Alkmaarsche Oourant
De Kluizenaar van Far-End
FEUILLETON.
ionderd Zes en Twintlgste Jaargang,
Maandag 15 December.
In en om de bootdstad.
296
1924
CVIII.
Tooneel en tooneel-decors. Openbare
uurwerken.
De Amsterdamsehe gemeeniteraad heeft
het dezer dagen bij de behandeling der be-
grooting over kunst gehad en we weten nu
wel dat men, zoodra regeerings-cotleges, en
vooral gemeenteraden in ons land, zich gaan
begeven op dit terrein, waarop zooveel voet-
angels en klemmen liggen, de meest uiteen-
loopende en daaronder de meest ontstellende
meeningen kan hooren verkondigen.
Er zijn tijden geweest toen de uitspraak,
„dat kunst geen regeeringszaak is", opgeld
deed en vaak dienen moest om a He verzoeken
door kunstgezelschappen gedaan om lien uit
de openbare kassen met eenige subs;die te
steunen, subiet om hals te brengen Die tij
den liggen gelukkig aehter ons, wat evenwel
niet wegneemt, dat er toch nog regeerders
overgebieven zijn, die kunst-subsidieering
met name openbaren steun aan't tooneel, uit
den booze achten. Dat is de vorige week weer
ens gebleken toen een der anti-revolutionnai-
re gemeenteraadsleden, de heer Spier, zich
nog eens liet kennen als een overtuigd tegen-
stander van het tooneel. Wat natuurlijk zijn
recht is, hoewel het merkwaardig lijkt, dat
de aanhanger eener partij, die krachtig
voorstandster is voor rijks- en gemeente-sub-
sidie aan bijzonder onderwijs, waarvan op-
voedende kracht moet uitgaan, zoo heftig
gekant kan wezen tegen het tooneel, waarvan
de opvoedende kracht ik zeg niet altijd,
maar gelukkig toch heel vaak niet te ont-
kennen valt. Wanneer men den heer Spier
de stelling hoort verkondigen, „dat het niet
op het terrein der overheid ligt het tooneel
te steunen", dan vraagt men zich af hoe de-
genen, die met hem op hetzelfde standpunt
staan, wel kunnen gedoogen, dat men her-
haaldelijk door burgemeesters de een of an
dere tooneel opvoering zag verbieden, terwijl
op vele and ere plaatsen dan die, waar het
verbod uitgevaardigd werd, zulk een opvoe
ring niet de minste belemmering ondervond.
Dus niet steunen, maar wel tegenwerken!
Die aanval op het tooneel heeft plaats ge
had toen de door B. en W. voorgestelde sub
sidies aan de Verschillende kunstinstellingen
ter sprake kwamen. Toen vond de heer Spipr
gelegenheid om te gewagen van „het lagere,
platte, grove", en menigmaal zelfs „gemee-
ne", dat op de pianken wordt gebracht; te
spreken over het onreine leven van'hen, die
die tooneelspeelkunst tot hun beroep hebben,
ten einde daarmede te doen zien om weike
redenen hij tegen tooneelsubsidies stemmen
zou. De leelijke kant van het tooneel werd
zooveel mogelijk naar voren gebracht, de
cultureele kant er van- totaal genegeerd.
Men kan natuurlijk eerbiedigen dergelijke
opvattingen, ook al staat men er nog zoo lijn-
recht tegenover, doch het blijft toch een
merkwaardig verschijnsel ze verkondigd te
zien in den gemeenteraad eener groote stad,
waar goede kunst op elk gebied aantrekke-
lijkheid heeft voor vreemdeling uit eigen
land en uit het buitenland en dus indirect de
geheele neringdoer.de burgerij ten goede ko
men. De Raad heeft dan ook," binnen het be-
reik van de middelen, waarover hij beschik-
ken kan en die zijn voor kunst toch eigen-
lijk maar zeer beperkt een aantal subsi
dies gegeven. Niet voor het hier optredende
opera-gezelschap. Daar is nog wel door eeni
ge leden een poging toe gedaan, zij wiiden
die opera met tienduizend gulden steunen,
maar het voorstei werd verworpen. Moet
men zulks betreuren? Ik geloof het niet.
Veeleer schaar ik mij aan de zijde van den
wethouder Wibaut, die zeide, dat bijaldien
er een werkelijk goede opera tot stand kwam.
B. en W. die zouden steunen, doch niet met
tienduizend gulden.
De lezeTS dezer Amsterdamsehe causerieen
weten, dat ik een opera voor een stad, als
Amsterdam thans geworden is een installing
van beteekenis acht, orndat zijn ontegenzeg-
gelijk een groote aanrrekkelijkheid voor dui-
zenden zou bezitten en dus waard van ge-
meentewege op de been te worden gehouden.
Maar dan moet men ook beschikken kunnen
over de beste krachten op vccaal en niuzikaal
gebied, die men krijgen kan over decors en
al wat daarbij behoort, die een wellust zijn
voor het oog, en daarvoor dient men de be-
schikking te hebben over een flink gebouw,
dat niet den avond voor opera, den avond
daarna voor tooneelspel dienstbaar moet we
zen. Een klein subsidie voor een opera-gezel
schap, dat onmogelijk het beste kan brengen,
heeft geen zin. Misschien komt nog wel eens
de tijd, dat Amsterdam een opera van den
eersien rang rijk wordt en dan zal de tijd
gekomen zijn voor de gemeente om ook hier
te steunen, maar dan ook royaal, der hoofd-
stad ten voile waardig.
door Margaret Pedler.
Geautoriseerde vertaling van W. E. Pont.
108!
„Maax waarom waarom?"
Miles keek haar aan en een lichtende
glans kwam in zijn oogen.
„Beste kind, je krijgc een ridderlijken, ro-
mantischen dwaas tot man. Maurice wilde
niet, dat ik deze bewijzen liet zien, omdat
Elisabeth, vertrouwend op de vastheid van
zijn belofte, met Geoffrey Lcvell was ge-
huwd en een zoon had gekregen. En, zelfs al
beteekende het zijn heele leven te verwoesten,
wi'lde hij niet zijn woord breken."
„GarthGarthDe naam, waarbij zij hem
altijd gekend had, kwam spontaan over
Sara's lippen. Haar stem beefde, maar haar
oogen hadden, zooals die van Herrick, een
glans van verrukking. „Hoe kon je, beste?
Wat een dwaasheidWat een prachtige, held-
haftige dwaasheid!"
„Ik zie niet in hoe ik anders had kunnen
doen". zei Maurice eenvoudig. MHet beele
en crari za'i men ef, gefijk de geftbefride
wethouder reeds te kennen gaf, niet met tien
duizend gulden af kunnen, terwijl men thans,
notabene, nog oppositie voerde tegen een
voordracht van B. en W. om eenzelfde be-
drag beschikbaar te stellen tot het aanvullen
van het decoratief van den Stadsschouwburg.
Men weet, dat dit gebouw o zonder-
lingheid onder zooveel aardsche zonderling-
heden! thans niet meer bcspoeld wordt
door de Kon. Vereeniging „Het Nederland-
sche Tooneel", dat er het vorig seizoen nog
speelde onder de directie van Dr Royaards.
De Vereeniging is verdreven van huis, nu ge-
herbergd in den Hollandschen Scouwburg in
de Plantage 'k zeg er geen kwaad van,
maar het gebouw is nu eenmaai voor een eer-
ste-racigs-gezelschap out-of-the-way" gele-
gen doch zij nam een groot deel van de
haar toebehoorende decors mede, waardoor
het gemeentelijk decor op het Leidsche Plein
onvoldoende werd. Om het hoogst noodzake-
lijke aan te vullen, hadden B. en W. nu die
tien mille gevraagd. Men zou zoo zeggen:
volkomen logisch, de stad, die zich de weelde
van een eigen schouwburg veroorloven wil,
dient te zorgen dat zij zuik een gebouw aan
een of ander tooneelgezelschap in handen »e-
vende, zorgt dat het allernoodzakelijkste
voor een dergelijke exploitatie niet ontbreken
zal. Toch waren er werkelijk nog een paar
leden in den Raad, die een dergelijke waar-
heid niet inzagen en verkondigden, dat de be-
speler van den Stadsschouwburg zijn eigen
decors maar meest medebrengen. Wat zou
den diezelfde vroeden zeggen van een ge-
meentebestuur, dat in de Amsterdamsehe ha-
venis kade-ktigren ging verhuren met de bood-
schap aan ci. Iruurderslos- en laadkranen
en kclentips, e. d. brengen jelui zelven na
tuurlijk mede?" Maar dan kadefcngten in
havens zijn geen Stadsschouwburg en decors
zijn geen los- en laadkranen of kolentips
doch dienen voor het tooneel cn aan het too
neel zijn verbonden tooneeigezelschappen en...
Enfin, de groote mcerderheid van den Raad
dan tcch- beseft, dat tooneel-subsidies volko
men gewettigd zijn en dat een schouwburg
zonder decors gen schouwburg is en dat
Amsterdam met een bevolking van ver over
de zevenhonderd duizend zie'en een groote
stad is onder de andere wereldstedeec
Een stad ook van zaken-menschen van
menschen voor wie tijd, geld behoort te be-
teekenen. Worden wij er niet aan herinnerd,
waneer wij over het Damvak gaande, onze
oogen opheffen naar Berlage's Beurstoren,
waar ons het kostbare van den tijd in herin-
nering wordt gebracht door de opschrifter,
op de twee groote wijzeiplaten van het uur
werk aan den eenen kant: „Beijdt uw
tijd", aan den anderem „Duur uw uur"?
Maar aan den tijd worden wij te Amsterdam
nog niet voldcende herinnerd. Wel eigen-
aardig is in dat opzicht het verschi! tusschen
de hoofdstad, die de Nederlandsehe stad van
stoere werkers heet te zijn, en de hofstad. die
men wel eens de stad der nietsdoeners en
lanterfonters hoort ncemen. I k beweer niet,
dat de betiteiing heelemaal juist is, maar ik
citeer de groote m e n. Welnu, ga Den
Haag eens door en men staat verbaasd over
het groot aantal electrische standaard-klok-
ken, die daar met kvvistige hand als 't v;are
„gezaaid" zijn, zoodat ik de residentie ai
eens heb hooren ncemen d'e „Klckkenstad" in
plaats van de ooievaarstad. Al die klokken
daar zcuden iemand heusch doen denken, dat
de Hagenaars er elk oogenblik aan moeten
worden herinnerd hoe laat het is. Zet daar
nu tegenover de hoofdstad. waar het aantal
openbare uurwerken feitelijk te gering is.
Nu kan dadelijk opgemerkt worden, dat de
hofstad lang niet zoo rijk is als onze stad
aa.n die mooie slanke, hooge torens, die alien
hun klokken hebben: ze zijn onze trots, die
Wester-, die Oude Kerk-, die Zuiderkerk-, die
Montelbaans-, die Munttorens, ze vinden
hun weerga nergens. Dan hebben we onze
uurwerken in den koepel van het Dampaleis,
in kicsken en tramwachthuisjes, maar ze
voorzien tcch met al de andere hier en daar
elders niet in de behoefte. Niet onbegrijpelijk
dat, vcoral uit de nieuwe wijken, de vraag
is gekomen cm van gemeentewege meer
openbare uurwerken te plaatsen. B. en W
hebben er op doen weten, dat zij „in ver-
bnnd met den financieelen tcestand" - al
tijd die financien! geen voorstellen tof het
doen aanbrengen van openbare uurwerken
kunnen dc-en, doch dat zij, wanneer zich een
gunstige gelegenheid mocht voordoen, b.v.
bij de oprichtin-g van een of ander openbaar
gebouw, zullen overvvegen daar in een uur-
v/erk te plaatsen. Dus zullen we maar ge-
duld dienen te hebben. Toch rijst de vraag of
b.et reeds niet mogelijk zou zijn b.v. in de
tramwagens, uurwerken aan te brengen, ver-
moedelijk kan het met den electrischeu
stroom, dien men toch in die wagens heeft,
zulke enorme sommen niet kosten tijdaanwij-
zers aan te brengen, waarmede het publiek
gebaat zou zijn en z,ou Amsterdam dan te-
vens eens iets anders hebben dan de hofstad-
klckken: uurwerken, die met het publiek me-
de-reizen.
En wanneer het gemeentebesiuur op die
wijze wat meer aandacht ging schenken aan
de openbare uunverken, zouden degenen, die
schema van Elisabeth's leven was gebaseerd
op haar 'vertrouwen in mijn belofte. Ik kon
later niet, na haar huwelijk en Tim's ge-
boorte, plotseling de fundamenten omver-
halen, waarop zij haar leven had opge-
bouwd."
Met groote innigheid legde Sarar haar
hand in de zijne.
„Ik ben bli] blij, dat je dat niet kon,
lieveiing", fluisterde zij. „Je zoudt mijn
Garth niet geweest zijn, als je dat had kun
nen doen."
Hij drukte zwijgend haar hand. Een vreem-
de moeheid was over hem gekomen. Hij had
de hitte en den last van den dag gedragen en
nu het werk gedaan was, en er niets meer
was om voor te strijden, niets meer was om
mee te worstelen en tegen te vechten, had hij
een vreemd gevoel van leegte. Het scheen
bijna alsof de lange strijd van al die jaren
van zelfopoffering tevergeefs was geweest
een vruchleloos offer, dat door den loop der
gebeurtenissen geen beteekenis en geen nut
meer had.
Hij voelde zich vaag teleurgesteld ver-
bijsterd, dat het doel van cemmensch, waar-
voor hij zoo'n matelooze pijn had geleden
en dat alle schoonheid en heerlijkheid van
het leven van h^m had vernietigd, zoo plot-
zeggenscha'p hebben iiTMs- "Centraal-Sbafton
er misschien toe komen meer passende uur
werken aan te brengen in de wachtkamers al-
daar, want de armzalige kleine tijdaanaanwij-
zers, heelemaal niet in overeenstemming met
de groote dier wachtkamers, die men er thans
ziet als men goed rondkijkt tenminste
lijkt een „beetje erg" paskwillig.
En als ergens fiinke klokken noodig zijn,
vooral sedert het reizend publiek in de wacht
kamers niet meer voor het vertrek der treinen
wordt gewaarschuwd, dan is het wel in die
wachtlokalen.
We zijn wel een groote stad, maar we zijn
toch nog lang niet op elk terrein uit de
kluiten gewassen. „Beijdt uw tijd!"
SINI SANA.
Gemengd Nietiws
OOK EEN ZIEKENHUISKWESTIE.
In de gisteren gehouden raadsvergadering
te Winterswijk is de ziekenhuiskwestie aan
de orde gekomen, die al eenigen tijd de
publieke belangstelling levendig gehouden
heeft. Naast een algemeen comite, dat plan-
nen voor een algemeen ziekenhuis ontwierp
en daarvoor van alle gezindtcn op de katho-
lieken na, moreelen en financieelen steun ont-
ving, is een katholiek comite aan het werk ge-
gaan voor een katholiek ziekenhuis. Beide co-
mite's hebben van Gedep.-Staten subsidie van
provinciewege in uitzicht gekregen.
De zaak was voorbereid door een raads-
commissie, weike nog een poging tot samen-
werking van de beide comite's had onderno-
men, maar deze was op den onwil der katho-
lieken afgestuit. De meerderheid der comniis-
sie was'tot de condusie gekomen, dat het be-
staan van twee groote ziekenhuizen in Win
terswijk onmogelijk moet worden geacht. Zij
stelde voor, aan het algemeene comite, dat
een stichtingskapitaal door vrijwillige bijdra-
gen heeft bijeengebracht, 75 pet. van het jaar-
lijksch tekort op de exploitatierekening te ga-
randeeren tot een maximum van 5000, voor-
zoover het betreft kosten ten beboeve -van in-
woners der gemeente. De minderhcid van de
commissie stelde voor, van de f 5000 naar
evenredigheid ook een deel aan het katholieke
comite te verleenen.
Na uitvoerige discussie werd met 12 tegen
4 stemmen het meerderheidsvoorstel aangeno-
men.
GESCHORST.
Het bestuur van de cooperatieve zuivelfa-
briek Juliana te Hasselt heeft den directeur
van de fabriek, den heer v. d. M., in zijn
betrekking geschorst.
BRAND.
Donderdagmiddag is de nieuwe boerderij
van B. J. Schuldink te Varsen, gemeente
Ommen, tot den grond afgebrand. Inboedel
en oogst gingen verloren; alleen het vee werd
gered. De oorzaak van den brand is *onbe-
kend. Verzekering dekt de schade.
De vorige woning van Schuldink werd in
den herfst van het vorige jaar ook in de asch
gelegd.
DE TE DEVENTER ONTDEKTE TON.
De gemeenteontvanger te Deventer heeft
in een nota aan het gemeentebestur mededee-
lingen gedaan over de zoo plotseling bij het
opmaken der gemeenterekening over 1923 ge-
vonden ..ton'', het batig saldo vain, 1921, dat
bij een voorioopige opgave der inkomsten en
uitgaven over 1923 niet vermeld was. De onv-
vangei" zegt, dat bij het doen van dergelijke
opgaven de saldi van vorige jaren nimmer
als ontvangstpost worden beschouwd, dcch
zoo noodig voor een afzonderlijke vermelding
in aanmerking komen. Het foutieve cijfer is
volgens hem dan ook alleen ontstaan door
een betreurenswaardi-g misverstand, mede
als gevoig van de omstandigheid. dat de re-
kening en verantwoording over 1923 niet on
tijcl gereed kon zijn.
In den raad heeft de „ton" gistermiddag
heel wat stof tot debat opgeleverd. De heer
Gualtherie van Weezel (V.-B.) zag aan het
in den vorm van- een bliispe! opgevoerde stuk
van de Deventer pers: „De gevonden ton of
eind goed al goed" een ernstigen kant en
dron.g aan op betere boekhcuding bij gemeen-
tewerken, mede in verband met de nu noodig
geachte afschrijvingen op het havengrondbe-
cfrijf. De heer' Myerson (V.-D.) vrceg of er
behalve de ton nog niet een bedrag van
37.000 gulden is gevonden. De heer Bee-
rents (S.D.A.P.l betoogde, dat de organisa-
tie en administratie al iaren te wenSchen
lieten en zei. dat het saldo-verschil in werke-
iijkheid 148.0*00 bedroeg, maar ten slotte
op een ton neerkwam, omdat ook een uitgaaf-
post was vergeten.
Wethouder Sonnenberg erkende dit. Bij de
in Juli ontvangen voorioopige opgave was
vergeten, den post voor „onvoorzien" mee te
rekenen. De „ton" is niet overgeschreven op
1925, omdat men voor uitgaven kwam te
staan, waarop men voor 1924 niet gerekend
had, aan armbestuur en hav^ngrondbedrijf.
Wethouder Schoemaker zei, dat de gemeen-
tebedriiven voldoende worden gecontro'eerd,
maar dat wellicht een accountant noodig is
BRANDEN.
Gistermiddag is brand uitgebroken in het
pakhuis van de lijstenfabrie'k van den heer J.
seling kon wegzinken, plotseling niet meer
Icon bestaan. In het licht van het heden scheen
het verleden nietig jaren, die door de mot
waren verteerd.
Het was een veniichting, toen iemand de
warreling van zijn gedachten kwam onder-
breken met een boodschap van Tim. Hij
vroeg om Sara en Maurice beiden te spreken,
of ze naar hem toe wiiden gaan?
Samen gingen ze naar zijn kamer
Maurice nog steeds met die uiklrukking van
groote verbiistering op zijn gelaat, die zijn
bitiere overdenkingen hadden vercorzaakt.
Het fiinke, jeugdige gelaat op 't kussen
kleurde even toen zij binnenkwamen.
„Moeder heeft mij al'les verteld", zei iiij
eenvoudig, recht op zijn doel afgaand. „Het
het was nogal een pil."
Maurice wees op bet smalle iintje het
wit-rood-wit van liet rnilitaire kruis, op de
borst van de khaki tuniek, die over een stoel
lag - een vrij haveloove tuniek, die met alle
mogelijke dingen gered was uit de rui'ne van
Tim's kamer op Sunnyside.
„Dat hoeft toch niet, Tim", zei liif, wan
neer je daarop kunt wijzen."
Tim's oogen glansden.
„Dat is het juist, waarover ik je spreken
wou", zei hij. „lk hoop, dat je het niet bru-
S. Stoppelman, aan den Radebinnenslngel te
Groningen. Het pakhuis brandde van binnen
uit. Een groote hoeveelheid lijsten, spiegels
cn schilderijen is vernield. De aanieiding is
vermoedelijk geweest het aansteken van een
piip bij het naar huis gaan van het personeel.
DE VOLKENBANDSRAAD.
De Volkenbondsraad, ide gister bijeenkwam
onder vooi"zitterschap van Mello Franco
(Brazilie), heeft een commissie samengeste-.d
ter bestudeering der progressieve codificatie
van het interna tionaal recht.
Deze commissie bestaat uit vertegenwoordi-
gers van alle groote juridische systemen ter
wereld. Hamarsldold (Zweden) is tot prcsi-
dentervan benoemd en professor Diena (Ita-
lie) tot vice-president
Vervolgens heft de Raad nog een aantal an
der kwesties geregeld, onder weike die van de
vrijstad Dantzig
UIT ZUIDSCHARWOUDE.
In de gisteravond gehouden vergadering
van het kiescollege der herv. gem. alhier
werd gekozen als ouderling de heer W. Koe-
man in de plaats van den heer C. Rutsen faf-
j tredend) en niet herkiesbaar cn als diaken
dc heer J. Schoorl Pz. in plan,van den heer
i P. Schoorl (aftredend en niet herkiesbaar.)
FRAUDE MET WERKLOOZENSTEUN.
Te Weesp heeft het gemeentebestuur zich
opnieuw genoodZaakt gezien aan een tweetal
steuntrekkenden voor den tijd van 1 week den
werkloozensteun in te houden, aangezien
door laatstgenoemden verzwegen was dat zij
met tijdelijke werkzaamheden een zeker be
drag verdiend hadden. Hoewel na een twee
tal dergelijke gevallen, dat zich 14 dagen ge
leden voordeed, de burgerneester had doen be-
kend maken dat bij eveniuee! opnieuw voor-
komende gevallen een gerechtelijke vervol-
ging zou worden ingesteld, is daarvan voor
ditmaal door den burgerneester nog afgezien.
ERNSTIGE BRAND IN EINDHOVEN.
Gisteravond is te Eindhoven de sigarenfa-
briek van Jan Leenders afgebrand. Assuran-
tie dekt de schade. Een groote voorraad si-
garen ging verloren.
DIJK DOORGEBROKEN.
Woensdagmorgen halfacht is, naar de N.
R. Ct. meldt, het gedeelte van den Wiericke-
dijk, gelegen achter Waarder, doorgebroken.
Er is een gat ontstaan van ongeveer 20 Me
ter lang en breed. De oorzaak wordt toege-
schreven aan den slechten toestand waarin de
dijk den laatsten tijd verkeerde, aldus het U.
JD. Beheer en eigendom zijn in handen van
den polder Waarder. De sluizen bij Heken-
dorp en Nieuwebrug zijn onmiddellijk geslo-
ten. De verbinding tusschen Rijn en IJsel is
thans verbroken zoodat industrie en schippe-
rij ernstige schade lijden. Alle scheepvaart
moet nu geschieden langs een grooten om-
weg, over Gouda.
De polder Waarder is reeds een paar maal
door het watersehap Woerden aangeschreven
om den dijk te verbreeden, hieraan is echter
geen gevoig gegeven.
Ongeveer vier jaar geleden heeft zich het
zelfde geval voorgedaan. Het duurde zes we-
ken eer de dijk hersteld was.
HELDEN DER ZEE-FONDS
DORUS RIJKERS.
Het hoofdbestuur van het Helden der
Zee-fonds Dorus Rijkers heeft zich naar aan
ieiding van de mededeelingen in de rede van
den minister van waterstaat, gehouden op
Maandag 10 November j.l. ter gelegenheid
van de ontvangst door de regeering in de rid-
derzaal te's Gravenhage van de jubileerende
reddingmaatschappij, in dezen zin, dat de
regeering heeft gemeend een nauwkeurig on-
derzoek te moeten instellen nopens de vraag.
in hceverre de voor ondersteuning in aan
merking komende oud-redders van schipbreu-
kelingen inderdaad in -behoeftige omstandig-
heden verkeeren, zoodat met het verleenen
van financieeelen steun aan oud-redders
van schipbreukelingen niet die aanzienlijke
bedragen gemoeid zullen zijn, waarvan aan-
vankeiijlc sprake is geweest, en dat de minis
ter onder deze omstandigheden kon mededee-
len, dat eerlang voor gezegd doel op de be-
grooting van zuri departement een som van
f 5000 zal worden aangevraagd, waardoor
de regeering- in de gelegenheid zal komen, in
gevallen, dat daarvoor aanieiding bestaat,
een aanvuliende ondersteuning te verleenen,
met een uitveerigen brief gewend tot Prins
Hendrik den voorzitter van den Minister-
raad en financien, de leden der Staten-Gene-
raal. leden der Algemeene Armencommissie,
hoofd-Iaspecteur van de Scheepvaart, den re-
ferendaris bij het departement van water
staat J. W. G. Coops, de burgemeesters van
Helder, Amsterdam, Rotterdam, 's Graven
hage, Terschelling, Ameland, Texel, Vlie-
land, Callantsoog, Egrnond aan Zee, Pet-
ten, Maassluis, Vlaardingen, Brielle, Har-
lingen, Monster en Velsen, de besturen der
Armenraden te Helder, Amsterdam, Rotter
dam, 's Gravenhage. Vlaardingen, de bestu
ren der Noord- en Zuid-Hollandsche Red-
dingmaatsc' appij en Zuid-Hollandsche
Maatschappij tot redding van schipbreuke
lingen, de besturen van het Nationaal Zee-
mansfonds, het Heldersche Reddingfonds,
het Camegie-Heldenfonds en het Prins
taal van mij zu.lt vinden", ging hij wat ver-
legen voort, „maar ik wou graag, dat je wist
dat wat je voor mijn moeder deed ik be-
doel de schuld van een ander op je nemen
niet vergeefsch is geweest. Wat ik gedaan
heb, hoe weinig het ook is, zou ik nooit heb
ben kunnen doen., wanneer ik had geweten,
wat ik nu weet."
„lk geloof van wel", wac Maurice's kalme
antwoord.
Tim schudde het hoofd.
„N*een. Als mijn vader was ontslagen... we-
gens lafheid" hij struikelde min of meer
over zijn woorden „dan zou de weten-
schap daarvan alle energie uit mij hebben
geslagen. Ik zou bang zijn geweest, dat ik
dezelfde lafhart'igheid bezat... De angst
voor lafheid zou mij achtervolgd hebben". Hij
zweeg even en vervclgde toen Jiaastig: „En
met vader zou hex net hetzelfde zijn geweest.
Het het zou hem gebroken hebben. Hij zou
ncoit hebben kunnen1 vechten zooais hij nu
gedaan heeft, wanneer hij dat geweten had.
je lxebt.. je hebt .twee manner, aan liet va-
derland gegeven"...
Hij haperde, jongensachtig ver'egen, min
of meer overweldigd clcor zijn eigen ge
dachten.
En plotseling werd alles wat voor Maurice
Voor het plaatsen
van advertentics
in andere bladen
is uw adres:
N. V. Boek- en
llandelsdriikkerij
v.h. Hernis. (pos
ter Zoon, Voor
dam C9, Alkmaar
Hendrik-fends, den redacteur van het tijd-
schrift voor Maatschappelijk Hulp- en Arm-
wezen mr. J. Everts en de pers.
Het antwoord van den minister van water
staat op de vragen van het lid der Tweede
Kamer, den heer Henri ter Hall, betreffende
mededeeling van de resultaten van een van
Regeeringswege gehouden onderzoek in-
zake het verleenen van steun van oud-redders
van schipbreukelingen, is mede aanieiding
voor dezen brief geweest.
Het hoofdbestuur deelt daarom mee da!
het met bezorgdheid heeft kennis genomen
van de mededeelingen der regeering, aange
zien reeds 184 aanvragen om ondersteuning
van r dders en weduwen bij het hoofdbestuur
ziiii binnengekomen en na nauwgezet onder
zoek door Armenraden en burgemeesters en
strcnge schifting door de bestuursleden van
het fonds deze laatsien tot de conc'.usie zijn
gekomen dat ruim 100 personen voor een on
dersteuning in anrunerking komen, omdat ten
eerste zij zich verdienstelijk hebben gemaakt
als redders van schipbreukelineen en zij
vooris thans inderdaad in behoeftige omstan
digheden verkeeren, terwijl ondersteuning
door hen gewenscht wordt.
Nu uit betrouwbare gegevens blijkt, dat
ten minste 100 oude en arme redders en we
duwen van redders in behoeftige omstandig
heden verkeeren (in den Helder zijn volgens
rapporten van Burgerneester en Armenraad
zelfs de meesten der pl.m. 30 oude redders en
weduwen „armen") en dat het in opkomst
zijnde Helden der Zee-fonds reeds thans
5200 per jaar aan uitkeeringen besteed,
staat vast, dat een Regeeringssteun van
500*0's jaars onvoldoende is om in den
ncod der oude redders te voorzien.
De eer van ons vclk zoo besluit het
adres is er mee gemoeid deze d annexe hel-
len niet aan hun lot over te laten. Zij, die 25
tot 50 jaar klaar stonden schipbreukelingen
te redden uit doodsgevaar, moeten thans zelf
gered worden uit armoede en ellende. Er is
haast bij het werk, wat de helden en wedu-
wij zijn cud-
Het adres gaat vergezeld van verschillen-
de bijlagen.
OVERZICHT VAN DE INGEVOLGE DE
INVALIDITEITSWE T EN DE OUDER-
DOMSWET 1919 TOEGESTANE
RENTEN.
Op 1 November j.l. werden 3938 weduwen-
renten en weezenrenfen krachtens de Invali-
diteitswet genoten, terwijl op genoemden da
tum krachtens artikel 373 dier wet 39 556
personen in het genot verkeerden van een als
vrucht hunner verzekering verkregeu ouder-
domsrenie van drie gulden per week; voorts
genoten 7308 personen een invaliditeitsrente,
als bedoeld in artikel 71 dier wet.
Krachtens de vrijwillige verzekering, ge
regeld in de Ouderdomswet 1919, waren op
vorengenoemden datum 84.951 personen in
het genot van eene als vrucht hunner verze
kering verkregen ouderdomsrente van drie
gulden per week.
SPOORWEGPERSONEEL.
Naar de N. R. Ct. vemeemt is in een Za-
terdag gehouden vergadering van den Loon-
raad van het Spoorwegpersoneel een voor
stei van de Nederlandsche Vereeniging om
de positie van het personeel, dat bij de elec-
trificatie van het spoorwegbedrijf betrokken
is, opnieuw onder de oogen te zien, verwor
pen.
Naar aanieiding van een tweede voorstei
van de Nederlandsche Vereeniging om te on-
derzoeken in hoeverre de indeeling der standi
plaatsen in de vierde loo*n*klasse dient te
worden gewijzigd, werd besloten deze zaak
in handen te stellen van een sub-comtnissie.
Deze commisie zal alleen reeds aanhangig
zijn gemaakt.
Omtrent de besprekingen naar aanieiding
van dit laatste voorstei had naar men
mededeelt een scherpe discussie plaats
tusschen den vertegenwoordiger der directie,
mr. Elias, en de vertegenwoordigers der per-
soneel-organisaties.
ONTPLOFFING AAN BOORD.
Te Dieppe (Frankrijk) is Zaterdag binnen-
geloopen de stoomharingploeger Wim en
Hannie, MA 68, schipper G. Pols, aan boord
waarvan een carbidontploffing had plaats
gehad, waarbij de gehuwde machinist J. L.
duister en grauw was geweest, nu helder in
de glans van het licht, waarin hij nu die ver
loren jaren zag.
Zoo was de ui.komst toch goed en schoon.
Uit de puinhoopen en het lijden van het ver
leden was nu de vlammende pracht van een
heldenleven en een heldendood opgegaan, die
door het vernietigende besef van de werkelijk-
heid zou zijn gedoofd. Dat was het loon voor
de dorre jaren van stilzwijgen.
D? wonderlijke beteekenis van dit alles
bracht een lichtglans in zijn oogen; zij
zochven die van de vrouw, die"hem iiefhad eh
lazen daarin, dat ook zij had begrepen.
Voor haar, zoowel als vodr hem, waren de
donkere plekken nu licht geworden en dui-
delijk zag zij in ailes wat gebeurd was de
kiding van een goddelijk bestuur.
„Sara...."
Haar handen strekten zich naar hem ufi
en e- glans van ^eluk lag in haar oogen.
„0 lieiste, geen liefde geen offer is5 oob
vergeefsch 1"
Heel eenvoudig, vol vertrouwen zei ze het.
I N D E.
