Alkmaarsche Couranl
De Kloizenaar van Far-End
FEUILLKTON.
Donderdag 20 November
VOOR SPOEDIGEAFLEVE-
RING VAN ALLE HAWOELS-
DRUKWERK1S UWADRES
Wi 1924
Hondsrd Zes m Twlntlpfe Jaargang.
Boeken.
C. Joh. Kieviet die als schrijver van jon-
gensboeken beroemd geworden is door zijn
creatie van Dik Trom, heeft kort geleden de
jeugd opnieuw aan zich verplicht door over
Het Huisgezin van Dokier Farting te schrij-
yen.
Oebr. Kluitman hebben dit verhaal van
een gezellig huishouden natuurlijk in een
passend kleedje gestoken en Pol Dom heeft
het van prettige illustraties voorzien.
Het staat voor een belangrijk deel in het
teeken van de wintersport en de illustrator is
er niet het minst in de bandteekening
uitstekend in geslaagd de jongens en meisjes
uit het dioktershuis als enthousiaste bewonde-
raars van sneeuw en ijs te doen keninen.
Grootpa en Grootma Forting vieren hun
gouden bruiloft bij hun kinderen en dan ko-
men er zooveel gasten en worden er zooveel
plannen voor prettig feestvieren gemaakt,
dat een groot deel van het verhaal aan zang-
studies en repetities op zolder gewijd kan
.worden.
Er is een hardrijderij en een maskerade op
het ijs, benevens een sprookjesgeschiedenis en
ten slotte hebben de Forting-kinderen een
groot aandeel in de algemeene feestvreugde
op den dag van de gouden bruiloft die met
een schitterend vuurwerk besloten wordt.
Bij dezelfde uitgevers verscheen Nanneke
door Aletta Hoog, een verhaal voor longeve
meisjes, waarin een moeder met eeii leuk
groepje kinderen bij Oma uit logeeren gaat.
Het is in den Kersttijd en bij het veriichte
denneboompje worden gezamerdijk oude
kerstliedjes gezongen in het huis van een
boertje die het heele stel 's avonds op visite
heeft gekregen. De wintertijd brengt ook hier
allerlei sneeuwpret en met Paschen worden er
eieren verstopt en helpt een Duitsch logeetje
dapper mee om ze onder heesters en struiken
terug te vinden.
Naarmate de maanden verstrijken worden
er zomerplannen gemaakt en gaan de jongens
en meisjes in een tent kampeeren waarbij een
boerderij in de buurt een prettig toeviuchts-
oord blijkt.
De volgende kerstavond vind alien opnieuw
bij den lichtjesboom verecnigd waarna een
jaar met veel liefs en weinig leed voor dit
gezellige kindergro apje weer verstreken is
Gebr. Kluitman hebben, als gewoonlijk,
dit deel van hun serie meisiesboeken weer in
een prettig bandje gestoken.
Boeken van een geheel ander genre zij
het dan ook evencens met een pa.dagogisohe
strekking hebben de uitgevers 11. D.
Tjeenk Willink en Zoon te Haarlem in het
licht gegeven.
Het zijn de Paedagogisrhe en F.fhische
Fragmenten van Dr. P. H. Ritte; u.c in me-
nig huisgezin reeds tot de meesr g waar-
deerde boeken gerekend wo uen.
Van de Paedagog:sdie fragmen en is
thans reeds een achtste- en van de EthioHie
een zevende druk verschenen.
P. H. Rittcr Jr. verie t in een voorrede dat
deze werkje de tachtiger jrrm grscheven
zijn en da. a: Pacdagogische fragmenten
in het Duitsch, het Zweedsch, het Finsch en
het Deensch vertaald worden.
Wei een bewijs, dat zij een international
waardeering hebben gevonden.
Deze werkjes. zegt hijzijn de vrueht van
een tijdperk der Ncderlandsche beschaving
waarin de gedaehien zich in alle rustigheid
konden samentrekken op a'gemeene levens-
vraagstukken en er geen vermoeden aanwe-
zig was van de inzirking, verbijstering en
ontwrichting, die naast het opengaan van
geheel nieuwe idealen, het karakter vormen
van onze dagen.
De boekjes nemen in de moralizeeronde
lectuur van het einde der negentiende eeuw
een geheel eigen plaats in om de oorspronke-
lijke zeggingskracht van den schrijver en
om de waarachtigheid welke hem bezie'd
heeft. Zij zijn van beteekenis om hun waar-
heidszin en den zuiveren ernst van hun be-
doelen.
De meesfe bewonderaars van Ritter
aldus diens zoon zijn gegrepen door zijn
schitterende welsprekendheid.
Helaas het gesproken woord vervluchtigt,
inaar om dat gesproken woord, waarmede
deze begaafdste redenaar zijner dagen zoo
vaak de scharen heeft bezieid en omhoog ge-
voerd, zal de aandachtige lezer den ldank
weer vinden ook in de hier uitgegeven blad-
zijden.
Het kom+ ons overhodig voor bij deze zoo
juist geteekende karakferschets van den be-
kenden schrijver nog een extra aanbeveling
van diens reeds zoo populair geworden boe
ken te moeten geven.
De Uifgeversmaatschappij E. J. Bosch
Jbzn. te Baarn, de verzorgster van de Stam-
perlus bibliolheek, heeft iw de bekencfe, sffe-
vige en kleurrijke bandjes een drietal prettig
geschreven kinderboeken doen verschijnen.
In De Portier van de Langepoort heeft <fe
bekende Brielsche archivaris Joh. H. Been
de geschiedenis van Rochus Meeuwiszoon
verteld, de held die bij de inname van den
Briel het Nieuwelandsche sluisje open hakte
waardoor de zee den polder kon overstroo-
men en de Spanjaardlen tot den aftocht wer
den gedwongen.
De heldendaad is spoedig vergeten en de
heeren van de stad hebben den oude® Rochus
Meeuwiszoon een baantje als poortwachter
gegeven in welke hoedanigheid hij met een
flinken dorpsjongen kermis maakt, die later
naar zee trekt en de bekende admiraal Witte
is geworden.
Ten slotte beschrijft de heer Been hoe Jan
de Witt den Engelschon gezant bij den neus
nam en hoe een Brielsche weesjongen het
eindelijk klaar wist te spelen, dat hij van
heeren regenten toestemming kreeg het zee-
gat uit te vare®.
Vier maanden niet naar school is een reis-
beschrijving van mevr. M. J. Molamus
Stamperius waarin zij op onderhoudende wij-
ze vertelt van een langdurig verblijf in het
zuiden van Tirol waarheen zij als school-
meisje haar ouders gevolgd was, toen haar
vader na een ernstige ziekte in een gezond
klimaat weer op krachten moest komen.
Truida Kok heeft voor deze serie Eccolien
geschreven, de geschiedenis van een dokters-
dochtertje dat met haar speelmakkertjes
allerlei avonturen beleeft. Een prettige
schooltijd met een kamp tijdens de Pinkster-
dagen geven de begaafde schrijfster volop
gelegenheid haar jeugdige lezers geheel met
de avonturen van de heldin van haar verhaal
te la'cn meeleven.
Bij de firma D. Botle te Rotterdam is de
derde bun del verschenen van de kluchtige
streken en avonturen van Hans en Piet,
twee deugnieten die allerlei streken uithalen.
In dit werkje trekken zij 'n slapenden jongen
onverwachts bij den tak fan een boom op en
iagen zij de dienstbode de stuipen op het liif
door, tijdens haar slaapje, in de keuken, een
menschelijk uitzienden vogelverschrikker von'"
haar neer te zetten.
K'eine prettige versjes verduidelijken de
illustraties.
De steen der wijzen door J. Anker Larsen
is een uit het Deensch vertaalden roman
waaraan de prijs van 70.000 kronen is toe-
gekend bij een door den „Gyldendalske Bog-
iiandel,, uitgeschreven prijsvraag.
Dit is een hoogst merkwaardig boek, dat
reeds in vele Scandinavische kranten en pe-
riodieken met veie klassieke letterkundige
werken vergeleken is.
De sterk levende, denkende en zoekende
jongeren zullem door dit boek gegrepen wor
den want dc innerlijke strijd in den mensch
van dezen tijd, moderne geestesstroomingen
en moderne re'igieuse gevoelens komen er
in tot uiting.
De schrijver heeft zijn personen en dat
zijn er zeer vele op geniale wijze getee-
end en laat den held van zijn verhaal Jens
Dahl van kleinen jongen tot volwassen man
groeien waarbij hij meer diens geestelijke
dan zijn lichamelijke ontwikkeling op den
voorgrond stelt.
Jens Dahl, het zoontje van den koster uit
het k'eine dorpie, wordt student en in de stad
komt deze derker en zoeker in velerlei milieu
voor de grooie vraagstukken van dezen tijd
te staan.
Hij doet aan magnetisme en theos *iie en
gaat ten slotte als s'achtoffer van zijn over-
prikkelden geest ten onder.
Tal van mannen en vrouwen uit zijn om-
geving. ve'e edele en s'echte karakters, zijn
in dit boek op meestcrlijke wijze geteekend
terwijl de auteur tevens een open oog voor de
"-choonheid van zijn vaderland blijld: te heb
ben.
Wie d" Steen der wijzen wil lezen, kan zich
voorbereiden op vele uren van litteraire be-
vredtging en op een bespreking van talrijke
religieuse vraagstukken van dezen tijd die
hem stof tot langdurige overpeinzing zullen
geven.
De Atnsterdamsehe Uitgeversmaatschccppij
Elsevier heeft in de heeren A. en E. Huber
een tweetal buitengewoo'n conscientieuse ver-
talers van dit omvangrijke Deensche werk
gevonden.
De Uifgeversmaatschappij Holland fe
Amsterdam geeft eenige met een eenvoudigen
kieurenomslag gesierde boeken uit.
Daarin verscheen o.a. van onze stadgenoo-
te Tine Brinkgrave—Wicherink een prettig
geschreven vertelling De vrouw die hem
steunde, het verhaal van een verpleegster, die
in een modern ziekenhuis het slachtoffer van
kwaadsptekerij en onderlinge afgunst vSn
haar collega's wordt.
Eenvoudig en mooi is hier geteekend hoe
zuster Martha een eenzaam Duitsch hand-
werksman, na diens zware ziekte, waarin hij
zich aan zijn verpleegster gehecht heeft, den
moeilijken levensstrijd door haar belangstel-
ling in zijn arbeid vergemakkelijkt en hem
door haar steun tot een gelukkig en tevreden
man maakt.
door Margaret Pedler.
Geautoriseerde vertaling van W. E. Pont.
88)
Sara bleef op Barrow Court totdlat Tim
zich als vrij'williger had opgegeven en was
aangekoimen. Haar eigen plannen vielen wat
den tijd betreft ongeveer samen met deze
gebeurtenis en zoo kwam het, dat zij, silechts
ihvee uur na Tim's vertrek, Elisabeth vaarwel
zegde om zidh in Louden bij het kleine gezel-
echap van lady Aronby aan te sluiten.
Elisabeth stond boven aan het hordes van
■Barrow Court en wuifde Sara toe, toen de
auto snd wegreed. En even dacht Sara aan
dien dag, bijoa een jaar geleden, toen zij
z£lf op diezelfde plaats had gestaan om Elisa
beth in haar nieuwe tehuis te verwelkomen.
De tegenstelling tussehen toen en nu trcf
haar pijniij'k. Zij herinnerde zich Elisabeth,
zooa'ls zij toen geweest was, lieftallig, glim-
lachend, o>ptredend als een vorstin tegenover
de beide mannen, haar echtgenoot en haar
zoon, die haar openlijk vereerden. Nu bleef er
rileea een groot, leeg huis oyer en die een-
zame figuur daar boven aan het hordes met
bleek gelaat en lippen, die zich tot een glim-
lach dwongen.
Elisabeth ging langzaam weer naar bin-
nen, toen de auto om den hoek van de oprij-
laan verdween. Voor haar was dit oogenblik
dubbel bitter. Een voor een waren haar man,
haar zoon en de vrouw, die zij zoo vurig had
verlangd haar schoond'cchter te kunnen noe-
men, opgeeischt door de meedoogenlooze
krankzinnigheid, die oorlog genoemd wordt.
Maar zij had nog meer onder oogen te
zien. Al haar verwachtingen waren voor gced
vemietigd, al haar sireven was vruchteloos
geweest. Zij had gestreden met alle kracht,
die in haar was, om Tim's geluk te verzeke-
ren. Om dit te bereiken had zij den sluier
van het vericden afgerukt, datgene openbaar
gemaakt, dat een man zorgvuldig had verbo'r-
gen, en het nieuwe leven, dat hij voor zich-
zelf had opgebouwd, omvergeworpen in het
stof en daarmee was ook het geloof, het ver-
trouwen en het geluk van een vrouw vemie
tigd geworden.
En het was alles vergeefsch geweest. Twee
levens vemietigd en de koopsom betaald in
bloedige tranen, en tenslo:tte was Tim's geluk
nog veel verder buiten bereik alsof geen
stroom van ellende ontketend was geweest
om het naar hem toe te stuwenElisabeth had
Natuurlijk tomf ook voor zusffer Martha
de zon nog eens door de wolken breken, zoo-
dat zij aan het slot va® het verhaal de ge
lukkige verloofde van dfen man harer keuze is
geworden.
In deze serie verscheen een vertaling van
de Fransche uitgave L'Amour de Cecile
Fougeres" van Edmond Jaloux, welk oor-
spronkelijk werk met de Grand Prix te Lit-
terature de l'Academie Franpaise bekroond
is.
Treffend is in De tiefde van Cecile Fougi-
res beschreven hoe de jonge dokter Bertrand
zijn moeilijken plicht in het hospitaal vervult
waar hij tijdens de oorlogsjaren als chirurg
bij de talrijke op het slagveld1 verminkte sol-
daten moet optreden'.
Door dit verhaal van leed en pijn is de
geschiedenis van Cecile gevlochten, de
trouwe vriendin van Bertrand, wier man in
den oorlog sneuvelt en die hem daama haar
groote opofferende liefde bekent, een liefde
die te laat komt en mimmer meer tot een ge-
lukkige verbintenis zal leiden.
Ten slotte een werkje van Agnes Maas
van der Moer, die Drie Vrouwen heeft be
schreven, drie vrouwen van zeer verschillend
karakter, maatschappelijk milieu en geestelijke
ontwikeling.
Het eerste verhaal „De zwakke schakel"
zal velen lezers van „Nedierland" bekend zijn
in welk litterair tijdschrift het onlangs in
feuilletonvorm is verschenen.
Dit boekje zal naar wij verwachten de be-
langstelling vinden waarop het werk van' een
onzer bekendste hedendaagsche schrijfsters
ongetwij'feld recht heeft
[j_
{gtaflsnienws
IJSBO'ND
HOLLANDS NOORDERKWARTIER.
Mrddagvergadering.
Tot leden van het Hoofdbestuur werden
gekozen de heeren A. J. Stikkel te Aklmaar
tot vice voorziter, de heer P. C. Akkerman te
Haarlem tot 2en secretaris en tot districtsvoor
zitters tevens hoofdbestuursleden voor Hoorn
de hea* K. Olij te Oudendij'k, voor Purmerend
de heer C. Grandadam te Beemster, voor.de
Zaanstreek de heer S. Beek te Wormer, voor
de Vechtstreek de heer A. Hamstra te Weesp
en voor het Zuid'er-District de heer G B
Vorst te Amsterdam als oudste in jaren te
genover den heer W. N. Bakker te Hoofd-
dorp.
Als plaats voor de volgende vergadering
in 1925, waarvoor het bestuur Amsterdam
of Haarlem voorstelde, werd Amsterdam ge
kozen, waarvoor de Amsterdamsche IJsbond
gratis zijn clublokaal beschikbaar stelde.
De rekening over 19231924, aanwijzende
cen ontvangst en uitgaaf van 2458.22H,
batig saldo 942.075, werd na rapport door
jhr. Quarles van Ufford, met dank aan den
penningmeester goedgekeurd.
De begrooting voor het dienstjaar 1924
1925 werd vastgesteld in ontvangst en uitga-
ven op 2508.1714. Het batig saldo werd ge-
raamd op 875.02%.
De penningmeester decide nog mede, dat
het fonds voor subsidie nog een bedrag in
kas had van 217651.
Het vorig jaar was aan verschillende afdee-
lingen 301.95 aan subsidien uitgekeerd.
De subsidien van gemeenten aan den bond
zijn nagenoeg geheel verdwenen.
Goedgevonden werd op de statuten opnieuw
de Kon'nklijke Goedkeuring aan te vragen.
De bepaling, dat een afdeeling die geen
Koninlclijke Goedkeuring heeft, geen stemrecht
heeft, vervalt.
Door het collectieve contract, waardoor de
werklieden van alle afdeelingen zijn verze-
kerd, komt te vervallen de verplichting. dat
d'e afdeelingen verplicht zijn de te werk ge-
stelde werklieden te verzekeren.
De voorzitter laakte hiema de berichtge-
ving van het officieele oorgaan, ,JTe Tele-
graaf".
Dagen lang las spr. berichten van corres
ponds ten,, terwijl de districtsvoorzitters wei
nig zonden.
Van ,.De Telegraaf', die een belangriikc
donateur is, was hier over een klacht ingeko-
men.
„De Telegraaf" gaat echfer ook niet vrij uit.
Spr. was het bekend dat toegezonden berich
ten pas twee dagen later werden geplaatst.
Het Hoofdbestuur stelde voor te besluiten,
dat de afgevaardigden direct de ijsberichten
naar ,,De Telegraaf" zenden.
Hiertoe werd besloten.
De voorzitter drong er nog op aan de be
richten telegrafisch aan „De Telegraaf" te
doen toekomen.
Haarlem verklaarde, dat dit district steeds
het hooge belang van een juiste en vlugge
b^r:cht<Teving had ingezien..
Spreker vroeg den voorziter eenige ma-
len met dm Sportredacteur van „De Tele
graaf" de berichtgeving te bespreken en zoo
noodig opmerkingen aan de aid. over te bren-
gen.
Spr. uitte nog den wensch om tfer bekorting
van de telegrammen een code in te stellen.
De voorzitter zegde toe, af en toe „De Tele
graaf" te zullen bezoeken.
tevergeefs haar ziel verkocht!
In de eenzaamheid, waarin de oorlog haar
nu geiaien had, besefte zij dit. In den grond
was zij een vrouw met eddmoedige en vrien-
delijke opwellingen en zij leed bij de gedachte
aan de bedorven, vernietigde levens, waarvoor
zij verantwcordelijk was.
Niet dat zij anders gehandeld zou hebben,
wanneer zij een tweede maal voor dezelfde
keus gesteld zou zijn. Het was niet haar be-
doeling, de menschen te kwetsen, maar het
primitieve moederinsiinct, de spil waarom
haar leven draaide, maakte haar blind voor
de verlangens van anderen, wanneer die ver-
Iangens tegen die van haar zoon ingingen.
Eerst u, in de bitterheid van haar nedter-
laag, had zij een gevoel van wa'lging, als zij
temxgdacht aan het nachtelijk gesprek met
Garth Trent. Het was geen aangenaam werk
geweest, het mes te zetten in een oude wonde.
Ook dat had zij gedaan ter wille van Tim.
Het vreeselijke ervan was, dat Garth al dat
lijden voor niets had geleden, tevergeefs!
Zij had gedacht, dat het bij de uitkomst
alleen ging tussehen hem en haar zoon en,
met al haar gedachten op dit eene punt ge-
richt, had zij de mogelijkheid van een andere
uitkomst over het hcofd gezien. Maar nu had
zij dit totaal onverwachte gevolg moeten
aanvaarden Sara zou nooiit trouwen! Eli-
N.T. BOEK- EN HANDELS-
DRUKKERIJ v/h. HERMS.
COSTER EN ZOON, VOOR.
g DAM C 9, ALKMAAR
Men had destijds reeds een prachtige code,
door wij ten den heer Visser samengesteld.
Deze was aan alle afdeelingen gezonden,
maar nooit gebruikt. Spr. drong er bij de af
deelingen nog op aan voor berichtgevers ac-
tieve personen aan te wijzen.
Het Hoofdbestuur zegde no oe de rege-
ling van de telegramkosten te lien bespre
ken. Spoed is in deze alles.
Op een vraag decide de voorzitter nog mede
dat de berichten ook in „De Courant" worden
opgenomen.
Mr. v. d. Plaats gaf nog in overweging om
elke afdeeling een nummer te geven, opdat
de Sportredacteur weet in welke volgorde de
berichten geplaatst moeten worden. Het pu-
bliek moet zooveel mogelijk een goede ledd-
draad krijgen.
St. Pancras geloofde niet dat men er ooit
zou komen. Spr. hechtte weinig waarde aan
die berichtgeving. Spr.'s betoog ontlokte veel
protest. Men betwistte hem, dat een ring-
sloot, die bij Avenhorn betrouwbaar is, dit
ook bij Ursem is. Spr.'s ervaring was echter,
dat als het Noord-Holl. Kanaal bij Alkmaar
btrouwbaar was, dit ook het geval was bij
Akersloot.
Haarlem betoogde, dat Pancras geheel
vergat, dat de stedelingen slecht op de hoogte
zijn met de toestand^n op het platteland. Het
platteland had z. i. er het hoogste belang bij
om door een juiste berichtgeving de stedelin
gen met goed ijs naar het platteland te trek
ken. Dit brengt financieele voordeelen aan het
platteland'.
De voorzitter oordeelde het denkbeeld vdn
Mr. v. d. Plaats praktisch niet uitvoerbaar,
doch spr. zegde daarvan overweging toe.
Akersloot drong er op aan, bij den Kijks-
waterstaat invlced uit te oefenen om bij een
zekere dikte van het ijs dit niet door ijsbre-
kers te laten vemielen.
De voorzitter zeide, dat Ged1. Staten des
tijds op een dergelijk verzoek reeds nul op
het request hadden gekregen. Zelfs in Fries-
land is een ontwerp, waarbij dit werd voor-
geschreven, nimmer in de Provinciate Staten
behandteld.
De voorzitter deelde nog mede, dat binnen
14 dagen in plaats van den tot vice-voorzitter
gekozen heer Stikkel een distrietsvoorzitter
voor Alkmaar zal worden gekozen.
De vergadering werd hierop gesloten.
(Naschrifl van onzen verslaggever.)
In zijn ijver, om de afgevaardigden tot een
werkzaam afdeelingsleven aan te sporen,
drong de voorzitter er in zijn openingswoord
op aan, dat de aanwezigen aanteekeningen
hidden van het verhanddde in de vergade
ring, aangezien de pers niet meer als voor-
heen „het Nieuws van den Dag", zulke uit-
voerige verslagen opnam, dat deze voor de
afgevaardigden konden dienen voor het uit-
brengen van het jaarverslag.
Verschillende afgevaardigden en leden van
het Hoofdbestuur verklaarden ons, dat zij
deze uitlating van den voorzitter betreurden,
aangezien zij van meening waren, dat dit een
ongewilde miskenning inihield van de uitvoe-
rige verslagen die wij de laatste jaren van de
vergadering van den IJsbond publiceerden,
welke verslagen zij als afdeelingsverslagen
hadden uitgebracht.
Wij hadden dadieldjk begrepen, dat de voor
zitter ditmaal met „de pers" het tegenwoor-
dige officieele orgaan „De Telegraaf' be-
doelde en willen toegeven, dat zijn opmer-
king dan juister was. Toch hadden wij het
beter gevonden, wanneer de voorzitter niet
had gesproken van „de pers", maar van het
officieele orgaan en dit te meer, waar hij la
ter een speciaal woord' van welkom tot de
persvertegenwoordigers richtte, er op wijzen-
de, dat de vergadering, in tegenstelling met
voor de afgevaardigden, voor hen een dag van
voortdurend werken met zich bracht
Wij kunnen van den voorzitter, die reeds
jaren in Haarlem renteniert, niet vorderen,
dat het hem bekend is, d'at wij reeds vele ja
ren van de vergadering verslagen publicee-
ren, die door tal van afgevaardigden voor het
samenstellen van hun verslag aan de afdeelin
gen worden aangevraagd en verschillende
malen hebben gediend voor het samenstellen
van het door „het Nieuws van den Dag" ge-
publiceerde.
Toch hadden wij wel gaame gezien, dat
sabeth moest erkennen, dat al haar pogingen
schipbreuk hadden geleden.
En het ergste van alles, waarvoor al wat
eerlijk en onrecht in' haar was, vol schaamte
en walging terugdeinsde het ergste van
alles was nog, dat zij aan Garth Trent de
gelofte van stilzwijgen over het verleden had
opgelegd, een gelofte, die hij van haar ver-
geefs gevraagd had.
HOOFDSTUK XXXI.
De smeltoven.
Toen Sara plaats nam in der? trein naar
Monfcshaven, had zij dat eigenaardige ge
voel, dat zoowel de ontdekkingsreiziger als
het kostsch'ojolmeisje kennen, de gewaarwor-
ding van de oude, bekende plekjes weer te
zien, die ze zoo lang hebben moeten missen.
Zij kon nauwelijiks gelooven, dat er slechts
een jaar verloopen was sedert zij Monksihaven
had verlaten. Er was zooveel gebeurd er
hadden zooveel veranderingen "plaats gehad.
Andrey was nu mevrouw Herrick geworden;
Tim had zijn officiersaanstelling gekregen;
en Molly, de zorgelooze vlinder van vroeger,
was nu een nijvere bij zij was lid van het
Rcode Kruis en werkte dagelijks in het hos
pitaal van Oklliampton. Sara kon zich die
'de afgevaardigden, die zich hebben gestootos
aan de bovenvermtlde uitdrukking van den
voorzitter, hem op zijn minder gelukkige
woordenkeus hadden gewezon.
Nu was onze eenige troost en die van onze
collega's, te kunnen constateeren, dat geen
enkele afgevaardigde zijn wenk opvolgde en
te ervaren, dat de afgevaardigden, die beter
op dt hoogte waren dan hun voorzitter, zich
er, eveinals vorige jaren, toe bepaalden onze
verslagen aan te vragen.
Ook ons orgaan heeft voor twee jaar te
Hoorn daadwerkelijk bewezen, d'at het werk
van den IJsbond Hollands Noorderkwartier
zijn voile sympathie heeft.
Wij achten het echter wel gewenscht, dat
de voorzitter, om niet ten koste van anderen
verkeerd begrepen te worden, in de toekomst
de juiste woorden kiest.
EEN NIEUWE MAATSCHAPPIJ.
Over het onderwerp „Een nieuwe maait-
schappdj" sprak gisteravend op uitnoodiging
van „Patrimonium" prof. Diepenhorst. De
Gereformeerde kerk aan de Oudtgracht,
waar de bijeenkomst plaats vond, was zeer
goed bezet.
Gezoogen werd psalm 68 10 ^Gdoofd
zij God met diepst ontzag" enz.
De Ijeer G. H. Hoytink las uit den bijbd
Openbaringen 21 1 tot 8 en ging daarna
voor in het gebed, om vervolgens de aanwe
zigen welkom te heeten, wijzende op het be-
ginsel van „Patrimcnium": Gods woord is
de eenige en waarachtige grondslag van hfit
leven.
Spr. heette prof. Diepenhorst welkom en
gaf dezen direct het woord.
Prof. Diepenhorst begon met er op te wij
zen, dat er een sterk onrustgevoel world in
de hedendaagsche cultuur. „De ondergang
van het Avondland" van den Duitschen schrij
ver Oswald Spengler, heeft in deze dagen als
geen ander boek zoo de aandacht getrokken.
Het profeieert den ondergang van de Wester-
sche cultuur. Misschien houdf ze 't nog een
wijle staande, maar zcoals tensiotte de dui-
zendjarige eik van welken geen nieuwe scheu-
ten uitgaan, bezwijkt, zoo zal ook zeker het
einde der hedendaagsche cultuur komen.
Veel is er dat in het maatschappelijk stof-
felijk gebeuren weerzin wekt. Er is veel, dat
niet in overeenstemming kan zijn met God's
gebod.
Daarom wordt naar een ander systeem
omgezien en het socialisme verkondigt een
van deze nieuwe systemenhet socialisme, dat
geen particulier bezit meer kent, doch
slechts gemeenschappelijken eiigendom.
Velen in onze gelederen, aldus spr., mee-
nen, dat het socialisme hen ver voor is, en
dat het Christendom te kort schiet.
In het samentrekken van de aandacht op
een nieuw maatschappelijk s'elsel schuilt ge-
vaar, betoogde spr. Het socialisme moet dit
doen, doch de belijders van het Christendom
kunnen en megen het niet doen.
De geestelijke vader van het socialisme,
Marx, heeft gezegd: Het is niet het b:wust-
zijn der mensch, dat het maatschappelijk zijn
beperkt, maar het is juist omgekeerd, het
maatschappelijk zijn dat het bewustzijn be
perkt.
Spr. lichtte toe, hoe Karl Marx tot deze
definitie, de definit'ie van het histoiischen ma-
terialisme gekomen is.
Is eenmaal het socialisme verwezeRlijkt, be
toogde spr., dan vlucht naar het woord van
dr. Gorter, de Gcdsdienst met gefcegen hcofd
als een laffe schim van de aard'e weg.
De meest heilige verschijr.selen worden op
deze manier door de socialisten verklaara,
aldus spr., die Bebel citoerde, waar deze het
„en toen schiep God dm mensch" onikeerde
tot „en toen schiep de mensch God".
Spr. gaf meerdere voorbeelden van mate-
rialistische bijbelverklaring, om daarna op
te merken, dat het socialisme plaatst: stelsel
tegenover stelsel, nieuwe maatschappij tegen
over oude maatschappij. Met het ineenstorten
verklaart het socialisme alles en alles. In de
nieuwe socialistische maatschappij zal stoor-
looze harmonic worden gebcren.
Bebel heeft in schitterend colcriet in een
boek den nieuwen heilstaat afgeschilderd.
Hier op aarde zal het nieuwe Jeruzalem, de
nieuwe maatschappij worden gesticht. De
socialistische staat is een rij'k, waarin men
geen leed zal doen, duizenden schoone ta-
lenten zullen tot ontwikkeling komen, gestor-
ven zijn zal beteekenen niet anders te zijn en
ieder aansporen in de nieuwe maatscliappij
behooriijk zonder misdaad te leven.
Wij aanvaarden niet het historisch maferl-
alisme, aldus spr. Wij houden vast aan den
aanhef van den Heiligen Schrift: In den be-
ginne schiep God hemel en aarde.
Zeker is er evolutie, zeide spr., maar wij
teekenen protest aan tegen de socialistische
beweging, dat er onveranderlijke waarheden
bestaan.
Wij verwerpen het historisch materialisme
en gelooven niet, dat het eenige noodige een
nieuw stelsel is.
Spr. stelde hierop voor te pauzeeren en te
zingen psalm 75 1 en 4.
mietamorfose nauwelijks voorstellen
De naarste tijding was geweest, dat majoot
Durward gesmeuveld was, hij was gedood,
terwijl hij dapper zijn manschappen aanvoer-
de, in het begin van het jaar. Elisabeth had
toen aan Sara geschreven een buitenge-
wpon dapperen eenvoudigen brief, waaruit
bleek, dat zij haar verlies met een kracht
drotag, die Sara, als zij eraan dacht, hoe Eli
sabeth haar man aanbad en welk een vreem-
den afkeer zij altijd had gehad van het be-
roep van oficier, niet voor mogelijk had ge-
houden. Er was iets heldhaftigs in haar rus-
tig aannemen van haar beproeving. Het was
Elisabeth op haar 'best gewond en gebro-
ken, maar bijna heldhaftig in haar dulden,
nu de slag eenmaal gevallen was.
En Sara bad, dat niet nog meer offers van
haar gevraagd zouden worden bad, dat
Tim beheuden zou blijven. Zij zeif betreurde
Geoffrey Durward zooais goede kameraden
elkander betreuren. Zij wist, dat zijn dood
een groote leegte zou laten in de groep nren-
schen, die zij tot haar vrieaden rekende.
Het was een mooi jaar geweest dat jaar
in Frankrij'k mooi in al de blijken van zelf-
opoffering, mooi in al zijn tragtvi, wonder-
lij'k in de openbaring beide van <k ru^heid en
de oneindige fijnheid der mensrivheid. Weini-
gen zouden zulk een tijd hebben meegemaafct
en onveranderd zijn gebleven, zeker met een
zoo fijngevoelig en ontvankelijk gemoref als
Sara.
(Wordt vervolgd-J
g== 1
