Voor alien die sukkelsn
met moenijken en ooi'egtlmatigeu sto gang
zijn Mijnhardt's LaxeerlabldUn onmisbaar.
Zij werken vlug en radiraal en veroorzaken
miet de rninste kramp. Doos 00 ct. Bij apoth.
en drogisten.
Ujtslag veiling bij opbod, gchouden door
notaris P H. Hilbrand te Obdain op Dins-
dag 10 Maart 1025 in „het Gulden Vlies" te
Alkmaar:
1. Heerenhuis met tuin aan de Oude
Gracht te Alkmaar no 18.1, groot 1 A. 73
c.A. op f 15985
2 Huis en erf aan de Spoonstraat no 12
aldaar groot 1 A. 5 c.A op 6485.
De afslag en definbeve toewijzing blijft
bepaald op Dinsdag 17 Maart a.ss. in ge-
meld cafe des avonds te 7 ure.
Biiitenlaiut
DE RAAD VAN DEN VOlKENUOND.
In een openbare zitting van den Raad van
den Volkenbond zijn giskr besproktn de opi-
umhandel en de leeningen aan de mandaat-
gebieden.
In tegenwoordigheid der vertegenwoordi-
gers van Hongarije, Roemenie en Servie heeft
de Raad zich beziggehouden met den finan-
cieelen wederopbouw van Hongarije Er is n
motie aangenomen, waarin de Raad zijn te-
vredenheid betuigt over den merkwaaidigen
vooruitgang van het werk van den wederop
bouw.
DE RAMP OP DE ZEE VAN AZOF.
Omtrent de catastrofe op de Zee van Azof,
waarbij een aantal vissehers op een ijsveid
zeewaarts dreven, deelt thans de Moskousthe
„lzwestija" nadere bijzonderhetieo mte.
Volgens een bericht uit Jekaterinoslaf is de
kotter „Miotita'die zich tussehen de iis-
schotsen gewaagd had ten einde de ongeiuk-
kigen op te zoeken en te redden, onverrichtef-
zake naar Berdjansk ttvuggekeeru. Naar ue
bemanning verklaarde was zij met het gcbip
tot voorbij Genitsjesk (aan de kust van dc
Krim) gevaren, doch abes levergeefs. Van tk
slachtoffers werd geen spoor gevonden.
Wat het aantal vissehers fci treft, dat als
omgekomtn kan worden besehouwd, is door
de kunsibewoners verklaard, dat volgens !iun
schating het aantal mannen op het ijsveid
ongeveer 150 bedroeg, terwij. zij bovendien
een zestigjal paarden bij zich nadden, die
voor de sleden gespannen waren.
Het onderzoek wordt nog steeds voortgezet,
doch tot dusver zonder cenig resultaat Aige>
meen wordt dan ook aangenomen, dat de vis-
schera het slachtoffer van het ijs zijn gewor-
-Jen.
DE PRESIDENTSVERK1EZ1NG
IN DU1TSCHLAND.
De besprekingen tussehen de zoogenaamde
commissit-Liibell en de vertegenwoordigcrs
van het centrum en de democraten ltebben de
kwestie van de candidaatstelling voor het
rijkspresidentschap in cen geheel nieuw sta-
um gebracht, Tot aller verrassing aldus'de
Berlijnsche correspondent van het Hb'.d
deelde Lobell mede, dat de partijen bereid zijn
de candidatuur van dr. Jarres op te sciiQiici.,
indieti het centrum bereid is heizelfde met tk
candidatuur-Marx te doen. Hij gclooft, dat
men het wel spoedig eens zal worden over
een door alle burgerlijke partijen te stellen
candidaat.
Indien het centrum op dit voorstel zou in-
gaan, zou de rijksweerminister, dr. Gessler,
die naar men weet democraat is, worden ge
candideerd. Men heeft dr. dossier uitgekozen,
omdat natuurlijk de democratische partij te-
gen deze candidatuur geen bczwaar zal ma
ken, terwijl anderzijds het feit, dat Gess.er
katholiek is. hem w i v-or he centrum als
candidaat aannemelijk zal maken, aannenu ij-
ker in teder geval dan alle anclere met cen
trumscandidaten
De vertegenwoordlgers van het centrum
bij de vergadering van de commissie-Ldbeh
begaven z'ch onmidd^lijk na die s rede nan
de vergadering van de centrumcommissie, die
gisier genouuen weiu. tcn.inue een beJnssm,
over de centrumscandidatuur te nemen. Ze
deden in de eomm'ssle mededeeling van het
voorstel van Lobell Wat de ceptrumronimu
sie precies besloten heeft. is nog niet bekmd,
ma:-! vtfl an mo si hi nl "Hit vo fWl
meenschappelijke burgerlijke candidatuur
niet te voelen
De afgevaardigde von Gerard heeft aan d'
commissie-Lobell mcdegedceld. dat het cen
trum tegen dr. Gessler verschlllende bezwa-
ren heeft en tevens heeft men van centrums
zijde bij de Duitsch-Nationalen en de Dult
sche Voikspartij la'en intern1 errn. of deze on
voorwaardelijk aan de candidatuur van dr
Gessler vasiiiouden In parlenuntaire kr.n
gen heeft men den indruk, dat het centrum
in ieder geval de candidatuur dr Marx wi'
handhaven, maar dat men anderzijds't odium
voor het mislukken van de semen working t u -
schen de burgerlijke partijen in den verkie-
zingsstrijd niet op zich wil nemen.
Naar verluidt, bestaan er ook bij de Duit
sche Voikspartij verschillende bezwaren tegen
dr. Gessler Zoo zou onder meer ook Stres-.
mann achter de schermen tegen diens candi
datuur ageeren.
Het centrum schijnt nu tijd te willen win
nen, in de hoop, dat de candidatuur-Gessler
van andere zijde zal worden verhmderd In
dat geval za! het centrum met het onschui-
digstegezicht van de were'd kunnen verkla
ren. dat de samenwerkin1* met andere bnrger
lijke partijen onmogelijk blijkt te zijn en "dat
het daarom aan zijn eigen candidaat vast-
houdt. Als zich de gebeurtenissen in deze
richting moch'ten ontwikketen, dan zal ook de
commissie-Ldbell vveer tot zijn oorspronkelij-
ken candidaat dr. Jarres terugkeeren. Voor
loopig hebben zoowc-1 de centrumscommissie
als de commissie-Lobcll haar zittingen tot he-
den verdaagd.
DE SPOORWEGSTAKING IN
DUITSCHLAND.
Naar Wolff meldt, bedraagt het aantal sta
ke rs bij de rijksspoorwegen op het oogenblik
7700 of nog geen 2 pet. van het geheele per-
soneel,
METAALBEWERKERSSTAKING
IN ITALIe.
Te Milaan zijn 1500 metaalbewerkers, le-
den van de fascistische organisaties, in sta
king gegaan Ook te Lodi hebben de arbeiders
het werk neregelegd.
De agitatie der arbeiders breidt zich uit
over geheel Boven-Italig.
Naar dc ,,Tribuna" meldt, heeft Rossini, de
secreiaris der fascistische vakvereenigingen.
aan de stakende metaalbewerkers verklaard,
dat, tenzij er een overeenkomst op korten tcr-
mijn met de industrieelen werd gesloten, het
contract van September 1.1. zou worden opge-
zegd.
DUITSCHLAND EN DE
KWESTIE DER VEILIGHEJD.
In de Commiasie voor Buitcnlandsche aan-
gelegenhedep van den Rijksdag heeft Dr.
Sfresanann, de minister van buitenlandsche
zaken. streng vertrouwelijke verklaringen af-
gelegd inzake den stand van de veiligheids
kwestie, De minister is voornemens ter gele-
genhejd van de behaodeling van de begroo-
ting van buitcnlandsche zaken in den Rijksdag
een officiecle verklaring daaromtrent af te
ieggen. -
MET KATHOLIEK VLAAMSCH
- STUDENTENVERBOND ONTBONDEN.
De Waalsche rector der univcrsitei' van
Leuvep heeft nu in verband met het door hem
ontvangen schrijven der Belgische bisschop-
pen aan d.deuren van het iiniversiteitsgebouw
een bericht aangeplakf, waarbij wordt mede-
gedeeld, dat daar het katholiek Vlaamsrh
Hoogstud utenverbond drie da gen na zijn
veroorriee'ing door de bisschoppen, nog geen
enkel blijk van onderworp^nheid heeft gege-
ven. het verbond ontbmd.n wordt verklaard.
Moeht het bestuur of een lid van het tx
stuur niettemin een vergadering willen be-
leggen, dan wordt aan elken student op straffe
van wegzending verboden aan de vergade
ring deel te nemen. Het verbond kan slechts
weder opgericht worden na tee3temming van
de auteriteiten der universiteit. De rector
hoopt ten slotte, dat zich zoo spoedig moge-
lijk omstandigheden zullen voordoen, waar-
door hij in staat zal zijn de vercischte toe-
stemming te geven. Minder omslachtig ge-
zegd, hoopt de rector, dat de studenten nu
maar spoedig zich deemoedig onderwerpen
zullen-
Noodgedwongcn zullen de studenten dit
misschien wel doen, meent het Hbld., maar
die onderdrukking van het Vlaamsche volks-
gevoel Van onmogelijk de vruchtcn opleveren,
welke de Belgische bisschoppen onder den in-
vloed van den Waalschen kardinaal Mercier
daarvan vcrwachten Waar het niet vloeien
kan, kruipt immers het bloed.
WERKT OOZFNDFMONSTRATIE
TE LENINGRAD.
Op den 6den Maart vond te Leningrad een
groote demonstrate van werkloozen piaats,
die zich naar de regeerirgsgebouwen richtte
om ondersteumng voor hun familie's te vra-
gen. Bij de Nischni-Nowgorodstraat werd
zij echter door cavallerie uiteen gejaagd,
waarop een hevige botsing tusthen beide
parlijen volgde.
KORTE BERICH1 EN.
Vanoaag zal bij den Raao van den Vol-
xenbottu uii.vieei het tngeische vtrzeek wor-
den tngedicno om al.e besprekingen over het
protocol van Uri.evt te vciuragen.
Voigcns de „t riouna zijn oij den storm
op de Auuaasche Zee lo man omgekomen
De heeten tciwarci File en Karl baifetd,
studc-nien aau oe Universiteit te Amsterdam
zijn te B*..g,aGo aa. gekomen Zij kwamen uit
ugypte en zu.ien via sovjtt-Rus.and oen to^ht
om dt wereld, dien zij ondernemen, voorizet-
ten.
De Amerikaansthe gezant te Berlijn, die
thans weer in Ainctika verioctl, heeft in een
■ntetview verk aatd, dat Dutischland zoo
goed als ontwapeiid is, en geen venangen
ivoesiert ont wee, qc gtoote miiitaire mogend-
heid te wuidrn, weike het voot den oorlug
was, maar dat op cvunoniisch geoied machti-
ger diiii ooit zoo vvotden.
Hoovers hebben een aanval gedaan op
de Enge srhe en Amr rikaansche siudenten,
die archaeologist he onderzoeking^ n doen na-
bij Aita. hen der Amerikaansche studenten
werd einstig gewond.
In den oiutrek van Catania Italie) heeft
een aaidbtving p aats gehad, die tamelijk
groote materleele schadt aanrichtte en onder
de bevolking een paniek teweegbracht.
De Duitsche Gezant- tc Wasliinton ba
ron von Ma.tzahn heeft aan journalisten ver
klaard, dat de dood van Ebert geen gevaar
voor de statiliscering van de Duits he Rcpu-
bliek met zich medebrengt, daar deze thans
gewaarborgd is.
zuiverende Laxeerpillen van Apotheker
BOOM verwijderen overtollig gal en slijm
uit het lichaam en bevorderen en regelen een
goeden stoelgang. Verkrijgbaar a 30 en 55
ct. per doosje in de meeste Apotheken en
Drogistwinkels. Gratis monster wordt op
aanvraag franco toegezonden door iirma
A. M. BOOM. ARM HEM.
Naar de ,.Vossische Zetiung" meldt zul
len twee bouwkundigen binnenkort met het
voorstel komen dc „Potsdammer platz" in
het midden van een dak te voorzien voor het
voetgangersverkeer.
De regeering der Vereenigde Staten
heeft een gerechtelijke vordering ingesteld
van 900.000 dollar tegen de Petroleum-mag-
naat Doherty op grond van de wet op de in-
komstenbelasting van 1919.
Uit Rome wordt gemeld: Voor de hand-
having van het Italiaansche staande leger op
een sterkte van 190 000 man troepen vraagt
het departement van ocrlog een verhooging
der credieten met 270 millioen. In Italic
schijnt men een eigenaardige opvatting te
hebben over de manier om tot ontwapening te
komen.
Naar gemeld wordt heeft de gouvernan-
te van Texas, „Ma" Ferguson, open'ijk den
oorlog verklaard aan de Ku Klux Klan. Zij
heeft een verbod uitgevaardigd in het open-
baar K'an-emblemen te dragee.
HISTORISUHE ANECDOTEN.
De Pariische dokter Gruby gaf de gekste
recepten, die per slot van rekening dikwijls
tcch zeor gunstig werkfen.
Zijn groote gave was het vertrouwen, dat
hij aan zijn patienten wist in te boezemen
en zijn fantasie om hen de wonderlijkste ku-
ren te laten ondergaan. Hij omgaf zich met
mysterie, reed in een rijtuig, dat alleen door
een raampje in het dak licht ontving, en had
voor wachtkamer een kaal wit vertrek zonder
gordijnen, de ramen met klimop begroeid, de
muren behangen met kooien vol apen en vo-
gels.
Hij liet zijn zenuwpatienten heele dagen
besteden aan allerlei cefeningen, die zij op
zijn woord nuttig achtten, en die per slot van
rekening nuttig werkten.
"'s Avonds om elf uur, van waar ook, naar
huis komen om een appel te eten en naar bed
te gaan; 's morgens om 5 uur zich laten
wekken, om een stuk koek van bepaalde groot-
te met witte kaas te beleggen en op te eten;
zeven en twintig stappen rechts en evenvee!
links doen; waren gewone kleinieheden en
maar een klein deel van de dagtaak.
Een patient, die bang was voor zelfmoord,
werd scherpelijk ondervraagd: - Waa>
woont u?
Eerste verdieping.
In weike windrichting?
Op het Noordcn.
Welke kleur van bebanr'sel?
Allerlei, rood, bruin, blauw.
Juist, juist. meneer dat is geheel
verkeerd. U moet een woning zoeken op een
vijfde verdieping, gelegen op't Zuidwesten
en alle kamers moet u laten behangen met
green, niets dan groen, njaar iedere kamer
van een andere nuance. -
De patient bracht drie maanden door me1
trappenklimmen. hvizen kijken, behangs0'
uitzoeken, meubels koopen; daarna was hij
beter.
Een overspannen mondaine kwam bii hem.
moe van dansen, concerten. tentoonstellingen.
'"apcfinen nassen. Het vocschrift 'u;dde:
U moet iederen middag te voet naar Mcnb-
montant gaan. naar het hospitaal Tenon
Daar vraagt u naar de verpleee'tm zuster
X. D'e zal u naar de twede verd'eping bren-
gen. in een witte kamer Daar zal zij op een
steel gaan zitten, u gaat ook zitten en bliift
zonder soreken een uur lang te«enover haar
zitten. Dan staat u on en a^at terug langs
denzelfden weg en weer te voet.
De Fransche wijsgeer Crndorcet was door
de hoof den der rcvolutie in het iaar 1793 ter
dood veroordeeld, maar had zich door de
v'ucht aan de vervolking onttrokken Op ze-
keren dao kwam hij dcodmoe in een Herbert1
m bestelde een omme'et. De herbergierster
die de bcstelling z"'f aannam, vroeg hoeved
cieroa zij mcst nemen, en Condorcet. reed*
weer in gc'a'-Men verdient. zonder in't minst
■e vermoeden hoeveel eieren vcor een omme
'et no-dig waren. anfwoordde ver*trooid:
Nu. we zu'len er maar een doziin ne
men. denk ik. Dit anhvoord had tengevo!»e
dat de v-eriv-rgierster hem ten zeerste ver
baPsd
Wat, die vagebond wilde een dozijn
"i.eren in em omme'et? En hoe ver!enr"n had
hii rmantwoord! Dat was een vermomde aris
tocraat.
7e lien na-r bpifen, rien haar man en deze
Unverkfe dado1uk de pwanrmn-eming va-
-»itn past. 7*odar omme'et ze'fs gezien t*
'-"hVti. werd hii weggos'eent. op een hoe-
•-'•rinaard gehond-n en naar de R-iir<r*'a-Retne
(Tphrarht. In de eevan'mn's v'el h." van uit
fitittinnr in onmaeht. ^'en Vpt v-om "ggen en
Verlossi r»
Door M Ar,,rr S^H^ITT
Toen ternauwernood't als doode licht door het
schuine dakvens.er naar binnen vioe.de, ont-
waakte de dichter Marcus Heemvaart tot een
plotselinge vreemde helderheid. Daarin leefde
een gedachte, die hem geheel vervulde, zoo
rusiig-zeker, zoo zonder eenige zwenking of
wan'elinf. als ware zb hct uitvleeisol vt
een droom, waarin de nacht zijn geest vast
omgrepen had gehouden. Echter \Cas zij niet
antlers dan he. uiieinde eener iange rce»s be-
'evingen en geda.chten van ve!e maanden. Het
was het onbcrcdoneerdc en daardoor le hcch-
ere weten, dat deze, juist deze dag het zijn
zou. waarin ziin tot een crisis gestegen le-
vensellende zich op eenigerld wijze, naar het
duister of naar het licht zou op'osccti.
Terwijl hij zich aa.nklcedde trachtte hij de
kansen, die het lot hem .we'.licht zou kunnen
bieden, te berekenen Het eenig-reeele lag
daar voor hem, het eenige waarop hij de we
reld een kans on geluk kon afbiddenhet ma
nuscript van ziin drama in verzen. Welk een
hemel van geluk, welk een a'grond van leed
en teleurstelling borgen deze bladziioen!
Want het whs geluk zii 't een smartelijk
geluk geweest, het eindeliik neerschrijven
van deze zwaargcrythmeerdc verzen, van
deze zoet-smartelijke zangen. waarin zich uit-
zemg het treurspel zijner elgen ziel, nadat hij
het vele maanden lang in zijn geest had omge-
dragen, het had omkoesterd met zijn gedach-
ten van bitterste en teederste liefde. Zelfs al
wist hij in de oogenblikken van zijn terug-
keer tot de werkelijkheid, dat hij in dezen tijd
van overgavc aan het bestc zijn laatste gul
dens opteerde. Maar met het verklinken der
laatste rythmen was ook het geluk verklon-
ken. In hem en om hem was het leeg en koud
geworden. Donker kwam het leed opzetten, 't
leed van de cindelooze reeks teleurstellingen
Want in de wereld scheen geen plaats te zi'n
voor wat" hij in smartelijke liefde het leven
had ge geven.
„Zooals er voor mijzelf geen plaats is in de
wereld", dacht Marcus bitter, terwij! hij de
papieren samenbond. „Ik heb het immers al-
tijd, van den eersten dag af, geweten, dat ik
vechten moest en verslagen werd en altijd
weer opnieuw verslagen worden*- zou! Dat
ik behborde tot die rampzaligen, die verweg
het geluk wel wen ken zien, die er zich hun-
kerend heenworstelen, maar gedoemd zim het
nooit te bereiken. Waartoe dlent het vechten
hem. voor wieri toch geen overwinning is?
Nuttelooze zelfkwelling, 01 ken dam oonicuw
Hij wierp een mistroostigen blik naar bui-
ten, waar een barsche winterlucht boven de
daken hing. Hij draaMe, zwaar van weerzin
Wat ging hij doen. daarbuiten in de vi'andige
wereld, van wie hij niets had te verwaehten.
die hem nooit iets anders had gesehonken dan
de bitterheid van onvervulde belo-ften? Was
het niet duizendmaai beter voor hem om stil
zich neer te leggen, en de oogen te sluiten,
aan niets meer te denken en van niets meer te
weten? Wat dreef hem eigenlijk verder op dit
vruchtelooze pad? Was het toch nog een va-
,ge hoop, dat misschienAch, van-
daagvandaag voor't laatst
Traag daalde hij de vele trappen af. Buiten
huiverde hij even in de dunne jas. En nu? Het
zelfde immers van zoovele dagen dezelfde
kwellende nuttelooze reeks. tooneeldirectie,
uitgever, tijdschriLrcdaeiieom t even was
't hem wat er nog gebeurde met wat hem eens
het kestbaarste van zijn '.even had geschenen.
Veil was't voor wie maar geld gaf. hoe wei-
nig ook! Maar wie zou er?.. Immers nie-
mand! Nu zocmin als ooit! „Het eene onge-
luk sleept het andere na zich", mompelde hij,
terwijl hij aan het eerste adres de hooge, als-
afwerend, sieile trap beklom, „en wie eenmaa!
voor het ongeluk gebcren is
Hij had het gewelentoch leek het hart hem
zwaarder, leek hem de wereld veranderd, toen
iijj na deze eerste nicuwe leleursteliing weer
buiten kwam Als cen worgende bekiemming
overviel hem de wa.g van dit rusteloos jagen-
de lev.n, van al deze menschen met hun ges.o
ten gezichten, onder wie er niet een was, die
er zich om bekonunerde of hij, eenzame, in
den nood verging. Was dit nu niet meteen he.
einde? Waartoe nog verder? Voor hem was
immers .och geen heil meer! Maar als in een
laatst zich opzweepen tot het wii.ui gelooven.
dat daar ook voor hem nog redding zijn kon.
trachtte hij, zij't vol verholen ongeloof, zich
te stalen. Verder. verder! Fn v*n ag 7'u t>
niets onbeproefd laten, vandaag moe-t de op-
lOSSing Konlcil Vail 11.I1U Ui-_«..aglljk g.w jl
date! Vandaag was het: leven of s.erven
tlij huiverde, maar nu niet van koude, want
de gedachte voer door zijn geest: voor mij is
immers het leven' niet
Hij lien tot he. se!i?-rsche dag'icbf aclitei
de wolken teruggezogen was. De schrijnende
oiiieiueid van u..ti vt. i in nvnt weg
gezonken, een doffe zware gelatenheid had
zich over hem gelegd, moriuid. verslapte zi,ti
laden.
De crisis was vo-irbij. Er vie! niets meer te
duchten; er viel ook niets meer te hopen. Geen
Atms nun iii.it us.ui u, zc.io w.ift-
kracht, die hij had aangeboden voor wat dan
ook, was nutteioos en ongcwenscht vcrsmaad.
Het uur was gekomen, dat het noedlot zicn
r.an hem voltrok. Had bet niet, ziin leven
lang, als een kwaadaardig dier om hem heen
gee,.open, .en lOovucuivCi unt nun iiten gt
.rokken, die hem buiten sloot van alle blij-
heid, van alle geluk, van het leven zeif? „Voor
mij is er geen plaats in het leven fluister-
de hij, vooristrompelend op ziin docdmoede
voeien, en het weeke zoetc zelfbeklag over-
stroomde zijn ziel „Het leven zelf stoot mij
uit", mompelde hij.
Waarheen liep hij? Deze stifle buitenstra-
ten waren hem nagenoeg vreemd, al wist hij
we] waar zij heenvoerden: naar de eenzaam-
heid der wi-'de v-lden. tr^o-'-Vo' on-"* het
griize luchtgewelf, naar de stille donkere
plassen, waar de winterwind zijn droef-een-
■cu.ge t.ecj.s g.moe m het oeverrieu O, che
donkere koele plassen
Maar wat deed het ertoe waarheen hem
zijn voeten droegen? Naar huis niet meer, en
ncoit meer! Een thuisdacht hij, smeliend
in weedom en zelf-medelijden, waar was er
ooit voor hem een thuis?
Een papierstrookje, dat voor hem uitflad-
derde, trok vluchtig zijn aandacht. Dan ver
zenk hij weer in ziin duister peinzen Maai
weer trok het zijn onwilligen blik; het buitel-
de zoo speelsch om zichzelf heen, als een
'uchtige, plagerige bespotting van de duistere
een klein geel tartelend duiveltje. Tot het,
haperend. daar piOiseling vo r ziin voc. n
lag en hij er zich naar bukte, omdat hij niet
Het was een plaatsbewijs voor een concert,
at
k'assieke irv'' k vertolken zou. Roerloos las
zich, in breede golven vlbten en
deinden de rhy hmen. leikens klonk nog als
uit de aiepte het oude donkere smart-nrotief,
maar al vager en verder, een hcrinnering
slechts.
Doodstil zat Marcus en staarde als in lich-
tende verten. Soms bcefde het om zijn lip-
pen, als bij een kind, dat, lang getroost, cen
ver verdriet herdeukt. Een zacht licht glansde
in zijn oogen.
Toen het Scherzo. Trillend zo<yals licht
triilt, spelend als een lentewind, omgleed het
h-ni. het oversprceiue hem als cen regen van
licht-geworden geluk. Het zeng, klaar-jube-
lend de ruimte in, als de stem van een mensch,
als de stem van een zjel, als de stem van zijn
eigen ziel... Tot het uitvloeidc in cen enkek-n
kristal-klaren toon, als ver-ijlend in hot
eindelooze.... Toen sloop hij weg', zooals hij
gekomen was.
Op wankele voeten liep hij door den
nacht naar huis. Vrcugde zong de wind in
de zwarte boomen, een lied van vrcugde
ruisch e in zijn ziel. Zijn oogen Menken, een
glimlach was om zijn lippen, maar hij wist
het niel.
Met de handen over elkaar gelegcl zat hij
aan zijn tafel, bij het licht der kleine petro-
leumlamp, langen tijd, en 1-uisterde naar wat
in hem zong. Eindelijk trok hij de witte pa-
piervelltn naar zich toe en schreef. Hij werkte
zonder hapering, maar ook zonder ourust of
b:\ende drift; er was een hooge helderheid
in hem, de lichte zckerheid van v ie gaat naar
een wel-geweten doel. Als vanuit een glans-
vervulde ruimte stroomden de trillende, 1c-
vende woorden in zijn ziel, de woorden, die
zongen als muziek een hoog lied van vreugde.
Het was cen spel van vreugde, dat zijn licli-
tende verbeelding sehiep; van zijn Woord
weiden zin en klank en rythmc verbeelding
en verklanking van de vreugde. Killingen van
geluk overhuiverden hem.
Toen het laatste rythme was uitgevloeid
ontviel dc pen aan zijn hand. Strain van moc-
heid, als wie urenlang geloopen heeft. stoud
hij op, legde zich gexleed op zijn bed cn
sliep.
Hij ontwaakte eersi toen de zon al hoog
stond en een warme lichtplek op zijn tafel
legde. Zonder zich ie bewegen zag hij om
zich heen met heldere zachte oogen; in een
eindelooze rust voelde hij zich als een
zieke, van wien koorts en gevaar hebben afge-
laten. En was hij niet een genezendt, een
verloste?....
In welk een ban, in welk een toovcrcirkel
had hij gcvangen geze en, jaren. jar en lang?
In 'n ban van duisternis van ongeluk. En was
het niet zijn eigen ongeloof in licht en geluk,
dat dien noodlcttigen, magischen cirkel om
zijn ziel had getrokken? Had hij niet altijd
gestaard op het leed het koesterend ge-
kweek in zijn ziel als het hoogste en hei-
ligste? Had hij zich niet vergittigd met de
zekerheid, dat er vooi ljcrn niet anders kon
zijn dan dat? En waarom zou voor hem de
wereld dan geen vreugde hebben, wanneer
hij slechts zijn ziel bereid hield haar tc ont
vangen
Hij zag naar den breeden en tocji ijlen
lichtbundel, die in zijn kamer viel, die als
een vioed- zijn kleine tafel overstrcomdc.
Daar lagen nog, ordeloos, zijn papieren van
dezen nach.... Zijn spel was vreugde!
Hij voelde zijn oogen zwaar worden; als
een golf overstelpte rum warm het geluk.
Welk wonder was er aan hem geschied... dat
toch geen wonder was? Hij had een oogen
blik het licht gezien, het geluk geprccfd. en
zijn ziel had den ouden kcten verbroken, had'
in een kreet van bevrijding dc duisternis van
zich afgeschud. In een gehevenheid als nog
nimmer had zij zicn uitgezonden, en voor
de eerste maal was het de vreugde, die zei
ui gezongen had. Niet het smartelijke geluk
van het "leed, doch de waarachtige vreugde
om de vreugde. Voor het eerst had zij het
leed geloochend en zich willig en geloovig
opengesteld voor de vreugde.
Voortaan zcu zij, als een lentetuin voor
het zon licht. open liggen voor het geluk.
ZQ - Hft iiplji mf «rB no
senmski de »sn -rhooauiaakstei en dl*
meex van bitterkoekjesvla (Buinurlat)
Laerllng van two bandelaeoreua (die bet Ja-woord gekro-
gar tiaatt) - (loader narbi llafata toodra Ik tbolf kom,
sai >k onze alapraafc even achrxttelljl-
hij elk woord van het smalle strookje. Dan
wilde hij het wegwerpen Maar vreemd-bevan-
gen stond hij daar en bewoog zich niet. In
een aarze'.ing, die eer verwondering, verbijsto-
ring was, wankelde zijn innerlijk. Hij oogdc
de stille straat af, naar buiten, waar de een
zame wegen en de plassen waren. „Vandaag
of morgen, wat maakt 't uit?" prevelde hij iu
cen zelfspot, waartoe hij anders niet in staat
was En keerde, den weg naar de stad.
Hij ging niet te vroeg dien avond en
schooi hij zich stilletjes in een der achterstc
rijen der bijna voile zaal. Er was een leeg-
te in hem, een ijlheid; alsof al'le smart, alTe
verwachting, angs: en wanhoop uit hem wa
ren weggegleden. Hij zag van zijn ornge-
ving niet veelstil zat hij en wachtte zonder
ongeduld en zonder spanning.
Als een goede mildheid omvloeide hem de
klankenstroom, zooals het zoele beekwatei'
den moeden zwerver de leden omspoelt. Hij.
luisterde met gesloten oogen en liet zich in
een nauw-bewus. behagen meedragen. Maai'
plotseling werd het anders: cen donkere, als
uit de diepte opgewelde. klank raakte zijn
ziel. Een machtig Adagio zette in- In breede
golvingen zong het, plechtig bijna, doch vol
verscholen smartelijke hartstocht. Hij klein-
de de handen samen en bcog het hoofd; tra-
nen ontstroomden ziin oogen. Maar lang-
zaam veranderde het. Het was als steeg dc
vloed uit een schaduwdiep dal, st:cg naar
het licht. En daar glansde het uit over zijn
golvingen, plotseling, als een jubeling. Maar
<»Ar»d
airWg kffl
HjJ-. Ik h»<l R"1»elu )e. op m'n »er)»*"l»B mf
wel plMtn b»(1 wllbn topfi sen «1trof>npu<1'lin8
