. Laat aanvrager den weg maken en laat
de gemeente dezen, als hij klaar is, oveme-
men. Voor het maken van gemeentewege voel-
de spr niets.
De heer Schermer vond het noodig, dat
de grintlaag 10 c.M. dilcker werd gemaakt.
De heer van Lienem oordeelde, dat de
weg door de gemeente beter wordt gemaakt
dan door een particulier.
De heer K a a g betoogde, dat het op de
meerde di'kte van de grintlaag niet aankwam.
Het Warn op de onderlaag aan. In den pol
der had men dit ook ervaren.
De heer B ij 1 oordeelde, dat het in hoofd-
zaak veel van den opzichter afhing hoe den
weg zou worden.
E)e voorzitter wees er nog op, dat
ook de gemeente het maken van den weg kan
aanbesteden, onder bepaling dat werkloozen
daarbij te werk moeten worden gesteld. Spr.
geloofde niet dat men aan anderen die ver-
olichting kan opleggen, maar omgekeerd kan
het wel.
De heer Duin geloofde, dat er voor het
herstellen van de andere wegen geen werk
loozen overbleven, wanneer ze ook nog aan
den nieuwen weg te werk werden gesteld.
De v o or z i 11 e r oordeelde, dat voorko-
men moest worden dat het plan duikelde.
De heer.Kaag vond het een voordeel
voor de gemeentekas om eventueel werkloozen
aan den nieuwen weg te werk te kunnen stel
len. De oudere menschen, die eigenlijk geen
werkloozen zijn, kan men dan beter aan" de
bestaande wegen te werk stellen.
De heer Duin was het daarmede niet eens,
z. i kostte het maken van den weg yeel min
der als een particulier dit daad dan wanneer
de gemeente dat doet. Alles wat van over-
heidswege gebeurt is duurder.
De voorzitter voerde hiertegen aan,
dat in het voorstel de uitvoering niet is vast-
gesteld.
Mevrouw Heringa oordeelde, dat er al
les voor was om het voorstel aan te nemen.
Het is een serieus plan en vooral met het oog
op de toekomst zit er voor de gemeente groot
voordeel in.
De heer Schermer zou er niet toe wil-
Icn medewerken dat het plan viel, maar zou
toch never zien, dat in de toekomst den meer
gebruikelijken weg bewandeld werd dat de be-
langhebbenden den weg aanleggeq en dat de
gemeente deze ovemeemt.
De heer D ui n stelde voor, den aanvrager
toe test aan den weg te maken naar genoegen
van B. en W. en dezen weg daama door de
gemeente over te nemen.
Monkshaven had doorgebracht, hem niet zeer
gezien hadden gemaakt bij zijn medebur-
Sf,rs;, Z'j waren er gebelgd ovei", dat hij zich
altijd had afgezonderd en op een afetand ge-
houden en nu deze vemederende corzaak&de
verklaring ervan had gegeven, kozen enkele
niet zeer hoogstaande karaktens onder hen
dozen weg om aa,i hun wi*ok lucht te geven.
Een van de anonieme sellrijvers wierp zelfs
op dat Trent's voortdurende aanwezigheid in
het district een smet was op den goeden
naam van M'enkshaveneen ander schreef
dat, mochten de geruchten omtrent cen drei-
genden algemeenen Europeeschen oorloo- jje-
waarheid worden, het Fransche vreemdelin-
geralegioen een goede gelegenheid bood aan
dezulken als hij.
Garth scheurde de brieven in kleine stuk-
jes, die hij verachtelijk in de prullemand
wierp; maar nietemin waren ze als even zoo-
veel muggen, die om een open wonde gonzen
en de kweMdng nog grooter maken.
Zwarte Brady, gedachtig aan de paar da
gen gevangenisstraf, die Trent hem had be-
zorgd als belooning voor zijn stroopen, was
heftig in zijn beschu'digingen.
„Terugtrekken, noemen. ze dat dan", merk
te hij op met edele verontwaardiging. „Weg-
geioopen is ?t gewone woord ervoer."
En met deze uitspraak waren at de leeg-
loopers bij de garage van het hotel het vol-
mondig eens en dus volgden overal donkere
blikken en gemompelde opmerkingen Garth's
verschijnen op srtaat.
Garth toonde tegenover dit alles een ijzige
onversehilligheid ten slotte waren deze
kleine dingen van niet noemenswaardto be-
lang vooi een man, wiens heele leven in puin
om hem hcen lag.
1 ^/as kwd van je mij eens eruit te ha-
N.T. BOEK- EN HANDELS-
DRUKKERIJ v/h. HERMS.
COSTER EN ZOON, VOOR*.
DAM C 9, ALKMAAR
De voorzitter Dan kunnen wij hem
niet verplichten reeds dadelijk twee landhui
zen te bouwen.
De heer Duin: Die komen er wel als de
weg er is. Spr. begreep niet, dat de wethou
ders er voor zijn den weg in eigen beheer te
maken.
Op voorstel van den voorzitter werd
besloten de vergunning tot het maken van den
weg te verleenen.
Hierna werd zonder hoofdelijke stemming
1 cinder b. voorgesteide aangenomen
'et de stem van den heer Duin tegen werd
na besloten den weg op de in de eoncept-
crbintenis gestelde voorwaarden door de
emeente te doen maken.
De voorzitter sprak het vertrouwen
uit, dat de sombere voorspellingen van den
heer Duin niet zouden uilkomen en dat ook
de heer Schermer spoedig zal zeggen, dat het
een goed besluit is geweest.
De begrcoting van het electriciteitsbcdrijl
werd hierna in ontvangst en uitgaaf vastge-
steld tot een bedrag van f 20201.25.
Het vast recht wordt met kigang van 1 Ja-
nuari 1925 verlaagd en als volgt geregeld:
Nieuw artikel.
De prijs voor geleverde electriciteit voor
den meter aangewezen wortd berekend pei
Kilo Watt Uur (K.W.U.):
a. voor licht, volgens anwijzing van den
Meter 20 cent per K.W.U.;
b. voor kracht, mctoren tot 20 P.K. vooi
gebruik uitsluitend buiten .de lichturen (van
'A uur voor zonsopgang tot 'savends 11
uur) 10 cent per K W.U.
Meterhuur, voor krachtmeters, 50 cent per
maand. Voor sperklokschakelaars 10 per
jaar.
Vast recht voor licht
Voor een mstallalie met een aansTuifwaarde
van:
050 Watt 0.75 per maand of 9 per
jaar; 5075Watt 1 per maand of 12 per
jaar; 75100 Watt 1.25 per maand of 15
per jaar; 100125 Watt 1.50 per maand
of 18 per jaar; 125—150 Watt 1.75 per
maand of 21 per jaar; 150—175 Watt f 2
per maand of 24 per jaar; 175—200 Watt
2.25 per maand of 27 per jaar; 200—225
Watt 2.50 per maand of /-30 per jaar;
225250 Watt 2.75 per maand of 33 per
jaar 250—300 Watt 3 per maand of f 36
per jaar, en verder voor elke 100 Watt meer
25 cent per maand1.
Vast recht voor kracht:
Voor miotoren f 10 per p.k. per iaai,
De voorzitter deelde mede, dat de ad-
miinistrateur de mindCre ontvangsten als ge-
volg van dit besluit op 150 raamt.
Bij de behandeling van de beorcotling
deelde de voorzitter mode, dat van Het Witte
Kruis" een schrijven was Ingekomen, waarin
te kennen werd gegeven, dat de aansteTing
van een eigen wijkverpleegster in Sehoorl
noodzakelijk werd geoordeeld. Dit was zonder
krachttge rinanrieele oteun van de gemeente
niet mogelijk waarom daarvoor eon"jaarlijk-
sche bijdrage van 750 werd verzoeht, wat
voor de gemeente een meerdere uitgave van
400 met zich zal brengen.
B. en W. hadden daaromtrent geen vastge-
stelde meening, aangezien de vooizitter, Ds.
Eilers de Haan de voorzitter van Gezin'sver-
pleging had gesproken en vemomen had, dat
Gezinsverpleging overweegt voor Warmen-
huizen een afzonderlijike verplieegster aan te
stellen en Koedijk en Sehoorl er ook een te
geven. B. en W. wenschen, alvorens nadere
stappen te doen, dit af te wachten.
De heer K a a g was van meening, dat de
situatie, als het plan van gezinsverpleging
door gaat anders wordt.
In de vergadering van het Witte Kruis was
dit niet bekend. Spr. was nu ook voor afwaoh-
len", zei hij tegen Flerrick, toen zij elkaar
'begroefc.en. „Jij bent zeker niet bang voor
besmetting?"
„Zeker niet", anhvoordde Miles met een
vriendelijken glimlach. „Ik had bovendien
nog een bijzonderen reden, waarom ik je
graag wou spreken."
„Wat was dat?"
Miles deed de lade open, waar hij de pa-
pieren had opgeborgen, die hij twee dagen ge-
leden met zooveel bdangstelling had deor-
gelezen. Hij deed het elastiekje eraf en gaf ze
aan Trent.
„Ik had graag, deze brieven eens
dOorlas, wil je?"
Een korte sttlte, „ijl Trent's oogen snel
den inhoud van de dicht beschreven veKetjes
doorlazen. Toen hij opkeek, was zijn gelaats-
uitdrukking volfcomen onverschillig.
Miles kon er niets uit opmaken.
„Nu...?" zei hij vragend.
Kalm gaf Garth hem de brieven terug.
„Je moest niet alles geloowm, wat je
hcort, Herrick", was alles wat hij antwoordde.
„Is het dan niet waar?" vroeg Miles onder-
zoekend.
„Het klinkt onwaarschijnlijk", antwoordde
Trent kalm.
Miles dacht een oogenblik na. Toen deed
hij langzaam de brieven weer tusschen't elas
tiekje met de opmerking:
„I'k geloof, dat ik Sara eens zal vragen,
wat die ervan denkt."
Wanneer hij zich ten doel had gestek? de
onversehilligheid van den ander te wrbreken,
slaagde hij daarin boven venvacbting.
Trent sprong op en strekte de hand utt Ms
om de brieven te griipen. Zijn oogen sdwten
vonkeir
(Wordt vervolgd.)
