Alkmaarsche Conrant
m
UW PRIJSCOURANTEN
Dinsdag 16 December.
FEUILLETON.
Voordam G 9, JUkmaar
297 1924
Honderd Zes en Twintigste iaargang,
Stadsnieirvvs
SOC. DEM. GEMEENTERAAD5-
LEDEN.
Zondag j.l. hield de Vereeniging van Soc.
Dem. Gemeenteraadsleden in N. Holland-
Noord in gebouw „De Unde" haar jaarver-
gadtering, welke goed was bezocht.
Door den voorzitter, den heer W. v. d. Vail
(Heiloo) werden de aanwezigen het welkom
toegeroepen. Hij kon tot zijn genoegen con-
stateeren, dat bet ver loopen tijdvak voor de
vereeniging niet ongunstig is geweest. Wat in
'n kleine gemeente van groot belang geacht
word't voor craze beweging, is dit daartegen
over niet in 'n groote gemeente, doch overal is
iets goeds bereikt. Evenwel staat in het ko-
mende jaar eem belangrijke zaak te verwach-
ten en wel de groote plannen voor een nieuw
Centraal Ziekenhuis. Dit is alleen geen zaak
van belang voor Alkmaar, doch bijkans voor
geheel Noord-Holland. Moeh bij de verkie-
zingen bij de tegenstanders de indruk zijn
gewekt, als zon het Centraal Ziekenhuis een
verkiezings-manoeuvre zijn geweest. dit
wordt door spr. ten stelligste ontkend Ons
aller taak moet zijn om in 1925 op dc bres
te staan voor het nieuwe Ziekenhuis. Dit
klemt te meer, omreden de Roomsch-Katho-
lieken bezig zijn Noord-Holland te verroom-
schen. Wij moeten ernstig waken voor vrij-
heid van. geweten en steun van de buitenge-
meenten voor het Centraal Ziekenhuis "is
noodig. Wij moeten als raadsleden er aan
medewerken, dat de kleine gemeemen 1 bed
voor haar rekening nemen, waardoor Alk
maar dan {link gerugsteund wordt.
Overal moeten wij op de bres staan voor
de belangen van het Overheidspersoneel,
omneden de overheid zich niet onbetuigd zal
laten in. 1925 loonsverlaging en arbeidsver-
lentging in te Voeren. In dat jaar waeht ons
dus een zware en groote taak. Het doet ^pr.
daarentegen genoegen, dat in de Zaanstreek
de goede geest bij de arbeiders ontwaakt is
zij er voor vechten, dat zoo weinig moge-
lijk van hun loonen en arbeidsvoorwaarden
door de bezittende klasse wordt afgeknab-
beld. (Applaus.)
Hiema werden door den Secretaris, den
heer J. Westerhof, (Alkmaar) de notulen
gelezen, welke, behoudens een kleine opmer-
king, werden vastgesteld en geteekend.
Door den Voorzitter werden de aanwezi
gen opgewekt om in 1925 mede te helpen be-
vorderen, dat het aantal maximum-vergun-
ningen wordit verminderd.
Het door den Secretaris uitgebracht jaar-
verslag werd onder applaus goedgekeurd,
waarna door den Penningnteester, den heer
P. Zeeman (Zuid-Scharwoude) het finan-
cieel vers lag werd uitgebracht, waaruit bleek,
dat ontvangen was 433.73 en uitgegeven
249.98; batig saldo 183.75.
Tevens cteelde de penningmeester mede,
dat de landelijke bond de helft harer contri-
buties zal afdragen aan de provinciale ver-
eemigingen van soc.-dem. raadsleden.
Bij monde van den fieer C. Paarlberg
(Oudkarspel) werd gerapporteerd, dat de
boeken en bescheiden in goede orde waren
bevonden en de penningmeester voor zijn ac-
curaat beheer werd gedechargeerd. De nieu
we commissie werd samengesteld uit de heeren
C. Paarlberg (Oudkarspel) en H. van. Dru-
nen (Alkmaar).
De aftredende bestuursleden, de heeren
W. v. d. Vail (voorzitter), Heiloo; J. Wes
terhof (secretaris), Alkmaar; P. Zeeman,
(penningmeester) Z.-Scharwoude; C. Seha-
gen, Edam; K. Prins, Zaandam; H. Kof-
man, Enkhuizen; H. Bakker Lz., Oudkarspel,
werden, zonder tegen-candidaten, herkozen.
Cursussen voor raadsleden.
Het houden van cursussen voor raadsle
den, werd door den secretaris ingeleid, wel
ke cursussen bezocht kunnen worden door de
raadsleden, doch ook door hen, welke op de
groslijst staan. De te houden cursussen ge-
ven altoos scholing en verrijking van kennis.
Het goede verkeer kan een goede Opkomst
naar de cursussen bevorderen en als plaat-
sen zouden hiervoor aangewezen kunnen
worden Alkmaar, Hoorn, Schagen en Zaan
dam.
Het ligt voorts in de bedoeling om bij ge-
noegzame deelname drie cursussen (totaal
12) te houden met dezelfde onderwerpen.
De heer Klinkenberg (Wormerveer) be-
pleitte de wenschelijkheid om over de data
der cursussen met de aan de Zaanstreek be-
staande commissien voor arbeiders-ontwikke-
Iing overleg te plegen, terwijl de heer Nes
(Oostwoud) het houden van een cursus op
den Zaterdagmiddag of -avond voor Hoorn
Zijnde de lotgevafien van David Balfour in
het jaar 1751hoe hij werd ontvoerd en ver-
bannen; zijn lijden op 'n verlaten eiland zijn
reis in de woeste Hooglandenzijn kennisipa-
king van Alan Br'ech Stewart en andere be-
ruchte Hooglandsche Jacobieten; en alles
wat hij leed door de hand van zijn oom,-
Ebenezer Balfour van Shaws, valschelijk zoo
genoemd geschreven door hem zelve en nu
openbaar gemaakt door
ROBERT LOUIS STEVENSON.
Geautoriseerde vertaling van J. C. L. B. Pet.
.HOOFDSTUK I.
Ik vang rnijn reis aan naar het huts Shaws.
Ik zal de geschiedenis van mijn avonturen
beginnen met een zekeren morgen, vroeg in de.
maand Juni van het jaar 1751, toen ik voor
de laatste maal de sleutel uit mijns vaders
huisdeur trok. De zon#begon te schijnen op
de toppen der heuvels, toen ik den weg af-
liep, en tegen den tijd, dat ik de pastorie
voorbijkwam, zongen de lijsters in de serin-
gen en de mist, die in het dal hing, trok op
en verdween, naarmate de dag vorderde.
Mr. Campbell, de predikant van Essen-
dean, wachtte mij 'bij het hek, de goede man.
vroeg mij, of ik ontbeten had, en toen hij
aahbeveelt, waai'bij de heer Zifp (Hoorn)
zich aansluit. Waar de heer Bakker (Oud
karspel) weinig van een cursus te Schagen
verwacht, zou hij gaarne deze willen uit-
schakelen, welk inzicht door den voorzitter
wel wat te pessimistisch werd geacht.
De plannen voor de kanalisatie van West-
Friesland, gaf de heer Plomper (Hoorn)
aanleiding om de wenschelijkheid te bepleiten
om deze aangelegenheid in een cursus-verga-
dering eens nadei- te bespreken, en de voor-
lichting kan dan geschieden door een des-
kundige. Wanoeer het tot uitvoering van de
plannen komt, dan zijn wij voorbereid.
Hoewel de voorzitter veel voor de geop-
perde gedachte gevoelt, meende hij, dat wij
ons nog meer orienteeren op onderwijsgebied
en een cipsus over onderwijs dient voor te
gaan, waarbij de secretaris zich aansluit.
De heer Schreuder (Purmerend) achtte
een cursus over het werkloozenvraagstuk ur
gent, doch een aparte cursus werd door den
voorzitter niet wenschelijk geacht, omreden
men het werkloozenvraagstuk plaatselijk
meet regelen en de zaak plaatsejjjk ook ver-
schillend is.
Hiorna werd het bestuursvoorstel met a!-
gemeene stemmen aangenomen en zal tevens
rekening worden gehouden met de gemaakte
opmerkingen.
Excursies.
Het houden van excursies werd door den
voorzitter ingeleid. Hij meent, dat naast cur
sussen, wij ook aanschouwelijk onderwijs aan
anderen moeten verstrekken. Het houden
van excursies geeft betere ersultaten dan
voorlichting en na afloop van een cursus zou
een excursie gemaakt kunnen worden naar
land- en tuinbouw. Met een goede woning-
bouw hebfcen wij nog nimmer voldoende ken
nis gemaakt en een bezoek aan de plaatsen
Alkmaar, Wormerveer, Zaandam en Amster
dam, zou dan ook aanbeveling verdienen. Wij
willen er voor vechten, dat de woningbouw
nog meer in de gemeenferaden aan de orde
wordt gesteld, terwijl tevens de bizondere
aandacht gevraagd behoort te worden: „Hoe
kunnen wij de arbeiders met de lage loonen
aan een practische woning helpen." En wat
de woningen ten plattelande betreft, deze
zijn architectonisch niet goed verzorgd.
Iemand, welke terzake kundig is, kan dan als
excursieleider optreden. Met teekeningen op
het gebied van den woningbouw doen wij
weinig.
De inleiding gaf voldoende stof tot bespre-
king en de vergadering stond sympathiek te-
genover het houden van excursies, en wat de
woningbouw betreft, meent de heer Hart
(Koedijk), dat men zich niet alleen moest be-
palen tot dien bouw van woningen voor arbei
ders, doch ook voor kleine tuinders, in wel-
ken geest men te Koedijk reeds werkzaam is
geweest. Wat de verfraaiing en wegenplan
betreft, geeft de heer Den Das (Bergen) te
kennen, dit in de inleiding te hebben gemist.
Spr. zou ook gaarne in die richting actio wil
len voeren, terwijl de heer Prins (Zaandam)
bepleit om in de gemeenteraden de huren te
bespreken en aan te sporen tot anuleering
van de Rijksvoorschotten terzake woning
bouw.
Hoewel de heer Zeeman (Zuidscharwoude)
de excursies toejuicht, zou hij deze ook gaarne
uiigebreid willen zien naar de Provinciate
Ziekenhuizen, vooral omrede men de bezuini-
gingen daar ook tracht in te voeren en deze
leidt naar particuliere of gezinsverpleging,
waarvoor spr. verwijst naar Gheel (Belgie).
En wat de betonbouw betx-eft deed de heer
Verbeek (Zaandam) de opmerking, dat dezen
bouw niet mooi is, doch ook niet goedkooper.
Een excursie naar de Provinciale Zieken
huizen, werd door den heer Hellinga. (Castri-
cum) mede als urgens geacht, omrede men
algemeene indrukken opdeet. Hoewel de mee-
ning wordt geuit, dat de verpleging van
geesteszieken in andere ziekenhuizen goed
kooper is, meent spr., dit in twijfd te moeten
trekken, wel plaatst het de familie voor
mecrdere kosten. De verpleging in Provin
ciale Ziekenhuizen acht hij de beste, in wel-
ken geest de Voorzitter zich ook uit. De pa
ging om de menschen naar Gheel (Belgie) te
brengen, beschouwd vspr. als een opberg-
systeem, terwijl men in de Provinciale Zieken
huizen alle pegingen in het werk stett de
menschen in de maatschappij terug te bren
gen.
Terzake het ziekenhuis te Gheel (Belgie)
werd besloten bij den Bond van Soc. Dem.
Gemeenteraadsleden een voorstel in te die-
nen, dat onzerzijds een nader onderzoek te
Gheel wordt ingesteld.
Met algemeene stemmen werd hierna be
sloten om in den zomer van 1925 diverse
excursies te oi'ganiseeren.
Het ontwofp-huishoudelijk reglement voor
de Gewesten. waarin tevens is vervat, dat de
see. dem. Statenleden verplicht zijn lid te
worden van de Vereeniging van Soc. Dem.
Gemeenteraadsleden, wordt na een korte be-
spreking met op een na algemeene stemmen
hoorde, dat ik aan niets behoefte had, nam
hij mijn hand in de zijne en gaf mij vriendelijk
een arm.
„Wiel, David, jongen", zei hij. „Ik zal tot
de rivier met je meegaan."
En wij wandelden zwijgend verder.
„Spijt het je Essendean te verlateh vroeg
hij na een poosje.
„Wel, mijnheer," antwoordde ik, „als ik
wist, waarheen ik ging, of wat ik zou moe
ten doen, zou ik eerlijk moeten zeggen van
niet. Essendean is een goede plaats en ik ben
er heel gelukkig geweest, maar ik ben dan
cok nooit ergens anders geweest. Nu mijn
vader en moeder beiden dood zijn, zal ik in
Essendean niet dichter bij hen zijn, dan in
Hongarije, en, om de waarheid te spre-
ken, wanneer ik ergens anders een kans heb
om vooruit te kemen, zal ik daar graas'
heen gaan."
„Zoo", zei mr. Campbell, „dan zal ik je die
kans geven, voor zcoverre tenminste als ik
dat kan. Toen je moeder was heengegaan, en
je vader, de brave kerel, op zijn stcrfbed lag,
gaf hij mij een brief, die, naar hij zei, je e'r-
fenis was. „Zoo gauw", zei hij, „als ik ben
heengegaan, het huis leeg is, en de inboedel
verkoclit (wat nu alles is gebcurd, David)
geef dan mijn jongen dezen brief en stuur
hem naar het huis Shaws, niet ver van Cra-
mond. Dat is de palats, waar ik geboren
werd", zei hij, „en daarheen behoort mijn
zoon te gaan. Hij is een fiinke jongen en
voorzichtig in zijn doen en laten en ik twii-
fel niet, of hij zal vooruitkomen en goed
goedgekeurd, terwlj-l tevens werti vsstgesfeld,
dat, mocht de noodzakelijkheid gevoeld wor
den tot het vormen van kringen, dit in over-
leg met het Gew. Bestuur kan geschieden,
Wegenvraagstuk.
De bespreking van het wegenvraagstuk en
wel verbetering van den Twuijverweg bracht
een uitgebreide bespreking, in welk verband
de heer Mulder (Koedijk) te kennen gaf, dat,
mocht dit voor enkele gemeenten van geen
belang zijn, voor andere gemeenten is het
daartegenover van groot belang. De Twuy-
verweg wordt thans geregeld besproken, voor
al nu er treurige ongelukken gebeurd zijn.
De kosten van ondertrouw van den weg kwa-
men voor enkele gemeenten en bouwbestu-
ren, doch, deze kunnen alles niet betalen. De
trage behandeling van deze materie mag
geen voortgang hebben,, omrede de Twuij
verweg de belangrijke schakel is tusschen de
Langedijker gemeenten en Alkmaar. Wij
mceten de handen aan den ploeg slaan en
zij, die deze zaak tegenhouden, doen onver-
antwoordelijk werk.
Door den Secretaris werd de zaak nader
Icsgelicht en medegedeeld, dat de onkosten
zullen bedragen 78000 en hiervoor een
i-ening gesloten kan werden. De kosten per
jaar bedragen 6000. Hiervan zou Alk
maar 4000 kunnen bijdragen, Br. op Lan-
gendijk f 500, St. Paneras 500, Zuid-
Scharwoude 300, N.-Scharwoude 300,
Oudkarspel 300 en de Kamer van Koop-
handel 100. Spr. heeft dan ook de stellige
overtuiging, dat Alkmaar's Raad hiertoe wel
mede zal werken.
De mededeeling van sommige Langedijkers,
als zou de Twuijverweg „een Alkmaar's be
long zijn", werd door den Voorzitter beslist
ontkend, z. i. was het een beslist belang voor
de Langedijker Gemeenten en wanneer er een
aut'obus-ongeluk gebcurd, dan treft dit 80
der Langedijker bevolking.
De heer Gaijaard (N.-Niedorp) beschouwd
deze zaak als een klein plaatselijk belang, het-
welk door den heer Zeeman (Z.-Scharwoude)
werd bestreden. Niet alleen de piaatselijke
cmstandighieden moeten wd bezien, doch ook
het algemeen belang in net oog houden,
waarbij de heer Nes (Oostwoud) zich aan-
sloot, er tevens aan toevoegende, dat wij de
gemeenten er toe moeten bewegen om betere
land- en waierwegen te maken, dit is zoowel
in het belang van kleine als van groote ge
meenten.
De heer Bakker (Oudkarspel) decide een
pei-sbericht mede en wel, dat, indien de ver-
schillende kleinere gemeenten niet mede
helpen, de wegverbetering er dan- toch komt,
waarop de heer Westerhof Tiet volgen er niet
aan mede te zullen werken, dat Alkmaar
mm* bijdraagt dan 4000.
Hierna werd door den heer Plomper
(Hoorn) een motie van orde gesteld en wel
om de zaak in handen te stellen van een
kleine commissie ter verdere afdoening, waar-
toe met algemeene stemmen werd besloten.
Na de gebruikelijke rondvraag, werd on-
geveer 4 uur de vergadering door den Voor
zitter met een opwekkend woord gesloten.
DERDE WINTERLEZING IN
„WAAKT EN BIDT".
De winterlezingen in het gebouw „Waakt
en Bidt", plegen geregeld goed te worden
bezocht. De derde lezing in dit seizoen, gis-
teravond gehouden, maakte daarop geen
uitzondering; de heele zaal was bezet, ter
wijl ook boven nog velen een plaatsje had-
den gezocht en gevonden.
De spreker van den avond was ds. G. A
den Hertog, uit Amsterdam, die tot onder-
werp had gekozen: „Een zucht van d' aar-
de. een lied des hemels."
Nadat gezongen was Ps. 43: 3 en 4, las
de spreker eenige verzen van het vijfde hoofd-
stuk der Openbaring, Waarna hij voorging
in gebed.
Dan zijn rede aanvangend, zei ds. den
Hertog, clat hij zou willen stilstaan bij het
probleem. dat reeds eeuwen het menschdcm
bezig hield, het probleem van de Theodicaea.
Spr. verklaarde dit woord, dat wil zeggen:
de verdediging van God, rechtvaardiging van
de goddelijke voorzienigheid, ondanks het
kwade, dat er in de wereld is.
Hoe valt al.wat wij aanschouwen aan
werkeloosheid, onreinheid enz, te rijmen met
God, die reinheid en liefde en waarheid is?
Het 4e vers van Openbaring 5 „En ik
weende zeer" was het woord waarvan de spr.
in het eerste deel zijner rede zou uitgaan.
Hij deelde allereerst mede, waar en wanneer
deze woorden werden gesproken: op het
eiland Patmop door den aposter Johannes tij-
dens zijn verbanning.
Johannes wist terstond des vmboliek van
het Boek met de zeven zegelen. waarvoor geen
enkel schepsel waardig was bevonden die te
verbreken en dit bedroefde hem zoozeer, dat
hij weende, omdat daaruit bleek, dat niemand
in staat werd geacht bij gedeelten te verwer-
kelijken wat God in Zijn wijzen raad had
vastgesteld.
worden ontvangen, waar hij komt."
„Het huis Shaws!" riep ik, „wat had mijn
arme vader te roakeh met het huis Shaws?"
„Ja", zei mr. Campbell, „wie zou je dat
kunnen zeggen. Maar de naam van die fa
milie xnijn jongen, is de naam, dien jij
draagt. Balfour van Shaws, een pud eer
lijk, gezien huis, misschien wat achteruit ge-
gaan in den laatsten tijd. Je vader was ook
een welonderlegd man, die geschikt was voor
zijn vak; hij had niet de manieren en de ge-
woonten 'van een gewonen plattelands-scnool-
meester, maar, zooals je zelf wel zult weten,
het was mij een genoegen hem op de pasto
rie te hebben om de notabelen te ontmceten;
en mijn eigen familie Campbell van Kilren-
net, Campbell van Dunswire, Campbell van
Minch en anderen, geziene menschen, alien,
hadden genoegen in zijn gezelschap. Ten-
slotte om de heele zaak aan je over te geven,
bier is de testamentaire brief, geadresseerd
door de hand van'je overleden vader."
Hij gaf mij den brief, die het volgende adres
droeg: „Deze zal door mijn zoon David
Balfour werden verhandigd aan den per-
soon van den weledelgeboren heer Ebenezer
Balfour van Shaws, in zijn huis Shaws".
Mijn hart klopte hevig bij het vooruitzicht,
dat zich nu plotseling opende voor een jon
gen van zeventien jaar, den zoon van een
armen schoolmeester in het bosch van
Ettrick.
„Mr. Campbell", stamelde ik „wat zoudt
u doen, wanneer u in mijn schoenen stondt?"
„Natuurlijk", zei de dominee, ik ch-
Hij wist hoe zijne gemeente werd vervolgd.
wist van de martelingen en het lijden der eer
ste christenen en hij wist dat er nog zooveel
ontbrak aan die volgelingen.
Johannes, die, door heitig vuur bezield, de
wereld de waarheid had willen brengen, zat
nu op het eiland verbannen. Was het niet een
totale mislukking? Deze gedachte zal bij Jo
hannes zijn opgekomen, het Boek der Open-
baringen is immers een groote verzuchting.
Zal diezelfde zucht van Johannes oqk niet
opgaan in ons hart, als het oude probleem
der theodicaea naar voren komt? vroeg spre
ker.
Dat dit probleem reeds eeuwen bestaat, be-
wees spr. door te wijzen op een uitspraak
van Nahum.
Wij herinneren ons den grooten wereld-
oorlog en nog hoorde spr. het kanongebul-
der, dat in zijn geboorteplaats zoo duidelijk
hoorbaar was. Hoeveel leed is er niet gele-
den! Nameloos veel. Zit God daar achter?
Spr. had tijdens den oorlog kennis ge
maakt met eenige Polen, die het best a an var.
God ontkenden, nadat zij zooveel leed had
den gezien.
Maar oordeel niet te hard, war '••"•de
spr.
Is de verdwazing thans niet minsb t ev-.
erg als in 1914? Haken niet ook nu velen ter
wille van de brandkast of grondbezit naar
nog meer bezit? En hebben niet vele volks-
menners den mond vol van den heilstaat,
desnoods te vcrlxiigen door middel van
straatklinkers?
En hoe staai b met de kerk van Christus?
Groot is de vijaii i:hap, die zich ertegen
ontwikkelt. er gar:) tal van stemmen op om
de kexken af te breken of een andere bestem-
ming te geven. Bovendien is er innerlijk een
drang naar versnippering, juist in strijd met
Jezus' wil, die de eenheid wenscht.
Dit alles is om te snikken: er gaat een
zucht op van de aarde.
Is er nog een toekomst voor onze kerk?
Spr. herinnerde zich, te Amsterdam op een
muur gelezen te hebben de woorden „God
is een kwaad" en vond et een sat'anisch werk.
dat de schrijver daai-van in den nacht had
verricht. In een gesprek met een joodsch ad-
vocaat had deze verzekerd, dat voor de kerk
der joden en die der roomschen nog alleen
een toekomst bestond.
Is dit juist? vroeg spr. Waar zien we de
vlammende getuigenissen van de door God
bezielde menschen? We verliezen het stuur
Een zucht van de aarde.
Neem het gewone dagelijksche leven, zeide
spr., ziet ge nog een stuur daarin, kunt ge
nog begrijpen dat God achter alles zit? Hoe
begrijpelijk is Johannes' weenen.
Is er niet veel bloedzuigerspolitiek in de
wereld en doet men niet veel in strijd met
Gods wil? Is het misschien slechts een
wcord, om te zeggen, dat God achter alle
dingen zit?
Spr. wildfe nu het licht van Gcds woord
laten vallen cp al deze vragen, om daarin
steun te vinden bij de moeilijkheden van het
probleem. Eerst verzccht hij echter den hoor-
ders te willen zingen Gez.: 1 en 3.
Daarna wees spr. er op, hoe juist de naam
is, waarmee Christus in de Openbaring
wordt genoemdde Leeuw, uit den stam van
Juda, die de zeven zegelen kan verbreken en
Gcds Raadsbesluiten kan uitvoeren.
Johannes zag Jezus als een geslacht lam,
ncg met de sporen van den kruisdood, waar
van Johannes getuige was geweest. De histo
ric van het Lam was aan Johannes zoo goed
bekend, evenals het mysterie, dat Hij. die
zender zonde was, zooveel moest lijden. Maar
nu zag hij het Lam weer voor zich in al zijn
heerlijkheid. Moet men denken aan verwar-
ring, aan een tegenstelling, dat Jezus wordt
gencemd de Leeuw en dan komt als het Lam?
Neen, zei spr., het is juist de eenheid. Was
Christus niet een Leeuw geweest, dan zou hij
den strijd niet hebben kunnen ten einde bren
gen en ware hij niet het Lam, dan had hij
niet voortdurend gehoorzaam kunnen zijn.
Gelijk in de Openbaring staat, liieven de
engelen en de gezaligden en al wat leeft een
lied aan, ter eere van het Lam. Het lied des
hemels.
God regeert in Christus. Wat is het een
groote troost, dit te weten. Er, zijn groote
grcepen van wijsgceren, die in al het gebeu-
ren niets anders zien dan. het toevallige en
aanncmen, dat het toeval alleen de wereld re
geert.
Dwazen noemde spr. dezulkein, wij Christe
nen weten toch beler, maai' zijn wij wel
zoo heel ver boven die redeneering uit ge-
groc-id
Ook zijn er vele geleerden geweest, die de
wereld een groote regelmatigheid noemden.
Ook dit is heidensdi. maaralweer dezelf
de vraag. Wij zeggen het wel anders-, maar
zijn wij Christenen alleen boven die redenee-
ring uit gekomen? Men hoort wel vaak spre-
ken van,.Er stcrft niemand voor zijn tijd",
enz., maar daartegen merkte spr. op, dat de
christelijke leex' met fata! isme niets heeft te
rect gaan. Een fiinke jongen als jij moet in
twee dagen van hier naar Cramond, dat dicht
bij Edinburgh ligt, kunnen loopen. In het
ergste geval wanneer je voorname bloedver-
wanten (wan; ik kan niet anders dan veron-
derstellen, dat ze in de verte familie van je
zijn) je de deur wijzen, kan je in twee dagen
weer terug loopen en aan de pastoriedeur
klcppen.
„Maar laten we liever hoopen, dat je goed
zult werden ontvangen,zooals je arme vader
voorzag, en mettertijd een groot man zult
wox'den. En hier, David, mijn jongen, voel
ik het als mijn plicht, gebruik te maken van
dit afscheid en je op de Iioogte te brengen
van de gevaren van de wereld."
Hier zag hij om naar een gemakkelijke zit-
plaats, vend een grooten steen onder een
berk aan den kant van den weg, ging daai'-
op zitten, terwijl hij een zeer ernsiig gezicht
zette, en daar de zon ons' nu bescheen, tus
schen twee teppen door, legde hij zjjn zak-
dcek over zijn steek, om zich te beschutten.
Teen begon hij, met opgestcken wijsvinga-
mij te waarschuwen tegen een groot aantal
zender), waarvoor ik niet de minste neiging
gevoelde. Daarna gaf hij mij een vcorsfel-
ling van het groote huis, waarheen ik op weg
was en wees mij, hoe ik mij had te gedragen
tegenover de bewoners.
„Wees meegaand David, tegenover de men
schen", zei hij, „en onthoud altijd, dat. of-
schoon je van goede familie bent, je een lan
delijke opvoeding hebt gehad. Wees beschei-
den eo ia groote, rijke bnis,
N V. Boek- en Handelsdrukkerfj
v.h. HERMs COSTER ZOON
LAAT ONS
1 DROEKEN
maken, maar is: het Vad'erhart in Christus,
God regeert in Christus.
Hiermede echter is het probleem niet op-
gelost en spr. vennocht ook niet die oplossing
(e geven.
God is aan het woord in storm en onweesr,
bij het dansen der insecten en het woelen der
zee, kortom in alles, en hoe zou een mensch
God nu kunnen begrijpen en verklaren. Men.
kan alleen aanbidden en alles aan God over-
geven.
Echter, iets is we] verklaard. Bij alles wat
men doet is de stem Godis te versitaan. Alles
gaat uit God, tot d;e nieuwe aarde, dc uwe
nchtstad, het nieuwe Jeruzalem. La.. tro-
nen wankelen, men kan rustig zijn met het
vertrcuwen des gelcofs: Wat God doet is
wel gedaan.
Zeker, de vijandschap tegen de kerk is
groot, misschien nooit grooter geweest d'an
thans Spr. wees hierbij op ltet Russische
kerstfeest, vol carricaturen en heiligschen-
nende voorstellingen, op de duivelwreerinor
in sommige Engelsche kringen en op dc tatou-
eering, die sommige menschen in Frankrijfc
zich laten aanbrengenA. D., de veikorting
van een uitdrukking, die beteekent: tegen
God.
Heeft Gods Kerk nog een toekomst? Zeker,
als Wij maar overtuigd zijn, dat Christus is
de Leeuw en het Lam. Alleen van Hem kan de
overwinnmg komen, wenschelijk is dat de
menschen nu maar eens hun gebrekkig pogen
daartoe estaakten. Als er maar eens nieer
Icmeen werden gebogen. dan was de toekomst
goed. D't moest cok in Alkmaar gebeuren,
waar het gaat om de pred&king van Gods
woord.
..Weent niet". zegt God, want zie op
tern, die Leeuw en Lam is.
Het persconlijke in het leven met al het
cnaotische daarin zal ons heel anders zijn,
als wij Gods lied leeren verstaan God re
geert in ens aller leven, ook bij elk leed.
Ween niet! De wc-g naar Gcds keninkrijk
gaat qoox de afbraak. Daar boven zijn velen,
die dankbahr zijn hier te hebben mceten lii-
den. Verschillende denkers (b.v. Adstoteics en
Goethe) begrepen, dat men in den nach van
lijden God leert verstaan. Al afbrekende is Hij
bezig aan den opbcuw van Zijn rij'k.
Ween niet! Het antwoord cp de zucht van
e'e aarde is het lied des hemels.
Nadat ds den Hertog was voorgegaan in
dankzegging, werd nog gezongen van Psalm
S9 het eerste vers, .waarmee de bijeenkomst
werd1 gesloten.
Froyijiclsal Niewws
UIT DE RIJP.
Op Dcnderdag j.l. werd in het cafe Net
Rijper Wapen" van mej. wed. P. Di! alhier,
door den burgemeester der gemeenten de
Rijp en Graft, namens de burgerij een vaan-
del aangeboden aan de muziekvereeniging
..Kunst na Arbeid" (voorheen genaamd let
Rijper Fanfare") alhier. Deze liet uitkomen,
dat de aanwezigen aldaar bij eikander waren
gekomen om deze vereeniging een hulde te
brengen vcor het succes door haar in drie
jaren behaald. Om in drie jaren tijd -op te
klimmen tot de tweede afdeeling mag' een
bewijs zijn van vele en goede oefeningen on
der kranige leiding van den heer Veenman,
directeur dier vereeniging. Het pleit ook van
goede harmonie onderling. De burgerij ste't
veel belang in deze muziekvereeniging, te
meer, dat zij h ft getoond wilskracht te be-
zitten. Uit erkenteliikheid hebben de dames
Visser en Prins te Graft, benev-ens de heer
Alherda te de Rijp, namens de burgerij alles
in het werk gesteld om een vaandel voor deze
vereeniging te bemachtigen, hetgeen hun
meesterlijk is gelukt. Spr. zeide: Wat is een.
muziekvereeniging (en vooral bij een marscli-
wedstrijd) zonder vaandel? Gezien de succes
sor! door deze vereeniging behaald, mogen wij
trotsch op haar zijn en mag het gelezen wor
den vanwaar zij komt. Na de dames Visser
en Prins, benevens den heer Alberda, namens
met al die bedienden, boven en beneden, wees
zoo vlug van begrip, en zoo cmzichtig in
je uitlatingen als geen ander. En wat den
heer des Quizes betreft, onthoud dat hij de
heer is. Ik zeg er niet meer van: eere wien
eere tcekomt. Het is een genoegen of behoort
in ieder geval voor een jongen een genoe
gen te zijn, den heer te gehoorzamen."
„Goed, mijnheer", zei ik, „ik beioof u, dat
ik mijn best zal doen."
„Goed, heel goed gezegd", antwoordde mr.
Campbell, „en om nu tot het zakelijke over
te gaan. Ik heb h-ier een pakje, dat vier din
gen bevat." Hij haalde het, terwijl hij sprak,
met veel moeite uit zijn jaszak. „Van deze
vier dingen is het eerste je wettelijke pcrtie,
he! kleine beetje geld, vcor je vaders boeken
en meubden, die ik heb gekocht, zooals ik
van het begin af heb gezegd, met de bedoe
ling ze voor een Meinigheid aan den nieuwen
schoolmeester te verkcopen. De andere drie
zijn kleinigheden, die mrs. Campbell en ik
graag hadden, dat je aannam. De eerste, die
rond is, zal je waarschijnlijk voorloopig het
best be vallen, maar o, David, jongen, het
is maar een druppel water in de zee.- De
tweede, die plat is en vierkant, met letters
ercp, zal je bijstaan in je leven, als een goede
stok voor den weg, en een goed kussen onder
je hoofd in zielrte. En wat de laatste gift
betreft, die vierkant is, het is mijn lianelijkt
wensch. dat die je beter land mag
voeren."
(Wordt verwi^dL)
■v.
