Alkmaarsche Courant Vraag en Aanbod. Hondsrd Zsven en TwTntlgste Jaargang, Zaterdag II Apri]. Paschen. In en om de hootdstad. 88 1925 De kleine, zesjarige George was op Goe- den Vrijdag gestorven in het vroege avond- uur. Hij begon met klagen over pijn m zijn borstje, hij ging niet meer met de andcre kin- deren spelen in het veld. Zijn gezichtje werd fijner, zijn voetstappen lichter; ook keek hij steeds schuwer naar de menschen op; hij werd aldoor stiller en toen, nauwelijks waar- neembaar, stierf hij. Men zei van hem, dat hij een mooi kind was met groote, vragende oogen, die nog geen antwoord hadden gevonden, en zijn blank voorlioofd scheen steeds omgeven door een heldefen glans. Naarmate hij grooter werd, zag men hem minder met de anderen door het dorp rennen. Hij was bijna altijd bij zijn moeder; die ver- telde hem levenssprookjes, van de beloften van den bijbel. Ook toen hij zes jaar was en naar school moest, bleef hij nog met open mondje bij moe-" der staan, luisterend naar haar verhalen. En was het avond geworden en vervolgde zij haar verhaal, dan nam hij een stem waar, die aanvankelijk vervfeg, steeds naderbij scheen te komen en meer en meer, dat wat zij vertel- de, hem voor oogen tooverde. Plotseling ver- schenen dan gestalten in zilveren wapenrus- ;ting, groot en goed, over wie hij hoorde ver- tellen. Zij deden hun heldhaftigen intocht en hij zag onmiskenbaar, toen zij zegevierden, zich offerden en alles voor hun geloof over hadden. Warineer hij aldus deze helden voor zich voelde, lichamelijk en rinkelend, dan beefden steeds zijn kleine handjes. Want zijn hart was zeer ontvankelijk en zijn zieltje ge- voelig en speurde God in alles. De kleine, zesjarige George was op Goeden Vrijdag in het vroege avonduur gestorven. De moeder lag in onmacht naast het lijkje, met toegeknepen vuisten stond de vader erbij. Hij kon niet meer schrieien zelfs, zoo suf was zijn hoofd. Hij was een kraehtig, eenvoudig mensch, die rechtuit zijn weg ging, hoe steil en vol afgronden deze ook mocht zijn. Maar zijn vrouw voelde zich nooit heel sterk. Zij was ook niet zoo bloeiend van utter - lijk als de andere boerinnen; ook had zij veel kleiner handen dan deze. En omdat zij dik- wijls glimlachen kon, zooals de andere boe rinnen dit nooit hadden gekend, viel er een straal in de ziel van den boer en nam hij haar tot vrouw. Wei rieden de vrienden hem dit af; zij was immers niet voldoende stevig en kraehtig voor het zware werk, zeiden zij; maar omdat George's vader haar toch trouw- de, kregen zij haar lief. Omdat zij stil was, in zichzelve gekeerd en veel verdroeg, zonder een woord te spreken. George was hun eenig kind. II. „Christus, dien wij liefhebben, Heeft ons verlost... Tn het oude, kleine kerkje met het verb'rok- kelde, fijne en scheeve torentje sloeg uit kin- derkelen het lied omhoog en drong duidelijk tot het dorp door. Lieve stemmen vierden den dag plechtig en de gezichten der menschen. die uit het kerkje kwamen, waren gewijd van een hooge rust. Het was ook Paaseh-Zondag. Eenige buurlui waren in het vertrek, waar het doodsbedje stond. De moeder lag bewe- gingloos bij het kind. Af en toe keken de boe- ren door de deur het vertrek in; anderen tra- den wel wat naderbij, maar zij spraken alien fluisterend. „Wat een schoone glans is er om het kind," vond een oude man. „Ja." Bij het raam zat een andere boer en las moeilijk den bijbel. Men kon hem nauwelijks verstaan, want hij sprak ernstig en als in zichzelf. „En het gebeurde, dat hij in de sfad kwani, en om hem been verzamelden zich Hoe glanzen zijn handjes zei een vrouw. 0 Het lichaam is hier gebleven, God ech- ter voert zijn ziel omhoog. Ja- en ziet, daar droeg men een doode naar buiten, die de eenige zoon zijner moeder $as Christusdien wij liefhebben, Heeft ons verlost. Het koorgezang in de kerk zwol weer aan en was zeer duidelijk te vernemen. Toen werd het stil, alleen de stem van den ouden man bij het raam vulde de ruimte binnen. en toen zij den Heer zag, werd hij met outferming over haar bewogen en sprak hij tot haar: Ween niet! Dc vrouwen en mannen kwamen onhoor- baar naderbij en vormden een kring om den- gene, die uit den bijbel las. Alter gezicht drukte hoogen ernst uit, doch aan hunne al- geheele overgave ontging een lichte beweging der moeder bij het doodsbed, die zich plotse ling oprichtte. Met angst-oogen staarde zij naar het lijkje, vlak bij haar. en sprak tot haar: Ween niet! En b ad naderbij en roerde de baar aan, en de dragers stonden stil. En hij sprak: Jongelin", ik zeg u, sta op!" De moeder richtte zich op, want zij hoort, "dat hij spreekt. Hare oogen groeten den zoon. Moeder, ik wil opstaan hoort zij. „Ik zeg u, sta op!En de doode richtte zich op en ving aan te spreken Mij is zoo goed; hebt gij geschreid? Zij antwoordde fluisterend: O... niets, mijn dierbaar kind. Mij is het ook zoo goed. Weet ge, ik heb engelen gezien Heb je gedroomd Zij waren zoo mooi en wilden mij vleu- gelen geven, moeder O!fluistert zij. richtte zich op en ving aan te spreken; en hij gaf hem aan zijne moeder Maar ik zei aan hen, dat ik bij u blijven wil, voorloopig nog eenigen tijd O....! Zij moesten met de vleugels nog maar even wachten tot dat ik later zou komen Lief kindzij kust zijn handje. lets Po't'enaarifscfi Rom? <5ver fisai en zij werden alien van vreeze be vangen en zij prezen God Moeder, het is zoo droevig hier wil- len wij niet gaan Ja, laten we gaan KomEn zij ziet, hoe hij zich heftig opricht, opstaat en vooruitloopt. Ook zij stoat op, volgt hem, teer bezorgd dat hij daar nu door de kamer loopt, en neemt hem koeste- rend in haar armen en sluit de deur achter zich. Het is goed, dat zij niet steeds bij het lijkje zit zegt een vrouw, terwijl zij haar verwonderd na heeft gekeken. Ja. Dat zij lt mag overleven Een boer zegt? „Zij is de moeder en zij werden alien van vreeze bevan- gen en prezen God en zeiden„een groot pro- feet III. In de kapel met den fijnen, scheeven torer. sloeg de klok des avonds. Men zette de doodkist op de baar en droeg haar langzaam onder het zeggen der gebeden naar buiten. De vader moest ondersteund worden, toen, hij haar zou volgen, zoo vreemd was't in zijn hoofd. De gemeentenaren pre- velden aanhoudend hunne gebeden. Twee vrouwen gingen de moeder halen. Zij kwamen het vertrek binnen en zagen haar aan tafel zitten en tot iemand spreken, dien zij echter niet ontdekten. Hare oogen glans- den hemels en haar ontspannen trek-ken ga- ven een volslagen rustige blijmoedigheid te zien. Zij hoorden haar zeggen: en dan moet je ook begrijpen, dat de ze ridder niet alleen beroemd in het geheele land was door zijn machtige daden, maar ook, omdat het aan een ieder bekend was, dat hij door God gezonden was om de zwakken met zijn zwaard te verdedigen. Want altijd tot de zwakken ging hij en tot de armen, en alle verworpenen vinden hem en hij behoefde zijn arm maar op te heffen en zij waren be- ter bescbermd dan door welken muur ook, mijn kindWant hij was een held Ja, alien, die hem om hulp smeekten, zij alien vonden hem bereid De beide vrouwen bij de deur zagen elkaar verwonderd aan en bleven lang staan, maar zij werden door de moeder niet opgemerkt. Zij vertelde verder, langzaam en uitvoerig, en haastte zich niet. Toen sloegen de beiden en kruis en gingen weer geluidloos heen en sloten de deur. Zij ibereikten spoedig den staff, die lang zaam naar het kerkje toeschjjeed. Zooals des morgens luidrfen de klokken plechtig zonder onderbrekmg en de knapen zongen in koor:. Christus, diett wij liefhebben, Heeft ons verlost. Menschen stonden langs den weg en na- men hun petten af. exxv. De crisis. Dr. Royaards en M. de Hondi. Verwend publiek. Ik heb tot dusverre niet kunnen bemerken, dat de Amsterdamsche burgerij zich bijster veel aan+rekt van de wethouders-crisis, die op dit oogenblik over haar woonplaats is geko- men. 't Is zeer wel mogelijk, aannemelijk zelfs, dat men zich in de kringen der gemeente- raadsleden en onder de stedhuis-ambtenaren aan de zaak veel gelegen laat liggen, eener- zijds omdat het de taak der Raadsleden straks wezen zal uit hun midden wecjeram de zetels om den burgemeestersstoel te bezetten, ander- deels omdat het den ambtenaren ten stadhui- ze niet onverschillig kan zijn wie het hoofd htinner afdeeling zal worden, maar onder het Amsterdamsche publiek hoort men bitter weinig over de geschiedenis l-eppen. Tot den Men, dus gedurende „deze stille week" voor Paschen, blijven we hier in de crisis zitten en de heeren en dames, die Am sterdam besturen, li bben dus nog eenige da- gen om voor zich zelven uit te maken, wie zij de volgende week als hun uitverkorenen zullen aanwijzen. Er wordt natuuriijk achter de schennen heel wat bepraat en nog eens bepraat de Raadsfrac- ties sehijnen elkander deftige ook minder viendelijke brieven, die de kranten publiceeren, precies als in de „hooge politick" het werkelijk belang der grcote handelsstad aan Amstel tn IJ "volgt later wel eerst moet eike partij probeereu hoeveel ,^tcelen der eere" zij voor zich kan veroveren, want: „leve de politiekl", die voor alles gaat! En nog eens, het publiek verbeidt kalm, onverschillig, hetgeen de volgende- week bren- gen zal. Blijkbaai heeft veel meer aandaeht getrok- ken hetgeen in deze laatste daigen op kunst- gebied is gebeurd. Allereerst de bekend ge worden mededeeling, dat dr. Willen Royaards er d'e brut van g'eeft langcr in den HoHand- schen Schouwburg in d. Middellaan op te trcden en dat de Ken. Vereeniging „Het Ne- derlandseh Tooneel" in het volgend speelsei- zoen bij gebrek aan een behcorlijk scliouw- hurg-gebouw geen nieuwe speelcontracten zal afsluiten. Die mededeeling is feitelijk ernsti- ger dan een geheele wethouder-crisis over melkdistributie, omdat zij, helaas! het bewijs levert, dat het Amsterdamsche publiek en het Amsterdamsche gemeentebestuur ten opzich- te van het tooneel nog altijd niet op den goe den weg zijn. Want was zulks wel het geval, dan zouden noch dat bestuur, ncch het pu bliek het langer kunnen dulden, dat de ver eeniging, die het praedicaat ,,Koninklijke" mag voeren en die sedert haar bestaan van bijkans een halve eeuw ontegenzeggelijk zoo- veel tot bevordering van de tooneelspeelkunst in Ncderland heeft bijgedragen, niet alleen uit den Stadsschouwburg, waar zij feitelijk haar zetel behoorde te hebben, is moeten heen- gaan, doch sedert geen behoorlijk gebouw heeft kunnen krijgen. 't Is waarlijk te hopen, dat in het volgend jaar, als de Koninklijke Vereeniging vijftig jaren zal hebben bestaan, dat feit zal kunnen worden herdacht in een schouwburg der vereeniging en een man als dr. Royaards waardig. Maar dan zal men zich dienen te haasten om hem de beschikking te doen krijgen over een behoorlijk bouwter- rein, want een scliouwburg „up-to-date" stampt men niet even uit den grond. Waarlijk, deze a'isis is zeker „acuut" voor dc hoofdstad d es lands. Daarnevens "s ook Het overtijden van. den heer De Hondt de „Cavaliere," zooals hij zich gaarne liet noemen de jaren lang lang bekend gewezen diredeur der Italiaan sche opera-gezelschappen, die men hier zag optreden, niet onopgemerkc gebleven. Naast wij len den heer De Groot van den Park- schouwburg-zaliger, heeft de heer De Hondt in het leven der Amsterdammm een belang rijke plaats ingenomott. Beide operadiredeu- ren hadden dit gem een, dat zij geen kunste- naars waren, doch zij stemden hierin overcen dat zij een bijzonder goeden kijk hadden op het publiek en tevens zaken-menschen waren Zij wisten de beste krachten voor het samen stellen van opera-gezelschappen tot zich te halen en begrcpen wat het publiek trekken kon. In de goede d-agen van den Parkschouw burg stroomde het naar de Nederlandsche opera om een Albers, en Orelio, een Pauwels te hooren en toen de heer De Hondt met zijn Italtaansche opei'a kwam, heeft hij herhaal- delijk tenors en baritons, sopnanen en alien etoen optreden, die de Amsterdammsrs in dui zenden deden opgaan naar het Paleis voor Volksvlijt. De decors bij het gezelschap van De Groot of bij dat van De Hondt mochten dan al dikwerf niet van de mooiste zijn de „omgeving der sterren" mocht te kort schie- ten het publiek kwam om de sterren en in de keuze daarvan waren de beide directeuren gelukkig. Men weet het, de Nederlandsche opera heeft het na lange lijdengeschiedenis moeten opgevtn; het Italiaansche opera-ge- zelschap kan zich onder De Hondt langer staande bond en, nog maar enkele maanden geleden hadden de Italianen in het Paleis hun succes. De tijd zal leeren of er een ander zal komen, die de leelige plaats van den „Cava- liere" zal kunnen innemen en de Italianen brengen naar Amsterdam. Maar bijaldien zulks niet gebeuren mocht, dan zal De Hondt's naam, evenals die van De Groot, hier te Amsterdam nog lang c nth ouden wor den door de duizenden, die van hun opera- gezelschappen genoten hebben. Wij zullen hebben af te wachten of er van de hangende operagebouw-plannen der Wagner-vereeni- ging werkelijk iets verwezenlijkt zal worden en nog meer, of dan die opera zich zal kun nen verheugen in de populariteit, die De Groot en De Hondt onder vaak moeilijke om standigheden let wel zonder eenige gemeenteliike subsidie, wisten te verwerven. Zoo heel gemakkelijk zal dat niet gaan in een stad als deze, waar het uitgaand publiek hoe langer, hoe meer veel-eischennd is ge worden, verwend als het werd door gelegen- heid tot vermaak voor betrekkelijk weinig geld in weelderige omgeving. In de dagen toen De Groot's opera-gezelschap zijn tri- umfen vierd'e, was de oude Parkschouwburg met al zijn „goud"-gesehitter en ..would-be" Ohineeschen opschik; met al dat groote-spie gels-gedoe op de promenade, iets waarop de Amsterdaminers wat trotsch waren ik geloof dat ze in dien tijd soms dachten, dat er nergens ter wereld iets mooiers bestond dan die, in verband met de wereld-tentooYistelling van 1883 opgerichten Parkschouwburg. En toch. wat was al dat „fraais" van toen, eigen- lijk in vergelijking met een Tuschinski-ge- bouw van ooze dagen? De Amsterdammers zijn door een gebouw als dat in de Reguliers- breestraat verwend geworden. In een omge ving met al het „comfort" van een stichting voor publieke vermakelijkheden van dezen tijd, kunnen zij tegenwoordig voor betrekkelijk wei nig geld uit zijn. Op dit oogenblik wordt er vertcond een film, „gehaald" uit den bekenden Svengali- roman van Du Maurier, „Trilby", en toen i!k den vorigen Zaterdagavond het afdraaien van dien film zat aan te zien en had kunnen op- merken, dat de groote ruimte op een avond door twee elkander opvolgende voorstellingen telkens gevuld was, moest ik mij wel afvragen of het wel ooit mogelijk zal wezen voor dat verwende grootestad-publiek een schouwburg of opera-gebouw te doen verrijzen, dat en door zijn aankleeding en door de best verzorg- de kunst, die er gegeven wordt, de Amster dammers meer zal weten te trekken dan bios- coopvoorstellingen of openbane danszaden. In alles is het publiek trouwens veel-ei- schend geworden, men lette in deze stad1 maar eens op hetgeen tot stand1 is gekomen met betrekking tot restaurants. Daar is een tijd geweest en die ligt werkelijk nog niet zoo heel ver achter ons toen „Krasnapolsky" in de Warmoestraat en de „Poort van Cleve" naast het postkantoor beroemdheden waren. Het eerstgenoemde gebouw, in 1866 voortge komen uit het toen onaanzien'lijk „Nieuwe Poolsche Koffiehuis" en dat ?ijn roem te dan- ken had aan zijn vermaarde pannelcoeken, het andere, opgericht als bierhuis van de aan- grenzende, toen beroemde bierbrouwerij „De Hooiberg", in 1870 en dat zijn naam kreeg door de onvolprezen biefstukken met gebak- ken aardappelen - zij waren de plaatsen waar de Amsterdammers tegenover vreemdelingen trotsch op waren en die zij zich niet beter kon- den denken. Beiden hebben hun goeden naam nog, ook al hebben zij in vele opzichten ver- andering endergaan, maar wanneer we nu daarnevens zien de restaurants van onzen tijd een Winkels in de Kalverstraateen Kempinski en Dicker-Thijs in de Leidische straat; een Trianon op het Leidsche Plein: een Reserve op het Rembrandtsplein, om het bij <leze enkele maar te laten en we verge- lijken de weelderige wijze, waarop deze in- richtingen zijn opgezet, met de eenvoudige /cmgeving van die oude eethuizen der hoofd stad, waar men tevreden was met het fijn- witte zand! gestrooid over de vloeren en riiet dacht over de dikke tapijten, waarop thans de bezoeker treedt dan beseffen we eerst goed hoe Amsterdam zich veranderd heeft, hoeveel deftiger we zijn geworden. Ook degelijker? Op die vraag moet de lezer zelf maar het antwoord geven. Mogelijk zullen velen uit de provincie-steden zulks kunnen doen ails zij op de aanstaande Paaschdagen eens in de hoofdstad komen kij'ken van „de groote crisis" zullen ze „niet veel" bemerken. S1NA SANA. Uitsluitend 2e handsgoederen Geen dienstaanbiedingen, enz. TE KOOP een HEERENRIJWIEL, 20. TE KOOP een in goeden staat zijnd 2 cylinder MOTORRIJWIEL 7X9 met- duo. ZEGLIS 7. DAMESRIJWIEL TE KOOP in prima staat, prijs 25. SCHOLTEN, Zc-venhuizen la, boven. Ook Zondagmorgen 1012. TE KOOP zoo goed als nieuwe HEEREN- FIETS. ACHTEROM N. 12. Een goed onderhouden DAMESRIJWIEL TE KOOP AANGEBODEN. SCHELPHOEK 1. GEBR MANDOLINE met toebeh. TE KOOP. - KOGENDIJK 11, Bergen. Ook op Zondag. TE KOOP: Een volledige Encyclopaedie Winkler en Prins, 16 deelen; een foto-toestel 9 bij 12 Ernemanfi met toebehooren pracht lens; een 1/1 viool met kisfc in prima stoat mooie toon; een antieke Koffiekan (Tin); een ijzeren droogoven 1 M3.; een partij boeken. Dagelijks te zien voor 1 of na 5 uur Prin- sessenlaan 26, Bergen. GEVRAAGD een ONDERSTEL voor handwagen, NIEUWESL06T 117. TE KOOP EEN DAMESFIETS zoo goecf als nieuw. KWAKELPAD 6. HUISORGEL. Wegens plaatsgebrek aan- geboden een beslist prima huisorgel,, dubbel spel, 11 registers, mooie kast voor 175. Adres Bureau van dit blad. TE KOOP een zoo goed als nieuw ge- emailleerd1 FORNUIS met pijp voor lagen prijs. Adres Studler v. Surcklaan 9, Ber gen (N.-H.) TE KOOP 2 BURGERS E. N. R., Dames- rijwielen voor elk aannemelijk bod bij Jb. KUIJT, Krmsweg 46, Bergen. TE KOOP Chromatische accordeon, 70 toetsen, 4 rijen, 80 sonorbassen als nieuw, 140, heeft 300 gekost. C. P. JaGERS, Forestusstraat 37. TE KOOP EEN KINDERWAGEN. Kenennemerstraat C 100, Heiloo. TE KOOP EEN K1PPENHOK en VOUWWAGEN. Adres C. BRUIN, St. Anthoniusstr. 4. Wegens plaatsgebrek te koop. Wegens ver trek naar het buitenlancl te koop: een prach- tig eikenhouten Zitkamei-Ameublement, als nieuw w.o. tafel, 4 stoelen, 1 fauteuil, 1 ge- makstoel (bekl. pluehe), buffet, spiegel, Ainerikaansch cylinderbureau en een slaap- kamerameublement eiken (2 persoons) enz. Adres Bureau van dit blad. Ik heb nog een paar pracht kinderwagens te koop, orgel, buffetten, stoelen, tafels, 2e handsch enz. bij P. VENNIK, Koningsweg 30. Wij geven de hoogste waarde voor ge bruikt meubilair, overal te ontbieden. TE KOOP4 stoelen en 2 faut. 28.50, 6 sterke lruisk. stoelen 16.25, huisk. tafels 5.enz. K. KUIPERS, Zaadmarkt 59. Gemensd niemvs Dcmineeren de Rhododendrons of Rhodo's, zooals ze bij verkorting ook wel heeten, en ck- Azalea's, honderden andere bloemplanten siaan daar nog bij. Het is nu vcor de derde maal, dat Aais- meer met zijn Seringen en Rozen mededingt. Een enorme groep afgesneden kasrozen, waaroncler vooral de vel gezochte varieteit Hadley, zullen iederen bezoeker in verrukkiug brengen. Maar er staan meer varieteiten En dan de fijn gecultiveerde Seringen, door Aals meer alleen als bloeiende bakken tentoonge- steld. Andere kweekers exposeeren bloeiende seringenstruiken. Een cigenlijke bollententoonstelling wordt er nu niet in't Hoofdgebouw gehouden; dc bloembollen waren er op de eerstc expositie. Toch zagen we vazen rijk gevuld met schitte rende Darwin en andere Tulpen. Dat zijn de voorloopers van den tulpenbloei op't terrein, die nu aanstaande is.* Naast al dit moois weer afwisselende vak- ken met Hortensia's (in kleuren) en Cinera* ria's, bekende kamerplanten, die't zoo goed doen op onze bloementafels en ook als afzon- derlijke plant. Er is een inzending Kasvarens zoo frisch en z55 rijk in varieteiten, dat deze planten- groei iedereen zal aantrekken. Het is em schitterende afwisseling tusschen al die bloe- menweelde. Maar hiermede zijn we nog niet aan i' ejnde van den bloemenschat. die "'t Hoofdgebouw herbergt. De Orchidecen verlaten ens niet, net zoo min als de Anjelieren. En in de z.g. galerij staan afgesneden Narcissen in vele m nieuwe varieteiten. Waar moeten we met de beschrijving van de weelderige beplanting eindigen We weten 't niet, want urenlang zouden we nog kunnen schrijven over deze expositie, eenig in haar soort In ons eigen land zagen we nog nim- mer zoo iets. Boskoop draagt voor cen groot deel deze .tentoonstelling en het is ons een groote vreugde onze lezers te kunnen aausporen nu naar Heemstede op te trekken. Inderdaad. zooveel moois, fijns, rijk aan schitterende kleuren en vormen, neen, dat komt voorloopig niet meer Maar nog zijn we niet aan t' einde. We gaan nu het tererin rond, waarop het bojenleven nu met kracht naar buiten werkt. Duizenden Hyacinthen staan in bloei of zijn in een of twee dagen met haar bloemen pluinien gereed. Direct bij den ingang roept een bed „La Victoire" ons het welkom toe en dan gaat't zoo door, het geheele terrein over Dan lachen de bedden met de licht-rosc hva- cinth „De Morgenstond" ons toe. Maar waar- voor al die namen? Laat iedere bezoekster en bezockei' zich voorzien van eeu notitieboekje; we kunnen dan een en ander noteeren, om er later ons voordeel mede te doen. En wat schitteren de Narcissen al! Veel Crocussen gaan reeds weg. maar wat doen die van de firma Eldering Zoon 't nog mooi. En wat nu a! bizonder interessant is, dat is de inzending van de firma Tuberncn. We noteerden de fijne Anemone' Blanda," in wif, zacht en blauw en zachtc rose kleuren Wat deed deze Auemoon het lief tusschen de blatt- Forestusstraat 17. Te koop PITCH PINE, hang 'A lig- kast, maat 1.75 bij 75. LATENSTEIN, Tuindom 63, Heiloo. Te koop gevraagd een KINDER- ol VOUWWAGENTJE. Zeglis 46. Te koop wegens vertrek een Geiser, Kinderledikant met kapokmatras, Babybox en Kinderstoel. LEUW, Toussaintstr. 18. Goed onderhouden VOUWWAGENTJE te koop. ACHfERWEG 29. J. L. SOSTMAN Jr., Verkoophuis, Laat 72, opslagplaats Molenbuurt 24. Dat is uw adres voor prima gebruikte Meubelen, als buffetten, linnen* en penantkasten, tafels, stoelen, thee- en gramofoonkasten, keu- ken-, thee- en machinetafels, enz. Pracht modcrne kindcrwagen te koop met diepe schommelbak 20, een dito 14. Leunstoel f 8. Linnenkast 14. Eiken buf fet i 37.50. Uit-schuifbare raamhorren, 45 cent. Alles prima 2e hands. J. L. SOST MAN Jr., Laat 72. HET BLOEMEN-PAASCHFEEST TE HEEMSTEDE. De derde tijdelijke expositie. Het is nu voor de derde maal dat 't Hoofdgebouw van de Voorjaars-Bloemen tentoonstelling in prachtkleed is gestoken. En deze derde expositie overtreft niet al leen de beide vorige, ze overtreft boven dien de stoutste verwachtingen, zelfs van den meest bekwamen vakman. Zoo had niemand 't durven droomen. 't Is een zee van bloemen en kleuren. De planten, die op deze tentoonstelling de leiding hebben, zijn de Rhododendrons en de vollegronds-azalea's, de Azalea's mollis. Nooit waren zooveel verscheidenheden bijeen, als Rier. En het is Boskoop, ons be roemd kweekers-centrum, dat door den oorlog zoo jammerlijk heeft geleden, doch zich nu weer prachtig aan therstellen is, dat deze derde tijdelijke tentoonstelling zoo goed als geheel draagt. Aalsmeer belpt een stevig handje mee maar Boskoop domineert toch. Rhododendrons zijn zeer gewilde blcem- heesters, die als groep een grootschen in- druk maken. In eiken tuin van eenigen om- vang treft men die groepen aan; jammer evenwel, dat de heesters door onjuiste be- handeling bij particulieren zeiden 't maxi mum van schoonheid bereiken, wat de na- tuur toch in haar heeft gelegd. Het toppunt van kweekkunst en aanhou- dingsvermogen is hier bereikt door de Bos- koopsche firma C. B. van Nes Zonen, die hier 40, zegge veertig, nieuwe Rhododen drons, rijk in schitterende bloempluimen exposeert. Nadat er 26 jaar aan is gewerk, verlaten deze bloemheesters voor 't eerst de kweekerij en staan -nu in schitterende kleurenpracht den roem van hun meesters uit te jubelen. Men kan deze collectie niet beschrijven, men moet haar zien en in stille bewonde» ring de taaie volharding eeren, van deze firma. Waarom hebben we toch niet over al in onze tuinen door 't geheele land zulke schitterende bloemheesters? Waarom weet Voor het plaatsen van advertenties in andere bladen is uw adres: X. T. Boek- en Handelsdrukkerij v.h. Herms. Cos- ter k Zoon, Voor- daiu C5), Alkmaar 1/ de buitenlander onze tuinbouwproducten beter te waardeeren dan de Nederlander? Waarom gaat al dat mooie de grenzen over? Omdat '1 buitenland beter kan beta- len? Daar zit 't niet in. Er valt bij ons publiek helaas nog een ernstig te kort aan natuurbewondering te constateeren. Geluk kig dat cxposities als deze, het publiek in extase brengen, wat wellicht tot blijvende waardeering ban leiden. Het publiek weet nog voor geen honderdste deel hoeveel ge- not het van zijn tuinen, groot of klein, kan hebben; laat men dan hier komen en de planten leeren kunnen. Een tweede bloemheestersoort, die hier mede in grooten getale wordt geexposeerd is de Azalea mollis X chinensis, die het ook zoo bij uitstek goed doet in onze tui nen. Uit de kruisingen dezer soorten zijn zoovele schitterende nieuwe heesters ont- staan, dat we verbaasd staan over de won- dei_ krachten, die in de natuur dezer plan- ten waren verborgen. Het zijn al weer twee Boskoopsche fir- ma's, M. Koster Zonen en L. J. Endtz Co., die ieder groepen van minstens 50 van deze Azalea's inzonden. We zien ze als la- ge en hooge heesters, ook als haPstammen. In allerlei kleuren treffen we ze hier aan: geel, zalmkleurig, appelbloamenkleurig, oranje tot schitterend rood. En daartus- schen door de kruising van nog allerlei niet nader te definieeren kleuren. De ,,Mollissen", zooals ze gewoonlijk in de wandeling heeten, kleuren. hier wel t sterkst van alle heesters Twee groote groepen van de firma Oost- hoek uit Boskoop geven aan deze expositie iets majestueus. Een achtergrond van don- kere Taxus Hybernica doet den rijken bloei van Blauwen- en Goudenregen, Azalea s, Prunus, Genista en zoovele andere bloem heesters prachtig uitkomen. Als we te mid den van deze twee groepen staan is het, de uitdrukking is niet te sterk, of we in een wonder bloemenwoud zijn gekomen. Iedere bezoeker zal hier met de grootste belang- stelling en bewondering blijven vertoeven. Wel mag het bestuur van de tentoonstel ling bij 't publiek op „doorloopen' aandrin- gen, maar hoe kan men aan dit verzoek vol- doen, als er zoo veel heerlijks valt te zien?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1925 | | pagina 5