PUROL
Trampra&tje.
Bronchitis, Vastzittord «51«ro. Verondorde Bfosst
Huldiging burgemeester
Romijn te Graft.
v/DQr de Handen
x
x
X
op de
X
1.
2.
ze is
3.
lo. rij iets, dat het eten sma-
kelijk maakt.
2o. rij een soort knol.
3o. rij iets, dat men
duinen plant.
4o rij een visch.
5o rij een eiland, uit de
Algemeene Geschiede
nis bekend.
do rij een natuurverschijnsel.
7o rij een klein, vlug diertje.
8o rij een meisjesnaam.
9o rij een lekkere vrucht.
10 rij niet weinig.
Voor kleinerert.
Met a lig ik op der. grond, met o ben ik
ten schadelijk insect.
Verborgen plaatsen in Nederland.
Tot mijn verbazing hoor ik, dat
thuis gebleven.
Wij hebben noga! genoegen 's winters;
wij kunnen veel uitgaan. (2).
Wees maar niet bang; ik blijf bij je.
Ik heb al dagen lang oorpijn.
Op de kruisjes-Iijnen komt de naam v-n
een stad in Noord-Holland.
X
X
X
xxxxxxx
X
x
X
to rl} een klinker.
2o iets, dat men's zomers veel eet.
3o een-zoute vloeistof.
't gevraagde woord.
de naam eener maand.
een voorwerp, dat dienen kan om
mee te spelen.
een medeklinker
Met m ben ik een lichaamsdeel. met z
timmermansgereedschap, met I niet hoog
en met A vindt men dikwijls langs tuinen
en wegen.
4o
So
do
7o
ProTinciaal Nieuws
(Van onzen eigen verslaggever.)
Ook te Graft, West- en Oost-Graftdijk, heeft
men de 25-jarige ambtsvervulling van fcurge-
meester Romijn op feestelijke wijze herclacht.
Om 10 uur vertrok van Graft een groep rui-
ters, voorafgegaan door twee herautcn te
paard, gevc'gd door de raadsleden en de leden
van de feestcommissie iti een 7-tal auto's naar
de Rijp, om den burgemeester en zijn familie
vandaar af te halen.-De stoet vormde zich bij
de woning van den burgemecster te de Rijp in
omgekeerde richting, met dien verstande, dat
achter de auto van den burgeineester zich het
Harmoniecorps van de Riip aansloot en in een
langzaam tempo onder de tonen van de mu-
ziek werd naar Graft en het Noordeind gere-
den
Van de Rijp terugkeerende werden 't geze!-
schap in de mcoie Gothische Hervormde Kerk,
die zich geheel met belangstellenden had ge
vuld. dcor de kinderen van de drie openbare
scholen onder leiding van het hoofd der
school te Graft, den heer Janknegt, eenige toe-
pant,efi-' -e l:<Xeren tccfrezongen.
Ds. Oterdoom sprak vooraf eenige woor-
den van waardoer.ng tot den burgeineester.
Als predikant van de Ned. Herv. Kerk te
Graft en de Riip huldigde spr. speciaal den
burgemeester voor hetgeen hii deed voor de
restauratie van de kerk te de Rijp. Hij uitte
den wensch. dat de burgemeester nog vele
jaren de leidsman van beide gemeenten mag
ziin.
Een tweetal meisjes bood hierna de echt-
genoo.'c van den burgemecster bloemen aan.
Na het ziogen van de liederen hieven de
kinderen een driewerf ,.hoera" aan voor den
burgemeester.
De burgemeester sprak woorden van harte-
lijken dank voor de hem en zijn familie ge-
brachte hulde.
Het gezelschap begaf zich liierop naar het
mp/yg raadf-'us, dat evena!« het raadhuis te
de Riip een bouwwerk van Leegwater is.
Nnmens de fees'commissie hirld wethouder
Blauw een toespraak, waarin hij deed uitko-
mco, dat de hujdiging bij de geheele burgerij
sympathie vond. Spr. had den jubilaris lee-
ren kennen als een man, die zijn ambt zon-
der aanzien des persoons had vervuld. Graft
had reden tot dankbaarheid. De schuldenlast
van de gemeente is van dim aard. dat gewed-
ijverd kan worden met andere gemeenten, als
het om de minste schulden gaat. Spr. twij-
fe"de er niet aan, of de burgemeester zou ten
voile medewerken, de schuldenlast tot zegen
van de burgers nog meer te doen verminde-
ren. Uit erkenteliikheid bood spr. den heer
Rcmiin een door den kurstschilder S. de Heer
te Zwohe vervaardigd olieverfschilderij aan,
voorstellende het raadhuis te Graft, voor
welks restauratie de heer Romijn den stoot
hart gptreven CAoplaus).
De heer Janknecht, voorzitter van de feest
commissie, gewaagde ervan, hoe tot aller vol-
doening de burgemeester en zijn echtgenoote
het vorige jaar in de oemeente het Koningin-
nefeest meevierden. Thans vtert Graft feest
net den burgemeester. Graft wilde't 25-jarig
jubileum niet laten voorbijgaan.
Spr. releveerde hetgeen in die 25 iaar on-
der het besttmr van den heer Romijn tot
stand kwam. De restauratie van het raadhuis
en de e'ectrificatie noemde spr. als zeer voor-
name zaken, cte overtuiging uitsprekende, dat
men ook la'er hef hrf-^rr^ V1TI waterfei-
ding in de gemeente als een zegen zal er ken
nen-
Persoorlijk sprak spr. nog woorcfen van
waardeering voor hetgeen de jubilaris deed
om de opheffing van de school te voorkomen.
De heer Schuurman huldigde den burge
meester voor hetgeen hij voor de restauratie
van het raadhuis deed.
Oorspronkelijk was het raadhuis als recht
huis opgericht. De Geestkanters menschen
uit Akersloot en Limmen, hadden zich hier tij-
delijk neergezet ten prooi aan het groote meer.
De tijdelijke nedergetting werd een blijvende,
de grond was grafelijke grond en de neder-
zetting werd verheven tot een ambachtsheer-
lijkheid, met een Schout aan het hoofd, die
vo6r alles het dijkrecht verzorgde. De Schout
met vijf Schepenen spraken aan den dijk in de
open lucht bij klimmende zon recht over den
onderhoudspiicht van den dijk. Spoedig werd
behoefte gevoeld aan de gewone rechtspraak,
en die geschieddc onder den luifel van de
kerk. Graft telde toen nog maar 72 huizen.
In 1569 klom dit tot 200, omdat de Aker-
slooters zich niet alleen als visschers, maar
ook als latic!bouv;ers hadden gevestigd'. De
Rijp, oorspronkelijk 'n uitbreiding van Graft,
werkte zich met Graft op. De rechtspraak in
de open lucht beviel niet erg en door den
groei van het aantal geburen werd getracht,
een dorpshuis te bouwen. Een vroedschap
werd ingesteld en in 1600 werd ten huize van
een der leden eenparig besloten een rechthuis
te bouwen. De Rijp deed mee, maar viel later
"f. Door ialouzie ontstond er in De Rijp sepa-
rlrme en bouwde men daar een prachtig
Graft deed dit wat eenvoudiger
Van Wildijk werd het ge
r -r in 1613 voor het eerst in ver
werd, was hij evenwel overleden er
had zijn zoon het erfeliike ambt overgenomen
Aan het Schout-ambt kleefden echter verder
felijke regelen- Hoe meer boete de Schout op
legde, hoe meer inkomen hij n.l. had. Lang
bleef het Dorpshuis Rechthuis. En het geeft te
denken, dat de figuur, die in het Grafter
Rechthuis Justitia voorstelt, ongebliinddoek
is. (Gelach).
Het Dorpshuis geraakte in verval. On
danks de sloopwoede, tijdens de restauratie.
bleef het toch voor sloopen bewaard. Spr.
huldigde den burgemeester als de man, die de
stuwkracht is geweest, om het in verval ver-
keerende Dorpshuis met zijn groote geschiede-
is, weer volkomen te restaureeren. Spr. was
overtuigd, dat de talcntvolle olieverfuitbeel-
ding van dit Raadhuis een juist geschenk was
geweest. (Applaus).
De heer Hendrikse, veldwachter en bode,
had den jubilaris lceren kcnnc-n als een open-
hartig chef. Hij dankte den heer Romijn voor
het vertrouwen, hem al die jaren geschonken
en het vele, door hem verricht voor spreker en
zijn gezin. Door tusschenkomst van den bur
gemeester toch had hij een menschwaardig be
staan gekregen. Spr. eindigde met den wensch
dat de burgemeester nog vele jaren als hoofd
van Graft gespaard mocht blijven.
Een dochter van den bode, thans te Pur
merend woonachtig, huldigde den burge
meester dcor het zeggen van een tcepasselijk
vers en het aanbieden van een b'oemenmand.
De burgemeester zegde allereerst wethou
der Blauw hartelijk dank voor de tot hem ge-
richte woorden. Met voile toewijding had spr.
zich gegeven om de belangen van Graft t.e
dicmen en hij zou daarin zeker niet geslaagd
zijn, wannecr hij in die reeks van jaren de
steun van de wethouders en de raadsleden
niet had ondervonden. Daarvoor was hij ten
hoogsie dankbaar. Spr. herinnerde er aan,
hoe de heer Jan Mul hem bewoog de tot-
standkoming van althans een goeden verkeers-
weg te verwezenlijken. Dat de gemeente thans
zoo gced verlicht was, was zeker wel een ge-
vo'g van de mobilisatiejaren, in welke jaren
men ervaarde, wat het is, van licht verstoken
te zijn. Het gloriepunt van zijn werkzaamhe-
den te Graft oordeelde ook spr. de restauratie
van het Raadhuis. Spr. was den Raad nog
steeds dankbaar, dat deze de gelden beschik-
baar had gesteld voor die restauratie, want in
het Raadhuis bezit Graft een van de meest
monumentale gebouwen in Nederland1. Men
heeft hem dan ook geen grooter genoegen
kunnen doen dan hem de atbeelding van dit
Raadhuis, geschilderd door een zoo bekwaam
schilder, te sehenken.
Dank bracht spr. vervnlgens aan den heer
Janknegt, het tegenweordig en het vrceger
onderwijzend personeel, aan den heer Schuur
man, den heer Hendrikse en diens dochter. Op
hoogen prijs stelde spr. het, dat pastoor
Kammes ook dezen feestdag meemaakte, wat
ook gold voor dr. van Leeuwen en den heer
Sieswerda.
Een speciaal woord richtte spr. tot den
gemeente-opzichter. Het geslacht Koppe is in
de gemeente Graft van groote beteekenis. Dat
in deze gemeente de zoon van den gewezen
wethouder Koppe een dokterspraktijk waar-
nam, verheugde spr. ten zeerste. Gaarne had
hij diens vader en moeder hier tegenwoordig
gezien en zeker zal het wel aan onvoorziene
omstandigheden hebben gelegcn, dat zij met
een telegrafischen gelukwensch volstonden.
De tegenwoordigheid van den vroegeren
predikant, ds. Boers, stelde de heer Romijn op
hoogen priis.
Een schriftelijke gelukwensch, dien hij van
den te Alkmaar rtistenden dr. P. H. Schroder
mocht ontvangen, had hij, als komende van
cen man op hco'gen lecftijd, die in De Rijp
had gearbeid. ten zeerste gewaardeerd.
Den heer Visser, die voor de eleetrische il-
luminatie van het gemeentehuis had zorg ge-
dra^en. brarh^ snr. een hizonder woord vn
dank. Hij eindigde met den wensch, dat hij
->ok in dg tekemst Ur> b'iivn v-rken in het
belang van de gemeente Graft. (Applaus).
Hierna ging het in autc's. de schoolk'idc-
r n nor autobus-en naar - Oust- en West-
Graftdijk, waar de burgemeester en diens fa
milie door de schoolkinderen nog eens wer
den toegezongen.
UIT BERGEN.
De heer Daalder behandelde in zijn derden
literairen cui'susavond de vijf groote dichters
van de Renaissance: Cats, Huygens, Hooft,
Breero en Vondel.
Ieder tijdvak, aldus spr. had een eigen ken-
merk. De tijdvakken stonden tot elkandcr als
actie tot reactie. Men onderscheidde de oude
Geschiedenis, die eindigt in 476, daarna de
Middeleeuwen tot 1492, hierop volgt de Re
naissance en daarna de Nieuwe Geschiedenis
in de 17de en 18de eeuw, tot de Fransche Re-
volutie. Na de Fransche Revolutuie krijgt men
de nieuwste geschiedenis. In de meeste school-
boeken heeft men nog steeds deze zelfde ver-
deeling.
Als jonge dwazen dachten wij op school in
strakke omschrijving de tijdvakken te kunnen
omschrijven. Wij oreerden nog erger, dan
onze leermeesters het voor ons hadden ge-
daan. De Middeleeuwen waren donker en
bekrompen, de Renaissance was licht en veel-
zijdig. De overgang werd eenvoudig ver-
klaard, doordat de wereld grooter en ruimer
was geworden, onder den invloed van de
Grieksche beschaving, na den val van Con-
stantinopel door de Turken. Het individualis-
me van de Renaissance stelde zich tegenover
den gemeenschapszin der Middeleeuwen. De
ze oude schoolvoorstelling is echter van het
begin tot het einde misleidend.
Voor den hisloricus zijn de Middeleeuwen
niet meer die donkere tijden zonder persoon-
lijkheid, ook in de Middeleeuwen was er vrije
ontwikkeling van de persoonlijkheid. Men
denke aan Dante, Franciscus van Assissi,
Leonardi da Vinci e.a. De gemaakte tegen-
stelling is niet van twee tijdvakken, maar van
twee menschentypen, die in alle tijden voor
komen.
Men moet de Renaissance beschouwen als
een overgangstijd, voor elementen van de
Middeleeuwen. Prof. Huizinga, de beste ken-
ner van de Renaissance vergelijkt de Renais
sance met de vloedlijn aan het Hollandsche
strand. Er is geen strakke lijn; de Renaissan
ce is de kentering van den ouden naar den
nieuwen tijd. In de Renaissance voelt de kun-
stenaar de verhooging van zijn zelfbewust-
zijn, maar niet meer werktuig in handen van
God. Hij vcelt zich een begenadigd, bevoor-
recht wezen, dat neerziet op de massa.
Jhr. Jan van Noot is hiervan een sterk
voorbeeld. Bij hem treedt het zelfbewustzijn
sterk voor den dag en hij is niet vrij van zelf-
overschatting.
Spr. maaicte hierna een vergelijking tus
schen het Middeleeuwsche lied: „Het da'ghet
in den Oosten" en een lied van Hooft.
De renaissance jaagt de schoonheid na, de
Middeleeuwen keiiden de schoonheid, ont-
staan door de harmonie van waarheid en
goedheid.
In de Renaissance ziet men ook optreden de
lijke braafheidmen staart zich blind cp uiter
lijke schoonheid zonder de ziel te zoeken
Aan later tijden was het gegeven, weer terug
te keeren tot de Middeleeuwsche beperktheid
maar meer bewust en op een hooger plan
Vooral in de architectuur komt dit tot
uiting.
In d Renaissance ziet men ook optreden de
Olvmpische goden als figuranten bij ieder
Hctlandsch tafreel. De 18de eeuwsche vers-
jes van Poot zijn vol van foutieve, onbegre-
pen mythologie.
Een gevolg van de Renaissance is ook ge
weest de reglen.enteering van het drama. In
de Renaissance ontstond er verwijdering tus-
schen den kunstenaar en het volk, de Middel
eeuwsche kunst was volkskunst. Deze bleef
binnen het leven zelf en kon door het volk
worden verstaan. De Renaissance-kunste-
naar was of werd individualist. Hij putte 31-
tijd uit eigen ziel. Was het wonder, dat hii
vervreemdde van het volk, toen hij zijn allsr-
individueelste ontrcering in een allerindivi-
dueelste taal uitsprak?
De Renaissance onderging den invloed van
de Grieksche filisofie, het stoi'cisme en tevens
die van de Hervorming. Zeer sterk was dit bij
Ccornhert en Spieghel het geval. Anna Beijns
geeselde als tegenhangster het protestantis-
me fel. Van haar las spr. het gedicht: Die
zonder zonden is, werpe den eersten steen.
Vader Cats, zoo zeide spr., sprak ^raag
over zichzelf en vertelde dan ook de bijzon-
derheden van zijn leven. Spr. gaf die verkort
weer. Zijn v.erk bestaat uit gedichten, waar-
van de titels reeds veel zeggen. Onder het
motto: „Men vangt meer vliegen met honing,
dan met azijn," probeert hij de menschen
veel dingen te zeggen.
Wie Cats' werken bestudeert, moet tot de
conclusie komen, dat er bij hem niets van het
oude en heelemaal niets van het nieuwe valt
te ontdekken. Bij hem is er in alle opzichten
gebrek aan diepte. Zijn tekort aan religieus
leven hangt samen met zijn groote ingeno-
menheid met zichzelf. Zijn populariteit
dankt hi] aan zih verstaanbare taal, die dan
z'in verdienste was in een tijd van rede-
njkerij en geleerdheid. Hij speculeerde echter
op de voorliefde van de 17de eeuwers op vie-
ze grappen en schunnigheden, een voorliefde,
die met tot de 17e eeuw is beperkt.
Als moralist was hij een echt Vaderlander.
Het Nederlandsche volk houdt van een preek,
met een borrel en een hartigen maaltijd toe
Spr. gunt hen die, mits vrij van de huichela-
nj, waardoor Cats zich maakte tot de minst
sympathieke figuur in de literatuur.
Huygens was het type van den geleerden
humanist. Zijn werk vertoont veel overeea
komst met het werk van Cats; ook hij was
evenzeer gesteld op onsmakelijke grappen
Hij houdt zich ook graag bezig met alledaag-
sche onderwerpen. Spr. denkt hierbij aan het
dange gedicht over den straatweg Den Haa^
Schevemngen. Maar toch was in hem iets
van den hoekigen, strijdbaren Calvinist, die
men in het werk van Vader Cats niet kan
vinden.
Huygens lezen is overigens puzzles oplos-
sen, goed yoor winteravondvermaak, evenals
schaken. Noch bij Cats, noch bij Huygens is
overigens sprake van werkelijke kunst. Spr.
vond het eigenlijk een schande, dat beide tot
de vijf groote dichters van de 17de eeuw
worden gerekend.
Een ander type is ridder Hooft, voortgeko-
men uit W.-Friesche ouders. Zijn vader
bracht het tot Burgemeester van Amsterdam,
over wien Vondel met veel eerbied sprak
Mooft maakte een driejarige reis in Italie
leerde daar, hoc het mogelijk is, in zwieri^e
taal over onbeduidende dingen te spreken en
importeerde.die gewoonte in Holland. Hij
was een levenskunstenaar, zooals er weinigen
zijn geweest, fijn en zwierig, maar niet nobel
en gadf. Hij was een taalvirtuoos, maar geen
droomer over de diepe dingen van het leven
Breero was in de litteratuur, wat Jan Steen
en Ostade waien in de beeldende kunst.
Waar gloed is en laaiende vreugd schuimt en
nruist, daar voelde hij zich los van het aard-
sche beleefde hij de mysterieuze eenheid. Zijn
minneliedjes zijn minder bevallig, dan "die van
Hooft, maar staan in eerlijkheid en echtheid
daarboven. Hp was een zwalfRdmig, maar een
rasartist, vol tegenstrijdigheid, maar waar-
achtig en vurig. Wanneer zijn leven niet zoo
jong was gebroken, dan zou hij zich in de
literatuur ontpopt hebben als zijn tijdge-
ncot Rembrandt van Rijn in de schilderkunst.
De literatuur van Vondel doet denken aan
orgelmuziek in wijdsche kathedraal. Zijn lied
is fijn en vroom als een gebed. In hem niets
van het alledaagsche. Zijn leven is de tragiek
van een voornaam. diep ernstig zoekenc
mensch; In hem leefde de innipe vroomheid
van de Middekeuwen ongebroken voort. In
zijn hart geen strijd van het oude en het
nieuwe. Het vechten van de protestsntsche
nchtingen tegen elkander hinderde hem en
hevige verontwaardiging ontvlamt in hem,
als hij het grijze hoofd van van Oldenbarne-
veldt ziet buigen voor den scherprechter.
Hij wordt vervolgd en beboet, maar be-
schermd door de Amsterdamsche Vroed
schap.
Gebogen over zijn bijbel en de boeken van
dc kerkvaders opent zich voor hem een nieu-
we wereld. De woedende twisten van de theo-
logen brengen hem tot verontwaardiging en
deze verontwaardiging groeit, ais predikanten
zijn Gijsbrecht van Amstel aanvallen, om
Katholieke tendenzen. Beu van alle getheolo-
giseer geeft hij zich over aan de Moederkerk,
oie hem wenkte met zachte muziek, en myste-
Het was in lijn 3 der Amsterdamsche Ge-
meentetram. Echo's van hoestencle lieden
Juffrouw tot medepassagier: „Kunt U mi
begrijpen, Mijnheer, dat er in Amsterdam
nog zooveel hoestende en kuchende menschen
zijn, waar men toch in elke tram kan lezen,
dat Akker's Abdijsiroop daar zoo goed voor
is. Op mijn woord, ik begrijp sonis de men
schen met."
(Historisch.)
neuze stemmen. Toch is de theologie bij hem
niet verstomd; hij staat daar echter tegenover
als een adept. In Lucifer, in Adam in Bal-
hngschap is de kracht van de innigheid, van
waaraehtig geloof. Het is de trag'iek en de
grcotheid van Vondels leven, dat hij niet sterk
genoeg geweest is den grondeloozen twijfel
verstandig te kunnen doorstaan. Toen hij op-
hield met zoeken, en aanvaardde door ande-
ren vastgestelde waarheden, sneed zijn schip
echter recht dcor de golven.
Applaus!
De vierde avond, die gewijd zal zijn aan
Bilderdijk e.a., zal plaats hebben op Woens-
dag 28 Jan. eveneens in het Oranje-Hotel
StadsBiew^r)«.
Gebruik hiertegea Mijaharfit's Anga-Siroop, f 1.75. Bg Apoth. en Drogisten.
DE RESTAURATIE VAN DE
„H ARMONTE".
Een vriendelijk „Salve" begroet den be-
zoeker, die thans den gerestaureerden
schouwburg de Harmonie" binnen treedt.
Deze restauratie heeft men langzamer-
n.and zien ontstaan, omdat de schouwburg
geen oogenblik gesloten is geweest.
Thans, nu het werk zoo goed als voltooid
is, hebben wij het wel de moeite waard ge
vonden, eens te gaan kijken om orize in-
drukken ervan aan onze lezers voor te zet
ten.
Er zijn groote verbeteringen te constatee
ren, die even zoovele bewijzen zijn, dat de
heer De Lange, als man- van zijn tijd, in al
les wenscht mee te gaan met wat deze tijd
eiseht.
De ingang b.v. is verfraaid. Wel is waar
is zij eenvoudig, doch juist daarom uiterst
net.
De vestibule heeft mede groote verande-
ringen ondergaan, hetgeen allereerst blijkt
uit de garderobe, die vierhonderd nummers
telt en waarin aparte planken voor hoecien
zijn aangebracht.
De ingang naar de tooneelzaal is thans
dusdanig veranderd dat een tweetal deuren
naast de hoofddeur geopend kunnen worden,
zoodat de ontruiming van een voile zaal in
niet meer dan 5 minuten kan plaats hebben.
Bij een eventueele paniek kunnen de uitgan-
gen in de foyer en op het tooneel dienst doen,
zoodat voor ongelukken in 't geheel geen
vrees behoeft te bestaan.
Een nractische cassa vergemakkelijkt den
kaartenverkoop, terwijl ook vanuit het kan-
toor het publiek van plaatsbewijzen voorzien
kan worden, wanneer eventueel in de socie-
teitszaal eveneens een uitvoering zou worden
gegeven.
Een paar groote spiegels en een rustbank
vervolmaken de inrichting van de vestibule,
die alzoo een aangenaam entree biedt.
Fantastisch gerangschikt glas-in-lood,
geleverd door de fa. Kerrebijn, doet hierbij
gezellif aan.
De kleur der muren zal nog in overeen-
stemming worden gebracht met de tint van
de in fraaien stijl opgetrokken en mooi door
den hr. J. A. Boogh geschilderde deuren enz
Het prettige, zachte eleetrische licht aan-
gelegd door den heer Paleari is mede een
groote verbetering.
De veranderingen in de schouwburgzaal
komen, behalve dan de nieuwe betere
trap naar het balcon, in hoofdzaak neer op
de aangebrachte centrale verwarming, aan-
gelegd door den heer J. G. Korsten te Am
sterdam.
In de groote zaal treft men vijf groote
radiators van het grootste type aan en in
de foyer vier. Hierdoor is het mogelijk in een
betrekkelijk korten tijd beide zalen een aan-
gename temperatuur te geven.
De oorsprong van deze centrale verwar
ming wordt gevonden in een geheel in ge-
wapend beton opgetrokken, 3 meter onder
den grond gelegen, stookplaats, waarin twee
groote ketels met stoomverwarming dienst
doen voor de zalen en een kleinere met warm-
waterverwarming voor huishoudelijk ge-
bruik enz.
De bergplaals voor de steenkolen wordt
van buiten af aangevuld, zoodat kolenstof
en dergelijke ongerechtigheden niet op plaat
sen doordringen waar ze niet hooren.
De heer J. Bult verdient een woord van
lof voor de wijze waarop hij het inderdaad
moeilijke werk, als het aanleggen van dezen
bctonnen kelder, heeft uitgevoerd.
De nieuwe keuken, dien wij in 't voorbij
gaan bezichtigden, voldoet thans aan alle
te stellen eischen.
Ook op het tooneel hebben aanmerkelijke
verbeteringen plaats gevonden, hetgeen trou-
wens genoegzaam b]ijkt uit het feit, dat de
heer De Lange van de leden van
ScffotrotooneeP*, 'die filer Donderdag optra-
den, een complimentje kreeg over de inrich
ting der tooneelkamers. Zij troffen dit in
geen enkele provincieplaats nog zoo aan.
Het tooneel wordt weer voldoende ver-
warmd door vier radiators, terwijl zelfs de
centrale verwarming zoo noodig dienst kan
doen in den kelder onder de „planken".
De kamers, zoowel voor dames en heeren
speelsters en spelers als voor grimeur zijn
zoo comfortabel mogelijk gemaakt, waartoe
een inrichting voor warm water uit de fon-
temen niet weinig bijdraagt. Een speciaal
gas-toestel is hiervoor geplaatst, dat het mo
gelijk maakt in tijd van luttele minuten heet
water te hebben, direct uit de waterleiding,
dus zoo zuiver mogelijk.
Ook in deze kamers treft men centrale ver
warming aan, die zelfs is doorgetrokken tot
de dames- en heeren-toilets. In de societeits-
zaal zijn zes radiatoren geplaatst. Een ca-
bine, geconstrueerd volgens verordening der
bouwpolitie en die dus niet het minste of "e-
ringste gevaar voor brand oplevert, maakt
het mogelijk dat mettertijd bioscoopvoorstel-
lingen worden gegeven.
Vermelden wij ten slotte nog, dat deze
restauratie, naar plannen van den architect
Jan Wils, te Voorburg, die hiermede veel eer
iniegt, door den heer P. A. Riede, aannemer
te Woerden, op uitnemende wijze is tot stand
gebracht.
Dc eigenaar van de „Harmonie" kan
thans trotsch zijn op zijn inrichting.
CINeMA .M^RICAIN.
Het licJtt dat verdween.
Een schitterend filmwerk; laten wij met
deze woorden onze bespreking aanvangen.
Want deze Paramountfilm, die ons de be-
kende hoofdvertolker uit: „Als de winter
komt" terugbrengt, behoort s ellig tot een der
beste films van den laatsten tijd.
Zoo prachtig gespeeld en zoo in alle op
zichten verzergd ziet men niet vaak een film,
't Was niet te verwonberen, dat velen gister-
avond na de eerste «'oorstelling, diep onder
den indruk huiswaarts keerden.
Dick Heldar heeft reeds in zijn jeugd vriend-
schap gesloten met oe lieve Maisie' Twintig
iaar later ziet men htm terug als kunstig tee-
cenaar in Port Said. Enkele oorlogscorres-
xmdenten nemen hem mee als teekenaar naar
het oorlogsterrcin in Soedan ert tusschen
Lorp, een der ccrrespondenten, en Dick ont-
staat een hechte vriendschap. Bij een aanval
der woestijnstammen krijgt Dick een sabel-
slag over de oogen en keert na voorloopig ge-
nezen te zijn, naar Londen terug. Daar ont-
noet hij't meisjes weer, dat steeds op hem
heeft gewacht. Zij zet hem aan tot het maken
van een groot kunstverk. Als Torp op zcke-
ren. dag een meisie van de straat redi, en in
zijn huis opneenit, ziei Dick in haar onmid-
oellijk het model, dat hij vcor zijn ku-nstwerk
ncodig heeft. Zij poscert en inderdaad er
ontstaat cen prachtschilderij. Het zien wordt
vcor Dick steeds moeilijker, toch de oogarts
hem de harde waarheid mededeelt, dat hij na
een week blind zal zijn. Hfj wil zijn schilderij
afmaken en slaagt daarin met inspanning van
alle krachten juist voor het fatale tiidstip.
Dan komt de scene van het blindworden.
Bessie, het model vernielt ncg in een oogen
blik van wcede het kunstwerk, maar
gelukkug Dick wordt het niet ge-
waar en alien, die hij het verminkte schilderij
toont, roemen het bovenmate om den blindc
zijn 1-aatste illusie niet te ontnemen. JVtede
met behulp van de berouwvolle Bessie, komt
Dicks jeugdvriendin aan 't slot zijn lot met
hem deelen.
Prachtig mooi heeft Percy Martmnt de
zeer zware rol van Dick Heldar gespeeld.
Dat was doorlc-efd van het begin tot het emde
en vol ontroering. Maar de drie andere
hoofd-vertolkers dienen eveneens geroemd
vcor hun buitengewone spel.
Jacqueline Lcgan was als het model Bes
sie niet te cyertreffen. Keurig spel. David
Torrence (niet te verv/arren met Ernest Tor-
rence, den schurk e.a. uit Brute Krachten)
een-ig als vriend Torp, de oorlogscorranpon-
dent. De blonde Sigrid Holmqtust waj; de
jeugdvriendin en deed eveneens voortreffclijk
werk.
Geen filmliefhebber mag dit werk; Het
licht, dat verdween, verzuimen. En d'am lette
men vooral ook op Dicks eenigen hond, een
allerliefst dier. Natuuropnamen en twee
kluchten respectievelijk met Bobby Vernon en
Dorothy Devore en Eddie Barry en Vera
Reynolds gaan aan 't hoofdnummer vooraf.
Zij doen allerhartelijkst lachen.
REGELING VAN DEN ZONOAGS-
En NACHTDIENST IN DE APOTHEKEN
TE ALKMAAR, GEDURENDE 1925.
Op 11 Janunari zal geopend zijn de apo-
theek van den heer C. M. B. Wanlxa, Mient
No. 11.
Op Zon- en Feestdagcn en gedunende den:
nacht is slechts een der apotheken geopend.
De ander apotheken zijn gesloten van des
avonds 8 uur (Zaterdags 10 uur) tot den vol-
genden morgen 8 uur.
In de apotheek, welke Zondags geopend Is,
wordt gedurende de daarop volgende week
dc nachtdienst waargenomen.
Marktberichten
ALKMAARSCHE EXPORTVEILING.
ALKMAAR, 9 Jan. In de heden gehouden
veilingen werd betaald voor: Roode kool per
100 K.G. f 2.80f 6.20, Gele kool per 100
K.G. 1.20f 4.40, Bieten per 100 K.G.
1.502.50, Uien per 100 K.G. 8.20—
11.70, Wortelen per 100 K.G. f 22.40,
Andijvie per 100 stuks 0.60—6.20, Brus-
selsch lof per K.G. 0.15—/ 0.33, Koolra-
pen per 100 K.G. 1.B02.30, Pieterselie
per 100 bos 4.20—/ 7.80, Prei per 100 bos
4.3011.50, Spruiten per 100 K G.
10—/ 22, Selderie per 100 bos 8.20—
12.30, Appelen per K.G. 0.08—/ 0.28,
Peren per K.G. 0.02—/ 0.25, Boerenkool
per 100 stuks 2—/ 6.20, Bloem-endaler kool
per 100 stuks 3.208.40.
Z A AND AM, 9 Jan. 1925. Veilingvereenf-
ging „de Zaanstreek". Boerenkool 30—96 ct
per kist, Gr. kool \lA—iy2 ct. per stuk, Gele
kool 89 A ct. per stuk, Andijvie 1.50—
1.80 per kist, Zure Appels 79 ct. p. p.,
Zoete Appelen 57 ct. p. p., Citroenen f 2.40
per 100, Spinaarie 1.20 per kfl. kist, Prei
12X20 ct. per bos, Stoofperen 3—7 ct p.
p., Spruiten 10—\ZA ct. p. p., Br. lof 8—
16 ct. p. p., Selderie 3036 ct. per bos, Pie
terselie 1017IX ct. p. bos, Banaoen I Jfi
