Alkmaarsche Gourant
PRiJSCOURANTEN
FEU1LLET0N.
Laat ons
Nb. 46 1925
Hovderd Zeven en Twintigste Jaargang.
Dinsdag 24 Februari.
{StadsnieHWs.
Di: ONTWAPENINGSLEUZE EN
HAAR BEDROG.
Over' dit onderwerp sprak gisteravond in de
societei tszaal van de Harmonie de heer A. L.
Constandse uit den Haag voor de vrije soc
vereenig'ing. De heer Vemee heette namens
de vrije groep van soc. anarchisten de vrii
talrijk opgekomenen welkom, daarbij wijzend
op het t'.igenaardige, dat zij de verk.ezings-
campagne hier ter stede opent. Dat komt le
omdat altijd waar is, dat'een gewaarschuwd
man voor twee geldt, en 2e. omdat de verkie-
zingen vrorden ingegaan met de ontwape-
ningsleu te. Deze nu is bij de kopstukken van
alle politlieke partijen, die de regeermacht
wenschen te veroveren, niets dan bedrog, om
dat zij hoar in hun program zetten alleen om
dat de it teerderheid van het volk anti-militai-
ristisch isL
De hear Constandse hierna het woord
krijgende, begon met te zeggen, dat de par
tijen, die waar de regeermacht streven, moe-
ten beginrien met na te gaan welke gedachten
en wenschen onder het volk leven. Als gevoig
daarvan hebben alle sociale partijen de ont-
wapeningiileuze in hun program gezet.
Het litH'.rale padfisme, dat internationale
ontwapeniing wilde, heeft sch.pbreuk gels-
den. De vllootmogendheden hebben de laatste
twee jaren hunne vloten aanmerkelijk uitge-
breid.
In 1925 bouwen vijf hunner meer schepen
dan vroegur zeven dier mogendheden, waar-
van sinds 1918 Rusland en Duitschland uit
geschakeld zijn. Dit is het resultaat van den
wil naar ontwapening en de vele conferenties,
zei spr.
Op elk gebied bestaan er mternationaa!
veel tegenntrijdige belangen, die onder aller-
lei mooie tvoorden door de geheime diploma-
tie worden gemarkeerd. Men vertrouwd elkaar
niet en vamdaar de bovengenoemde resulta-
ten van conferenties.
Voor den oorlog ging het niet anders Men
hield vredesi-conferenties met het doel bondge-
nooten te zoeken. Dat was het voornaamste
streven en daarom waren die bijeenkomsten
meest verkenningstochten. Daarnaast werden
wel zwakke pogingen gedaan om oorlogen te
voorkomen Het is dw*asheid, zei spr, om
aan te nemen, dat de staten den oorlog wil-
den. Zelfs de starste conservatieven willen
hem niet, nnaar hun willen is niets dan een
gevoelskwestie: zij gruwen van het bloea.
Maar als het er op aankomt. blijven zij voor
handhaving van koloniaal bezit b.v, waar-
voor meermalen oorlog gevoerd moet worden.
Zij willen h,et leger behouden en dat is het ge
vaarlijke: immers bewapenen beteekent de
mogelijkheid behouden om oorlog te voeren
Vele bezwaren zijn tegen den oorlog aan te
voeren, omdat hij alle mogelijke wandaden
veroorloofd, leugen en zonden tegen de zeden,
moord, roof, brandstiehting enz. Spr ging
na welke de leuzen waren, waarvoor de ver-
achillende staten in 1914 in den oorlog trok-
ken. Allen hadden mooie argumenten, waar-
door zij de eigenlijke bedoelingen verdoezel-
Van burgerlijke zijde is nog een argument
aan te voeren tegen den oorlog, n.l. het sta-
tistisch vastgestelde feit, dat elke oorlog meer
kost dan er door gewonnen kan worden.
Spr. noemde daama het argument, dat de
militairisten voor den oorlog aanvoeren, da.
n.l. de oorlog een soort uitverkiezing zou zijn
omdat de sterken overblijven en de zwakken
bezwijken. Maar spr. ontkende de waarhe:d
hiervan, omdat immers de sterken naar de
loopgraven worden gezonden en de zwakken
thuis blijven en nieuwe gezinnen stichten,
waaruit weer zwakke kinderen geboren wor
den In Duitschland zijn b.v. 79 pet. van de
in den oorlog geboren kinderen tuberculeus.
Maar als men dit alles nu weet, waarom
voert men dan nog steeds weer oorlog? Om
dat de groote fabrikanten van kanonnen en
andere industrieelen dien noodig hebben en
de staten zich tegen het drijven dezer me.i-
schen niet kunnen verzetten.
Spr. haalde als bewijzen aan de groote
winsten, door allerlei fabrikanten behaald a,s
gevoig van den oorlog.
Om de industrieen te steunen, werd Grie-
kenland in den oorlog gedreven tegen Turkije,
waarin het duizenden menschen verloor en
op eigen bodem anderhalf millioen uitgewe-
zenen kreeg, onder wie allerlei besmettelijke
ziekten uitbraken. Amerika trok ten oorlog
om te voorkomen, dat Frankrijk verpletterd
werd, waardoor dan een mooi afzetgebied
verloren ging.
Ontzettend zijn de verliezen geweest in den
oorlog, 500.000 millioen en daarop hebben de
industrieelen hunne winsten gemaakt, m;n-
stens 40 pet, en daarbij kwamen nog vele
andere winsten. Deze moesten met de renten
van de oorlogsleeningen geheel betaald wor
den door het proletariaat, omdat de rijken
hunne belastingen en de prijsverhoogingen
weer verhaalden op de proletariers.
Uit een en ander concludeerde spr, dat de
bezittende klassen wel ter dege belang hebben
bij oorlog. A1 is't waar, dat een oorlog meer
kost dan er bij te winnen is, het staat vait,
dat een heele staat die kosten draagt en en-
kele honderden menschen de winsten op-
strijken. Dat is dan ook de oorzaak, dat de
conferentie van Wash.ngton is mislukt, al
heeft men ook den bouw van de groote oor-
logsschepen gestaakt (deze waren toch al g~-
bleken onpractisch te zijn.) Na deze conferen
tie is de overige bewapening rustig voortgezet
en duurt b.v. de petroleumoorlog nog even-
goed voort. 't Gebruik van gifgassen werd
verboden, maar er werden steeds nieuwe ge-
vonden (gedurende den oorlog had men er 30
en thans 1000). En nu zorgen alle staten met
den meesten spoed gifgassen te krijgen, naar
het heet alleen om ze te hebben, als een ander
ze zou willen gebruiken.
Dat is nu het gevoig van conferenties en
van het verboa van gifgassen: het onderling
wantrouwen der staten wordt aangevuurd '0
plaats van verbannen.
Zoo gaat het ook in den Volkenbond die
geen bond van volkeren is maar een bond van
regeerders en dat heeft tot gevoig, dat de
sterkste gelijk krijgt (als voorbeelden noemde
spr. de Poolsche bezetting van Wilna en de
Italiaansche kwestie over Korfoe.)
De Volkenbond, die den oorlog zou moeten
verhinderen, heeft geen dwingende macht
en moet steeds beslissen naar den kant det
sterken, omdat die anders den bond verlaten
(de Egyptische kwestie).
Het protocol van Geneve, dat den aangeval-
len staat hulp zal waarborgen, zal weer oor-
zaak zijn van een nieuwen oorlog, als net
wordt aangenomen. Men krijgt nieuwen striju
over de vraag wie't eerst mobiliseerde, maai
dat is nooit uit te maken, gelijk bewezen
wordt door het feit, dat men nog steeds strijdt
over de vraag of Duitschland in 1914 het
eerst begon dan wel een andere staat.
Als het protocol aangenomen wordt, zullen
we een Volkenbondkrijg krijgen en geen
oorlogen meer voor leuzen als in 1914 aan-
geheven werden. Maar in elk gevalde oorlog
blijft.
Duidelijk is, dat alle politieke partijen, die
de regeering willen veroveren, schermen met
het protocol van Geneve, dat een leger voor-
schrijft en de bewapening wil.
Daarom is de thans door die partijen aan-
geheven leuze van internationale ontwape-
ning niets anders dan bedrog. Elk land moet
een leger hebben en kan daarom niet ontwa-
penen. Internationale ontwapening op grend
van Volkenbondsideeen is in werkelijkheid
een streven naar bewapening.
(Wordt vervolgd.)
f en kaas een beloonnig uit de gemeente-
as verstrekt van 20 cent, onder voor-
waarde:
1. dat er zullen zijn 18 noodhulpen van
wie degenen, die thans uit de gemeen-
tekas een toelage van 50.per jaar
ontvangen overeenkomstig het Raads-
besluit van 21 Februari 1918, die toe
lage zullen blijven ontvangen;
2. dat het uurloon, door de kaasdragers
aan de noodhulpen te betalen 1.
zal bedragen;
3. dat met de 5e schaal wordt gewerkt
van 1 Mei tot 1 November door zeven
man;
4. dat het rijden van de kaas door ten
minste zeven man wordt uitgevoerd;
5. dat de kaasdragers zullen zorgen
voor het klaarzetten van planken,
bakken, wagens enz. en het opbergen
daarvan, zoomede voor de overige aan
de markt verbonden werkzaamheden;
"en overigens op door Bugemeester
en Wethouders in het belang van de
markt nader te stellen voorwaarden.
b. met ingang van 1 Januari 1925 vervalt
de vergdoeding van 5 cent per 100 K G.
voor de eerste 1.000.000 K.G. boven eene
hoevelheid van 5 000.000 K.G. per jaar
en van l*/« cent per 100 K.G. boven
6.000.000 K G, toegestaan bij Raadsbe-
sluit van 24 April 1924.
Deze regeling heeft tengevolge, dat het
gemiddeld weekloon der kaasdragers bij deze
thans te verwachten aanvoer tot 12.60 zal
stiigen.
De hoogere kosten, welke daaraan voor
de gemeente zijn verbonden, bedragen bij een
gesch?tten aanvoer van gemiddeld 7 000 000
G.: 70.000 X 5 cent 3500.—
Hierop komt in mindering de ver-
goeding, hiervoor subs b bedoeld 500.
g- 1
h. 1.
LOON KAASDRAGERS.
In bijlage No. 39 schrijven B. en W.;
In Uwe Vergadering van 24 April 1924 is
besloten den over 1924 aan de kaasdragers
uit te keeren bijslag te bepalen op 15 cent per
100 K G. gewogen kaas, t. w. 10 cent vasten
bijslag en 5 cent crisisbijslag. Bovendien
werd hun, als vergoeding in de kosten, ver
bonden aan de door ons aan het aantal nood
hulpen te geven uitbreiding, toegekend 'n be-
drag van 5 cent per 100 K.G. voor de eerste
1.000.000 K.G, waarmee de aanvoer per jaar
eene hoeveeld van 5.000.000 K.G. te boven
gaat en van l*/« cent 10® K.G. voor den
aanvoer boven 6.000.000 K.G.
Wij deden toen de toezegging eene defintie
ve regeling te zullen voorstellen, in te gaan
den 1 Januari 1925 en waarbij de crisisbij
slag zou kunnen vervallen.
In verband hiermede verzochten wij om-
trent deze aangelegenheid bet advies der
Commissie van bijstand voor het Marktwe-
zen, hetwelk voor U ter lezing zal worden
gelegd. Uit dit advies blijkt, dat de kaasdra
gers onder de tegenwoordige regeling een
gemiddeld loon van 9.08 per week ontvan
gen, waarvan de kosten van kleeding enz.
nog moeten worden afgetrokken, zoodat hun
verdiensten ongeveer overeenkomen met die
van voor den oorlog. Bovendien is het, ter
bevordering van eene vlugge afwerking van
de markt noodig, dat aan de 5e schaal met
voile bezetting (7 man) wordt gewerkt, ter-
wijl een gelijk aantal noodhulpen voor het
wegrijden van de kaas noodig is, waardoor
de kosten, aan de uitbreiding van het aantal
noodhulpen verbonden, belangrijk hooger
zijn dan-oorspronkelijk werd verwacht; ook
brengt de zorg voor de berging van het ma-
teriaal hoogere kosten mede.
De Commissie, is eenstemmig van oofdeel,
dat het in het belang van de markt is aan
deze bezwaren tegemoet te komen. Na over-
leg te hebben gepleegd met het Bestuur der
kaasdragers stelt zij de volgende regeling
met ingang van 1 Januari 1925 wordt
aan de" kaasdragers per 100 K.G. gewo-
van
48)
louis occvenson, ^eautonseerde
vertaling van J. C. L. B. Pet.
Het
„Kun je loopen?" vroeg Alan.
„Neen'zei ik, „niet zonder hulp.
laatste uur knikken mijn beenen onder me, en
ik heb een steek in mijn zijde als een rood-
gloeiend ijzer, en ik kan niet goed ademen.
Als ik sterf, kun je me dan vergeven Alan?
In mijn hart hield ik van je, zelfs toen ik
het kwaadst was."
„Stil, stil", riep Alan, „zeg dat niet. David,
jongen, je weet tcch Hij hield op met een
snik. „Laat ik mijn arm om je heen doen,"
vervolgde hij, „dbt is de manier. Leun nu
maar flank op mij. Ik wilde dat ik wist, waar
.een huis was. We zijn in Balguhidder, en
daar is geen gebrek aan huizen, neen en ook
niet aan huizen van vrienden. Gaat het beter
zoo, David?"
„Ja". zei ik, „zoo kom ik er wel en ik
drukte zijn arm met mijn hand.
Weer was hij op het punt te snikken, „Da-
vid", zei hij, „ik ben een slecht mensch, ik heb
geen hart en geen verstand, ik dacht er niet
aan> dat j€ nog een kind bent, ik zag niet dat
je liep te sterven, David, je moet probeeren of
je me kunt vergeven."
a.
b.
a.
Blijft f 3000
Aangezien ons College zich met het voor-
stel der Commissie kan vereenigen, stellen
wij U voor dienovereenkomstig te besluiten
en de uitgave te zijner tijd te regelen bij sup-
pletoire begrooting voor 1925.
REKENING BURGERLIJK ARMBE-
STUUR 1923.
B. en W. stellen den Raad voor te beslui
ten:
de machtiging tot af- en overschrijving
op de begrooting voor 1923 te verleenen
tot een bedrag van 11895 2914;
de rekening goed te keuren in ontvang op
124.290.35, in uitgaaf op 123 987.79s,
met een batig slot van 302.55Vs.
SUPPLETOIRE BEGROOTINGEN EN
REKENINGEN VAN BEDRIJVEN
OVER 1923.
B. en W. stellen den Raad voor te be
sluiten goed te keuren en vast te stellen de
volgende suppletoire begrootingen, veriies- en
winstrekeningen en balansen der gemeente-
bedrijven over 1923:
a. 1. de suppletoire begrooting van het
Grondbedrijf in ontvang (minder) op
f 2212.39 en in uitgaaf (minder) op
8763.27. met een batig saldo van
6550.88.
2. de veriies en winstrekening met een
winstsaldo van 6550 88 en de balans
in debet en credit op 1.035.967 51
b. 1. de suppletoire begrooting van het
Sportpark in ontvang (minder) op
2866.71 en in uitgaaf (meer)
f 856.12 y«, meUeene nadere bijdrage
der gemeente in het tekort van
3722.8314.
2. de veriies- en winstrekening in ont
vang en uitgaaf op 22942.1214
waaronder eene bijdrage uit de ge
meentekas van 9430 69 'A en de ba
lans in debet en credit op 103.932 39
c. 1. de le en 2e suppletoire begrooting
van het bedrijf van gemeentewerken in
ontvan^ en uitgaaf resp. op f 255262
en 86217.47 H.
2. de veriies- en winstrekening met een
wiostsa'do van 2461 93 en dt balans
in debet en credit op 228680.16.
d. de rekening van de gemeentereiniging
ontvang en uitgaaf op 149.012.78,- met
eene bijdrage van 104.528.16 uit de ge-
meentekas tot dekking van het exploits
tietekort;
e. 1. de suppletoire begrooting van het ge
meenteslachthuis in ontvang op
28505.67, in uitgaaf op 20330 325
met een batig saldo van f 8175 3414
2. de veriies- en winstrekening in ont
vang op 124.634.66 en uit
gaaf op 116 459.31 14, met
winstsaldo van 8175.3414 en
balans in debet en credit
321 345.4614.
f 1. de suppletoire begrooting van
Plar.tsoenbedrijf in ontvang en
gaaf op 12681.03;
2. de rekening in ontvang en uitgaaf op
60142.17, met eene bijdrage uit de
gemeentekas van 43172.43 tot dek
king van het exploitatietekort;
de suppletoire begrooting van de gas-
fabriek (buitengewone dienst) in ont
vang en uitgaaf op 12326.05;
de veriies- en winstrekening met een
winstsaldo van f 16947.65 en de ba
lans in debet en credit op 1.262.559 135
tie suppletoire begrooting van het
electriciteitsbedrijf (buitengewone
dienst) in ontvang en uitgaaf op
f 564.21
2. de veriies- en winstrekening met een
winstsaldo van f 56019.12 en de ba
lans in debet en credit op i 433.104 17
BOUWRIJP MAKEN VAN GROND AAN
DEN BOEZEMSINGEL.
B. en W. stellen den Raad voor:
I. hen een crediet van 4800.toe te
staan, voor het zoo mogelijk bij wijze van
werkverschaffing bouwrijp maken van het
nog niet bebouwde gedeelte van het terrein
begrensd door den Boezemsingel, de aan de
Kanaaikade gelegen perceelen, het Oudor-
perdijkje en de Heemraadstraat, overeenkom-
stig de bij de stukken overgelegde teekening;
II. bovengenoemd bedrag, voor zooveel
noodig, nader bij suppletoire begrooting te
regelen.
REKENING STEDELIJK MUZIEK-
KORPS 1923.
B. en W. stellen den Raad voor deze reke-
wing goed te keuren in ontvang en uitgaaf
met f 5997.25.
VERBETERING BESTRATING ENZ.
VAN DE LANGESTRAAT.
In het voorstel van Burgemeester en Wpt-
houders opgenomen in bijlage Nr. 25 van
's Raads handelingen zijn gister bij het at-
drukken de cijfers f 12150.- en 47750
aan het slot niet veranderd. Uit he tvooraf-
gaande zal wel reeds gebleken zijn, dat daar-
voor respectievelijk gelezen moet wordpn
8650 en 44250.
lste SUPPLETOIRE BEGROOTING
OVER 1924 VAN HET BURGER-
WEESHUIS.
Regenten van het Burgerweeshuis hebben
een suppletoire begrooting over 1921 van die
iarichting ingediend, waarbij zij een hooger
subsidie van de gemeente verzoeken, groot
1166 67, wegens mindere ontvangst van
huur, door verkoop van het cu^e Burger
weeshuis. Bij deze begrooting is geen reke
ning behouden met de rente van net kapitaal,
hetwelk in 1924 bij de overdcacht van het
perceel Paternosterstraat 6 aan het Burger
weeshuis is verstrekt. Deze rente wordt ver-
antwoord op de bouwrekening van het perceel
Vamebroek 1 en bij sunnletoire begrooting
voor 1925 nader'geregeld
Onder overlegging van het advies der Com-
misise van bijstand voor de financien steden
B. en W. den Raad voor te beslui'en de sup
pletoire begrooting van het Burgerweeshuis
over 1924 goed te keuren met toekenmng van
een verhooging van het subsidie uit de ge
meentekas tot een bedrag vaft ten hoogste
f 1166 67.
uw
drukken.
N.V. Boek- en
Handelsdrukkerlj
v.h.
'HERMS. COSTER ZOON"
VOORDAM C 9 ALKMAAR
Gemengd Nienws.
een
de
op
het
uit-
VAN KEMPEN KOOPT EEN REN-
PAARD.
Naar wij vernemen heeft de bekende zes
daagschen renner Piet van Kempen dehard-
draver ..Vitality" van den heer Jaap Mantel
te Enkhuizen aangekocht. Het ligt in zijn
bedoelir.g zijn paard op de eerstvolgende
courses te doen uitkomen.
WERKTIJDBEPERKING.
Aan de memorie van antwoord aan de
Eerste Kamer over hoofdstuk X der staatsbe-
grooting 1925 is het volgende ontleend:
De toestand in de textielfabrieken, waar
katoen wordt verwerkt is, hoewel er verbete-
ring is gekomen sedert verleden jaar, zeker
nog niet bloeiend te ncemen. Hoewel dan ook
het aantal en de omvang der overwerkver-
gunningen aan textielfabrieken minder zijn
dan eenigen tijd geleden, acht de minister,
den tijd nog niet gekomen om bij het beoor-
deelen van overwerkaanvragen de mogelijk
heid om tot goedkooper productie te komen
reeds geheel uit te schakelen.
De invoering van bepalingen der Arbeids-
wet omtrent de arbeids- en rusttijden voor de
transportarbeiders, voor hotel- en cafe-perso-
neel en de handels- en kantoorbedienden, zou
ook de minister gaarne spoedig tot stand zien
komen. Het is echter onmogelijk, daartoe
over te gaan zoolang de financieele overwe-
gingen zich verzetten tegen uitbreiding der
arbeidsinspectie. Ten aanzien van het ver-
plegend personeel geldit dit bezwaar niet,
daar de minister het mogelijk acht, om een
eventueele werktijdregeling zonder personeel-
uitbreiding der Arbeidsinspectie door te voe
ren. Bij de voorbereiding van een algemeenen
maatregel wordt door het verplegend perso
neel de werktijd van 55 uur aangenomen.
Voordat tot het vaststellen van een algemee
nen maatregel van bestuur wordt overge-
gaan, zal de minister ruimschoots gelegen-
heid geven aan alle belanghebbenden om
hun oordeel kenbaar te maken.
„0, man, laten we er nut meer ever spre-
ken", ze ik, „we hebben elkaar niets te verwij-
ten dat is de waarheid. We moeten geven en
nemen. Alan. O, maar mijn steek doet pijn.
Is er geen huis?"
„Ik zal een huis' voor je vmden, David
zei hij moedig, „we zullen de beek volgen,
waar zeker huizen moeten staan. Mijn arme
jongen, zou je niet beter op mijn rug kunnen
zitten?"
,0„ Alan", zei ik, „en ik, die zeker twaalf
duim langer boil."
„Geen kwestie van", riep Alan, opschrik-
kend, „het mag een kleinigheid schelen, een
duim of twee; ik zeg niet dat ik lang ben, en
in elk geval", voegde hij toe, terwijl hij begen
te lachen, „nu ik er geed over denk, geloof ik,
dat je wel ongeveer gelijkf hebt Ja het is
misschien een yoet, of een hand, of zelfs
meer."
Het was prettig en weldadig, Alan zijn
wcorden te hcoren terugnemen, uit vrees yoor
een nieuwen twist. Ik kon hebben gelachcn,
als ik had i;elachen, zou ik denk ik, ook ge-
huild hebben.
X „Alan", riep ik, „waarom ben je zoo goed
voor me? Waarom geef je nog om zoo n on-
damk'bare kerel?"
„Waarachtig, ik weet het niet5zei Alan,
„want ik meende juist, dat ik van <e
omdat je nooit ruzie maaVte, en nu
ik nog meer van ie."
hield
houa
HOOFDSTUK XXV.
In Balguhidder.
Alan klopte aan de deur van het eerste
huis, waar we langs kwamen, wat niet erg
veilig was in zulk eeri deel van de Hooglan-
den als de Heuvels van Balguhidder. Geen
groote elan regeerde daar, het was gevuld en
verdeeld door kleine partijen, en verstrooide
overblijfsslen, en wat genoemd wordt: „oriTe-
regelde menschen" die het wilde land, bij de
brennen van Forth en Teith zijn oftgejaagd
door het voortdringen der Campbells. Hier
waren Stewarts en Maclarens, wat op het
zelfde neerkwam want de Maclarens volgden
Alans hoofdman in den oorlog, en vormden
met Appin een clan..
Hier waren ook vden van die oude, buiten
de wel geplaatste, naamlooze en roodhandige
clan der Macgregors. Ze hadden altijd in
slechten reuk gestaan en nog slechter dan
ooit, daar geen enkele partij in heel Schot-
land hen vertrouwde. Hun hoofd Macgrcgor
was verbannen, de meer onmidddlijke leider
van hen in Balguhidder, James More, de
oudste zoon van Rob Roy, wachtte op zijn
vonnis in het kasteel van Edinburgh; zij wa
ren op slechten voet met Booglander en Laag-
iander, met de Grahames, de Maclarens en
de Stewarts, cn Alan, die partij koos voor een
vriend. hoever die ook weg was was erg ver-
Ten aanzien van de wijziging der 'stuwa-
doorswet, kan de minister slechts mededeelen,
dat de toestanden nog niet zoodanig veran
derd zijn, dat het geraden is, thans de stuwa-
doorswet te herzien in den geest als door ver-
schillende leden werd bedoeld.
De vraag of opnieuw een algemeene ovet
werkvergumning aan het bouwbedrijf dient
gegeven te worden om in de zomermaanden
tien uur daags te werken, is nog in overwe-
ging.
Binnenkort zal het voorontwerp van een
wettelijke regeling van de verbinaend-verkla
ring van collectieve arbeidsovereenkomsteo
aan den Hoogen Raad van Arbeid om advies
worden gezonden.
UIT HET MEUBELBEDRIJF..
De commissie van vertegenwoordigers van
werkgeversbond;n in de meubel makers-, stof-
feerders- en aanverwante bedrijven heeft aan
de R.-K. en Christ, werknemersorgamsaties
meegedeeld, dat zij bereid is, aan de aange-
sloten patroonsorganisaties te adviseeren, den
duur van de bestaande arbeidsovereenkomst
met een jaar te verlengen. De werkgeverscom-
missie zal nog oenfereeren met de vertegen
woordigers van den mcdernen meubelbewer-
kersbond, maar heeft reeds vooraf meegedeeld,
haar standpunt ten cpzichte van de handn.i-
ving van het looncon tract niet te kunnen wij-
zigen.
DE HULDIGING DER HOLLAND-
INDIe-VLIEGERS.
Uit den aard der zaak zal de groote hul-
diging van de vliegers, die den tocht van Am
sterdam naar Batavia maakten, in de Neder-
landsche hoofdstad plaats vinden. Het ligt
voor de hand, dat deze plaats gekozen werd,
immers de tocht begon er, de tocht zal er Ook
eindigen en wel eindigen met een huldiging,
die geheel in handen is gesteld van de Ko-
ntnklijke Vereeniging vcor de Luchtvaart.
Deze huldiging zal ongetwijfeld een zeec
grootschen inaruk maken en geheel in den lijn
wezen van den geweldigen rocht, die in de
historie van Nederland en Indie een zoo be-
langrijke plaats inneemt. Men kan dan ook
met reden verwachten, dat gansch de burgerij
deel zal nemen aan de zoo geheel verdiende
huldiging.
Het ligt in de bcdo-lmg aan deze huldi
ging ook een fakkeloptocht te verbinden. Dit
avondfeest zal plaats hebben op Zaterdag 18
April a.s., 's avonds tngeveer 9 uur. Aan den
optceht zouden allerlei muziekvereenigingen
en corpsen, mandolineclubs, etc., benevens
sportvereehigingen en gymnastiekdubs kun
nen medewerken. Maar verder ook studenien,
leerlingen van Gymnasia, Hoogere Burgcr-
scholen e.d. en de leerlingen van de hoogste
klassen der Lagere Scholen; de Kon. Ned.
Autobielclub, de Kon. Ned. Motcrwielrijders-
vereeniging en alle mogelijke andere veree-
nigingen.
Om tot goede uitvoering van de piannen te
komen wordt een vergadering gehouden op
Wcensdag 25 Febi'uari a.s. 's avonds 6 uur
in de „Industrieele Oub" te Amsterdam. In
deze bijeenkemst zijn welkom alle afgevaar-
digden van corporatics cp allerlei gebied,
welke aan den fakkelopocht wenschen mede te.^
werken. Op deze vergadering zullen bijzon-
derheden worden medegedeeld.'
Inmiddels wordt crop gewezen, dat de hul
diging, waarvan hier sprake is, afgescheiden
staat van de Haagsche huldiging op Hout-
rust, maar meer bedoeld is als Algemeene
hulde in de hoofdstad waaraan elk Nederl.m
der zal kunnen deelnemen.
UIT HET KLEED1NGBEDR1JF.
Naar gemeld wordt, hebben thans ook de
moderne, federatieve en neutrale bpnden in
de kleedingindustrie besloten tot aanvaarding
van de collectieve arbeidsovereenkomst voor
het maatbedrijf.
BRAND.
Zondagmidag is tijdens den dienst brand
ontstaan in het kerkgebouw der Ned. Hen',
gemeente te IJ 1st. De brand is, door onbeketi-
de oorzaak, ontstaan in een kolenhok in het
kerkgebouw en heeft vervolgens de kerk aan-
getast. Nadat de kerk in allerijl was ont-
ruimd, konden worden begonnen met het blus-
schingswerk. De brand kon tot een gedeelte
van het kerkgebouw blijven beperkt. Het ge
heel kreeg veel waterschade.
langend hen te ontwijken.
Het geluk diende ons, want we vonden een
huishouding van Maclarens, waar Alan niet
alleen welkom was, terwille van zijn naam,
maar bekend door zijn diaden. Hier werd ik
zender uitstel naar bed gebracht, en een dok-
ter gehaald, die me m bedenkelijken toestand
aantrof.
Maar of doordat hij een heel goed dokter
was, of doordat ik een heel sterke jonge man
was, ik bleef niet meer dan een week ik bed,
binnen een maand was ik weer in staat op
weg te gaan met een goede gezondheid.
Al dezen tijd wilde Alan mij niet verlaten,
ofschoon ik er dikwijls op aandrong, en zijn
stijfkoppigh-id in het blijven werd spreek-
woordelijk bij de twee of drie vrienden, die
het geheim kenden. Overdag verborg hij zich
in een hoi van de heuvels, onder een boschje,
en's nachts, als de kust vrij was, kwam hij
naar het huis em mij te bezoeken. fk behoef
niet te zeggen, djt ik het prettig vond hem te
zien; mrs. Maclaren, onze gastvrouw, achtte
nirts te goed voor zoo een gast, en wat Dun
can Dhu, zoo heette onze gastheer, betreft,
hij had een paar fluiten in huis en was een
crroot muziekminnaar, zoodat de tijd van mijn
herstel een groot feest was en wij gewoonlijk
van den nacht een dag maakten.
De sOldaten lieten ons met rust, ofschoon
een troep van twee compagnieen en eenige
dragonders voorbii kwam in het dail, waar ik
ze kon zien uit het venster, toen ik in bed lag.
Wat veel verbazingwekkender was, er kwam
ook geen magistraat cn er werd mij niet ge-
vraagd van waar ik kwam en waarheen ik
ging, en in dien opwindenden tijd, werd ilk
even weinig lastig gevallen als wanneer ik in
'n woestijn had gelegen. Toch was mijn tegen-
woordigheid aan allt inwoners van Balgu
hidder en aanliggende landen bekend, voor
ik wegging, daar velen aan huis kwamen om
bezoeken te brengen, en het nieuws naar de
gewoonte van het land, te verspreiden onder
de buren. De plakkaten waren nu ook ge-
drukt. Er was een aan het voeteneind van
mijn bed gespeld, zoodat ik mijn eigen niet
erg vleiend portret kon lezen en in grooter
letters het bedrag van het bloedgeld, dat on
mijn leven was gesteld. Duncan Dhu en do
anderen die wisten dat ik in Alans gezelschap
was gekomen, waren natuurlijk ovcrtuigd, dat
ik het was en vele anderen moeten het hebben
vermoed. Want, niettegenstaandy ik mijn klee-
ren had verwisseld, kon ik mijn leeftijd en
mijn uiterlijk niet verAnderen en Laagland-
sohe jongens van acht hen jaar waren niet
zoo oveTvlcedig in dit deel van de wereld. en
bovendien lconden ze het een bij het andei
voegen, en vergelijken met het oiakkaat Zoo
was het tenminste.
(Wordt vervolgd.| 1
