Alkmaarsche Courant
De terugkeer van Kiompvoet
Kippen en Kenijnen.
FEU1LLETON.
VOOR SPOEDIGE AFLEVE- 9
RING VAN ALLE HANDELS-
DRUKWERK IS UW ADRES
Donderdag 2 April.
Londensch aanteekenboeb.
No. 78 1925
Honderd Zeven en Twintigste Jaargang.
Van onzen Londenschen Correspondent.
Vliegen nog geen sport. Een
dichter over moderne dichters. Het
ren- en gok-seizoen begint. Schan-
daalprocessen, de krant en de men-
schen.
Eenige maanden geleden heb ik u het een
en ander medegedeeld over de plannen der
Britsche regeering om door het bevorderen
van de oprichting en het steunen van vlieg-
clubs een korps reservevliegers te vormen,
die in tijden van nood, meer in het Hjzonder
oorlog, het land goede diensten zouden kun
nen bewijzeh. Die plannen waaraan reeds
een zestal maanden geleden een begin van
uitvoering werd gegeven zijn niet erg op
geschoten. Er waren terstond verscheidenc
jongemannen in de voornaamste t-drijfscen-
tra van het land beschikbaar, die een vlieg-
cl-b wilden oprichten. Maar de geldelijke
steun, door de regeering aangeboden, bleek
onvoldoende. En om die reden is de aangele-
genheid langen tijd opgeschort gebleven
en dat is ze nog. De regeering heeft echter
inmiddels ingezien, dat haar materieele steun
grooter moet zijn en ze heeft dan ook een
paar weken geleden nieuwe voorstellen ge-
daan, waarljjj de vliegclubs o.a. op weg wor-
den geholpen met een gift van 2000 pond
sterling voor elk of vliegmaterieel tot die
waarde een eerste jaarsubsidie van 1000
pond sterling en het vooruitzicht op meer
subsidie het tweede jaar, indien blijkt, dat de
vliegclubs zich dan nog niet kunnen bedrui-
pen.
Deze nieuwe voorstellen zijn bij de be-
trokkenen in goede aarde g"'-alien. Maar nu
is men er nog niet. Want het lichte vliegtuig,
dat in alle opzichten geschikt is voor de ont-
wikkeling van "en niemven tak der lucht-
vaart, is nog niet gemaakt of gevonden. De
wedstrijden voor lichte vliegtuigen, verleden
jaar in het najaar gehouden, hebben geen
toestel opgeleverd, dat aan de door het mi-
nisterie voor Luchtvaart gestelde eischen vol-
ledig beantwoordde. Bij deskundigen
heerscht de opvatting, dat een zcer klein
vliegtuig niet geschikt is voor sport-doelein-
den. Een motorkracht van minder dan 60
paardenkrachten (de lichte vliegtuigen bij
de wedstrijden in Lympne verleden jaar
hadden niet meer dan een 20 paardenkrach
ten) achten zij niet wenschelijk. Indien met
deze opvatting voor de vliegclubs rekening
moet worden gehouden, dan is te voorzien
dat haar financieele basis weer te krap zal
blijken. Men heeft echter in het vooruitzicht
gesteld, dat er binnenkort een licht vliegtuig
zal uitkomen, dat voor de vliegclubs geschikt
zal zijn en daarom hoopt men at die clubs
in dit voorjaar haar werk zullen beginnen
Men verwacht daarvan dan dat de lust om
vliegen als sport of voor particuliere doelein
den (op de wijze, waarop men thans een
automobiel gebruikt) te beoefenen, door het
vcorbeeld der vliegclubs zal worden geprik-
keld, dat de vraag naar toestellen dan groo
ter zal worden en dat men geleidelijk door
massa-productie veilige vliegtuigen voor het
publiek zal maken, die niet duurder behoeven
te zijn dan een auto. Het klinkt nog wel een
beetje als toekomstmuziek.
Men heeft het publiek bij u wel eens hoo
ren klagen over de gekunsteldheid der mo
derne dichters, de gezochtheid van hun beel-
den en in het algemeen over de onbegrijpe-
lijkheid van hun poetische ontboezemingen,
die ze ongeschikt maken voor de geestelijke
consumptie door het groote publiek. Neder-
land staat met dit verschijnsel niet alleen.
De bekende Engelsche dichter Alfred Noyes
heeft in een lezing hier in Londen een paar
dagen geleden verbazingwekkende onthullin-
gen gedaan, die getuigen van het geestelijk
snobisme en de onoor.deelkundigheid bij men-
S(hen, die graag doorgaan voor letterkundi
gt fijnproevers. Hij vertelde dat twee van
zijn vrienden in Amerika zich een avond ver-
maakten met het samenstellen van een per
siflage op de moderne Engelsche dichtkunst
Het plan rijpte in hen dit product een uitge-
Door Vaientine Williams.
Geautoriseerde vertaling van W. E. Pont.
18)
Er werd afgesproken, dat wij dien avond
in zee zouden steken, zoodra de reserverdee-
len, die Mackay de machinist, noodig had,
aan boord waren; want ik had aan' Garth
verteld, dat Bard mi] geraden had mij zoo
spoedig mogeiijk uit de voeten te maken. De
kapitein berekende, dat wij op ons gemak
Cock Island in vijf dagen kouden bereiken.
Wij besloten ten slotte te landen in de Hor
seshoe Baai, claar Lawless en Garth beiden
het met mij eens waren, ddt die landings-
plaats het best klopte met de beschrijving van
den strandjutter.
Toen wij het dek overliepen om naar den
salon te gaan, werden de reservedeelen van-
uit cen schuit in het jacht geheschen. Een
kleine man met een stroef gezicht, die met
een Schotsch accent sprak zeker Mackay
de machinist, dacht ik hield het toezicht op
het lossen, dat begeleid werd door veel sterk-
gepeperd New Castle's dialect en een stort-
vloed van Spaansch-Amerikaansche scheld-
woorden uit de onzichtbare diepten van de
schuit. Kleine bootjes tot aan de banken vol-
gepropt met gevogelte, vruchten, groenten en
brood, schommelden in een wijden, halven
kring om ons jacht been en de lucht weer-
galmde van de schelle kreten der verkoopers.
Toen wij den machinist voorbij liepen, zei
de kapitein:
„Je laat niemand van dat schorriemorrie
aan boord, hoor Mackay!"
„Maar de hofmeester'wou graag
„Kan mij niet schelen. wat de '"hofmeester
wil Ik wil niemand van die zwarten hier aan
boord hebben Goed begrepen?"
„Jawel, mijiihecr!" antwoordde de Schot
ver aan te bieden als een ernstige proeve van
poezie. De uitgever en zijn raadslieden
(„readers") aanvaardden het als zoodanig,
zoodat binnen niet te langen tijd een bundel
gedichten van de pers kwam, die van de
eerste tot de laatste bladzijde onzin en geen
schoonheid bevatte. Het was niets anders dan
een parodie op de dwaze en grillige buiten-
sporigheid van een groot deel der zooge-
naamde moderne dichtkunst. Niettemin had
deze voor-den-gek-houderij een succes, dat de
stoutste verwachtingen der makers overtrof.
De critici zoowel in Engeland als in Ame
rika bespraken den bundel met een ernst
als was het „nieuw geluid" van diepe schoon
heid in de wereld der poezie. De voordracht-
gever maakte uit dit melancholieke maar wa
re verhaal zijn eigen gevolgtrekkingen over
den staat van de moderne muze en de oor-
deelkundigheid van de critici. En ze waren
uiteraard zeer ongunstig.
Met. het officieele begin van de Lente
de natuur houdt niet veel rekening met dien
officieelen datum 21 Maart, want't sneeuw-
de op dien dag en een ijskoude wind joeg
door de straten met dat Lente-begin dan
vangt in Engeland het seizoen van de paar-
denrennen aan; het is het zoogenaamde „flat
racing season", ter onderscheiding van het
rennen met hindernissen, harddraverijen,
rennen door het land (cross-country) e. d.
En men mag gerust aannemen, dat 75 per
cent van deze natie innig met dit „flat ra
cing season" meeleeft eh dat het grootste
de l van de populaire belangstelling tot den
Herfst toe zal zijn samengetrokken op de
renbanen voor paarden, die het land bij hon-
derden telt en die in den loop van dit seizoen
door millioenen zullen worden bezocht. Die
belangstelling heeft met sport of met de lief-
de voor het paard weinig of niets te maken.
De sport of het paard zijn slechts de midde-
len, die de gelegenheid geven voor wedden-
schappen en loterijen (sweepstakes) op
groote schaal. De goklust is men weet het
in dit land zeer krachtig ontwikkeld. Men
verzekert reeds nu dat het aantal bookma
kers" de mannen, die op en buiten de ren
banen, in stad en land weddenschappen op
paarden aannemen sedert het vorige sei
zoen bijna is verdubbeld. Hetgeen zou kun-
ne^ wijzen op de toenemende neiging van het
publiek zijn geld weg te gooien in futiele po-
gingen snel rijk te worden. En dat tenvijl
door het nadenkende deel der gemeenschap
in woord en geschrift steeds krachtiger wordt
geijverd tegen dit kwaad, terwijl de regee
ring haar middelen zoekt om de „sweepsta-
kes", die een ontduiking zijn van bestaande
loterij-wetten, .nmogelijk te maken.
Mogen wij nu hopen, dat de mededeelin-
gen in de pers over de verrichtingen der paar
den de aandacht zullen afleiden van de lie-
derlijkheden van echtscheidings- en andere
processen, waarvan de verslagen in sommige
avondbladen letterlijk alle ruimte vullen? In
het begin van deze week nam ik een avond-
blad ter hand, dat werkelijk een beetje
bladvulling daargelaten uitsluitend be-
stond uit verslagen van drie benichte recht-
zaken, een moordproces een lasterproces en
een schadevergoedingsproces, waarbij ook
echtscheiding te pas kwam. Het moet ieder-
een duidelijk zijn dat de geestelijke gesteld-
heid van de gemeenschap finaal wordt vergif-
tigd door deze lectuur, waarin zoo gede-
tailleerd wordt gewaagd van immoreele han-
delingen, overspel, afdreiging en allerlei an
dere duistere kwaden in de samenleving, daf
er niets aan de verbeelding wordt over gel a-
ten. Het groote publiek, dat die verslagen
verslindt en dat namen van hooggeplaatste
menschen en zoogenaamde „society ladies"
met al de opgesomde liederlijkheid verbindt,
moet langzamerhand wel tot de overtuiging
komen, dat er geen fatsoenlijke en flinke bur
gers en burgeressen meer zijn.Zulk een ge-
volgtrekking is uiteraard verkeerd. Verreweg
het grootste deel van de bevolking leeft een
eerbaar en werkzaam en degelijk bestaan;
maar aangezien de levens van die menschen
niet wat men noemt „nieuwswaarde" hebben,
worden ze niet in de dagbladen blootgelegd,
ze zijn te effen, te normaal. De pers leeft van
uitzonderingsgevallen en dat is vooral het
geval met de Lcndensche avondpers. De uit
zonderingsgevallen en vooral wanneer
men ze vindt in de zoogenaamde hooge krin
gen worden uitgepikt voor analyse Het
grondige onderzeek van de levens, zooals dat
voor den rechter plaats heeft, is de kranten
vaak nog niet genoeg. Toen een paar weken
gelaten.
Ik begreep de bedoeling van den kapitein
en keek hem dankbaar aan. Ik begon groote
bewondering te krijgen voor kapitein Law
less. Behalve een man van karakter was hij
iemand van snel begrip.
Het was nu heel warm. Het pek in de na
den van het dek was geheel zacht geworden
en de lijn van de witte gebouwen langs de
kust scheen te trillen in de warmte Met was
een weldadige opluchting om uit dat verblin-
dende zonlicht in het getemperde licht van
den salon te komen, waar twee snorrende
electrische waaiers de atmosfeer koel hidden
en ijs zachtjes rinkelde in kristallen koelem
raers.
Het meisje, Marjorie, ?at reeds aan tafel
Met haar bruine haar eenvoudig kort ge-
knipt, dat schitterde met een gouden glans,
wanneer er cen zonnestraal op viel, haar rei-
ne schoonheid en haar wit gewaad, deed zij
mij denken aan een Florentijnsche Madonna
in de witte omiijsting van het patrijspoortje,
dat als een stralenkrans haar gezichtje om-
gaf tegen den achtergrond van een diepblau-
wen heme!.
„Le medecin mulgre lui!" riep zij uit, toen
ik binnen kwam, „komt U eens hier zitten en
vertelt U mij eens, hoe U het heeft aangelegd
Daddy zoo heelemaal in de palmen! En dan
beloof ik U," voegde zij er bij met een be-
koorlijken glimlach, „dat ik U nooit meer een
medisch advies zal vragen!"
De aantrekkelijke tegenwoordigheid van
het meisje, de heerlijke koelte van den salon,
de rustige, keurige bediening, dat alles maak
te het voor mij bijna onbegrijpelijk, da' ik
slechts een paar uur geleden door bloed ge-
loopen had en me in een duister en gevaar-
1 ijk avontuur had gewaagd. Toen ik in Mar
jorie Garth's vriendelijke grijze oogen keek,
vond ik het heden zoo heerlijk, dat het me
geen moeite kostte het raadsel van de toe
komst op den achtergrond te dTingen.
Mijn avontuur, besloot ik, begon onder de
prettigste voorteekenen.
geleden de aarts-afdreiger Hobbs (die be-
trokken was bij het geval van den Indischen
prins, die millioenen had gegeven om zijn af-
dreigers stil te houden) zijn vonnis had ge-
hoord, gingen een paar dagbladen nog eens
zijn gansche levensgeschiedenis -kwaadaardig,
misdadig en schandelijk als die was, voor
hun lezers blootleggen En dat niettegen-
staande het feit, dat men door processen, die
maanden lang hebben geduurd, van Hobbs
en de zijnen reeds veel te veel had gehoord.
Een onderwijzer vroeg een twaal-jarige jon-
gen een paar dagen geleden op school, hoe hij
zijn avonden doorbracht. En het kind ant
woordde, dat hij van a tot z de verslagen las
van het Dennistoun-proces. Dit is het jong-
ste schandaal-proces, dat Londen in span
ning houdt. Een Mrs. Dennistoun heeft haar
vroegeren echtgenoot, een kolonel Dennistoun,
voor den rechter gedaagd om geld, dat zij
hem heet te hebben voorgeschoten, terug te
krijgen en om te laten uitmaken, dat hij door
een overeenkomst is gebonden haar te steu
nen. In dit proces is het slechte leven, dat
Mrs. Dennistoun leidde, geheel blootgelegd
en men heeft er ook allerlei intieme bijzonder-
heden uit vernomen over de liefdesgeschiede-
nis van den kolonel en Lady Carnavon, de
weduwe van Lord Carnavon, die bekend is ge
worden door de ontdekking van het graf van
Toet-ankh-Amen. Schokkender society "-pro
ces heeft Engeland nimmer gekend. En dit is
lectuur voor het Londensche publiek en voor...
de schoolkinderen. Men kan geen Engelsch-
man spreken of hij zal erkennen, dat het ef
fect op de gezonde gedachten van het publiek
funest meet zijn. De rechters zelf, bekende
socioiogen en alien, die het belang van de
geestelijke en mcreele kracht van het gemeen-
schapsleven voor oogen hebben, veroordeelen
ondubbelzinnig de bandeloosheid van de sen-
satiepers. Maar bij elk nieuw schandaalpro-
ces wordt de bandeloosheid grooter.
Londen, 23 Maart 1925.
DOOR SCHADE EN SCHANDE WORDT
MEN WIJS IN KUNSTMATIG
BROEDEN.
Ik ben niet stom begonnen, want ik heb
een beste, dure, nieuwe machine gekocht; 't
is er een voor 100 eieren en die heeft me met
vracht en emballage mee 105 gekost. Ik
vind, dat ze die emballage wel cadeau had
den mogen geven en dat ze me het ding wel
franco in huis hadden mogen sturen, maar
enfin
Ze hadden me beloofd, dat hij 7 Maart zou
komen, daarom bestelde is 100 wit Leghorn
broedeieren, want ik redeneerde: voordat de
machine warm is en voordat ik precies weet,
hoc- ik hem met die stelschroeven precies op
103 gr. C. moet houden, verloopen er zeker
wel 3 dagen. Maar de mensch wikt en een
ander beschikt; zoowel de broedmachine als
de eieren komen op 10 Maart aan, De eieren
komen als postpakket, keurig verpakt in twee
speciale kartonnen dcozen met Broedeieren
voorzichtig!" er op aangegeven. Ik teeken die
kaart voor ontvangst, had het geld, n.l. 90
kwartjes 22.50, al vooruit betaald en
neCm voorzichtig de kostbare vracht van den
besteller aan. Ik bedenk, dat ik'de eieren, nu
het zoo geloopen is, 3 dagen zal moeten be-
waren en geregeld keeren en besluit ze rustig
in de verpakking te laten, dan kan ik ze met
doos en al alle tegelijk keeren. Dat is stom
geweest maar dat komt steaks Ik zet de
eieren veilig in een kast en steek de sleutel bij
me.
Onderhand is de machine als bestelgoed ge-
komen. En achter het huis, me koesterend in
de eerste steal en van de lentezon, ga ik het
ding uit z'n houten krat bevrijden. M'n
vrouw zegt: „D'r zit wel voor 5 brandhout
aan, man, die emballage is niet te duur". Dat
is nou net iets voor haar, want ze is- nog al
aan de zuinige kant, wat in dezen tijd niet
zoo erg verkeerd is. En cm haar een plezier
te.doen, hak ik ijverig de losgehamerde latten
direct in kleine brandhoutjes en krijg ik zelf
pleizier in den groeienden stapel. Maar ik re-
ken buiten „Maart" en na een paar venijnige
windvlagen jagen er zwarte wolken voor de
zon langs en gieren plotseling hevige sneeuw-
jachten om m'n ooren.
De pooten van de machine, de thermometer,
de regulateur,- schroeven, alles ligt verspreid
over het zoo pas nog zonnige plaatsje en met
kleumende vingers haal ik m'n nieuwe be-
sneeuwde bulletjes en ook de machine zelf, in
HOOFDSTUK VII.
De waarschuwing van den Vice-consul.
De „Naomi" was met de grootste denkbare
weelde ingedicht. Het was geen groot schip,
maar het vaartuig was zoo goed gebouwd,
dat iedere centimeter ruimte benut was. De
hut, die voor mij bestemd was, was klein,
maar alles paste prachtig in elkaar in een
klein bestek, en het geheel was smaakvol in
gericht. Er stond een echt bed met koperen
stijlen, niet een kooi; een zacht, mollig kar-
pet, zijden damast gordijnen, toiletbenoodigd-
heden met zilver beslag en een electrische
waaier. Mijn bagage was uitgepakt en mijn
kleeren opgeborgen in een vernuftig gedachte
kleerenkast. Carstairs, de bediende van
•Garth, wees mij waar alles was Hij was een
nette jonge kerel met een frisch gezicht, en
een flink militair voorkomen. Hij vertelde
mij, dat hij in den oorlog bij de genie had ge-
diend.
Na de lunch verliet Marjorie Garth ons
om brieven te gaan schrijven, die met de
sloep aan land gebracht zouden worden en
daar gepost. Ik ging weer naar mijn hut om
een du'tje te doen in dit stille uur, want ik
was heel moe na onzen nacht vol stoomissen.
Maar hoewel de zacht snorrende waaier de
atmosfeer heerlijk koel hield en mijn bed uit-
lokkend genoeg was voor een slaapje, kon ik
toch geen oog dicht doen. Nu ik weer alleen'
was, gingen mijn gedachten voortdurend te
rug naar dat stukje geolied papier met het
raadselachtige opschrift.
Ik heb altijd ondervonden, dat een tijde'ijk
tekort aan siaap een uitstekende prikkel is
voor de hersenen Hoewel ik lichamelijk dood-
op was, was mijn brein helder en vif. Ik
haalde uit mijn zak het berichtje van den
doode te voorschijn (want zoo noemde ik het
maar bij mijzelf) en begon het met vernieuw-
den ijver te bestudeereii
Ik kende het al uit het hoofd tot aan het
muziekgedeelfe (want voor muziek heb ik
weinig oor); maar ik las het toch weer over.
een humeur onder nul, in de keuken. Daar is
het behagelijk warm en na een half uur zitten
de pooten aan de romp vast, heb ik de regu
lateur volgens de bijgestuurde aanwijzingen
op de machine bevestigd in een woord:
fijn.
M'n vrouw heeft een deel van den kelder
voor mij ruim gemaakt, daar is het altijd ge-
lijkmatig van temperatuur, nooit te droog,
daar schijnt de zon nooit op de machine; en
op de steenen vloer kan ik, gedurende het uit
komen, bovendien wat water sprenkelen, ter
wijl ik door een tuimelraampje prachtig de
lucht kan ververschen. Dat zijn allemaal din-
gen, die je wel vooruit bedenken mag, want
van de plaats waar de machine staat, hangi
erg veel af.
Zoo ken ik iemand, die in een klein schuur-
tje van dun beschot in den tuin, vroeg in
Maart begon te broeden. 's Nachts vroor het
dat't kraakte en liep de machine geregeld te
rug tot 100 gr., zelfs tot 95 gr. En overdag
scheen de zon met zoo'n kracht op dat houten
schuurtje, dat het er smoorheet in was, zoo
heet. dat de regulateur zei: „da's mij te bar"
en de machine op liet loopen tot 106 gr. Ik zal
wijzer zijn en koos daarom den kelder als
brcedplaats uit.
Suus, zoo heet m'n vrouw, zal me helpen
dragen. En terwijl ik al op de tweede trede
van den keldertrap balanceer en Suus nog vei
lig in den gang staat, zit de machine tusschen
ons in, onwrikbaar geklemd tusschen de pos-
ten van de keulderdeur, een duwtje achteruit,
een tikje links omhoog, los is ie. Nog eens
probeeren met de pooten vooruit mis
voorzichtig op z'n kant, ook mis. Met geen
mogelijkheid is het ding naar beneden te krij
gen er zit anders niets op, dan hem maar
weer af te takelen en romp en pooten van el
kaar gescheiden naar beneden te dragen-
Het karweitje, waar ik 1 V< uur voor gere-
kend had, wordt na 4 uur werken in den kei-
der, beeindigd. Was ik maar direct ter
plaatse begonnen!
Als eindelijk de machine met water gevuld
is en de olielamp brandt, is de dag vrijwel
om. En als ik, na's avonds minstens een do-
ziin keeren den keldertrap op- en afgerend te
zijn, om 11 uur naar bed ga, is het kwik nog
niet uit het bolletje gestegen.
(Wordt vervolgd).
MR. BEALL'S SUCCES3EN OP AMERI-
KAANSCHE LEGWEDSTRIJDEN
Deze wit-leghorn fokker woont in Vashon
in den staat Washington. Hij schrijft zijn
toomen niet alleen in op den naburigen leg-
wedstrijd in Puyallup, maar zendt zijn die-
ren dwars door Amerika, back east naar
New-Yersey, down south naar 't warme
Texas. En in welk klimaat zijn dieren zich
bevinden of op welke bodemsoort zij loopen,
ze „doen" het overal schitterend. Men oor-
deele zelf.
Zijn toom van 20 hennen op den grooten
Bergen Country (New Yersey) legwedstrijd
(1 Nov. '231 Nov. '24) legde in totaal
4398 eieren en bleef daarmee niet minder
dan 300 eieren boven het aantal van den
tweeden prijswinner.
Zijn 5 hennen op den nationaleu legwed
strijd in Texas leg den in 365 dagen respec-
tievelijk 257, 263, 267, 272 en 302, eieren. De
tweede prijswinner bleef met 2p0 eieren min
der hierbij verre ten achter. Door deze pres-
tatie vestigden zij het wereldrecord voor den
hoogsten leg geaurende de langste, ononder-
broken periode op hun naam. Want officieel
gecontroleerd hebben 29 gedurende de vijf
opvolgende maanden Februari tot Juli een
90 productie volgehouden. Zelfs wijzen de
officieele maandrapporten uit, dat zij teza-
men in Maart 144 eieren gelegd hebben,
dus slechts 11 eieren minder, dan 5 kippen in
31 dagen met mogelijkheid kunnen leggen
(n.l. 155). En ditzelfde enorme aantal heb
ben ze in Mei weer bereikt met de resp. pro-
ductiecijfers van 27, 28, 29, 30 en 30 eieren
in 31 dagen. Dat zijn cijfers, die niet dik-
wijls overtroffen zullen worden!
Een belangstellend lezer schrijft ons:
Gelezen hebbende een bericht omtrent cen
geval, dat een kip kalk in het oog had gekre-
gen (in Uw blad van Maandag) ben ik zoo-
vrij, U te doen opmerken, dat bij het menschc-
lijk oog een behandeling met su ikerv, ater
schijnt te helpen. Wellicht dat mijne mededee-
ling van dienst kon zijn.
Van andere zijde dee It men ons nog mede,
dat ook slaolie een uitstokend middel zou zijn.
Men probeere het eens.
Wat klonk het toch dwaas en onzinnig!
„Middag, 18/11/18."
Een oogenblik bekeek ik den datum. Na-
tuurlijk, 18 November 1918 was het eiude
van den oorlog! De wapenstilstand was ze
ven dagen eerder geteekend. Plotseling ging
mij een licht op. Ik had al verondersteid, dat
de doode een afspraak met iemand moest ge-
had hebben, dien hij op Cock Island zou ont-
moeten, waarschijnlijk met de bende van El
Cojo. Begrijpend, dat hij weldra ging sterven,
had de Onbekende dit bericht voor zijn. vrien
den achtergelatenmaar daar hij vermoede-
lijk wist, dat nu en dan een schip het eiland
kon aandoen, had hij zijn instructies in code-
schrift geschreven om te verhirideren, dat zij
in verkeerde handen zouden terecht komen.
De datum van het bericht scheen er op te
wijzen, waarom zijn vrienden hun afspraak
niet gehouden hadden, zoodat het bericht op
het graf was gebleven totdat het maanden la
ter door Adams gevonden werd. De Wapen
stilstand was geteekend; Duitschland was
verslagen; en derhalve hadden de diensten
van gedienstige „neutralen" zooals El Cojo
en de zijnen plotseling opgehouden.
Met toenemende opwinding, want ik voel-
de mij zeker, dat ditmaal mijn conclusies de
plank niet missloegen, las ik verder:
„Flikker,e flikker zeer.
„Het garnizoen van Kiel."
Dat was mij te machtig, ik ging verder
„Dan het beste met het kompas
„Denk aan het Ordensfeest.
Ordensjest! Onbewust, terwijl ik dat
woord bii mijzelf herhaalde, verdwenen in
mijn gedachten de mooie witte wanden van
mijn hut en voor mijn geest verrees een vaag
beeld, in grijze tinten, een scene buiten, waar
de winterwind met ijzigen adem over het land
blies Een loodgrijze lucht, grijze gebou
wen, de daken bedekt met een dikke laag
sneeuw en troepen met grijze uniformen, in
grooten getale, die ronaom een reusachtig
plein opgesteld stonden. Het was een vaag
beeld; Mer en daar was een detail duidelij-
N.Y. BOEK- EN HANDELS-
DRUKKER1J v/h. HE RMS.
COSTER EN ZOON, VOOR.
DAM C 9, ALKMAAR
Sta(i8nie«ws.
BURGER-IJSCLUB.
Gisteravond vergaderde de Burger-IJsclub
in het cafe „De Graaniiandel", aan het Luttik-
Oudorp. Aanwezig waren bebalve het be-
stuur zeven leden van het totaal van pirn.
700 leden (tijdens de vergadering kwamen er
nog cenige).
Bij de opening heette de heer Jb. P e Is dc
aanwezigen welkom, daarbij zijn teleurstel-
ling uitsprekend over de slechte opkomst.
Spreker vond het zonde van al de moeite van
het convoceeren. Als de geringe belangstel
ling nu maar een bewijs is van vertrouwen in
het bestuur, kan men er vrede mee hebben.
Spr. wijdde eenige hartelijke woorden aan de
nagedachtenis van den pas overleden heer
J. Schoen, een man met een warm hart voor
d.' Burger-IJsclub
Van wedstrijden was in den afgelcopeu
winter niets gel omcn, omdat er geen ijs was
geweest, maar het doel van de vereeniging,
het beoefenen van iiefdadigheid, kon evengoed
nagestreid worden Een flinke uitdeeling kon
weer plaats hebben. dank zij den steun van
verschillende personen en corporaties (Sla-
gcrsvereeniging en Vereenigde Brandstoffen-
handel
Ten slotte herinnerde spr. aan het feest ter
gelegenheid van het 35-jarig bestaan der ver
eeniging, bij welke gelegenheid hem een
mooie foto en zijn vrouw een prachtig bloem-
stuk werd vereerd, waarvoor spr. thans nog,
mede namens zijn echtgenoote, de vereeniging
dan!.- zegde.
Hierna las de heer J o n k e r als secretaris
de notulen, die onveranderd werden go edge-
keurd.
De heer Genefaas, penningmeester,
deed rekening en verantwoording over 1924.
De ontvar.gstcn hadden bedragen 77S60,
de uitgaven 721.80, zoodat er een batig sal-
do was van 56.S0. Het aantal leden was
vrijwel stationnair gebleven.
De rekening werd nagezien door dc hceren
Wiese en G. de. Boer, van wie eerstgenoemde
rapporteerde, dat alles in orde was bevonden.
De commissie adviseerde daarom tot goedkeu-
ring van de rekening en verantwoording
Hiertoe werd onder applaus besloten.
De aftredende bestuursleden, de heeren
Pels en Genefaas, werden met bijna algemeene
stemmen herkozen. Een voorstel, om beiden
bij acclainatie te herkiezen, werd door het be
stuur afgewezen, als zijnde in strijcl met het
reglement. Beide functionnarissen namen d<
hci bcnoeming onder applaus weder aan.
Devoorzitter stelde voor, om de ver-
gaderingen voortaau te adverteercn en niet
nicer de leden afzonderlijk te con'.oceeren. Dit
laatste kest veel meer dan een advertentie.
De heer Joh. D. Appel wilde de nu ge
volgde manier blijven handhaven, hij vreesde,
dat verschillende menschen de advertentie niet
zullen lezen,
Andercn waren met het oog op dc kostcn
voor het bestuursvoorstel, dat ten siotte met
meerderheid van stemmen werd aangeno-
men.
Devoorzitter decide mede, dat zich 10
nieuwe leden hadden aangemeld en wekte de
aanwezigeh op, om alien hur. best te doen
voor het we even van meerderen.
De heer Genefaas sprak mede een op
wekkend woord.
Verschillende leden bespraken nog de mo
gelijkheid om nieuwe leden tc krijgen, waarbij
een propaganda-commissie werd aanbevolen.
Om beter nog het doel der vereeniging te
kunnen bereiken, is een steeds stijgend leden-
tal noodig.
ker, de glinsterende rijp op een bontjas van
een officier, de pluim van cen helm, die uit-
woei in dn ijzigen wind. Wacht! Daar
had ik hetHet was in Berlijn geweest
Het ordensfeest, met de jaarlijksche plechtig-
heid van de zoogenaamde Vaandelwijding. Ik
had die beroemde winterpearade eens gezien,
als jongen, toen mijn broer Francis en ik ge-
logeerc! hadden bij een neef van ons, die se
cretaris was aan het gezantschap in Berlijn...
Maar wat kon het in dit verband beteeke-
nen? Wat had het Ordensfeest, die jaarlijk
sche uitdeeling aan de oude Pruisischc bti-
reaucratie van duizenden kruisen en sterren
en medailles die dienen moesten om op voor-
deelige wijze salarisverhoogingen te vervan-
gen, wat had dit met een kompas te maken?
Toen schoot het mij, als met een bliks.m-
straal, te binnen. Een kompas veronderstelde
natuuriijk ook een peiling en die peiling was
in dezen zin verborgen! „Ordenfest!" Wacht
eens! De datum? Wat was de datum ook
weer? Dat kon ik mij langzamerhand cok
weer bedenken
27 Januari, de verjaardag van den
Keizer.
Sapperioot! Eindelijk kwam er nu toch een
straal van licht in de duistemis.
Die beide regels beteekenden ongetwijfeld
Neem een kompaspeiling op 27 graden!"
De volgende twee regels
„Voorbij het Suikerbrood
„Zie je de Lorelei."
hadden blijkbaar betrekking op die „pieken'*
waarvam in de „Zeilaanwijzingen" was ge-
sproken.
„Wanneer je het lief je wenscht"
„Schatzchen" was het Duitsche woord.
Natuuriijk het woord schatz waarvan schdtz-
chen het verkleinwoord is, beteekent schal
Hoe had ik zoo lichamelijk en geestelijk blind
kunnen zijn om niet te zien, dat er sprake was
van een schat in het bericht
(WoRii vgrvolgxft,
