Ilkmaarsche Gourant
De terugkeer van Kiompvoet
11
Yrijdag 13 31 a art.*
FEU1LLET0N.
E>. «1 1925
rlono8rd Zeven en Twintigste Jaargang.
Stadgnieuws
HOE W1J CHKlSTELIjK geregeerd
WORDEN.
De zaal van het cafe „De Graanhandel"
us gisteravond geheel gevuld met dames,
der wie zich enkele heeren gevonden, alien
komen om te luisteren naar de rede van
:vr G. Miedema-Zondervan, lid der Prov.
uten van Noord-Holland.
De spreekster is sinds eenige dagen begon-
nen met een vijfweeksche propaganda voor
de soc.-dem vrouwenclubs. Elken dag ver-
richt zij huisbezoek en des avonds houdt zij
dan een rede, telkens in een andere plaats.
De rede van gisteravond in „De Graanhan
del" was een van deze propagandatocht-rede-
voeringen. Zij droeg tot onderwerp: „Hoe
wij christelijk geregeerd worden".
De vergadering werd met een kort wel-
komstwoord geopend door de presidente van
de soc.-dem. vrouvvenclub, mevr. Wester-
h o f - K o o p a 1, die er op wees, dat mevr.
Miedema langzamerhand al een heel goede
bekcnde van de Alkmaarsche vrouwen is ge-
worden Spr. betoogde hoe voortdurende strijd
tegen het kapitalisme noodig blijft en dat het
cler vrouwen plicht is zich schrap te zetten
ook tegen de huidige regeering. Daarna gaf
zij het woord aan mevr. Miedema.
Het is een prettige gedachte zooveel vrou
wen bijeen te zien, aldus begon deze haar
rede, daarop laiende volgen, dat zij al zeer
vaak hier kwam, zoodat het haar dubbel ge-
noegen deed de zaal gevuld te zien met men-
schen, die sympathiseeren met de S. D. A. P.
Spr. ontmoette op haar propagandatocht
wel eens menschen, die wanhopen aan hei
succes der S. D. A. P. Veel strijd is en wordt
gevoerd, dat erkennen zij wel/ maar er wordt
niet voldoende bereikt, meenen zij. Dit nu gaf
spr. toe,, maar zij stelde vast, dat dit zijn oor-
zaak mee vindt in het feit, dat zoovelcn de
propaganda en den strijd voor de soc.-dem.
beginselen overlaten aan een kleine groep.
De strijd tegen militairisme en voor andere
beginselen, b.v. beter onderwijs, moet speciaal
worden gevoerd door de vrouwen en moeders
en toch, hoevelen hunner meenen geen tijd te
hebben om zelfs de geschriften daarover te le-
zen.
Spr. ging na hoe ef een 25 jaar geleden nog
zoovelen waren onder de ouder9, die hun
naam zelfs niet konden schrijven en ook niet
konden lezen. Ingezien werd, dat slecht
onderwijs niet was in het belang van het
kind en den strijd om het bestaan, en daarom
begon de strijd voor beter onderwijs Men
wilde het kind zoo mogetijk een betere plaats
geven in het leven dan de ouders vermochten
in te nemen.
Met aauvankelijk veel succes werd die strijd
gevoerd, het werd mogelijk dat een arbeiders
kind met een helderen kop de studie voor hoo-
gere ambten kon volgen.
Enkele groepen der satnenleving verzetten
zich daar tegen, omdat zij vreesden dat de
aldus tot aanzien gekomennen de oorzaken
van de ellende der arbeiders zouden ontdek-
ken. Echter veel succes hadden die groepen
toen niet. de leerplichtwet en andere zeer
goede onderwijsbeoalingen werden ingevoerd
De tijd heeft geleerd, dat bovengenoemde
groepen gelijk hadden. De arbeiders. die ge-
profiteerd hebben van zooveel gunstiger on-
aerwijsvoorwaarden, hebben gezicn dat hun
veel ontbrak en de striid werd aangebonden
voor allerlei wetteliike bepalingen in't belang
van de werkers. Zoodoende werden de ar-
beidswetten en vele andere sociale wetten ver-
kregen, a1, ging dat niet altijd gemakkelijk en
nooit zonder veel verzet van de zijde der in-
dustrieelen.
Deze klasse ziet reeds lang in, dat al die
wetten niet waren in hun belang en daarom
kan men er van overtu'gd zijn, dat de bezit-
ters niet zullen rusten voor wij weer, zij het
gedeeltelijk, zijn gekomen tot de vroegere toe-
standen.
En juist daarom behooren alle arbeiders.
manner, en vrouwen, zich aaneen te sluitcn en
de gelederen steeds sterk en gesloten te hou-
den opdat de heerschers niet terug gaan tot
Eet door de kapitalisten verlangde peik
In de oorlogsjaren hebben wij veel kunnen
bereiken. Jaren tevoren reeds was de strijd
voor allerlei verbeteringen begonnen, maar
doordat werd gestreden met afwisselend elan
in vereeniging sons met andere partijen (zoo
b.v. voor den eischalgemeen stemrecht), kon
niet altijd evenveel succes worden geoogst. Na
het afscheiden van de andere partijen, waar
mee wij vochfen voor dat kiesrecht, werd de
strijd daarvoor alleen voortgezet, en met
grooter succes, al had dan ook de inmiddels
uitgebroken oovlog de aandacht er wat van
afgetrokken
Dcor Valentine Williams.
Geautoriseerde vertaling van W. E. Pont.
1)
HOOFDSTUK I
Dona Luisa.
Toen lk op de veranda van John Bard's
landhuisje zat, en een oude Sketch van twee
maanden geleden doorbladerde, hoorde ilk be-
neden mij het ijzeren hek dichtslaan. Ik keek
op van mijn tijdschrift en zag neer op den
tuin. Beneden mij zag ik de donkere massa
van palmboomen en weelderige gewassen, en
daarachter in de verte het kristallen opper-
vlak van de zee, waarop de heldere maan een
breed pad van licht wierp.
De nacht was rustig. Vanaf de haven, on
der aan den heuvel, waarop mijn oude vriend
John Bard zijn landhuisje had gebouwd in
dit aardsche paradijs, klonk nu en dan het
geluid van een scheepslier, waarmee gehe-
schen werd, met zeldzame duidelijkheid door
de warme lttcht. Ergens in de verte klonk het
zachte getokkel van een guitaar. En bij deze
nachtelijke geluiden van de kleine havenstad
in Middel Amerika zong de zee onophoude-
lijk een zachte begeleiding.
Ik hoorde steminen in den tuin. Binnen in
Na het kabinet-Cort van der Linden kregen
we een ministerie, dat zijn steun vond in de
rechtsche partijen.
Spr. hennnerde aan de Novemberdagen van
1918, toen de S. D A. P., die niet langer stee-
nen voor brood wilde, te Rotterdam hare ei-
schen opstelde, waarvoor de regeering zwicht-
te. Vrouwenkiesrecht, 8-urendag werden
bijna zonder verwijl ingevoerd met terzijde-
stelling van alle argumenten, die er tot dien
tijd steeds tegen waren ingebracht. Zoo bang
was men er voor, dat de arbeiders revanche
zouden nemen.
Veel gaf men, maar nog veel meer werd be-
loofd door de christelijke regeering, die „vol-
gens den polsslag van den tijd" wenschte te
voorzien in tal van eischen der proletariers:
bestrijding tuberculose, voortzetting woning-
bouw, zuigelingenzorg, enz. De leiders der
S. D. A. P. hebben geen onvoorwaardelijk ge-
ioof gehecht aan die beloften. maar wel deden
dit de mannen en vrouwen, die wij zoo noodig
hadden, en zij lieten ons in den steek. Zwaar
zijn zij daarvoor gestraft, zei spr., want de
een na de ander werden de afgelegde beloften
teruggenomen, onder voorwendsel, dat de
voorziening van al het geeischte millioenen
zou kosten, die de staat niet kon geven- Wel
echter vond men gelden voor militairisme, om
dat, zooals minister Colijn zei, ons land
een waardig bondgenoot moest woTden in een
eventueel nieuwen oorlog.
Neemt een les aan de kapitalisten en zie,
hoe zij samen als een vereenigd staan tegen
het prcletariaat. Zij laten zich niet versnip-
peren in allerlei groepen, door verschil van
godsdienst of wat ook. De arbeiders echter
zijn niet zdo wijs, zij laten voortwoekeren de
splijtzwam, die door de kapitalisten onder hen
wordt geworpen. Deze laatsten zien daarin
hun belangen en de uitkomst geeft hen in de-
zen gelijk. Met hun betrekkelijk klein aantal
houden zij de duizenden arbeiders in be-
dwang.
Spr. wees er op, hoe ernstig de toestand
vooral ten opzichte van kindersterfte is gewor-
den, doordat de regeering ter bestrijding van
deze ramp geen voldoende bedrag disponibel
stelt. Vooral in Zuid-Nederland is voorziening
dringend noodig.
Maar er is geen geld voor. De regeering
wil alles gebruiken voor het militairisme. De
indiening der vlootwet was er het bewijs van.
De commissie van onderzoek had gerappor-
teerd, dat voor leger en vloot millioenen moes-
ten worden uitgetrokken. Het ontwerp werd
echter afgestemd door den wil van het volk.
Inbreuk makend op de grondwet, is het ka-
binet daarna nog aan het bewind gebleveu.
En met welk gevolg! De arbeidswet verslech-
terd, de bakkersnachtarbeid ernstig bedreigd,
enz.
Spr. wees er op hoe nog steeds een stroo-
ming merkbaar is om de toesianden van voor-
heen weer te doen terugkeeren. De chr-histo-
rische heer Snoeck Henkenians drong al aan
op het soepeler maken van de leerplichtwet en
de arbeidswet, opdat het kind op jeugdigen
leeftijd naar de fabriek kan gaan en daar
niet altijd lastige wetten en vcorschriften gel
den.
Ernstig riep spr. op om tegen dergelijke
aanslagen op het proietariaat zich te weer te
stellen en zich niet te laten afschrikken door
bedrelgingen van de zijde van de geestelijk-
heid. Spr. stelde in het licht, dat de strijd der
soc.-dem. in het belang is van de geheele
menschheid. Daarom ook zijn zij tegen leger
en vloot, in welken strijd eigenlijk de christe-
lijken aan hunne zijde moeten staan, omdat
zij sinds 1900 jaar net zesde gebod prediken.
Gelukkig komt ook daar kentermg, zei spr., al
valt het hun moeilijk tot de erkenning te ko
men, dat ontwapening een echt christelijke
eisch is.
Juist omdat wij zooveel van ons Vader-
land houden, willen wij ons volk behoeden en
daarom hebben de socialisten in de Tweede
Kamer hun ontwapenings-wetsontwerp inge-
diend.
Spr. ging hierop na. hoe in 1914 de S D.
A. P. ook stemde voor de mobilisatie-cred e-
ten, niet wetende, hoe slecht de toestand van
ens leger was. Immers, ons leger had het,
naar generaal Snijders later zei, slechts twee
dagen kunnen uithouden, omdat er geen mu-
nitie in voorraad was. Maar aan wie de
schuld van dien slechten toestand? Spr. gaf
een lijstje van de honderden millioenen, die
sinds 1907 voor leger en vloot waren uitge-
geven. En desondanks was ons land weer-
loos; het werk van de mannen, die zeiden
ons land en volk lief te hebben.
Spr. waarschuwde er voor, dat de christe
lijke partijen, als zij steaks weer de macht
krijgen, opnieuw de vlootwet zullen indienen
en zullen voortgaan met jaarlijks 19500 jon
ge mannen het moordhandwerk te leeren. Met
het oog hierop is het beslist noodig, dat allt
vrouwen en moeders de soc.-dem. steunen en
daarmee opkomen voor ontwapening.
Minister Colijn sprak verleden week te
Hoofddorp, waar hij te kennen gaf, dat nog
onvervuld is de eisch der christelijkheid be-
treffende invoering van de dcodsttef en oohef-
fing van den stemplicht.
Den stemplicht willen de christelijken wel
missen, omdat zij hunne mannen en vrouwen
wel vast in de macht hebben, waardoor zij,
naar eigen getuigenis van minister Colijn,
twee zetels te veel in de Kamer hebben.
Spr. wees op hetgeen de socialistische re-„
geering van Mac Donald in Engeland in ne-
gen maanden tijd wist te bereiken. Meer en
betere doorvoering van sociale wetten en toch
bezuiniging. In Denemarken ging het al net
zoo.
Door het protocol van Geneve is ontwape
ning mogelijk, maar nog is het niet door Ne-
derland geteekend. Laten wij het zijn, d.e
daartcw voortdrijven, opdat het ontwapenings-
voorstel van de soc.-dem. kamerfractie wer-
kelijkheid worde. Zonder de vrouwen zullen
de mannen dat niet kunnen bereiken. Daar
om moeten zij gezamenlijk optrekken voor de
socialistische beginselen.
Met een krachtige opwekking om zich als
lid der vrouwenclub te laten inschrijven en
geregeld de soc.-dem. lcctuur te lezen, be-
sloot spr. hare met groote overtuiging uitge-
sproken rede.
Na een pauze, gedurende welke er aardige
piano- en vioolmuziek geleverd werd door
twee jongedames, die ook aan het begin der
vergadering zich hadden laten hooren, werd
door- een dilettantenclubje een tooneelstukje,
een eenactertje, opgevoerd: „Meester Jeroen
en zijn kweekeling". Heel veel inhoud heeft
het stukje niet, maar het had ook geen ande
re bedoeling dan om een aangenaam slot aan
den avond te geven, en dat is volkomen be
reikt. Het stukje geeft een les weer in een
school uit „den goeden ouden tijd". Van de
54 leerlingen zijn er 50 thuis gebleven we
gens mazelen. Zij verzuimen echter niets. De
resteerende vier. die nog in de school komen,
leeren al evenmin iets, dank zij de voortref-
felijke paedagogie van meester Jeroen. die in
het schoollokaal op bevel van vrouwlief een
pot erwtensoep meet koken (de kweekeling
moet steeds roeren) en luiers drogen. Verma-
kelijk waren de meestal verkeerde antwoorden
op de verschillende vtagen van „meester." De
gezegden en de mimiek van den kweekeling
waren meermalen kcstelijk. De schoolopziener
en zijn zoon venvekten ook menigen lach in
de zaal.
Dat er flink geapplaudisseerd werd, is be-
grijpelijk.
Mevr. W e s t er h o f sloot daarna de
bijeenkomst met een woord van dank aan de
spelers en speelsters en de musici voor de me-
dewerking en aan het publiek voor de op-
komst
TOONEELVEREENIGING
„ONDERLINGE VRIENDSCHAP".
Jn den mist", klncht in 3 bedrijven van
J. H. DARN LEY.
De alhier bestaande tooneelvereeniging
„Onderlinge Vriendschap" had het plan op-
t gevat ten bate van liet te stichten modeme
neutrale Ziekenhuis een uitvoering te geven..
Gisteravond werd dit plan verwezenlijkt. In
,,'t Gulden V'.ies" heeft genoemde vereeniging
n.l. opgevoerd de Engelsche klucht „In den
Mist", door J. H. Damley.
Jammer was het, dat de zaal niet geheel be-
zet wasin de eerste plaats jammer voor het
comite dat gelden voor het ziekenhuis inza-
melt, en in de tweede plaats voor de executee-
rende vereeniging, die getoond heeft in fle
tooneelwereld al volkomen op haar gemak te
zijn.
De inhoud van het stuk is bij velen wel be-
kend; een andere tooneelvereeniging hier ter
stede heeft het al eerder opgevoerd en destijds
hebben wij er uitvoerig over geschreven.
Het is een originee'.e klucht, welker gege-
ven natuurlijk! in hoofdzaak berust op
dwalingen en verkeerd begrijpen. Twee men
schen. die beiden John Smith heeten, wonen
boven elkaar, en het gevolg hiervan is, dat
iemand, die bij John Smith-boven moet zijn,
belandt bij John Smith-beneden. Een aller-
dwaaste, onmogelijke geschiedenis spruit
hieruit voort, die zooveel lachwekkends biedt,
dat er meermalen tranen zijn gestortvan
het lachen dan natuurlijk!
De opvoering was vlot en prettig en heeft
iedereen voldaan.
De heeren J. Potharst en Th. Zellenrath,
die respectievelijk de rol'.en vervulden van
John Smith (beneden) en Dick Desmond
hadden zich daarin zoo volkomen ingewerkt
en speelden dikwijls zoo eenig vooral de
laatstgenoemde dat zij met hun spel stor-
menderhand het hart der aanwezigen verover-
den.
Een zelfde compliment voor den heer C.
Pauls fkolonel Duncan Smith) en den heer
J. Komen, ds. John Smith-boven).
De heer H. Koot speelde goed den detective
Duffel 1.
Wij verliezen niet het „honneur aux dames"
uit het oog als wij de heeren eerst noemden.
doch gezegd moet worden. dat hoe goed
de dames-roTen ook waren bezet de heeren
beter spel leverden.
Mej F. v. d. Vis was uitnemend als de lurs-
hnudsfpr. iuffi-ouw Pontine: mDvr. H Ci. W
het huis werd een deur met een bons dicht-
geslagenvcetstappen sloften over de matten-
vloer in de woonkamer en Akawa, Bard's Ja-
pansche bediende, stond naast mij. Zijn
sneeuwwitte pakje stak scherp af tegen de
donkere schaduwen, die de maan achter in de
veranda wierp. Hij sprak niet; maar zijn mas-
kerachtig gezicht wachtte, tot ik hem zou op-
merken.
„Wel Akawa?" zei ik, „wat is er?"
„Dona Luisa vraagt den Senor Comman-
dante te spreken, neemt U me niet kwalijk!"
zei de Japanner onhandig.
Ik lag gemakkelijk uitgestrekt in een rieten
stoel met een glas ijskoude limonade naast
mij en wendde mij om naar den knecht. Ik
was ongetwijfeld de Senor Commandante
want zoo was mijn titel van majoor ver-
spaanscht tijdens een verloftijd, dien ik lui-
erend en zonder bepaald doel aan de kust
van den Atlantischen Oeeaan doorbracht.
Maar welke dame liet mij roepen Wie ter
wereld kon mij hier kennen, ik/die pas den
vorigen dag op een van John Bard's vruch-
tenschepen vanuit San Salvador hier geland
was?
Dona LuisaDie naam had een verlokken-
den, romantischen klank, in 't bijzonder op
dezen heerlijken avond, nu de fluweeldonkere
hemel bezaaid was met schitterende sterren,
de lucht zwaar was van geuren, die uit de
tuinen opstegen. Mijn groote neiging tot het
romantische (die ons Kelten zooveel last be-
zorgt) was sterk onder den invloed van mijn
omgeving. Dona LuisaDe verwijderde klank
van muziek scheen dien liefdelijken naam in
mijn oor te tokkelen.
Met een zwaai waren beide beenen op den
grond en ik stond overeind.
„Waar is die dame?" vroeg ik. „In de woon
kamer?"
„Neen, mijnheer", antwoordde de Japanner.
„In den tuin!"
Meer en meer romantlschWas een of an
dere senorita, met hooge kam en mantilla, in
vlam gezet bij het zien van den Inglez, toen
ik dien morgen door de straten van de stad
wandelde met John Bard en vervolgde zij
mij tot in den tuin van mijn gastheer om mij
haar liefde te verklaren? De gedachte was
grappig en ik glimlachte. Toch wil ik wel
toegeven, dat ik, onder Akawa's gcleid; door
de zitkamer loopend, even een blik in den
Spiegel wierp en met voldoening opmerkte,
dat mijn wit pak smetteloos was en mijn
haar keurig glad. Ik trok mijn das recht en
met dat tikje gewichtigheid, dat het vooruit-
zicht van een romantisch rendez-vous aan de
bonding van den meest bescheidene onder ons
mannen geeft, ging ik de kamer uit, de gang
in. naar de deur, die toegang gaf tot den
tuin.
De doorgang was helder verlicht; zoodat
toen ik weer in de duisternis kwam, mijn
oogen verblind waren Eerst kon ik niet meer
onderscheiden dan een groote donkere ge-
daante Maar al gauw ontwaarde ik de aan-
zienlijke afmetingen van een geweldig dikke,
Koot-Hiehle maakte Mabel aannemelijk; mevr.
Kroone-Sjoukes gaf iets goeds te zien als No
ra, terwijd ten slotte mevr. M. H. de Lange-
Stoker uitmuntend haar best deed als Flora
Fotheringay.
Het tooneel aangekleed d^or den heer
H. de Lange Jz. zag er bijzonder aardig
uit. De grimeur, de heer Jac Groothuizen,
leverde goed werk.
Mr. A. M. Ledeboer heeft namens het
hoofdeomite voor het ziekenhuis zich tot de
speelsters en spelers gericht en onder het uit-
spreken van waardeerende woorden voor de
vertolking van het stuk en de beste wenschen
voor de ^iekenhuis-actie, den dames een
bloemstuk aangeboden.
Een geanimeerd bal besloot den avond.
11
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. HERMS. COSTER ZOON,
Voordam C 9, Alkmaar,
Abonnementen
op Tijdschriften,
zoowel Binnen- als Buitenlandsche
Provincijial niouws
UIT HEI LOO.
De lezers zullen zich misschien nog wel
herinneren dat in een raadsvergaderii^ (vo-
rig jaar gehouden) een scherpe polemiek is
ontstaan tusschen den heer G. Vrijburg en
den burgemeester over het geven van 3
schoolkachels voor de R. K. Jongensschool.
Hoewel in een voorgaande raadsvergade-
ring was besloten om geen kachels te geven,
omreden B. en W. de bestaande kachels vol
doende vonden, werden er toch 3 nieuwe ka
chels door B. en W gegeven, omdat (aldus
de motiveering van den burgemeester) dit
slechts een bedrag van 60.vordefde en
de begrooting niet overschreden werd.
Tegen deze stelling van B. en W. is door
dc raadsleden Vrijburg, v. 'tVeer en v. d.
Vail geprotesteerd bij Ged. Staten, die B. en
W. in het gelijk hebben gesteld. Zij mofivee-
ren hun zienswijze door de mededeeling dat
de Raad het bedrag voor instandhovding
der school bepaalt en de uitvoering (hoe het
geld wordt besteed) tot de competentie van
Burgemeester en Wethouders behoort.
Bond van Melkveehouders. Woensdag-
avond werd door den bond van Melkveehou
ders een vergadering gehouden in cafe P. Ro-
zing-
De VoorzitteP de heer M. Mulder opende
de vergadering en heette de aanwezigen wel-
kom.
Alvorens echter tot de opening over te gaan
zeide spr. zijn blijdschap er over te moeten
uitspreken dat de zomertijd afgeschaft is.
Spr. bracht hulde aan den minister van bin-
nenlandsche zaken, aan de leden die floor de
afschaffing hebben gestemd en in't bijzonder
aan den heer Braat die zooveel iaren geijverd
Weft voor de afschaffing van den zomertijd.
D#*notulen van de vorige vergadering wer
den door den secretaris, den heer P. de Ja-
ger Pzn., voorgelezen en goedgekeurd.
Aan de orde waren ingekomen stukken.
Ingekomen was een reglement van de melk-
fabriek „Neerlandia".
De secretaris las daarna het reglement van
de fabriek Neerlandia te Stompetoren vcor.
Hij vond dat reglement nog al zwaar.
De voorzitter zeide het te betreuren dat zoo
weinigen ter vergadering waren.
De deeretaris las nog een toelichting voor
betreffende uitbetaling op vetgehalte.
De heer Zeeman vond het riskant om de
melk op het oogenblik te verkoopen aan
Neerlandia, want wanneer wij op vetgehaite
verkoopen en men is .aag in het gehalte dan
wordt men dat te eeniger tijd moe. Men zal
dan beginnen met de melk zelf te laten onder-
zoeken en dan komt men al spoedig tot het
besef die of die koe moet er uit, maar om dat
goed voor elkaar te krijgen moet men een
fokvereeniging hebben. Maar om dat goed
voor elkaai te krijgen heeft men minstens 10
jaar noodig.
De heer Bakker zeide dat het, gezien de
geringe belangstelling, wenschelijk was niet
verder op dat voorstel in te gaan.
Werd alzoo besloten.
Aan de orde kwam daarna de rekening en
verantwoording. De ontvangsten bedroegen
met inbegrip van het batig saldo vorig jaar
385.86. De uitgaven 160.39, zoodat het
batig saldo bedroeg 225 47.
De commissie-van onderzoek, bestaande uit
de heeren Bakker, Zoon en Relk, adviseerde
bij monde van den heer Bakker tot goedkeu-
ring. Werd alzoo besloten.
De secretaris las vervolgens het jaarver-
slag over het vereenigingsjaar 1924 waar-
uit bleek dat in het afgeloopen jaar 8 nieuwe
leden zijn bij gekomen en het ledental 37 be
droeg.
De voorzitter zeide daarop dank voor de
beide verslagen.
Aan de orde was de verkiezing van een be-
stuurslid wegens periodieke aftreding van
den heer M. Mulder, voorzitter. Bij acclama-
tie werd de aftredende herkozen.
4 Afgevaardigden moesten benoemd wof
den voor de algemeene vergadering op 25
Maart a.s. te Schoorl. De voorzitter stelae
voor nog een 5e afgevaardigde te benoemen
voor het geval dat een der afgevaardigden
verhinderd zou zijn. Gekozen werden de nee-
koolzwarte negerin.
Zij droeg een gescheurde, vuile jurk en
om haar hoofd was een zakaoek met witte en
rood? ballen gewonden. E)e geweldige omvang
van borst en heupen deed haar bijna even
breed schijnen als zij lang was. Toen ze mij
zag, maakte zij een soort van buiging.
„Bent U de Senor Commandante?" vroeg
zij in het Engelsch met haar zachte neger-
stem.
„Ja," antwoordde ik, verbijsterd en teleur-
gesteld bij deze dwaze verschijning. „Wat
wou je van me?"
„Ik heeft een brief voor U, meneer!"
Zij dcok met de hand in de onpeilbare diep-
ten van haar corsage.
„Van Dona Luisa?" vroeg ik vol verwach-
ting.
De negerin hielcl op met zoeken ep gnn-
nikte mij tee, zoodat haar witte tanden schit-
terden. Het wit van haar oogen glansde en
haar gelaat trok in een breeden glimlach.
Toen klopte ze zich op de borst met een vuile
hand.
„Ik is Dona Luisa!" kondigde ze met trots
aan.
Ik was verbijsterd door den schok, dien deze
openbaring gaf Mijn visioen van een zwart-
oogige schoone in een mantilla verdween als
rook.
„Ik heeft een mooie- Spaansche naam,"
merkte de dame op, haar kramnachtige po-
gingen den brief op te dieren hcrva'teud
„maar ik werd grootgebracht in New Orle-
ren J. Muis, J. Mooij, C. Zeeman en J. Zoon
en als plaatsvervanger P. Bakker Pzn.
De voorzitter deelde mede dat alle leden op
die vergadering toegang hebben en hoopte
dat velen aanwezig zullen zijn.
Eenige ingekomen stukken werden daarna
behandeld.
Door den heer P. Bakker werd bij de rond-
vraag opgemerkt dat nog enke'e leveranciers
melk leveren aan de Centrale die geen lid zijn
van den bond van melkveehouders. Breedvoe-
rig werd dat besproken en getracht zal wor
den die menschen te bewegen lid te worden.
Door den heer P. Bakker Nzn., werd er op
gewezen'dat deze vergadering zeer slecht be-
zocht was. Die opmerking had tot resultaat
dat bepaald werd dat op afwezigheid van de
algemeene vergadering een boet werd gesteld
van 0 50.
D eheer Muijs zou wertschen dat de mede
deeling van verhooging of verlaging van de
melkprijs acht dagen vroeger aan de leden
bekend gemaakt wordt.
De voorzitter deelde daaromtrent mede dat
dat moeilijk gaat want de prijs regelt zich
naar de prijsnoteering der kaasmarkt.
Alvorens de vergadering te sluiten werd
besloten het bestuur eenige vrijheid van han-
delen te geven inzake het besluit met de zui-
velfabriek Neerlandia ,te Stompetoren.
Daarna sloot de voorzitter de vergadering
onder da-nkzegging.
UIT GROOTSCHERMER.
Dinsdag had in de kolfbaan van den heer
Joh. v. Kleeff de algemeene vergadering plaats
van de Coopcratieve Boerenleenbank, onder
voorzitterschap vaa den heer T. Posch. Onge-
vecr de helft van het aantal leden was tegen-
woordig; en respectabel aantal (pl.m. 70) ge
zien het betrekkelijk slechte weer-
De voorzitter herd acht in zijn openings-
wcord de gestorven leden en deelde daama
mede, dat doordat de Bank in en tweetal fai'i-
lissementen betrokken was, het batig saldo dit
jaar zoo gering is.
Daarna verkreeg de kassier, de heer C. Sche-
ringa, het woord om het verslag over 1924
voor te lezen. Dit vrij uitvocrige verslag hield
de vergadering geruimen tijd bezig. Uit het
verslag bleek, dat de Bank vcoruit gaat. Was
het aantal dagbegkposten in 1923 1741, in
1924 klom dit tot 1866. Dit mcerdere werk
wettigt zeker, den kassier ook voor 1924 een
gratificatie van 100 toe te kennen, Over de
aflossingen was men tevreden over het alge
meen. Een paar leden komen sterk in aanmer-
king voor renteverhooging.
De spaargelden liepen op tot 198 34S,74,
een vermeerdering dus van 13000. Er^va-
ren 309 spaarboekjes in omloop en er werd
pi m. 8000 rente uitgekeerd. Van de uitge-
reikte spaarbankboekjes aan de schoolkinde-
ren beleeft de Bank veel p'.ezier. Geregeld
worden de spaarpotten gefedigd en het „ka-
pitaal" bijge9chreven. In totaal zijn 111
voorschotten verstrekt, gezamenlijk pl.m.
f 97000 bedragende. De Inspectie, uitgaande.
van de Centrale Raffeisenbank te Utrecht, had
weinig aanmerkingen. De reserve klimt tot
pl.m. 5000 als dc winst over 1924 er bijge-
voegd wordt Moge de Bank verschoond blij-
ven van strubbelingen in 1925, zoo besloot de
kassier zijn verslag, dat een applaus van de
vercradering ontlokte.
De voorzitter dankte den kassier voor zijn
keurig. jaarverslag.
De rekening en balans werden goedge
keurd, waarvoor den kassier wederom dank
gebracht werd bij monde van den voorzitter.
Dr. H. H. D. Verbeek, J. Stekelbos en C
Heinis Mzn. teekenden namens de leden de
rekening en balans.
Daarna las de kassier het gcheele inspectie-
rapport voor, waaruit bleek. dat men in
Utrecht hoogst tevreden is over de manier,
waarop de zaken der. Bank door den kassier
behartigd worden.
Bij de benoeming van een bestuurslid voor
den heer J. Smit, die aan de beurt van aftre
ding was, maar terstond weer herkiesbaar
was, vroeg de heer T Slooten het woord. Deze
wees op art. 15 der statuten (geheimhouding
behelzend van bestuursleden en oud-bestuurs-
leden), zoodat nu juist niet't gezegde: „laat
zitten wat zit" toegepast behoeft te worden,
Hij beval dan ook in plaats van den aftreden
de, den heer T. Schermerhorn aan.
Na de ooening der stembrief'es bleek de af-
ans. Daarom spreekt ik zoo goed Engelsch!
Ha
Met een grijns van genoegen dook zij een
opgevouwen, vuil stukje notitiepapier op en
stak het mij toe.
„Weet je zeker, dat dit voor mij bestemd
is?" vroeg ik, mijni hersens pijnigend om te
verzinnen wie mij met mogelijkheid berichten
ken zenden door middel van zulk een tus-
schenpersoon op zulk een uur.
„Ik weet zeker!" antwoordde Dona Luisa
beslist,
Teruggaand naar de gang, waar het licht
was, vouwde ik het papiertje" open en las:
„Aan Majoor Desmond Ohewqod, D. S.
O. I).
„Herinnert U zich den standjutter aan
wien U een paar weken geleden zoo'n grooten
dienst heeft bewezen? Ik geloof, dat ik nu in
staat ben U dien te vergelden, wanneer U
met brengster dezes wilt meegaan. Ik wensch
te heel dringend U te spreken, maar ben te
ziek om naar U toe ft komen Leg dit bericht
niet terzijde, alsof dit alleen een slimme po-
ging van mij zou ziin om geld van U los te
krijgen. Misschien zal ik, wanncor U deze
ontvangt, de ongenade en de schande van
mifn tegonwoordig bestaan al vaarwel gezegd
hebben Daarom vraag ik U: kom onmiddel-
lijk Fn haast U."
(Wordt vervolgd.)
iU
is HET ADRES voor
