a
m
De Bloedwraak.
DRANKWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken-
nis dat bij hen is ingekomen een verzaek van 1
R. TROMP, cafehouder alhier, om vergun-
ning tot den verkoop van sterken drank in het
klein voor perceel Spoorstraat no. 93.
Binnen twee weken na dagteekening kan
een ieder schriftelijk bezwaren tegen het ver-
1 een en dezer vergunning bij hen indienen
Alkmaar, 14 April 1925.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
WENDELAAR. Burgemeester.
A. KOELMA, Secretaris.
den van 17 tot 26 April in De Unie houdt
zijn thans te bezichtigen in de etalage van
den heer Genefaas in de Langestraat.
ALKMAARSCHE
ORKEST-VEREENIGING.
De Alkmaarsche Orkest-Vereeniging, d»ri-
gent de heer Jac. Jansen, geeft op Vrijdag 24
April a s. haar tweede concert te Alkmaar.
Op dit concert treedt als solist op onze sfad-
genoot, de heer Joh. O. Kramer, die een door
hem gecomponeerd piano-concert met orkest-
begeleiding zal voordragen. Voor verdere bij-
zonderhedea verwijzen wij naar een adver-
tentie in dit nummer.
UITBRE1D1NG ZAAK.
De heer Doets, die z,ich voor 5 jaar met
zijn goedkoop eethuis, hoofdzakelijk yischsa-
lon, in de Magdalenenstraat vestigde, heeft
zijn zaak thans belangrijk uitgebrcid door
aantrekking van het reeds bij hem in bezit
zijnde pand aan het Waagplein, waarin voor-
heen de drogisterij van den heer Roscndaal
gevestigd was.
Het oude pand aan het Waagplein is geheel
door een nieuw vervangen, doch dank zij de
schoonheidscommissie. is de mooie 17e eeuw-
sche bovengevel weer geheel in stijl opge-
trokken, terwijl het onderpui op artistiekc
wijze daarmede in overeenstemming is ge-
bracht.
De uitvoering geschiedde door den heer
Rijkenberg op uitnemende wijze.
De zaak aan het Waagplein vormt met die
aan de Magdalenenstraat een geheel. Het sa-
nitair is thans in orde. De keuken is naar
boven verplaatst, terwijl de gerechten met een
lift naar beneden gaan
Het passende meubilair in do zaak aan het
Waagplein, welke zaak rnorgen geopend
wordt, werd geievcrd door de meubelfaoriek
„Eik en Linde alhier.
Door de uitbreiding is de onderneming met
32 vierk. Meter vlor roppervlakte vergroot.
De heer Doets zal ook in dc nieuwe zaak
het publiek tegen de van hem bekende iage
prijzen bedienen.
UITVOERING GEMENGD KOOR
„HARM0N1E."
Het gunstig bekend staande gemengde
koor „Harmonie" (leider de heer Jac. N Al)
geeft a.s Zaterdag in het ..Gulden Vlies" een
buitengewone uitvoering, waarvoor een veel-
belovend programma is samengesteld.
Medewerking verleenen net dubbel ge-
tnengd kwartet „Harmonie", de heer en mevr
d. B&gaerde (cabaret) ei de heer Melchert
Schuurman (violist).
Men zie-de advertentie in dit blad
Wij vestigen er voorts de aandacht op dat
de medailles, die het gemengde koor behaaldc
alsook de prijzen waarmede het gemengde
Jcwartet op den in Mrt. gehouden kwartetten-
wedstrijd te Haarlem werd bekroond vana*
heden in de etalasre van den heer Vail Beek.
Schoutenstraat zijn geetaleerd.
RESTAURAT1E GROOTE KERK
Er heeft zich hier ter stede een comite ge-
vormd, dat zich ten doel stelt het bijeenbren-
jen van gel den voor de rpstauratie van de
Groote of Sint Laurens Kerk. Binnenkort zal
aan de lidmaten der Nederduitsch Hervorm-
de Gemeente, alsmede aan andere personen,
op wier belangstel ling men hoopt te mogen
rekenen, een circulaire worden gezonden,
waarin een expose der feiten zal worden ge-
geven.
Het comite stelt zich voor de benoodigde
gelden bijeen te brengen door het houden van
collecten in de beide kerken op den tweed en
Zondag van iedere maand en door het inza-
melen van vrijwillige bijdragen. Teneinde den
omvang en de technische bijzondcrheden van
het restauratiewerk in breeder kring bekend
te maken, heeft het Comite zich gewend tot
den architect, die bet werk leidt, den heer
Herm. van der Kloot Meijburg, aan wien ook
is opgedragen de restauratie van de zoo be
kende Nieuwe Kerk te Delft Deze heeft zich
bereid verklaard een uiteenzetting te geven in
een lezing met lichtbeelden, die is gesteld op
Dinsdag den 21 en April a.s. in de groote
zaal van de Harmonic, des avonds acht uur
Ieder, die in deze voor Alkmaar zoo gewich-
Mge zaak belangstelt, is in de gelegenheid
om op dezen ongetwijfeld zeer interessanten
avond aanwezig te zijn, daar de foegang vrij
is en slechts na afloop een collecte zal wor
den gehouden.
AANBESTEDING.
Bij de gister ten stadhuize door B. en W.
gehouden aanbesteding van het ophoogen,
rioleeren en bestraten van een terrein, gelegen
tusschen den Boezemsingel en den Oudorper-
dlfk, waren 6 biljetten fngekomen. Tngeschre-
ven werd als volgt:
Firma Schaaf en Stegerhoek voor a. 6159,
voor b- 59C0; W. de Jong, Alkmaar, voor a.
5900, voor b. 5450; W. de Moel en Cov
Alkmaar, voor a. f 5400, voor b 5100;
Pinaar Co., Helder, voor a. en b 4999;
Bakker en Karsen, Alkmaar, voor a. 4960,
voor b. 4760; J. Obdam, Heiloo, voor a. en
b. 3995.
LICHT OP
Idedenavond voor rijwielen en motorrijtui-
gen te 7.27 uur licht op.
Andere voertuigen een half uur later.
bewegfng, rolt een paar meters over het gras,1
verhdt zicli om weer dadelijk nteer te vallen.
In plaats van gedesillusioneerd te zijn, is
de Rus verrukt en zegt tegen De la Grange:
Het ding moet gerepareerd worden en
dan begin ik opnieuw.
HISTORISCHE ANECDOTEN.
In zijn jeugd had de tegenwoordige koning
George van Engeland, zooals meer jongelie-
den overkomt, met geldzorgen te kampen. Hij
wilde graag iets koopen, doch het geld man-
keerde hem en aan zijn ouders wilae bij niet
vragen, daar dezen het nut van den koop niet
zouden inzien Hij wendde zicn nu tot een
vriend, den zoon van een Enge'xchen hertog,
en ontving van hem de voor zijn doel benoo
digde guinea.
Maar ook de hertogszoon kwam in minder
gunstige financieele omstandigheden en na
eenigen tijd verlangde hij het geld van den
schuldenaar terug. Laastgenoemde bevond
zich echter zelf nog in denzelfden berooiden
toestand en goede raad was duur.
Daar kwam de prins op een reddende ge-
dachte. Waarvoor had hij een grootmoeder,
koningin Victoria, die zooveel van hem hield?
Zoo gedacht zoo gedaan. Hij schreef een
brief aan de koningin, klaagde haar zijn nood
en vroeg om. het noodige geld
De koningin scheen echter niet veel mede'ij-
den met den prins te hebben, want in plaats
van en brief met geld, kwam er een heele mas-
sa goede vermaningen.
De prins wist echter wat hij te doen had.
Vlug stelde hij zich in verbinding met een an-
tiquiteitenhandelaar, daar hij gehoord had,
dat er hooge sommen vooi autogrammen van
hooge personen werden betaald en bood den
brief van grootmama te koop aan
De zaak ging boven verwachting goed,
want de handelaar bood niet minder dan 10
pond voor den brief.
Tevreden streek de prins het geld op, ver
zweeg zijn handige daad in zijn jeugdigen
overmoed natuurlijk niet en zoo kwam die
spoedig ter oore van de koningin.
Direct werd nu alle mogelijke moeite ge
daan om in het bezit van den brief te geraken,
maar de handelaar was hiertoe niet gemakke-
lijk te bewegen Eerst nadat hem 100 pond
sterling werd geboden, gaf hij het autogram
uit handen.
De koningin moet z,ich toen voorgenomen
hebben om haar kleinzoon eventueele verma
ningen mondeling te doen toekomen.
Te Juvisy, waar De la Grange een aero
plane houwcie, kwam een Rus naar hem toe
en vro:g hem of zijn toestel te koop was.
Wei zeker, zei De la Grange.
Het beestel wordt te voorschijn gehaald.
aan aile kanten bekeken en De la Grange
legt hem hit, hoe het werkt. De koopsom
bedraagt 12000 francs.
In orde, zegt de Rus en reiikt 12 bank-
jes van duizend uit zijn portefeuille over.
Onverwijl neemt hij plaats in den stuur-
stoel en gelast De la Grange den motor in
gang te zetten. Groote verbazing bij den
aviateur en groote angst bij het publiek, dat
gillend uiteen stuift.
Ja maar, zei De la Grange, dat gaat
zoo maar niet, u moet eerst leeren hoe het
toestel te bedienen.
Heb ik betaald? vraagt de Rus.
Ja zeker.
En is het toestel van mij?
Dat spreekt vanzelf.
Welnu zet dan den motor a«u.
Men praat, overreedt, expliceert, wordt
boos, lacht hem uit. De Rus antwoordt op
alles: ik heb betaald. Het toestel is van
mij. Draaien dus.
De la Grange trekt zijn schoudeers op en
zet den motor aan. Het toestel zet zidi in
UIT EGMOND AAN ZEE.
In de zaal van hotel „Welgelegen" werd
Waandagavond door het tooneelgezelschap
..Falkland" uit Heiloo opgevoerd het reeds
eerder in dit geblad gerecenseerde „Allerzie-
len" van Heijermans. Daar zoowel het stuk
zelf als de spelers bij het publiek bekend mo
gen verondersteld worden, kan het voldoende
zijn op te merken, dat de vertolking was, zoo
als van ..Falkland" verwacht kon worden,
zoodat de toeschouwers een mooien avond
hadden, waarvan met dankbaarheid genoten I peioos breng ik mijn nachten door. Ziet
werd. De zaal was flink bezet, hetgeen een gjj gjnds de Djurdijara, wier kantige hoog-
voldoening heeten mag voor de directie der jCI1 tegen den hemel afteekenen als de
Vereenigde hotels, die er niet zonder moeite in
geslaagd was dezen avond te organiseeren.
Uit de kiezerslijst blijkt, dat het aantal
kiezers dezer gemeente bedraagt: voor de
tweede kamer 1495. voor de Prov. Staten
1476 en voor den Demeenteraad 1449.
angstetlenden c zich te overtuigen of
ook hun naam da .der voorkomt.
Het gemeentebestuur heeft de ingezete-
nen verrast met een vriendelijke Paaschbood-
schap in den vorm van een navorderingsbe-
lastingbiljet ten bedrage van ongeveer de
delft van den totalen aanslag over het belas-
tingjaar 19241925.
Kftrsl, Kwel, kom hisr. Ik moet den naam hebben
EM M HMSh gyittMle tslecliw tran ajjl letters.
Provinciaal nieuws
Hij bleef vele dagen thuis, totdat een madit,
sterker dan zijn wil, hem opnieuw naar het
meisje heendreef. En ditmaal sprak hij:
„Ik bai Mohammed ben Yennihet
huTs, dat gij daarginds op den heuvel ziet,
behoort mij".
Hij stxekte de hand naar het oosten en
naar het westen uit en vervolgde:
„En alle deze wijnbergen, deze tuinen be-
hooren mij.
Zij antwoordde, het hoofd buigend:
„En ik. ik ben een arm meisje. ik
heb geen familie meer, geen nabestaanden
en ik verhuur mij als dienstmaagd om te le-
ven.
Hij protesteerde:
„Gij zijt zoo mooi!gij zijt de schoon-
$te vrouw, die ik ooit aanschouwd-e. Se-
dert ik u hier heb aangetroffen, kan ik mijn
gedachten van u niet meer losmaken. sla-
had.
I oen verliet zij het vertrek, stak een g3ng
over, opende een poortje en trad in den stil-
len nacht naar buiten en onder den fonkelen-
den sterrenhemel ijlde zij voort, harder
steeds harderde bloedwraak was ge-
schiedin de toekomst kon zij, naar de zeaen
der stammen, haar beurt verwachten om als
slachtoffer te vallen aan het oude, onuitroei-
bare gebruik.
Sport
SCHOORLSCHE SPORTCLUB,
SCHOORL.
Zondag 26 April, 2 uur (vierde dag 1925).
I. Drummeldekprijs. Voor Nederlandsche
paarden, behalve de A's geb. in 1907, die
slechts twee eerste prijzen op korte (300 en
800 M. baan) wonnen. Onder den man (de-
ken of zadel). Handicap Max. afstand.800
M. Prijzen 100, 25, 10. Inleggeld 5.
II. Nederlandersprijs. Voor Nederland
sche (Ger.) paarden (behalve de A's geb. in
1907). Aangespannen. Max. afstand 800 M.
Handicap. Prijzen 125.50.25.
Inleggeld 5.
III. 26 April prijs. Voor alle in- Neder-
land geregistreerde paarden (behalve de
Ned. A's geb. in 1907). Aangespannen. Min.
afst. 700 M. Max. afst. 800 M. Handicap.
Prijzen 200.50.25.Inleg
geld 5.
Handicapper de heer J. B. v. Dillewijn,
's Gravenhage.
BURGERLIJKE STAND.
GETROUWD:
Luitjen Duijff en Evertje Koetzier.
GEBOREN
Pieternella, d. van Klaas de Beurs en Aga
tha Alida Maria Beenders. Petrus Cornells,
z. van Willem Loos en Helena Takken.
Jelle Albert, z. van Tiemon Visser en Theo
dora Uilham.
OVERLEDEN:
Antje Berkhout, gehuwd met Pieter Baltus,
59 jaar.
TELEGRAFISCH WEERBERICHT,
naar waarnemingen, verricht in den rnorgen
van 15 April.
Medegedeeld door het Kon. Nederl.
Meteorologisch Instituut te De Bildt.
Hoogste barometerstand 772.4 te Coruna.
Laagste barometerstand 735.6 te Aberdeen.
Verwachting (van den avond van 15 Aprii
tot den avond van 16 April):
Krachtige, later afnemende westelijke tot
zuidelijken wind, aanvankelijk opklarend, la
ter toenemende bewolking en weer kans op
regen, zelfde temperatuur.
muren eener citadel? Ik heb die streken op
mijn paard den ganschen dag naar alle rich-
tingen doorkruist om mijn lichaam te ver-
moeien en des nachts slaap te vinden, maar
uw beeld heeft mij in mijn droomen vervolgd
en ik heb geen rust meerHoe heet'ge?"
Zij lachte en liet een rij blanke tanden
schitteren.
„Ik heet Djelma," klonk het antwoord.
„Djelma. wil ge mijn vrouw worden?"
Zij schudde haar hoofdje.
„Gij zoudt mij verstooten, als ge genoeg
van me hadt
Hij was heel dicht bij haar gekomen en
had met zijn gloeiende vingers haar koele
hand omkneld.
„Waarom zegt ge dat?"
„Waarom zoudt gij mij anders behandelen
dan uwe vroegere echtgenooten?"
„Hoe weet ge dit?"
„Het dorp is niet groot. en hoewel ik
nog niet zeer lang hier woon, heb ik toch
veel vernomen".
„Van waar kwaaint ge".
„Van zeer ver
Zij wees naar de verte:
Hij verklaarde plechtig:
„Ik zal u nimmer verstooten, Djelma! Al
lah is mijn getuige!"
Zij wist, aat een Muzelman dezen eed
nooit zou breken. Zij bleef een poosje naden-
ken en zeide toen:
„Wat kan ik er aan doen. hier op aar-
de felt slechts. alleen de plicht. ik
zal uw echtgenoote zij®, omdat gij dit
wenscht
Eenige dagen later werd in de kleine mos-
kee van Tama-Haleh de bruiloft gevierd.
Toen Mohammed zijn jonge vrouw zijn
huis binnen had geleid en zij op de prachti-
ge rustbank neerzeeg, die het bruidsvertrek
sierde, had hij reden te meenen, dat Allah
hem tot zijn bijzon-deren gunsteling had ver-
koren
Immers in den herfst zijns levens bezat
hij eene gade, die honderdmaal schooner en
bekoorlijker was dan alle, die hij vroeger in
ditzelfde vertrek had binnengevoerd. En hij
zelf voelde zich zoo jong, als had een won
der hem zij® twintig jaren teruggegeven.
Nu sliep hij den slaap van den gelukki-
gen bezitter.
Djelma had zich zachtjes opgerichtin het
vertrek verspreidde een kleurig hanglampje
zwak licht.
Djelma beschouwde Mohammed geruimen
tijd aandachtig; toen stond ze op en sloop
naar een kleinen koffer, waarin zij alles wat
haar toebehoorde, had meegebracht. eeni
ge kleeren, een eenvoudigen armband, .'.en
ook een voorwerp, dat in een rood, smal fou-
draal lag. Het was een dolk, dien zij voor-
zichtig eruit nam, even het haarscherpe lem-
met met den vinger beroerend.
Zij ging weer naar deni divan terug; Mo
hammed sliep nog, maar had zich omgekeerd,
de
Mohammed ben Yenni loofde en prees Al-
lah voor al het goeds, dat hem het leven had I jijonmTddeflijk"snioorde," door beide handen
deelachtig doen worden. Alles was hem ge- op zjjn mond te drukken. Hij had zich met
i„W" i—u" bovenmenschelijke inspanning opgericht
zijn vrouw den breeden rug toekeerend.
Djelma hief den dolk en stiet hem snel en
krachtig in dezen rug, tot aan het gevest
Mohammed uitte een rauwen kreet, dien
lukt; zijn loopbaan was hij begonnen met
veel succes, want hij had met eigen hand de
laatste veertien overlevenden der familie Ben
Onzouh gedood, wier hoofd eens zijn vader
en twee zijner ooms had vermoord. En daar
de bloedwraak bij de Kabylen als hoogste
wet geldt en bloed1 weer opnieuw om bloed
schreeuwt, zou in de laatste jaren stellig
iemand de bloedschuld op Mohammed ben
Yen®i hebben ingevordera, als er n.l. nog na
bestaanden der familie Ben Onzouh geweest
waren. dus kon hij rustig slapen
Weliswaar had hij het in langen tijd niet
gewaagd zich alleen naar buiten te begeven,
maar was hij steeds door een escorte gewa-
pende bedienden begeleid geworden. Maar
aangezien de laatste Ben Onzouh zijn laat-
sten slaap sliep, was deze voorzorg onnoo-
dig geworden.
Mohammed ben Yenni, zeer gezien om
zijn moed, en rijk aan olijfbosschen, vrucht-
tuinen en wijnbergen, wier vruchten op de
markt van Algiers zeer gezocht waren, kon
zichzelf als een der rijkste mannen beschou-
wen.
Hij had zich ook volkomen aan de zeden
en gebruiken zijner voorvaderen gehouden en
hoewel hij meermalen getrouwd was, bezat
hij telkenmale slechts eene enkele gade. Wan-
neer hij genoeg van haar had, was het zij®
recht haar te verstooten en dit had1 hij dan
ook steeds opnieuw gedaan. In ongeveer
twintig jaren had hij langzamerhand een d'o-
zijo vrouwen bezeten, die hem haar offer van
de jeugd en schoonhcid gebracht hadden. Hij
had de vrouwen verstooten, maar de kinder jn
had hij behouden en deze zagen met trots
naar hun dapperen en god-vreezenden vader
op.
En toen gebeurde het, dat hij als man van
diep in de veertig, en liefde voor hem niet
meer bestaan moest, smoor-verliefd werd op
een jong meisje, dat hij bij de bron in het
dorp had nongeatyffeti.
Prachtig raven-zwart haar hing zwaar
golvend van haar schouders afgroote, don-
kerc oogen bekoorden om de weeke droomen-
de uitdrukking; een ietwat melancholiek
laclije speelde om haar mond.
Hij had haar gegroet en zij had geant-
woord met ernstig het hoofdje te buigen.
Den volgenden dag was hij opnieuw bij de
bron gekomen, terwijl zijn hart dreigde te
barster) en zij had hem toegelachen, maar
hij had geen moed gevonden, haar aan te
spreke®.
en
terwijl
staarde zijn vrouw aan:
„Djelma jijrochelde hij,
het bloed uit zijn mond golfde.
Hij moest het antwoord hooren, het vol
ledige antwoord, en Djelma smeekte Allah
hem zoo lang nog te late® leven, dat hij dit
volledig zou vernemen:
„Ja.Mohammed ben Yenniik ben
het, je vrouwdie je doodtDjelma, de
laatste van de stam van Ben Onzouhji;
hebt mijn veertien broeders en neven gedooc
maar ik, een meisje, telde niet meeiV
was toen heel jo®g Jij hebt je onbarm
hartig op mijn familie gewrokennu was
jouw hoofd, naar onze rechten en gebruiken,
aan mij vervallen Ja ik wist het wel;
eens zou de dag aanbreken, dai jij die schuld
zoudt moeten betalen!..."
Hij wilde den arm omhoog heffen en iets
zeggen, maar een nieuwe bloedgolf brak uit
zijn mond los en zwaar viel hij op zijn kus
sens neer.
Djelma nam toen een leeren zak met wa
ter, een buidel met vijgen en olijven; immers
zij wist, dat zij nu een langen weg vo6r zich
Gemengd Nieuws
NEDERLAND EN BELGIE.
Aan een brief uit Brussel aan het „Hbld."
Antwerpen" ontleenen wij:
In het ongeluk, zegt het spreekwoord, kent
men zijn vrienden. En dit hebben de Belgen
in tijden van hoogen nood in Nederland on-
dervonden
De Vlamingen in't bijzonder ondervonden
toen, dat zij bij een stamverwant volk waren
De gemeenschappelijke taal was echter de
hechtste band met dit volk, waarvan men
vroeger wel eens smalend sprak, doch waar
van we alras deh ooge cultuur en de degelijke,
op de christen principen gebouwde wereld-
aanschouwingen konden waardeeren.
De oorlog ging voorbij en had voor gevolg
een algeheele ontreddering in gansch Europ3
Vier jaren van ellende en wee hadden verwar-
ring gesticht in de geestenook in de betrek-
kingen tusschen Belgie en Nederland kwam,
naar aanleiding van allerlei feiten en voor-
wendsels, een tijdperk van onbehagelijkheid.
Vier jaren lang had Belgie zwaar geleden
en al licht is men dan geneigd naar de oor-
zaak te zoeken en de schuld op anderen te
eggen. Hadden de Schelde en Zeeuwsch
Vlaanderen ons toebehoord, zegden sommi-
gen, dan hadden we ons beter kunnen verde-
digen. Men trad uit een periode van geweld
geen wonder dat de besprekingen al dadelijk
een gewelddadigen toon namen. Het gevolg
was dat er wrijving ontstond tusschen de
twee naties, welke zooals men weet een heelen
tijd heelt geduurd.
Wanneer men de zaken thans objectief na-
gaat, moet men erkennen dat de houding aan
deze zijde van sommige voortvarenden niet
van onduldbaarheid van te verschoonen. Van
geweld durven spreken tegenover een natie die
in 1914 gehandeld heeft zooals Nederland,
die getoond heeft dat heel andere gevoelens
hoog boven geweld staan, is niet te billijken.
E)e buitenlandsche politiek van Nederland
zoowel als van Belgie heeft steeds den vrede
als richtsnoer gehad, wat men thans ook we-
derom heeft ondervonden. Betreffende ver-
schillende quaesties werd sedert drie maan-
den door Belgische en Nederlandsche afge-
vaardigden in Den Haag onderhandeld en
verleden week is men tot een accoord geraakt,
dat in beide landen met voldoening wordt
begroet.
De overeenkomst van Den Haag bewijst dat
er aan beide zijden goede wil aanwezig is en
dat, indien er nog geschillen bestaan, ook deze
gerust kunnen aangevat en opgelost worden.
Intusschen moet men zich verheugen over
het feit, dat de onbehagelijke wrijving, na
den wapenstilstand ontstaan, totaal is ver-
dwenen.
ERNSTIG VLIEGONGELUK.
Gistermiddag omstreeks ongeveer
Gistermiddag omstreeks half vier is op het
vliegterrein Soesterberg een ernstig vlieg-
ongeluk gebeurd, waarbij 2 vliegers om het
leven zijn gekomen.
Sergeant-vlieger J. Verschuur was met een
Fokker-verkennersvliegtuig type VI No. 511
opgestegen met sergeant-vlieger van Wijnen,
als passagier. Op een hoogte van ongeveer 75
meter boven het noodlandings-terrein bleef de
motor stilstaan. Het vliegtuig is toen in een
frille naar beneden gestort en totaal vernield.
Toen men bij he vliegtuig kwam moesten de
overblijfselen uit elkaar gezaagd worden om
de inzittenden er uit te voorsnijn te kunnen
halen, De sergeant-vlieger Verschuur, afkom-
stig uit de Bilt, was reeds overleden; de ge-
huwde sergeant-vlieger van Wijnen, afkonistig
uit Utrecht, leefde nog Deze werd, nadat hij
met veel moeite uit het vliegtuig was gehaald,
onmiddellijk naar het hospitaal te Utrecht
overgebracht. Bij aankomst aldaar bleek hij
evenwel ook overleden.
De bestuurder, Verschuur, was nog niet
gebreveteerd en maakte een oefentocht.
Naar men ons van bevoegde zijde mede-
deelt, was het vliegtuig geheel in orde. Het
schijnt evenwel. dat de bestuurder, toen de
motor bleef stilstaan, te laag was om nog te
kunnen landen.
TWINTIGSTE NEDERLAN0SCH
.NATUUR- EN GENEESKUNDIG
CONGRES. i
Gisteravond om half negen zijn de congres-
sisten door het gemeentebestuur van Gronin-
gen ten stadhuize officieel ontvangen.
De burgemeester, jhr. de L. H N. Bosch
ridder van Rosenthal heette de heeren wel-
kom in het hart van Groningen, op de plaats
waar steeds een reeks van eeuwen de stede-
lijek overheid haar zetel heeft gehad. Spr.
hoopte, dat hij de heeren ook aanwezig mocht
zien in het schoone Ter Apel, de al-oude heer-
lijkheid van de modenie handelsstad.
Spreker over geheelonthouderlj„Wat is Het noodlof van
het land tegenwoordig Wat laat de mannen met slaperige
oogen naar hun werk gaan 1 Wat laat de moeders hun
kinderen verwaarloozen 1 Ja en w&t rulneert de helft
van de gelukkige huisgezinnen in dit land t Wat, mnna
^eer60
Stein uit d« menigtouKrufawqprden puzzles I"
J(pPaaffing ShoffF
Toen de laatste czaar van Rusland nog
szarewitch was, woonde hij eens een groot
hofbal te Petersburg bij. Daar zag hij een
der Montenegrijnsche prinsessen alleen in
een hoekje zitten. De szarewitch ging naar
haar toe en vroeg haar om een dans, die
zij met blijdschap toestond. Onder dan dans
zei de jonge vorst tot haar: Zoudt u niet
willen trouwen?
O ja! zuchtte de vergeten prinses met
bewonderenswaardige openhartigheid
Mrar daar is niemand, die mij wil hebben.
Onzin, zei de prins. Ik zal er een voor
u vinden.
Hij ging naar een edelman toe, een onge-
trouwde vriend van hem, en stelde dezen
dezelfde vraag, die hij de prinses gedaan
had.
Zoudt ge niet willen trouwen?
Toen de edelman eenigszins aarzelend
bevestigend antwoordde, sprak de czare
witch:
Dan heb ik een bruid voor je.
Hij trok hem terstond mee en stelde hem
voor aan prinses Helena von Montenegro
met v. ie de jonge prins (later de koning van
Italie) spoedig in het huwelijk trad.
