AlKmaarsche Courant
I
1
I
FEUILLETON.
B B
No. 27 1925
Honderd Zeven en Twintigsfe 'aargang.
Maandag 2 Februari.
iStadsnieuws
KIN DERHERSTELLINGS-
EN VACANTIE-KOLONIES.
In de Cinema Americain werd Zaterdag-
middag voor genoodigden en ledcn der afaee-
ling Alkmaar van het Centraal Genootschap
voor Kinderherstellings- en Vac;:mtiekolonies
een film vertoond, die den zegenrijken arbeid
van het Genootschap op zoo duidelijk moge-
lijke wijze iilustreerde.
Vele belangstellenden uit Alkmaar en om-
geving hadden aan de invitatie gevolg gege-
ven.
Voor de beelden op het doek verschcnen
hield de heer A. C. Bos, administrateur van
het Centraal Genootschap - die bij het ar-
rangeeren van deze middagvoorstelling door
het Alkmaarsche bestuurslid, mevrouw Van
Dam-Koppe, krachtig ter zijde gestaan was
de volgende rede:
Namens het Bestuur van het Centraal Ge
nootschap heet ik U van harte welkom. Het
doel van deze bijeenkomst is om door de aan-
wezigheid van velen uit de provincie, aan-
knoopingspunten te krijgen voor nieuwe af-
deelingen.
Etank zij de toewijding van Mevrouw Van
Dam, bestuurslid van de afdeeling Alkmaar,
heeft deze filmvertooning nog een ander doel,
n. om hier ter stede meerdere belangstelling
te wekken voor de gezondheidskolonies en
voor de afdeeling Alkmaar
Het Centraal Genootschap verkeert tegen-
woordig in de gunstigste conditie zich onbe-
lemmerd te kunnen uitbreiden.
De meeste huizen werden tot heden alleen
van Mei tot October bewoond. Ervaring en
wetenschappelij'k onderzoek zoo we 1 hier als
buiten onze landpalen hebben aangetoond
dat de winterverpleging even nuttig is en
soms zelfs van meer belang dan die in den zo-
mer
Door die winterverpleging krijgen de hui
zen van het Centraal Genootschap, 9 model
mrichtingen, een dubbele capaciteib
De bijna 150.000 verpleegdagen kunnen
zcnder nieuwbouw door de permanente ver
pleging tot 300.000 stijgen.
De gelegenheid tot verpleging in huizen
onder beheer van een als deskundig lichaam
als het Centraal Genootschap is er
Alleen de verpleegkosten ontbreken om nog
4000 zwakke kinderen meer over de streep te
brengen, die ze vaak van een bloeiende ge-
zondheid scheidt.
Deze middag is in hoofdzaak bestemd om
U alien op te wekken door onze heele provin
cie kinderen uit te zenden en voor eigen kin
deren verpleegkosten te verkrijgen.
Het ligt niet op mijn weg hier een propa-
gandalezing te houden. Het doek zal straks
overtuigender zijn dan mijn woorden en in de
U uitgereikte geschriftjes vindt U genoeg om
Uw belangstelling te bevredigen.
Een paar minuten echter verzoek ik om en-
kele pun ten aan te stippen.
In de eerste plaats, dat we juist in Noord
Holland over het Y dat is immers onze
provincie dezen eersten middag geven.
Noord-Holland is een bevoorrecht stukje
land. Wie eenmaal hier woont, kan zich
moeilijk uit deze vlotte, welvarende streek los-
maken. die bovendien een open oog heeft voor
sociale hygiene en niet het minst voor sociale
kinderhvgiene.
De Staten van Nord-Holland waren de
eerste in de rij van nu alle provincies, die het
werk der gezondheidskolonies steunden,
Noord-Holland was weder de eerste provin
cie, die het subsidie in den winter zeer ver-
hoogde en on bet drievoudine bracht.
Noord-Holland bevordert de winterverple
ging en ten rechte en meer dm een Statenlid
breekt er een lans voor en wel vooral het hier
bekende Statenlid Mevrouw Aukes
Dan wil ik even aanroeren, dat we in 'een
gunstisren Hid' leven vcor uitbreiding vr.n ms
werk. De be'angstelling neemt snel toe. Het
word* een O'tzanderinn als een ?fd"cling nH
door de gemeente wordt gesubsidieerd. Het
Centraal Genootschap groeit als het steeds
heeft gedaan en nog meer en in gelijken tred
gaan onze zus+ervereenigingen vooruit
waarmede "re steeds -- b" verscbil van on vat-
ting op den besten voet staan en een punt,
het punt gemeen hebben: het streven naar
he+ welziin van het kind.
Een derde zeer be1an"Tt'ik punt is de
plaats, die de Gezondheidskolonies in den
strtid fegen de tuberculose irrnemen. In dien
striid z;!n do "•ezoT"7'1^iastfo1<>ri;,"s een <W«cM
waoen. De Cenfrale Vereeni<ring tot hestrij-
ding der tuberculose heeft zelfs onlangs afge-
vaatdigden van de .groote verp'egende veree-
nininn-en <w»rrv»*Apri prn owu-W te TvVnen
over de kinderuitzending als middel tot be-
strijdinn an vonrkominn van de ,.witte pest"
De a+rii'H m- frvrr,-) \itqinnr <>r> jaar meer
overnebraoht naar den kmderleeftiid.
Ten slotte wil ik nog even niet Seredenee-
rcn, maar constateeren, dat de gezondheids
kolonies even noodig zijn voor het pLatteland
als voor de stad.
Het is waar, de voornaamste factor, licht,
lucht en zon, vinden de plattelandskinderen
veel meer, maar alleen de gezondien. Wie het
land kent, die weet hoe treurig en van alle
licht en lucht verstoken het lot is van haast
elk zwak kind ook op het land en scans helaas
nog meer dan in de steden,
Voor ik Li nu eerst in licht be eld laat zien
de 9 huizen van het Centraal Genootschap en
straks de film, verzoek ik alle afgevaardigden
en belangstellenden uit gemeenten, waar nog
geen afdeeling is, straks oen oogenblik bij mij
te willen achterblijven. Anderen, die ook nog
nadere inlichHngen wenschen, kunnen natuur-
lij-k daarbij tegenwoordig zijn.
Vervolgens werden lantarenplaatjes van de
verschillende kokniehuizen vertoond, waar-
bij de heer Bos in een prettige conserie ver
schillende bijzonderheden mededeelde.
De film heeft daarna alter belangstelling-
getrokken.
Zij brengt het dagelijksch leven in de kolo-
niehuizen in beeld en doet zien hoe de zwakke
en menigmaal ondervoede kleintjes door de
zorgen van directrices cn geleidsfers in een
gezonde omgeving in het bosch, cp de hei
of aan het strand in flinke, sterke kindbren
veranderen.
En bovendiro hoe in de koloniehuizen alles
gedaan wordt om het den kleinen zoo prettig
en aangenaam mcgclijlc te maken.
Ook van de winterverpleging gaf deze fi'm
vele mteressanfe afbeeldingen,
Na afloop trad de heer Bos in overleg met
vele belangstellenden uit de omgevinc ten
einde gezamenlijk te frachten het aanial af-
deelingcn in deze streek zoo groot mogelii'k te
maken
Geinengd Nieuws.
van Robert Louis Stevenson, geautoriscerde
vertaling van J. C. L. B. Pet.
33)
„Ik zou niet weten, waarom David", zei
Alan ernstig, ,,als je er geen reden voor op-
geeit. Als je iets tegen mijn reputa.ie kunt
noemen, kun je tenminste terwille van onze
oude vriendschap dat zeggen en a>s mijn ge-
zelschap je begint te vtrvelen is het mijn zaak
te beoordeelen, of ik beleedigd ben."
„Alan", zei ik, „wat be.eekent dit alles? Je
weet heel gced, dat ginds die Campbell in
zijn bleed op den weg ligt."
Hij zweeg een poosje en zei toen: „Heb je
ooit de geschiedenis van den man en het
gcede voik gehoord?" Met „het goede volk"
bedoelde hij de feeen.
„Neen", antwoordde ik „en ik verlang er
ook niet naar".
„Met uw verlof, mr. Balfour, zal ik ze u
toch vertelfcn," zei Alan, „de man, moet je
weten, was op een ro s in zee geworpen waar
het goede volk geregeld kwam om uit te rus-
ten op de reis naar Ierland. De naam van cle-
zqnderlinge manieren
Em paar tandartsen uit .,Duinoord" kre-
gen dezer dagen, naar de Telg. meldt, een
brief van een voorname Haagsche dame uit
de Jan van Nassaustraat om zich 's avonds
te^haren huize te vervoegen met een gced ge-
Verdere bijzonderheden in den brief en het
feu dat gevraagd werd om de komst van
beide tandartsen deden dezen argwaan koes-
terenzij stelden zich dan ook met de recher
che in verbinding.
Des avonds vervoegden zij zich echter aan
het opgegeven adres in de jan van Nassau
straat, terwijl de politie in aile stilte de straat
bewaakte.
De bewuste dame in den brief genoemd
bleek van niets te wetenmen ging dus on-
verrichter zake terug.
Een inspecteur van de recherche had even-
wel met ver van de woning op een donker
plekje een verdacht uitziend indi\idu zien
staan.
Hij. hield den man aan en vroeg hem, wat
hi] daar deed.
„Ik kijk naar de lucht", was het antwoord.
„Dan zal je in de duisternis niet veel zien,"
antwoordde de inspecteur.
Den man werd daarop verzocht mee te
gaan naar't bureau van politie. Hier ontpop-
te hij zich, niet als een berucht individu, zoo-
als men eerst geloofde, maar alseen
tandarts!
Bij stukjes en beeijes bekende hij de sehrij-
ver van den brief te zijn; hij vertelde tevens
ook aan andere collega's dergelijke misleiden-
de brieven te hebben geschreven.
^aar de aangehouden tandarts zijn prac-
tijk in de omgeving der genoemde twee tand
artsen heeft, vermcedt men, dat broodnijd
achier deze historie zit. Over de motieven
van zijn daad wilde hij zich niet uitlaten.
Met een geduchten uitbrander is de tand
arts weer vrijgelaten, daar er geen termen
tot strafvervolging aanwezig waren.
ZUIDERZEEVISSCHERS.
Het centraal-comite van Zuiderzeevisschers
inzake afsluiting en drcoglegging van de
Zuiderzee had tegen Zaterdagmiddag 'n ver
gadering te Amsterdam belegd, ter bespre-
king van het inged.ende wetsontwerp, rege-
lende de tegemoetkoming aan genoemde
visschers bij de afsluiting en drooglegging
van de Zuiderzee.
De voorzitter, de heer Demmers, gaf een
uitvoerig overzicht van de pogingen, tot nu
toe bij de regeering in het werk gesteld tot
behartiging van de belangen der in het ge-
drang gekomen visschers."
Resumeerende noemde spr. als de billijke
wenschen van de visschers:
1. Vergoeding van de waardevermindering
van net en tuig;
2. kosteloos onderricht zoo'wel voor
visschers als hun kinderen, zoo noodig
vergoeding van reis- en verblijfkosten;
3. een uitkeering in geld zoodat het
middelde inkomen niet achteruitgaat;
4. voorkeur voor aanstelling in vaste be-
trekkingen
5. credieten op billijke condities;
6. voorkeur voor de Zuiderzeevisschers bij
het verleenen van verlof tot visschen op het
IJsselmeer.
de
met
ge
ze rots is Skerryvore, en liet is niet ver van
de plaats waar wij schipbreuk leden. Wel, het
schijnt dat de man zoo lang smeekte zijn klei-
ne dcchtcr.je te mogen zien, voor hij stierf,
dat ten laatste de koning van het goede volk
medelijden met hem kreeg en een van /.ijn
ondergeschikten uitzond cm het dochtertje in
een zak te halen en naast den man neer te
leggen, terwijl hij sliep. Dus, toen de man
wakker werd lag een zak naast hem en iets
daarin bewoog. Wel hij scheen een vac. die
heeren te zijn, die altijd direct het ergste Jen-
ken en voor alle zekerheid stak hij zijn d oik
door den zak vooi hij dien openmaaktc en
daar vond hij zijn dochter.je, dood. Me dunkt,
mr. Balfour, dat die man en jij veel gemeen
hebben".
„BedoeI je, dat je er niets mee te maken
had?" riep ik, en ging rechtop zitten.
„lk wil in de eerste plaats vertellen, mr.
Balfour van Shaws, als vriena tegen vriend",
zei Alan, dat als ik van plan was, een me-
neer dood te schie;en ik dat nooit in mijn
eigen land zou doen om mijn clan niet in
moeilijkheden te brengen en ik zou niet op
weg gaan zonder zwaard en geweer en met
een langen vischhengel op mijn rug.
„Wel zei ik, „daar heb je gelijk in".
„En nu", vervolgde Alan, terwijl hij zijn
dolk te voorschijn haalde en zijn 1 and er op
Spr. besloot met de opmerking, dat de vis
schers met zeer weinig instemming het wets
ontwerp hebben gelezen en alles in het werk
zullen stellen om Kamerleden, pers en open-
bare meening te overreden, ertoe mede te
werken, dat er de noodige wijzigingen in wor-
den aangebracht (krachtig applaus.)
Verschillende andere a&nwezigen hebben
hierna uiteengezet, dat het wetsontwerp
blijkbaar is opgesteld door volstrekt ondes
kundigen.
De vergadering nam ten slotte bij accla
matie een motie aan, waarin verklaard
wordt, dat het wetsontwerp onvoldoende re-
kening houdt met de belangen van de betrok-
kenen en waarin de vergadering besluit, een
krachtige actie te voeren voor de verbetering
ervan. Behalve door de drie Kameleden is de
vergadering nog bijgewoond door de heeren
Krijgers, Snoeck Henkemans en Rutgers van
Rozenburg.
DE LUCHTVERBINDING AMSTER
DAM—PARIJS.
Men meldt aan het Haagsche Aneta-kan-
toor:
Fannan, de bekende Fransche vliegtuig-
bouwer, die o.a. het groote passagiersvlieg
tuig Goliath, voorzien van 2 motoren heeft
gebouwd, welk toestel geregeld op de Fran
sche lijn ParijsAmsterdam werd gebruikt
heeft in 1923 een nieuw groot verkeersvlieg
tuig, de Jabiru, gebouwd, dat in 1923 en
1924 den eersten prijs in den wedstrijd voor
commercieele vliegtuigen heeft behaald. Ook
op de in December gehouden internaHonale
luchtvaart-tentoonstelling in Parijs, heeft dit
toestel zeer de aandacht getrokken.
Farman heeft dit toestel gisteren voor het
eerst op de Fransche lijn Parijs-Brussel-Atn-
sterdam gebracht, welke lijn geexploiteerd
wordt naast de Nederlandsche lijn Amster-
dam-Rotterdam-Parijs van de K. L. M. Het
toestel F-A. G. F. C., bestuurd door Couret
en Landry, kwam gistermiddag op Schiphol
aan, nadat het met den wind in den rug de
geheele reis van Parijs in 1 uur en 52 minu
ten had afgelegd.
SPOORWEGPERSONEEL.
Het hoofdbestuur van den Nederl. Roomsch
Katholieken bond van spoor- en tramwegper-
soneel St. Raphael heeft een onderhoud met
den minister van watersteat aangevraagd
om de ernstige grieven, welke het personeel
heeft tegen de wijze, waarop de bepalingen
inzake dienst- en rusttijden worden toegepast,
uiteen te zetten.
HET RAPPORT-NOLTING.
Kantoorbedienden der posterijen en fele-
grafie, bijeengeroepen door den Centralen
bond van Nederl. post-, telegraaf- en tele
foonpersoneel, hebben in een drukbezochte
vergadering te Utrecht, waar collega's uit
het geheele land aanwezig waren, het rap
port Nolting, etwelk voorstellen inhoudt tot
reorganisatie van den administraHeven kan>
toordienst der posterijen en telegrafie, uitvoe
rig besproken. De volgende motie werd aan-
gen omen:
De landelijke vakgroep kantoorbedienden
der P. en T, besprekende het rapport-Nol-
ting betreffende de reorganisatie van den ad
ministi-atieven dienst van P. T. T.;
constateert. dat in dit rapport door z.g
hoogere ambtenaren in diienst van het staats
bed rij f P. en T. geadviseerd wordt een groot
gedeelte van de door het z.g. lager- en mid-
delbaar personeel ten koste van de door het
z.g. lager- en middelbaar personeel ten koste
van veel moeite, tijd en geld verworven di
ploma's als „vodjes papier" te beschouwen
onder het motto: „verkregen rechten en aan
spraken kunnen niet ten alle tijde worden
gehandhaafd", terwijl op listige wijze her
standje van de commissieleden wordt opge
schroefd, alleen en uitsluitend met de bedoe
ling om de kunstmatige scheiding tusschen
het z.g. hooger personeel en „de rest" zoo
groot mogelijk te maken;
is van meening, dat, indien de autoriteiten
zich het recht aanmatigen op advies van deze
commissie, veel door het personeel op boven-
genoemde wijze verkregen aanspraken zonder
meer in de goot te deponeeren, dit schreeu-
wend onrecht, gevoegd bij de hongerloonen,
die worden „genoten" overeenkomstig het Be-
zoldigingsbesluit 1925, oorzaak zal zijn, dat
onder het uitvoerend personeel bij den P. T
T.-dienst een geest van lusteloosheid en on-
verschilligheid zal gaan heerschen, die nood-
wendig zijn weerslag zal vinden in de dienst-
prestatie;
wijst er op, dat elke reorganisatie geba-
seerd op onrecht slechts tot gevolg zal hebben
een nog grootere des-orgar.isatie van het be-
drijf;
richt daarom tot de regeermg en de be-
drijfsleiding een ernstige waafschuwing om
in het belang van de ambtenaren, zoowei als
van het belang van het publiek, geen verdere
uitvoering te geven aan dep lannen-Nolting;
roept het personeel op tot een zoo krachtig
mogelrjk verzet en besluit deze motie ter ken-
nis te brengen van de regeering. de volksver-
tegenwoordiging, de bedrijfsleiding en het
bendsbestuur.
De commiezen-titulair te Rotterdam, ge-
organiseerd in den C. B. P. T. T., Door Plichf
tot Recht en Sint Petrus, hebben 29 Januari
een zeer cfruk bezochte vergadering gehouden,
waarin eveneens protestmoties met algemeene
stemmen zijn aangenomen.
INTERN. VOORJAARSBLOEMEN-
TENTOONSTELLING HAARLEM
(HEEMSTEDE) 1925.
De Hoofdcommissie voor de Internationale
Voorjaas Bloemententoonstelling zond ons
een exemplaar van den „folder", die zij ter
aanmoediging van het bezoek en ter onforma-
tie van a.s. bezoekers hebben lateo vervaer-
digen. Zij meent, dat een rustige beschouwing
van dit drukwerkje een indruk zal geven van
deze grootsche tuinbouw manifestatie, waar-
naar in bininen- en buitenland reeds vol ver-
wachting wordt uitgezien. Onze Hoofdcom
missie stelt alles in het werk om de tentoon-
stelling zoo goed mogelijk voor te bereiden.
Deze folder is in tienduizenden exemparen
in de Engelsche taal in het buitenland ver-
spreid. Bovendien heeft men,ook een Hol-
landsche oplage laten maken, die de speciaal
voor Nederlanders van belang zijnde inlich-
tingen geeft.
Lezing v^n beide exemplaren moge alom
belangstelling wekken voor hetgeen over 6
weken aan tienduizenden Nederlanders zal
getoond worden, tot hun overtuiging dat ons
land in het buitenland teredht wordt genoemd
de tuin van Europa en het Bloemenmekka
van 1925.
De folder wordt door de zorgen van hotels,
reisbureaux en vreemdelingenverkeer onder
het publiek verspreid. Aan ieder belamgstel-
lende zend't de commissie gaarne een exem
plaar toe.
„HIER, OP DE LINKERWANG".
Naar het N. v. d. D. v. N. I. van een zeer
specialen verslaggever uit Bandoeng ver-
nCemt, moet een deel van de Bandoengsche
vrouwelijke elite bevolking zich allerverwon-
derlijkst hebben aangesteld, toen het Fokker
driemanschap in het stadje op de hoogvlakte
aan kwam.
Eerst ging het alleen om handteekeningen.
Jonge meisjes van 12 tot 80 jaar moesten en
zouden de handtcekening van de drie mannen
hebben. Ze hadden weliswaar nog een sehrijf-
krampje uit de Bataviasche periode overge-
houden, maar dat deed er minder toe: teeke-
nen moesten ze en zouden ze.
Maar na een paar dagen was de aardig-
heid van dat teekenen af, en toen webd er wat
anders op gevonden: iedere vrouw „die zich
respecteerde" wilde een zoen van de Fokker-
mannen hebben gehad, liefst van alle drie.
Een zoen is wel niet zoo blijvend als een
handteekening, maar 't is minstens zoo
aardig, kan althans minstens zoo aardig zijn.
Van der Hoop, Poelman en de gemoedelij-
ke mecanicien, bijgenaamd „Pum", zoodra
ze zich in het publiek vertoonden, werden
dus door de vrouw geattakeerd:
Een zoen, meneer Van der Hoop, me-
neer Poelman. ik heb er nog geen van u ge
had, meneer Van den Broeke, een zoen asje-
blieft, hier op m'n linkerwang."
Zoo ging dat, en de drie brave kerels zoen-
den met doodsverachting rijp, overrijp en
groen, kortom alles, wat zich te Bandoeng
aanbood.
Maar, enkele dagen geleden heeft zich
tusschen Van der Hoop en zijn trouwen hel
per -Van den Broeke de volgende scene af-
gespeeld, die zeker het vermelden waard is.
Van der Hoop zat eens even rustig in zijn
galerij uit te blazen van de Holland-Indie
vlucht en van de gevolgen derzelve: de hand
teekeningen, en de kussen vooral.
Toen kwam in eens Van den Broeke vier-
kant en zwaar binnenstappen, met een zeer
somber gezicht.
Van der Hoop zag echter het sombere ge
zicht niet, en denkend, dat ze samen nog eens
even een gezelligm boom van reisherinnerin-
gen zouden opzetten, schoof hij een stoel bij
en zeide:
Ga zitten! Wat zal't zijn?
Nee, zei Van den Broeke kprt, ik kan
het wel staande afhandelen. Ik kwam maar
even zeggen, dat ik het vender verd
Wat zeg je, vroeg Van der Hoop ont-
steld.
Dat ik het verder verd.herhaalde
de anders zoo gemoedelijke mecanicien. U
kan het namens mij ook aan meneer Poelman
zeggen. Geef mijn portie maar aan cite kat, ik
doe niet meer mee. Ten eerste heb ik mijn
eigen vrouw in Den Helder zitten, als die er
van hoort, ben ik nog niet gelukkig, en dan
on de tweede plaats, ik weet niet of u er op
gelet hebt, maar dat eene ouwe uitgedroogde
mirakel, dat is al drie keer terug weweest,
wanneer die zoenerij begon. Nee, ik heb er
radicaal genoeg van. Wanneer er weer eens
iets te vlosgen is, dan kan u me laten roepen,
maar die flauwe kDe groeten aan me
neer Poelman, en ik wensch u al'lebei van
harte sterkte.
Van den Broeke ver ween, en Van der Hoop
bleef achter in duister gepeins verzonken.
Aldus de berichfen van dien zeer specialen
verslaggever uit „het koele bergstadje: Ban
doeng."
GEVAARLIJKE KIPPENDIEF.
Zaterdagnacht werd de iandbouwer Geurt-
sen te Warm bij Etten door een electrische bel
r
WIJ DRUKKEN UW
BEZOEKAANKONDIGINGSKAARTEN
VLUG EN NET.
N.V. BOEK- EN HANDELSDRUK-
KERIJ v.h. HERMS. COSTER EN
ZOON, VOORDAM C 9, ALKMAAR
mmm. m \>-\ >v
een bepaaldie wijze op legde, „zweer ik op het
heilige ijzer, dat ik er geen part of deel aan
had, middellijk of onmiddellijk".
„Goddank!" riep ik en stak hem mijn hand
toe.
Hij scheen het niet te bemerken
„En nu is er genoeg drukte gemaakt voor 'n
Campbell", zei hij, ,.ze zijn niet zoo schaarsch,
voor zoover ik weet
„In ieder geval", antwoordde ik, „had ik
van mijn standpunt gelijk, want je weet wat
ik op de brik aan je heb gezegd. Maar dc ge-
dachte en de uitvoering is me? hetzelfde. God-
dank, we kunnen alien in verleiding komen,
maar iemand in koelen bloede vermoorden.
En weet je, wie het deed?" vervolgde ik. „Ken
je dien man in de zwarte jas".
„Ik herinner mij zijn jas niet precies meer"
zei Alan listig, „maai het staat me voor, dai
hij blauw was".
„Blauw of zwart, ken je hem?" vroeg ik.
„Ik zou er niet op durven zweren", ant
woordde Alan, „hij was vlak bij me, dat is
waar, en het was wel toevallig, dat ik juist
bezig was mijn schoen vast te maken".
„Kun je zweren, dat U hem niet kent,
Alan?" riep ik, half boos en half geneigd ie
lachen om ziin uitvluchten.
„Ook niet", zei hij „maar ik heb een erg
slecht geheugen, Daira"
„En toch heb ik een ding duidelijk gezien",
vervolgde ik, en dat was, dat je iezelt en mij
vcortdurend liet zien, om de soldaten op ons
spoor te houden".
„Dat is erg waarschijnlijk", zei Alan, „dat
zcu ieder gentleman hebben gedaan. Wij wa
ren onschuldig aan het gebeurde".
„Een reden te meer, dat we vrij uit zouden
gaan, omdat we nu onschuldig worden- ver
dacht" riep ik, „de onschuldigen behooren
v6oi" de schuldigen te gaan".
Wel David", zei hij „de onschuldigen heb
ben altijd een kans om vrijgesproken te wor
den door het gerecht, maar wat den jongen
betreft, die het schot loste, ik denk dat de heide
de beste plaats voor hem zal zijn. Degenen,
die niets te maken hebben met een moeilijk-
heid, moeten altijd denken om degenen, die er
wel mee te maken hebben. Want, als het nu
eens anderscm was geweest, en de jongen
dien ik niet duidelijk kon onderscheidcn, in
onze schoenen had gestaan, en wij in de zijne,
wat heel goed het geval kon zijn geweest,
dan zouden we hem toch erg dankbaar zijn
geweest, wanneer hij de soldaten had wegge-
Toen ik dit hoorde, gaf ik Alan op. Maar
hij zag er al dien tijd zoo o-nschuldig uit en
was blijkbaar zoo te goeder trouw in wat hij
zei en zoo bercid zich op te offeren voor
gewaarschuwd dat er onraad was Jn zijn
kippenhok. De drie zoons van G. gingjen op
onderzoek uit en troffen daar den beruchten
K. Bdie reeds tal van veroordeelingen we-
gens diefstal van kippen achter den rug heeft.
B., zich ontdekt ziende, ging met een dolk de
drie zoons te liif en verwondde twee van hen.
Ten slotte werd hij echter overmand en aan
de politie overgeleverd.
MINNELIJKE LIQUIDATIE-
De Hanzebank in het bisdom Haarlem geeft
crediteuren in overweging te besluiien tot
medewerking aan een minnelijke li-quidatie.
onder toezicht van een door hen zei t aan te
wijzen commissie van crediteuren.
INBRAAK.
Gisternacht is bij den winkelier V., aan de
Langstraat te Hilversum ingebroken. De da-
ders hebben zich toegang tot het ptixoel ver-
schaft door verbreking van een ruitje in de
achterdeur, Zoowei in het kantoor ais in dai
winkel ziin de laden en kasten doorrocht. Er
waren vele artikelen van waarde aanwezig.
doch daarvan wordt niets vermist. Het schijnt
den daders alleen om geld te doen ti: zijn ge
weest. Een bedrag van ongeveer f 13 en eeni-
ge rentezegels zijn gestolen.
ONVERWACHT BAD.
Gistermorgen is te Velsen op der. Koning's-
weg de waterleiding gespron.gen, waardoor
een groot gat in den weg onUtoud. Om 6
uur zijn twee fietsri ders in dat gat gereden;
een van hen kwam tot zijn middel in het wa
ter terecht, en zijn ficts werd geheel veraield
DE R.-K Sl AATSPARTIj EN
ST. MICHAeL.
De Rcsidentiebode schrijft. dat zij uit
Bondsbestuurs- en St. Michael-krhrgen ver-
nomen heeft, dat men het zoo gced1 als eens is
In zake het overleg-Aengenent.
GEARRESTEERD.
Nader wordt gemeld1: Naar aanldding van
den te Langeweg gepleegden kindermoord
door de 19-jatige ongehuwde van B. wordt
nog gemeld, dat de aangehoudene voor den
hulpofficier van justitie heeft bekaid, reeds
eerder, en wel in Februari 1924, met behulp
van haar vader een pasgeboren kind van hot
'.even te hebben bercofd. De vader ontkent tot
nu toe alle medewerking tot het plegen van
de misdrijven.
DE APOLDRO-LEENINGEN.
Als vervolg van het in ons vorig uununer
medegedeelde wordt nader gemeld:
Beklaagde C. K. ontkende de kwitantie te
hebben geschreven en geteckend.
Het O. M. zeide dat weliswaar de positie
va;^ dezen beklaagde niet zoo leidend is ge
weest als die van diens broeder en medebo-
klaagde J. Kmaar dat het wettig en over-
tuigend bewijs is geleverd, dat beklaagde de
kwitantie heeft gemaakt, al is die later niet
meer te vinden geweest. Beklaagde C. K. heeft
zelfs de brutaliteit gehad, tijdens het onder
zoek vol te houden dat hij zelf de prijzen heeft
uitbetaald. Namen van de winners wilde hij
niet noemen, omdat die winners daar niet op
gesteld waren. Wel gaf hij het, gefingeerde,
signalement van die winners. Pas later is hii
op die verklaringcn teruggekomen, al blijft
hij het teekenen van de kwitantie van f S2,50C
ontkennen
Eisch: I jaar en 6 maanden gevangenis-
straf, met aftrek van de voorloopige hechtenis
Mr. Muller Massi« achtte het wettig bewijs
van het ten laste gelegde niet geleverd.
Ten slotte s-tond terecht de boekhoudar der
Nederl. Admieiistratie-Maatschappij H. G.- U„
uit den Haag, een make'aar
Het O. M. achtte bet feit van liet opzetteliik
gebruik maken van de kwitantie als echt en
onvervalseht bewezen uit de bekentenis van
beklaagde dicnaangaande en mede achtte hij
bet vaststaand, dat beklaagde -opzettelijk de
valsche boekingen heeft verricht. Tegen dezen
beklaagde, die niet ongunstig bekend staai.
vorderde spr. een gevangenisstraf van 10
maanden.
Beklaagde, die niet, zooals de beide ande
ren, in voorloopige rechtenis zit, beweerde
nog. dat hii de kwitantie van 82,500, getee-
ktnd door beklaagde C. Mzelf gezien heeft
en dat hem pertinent is pezefd. dat de gelden
wat hij zijn plicht achtte, dat ik mijn mond
hiela. Ik dacht aan het gezegde van mr. Hen-
derland, dat we dikwijls een voorbeeld ko-n-
oen nemen aan deze woeste Hooglanders. Wel.
hier nam ik het mijne. Alans opvattingen wa
ren alle omgekeerd, maar hij was bereid zijn
leven ervoor te geven, zooals ze waren.
„Alan", zei ik, „ik zeg niet dat het men-
schenplicht is, zooals ik het opvaf, maar het
is goed genoeg. En nu steek ik je voor de
weede maal mijn hand toe."
Hij nam haar in beide zijne en verklaarde.
dat ik hem zeker had behekst, daar hij mc
alles kon vergeven. Toen werd hij ernstig er
zei, dat wij niet veel tijd te verliezen hadden.
maar beide het land moesten uitvluchtenhij
omdat hij deserteur was en heel Appin nu zou
worden dcorzccht als een huis en ik omdat ik
zeker met den moord in verband zou worden
gebracht.
„0," zei ik, verheugd hem een lesjc te kun
nen geven, „ik viees niet voor de gerechtigheid
van mijn land."
„Alsof dit jou land was," riep hij, ,,en
alsof je hier zou worden berecht in een land
van Stewarts."
L (Wordt yervolgxQ. -
v N x v v v v Xn n v
x.- s s v
Vt.\ \-s-\-\ v V-T-A',TtR
n v ,s s v_\ «c>y
v
