DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Een belastingpraatje.
No. 115 m BT^en. Honderd zeren en fwintigste Jaargantg 1925.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsruimte*
Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Administr. No. 3. Redactie No. 33.
Buitenland
ZATERDAG Directeur: G. H KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. MEI
Terloops, bij het bespreken van diverse
gemeente-begrootingen, hebben wij vroeger
reeds op de onbillijkheid van sommige belas-
tingen gewezen.
Allereerst op de verplichte huur van gas-
en electriciteitsmeters.
Waar vrijwel iedereen thans gas en stroom
gebruikt en waar dus huis aan huis meter-
huur moet worden betaald, is hier inderdaad
van een bijzonddre gemeentelijke belasting
sprake.
En van een hoogst onbillijke belasting, om
dat z,ij niet progressief, maar integendeel de-
gressief werkt.
De minvermogende, die voor zijn gezin het
minimum kwantum gebruikt, betaalt evenveel
meterhuur als degene bij wie het op wat meer
of minder gebruik absoluut niet aankomt.
Daardoor zal het percentage, dat de meter
huur van de geheele maandelijksche gasreke-
ning uitmaakt, in gezinnen waar weinig ge
bruikt wordt, buitengewoon groot en in an-
dere van geen beteekenis zijn.
Hier is inderdaad sprake van een belasting,
die het zwaarst op de minst kapitaalkrachti-
gen moet drukken.
Ook om andere redenen we hebben
daarop vroeger wel eens gewezen is deze
meter-belasting hoogst onbillijk te noemen.
Zij wordt geheven ook als men b. v. door
uitstedigheid weken lang in het geheel
geen gas of stroom heeft betrokken."
Zij is vrij hoog en een geregeld verbruiker
moet te eeniger tijd zooveel betaald hebben,
dat de waarde van den meter en de daaraan
vastgekoppelde rente geheel voldaan zijn,
zoodat de meter zijn eigendom wordt en
geen huur meer in rekening kan gebracht
worden.
Evenwel wordt dit tijdstip nimmer bereikt
en de verbruiker, die jarenlang huur heeft be
taald, kan op zijn meter precies dezelfde rech-
ten laten gelden als degene die hem voor den
eersten dag in gebruik heeft.
Dat zijn onbillijke en onbillijk verdeelde
belastingen, die net leven noodeloos duur
maken.
Wij blijven voorstanders van het denk-
beeld, dat de meter niet anders dan een nood-
zakelijk afmeetwerktuig van de gasfabriek is
en evenmin als eenige fabrikant ons extra
voor het gebruik van gewichten en maten laat
betalen, moet het mogelijk zijn dat ons voor
het afmeten van gas en stroom een belangrijk
bedrag in rekening gebracht wordt.
Eerst wanneer aanschaffing en onderhoud
der meters tot de bedrijfsonkosten der fabriek
worden gerekend en wanneer dus de gas- en
stroomprijs over het algemeen daardoor iets
verhoogd is, zal een billijke regeling worden
verkregen.
Dan zijn in de kosten van elken kubieken
meter gas die van het afmeten begrepen, dan
zal dus degene die 1000 M3. gebruikt en voor
wien dus duizendmaal meer moet worden af-
gemeten dan voor hem die slechts een M3. ver-
bruikt heeft, ook inderdaad duizendmaal meer
voor het afmeten in rekening gebracht wor
den.
Zoo zal de degressie verdwijnen en de on
billijkheid van deze belasting voor alle hier-
boven genoemde gevallen worden weggeno-
men.
Er is nog een andere belasting die tot on-
rechtvaardige aanslagen kan leiden
Dat is de personeele belasting, waarvan de
gemeentc door een groot opcentencijfer een
belangrijk deel in de stedelijke schatkist dcet
vloeien.
Zij is voor een groot deel niets anders dan
een belasting op gezelligheid en huiselijkheid.
De schatters komen het meubilair bekijken
en hij die zich van een eigen home weinig aan-
trekt en zijn kamers leeg en ongezellig laat,
betaalt de minste belasting.
Maar wie er prijs op stelt zich te omringen
met wat zijn woning p ret tig kan maken, wie
het zoo inricht, dat de meubileering en stoffee-
ring zonder kostbaar te zijn, toch in die mate
veraangenamen, dat de bewoner het^gezellig
milieu niet buitenshuis heeft te zoeken, wordt
de dupe van zijn huiselijkheid en zal zijn goe-
de eigenschappgn in rijksdaalders getaxeerd
op zijn aanslagbiljet terug vinden.
Hoogst onbillijk kan deze belasting werken,
omdat zij menigmaal op den sehijn en niet op
de juiste draagkracht der aangeslagenen ge-
baseerd is.
Hoe vele menschen met kleine inkomens
hebben uit het ouderlijik huis niet een deel
van den ouderwetschen en door verloop van
tijd kostbaren inboedel bewaard.
Er is soms in heel eenvoudige huisjes een
ouderwetsch meubelstuk van beduidende
waarde, een antiek kastje, een schrijfbureau
van vader of grootvader, wat Delftsch blauw,
wat pullen of vazen, die een zekere waarde
vertegenwoordigen.
De eigenaar heeft ze niet zelf gekocht en zij
zijn dus geenszins een maatstaf ter beoordee-
ling van de weelde waarmede zijn inkomen
hem toestaat te omringen.
Hij bewaart ze als gedachtenis aan vader
of moeder, uit pieteit dus, maar de fiscus
houdt daar geen rekening mee.
De personeele belasting ®erkt in dit geval
eenvoudig als een pieteitsbelasting en wie zijn
vader en moeder eert, zal daarvoor behoorlijk
aan den fiscus moeten betalen.
De personeele belasting houdt rekening
met de woninghuur.
1 Men heeft eenvoudig de huurwaarde op te
geven en de belastingambtenaren zorgen er
wel voor, dat het aan die welstandsuiting
verschuldigde in de diverse schatkisten terecht
komt.
Het staat voor hen nu eenmaal vast, dat
ieder volkomen volgens vrijen wil zijn huis
en den daaraan verbonden huurprijs heeft ge-
kozen en dat wie f 600 verwoont, tweemaal
zooveel aan den fiscus kan offeren dan een
ander die een huisje van f 300 heeft betrok
ken.
Het is alweer in vele gevallen een' belasting
op den sehijn en nimmer is dat zoo sterk ge-
bleken als in de thans achter ons liggende ja-
ren.
Toen was er een woningtekort en menig
gezin moest noodgedwongen genoegen nemen
met een woning waarvan de huur zijn finan-
cieele draagkracht verre te boven ging
De fiscus kwam cteze lasten nog verzwaren.
Men vroeg er niet naar of de man daar al
of niet met zijn vrijen wil woonde
Men trok uit de huurwaarde de conclusie,
dat het er nog al aanzat en belastte hem ten
voile voor een uitgave, die uitsluitend als een
noodlottig gevolg van abnormale toestan-
den was te beschouwen.
Hoe menigmaal wordt de aanwezigheid van
een dienstbode beiast, als het houden daarvan
allerminst een teeken van luxe, maar eerder
een gevolg van droevige huiselijke omstandig-
heden kan genoemd worden.
Moeder is overleden of ligt ziek en machte-
loos te bed, zoodat een groote dienstbode de
taak van het huishouden en de zorg voor man
en kinderen op zich moet nemen.
Dat geeft boven de kosten van dokter en
apotheker een belangrijke extra uitgave voor
huishoudelijke hulp, maar de belastingambte
naren bekijken het geval van een geheel an
dere zijde.
Zij vragen niet, waarom die groote dienst
bode in huis genomen werd, zij ontdekken
eenvoudig, dat "dit bepaalde gezin zich de luxe
van een vol.wassea dienstbode permitteert.
De Raad van Arbeid zorgt er dadelijk voor,
dat de vereischte rentezegels geplakt worden
en voor de personeele •belast ing moet aangifte
van het kenteeken van maatschappelijken
welstand gedaan worden, waarna de heer des
huizes op zijn aanslagbiljet wel ontdekken
zal, dat hij in financieel opzicht als heel wat
kapitaalkrachtiger dan vroeger beschouwd
wordt.
Eerst bij het bezit van drie kinderen houdt
de fiscus rekening met de omstandigheid dat
het houden van een volwassen dienstbode
niet altijd als een uiting van luxe is te be
schouwen.
Een stedelijke belasting, die eveneens wel
eens aanleiding tot onbillijke heffingen geeft,
is die op de openbare vermakelij'kheden.
Zij bedraagt hier ter stede 20 pet. van de
bruto opbrengst en de vraag komt naar voren
of het langzamerhand niet eens tijd wordt dit
percentage belangrijk te verminderen.
Wij meenen, dat Zaandam juist dezer da-
gen de zuiver stedelijke belasting tot 10 pet.
verlaagd heeft en waar Alkmaar zeker tot de
gemeenten behoort waar een hoog percentage
wordt geheven, zullen we elke verlaging
daarvan met vreugde begroeten.
Deze belasting moet remmend werken op
de algemeene volksontwikkeling en volksge-
zondheidin zoovere ontspanning na drukke
dagtaak ook uit hygienisch oogpunt wensche-
lijk kan genoemd worden.
Al willen wij hier dadelijk aan toevoegen,
dat de invoering en latere verhooging der be
lasting geen noemenswaard minder bezoek
aan bioscopen en schouwburgen heeft' ver-
oorzaakt en ook dat de gemeente zoo coulant
mogelijk optreedt als de „vermakelijkheid"
een weldadig doel heeft of wetenschap en
kunst daar in het bijzonder door gediend
worden.
Toch komt men door juiste toepassing der
betreffende verordening soms tot onver-
wachte resultaten.
Artikel 4 van gemeenteblad 640 bepaalt
o. a. dat de belasting niet wordt geheven
van openbare vermakelijkheden waarvan
minstens de helft der bruto opbrengst be-
stemd is voor een weldadig doel.
Om belasting te ontduiken zou men elke
uitvoering een liefdadigheidskarakter kunnen
gevgit door een klein bedrag van de op
brengst voor een weldadig doel te bestem-
men.
Dit moet natuurlijk voorkomen worden,
het karakter der uitvoering dient voor ieder
duidelijk aanwijsbaar door het liefdadige
doel beheerscht te worden en de verordening
bepaalt dan ook dat minstens de helft van
de bruto opbrengst daarvoor moet worden
afgedragen.
Een tooneelvereeniging hier ter stede gSf
enkele jaren geleden een liefdadigheidsuit
voering waarvan de opbrengst geheel
voor een weldadig doel bestemd was
Zoo ergens, dan moest men hier dus or)
vrijstelling van stedelijke belasting kunnen
rekenen.
Maar door allerlei onvoorziene omstandig-
heden werd de uitvoering een fiasco
Er kwam slechts een bruto ontvangst van
216 binmen terwijl de uitgaven 175
bedroegen, zoodat er een netto winst van
41 overbleef.
De verordening eischte evenwel de helft
van de brutowinst, dus een bedrag van
108 voor het weldadige doel en om#t er
niet meer dan 41 beschikbaar was moest
de gemeentelijke verordening toegepast wor
den, die 20 belasting van alle verkochte
of weggeschonken plaatsbewijzen eischte.
Om de zaal te vullen waren er talrijke
vrijkaarten afgegeven, zoodat nog heel wat
belasting verschuldigd was voor entreebiljet-
ten die geen cent opgebracht hadden.
Ziedaar een eigenaardig gevolg van de
letterlijke toepassing onzer gemeentelijke
verordening.
Wij nemen gaarne aan dat men ten stad-
huize steeds zoo royaal mogelijk zal zijn,
maar dit neemt niet weg, dat men ook daar
de bestaande verordeningen naar het door
den Raad gegeven voorschrift heeft uit te
voeren.
Wie minstens de helft van de opbrengst
voor een weldadig doel beschikbaar stelt
wordt vrijgesteld van belasting.
Maar wie alles beschikbaar stelt en wiens
uitvoering dus in alle opzichten het liefda-
digheidscachet draagt, moet een zeer voor-
deeligen avond hebben. Heeft men geen vol-
doende succes en dus den gemeentelijken
steun meer dan anders noodig, dan komt de
fiscus en eischt de netto winst en daaren-
boven dikwijls nog een belangrijk bedrag
dat door de bestuursleden uit eigen zak kan
bijgepast worden.
Het is duidelijk dat dit belastingartikel in
dergelijke gevallen zijn doel voorbij streeft.
Maar het is moeilijk daarin verandering
te brengen.
Men zou kunnen bepalen, dat minstens de
helft der netto wiast voor een weldadig
doel moest bestemd worden maar men loopt
dan het gevaar dat allerlei vereenigingen
op weldadigheidsoverwegingen voor hun uit-
voeringen vrijstelling van belasting aan-
vragen.
Zij kunnen door een gemeenschappelijk
diner of andere tractaties de uitgaven zoo
hoog mogelijk opvoeren, zoodat het verschil
tusschen inkomsten en uitgaven zeer ge
ring wordt.
Staat men van dit geringe verschil1 de
helft voor een weldadig doel af, dan is aan
de verordening voldaan.
De vereeniging heeft dan gezellig feest ge-
vierd en het weldadig doel is slechts een
schijnmotief voor vrijstelling van belasting
gebleken.
Elke bepaling waarbij een percentage van
de netto winst voor een liefdadig doel be
stemd wordt, zou ongetwijfeld de noodzake-
lijkheid van beoordeeling der aan de uitvoe
ring verbonden onkosten met zich mede bren
gen.
Vermindering der vermakelijkheidsbelas-
ting zou ongetwijfeld effect sorteeren als de
onderuemers daarnaast bereid bleken ook
hun toegangsprijzen te verlagen.
Wordt deze belasting verminderd, dan zal
het daardoor vrijkomende bedrag natuurlijk
op andere wijze gevonden moeten worden en
waarschijnlijk op de inkomstenbelasting
drukken.
Daardoor zal dan ieder moeten' betalen
voor hetgeen thans geofferd wordt door de-
genen die het voor hun vermaak of ontspan
ning vrijwillig beschikbaar wilden stellen.
Al zai ongetwijfeld deze belasting eenigs-
zins remmend op het vereenigingsleven wer
ken, toch dient erkend, dat zij geheel vrij
willig opgebracht wordt en in zooverre pro
gressief werkt dat men aan procenten van
zijn plaatskaart meer betaalt naarmate men
zich de luxe van een duurdere zitplaats wil
permitteeren.
Toch blijkt een hooge belasting op open-
bare vermakelijkheden soms eer in het na-
deel dan in het voordeel eener gemeente.
Toen Amsterdam nog niet het grondgebied
van omliggende gemeenten gearnexeerd had,
sloegen vele circussen hun tenten op de
grens der gemeente in Watergraafsmeer op.
Deze piaats die weinig of geen belasting
op vermakelijkheden had vastgesteld, profi-
teerde daardoor van een winsigevende ver-
huur van gemeentelijken grond en de A
sterdammers die gemakkelijk het circus kon-
den bereiken, kwamen in des te grcoter geta-
le nu hun plaatskaarten zonder stedelijke
belasting voor veel geringeren prijs ver
krijgbaar gesteld konden worden.
Men herinnert zich dat Alkmaar dezelfde
droevige ervaringen opdeed toen het circus
Hagenbeck zijn tenten op het terrein van den
heer Frans juist aan den Heilooschen kant
van de grens onzer gemeente had opgesla-
gen.
Ter kennisgeving aan vele vereenigingen
die er wellicht hun voordeel mee kunnen
doen, laten wij ten slotte nog eenige afge-
meene regels volgen, waarnaar de uitvoerin-
gen hier ter stede op fiscaal gebied gewoon-
lijk worden beoordeeld
De belasting bedroeg oorspronkelijk 15
maar werd in April 1921 tot 20 ver
hoogd.
Toen in de gemeentewet niet meer van
openbare vermakelijkheden maar eenvoudig
van vermakelijkheden werd gesproken, moes-
ten ook vereenigingen beiast worden, die
slechts uitvoeringen in besloten krng ten
bate van hun leden geven.
De heffing geschiedt in dit geval van de
jaarlijksche contributie.
Vereenigingen als „Bilderdijk" betalen dus
20 van de contributie hunner* leden.
Daarentegen is een vereeniging als De
Hanze, die geen vermakelijkheden tot hoofd-
doel heeft maar b.v eens per jaar een feest-
avond voor zijn leden geeft, bij besluit van
Burg, en Weth. yrijgesteld van stedelijke
belasting.
Hetzelfde geldt voor tentoonstellingen die
niet gewinshalve worden gehouden, voor bij-
eenkomsten welke een uitsluitend godsdien-
stig, wetenschappelijk, sociaal of politick ka
rakter dragen en voor vereenigingswedstrij-
den waarbij het entreegeld voor niet-leden
niet meer dan 10 cents per persoon bedraagt.
Films die een wetenschappelijke of gods-
dienstige strekking hebben b.v. de thans
vertoonde film Paus en Vaticaan zijn bij
speciale voorstellingen vrijgesteld van stede
lijke belasting.
Niet vrijgesteld zijn evenwel vereenigingen
die als bijkomstig doel enkele uitvoeringen
voor leden of donateurs geven, b.v. muziek
vereenigingen, die zoo nu en dan het bestu-
deerde in openbare uitvoeringen ten ge-
hoore brengen.
Wie het bovenstaande nagaat ziet dat er
zich telkens weer grensgevallen kunnen
voordoen die een afzonderlijke beslissing
vereischen en over het algemeen kaq zeker
geconstateerd worden, dat men er ten stad-
huize naar streeft zoo coulant mogelijk te
.zijn.
Wat niet wegneemt dat deze vermakelijk-
heidsbelasting ons allesbehalve sympathiek
is en dat wij met vreugde den" dag zullen
begroeten waarop ook Alkmaar het heffings-
percentage van 20 in beduidende mate
zal willen verminderen.
HET HUWELUKSLEVEN IN
RUSLAND
Over de liefde is men het in Rusland nog
niet eens. En het juiste standpunt dat de Rus-
sische communisten tegenover liefde en huwe-
lijk moeten innemen, is dan ook het onder-
werp van een warme discussie in de Russi-
sche bladen.
In het algemeen is men het er over eens, dat
de ban, die onlangs tegen gemengde huwelij-
ken, tusschen communisten en „bourgeois",
werd uitgesproken, niet al te schitterend
werkt. Ook hier schijnt de natuur sterker dan
de leer en het bloed kruipt waar het niet
gaan kan, met andere woorden, de liefde lacht
om kunstmatig opgelegde beperkingen.
Intusschen zegt „kameraad" Smidowitsj,
dat er veel meer discipline moet zijn in zaken,
welke de liefde betreffen. In den ban met ge
mengde huwelijken. Het is veel beter, dat com
munisten alleen met geestverwanten trou-
wen, ook al is er dan ook geen liefde, volgens
de bourgeois-opvatting in het spel.
Zulke communistische huwelijken zullen,
volgens den heer Smidowitsj, waarschijnlijk
toch nog beter blijken, dan gemengde huwelij
ken, die op „romantischen" grondslag geslo-
ten zijn.
De „Prawda'' publiceert nu een dertigtal
meeningen van mannelijke en vrouwelijke
communisten aangaande deze vitale kwestie.
Zoo schrijft een vrouw, dat de communistische
jeugd de oppervlakkige meening is toegedaan
dat het huwelijk saai is en zij vindt de slapte
der inzichten van de mannelijke kameraden
aangaande hethuwelijk deplorabel. „Zij
schijnen te denken, dat vrouwen met even wei
nig ceremonien kunnen worden wegegedaan,
als een paar afgedragen schoenen".
Een andere communistische vrouw schrijft,
dat de geestverwante meisjes van tegenwoor-
dig vrij en frank over kwesties praten, welke
vroeger een bios op de kaken zou hebben ge
bracht. Het is te hopen, dat hierin verande
ring zal komen.
Daarentegen is een maunelijk communist
optimistischer gestemd. Communisten sturen
hun vrouwen en kinderen zoo gemakkelijk
niet weg, schrijft hij. Zij behandelen hen over
het algemeen zelfs beter dan de bourgeois
het de hunne deden, omdat bij de communis
ten de verhoudingen gebaseerd zijn op de toe-
wijding aan een groot ideaal. Er moet echter
voor worden gewaakt, dat de bourgeois-ideeen
omtrent de huwe'ijksmoraal niet dan na
nauwkeurig ondei'zoek wordt overgenomen,
schrijft hij.
Overigens wordt de slechte toestand op dit
gebied geweten aan de slechte economisclie
tcestanden De arbeicler moet lang en voor
weinig geld werken en liefde en huwelijk
worden als etn goedkoop vermaak beschouwd,
terwijl verscheidene personen den moreelen
achteruitgang toeschrijven aan de gemakke-
lijkheid, waarmede in Sovjet-Rusland echt-
scheiding verkregen kan worden.
DE „PRAVDA" IN ENGELAND VER-
BODEN.
De „Daily Chronicle" verneemt, dat stap-
pen genomij zijn om all everdere verspreiding
van het bolsjewistische officieele crgaan de
„Prawda" in Engeland te beletten. Deze ac-
tie is ingesteld under de wet, die de Posterii-
en rfiachtigt om de verspreiding van onzede-
lijke en onbehoorlijke literatuur stop te zet-
ten.
De aanleiding tot dit optreden iigt in een
artikel in een der laatste nummefs, waarin de
christelijke gcdsdienst op satirieke wijze ge-
hekeld wordt. Den postmaster-general werd
medegeedeeld dat dit artikel zoo onbehoorlijk
en godslasterend was, dat het de grenzen
overschreed, welke de wet toelaat.
Er zijn meer stappen genomen om bolsje
wistische activiteit te Louden te beeindigen.
De bolsjiwiki hebben hun boekwinkel reeds
gesloten, en de uitgave van hun officieel or-
gaan in Engeland is stopgezet. Men zal niet
alle lietratuur uit Sovjet-Rusland onderdrvk-
ken, maar wel alle dingen die de grenzen
der wet te buiten gaan.
HET VEILIGHEIDSPACT.
De „Times" bespreekt heden de kwestie van
het veiligheidspact, welke op den voorgrond
der Europeesche politiek staat. Wanneer een
dergelijk pact tusschien d edrie voornaamste
naties van Europa Frankrijk, Engeland en
Duitschland tot wederzijdsche gar an tie
voor de veiligheid van de grenzen en van den
vrede tot stand mocht komen, dan zullen vol
gens het blad alle andere kwesties der Euro,
peesche politick betrekkelijk gemakkelijk op te
lessen zijn. Zelfs de Volkenbond zal daardoor
op een heehfere basjp geplaatst .worden. waar
op dan verdergaande plannen zullen kunnen
worden gebouwd.
DE BRITSCHE COMMUNISTEN TEGEN
HET MONARCH1SME.
De Duitsche Communisfen breken met hun
tot dusver gevoerde taktiek, waaraan Hinden-
burg ten slotte zijn overwinnig te danken had.
Tot nu toe hebben hebben zij wel feller de
sociaal-democratie dan eenige andere partijen
bestreden. Bij de presidentsverlciezingen bleef
de coalitie van Weimar in de mind'erheid, om
dat de communisten met een eigen candidaat
uitkwamen. Dezelfde taktiek volgden zij in den
Rijksdag en de Landdagen. Op zijn jongste
bijeenkomst heeft nu het centraal bestuur der
communistische partij besloten, zich bereid
te verklaren met de sociaal-demoeraten en re-
publikeinsche partijen samen te werken als
aeze voor minimum-eischen der arbeiders op-
komen. Nadrukkelijk wordt in de motie ver-
klaard, dat de communistische partij een
linksche ooalitie het bestaan mogelijk wil ma
ken tegenover een rechtsche coalitie. M.a.w.,
de communisten willen als het op stemmen
aankomt niet langer de verkapte bondgenoo-
ten der monarchisten tegen republikeinsehe
regeeringen zijn.
EEN BEETJE AL TE FANTASTISCH.
De Romeinsche Tribuna, anders een good
blad, is bij d presidentsverkiezing wat uit bet
spoor geraakt. Een correspondent van het
blad is voor de verkiezing naar Doom gegaan
en heeft in de woonplaats van den gewezen
keizer zonderlinge ervaringen opgedaan. Zoo
beweert hij, dat dc keizer, toen het succes van
ALKMAARSGHE COURANT.
DE WAPENCONFERENTIE.
De vertegenwoordiger van Uruguay op de
wapenconferentie tc Geneve, heeft ecu voorstel
ingediend dat de slaten zich moeten verplich-
tcn tot een uitvocr\erbod voor wapencn naar
die landen, waar de invoer bij de wet verb'oder.
is.
DE RUST TE LISSABON HERSTELD.
De staat van beleg wordt heden opgeheven,
Er heerscht volkomen rust.
DROOGTE EN KOUDE IN SPANJE.
Uit Madrid wordt gemeld, dat de oogst in
Spanje wordt bedreigd door de gevolgen van
een droog, koud voorjaar. Vijf en zeventig
procent van den wijnoogst in de provincie La
Mancha is verloren. Wanneer binncn de voi«
gende veertien dagen ook geen regen valt,
loopt de graanoogst groot gevaar.
ONGELUK IN DE HAVEN VAN RIGA.
In de haven van de Riga'schc jachtclub kan«
telden heden twee booten met 8 inzittenden
om. Een der booten had een roer verloren; bij
pogingen om dit uit het water te visschen sloeg
de boot om. De inzittenden klampten zich aan
de tweeboot vast, die daarop ook omslodg. Van
de 8 personen zijn 6, waaronder 3 meisjes. ver=
dronken.
ONTMOETING MET EEN IJSBERG.
Officieren vain het stoomschip ..Aurania-'
van de Cunardlijn, dat vandaag te Liverpool ar«
riveerde uit Quebec, deelden mede, dat zij ter
hoogte van kaap Race een ijsberg in zicht kre*
gen, die hoog boven 't water uitstak. De berg
doemde plotseling uit een dichten fo-g op en
was riiet meer dan 30 a 40 M. van het schip
verwijderd. De machines, die den geheelen dag
in een traag tempo gehouden wareu, werden
onmiddellijk op „volle kracht achteruit" gezet
en de „Aurania" ontweek het gevaar.
Een Canadeesche rechter, mr. Justice Weir,
uit Montreal, verklaarde bij zijn aankomst tc
Liverpool, dat er vdstrekt geen paniek was
geweest. De passagiers hadden gemopperd over
den gezagvoerder, kapitein R. V. Peel, omdat
hij zoo langzaam liet varen. Maar na de onr«
moeting met den' ijsberg werd er een ander
liedje gezongen. De kapitein ontving ten slotte
een oorkonde, geteekend door alle passagiers,
waarin bewondering voor zijn kundig en voor»
zichtig beleid werd uitgesproken.
Ten gevolge van den fog verloor de „Aura»
nia" twee voile dagen op haar reisplan. Op del?
8sten Mei voer bet schip op slechts een'zesde
van zijn normale gemiddelde snelheid.
